Pani Agnieszko. Bardzo Pani dziękuję za Pani pracę. Jestem psychiatrą i wykształcono mnie bardzo " biologicznie" tzn głównie : jak stawiać diagnozy i jak " dobierać" leki. To co dostaję na Pani kanala jest niesamowitym i wręcz niezbędnym dopełnieniem mojej wiedzy. Ale też jest niezwykle cennym źródłem inspiracji do rozwoju i do życia. Bardzo Pani dziękuję. Joanna Butmankiewicz
Warto szukać odpowiedzi,czy materia kształtuje świadomość, czy na odwrót? Zrezygnowałam z terapii ,gdy po zadaniu pytania co w nas cierpi dostałam odpowiedź,że to tylko neuroprzekaźniki. Czyli ,,ja nie istnieje".Czym więc jest samoświadomość ? Namawiam Panią na przeczytanie książki p.t ,,Spektrum świadomości".Znalazłam w niej odpowiedź na dręczące mnie pytania.Później zaś nauczyłam się medytować.Na resztę pytań znalazłam odpowiedź w światopoglądzie buddyjskim.Pozdrawiam serdecznie psychiatrę z otwartą głową.
@@agnieszka.kozak.ak75 A może tak połączyć K.Dąbrowskiego,A Kępińskiego,Freuda i Junga.W każdym jest ziarenko prawdy.W końcu jesteśmy ciałem i duchem w jednej osobie. ,,My " to słowo mające moc .A psycholog i psychiatra w jednym to cud.Pozdrawiam Panią jak zwykle serdecznie.
Dobrze, że uczę się panować nad poganiaczami. Coraz częściej delektuje się drobiazgami. A mam 64 lata. ..Życie jest piękne. Dziękuję Państwu za tę rozmowę. maria z pabianic
Gdzies przeczytalam, ze warto jest rozczarowywac innych, to nie znaczy wcale, ze ich ranimy… nie ugotowany obiad moze byc rozczarowaniem ale nikogo to nie zabije… tak na marginesie. Ciezko jest z tym uczuciem rozczarowywania innych “wytrzymac”, ale warto. Dziekuje, za super przekaz!❤️
@@agnieszka.kozak.ak75 tez mozna obiecac i miec prawo do zmiany zdania, rozczarowanie jest uzasadnione, ale jak czlowiek wybiera siebie, przez zmiane zdania , obietnicy. Wybiera co dla niego jest lepsze i rozczarowuje…trudno. Dobrzy, dorosli w emocjach ludzie to zaakceptuja…
@@zbigniewrecko4245 trafił Pan w samo sedno problemu który od jakiegoś czasu obserwuję u siebie - nakaz śpiesz się - odhaczanie kolejnych punktów z listy spraw zapominając o relacji z samym sobą. Forma robienia z siebie robota na którym cierpi poczucie wartości. Zauważyłem też że zamknięcie wszystkich spraw, daje pewien rodzaj satysfakcji i ulgi - i to wzmacnia schemat, co niestety nie sprzyja wychodzeniu ze schematu. Tak jak powiedziano na filmiku - widzę w tym słabe Dorosłe Ja, które by postawiło Rodzicowi granice. Co ważne, nie jest to tylko nawyk intelektualny. Ciało również reaguje napięciem jak "nie spieszę się i wrzucam na luz" - mam trudności by to wytrzymać
Kiedyś w pracy usłyszałam "proszę się postarać,pani Kasiu" .Niby takie zwykłe, a zaogniło mnie bardzo. W moim odczuciu to zabrzmiało jak "proszę dokonać niemożliwego ". Cóż...w najbardziej dla mnie grzeczny sposób, podziękowałam za pokładane we mnie nadzieje i przyznałam,że aż tak wybitną cudotworczynią nie jestem. Czy stajac po swojej stronie, to trochę jak iść pod prąd ? Dziękuję bardzo za państwa wiedzę, uwielbiam słuchać😊 To jakby ktoś życie wytłumaczył na nowo 🌻
Faktycznie, coś w tym jest. Zauważyłam, że u mnie ten mechanizm jest tak głęboko schowany, że ciężko na niego zwrócić uwagę, musiałam dwa razy odsłuchać materiał. Ale jak przyjrzałam się postawie mojej matki wobec mnie, to w końcu udało mi się znaleźć tą postawę. I faktycznie - to się przenosi potem na swoje związki. Dominuje postawa zadowalania swoim kosztem. Wręcz zamykanie oczu na to, że dzieje się coś niezdrowego w relacji. Wcześniej wogole nie zauważałam, że mojemu mężowi brak empatii dla mnie, tak byłam skupiona na zdobywaniu jego uwagi swoim kosztem.... Niesamowite. Dziękuję! To są bardzo podświadome mechanizmy
Dziekuje za ciekawa rozmowe. Od dzis bede sie pytac sie sama siebie co sprawy mi przyjemnosc i czy moge komus odmowic jesli jest to wbrew mojej woli. Od teraz bede sie przygladac moim wew. dialogom. Stoje przed wazna decyzja i zabiera mi to prawo do decydowania o sobie. Wiem, ze zranie tym kogos i pewnie juz rozczarowalam albo zawiodlam... ale ja nie chce robic czegos wbrew sobie. Boje sie..miotam, bo moge duzo stracic. Ale chce zyc w zgodzie ze soba. Mam ogromna trudnosc bycia asertywna. .nie potrafie spokojnie wyrazic swoich uczuc. Ale ja stracilam glos po rozmowie z osoba, ktora dala mi ultimatum... polowiczny kompromis..a w srodku wszystko we mnie sie gotowalo.. podziekowalam i przybralam na propozycje. Na drugi dzien obudzilam sie z zapaleniem strun glosowych..nie moglam mowic kilka dni. Dla kogos kto jest gadula brak glosu to jest niesamowite uczucie. Pobylam w tej ciszy. Teraz wiem, ze czasem nie mozemy nix powiedziec, bo cokolwiek bym nie powiedziala i tak nie bedzie brane to pod uwage. Nie bede sie klocic, blagac czy uginac. NIE CHCE JUZ NIC. ODCHODZE.. WRACAM do siebie i mojego wew.dziecka i wsluchuje sie w to co sie ze mna dzieje. Widze swoj blad i rozumiem. Ale mam też swoją godność i granice.. nie chce aby ktoś je przekraczal. Będę się uczyć jak dbać o stawianie granic i jak wyrażać swoje oczekiwania aby nie ranić innych. Ta rozmowa pomogła mi zrozumieć ze mam przestać 'znikać' .
Dziekuje p.Agnieszko p Zbyszku. Jesteście dopelnieniem mojego zdrowienia.Moich nakazow,zakazów,draiwerów ,wszelkich poganiaczy. Do tej pory spotykałam ludzi,ludzi poganiaczy. Ale to wszystko,czułam,ze to nie jest moje. Jak Was slucham czuje ogromna ulgę.
Już tu pisałam iż uwielbiam pracować z analizą transakcji - jako trener NLP , bardzo lubię to narzędzie do pracy 😊dużo w życiu prywatnym mnie nauczyła dodam zmieniła moje życie na lepsze 🙂 nauczyłam się słów : MOGĘ nie muszę CHCE - świadomie pytam i zadaje sobie pytanie czy mnie się to opłaca 😊 mówię sobie też słowo : SPRAWDZAM i to się sprawdza dla mnie bo jestem dla siebie najważniejsza stoję za sobą ktoś może powiedzieć : ale to egoizm tak - zdrowy egoizm mnie służy 😊 pozdrawiam ciepło Pani Agnieszko ❤ bardzo dziękuję za kolejny bardzo dobry w mojej opinii materiał 😊
Czekałam na odcinek :)) jak zawsze mnóstwo wiedzy, nakaz „spiesz się” jest w moim życiu najbardziej aktualny. Dziękuje Wam za rozmowę, która daje szersza perspektywę i nowe spojrzenie na nasze nakazy. Pozdrawiam ❤
Nigdy nie proszę o nic. Słabość to czuć, chcieć, potrzebować. Nie przytulam się, nie całuję, nie mówię kocham. Jedyne co czuje to rozpacz i samotność. Od kołyski słyszałam komendę radź sobie sama, musisz, powinnaś, trzeba.. Bezradność jest wykluczona. Nie mogę jej poczuć. Panika, stany lękowe , szybka relacja, kompulsywna aktywność aby od tego uciec, robić, działac... Zapobiegać, zabezpieczać, kontrolować. Robić, robić żeby uciec i nie czuć,bezradności, frustracji i zależności. Chyba kiedyś zamknęłam serce że strachu przed zranieniem i nikt nawet ja sama nie kładę na nim dłoni. Kiedyś gdy się zdarzylo płakałam bez końca, tonęłam w żalu i rozpaczy. Tak się bałam ze umrę, że przestałam płakać i jeśli zaczynam to szybko kończę.
4:41 mi się układa od razu kilka zwrotek tego jaki jestem wspaniały 😁 i jak wiele osiągnę tego cudownego dnia 😁 ( ale trochę nad tym musiałem popracować by tak było :)😁
Odkąd zaczełam zadawac pytania i kiedy mi zbyt duzo przestać robic coś dla świętego spokoju albo żeby kogos nie urazić zrozumialam dlaczego wczesniej miałam wielu " przyjaciół"- po prostu sprawiałam im same przyjemności a teraz jest ich zdecydowanie mniej.. a mi łatwiej się żyje
Dziękuję za kolejne wartościowe informacje. Już teraz wiem, dlaczego tak intensywnie odzywam niezadowolenie i frustrację, kiedy ktoś mnie pogania. Również bycie dobrym dla wszystkich tylko nie dla siebie... doprowadziło mnie to do miejsca, w którym,, żyjè tylko dla dziecka "
Mam całe życie doświadczenia w braku bliskości z ludziami, ale z kotem jest wspaniale, ludzie sa straszni, owszem maja wolnosc i prawo byc sobą, ale mam wewnetrzy nakaz placenia ceny braku bliskosci
Od kilku miesięcy rano, po przebudzeniu, najpierw jestem ja. Myję się, ubieram i dopiero wtedy idę do matki. Prawie całe życie ścigałam się sama ze sobą, nawet będąc w górach szłam jakbym była na wyścigach. Od jakiegoś czasu odpuściłam, zauważyłam, że życie nie może polegać na byciu w ciągłym biegu i czy zdążę na samolot.
Czekam z niecierpliwością na filmik i na kolejny o tym jak pracować z zakazami i nakazami. Pani Agnieszko jakiś czas temu zbierała Pani pytania do filmiku dotyczące procesu terapii. Czy ma Pani w planach nagranie odpowiedzi?
O moj Boże 😱 tyle ważnych słów o mnie 8 do mnie. Jak przez to przejść bez rozlania się 😵😰... Drodzy, to bardzo ważne co mowicie i rozwala mnie w drobny mak. Ale nie wiem jak sie pozbierać.. Słucham, czuję że to o mnie ale nie wiem co z tym zrobić i jak zamknąć.
Bardzo dziękuję, za rewelacyjny filmik. Sporo się wyjaśnia, wchodzimy w nowy wymiar patrzenia i przeżywania tu i teraz. Chciałbym więcej dowiedzieć się jak dobrze wspierać i co mówić w zamian tej toksycznej pozytywności typu weź się w garść, bądź silna, puść to /a ja nie umiem, bo wiem jak się puszcza/...czy lepiej by było chcę cię usłyszeć, jestem z tobą? A może coś innego. Dziękuję i pozdrawiam 🌹
W szkołach czego uczą dzieci ? Od małych dzieci oczekują nauczyciele doskonałości , narzucana doskonałość jest od przedszkola ,nakazy nakazy i jeszcze raz nakazy , Polska oświata do całkowitej reformy!!!! Gdzie są nauczyciele z powołania??
Wśród "zabójców" własnej wartości może być też utrata zdrowia. Czasami jest to fakt zupełnie nie do przyjęcia przez ludzi oczekujących by było tak jak zawsze.
wspaniale wytumaczenia przyczyny i skutku, ALE ale......... duzo sie nad tym wszystkim zastanawiam i doszlam do wniosku, ze; latwo sie na te piekne i prwidlowe tematy dyskutuje w obfitosci spolecznej, ale prosze sobie wyobrazic ze pani Agnieszka znajdzie w sie w sytuacji wojennen i czy wtedy tez nie bedzie sie spieszyc? kiedy nie ma opalu, jedzenia dla piatki dzieci, kiedy jak moja mam na tarce prapa pranie, potem we frani, kiedy z dwoma wiadrami musiala isc po wode, narabac wegla i rozpalic ogien i zrobic do poludnia pranie bo druga zmiana zaczynala sie o 13 a do autobusu 30 min, dobrym tempen, i gdyby sie spoznila to nastepny autobus za 30 minut. albo samotna matka ktora dzieci wychowuje i MUSI sama wszystkiemu podolac, bo gdy poprosi o pomoc uslyszy,; czy ja cie dzieci kazalam robic, po co zyjesz bez chlopa - my naprawde prowadzimy tu dysksje na wyskosci zamoznego neurotyka. bardzo mi brakuje uwzglednienia tych warukow i czuje sie osadzana, ze nie umiem inaczej, gdyby wszyscy byli tacy wygodni jak wy tu opisujecie, to was by nie bylo, bo wasi rodzice oszczedzali by siebie i dbali o swoja wygode. a wlasie ci zamozni neurotycy dbaja o to zeby wiekszosc zyla pod ciaglym napieciem. to tyle pieprzu i przypraw do tej slodkiej wypowiedzi - z wieloma wypowiedziamy sie zagadzam, ale zawezacie temat.
@@agnieszka.kozak.ak75 no nie wiem czy moi rodzice robili swiadome wybory. wiem ze moja mama poprostu nie miala innego wyscia, takie byl czasy, jest przedwojennnie urodzona, na wsi, tam nikt nikogo nie pytal czy ma chec, czy nie jest mu za duzo - jako mala dziewczynka MUSIALA na mlodsze rodzenstwo uwazac, co w tym jest swiadomym wyborem? ja nie mam zamiaru was krytykowac, ale zwrocic uwagen na duzo szerszy problem. przyjemnego WEndu
Złożoności sytuacji i okoliczności mają znaczenie. To co być może było wyborem lub nie naszych rodziców dziś już jest inne. Mamy inne warunki i możemy wybierać adekwatnie do nich. Na przeszłość nie mamy wpływu.
@@zbigniewrecko4245 no i taka slyszalam odpowiedzi mlodego wtedy czlowieka - przez ponad 20 laty - ale czy osoba wychowana w problematycznej rodzinie ma rzeczywiscie mozliwosc wybory. dzisiaj sluchalam wykladu o fizyce kwantowej /BRUCE’A LIPTONA / . on wyjansia jednoznacznie, ze jak dlugo nie poszezymy naszej swiadomosci to lecimy na automatycznych programach wyniesionych z domu. i gdzie tu jest wybor. ja ponad 60 lat zylam na programie ktory mi mama i srodowisko wpisalo. wyszlam za maz, za czlowieka ktory mial te wszystkie eigenschaften, ktore sie mojej mamie podobaly. dopiero po 10 latach po rozwodzie do tego doszlam. gdzie tu swiadoma decyzja byla. prawda jest ze te nowe generacje maja taka szanse, ale jeszcze moja corka wyszla za maz za meszczyzne ktory mial zalety ktore by mnie zdowolily. moze dlatego jest tak wazne, zeby tez o tym möwic i ulatwic ten skok kwantowy bylych generacji, zeby nie musialy sie wstydzic, i czuc sie oskarzane.
@@mimismart9706 pięknie Pani zauważa w odpowiedzi na własne pytanie. Nie musi być skoku ale na świadomość zawsze jest miejsce. I tak naprawdę to jej trzeba dać miejsce. W każdym momencie gdy się pojawi pozwala zrozumieć, spojrzeć inaczej i decydować czy chcemy inaczej czy zostajemy w tym ,co jest. Nie musimy tego zmieniać . Tu też nie ma nakazu. To nasz wybór. Nie można siebie oceniać sprzed poszerzenia świadomej przestrzeni.
Jestem szczęśliwa,gdy inni są szczęśliwi to moje uwarunkowanie związane z neuronami lustrzanymi.Czy to prawda,że jesteśmy nagradzani za dobre kontakty społeczne endorfinami i dopaminą?
Wewnętrzny bat! Ale co się dziwić rodzicom, kiedy cały system szkolny też tak funkcjonuje. Rób, rób, nie myśl, tylko rób, najlepiej na wczoraj. Jak rodzice mają to umieć, skoro ich też nikt tego nie nauczył? 😅
@@zbigniewrecko4245 To stara mądrość duchowa .Okiełznać tygrysa to okiełznać własny umysł,który biega od przeszłości do przyszłości i na odwrót. Być tu i teraz
ogarniaj - typowy nakaz dla mężczyzn - bądź skałą, wytrzymaj te emocje kobiece lub inne, a potem się dziwią ze nie potrafisz okazywać im uczuć albo emocji ??? Piękne ... plus nie proś o pomoc ...
Chciałbym być wartościowym ojcem, chce dobrze wychować dziecko. Chcę być dobrym przykładem który warto naśladować, a nie katem którego dziecko będzie się bać i któremu nie będzie ufać. Czy mógłbym poprosić o polecenie jakichś książek odnośnie tego, bo sam nie miałem zbytnio szansy tego doświadczyć przez co mój punkt widzenia jest mocno ograniczony. Z góry dziękuję za pomoc. Pozdrawiam
Od poniedziałku do soboty nakazy i zakazy z pracy, szkoły, rodziny i codzienności, a w niedzielę jeszcze na deser religijne, najstraszniejsze skazujące na wieczne cierpienie za brak dostosowania. Czy życie człowieka musi przypominać życie w obozie koncentracyjnym? Dla czego ' inteligentna forma życia' tak nisko upadła!?
Ciekawe jest to co Pan o wewnętrznym rodzicu,dziecku i dorosłym wspomniał w kontekście porannych pierwszych myślach. Nie do końca rozumiem kto w tej triadzie jest do wykluczenia albo jest sprzymierzeńcem? Jak ich rozpoznać? Cała rozmowa dość trudna dla mnie bo uderza w codzienność...szarą, pełną rutyny i powtarzalnych zajęć...jakbym usłyszał właściwie że źle żyję... Dzielę się wrażeniem pierwszym i kolejnymi. Pozdrawiam serdecznie i dziękuję...do poniedziałków😊
może należałoby temat tych postaci rozwinąć? dla nas to oczywista oczywistość, ale może za mocno poleciliśmy? co do życia - to nie jest dobrze czy źle - to jest raczej pytanie, czy wybieram, czy rutyna i wewnętrzne poganiacze wybierają za mnie
@@agnieszka.kozak.ak75 Nawet takie zadanie próbowałem robić...listę tego co chcę jako dziecko co mówi rodzic a co ja dorosły...lub ogólnie dorosły ale pogubiłem się w ocenie z pozycji kogo mam to robić..... A teraz myślę czy to może poganiacze we mnie... I jeszcze...driver...oprócz tego znaczenia o poganiaczu , w świecie programów komputerowych to sterownik...Tak mi się skojarzyło... Dzięki za pomoc.
Każdy ze stanów jest potrzebny. Tylko autonomia to równowaga. Dążenie do wybierania i decydowania. Zatem o poranku możemy ulec tym myślom np. Rodzica, który nakazuje wypełniać zadania. Bez refleksji. Ale Dorosły może się nad tym zastanowić i zacząć decydować a nie poddawać się przymusowi. Może rzeczywiście warto kiedyś wrócić do tej koncepcji. Dziękuję.
Ciężko mi się tego słucha! To jest dobre dla samotnych, dobrze ustawionych osób. Osobiście nie mam problemu z tym żeby rano ogarnąć dzieci, zrobić śniadanie żonie, teściowej (która wspomaga nas w opiece nad dziećmi). Nie mam problemu z tym żeby prowadzić firmę i uwzględniać potrzeby klientów (coś o tym chyba wiesz Agnieszko). Nie mam problemu z tym żeby w wolnym czasie pociąć drewno teściowej, skopać jej ogródek czy ściąć trawnik. Nie mam problemu z tym żeby pomóc mojemu tacie (75lat) na działce wyciągnąć wody ze studni (w ramach treningu😉) . I tak od wielu, wielu lat. To o czym mówicie jest dla ludzi którzy działają z intencji powinności, musu, frustracji a nie z MIŁOŚCI. Co powiecie np.: o samotnej matce z trójką dzieci a jeszcze nie daj Boże chorych dzieci. Czy ONA może sobie pozwolić na takie ,,słuchanie swojego ciała" czy ,,pier***e, nie będę się dla nikogo poświęcać (poświęcać - niezbyt modne dzisiaj określenie). Ludzie są coraz słabsi, coraz mniej odporni na trudności, coraz częściej rezygnują z relacji bo bywa że utrzymanie JEJ wymaga... poświęcenia(?) Coraz mniej wymaga się od dzieci bo często rodzic zajmuje się swoimi potrzebami pozostawiając dziecko bez obowiązków, pozostawione na pastwę ,,świata zewnętrznego" (gdzie nic nie trzeba). ,,Cały nasz pokój, jakim możemy się cieszyć w tym nędznym życiu, w większym stopniu polega na pokornym znoszeniu przeciwności niż na ich niedoznawaniu." ,,Kto większą wytrwałość okazuje w znoszeniu cierpienia, ten będzie się cieszył większym pokojem. Taki człowiek odnosi zwycięstwo nad sobą, jest panem świata, przyjacielem Chrystusa i dziedzicem nieba.” „Przestawać z dobrymi i łagodnymi nietrudna to rzecz, każdy to lubi z samej swej natury; życie w pokoju wszystkim odpowiada i chętniej szukamy towarzystwa podobnie jak my myślących." ,,Wielką natomiast łaską, rzeczą nader chwalebną i wymagającą odwagi jest zachowanie pokoju w towarzystwie ludzi szorstkich, przewrotnych, niezdyscyplinowanych i kłótliwych." (fragmenty z „O naśladowaniu Chrystusa” Tomasz À Kempis)
@@agnieszka.kozak.ak75 poza tym to nie zmienia moich przekonań tylko porusza mnie to że (być może) niektórzy to zbyt dosłownie zrozumieją i staniemy się społeczeństwem coraz bardziej dbającymi o siebie a coraz mniej o innych. Taka postawa (moim zdaniem) daje nam tymczasowe zadowolenie ale w dalszej perspektywie czyni ,,samotnymi".
Pani Agnieszko. Bardzo Pani dziękuję za Pani pracę. Jestem psychiatrą i wykształcono mnie bardzo " biologicznie" tzn głównie : jak stawiać diagnozy i jak " dobierać" leki. To co dostaję na Pani kanala jest niesamowitym i wręcz niezbędnym dopełnieniem mojej wiedzy. Ale też jest niezwykle cennym źródłem inspiracji do rozwoju i do życia. Bardzo Pani dziękuję. Joanna Butmankiewicz
Pani Joanno - leje Pani litry miodu na moje serce
wzmacnia mnie to w tworzeniu treści dalej !
Warto szukać odpowiedzi,czy materia kształtuje świadomość, czy na odwrót? Zrezygnowałam z terapii ,gdy po zadaniu pytania co w nas cierpi dostałam odpowiedź,że to tylko neuroprzekaźniki. Czyli ,,ja nie istnieje".Czym więc jest samoświadomość ? Namawiam Panią na przeczytanie książki p.t ,,Spektrum świadomości".Znalazłam w niej odpowiedź na dręczące mnie pytania.Później zaś nauczyłam się medytować.Na resztę pytań znalazłam odpowiedź w światopoglądzie buddyjskim.Pozdrawiam serdecznie psychiatrę z otwartą głową.
@@agnieszka.kozak.ak75 A może tak połączyć K.Dąbrowskiego,A Kępińskiego,Freuda i Junga.W każdym jest ziarenko prawdy.W końcu jesteśmy ciałem i duchem w jednej osobie. ,,My " to słowo mające moc .A psycholog i psychiatra w jednym to cud.Pozdrawiam Panią jak zwykle serdecznie.
Staram się ich łączyć
Jak umiem najlepiej ❤️
@@agnieszka.kozak.ak75 Dlatego jest Pani wyjątkowa i tak samo cudna jak Pani wykłady.
Dobrze, że uczę się panować nad poganiaczami. Coraz częściej delektuje się drobiazgami. A mam 64 lata. ..Życie jest piękne. Dziękuję Państwu za tę rozmowę. maria z pabianic
Wspaniale 😊
Pani Mario - życie jest cudne!
To prawda😊❤ życie jest piękne a toxykom nie dajmy się!!!!😊❤
Gdzies przeczytalam, ze warto jest rozczarowywac innych, to nie znaczy wcale, ze ich ranimy… nie ugotowany obiad moze byc rozczarowaniem ale nikogo to nie zabije… tak na marginesie. Ciezko jest z tym uczuciem rozczarowywania innych “wytrzymac”, ale warto.
Dziekuje, za super przekaz!❤️
kiedy ktoś jest rozczarowany to dlatego że miał oczekiwania a nie dlatego, że ja złożyłam obietnicę...
@@agnieszka.kozak.ak75 tez mozna obiecac i miec prawo do zmiany zdania, rozczarowanie jest uzasadnione, ale jak czlowiek wybiera siebie, przez zmiane zdania , obietnicy. Wybiera co dla niego jest lepsze i rozczarowuje…trudno. Dobrzy, dorosli w emocjach ludzie to zaakceptuja…
Niewypowiedziane oczekiwania mogą być źródłem cierpień obu stron. Wypowiedziane tworzą przestrzeń do rozmów.
@@zbigniewrecko4245 trafił Pan w samo sedno problemu który od jakiegoś czasu obserwuję u siebie - nakaz śpiesz się - odhaczanie kolejnych punktów z listy spraw zapominając o relacji z samym sobą. Forma robienia z siebie robota na którym cierpi poczucie wartości. Zauważyłem też że zamknięcie wszystkich spraw, daje pewien rodzaj satysfakcji i ulgi - i to wzmacnia schemat, co niestety nie sprzyja wychodzeniu ze schematu.
Tak jak powiedziano na filmiku - widzę w tym słabe Dorosłe Ja, które by postawiło Rodzicowi granice. Co ważne, nie jest to tylko nawyk intelektualny. Ciało również reaguje napięciem jak "nie spieszę się i wrzucam na luz" - mam trudności by to wytrzymać
Dzień dobry P.Agnieszko nad tymi trybikami pracuje ale to trudne i wniosek z tego nie potrafie pokochać siebie dziękuję za dialog ❤😊
Hahaha, ta koleżanka na spacerze to jestem ja. Kocham Panią, Pani Agnieszko!
odwzajemniam tę miłość na odległość !
Dziękuję ja tak funkcjonowałam 30 lat na szczęście wyszłam z tego programu ❤
brawo!
I ja i ja też😂
Wspaniale. Brawo.
Bardzo dziękuje za wiedzę opisującą moją rzeczywistość, pozdrawiam Państwa ❤🙂
No kurcze, nie bez powodu nosi Pani takie nazwisko. Serdecznie i dziękuję i pozdrawiam wspaniałych ludzi. Aleksander
Dziękuję!
Bardzo dziękuję.
Właśnie tego dzisiaj potrzebowałam usłyszeć.Dziękuję bardzo za tę mądry wykład❤
cudownie, że mogliśmy Pani towarzyszyć dzisiaj
Bardzo ciekawa rozmowa, zachęca do uważności, bycia tu i teraz, zwolnienia 🙈 Czekam na następną. Dobrego tygodnia dla wszystkich 😀🙋♀️
Dziękujemy i do zobaczenia.
Kiedyś w pracy usłyszałam "proszę się postarać,pani Kasiu" .Niby takie zwykłe, a zaogniło mnie bardzo. W moim odczuciu to zabrzmiało jak "proszę dokonać niemożliwego ". Cóż...w najbardziej dla mnie grzeczny sposób, podziękowałam za pokładane we mnie nadzieje i przyznałam,że aż tak wybitną cudotworczynią nie jestem. Czy stajac po swojej stronie, to trochę jak iść pod prąd ?
Dziękuję bardzo za państwa wiedzę, uwielbiam słuchać😊 To jakby ktoś życie wytłumaczył na nowo 🌻
oooo jakże mnie karmi to, co Pani pisze - dziękuję
Wspaniale jest czytać takie słowa. Niosą sens i radość. Dziękuję 🙂.
Wykonujecie świetną robotę , odkrywacie przestrzenie wszystkim niemal świetnie znane a rzadko uchwycone w popularnym przekazie psychologicznym.
No właśnie uznałam że skoro wsztskrom znane to nie ma o czym mówić a jednak jest 😊
Wspaniała rozmowa! Wiele mi uzmysłowiła Serdecznie dziękuję 🌞
dziękujemy i my!
niech działa w sercu
@@agnieszka.kozak.ak75 Serdecznie dziękuję 🌞
Faktycznie, coś w tym jest. Zauważyłam, że u mnie ten mechanizm jest tak głęboko schowany, że ciężko na niego zwrócić uwagę, musiałam dwa razy odsłuchać materiał. Ale jak przyjrzałam się postawie mojej matki wobec mnie, to w końcu udało mi się znaleźć tą postawę. I faktycznie - to się przenosi potem na swoje związki. Dominuje postawa zadowalania swoim kosztem. Wręcz zamykanie oczu na to, że dzieje się coś niezdrowego w relacji. Wcześniej wogole nie zauważałam, że mojemu mężowi brak empatii dla mnie, tak byłam skupiona na zdobywaniu jego uwagi swoim kosztem.... Niesamowite. Dziękuję! To są bardzo podświadome mechanizmy
tak, ukryte "pod spodem"
ale wyciągnięte na światło dzienne przestają nami sterować !
Właśnie wywołuje je Pani na światło. Do świadomości. Teraz mogą pomóc w zmianie 🙂
Coraz częściej dokańczam rozpoczęte zadania🌈
pięknie !
Wspaniale. Można też spróbować rozpychać się odpoczywaniem między kolejnym zadaniem 🙂
Odsluchalam Wasz wyklad dwa razy.
Jak to bardzo pomaga zrozumiec siebie i chciec pracowac nad soba.Kochani : idziemy ku ZYCIU❤️
dziekujemy !
Wszystkiego dobrego 🙂
Czekam na kolejny odcinek :).
za 2 tygodnie - będzie petarda
@@agnieszka.kozak.ak75 No właśnie - wszystko się zgadza, zabójcy są , ale jak ich pokonać. Czekam z niecierpliwością na antidotum.
Każdy Pani wykład odsłania kolejne karty mojego zaburzenia lękowego od 23 lat, a ten to rzut w 10tke ❤
dziękuję - zależy mi na tym, żeby docierać z wiedzą :)
Dziekuje za ciekawa rozmowe. Od dzis bede sie pytac sie sama siebie co sprawy mi przyjemnosc i czy moge komus odmowic jesli jest to wbrew mojej woli. Od teraz bede sie przygladac moim wew. dialogom. Stoje przed wazna decyzja i zabiera mi to prawo do decydowania o sobie. Wiem, ze zranie tym kogos i pewnie juz rozczarowalam albo zawiodlam... ale ja nie chce robic czegos wbrew sobie. Boje sie..miotam, bo moge duzo stracic. Ale chce zyc w zgodzie ze soba. Mam ogromna trudnosc bycia asertywna. .nie potrafie spokojnie wyrazic swoich uczuc. Ale ja stracilam glos po rozmowie z osoba, ktora dala mi ultimatum... polowiczny kompromis..a w srodku wszystko we mnie sie gotowalo.. podziekowalam i przybralam na propozycje. Na drugi dzien obudzilam sie z zapaleniem strun glosowych..nie moglam mowic kilka dni. Dla kogos kto jest gadula brak glosu to jest niesamowite uczucie. Pobylam w tej ciszy. Teraz wiem, ze czasem nie mozemy nix powiedziec, bo cokolwiek bym nie powiedziala i tak nie bedzie brane to pod uwage. Nie bede sie klocic, blagac czy uginac. NIE CHCE JUZ NIC. ODCHODZE.. WRACAM do siebie i mojego wew.dziecka i wsluchuje sie w to co sie ze mna dzieje. Widze swoj blad i rozumiem. Ale mam też swoją godność i granice.. nie chce aby ktoś je przekraczal. Będę się uczyć jak dbać o stawianie granic i jak wyrażać swoje oczekiwania aby nie ranić innych. Ta rozmowa pomogła mi zrozumieć ze mam przestać 'znikać' .
dbanie o swoją godność to nie jest przywilej - to zadanie :)
Trzymam kciuki za ten powrót do siebie 🙂
Dziekuje p.Agnieszko p Zbyszku.
Jesteście dopelnieniem mojego zdrowienia.Moich nakazow,zakazów,draiwerów ,wszelkich poganiaczy.
Do tej pory spotykałam ludzi,ludzi poganiaczy.
Ale to wszystko,czułam,ze to nie jest moje.
Jak Was slucham czuje ogromna ulgę.
Dziękujemy !
Wszystkiego dobrego 🙂
Agnieszko uwielbiam Twoje analizy, spostrzeżenia ♥️♥️♥️♥️♥️ to takie wspólne ze"mną 👌🔥
❤️🌷
♥️♥️♥️♥️
Przebijam
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
Już tu pisałam iż uwielbiam pracować z analizą transakcji - jako trener NLP , bardzo lubię to narzędzie do pracy 😊dużo w życiu prywatnym mnie nauczyła dodam zmieniła moje życie na lepsze 🙂 nauczyłam się słów : MOGĘ nie muszę CHCE - świadomie pytam i zadaje sobie pytanie czy mnie się to opłaca 😊 mówię sobie też słowo : SPRAWDZAM i to się sprawdza dla mnie bo jestem dla siebie najważniejsza stoję za sobą ktoś może powiedzieć : ale to egoizm tak - zdrowy egoizm mnie służy 😊 pozdrawiam ciepło Pani Agnieszko ❤ bardzo dziękuję za kolejny bardzo dobry w mojej opinii materiał 😊
dziękuję i ja :)
Serdecznie dziękuję 🙂
Wspaniale... Jestem wdzięczny... 😌
Dziękujemy.
Do zobaczenia 😊
Czekałam na odcinek :)) jak zawsze mnóstwo wiedzy, nakaz „spiesz się” jest w moim życiu najbardziej aktualny. Dziękuje Wam za rozmowę, która daje szersza perspektywę i nowe spojrzenie na nasze nakazy. Pozdrawiam ❤
miło mi czytać, że ktoś na nas czeka :)
Super dzieki!
Swietnie wygladacie obydwoje!
Pozdrawiam
Dziękujemy🙂
Cudowna rozmowa. Dziękuję. Czekam na więcej 😊
Serdecznie dziękujemy🙂
Nic nie muszę 😊😊Muszę-BYC DOBRYM CZŁOWIEKIEM😊❤
Możesz. Muszę zamieniam na wybór i chcenie🙂
Nigdy nie proszę o nic. Słabość to czuć, chcieć, potrzebować. Nie przytulam się, nie całuję, nie mówię kocham. Jedyne co czuje to rozpacz i samotność. Od kołyski słyszałam komendę radź sobie sama, musisz, powinnaś, trzeba.. Bezradność jest wykluczona. Nie mogę jej poczuć. Panika, stany lękowe , szybka relacja, kompulsywna aktywność aby od tego uciec, robić, działac... Zapobiegać, zabezpieczać, kontrolować. Robić, robić żeby uciec i nie czuć,bezradności, frustracji i zależności. Chyba kiedyś zamknęłam serce że strachu przed zranieniem i nikt nawet ja sama nie kładę na nim dłoni. Kiedyś gdy się zdarzylo płakałam bez końca, tonęłam w żalu i rozpaczy. Tak się bałam ze umrę, że przestałam płakać i jeśli zaczynam to szybko kończę.
W każdej chwili, nawet teraz można pomału wybierać inaczej. Jest moc w Pani rękach by przestać się bać. Życzę wszystkiego dobrego.
Zawsze można spróbować coś zmienić a możliwości jest dziś dużo wystarczy chcieć. Ale to Pani wybór
4:41 mi się układa od razu kilka zwrotek tego jaki jestem wspaniały 😁 i jak wiele osiągnę tego cudownego dnia 😁 ( ale trochę nad tym musiałem popracować by tak było :)😁
Dziękuje😊❤
❤️
Jak miło się z Państwem przebywa,w takiej atmosferze
bo my lubimy rozmawiać ze sobą :)
@@agnieszka.kozak.ak75 Super. Dziękuję. Proszę o więcej. Pozdrawiam serdecznie. 👍🖐️
To prawda 🙂
Odkąd zaczełam zadawac pytania i kiedy mi zbyt duzo przestać robic coś dla świętego spokoju albo żeby kogos nie urazić zrozumialam dlaczego wczesniej miałam wielu " przyjaciół"- po prostu sprawiałam im same przyjemności a teraz jest ich zdecydowanie mniej.. a mi łatwiej się żyje
Pięknie!
Brawo 🙂
Dziękuję za kolejne wartościowe informacje. Już teraz wiem, dlaczego tak intensywnie odzywam niezadowolenie i frustrację, kiedy ktoś mnie pogania. Również bycie dobrym dla wszystkich tylko nie dla siebie... doprowadziło mnie to do miejsca, w którym,, żyjè tylko dla dziecka "
czy to jest światełko do zmiany?
Czekam z radością w sercu!!❤️ Powodzenia 😊
Bardzo dziękujemy.
@@zbigniewrecko4245 Do przodu przed siebie idziemy z podniesioną glową 😀
Dziękuję Pani za piękny program ❤😊
Bardzo dziękuję. Świetny materiał❤
Dziękujemy.
Dziękuję za bardzo ciekawa rozmowę i uświadomienie kilku rzeczy. Potrzebowałem i potrzebuje więcej takich rozmów, a kto wie może i pomocy psychologa
będę więc rozmawiać więcej ze Zbyszkiem i innymi cudownymi ludźmi, których dane mi jest spotykać
@@agnieszka.kozak.ak75 Ja też dziękuję i też poproszę o więcej. 👍🖐️
Kolejna wspaniała rozmowa, dziękuję!!! 🌻
dziękujemy i my !
❤❤ dziękuję i czekam na 3 odcinek !!
Za w tygodnie!
Dziękuję bardzo za super wykład!
Dziękujemy.
Mam całe życie doświadczenia w braku bliskości z ludziami, ale z kotem jest wspaniale, ludzie sa straszni, owszem maja wolnosc i prawo byc sobą, ale mam wewnetrzy nakaz placenia ceny braku bliskosci
tak koty są cudne
Od kilku miesięcy rano, po przebudzeniu, najpierw jestem ja. Myję się, ubieram i dopiero wtedy idę do matki.
Prawie całe życie ścigałam się sama ze sobą, nawet będąc w górach szłam jakbym była na wyścigach. Od jakiegoś czasu odpuściłam, zauważyłam, że życie nie może polegać na byciu w ciągłym biegu i czy zdążę na samolot.
piękne!
dziękuję za podzielenie się nadzieją na zmianę
Cudnie. Wyobrażam sobie, że to jest bardzo uwalniające.
@@zbigniewrecko4245 ,tak, teraz potrafię się cieszyć każdą roślinką i kamieniem, które są na mojej drodze
Jak Pani się nauczyła odpuszczać? Pracuję nad tym, ale jest to dla mnie (jeszcze) trudne
Odpuszczanie potrzebuje czasu
Witam Państwa 😊
Czekam z niecierpliwością na filmik i na kolejny o tym jak pracować z zakazami i nakazami. Pani Agnieszko jakiś czas temu zbierała Pani pytania do filmiku dotyczące procesu terapii. Czy ma Pani w planach nagranie odpowiedzi?
tak nagrywam je
będą publikowane w wakacje :)
O moj Boże 😱 tyle ważnych słów o mnie 8 do mnie. Jak przez to przejść bez rozlania się 😵😰... Drodzy, to bardzo ważne co mowicie i rozwala mnie w drobny mak. Ale nie wiem jak sie pozbierać.. Słucham, czuję że to o mnie ale nie wiem co z tym zrobić i jak zamknąć.
Zapraszam tutaj
th-cam.com/video/XOSlO6BrxIg/w-d-xo.html
❤
Bardzo dziękuję, za rewelacyjny filmik. Sporo się wyjaśnia, wchodzimy w nowy wymiar patrzenia i przeżywania tu i teraz. Chciałbym więcej dowiedzieć się jak dobrze wspierać i co mówić w zamian tej toksycznej pozytywności typu weź się w garść, bądź silna, puść to /a ja nie umiem, bo wiem jak się puszcza/...czy lepiej by było chcę cię usłyszeć, jestem z tobą? A może coś innego.
Dziękuję i pozdrawiam 🌹
Zdecydowanie lepiej. Myślę, że więcej odpowiedzi znajdzie Pani w kolejnych odcinkach.
❤❤❤❤❤
:)
To można popełniać błędy, nie zadowalać innych, być słabym, rozlazłym, niedbałym i mało wydajnym, i być OK ?!
To zależy😂
wydaje mi się, że nie zrozumiałeś przekazu
Na poziomie własnej wartości zawsze można być Ok. Jeśli też innych uznamy za takich samych.
Jedyną siłą człowieka jest emocjonalną elastyczność . Bądź silny to bądź sobą.
Naprawdę .....
@@maciejmorgiel3536 Jeśli wiesz ,,kim jesteś" to bądź sobą ,,na prawdę".
😄🥰
W szkołach czego uczą dzieci ? Od małych dzieci oczekują nauczyciele doskonałości , narzucana doskonałość jest od przedszkola ,nakazy nakazy i jeszcze raz nakazy , Polska oświata do całkowitej reformy!!!! Gdzie są nauczyciele z powołania??
Jako rodzice też mamy sporo do zrobienia.
Wśród "zabójców" własnej wartości może być też utrata zdrowia. Czasami jest to fakt zupełnie nie do przyjęcia przez ludzi oczekujących by było tak jak zawsze.
To prawda
Poczucie wartości a jestem po 70 tce, mam/mialam tylko w pracy. Zawsze wiedziałam ile jestem warta.. W żadnym innym aspekcie życia. 😒☹️
można to zmienić :) 70 to tylko liczba :)
fajnie o tej gonitwie np. w restauracji - a co dzieje się w kościele na tzw modlitwie - gdzie jest głowa a gdzie ciało …
wspaniale wytumaczenia przyczyny i skutku, ALE ale......... duzo sie nad tym wszystkim zastanawiam i doszlam do wniosku, ze; latwo sie na te piekne i prwidlowe tematy dyskutuje w obfitosci spolecznej, ale prosze sobie wyobrazic ze pani Agnieszka znajdzie w sie w sytuacji wojennen i czy wtedy tez nie bedzie sie spieszyc? kiedy nie ma opalu, jedzenia dla piatki dzieci, kiedy jak moja mam na tarce prapa pranie, potem we frani, kiedy z dwoma wiadrami musiala isc po wode, narabac wegla i rozpalic ogien i zrobic do poludnia pranie bo druga zmiana zaczynala sie o 13 a do autobusu 30 min, dobrym tempen, i gdyby sie spoznila to nastepny autobus za 30 minut. albo samotna matka ktora dzieci wychowuje i MUSI sama wszystkiemu podolac, bo gdy poprosi o pomoc uslyszy,; czy ja cie dzieci kazalam robic, po co zyjesz bez chlopa - my naprawde prowadzimy tu dysksje na wyskosci zamoznego neurotyka. bardzo mi brakuje uwzglednienia tych warukow i czuje sie osadzana, ze nie umiem inaczej, gdyby wszyscy byli tacy wygodni jak wy tu opisujecie, to was by nie bylo, bo wasi rodzice oszczedzali by siebie i dbali o swoja wygode. a wlasie ci zamozni neurotycy dbaja o to zeby wiekszosc zyla pod ciaglym napieciem. to tyle pieprzu i przypraw do tej slodkiej wypowiedzi - z wieloma wypowiedziamy sie zagadzam, ale zawezacie temat.
nie zawężamy - mówimy o tym co czasami nieświadome
Pani pisze o tym co jest świadomym wyborem
@@agnieszka.kozak.ak75 no nie wiem czy moi rodzice robili swiadome wybory. wiem ze moja mama poprostu nie miala innego wyscia, takie byl czasy, jest przedwojennnie urodzona, na wsi, tam nikt nikogo nie pytal czy ma chec, czy nie jest mu za duzo - jako mala dziewczynka MUSIALA na mlodsze rodzenstwo uwazac, co w tym jest swiadomym wyborem? ja nie mam zamiaru was krytykowac, ale zwrocic uwagen na duzo szerszy problem. przyjemnego WEndu
Złożoności sytuacji i okoliczności mają znaczenie. To co być może było wyborem lub nie naszych rodziców dziś już jest inne. Mamy inne warunki i możemy wybierać adekwatnie do nich. Na przeszłość nie mamy wpływu.
@@zbigniewrecko4245 no i taka slyszalam odpowiedzi mlodego wtedy czlowieka - przez ponad 20 laty - ale czy osoba wychowana w problematycznej rodzinie ma rzeczywiscie mozliwosc wybory. dzisiaj sluchalam wykladu o fizyce kwantowej /BRUCE’A LIPTONA / . on wyjansia jednoznacznie, ze jak dlugo nie poszezymy naszej swiadomosci to lecimy na automatycznych programach wyniesionych z domu. i gdzie tu jest wybor. ja ponad 60 lat zylam na programie ktory mi mama i srodowisko wpisalo. wyszlam za maz, za czlowieka ktory mial te wszystkie eigenschaften, ktore sie mojej mamie podobaly. dopiero po 10 latach po rozwodzie do tego doszlam. gdzie tu swiadoma decyzja byla. prawda jest ze te nowe generacje maja taka szanse, ale jeszcze moja corka wyszla za maz za meszczyzne ktory mial zalety ktore by mnie zdowolily. moze dlatego jest tak wazne, zeby tez o tym möwic i ulatwic ten skok kwantowy bylych generacji, zeby nie musialy sie wstydzic, i czuc sie oskarzane.
@@mimismart9706 pięknie Pani zauważa w odpowiedzi na własne pytanie. Nie musi być skoku ale na świadomość zawsze jest miejsce. I tak naprawdę to jej trzeba dać miejsce. W każdym momencie gdy się pojawi pozwala zrozumieć, spojrzeć inaczej i decydować czy chcemy inaczej czy zostajemy w tym ,co jest. Nie musimy tego zmieniać . Tu też nie ma nakazu. To nasz wybór. Nie można siebie oceniać sprzed poszerzenia świadomej przestrzeni.
Jestem szczęśliwa,gdy inni są szczęśliwi to moje uwarunkowanie związane z neuronami lustrzanymi.Czy to prawda,że jesteśmy nagradzani za dobre kontakty społeczne endorfinami i dopaminą?
Każda interakcja społeczna jest formą wymiany i transakcji. Zbieraniem głasków. Niesie ze sobą emocje.
Z wieloma się nie zgadzam to kwestia temperamentu, elerytowany Szkop rusza się sprawniej niż młodziez u nas
Czy w ogóle jest możliwe wyjście z tych "poganiaczy" ?
oczywiście !
będzie o tym w naszej ostatniej rozmowie - już a 2 tygodnie
Tak. Można je oswoić. Wybierać świadomie tę stronę, która w nich służy.
Wewnętrzny bat! Ale co się dziwić rodzicom, kiedy cały system szkolny też tak funkcjonuje. Rób, rób, nie myśl, tylko rób, najlepiej na wczoraj. Jak rodzice mają to umieć, skoro ich też nikt tego nie nauczył? 😅
No nie mogą umieć ale my już możemy
Może człowiek jest zarazem nikim i wszystkim ? Za plecami ma pustkę.Przed sobą pustkę a prawdę o sobie i moc ,gdy działa i tworzy?
Naprawdę mamy to, co tu i teraz.
@@zbigniewrecko4245 To stara mądrość duchowa
.Okiełznać tygrysa to okiełznać własny umysł,który biega od przeszłości do przyszłości i na odwrót. Być tu i teraz
ogarniaj - typowy nakaz dla mężczyzn - bądź skałą, wytrzymaj te emocje kobiece lub inne, a potem się dziwią ze nie potrafisz okazywać im uczuć albo emocji ??? Piękne ... plus nie proś o pomoc ...
Chciałbym być wartościowym ojcem, chce dobrze wychować dziecko. Chcę być dobrym przykładem który warto naśladować, a nie katem którego dziecko będzie się bać i któremu nie będzie ufać. Czy mógłbym poprosić o polecenie jakichś książek odnośnie tego, bo sam nie miałem zbytnio szansy tego doświadczyć przez co mój punkt widzenia jest mocno ograniczony. Z góry dziękuję za pomoc. Pozdrawiam
Polecam książki Jesperq Juula
@@agnieszka.kozak.ak75 Dziękuję
Od poniedziałku do soboty nakazy i zakazy z pracy, szkoły, rodziny i codzienności, a w niedzielę jeszcze na deser religijne, najstraszniejsze skazujące na wieczne cierpienie za brak dostosowania. Czy życie człowieka musi przypominać życie w obozie koncentracyjnym?
Dla czego ' inteligentna forma życia' tak nisko upadła!?
Upadamy jeśli damy sobie pozwolenie. Możemy decydować , które służą naszej autonomii.
Ciekawe jest to co Pan o wewnętrznym rodzicu,dziecku i dorosłym wspomniał w kontekście porannych pierwszych myślach.
Nie do końca rozumiem kto w tej triadzie jest do wykluczenia albo jest sprzymierzeńcem?
Jak ich rozpoznać?
Cała rozmowa dość trudna dla mnie bo uderza w codzienność...szarą, pełną rutyny i powtarzalnych zajęć...jakbym usłyszał właściwie że źle żyję...
Dzielę się wrażeniem pierwszym i kolejnymi.
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję...do poniedziałków😊
może należałoby temat tych postaci rozwinąć?
dla nas to oczywista oczywistość, ale może za mocno poleciliśmy?
co do życia - to nie jest dobrze czy źle - to jest raczej pytanie, czy wybieram, czy rutyna i wewnętrzne poganiacze wybierają za mnie
@@agnieszka.kozak.ak75
Nawet takie zadanie próbowałem robić...listę tego co chcę jako dziecko co mówi rodzic a co ja dorosły...lub ogólnie dorosły ale pogubiłem się w ocenie z pozycji kogo mam to robić.....
A teraz myślę czy to może poganiacze we mnie...
I jeszcze...driver...oprócz tego znaczenia o poganiaczu , w świecie programów komputerowych to sterownik...Tak mi się skojarzyło...
Dzięki za pomoc.
Bo to faktycznie sterownik 🙃
@@jacek75artPanie Jacku jak już jest analiza to znaczy, że włącza się Dorosły. Bo to ten stan próbuje zrozumieć.
Każdy ze stanów jest potrzebny. Tylko autonomia to równowaga. Dążenie do wybierania i decydowania. Zatem o poranku możemy ulec tym myślom np. Rodzica, który nakazuje wypełniać zadania. Bez refleksji. Ale Dorosły może się nad tym zastanowić i zacząć decydować a nie poddawać się przymusowi. Może rzeczywiście warto kiedyś wrócić do tej koncepcji. Dziękuję.
Abernathy Ramp
Ciężko mi się tego słucha! To jest dobre dla samotnych, dobrze ustawionych osób. Osobiście nie mam problemu z tym żeby rano ogarnąć dzieci, zrobić śniadanie żonie, teściowej (która wspomaga nas w opiece nad dziećmi). Nie mam problemu z tym żeby prowadzić firmę i uwzględniać potrzeby klientów (coś o tym chyba wiesz Agnieszko). Nie mam problemu z tym żeby w wolnym czasie pociąć drewno teściowej, skopać jej ogródek czy ściąć trawnik. Nie mam problemu z tym żeby pomóc mojemu tacie (75lat) na działce wyciągnąć wody ze studni (w ramach treningu😉) . I tak od wielu, wielu lat. To o czym mówicie jest dla ludzi którzy działają z intencji powinności, musu, frustracji a nie z MIŁOŚCI. Co powiecie np.: o samotnej matce z trójką dzieci a jeszcze nie daj Boże chorych dzieci. Czy ONA może sobie pozwolić na takie ,,słuchanie swojego ciała" czy ,,pier***e, nie będę się dla nikogo poświęcać (poświęcać - niezbyt modne dzisiaj określenie). Ludzie są coraz słabsi, coraz mniej odporni na trudności, coraz częściej rezygnują z relacji bo bywa że utrzymanie JEJ wymaga... poświęcenia(?) Coraz mniej wymaga się od dzieci bo często rodzic zajmuje się swoimi potrzebami pozostawiając dziecko bez obowiązków, pozostawione na pastwę ,,świata zewnętrznego" (gdzie nic nie trzeba).
,,Cały nasz pokój, jakim możemy się cieszyć w tym nędznym życiu, w większym stopniu polega na pokornym znoszeniu przeciwności niż na ich niedoznawaniu."
,,Kto większą wytrwałość okazuje w znoszeniu cierpienia, ten będzie się cieszył większym pokojem. Taki człowiek odnosi zwycięstwo nad sobą, jest panem świata, przyjacielem Chrystusa i dziedzicem nieba.”
„Przestawać z dobrymi i łagodnymi nietrudna to rzecz, każdy to lubi z samej swej natury; życie w pokoju wszystkim odpowiada i chętniej szukamy towarzystwa podobnie jak my myślących."
,,Wielką natomiast łaską, rzeczą nader chwalebną i wymagającą odwagi jest zachowanie pokoju w towarzystwie ludzi szorstkich, przewrotnych, niezdyscyplinowanych i kłótliwych."
(fragmenty z „O naśladowaniu Chrystusa” Tomasz À Kempis)
Rekomenduje żebyś przestał mnie słuchać- będzie Ci łatwiej kiedy zostaniesz w swoich przekonaniach ktore służą Tobie i Twojej rodzinie
@@agnieszka.kozak.ak75 z wieloma Twoimi ,,treściami" się zgadzam ale dzisiaj rzeczywiście taką potrzebę odczułem
@@agnieszka.kozak.ak75 poza tym to nie zmienia moich przekonań tylko porusza mnie to że (być może) niektórzy to zbyt dosłownie zrozumieją i staniemy się społeczeństwem coraz bardziej dbającymi o siebie a coraz mniej o innych. Taka postawa (moim zdaniem) daje nam tymczasowe zadowolenie ale w dalszej perspektywie czyni ,,samotnymi".
Jak nauczysz się dbać o siebie łatwiej będzie Ci zrozumieć tę perspektywę...
@@agnieszka.kozak.ak75 skąd ocena (?) że nie potrafię dbać o siebie?
❤❤ dziękuję i czekam na 3 odcinek !!
Dziękuję ❤
❤