Byłam u chirurga plastycznego i... odmówił wykonania mi zabiegu. Wypytał mnie dokładnie o to, co chcę zrobić i jakie mam motywacje. A potem uświadomił mi, że medycznie nie istnieje żaden powód, żeby on ten zabieg wykonał. Ba, stwierdził nawet, że z estetycznego punktu widzenia lepiej niż jest nie będzie, a to, co wydaje mi się problemem jest nim tylko w mojej głowie. W sumie całkiem miło wspominam tę wizytę, bo trochę uświadomił mi jak bardzo nierealnie podchodziłam do tego, jak powinna wyglądać moja twarz.
Czyli albo bardzo dobry chirurg, albo Ty po prostu nie dałaś mu dostatecznych, finansowych argumentów by mu się to opłacało w razie nie powodzenia zabiegu bądź Twojego późniejszego niezadowolenia.
@@algidziarz To zawiera się w stwierdzeniu "dobry chirurg" ^^ ogółem rzecz biorąc, mój komentarz był w ironicznym tonie. Gdybym rozwinął swoją myśl to przeszedł bym od potępienia konsumpcjonizmu, przez coraz częstsze zaburzenia u ludzi aż do coraz bardziej kształconych po łebkach specjalistów; którzy w dupie mają etykę zawodową a interesuje ich głównie pieniądz. Nie mówiąc już o tym, że bywa iż dopiero zostając specjalistami, zaczynają uczyć się na swoich błędach, gdzie okres ten powinni mieć w większości za sobą.
W nawiązaniu do tego, że źródeł naszych problemów z akceptacją można doszukiwać się w dzieciństwie, chętnie zobaczyłabym serię "Jak wychować gówniaka żeby: 1. Nie wpędzić go w kompleksy, 2. Żeby nie był bucem 3. Żeby potrafił komunikować swoje emocje itd"
W idealnym momencie wrzuciłaś ten film. Właśnie skończyłem książkę Jenette McCurdy (tak, to ta Sam z "iCarly" oraz "Sam i Cat") pt. "Cieszę się, że moja mama umarła", która porusza między innymi kwestię zaburzeń odżywiania, przez które ona przeszła ze względu na obsesję matki, aby ta zachowała dziecięcą figurę, aby była idealna. Polecam, świetna książka. Może nawet nadałaby się do filmu?
Kilka dni temu Karolina Żebrowska zrobiła film o tym, jak zmienia się MODA NA CIAŁO i dlaczego to, co dziś jest pożądane i modne - jutro będzie passe. Karolina na co dzień mówi o modzie z wieków minionych, ale na starych i współczesnych przykładach pokazuje, jak bardzo głupie, krzywdzące i narzucane z zewnątrz jest podążenie za modą na figurę, kształt nosa, twarzy, policzków, brwi... filmik jest po angielsku, ale pozwala złapać dystans i będzie fajnym uzupełnieniem filmiku Loszki :)
W dzieciństwie nie interesowałam się modą ani kosmetykami, z zachowania byłam bardziej chłopczycą. Lubiłam robić sobie zdjęcia, nagrywałam głupie filmiki, ogólnie byłam bardzo pewnym siebie dzieckiem. Aż pewnego dnia w podstawówce po zrobieniu zdjęć klasowych mój świat się dosłownie załamał, wyszłam na nich tak brzydko że już nigdy nie potrafiłam spojrzeć na siebie normalnie. Za każdym razem gdy zwierzałam się z tego bliskim osobom dostawałam zlewkę że "każdy w moim wieku się tak czuje" lub "no i co, operację plastyczną sobie zrobisz?". Potem jak zdałam sobie sprawę że nikt mi nie pomoże to zupełne odcięłam się od problemu, a więc od "rzeczywistości" - brak życia społecznego, brak skupienia na czymkolwiek, ciągłe maladaptive daydreaming, zaburzenia odżywiania (w kółko kompulsywne objadanie się lub anoreksja do tego stopnia że nie miałam okresu przez kilka miesięcy), nie mam praktycznie żadnych zdjęć z ostatnich kilkunastu lat, obecnie nie mogę znaleźć sobie miejsca w życiu. Teraz mając ponad 20 lat i za sobą wizyty u różnych specjalistów (w tym u chirurga, który okazał się być złotym człowiekiem i przed rozpoczęciem czegokolwiek kazał skierować mi się do psychologa/terapeuty, żebym upewniła się czy to na pewno jest rozwiązanie dla mnie, jakich rezultatów oczekuję i czy nie jest to dysmorfofobia) rozumiem że to nie było normalne i mam ogromny żal do osób z mojego otocznia, które wyśmiewały ten problem. Osobiście uważam, że mody na operacje są okropnie szkodliwe, bo przez to osoby które naprawdę cierpią przez swój wygląd nie są traktowane na poważnie, a chęć operacji otoczenie odbiera jako fanaberię
Też zawsze byłam taką trochę chłopczycą. Nie lubiłam przez długi czas makijażu bo po prostu nie potrafiłam a patrzeć w lustro przez dłuższy czas też nie chciałam. Trzymałam się głównie z chłopakami bo przez traumy związane z przemocą psychiczną w podstawówce straciłam zaufanie do dziewczyn. Oni za bardzo o takich rzeczach nie rozmawiali. Członkowie rodziny często komentują na temat mojego wyglądu. A to że jestem za chuda (przez leki schudłam prawie 5 kg w kilka miesięcy), że nie dbam o siebie bo nie używam za wielu kosmetyków (jedyne co używam to kredka od której mam podrażnione oczy) albo że „mam z przodu plecy i z tyłu plecy”. Często wydaje mi się że wszyscy są ładniejsi ode mnie. Krótszy nos, ładniejsze oczy, mniej trądziku, pełniejsze kształty, kręcone włosy…
@@virp_alo też zawsze byłam trochę chłopczycą, też bardzo szczupłą osobą. Też słyszałam jaka to nie jestem ‚chuda’, że nie mam biustu. Byłam potwornie zakompleksiona. Wydawało mi się, że jestem brzydka. Później coś się zaczęło zmieniać, ale to był generalnie długi proces. Dziś mam 32 lata. Od roku chodzę na siłownie, mam świetną figurę i wiem, że to siłownia i ćwiczenia mogły być rozwiązaniem tego kompleksu już dawno. Rzadko się maluję, rzadko nawet nosze stanik (nawiązując do kompleksu małych piersi). Uważam, że jestem po prostu ładna. I teraz wiem, że zawsze byłam, tylko miałam tak zakrzywiony obraz siebie. Zmarnowałam wiele lat na hodowanie durnych kompleksów. Nie marnuj swojego życia na żałowanie, że nie wyglądasz inaczej. Nie każdemu trzeba się podobać. Najważniejszym jest, żeby zacząć się podobać sobie, a finalnie to sprawia, że jest się bardziej atrakcyjnym dla ludzi. Życzę powodzenia każdemu, kto się boryka z kompleksami i życzę każdemu, żeby mógł pojąć jak często błahe są to sprawy.
moda na bbl zaczęła się teraz w polsce mam wrażenie. najpierw fagata, teraz masza (co zabawne, mówiła, że jej się to nie podoba), ewelona z warsaw shore też poleciała robić bbl. ogólnie na grupach o operacjach plastycznych widzę duże zainteresowanie tym zabiegiem. głupota straszna jak sobie pomyślę, że po tym zabiegu łatwo dostać zakrzepicy i zatoru płucnego, i kaplica. najbardziej niebezpieczny zabieg wśród wszystkich zabiegów chirurgii plastycznej, a te laski ryzykują życie dla dużych pośladków i wcięcia w talii XD a teraz moda na szczupłe sylwetki z lat 90 wraca i nawet kardashianki usuwają bbl, śmiesznie
jestem genetycznie pyzata, wszystkie babeczki od strony ojca takie są i nieraz strasznie mnie boli to jak okrągła jest moja buzia w porównaniu do innych ale potem przypominam sobie jak młodo przez całe życie każda z nich wyglądała i odechciewa mi się wszelkich ingerencji
Hej, mam ciekawy pomysł na analizę postaci. Chodzi o Adama Groffa z serialu Netflixa "Sex Education". Ma on trudną relację z ojcem, a także jest na długiej drodze do samoakceptacji. Chętnie wypiła bym internetową herbatkę po raz kolejny. Pozdrawiam
@@lithia4483 racja, dla mnie oby dwie są bardzo ładne, ale Gigi roztacza taką aurę słodyczy i uroku, a Bella ma bardziej "surową" urodę, przez co pod względem atrakcyjności Gigi dla mnie wygrywa :)) Zresztą fanów Belli też nie brakuje, myślę że każdy ma w tym temacie jakiś swój typ
Zawsze miałam twarz jak księżyc w pełni, i przez chwilę zaczęłam się zastanawiać nad tym zabiegiem, ale biorąc pod uwagę, jak źle on czasem wygląda na celebrytkach, ktore mają dostęp do najlepszych chirurgów, to ja jednak podziękuję. Tym bardziej, że podczas tego zabiegu można uszkodzić nerwy i zawsze będzie się już miało w tym miejscu niedoczucie. No a ten tłuszcz na funkcję, podtrzymuje struktury twarzy, bez niego należałoby pewnie za 10 lat fundować sobie wypełniacze. Więc trudno, umrę jak żyłam - jako chomik
Najśmieszniejsze w tym wszystkim jest, że właśnie jednym z głównym objawów starzenia, który znacząco wpływa na nasz wygląd i sprawia, że skóra jest mniej jędrna itp., to właśnie zanik tych poduszeczek ... i nie musze chyba mówić, ze wtedy często miejsca te sa sztucznie wypełniane 😆
O tym samym pomyślałam - ja mam naturalnie lekko zapadnięte policzki niezależnie od tego ile ważę i z wiekiem widzę, że te rysy i tak się wyostrzają trochę i z pewnością wyostrzą się jeszcze bardziej. Ja sobie nawet nie chcę wyobrażać jak bym wyglądała na starość gdybym sobie wycięła jeszcze poduszki tłuszczowe z tych policzków.
Robią się tzw "chomiki" - skóra się nie rozciąga wbrew powszechnej opinii, tylko właśnie zanika nam tłuszcz z twarzy i skóra zaczyna zwisać. Po bokach podbródka policzki zaczynają opadać niżej niż linia szczęki, to bardzo dodaje wrażenia starości. Inna kwestia, czy to coś złego xD no ale jest to sprzeczne z celem tych osób jak mniemam, żeby wyglądać młodo, świeżo.
Osoby, które robią sobie za młodości ten zabieg będą pierwszymi, które po 30+ będą pompowały sobie twarz kwasem hialuronowym, trust me (twarz po usunięciu poduszek Bichata wygląda na poważniejszą/dojrzalszą, z resztą ludzie z wiekiem tracą objętość w twarzy i jest to jeden z procesów starzenia się)
Siedzę teraz przy świątecznym stole, ale jak tylko zobaczyłam powiadomienie, poczułam się jakbym ujrzała ducha. Od zawsze zmagam się z kompleksami (obawiam się że mogę mieć cielesne zaburzenie dysmorficzne, będę się widzieć ze specjalistą) na punkcie mojej twarzy, do tego stopnia, że mam załamania nerwowe, ciemne myśli i spędza mi to sen z powiek... zastanawiałam się nad buccal fat removal. Ostatnio bardzo trafiasz filmami w moje problemy i dziękuję Ci za to. Dziękuję że poświęcasz Nam czas.
Hej, u mnie jest podobny problem z twarzą. Poszłam w odwrotną kolejność, bo najpierw kontaktowałam się z chirurgiem :p Powiedział mi, że wizyta u psychologa lub terapeuty jest konieczna, żeby zidentyfikować gdzie brzmi źródło problemu - dysmo czy mocne kompleksy przy których operacja daje szansę na podniesienie komfortu życia. Jeśli to ta druga opcja to specjalista powinien pomóc ci ustalić co konkretnie chcesz poprawić i jakich rezultatów oczekujesz. Bez tego przez ingerencję w wygląd możesz zrobić sobie tylko większą krzywdę, a żeby podejść do operacji trzeba mieć "trzeźwość" umysłu. Także jesteś na dobrej drodze, trzymam kciuki żeby wszystko się ułożyło!
Z natury jestem chudziutka, ale mam bardzo okrągłe policzki. Widząc koleżanki z idealnymi rysami twarzy, nieraz robiło mi się przykro, pojawiały się myśli, że jestem mniej atrakcyjna. Z czasem w moim życiu zaczęły pojawiać się osoby, które lubią te moje policzki. Dzięki temu jest mi trochę łatwiej.
Ja dzięki terapii pokochałam moje ciało. Choć mam nadwagę i staram się ją zmniejszyć dla zdrowia to mi tak nie przeszkadza. Nie wstaję z myślą że jestem gruba i brzydka, tylko myślę o tym co dziś fajnego zrobię i co muszę zrobić. Dzięki temu zupełnie dzień inaczej wygląda. Nie maluję się, ubieram się w to w czym jest mi wygodnie. Robię to dla siebie. Terapia górą! Pozdrawiam.
Jeśli chodzi o zabiegi/operacje plastyczne to ciekawe jest to, że po prostu podlegają one modzie. To, co dzisiaj jest fajne (wklęsłe policzki), za kilka miesięcy może być już przebrzmiałe, a pożądane będą okrągłe buzie jak u porcelanowej lalki... Wg mnie nawet z najdziwniejszego elementu naszego ciała czy twarzy można zrobić nasz element rozpoznawczy, który będzie tym czymś ciekawym i wyjątkowym. Bo jednego dnia trendy będą ciemne brwi przy blond włosach, a może niedługo cool będą jasne brwi u brunetek. Kto wie? (czy 15 lat temu ktoś przewidywał modę na piegi? :) )
Jestem przerażona w jaką stronę idzie kobiecy kanon mody i jakie konsekwencje niosą ze sobą te operacje. Moda na ubrania ok bo zawsze możemy sobie zmienić styl ale ciało? Oooo nie ja sie na to nie pisze. Nigdy nic nie miałam robionego a nawet teraz jak chcę poprawić sobie nos to zastanawiam się nad tym 4 rok. Pozdrawiam loszkofanów jak i samą panią psycholoszke :D
Najgorsze jest to, że to wcale nie jest takie ładne, zarówno napompowane usta jak i małe policzki, nie wiem komu ma się to podobać, ale Masza obecnie wygląda jak pokemon.
@@stzk_art paskudne są te sztuczne dupy, usta jak glonojad i inne zwyrodnienia. Generalnie to nawet się cieszę, że określone grupy dziewczyn robią to sobie, bo od razu widać z kim masz do czynienia i nie muszę tracić na nie czasu.
Moda na ciało zawsze była, przed istneieniem mediów i telewizji. Najlepszy przykład - gorsety, by uszczuplić talię (a organy to papka), czy zmniejszanie stóp w którymś kraju Azji
@@gofrownica910 Akurat z gorsetami to nie jest to takie zero jedynkowe. Prawidłowo założony PRAWDZIWY gorset nie powinien sprawiać większego dyskomfortu poza mniejsza mobilnością. Inaczej by w dawnych czasach nie dałoby się w nich pracować. Chyba że mówimy o osłabianiu mięśni podtrzymujące sylwetkę, ale to łatwo naprawić ćwiczeniami brzucha i pleców.
Jak sie cieszę że na ten temat wypowiedział się ktoś z wiedzą z zakresu psychologii bo ostatnio napatoczył mi się film true beauty na ten temat którego wydzwięk brzmiał "medycyna estetyczna jest spoko kiedy moim zdaniem efekt jest ładny) więc (mimo że naprawdę doceniam cialopozytywną intencje filmu) byłem mocno zdegustowany. Ewka przychodzisz z odsieczą bo balem się ze na ten temat nie powstanie żaden merytoryczny film 💗 na
Ciekawy temat. Ja w przeszłości - jako nastolatka - byłam bardzo zakompleksiona, bo przez chirobę autoimmunologiczną nie byłam w stanie schudnąć, więc wiecznie byłam pryszczatym pulpetem i każdy to lekceważył albo kazał mniej żreć (doszłam do poziomu jedzenia 500-800 kalorii bez chudnięcia i mimo to słyszałam, że mam mniej żreć xD). Potem gdy w końcu trafiłam na normalnego lekarza i dostałam diagnozę i leki to momentalnie zniknął trądzik, a ja zaczęłam chudnąć tak, że potem musiałam przytyć, by nie wyglądać źle 😂 a pyzate poliki... Cóż po 30tce magicznie twarz się pieknie wysmukla, warto poczekać ;) Co do kompleksów i operacji. Z kompleksów wyleczyłam się sama - po części przez to, że diagnoza uswiadomiła mi, że nie na wszystko mam wpływ i nie mogę dac sobie wmówić, że to moja wina. A po części dzieki zmianie poglądów życiowych i światopoglądowych na takie, w ktorych postrzegam swoje ciało jako coś co reprezentuje historię mojego życia, każda blizna, każda niedoskonałość to jakaś historia, która ukształowała mnie i to kim jestem. Na koniec historyjka operacyjna ku przestrodze. Parę lat temu miałam mieć operację wyciecia pecherzyka żółciowego. Ten problem ciagnie się w mojej rodzinie od pokoleń. Proponowano mi operację laparoskopową, ktora nie zostawia blozny (tylko dwa małe nacięcia), ale byłam do tego sceptyczna, bo znając historię rodziny i komplikacji z tym pecherzykiem, wolałam bezpieczniejszą w przypadku powikłań wersje klasyczną z cięciem brzucha. Ile ja się nasłuchałam o tym jak się oszpecę blizną! Ale trudno, uparłam się, mój lekarz nie oponował twierdząc, że powikłania, ktorych się boję to niewielki procent (ale w mojej rodzinie to praktycznie 100% 😂) ale okej. I tak, miałam powikłania i krwotok wewnętrzny. Lekarz po wszystkim stwierdził, że przy takim krwotoku po operacji laparoskopowej mogłabym umrzeć, ponieważ w zabiegu laparoskopowym stosuje się zaciski zamiast klasycznych szwów, a te szwy właśnie uratowały mi życie. Dodatkowo reoperacja była szybsza i łatwieksza, bo rozcięta już byłam 😂 No i co ja mogę powiedzieć. Mam bliznę na pół brzucha, którą kocham, bo mnie uratowała ❤
Odpowiadając na pytanie czy wyciąganie szwów boli stwierdzam, że tak. Kiedy byłam mała i obcięłam sobie kawałek opuszka na maszynie do krojenia chleba (czysty talent małej mnie) i kiedy doszło do ściągania szwów pani pielęgniara wzięła się do roboty, i nie wiem czy tak powinno być, ale nie dostałam znieczulenia a tak mnie to bolało, że ugryzłam ją w ramię. Jeśli to czyta to bardzo przepraszam, byłam małym smrodkiem. Super odcinek i wesołego jajka dla wszystkich czytających!
Ja myślę, że to zależy od umiejętności osoby, która ściąga szwy i czy nie wrosły się w skórę. Jak mi położna po cesarce ściągała to nawet nie poczułam kiedy
Poważnie? Pracuję na kuchni i odcięty opuszek palca nie robi ma mnie wrażenia :P może dlatego, że zazwyczaj odcinałam sobie na tyle mało, że mi to odrastało. Tzn. nigdy nie ucięłam sobie palca, zawsze dało się to samemu ogarnąć :) Co do szwów: miałam raz na łokciu (3-4, nie pamiętam już) i był problem z dostaniem się do pielęgniarki, więc zdjęłam je sobie sama. Czułam, że je wyciągam, ale nic nie bolało, nie miałam później żadnych problemów. Hmm, no i jeszcze ze 20 lat temu miałam wypadek w szkole i wybiłam sobie zęba. Nie na tyle mocno, żeby go stracić ale na tyle mocno żeby się delikatnie ruszał. I żeby go uratować miałam apart na dziąsłach. Tak, nie ma zębach, miałam taki drucik przez dziąsła. Pamiętam że zakładanie tego strasznie bolało, ryczałam jak głupia, wyglądałam jakby mnie ktoś pobił. Ale wyciąganie już było raczej spoko. Czy to były szwy? Chyba raczej nie... Typowy apart też to nie był. W każdym razie trzeba było to później wyciągnąć. A ząb się trzyma do tej pory, więc w sumie dobrze że mnie tak wymęczyli. Więc może zależy gdzie te szwy są i ile ich jest.
to dołączę do dyskusji, gdyż w 4-6 podstawówki miałam wyrwany paznokieć z małego palca dłoni, mam na myśli całkowicie wyrwany spod skóry, do tego cała skóra z koniuszka palca wyrwała się razem z tym paznokciem. Miałam bodajże 3 szwy założone i przy zdejmowaniu babka całą rękę maczała mi w jakiejś żółtej substancji, ale i tak bardzo bolało. Więc może to faktycznie zależy od miejsca, bo w obydwu przypadkach był to opuszek palca właściwie i w obydwu przypadkach bardzo bolało.
Dobrym przykładem jest Ewelina z Warsaw Shore, która była bliska śmierci przez operacje plastyczna, na którą się zdecydowała, i chociaż mogła stracic życie to i tak zdecydowała się na kolejną operacje
Jako osoba, która zawsze miała kompleks polików wielokrotnie zastanawiałam się nad tym zabiegiem i jego pochodnymi, dzięki temu, że Ty stworzyłaś taki film i ogólnie świadomość społeczna w tym kierunku też ewoluuje to nie czuję już presji na wykonanie tego zabiegu.Parę lat temu,mało kto o tym mówił. Dziękuję, że dokładasz do tego cegiełkę!❤ Pozdrawiam z 🇹🇷, masz też zagranicznych widzów 😊
Tak nie w temacie, ale... KOCHAM TEN FILM 😍 Ogólnie styl reżyserii Toma Burtona to coś dla mnie. Ogln filmy w takim trochę strasznym klimacie to są zaje filmy i kocham całym serduszkiem 🥰
Ania Gemma też miała ostatnio film o tym zabiegu i generalnie się zgadzam , że obsesja na punkcie poprawiania ciała jest sama w sobie chora . Jak dla mnie idealnie by było jakby chirurgia plastyczna oferowana była jedynie osobom, które medycznie tego potrzebują, a nie że jest to usługa teoretycznie dla każdego tylko odpowiednio zapłać. Ciało człowieka na różnych etapach życia zmienia się , także pod wpływem diety , ćwiczeń albo ich braku . Sama mam duże kompleksy na tym punkcie , ale nie wyobrażam sobie żebym np wycinała tłuszcz z policzków bo taka jest teraz moda xd a za 5 lat będą się z tego śmiać i np modne będzie kształtowanie uszu na elfie bo znowu moda na władcę pierścieni czy inne fantasy 😂😂
Fajnie ze mówisz ze takie osoby nigdy nie czuja zadowolenia i satysfakcji po wykonanych zabiegach , często pod zdjęciem osoby mocno przerobionej po wieku operacjach często wyglądającej karykaturalnie można znaleść komentarz typu „jeżeli tej osobie się to podoba to wszystko ok „ otóż nie ,zazwyczaj tej osobie się i nie podoba i chce kolejnych i kolejnych zabiegów. Był kiedyś nawet taki typ co robił tyle tych operacji ze mówili i nim „żywy ken „ po jakimś czasie jak już jako żywy ken nie miał dużego pola do zmian zaczął zmieniać się w kobietę , to podobnie jak z zakupoholizmem mamy 10 koszulek z metka w szafce a mimio to kupujemy kolejne i wiecznie jest za mało .
Ja się pozbyłam kompleksów na punkcie wyglądu ciała po wyprowadzce z domu i paru latach pełnej akceptacji narzeczonego, a myślałam, że zawsze będę mieć to w głowie. I obecnie mimo, że w pandemii przytyłam mocno to akceptuję się bardziej niż jak byłam szczuplejsza, ale mieszkałam w domu, gdzie ten wygląd był komentowany 24/7, dokładnie tak jak mówisz w 10:00. To nie tak, że ktoś czegoś ode mnie wymagał czy krytykował, ale ciągle się o tym wyglądzie mówiło i oceniało innych. Teraz po prostu chcę wrócić do poprzedniej wagi, ale nie jest to moja obsesja, nie wstydzę się tego jak wyglądam. Po prostu zacznę się więcej ruszać i tyle, ale nie z motywacją "o muszę schudnąć, jak ja wyglądam" tylko "wtedy się lepiej czułam fizycznie, byłam sprawniejsza i wygodniej mi było w moim ciele. po za tym mam pracę siedzącą i mój kręgosłup potrzebuje ruchu".
Chodzę do lekarza medycyny estetycznej w związku z brukowana brodą, ktora byla moim najwiekszym kompleksem, a do tego powodowała duzy ból twarzy, bo ciągle napinałam jej mięśnie. Po przeprowadzce musialam zmienić gabinet i na pierwszej wizycie lekarz wytknął tyle niedoskonałości mojej twarzy, ze myślałam, że sie popłaczę... Że nos krzywy, garbek (charakterystyczny dla mojego pld. Amerykańskiego pochodzenia), że broda za krótka, ze oczy krzywe xD na jeden z zabiegow prawie sie zdecydowałam, gdyby nie rozmowa z koleżanką, ktora tez tam chodzi i powiedziala, ze oni tak próbują naciagac na kase. Moze dla nich to tylko kasa (zreszta, na zabiegi praktycznie mnie nie stać), ale porządnie mi sprali mózg, dokładając jeszcze wiecej kompleksów, niż mam. 😅
Komentarz dla zasięgu, jestem mega dumna ze ktoś porusza takie tematy bo niestety jako uczennica liceum obserwuje (chociaż dużo mniejsze) ingerencje medycyny estetycznej u moich koleżanek np powiększanie ust, mega się cieszę ze ktoś o tym rozmawia ❤
Pamiętam jak będąc w wieku nastoletnim miałam tyle kompleksów, że głowa mała, większość z nich przez rodzinę i rówieśników. Z natury mam bardziej okrągłą buzię i wygląd bardzo młodej osoby, odkąd skończyłam 15 lat wygląda moja twarz tak samo tylko swiych włosów więcej XD Teraz akceptuję siebie i lubię w końcu swoje zdjęcia. Rzeczą która też mi pomogła był komentarz obcej osoby, że wyglądam jak elf i nie może oderwać ode mnie oczu, od razu było +1000 do samooceny ❤Trzymam kciuki za wszystkich którzy zmagają się z kompleksami, żeby udało wam się zaakceptować i polubić samego siebie 🦊
Miałam dwie operacje plastyczne, piersi i nos. Piersi wiązały się poniekąd z rekonstrukcją po usunięciu wcześniejszej dużej zmiany onkologicznej, choć na szczęście niegroźnej. Nos zrobiłam, bo po prostu mój mi się nie podobał, zawsze chciałam mieć mniejszy, bez garbka. Operacji nie żałuję. To jedne z najlepszych decyzji w moim życiu. Czuję się o wiele lepiej w swoim ciele. Co do poduszek Bitcheta to bym się na to nie zdecydowała, po prostu nie podoba mi się zbytnio ten efekt, a po za tym nie widzę u siebie takiej potrzeby. Osobiście uważam, że jeśli chcemy coś poprawić, to zróbmy to, życie jest tu i teraz, tylko jedno. Potem zazwyczaj tak jest, że bardziej człowiek żałuje tych rzeczy które nie zrobił, niż tych które zrobił. Natomiast jeśli ktoś popada w takie błędne koło, to rzeczywiście musi dojść z pomocą terapeuty skąd to się bierze. Operacje plastyczne są dla ludzi, czasem wręcz dosłownie ratują komuś życie, i tak jak to w życiu jest ze wszystkim, trzeba mieć do tego zdrowe i rozsądne podejście.
Film w punkt, od dziecka myślę o swoich kompleksach, kilka razy myślałam o operacji, w wieku nastoletnim było najgorzej. Czasami siedziałam w pokoju i płakałam, że wyglądam tak jak wyglądam i do teraz nie uważam się za atrakcyjną osobę
Wesołych świąt dla wszystkich ☺️ Lubię swoje puszyste policzki A szwy miałam tylko w zębie a bolało gdy facet wyciągał że mam nadzieję więcej zębów wyrywać nie będę
jeżeli chodzi o wyciąganie szwów to faktycznie jest średnio przyjemne ja miałam cięcie przez pół głowy po operacji usunięcia guza przysadki i myślę że miało to duży wpływ na późniejszą bliznę bo wydaje mi się że było na to za wcześnie poza tym bardzo fajny film wrzucony w idealnym na to czasie ❤️
Mnie jeszcze zastanawia to, jakim cudem ta influ potrafi mówić. Bo nie oszukujmy się...Tak ekstremalnie powiększone usta to już jest kalectwo :-/ Pozdrawiam wszystkich trzeźwo myślących
Ewa, bardzo proszę o jakiś film w którym mówisz o tym jak w psychologiczny sposób radzić sobie z kompleksami i wynikającymi z nich dołującymi uczuciami. Besoski 😘
Cóż za prezent w ten niedzielny leniwy piżamowielkanocny dzień. Jedzonko czeka, policzki wieprzowe w sosie śmietanowo-czosnkowym, kasza pęczak, ogórek zielony, mniammm A co do tematu tego odcinka: Stanowczo wolę jednak własny wizerunek 😉🙄🥴 Równie stanowczo zalecałabym aby prawo wymagało od KAŻDEJ kliniki wykonującej zabiegi chirurgii plastycznej i estetycznej skierowania pacjentów do psychiatry i psychologa PRZED zaplanowaniem zabiegu.
Szwy mogą być źle nałożone lub po prostu zbyt cienkie podczas wyjmowania zaczynają się rwać i trzeba rozcinać NA ŻYWCA (bez znieczulenia) wieszchnią warstwę skóry. Miałam taką sytuację po operacji kostki teraz mam wypukłą bliznę o niezbyt właściwym kolorze, a minęły już ponad dwa lata. Więc rozpuszczalne są pod tym względem na pewno lepsze.
O matko 😱 Ja miałam dobrze założone, a i tak wyciąganie było dla mnie znacznie znacznie gorszej od samego szycia 😅 Szyte miałam jeszcze w szoku po bardzo dziwnym i zaskakującym urazie + ze znieczuleniem, a wyciąganie jednak jest na żywca i człowiek czuje po za bólem jeszcze to przesuwanie nic w ciele, okropne...
Co do twojego pytania o wyciąganie szwów: Ja miałam zszywaną ranę na łuku brwiowym dwoma warstawami - wewnątrz rany wchłanialnymi a na zewnątrz zwykłe (bo na łuku brwiowym podobno rany lubią się potem "rozchodzić" i 2 warstwy miały temu zapobiec). To był mój jedyny raz w życiu kiedy miałam szytą ranę, więc się stresowałam i przed szyciem, i przed wyciąganiem szwów, a najbardziej obawiałam się tego drugiego bo zszywali mnie w znieczuleniu ogólnym więc w sumie wiele nie czułam. No ale ostatecznie okazało się, że to było po prostu uczucie lekkiego swędzenia i to wszystko XD Było niezbyt przyjemne, bo było czuć jak ta nitka się przesuwa pod skórą przy wyciąganiu, ale nie bolało ani nic takiego tylko właśnie lekko swędziało i łaskotało
Większość co bardziej uniwersalnych czynników z urody, czy w jakimś sensie obiektywnych jest ściśle związane ze zdrowiem. Dlatego np. nadmiar tkanki tłuszczowej w miarę powszechnie jest uważany za nieatrakcyjny, bo to jakaś tam szczupłość jest zdrowa.
Ja jedynie chcę zrobić sobie lipotransfer piersi. Chcę je powiększyć o jeden rozmiar albo maksymalnie dwa. I to tyle. Zawsze podobały mi się takiej średniej wielkości piersi
Kilkukrotnie miałam wyciągane szwy. To nic nie boli (chyba, że sie wrośnie w skóre i trzeba wyrwać :") ), czuć tylko, że ktoś ci delikatnie skórę ciągnie. Czasami pielęgniarka nie zauważy jakiejś nitki i potem trzeba sobie samemu wyjąć (bo bez sensu iść z tym do przychodni), ja mialam też sytuacje, że dopiero po ok. tygodnia od zdjęcia jeszcze jakaś nitka mi wyszła
Moja babcia jakieś 20 lat temu miała nowotwór w jamie ustnej, czego skutkiem było całkowite wycięcie tkanki z jednego policzka (zostaje tylko skóra). Teraz się śmiejemy, że wpisuje się w nowy trend
Ze względu na trądzik różowaty mój nos zrobił się strasznie grudowaty i duży, słyszałam na jego temat nieprzyjemne komentarze. Między innymi usłyszałam że wygląda jak f***. Nigdy nie robiłam sobie zdjęć gdzie bylo widać nos, zawsze skrupulatnie go zasłaniałam czy to ręką czy ścięte zdjęcie. Doznałam złamania tego nosa i po naprostowaniu w szpitalu strasznie się ruszał gdy mówiłam i był ogółem krzywy więc już w ogóle byłam w totalnej rozsypce.. Zdecydowałam się na modelowanie nosa kwasem hialuronowym w klinice i od tamtej pory czuje się pewniej, chętniej pozuje do zdjęć gdzie widać moją twarz i ogółem zaczełam słyszeć więcej komplementów
Jako ciekawostke warto wspomniec lek Ozempic, w teorii dla diabetykow, ale podobno duza czesc celebrytow w USA ciagnie na nim przez skutek oboczny jakim jest chudniecie. Tworzy sie także „Ozempic face” i efekt jak przy buccal fat removal
W sumie ciesze się, że od najmłodszych lat moja mama bardzo demonizowała operacje plastyczne. W wieku około 7/8 lat nienawidziłam ich i mimo, że teraz jest mi to mocno obojętne, to nadal nie wyobrażam sobie podjąć się takiej operacji czy zabiegu
O tym trendzie dowiedziałam się kilka dni temu i za głowę się złapałam, co też się dzieje w tych internetach. Co będzie następne? Wyszczuplanie sobie palców? Bo tego chyba jeszcze nie było... a może do mnie to po prostu nie dotarło ._. Zastanawiam się też czy celebrytki nie poddają się takim zabiegom, żeby podkreślić swój status majątkowy. Zrobiłam, bo mnie stać.
Jeśli chodzi o ściąganie szwów, nie jest to przyjemne. Ja miałam 6 lat i miałam je na głowie. Nie był to jakiś niesamowity ból, ale pamiętam że dość ciągnęło i było czuć jakby ktoś cię mocno szczypał. Takie moje doświadczenie. Było to jednak jakieś 9 lat temu, także nie pamiętam tego aż tak dokładnie. Ale skoro jakio 6 letnie dziecko nie miałam po tym traumy, to chyba nie było aż tak źle :)
Taką Panią psycholog mogła bym mieć 😍❤. Mam pełno kompleksów ale nie poddała bym się operacji plastycznej za bardzo się boje😂. Ściąganie szwów nie boli sama sobie 3 razy ściągałam w tym 2 razy na brzuchu 😊
Co do wyciągania szwów miałam tylko z 2 niewielkie w nodze, szybki zabieg ale faktycznie nieprzyjemny. Na szczęście to uczucie szybko mija. Szwy rozpuszczalne to cudowny wynalazek.
Chciałem być Żywym Kenem w przeszłości. Mojej biedzie dzięki, że stać mnie było tylko na siłownię, a nie operacje, bo byłbym karykaturą samego siebie. Potem zaczął mi się podobać taki bardziej androgyniczny look, więc się przypałętała anoreksja (do tej pory mam problem z jedzeniem, ale jestem po prawie rocznym recovery, więc mózg bardziej racjonalnie pracuje). Ogólnie dysmorfofobia cały czas się kręci +/- od 16 roku życia, kiedy jak mi się wydawało, dziewczyna mojego życia zdradziła mnie z takim typowym cute chłopaczkiem i karuzela spierdolenia zaczęła się kręcić. Szczerze mówiąc nawet patrząc na zdjęcia nie wiem jak wyglądam. Położyłem swoimi kompleksami niejeden związek, czego jestem w pełni świadom. Tyle dobrze, że z poprzednią kobietą rozstałem się z innego powodu, bo pewnie by mi się pojebało w głowie w kolejnym kierunku (podejrzewam, że na tapet by wjechała bigoreksja, bo jeszcze nie miałem)
Z racji, że właśnie skończyłam oglądać 3 sezon obx, wpadłam na pomysł na film „Ciekawy przypadek Rafe’a Camerona”. Uważam, że warto byłoby przyjrzeć się jego motywom i działaniom pod kątem bardziej psychologicznym. Z góry dzięki za rozpatrzenie propozycji ❤
Ja miałem ściągane szwy po operacji kolana, rana była za mocno/ciasno zszyta, jeszcze trafiła mi się praktykantka, a pani z 30 letnim doświadczeniem miała z nimi problem. Leżałem tam 20 minut w bólu i w jednym miejscu zrobiła mi się nowa rana i blizna się jeszcze bardziej powiększyła. W przypadku takiej operacji nie ma możliwości samowchłanialnych szwów, ale jakby była możliwość to nigdy więcej nie zdecydował bym się na zwykłe.
Ja to się cieszę, że nie mam kasy na takie rzeczy jak ostrzykiwanie ust, bbl czy też usuwanie tych poduszek w policzkach. Jedyne nad czym się zastanawiam od lat, to operacja biustu, ale może po ciąży mi coś urośnie i zostanie
Miałam 2 szycia w swoim życiu. Jednego (6 lat, łuk brwiowy) w sumie nie pamiętam, więc chyba nie było tragedii, ale wyciąganie szwów po szyciu nadgarstka (18 lat) wspominam bardzo źle. Bolało bardziej niż szycie, a blizny po szwach są tak samo dobrze widoczne jak sama blizna po rozcięciu. Zwłaszcza, że na wyciąganiu szwów się nie skończyło, bo dostałam jeszcze te takie paseczki-plasterki ściągające i bandaż, bo nie do końca się zrosło. Także zdejmowania szwów nie polecam 🙃
Sporo osób cierpi na dysmorfofobię. Znam osobiście dziewczynę, która kilka lat spędziła w domu i w zasadzie wciąż spędza. Jest po operacji nosa i wielu innych zabiegach. Jest ogólnie śliczna. Niestety nie pomogło. Do psychoterapeuty na 4 lata terapii trzeba się wybrać 😊
Szwy- nierozpuszczalne- miałam wyjmowane z głowy jako sześciolatka w '95 i wspominam że nie był to ból ale niezwykle nieprzyjemne uczucie łaskotania, od którego aż chce się wymiotować 🤢 w listopadzie zeszłego roku miałam usuwane końcówki szwów rozpuszczalnych; po porodzie. Doświadczenie również wątpliwie przyjemne 😬
Ja nie wiem. Mam takie właśnie policzki naturalnie, ale zawsze mi mówiono że wyglądam z nimi jak trup albo jak facet. Ostatnio jedna znajoma powiedziała mi że wyglądam jakbym urodziła się facetem. Choć wiedziała że nie lubię jak mi się tak mówi. Po czym obraziła się na mnie, że jak ktoś, kto ma tak zajebisty wygląd jak ja, może mieć tak kruche ego, i że dlaczego mi jest przykro. Wiem, bez sensu
mam podobnie ale serio nie przejmuj się nią i ludźmi ktorzy gadają takie pierdoły. Policzki nie definiują twojej płci, a znajoma możliwe, że po prostu ma jakieś kompleksy a swoją flustracje wyżywa na tobie :C
Ja mimo dużej niedowagi nigdy nie miałam jakoś specjalnie wychudzonej twarzy. Nie jest ani gruba ani chuda, po prostu normalna twarz (tak mi się wydawało). Niedawno usłyszałam ,że jest gruba i powinnam sobie zrobić właśnie taką operację. Taka logika, jeżeli nie masz tak ładnie zarysowanych policzków to oznacza, że masz ''okrągły, pucowaty ryj''. Chyba jeszcze nigdy nie czułam się tak źle, jak w tamtym momencie. Przez takie komentarze mam wrażenie, że wszystko jest ze mną nie tak.
Wcale nie bez sensu! Każdemu by się zrobiło przykro. Szkoda, że znajoma ma braki w empatii, ale oby kiedyś dorosła i zrozumiała, że takie słowa mogą bardzo ranić. Nie przejmuj się tym, bo to właśnie nasze unikatowe cechy sprawiają, że jesteśmy jedyni w swoim rodzaju i nie do podrobienia. Czasem też bywa tak, że pewne cechy docenia się z biegiem czasu bo "dojrzewają" z człowiekiem i zaczynają nam się coraz bardziej podobać. A inne po prostu akceptujemy, podkreślając to, co jest najfajniejszego w nas, bo wygląd nigdy nie powinien być kwestią mody. Pozdrowionka od starszej koleżanki :)
@@otojestkasa Ciekawe kiedy ludzie w końcu zrozumieją, że komentowanie czyjegoś wyglądu jest poniżej pasa, nie wspominając o tym, że po prostu po co to robić? Myślałam, że etap wyśmiewania czyjegoś wyglądu i narzucania zmian to etap podstawówki (i dawnego gimnazjum). Niestety na swojej drodze spotkałam ludzi ledwo przed 30 z takim samym zachowaniem. Chciałabym żeby każdy zajął się sobą i przestał swoimi durnymi komentarzami zaniżać samoocenę innych. Social media wniosły więcej zła niżeli dobrego, tworząc te wszystkie ''standardy piękna'', które zmieniają się każdego roku.
3:02 genetyka genetyką, ale ilości tłuszczu w ciele zmieniają się podczas jego redukcji i przy pewnym poziomie policzki też się wyszczuplają. No ale od pustaków nie mozna wymagać wiekszego wysiłku od malowania pyska
Ja tylko apeluje - wybierajcie dobrych specjalistów, nie panie po jednodniowym kursie i po taniości, bo pracuja na niecyertyfikowamuch produktach. Patrzcie na portfolio. Zwracajcie uwage na higiene. Interesujcie sie podczas zabiegu, czy narzedzia sa srerylne, co jest aplikowane na twarz a już tym bardziej wstrzykiwane....
Ja jako 13 latka miałam zabieg na odstające uszy i była to najlepsza decyzja. Jako dziecko na to nie patrzyłam, ale inne dzieci mocno mi dokuczały i przychodziłam do domu z płaczem. Jak patrzę na swoje zdjęcia przed operacją, to naprawdę wyglądało to koszmarnie i cieszę się, że rodzice mi to zafundowali i nawet sami mi podsunęli taki pomysł. Nie namawiali, jedynie mi zaproponowali. To była świetna decyjza. Teraz zrobiłabym sobie nos i nieco go wyszczupliła. Akceptuję siebie i moje rysy twarzy, z wieloma rzeczami się pogodziłam i je pokochałam np kiepskie włosy, mały biust, brak talii, pucata twarz, ale nosa jak nie znosiłam tak dalej nie znoszę :D Jeśli będzie mnie kiedyś stać to na pewno to zrobię.
Jesli chodzi o wyjmowanie szfów, jest to dość bolesne, ale wiadomo każdy inaczej to może odczuwać i zależy gdzie są umjejscowane. Można yo przyrównac do poprostu takiego ciągnięcia za skórę
Poproszę więcej małych świnek loszek, takie piękne stworzenia, o ile piękniejsze od tych wszystkich sztucznych balonów dmuchanych bohaterek dzisiejszego odcinka. 3:50 !
myślę, że dysmorfofobia to nowa anoreksja, o której zdecydowanie powinniśmy mówić więcej 😢 niestety w późnym dzieciństwie sama na to chorowałam, co wiązało się z naprawdę dużym wycofaniem społecznym, depresją, okropnym strachem, ja się bałam patrzeć w lustro często albo obsesyjnie musiałam ciągle sprawdzać odbicie. marzyłam o operacjach plastycznych, naprawdę! mimo wszystko wtedy były uznawane za takie raczej wstydliwe i nie do końca korzystne dla zdrowia. jednak gdybym była teraz osobą cierpiącą na to byłabym na pewno bardzo mocno pochłonięta przez tą obsesję piękna rzeczy, których się wstydziłam w swoim ciele nie dało się szczególnie poprawić, jak na przykład usunięcia piegów (!!!) tak, lata 2000 autentycznie sugerowały mi że piegi to jest defekt natury tu pozostaje mi życzyć wszystkim tego, żeby się czuli dobrze w swojej skórze bez tej obsesji i ciężarów związanych z estetyką swojego ciała
Trzy razy w życiu miałam ściągane szwy. Za każdym razem odbyło się bezboleśnie. Jedyna niedogodność jest taka, że masz tą dodatkową wizytę u lekarza, na którą trzeba znaleźć czas, dojechać do przychodni, odczekać swoje w kolejce itd.
Mam kolczyki w policzkach (tak, przekłucie bolało, bardzo bolało, gorsze były tylko sutki) i po prawie 6 latach od zrobienia kolczyków widzę, że skóra na buzi lekko opadła. Nie wyobrażam sobie, jak będą wyglądać twarze osób po omówionym w filmie zabiegu po upływie kilku lat. Podejrzewam, że zrobią im się buzie podobne do pyszczka chow chowa (mam taką agentkę, trochę jej chrapy wiszą). A jeśli chodzi o operacje plastyczne to nie mam nic przeciwko, jeśli człowiek zna umiar. Co więcej jestem za w wielu przypadkach. Medycyna estetyczna to też pomoc osobom po rozległych oparzeniach czy wypadkach lub takim jak ja- po zrzuceniu naprawdę wielu kilogramów (w moim wypadku ponad 50 i jeszcze trochę przede mną). Dziękuję za filmik prosiaczkoloszko i czekam na kolejny ❤️🐷
Ja tutaj apropos szwów. Miałam szwy na szczęce i policzku po operacyjnym usuwaniu ósemki i jak mi to ściągali to kompletnie nic nie czułam 😅 pozdrawiam loszki i loszków
Bardzo dobry materiał, dzięki. Ściąganie szwów w moim przypadku to było raczej bardzo nieprzyjemne uczucie szczypania, łaskotania, ciągnięcia... brrr. Pozdrawiam i dobrych Świat 🐣
Ja na przykład mam permanentny drugi podbródek, nawet gdy byłam na granicy niedowagi to i tak tłuszcz w tamtym miejscu był, ale mimo to nie poddałabym się żadnemu zabiegowi usuwania tłuszczu znikąd, za bardzo jest to dla mnie ekstremalne. Oczywiście, uważam, że wszystko jest dla ludzi i jeśli ktoś ma ogromny kompleks i ta jedna operacja ma przywrócić mu pewność siebie i chęci do życia to super, jestem za ale właśnie z umiarem i będąc świadomym ryzyka. Trochę przykro się patrzy na modelki/aktorki, które były zjawiskowo piękne i nie miały kompletnie żadnej potrzeby sobie nic wycinać a jednak...
Jak patrzę na takie napompowane usta, pośladki, piersi, naciągniętą skórę na twarzy, zdjęcia przed i po operacji nosa, teraz te policzki...- zawsze mi się jakoś smutno trochę robi z jakiegoś powodu. Ja osobiście estetycznie lubię taki wygląd wyraźnych kości policzkowych, ale jakoś ciężko mi się nim nacieszyć jak myślę, że ktoś na tyle nie lubił swojej twarzy/ciała, że poszedł pod nóż 😢
Nie miałam estetycznych zabiegów. Szwy miałam ściągane. Z dziąsła nie poczułam nic, z brzucha dyskomfort. Było to tylko nieprzyjemne. To zależy jak goiła się rana. U mnie świetnie więc nic nie bolało. Gdyby były jakieś komplikacje przy procesie gojenia, wtedy podobno bardzo boli. Rozważam w przyszłości z zabiegów estetycznych przykryć blizny te pooperacyjne i inne tatuażami lub inaczej usunąć. Pielęgniarki zwracały na to uwagę więc jest to zauważalne dla innych i chyba poprawię swój komfort. Reszty raczej nigdy nie zmienię, chyba że piersi może kiedyś. Te kobiety z tej części rodziny, do której jestem podobna, miały na starość piersi na kolanach. Jeśli bardzo coś się z moimi stanie wcześniej, rozważę. Choć odstrasza mnie, że to poważna ingerencja. Reszta niech będzie jaka jest. Ten trend mnie osobiście odpycha, ale bym nikomu nic nie udowadniała, gust jest różny.
Jak jest dobry lekarz to nie zrobi Ci krzywdy przy ściąganiu szwów i w ogóle nie zrobi krzywdy, miałam usuwaną ósemkę i musiałam mieć szwy u wszystko poszło dobrze a ściągnięcie szwów to było 30 sekund 🤣🤣❤️😋😋😋😋super film , trafiłam kiedyś przypadkiem ale nie pamiętam na jaki filmik i tak sobie czasem oglądam Twój kanał 😋 pozdrawiam serdecznie !
Byłam u chirurga plastycznego i... odmówił wykonania mi zabiegu. Wypytał mnie dokładnie o to, co chcę zrobić i jakie mam motywacje. A potem uświadomił mi, że medycznie nie istnieje żaden powód, żeby on ten zabieg wykonał. Ba, stwierdził nawet, że z estetycznego punktu widzenia lepiej niż jest nie będzie, a to, co wydaje mi się problemem jest nim tylko w mojej głowie. W sumie całkiem miło wspominam tę wizytę, bo trochę uświadomił mi jak bardzo nierealnie podchodziłam do tego, jak powinna wyglądać moja twarz.
Czyli albo bardzo dobry chirurg, albo Ty po prostu nie dałaś mu dostatecznych, finansowych argumentów by mu się to opłacało w razie nie powodzenia zabiegu bądź Twojego późniejszego niezadowolenia.
@@navi3601 albo po prostu nie miała dużo tkanki tłuszczowej w tym miejscu i wydałaby na zabieg 5-10 tysięcy i nie byłoby zupełnie żadnych efektow
@@algidziarz To zawiera się w stwierdzeniu "dobry chirurg" ^^ ogółem rzecz biorąc, mój komentarz był w ironicznym tonie. Gdybym rozwinął swoją myśl to przeszedł bym od potępienia konsumpcjonizmu, przez coraz częstsze zaburzenia u ludzi aż do coraz bardziej kształconych po łebkach specjalistów; którzy w dupie mają etykę zawodową a interesuje ich głównie pieniądz. Nie mówiąc już o tym, że bywa iż dopiero zostając specjalistami, zaczynają uczyć się na swoich błędach, gdzie okres ten powinni mieć w większości za sobą.
Miałam tak samo! Też mi odmówił kilka lat temu. Powiedział że zabieg w wieku 20 lat byłby dla mnie krzywda, bo twarz z wiekiem się naturalnie wysmukla
Ja np zawsze chciałam mieć bardziej pulchne policzki bo mam pociągłą twarz. Takze to czasem fanaberie tylko w naszych głowach
W nawiązaniu do tego, że źródeł naszych problemów z akceptacją można doszukiwać się w dzieciństwie, chętnie zobaczyłabym serię "Jak wychować gówniaka żeby: 1. Nie wpędzić go w kompleksy, 2. Żeby nie był bucem 3. Żeby potrafił komunikować swoje emocje itd"
Dobry pomysł! Podbijam✊
Bump
taaaak proszę
Nie gówniaka tylko dziecko do jasnej anielki!!!
No i widzisz, właśnie o to chodzi, ze nie ważne co zrobisz jako dorosły, dziecko zawsze będzie miało jakieś traumy.
W idealnym momencie wrzuciłaś ten film. Właśnie skończyłem książkę Jenette McCurdy (tak, to ta Sam z "iCarly" oraz "Sam i Cat") pt. "Cieszę się, że moja mama umarła", która porusza między innymi kwestię zaburzeń odżywiania, przez które ona przeszła ze względu na obsesję matki, aby ta zachowała dziecięcą figurę, aby była idealna. Polecam, świetna książka. Może nawet nadałaby się do filmu?
Tez czytam właśnie tą książke🎉
Właśnie będę niedługo kupować tę książkę😅
Oooo podsumowanie tej ksiazki sytuacji i historii mogło by być ciekawe
ooo wlasnie ja dostalam na swieta 😎
A jest w polskim tłumaczeniu?
Kilka dni temu Karolina Żebrowska zrobiła film o tym, jak zmienia się MODA NA CIAŁO i dlaczego to, co dziś jest pożądane i modne - jutro będzie passe. Karolina na co dzień mówi o modzie z wieków minionych, ale na starych i współczesnych przykładach pokazuje, jak bardzo głupie, krzywdzące i narzucane z zewnątrz jest podążenie za modą na figurę, kształt nosa, twarzy, policzków, brwi... filmik jest po angielsku, ale pozwala złapać dystans i będzie fajnym uzupełnieniem filmiku Loszki :)
Eh, jeszcze zeby nagrywala po bolzguuuu...
W dzieciństwie nie interesowałam się modą ani kosmetykami, z zachowania byłam bardziej chłopczycą. Lubiłam robić sobie zdjęcia, nagrywałam głupie filmiki, ogólnie byłam bardzo pewnym siebie dzieckiem. Aż pewnego dnia w podstawówce po zrobieniu zdjęć klasowych mój świat się dosłownie załamał, wyszłam na nich tak brzydko że już nigdy nie potrafiłam spojrzeć na siebie normalnie. Za każdym razem gdy zwierzałam się z tego bliskim osobom dostawałam zlewkę że "każdy w moim wieku się tak czuje" lub "no i co, operację plastyczną sobie zrobisz?". Potem jak zdałam sobie sprawę że nikt mi nie pomoże to zupełne odcięłam się od problemu, a więc od "rzeczywistości" - brak życia społecznego, brak skupienia na czymkolwiek, ciągłe maladaptive daydreaming, zaburzenia odżywiania (w kółko kompulsywne objadanie się lub anoreksja do tego stopnia że nie miałam okresu przez kilka miesięcy), nie mam praktycznie żadnych zdjęć z ostatnich kilkunastu lat, obecnie nie mogę znaleźć sobie miejsca w życiu. Teraz mając ponad 20 lat i za sobą wizyty u różnych specjalistów (w tym u chirurga, który okazał się być złotym człowiekiem i przed rozpoczęciem czegokolwiek kazał skierować mi się do psychologa/terapeuty, żebym upewniła się czy to na pewno jest rozwiązanie dla mnie, jakich rezultatów oczekuję i czy nie jest to dysmorfofobia) rozumiem że to nie było normalne i mam ogromny żal do osób z mojego otocznia, które wyśmiewały ten problem. Osobiście uważam, że mody na operacje są okropnie szkodliwe, bo przez to osoby które naprawdę cierpią przez swój wygląd nie są traktowane na poważnie, a chęć operacji otoczenie odbiera jako fanaberię
Też zawsze byłam taką trochę chłopczycą. Nie lubiłam przez długi czas makijażu bo po prostu nie potrafiłam a patrzeć w lustro przez dłuższy czas też nie chciałam. Trzymałam się głównie z chłopakami bo przez traumy związane z przemocą psychiczną w podstawówce straciłam zaufanie do dziewczyn. Oni za bardzo o takich rzeczach nie rozmawiali. Członkowie rodziny często komentują na temat mojego wyglądu. A to że jestem za chuda (przez leki schudłam prawie 5 kg w kilka miesięcy), że nie dbam o siebie bo nie używam za wielu kosmetyków (jedyne co używam to kredka od której mam podrażnione oczy) albo że „mam z przodu plecy i z tyłu plecy”. Często wydaje mi się że wszyscy są ładniejsi ode mnie. Krótszy nos, ładniejsze oczy, mniej trądziku, pełniejsze kształty, kręcone włosy…
@@virp_alo też zawsze byłam trochę chłopczycą, też bardzo szczupłą osobą. Też słyszałam jaka to nie jestem ‚chuda’, że nie mam biustu. Byłam potwornie zakompleksiona. Wydawało mi się, że jestem brzydka. Później coś się zaczęło zmieniać, ale to był generalnie długi proces. Dziś mam 32 lata. Od roku chodzę na siłownie, mam świetną figurę i wiem, że to siłownia i ćwiczenia mogły być rozwiązaniem tego kompleksu już dawno. Rzadko się maluję, rzadko nawet nosze stanik (nawiązując do kompleksu małych piersi). Uważam, że jestem po prostu ładna. I teraz wiem, że zawsze byłam, tylko miałam tak zakrzywiony obraz siebie. Zmarnowałam wiele lat na hodowanie durnych kompleksów. Nie marnuj swojego życia na żałowanie, że nie wyglądasz inaczej. Nie każdemu trzeba się podobać. Najważniejszym jest, żeby zacząć się podobać sobie, a finalnie to sprawia, że jest się bardziej atrakcyjnym dla ludzi. Życzę powodzenia każdemu, kto się boryka z kompleksami i życzę każdemu, żeby mógł pojąć jak często błahe są to sprawy.
moda na bbl zaczęła się teraz w polsce mam wrażenie. najpierw fagata, teraz masza (co zabawne, mówiła, że jej się to nie podoba), ewelona z warsaw shore też poleciała robić bbl. ogólnie na grupach o operacjach plastycznych widzę duże zainteresowanie tym zabiegiem. głupota straszna jak sobie pomyślę, że po tym zabiegu łatwo dostać zakrzepicy i zatoru płucnego, i kaplica. najbardziej niebezpieczny zabieg wśród wszystkich zabiegów chirurgii plastycznej, a te laski ryzykują życie dla dużych pośladków i wcięcia w talii XD a teraz moda na szczupłe sylwetki z lat 90 wraca i nawet kardashianki usuwają bbl, śmiesznie
jestem genetycznie pyzata, wszystkie babeczki od strony ojca takie są i nieraz strasznie mnie boli to jak okrągła jest moja buzia w porównaniu do innych ale potem przypominam sobie jak młodo przez całe życie każda z nich wyglądała i odechciewa mi się wszelkich ingerencji
Mam podobnie. Wiele osób mówi mi, że wyglądam młodo. Mojej matce podobnie. Więc tak naprawdę wychodzi na plus
Często taka twarz jest bardziej urocza, nie każdemu pasują ostre rysy twarzy ;)
jednak nie jestem sama z tym :')
@@Shadow-ir9mi nie każdy lubi wyglądać uroczo, w tym akurat tkwi mój problem z byciem pyzatą
@@andzej666 A mi bardzo podobają się okrągłe twarze, sama mam owalną z wysokim czołem i to mój kompleks, który staram się zakamuflować 🙈
Hej, mam ciekawy pomysł na analizę postaci. Chodzi o Adama Groffa z serialu Netflixa "Sex Education". Ma on trudną relację z ojcem, a także jest na długiej drodze do samoakceptacji. Chętnie wypiła bym internetową herbatkę po raz kolejny. Pozdrawiam
Uwielbiam ten serial ♥️
omg super pomysł!!
Tez bym z chęcią zobaczyła analizy postaci z SE
Są osoby które chcą wyglądać ładnie i są osoby które chcą wyglądać ładniej
Są osoby które chcą wyglądać młodo i są osoby które chcą wyglądać starzej
Trudno mi się z nimi utozsamiac gdyz zawsze chciałam mieć okragłe policzki. Bella Hadid w ogóle nie jest dla mnie ideałem piękna.
Mam podobnie! Bardziej przemawia do mnie typ urody jej siostry
Też, okrągle urocze słodkie❤
Dla mnie Bella wygląda średnio właśnie, nie jest to mój typ
@@sarnazlasu8372 Jej siostra jest przepiękna, ale Bella też była. Tylko przed tymi wszystkimi zabiegami
@@lithia4483 racja, dla mnie oby dwie są bardzo ładne, ale Gigi roztacza taką aurę słodyczy i uroku, a Bella ma bardziej "surową" urodę, przez co pod względem atrakcyjności Gigi dla mnie wygrywa :))
Zresztą fanów Belli też nie brakuje, myślę że każdy ma w tym temacie jakiś swój typ
Dobrze, że mamy różne opinie. To dowód na to, że piękno to pojęcie względne i istnieją różne preferencje
Zawsze miałam twarz jak księżyc w pełni, i przez chwilę zaczęłam się zastanawiać nad tym zabiegiem, ale biorąc pod uwagę, jak źle on czasem wygląda na celebrytkach, ktore mają dostęp do najlepszych chirurgów, to ja jednak podziękuję. Tym bardziej, że podczas tego zabiegu można uszkodzić nerwy i zawsze będzie się już miało w tym miejscu niedoczucie. No a ten tłuszcz na funkcję, podtrzymuje struktury twarzy, bez niego należałoby pewnie za 10 lat fundować sobie wypełniacze. Więc trudno, umrę jak żyłam - jako chomik
Chomiczki są słodkie, także dont łori 🥰😘
Też mam okrągła buzie, ale przez to wyglądamy młodziej i bardziej uroczo 😉
Najśmieszniejsze w tym wszystkim jest, że właśnie jednym z głównym objawów starzenia, który znacząco wpływa na nasz wygląd i sprawia, że skóra jest mniej jędrna itp., to właśnie zanik tych poduszeczek ... i nie musze chyba mówić, ze wtedy często miejsca te sa sztucznie wypełniane 😆
Ja bym chciała wypełnić gdyż z wiekiem zanika tkanka tłuszczowa 🙈
O tym samym pomyślałam - ja mam naturalnie lekko zapadnięte policzki niezależnie od tego ile ważę i z wiekiem widzę, że te rysy i tak się wyostrzają trochę i z pewnością wyostrzą się jeszcze bardziej. Ja sobie nawet nie chcę wyobrażać jak bym wyglądała na starość gdybym sobie wycięła jeszcze poduszki tłuszczowe z tych policzków.
Robią się tzw "chomiki" - skóra się nie rozciąga wbrew powszechnej opinii, tylko właśnie zanika nam tłuszcz z twarzy i skóra zaczyna zwisać. Po bokach podbródka policzki zaczynają opadać niżej niż linia szczęki, to bardzo dodaje wrażenia starości. Inna kwestia, czy to coś złego xD no ale jest to sprzeczne z celem tych osób jak mniemam, żeby wyglądać młodo, świeżo.
Osoby, które robią sobie za młodości ten zabieg będą pierwszymi, które po 30+ będą pompowały sobie twarz kwasem hialuronowym, trust me
(twarz po usunięciu poduszek Bichata wygląda na poważniejszą/dojrzalszą, z resztą ludzie z wiekiem tracą objętość w twarzy i jest to jeden z procesów starzenia się)
Siedzę teraz przy świątecznym stole, ale jak tylko zobaczyłam powiadomienie, poczułam się jakbym ujrzała ducha. Od zawsze zmagam się z kompleksami (obawiam się że mogę mieć cielesne zaburzenie dysmorficzne, będę się widzieć ze specjalistą) na punkcie mojej twarzy, do tego stopnia, że mam załamania nerwowe, ciemne myśli i spędza mi to sen z powiek... zastanawiałam się nad buccal fat removal. Ostatnio bardzo trafiasz filmami w moje problemy i dziękuję Ci za to. Dziękuję że poświęcasz Nam czas.
Mam nadzieje, ze pomagają 🫶🏼 dużo pozytywnej energii przesyłam 🐽
Hej, u mnie jest podobny problem z twarzą. Poszłam w odwrotną kolejność, bo najpierw kontaktowałam się z chirurgiem :p Powiedział mi, że wizyta u psychologa lub terapeuty jest konieczna, żeby zidentyfikować gdzie brzmi źródło problemu - dysmo czy mocne kompleksy przy których operacja daje szansę na podniesienie komfortu życia. Jeśli to ta druga opcja to specjalista powinien pomóc ci ustalić co konkretnie chcesz poprawić i jakich rezultatów oczekujesz. Bez tego przez ingerencję w wygląd możesz zrobić sobie tylko większą krzywdę, a żeby podejść do operacji trzeba mieć "trzeźwość" umysłu. Także jesteś na dobrej drodze, trzymam kciuki żeby wszystko się ułożyło!
Z natury jestem chudziutka, ale mam bardzo okrągłe policzki. Widząc koleżanki z idealnymi rysami twarzy, nieraz robiło mi się przykro, pojawiały się myśli, że jestem mniej atrakcyjna. Z czasem w moim życiu zaczęły pojawiać się osoby, które lubią te moje policzki. Dzięki temu jest mi trochę łatwiej.
Mam tak samo. Trzymaj sie❤
Idealność jest względna.
Ideał zależy od gustu. Dla mnie idealne są właśnie bardziej okrągłe buzie😉
Słuchaj, jako osoba z wyraźnymi rysami twarzy uważam, że okrągłe buzie są śliczne i wygladacie mlodziutko, dziewczęco i pięknie!!!!!!!!
Ja dzięki terapii pokochałam moje ciało. Choć mam nadwagę i staram się ją zmniejszyć dla zdrowia to mi tak nie przeszkadza. Nie wstaję z myślą że jestem gruba i brzydka, tylko myślę o tym co dziś fajnego zrobię i co muszę zrobić. Dzięki temu zupełnie dzień inaczej wygląda. Nie maluję się, ubieram się w to w czym jest mi wygodnie. Robię to dla siebie. Terapia górą! Pozdrawiam.
Życzę całej społeczności loszkowej optymalnej ilości majonezu na jajkach, dobrego barszczu i wszystkiego innego dobrego na Wielkanoc ❤️
Jeśli chodzi o zabiegi/operacje plastyczne to ciekawe jest to, że po prostu podlegają one modzie. To, co dzisiaj jest fajne (wklęsłe policzki), za kilka miesięcy może być już przebrzmiałe, a pożądane będą okrągłe buzie jak u porcelanowej lalki... Wg mnie nawet z najdziwniejszego elementu naszego ciała czy twarzy można zrobić nasz element rozpoznawczy, który będzie tym czymś ciekawym i wyjątkowym. Bo jednego dnia trendy będą ciemne brwi przy blond włosach, a może niedługo cool będą jasne brwi u brunetek. Kto wie? (czy 15 lat temu ktoś przewidywał modę na piegi? :) )
Dzień z odcinkiem Ewy to dzień udany
🫶🏼🫶🏼🫶🏼🐣
kazdy chce byc jak gigachad
Jestem przerażona w jaką stronę idzie kobiecy kanon mody i jakie konsekwencje niosą ze sobą te operacje. Moda na ubrania ok bo zawsze możemy sobie zmienić styl ale ciało? Oooo nie ja sie na to nie pisze. Nigdy nic nie miałam robionego a nawet teraz jak chcę poprawić sobie nos to zastanawiam się nad tym 4 rok. Pozdrawiam loszkofanów jak i samą panią psycholoszke :D
Najgorsze jest to, że to wcale nie jest takie ładne, zarówno napompowane usta jak i małe policzki, nie wiem komu ma się to podobać, ale Masza obecnie wygląda jak pokemon.
@@stzk_art paskudne są te sztuczne dupy, usta jak glonojad i inne zwyrodnienia. Generalnie to nawet się cieszę, że określone grupy dziewczyn robią to sobie, bo od razu widać z kim masz do czynienia i nie muszę tracić na nie czasu.
Moda na ciało zawsze była, przed istneieniem mediów i telewizji. Najlepszy przykład - gorsety, by uszczuplić talię (a organy to papka), czy zmniejszanie stóp w którymś kraju Azji
@@gofrownica910 Akurat z gorsetami to nie jest to takie zero jedynkowe. Prawidłowo założony PRAWDZIWY gorset nie powinien sprawiać większego dyskomfortu poza mniejsza mobilnością. Inaczej by w dawnych czasach nie dałoby się w nich pracować. Chyba że mówimy o osłabianiu mięśni podtrzymujące sylwetkę, ale to łatwo naprawić ćwiczeniami brzucha i pleców.
@@ArsenicalLynx jakoś nie sądzę żeby wyżej urodzone kobiety to obchodziło, po za lepszą sylwetką. Co innego z kobietami pracującymi.
Jak sie cieszę że na ten temat wypowiedział się ktoś z wiedzą z zakresu psychologii bo ostatnio napatoczył mi się film true beauty na ten temat którego wydzwięk brzmiał "medycyna estetyczna jest spoko kiedy moim zdaniem efekt jest ładny)
więc (mimo że naprawdę doceniam cialopozytywną intencje filmu) byłem mocno zdegustowany. Ewka przychodzisz z odsieczą bo balem się ze na ten temat nie powstanie żaden merytoryczny film 💗 na
Mnie to by błędne koło nie dopadło, bo mnie nie stać 😂
Fajnie, że poruszasz takie tematy, Polikoloszka!
Ich także na to nie stać. Najczęściej jest to albo na kredyt, albo barter. :)
Ciekawy temat. Ja w przeszłości - jako nastolatka - byłam bardzo zakompleksiona, bo przez chirobę autoimmunologiczną nie byłam w stanie schudnąć, więc wiecznie byłam pryszczatym pulpetem i każdy to lekceważył albo kazał mniej żreć (doszłam do poziomu jedzenia 500-800 kalorii bez chudnięcia i mimo to słyszałam, że mam mniej żreć xD). Potem gdy w końcu trafiłam na normalnego lekarza i dostałam diagnozę i leki to momentalnie zniknął trądzik, a ja zaczęłam chudnąć tak, że potem musiałam przytyć, by nie wyglądać źle 😂 a pyzate poliki... Cóż po 30tce magicznie twarz się pieknie wysmukla, warto poczekać ;)
Co do kompleksów i operacji. Z kompleksów wyleczyłam się sama - po części przez to, że diagnoza uswiadomiła mi, że nie na wszystko mam wpływ i nie mogę dac sobie wmówić, że to moja wina. A po części dzieki zmianie poglądów życiowych i światopoglądowych na takie, w ktorych postrzegam swoje ciało jako coś co reprezentuje historię mojego życia, każda blizna, każda niedoskonałość to jakaś historia, która ukształowała mnie i to kim jestem.
Na koniec historyjka operacyjna ku przestrodze. Parę lat temu miałam mieć operację wyciecia pecherzyka żółciowego. Ten problem ciagnie się w mojej rodzinie od pokoleń. Proponowano mi operację laparoskopową, ktora nie zostawia blozny (tylko dwa małe nacięcia), ale byłam do tego sceptyczna, bo znając historię rodziny i komplikacji z tym pecherzykiem, wolałam bezpieczniejszą w przypadku powikłań wersje klasyczną z cięciem brzucha. Ile ja się nasłuchałam o tym jak się oszpecę blizną! Ale trudno, uparłam się, mój lekarz nie oponował twierdząc, że powikłania, ktorych się boję to niewielki procent (ale w mojej rodzinie to praktycznie 100% 😂) ale okej. I tak, miałam powikłania i krwotok wewnętrzny. Lekarz po wszystkim stwierdził, że przy takim krwotoku po operacji laparoskopowej mogłabym umrzeć, ponieważ w zabiegu laparoskopowym stosuje się zaciski zamiast klasycznych szwów, a te szwy właśnie uratowały mi życie. Dodatkowo reoperacja była szybsza i łatwieksza, bo rozcięta już byłam 😂
No i co ja mogę powiedzieć. Mam bliznę na pół brzucha, którą kocham, bo mnie uratowała ❤
Bardzo dobrze że stawiasz na swoim 🖤
Odpowiadając na pytanie czy wyciąganie szwów boli stwierdzam, że tak. Kiedy byłam mała i obcięłam sobie kawałek opuszka na maszynie do krojenia chleba (czysty talent małej mnie) i kiedy doszło do ściągania szwów pani pielęgniara wzięła się do roboty, i nie wiem czy tak powinno być, ale nie dostałam znieczulenia a tak mnie to bolało, że ugryzłam ją w ramię. Jeśli to czyta to bardzo przepraszam, byłam małym smrodkiem.
Super odcinek i wesołego jajka dla wszystkich czytających!
Ja myślę, że to zależy od umiejętności osoby, która ściąga szwy i czy nie wrosły się w skórę. Jak mi położna po cesarce ściągała to nawet nie poczułam kiedy
Poważnie? Pracuję na kuchni i odcięty opuszek palca nie robi ma mnie wrażenia :P może dlatego, że zazwyczaj odcinałam sobie na tyle mało, że mi to odrastało. Tzn. nigdy nie ucięłam sobie palca, zawsze dało się to samemu ogarnąć :)
Co do szwów: miałam raz na łokciu (3-4, nie pamiętam już) i był problem z dostaniem się do pielęgniarki, więc zdjęłam je sobie sama. Czułam, że je wyciągam, ale nic nie bolało, nie miałam później żadnych problemów.
Hmm, no i jeszcze ze 20 lat temu miałam wypadek w szkole i wybiłam sobie zęba. Nie na tyle mocno, żeby go stracić ale na tyle mocno żeby się delikatnie ruszał. I żeby go uratować miałam apart na dziąsłach. Tak, nie ma zębach, miałam taki drucik przez dziąsła. Pamiętam że zakładanie tego strasznie bolało, ryczałam jak głupia, wyglądałam jakby mnie ktoś pobił. Ale wyciąganie już było raczej spoko. Czy to były szwy? Chyba raczej nie... Typowy apart też to nie był. W każdym razie trzeba było to później wyciągnąć. A ząb się trzyma do tej pory, więc w sumie dobrze że mnie tak wymęczyli.
Więc może zależy gdzie te szwy są i ile ich jest.
to dołączę do dyskusji, gdyż w 4-6 podstawówki miałam wyrwany paznokieć z małego palca dłoni, mam na myśli całkowicie wyrwany spod skóry, do tego cała skóra z koniuszka palca wyrwała się razem z tym paznokciem. Miałam bodajże 3 szwy założone i przy zdejmowaniu babka całą rękę maczała mi w jakiejś żółtej substancji, ale i tak bardzo bolało. Więc może to faktycznie zależy od miejsca, bo w obydwu przypadkach był to opuszek palca właściwie i w obydwu przypadkach bardzo bolało.
Dobrym przykładem jest Ewelina z Warsaw Shore, która była bliska śmierci przez operacje plastyczna, na którą się zdecydowała, i chociaż mogła stracic życie to i tak zdecydowała się na kolejną operacje
Jako osoba, która zawsze miała kompleks polików wielokrotnie zastanawiałam się nad tym zabiegiem i jego pochodnymi, dzięki temu, że Ty stworzyłaś taki film i ogólnie świadomość społeczna w tym kierunku też ewoluuje to nie czuję już presji na wykonanie tego zabiegu.Parę lat temu,mało kto o tym mówił. Dziękuję, że dokładasz do tego cegiełkę!❤ Pozdrawiam z 🇹🇷, masz też zagranicznych widzów 😊
Biotad Plus? jakie recenzje?💪💪
Miłego oglądania wszystkim ❤️
Czyli zabieg, po którym wszystkie laski wyglądają jak gnijąca panna młoda. Co kto woli...
Tak nie w temacie, ale...
KOCHAM TEN FILM 😍 Ogólnie styl reżyserii Toma Burtona to coś dla mnie. Ogln filmy w takim trochę strasznym klimacie to są zaje filmy i kocham całym serduszkiem 🥰
Tima Burtona*
Autokorekta ;-;
Trup też mi sie tak kojarzy jak patrze na ich obecne zdjęcia xd
Ania Gemma też miała ostatnio film o tym zabiegu i generalnie się zgadzam , że obsesja na punkcie poprawiania ciała jest sama w sobie chora . Jak dla mnie idealnie by było jakby chirurgia plastyczna oferowana była jedynie osobom, które medycznie tego potrzebują, a nie że jest to usługa teoretycznie dla każdego tylko odpowiednio zapłać. Ciało człowieka na różnych etapach życia zmienia się , także pod wpływem diety , ćwiczeń albo ich braku . Sama mam duże kompleksy na tym punkcie , ale nie wyobrażam sobie żebym np wycinała tłuszcz z policzków bo taka jest teraz moda xd a za 5 lat będą się z tego śmiać i np modne będzie kształtowanie uszu na elfie bo znowu moda na władcę pierścieni czy inne fantasy 😂😂
Wąskopoliczkoloszka🎉❤
Fajnie ze mówisz ze takie osoby nigdy nie czuja zadowolenia i satysfakcji po wykonanych zabiegach , często pod zdjęciem osoby mocno przerobionej po wieku operacjach często wyglądającej karykaturalnie można znaleść komentarz typu „jeżeli tej osobie się to podoba to wszystko ok „ otóż nie ,zazwyczaj tej osobie się i nie podoba i chce kolejnych i kolejnych zabiegów. Był kiedyś nawet taki typ co robił tyle tych operacji ze mówili i nim „żywy ken „ po jakimś czasie jak już jako żywy ken nie miał dużego pola do zmian zaczął zmieniać się w kobietę , to podobnie jak z zakupoholizmem mamy 10 koszulek z metka w szafce a mimio to kupujemy kolejne i wiecznie jest za mało .
Zawsze podobały mi się pełniejsze policzki bo mam właśnie takie jak te celebrytki po wycięciu😮💨 mam takie naturalnie
Ja się pozbyłam kompleksów na punkcie wyglądu ciała po wyprowadzce z domu i paru latach pełnej akceptacji narzeczonego, a myślałam, że zawsze będę mieć to w głowie. I obecnie mimo, że w pandemii przytyłam mocno to akceptuję się bardziej niż jak byłam szczuplejsza, ale mieszkałam w domu, gdzie ten wygląd był komentowany 24/7, dokładnie tak jak mówisz w 10:00. To nie tak, że ktoś czegoś ode mnie wymagał czy krytykował, ale ciągle się o tym wyglądzie mówiło i oceniało innych. Teraz po prostu chcę wrócić do poprzedniej wagi, ale nie jest to moja obsesja, nie wstydzę się tego jak wyglądam. Po prostu zacznę się więcej ruszać i tyle, ale nie z motywacją "o muszę schudnąć, jak ja wyglądam" tylko "wtedy się lepiej czułam fizycznie, byłam sprawniejsza i wygodniej mi było w moim ciele. po za tym mam pracę siedzącą i mój kręgosłup potrzebuje ruchu".
Chodzę do lekarza medycyny estetycznej w związku z brukowana brodą, ktora byla moim najwiekszym kompleksem, a do tego powodowała duzy ból twarzy, bo ciągle napinałam jej mięśnie. Po przeprowadzce musialam zmienić gabinet i na pierwszej wizycie lekarz wytknął tyle niedoskonałości mojej twarzy, ze myślałam, że sie popłaczę... Że nos krzywy, garbek (charakterystyczny dla mojego pld. Amerykańskiego pochodzenia), że broda za krótka, ze oczy krzywe xD na jeden z zabiegow prawie sie zdecydowałam, gdyby nie rozmowa z koleżanką, ktora tez tam chodzi i powiedziala, ze oni tak próbują naciagac na kase. Moze dla nich to tylko kasa (zreszta, na zabiegi praktycznie mnie nie stać), ale porządnie mi sprali mózg, dokładając jeszcze wiecej kompleksów, niż mam. 😅
Komentarz dla zasięgu, jestem mega dumna ze ktoś porusza takie tematy bo niestety jako uczennica liceum obserwuje (chociaż dużo mniejsze) ingerencje medycyny estetycznej u moich koleżanek np powiększanie ust, mega się cieszę ze ktoś o tym rozmawia ❤
Pamiętam jak będąc w wieku nastoletnim miałam tyle kompleksów, że głowa mała, większość z nich przez rodzinę i rówieśników. Z natury mam bardziej okrągłą buzię i wygląd bardzo młodej osoby, odkąd skończyłam 15 lat wygląda moja twarz tak samo tylko swiych włosów więcej XD Teraz akceptuję siebie i lubię w końcu swoje zdjęcia. Rzeczą która też mi pomogła był komentarz obcej osoby, że wyglądam jak elf i nie może oderwać ode mnie oczu, od razu było +1000 do samooceny ❤Trzymam kciuki za wszystkich którzy zmagają się z kompleksami, żeby udało wam się zaakceptować i polubić samego siebie 🦊
Miałam dwie operacje plastyczne, piersi i nos. Piersi wiązały się poniekąd z rekonstrukcją po usunięciu wcześniejszej dużej zmiany onkologicznej, choć na szczęście niegroźnej. Nos zrobiłam, bo po prostu mój mi się nie podobał, zawsze chciałam mieć mniejszy, bez garbka. Operacji nie żałuję. To jedne z najlepszych decyzji w moim życiu. Czuję się o wiele lepiej w swoim ciele. Co do poduszek Bitcheta to bym się na to nie zdecydowała, po prostu nie podoba mi się zbytnio ten efekt, a po za tym nie widzę u siebie takiej potrzeby. Osobiście uważam, że jeśli chcemy coś poprawić, to zróbmy to, życie jest tu i teraz, tylko jedno. Potem zazwyczaj tak jest, że bardziej człowiek żałuje tych rzeczy które nie zrobił, niż tych które zrobił. Natomiast jeśli ktoś popada w takie błędne koło, to rzeczywiście musi dojść z pomocą terapeuty skąd to się bierze. Operacje plastyczne są dla ludzi, czasem wręcz dosłownie ratują komuś życie, i tak jak to w życiu jest ze wszystkim, trzeba mieć do tego zdrowe i rozsądne podejście.
Film w punkt, od dziecka myślę o swoich kompleksach, kilka razy myślałam o operacji, w wieku nastoletnim było najgorzej. Czasami siedziałam w pokoju i płakałam, że wyglądam tak jak wyglądam i do teraz nie uważam się za atrakcyjną osobę
Wesołych świąt dla wszystkich ☺️
Lubię swoje puszyste policzki
A szwy miałam tylko w zębie a bolało gdy facet wyciągał że mam nadzieję więcej zębów wyrywać nie będę
jeżeli chodzi o wyciąganie szwów to faktycznie jest średnio przyjemne ja miałam cięcie przez pół głowy po operacji usunięcia guza przysadki i myślę że miało to duży wpływ na późniejszą bliznę bo wydaje mi się że było na to za wcześnie poza tym bardzo fajny film wrzucony w idealnym na to czasie ❤️
Mnie jeszcze zastanawia to, jakim cudem ta influ potrafi mówić. Bo nie oszukujmy się...Tak ekstremalnie powiększone usta to już jest kalectwo :-/ Pozdrawiam wszystkich trzeźwo myślących
Ewa, bardzo proszę o jakiś film w którym mówisz o tym jak w psychologiczny sposób radzić sobie z kompleksami i wynikającymi z nich dołującymi uczuciami. Besoski 😘
Cóż za prezent w ten niedzielny leniwy piżamowielkanocny dzień. Jedzonko czeka, policzki wieprzowe w sosie śmietanowo-czosnkowym, kasza pęczak, ogórek zielony, mniammm
A co do tematu tego odcinka: Stanowczo wolę jednak własny wizerunek 😉🙄🥴
Równie stanowczo zalecałabym aby prawo wymagało od KAŻDEJ kliniki wykonującej zabiegi chirurgii plastycznej i estetycznej skierowania pacjentów do psychiatry i psychologa PRZED zaplanowaniem zabiegu.
Szwy mogą być źle nałożone lub po prostu zbyt cienkie podczas wyjmowania zaczynają się rwać i trzeba rozcinać NA ŻYWCA (bez znieczulenia) wieszchnią warstwę skóry.
Miałam taką sytuację po operacji kostki teraz mam wypukłą bliznę o niezbyt właściwym kolorze, a minęły już ponad dwa lata.
Więc rozpuszczalne są pod tym względem na pewno lepsze.
O matko 😱 Ja miałam dobrze założone, a i tak wyciąganie było dla mnie znacznie znacznie gorszej od samego szycia 😅 Szyte miałam jeszcze w szoku po bardzo dziwnym i zaskakującym urazie + ze znieczuleniem, a wyciąganie jednak jest na żywca i człowiek czuje po za bólem jeszcze to przesuwanie nic w ciele, okropne...
Co do twojego pytania o wyciąganie szwów: Ja miałam zszywaną ranę na łuku brwiowym dwoma warstawami - wewnątrz rany wchłanialnymi a na zewnątrz zwykłe (bo na łuku brwiowym podobno rany lubią się potem "rozchodzić" i 2 warstwy miały temu zapobiec). To był mój jedyny raz w życiu kiedy miałam szytą ranę, więc się stresowałam i przed szyciem, i przed wyciąganiem szwów, a najbardziej obawiałam się tego drugiego bo zszywali mnie w znieczuleniu ogólnym więc w sumie wiele nie czułam. No ale ostatecznie okazało się, że to było po prostu uczucie lekkiego swędzenia i to wszystko XD Było niezbyt przyjemne, bo było czuć jak ta nitka się przesuwa pod skórą przy wyciąganiu, ale nie bolało ani nic takiego tylko właśnie lekko swędziało i łaskotało
Większość co bardziej uniwersalnych czynników z urody, czy w jakimś sensie obiektywnych jest ściśle związane ze zdrowiem. Dlatego np. nadmiar tkanki tłuszczowej w miarę powszechnie jest uważany za nieatrakcyjny, bo to jakaś tam szczupłość jest zdrowa.
Hej, świetny temat dla młodych, naprawdę dziękuję za wartościowy film :)
Ja jedynie chcę zrobić sobie lipotransfer piersi. Chcę je powiększyć o jeden rozmiar albo maksymalnie dwa. I to tyle. Zawsze podobały mi się takiej średniej wielkości piersi
Kilkukrotnie miałam wyciągane szwy. To nic nie boli (chyba, że sie wrośnie w skóre i trzeba wyrwać :") ), czuć tylko, że ktoś ci delikatnie skórę ciągnie. Czasami pielęgniarka nie zauważy jakiejś nitki i potem trzeba sobie samemu wyjąć (bo bez sensu iść z tym do przychodni), ja mialam też sytuacje, że dopiero po ok. tygodnia od zdjęcia jeszcze jakaś nitka mi wyszła
Moja babcia jakieś 20 lat temu miała nowotwór w jamie ustnej, czego skutkiem było całkowite wycięcie tkanki z jednego policzka (zostaje tylko skóra). Teraz się śmiejemy, że wpisuje się w nowy trend
Jak bardzo czekałam na obśmianie tego 😈
To ja swoje wystające kości policzkowe traktuję jako kompleks, a typiary sobie to operują :'D
jak zwykle cudowny materiał
ten kanał to moja strefa komfortu dzięki
Wiem że trochę offtopic, ale ten głośnik w tle przypomina mi papierosa, tylko takiego kwadratowego
Ze względu na trądzik różowaty mój nos zrobił się strasznie grudowaty i duży, słyszałam na jego temat nieprzyjemne komentarze. Między innymi usłyszałam że wygląda jak f***. Nigdy nie robiłam sobie zdjęć gdzie bylo widać nos, zawsze skrupulatnie go zasłaniałam czy to ręką czy ścięte zdjęcie. Doznałam złamania tego nosa i po naprostowaniu w szpitalu strasznie się ruszał gdy mówiłam i był ogółem krzywy więc już w ogóle byłam w totalnej rozsypce.. Zdecydowałam się na modelowanie nosa kwasem hialuronowym w klinice i od tamtej pory czuje się pewniej, chętniej pozuje do zdjęć gdzie widać moją twarz i ogółem zaczełam słyszeć więcej komplementów
uwielbiam twoje filmy
Jako ciekawostke warto wspomniec lek Ozempic, w teorii dla diabetykow, ale podobno duza czesc celebrytow w USA ciagnie na nim przez skutek oboczny jakim jest chudniecie. Tworzy sie także „Ozempic face” i efekt jak przy buccal fat removal
czy mogłabyś zrobić odcinek taki o studiowaniu psychologii typu, jak tam jest, co trzeba umieć, jakie rozrszerzenia, jak się dostać itp. itd?
Rozszerzenie w zależności co jest na stronie uczelni. Ale często wystarczy rozszerzony polski i angielski albo polski i biologia tak powyżej 85%
W sumie ciesze się, że od najmłodszych lat moja mama bardzo demonizowała operacje plastyczne. W wieku około 7/8 lat nienawidziłam ich i mimo, że teraz jest mi to mocno obojętne, to nadal nie wyobrażam sobie podjąć się takiej operacji czy zabiegu
O tym trendzie dowiedziałam się kilka dni temu i za głowę się złapałam, co też się dzieje w tych internetach. Co będzie następne? Wyszczuplanie sobie palców? Bo tego chyba jeszcze nie było... a może do mnie to po prostu nie dotarło ._. Zastanawiam się też czy celebrytki nie poddają się takim zabiegom, żeby podkreślić swój status majątkowy. Zrobiłam, bo mnie stać.
Propo wyszczuplania palców to już jest wiele masaży żeby dłonie były szczuplejsze i dłuższe i wiele z nich jest z Chin.
Jeśli chodzi o ściąganie szwów, nie jest to przyjemne. Ja miałam 6 lat i miałam je na głowie. Nie był to jakiś niesamowity ból, ale pamiętam że dość ciągnęło i było czuć jakby ktoś cię mocno szczypał. Takie moje doświadczenie. Było to jednak jakieś 9 lat temu, także nie pamiętam tego aż tak dokładnie. Ale skoro jakio 6 letnie dziecko nie miałam po tym traumy, to chyba nie było aż tak źle :)
Taką Panią psycholog mogła bym mieć 😍❤. Mam pełno kompleksów ale nie poddała bym się operacji plastycznej za bardzo się boje😂. Ściąganie szwów nie boli sama sobie 3 razy ściągałam w tym 2 razy na brzuchu 😊
Co do wyciągania szwów miałam tylko z 2 niewielkie w nodze, szybki zabieg ale faktycznie nieprzyjemny. Na szczęście to uczucie szybko mija. Szwy rozpuszczalne to cudowny wynalazek.
Ewa zrób może odcinek o Ninie z filmu „black swan”
Chciałem być Żywym Kenem w przeszłości. Mojej biedzie dzięki, że stać mnie było tylko na siłownię, a nie operacje, bo byłbym karykaturą samego siebie. Potem zaczął mi się podobać taki bardziej androgyniczny look, więc się przypałętała anoreksja (do tej pory mam problem z jedzeniem, ale jestem po prawie rocznym recovery, więc mózg bardziej racjonalnie pracuje). Ogólnie dysmorfofobia cały czas się kręci +/- od 16 roku życia, kiedy jak mi się wydawało, dziewczyna mojego życia zdradziła mnie z takim typowym cute chłopaczkiem i karuzela spierdolenia zaczęła się kręcić. Szczerze mówiąc nawet patrząc na zdjęcia nie wiem jak wyglądam. Położyłem swoimi kompleksami niejeden związek, czego jestem w pełni świadom. Tyle dobrze, że z poprzednią kobietą rozstałem się z innego powodu, bo pewnie by mi się pojebało w głowie w kolejnym kierunku (podejrzewam, że na tapet by wjechała bigoreksja, bo jeszcze nie miałem)
Z racji, że właśnie skończyłam oglądać 3 sezon obx, wpadłam na pomysł na film „Ciekawy przypadek Rafe’a Camerona”. Uważam, że warto byłoby przyjrzeć się jego motywom i działaniom pod kątem bardziej psychologicznym. Z góry dzięki za rozpatrzenie propozycji ❤
Masz piękne włosy Ewo :)
Ja miałem ściągane szwy po operacji kolana, rana była za mocno/ciasno zszyta, jeszcze trafiła mi się praktykantka, a pani z 30 letnim doświadczeniem miała z nimi problem. Leżałem tam 20 minut w bólu i w jednym miejscu zrobiła mi się nowa rana i blizna się jeszcze bardziej powiększyła. W przypadku takiej operacji nie ma możliwości samowchłanialnych szwów, ale jakby była możliwość to nigdy więcej nie zdecydował bym się na zwykłe.
PsychoLoszko, jesteś zdecydowanie moim autorytetem, mam nadzieję że zostanę taką wspaniałą psycholożką jak ty
Ja to się cieszę, że nie mam kasy na takie rzeczy jak ostrzykiwanie ust, bbl czy też usuwanie tych poduszek w policzkach. Jedyne nad czym się zastanawiam od lat, to operacja biustu, ale może po ciąży mi coś urośnie i zostanie
Miałam 2 szycia w swoim życiu. Jednego (6 lat, łuk brwiowy) w sumie nie pamiętam, więc chyba nie było tragedii, ale wyciąganie szwów po szyciu nadgarstka (18 lat) wspominam bardzo źle. Bolało bardziej niż szycie, a blizny po szwach są tak samo dobrze widoczne jak sama blizna po rozcięciu. Zwłaszcza, że na wyciąganiu szwów się nie skończyło, bo dostałam jeszcze te takie paseczki-plasterki ściągające i bandaż, bo nie do końca się zrosło. Także zdejmowania szwów nie polecam 🙃
Sporo osób cierpi na dysmorfofobię. Znam osobiście dziewczynę, która kilka lat spędziła w domu i w zasadzie wciąż spędza. Jest po operacji nosa i wielu innych zabiegach. Jest ogólnie śliczna. Niestety nie pomogło. Do psychoterapeuty na 4 lata terapii trzeba się wybrać 😊
Ja poddałam się korekcji uszu,bo miałam odstające. Decyzję podejmowałam przez dobre kilka lat.
Szwy- nierozpuszczalne- miałam wyjmowane z głowy jako sześciolatka w '95 i wspominam że nie był to ból ale niezwykle nieprzyjemne uczucie łaskotania, od którego aż chce się wymiotować 🤢 w listopadzie zeszłego roku miałam usuwane końcówki szwów rozpuszczalnych; po porodzie. Doświadczenie również wątpliwie przyjemne 😬
Będę miała operację plastyczną i wizja tego tak bardzo mnie przeraża, że wpadnięcie w wir robienia operacji plastycznych mi nie grozi :D
Ja nie wiem. Mam takie właśnie policzki naturalnie, ale zawsze mi mówiono że wyglądam z nimi jak trup albo jak facet. Ostatnio jedna znajoma powiedziała mi że wyglądam jakbym urodziła się facetem. Choć wiedziała że nie lubię jak mi się tak mówi. Po czym obraziła się na mnie, że jak ktoś, kto ma tak zajebisty wygląd jak ja, może mieć tak kruche ego, i że dlaczego mi jest przykro. Wiem, bez sensu
mam podobnie ale serio nie przejmuj się nią i ludźmi ktorzy gadają takie pierdoły. Policzki nie definiują twojej płci, a znajoma możliwe, że po prostu ma jakieś kompleksy a swoją flustracje wyżywa na tobie :C
Zmień znajomą, bo wieje toxikiem
Ja mimo dużej niedowagi nigdy nie miałam jakoś specjalnie wychudzonej twarzy. Nie jest ani gruba ani chuda, po prostu normalna twarz (tak mi się wydawało). Niedawno usłyszałam ,że jest gruba i powinnam sobie zrobić właśnie taką operację. Taka logika, jeżeli nie masz tak ładnie zarysowanych policzków to oznacza, że masz ''okrągły, pucowaty ryj''. Chyba jeszcze nigdy nie czułam się tak źle, jak w tamtym momencie. Przez takie komentarze mam wrażenie, że wszystko jest ze mną nie tak.
Wcale nie bez sensu! Każdemu by się zrobiło przykro. Szkoda, że znajoma ma braki w empatii, ale oby kiedyś dorosła i zrozumiała, że takie słowa mogą bardzo ranić. Nie przejmuj się tym, bo to właśnie nasze unikatowe cechy sprawiają, że jesteśmy jedyni w swoim rodzaju i nie do podrobienia. Czasem też bywa tak, że pewne cechy docenia się z biegiem czasu bo "dojrzewają" z człowiekiem i zaczynają nam się coraz bardziej podobać. A inne po prostu akceptujemy, podkreślając to, co jest najfajniejszego w nas, bo wygląd nigdy nie powinien być kwestią mody. Pozdrowionka od starszej koleżanki :)
@@otojestkasa Ciekawe kiedy ludzie w końcu zrozumieją, że komentowanie czyjegoś wyglądu jest poniżej pasa, nie wspominając o tym, że po prostu po co to robić? Myślałam, że etap wyśmiewania czyjegoś wyglądu i narzucania zmian to etap podstawówki (i dawnego gimnazjum). Niestety na swojej drodze spotkałam ludzi ledwo przed 30 z takim samym zachowaniem. Chciałabym żeby każdy zajął się sobą i przestał swoimi durnymi komentarzami zaniżać samoocenę innych. Social media wniosły więcej zła niżeli dobrego, tworząc te wszystkie ''standardy piękna'', które zmieniają się każdego roku.
3:02 genetyka genetyką, ale ilości tłuszczu w ciele zmieniają się podczas jego redukcji i przy pewnym poziomie policzki też się wyszczuplają. No ale od pustaków nie mozna wymagać wiekszego wysiłku od malowania pyska
Ja tylko apeluje - wybierajcie dobrych specjalistów, nie panie po jednodniowym kursie i po taniości, bo pracuja na niecyertyfikowamuch produktach. Patrzcie na portfolio. Zwracajcie uwage na higiene. Interesujcie sie podczas zabiegu, czy narzedzia sa srerylne, co jest aplikowane na twarz a już tym bardziej wstrzykiwane....
Ja jako 13 latka miałam zabieg na odstające uszy i była to najlepsza decyzja. Jako dziecko na to nie patrzyłam, ale inne dzieci mocno mi dokuczały i przychodziłam do domu z płaczem. Jak patrzę na swoje zdjęcia przed operacją, to naprawdę wyglądało to koszmarnie i cieszę się, że rodzice mi to zafundowali i nawet sami mi podsunęli taki pomysł. Nie namawiali, jedynie mi zaproponowali. To była świetna decyjza. Teraz zrobiłabym sobie nos i nieco go wyszczupliła. Akceptuję siebie i moje rysy twarzy, z wieloma rzeczami się pogodziłam i je pokochałam np kiepskie włosy, mały biust, brak talii, pucata twarz, ale nosa jak nie znosiłam tak dalej nie znoszę :D Jeśli będzie mnie kiedyś stać to na pewno to zrobię.
Jesli chodzi o wyjmowanie szfów, jest to dość bolesne, ale wiadomo każdy inaczej to może odczuwać i zależy gdzie są umjejscowane. Można yo przyrównac do poprostu takiego ciągnięcia za skórę
Jeśli są poprawnie usuwane to tylko uczucie ciągnięcia, bardziej nieprzyjemne niż bolesne. Jeśli boli, to znaczy, że ktoś to nieumiejętnie robi 🤷🏼♀️
Ja nie miałam żadnego zabiegu z medycyny estetycznej i nie zamierzam mieć.
POLIK :)
Poproszę więcej małych świnek loszek, takie piękne stworzenia, o ile piękniejsze od tych wszystkich sztucznych balonów dmuchanych bohaterek dzisiejszego odcinka. 3:50 !
Jak tak patrzę na te niektóre trendy to cieszę się że jestem biedna
myślę, że dysmorfofobia to nowa anoreksja, o której zdecydowanie powinniśmy mówić więcej 😢
niestety w późnym dzieciństwie sama na to chorowałam, co wiązało się z naprawdę dużym wycofaniem społecznym, depresją, okropnym strachem, ja się bałam patrzeć w lustro często albo obsesyjnie musiałam ciągle sprawdzać odbicie. marzyłam o operacjach plastycznych, naprawdę! mimo wszystko wtedy były uznawane za takie raczej wstydliwe i nie do końca korzystne dla zdrowia. jednak gdybym była teraz osobą cierpiącą na to byłabym na pewno bardzo mocno pochłonięta przez tą obsesję piękna
rzeczy, których się wstydziłam w swoim ciele nie dało się szczególnie poprawić, jak na przykład usunięcia piegów (!!!) tak, lata 2000 autentycznie sugerowały mi że piegi to jest defekt natury
tu pozostaje mi życzyć wszystkim tego, żeby się czuli dobrze w swojej skórze bez tej obsesji i ciężarów związanych z estetyką swojego ciała
Truebeuty zrobilam juz o tym film, i tam mówi ze moda ok, ubraniami i makijażem, ale trendy i moda nigdy nie powinny dotyczyć naszych ciał!
100% racji
Wydaje mi się, że nie bez powodu posiadamy tłuszcz na policzkach
Oczywiście ze tak
Jestem w trendzie od dziecka... im starsza tym bardziej... boże bożenko... nawet człowiek nie wiedział
Trzy razy w życiu miałam ściągane szwy. Za każdym razem odbyło się bezboleśnie. Jedyna niedogodność jest taka, że masz tą dodatkową wizytę u lekarza, na którą trzeba znaleźć czas, dojechać do przychodni, odczekać swoje w kolejce itd.
Żadna nowa moda, Cruella za 101 dalmatyńczyków (ta z animacji) miała takie policzki, jak Masza sobie zrobiła;p
Mam kolczyki w policzkach (tak, przekłucie bolało, bardzo bolało, gorsze były tylko sutki) i po prawie 6 latach od zrobienia kolczyków widzę, że skóra na buzi lekko opadła. Nie wyobrażam sobie, jak będą wyglądać twarze osób po omówionym w filmie zabiegu po upływie kilku lat. Podejrzewam, że zrobią im się buzie podobne do pyszczka chow chowa (mam taką agentkę, trochę jej chrapy wiszą). A jeśli chodzi o operacje plastyczne to nie mam nic przeciwko, jeśli człowiek zna umiar. Co więcej jestem za w wielu przypadkach. Medycyna estetyczna to też pomoc osobom po rozległych oparzeniach czy wypadkach lub takim jak ja- po zrzuceniu naprawdę wielu kilogramów (w moim wypadku ponad 50 i jeszcze trochę przede mną). Dziękuję za filmik prosiaczkoloszko i czekam na kolejny ❤️🐷
Ja tutaj apropos szwów. Miałam szwy na szczęce i policzku po operacyjnym usuwaniu ósemki i jak mi to ściągali to kompletnie nic nie czułam 😅 pozdrawiam loszki i loszków
Bardzo dobry materiał, dzięki.
Ściąganie szwów w moim przypadku to było raczej bardzo nieprzyjemne uczucie szczypania, łaskotania, ciągnięcia... brrr.
Pozdrawiam i dobrych Świat 🐣
Ja na przykład mam permanentny drugi podbródek, nawet gdy byłam na granicy niedowagi to i tak tłuszcz w tamtym miejscu był, ale mimo to nie poddałabym się żadnemu zabiegowi usuwania tłuszczu znikąd, za bardzo jest to dla mnie ekstremalne. Oczywiście, uważam, że wszystko jest dla ludzi i jeśli ktoś ma ogromny kompleks i ta jedna operacja ma przywrócić mu pewność siebie i chęci do życia to super, jestem za ale właśnie z umiarem i będąc świadomym ryzyka. Trochę przykro się patrzy na modelki/aktorki, które były zjawiskowo piękne i nie miały kompletnie żadnej potrzeby sobie nic wycinać a jednak...
Jak patrzę na takie napompowane usta, pośladki, piersi, naciągniętą skórę na twarzy, zdjęcia przed i po operacji nosa, teraz te policzki...- zawsze mi się jakoś smutno trochę robi z jakiegoś powodu. Ja osobiście estetycznie lubię taki wygląd wyraźnych kości policzkowych, ale jakoś ciężko mi się nim nacieszyć jak myślę, że ktoś na tyle nie lubił swojej twarzy/ciała, że poszedł pod nóż 😢
słucham i słucham i ała, ale musi boleć jak chcesz zjeść po takim zabiegu
Nie miałam estetycznych zabiegów. Szwy miałam ściągane. Z dziąsła nie poczułam nic, z brzucha dyskomfort. Było to tylko nieprzyjemne. To zależy jak goiła się rana. U mnie świetnie więc nic nie bolało. Gdyby były jakieś komplikacje przy procesie gojenia, wtedy podobno bardzo boli. Rozważam w przyszłości z zabiegów estetycznych przykryć blizny te pooperacyjne i inne tatuażami lub inaczej usunąć. Pielęgniarki zwracały na to uwagę więc jest to zauważalne dla innych i chyba poprawię swój komfort. Reszty raczej nigdy nie zmienię, chyba że piersi może kiedyś. Te kobiety z tej części rodziny, do której jestem podobna, miały na starość piersi na kolanach. Jeśli bardzo coś się z moimi stanie wcześniej, rozważę. Choć odstrasza mnie, że to poważna ingerencja. Reszta niech będzie jaka jest. Ten trend mnie osobiście odpycha, ale bym nikomu nic nie udowadniała, gust jest różny.
Jak jest dobry lekarz to nie zrobi Ci krzywdy przy ściąganiu szwów i w ogóle nie zrobi krzywdy, miałam usuwaną ósemkę i musiałam mieć szwy u wszystko poszło dobrze a ściągnięcie szwów to było 30 sekund 🤣🤣❤️😋😋😋😋super film , trafiłam kiedyś przypadkiem ale nie pamiętam na jaki filmik i tak sobie czasem oglądam Twój kanał 😋 pozdrawiam serdecznie !
Ja lubię szwy. Zakładać, śćiągąć, mieć zakładane, mieć ściągane. Serio, najfajniej samemu jak sobie ciąłem, bo miałem kilka szwów nad brwią. MNIAM!