191006 อย่าวิเคราะห์ อย่าวิจัย

การปฏิบัติธรรมคือการศึกษาเรื่องของจิต เพื่อให้รู้เรื่องจิตของตนเอง โดยการเจริญสติกับการเคลื่อนไหว หรือการมาทำความรู้สึกตัว
การเจริญสติทำเพื่อให้ใจมาอยู่กับตัวของเราเอง ถ้ากายและใจมาอยู่กับตัวเองแล้ว เราจะเห็นกาย เห็นใจ ตามความเป็นจริง ที่ผ่านมาเราไม่เคยเห็นตนเอง ไม่เคยศึกษาตนเอง วุ่นวายอยู่กับสิ่งนอกตัว กับการงาน การกิน การอยู่
เรามาที่นี่เรามาฝึกให้ใจเรากลับมาอยู่กับกาย โดยรู้สึกตัวกับทุกการเคลื่อนไหว โดยฝึกทั้งในรูปแบบ และนอกรูปแบบ ตั้งแต่ตื่นนอนจนนอนหลับ โดยการฝึกในรูปแบบได้แก่
(1) การนั่งสร้างจังหวะจากการเคลื่อนไหวมือ 14 จังหวะ ของหลวงพ่อเทียน หลักการคือ "คว่ำมือก็ให้รู้สึก พลิกมือก็ให้รู้สึก ยกมือก็รู้สึก เคลื่อนมือก็ให้รู้สึก" ไม่ทำเร็วเกินไป ทำให้เป็นจังหวะ หยุดเป็นขณะในแต่ละจังหวะ ให้รู้สึกตัวกับทุกจังหวะการเคลื่อนไหวของมือ ตามองไกลไปข้างหน้า ไม่ต้องบริกรรม เอารู้สึกตัวอย่างเดียว
(2) การเดินจงกรม เดินด้วยความเร็วปกติของตนเอง ไม่ช้าหรือเร็วเกินไป เดินสบายๆ ตามองไกลไปข้างหน้า ให้รู้สึกเท้าสัมผัสพื้นแต่ละก้าว แต่ละก้าว ระหว่างกลับตัวหยุดเล็กน้อย ถ้ามีอารมณ์หนักมากให้หายใจลึกๆ 2-3 ครั้ง หรือลูบขาเพื่อเรียกตัวรู้สึกตัว
หลักการปฏิบัติ ข้อแนะนำ และประโยชน์:
* ให้เอาความรู้สึกตัว ตัวเดียวเท่านั้น ทำมากๆ ทำให้ต่อเนื่อง ฝึกความรู้สึกตัว เป็นกุญแจลูกเอก เป็นสูตรสำเร็จครบวงจร ที่ง่าย ลัดสั้น ตรงประเด็น เป็นคำสอนที่หลวงพ่อเทียนสอนป้าพิกุลให้เอาตัวรู้สึกตัวตัวเดียว
* พยายามใส่ใจกับความรู้สึกตัวในทุกกิจกรรมตั้งแต่ตื่นนอน จนหลับ (ลืมตา ลุกจากเตียง ล้างหน้า แปรงฟัน ถ่ายหนัก ถ่ายเบา เดินไปไหนมาไหน รับประทานอาหาร เคี้ยว ทำงาน หยิบจับอะไร)
* ฝึกใหม่ๆ ก็รู้สึกตัวบ้าง ไม่รู้ สึกตัวบ้าง ก็ฝึกไปเรื่อยๆ ฝึกมากๆ ฝึกทุกวัน ฝึกทุกเวลา คิดได้ก็ฝึก ลืมแล้วก็เริ่มต้นใหม่ ต้องระลึกรู้บ่อยๆ ซ้ำๆ อย่างนี้
* ถ้าลืมรู้สึกตัว เผลอ ก็ให้กลับมาเริ่มต้นใหม่ กระตุ้นเตือนตนเองบ่อยๆ ว่ารู้สึกตัวไหม? จนเกิดเป็นความเคยชินกับความรู้สึกตัว นานไปทั้งการทำในรูปแบบ และนอกรูปแบบก็จะเป็นอันเดียวกัน
* ระหว่างปฏิบัติ ไม่ว่าจะมีสภาวะ หรือมีอารมณ์เกิดขึ้น ไม่ว่าจะดี-ไม่ดี เบา-หนัก สบาย-ไม่สบาย ก็ไม่เข้าไปร่วมในอารมณ์ ให้กลับมาที่ฐานคือรู้สึกตัวอย่างเดียว
* สำหรับคนใหม่แนะนำให้เดินจงกรมมากๆ เพราะรู้สึกตัวได้ง่าย และถ้าเกิดอาการใดๆ (ง่วงนอน ปวดเมื่อย คิดฟุ้งซ่าน เบื่อ เซ็ง ขี้เกียจ) ระหว่างเดินจงกรม ให้ฝืนทำต่อไป ไม่หยุดทำ ไม่เชื่อกิเลส ให้กลับมารู้สึกตัวที่เท้ากระทบพื้นเพียงอย่างเดียว
* ถ้าง่วง หายใจลึกๆ 2-3 ครั้ง หรือลูบตัวเองแรงๆ เพื่อเรียกตัวรู้สึกตัว ฝืนเดินต่อไปทุลักทุเลทำไป และรู้สึกตัวที่เท้ากระทบพื้น
* ถ้าเจ็บปวดก็ฝืนเดินต่อไปนานๆ แบบปวดๆ และรู้สึกตัวที่เท้ากระทบพื้น
* ถ้าคิดฟุ้งซ่าน ก็ปล่อยให้มันคิด ไม่ไปร่วมคิดปรุงแต่ง ไม่ไปห้ามความคิด แต่รู้สึกตัวที่เท้ากระทบพื้น
* เมื่อเกิดสภาวะธรรมในระหว่างปฏิบัติ ระวังอย่าเข้าไปแก้ไข จัดการ วิเคราะห์ วิจัย ให้ทำรู้สึกตัวเพียงอย่างเดียว
* การปฏิบัติธรรมต้องสอนตนเอง กระตุ้นเตือนตนเองบ่อยๆ ไม่ต้องรอใครมากระตุ้น ให้ถามตนเอง เราออกมาจากบ้านเพื่ออะไร? เราตั้งใจปฏิบัติเต็มที่แล้วหรือยัง?
* ที่สวนแสงเทียนศิริบูรณ์ให้โอกาสในการปฏิบัติเต็มที่ มีแต่การปฏิบัติอย่างเดียว เพื่อให้การปฏิบัติได้ต่อเนื่อง สติความรู้สึกตัวจะได้สมบูรณ์ จะช่วยขัดเกลากิเลส ทิฏฐิมานะ อัตตาตัวตนของเรา เราจะเข้าใจตัวเราตามความเป็นจริง รู้ด้วยตนเอง เห็นด้วยตนเอง ไม่ใช่รู้จากการอ่าน การฟัง (ถ้ารู้แบบนี้พอเจอทุกข์ ก็ปล่อยวางไม่ได้)
* ถ้ามีสติมาก และมั่นคง จะไม่สะดุ้ง สะเทือนกับอารมณ์ใดๆ (โลภ โกรธ หลง) ที่เกิดทั้งในตัวเอง และนอกตัวเองสติสัมปชัญญะจะจัดการเองทั้งหมด
* ถ้าเราไม่ฝึกสติ เราจะไม่ทันจิต เพราะจิตเรามันเร็ว มันจะแส่ส่าย เร่าร้อน วิตก กังวลใจ ตลอดเวลา
* สติจะทำให้คนอ่อนแอ กลายเป็นคนที่มีจิตใจเข้มแข็งได้ คนขี้กลัวจะหายกลัว คนที่แข็งกระด้างและร้อนมากจะลดลง จะลดลงเรื่อยๆ ตามกำลังที่เราฝึก
* สติสัมปชัญญะจะสามารถเจาะ ขุดคุ้ยนิสัย ความเคยชินที่สะสมไว้ และเอาออก ซึ่งจะมากหรือน้อยขึ้นกับความเพียร
* ความเพียรเท่านั้นที่จะเผากิเลส และขัดเกลาจิตใจที่เศร้าหมอง
UPdate: 18 เมษา 2566
• 200325 การปฏิบัติธรรมต...
• 200311 อยู่กับหลักรู้ส...
• 180129 เพียรสร้างตัวรู...

[@MrXprathombut]

กราบคุณป้าพิกุล ฟังแล้วเกิดฉ้นทะ จิตมีพลัง มีกำลังใจในการปฎิบัติมากเลยครับ

[@HGh-oe4vj]

ขอบพระคุณป่าพิกุลมากค่ะ

[@tangmokrungsaen4607]

กราบสาธุๆเจ้าค่ะ

[@user-dp7md2qr3t]

ขอบคุณเข้าใจหลักธรรมได้กีมาก

[@user-zr3cl2ky7d]

น้อมกราบแม่พิกุลค่ะ
สาธุสาธุสาธุ