ไม่สามารถเล่นวิดีโอนี้
ขออภัยในความไม่สะดวก
Psychoterapia: na co uważać? Moja historia
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 8 ก.ย. 2021
- Jak do tego doszło, że znalazłam się na psychoterapii? Jaki nurt psychoterapii jest najlepszy? Po co iść na psychoterapię? Na co podczas psychoterapii uważać?
Czy warto lubić psychoterapeutę? Czy trzeba się jakoś przygotować do pierwszej wizyty? Na co uważać podczas psychoterapii?
📍Partnerem filmu jest HeyDoc, dzięki któremu możecie spotkać się z psychoterapeutą lub psychiatrą online, a przy okazji także z różnymi innymi lekarzami specjalistami: www.heydoc.pl/s/
Bezpłatne narzędzia HeyCzeker, które wykorzystuje możliwości sztucznej inteligencji i pozwala dokonać wstępnej oceny stanu zdrowia: www.heydoc.pl/s/heyczeker
📍 Zdrowa Głowa: / zdrowagłowa
📍Zdrowa Głowa Instagram: / zdrowaglowa
📍mój instagram: / nishka_movie
Byłam kilka razy na psychoterapii i była to największa pomyłka w moim życiu
Ja miałem taką historię z psychoterapią, że poszedłem tam głównie z takimi problemami jak niskie poczucie własnej wartości i myśli samobójcze. W międzyczasie oczywiście wypłynęło kilka innych problemów, ale w pewnym momencie, gdy te negatywne myśli zniknęły, zacząłem się lepiej czuć ze sobą i pomyślałem, że to wszystko już jest załatwione, postanowiłem zrezygnować z terapii, mimo że psycholożka mówiła mi, że chciałaby popracować nad jeszcze kilkoma kwestiami i doprowadzić terapię do końca. I tu jest moja rada na innych - zostańcie na terapii. Ja ją zostawiłem i później przez kilka lat rozwiązywałem właśnie te nierozwiązane kwestie na własną rękę, a prawdopodobnie można to było zrobić o wiele łatwiej, z pomocą psychoterapii.
Ja poszłam na psychoterapię i rzuciłam po 2 miesiącach. Trafiłam na nieodpowiednią osobę. Rzuciłam po wizycie, w której ewidentnie nie była w stanie poradzić sobie z tematem i znalazła temat zastępczy i prowadziła monolog patrząc na zegarek. X.x
Chodzę od około miesiąca i jest super! Jeśli ktoś się z Was zastanawia - warto. To bardzo bezpieczne miejsce, terapeuta nie ocenia, a wiele rzeczy się wyjaśnia. Patrzę na swoje myśli, zachowania z odpowiedniego dystansu i już widzę różnicę po tak krótkim czasie
warto się odważyć, wcale nie trzeba prywatnie, na NFZ można trafić na cudownych ludzi
To prawda, rok czekania ale bylo warto.
Byłem na psychoterapii, jednak rozczarowało mnie to. Nie dostałem od terapeuty żadnych informacji zwrotnych. I po latach stwierdziłem, że terapeuta nie zadał mi istotnych pytań, które w sumie powinien był zadać. Choć z drugiej strony, sam też nie byłem wtedy zbyt skłonny sięgać zbyt głęboko. Widać trafiłem na nie najlepszych terapeutów.
Nie korzystałem z teleporad.
Nigdy nie jest za późno, żeby znów spróbować :) chyba, że nie odczuwasz takiej potrzeby.
@@NishkaMovie ja niestety po tym jak terapeuta zaczął przekraczać moje granice (mimochodem namawiać mnie na dziecko) dość mocno się zniechęciłam i obawiam się, ze ciężko o terapeutę potrafiącego uszanować inność pacjenta .
@@katdabliu4766 Wow! Jak to namawiała cię na dziecko…?
Z terapeutą trzeba poczuć więź. Najwidoczniej nie miałeś tej więzi. Czasami trzeba odwiedzić kilku psychoterapeutów, żeby znaleźć kogoś dla siebie właściwego.
A ja miałam więź z terapeutka, przez pewien okres wydawało mi się że super .Ale coś jednak we mnie tąpneło i ona już mnie nie umiała poprowadzić.Przynajmniej tak mi się wydawało.
Stan mój coraz gorszy.Wszytko wróciła że zdwojoną siłą.
Czekam jeszcze na terapię behawioralna.Moze to pomoże.
Cześć Natalia,super ważny temat,jestem po terapii psychodynamicznej i była to też jedna z najważniejszych decyzji,pozdrawiam Edyta❤️
Hej Edyta, a więc jesteśmy w tej sprawie jednomyślne
+1 za śpiewanie na koniec. I Natalio, zostaw kwiatka :D
Moja pierwsza terapia...kobieta na wstępie powiedziała mi że zorientuje się w czym problem na pierwszej wizycie i będzie wiedziała jak pomóc, no i kazała mi mówić, potem kazała jeszcze raz przyjść, no i kazała mówić, i nie mogła zadecydować, przychodziłam i mówiłam, zawsze jak wchodziłam do pokoju to w piękny słoneczny dzień włączała światło jak na przesłuchaniu, źle się to mi kojarzyło i kazała mówić, nie zadawała żadnych pytań,nie rozumiałam tego , nie wiedziałam o czym mówić, terapia jej tak wyglądała. Mówiłam , płakałam, stresowałam się, włosy zaczęły mi wypadać garściami. Kiedy poczułam że jakoś tak puszcza mnie samopas, poczułam się niechciana przez nią. Podziękowałam jej, powiedziałam że muszę się zastanowić nad terapia i wyszłam
A drugi , to były takie tam pogaduchy, żadnych pytań,w niczym nie widział problemu, opowiadałam o dzieciach że nie wiem jak je wychowywać,bałam się swoich błędów że względu na moją depresję, on że one są wychowane a ja nic nie muszę robić,syn miał 8 lat a córka 13.
Czułam się strasznie pogubiona,smutna,nie wiedziałam co czuję, jak to nazwać. Któregoś dnia widząc mnie na korytarzu prawił komplementy jak to pięknie wyglądam i młodo. Nie umiałam tego przyjąć. Powiedziałam że siedziałam na ciemnym korytarzu i niewiele tam było widać, a on znowu to samo i to samo, powiedziałam że to naprawdę ciemny korytarz, bo taki był rzeczywiście a ten człowiek tak na mnie zaczął krzyczeć, że co ja sobie myślę, że on też ma problemy, ze jest zmęczony, że to nie są problemy. Wstałam ,podziękowałam mu za pomoc, że jak będę miała problem to do niego zajrzę,podałam rękę i wyszłam. To sprawiło że przestałam ufać .
Teraz po 11 latach ktoś mi polecił terapeutkę i wiem że ci których wtedy spotkałam to zamiast pomóc dobili mnie.
Są i tacy ,wtedy trzeba szybko uciekać.
Jest Pani Natalio niesamowitą osobowością i robi to Pani perfekcyjnie. Kocham Panią. Życzę dalszych sukcesów i nieprzeciętnych pomysłów, które Pani ma w swojej mądrej głowie 🤔❤️💪👍🍀
Czy tamte osoby to aby na pewno byli terapeuci? Czy po prostu pani/pan psycholog?
@@emondelma ta kobieta to psycholożka i terapeutka z poradni psychologiczno pedagogicznej, trafiłam tam że względu na moją depresję i problemy z synem, który miał matkę w takim stanie. A ten drugi to terapeuta z poradni uzależnień
"Dzięki" terapii niektórzy zaczynają sięgać po alkohol, nie radzą sobie z emocjami miedzy sesjami.Terapeuta nie będzie przecież codziennym opiekunem, a nie zawsze obok jest osoba do "przegadania". Potem to już tylko pozostaje terapia uzależnień.
Rowniez uwazam ze to jedna z najlepszych decyzji w moim zyciu. Mimo wielu trudnych chwil nie zaluje ani jednej przeplakanej lzy. Bylo warto
Jestem już po psychoterapii. Wszystko, co było zawiązane, zostało rozwiązane. Wszystko, co było zablokowane, zostało odblokowane. Rezultat: wolność oraz szczęście 🙂💪🍀💙.
Miałem rok psychoterapii na NFZ. Bylem bardzo pozytywnie zaskoczony. Moja psychoterapeutka powiedziała że nie należy przedłużać i zakończyliśmy.
Terapia była na asertywność. Myślę że jest lepiej, chociaż dobry ze mnie człowiek 🤣🤣🤣.
Już od dłuższego czasu chce skorzystać z psychoterapii ale ciągle jeszcze nie zrobiłam tego kroku, może właśnie dzięki tej apce .. dzięki za film :)
Ja właśnie we wtorek idę na pierwszą wizytę, ciągle myślę, który temat poruszyć najlepiej, po czym pojawia się ten film.. no idealnie 🥰 dziękuje. Jestem jeszcze bardziej podekscytowana i dumna ze swojej decyzji.
Wspaniała decyzja 😊
i jak poszło?
@@freevideoservice po roku czasu nadal uczęszczam na psychoterapię, proces długi i wymagający cierpliwości, ale warto. Na pewno jakiś czas, może kolejny rok, będę dalej chodzić na terapię. U mnie największym wyzwaniem było czekanie - czekanie na zmiany. Chciałam się dobrze już czuć po 2 miesiącach, a tu klops. Ale było warto przeczekać takie momenty
Potrzebowałam takiego filmu... Mam mnóstwo obaw (już teraz wiem, że kompletnie niepotrzebnych) związanych z rozpoczęciem psychoterapii. Sama wewnętrznie czuję, że to ten moment, że potrzebuje pomocy kogoś kompetentnego, a mimo to właśnie ciągle słyszę te szepty w głowie mówiące "twoje problemy nie są aż tak duże i ważne, żeby zaprzątać komuś nimi głowę i marnować na to czas i pieniądze". Dziękuję za ten materiał! ❤
Każdy klient ocenia czy przykładowo omówienie danego problemu jest warte 150 zł czy też nie. Rynek powinien rozwijać się w kierunku tańszych alternatyw.
Mam złe doświadczenia z psychoterapią. Zamierzam iść na studia psychologiczne i potem iść w nurt behawioralny lub zintegrowany, będę miała superwizję to wtedy się przejdę. Najgorsze opinie słyszałam o psychoterapii Gestalt...I to od specjalistów. Oprócz tego, mój znajomy po tej terapii został kompletnym egoistą, porzucił żonę, przyjaciół, odciął się od wszystkich. Jeśli tego uczy ta terapia to ja dziękuję 🙂🤦♀️
Pójście na terapię to była NAJWAŻNIEJSZA decyzja w moim życiu. Pierw poznawczo behawioralna, teraz psychodynamiczna. Pierwsza stacjonarnie, druga on line. JEST MOC!!!!
jest moc!!
Ja od końca maja korzystam z indywidualnej psychoterapii w nurcie humanistycznym. Bardzo sobie to chwalę i oboje zauważamy już wyraźne zmiany na lepsze. Jest to trudne, bolesne, ale bardzo wzmacniające.
Uśmiałam się z końcówki 😂
A na poważnie już mam pierwszą psychoterapię za sobą i czekam z utęsknieniem na więcej. Mam dużo przyjaciół, którym psychoterapia mega pomogła i widać w nich aż taki spokój i szczęście ❤️
o proszę, akurat pierwszą? Gratuluje odwagi i życzę powodzenia :)
Ja nawet nie wiem, czy ktokolwiek ze znanych mi osób był na psychoterapii. Z nikim nie rozmawiałem na takie tematy. No ale też ja nigdy się z nikim nie zaprzyjaźniłem. Więc musiałem sam szukać psychoterapeuty. Bez powoływania się na czyjekolwiek opinie.
@@Trojden100 jesteś ok. Uszy do góry! :)
Świat jest duży.
Napisze tylko że gratuluję! Wiem jednak że można uzależnić się od psychoterapii! Ze wszystkim należy zachować umiar. Nie straszę 😊
@@Przylga Podobnie można być uzależnionym od spotkań ze swoimi znajomymi i przeznaczać na to nieadekwatnie duże pieniądze.
Zaczęłam terapie w kwietniu 2020.
Różnie bywało - czasem miałam ochotę to rzucić ale efekty które „ujawniają” soe subtelnie dają mi sygnał ze WARTO!!!!
Ja tylko raz skorzystałam z telelekarza. Po prawie godzinie na słuchawce, gdzie miałam poczekać"chwilę" musiałam poczekać na lekarkę aż oddzwoni po kolejnej godzinie... żeby znowu czekać na słuchawce aż znajdzie na mnie czas. Aż w końcu się doczekałam i moja konsultacja trwała ok.15min. nigdy więcej telemedycyny 😅
Mój pierwszy psychoterapeuta okazał się jedną wielką tragedią. Trudno. Nie ten, to inny. Ważne, żeby się nie poddawać i szukać dalej.
Współczuję..
Odpowiadając na pytanie zadane na końcu filmu - Byłam w swoim 9 letnim stażu choroby na 3 terapiach. Każda kończyła się fiaskiem. (Rezygnowałam po około pół roku. Nie czułam efektów, sensu.) Teraz zaczęłam terapie EMDR (terapia traum). Jestem pozytywnie nastawiona i jestem ciekawa co z tego wyjdzie :)
mam nadzieję, że nie odbierzesz tego jako złośliwość, bo absolutnie nią nie jest, ale ja bym uważała, na Twoim miejscu co zacznie się z Tobą dziać za około pół roku, gdy znów poczujesz że nie ma efektów i sensu - i znowu zechcesz ją rzucić. Wydaje mi się, że terapia nie daje szybko spektakularnych efektów i warto na nie poczekać. Jednocześnie to jest oczywiście sprawa indywidualna i może tak miało być, że TA terapia jest właśnie pisana dla Ciebie. Powodzenia
Terapia ruchu gałek ocznych. :p podobno jest skuteczna jeśli chodzi o traumy
U mnie terapia przetwarzania poznawczego okazała sie lepsza od samej pozn beh, mam dużo lepsze efekty. Inne terapie traumy na pewno będę chciala przerobić. Co do dynamicznej byłam troche ponad 2 lata, nic mi nie pomogla dla mnie najslabsza.
Ja zauważyłam pierwsze, pozytywne zmiany u siebie po drugim spotkaniu z EMDR.
Masakra z tym EMDR. To nie ma prawa działać. Czysty zabobon i ciemnogród. Równie dobrze mógłby działać jakis biorezonsns, czy wlewy z witaminy C, albo położenie sobie korzenia mandragory pod łóżkiem. Mnie się chciało tylko śmiać z groteskowosci tej "terapii" (machanie paluchem tuż przed oczami i wodzenie za nim [zarówno ja, jak i młoda, zakompleksiona, szczerbata psycholog, ledwie tlumilysmy parskniecia śmiechem zdając sobie sprawę z tego, że nie chcemy być w tej idiotyczne sytuacji]) a traumatyczne obrazy jak były, tak po 7miu latach nadal są.
Super pomysł na film wiele się dowiedziałam mogłabym sluchac i sluchac Pani mądrości...
Jestem w stałej psychoterapii i bardzo sobie cenię, dzięki niej oraz pracy mojej i terapeutki radzę sobie w życiu o wiele lepiej. Właściwie to nawet bardziej wierzę w to, że mi idzie haha. W tym komentarzu głównie chciałam Pani podziękować za polecenie HeyDoc, skorzystałam z wizyty u internistki, gdzie w moim mieście niemożliwym było się dostać do rodzinnego czy nocnej pomocy medycznej. Zaopatrzona i wyposażona w nowe sposoby radzenia sobie z dolegliwościami mogę zdrowieć i nie zarażać innych (!) :) Dziękuję i pozdrawiam serdecznie
Cóż za cudowny głos, taki magnetyczny!
Niestety nie każdy psychoterapeuta jest dobry w tym co robi. Może to wynika z jego nieprzepracowanych tematów, może z pewnej własnej stronniczości, czasem poczucia wyższości. A może wszystkich traktuje sztampowo, a ludzie mają różne poglądy, różny poziom wykształcenia, różny poziom wglądu w siebie. Terapeuta to też człowiek i chcąc, nie chcąc ocenia innych. Dlatego ważna jest też jego otwartość i po prostu lubienie ludzi.
Bardzo pomocny film! 😍
Dziś mam pierwsze spotkanie, to takie spotkanie zapoznawcze przedewszystkim konsultacja, stresik jest obecny już od wczoraj, ale czuje ze tego potrzebuje 🥲
Mega ważne jest żeby dzielić się z innymi z tym że się chodzi na psychoterapię, bo niestety jest to wciąż temat tabu i wiele osób boi się o tym rozmawiać. A dzięki rozmowie, przyznaniu się że się samemu chodzi na psychoterapię i nie jest to powodem do wstydu, można zachęcic kogoś aby sam zdecydował się na leczenie. Mi decyzja i pójściu na terapię nie przyszła łatwo, szłam na nią 8 lat. I choć jestem dopiero po kilku sesjach to jak najbardziej uważam że warto.
Bardzo sobie chwalę terapię w formie on-line. Przeszłam taką w zeszłym roku. Niezbyt fajnie dla mnie byłoby jechać z czerwonymi od płaczu oczami w komunikacji miejskiej. A w domu mogłam sobie pozwolić na totalną autentyczność 🙂
Mam podobne odczucia :-D ku zaskoczeniu wszystkich bardzo sobie chwalę taką formę a że terapeutka od początku była szukana online to jest z bardzo daleka więc tak zostanie do końca. Swoją drogą ten element dlaczego tak mi z tą formą dobrze też rozgrzebałyśmy bo jest kilka ciekawych przyczyn ;-)
@@czarnainez1251 czy mogę dostać namiary?
Jestem w trakcie terapii i uważam, że było to najbardziej odważna i potrzebna rzecz
mam tak samo! powodzenia
Brawo! Ja też, Od 8 miesiecy! Jedna z najważniejszych decyzji w moim życiu
Pomysle czy i ja się nie wybiorę ;)
Dzięki NISHKA 😁 . Oglądałam kilka filmikow po Twoim wywiadzie z Paulinsonem :D
Również miałam psychoterapię i potwierdzam to najlepsze co można dla siebie zrobić jak się chce sobie pomoc 💖pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego co najlepsze
bardzo pomocny filmik, dziękuję
Hej, info dla osób, które studiują i potrzebują terapii/wizyty u psychologa a nie macie funduszu na prywatne wizyty a na NFZ są odległe terminy- sprawdźcie czy wasza uczelnia ma w swojej ofercie pomocy psychologicznej lub poradni, gdzie wizyty są bezpłatne :)
super info! dzięki!
Ja też jestem zadowolona. Chodziła do Psychologgii ponad rok. Na początku człowiek myśli, że będzie ciężko i obawia się pierwszego spotkania. To dlatego, że nie wiemy, co nas czeka. W rzeczywistości na fotelu po drugiej stronie jest człowiek - specjalista, którego celem i zadaniem jest pomóc Ci zrozumieć lepiej swoje emocje i potrzeby. Ja daję tylko radę, żeby wybrać poradnię taką, jak Psychologgia, które oferują spotkania online i stacjonarnie - dzięki czemu nie będzie trzeba przerywać terapii podczas wakacji lub delegacji.
Ja przeszłam 2 letnią terapię i to odmieniło moje życie i życie moich dzieci ...zanim znalazłam dobrą terapeutkę byłam u 5 lub 6 którzy nie sprawdzili się ...nie rezygnowałam i po kilku latach znalazłam wspaniałą Agnieszka Stefania Muszyn ...cudowna terapeutka która nigdy mnie nie zawiodła ... oczywiści każdy ma kryzys po 5 lub 6 miesiącach nie zawsze widać efekty ale warto tym się nie zniechęcać i wytrwałość się opłaca ...ja zainwestowałam sporo kasy w moja terapię ale nie żałuję to były najlepiej zainwestowane pieniądze ... jestem dumna z mojego życia teraz
Świetny film!
uwielbiam Twój głos!
Proces terapeutyczny w którym jestem, trwający od 16 miesięcy niestety właśnie się kończy, ze względu na regulamin miejsca pracy terapeutki. Wizja rychłego rozstania napawa mnie lękiem i obawami, ale myślę teraz, że mam przecież narzędzia do radzenia sobie samej, długo na to pracowałam.
W moim przypadku bardzo długo trwało nawiązanie odpowiedniej relacji z terapeutką, na początku wyczuwałam napięcia, o których nie potrafiłam mówić, przez co we mnie narastały obawy, napięcie, prowadzące do obniżonego zaufania i robiło się błędne koło. ;) Także zanim zaufałam terapeutce i ją polubiłam, minęło - bagatela - 5 miesięcy. Morał z tego taki, że nawet jeśli od razu nie czuć tego czegoś, to może warto poczekać, a przede wszystkim otworzyć się na tę drugą osobę i porozmawiać z nią o naszych obawach i trudnościach także w tym polu. 😁
Pozdrawiam wszystkich ❤️
Podczas pandemii kozystalam telefizjoterapii. Laczylysmy sie z moja stala fizjoterapeutka, ktora wczesniej dawala mi znac co przygotowac np. lyzka stoliwa, pilka tenisowa itd. Moj maz byl jej rekami I ona tlumaczyla mu co, gdzie I jak. Dzieki temu przetrwalam pol roku bez wizyty.
Na psychoterapii nie bylam, ale zastanawiam sie nad tym. Poki co jestem po kobiecym coachingu, wdrazam narzedzia, ktorych sie nauczylam na codzien I widze jak bardzo zmienia sie moje zycie. Ciesze sie, ze sie zdecydowalam 😊
Czy warto przygotować się? Tak! Zastanowić się jakie mamy oczekiwania. Bylam u paru psychologów i większość z nich zadało mi to pytanie na starcie. A ja na to:yyyy yyyy 😁
Bardzo pomocne dla kogo tacy lekarze .
Mega film!
A skąd wiemy, że terapeuta nie jest odpowiedni dla mnie? Moja córka, która ma14 lat od niedawna chodzi na terapię, ze względu na depresję między innymi spowodowaną mobingiem w szkole, oprócz tego jest WWO i empatka, cała ta mieszanka nie dodaje jej siły, a na terapii ciągle czuje się oceniana i często słyszy, że to jej wina. Czy szukać gdzieś indziej? Przecież terapeuta nie powinien oceniać. Trochę zabrakło mi tego wątku w filmie, na co zwrócić uwagę, bo nie każdy terapeuta jest idealny dla każdego. Dziękuję, że poruszyłaś temat. Proszę podpowiedz co robić. Pozdrawiam serdecznie
Wśród terapeutów jest niestety spory odsetek narcyzów a nawet osób psychopatycznych, szukać dalej, terapeuta nie ma wbijać w ziemię ale pomóc wychodzić z dołka..to jak z lekarzami czasem trzeba przejść kilka gabinetów specjalistów by trafić na dobrego i z powołania z naturalnym darem i który realnie pomorze. Trzymam kciuki za znalezienie takiego, rozpoznawać na tzw.czuja, starać sie wsłuchać w sygnaly z ciala przy spotkaniu danej osoby czy pozytywne czy przeciwnie obserwować siebie ❤ wbrew pozorom nasze ciało potrafi nam to podpowiedzieć ❤
Akurat dwa dni temu zapisałam się na terapie online a tutaj film wow
Super film. Ja sam jestem po psychoterapii, którą zakończyłem nie tak dawno. Najbardziej na tych wizytach zaskoczyło mnie to jak dobrze się czułem pod koniec spotkań. Dosłownie jakby mi spadł kamień z serca :D Cieszę się, że się na nią zdecydowałem, ponieważ teraz widzę jak bardzo tego potrzebowałem i widzę, że są efekty więc jest super :)) Pozdrawiam cieplutko
dzięki za komentarz i gratulacje! :)
Dziękuję za ten film! Faktycznie mierzę się niezgodą wobec tego co mówi moja terapeutka i nosze to w sobie kilka dni, czasem po czasie mówię jej o tym ze się nie zgadzam i to tez jest dobre bo o tym rozmawiamy. Pojawia się tez uczucie ze jest przecież tylko gorzej, ze samopoczucie spada, ale to właśnie to wyjaśnianie, powroty do przeszłości, próby rozumienia i to nieustanne rozmyślanie tak bardzo męczy. Potem nagle orientuję się, że moja relacja z partnerem się zmieniła na lepsze, że zaczynam umieć rozmawiać a nie krzyczeć, że odkrywam swoje talenty i pasje. Tak jest to trudne ale i piękne, „im trudniejsza walka, tym większe zwycięstwo”, a nie ma chyba lepszej rzeczy od wygrania samego siebie.
psycholodzy zachęcają do grzebania w nieciekawej przeszłości.To tak jakby paznokciami rozdrapywać stare rany, nigdy się nie zabliznią,Moim zdaniem najlepszą metodą jest wybaczenie i zapomnienie i nie babranie się w przeszłości, no chyba że po to aby przywołać te dobre i miłe wspomnienia
Owszem mam za sobą psychoterapię grupową 2 letnią i indywidualną też coś ok. 2 letnią. Bywało trudno i miałam kryzysy, ale wytrwałam, w nurcie behawioralno - poznawczym. Moja psychoterapeutka ma ok. 30 lat doświadczenia zawodowego. Jest psychologiem klinicznym i psychoterapeutą CBT. Polecam każdemu taką szkołę życia pod okiem profesjonalistów.
Super film!
Dzięki za filmik! Też uważam, że pójście na psychoterapię było jedną z najlepszych decyzji w życiu! Zachęcam bliskich do wybrania się, ale sami nie czują potrzeby albo się boją. A może Twój film ich zachęci? Dziękuję! Ps. Piosenka na końcu - boska :P
No ale skoro ktoś nie ma potrzeby, to po co wybierać się do tego rodzaju specjalisty?
@@biszibosz256 Oczywiście nie wszystkich bliskich... Tych, którzy są naprawdę bliscy i co do których jestem przekonana, że psychoterapia by im pomogła, bo sami sobie z niektórymi rzeczami nie radzą. Choć oczywiście pewności nigdy nie ma.
@@maamiss5561 Studiowałam pedagogikę, od dziecka interesuję się psychologią i nie zgodzę się z Tobą. Są różne szkoły psychoterapii. Ale czy ktoś mógłby Ci dać konkretne wskazówki bez Twojego zaangażowania w proces? Po jakim czasie od pierwszego spotkania oczekiwałabyś tego?
Po 10ciu miesiącach uczęszczania na terapię bym oczekiwała?
Nigdy nie bylam na psychoteriapii. Od okolo 12 lat chce pójść ale zawsze coś i nigdy nie byłam. Interesuję sie psychologia człowieka od bardzo dawna. Dużo rzeczy przerobiłam sama choć są rzeczy których nie umiem przeanalizować sama ze sobą ponieważ nie umiem do nich podejść bez emocji ktore mi przeszkadzają w realnym myśleniu. Po Twoim filmiku mój cel na przyszły miesiąc to pójście na psychoterapię. Mam wątpliwości, ponieważ wiem że to wcale nie spowoduje iż tych emocji tam nie będzie.. są to tak zakotwiczone u mnie zachowania że nie wiem jak można inaczej..
Pozdrawiam!
Jestem w terapii online od początku tego roku i nie będę oryginalna - to była jedna z najważniejszych i najlepszych decyzji w moim życiu
Ja też🙂
Czy możesz proszę polecić psychoterapeutę? Jestem w trakcie poszukiwań do terapii online.
Czy jakiś konkretny nurt Cie interesuje?
Ja w tym tygodniu, byłam na pierwszej konsultacji, ale nie była to udana próba - usłyszałam, że zbyt szczegółowo odpowiadam na pytania jak na wywiad rozpoznawczy, a na koniec usłyszałam, że udało mi się dostać na wizytę, bo psychoterapeutka nie zablokowała kalendarza i nie ma miejsca dla mnie w grafiku (dała wizytówkę i poleciła odezwać się za miesiąc lub dwa).
Na razie wróciłam do punktu wyjścia i rozważam czy w ogóle podejmować kolejne próby. Wiele lat czekałam na finansową stabilizację i zbierałam w sobie siłę, by podjąć pierwszy krok. Sposób w jaki przebiegła moja pierwsza konsultacja psychoterapeutyczna spowodowała, że znowu kwestionuję sensowność szukania pomocy u osób trzecich i czuję się znacznie gorzej niż przed wizytą...
oj, współczuję. Mhm jeżeli poczułaś się na tym spotkaniu niekomfortowo i na dodatek na następne spotkanie masz czekać ponad miesiąc, to może spróbuj gdzie indziej?
a jeżeli chcesz poczekać, to może następne spotkanie będzie dobrą okazją, żeby powiedzieć o terapeutce o tym, jak czułaś się po pierwszym spotkaniu? I będzie to ciekawy pretekst do przyjrzenia się Twoim uczuciom, tym, że obudziły się akurat takie itd.
Szukaj dalej! Warto ;)
@@NishkaMovie Mam bardzo podobna sytuacje, bardzo długo wzlekałem z pojsciem do specialisty, ale sytuacja w której sie juz znalazłem sama mnie do tego zmusiła i kiedy juz umówiłem sie i poszedłem na spotkanie do psychiatry byłem bardzo pozytywnie nastawiony i liczyłem, ze ktos mi pomoze. Byłem u specjalisty z poza Swojego regionu bo szybszy termin i kiedy wszedłem do gabinetu zostałem potraktowany bardzo z góry, kobieta nawet sie nie przedstawiła a pierwsze pytanie które zadała to dlaczego zapisałem sie tutaj a nie w miejscu zamieszkania i powiedziała to tak jakby mnie tutaj nie chciała , potem zapytała co sie dzieje, byłem zestresowany bo tak na prawde nie wiedziałem co mam mówic i od czego zaczac. KKobieta była bardzo oschła i nie wykazaywała zadnych checi pomoc. Po wysłuchaniu mnie powiedziała, ze potrzebna mi psychoterapia, lecz skierowania nie dostane teraz poniewaz i tak sa długie terminy a skierowanie jest krótko wazne.. było to smieszne i byłem w szoku, przepisała jakies tabletki i tyle. Mam przyjsc ponownie za 2 miesiace i tak na prawde zostałem wysłany do domu i nie wiem co dalej robic a nie wiem ile jeszcze Sobie sam z tym poradze zeby nie doszło to czegos najgorszego..
Chodziłam lata na terapię, zmieniłam swoje życie zewnętrznie ale takich olśnień niewiele miałam Wewnątrz nadal stare schematy tkwią.
Jakoś niewiele z tej terapi rozumiałam. Terapeutka mówiła czego ja się boję i co z tego.Jak nie umiem tego w sobie zmienić.To jak automat działa.
Rzuciłam terapię choć pokładałam w niej wielka nadzieję.
U mnie się nie powiodła
Bo podobno zachowanie zmienia się pod wpływem środowiska/sytuacji, a nie pod wpływem myślenia.
Wydoili z ciebie pieniądze a poprawny brak, bardzo częsty schemat
A jak się zorientować, że ta psychoterapia nie jest dla nas?
Gdy nie jest źle, stan się nie pogarsza, ale olśnień brak.
Jak po kilku miesiącach jedyne co zauważasz to chudszy portfel
Ja też oceniam swoją decyzję o pójściu do psychoterapeuty jako jedną z najlepszych w życiu.
Piątka!
Niezła reklama:)
Niestety prawda jest taka, że psychoterapia w Polsce jest na bardzo niskim poziomie.
I tak naprawdę dobrych psychoterapeutów jest bardzo mało.
.
Szkoda, że nie byłaś na psychoterapii w Stanach. To jest dopiero porażka
Jestem już po dwóch psychoterapiach i żadna z nich w 100% nie dała mi tego czego szukałam. Zastanawiam się, czy dobieram złych psychoterapeutow, czy po prostu na mnie działa...
Opierając się na opini organizacji "Science Based Medicine" sugeruje, żeby wybierać CBT (Cognitive Behavioral Therapy), która jest evidence based, podczas gdy psychoanaliza nie jest evidence based (w oparciu o artykuły przeglądówe biorące poprawkę na potężny "replication crisis" w naukach psychologicznych).
Serdecznie pozdrawiam wszystkich ☺️👍
Nurt behawioralny to najgorszy nurt, o czym pisał Erich Fromm. zdecydowanie odradzam
@@szymonpakos5544 poznawczo-behawioralna jest uznana jako zdecydowanie najlepsza do terapii zaburzeń lękowych, dlatego właśnie, że daje również konkretne NARZĘDZIA do radzenia sobie z problemami. Przyznam, że do mnie kompletnie nie przemawia psychoanaliza. No, ale ja oczekuję właśnie dania mi do ręki konkretnych narzędzi a nie czekania 10 lat na efekty, które może będą a może ich nie będzie.
Jeśli dojrzała kobieta nie da się dotknąć mężczyźnie, boi się dotyku i wszelkie akty zmierzające do seksu ją obrzydzają. Przemocy seksualnej w przeszłości brak. Raczej niepowodzenia miłosne, ale ze względu na wysoką wrażliwość odcisnęły piętno. To jaki nurt wybrać?
Jest duża różnica między nurtem psychonanalitycznym a psychodynamicznym. Piszę to, bo mam wrażenie, że ludzie często mowia o psychoanalizie a tak naprawdę są na t. psychodynamicznej. Jeśli chodzi o ten nurt - jest skuteczny i dowody na skuteczność mają być opracowane na podstawie neuroobrazowania :) Znam sporo osób, którym w CBT bardzo brakowało pogłębionej refleksji i dlatego szli na psychodynamiczną ;)
Ja zaczęłam od tego roku. Taki prezent dla samej siebie. Już po kilku sesjach wiem, że to był i będzie najlepszy prezent jaki mogłam sobie zrobić. Polecam! 🤗
Ja się właśnie zastanawiam nad pójściem do psychoterapeuty ale najpierw się boję iść do psychologa. I tak, Pani film był dla mnie bardzo pomocny, za co dziękuję 🥰
Psychoterapeuty naprawdę nie trzeba się bać, on chce dla Ciebie wyłącznie dobrze :) Choć oczywiście rozumiem lęk! I możesz o tym lęku opowiedzieć np. na pierwszej terapii :)
Ja jestem w terapii psychodynamicznej kilka lat ... wiem, że głupie to , ale nie czuję się dzięki temu super lepiej , czuję jakby nic mnie z tą kobietą nie wiązało , przypomina mi relację z moją mamą (wiem, tak może być) i to mi też nie pomaga bo w tego typu terapii kiedy nie czuję jej empatii ,nie widzę uśmiechu, ja tylko gadam ,ona nie to jakbym miła to samo co w relacji z mamą ., Ona powtarza co powiedziałam albo rzeczy , które jakoś do mnie nie trafiają. Myślę nad zmianą tym bardziej , że teraz trudniej mi dojechać jak zmieniłam miejsce zamieszkania . Co robić ? Miałam po porodzie konsultacje z jedną psycholog ...czułam , że mnie rozumie , doskonale wie co mówię , zadawała pytania , które dawały do myślenia , była empatyczna . Myślę czy do niej pójść .
By psychoterapia nabija tylko kieszeń terapeutom.
Swoją pierwszą wizytę u psychologa przeryczałam. Drugą też. Gdy po 15-tu latach trafiłam do innego psychoterapeuty - znowu. Ale od drugiej wizyty było coraz lepiej i lepiej.
tak czasami bywa, że na pierwszych terapiach się po prostu cały czas płacze i płacze. Ale to tez jest potrzebne i cenne :)
@@NishkaMovie tak. Po prostu to jest ten moment, gdy już nie chce się udawać, że jest się kimś innym i przyszedł cas, na bycie sobą. Nieidealnym, niedoskonałym, ale sobą i dla siebie. Nowe narodziny. A porody bywają bolesne.
Terapia uratowała mi życie i to nie jest frazes - 10 lat zmagałam się sama ze swoimi demonami i naprawdę bałam się psychoterapii - Dorze że o tym mówisz - Ludziska nie czekajcie jeśli chcecie odzyskać swoje życie marsz do lekarza. Nie mówię że jest świetnie przez cały czas ale po swojej terapii 1. Wiem że nie umieram 😎2. Wiem dlaczego w danej sytuacji jest mi źle i włącza mi się tryb ucieczki 3. Wiem jak sobie z tym poradzić 😉A tele morel zdalna medycyna - mam i korzystam i daje mi to poczucie Bezpieczeństwa. Chociaż w aspekcie psychoterapii (indywidualna kończyłam w pandemii przez telefon) myślę że zdalny początek może być bardzo trudny. I najważniejsze - nie bójcie się swoich trupów w szafach - czas by je przewietrzyć i spojrzeć im w oczy - w tedy tracą moc a przynajmniej słabną! I pomyślcie ze i tak je nosicie więc lepiej wiedzieć z czym się walczy i co nas gryzie. Można w tedy naprawdę poczuć ze mamy kontrolę nad swoim życiem i się nawet pokochać 😎 Pozdrawiam i daje suba. I kciuka w górę p.s. Przed terapia bałabym się napisać 😪
Przyznam szczerze od kilku lat już chodzi za mną psychoterapia. Miałam nieciekawe dziecinstwo, ale też nie najgorsze, natomiast w życiu obecnym zdarzają mi się takie kilkusekundowe (max do minuty) ataki paniki- kołatające serce i duszność, poczucie umierania. Ale nie jest to jakieś bardzo częste, raz na kilka miesięcy prócz drobnych bardzo krótkich epizodów. Natomiast nadal czuje że to chyba ,,nie jest problem" bo przecież mogę z tym żyć, i zastanawiam się czy warto? Mam dobrego partnera, zawodowo jestem w miarę zadowolona (wiadomo, zawsze mogłoby być lepiej) ale generalnei prócz moich nerwów od czasu do czasu (także zespół jelita drażliwego mam, więc byle powodów i jestem niedysponowana ze tak powiem), jestem naprawdę szczęsliwym człowiekiem. Momentami mam gorsze dni, ale to jak każdy. Czasami coś mnie mocno stresuje, ale to raz na kilka dni.
No i jak tak to analizuje to czuje, że nie ma sensu, bo przecież ludzie mają większe problemy, a obawiam się (być może troche głupio ale cóż) że jak pojde na terapie, to mnie psychoterapeuta może nie tyle wyśmieje, co uzna że kolejna przyszła z ,,byle problemami"
Nie wiem, czy to pomoże, ale oprócz działań na swoją psyche spróbuj zbadać też poziom witaminy D i witamin z grupy B oraz hormony. Kilka lat temu miałam trudny okres i myślałam, że to stres związany z pracą i egzaminami. W tym samym czasie okazało się, że mam znaczny niedobór witaminy D - zaczęłam suplementować i odczułam różnicę już po kilku dniach. Tak samo z witaminami z grupy B. Z kolei nadmiar kortyzolu czy niedobór serotoniny wpływają zarówno na samopoczucie psychiczne, jak i na działanie organów wewnętrznych. Niedobór snu bądź aktywności fizycznej zwiększa poziom kortyzolu niezależnie od wydarzeń bądź relacji, które mają miejsce w danym momencie.
Z daleko posuniętej ostrożności: to nie jest tak, że mówię: "weź nie marudź, tylko zrób coś ze sobą". Po prostu na sobie samej doświadczyłam tego, że co psychika, to psychika i trzeba się tym zająć (psychoterapia, zagłębienie się w psychologię - albo w inny sposób, każdy musi znaleźć swój niezależnie od tego, jak głupi by się wydawał w porównaniu do innych) - ale co biologia, to biologia i tym też trzeba się zająć.
Pozdrawiam :)
PS: nie ma czegoś takiego, jak większy problem. Każdy ma inne i warto poradzić sobie z tym problemem, który jest - właśnie po to, żeby nie był większy.
Po kilku latach terapii wszystko to wiem, ale jak trudno było dojść samej do tego wszystkiego, o czym mówisz. Dlatego to jest tak super, że o tym mówisz :) może ktoś zdecyduje się na terapię dzięki Tobie :))
dziękuję i cieszę się, jeżeli będę mogła komuś pomóc :)
Całe życie o tym myślałam, ale siebie stawiałam na końcu i uważałam to za zbędne wydawanie pieniędzy - ,,w końcu jakoś sobie radziłam". Dopiero depresja postawiła wszystko na ostrzu noża j poszłam. Widzę duże efekty i duże zmiany. Jeszcze trochę drogi przede mną ale to poczucie, że zmiany są już na stałe, że nie są tylko chwilowym ,,mogę wszystko" daje tyle wewnętrznej mocy. Szkoda, że nie poszłam wcześniej. Teraz doradziłabym wielu osobom by po prostu zaryzykować i iść choć na jedną wizytę do psychoterapeuty.
tak, świetnie, że zwróciłaś na to uwagę. Po pierwsze kwestia pieniędzy: jak dla mnie każda złotówka wydana na terapię jest niczym inwestycja w siebie, w swoje zdrowie psychiczne i emocjonalne. Początkowo, owszem może wydawać się to przerażające, ale potem naprawdę odczuwa nie radość i nie żałuje się z perspektywy czasu ani grosza.
Druga sprawa, na którą fajnie, że zwróciłaś uwagę to fakt, że warto przemóc się i iść chociaż na 1 spotkanie. Warto wiedzieć - aż żałuję, że o tym zapomniałam wspomnieć, że najpierw są 3 spotkania konsultacyjne, po których podejmuje się decyzję, o tym, czy "idzie się" razem dalej. Jednocześnie te konsultacje są niczym psychoterapia i są zwykle "wyzwalające" - człowiek czuje się często, jakby zrzucił z siebie jakiś ciężar. Bo ktoś go życzliwe i z uważnością wysłuchał...
@@NishkaMovie ja nie miałam takich spotkań "konsultacyjnych"... Moja znajoma twierdzi, że w jej mieście, żeby zapisać się na psychoterapię wymagana jest wcześniejsza konsultacja psychiatryczna... (w tym wypadku terapia NFZ) trochę mnie to zastanawia.. moja psychoterapeutka twierdzi, że nie potrzebuję diagnozy bo się sama zaszufladkuję, a ja coraz częściej myślę, żeby jednak się wybrać do lekarza bo czasem czuję się zwyczajnie źle. W psychoterapii jestem od roku, ale nie chodziłam co tydzień ze względów finansowych
@@agatabiel1833 Podejrzewam że jej słowa są po to, by właśnie przybliżyć Panią do tej decyzji o pojsciu do lekarza 😅
@@magorzata5247 chyba nie.... Ona twierdzi, że uważam się za bardziej zaburzoną niz jestem... Raczej pytanie "po co to pani?, czy coś to pani da?" Nie przybliża mnie do pójścia do lekarza 😅
Każdy klient ocenia czy przykładowo omówienie danego problemu jest warte 150 zł czy też nie. Rynek powinien rozwijać się w kierunku tańszych alternatyw.
A zdanie terapeutki: "Jak takie coś jak Pani może mnie o cokolwiek prosić?", to była odpowiedź na prośbę o zaświadczenie o uczęszczaniu na jej terapię.
Kurwa co? Nie dowierzam w to, co czytam.
@@wera9701 Różni są terapeuci, jak różne są relacje.
@@czerwonafilizankafilizanka9737 ok, rozumiem.
Przestałabym chodzić po takim czymś.
jestem w stanie uwierzyć, że osoba, która ma pomagać powiedziała coś takiego. Machają fakultetami przed nosem i pospólstwo wierzy, że taki pomoże. Trudno o dobrego psychoterapeutę.
Zdecydowanie, takie filmiki są potrzebne. Od półtora roku też jestem w trakcie psychoterapii, psychoanaliza (momentami jest naprawdę trudno), ale jak przychodzi moment, w którym doznaje się takiego olśnienia, jak sobie coś uświadomisz to… właśnie o to chodzi :) a i są momenty ucieczki.
Dużo czasu zajęło mi to, żeby się przekonać, że ten trud jest potrzebny.
tak, do psychoanalizy trzeba mieć zapał i cierpliwość, ale warto :D
Super filmik, spowodował, że znowu zaczęłam myśleć o psychoterapii, ale cały czas to odkładam, niby dzieciństwo u mnie nie było najlepsze, z czego akurat uważam, że mam najlepszą mame na świecie i od wielu rzeczy mnie uchroniła. Nie wiem co myśleć, bo sobie radzę w życiu mam prace w zawodzie, mam wspaniałego chłopaka, mamy dom i nie wiem czy jest sens iść do psychoterapeuty skoro wyszłam na ludzi i nie mam problemów w życiu dorosłym.
Mhm, jeżeli nie masz problemów to może nie musisz iść na terapię :) wcale nie uważam, że każdy powinien koniecznie pójść. A jeżeli nagle poczujesz, że chcesz to śmiało idź :)
Jeśli teraz nie masz problemów to super, bardzo się cieszę, ale pamiętaj, że nieprzepracowane odpowiednio rzeczy z dzieciństwa wpływają na Ciebie dalej, być może powodując że jest Ci trochę trudniej. 😝 Może warto spróbować? Przecież to nie jest nieodwracalna decyzja, można zrezygnować po dwóch, siedmiu, dziesięciu spotkaniach, w dowolnym momencie. ;) Trzymam kciuki.
Ja polecam goraco serie "zakazana psychologia " Tomasza Witkowskiego. Jest to krytyka psychologa I racjonalisty
czytałam jego "Psychoterapię bez makijażu" i miałam bardzo mieszane uczucia
Skąd wiadomo kiedy zakończyć psychoterapie? Z jednej strony możemy skończyć za wcześnie, bo jest to dla nas często nieprzyjemne, z drugiej strony pojawia się lęk, że psychoterapeuta będzie próbował nas zatrzymać jak najdłużej, bo jesteśmy w pewnym sensie jego źródłem przychodu (oczywiście takie zachowanie psychoterapeuty jest nieetyczne, aczkolwiek nie każdy terapeuta jest idealny).
Kodeks etyczny psychoterapeuty zabrania trzymania pacjenta/klienta tylko po to, żeby mieć dodatkowe źródło dochodu - o to się nie martw. Jednocześnie rozumiem obawy. Proces żegnania z terapią, decydowania o tym, kiedy ma nastąpić koniec jest bardzo ważny elementem i trwa jakiś czas, w zależności od nurtu lub/i indywidualnej sytuacji, kilka tygodni lub miesięcy. u mnie trwał aż rok. W pewnym momencie czujesz, że jesteś gotowa skończyć i zaczynasz to komunikować i szykujecie sie do końca :) czasem terapeuta sam z siebie sugeruje koniec.
Co równie ważne, na początku tego procesu ustala się kontrakt - na jego podstawie z czasem widać, czy dane kwestie się unormowały, wyjaśniły, czy dany problem został rozwiązany. To stanowi jeden z wyznaczników zmierzania ku końcowi terapii, jednak i kontrakt może nieco zmienić swój kształt - to zależy już od indywidualnych potrzeb osoby uczęszczającej na psychoterapię.
Byłam, polecam, jestem o 90% normalniejsza 😁
Ja również byłam na psychoterapii i również uważam, że to była jedna z najważniejszych decyzji w moim życiu. Faktycznie na początku było strasznie ciężko, zwłaszcza, gdy stawiałam swoje pierwsze granice, ale przetrwałam to. Moja terapia trwała tylko pół roku, ale dała mi naprawdę dużo dobrego. Wiem, że nie przepracowałam jeszcze wszystkiego, ale codziennie walczę sama ze sobą i moje życie staje się coraz lepsze.
powodzenia
Jakie są nurty psychoterapii i dla jakich ludzi będą najlepsze poszczególne rodzaje?
Podpinam się pod pytanie
Te, które wymienia Natalia. Plus mnie powiedziano, że behawioralno-poznawcza jest dla ludzi z jednym, konkretnym problemem np brak asertywności. Na terapii pracuje się bardziej zadaniowo. Jest to krótsza forma. Psychodynamiczna- dla ludzi ze złożonymi/kilkoma problemami np depresja, brak pewności siebie. Podczas terapii zostają wygrzebane bardziej dogłębnie problemy (w przeciwieństwie do behawioralnej). W związku z tym terapia ta trwa zazwyczaj latami.
@@cishey_2609 Dziękuję!
Ja kompletnie nie wiedziałam jaki rodzaj psychoterapii wybrać dla siebie a czułam, że bardzo potrzebuję takiej pomocy. Za radą przyjaciółki studiującej psychologię poszłam do psychiatry i między innymi powiedziałam mu o tym, że czuję, że powinnam sięgnąć po taki rodzaj pomocy i mi doradził. Jestem bardzo zadowolona bo szybko odkryłam, że dobrany przez niego rodzaj terapii jest skuteczny
W tej chwili jest ponad 600 modalności psychoterapii, to jest obłęd a nie konkretna pomoc, każdy tworzy własną koncepcję pomocy która często nie działa.
Korzystam z psychoterapii od czterech lat i uważam, że jej rozpoczęcie było najważniejszą decyzją w moim życiu
Chodziłam na dwie terapie w nurcie terapii psychodynamicznej, ale czuję, że to nie dla mnie. Byłam też kilka razy na poznawczo-behawioralnej (niestety musiałam przerwać z powodu wysokiej ciąży terapeutki, tak jak było u Ciebie :) ), ale na szczęście pani wróciła i będę kontynuować 🥰 A poza tym to uwielbiam terapię! Wspaniałe choć momentami trudne doświadczenie, ale zachwyca mnie jak ciekawie działają nasze mózgi i super jest poszperać w swoim umyśle żeby ulepszyć sobie życie. Dziękuję Natalio za Twoje wspaniałe filmy, uwielbiam!❤️
dziękuję za komentarz i wszystkiego dobrego! :)
Jeżeli terapia zaczyna się od oceniania mojego wyglądu (psychoterapeutka cała w czerwieniach, jak w niebieskim) i tego jak siedzę (nosz bolą mnie biodra i mam problemy z krążeniem) to ja podziękuję za takie "wsparcie". Ileż można szukać?
Spoko. Moja zaczęła się od tego, że usłyszałam jaka jestem "za bardzo" a jaka "za mało". Tak, dokładnie tymi słowami. Generalnie uważam, że bezpośredniość kończy się tam, gdzie zaczyna brak taktu.
Te wstawki wewnętrznego krytyka są za prawdziwe
Po mojej terapii robiąc to samo przeszłam na stawki prawie dwa razy wyższe, to prawda! Zajęło mi to 7 lat... ale warto było.
7 lat😂 nic dziwnego, w tym czasie wzrost wynagrodzeń wzrósł dwukrotnie 😂
Fajny byłby filmik w temacie kiedy powinna nam się zapalić czerwona lampka i powinniśmy zwiewać od tego terapeuty jak najszybciej.
Nie widzę niebezpieczeństwa o sytuacji w której mamy do czynienia z certyfikowanym terapeuta pod superwizją, a nie kimś, kto "się mianował" terapeutą. Bo niestety w Polsce ten zawód nie jest regulowany i teoretycznie każdy może sobie otworzyć gabinet. Oczywiście zawsze niebezpieczne i niedopuszczalne jest przekraczanie granic cielesnych: molestowanie seksualne. Wówczas powinna zapalić nam się lampka. Ale już np. nasze subiektywne poczucie, że nie terapeucie podobamy albo że nas podrywa niekoniecznie, bo to może tylko siedzieć w naszej głowie.
Za jakiś miesiąc mam iść na terapię ale nie wiem czy mój przypadek się na nią nadaje i czy ona w ogóle działa
Terapeuci okazują neutralność, ale to nie znaczy, że ja wewnętrznie szczerze odczuwają. Podkreślam, terapeuta to tylko człowiek a nie robot.
hmm mnie zastanawia jak często powinny się odbywać takie spotkania. ja chciałabym tak raz na 3 tygodnie, pschoterapeuci chcą co tydzień. Jednak jest to bardzo duży wydatek
Czy to normalne, że już niejedna wizyta za mną i nie widzę jakiś większych efektów? Ludzie opowiadają, że już po jednym spotkaniu czują się lżej czy że z każdego na każde jest coraz to lepiej, a u mnie nawet nie do końca jeszcze pojawiły się jakiekolwiek konkrety. :(
Ja miałam tak, że przez pierwsze pół roku myślałam po każdej sesji "czuję się coraz gorzej, czy to w ogóle ma jakiś sens", a potem, gdy weszłyśmy odpowiednio głęboko, nastąpił przełom i miałam bardzo udaną terapię, która przyniosła pozytywne efekty w moim życiu.
@@weroandronika Rozumiem... Ale u mnie to mam wrażenie po prostu nijak.. Nic szczególnego się nie dzieje, nie dochodzimy do żadnych bolesnych emocji, nie mam nad czym za bardzo rozmyślać. Raz trochę tego tematu, raz tego, brak ustalonego konkretnego działania, nic nie dochodzi do jakiegoś sedna czy wniosków na które sama bym nie wpadła. Pustka po prostu, neutralność, przez co czuję też brak sensu w tym. Gdybym czuła się gorzej to chociaż byłby to jakiś znak i myślałabym, że to właśnie część procesu.
@@zuzanna647 miałam podobnie :) u mnie problem tkwił w nurcie psychoterapii. Jakis czas temu korzystałam z pomocy terapeuty poznawczo-behawioralnego, były mega efekty, od razu po 1 wizycie. Musiałam zakończyć terapię, po czym po czasie zdecydowałam się na wznowienie u innej osoby, w nurcie psychodynamicznym. 10 wizyt i nic. Wychodziłam z gabinetu i czułam się tak samo jak przed wizytą. Żałuję wydanych pieniędzy, które mogłam wydać na coś, co od razu przyniosloby ulgę, zamiast czekać na efekty, które niewiadomo czy i kiedy nadejdą. Teraz wróciłam do poznawczo-behawioralnej i znów już po 1 wizycie ulga niesamowita. :)
@zuzanna Radziłabym Ci zrezygnować. Miałam to samo. Jak jest nijak to lepiej nie będzie, a za jakiś czas pojawi się tylko złość, że niepotrzebnie tyle kasy na to poszło. Ja żałuję, że nie zrezygnowałam wcześniej.
Mało jest dobrych psychoterapeutów.
Właśnie ostatnio się zastanawiam czy wybrać się na psychoterapię, bo czuje że mam trochę rzeczy do przepracowania
Jak kazdy i cale życie na ta prace z czy bez terapii...
Cześć! Ja też chodzę na psychoterapię i faktycznie jak najbardziej jest to coś wspaniałego, chociaż akurat po mojej wczorajsze sesji leżę drugi dzień i czasem zastanawiam się czy jest w ogóle coś co mogę zrobić, by mnie nie bolało całe ciało (nurt gestalt)
Ale ja nie o tym!
Nishka zastanawiam się nad jedna, ważną całkiem rzeczą, bo przez to chyba trochę ograniczyłam oglądanie niektórych Twoich filmików do końca. Powiedz mi, co myślisz o takich wstawkach, w których przedstawiasz te mroczną stronę umysłu, np w 8.12, bez pokazywania pozytywnej strony, rozwiazania w takiej scence? to znaczy sporo z tych rzeczy, sporo z tych głosów mnie nie dotyczy i mi strasznie sie włącza współczucie, ze ktoś tak może mieć, a poza tym boję się chyba, że ja zacznę tak mieć, że dotrzę to do mojej podświadomości w zamiast za schematy, które aktualnie porzucam i w pustkę wpadnie to. Może to nie jest racjonalny lęk, (ktory jest :)), ale tak po prostu sie zastanawialam tak czy siak czy myslalas o tym moze?
pozdrowionka cieplutkie!
Co do pierwszego wątku, cóż: tak w terapii jest, że czasem człowiek czuje się gorzej, ale to potrzebne, żeby potem czuć się lepiej.. Trzymaj się
@@NishkaMovie dziekuje!
Przepraszam. Może nie wyraziłam się jasno, bo jak to pisałam musialam nagle skonczyc pisanie i nie przeczytalam ponownie czy ta moja sugestia jest zrozumiala.
WIec mysle, ze jak wstawiasz takie scenki, ktore przedstawiaja zachowanie negatywne (robisz je bardzo wiarygodnie i faktycznie moga powodowac triggera u kogos, ale nie pomyslalam o tym), to moze fajnie by bylo zrownowazyc je np. zachowaniami pozytywnymi?
wyobrazam sobie to tak, ze czlowiek bardziej uczy sie na takiej scence, to znaczy w sytuacji podobnej, predzej sobie cos takiego z takiego filmiku przypomni, niz zasady i opis, ktory przedstawiasz w innej czesci filmikow.
Nie mówie, ze od razu czlowiek, ktory obejrzy taki Twoj filmik zachowa sie tak jak czlowiek, ktorego w takiej scence przedstawiasz, ale umocni to jego schematy w glowie w jakims stopniu (wiesz, mysle, ze sa filmiki, ktore jakos tam ksztaltuja dzieci np i odwoluja sie czasem do czegos takiego, jesli traktuja Ciebie jako swego rodzaju autorytet - ja tak mialam, ale z inna youtuberka, jak dorastalam, myslalam czasami co by zrobila :)).
i w poprzednim komentarzu chodzilo mi o to, zeby zapytac Cie, czy myslalas o takim wplywie scenek, ktore sa w takim filmiku jak potwierdzenie jakis zachowan? (rozumiem, ze w tym momencie z bardzo drobnej, kilkusekundowej rzeczy robie coś rangi ogromnego wplywu, ale mysle sobie o takim widzu, ktory moze wlasnie niekoniecznie jest zupelnie swiadomy tego co robi w zyciu i za dwa dni w swoich zyciu w podobnej sytuacji zachowa sie tak jak Ty, w takim filmiku to przedstawilas)
Powiem jeszcze inaczej, bo mam wrazenie, ze zupelnie nie potrafie wyrazic sie jasno, a probuje jak najkrocej...
Przychodzi mi tylko przyklad pornografii do glowy, ale bardzo nie chce, oj bron boze, porownywac Twoich filmow do pornografii!
Mam sobie taka ksiazke o PBP. Sama o niej z reszta chyba mowilam, w ktoryms filmie. Ta ksiązka miala przyklady z zyciz wziete, one byly ilustracja tego co mozna bylo wyzej sobie przeczytac o danym zjawisku. Jak czytalam sobie te opisy, nieraz zdarzylo mi sie pomyslec "o matko! to tak mozna? jak wspaniale!", bo ten opis zjawiska, ktore moze wystapic, sam w sobie mi niewiele dawal i dopiero przedstawienie takiej sytuacji jak jest, pozwalalo mi poczuc sie na miejscu tych osob
Co do tego filmu... Nie jest to moze idealny odcinek do pokazania na przykladzie, bo inne, np. ten o rozmowie z osobami z niepelnosprawnoscia - dialog, ktory przedstawia w jaki sposob sie do kogos zwracasz, a nie to jak sie nie zwracac, jakas konkretna scenka. W tym filmie natomiast - pokazanie jak specjalista moze sie fajnie zachowac i jak odezwac w szacunku, spokoju, bez oceniania, bo moze ktos nie umie sobie nawet wyobrazic jak to jest nie oceniajaco odpowiadac, bo pamieta tylko rozmowy z przyjaciolka, ktora nie potrafila inaczej :) (przelamanie dla tych, ktorych same Twoje doswiadczenia nie przekonuja).
I o tych pozytywnych scenkach mysle tylko w kategorii, moze mozna czesciej? rozumiem, ze nie mialas tutaj czy w poprzednim filmie takiego zamyslu.
Przyszlo mi to po prostu do glowy i piszac to zdalam sobie sprawe jak bardzo istotne zjawisko takiej obserwacji, karmienia sie takimi dobrymi badz zlymi wzorcami w internecie, moze miec duzy wplyw, a poniewaz bardzo cenie Twoja tworczosc, sama nie moge zrozumiec dlaczego czuję sie, az tak właczona w Twoja spolecznosc :) niesamowite, ze az pomyslalam, ze sie troche "wspolnie zastanowie, troche wtrace moze?, ale raczej bardziej mysle o takim wspolnym zatrzymaniu na ten temat wplywu tych scenach, a wplywu tego samego opisu, bo wyobrazam sobie, ze mozg sobie czasem ucina z rozumienia takie slowa, kladzie nacisk na takie, ze w skrajnych przypadkach sfokusowania sie na jakiejs trudnosci, odbiorca slyszy tylko to i oczywiscie, nie masz mozliwosci dogodzic wszystkim, po prostu chcialam zapytac czy myslalas o tym jakos?
Bardzo dziekuje, ze postanowilas przeczytac moj komentarz i zdecydowac sie nad nim zastanowic i poswiecic mu czas, czuje sie super wlaczona, jak i zestresowana, zebys mnie jak najlepiej zrozumiala :) dziekuje! tworz dalej, bo robisz duzo dobrego!
Gdzie na NFZ w Krakowie można pojść na psychoterapię. Nie znalazłam nikogo a sprawa pilna.
Ja byłam 2 lata temu na terapii grupowej w nurcie poznawczo behawioralnym przez 9 miesięcy. Czuje się okropnie, nie mogę się odnaleźć w rzeczywistości, mam wrażenie że traumy do których się dokopałam zalały mnie. Czy ktoś może polecić dobrego psychoterapeute w Warszawie?
Hej! Na maksa polecam Ci Victora Sawosha :)) (Jesli nadal szukasz)
Pozdrawiam
PS i nie jest to moje pierwsze doświadczenie, wcześniej kilka miesięcy z kimś innym i grupowa psychodynamiczna (również bardzo polecam!)
@@dzagodamini dzięki za odpowiedź! Sprawdze
Akurat rzuciłam terapię po 3 miesiącach. Polubiłam "bycie w terapii", brak mi tego teraz. Dla mnie to kwestia pieniędzy. Wiem, że są terapie na NFZ, może pójdę w tą stronę.
tak, terapie w NFZ są też super. Moja grupowa przez pierwszą połowę, czyli około 2,5 lat też była w NFZ. Warto szukać i się zapisać
Co pani poleca ? U kogo pani była? Jaka przychodnia? Może pani polecić dobrych terapeutów na NFZ ? I czy przyjmują on line? Czy terapie grupowe są on line?
A czy psychoterapia może czasem okazać się szkodliwa?
Sam jestem juz kilka lat po terapii i również uważam, że to najlepsza rzecz jaką sam sobie zafundowałem.
wydaje mi się, że może być szkodliwa, gdy jest prowadzona przez niewykwalifikowaną osobę, która nie jest pod superwizją, a niestety w Polsce ten zawód nie jest regulowany, dlatego warto pytać terapeutów o to.
@@NishkaMovie Polecam do przeczytania "Psychoterapia bez makijażu" Cieszę się, że miałaś dobre doświadczenia z psychoterapią, ale nie każdy takowe miał, a rynek psychoterapeutów jest tak nieuregulowany, że nie jest łatwo odsiać ziarno od plew.
Moim zdaniem może być szkodliwa jeżeli będzie prowadzona przez terapeutę który nam nie leży ;)
Znałam osobę, terapeutkę, ,której supervisorka rozwalała psychikę, uzależniając ją od siebie i wyciągając od niej za to niezły hajs. Myślę, że jak tak dalej pójdzie - to na pewno wpłynie na jakość terapii, którą ta osoba będzie oferować innym. Więc superwizja nie jest jedyną wskazówką.
Super film😁
Czym różni się terapia u psychologa ,a psychoterapeuty? Od czego zacząć, czy na pierwszą wizytę można umówić się po prostu do psychologa? :)
Psychoterapeuta jest psychologiem po dodatkowej szkole psychoterapii i to on powinien prowadzić terapię, a nie psycholog
Super .chciałabym dobrego psychoterapeuty w £Odzi tyko na NFZ bo prywatnie mnie nie stać bardzo proszę o pomoc. ☺
A czy psychoterapeuta pomaga również uporać się ze stratą bliskiej osoby? I uporać się z traumami z dzieciństwa? Czy to już prychiatra musi być ? Zastanawiam się nad tym ostatnio bardzo intensywnie by pójść po pomoc.
Psychoterapeuta
Zdecydowanie tak: pomaga
Chodzę na psychoterapię od ponad roku, to moja druga - poprzednią przerwałam, bo była totalnym niewypałem, mimo że babeczka była pod superwizją. Za dużo było w niej ocenności i stronniczości. W obecnej relacji terapeutycznej czuję się bezpiecznie, ciągle pozytywnie zaskakuje mnie podejście terapeuty do mnie i to, z jaką akceptacją przyjmuje wszystkie moje wybryki :D Przede mną jeszcze wiele lat pracy (pracuję w nurcie psychodynamicznym), ale już zaczynam widzieć zmiany na lepsze :) Bywało ciężko, wiele razy chciałam zrezygnować, ale cieszę się, że postanowiłam dalej w to iść i konsekwentnie się tego trzymam. Marzę o tym, by mój partner zaczął chodzić na terapię. Może kiedyś... :)
Może partner wcale nie ma takiej potrzeby. Mój poszedł, ale czy widzi w tym sens.. tego nie ocenie. Umawiam wizytę terapii dla par, informuje chłopa i daje mu wybór czy jedzie czy nie. 2 razy byliśmy razem, raz był sam. Mój facet zrobił na mnie wrażenie tym że miał odwagę pójść. Tak osobiście uważam że nie każdy mężczyzna jest w stanie pójść i otworzyć się, a przynajmniej stanąć oko w oko z terapeuta. Najważniejsza rozmowa, jeżeli chcesz terapii par to warto obgadać to z partnerem i wyjaśnić mu jak to wygląda.. niektóre osoby boją się że to spotkanie na którym będą oceniane, kategoryzowane, wypytywane itp. Mój chłop chyba miał zupełnie inne wyobrażenie, a teraz czasami jak go wkurzam to pyta czy wizytę umówiłam 😉
@@RozowaMi @RozowaMi Mój partner niestety ma potrzebę (z samych opowieści o nim i o tym, jak funkcjonujemy w związku, mój terapeuta stwierdził, że to człowiek z ogromnymi problemami, które powinien opracowywać ze specjalistą). Problem w tym, że on absolutnie nie czuje tej potrzeby i nie ma zamiaru nigdzie się wybrać, o czym otwarcie mi mówi. W trakcie mojej pierwszej terapii był ze mną na sesji dwa razy na polecenie terapeutki, ale nie miało to najmniejszego sensu - tylko mówił piękne słowa, rzucał obietnice bez pokrycia, zatajał prawdę, żeby nie wyjść na takiego, jak go przedstawiam. Masz rację, że nie każdy facet potrafi się zmierzyć z taką wizytą i z prawdą o sobie - mój nie umie. Niestety jestem świadoma tego, że jeśli nic się nie zmieni (a nie zmieni), to ten związek się po prostu rozpadnie. Ale trzymam kciuki za Was - może akurat "kliknie" i oboje będziecie się rozwijać w dobrym kierunku 🥰
Jeżeli stawiamy na indywidualizm i uznajemy, że np. ksiądz czy zakonnica nie są bogami, to tak samo oceniajmy terapeutów. Myślę, że wielu widzów będzie zaskoczonych, jak bardzo uwielbiasz zwykłych ludzi po kursie terapeutycznym...