😄 haha to co pozytywnie wpływa na mój stan inteligencji, jakikolwiek by on nie był: Nie obchodzą mnie influencerzy i politycy, ani to co jest teraz uznawane za normalne i fajne. najważniejsze jest krytyczne myślenie, ciekawość i szukanie informacji na własna rękę. Zdrowa dieta to połowa sukcesu, do tej pory pytają mnie o dowód przy zakupie piwa 😂
@@TomekNiepowiem kto jest bez grzechu niech pierwszy rzuci kamień, nierealna jest w 100% zdrowa dieta, nie trzeba promować zaburzeń odżywiania 😂 rzadko pije nawet nie lubię piwska.
Nigdy nie lubiłem uczyć się języków z aplikacji. Zamiast tego wolę zapisać się do szkoły i pojechać na zajęcia. Kiedyś chciałem być bardziej inteligentny. Teraz mam na to wyjebane. Chcę być szczęśliwy. Zamiast być turbo mózgiem wolę być mniej inteligentny, a szczęśliwy.
Moim sposobem jest jako takie dawanie upustu swoim emocjom, kiedy staje się to uciążliwe. Niestety należę do tego typu ludzi, na których uczucia mocno wpływają. Mój sposób myślenia jest uzależniony od tego jak sie czuje, dlatego gdy pojawią się na horyzoncie blokujące racjonalne myślenie uczucia, muszę je "wykończyć". Dobrym sposobem na to jest chociażby pisanie w notatniku w telefonie swoich obaw, czy przemyśleń, albo osobiście też lubię rysować. Dzięki temu też się rozwijam, chociażby poznaje wewnętrzną siebie. Ogólnie uważam, że straszną blokadą inteligencji jest działanie na przekór swoim uczuciom. Dlatego staram się zaspokajać potrzeby wewnętrznej mnie, żebyśmy mogły współpracować. Czytanie książek też jest niczego sobie.
Ja np. Jak uczyłem się angielskiego oglądałem swoje ulubione seriale bez lektora po w ten sposób chociaż nie znałem znaczenia słów zapamiętywałem wiele z nich o dziwo😎👌👌
Poziom i teligencji może też zależeć od zbiorowej inteligencji grupy w której się żyje, ta zbiorowa inteligencja powoduje że grupa cie pochłonie albo zakopie.
Iloraz inteligencji cale życie masz taki sam i osoba inteligentna może sie zadawać nawet z najgorszymi ludźmi i samym nim być, inteligencja to tylko wrodzona umiejętność
W zwiazku z tym o czym tu mowa, zamierzam od stycznia zaczac szkole by moj neuroplastyczny mozg pobudzac😀poza tym kupilam instrument na ktorym ucze sie grac( nauka nowych rzeczy).Haa i nie wiedzialam ze muzyka i aktywnosc ( tu trekking ) robi mi tak dobrze( zreszta korzysci jest wiecej i rowniez duchowych:) Jestem trzy jezyczna i marzy mi sie jezyk wloski ( moze i na to przyjdzie czas).nie mam skupienia na czytaniu ale wiem ze wroce😀mam 43 lata i wielu rzeczy ucze sie jak dziecko😀😀pozdrawiam
Udowodniono, że nauka gry na instrumencie (szczególnie z równoczesnym użyciem obydwu rąk) pozytywnie wpływa na funkcjonowanie mózgu. No i oczywiście picie odpowiedniej ilości wody🙂
Ja sobie wyobrazam ze na przyklad stoi 5 osob w kolku i kazda ma inna inny pomysl na rozwiazanie zadan. Wymyslam 5 odpowiedzi i pozniej wybieram najprostrza i najmniej skomplikoana. Jesli komus sie nie podoba ta odpowiedz to juz mam przygotowane nastrpne rozwiazanie.
Fajnie jakby wyszedł materiał na temat inteligencji emocjonalnej j w jaki sposób ją ćwiczyć. Z mojego doświadczenia wymagający trening chociażby sportów walki w perspektywie co najmniej paru miesięcy bardzo pozytywnie wpływa na panowanie nad emocjami. Oczywiście sporty walki to tylko przykład.
@@rafigametv795 dobra rutyna, wysiłek fizyczny i umysłowy dużo daje! kiedy czuje że moje życie jest chaosem dużo trudniej mi znaleźć w sobie spokój i ominąć patologiczne ścieżki mózgu:( pytanie co było pierwsze chaos czy rozchwianie które do niego doprowadziło…
Ja jestem za koncepcją, że pewnego rodzaju chaos był pierwszy. Moim zdaniem rutyna jest dobra jeśli jest to dobra rutyna, przykład Rutyna 1: codziennie rano wstaje, jem śniadanie, idę do pracy, wracam, poświęcam wieczorem czas na to co lubię np. Oglądam nowy odcinek człowieka absurdalnego czy idę pograć w piłkę z kolegami Rutyna 2: moją rutyną jest to, że codziennie staram się zrobić coś nowego tzn czynności które wymagają wyjścia poza własną strefę komfortu np. nie lubie rozmawiać z obcymi, stresuję mnie to więc to robię, bądź próbuje analizując zachowanie pedofila postawić się na jego miejscu, próbuje myśleć jak on mimo tego, że wywołuję to we mnie skrajne negatywne emocję, To uważam, że próba zrozumienia drugiej strony daję nową perspektywę, gdzie perspektywy z kolei uważam, że są jednymi z kluczowych aspektów inteligencji emocjonalnej
ja odkąd zacząłem uczyć się programowania , czuję jakbym wszedł na wyższy lvl. Niby uczę się 7 miesięcy i czuję się głąbem ale jeżeli porównuje siebie ze znajomymi jeżeli chodzi o przyswajanie nowych informacji i rozumienie ich to widać znaczną różnicę :D
Robiąc muzykę, pisząc teksty i tak zwany freestyle mój mózg jest naprawdę dużo bardziej rozwinięty a przez aspergera całe życie byłem idiota plus szachy i psychologia to dopiero bomba rozwoju i całkiem szlifuje harakter oto moje "tajemnice" rozwojowe 😂
Kontekstowe uczenie się spełnia kardynalną rolę w wydobywaniu informacji z pamięci w sytuacji, kiedy są potrzebne. Czy jakieś badania pokazują związek inteligencji ze sposobem uczenia się zapamiętywania? Odnoszę wrażenie, że "sportowcy pamięci" czy poligloci nie są inteligentniejsi od innych ludzi a jedynie bardziej "wytrenowani". Chyba inaczej rzecz się ma z lingwistami - ci znają np. 6 języków, poprzestają na liczbie, rozwijają umiejętności językowe, poznawanie kraju, ludzi. Odnoszę wrażenie, że są bardziej kreatywni, wrażliwi, inteligentni właśnie... Jednak to tylko obserwacja, może po prostu takie osoby spotkałam... Czy są badania, które pokazują realia w tej kwestii?
I am listening to YT videos in three languages. I speak three languages, but I can only write in two....😂 Being a little dislexic polish is a real hurdle to learn.
Nie da się poprawić inteligencji gdy się już jest dorosłym. Zdolności intelektualne zaczynają się wcześnie obniżać. Już około trzydziestki zaczyna się proces obniżania się zdolności intelektualnych.
Co do wstępu, czy jeżeli będę chciał i zrobię wszystko żeby zwiększyć swoje IQ to uda mi się osiągnąć wynik 1387 IQ? Bo mi się wydaje, że nie, gdyż inteligencja w przeciwieństwie do mądrości jest czymś limitowanym, gdzie w pewnym momencie choćbyś i się zesrał z wysiłku to pewnego progu nie przeskoczysz. Pierwszy punkt, no nie, to nie inteligencja tylko mądrość. Mylenie pojęć, żeby pasowało pod naszą tezę jest powszechnym zagraniem nawet wśród naukowców. Największą różnicą między inteligencją, a mądrością to to, że inteligencja jest limitowana i pewnego progu się nie przeskoczy, natomiast mądrość jest nielimitowania i czegoś nowego można się nauczyć lub doświadczyć w każdym wieku nawet leżąc na łożu śmierci. A takie mówienie, że "jesteś inteligentny, bo dużo wiesz" jest populistycznym pierdzieleniem, żeby każdy mógł poczuć się "inteligentnym".
co się kryje pod płaszczem określenia "koksy z siłki" w Twoim wydaniu? Negujesz fakt, by trening oporowy/cardio wpływał neutralnie na boostowanie zwojów mózgowych?
Tak bardzo żałuję ostatniej soboty, przecież to była taka świetna okazja żeby zrobić po swojemu i nie wsiąść do tej taksówki i wrócić do domu na piechotę z PKP Świder. Niestety moi rodzice robią mi całe życie problemy z dupy. Muszę sobie to wszystko poukładać w głowie bo albo biorę się za życie albo zawsze mam pilniczek i dawne leki o których mogę pomyśleć kiedy przyjdzie zrezygnować z walki o to wszystko, np. projektuje sobie wyjście na dłuższe zakupy rok bo nie mam siły. Jeszcze nie wstałem bo nie mam siły i czuję potworny ból psychiczny, dałem wczoraj za wygraną mimo, że tak bardzo walczyłem o tę sobotę i tata prawie mnie pobił. Ciągle śpię, nawet nie miałem siły napisać do UW na Wydział Fizyki a od jutra chcę tam zostać wolnym słuchaczem raz jeszcze. Powiedziałem Tacie, że traktuje mnie jak dziecko i mam ich dosyć. Ja już nie wytrzymuję. Nie mam pracy, nie mam matury, nie mam prawa jazdy, śpię u rodziców. Mam 25 i raz w życiu robiłem wywalczony obiad. Jestem osobą niepełnosprawną wraz z zaburzeniami osobowości, leczę się dziewięć lat. Nigdy w życiu niczego nie miałem, własnym sumptem. Chodzę dziewięć lat na psychoterapię, szukam pracy. Żałuję tej ostatniej soboty. Nie jestem w stanie się do niczego zabrać. Przez ten cały czas nie udało mi się napisać do UW z prośbą o możliwość bycia wolnym słuchaczem na Wydziale Fizyki. Nie pojechałem dziś ani na rehabilitację ani na uczelnię. Korzystam z swojego świętego prawa do dwóch nieobecności na miesiąc. Okres rehabilitacji publicznej bardzo koliduje mi z życiem i nie wiem co mam z tym wszystkim zrobić. Chciałbym chociaż porobić chciane przez siebie rzeczy, muszę walczyć bo za rok będę w tej samej czarnej dupie. W piątek też nie zamierzam iść na rehabilitację tylko na uczelnię. Nie wiem czy mam siłę np. na naukę Polskiego skoro nie miałem tego pięć lat temu. Chciałbym dobrze napisać pięć przedmiotów na maturze i postarać się o pracę w fundraisingu. Teraz muszę już dawać 8 przedmiotów za 400 zł. Tak potwornie mi przykro z powodu mojego życia i z powodu tego, že oddałem tę sobotę w walce rodzicom, którzy nie pozwolili mi wrócić do domu na piechotę. Muszę się nad tym wszystkim zastanowić bo albo biorę się za życie albo zawsze mogę samemu sobie pogrozić pilniczkiem i starymi lekami kiedy przyjdzie myśl by sobie odpuścić. Chciałbym przeczytać wszystkie lektury, których nie przeczytałem w szkole. Moja siostra mi powiedziała, żebym się już nie odzywał i zarzuciła mi, że nie umiem obsługiwać pralki i wkładam do niej czyste rzeczy. Mama grzebie mi w szafie i narzuca mi zakładane ubrania, a ja nie mam siły o to wszystko walczyć. Kiedy trzeba walczyć o byle co, o wszystko. Ja już nie wytrzymuje, a mama mówi do mnie jak do przedszkolaka: "Dziś musisz założyć jakiś ciepły dresik", nie wytrzymuję. Wracam z publicznej i prywatnej rehabilitacji i psychicznie nie mam siły na nic a mam całą masę rzeczy do roboty. Chciałbym wreszcie wrócić do tych rzeczy, które robiłem z swojej listy, chociaż jest tam 113 punktów. Chciałem chociaż znaleźć siłę w tym żeby mówić co innego na psychoterapii. Muszę sobie ewentualnie schować pilniczek i stare leki by mieć siłę kiedy przyjdzie mi z czegoš zrezygnować. Rodzice robią mi problemy z dupy i mają problem z tym, że chcę wrócić na piechotę z PKP Świder do domu. Tak bardzo chcę napisać na UW na Wydział Fizyki i pochodzić jako wolny słuchacz, lecz nie mam siły. Czuję potworny ból psychiczny, otwieram oczy i lecą mi łzy bo jeszcze się budzę u rodziców. Czuję się jak kilkulatek i to moja wina, że jeszcze mnie nie stać na pokój bo prawdopodobnie nie uczyłem się od 11 roku życia i nie walczyłem o wyprowadzkę od rodziców. W WOIK mnie nie chcieli bo jestem z Otwocka. Mojej siostry nikt nie pyta co robi i gdzie idzie, mnie każdy. Nikt w moim wieku nie ma takich durnych problemów. Teraz spontanicznie pojechała na spotkanie, u mnie byłby ogromny szok z dupy i sprzeciw. Powinienem teraz wracać z przygotowań do doktoratu albo być na Kamera Akcja albo na Festiwalu w Londynie. Teraz spontanicznie wyszła z domu. Odczuwam ogromny ból psychiczny z którym nie jestem w stanie sobie poradzić. Zapytałem mojej psychoterapeutki jak mam sobie ułatwić otwieranie zalanych łzami oczu skoro nie jestem w stanie sobie z nim psychicznie poradzić. Ona mi powiedziała, że muszę coś znaleźć i że coś takiego istnieje. Psychoterapeuta nie rzuca gotowy odpowiedzi, to nie jest wizyta u wróżki. To są wskazówki jakie musimy w sobie znaleźć. Mam już wszystkiego dość i zawsze miałem. Najbardziej boli mnie to, że wciąż budzę się u rodziców. To moja wina, że nie stać mnie na mieszkanie bo najprawdopodobniej nie uczyłem się od 11 roku życia sumiennie i nie walczyłem o wyprowadzkę z domu. Mama twierdzi, że robię jej łaskę z wypełnieniem dokumentów do fundacji o rehabilitację, jakby sprawa dotyczyła jej a nie mnie. Ja po prostu odczuwam permanentny ból psychiczny i nie jestem w stanie w tej chwili wypełnić dokumentów do fundacji. Jednak udało mi się to zrobić. Nienawidzę swojego życia i mam dość, niech Ci którzy uważają że łatwo mi ruszyć dupę to niech czują się i umierają za mnie. Jestem sobą bardzo zmęczony. Mam w tej chwili epizod zaburzenia dysocjacyjnego i często tracę łączność z rzeczywistością. Muszę iść do psychiatry bo od lipca minęły dwa miesiące. Żałuję, że nie potrafiłem zdecydować się na psychoterapię grupową kosztującą 710 zł miesięcznie. Skoro moje życie jest takie proste to może będę po prostu żyć? Przecież tak wielu ludzi daje mi szybkie i proste odpowiedzi. Gdy wracam z publicznej fizjoterapii to nie wiem czy rozglądać się za harcerstwem i jechać do drużyny 21+ czy najpierw zanieść chociaż jedno CV do hipotetycznego pracodawcy, którego ostatnio nie mam siły wysyłać. Publiczna fizjoterapia rujnuje moją organizację dnia. Potrafię godzinami siedzieć i myśleć w Nowym Teatrze bo nie wiem co robić. Miałem napisać do UW na Wydział Fizyki by powalczyć o miejsce na wolnym słuchaniu, ale jeszcze tego nie zrobiłem bo nie mam siły. Przeraża mnie dalsze budzenie się u moich toksycznych rodziców, po prostu leje łzy. Mój były znajomy, który na mnie nasrał wrócił ostatnio z Łotwy a wcześniej był w Japonii. On chodził na nielegalne ravy w pandemii ,ja nie mam możliwości do swobodnego decydowania o swoim życiu. Jestem bardzo zmęczony tym wszystkim. Miałem dziś poroznosić CV, po treningu tenisa iść do Stacji Praga, BarBazzar, na zakupy. Siedzę w Offsajdzie zrobiłem matematykę i myślę. Mam siebie dość, wczoraj chciałem porobić tyle rzeczy, ale muszę wyjść z wyuczonych schematów w swojej psychice, mózg doskonale wie jak reagować na zwątpienie. Nawet nie mam do kogo iść w tej Warszawie bo nie mam nikogo, a nie chciałbym wracać do domu na noc. Wszyscy mi mówią jakie to życie jest proste i dają mi takie proste odpowiedzi. Więc może ja muszę po prostu żyć? Nie zadzwoniłem nawet do znajomego z którym mógłbym się zjarać. W tej chwili nie mam siły wysłać CV do pracy. Mam toksycznych rodziców, którzy kontrolują nawet to co ubiorę. Mój były znajomy, który na mnie nasrał był w Tajlandii w wieku 23 lat a ja w wieku 25 lat nie mam nic. Mam 25 lat, nie mam matury, nie mam pracy, nie mam prawa jazdy oraz śpię u rodziców. W tym roku musiałbym zdawać wszystkie przedmioty, 8 przedmiotów za 400 zł. Chyba nie mam na to siły tak jak pięć lat temu, zobaczymy czy mam siłę na Polski. Jestem osobą niepełnosprawną oraz mam zaburzenia osobowości. Muszę napisać na Wydział Fizyki UW z prośbą o wolne słuchanie. Teraz mam rehabilitację publiczną i muszę mocno przekształcić organizację czasu. To wszystko moja wina bo najprawdopodobniej nie uczyłem się od 11 roku życia i nie walczyłem o wyprowadzkę od rodziców. Mam ogromną ochotę na seks i bardzo mocno walczę o "one night stand".
@@sawekb8102 tak to jest ze wszystkim, nie wyśpisz się bedziesz słabiej biegał, uzywal głowy, wszystkiego, chodzi mi, że przy normalnym śnie inteligencja sie nie zmieni nigdy, jest zależna od niczego, nie zwiększy sie przez czytanie książek ani dobre towarzystwo, a przy nie wyspaniu jest to samo co pod wpływem, będziemy słabsi we wszystkim
Niema możliwości opanowania języka w stopniu komunikatywnym w 4 miesiące. Jest to w żaden sposób nierealne. 4 lata może i to pod warunkiem że się mieszka w kraju gdzie sie uczy tego języka i to naprawdę trzeba się temu bardzo poświęcić. Ale i tak 4 lat to naprawdę myślę że za mało.
Jest to prawda, pod warunkiem, że nic się nie robi. 'Stopień komunikatywny' to lekko ponad podstawowe słownictwo i trzeba wybitnie się starać, żeby nie opanować go w 4 miesiące. Poligloci (~ 30-latkowie) znają po kilkanaście języków, z czego kilka w stopniu bardzo dobrym/doskonałym, część średnim i reszta komunikatywnym. Zgodnie z Twoją teorią musieliby się ich uczyć ok 100 lat. O reszcie bardzo staram się nie pisać.
Ja zaczęłam uczyć arytmetyki mentalnej. Liczenie do tysiąca w w pamięci w kilkusekundowych działaniach potrafi nieźle zmęczyć i wyćwiczyć mózg.
😄 haha to co pozytywnie wpływa na mój stan inteligencji, jakikolwiek by on nie był:
Nie obchodzą mnie influencerzy i politycy, ani to co jest teraz uznawane za normalne i fajne.
najważniejsze jest krytyczne myślenie, ciekawość i szukanie informacji na własna rękę.
Zdrowa dieta to połowa sukcesu, do tej pory pytają mnie o dowód przy zakupie piwa 😂
A ile masz lat?
picie piwa to nie jest zdrowa dieta :)
@@TomekNiepowiem kto jest bez grzechu niech pierwszy rzuci kamień, nierealna jest w 100% zdrowa dieta, nie trzeba promować zaburzeń odżywiania 😂 rzadko pije nawet nie lubię piwska.
@@oliviadart612piszesz o pozytywnych aspektach swojej inteligencji a po chwili bronisz się cytatami z biblii 😬
@@Au_vi_au_mi ograniczony umysłowo? Nie chce mi się nawet ci tłumaczyć tak prostych spraw jak czytanie ze zrozumieniem
Nigdy nie lubiłem uczyć się języków z aplikacji. Zamiast tego wolę zapisać się do szkoły i pojechać na zajęcia.
Kiedyś chciałem być bardziej inteligentny. Teraz mam na to wyjebane. Chcę być szczęśliwy. Zamiast być turbo mózgiem wolę być mniej inteligentny, a szczęśliwy.
Moim sposobem jest jako takie dawanie upustu swoim emocjom, kiedy staje się to uciążliwe. Niestety należę do tego typu ludzi, na których uczucia mocno wpływają. Mój sposób myślenia jest uzależniony od tego jak sie czuje, dlatego gdy pojawią się na horyzoncie blokujące racjonalne myślenie uczucia, muszę je "wykończyć". Dobrym sposobem na to jest chociażby pisanie w notatniku w telefonie swoich obaw, czy przemyśleń, albo osobiście też lubię rysować. Dzięki temu też się rozwijam, chociażby poznaje wewnętrzną siebie. Ogólnie uważam, że straszną blokadą inteligencji jest działanie na przekór swoim uczuciom. Dlatego staram się zaspokajać potrzeby wewnętrznej mnie, żebyśmy mogły współpracować.
Czytanie książek też jest niczego sobie.
Nie wiem czemu nikt nie uwzględnia obliczanie matematycznych działań mentalnie, to bardzo pomaga pamięci, szybkiego liczeniu i wiele innych benefitów.
Witaminy a w szczególności magnez. Może nie jest to sposób na super inteligencje, ale napewno poprawia pracę mózgu.
Nie da sie zwiększyć inteligencji
Ja np. Jak uczyłem się angielskiego oglądałem swoje ulubione seriale bez lektora po w ten sposób chociaż nie znałem znaczenia słów zapamiętywałem wiele z nich o dziwo😎👌👌
Poziom i teligencji może też zależeć od zbiorowej inteligencji grupy w której się żyje, ta zbiorowa inteligencja powoduje że grupa cie pochłonie albo zakopie.
Nie może. To Ty wybierasz z kim i w jakim stopniu się zadajesz.
Iloraz inteligencji cale życie masz taki sam i osoba inteligentna może sie zadawać nawet z najgorszymi ludźmi i samym nim być, inteligencja to tylko wrodzona umiejętność
W zwiazku z tym o czym tu mowa, zamierzam od stycznia zaczac szkole by moj neuroplastyczny mozg pobudzac😀poza tym kupilam instrument na ktorym ucze sie grac( nauka nowych rzeczy).Haa i nie wiedzialam ze muzyka i aktywnosc ( tu trekking ) robi mi tak dobrze( zreszta korzysci jest wiecej i rowniez duchowych:) Jestem trzy jezyczna i marzy mi sie jezyk wloski ( moze i na to przyjdzie czas).nie mam skupienia na czytaniu ale wiem ze wroce😀mam 43 lata i wielu rzeczy ucze sie jak dziecko😀😀pozdrawiam
Udowodniono, że nauka gry na instrumencie (szczególnie z równoczesnym użyciem obydwu rąk) pozytywnie wpływa na funkcjonowanie mózgu.
No i oczywiście picie odpowiedniej ilości wody🙂
Tona książek za tobą świadczy o twoim pięknym zasobie słów😊
Ja sobie wyobrazam ze na przyklad stoi 5 osob w kolku i kazda ma inna inny pomysl na rozwiazanie zadan. Wymyslam 5 odpowiedzi i pozniej wybieram najprostrza i najmniej skomplikoana. Jesli komus sie nie podoba ta odpowiedz to juz mam przygotowane nastrpne rozwiazanie.
IQ mi wystarczy, wolałabym dodatkowe punkty do regulacji emocjonalnej 😭
Fajnie jakby wyszedł materiał na temat inteligencji emocjonalnej j w jaki sposób ją ćwiczyć. Z mojego doświadczenia wymagający trening chociażby sportów walki w perspektywie co najmniej paru miesięcy bardzo pozytywnie wpływa na panowanie nad emocjami. Oczywiście sporty walki to tylko przykład.
@@rafigametv795 dobra rutyna, wysiłek fizyczny i umysłowy dużo daje! kiedy czuje że moje życie jest chaosem dużo trudniej mi znaleźć w sobie spokój i ominąć patologiczne ścieżki mózgu:( pytanie co było pierwsze chaos czy rozchwianie które do niego doprowadziło…
Ja jestem za koncepcją, że pewnego rodzaju chaos był pierwszy. Moim zdaniem rutyna jest dobra jeśli jest to dobra rutyna, przykład
Rutyna 1: codziennie rano wstaje, jem śniadanie, idę do pracy, wracam, poświęcam wieczorem czas na to co lubię np. Oglądam nowy odcinek człowieka absurdalnego czy idę pograć w piłkę z kolegami
Rutyna 2: moją rutyną jest to, że codziennie staram się zrobić coś nowego tzn czynności które wymagają wyjścia poza własną strefę komfortu np. nie lubie rozmawiać z obcymi, stresuję mnie to więc to robię, bądź próbuje analizując zachowanie pedofila postawić się na jego
miejscu, próbuje myśleć jak on mimo tego, że wywołuję to we mnie skrajne negatywne emocję,
To uważam, że próba zrozumienia drugiej strony daję nową perspektywę, gdzie perspektywy z kolei uważam, że są jednymi z kluczowych aspektów inteligencji emocjonalnej
@@rafigametv795kobiety z natury są bardziej emocjonalne od mężczyzn, ale praca nad sobą zawsze na propsie
A nie wolałabyś specjalisty?
Podobno ludzie, którzy dużo klną i preferują czarny humor, są inteligentni. Dlatego ostatnio rozwijam w sobie te umiejętności.
:)
To akurat nieprawda. Nie ma takich prostych zależności jeśli chodzi o poziom inteligencji.
ja odkąd zacząłem uczyć się programowania , czuję jakbym wszedł na wyższy lvl. Niby uczę się 7 miesięcy i czuję się głąbem ale jeżeli porównuje siebie ze znajomymi jeżeli chodzi o przyswajanie nowych informacji i rozumienie ich to widać znaczną różnicę :D
A co programujesz?
Robiąc muzykę, pisząc teksty i tak zwany freestyle mój mózg jest naprawdę dużo bardziej rozwinięty a przez aspergera całe życie byłem idiota plus szachy i psychologia to dopiero bomba rozwoju i całkiem szlifuje harakter oto moje "tajemnice" rozwojowe 😂
Charakter, nie mogę się skupić czytając to xd 😅
Co znaczy byłeś?
Staram się grać prawie codziennie w szachy😊😊😊
Kontekstowe uczenie się spełnia kardynalną rolę w wydobywaniu informacji z pamięci w sytuacji, kiedy są potrzebne. Czy jakieś badania pokazują związek inteligencji ze sposobem uczenia się zapamiętywania? Odnoszę wrażenie, że "sportowcy pamięci" czy poligloci nie są inteligentniejsi od innych ludzi a jedynie bardziej "wytrenowani". Chyba inaczej rzecz się ma z lingwistami - ci znają np. 6 języków, poprzestają na liczbie, rozwijają umiejętności językowe, poznawanie kraju, ludzi. Odnoszę wrażenie, że są bardziej kreatywni, wrażliwi, inteligentni właśnie... Jednak to tylko obserwacja, może po prostu takie osoby spotkałam... Czy są badania, które pokazują realia w tej kwestii?
Pracujac slucham Mozart, a cwiczac lub spacerujac disco polo 🤷♀️😉
I am listening to YT videos in three languages.
I speak three languages, but I can only write in two....😂
Being a little dislexic polish is a real hurdle to learn.
Keep going 🔥🔥
jeszcze Mahjong! serio warto o tym poczytać
Test na inteligencję zdaje się w ciągu całego życia. Żadne testy na inteligencję nie odzwierciedlają wysokiego poziomu inteligencji.
Dziekuje
Nie da się poprawić inteligencji gdy się już jest dorosłym. Zdolności intelektualne zaczynają się wcześnie obniżać. Już około trzydziestki zaczyna się proces obniżania się zdolności intelektualnych.
Bzdura. Obniżenie zdolności intelektualnych zaczyna się, kiedy przestajemy używać mózgu.
Mózg jest plastyczny.
@@alicjakazmierczak714 no jest, ale inteligencji nie da już poprawić gdy jesteśmy dorośli.
Instytut danych z dvpy, czy masz w zanadrzu jakąś naukowe opracowanie traktujące o ww?
@@tavoopile7796 dużo tego jest, ale jak podaję link w komentarzu na TH-cam to mi go usuwa.
I dlatego uczę się czeskiego
A słowacki już znasz 😂
@@maniamania6603 niezły poeta 😁
@@krzysztofgorski9611
😁
Słowackiego*@@maniamania6603
@krzysztofg orski9611 ciężki 😂
Co do wstępu, czy jeżeli będę chciał i zrobię wszystko żeby zwiększyć swoje IQ to uda mi się osiągnąć wynik 1387 IQ? Bo mi się wydaje, że nie, gdyż inteligencja w przeciwieństwie do mądrości jest czymś limitowanym, gdzie w pewnym momencie choćbyś i się zesrał z wysiłku to pewnego progu nie przeskoczysz.
Pierwszy punkt, no nie, to nie inteligencja tylko mądrość. Mylenie pojęć, żeby pasowało pod naszą tezę jest powszechnym zagraniem nawet wśród naukowców. Największą różnicą między inteligencją, a mądrością to to, że inteligencja jest limitowana i pewnego progu się nie przeskoczy, natomiast mądrość jest nielimitowania i czegoś nowego można się nauczyć lub doświadczyć w każdym wieku nawet leżąc na łożu śmierci. A takie mówienie, że "jesteś inteligentny, bo dużo wiesz" jest populistycznym pierdzieleniem, żeby każdy mógł poczuć się "inteligentnym".
Mam straszną blokadę jeśli chodzi o uczenie się i nie wiem co z nią zrobić, jakieś rady?
A rozwiniesz co dla Ciebie ta 'blokada' oznacza?
gram w kulko i krzyzyk
Napewno koksy z siłki są mega inteligentni 😂😂😂
Na pewno ;)
co się kryje pod płaszczem określenia "koksy z siłki" w Twoim wydaniu? Negujesz fakt, by trening oporowy/cardio wpływał neutralnie na boostowanie zwojów mózgowych?
@@tavoopile7796 🤣🤣🤣
@@marcelina36 mhm, rozumiem. Po charakterze komentarza wniosek nasuwa się jeden: Tobie sport już nie pomoże „😂😂😂”
Tak bardzo żałuję ostatniej soboty, przecież to była taka świetna okazja żeby zrobić po swojemu i nie wsiąść do tej taksówki i wrócić do domu na piechotę z PKP Świder. Niestety moi rodzice robią mi całe życie problemy z dupy. Muszę sobie to wszystko poukładać w głowie bo albo biorę się za życie albo zawsze mam pilniczek i dawne leki o których mogę pomyśleć kiedy przyjdzie zrezygnować z walki o to wszystko, np. projektuje sobie wyjście na dłuższe zakupy rok bo nie mam siły. Jeszcze nie wstałem bo nie mam siły i czuję potworny ból psychiczny, dałem wczoraj za wygraną mimo, że tak bardzo walczyłem o tę sobotę i tata prawie mnie pobił. Ciągle śpię, nawet nie miałem siły napisać do UW na Wydział Fizyki a od jutra chcę tam zostać wolnym słuchaczem raz jeszcze. Powiedziałem Tacie, że traktuje mnie jak dziecko i mam ich dosyć. Ja już nie wytrzymuję. Nie mam pracy, nie mam matury, nie mam prawa jazdy, śpię u rodziców. Mam 25 i raz w życiu robiłem wywalczony obiad. Jestem osobą niepełnosprawną wraz z zaburzeniami osobowości, leczę się dziewięć lat. Nigdy w życiu niczego nie miałem, własnym sumptem. Chodzę dziewięć lat na psychoterapię, szukam pracy.
Żałuję tej ostatniej soboty. Nie jestem w stanie się do niczego zabrać. Przez ten cały czas nie udało mi się napisać do UW z prośbą o możliwość bycia wolnym słuchaczem na Wydziale Fizyki. Nie pojechałem dziś ani na rehabilitację ani na uczelnię. Korzystam z swojego świętego prawa do dwóch nieobecności na miesiąc. Okres rehabilitacji publicznej bardzo koliduje mi z życiem i nie wiem co mam z tym wszystkim zrobić. Chciałbym chociaż porobić chciane przez siebie rzeczy, muszę walczyć bo za rok będę w tej samej czarnej dupie. W piątek też nie zamierzam iść na rehabilitację tylko na uczelnię. Nie wiem czy mam siłę np. na naukę Polskiego skoro nie miałem tego pięć lat temu. Chciałbym dobrze napisać pięć przedmiotów na maturze i postarać się o pracę w fundraisingu. Teraz muszę już dawać 8 przedmiotów za 400 zł. Tak potwornie mi przykro z powodu mojego życia i z powodu tego, že oddałem tę sobotę w walce rodzicom, którzy nie pozwolili mi wrócić do domu na piechotę. Muszę się nad tym wszystkim zastanowić bo albo biorę się za życie albo zawsze mogę samemu sobie pogrozić pilniczkiem i starymi lekami kiedy przyjdzie myśl by sobie odpuścić. Chciałbym przeczytać wszystkie lektury, których nie przeczytałem w szkole.
Moja siostra mi powiedziała, żebym się już nie odzywał i zarzuciła mi, że nie umiem obsługiwać pralki i wkładam do niej czyste rzeczy. Mama grzebie mi w szafie i narzuca mi zakładane ubrania, a ja nie mam siły o to wszystko walczyć. Kiedy trzeba walczyć o byle co, o wszystko. Ja już nie wytrzymuje, a mama mówi do mnie jak do przedszkolaka: "Dziś musisz założyć jakiś ciepły dresik", nie wytrzymuję. Wracam z publicznej i prywatnej rehabilitacji i psychicznie nie mam siły na nic a mam całą masę rzeczy do roboty. Chciałbym wreszcie wrócić do tych rzeczy, które robiłem z swojej listy, chociaż jest tam 113 punktów. Chciałem chociaż znaleźć siłę w tym żeby mówić co innego na psychoterapii. Muszę sobie ewentualnie schować pilniczek i stare leki by mieć siłę kiedy przyjdzie mi z czegoš zrezygnować. Rodzice robią mi problemy z dupy i mają problem z tym, że chcę wrócić na piechotę z PKP Świder do domu. Tak bardzo chcę napisać na UW na Wydział Fizyki i pochodzić jako wolny słuchacz, lecz nie mam siły. Czuję potworny ból psychiczny, otwieram oczy i lecą mi łzy bo jeszcze się budzę u rodziców. Czuję się jak kilkulatek i to moja wina, że jeszcze mnie nie stać na pokój bo prawdopodobnie nie uczyłem się od 11 roku życia i nie walczyłem o wyprowadzkę od rodziców. W WOIK mnie nie chcieli bo jestem z Otwocka. Mojej siostry nikt nie pyta co robi i gdzie idzie, mnie każdy. Nikt w moim wieku nie ma takich durnych problemów. Teraz spontanicznie pojechała na spotkanie, u mnie byłby ogromny szok z dupy i sprzeciw. Powinienem teraz wracać z przygotowań do doktoratu albo być na Kamera Akcja albo na Festiwalu w Londynie. Teraz spontanicznie wyszła z domu.
Odczuwam ogromny ból psychiczny z którym nie jestem w stanie sobie poradzić. Zapytałem mojej psychoterapeutki jak mam sobie ułatwić otwieranie zalanych łzami oczu skoro nie jestem w stanie sobie z nim psychicznie poradzić. Ona mi powiedziała, że muszę coś znaleźć i że coś takiego istnieje. Psychoterapeuta nie rzuca gotowy odpowiedzi, to nie jest wizyta u wróżki. To są wskazówki jakie musimy w sobie znaleźć. Mam już wszystkiego dość i zawsze miałem. Najbardziej boli mnie to, że wciąż budzę się u rodziców. To moja wina, że nie stać mnie na mieszkanie bo najprawdopodobniej nie uczyłem się od 11 roku życia sumiennie i nie walczyłem o wyprowadzkę z domu. Mama twierdzi, że robię jej łaskę z wypełnieniem dokumentów do fundacji o rehabilitację, jakby sprawa dotyczyła jej a nie mnie. Ja po prostu odczuwam permanentny ból psychiczny i nie jestem w stanie w tej chwili wypełnić dokumentów do fundacji. Jednak udało mi się to zrobić. Nienawidzę swojego życia i mam dość, niech Ci którzy uważają że łatwo mi ruszyć dupę to niech czują się i umierają za mnie.
Jestem sobą bardzo zmęczony. Mam w tej chwili epizod zaburzenia dysocjacyjnego i często tracę łączność z rzeczywistością. Muszę iść do psychiatry bo od lipca minęły dwa miesiące. Żałuję, że nie potrafiłem zdecydować się na psychoterapię grupową kosztującą 710 zł miesięcznie. Skoro moje życie jest takie proste to może będę po prostu żyć? Przecież tak wielu ludzi daje mi szybkie i proste odpowiedzi. Gdy wracam z publicznej fizjoterapii to nie wiem czy rozglądać się za harcerstwem i jechać do drużyny 21+ czy najpierw zanieść chociaż jedno CV do hipotetycznego pracodawcy, którego ostatnio nie mam siły wysyłać. Publiczna fizjoterapia rujnuje moją organizację dnia. Potrafię godzinami siedzieć i myśleć w Nowym Teatrze bo nie wiem co robić. Miałem napisać do UW na Wydział Fizyki by powalczyć o miejsce na wolnym słuchaniu, ale jeszcze tego nie zrobiłem bo nie mam siły. Przeraża mnie dalsze budzenie się u moich toksycznych rodziców, po prostu leje łzy. Mój były znajomy, który na mnie nasrał wrócił ostatnio z Łotwy a wcześniej był w Japonii. On chodził na nielegalne ravy w pandemii ,ja nie mam możliwości do swobodnego decydowania o swoim życiu.
Jestem bardzo zmęczony tym wszystkim. Miałem dziś poroznosić CV, po treningu tenisa iść do Stacji Praga, BarBazzar, na zakupy. Siedzę w Offsajdzie zrobiłem matematykę i myślę. Mam siebie dość, wczoraj chciałem porobić tyle rzeczy, ale muszę wyjść z wyuczonych schematów w swojej psychice, mózg doskonale wie jak reagować na zwątpienie. Nawet nie mam do kogo iść w tej Warszawie bo nie mam nikogo, a nie chciałbym wracać do domu na noc. Wszyscy mi mówią jakie to życie jest proste i dają mi takie proste odpowiedzi. Więc może ja muszę po prostu żyć? Nie zadzwoniłem nawet do znajomego z którym mógłbym się zjarać. W tej chwili nie mam siły wysłać CV do pracy. Mam toksycznych rodziców, którzy kontrolują nawet to co ubiorę. Mój były znajomy, który na mnie nasrał był w Tajlandii w wieku 23 lat a ja w wieku 25 lat nie mam nic. Mam 25 lat, nie mam matury, nie mam pracy, nie mam prawa jazdy oraz śpię u rodziców. W tym roku musiałbym zdawać wszystkie przedmioty, 8 przedmiotów za 400 zł. Chyba nie mam na to siły tak jak pięć lat temu, zobaczymy czy mam siłę na Polski. Jestem osobą niepełnosprawną oraz mam zaburzenia osobowości. Muszę napisać na Wydział Fizyki UW z prośbą o wolne słuchanie. Teraz mam rehabilitację publiczną i muszę mocno przekształcić organizację czasu. To wszystko moja wina bo najprawdopodobniej nie uczyłem się od 11 roku życia i nie walczyłem o wyprowadzkę od rodziców. Mam ogromną ochotę na seks i bardzo mocno walczę o "one night stand".
Co
@@r4vhunter Jak przeczytasz to się dowiesz.
@@popkulturalnasciana7818 zapisałeś się na Wydział Fizyki na UW?
Myślałem ze to kolejna reklama, a to tylko ty sie sprzedałeś
Wiecie jak zwiekszyc? Wysypiac sie i dbać o siebie.
Nie, nie da sie zwiększyć inteligencji
@@kyrieirving2844 to nie wysypiaj się i sobie zmierz zobaczymy czy będzie wysoka
@@sawekb8102 nie da sie tak sobie zmierzyć xdd nadal bedzie taka sama, a mylisz teraz pewnie trzeźwość umysłu z inteligencja xdd
@@kyrieirving2844 nie będzie taka sama na zmęczeniu. Widzę, że nie wiesz o czym mówisz
@@sawekb8102 tak to jest ze wszystkim, nie wyśpisz się bedziesz słabiej biegał, uzywal głowy, wszystkiego, chodzi mi, że przy normalnym śnie inteligencja sie nie zmieni nigdy, jest zależna od niczego, nie zwiększy sie przez czytanie książek ani dobre towarzystwo, a przy nie wyspaniu jest to samo co pod wpływem, będziemy słabsi we wszystkim
11:20 hmm 🤔Czyli jednak keto
Wysoce inteligentne jest dziargac sobie jak jakis Psycho skore na szyi albo na innych czesciach ciala. Superinteligencja.
To jednak węgle są serio złe?! XD
Działa to? Ktoś próbował?
Nie, nie da sie zwiększyć ilorazu inteligencji, jest niezależna od niczego
Ten program to reklama.
Niema możliwości opanowania języka w stopniu komunikatywnym w 4 miesiące. Jest to w żaden sposób nierealne. 4 lata może i to pod warunkiem że się mieszka w kraju gdzie sie uczy tego języka i to naprawdę trzeba się temu bardzo poświęcić. Ale i tak 4 lat to naprawdę myślę że za mało.
Jest to prawda, pod warunkiem, że nic się nie robi. 'Stopień komunikatywny' to lekko ponad podstawowe słownictwo i trzeba wybitnie się starać, żeby nie opanować go w 4 miesiące. Poligloci (~ 30-latkowie) znają po kilkanaście języków, z czego kilka w stopniu bardzo dobrym/doskonałym, część średnim i reszta komunikatywnym. Zgodnie z Twoją teorią musieliby się ich uczyć ok 100 lat.
O reszcie bardzo staram się nie pisać.
xD bardzo mało wiesz o świecie ziomeczku
Ale wazelina pod koniec :D