Μακάρι να είχα έναν καθηγητή στο σχολείο όπως τον Χάρη Βλαβιανο. Είναι θλιβερό να είσαι σε μια τάξη και να βλέπεις τον καθηγητή να μην μπορεί να κάνει σωστά την δουλειά του , το μόνο που τον απασχολεί να είναι να τελειώσει η ημέρα κ να παει στο σπιτι του . Υπάρχουν καθηγητές που δεν ενημερώνονται, δεν διαβάζουν καν βιβλία. Μονίμως είχα καθηγητές που δεν τους ενδιέφερε το σύνολο της τάξης αλλά μόνο 3 μαθητές . Το μάθημα το έκαναν να δείχνει και να είναι βαρετό. Η επιλογή των όσων δίδασκαν να είναι εκτός τόπου και χρόνου. Η λογοτεχνία ως μάθημα υπήρχε μόνο στο πρόγραμμα της εβδομάδας, στην πραγματικότητα δεν διδασκόμαστε λογοτεχνία στα σχολεία! Είναι ντροπή. Δεν γνωρίζουμε τίποτα από ποίηση ή αν γνωρίζουμε την θεωρούμε βαρετή ενώ δεν είναι. Μονίμως στην εποχή μου ( εδώ και 4 χρόνια που πήρα απολυτήριο ) η καθηγήτρια ανέλυε ποιήματα που αρχικά δεν ήταν σύγχρονα, ούτε κ διαχρονικά και που με την τόση ανάλυση χάνονταν το νόημα. Στο μάθημα της έκθεσης το ίδιο σκηνικό. Στο μάθημα της ιστορίας δεν είχαμε μπει ούτε καν στο κεφάλαιο του Β ππ . Ειναι ντροπή να μην γνωρίζεις ιστορία, πράγματα και καταστάσεις επαναλαβανονται Τα παιδιά όσο περνούν τα χρόνια βγαίνουν από τα σχολεία πιο αμορφωτα. Δυστυχώς αυτό γίνεται. Μπαίνουν στα πανεπιστήμια και δεν ξέρουν πως να γράψουν ένα email στον καθηγητή για ένα θέμα που θέλουν τα ρωτήσουν! Το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να έχει καθηγητές που να γνωρίζουν πως να διαχειρίζονται καταστάσεις, την ψυχολογία των παιδιών κλπ .και οχι να ουρλιάζουν κ να χάνουν την ψυχραιμία τους. Ποτέ κάνεις έχει αναρωτηθεί για αυτά τα ζητήματα....
Μακάρι να είχα έναν καθηγητή στο σχολείο όπως τον Χάρη Βλαβιανο. Είναι θλιβερό να είσαι σε μια τάξη και να βλέπεις τον καθηγητή να μην μπορεί να κάνει σωστά την δουλειά του , το μόνο που τον απασχολεί να είναι να τελειώσει η ημέρα κ να παει στο σπιτι του . Υπάρχουν καθηγητές που δεν ενημερώνονται, δεν διαβάζουν καν βιβλία. Μονίμως είχα καθηγητές που δεν τους ενδιέφερε το σύνολο της τάξης αλλά μόνο 3 μαθητές . Το μάθημα το έκαναν να δείχνει και να είναι βαρετό. Η επιλογή των όσων δίδασκαν να είναι εκτός τόπου και χρόνου. Η λογοτεχνία ως μάθημα υπήρχε μόνο στο πρόγραμμα της εβδομάδας, στην πραγματικότητα δεν διδασκόμαστε λογοτεχνία στα σχολεία! Είναι ντροπή. Δεν γνωρίζουμε τίποτα από ποίηση ή αν γνωρίζουμε την θεωρούμε βαρετή ενώ δεν είναι. Μονίμως στην εποχή μου ( εδώ και 4 χρόνια που πήρα απολυτήριο ) η καθηγήτρια ανέλυε ποιήματα που αρχικά δεν ήταν σύγχρονα, ούτε κ διαχρονικά και που με την τόση ανάλυση χάνονταν το νόημα. Στο μάθημα της έκθεσης το ίδιο σκηνικό. Στο μάθημα της ιστορίας δεν είχαμε μπει ούτε καν στο κεφάλαιο του Β ππ . Ειναι ντροπή να μην γνωρίζεις ιστορία, πράγματα και καταστάσεις επαναλαβανονται Τα παιδιά όσο περνούν τα χρόνια βγαίνουν από τα σχολεία πιο αμορφωτα. Δυστυχώς αυτό γίνεται. Μπαίνουν στα πανεπιστήμια και δεν ξέρουν πως να γράψουν ένα email στον καθηγητή για ένα θέμα που θέλουν τα ρωτήσουν! Το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να έχει καθηγητές που να γνωρίζουν πως να διαχειρίζονται καταστάσεις, την ψυχολογία των παιδιών κλπ .και οχι να ουρλιάζουν κ να χάνουν την ψυχραιμία τους. Ποτέ κάνεις έχει αναρωτηθεί για αυτά τα ζητήματα....
Theos