Dziękuję bardzo za ten materiał. Jakbym słuchał o sobie. Mam oficjalnie zdiagnozowaną tylko depresję nerwicową, nikt nigdy mnie nie pokierował ku diagnozie zaburzeń ze spektrum autyzmu, a jako dorosły mogę już tylko odpłatnie pójść się diagnozować, a pracuję tylko dorywczo. Boję się iść do stałej pracy, bo jak raz poszedłem, to dużo osób mi dokuczało i nabijało się ze mnie. Nawet boję się iść na diagnozę, bo to kontakt z obcymi ludźmi. Nawet jak ludziom stawiam granice, to mnie wyśmiewają, jedynie jak kogoś uderzę, to na jakiś czas dają spokój. Rozumieją wyłącznie argument siły.
Bartosz może być tak, że depresja jest wtórną konsekwencją niezdiagnozowanego spektrum autyzmu. Ciągłe szukanie własnej tożsamości - kim i jaki jestem? - mogło doprowadzić do wtórnych problemów.
Cześć Bartek. Nie przejmuj się niektorzy ludzie są złośliwi także do osób bez autyzmu. Poprostu to oni mają problem. Głowa do góry. Myśl pozytywnie. U mojego 18 letniego syna podejrzewam że ma Aspergera. Staram się jak najwięcej dowiedzieć na ten temat. Powodzenia😊
Widziałam program o tym że są firmy które przyjmują właśnie osoby z asperger do pracy bo są dobrzy w tym co robią, zadaniowi i skupieni na wykonaniu go. Myślę że jak środowisko pracy i pracodawca wiedzą od początku że osoba ma cechy autystyczne to ta praca byłaby w tym środowisku czymś fajnym. Ale to wymaga rozmowy z szefem co jest trudne. Wiem jak mój syn boi się cokolwiek załatwić i odezwać ile go to kosztuje. Ale zachęcam małymi krokami stawiać sobie małe zadania i cieszyć się jak się uda. Znaleźć hobby które pozwoli sie zająć czymś przyjemnym. Nie ma się co poddawać, bo każdy ma jakieś problemy, już mam 50 lat dużo się wydarzyło w tym czasie i też trudnych przeżyć które nie dawały nadzieji. Ale z perspektywy czasu wiem że wszystko kiedyś mija ( złe chwilę też) i o tym pamietam gdy jest ciezko- że to minie. Natomiast wszystko oddaję Panu Bogu i robię swoje co w mojej mocy. Na pewno będę za Ciebie też się modliła każdego dnia. Pozdrawiam 😊
Samo dojrzewanie nie wywołuje spektrum. Jednak czas zmian zachodzących w ciele, ale przede wszystkim w mózgu może uwydatnic cechy neuroatypowości. Dziecko od urodzenia było neuroatypowe. Może być tak, że dziecko miało wysokie umiejętności maskowania, albo otoczenie nie chciało dostrzec tej neuroatypowości i dopiero czas ogromnych wyzwań i zwiększonych oczekiwań, ujawnił brak kompetencji dziecka.
@@makhloufn7761 nie rozumiem do końca pytania. Spektrum autyzmu nie jest wywoływane dojrzewaniem. Chociaż w tym czasie objawy mogą się nasilić i być bardziej widoczne. To co wcześniej nie było oczywistą trudnością w okresie dojrzewania może nią być.
@@PUZZLESZKOLENIAITERAPIAmyślę że chodzi o to czy w spektrum osoby dojrzewają później względem rówieśników, późniejszy zarost (i późniejsze zagęszczenie owłosieniaciała) i nabieranie męskich/kobiecych cec. (Może też o to że wygląd jest o wiele młodszy od wieku np ja do prawie samego końca 3 klasy gimnazjum wyglądałem jak dziecko, często ludzie mówią że na zdjęciach zawsze wychodzę autystycznie)
@@Czarnawrona12 Dziś nazwalibyśmy to nadkompetencją, czyli odmiennym od typowego rozwojem, nie lepszym ani gorszym, innym. Jedna cecha nie daje potwierdzenia danej diagnozy. Do tego potrzeba więcej symptomów.
Dziękuję bardzo za ten materiał. Jakbym słuchał o sobie. Mam oficjalnie zdiagnozowaną tylko depresję nerwicową, nikt nigdy mnie nie pokierował ku diagnozie zaburzeń ze spektrum autyzmu, a jako dorosły mogę już tylko odpłatnie pójść się diagnozować, a pracuję tylko dorywczo. Boję się iść do stałej pracy, bo jak raz poszedłem, to dużo osób mi dokuczało i nabijało się ze mnie. Nawet boję się iść na diagnozę, bo to kontakt z obcymi ludźmi. Nawet jak ludziom stawiam granice, to mnie wyśmiewają, jedynie jak kogoś uderzę, to na jakiś czas dają spokój. Rozumieją wyłącznie argument siły.
Bartosz może być tak, że depresja jest wtórną konsekwencją niezdiagnozowanego spektrum autyzmu. Ciągłe szukanie własnej tożsamości - kim i jaki jestem? - mogło doprowadzić do wtórnych problemów.
@@PUZZLESZKOLENIAITERAPIA Dziękuję za odpowiedź.
Cześć Bartek. Nie przejmuj się niektorzy ludzie są złośliwi także do osób bez autyzmu. Poprostu to oni mają problem.
Głowa do góry. Myśl pozytywnie. U mojego 18 letniego syna podejrzewam że ma Aspergera. Staram się jak najwięcej dowiedzieć na ten temat.
Powodzenia😊
@@kayak3683 Dziękuję.
Widziałam program o tym że są firmy które przyjmują właśnie osoby z asperger do pracy bo są dobrzy w tym co robią, zadaniowi i skupieni na wykonaniu go.
Myślę że jak środowisko pracy i pracodawca wiedzą od początku że osoba ma cechy autystyczne to ta praca byłaby w tym środowisku czymś fajnym.
Ale to wymaga rozmowy z szefem co jest trudne. Wiem jak mój syn boi się cokolwiek załatwić i odezwać ile go to kosztuje.
Ale zachęcam małymi krokami stawiać sobie małe zadania i cieszyć się jak się uda. Znaleźć hobby które pozwoli sie zająć czymś przyjemnym.
Nie ma się co poddawać, bo każdy ma jakieś problemy, już mam 50 lat dużo się wydarzyło w tym czasie i też trudnych przeżyć które nie dawały nadzieji. Ale z perspektywy czasu wiem że wszystko kiedyś mija ( złe chwilę też) i o tym pamietam gdy jest ciezko- że to minie.
Natomiast wszystko oddaję Panu Bogu i robię swoje co w mojej mocy. Na pewno będę za Ciebie też się modliła każdego dnia. Pozdrawiam 😊
Świetne szkolenie, dziękuję
Czy objawy dojrzewania tego typu mogą rozpocząć się u jedenastolatka.Kiedy zanikną? Czy się mogą utrwalić?
Samo dojrzewanie nie wywołuje spektrum. Jednak czas zmian zachodzących w ciele, ale przede wszystkim w mózgu może uwydatnic cechy neuroatypowości. Dziecko od urodzenia było neuroatypowe. Może być tak, że dziecko miało wysokie umiejętności maskowania, albo otoczenie nie chciało dostrzec tej neuroatypowości i dopiero czas ogromnych wyzwań i zwiększonych oczekiwań, ujawnił brak kompetencji dziecka.
Czy spektrum autyzmu może byc powiązane z opóźnionym dojrzewaniem plciowym?
@@makhloufn7761 nie rozumiem do końca pytania. Spektrum autyzmu nie jest wywoływane dojrzewaniem. Chociaż w tym czasie objawy mogą się nasilić i być bardziej widoczne. To co wcześniej nie było oczywistą trudnością w okresie dojrzewania może nią być.
@@PUZZLESZKOLENIAITERAPIAmyślę że chodzi o to czy w spektrum osoby dojrzewają później względem rówieśników, późniejszy zarost (i późniejsze zagęszczenie owłosieniaciała) i nabieranie męskich/kobiecych cec. (Może też o to że wygląd jest o wiele młodszy od wieku np ja do prawie samego końca 3 klasy gimnazjum wyglądałem jak dziecko, często ludzie mówią że na zdjęciach zawsze wychodzę autystycznie)
Czyli to ,że znałam w wieku 3 lat wszystkie literki, potrafiłam pisać wyrazy oraz liczyłam do 100 nie było normalne🤔
@@Czarnawrona12 Dziś nazwalibyśmy to nadkompetencją, czyli odmiennym od typowego rozwojem, nie lepszym ani gorszym, innym. Jedna cecha nie daje potwierdzenia danej diagnozy. Do tego potrzeba więcej symptomów.