Czytając niektóre komentarze ręce mi opadły. Jak bardzo nasze społeczeństwu jest skierowane na siebie! Fantastycznie, że pojawiają się takie rozmowy w przestrzeni publicznej. Wierzę, ze powoli coś się będzie zmieniać w naszej świadomości!!
Słucham z zaciekawieniem, uczę się.Zastanawiam się,jak przetrwałam do dzisiejszego dnia.Jestem już emerytką i widzę jakie piekło przeszłam w swoim życiu.Teraz wiem,dlaczego cierpiałam.Nie miałam żadnego wsparcia od ludzi.Szlam sama,samotna i... przesypialam życie.Teraz,kiedy to swoje życie już kończę,po prostu się cieszę.Jestem w tej chwili sama,samotna,stara i żałośnie biedna ( b.mala emerytura) więc za dużo już nie zrobię.Mozliwe, że odpocznę i świadoma swojego ,,autyzmu", znów wejdę w życie.Puki co dziękuję za budującą rozmowę ♥️pozdrawiam
Diagnoza jest OGROMNIE ważna - pozwala ci myśleć o sobie nie jak o dziwaku z licznymi odchyleniami, tylko o człowieku który ma prawo do innych odczuć i zachować. W znacznym stopniu pomaga pozbyć się permanentnych wyrzutów sumienia i krytykowania siebie dlatego, że znowu zachowałaś/-łeś się nie tak jak oczekiwało twoje otoczenie. Rozumiesz, że masz pełne prawo do życia, które jest inne niż życie większości ludzi. Fajny wywiad - super kobiety, dziękuję :)
@@Renatarybic A kto ci broni??? Wszyscy jesteśmy zwierzętami, strunowcami, kręgowcami, ssakami i ludźmi. Dla mnie słowo „człowiek” nie niesie treści bardziej pozytywnych niż zwierzak, a wycinanie fragmentu zdania, co zrobiłaś, to manipulacja. I to strasznie kiepska. Miłego dnia, bez jadu.
Jestem nauczycielem w szkole podstawowej i przedszkolu dla dzieci z autyzmem. Wiem co to znaczy. Bardzo łatwo się przestymulować. Jest to życie na granicy lęku. Osoby z autyzmem czasami mają zdolności językowe, których osoby bez autyzmu nie mają.
Ja się cieszę, że temat autyzmu pojawił się w moim życiu. Co prawda za sprawą serialu Good Doctor. Ja zawsze byłam jakaś dziwna, tak o sobie myślałam. Lubię być sama, nie nudzę się, wolę zwierzęta niż ludzi, po spotkaniach z niektórymi ludźmi nieraz muszę to odchorować na drugi dzień i wiele innych. Czy mam autyzm nie wiem. Nie robiłam sobie badań, ale im bardziej zgłębiam ten temat to tym bardziej myślę, że ze mną jest wszystko ok i faktycznie mogę być w spectrum. Kiedyś się zmuszałam do zachowywania jak inni, ale teraz już nie. Co do pracy, pracuję na etacie, kieruję zespołem, ale nienawidzę small talk, jakoś nie interesują mnie rozmowy o niczym i często po prostu sobie jestem w tej pracy w swojej głowie😅
Niekoniecznie masz autyzm. Wiele cech i zachowań autystycznych mają osoby neurotypowe, ale są one w granicach pewnej normy ( chodzi o skalę i natężenie). Podobnie z niechęcią do gadania o niczym w większym gronie, nie trzeba być autystykiem by tego nie lubić. Wystarczy być introwertykiem by czuć zmęczenie gdy zbyt intensywne są spotkania z ludźmi danego dnia, człowiek odczuwa przesyt bodźców. To co jest moim zdaniem dobrym testem na to czy ktoś ma autyzm, to teoria umysłu. Autysta gdy sam o czymś myśli, coś czuje to jest to centrum świata jego i w jego mniemaniu innych, nie widzi perspektywy innych ludzi, że oni coś inaczej czują, mogą mieć inne zdanie ( Korwin Mikke). Autystyk nie będzie po minie wiedział że kogoś nudzi, nie czuje sarkazmu, ale rozumie, trzeba powiedzieć że sarkazm, wtedy rozumie. Niestety inteligencja empatyczna/ emocjonalna jest wyuczona, a więc słaba. Autysta powiedzmy dziecko, nie komunikuje się, bo jak on coś chce czy myśli, to inni myślą to samo, to jest właśnie ten brak teorii umysłu. Będąc w normie intelektualnej ma wyuczone że musi się komunikować, ale nie ma teorii umysłu z automatu. Neurony lustrzane powodują że naśladujemy i współodczuwamy, np widząc że ktoś uderzył się, krzywimy się jakbyśmy to my się uderzyli itd. Czy zarażamy się ziewaniem, autystycy nie zarażają się ziewaniem. Mamy na twarzy kilka tysięcy neuronów lustrzanych, autystycy kilkaset. Oczywiście zdarzają się diagnozy na wyrost, ale ja znam dwie osoby w spektrum i normie intelektualnej, i to nie jest tylko problem ze są wycofane itp. Autyzm to nie choroba, to zaburzenie. Wszystkie cechy, zachowania autystyczne, mają też ludzie neurotypowi, tylko są one na poziomie który nie zaburza ich funkcjonowania i rozwoju w wielu sferach. Autystyk ma zaburzone funkcjonowanie i rozwój. To nie moda, to fakty. Ale samemu nie można sobie postawić diagnozy.
Jesteś zupełnie normalna , poprostu na tle debili których pełno do koła perła się wyróżnia i jej blask gryzie ich w oczy!!! Poprostu ludzie w spectrum są nadzwyczajni ich mózgi są zbudowane inaczej!!!! Nie znoszą fałszu!!!! Pozdrawiam serdecznie i przesyłam mnóstwo miłości ❤
Tez nienawidzę smalltalk i będąc osoba neuroatypowa zmuszam się nieraz bo wiem że tak wypada i taki jak zwyczaj. Jutro w pracy będzie dziewczyna po 2 tyg urlopie i wiem że muszę się do niej uśmiechnąć i popytać o te wycieczkę ale wewnętrznie zupełnie mnie to nie obchodzi. Wyobraźcie sobie więc jak ciężko się nam żyje kiedy tyle rzeczy robimy odtworczo.
Jesteś po prostu inteligentna. Kwestia autyzmu jest przereklamowana, jako że jest to kolejna moda po lgbt i innych rzeczach, które mają spowodować rozmiękczeniu mózgu mas. Część osób które mają postawioną pozytywną diagnozę wysłać na obóz, albo kazać przekopać pole ziemniaków i od razu wyzdrowieją. Źródłem patologii są duże miasta i tyle w temacie. PS. A że nie lubisz rozmoawiac o bzdurach tylko udowadnia, że masz inteligencję wyższą od innych. Nie poświęcasz uwagi pierdołom.
Choruję na chorobę Bleulera , jednym z czterech osiowych objawów tej przypadłości jest właśnie autyzm. Jestem nadwrażliwy na wszystko. Szczególnie na głupotę i dźwięki, światło, agresję ( w każdej formie ) , na piękno , uwielbiam muzykę potrafię grać na różnych instrumentach. Zdrówka życzę ❤
Co za rozmowa! Uświadamia mi wiele..Jestem mamą 33-latka, od kilku lat leczonego psychicznie, u którego podejrzewam autyzm.Największy problem jest ze znalezieniem miejsca w społeczeństwie: za "mądry",by zaliczyć do chorych a zbyt "inny, chory",by go zaakceptowano w "normalnym" środowisku. Każdy dzień jest drżeniem, co przyniesie,bo problemów w przeszłości było mnóstwo: naiwność,brak rozeznania w realiach życia czy wyczucia kto kim jest, jakie ma intencje,przemoc psychiczna i fizyczna równieśników...Boję się, co się stanie,gdy nas, rodziców kiedyś zabraknie, albo zachorujemy i nie będziemy w stanie utrzymać syna. Serce boli, gdy tych wartości, które on ma, nikt nie potrzebuje...Szukam miejsca, gdzie można uzyskać diagnozę. Jestem w stanie wiele poświęcić, zaangażowac się gdzieś,by pomóc synowi czy innym dorosłym"innym".
Nie ma zawodu. Rozpoczął studia historyczne i nie zaliczył 2 roku i tak zostało. Historia to jego konik. Troche pracował jako ochroniarz w fimach zatrudniających niepelnosprawnych, ale nocna zmiany i niezrozumienie kolegów, dosłownosc traktowania obowiązkòw, pogłębiały tylko problem. Dostaje leki na schizofrenię i jest kompletnie teraz bierny, stłamszony. Probowalismy usamodzielnic go, skończylo sie katastrofą.
Autyzm powoduje najczesciej aluminium, ale tez inne metale lub chemia, ktora dostala sie do mozgu. Z tego mozna oczyscic i powinnas mu w tym pomoc. Jesli autyzm jest lekki, moze oczyszczanie pomoc na tyle, ze juz nie bedzie tym "chorym". Oczywiscie nie jest to proste i łatwe... i nie ma gwarancji, ze sie cofną zmiany. Ale jest szansa mimo wszystko, a oczyszczanie i usprawnienie pracy organizmu jest cenne i tak. Polecam super naturopatke Olgę Grech. Mozna jej posłuchac u np. Mateusza Ostręgi na yt. Posłuchaj ich nagrania o metalach ciężkich, chyba sprzed 3 tygodni. Gdy posluchasz, to mozesz pozniej zadzwonic do niej i powiedziec swoja sytuacje i czy ona jestw stanie pomoc. Ja bym tak zrobila. Tez posluchaj nagran prof. Doroty Alicji Majewskiej o szkodliwosci szczepien i co w nich jest. pozdrawiam
Czemu wobec autystycznych synów rodzice nie stosują terapii i nauki społecznych zasad? Czemu pozwalacie im zachowywac się nieadekwatnie? Kobiety autystyczne muszą się uczyć tych wszystkich zasad a faceci nie?
Też jestem osobą w spektrum autyzmu. Zdiagnozowałam się jako osoba dorosła. Niestety nie miałam wspierających rodziców - moje odmienne, często dziwne zachowanie złożyli na karb złego charakteru i zamiast pomóc, tępili mnie. Nie muszę rozwodzić się nad tym, że w szkole przeżyłam koszmar ze strony rówieśników, bo to jest chyba standard dla autystyka. Dziś mam bardzo duży problem ze znalezieniem i utrzymaniem pracy. Na razie pracuję głównie w kontroli jakości, ale niestety często jest to praca przynajmniej częściowo fizyczna. Mam poważne problemy ze zdrowiem i coraz trudniej jest mi tę pracę utrzymać. Znalezienie kolejnej to też wyzwanie, bo panie z HR-ów podczas rozmów kwalifikacyjnych oceniają ludzi bardzo schematycznie, według tylko sobie znanego klucza i mam wrażenie, że z każdym rokiem coraz trudniej trafić w ten klucz - jakby kryteria, z których korzystają rekruterzy coraz bardziej się usztywniały. Nie bardzo wiem, co mam robić dalej, bo jestem zbyt biedna na to, by się przekwalifikować. Mam coraz mniej nadziei na lepsze jutro i coraz częściej doświadczam obawy, że skończę jako bezdomna.
Cieszę się, że zdecydowałaś się na ten wywiad. Bardzo jest przykre, że musiałaś przejść taką długą drogę i tak własnymi siłami zabiegać o tą diagnozę... takie rzeczy powinny być wyłapywane przez nauczycieli w szkole podstawowej jeśli rodzice nie widzą problemu. Tak jak mówisz ważne jest wiedzieć co się dzieje, oswoić to i po prostu nauczyć się z tym żyć. Dużo powodzenia na przyszłość i pamietaj żeby żyć w zgodzie ze sobą, nie zmuszać się do niczego na siłę.
dobrze jest sobie zobaczyć taki film i się czegoś o sobie dowiedzieć. jestem osobą z zespołem aspergera zdjagnozowano w 2007roku. ogolnie radze sobie z wszystkim pracuje jako kierowca od 7 lat na etat i przy domu sobie wszystko ogarniam no wszystko. jeden jedyny problem to związki z kobietami. nie rozumieją mnie bo się staram. a ja inaczej nie potrafię. albo mi zależy i się staram albo nie i się nie staram o nic. proste dla mnie, nie potrafie trochę starać albo jakoś stopniowo.
Podziwiam to, że jesteś w stanie prowadzić. Podjęłam próbę zrobienia prawa jazdy, ale niestety zbyt duże liczba bodźców i konieczność szybkiego reagowania sprawiają, że to nie dla mnie. Nawet kupiłam sobie parę lat temu skuter, ale niestety stoi nieużywany, bo jazda po mieście za bardzo mnie stresuje.
@elven8467 u mnie jest wszystko nanodwrót jakoś. za kierownicą mam bardzo dobrą podzielność uwagi i czuje sie odprężony z każdym moge wtedy gawędzić i robic wszystko. ale w domu nie potrafie sie skupić. możemy się jakoś poznać ?
@@User-rm9cww spektrum autyzmu są też osoby z dawną nomenklaturą zespołu Aspergera ;) czyli osoby, które rozwijały się w wielu obszarach szybciej niż norma społeczna. Często są to ludzie ponadprzeciętnie inteligentni ;)
Może być różnie. Ja mam IQ 148, a pracuję fizycznie. Nie poradziłam sobie w pracy z ludźmi, z tą fizyczną też jest coraz gorzej, bo mam poważne problemy ze zdrowiem. Jestem zbyt biedna, by się przekwalifikować, a nawet przy tym rodzaju pracy, którą wykonuję, coraz trudniej mi jest pracę znaleźć i utrzymać. Niestety, jeśli ktoś nie ma wspierających rodziców i nie został zdiagnozowany jako dziecko, to ta inteligencja wcale nie pomaga, a wręcz może się stać pułapką, bo znasz swoje możliwości i nie możesz ich wykorzystać.
Nie znam tej dziewczyny osobiście i nie oglądałam top model z nią ale z tego co ona tutaj mówi to jak najbardziej można przypuszczać u niej autyzm. Polecam osobą piszącym niewybredne komentarze przeczytać troche literatury na temat autyzmu u kobiet
@@Renatarybic Jak wiele taka literowka zmienia w przeslaniu? Takie zachowanie to kwestia niskiego poczucia wlasnej wartosci i proby dowartosciowania sie? Slabo.
Bardzo dziękuję za ten wspaniały program❤️❤️🙌🙌.Teraz juz moje wątpliwości sie rozwiały a'propos osoby którą bardzo kocham.Podejrzewalam ze jest facetem po 50 tce z autyzmem,jak jego brat.Wspanialym,dobrym i kochanym człowiekiem ❤️..Pozdrawiam Panie gorąco!❤️❤️🙌
Bardzo dobra rozmowa! Studiuje obecnie podyplomowo kierunek - Edukacja i terapia osób ze spectrum autyzmu i elementami SI i bardzo dużo z tego co mówi Pani Daria pokrywa się z moim materiałem z wykładów, także mam przypomnienie wiedzy :) Ten temat trzeba popularyzować by jak najszybciej i jak największej ilości osób pomóc, dobrze że głośno o tym mówicie, popieram!
Cały ten autyzm i spektrum przypomina troche zawężanie normy dla danych oznaczeń w badaniu krwi. Kiedys byly wieksze zakresy a teraz weższe. Aby uznac ze ktos jest "chory" :) I nie mowie tu o skarajnych przypadkach tylko wychodzi na to ze czasem jakis niedoswiadczony psychiatra albo doswiadczony, ktory ma jakies widzimisie lu akurat będzie niewyspany stwierdza autyzm przestawiajac czlowiekowi zycie o 180 stopni bo widzi male odstępstwo w zachowaniu od "normy". Wszystkie objawy są bardzo NIEJEDNOZNACZNE. A ludzie w wiekszosci są po prostu rozni... maja rozne przezycia charaktery temperamenty traumy przekonania i potrzeby i nie raz zawiedli się na innych i stracili do nich zaufanie i się po prostu boją, nie chcą zaryzykować - co nie znaczy, ze nie mają potrzeby. Ja np nie mam potrzeby gadac o pogodzie i kwiatkach. A ci co gadają o pogodzie i kwiatkach twierdzą, ze glebsze rozmowy nt psychologii, sensu zycia religii są "dziwne". Leczyć powinni się wszyscy ci, którzy sprawiają celowo, ze ktos moze poczuc się zle psychicznie, dreczą, obgadują, przeciwstawiają, manipulują, są falszywe i zasiewają w umyslach normalnych ludzi niepokoj lub swoje "zlote" podstepne mysli i osądy. Za tych "wy naukowcy" sie weźcie jak chcecie naprawiać swiat. Tyle w temacie.
@@dang3r160 piszesz straszne bzdury. Żaden niedoświadczony psychiatra nie postawi diagnozy autyzmu, bo robi to psycholog diagnosta, który zna się na rzeczy i kształci się strikte w diagnozowaniu. Autyzmu się nie nabywa, rodzisz się z nim, więc nie wiem co do tego ma czyjś charakter czy przebyte traumy
@@dang3r160chodzi o to że to choroba genetyczna, gdzie stery przejmuje niejako lewa półkula mózgu. Osoby takie nierzadko mają poczucie winy z powodu wyrządzonych krzywd jednak nie potrafią inaczej bo prawa półkula mózgu odpowiedzialna za empatię intuicję itd jest mniej aktywna. Trzeba nie mieć pojęcia żeby wypowiadać się w ten właśnie sposób.
@@Clementia9 no to ja mam skierowanie na badania dot autyzmu. Beda tez sprawdzac add. Depresje mam juz sprawdzona. Empatie mam na bardzo wysokim poziomie ale... wybuchowość ją przyćmiewa
Wow, Daria, właśnie opowiedziałaś o moim życiu.. Ale cudownie, że są jednak ludzie tacy jak ja. Cudowna jest ta ulga, gdy odkrywasz, że jesteś w spektrum
Ja jestem w spektrum. Ona na prawdę jest w spektrum. Rozmawiałam z nią kiedyś o tym. Mega ma objawy podobne do mnie też. Sorry. Możecie mówić o niej źle. Jednak ja się nie zgadzam z tymi opiniami. Pozdro.
Niestety nie wszyscy terapeuci mają wiedzę na temat spectrum autyzmu czy adhd, podobnie jak kardiolodzy nie znają się na urologii... psychologia jest bardzo szerokim obszarem a AU czy ADHD tylko jego cząstką... w razie czego zapraszam 🍀😊 P.S. opracowanie narzędzi diagnostycznych odrębnych dla kobiet absolutnie ma sens! mam nadzieję kiedyś to powstanie...
W medycynie i przede wszystkim w naukach o mózgu nadal wiemy bardzo mało... tezy jakie stawiano 50 lat temu mogę być nieaktualne, tak jak stawiane teraz być może nie będą prawdziwe za pięćdziesiąt lat. Dla przykładu w obszarach o bardziej namacalnej genezie jak nowotwoty piersi, które są niechlubną żeńską domeną, zdarza się, że także występują one u mężczyzn. Podobnie rzecz ma się z hyperprolaktynemią czy nowotworami tarczycy. Stąd naukowcom, mogło się wydawać, że spectrum adhd czy spectrum autyzmu może częściej dotykać mężczyzn być może z uwagi na jakieś korelacje z układem hormonalnym. Dziś już wiemy, że to raczej nie ma znaczenia. Celowo używam określenia raczej, bo kto wie, co odkryjemy za następnych kilka, kilkadziesiąt lat. Na dzisiaj wciąż nie mamy jednoznacznej odpowiedzi jaki zestaw korelacji genowych i innych czynników odpowiedzialny jest za to, że niektórzy z nas mają neuroróżnorodne mózgi a inni nie... @@nnnnnn3647
@@nnnnnn3647 no chyba jednak nie takie oczywiste dla wszystkich, ponieważ np. przemysł farmaceutyczny generalnie testuje "pod mężczyzn" uznając, że są "domyślnym człowiekiem".
Jestem autystykiem (Asperger i ADHD). Całe życie pracuję na etacie. Męczę się strasznie. Ale to co mamy robić, siedzieć innym ludziom na plecach??? Nic nie robić, bo mnie to męczy bardziej niż innych???!! Właśnie dobrze jak się trafi na zajęcie, które jest monotonne i nie trzeba rozmawiać i nikt od nas nic nie chce extra. Podstawowe pytanie: gdzie mają pracować osoby że spektrum i ile godzin? Żeby się z tego utrzymać.. Co, jak ktoś nie wychodzi z domu wgl.. Itd.
Też mam z tym problem, szczególnie z kontaktem z ludźmi. Unikam jak ognia pracy, gdzie jest aktywna sprzedaż - totalnie nie mam daru przekonywania, poza tym kieruję się w życiu zasadą, że jeśli czegoś nie potrzebuję lub nie jestem do tego przekonana, to tego nie kupię i nie ma mowy, by ktoś mnie do tego nakłonił. Na razie pracuję głównie w kontroli jakości, ale niestety często jest to praca przynajmniej częściowo fizyczna. Mam poważne problemy ze zdrowiem i coraz trudniej jest mi tę pracę utrzymać. Znalezienie kolejnej to też wyzwanie, bo panie z HR-ów podczas rozmów kwalifikacyjnych oceniają ludzi bardzo schematycznie, według tylko sobie znanego klucza i mam wrażenie, że z każdym rokiem coraz trudniej trafić w ten klucz - jakby kryteria, z których korzystają rekruterzy coraz bardziej się usztywniały. Obecnie myślę o nauce testowania oprogramowania - może być to dobry wybór, bo w pracy testera można "piwniczyć" i pracować zdalnie, a mnie bardzo by to odpowiadało.
To ja z mamą miałam inaczej. Podczas diagnozy ADHD dowiedziałam się że moja mama miała w dzieciństwie diagnozę dziecka nadpobudliwego ( Tak to się kiedyś nazywało ) niestety nie przełożyła tego na swoje córki bo mam jeszcze bliźniaczkę. Dlatego diagnozę dostałam dopiero jako dorosła. Ps. Też mam nadsluchowość także rozumiem bohaterkę! ❤
Mój syn ma nadsłuchowość. I ciężko się skoncentrować takim dzieciom Bo przeszkadza im. Np. Że ktoś wszedł na korytarz a one są w klasie i wsłuchują się w to co na zewnątrz. Szkoda że pomimo tego wywiadu ludzie nadal nie rozumią,szufladkują. Żal mi też dzieci niezdiagnozowanymi gdzie rodzice wiedzą że dziecko ma problem ale nie chcą nic z tym zrobić i pomoc i przeczekać,może przejdzie. A problem nie zniknie
Moja córka została zdiagnozowana w wieku 17 lat. Ma nadwrażliwość sensoryczną. Ciężko się funkcjonuje i trudno komuś wytłumaczyć na czym to polega. Dobrze, że są te wywiady. Znajomi myślą, że osoby że spektrum są mniej inteligentne co nie jest prawdą.
@@nnnnnn3647 kogoś takiego/chore dziecko? aha ale wiesz że autyzm to nie choroba? rodzisz się z tym, nikt sobie tego nie wybiera. Nie zmnienia to faktu że są szkoły integracyjne do których można posłać dziecko ale nie wszędzie. Najlepsze jest to że autyści mają często więcej empatii niz niejeden "normalny zdrowy" 😍
@@nnnnnn3647Nie każdy z ADHD ma nadpobudliwość objawiającą się na zewnątrz, a w szczególności dziewczynki. Ten kościół jest w głowie, to że wszystko rozprasza. W klasie bardzo ciężko się skupić. "Normalne" dzieci rozwalają życie autystom dręcząc ich.
@@maksymilianxxxx6076 to był konflikt pomiędzy Krzysztofem Gonciarzem a Daria Dąbrowską, która jest tu gościem. Padały mocne oskarżenia z obu stron, jest sporo materiałów na ten temat na YouTubie i artykułów na innych stronach www. Wystarczy, że wpiszesz oba nazwiska w wyszukiwarkę
Niesamowita rozmowa! Można zupełnie inaczej zrozumieć to spektrum. Twoje rozmowy powinny być obowiązkowe w każdej szkole jako lekcja obowiązkowa. Tyle by to zaoszczędziło krzywdy wielu osobom… Jesteś wspaniała i robisz super program! Trzymam mocno kciuki za przyszłe produkcje ✨❤️
Polecam brać tą Panią z dużą dozą dystansu, na początku miała depresje, potem ocd, następnie spektrum autyzmu +- asperger, a potem "pełnoprawny" autyzm. Z kolei ja się nie dziwie jej pierwszemu psychiatrze ze jej nie zdiagnozował/a jako spektrum autyzmu, ale coz nie jestem lekarzem.
@@RaZziaN1 polecam większą otwartość na drugiego człowieka. Można być błędnie zdiagnozowanym jako osoba z OCD, ponieważ objawy autyzmu i OCD częściowo się pokrywają. Tak samo jak można mieć błędnie zdiagnozowane przeziębienie, gdy ma się grypę czy covid. Autyzm i spektrum autyzmu to synonimy. Nie można więc powiedzieć, że ktoś miał spektrum autyzmu, a teraz po prostu autyzm. Co do nazwy "zespół aspergera" to nazwa ta znika z aktualnej klasyfikacji chorób i zaburzeń WHO. Ta klasyfikacja zawiera nazwy i opisy wszystkich chorób i zaburzeń, jakie są aktualnie znane po to, żeby wszyscy lekarze na całym świecie diagnozowali tak samo. Ta klasyfikacja jest regularnie aktualizowana, bo medycyna idzie do przodu i lepiej rozumiemy, czym są poszczególne choroby. W rezultacie, to, co wcześniej klasyfikowaliśmy jako zespół aspergera, obecnie klasyfikujemy jako "wersję" spektrum autyzmu, tak samo pełnoprawną, jak wszystkie pozostałe. A problemach z diagnozą zaburzeń neurorozwojowych wie każdy, kto kiedyś próbował taką diagnozę uzyskać. Specjalizacje w psychiatrii czy psychologii mają taki duży sens, jak specjalizacje w bardziej "fizycznej" medycynie. Nie każdy internista zdiagnozuje chorobę, o której ledwie raz gdzieś słyszał. Tak samo nie każdy psychiatra zdiagnozuje autyzm czy ADHD, jeżeli nie ma w tym zakresie dodatkowego doświadczenia i wiedzy
To nie musi być autyzm a styl osobowości, który daje takie objawy+ czynniki immunologiczne które pogarszają objawy. Mi jeden psychiatra zdiagnozował schizoidalny styl osobowości, drugi uważa, że mam ADHD. Też mam OCD, ale ja myślę, że to bardziej podchodzi pod moją osobowość schizoidalną. I też się zastanawiam po co diagnoza. Po co leki na to na to i na to brać i firmy farmaceutyczne mają z nas mieć zyski. Mam też problemy jelitowe, braki witamin i mikrobiom też wpływa na te zaburzenia i z tym trzeba walczyć, a nie u psychiatry brać leki. Nadwrażliwość słuchowa to też może być ADHD albo WWO i ja u niej jak już bardziej widzę ADHD niż autyzm. Chcesz lepiej funkcjonować ze swoją neuroróżnorodnością to zmień środowisko, zacznij się zdrowo odżywiać, uprawiać sport, brać zioła i suplementy pogódź się z tym, że w pewnym środowisku nie będziesz czuł się tak dobrze jak w innym no i ok. Po co komu diagnoza i leki. Była studentka psychologii
@@zacnieprawisz9171 ale w przypadku zaburzeń lękowych, depresyjnych, leki na nadpobudliwość to już tak. To jest inny sposób patrzenia na świat, więc czemu dawać leki komuś kto się urodził inny. To ja wiem. Logiczne
Dodałabym jeszcze dwa nurtujące mnie pytania: 1. Czy autyzm zawsze ma się od urodzenia czy może być nabyty w trakcie życia, nawet w dorosłości? Słyszałam, że można nabyć, ale nie wiem czy to prawda. 2. Czy każdy w spektrum ma jakieś konkretne zainteresowanie, któremu oddaje się w 100% czy może być to kilka gałęzi, kilka hobby, które zmieniają się co jakiś czas? Interesuję się autyzmem, dlatego dziękuję za ten wywiad, wiele wniósł do mojej głowy :)
Tak istnieje autyzm nabyty. Mamy autyzm wczesnodziecięcy oraz atypowy. Atypowy może pojawić się w późniejszym wieku np 4-6 lat, pojawia się wtedy regres różnych umiejętności dziecka, np. cofa się rozwój mowy, umiejętności społeczne itp. Niestety istnieje też zespół PANDAS który ma podobne objawy, a jest wynikiem infekcji. Nikt nie wspomniał o tym, że w autyzmie (nie całym spektrum, czyli nie w ADHD i nie w Aspergerze) występuje typowy problem z kontaktem wzrokowym i wspólnym polem uwagi. Jeśli patrzysz na interesujący wazon z kwiatami na wystawie sklepowej i mówisz dziecku "zobacz jaki śmieszny wazon" to ono nie ma pojęcia o czym mówisz, bo nie wpadnie na to, żeby spojrzeć na Twoje oczy i zobaczyć, gdzie masz skierowane spojrzenie.
Może też pojawiać się hobby, które mocno pochłania i które co jakiś czas się zmienia. Np. kiedy osoba "wyczerpie" studnie jednego tematu, zaczyna dogłębnie drążyć kolejny. Nazywa się to fiksacjami.
@@Neverland_is_hereOsoby z tym rodzajem autyzmu o którym mówisz wciąż się z nim urodziły, po prostu autyzm jest spektrum i nie wszystkie objawy atypowe można wychwycić póki dziecko nie zacznie wchodzić do społeczeństwa jako jego integralna część. Nie każdy autysta zaczyna mówić później, nie każdy autysta ma problemy z dotykiem, chodzeniem albo reakcją-a raczej jej brakiem-na swoje imię, co nie znaczy nie jest autystyczny i nie zmaga się z objawami w dzieciństwie. Mimo wszystko gdy spojrzysz w przeszłość, zawsze występuje coś co wskazuje na spektrum autyzmu i to kryterium diagnozy aby w ogóle wziąć to zaburzenie neurorozowjowe pod uwagę. Zwyczajnie nie wszystko u autystyków objawia się typowo, jak by to sobie wyobrażały podręczniki i nie wszyscy ludzie są na tyle uważni i świadomi aby zwracać uwagę na pewne dziwności, tym mocniej jeśli to ich pierwsze dziecko. Nie da się nabyć autyzmu, to nie jest możliwe
@@naghtie5196 Mimo wszystko się nie zgodzę. Osoby, które nie mają typowych objawów autyzmu po prostu nie są autystykami. Atypowy autyzm oznacza, że pojawia się później, a nie że towarzyszą mu całkiem inne objawy, których nie spotka się w autyźmie "typowym"/wczesnodziecięcym... Poza tym niestety ale każdy człowiek nie-autysta również posiada różne cechy ze spektrum, mój mąż np. ma echolalię a nie ma autyzmu. Ja mam liczne zaburzenia SI ale autyzmu nie mam. Trudne dzieciństwo również nie czyni z nikogo autysty. Ktoś kiedyś ładnie powiedział, że autyści mają po prostu inny system operacyjny, inny software.
Bardzo chciałabym pracować w biurze. Przez jakiś czas pracowałam, niestety straciłam tę pracę, bo miałam trudności w kontaktach z klientami. Obecnie pracuję fizycznie, ale jest coraz gorzej, bo mam problemy ze zdrowiem. Zaczynam tracić już nadzieję, że cokolwiek zmieni się na lepsze: jestem zbyt biedna, by się przekwalifikować, znaleźć i utrzymać pracę też jest ciężko, przestaję też dawać radę fizycznie 😓
Super rozmowa! Bardzo fajnych ludzi pani zaprasza, z bardzo ciekawymi tematami. I wciąż czekam na temat o introwertykach i o osobach w spectrum aseksualności (wiedza na ten ten temat jest wciąż strasznie ograniczona, a tacy ludzie są stygmatyzowani i nazywani dziwakami)
Nadsłuch - inaczej mizofonia. Koszmar. Jadąc autostradą chcę się zatrzymać i szukać "pukaczka". Bo gdzieś w trzewiach aura, gdzieś na dnie przepastnego auta turla się i skacze PUKACZEK. Pukaczek stuka i puka. Terkocze i warczy. I wkurza. Aż się robi gorąco. Jestem w stanie kilka razy zatrzymywać się i rozgrzebać całe auto w poszukiwaniu pukaczka. To może być śrubka na dnie bagażnika. Skrobaczka do śniegu, która puka w plastik przy określonych obrotach silnika. Albo zwyczajnie luźne wyposażenie auta.
Tak sobie czytam i zastanawiam się skąd na niektórych kanałach yt tylu nienawistników? W komentarzach sporo przemocy, zła i zwyczajnej głupoty. Bo to już nie jest ignorancja czy zwykłe chamstwo. To coś więcej.
Pytanie do osób w spektrum: jak na wasze trudności reagowali rodzice gdy byliście nastolatkami? a jaka była ich reakcja gdy dostaliście diagnozę? coś się zmieniło w domu?
@@beata1861 A może trochę więcej szczegółów? Co tu jest tabu? Że dziecko może mieć zaburzenie, czy że się dalsza rodzina dowie, a może jak sobie da radę w życiu? No i chyba rodzice widzą, że coś jest nie halo, to co z tym robią? Szukają pomocy to gdzie? Wyrzucaja z domu? Coś jednak robia, co nie?
A proszę Cię bardzo: Ja dostałam diagnozę od psychiatry , że mam autyzm z anankastycyzmem (a dostałam ją podczas diagnozy mojej córki, która ponoć też ma autyzm, anankastycyzm wyraża się poprzez manie skierowane wyłącznie w stronę rzeczy, które nazwała bym moimi hobby). Mam wrażenie, jak przedmówca, że dzisiaj wszystkim się to diagnozuje. Jednak słowo "trudności" trochę mnie śmieszy, bo jako nastolatka jedyne, co w kółko moja mama słyszała, to to, że jestem "aspołeczna"... byłam uważana za małego "świrka artystycznego", pisałam utwory muzyczne, wiersze, dużo malowałam, zajmowałam się wieloma tego typu rzeczami, grałam na instrumencie, ale nienawidziłam kontaktu z rówieśnikami, których uważałam w większości za debili. Na przerwach głównie siedziałam w bibliotece, miałam jedną najlepszą przyjaciółkę, nawiasem, też walnęli jej diagnozę... Zwykle nasze spotkania polegały na tym, ze razem czytałyśmy książki lub malowałyśmy. Miałam w liceum badanie na inteligencję i stwierdzono wysoko ponad przeciętną, ale oceny miałam zaledwie dobre, głównie, bo mnie nie lubiano, klasa mi dokuczała a nauczyciele pomagali w tym, uważając za "dziką". Mam węch niemalże psi i słuch absolutny, ale uczyniłam z tego supermoce, niestety mam tez ostrą nadwrażliwość na światło, ale fotochromy to ogarniają. Córka, lat 8 , za to lubi towarzystwo, ale tylko dwóch koleżanek, znów - podobnie jak to było u mnie - obie dziewczyny mają diagnozę... I też siedzi w bibliotece. Też miała testy na inteligencję, ale coś pozmieniano, bo dostała "dwa wyniki": inteligencja emocjonalna w dolnej granicy, a ta "zwykła", nazwijmy to, wysoko ponad przeciętną (107-117 IQ w wieku 7 lat). Jestem z niej dumna, uważam, ze dziecko autystyczne da się zmienić w geniusza i staram się... Więc opisałam Ci jak ja jako matka to czuję. Z resztą... moja mama - podobnie jak ja jest anankastykiem, ale dość skrajnym, nie była diagnozowana pod kontem autyzmu , ale myślę, ze też go ma. Teraz myślę, że wzmagała mój: nie pozwalała mi się spotykać ze znajomymi poza szkołą aż do pełnoletności, jak nie musi nie wychodzi z domu, zakopuje się w książkach, pracowała latami jako inżynier. Nawiasem, ja nie wychodzę ze swojego domu jak nie muszę. Mam męża, przyjaciół, ale szybko padają mi baterie społeczne. I tu znowu ciekawostka: 3/5 moich najlepszych przyjaciół to autyści. Więc albo przyciągam takich albo dzisiaj co druga osoba jest w spektrum... BTW zaczynam wierzyć, pomimo mojej diagnozy i tego jaka "dzika" jestem, jak nie lubię wychodzić z domu i tego jak np. nienawidzę imprez, pomimo tego , ze córka późno zaczęła mówić i tej całej otoczki... że autyzm dzisiaj to moda.... Chyba, że otaczają mnie niemalże sami autyści...
Ja mam autyzm , uszkodzenia mózgu i niepelnosprawność intelektualna .Jestem wykluczony z życia naprawdę nie wiem co będzie dalej ze mną nic nie dają już wizyty u lekarza psychiatry i u specjalisty psychologa.Nie wiem co będzie ze mną jak rodzice moi umrą pewnie będzie to mój koniec .Próbuje się do dziś usamodzielnić ale nic z tego nie idzie mi.
Twoja wypowiedź jest tak poprawna, logiczna i spójna, że trudno uwierzyć w niepełnosprawność intelektualną. Wiele lat uczyłam tzw. normalną młodzież, i nierzadko były z pisaniem duże trudności. Trzymaj się więc, wiele potrafisz!
@@jjele919 Idź kity komuś innemu wciskać .Przecież iloraz inteligencji wyszedł mi bardzo słabo w szkole sobie nie radziłem wcale .Mam to gdzieś czy mi wierzysz czy nie.
@@60sebaMogłeś mieć problemy ze skupieniem na teście iq i tak samo w szkole, bo np. nie interesowało Cię to. Pooglądaj na jutubie więcej o autyzmie i adhd, a może zrozumiesz w czym leży problem.
Coś jej się pomyliło z tą skrzynią za 16 000zł. Żeby kupić zestaw ADOS-2 to trzeba być psychologiem albo mieć odpowiedni certyfikat. Sam test ADOS-2 to jest koszt 1500-2000zł i robi się go w odpowiedniej placówce, a nie kupuje się samemu skrzynię za 16 000, coś jej się grubo pomyliło.
Ona nigdzie nie powiedziała, że sama kupowała skrzynię za 16tys.... Chodzi o to, że terapeuta diagnozujący spektrum musi wydać dużo pieniędzy na to żeby móc to robić (kursy, zezwolenie na ADOS, ta skrzynia) i żeby mu się to zwróciło to diagnoza swoje kosztuje...
Warto rozwijac samoswiadomosc i sie samemu ksztalcic, tyle wiedzy mamy teraz dostepnej, ze juz nie ma wymowek. Samemu tez sie mozna zdiagnozowac. Chyba my siebie znamy najlepiej, a ile razy lekarz dawal zle diagnozy? Jako dyslektyk uslyszalam tylko i wylacznie jakie sa moje minusy, nigdy nikt mi nie powiedzial o zadnych mocnych stronach. Nigdy nie bylo wzmianki o tym, ze czesto wspolistnieje to z autysmem i adhd. U kobiet dopiero niedawno zaczeto diagnozowac ADHD a to przeciez nieoznacza, ze zadna kobieta wszesniej go nie miala. Wiec ekspert sie moze mylic, jesli zamiast sam obserwowac idzie wedle wytycznych w ksiazce, dopoki ktos nie przyjdzie i tych wytycznych nie zmieni. Sami sobie mozemy duzo pomoc. Ja po przejciu testow na osobowosc, autyzm i adhd zyje duzo swobodniej. Nie mam juz plakietki dziwnej, nie jestem juz na misji naprawiania siebie by byc normalna wedle jakis spolecznosciowych, z gory narzuconych kryteriow. Czym jest norma? Zwykloscia, czyms co wystepuje czesciej... a kto przewaznie zmienia swiat? Odmiennosc jest ok.
Ja mam autyzm dziecięcy i funkcjonuje całkiem dobrze pomimo opinii innych rodziców zwłaszcza dzieci z autyzmem że nie możliwe że mam autyzm bo zbyt dobrze funkcjonuję
Moj siostrzeniec je kanapkę osobno i nic nie może ze soba sie stykać!? Osobno wędlina, osobno chleb, osobno sałata i żadnego masła, majonezu. Pomidorówka bez makaronu i makaron bez niczego. A moja siostra mowi że on tak tylko wydziwia bo ma cztery lata i jeszcze wyrośnie z tego
Może wyrosnąć, a może być Autyzm. Spektrum ma dużo różnych cech. Znam dzieci, które tak jadły i absolutnie nie mają autyzmu i dziś jako pedagog nie podejrzewała bym u nich takiej diagnozy(prędzej sobie bym taką postawiła). Natomiast faktycznie takie zachowania to "czerwona lampka" dla rodziców. Nie chodzi odrazu o stawianie diagnozy, ale np jest to też objaw zaburzeń integracji. sensorycznej. Wszystkie dzieci w spektrum mają problemy IS - mniejsze lub większe, ale nie wszystkie z tymi zaburzeniami mają Autyzm.
Ja mam jakieś dziwactwa. NIE lubie kiedy ktoś obcy za bardzo się do mnie zbliza, w marketach wybawieniem był covid i odległość 1,5 m. Musze mieć przyprawy poukladane wg daty przydatnosci, makaron wg grubości a talerze wg wielkości , wszystko musi mieć swoje miejsce (niektóre rzeczy, reszta mnie nie interesuje, może być syf) wszystko robię zbyt wolno i dokładnie, muszę się cały czas pilnować, jestem ufwna i jeśli ktoś coś mowi przyjmuję to za fakt a po chwili dopiero zastanawiam czy to bylo serio czy żart. I całe życie na baczność.
@@samanthashaman5630 co jest tokstycznego w moim komentarzu? napisałem prawdę. daria jest straszną mitomanką oraz toksykiem i wie to chyba każdy, kto zapoznał się z tym co robi w internecie. na jej miejsce w tym podkaście mogłaby zasiąść bardziej kompetentna i dojrzalsza osoba
Nie jestem raczej jakimś dziadem ale musiałem zatrzymać film w momencie usłyszenia "VIBE ASPERGERA" by powtórzyć to kilka razy na głos. Nie dziwcie się, że zabite dechami konserwatywne umysły uznają choroby psychiczne za tymczasową modę. Odpuszczam dalsze słuchanie o autystycznym wajbie ale też zamierzam w niedalekiej przyszłości wybrać się na profesjonalną diagnozę bo przypuszczam od siebie to od jakiegoś roku - dwóch lat. Z początku w formie żartu, ale może być coś na rzeczy.
Jestes piękną i mądra dziewczyną. Moj brat ma już 60 lat i ma nie zdiagnozowany autyzm . Chce mu pomóc. Moj brat pracuje ale widzę wiele u niego ze spektrum
Ciesze sie z takich rozmow, bo malo sie o tym mowi...sama uświadomiłam sobie wiele spraw dzięki temu. Spotykalam sie z mężczyzną z autyzmem, relacje zakonczylam ja bo to byl rollercoaster...sama mam wlasne demony wiec postanowilam odciąć to bo mi zależało coraz bardziej a druga strona...coz do tej pory sama nie wiem, dzieki tej rozmowie zrozumialam jedno... zabrakło zrozumienia z mojej strony na pewne zachowania i tez zaluje ze nie poprosiłam drugiej strony, by mnie pokierowal w "swoim świecie" bym mogła lepiej zrozumieć badz inaczej interpretować pewne zachowania...
uwierz mi, to on musi najpierw nauczyć się swojego autyzmu i jak jego zachowanie wpływa na innych przynajmniej ja tak myślę, bo sama żyłam w nieświadomości tego, że mam autyzm, i nawet o tym nie myśląc skrzywdziłam wiele osób, które chciały się ze mną umawiać
Tylko należy pamiętać, że objawem spektrum autyzmu nie jest niesłuszne oskarżanie innych o wykorzystywanie i wymyślanie historyjek i szaleńcze próby zniszczenia komuś życia! ^_^ należy to rozgraniczać
Nie wiem czy to dobry pomysł mówić młodym ludziom że mają autyzm, ja powiedziałam 10latkowi swojemu synowi i od tam tej pory wszystko co mu nie wychodzi zwala na autyzm i generalnie się wstydzi że go ma 😢codziennie słyszymy dlaczego się taki urodził 🙈
Powiedziałam synowi o diagnozie gdy miał 12 lat. Myślę, że to nie był db pomysł. Synowi jest przykro. Obecnie ma 14 lat i nadal mu przykro z tego powodu. Drugi raz bym nie powiedziała...
@@patrycjapatrycja4235ja także żałuję tylko mój usłyszał gdy gdzieś na lotnisku przy kontroli wspomniałam i potem zadawał pytania nie chciałam go okłamywać ale także drugi raz bym nie powiedziała przynajmniej w tym wieku.
To samo jest z depresją, nerwicą, niepewnością tożsamości płciowej. Teraz posiadanie depresji itp. jest modne i to łatwy wytrych na nieporadność życiową "odwalcie się ode mnie mam autyzm".
@@patrycjapatrycja4235 a wcześniej nie pytał? bo wiesz mam 11 letnie dziecko diagnoza autyzm od 3 roku życia i w pierwszej klasie zapytał czemu ma wspomaganie ,te wszystkie terapie ,wizyty u lekarzy itd to,że Twój syn się nie zapytał wcześniej to aż dziw:).
Jestem na podobnym etapie jak Daria była, spisuję swoje objawy i szukam wszelkich informacji. Czy jest szansa poznać cenę tej diagnozy? Możecie napisać jak się nazywa ta fundacja na NFZ? Bo ciężko mi wyłapać ze słuchu. Z góry dziękuję za odp. I dziękuję za odcinek. To kolejna kropka dla mnie, która zbliża mnie do diagnozy.
Noi już się dowiedziałaś. Odpowiedzi brak. Tak się właśnie szanuje ludzi, którzy wchodzą na czyjś kanał. Ale prosić o subskrypcję to tak jak najbardziej.
@@Sraka997 To co piszesz, to manipulacja i zwykłe kłamstwo anonimowy użytkowniku. Daria rok przed diagnozą w prywatnej wiadomości do jakiejś tam dziewczyny w jakiejś relacji z Gonciarzem (której screen udostępnił Gonciarz) napisała, że jej psycholog stwierdziła, że nie spełnia kryteriów Aspergera (przestarzałe są i testy i sama terminologia, więc nic dziwnego, że tak powiedziała ta psycholog, a też nie każdy randomowy psycholog jest specem w temacie, bez diagnozy ta psycholog w ogóle nie powinna wypowiadać takich ostatecznych sądów). W tym samym filmie chwilę później Gonciarz zwraca uwagę, że to było napisane rok przed tym kiedy Daria ogłosiła, że zdiagnozowano u niej nieneurotypowość w spectrum autyzmu. To jakie ma się przekonania w danej chwili na podstawie danych w danej chwili nie przesądza o innym zdaniu w przyszłości, które się zmieniło na podstawie dodatkowych informacji. Także bez przekłamań proszę.
Z autyzmem się niestety rodzi i ma się do końca życia. Chodzę do pracy z takimi uczestnikami, którzy nigdy nie mieli dziewczyny albo chłopaka i tak jak ja nie będą mieć ich wcale. Ja też nie zamierzam mieć dziewczyny i dzieci. Lepiej mieć psa albo kota.
Autyzm często ma konkretne przyczyn jak np. infekcje neurologiczn, dlatego wiele osób po wdrożeniu kompleksowej diagnostyki i leczenia doszło do momentu gdzie cofnięto im orzeczenie o autyzmie. Na grupkach w temacie jest sporo takich historii.
Ja mam smutną historię, bo okazało się, że przez caky czas trwania 2 letniego związku, podejrzewalam to ale nigdy do siebie nie dopuscilam do siebie to, ze moj chłopak ma autyzm i to mocny. Mozna z nim rozmawiac, seks byl dobry, byl opiekunczy ALE inne rzeczy to byla udręka, nie wyjdzie z domu bo nie chce nikogo spotkac, bo nie chce zakladac tego ubrania, każdy dzień to bylo wyzwanie, brak checi do spedzania czasu z rodziną, zla komunikacja w relacjach wszelkich, inny punkt widzenia, inny styl rozmowy, nie umial ciagnac rozmowy z kimkolwiek. Wybory jedzeniowe to byla katorga, kazdy dzien to byl koszmar i dramat jedzeniowy, jezu Chryste, ciągłe przekonania o kazdej czynnosci zyciowej, napewno to napewno tamto. So tego ciagly stres i brak jakiegokolwiek postępu w relacji, zaniedbywanie wlasnych relacji z rodziną, brak relacji ze znajomymi, chowanie sie w miejscach publicznych, unikanie miejsc publicznych, sam jeszcze tak, ale z kimś? Nigdzie nie pojdzie z rodziną, z dziewczyną, z kolegą. Nie połączy ze sobą kilku osob nie ma opcji. Tragedia, mimo ze kochalam i zawsze chciałam isc na kompromis to nie bylo to mozliwe, nie poświęcał mi tyle czasu i uwagi, takiej która powinna byc w relacji intymnej. Ja pozostawiona sama sobie na kazdych uroczystościach rodzinnych, czy wyjazdach. O wyjazdach dla przyjemności nie ma mowy. Zeby poprostu pojsc cos zrobic to naprawde igromny problem był. Mimo że ten człowiek mnie pokochał i dal mi duzo milosci, to tez dal mi wiele powodów aby znienawidzic siebie, bo myślałam że to ja nie potrafię tworzyc zwiazku z nikim, aby ktos mnie tak chcial jak ja jego. A to wszystko okazało się że ja nie miałam zielonego pojęcia że to autyzm a nie wielka niechec do mojej osoby
@@zxcvaz ja uważam że to coś z głową bo taka totalna izolacja społeczna to zaburzenie a nie charakter, to utrudnia funkcjonowanie i jednostka sama siebie ogranicza. Może ważny aspekt jaral zioło od dziesięciu lat. Przez pierwszy czas związku on jeszcze był normalny ale potem to już kurwa masakra, był po prostu sobą w 100% i mimo uczucia i chemii no zabrakło bezwarunkowej miłości, która z mojej strony by wyglądała tak, że byłabym jego niewolnikiem, robiącym wszystko za niego i braku jakiejkolwiek satysfakcji z życia, bo to że on miał coś z głową to jedno ale to że każde normalne zachowanie moje było postrzegane jako straszne i niedopuszczalne to drugie. Totalny celibat funkcjonowania w społeczeństwie jakiejkolwiek. Moja rodzina zapominała jak wyglądam.
Trochę się nie zgadzam, że zawsze trzeba poddawać terapii ludzi z autyzmem, szczególnie tych dobrze funkcjonujących, późno zdiagnozowanych. Nie mówię, że taki ktoś ma całkowicie olać pracę nad sobą, ale jednak inne niepełnosprawności są traktowane trochę ulgowo- niewidomym czy niesłyszącym odpuszcza się, mniej się od nich wymaga, bo wydaje się, że autystyk więcej ogarnie, z dużym naciskiem na wydaje się. Nam się wydaje, że osoby autystyczne są problematyczne, a z ich perspektywy ci normalni są problematyczni i to autystycy muszą się ugiąć i wykazywać się wyrozumiałością w ich perspektywie.
Czasami to dobre funkcjonowanie jest pozorne. Ja też niby dobrze funkcjonuje bo pracuje i place podatki, ale jak ciężko przychodziłam wszystkie etapy rozwoju społecznego i emocjonalnego w dzieciństwie, wieku nastoletnim to sama wiem. Nadal pod wieloma względami czuje się jak nastolatka pomimo słusznego wieku. Bywa że bez pomocy, a umówmy się, większość nigdy odpowiedniej pomocy nie uzyska, przepaść zyciowa pomiędzy człowiekiem w spektrum nawet tym samodzielnie ogarniajacym codzienność, a tymi "normalnymi" jest ogromna
zgodzę się z ostatnim zdaniem, ale myślę, że każdy kto ma możliwość powinien iść na terapię. nie chodzi o taką, żeby uczyć się jakiś zachowań (bo to już sami robimy maskując się i męcząc się przy tym), tylko o taką, która pomoże nam zrozumieć siebie
@@Sraka997a nie jest tak, że najpierw wykluczono, a potem inny diagnosta jej to jednak potwierdził? U specjalistów bywa tak, że dopiero któryś z kolei dochodzi do sedna problemu, a autyzm nie raz ciężko zauważyć
No wszystko fajnie, ale wolałabym aby o tak ważnym temacie opowiadała kobieta w spektrum, która nie brała udziału w medialnej dramie na poziomie rynsztoka.
Jak sie natrafi na Narcyza manipulatora....to kazdy najzdrowszy pozytywnie nastawiony do ludzi. ..popelni błąd .... zwłaszcza jak chodzi o oczekiwanie milosci
Ja bym lasce nie ufała, ona lubi dramy wokół siebie, najpierw zadawała sie z Gonciarzem a pozniej jak ten nie chcial zwiazku to zaczela go osaczać. Ponoc Gonciarz złożył zawiadomienie na policję o stalking.
@@tomaszgilowski8446 czego nie rozumiecie?? Nie wiecie, że ludzie z autyzmem bywają stalkerami? Wystarczy trochę poszukać, poczytać i nabędziecie wiedzy, ale po co? Wystarczy ocenić i zaszufladkować. To takie proste, prawda??
Ok, to ciekawe co mówisz. Jestem terapeutą autyzmu, ale ogólnie interesuje mnie ludzka psychika. Do rzeczy.....tu mówisz stricte o manipulacji, może nawet z rysem psychopatii🤷. Niemniej jednak dzięki za informację, bardziej się temu przyjrzę. Pozdrawiam.
Co do mody... W autobusie kiedyś spotkałam małego chłopczyka który płakał mamie że chce mieć depresję jak jakiś inny chłopiec. I chce iść do psychologa bo wszyscy teraz chodzą. Więc jak zawsze każdy widzi tylko swoją bańkę :)
Sam jestem w spektrum, mam dzieci autystyczne, wiedza na temat autyzmu jest beznadziejna... Tesla był autystą... i inni dzięki którym macie np. prąd , tak wiem zaraz hejt.
U mojego syna w wieku 17 lat dopiero się dowiedzieliśmy że on ma spectrum Aspergera psycholodzy nic nie widzieli dopiero psychiatrzy biegli sądowi tą diagnozę postawili to nam wytłumaczylo całe życie wcześniejsze
Ciesze się że w polskich mediach w końcu zaczyna pokazywać się osoby z autyzmem i innymi zaburzeniami. Jednakże myślę że teraz jest odpowiednia pora zacząć pokazywać osoby z autyzmem które kompletnie nie są wstanie same funkcjonować w społeczeństwie tzw. osoby z głębokim autyzmem. Wiem że nie będą to clickbity i miłe widoki, ale myślę że wiele ludzi po zapoznaniu sie z tematem otworzy oczy na innych ludzi z różnymi potrzebami i pomyśli inaczej o nich niż tylko 'swiry'...
Cały ten autyzm i spektrum przypomina troche zawężanie normy dla danych oznaczeń w badaniu krwi. Kiedys byly wieksze zakresy a teraz weższe. Aby uznac ze ktos jest "chory" :) I nie mowie tu o skarajnych przypadkach tylko wychodzi na to ze czasem jakis niedoswiadczony psychiatra albo doswiadczony, ktory ma jakies widzimisie lu akurat będzie niewyspany stwierdza autyzm przestawiajac czlowiekowi zycie o 180 stopni bo widzi male odstępstwo w zachowaniu od "normy". Wszystkie objawy są bardzo NIEJEDNOZNACZNE. A ludzie w wiekszosci są po prostu rozni... maja rozne przezycia charaktery temperamenty traumy przekonania i potrzeby i nie raz zawiedli się na innych i stracili do nich zaufanie i się po prostu boją, nie chcą zaryzykować - co nie znaczy, ze nie mają potrzeby. Ja np nie mam potrzeby gadac o pogodzie i kwiatkach. A ci co gadają o pogodzie i kwiatkach twierdzą, ze glebsze rozmowy nt psychologii, sensu zycia religii są "dziwne". Leczyć powinni się wszyscy ci, którzy sprawiają celowo, ze ktos moze poczuc się zle psychicznie, dreczą, obgadują, przeciwstawiają, manipulują, są falszywe i zasiewają w umyslach normalnych ludzi niepokoj lub swoje "zlote" podstepne mysli i osądy. Za tych "wy naukowcy" sie weźcie jak chcecie naprawiać swiat. Tyle w temacie.
Manipulatorzy i oszuści czyli psycho/socjopaci nie pójdą na terapię. Za nich bardzo trudno się wziąć. Dosyć autystycznie naiwne myślenie, że specjaliści mogą sie wziąć za takich ludzi. Pomijasz fakt, że tacy ludzie są bardzo dobrze ustawieni społecznie i nie dadzą sie uznać za kogoś do leczenia.
to tak nie działa, że ktoś dostaje diagnozę w jeden dzień, ja czytam o autyzmie już przez 3 lata zastanawiając się, na ile go mam - uwierz, że nie chodzi tu o "diagnozę" ani "leczenie" (nie da się leczyć autyzmu, tak swoją drogą) tylko o lepsze zrozumienie siebie i świata oraz polepszanie swojego funkcjonowania w społeczeństwie, gdzie czujesz od dziecka, że pewnych rzeczy nie dane było ci się naturalnie nauczyć mi to pomogło się nauczyć, że: - nie każdy ma ślepotę twarzy, jak ja (prosopagnozja) i ludzie generalnie rozpoznają twarze, nie jestem więc złym człowiekiem za niepamiętanie czyjejś twarzy, bo się jej nie nauczyłam (kiedyś myślałam, że wszyscy muszą przechowywać takie "mentalne zdjęcia" i godzinami "uczyć" się twarzy, aby się rozpoznać na ulicy i czułam się winna, jak mi się nie chciało) - trzeba jeść co parę godzin (ustawiłam sobie przypomnienie w telefonie, ciężko mi odczytać reakcje mojego ciała takie jak głód i kiedyś wylądowałam w szpitalu, bo się zagłodziłam) - nie powinno się mówić o seksie lub przemocy z nowo poznanymi osobami i generalnie nauczyłam się listy społecznie akceptowalnych tematów - nie można przeglądać pornografii publicznie (nauczyłam się, że to niekomfortowe dla innych osób, podczas gdy autyzm podpowiadał mi, że to strona, jak każda inna) - ludzie mogą mnie okłamywać lub wykorzystywać, podczas dokonywania ważnych decyzji zawsze muszę pytać bliskich mi osób, czy zaproponowana mi oferta jest słuszna, ponieważ ciężko mi zobaczyć "ukryte dno" mimo tych problemów ukończyłam dobre studia na jednych z najlepszych uczelni i mam bardzo dobrą pracę, więc ktoś z zewnątrz mógłby negować mój autyzm, "bo sobie radzę" i jest to prawda, ale radzę sobie dlatego, że udało mi się zrozumieć swój autyzm i nauczyć się funkcjonować "normalnie", nie wiem czy by mi się udało gdybym nie miała dostępu do wiedzy o autyzmie i żyła tylko w przekonaniu, że jestem inna, a ludzie są różni, ta etykietka autyzmu jest jednak ważna i potrzebna a jeśli chodzi o zawężanie zakresów w badaniach krwi - uznano, że należy zmienić normy, ponieważ poprzednie były zbyt łagodne i ludzie i tak popadali w długotrwale hodowane choroby wynikające głównie ze złej diety (miażdżyca, cukrzyca, choroby serca, itd.), dlatego zmieniono normy, nie było to powodowane żadnym widzimisię
@zacnieprawisz9171 masz racje ale wydaje mi sie jednak ze jest tu ryzyko bledu lekarskiego. Ja np mam podejrzenie add... jest w moim miescie osrodek ktory stwierdza za jakies 1500 zl. Pieniadze nie stanowia dla mnie az takiej bariery jak to ze boje sie ze mi stwierdza cos czego nie mam. A dlaczego? A dlatego ze objawy add sa podobne do wielu innych chorob psychicznych np do depresji na ktora tez cierpie. Dziekk za odpowiedz. Gratuluje wyksztalcenia i tego ze sobie radzisz w tym popieprzonym swiecie.
@zacnieprawisz9171 odnosnie zawezania wynikow krwii brzmi logicznie to co piszesz ale jednak bede stal po stronie takiej ze... w jakiejs czesxi przemysl farmaceutyczny jest nieuczciwy i chodzi o kase. Sam jestem przykladem brania lub nie brania tabletek. O alternatywnych metodach leczenia cisza i na uczelniach i u lekarzy. Np... ktory endokrynolog w Polsce przy hashimoto ZALECI zbadanie jodu we krwii? Zaden. A ktory WSPOMNI o nowosciach jak leczenie krioterapia lub laserem LLLT? Zaden. I tak dalej i tak dalej.
Każdy z nas przejawia pewne zachowania ze Spektrum- pewne cechy. Nasz gatunek się mocno zestarzał, nasze geny mają tysiące lat i mają prawo być coraz mniej doskonałe. To tak w uproszczeniu uczyłam się na genetyce.
Ona była wcześniej w Top Model. Próbowała wkręcić jakiegoś kolesia żeby z nią zamieszkał, a jak jej odmówił to zaczęła totalnie świrować. Jest filmik na YT. Ona ma jakiś problem z relacjami.
To że autystyk jest kojarzony z brakiem mowy to nie jest stereotyp tylko tak jest o to się leczy. Sama sobie pzeczysz. Najpierw, że są różne cechy autyzmu a potem że są stereotypy?! Podobnie nie jest stereotypem, że dziewczynki go nie mają. Jego lekarze kiedyś (podobnie jak adhd) nie diagnozowali bo DZIEWCZYNKI NIE SPRAWIALY Z REGULY TYLU PROBLEMOW CO CHOPCOW.
Znam rodzine z internetu to z internetu ktora ma 4 dzieci i kazde z nich ma zdjagnozowany autyzm. I kazde z nich inaczej wyglda. 2 nie mowi 2 wyglda "normalnie"
Widzę młodą, wrażliwą, inteligentną, otwartą osobę. Mam wrażenie, że diagnoza autyzmu czy innych 'neurologicznie zróżnicowanych typów wrażliwości układu nerwowego' jest wkładaniem ludzi w ramki. Warto zwrócić uwagę na społeczny wymiar diagnozowania: osoby urodzone w zamożnych rodzinach diagnozują osoby urodzone w rodzinach o mniejszych zasobach materialnych. To powinno budzić podejrzenia. Wiedza specjalistyczna nie jest tworzona w oderwaniu od podziałów społecznych, układów, koneksji i tak zwanych "pleców". Warto szukać alternatywnych sposobów interpretacji tego, gdy młoda osoba czuje, że nie pasuje do grupy rówieśniczej. Często wynika to z wyższego poziomu inteligencji i wrażliwości. Warto też zwrócić uwagę na cechy charakteru osób wybierających specjalizacje które dotyczą stawiania innym diagnoz. W kontakcie prywatnym te osoby są same często chłodne, pospinane i bardzo się kontrolujące. W pracy czują się ważne i potrzebne, a w życiu prywatnym mają problem z dopuszczeniem innych do siebie. Często decydowały się na studia psychologiczne czy psychiatryczne bo tak chcieli ich rodzice bądź dlatego, że sami chcieli zrozumieć dynamikę ich życia rodzinnego i kłopoty osobiste. Po latach pracy w zawodzie wpadają w rutynę. Trudno jest im też podważać wiedzę, którą zdobyli ze względu na skostniałe struktury instytucji, uniwersytetów i miejsc pracy. Warto poznać to środowisko bliżej, by umieć podważyć wiedzę, dzięki której zarabiają na życie na wysokim poziomie. Pozdrawiam.
Zgodzę się z Tobą w 100 procentach, Ci zamożnych rodzin chcą kontrolować i oceniać tych mniej zamożnych, często tylko po szkołach średnich... W życiu prywatnym sami maja problemy, możliwe że są samotni albo mają problemy w związku do czego nigdy się nie przyznają, ale to widać po nich, są spięci, kontrolujący, bez życia... Osobiście uważam że nie ma ludzi zdrowych umysłowo, system w jakim żyjemy nie pozwala na to, ludzie są przeciążeni, zapracowani, żywność nie jest zdrowa, a nauczyciele zachowują się tak jakby wszystkie "rozumy posiadali". Znam osobiście jedna taka psycholog i wygląda jak 7 nieszczęść a próbuje innym uzmysłowić ich problemy.
@@alchemik2010 ten syndrom trwa od wczesnego dzieciństwa, czyli ujawnia się w wieku już 3 lat, dzieci są nadwrażliwe, żyją w swoim świecie, ciężko wpłynąć na ich logikę, wiem ponieważ to przerabiałam.... Ojciec ma zespół Aspergera ale nie chcę iść do specjalisty, przejawia wszystkie cechy. Nie potrafi tworzyć głębokich więzi, każdy związek rozpada się po kilku latach nawet jak ma dzieci.. Takie osoby są przeczulone na własnym punkcie , nie mają rozwiniętej empatii... Empatia to coś co szczególnie wyróżnia takie osoby a raczej jej brak.
Czytając niektóre komentarze ręce mi opadły. Jak bardzo nasze społeczeństwu jest skierowane na siebie!
Fantastycznie, że pojawiają się takie rozmowy w przestrzeni publicznej. Wierzę, ze powoli coś się będzie zmieniać w naszej świadomości!!
Słucham z zaciekawieniem, uczę się.Zastanawiam się,jak przetrwałam do dzisiejszego dnia.Jestem już emerytką i widzę jakie piekło przeszłam w swoim życiu.Teraz wiem,dlaczego cierpiałam.Nie miałam żadnego wsparcia od ludzi.Szlam sama,samotna i... przesypialam życie.Teraz,kiedy to swoje życie już kończę,po prostu się cieszę.Jestem w tej chwili sama,samotna,stara i żałośnie biedna ( b.mala emerytura) więc za dużo już nie zrobię.Mozliwe, że odpocznę i świadoma swojego ,,autyzmu", znów wejdę w życie.Puki co dziękuję za budującą rozmowę ♥️pozdrawiam
Diagnoza jest OGROMNIE ważna - pozwala ci myśleć o sobie nie jak o dziwaku z licznymi odchyleniami, tylko o człowieku który ma prawo do innych odczuć i zachować. W znacznym stopniu pomaga pozbyć się permanentnych wyrzutów sumienia i krytykowania siebie dlatego, że znowu zachowałaś/-łeś się nie tak jak oczekiwało twoje otoczenie. Rozumiesz, że masz pełne prawo do życia, które jest inne niż życie większości ludzi.
Fajny wywiad - super kobiety, dziękuję :)
Trochę się interesuję tematem i spektrum lepiej opisują typy osobowości MBTi i nie stygmatyzują 😊
A bez diagnozy nie można myśleć o sobie jako o człowieku?
@@Renatarybic A kto ci broni??? Wszyscy jesteśmy zwierzętami, strunowcami, kręgowcami, ssakami i ludźmi. Dla mnie słowo „człowiek” nie niesie treści bardziej pozytywnych niż zwierzak, a wycinanie fragmentu zdania, co zrobiłaś, to manipulacja. I to strasznie kiepska. Miłego dnia, bez jadu.
@@monikam.5403 😆
Jestem nauczycielem w szkole podstawowej i przedszkolu dla dzieci z autyzmem. Wiem co to znaczy. Bardzo łatwo się przestymulować. Jest to życie na granicy lęku. Osoby z autyzmem czasami mają zdolności językowe, których osoby bez autyzmu nie mają.
Ja się cieszę, że temat autyzmu pojawił się w moim życiu. Co prawda za sprawą serialu Good Doctor. Ja zawsze byłam jakaś dziwna, tak o sobie myślałam. Lubię być sama, nie nudzę się, wolę zwierzęta niż ludzi, po spotkaniach z niektórymi ludźmi nieraz muszę to odchorować na drugi dzień i wiele innych. Czy mam autyzm nie wiem. Nie robiłam sobie badań, ale im bardziej zgłębiam ten temat to tym bardziej myślę, że ze mną jest wszystko ok i faktycznie mogę być w spectrum. Kiedyś się zmuszałam do zachowywania jak inni, ale teraz już nie. Co do pracy, pracuję na etacie, kieruję zespołem, ale nienawidzę small talk, jakoś nie interesują mnie rozmowy o niczym i często po prostu sobie jestem w tej pracy w swojej głowie😅
Niekoniecznie masz autyzm. Wiele cech i zachowań autystycznych mają osoby neurotypowe, ale są one w granicach pewnej normy ( chodzi o skalę i natężenie). Podobnie z niechęcią do gadania o niczym w większym gronie, nie trzeba być autystykiem by tego nie lubić. Wystarczy być introwertykiem by czuć zmęczenie gdy zbyt intensywne są spotkania z ludźmi danego dnia, człowiek odczuwa przesyt bodźców. To co jest moim zdaniem dobrym testem na to czy ktoś ma autyzm, to teoria umysłu. Autysta gdy sam o czymś myśli, coś czuje to jest to centrum świata jego i w jego mniemaniu innych, nie widzi perspektywy innych ludzi, że oni coś inaczej czują, mogą mieć inne zdanie ( Korwin Mikke). Autystyk nie będzie po minie wiedział że kogoś nudzi, nie czuje sarkazmu, ale rozumie, trzeba powiedzieć że sarkazm, wtedy rozumie. Niestety inteligencja empatyczna/ emocjonalna jest wyuczona, a więc słaba. Autysta powiedzmy dziecko, nie komunikuje się, bo jak on coś chce czy myśli, to inni myślą to samo, to jest właśnie ten brak teorii umysłu. Będąc w normie intelektualnej ma wyuczone że musi się komunikować, ale nie ma teorii umysłu z automatu. Neurony lustrzane powodują że naśladujemy i współodczuwamy, np widząc że ktoś uderzył się, krzywimy się jakbyśmy to my się uderzyli itd. Czy zarażamy się ziewaniem, autystycy nie zarażają się ziewaniem. Mamy na twarzy kilka tysięcy neuronów lustrzanych, autystycy kilkaset.
Oczywiście zdarzają się diagnozy na wyrost, ale ja znam dwie osoby w spektrum i normie intelektualnej, i to nie jest tylko problem ze są wycofane itp. Autyzm to nie choroba, to zaburzenie. Wszystkie cechy, zachowania autystyczne, mają też ludzie neurotypowi, tylko są one na poziomie który nie zaburza ich funkcjonowania i rozwoju w wielu sferach. Autystyk ma zaburzone funkcjonowanie i rozwój. To nie moda, to fakty. Ale samemu nie można sobie postawić diagnozy.
Jesteś zupełnie normalna , poprostu na tle debili których pełno do koła perła się wyróżnia i jej blask gryzie ich w oczy!!! Poprostu ludzie w spectrum są nadzwyczajni ich mózgi są zbudowane inaczej!!!! Nie znoszą fałszu!!!! Pozdrawiam serdecznie i przesyłam mnóstwo miłości ❤
@@magorzatammielak4158 dziękuję ❤, pozdrawiam i doceniam
Tez nienawidzę smalltalk i będąc osoba neuroatypowa zmuszam się nieraz bo wiem że tak wypada i taki jak zwyczaj. Jutro w pracy będzie dziewczyna po 2 tyg urlopie i wiem że muszę się do niej uśmiechnąć i popytać o te wycieczkę ale wewnętrznie zupełnie mnie to nie obchodzi. Wyobraźcie sobie więc jak ciężko się nam żyje kiedy tyle rzeczy robimy odtworczo.
Jesteś po prostu inteligentna. Kwestia autyzmu jest przereklamowana, jako że jest to kolejna moda po lgbt i innych rzeczach, które mają spowodować rozmiękczeniu mózgu mas. Część osób które mają postawioną pozytywną diagnozę wysłać na obóz, albo kazać przekopać pole ziemniaków i od razu wyzdrowieją. Źródłem patologii są duże miasta i tyle w temacie. PS. A że nie lubisz rozmoawiac o bzdurach tylko udowadnia, że masz inteligencję wyższą od innych. Nie poświęcasz uwagi pierdołom.
Choruję na chorobę Bleulera , jednym z czterech osiowych objawów tej przypadłości jest właśnie autyzm. Jestem nadwrażliwy na wszystko. Szczególnie na głupotę i dźwięki, światło, agresję ( w każdej formie ) , na piękno , uwielbiam muzykę potrafię grać na różnych instrumentach. Zdrówka życzę ❤
Co za piekna dziewczyna! Dawno nie widzialam tak oryginalnej urody.
Tak! Przepiękny kolor włosów!
Cenna rozmowa. Dziękuję.
😊
Co za rozmowa! Uświadamia mi wiele..Jestem mamą 33-latka, od kilku lat leczonego psychicznie, u którego podejrzewam autyzm.Największy problem jest ze znalezieniem miejsca w społeczeństwie: za "mądry",by zaliczyć do chorych a zbyt "inny, chory",by go zaakceptowano w "normalnym" środowisku. Każdy dzień jest drżeniem, co przyniesie,bo problemów w przeszłości było mnóstwo: naiwność,brak rozeznania w realiach życia czy wyczucia kto kim jest, jakie ma intencje,przemoc psychiczna i fizyczna równieśników...Boję się, co się stanie,gdy nas, rodziców kiedyś zabraknie, albo zachorujemy i nie będziemy w stanie utrzymać syna. Serce boli, gdy tych wartości, które on ma, nikt nie potrzebuje...Szukam miejsca, gdzie można uzyskać diagnozę. Jestem w stanie wiele poświęcić, zaangażowac się gdzieś,by pomóc synowi czy innym dorosłym"innym".
Kim syn jest z zawodu? Liczy się czy może się utrzymać. Reszta nieważna.
Nie ma zawodu. Rozpoczął studia historyczne i nie zaliczył 2 roku i tak zostało. Historia to jego konik. Troche pracował jako ochroniarz w fimach zatrudniających niepelnosprawnych, ale nocna zmiany i niezrozumienie kolegów, dosłownosc traktowania obowiązkòw, pogłębiały tylko problem. Dostaje leki na schizofrenię i jest kompletnie teraz bierny, stłamszony. Probowalismy usamodzielnic go, skończylo sie katastrofą.
całe życie czekasz na diagnozę????
Autyzm powoduje najczesciej aluminium, ale tez inne metale lub chemia, ktora dostala sie do mozgu. Z tego mozna oczyscic i powinnas mu w tym pomoc. Jesli autyzm jest lekki, moze oczyszczanie pomoc na tyle, ze juz nie bedzie tym "chorym". Oczywiscie nie jest to proste i łatwe... i nie ma gwarancji, ze sie cofną zmiany. Ale jest szansa mimo wszystko, a oczyszczanie i usprawnienie pracy organizmu jest cenne i tak. Polecam super naturopatke Olgę Grech. Mozna jej posłuchac u np. Mateusza Ostręgi na yt. Posłuchaj ich nagrania o metalach ciężkich, chyba sprzed 3 tygodni.
Gdy posluchasz, to mozesz pozniej zadzwonic do niej i powiedziec swoja sytuacje i czy ona jestw stanie pomoc.
Ja bym tak zrobila.
Tez posluchaj nagran prof. Doroty Alicji Majewskiej o szkodliwosci szczepien i co w nich jest.
pozdrawiam
Czemu wobec autystycznych synów rodzice nie stosują terapii i nauki społecznych zasad? Czemu pozwalacie im zachowywac się nieadekwatnie? Kobiety autystyczne muszą się uczyć tych wszystkich zasad a faceci nie?
Też jestem osobą w spektrum autyzmu. Zdiagnozowałam się jako osoba dorosła. Niestety nie miałam wspierających rodziców - moje odmienne, często dziwne zachowanie złożyli na karb złego charakteru i zamiast pomóc, tępili mnie. Nie muszę rozwodzić się nad tym, że w szkole przeżyłam koszmar ze strony rówieśników, bo to jest chyba standard dla autystyka.
Dziś mam bardzo duży problem ze znalezieniem i utrzymaniem pracy.
Na razie pracuję głównie w kontroli jakości, ale niestety często jest to praca przynajmniej częściowo fizyczna. Mam poważne problemy ze zdrowiem i coraz trudniej jest mi tę pracę utrzymać. Znalezienie kolejnej to też wyzwanie, bo panie z HR-ów podczas rozmów kwalifikacyjnych oceniają ludzi bardzo schematycznie, według tylko sobie znanego klucza i mam wrażenie, że z każdym rokiem coraz trudniej trafić w ten klucz - jakby kryteria, z których korzystają rekruterzy coraz bardziej się usztywniały.
Nie bardzo wiem, co mam robić dalej, bo jestem zbyt biedna na to, by się przekwalifikować. Mam coraz mniej nadziei na lepsze jutro i coraz częściej doświadczam obawy, że skończę jako bezdomna.
Może nie skończysz...będzie dobrze,narzeczony powinien ci pomic finansowo a jak się pobierzecie to wogole powinno być ok.nie da ci zginąć jako mąż
Cieszę się, że zdecydowałaś się na ten wywiad. Bardzo jest przykre, że musiałaś przejść taką długą drogę i tak własnymi siłami zabiegać o tą diagnozę... takie rzeczy powinny być wyłapywane przez nauczycieli w szkole podstawowej jeśli rodzice nie widzą problemu. Tak jak mówisz ważne jest wiedzieć co się dzieje, oswoić to i po prostu nauczyć się z tym żyć. Dużo powodzenia na przyszłość i pamietaj żeby żyć w zgodzie ze sobą, nie zmuszać się do niczego na siłę.
dobrze jest sobie zobaczyć taki film i się czegoś o sobie dowiedzieć. jestem osobą z zespołem aspergera zdjagnozowano w 2007roku. ogolnie radze sobie z wszystkim pracuje jako kierowca od 7 lat na etat i przy domu sobie wszystko ogarniam no wszystko. jeden jedyny problem to związki z kobietami. nie rozumieją mnie bo się staram. a ja inaczej nie potrafię. albo mi zależy i się staram albo nie i się nie staram o nic. proste dla mnie, nie potrafie trochę starać albo jakoś stopniowo.
Podziwiam to, że jesteś w stanie prowadzić. Podjęłam próbę zrobienia prawa jazdy, ale niestety zbyt duże liczba bodźców i konieczność szybkiego reagowania sprawiają, że to nie dla mnie. Nawet kupiłam sobie parę lat temu skuter, ale niestety stoi nieużywany, bo jazda po mieście za bardzo mnie stresuje.
@elven8467 u mnie jest wszystko nanodwrót jakoś. za kierownicą mam bardzo dobrą podzielność uwagi i czuje sie odprężony z każdym moge wtedy gawędzić i robic wszystko. ale w domu nie potrafie sie skupić. możemy się jakoś poznać ?
Jedna z najfajniejszych rozmów jakie słyszałam! Dzieki!
Te dzieci ze spektrum autyzmu, wbrew pozorom- są to dzieci madre, a niekiedy bardzo utalentowane, i inteligentne!
Zazwyczaj jest dokładnie na odwrót ale nie pozwalajmy prawdzie stanąć na drodze pięknej historii.
Dzieci z autyzmem są i z wysokim i niskim IQ po prostu te które mają problem z nauką są częściej diagnozowane.
@@User-rm9cww spektrum autyzmu są też osoby z dawną nomenklaturą zespołu Aspergera ;) czyli osoby, które rozwijały się w wielu obszarach szybciej niż norma społeczna. Często są to ludzie ponadprzeciętnie inteligentni ;)
Może być różnie. Ja mam IQ 148, a pracuję fizycznie. Nie poradziłam sobie w pracy z ludźmi, z tą fizyczną też jest coraz gorzej, bo mam poważne problemy ze zdrowiem. Jestem zbyt biedna, by się przekwalifikować, a nawet przy tym rodzaju pracy, którą wykonuję, coraz trudniej mi jest pracę znaleźć i utrzymać. Niestety, jeśli ktoś nie ma wspierających rodziców i nie został zdiagnozowany jako dziecko, to ta inteligencja wcale nie pomaga, a wręcz może się stać pułapką, bo znasz swoje możliwości i nie możesz ich wykorzystać.
Nie znam tej dziewczyny osobiście i nie oglądałam top model z nią ale z tego co ona tutaj mówi to jak najbardziej można przypuszczać u niej autyzm. Polecam osobą piszącym niewybredne komentarze przeczytać troche literatury na temat autyzmu u kobiet
osobom nie osobą
@@Renatarybic Jak wiele taka literowka zmienia w przeslaniu? Takie zachowanie to kwestia niskiego poczucia wlasnej wartosci i proby dowartosciowania sie? Slabo.
Bardzo dziękuję za ten wspaniały program❤️❤️🙌🙌.Teraz juz moje wątpliwości sie rozwiały a'propos osoby którą bardzo kocham.Podejrzewalam ze jest facetem po 50 tce z autyzmem,jak jego brat.Wspanialym,dobrym i kochanym człowiekiem ❤️..Pozdrawiam Panie gorąco!❤️❤️🙌
Bardzo dobra rozmowa! Studiuje obecnie podyplomowo kierunek - Edukacja i terapia osób ze spectrum autyzmu i elementami SI i bardzo dużo z tego co mówi Pani Daria pokrywa się z moim materiałem z wykładów, także mam przypomnienie wiedzy :) Ten temat trzeba popularyzować by jak najszybciej i jak największej ilości osób pomóc, dobrze że głośno o tym mówicie, popieram!
Cały ten autyzm i spektrum przypomina troche zawężanie normy dla danych oznaczeń w badaniu krwi. Kiedys byly wieksze zakresy a teraz weższe. Aby uznac ze ktos jest "chory" :) I nie mowie tu o skarajnych przypadkach tylko wychodzi na to ze czasem jakis niedoswiadczony psychiatra albo doswiadczony, ktory ma jakies widzimisie lu akurat będzie niewyspany stwierdza autyzm przestawiajac czlowiekowi zycie o 180 stopni bo widzi male odstępstwo w zachowaniu od "normy".
Wszystkie objawy są bardzo NIEJEDNOZNACZNE. A ludzie w wiekszosci są po prostu rozni... maja rozne przezycia charaktery temperamenty traumy przekonania i potrzeby i nie raz zawiedli się na innych i stracili do nich zaufanie i się po prostu boją, nie chcą zaryzykować - co nie znaczy, ze nie mają potrzeby. Ja np nie mam potrzeby gadac o pogodzie i kwiatkach. A ci co gadają o pogodzie i kwiatkach twierdzą, ze glebsze rozmowy nt psychologii, sensu zycia religii są "dziwne".
Leczyć powinni się wszyscy ci, którzy sprawiają celowo, ze ktos moze poczuc się zle psychicznie, dreczą, obgadują, przeciwstawiają, manipulują, są falszywe i zasiewają w umyslach normalnych ludzi niepokoj lub swoje "zlote" podstepne mysli i osądy. Za tych "wy naukowcy" sie weźcie jak chcecie naprawiać swiat. Tyle w temacie.
@@dang3r160 piszesz straszne bzdury. Żaden niedoświadczony psychiatra nie postawi diagnozy autyzmu, bo robi to psycholog diagnosta, który zna się na rzeczy i kształci się strikte w diagnozowaniu. Autyzmu się nie nabywa, rodzisz się z nim, więc nie wiem co do tego ma czyjś charakter czy przebyte traumy
@@dang3r160chodzi o to że to choroba genetyczna, gdzie stery przejmuje niejako lewa półkula mózgu. Osoby takie nierzadko mają poczucie winy z powodu wyrządzonych krzywd jednak nie potrafią inaczej bo prawa półkula mózgu odpowiedzialna za empatię intuicję itd jest mniej aktywna. Trzeba nie mieć pojęcia żeby wypowiadać się w ten właśnie sposób.
@@Clementia9 no to ja mam skierowanie na badania dot autyzmu. Beda tez sprawdzac add. Depresje mam juz sprawdzona. Empatie mam na bardzo wysokim poziomie ale... wybuchowość ją przyćmiewa
Wow, Daria, właśnie opowiedziałaś o moim życiu.. Ale cudownie, że są jednak ludzie tacy jak ja. Cudowna jest ta ulga, gdy odkrywasz, że jesteś w spektrum
Ja jestem w spektrum. Ona na prawdę jest w spektrum. Rozmawiałam z nią kiedyś o tym. Mega ma objawy podobne do mnie też. Sorry. Możecie mówić o niej źle. Jednak ja się nie zgadzam z tymi opiniami. Pozdro.
Super temat i rozmowa
Mam osobę w rodzinie ze spektrum autyzmu i chętnie posłucham tej rozmowy, bardzo interesująca- dziękuję! ❤
Bardzo ciekawa rozmowa. Dziękuję❤
Niestety nie wszyscy terapeuci mają wiedzę na temat spectrum autyzmu czy adhd, podobnie jak kardiolodzy nie znają się na urologii... psychologia jest bardzo szerokim obszarem a AU czy ADHD tylko jego cząstką... w razie czego zapraszam 🍀😊 P.S. opracowanie narzędzi diagnostycznych odrębnych dla kobiet absolutnie ma sens! mam nadzieję kiedyś to powstanie...
Dziękuję bardzo za tę wypowiedź bo myślę, że większość nie ma pojęcia o czy się mówi i nie wiem niestety na co oni chorują😉
W medycynie i przede wszystkim w naukach o mózgu nadal wiemy bardzo mało... tezy jakie stawiano 50 lat temu mogę być nieaktualne, tak jak stawiane teraz być może nie będą prawdziwe za pięćdziesiąt lat. Dla przykładu w obszarach o bardziej namacalnej genezie jak nowotwoty piersi, które są niechlubną żeńską domeną, zdarza się, że także występują one u mężczyzn. Podobnie rzecz ma się z hyperprolaktynemią czy nowotworami tarczycy. Stąd naukowcom, mogło się wydawać, że spectrum adhd czy spectrum autyzmu może częściej dotykać mężczyzn być może z uwagi na jakieś korelacje z układem hormonalnym. Dziś już wiemy, że to raczej nie ma znaczenia. Celowo używam określenia raczej, bo kto wie, co odkryjemy za następnych kilka, kilkadziesiąt lat. Na dzisiaj wciąż nie mamy jednoznacznej odpowiedzi jaki zestaw korelacji genowych i innych czynników odpowiedzialny jest za to, że niektórzy z nas mają neuroróżnorodne mózgi a inni nie... @@nnnnnn3647
@@nnnnnn3647 no chyba jednak nie takie oczywiste dla wszystkich, ponieważ np. przemysł farmaceutyczny generalnie testuje "pod mężczyzn" uznając, że są "domyślnym człowiekiem".
@@nnnnnn3647 wyjdź ze swojej bańki
Mfc
Mjmpl
Bm
.
😅
Jestem autystykiem (Asperger i ADHD). Całe życie pracuję na etacie. Męczę się strasznie. Ale to co mamy robić, siedzieć innym ludziom na plecach??? Nic nie robić, bo mnie to męczy bardziej niż innych???!!
Właśnie dobrze jak się trafi na zajęcie, które jest monotonne i nie trzeba rozmawiać i nikt od nas nic nie chce extra.
Podstawowe pytanie: gdzie mają pracować osoby że spektrum i ile godzin? Żeby się z tego utrzymać.. Co, jak ktoś nie wychodzi z domu wgl.. Itd.
Są pewne zawody dla autystów, np IT, ale większości jest ciężko, dlatego tyle wśród ASD, ADHD osób z depresją, samobójców.
@@whiteraven996 nikomu chyba nie jest łatwo na etacie. Nikt o takim losie nie marzy...
IT nie jest dobre dla ADHD..
Też mam z tym problem, szczególnie z kontaktem z ludźmi. Unikam jak ognia pracy, gdzie jest aktywna sprzedaż - totalnie nie mam daru przekonywania, poza tym kieruję się w życiu zasadą, że jeśli czegoś nie potrzebuję lub nie jestem do tego przekonana, to tego nie kupię i nie ma mowy, by ktoś mnie do tego nakłonił. Na razie pracuję głównie w kontroli jakości, ale niestety często jest to praca przynajmniej częściowo fizyczna. Mam poważne problemy ze zdrowiem i coraz trudniej jest mi tę pracę utrzymać. Znalezienie kolejnej to też wyzwanie, bo panie z HR-ów podczas rozmów kwalifikacyjnych oceniają ludzi bardzo schematycznie, według tylko sobie znanego klucza i mam wrażenie, że z każdym rokiem coraz trudniej trafić w ten klucz - jakby kryteria, z których korzystają rekruterzy coraz bardziej się usztywniały. Obecnie myślę o nauce testowania oprogramowania - może być to dobry wybór, bo w pracy testera można "piwniczyć" i pracować zdalnie, a mnie bardzo by to odpowiadało.
To ja z mamą miałam inaczej. Podczas diagnozy ADHD dowiedziałam się że moja mama miała w dzieciństwie diagnozę dziecka nadpobudliwego ( Tak to się kiedyś nazywało ) niestety nie przełożyła tego na swoje córki bo mam jeszcze bliźniaczkę. Dlatego diagnozę dostałam dopiero jako dorosła. Ps. Też mam nadsluchowość także rozumiem bohaterkę! ❤
Mój syn ma nadsłuchowość. I ciężko się skoncentrować takim dzieciom Bo przeszkadza im. Np. Że ktoś wszedł na korytarz a one są w klasie i wsłuchują się w to co na zewnątrz. Szkoda że pomimo tego wywiadu ludzie nadal nie rozumią,szufladkują. Żal mi też dzieci niezdiagnozowanymi gdzie rodzice wiedzą że dziecko ma problem ale nie chcą nic z tym zrobić i pomoc i przeczekać,może przejdzie. A problem nie zniknie
Moja córka została zdiagnozowana w wieku 17 lat. Ma nadwrażliwość sensoryczną. Ciężko się funkcjonuje i trudno komuś wytłumaczyć na czym to polega. Dobrze, że są te wywiady. Znajomi myślą, że osoby że spektrum są mniej inteligentne co nie jest prawdą.
@@nnnnnn3647 to właśnie inni rozwalają naukę takiemu dziecku
@@nnnnnn3647 kogoś takiego/chore dziecko? aha ale wiesz że autyzm to nie choroba? rodzisz się z tym, nikt sobie tego nie wybiera. Nie zmnienia to faktu że są szkoły integracyjne do których można posłać dziecko ale nie wszędzie. Najlepsze jest to że autyści mają często więcej empatii niz niejeden "normalny zdrowy" 😍
@@nnnnnn3647Nie każdy z ADHD ma nadpobudliwość objawiającą się na zewnątrz, a w szczególności dziewczynki. Ten kościół jest w głowie, to że wszystko rozprasza. W klasie bardzo ciężko się skupić.
"Normalne" dzieci rozwalają życie autystom dręcząc ich.
Sam mam autyzm i jest mi wstyd ze pokazujecie osobe ktora niszczyla aktywnie innego czlowieka jako przyklad
Możesz rozwinąć temat? Bo nie wiem o co chodzi?
Oni byli siebie warci. Odsetek mezczyzn autystow sympatyzujących z narracja rodem z wykopu jest przerażający
@@magdam8290 Ok, ale możesz mi powiedzieć o co chodzi? Bo ja nie jestem w temacie. Byłbym wdzięczny za wytłumaczenie mi tej sprawy.
@@maksymilianxxxx6076 to był konflikt pomiędzy Krzysztofem Gonciarzem a Daria Dąbrowską, która jest tu gościem. Padały mocne oskarżenia z obu stron, jest sporo materiałów na ten temat na YouTubie i artykułów na innych stronach www. Wystarczy, że wpiszesz oba nazwiska w wyszukiwarkę
@@maksymilianxxxx6076 Drama z Gonciarzem, sam nie znam szczegółów ale poszukaj w Google: "Daria Dąbrowska Krzysztof Gonciarz".
Niesamowita rozmowa! Można zupełnie inaczej zrozumieć to spektrum. Twoje rozmowy powinny być obowiązkowe w każdej szkole jako lekcja obowiązkowa. Tyle by to zaoszczędziło krzywdy wielu osobom… Jesteś wspaniała i robisz super program! Trzymam mocno kciuki za przyszłe produkcje ✨❤️
Polecam brać tą Panią z dużą dozą dystansu, na początku miała depresje, potem ocd, następnie spektrum autyzmu +- asperger, a potem "pełnoprawny" autyzm. Z kolei ja się nie dziwie jej pierwszemu psychiatrze ze jej nie zdiagnozował/a jako spektrum autyzmu, ale coz nie jestem lekarzem.
@@RaZziaN1 polecam większą otwartość na drugiego człowieka. Można być błędnie zdiagnozowanym jako osoba z OCD, ponieważ objawy autyzmu i OCD częściowo się pokrywają. Tak samo jak można mieć błędnie zdiagnozowane przeziębienie, gdy ma się grypę czy covid. Autyzm i spektrum autyzmu to synonimy. Nie można więc powiedzieć, że ktoś miał spektrum autyzmu, a teraz po prostu autyzm. Co do nazwy "zespół aspergera" to nazwa ta znika z aktualnej klasyfikacji chorób i zaburzeń WHO. Ta klasyfikacja zawiera nazwy i opisy wszystkich chorób i zaburzeń, jakie są aktualnie znane po to, żeby wszyscy lekarze na całym świecie diagnozowali tak samo. Ta klasyfikacja jest regularnie aktualizowana, bo medycyna idzie do przodu i lepiej rozumiemy, czym są poszczególne choroby. W rezultacie, to, co wcześniej klasyfikowaliśmy jako zespół aspergera, obecnie klasyfikujemy jako "wersję" spektrum autyzmu, tak samo pełnoprawną, jak wszystkie pozostałe. A problemach z diagnozą zaburzeń neurorozwojowych wie każdy, kto kiedyś próbował taką diagnozę uzyskać. Specjalizacje w psychiatrii czy psychologii mają taki duży sens, jak specjalizacje w bardziej "fizycznej" medycynie. Nie każdy internista zdiagnozuje chorobę, o której ledwie raz gdzieś słyszał. Tak samo nie każdy psychiatra zdiagnozuje autyzm czy ADHD, jeżeli nie ma w tym zakresie dodatkowego doświadczenia i wiedzy
Pozdrawiam. Świetne rozmowy. :)
To nie musi być autyzm a styl osobowości, który daje takie objawy+ czynniki immunologiczne które pogarszają objawy. Mi jeden psychiatra zdiagnozował schizoidalny styl osobowości, drugi uważa, że mam ADHD. Też mam OCD, ale ja myślę, że to bardziej podchodzi pod moją osobowość schizoidalną. I też się zastanawiam po co diagnoza. Po co leki na to na to i na to brać i firmy farmaceutyczne mają z nas mieć zyski. Mam też problemy jelitowe, braki witamin i mikrobiom też wpływa na te zaburzenia i z tym trzeba walczyć, a nie u psychiatry brać leki.
Nadwrażliwość słuchowa to też może być ADHD albo WWO i ja u niej jak już bardziej widzę ADHD niż autyzm.
Chcesz lepiej funkcjonować ze swoją neuroróżnorodnością to zmień środowisko, zacznij się zdrowo odżywiać, uprawiać sport, brać zioła i suplementy pogódź się z tym, że w pewnym środowisku nie będziesz czuł się tak dobrze jak w innym no i ok. Po co komu diagnoza i leki.
Była studentka psychologii
na autyzm akurat nie dają leków
@@zacnieprawisz9171 ale w przypadku zaburzeń lękowych, depresyjnych, leki na nadpobudliwość to już tak.
To jest inny sposób patrzenia na świat, więc czemu dawać leki komuś kto się urodził inny. To ja wiem. Logiczne
Dziękuję Darii za wywiad . Szacunek za odwagę.
Dodałabym jeszcze dwa nurtujące mnie pytania: 1. Czy autyzm zawsze ma się od urodzenia czy może być nabyty w trakcie życia, nawet w dorosłości? Słyszałam, że można nabyć, ale nie wiem czy to prawda.
2. Czy każdy w spektrum ma jakieś konkretne zainteresowanie, któremu oddaje się w 100% czy może być to kilka gałęzi, kilka hobby, które zmieniają się co jakiś czas?
Interesuję się autyzmem, dlatego dziękuję za ten wywiad, wiele wniósł do mojej głowy :)
Autyzm jest od urodzenia, nie można go nabyc
Tak istnieje autyzm nabyty. Mamy autyzm wczesnodziecięcy oraz atypowy. Atypowy może pojawić się w późniejszym wieku np 4-6 lat, pojawia się wtedy regres różnych umiejętności dziecka, np. cofa się rozwój mowy, umiejętności społeczne itp. Niestety istnieje też zespół PANDAS który ma podobne objawy, a jest wynikiem infekcji.
Nikt nie wspomniał o tym, że w autyzmie (nie całym spektrum, czyli nie w ADHD i nie w Aspergerze) występuje typowy problem z kontaktem wzrokowym i wspólnym polem uwagi. Jeśli patrzysz na interesujący wazon z kwiatami na wystawie sklepowej i mówisz dziecku "zobacz jaki śmieszny wazon" to ono nie ma pojęcia o czym mówisz, bo nie wpadnie na to, żeby spojrzeć na Twoje oczy i zobaczyć, gdzie masz skierowane spojrzenie.
Może też pojawiać się hobby, które mocno pochłania i które co jakiś czas się zmienia. Np. kiedy osoba "wyczerpie" studnie jednego tematu, zaczyna dogłębnie drążyć kolejny. Nazywa się to fiksacjami.
@@Neverland_is_hereOsoby z tym rodzajem autyzmu o którym mówisz wciąż się z nim urodziły, po prostu autyzm jest spektrum i nie wszystkie objawy atypowe można wychwycić póki dziecko nie zacznie wchodzić do społeczeństwa jako jego integralna część. Nie każdy autysta zaczyna mówić później, nie każdy autysta ma problemy z dotykiem, chodzeniem albo reakcją-a raczej jej brakiem-na swoje imię, co nie znaczy nie jest autystyczny i nie zmaga się z objawami w dzieciństwie. Mimo wszystko gdy spojrzysz w przeszłość, zawsze występuje coś co wskazuje na spektrum autyzmu i to kryterium diagnozy aby w ogóle wziąć to zaburzenie neurorozowjowe pod uwagę. Zwyczajnie nie wszystko u autystyków objawia się typowo, jak by to sobie wyobrażały podręczniki i nie wszyscy ludzie są na tyle uważni i świadomi aby zwracać uwagę na pewne dziwności, tym mocniej jeśli to ich pierwsze dziecko. Nie da się nabyć autyzmu, to nie jest możliwe
@@naghtie5196 Mimo wszystko się nie zgodzę. Osoby, które nie mają typowych objawów autyzmu po prostu nie są autystykami. Atypowy autyzm oznacza, że pojawia się później, a nie że towarzyszą mu całkiem inne objawy, których nie spotka się w autyźmie "typowym"/wczesnodziecięcym... Poza tym niestety ale każdy człowiek nie-autysta również posiada różne cechy ze spektrum, mój mąż np. ma echolalię a nie ma autyzmu. Ja mam liczne zaburzenia SI ale autyzmu nie mam. Trudne dzieciństwo również nie czyni z nikogo autysty. Ktoś kiedyś ładnie powiedział, że autyści mają po prostu inny system operacyjny, inny software.
Mój syn ma 14 lat jest w spektrum, bardzo wysoko funkcjonuje, tak jak Ty. Ciężko go było zfiagnozować
Ja z autyzmem pracuję w biurze i owszem czasami płaczę przy komputerze, trzeba z czegoś żyć. Bez przesady, nie każdy może być influenserką
Ja po robocie kładę się na podłodze pod kołdra obciążeniowa i tak leżę póki nie odzyskam sił.
Bardzo chciałabym pracować w biurze. Przez jakiś czas pracowałam, niestety straciłam tę pracę, bo miałam trudności w kontaktach z klientami. Obecnie pracuję fizycznie, ale jest coraz gorzej, bo mam problemy ze zdrowiem. Zaczynam tracić już nadzieję, że cokolwiek zmieni się na lepsze: jestem zbyt biedna, by się przekwalifikować, znaleźć i utrzymać pracę też jest ciężko, przestaję też dawać radę fizycznie 😓
Dzięki dziewczyny za ten odcinek
Super rozmowa! Bardzo fajnych ludzi pani zaprasza, z bardzo ciekawymi tematami. I wciąż czekam na temat o introwertykach i o osobach w spectrum aseksualności (wiedza na ten ten temat jest wciąż strasznie ograniczona, a tacy ludzie są stygmatyzowani i nazywani dziwakami)
Przecież mnóstwo osób żyje nie uprawiając seksu i nikt ich nie stygmatyzuje. Co za absurd.
Dziękuję! 😊
Nadsłuch - inaczej mizofonia.
Koszmar.
Jadąc autostradą chcę się zatrzymać i szukać "pukaczka".
Bo gdzieś w trzewiach aura, gdzieś na dnie przepastnego auta turla się i skacze PUKACZEK.
Pukaczek stuka i puka. Terkocze i warczy.
I wkurza.
Aż się robi gorąco.
Jestem w stanie kilka razy zatrzymywać się i rozgrzebać całe auto w poszukiwaniu pukaczka.
To może być śrubka na dnie bagażnika. Skrobaczka do śniegu, która puka w plastik przy określonych obrotach silnika.
Albo zwyczajnie luźne wyposażenie auta.
Tak sobie czytam i zastanawiam się skąd na niektórych kanałach yt tylu nienawistników? W komentarzach sporo przemocy, zła i zwyczajnej głupoty. Bo to już nie jest ignorancja czy zwykłe chamstwo.
To coś więcej.
Anonimowość ośmiela, niestety. Prosto w oczy by tego nie powiedzieli.
Pytanie do osób w spektrum: jak na wasze trudności reagowali rodzice gdy byliście nastolatkami? a jaka była ich reakcja gdy dostaliście diagnozę? coś się zmieniło w domu?
Nie masz zielonego pojęcia o co pytasz...w Polsce to jest tabu.
@@beata1861 A może trochę więcej szczegółów? Co tu jest tabu? Że dziecko może mieć zaburzenie, czy że się dalsza rodzina dowie, a może jak sobie da radę w życiu? No i chyba rodzice widzą, że coś jest nie halo, to co z tym robią? Szukają pomocy to gdzie? Wyrzucaja z domu? Coś jednak robia, co nie?
Czyli do wszystkich bo dzisiaj każdy jest w spektrum..... 😂
A proszę Cię bardzo: Ja dostałam diagnozę od psychiatry , że mam autyzm z anankastycyzmem (a dostałam ją podczas diagnozy mojej córki, która ponoć też ma autyzm, anankastycyzm wyraża się poprzez manie skierowane wyłącznie w stronę rzeczy, które nazwała bym moimi hobby). Mam wrażenie, jak przedmówca, że dzisiaj wszystkim się to diagnozuje. Jednak słowo "trudności" trochę mnie śmieszy, bo jako nastolatka jedyne, co w kółko moja mama słyszała, to to, że jestem "aspołeczna"... byłam uważana za małego "świrka artystycznego", pisałam utwory muzyczne, wiersze, dużo malowałam, zajmowałam się wieloma tego typu rzeczami, grałam na instrumencie, ale nienawidziłam kontaktu z rówieśnikami, których uważałam w większości za debili. Na przerwach głównie siedziałam w bibliotece, miałam jedną najlepszą przyjaciółkę, nawiasem, też walnęli jej diagnozę... Zwykle nasze spotkania polegały na tym, ze razem czytałyśmy książki lub malowałyśmy. Miałam w liceum badanie na inteligencję i stwierdzono wysoko ponad przeciętną, ale oceny miałam zaledwie dobre, głównie, bo mnie nie lubiano, klasa mi dokuczała a nauczyciele pomagali w tym, uważając za "dziką". Mam węch niemalże psi i słuch absolutny, ale uczyniłam z tego supermoce, niestety mam tez ostrą nadwrażliwość na światło, ale fotochromy to ogarniają. Córka, lat 8 , za to lubi towarzystwo, ale tylko dwóch koleżanek, znów - podobnie jak to było u mnie - obie dziewczyny mają diagnozę... I też siedzi w bibliotece. Też miała testy na inteligencję, ale coś pozmieniano, bo dostała "dwa wyniki": inteligencja emocjonalna w dolnej granicy, a ta "zwykła", nazwijmy to, wysoko ponad przeciętną (107-117 IQ w wieku 7 lat). Jestem z niej dumna, uważam, ze dziecko autystyczne da się zmienić w geniusza i staram się... Więc opisałam Ci jak ja jako matka to czuję. Z resztą... moja mama - podobnie jak ja jest anankastykiem, ale dość skrajnym, nie była diagnozowana pod kontem autyzmu , ale myślę, ze też go ma. Teraz myślę, że wzmagała mój: nie pozwalała mi się spotykać ze znajomymi poza szkołą aż do pełnoletności, jak nie musi nie wychodzi z domu, zakopuje się w książkach, pracowała latami jako inżynier. Nawiasem, ja nie wychodzę ze swojego domu jak nie muszę. Mam męża, przyjaciół, ale szybko padają mi baterie społeczne. I tu znowu ciekawostka: 3/5 moich najlepszych przyjaciół to autyści. Więc albo przyciągam takich albo dzisiaj co druga osoba jest w spektrum...
BTW zaczynam wierzyć, pomimo mojej diagnozy i tego jaka "dzika" jestem, jak nie lubię wychodzić z domu i tego jak np. nienawidzę imprez, pomimo tego , ze córka późno zaczęła mówić i tej całej otoczki... że autyzm dzisiaj to moda.... Chyba, że otaczają mnie niemalże sami autyści...
Dlaczego tak twierdzisz?
Ciekawa rozmowa, dziękuję.
Ja mam autyzm , uszkodzenia mózgu i niepelnosprawność intelektualna .Jestem wykluczony z życia naprawdę nie wiem co będzie dalej ze mną nic nie dają już wizyty u lekarza psychiatry i u specjalisty psychologa.Nie wiem co będzie ze mną jak rodzice moi umrą pewnie będzie to mój koniec .Próbuje się do dziś usamodzielnić ale nic z tego nie idzie mi.
Twoja wypowiedź jest tak poprawna, logiczna i spójna, że trudno uwierzyć w niepełnosprawność intelektualną. Wiele lat uczyłam tzw. normalną młodzież, i nierzadko były z pisaniem duże trudności. Trzymaj się więc, wiele potrafisz!
@@jjele919 Idź kity komuś innemu wciskać .Przecież iloraz inteligencji wyszedł mi bardzo słabo w szkole sobie nie radziłem wcale .Mam to gdzieś czy mi wierzysz czy nie.
😁😆😆😄😅🤣😂😃
@@60sebaMogłeś mieć problemy ze skupieniem na teście iq i tak samo w szkole, bo np. nie interesowało Cię to. Pooglądaj na jutubie więcej o autyzmie i adhd, a może zrozumiesz w czym leży problem.
Moim zdaniem nie masz , żadnej niepełnosprawności intelektualnej ,a na teście po prostu nie potrafiłeś się skupić
Rozmowy w dresie? Gdzie macie dresy?
Coś jej się pomyliło z tą skrzynią za 16 000zł. Żeby kupić zestaw ADOS-2 to trzeba być psychologiem albo mieć odpowiedni certyfikat. Sam test ADOS-2 to jest koszt 1500-2000zł i robi się go w odpowiedniej placówce, a nie kupuje się samemu skrzynię za 16 000, coś jej się grubo pomyliło.
@@jpwski9425 czego? Rozwiń swoją myśl. Co się kryje za tymi trzema kropkami?
Ona nigdzie nie powiedziała, że sama kupowała skrzynię za 16tys.... Chodzi o to, że terapeuta diagnozujący spektrum musi wydać dużo pieniędzy na to żeby móc to robić (kursy, zezwolenie na ADOS, ta skrzynia) i żeby mu się to zwróciło to diagnoza swoje kosztuje...
Warto rozwijac samoswiadomosc i sie samemu ksztalcic, tyle wiedzy mamy teraz dostepnej, ze juz nie ma wymowek. Samemu tez sie mozna zdiagnozowac. Chyba my siebie znamy najlepiej, a ile razy lekarz dawal zle diagnozy? Jako dyslektyk uslyszalam tylko i wylacznie jakie sa moje minusy, nigdy nikt mi nie powiedzial o zadnych mocnych stronach. Nigdy nie bylo wzmianki o tym, ze czesto wspolistnieje to z autysmem i adhd. U kobiet dopiero niedawno zaczeto diagnozowac ADHD a to przeciez nieoznacza, ze zadna kobieta wszesniej go nie miala. Wiec ekspert sie moze mylic, jesli zamiast sam obserwowac idzie wedle wytycznych w ksiazce, dopoki ktos nie przyjdzie i tych wytycznych nie zmieni. Sami sobie mozemy duzo pomoc. Ja po przejciu testow na osobowosc, autyzm i adhd zyje duzo swobodniej. Nie mam juz plakietki dziwnej, nie jestem juz na misji naprawiania siebie by byc normalna wedle jakis spolecznosciowych, z gory narzuconych kryteriow. Czym jest norma? Zwykloscia, czyms co wystepuje czesciej... a kto przewaznie zmienia swiat? Odmiennosc jest ok.
Ja mam autyzm dziecięcy i funkcjonuje całkiem dobrze pomimo opinii innych rodziców zwłaszcza dzieci z autyzmem że nie możliwe że mam autyzm bo zbyt dobrze funkcjonuję
Moj siostrzeniec je kanapkę osobno i nic nie może ze soba sie stykać!? Osobno wędlina, osobno chleb, osobno sałata i żadnego masła, majonezu. Pomidorówka bez makaronu i makaron bez niczego. A moja siostra mowi że on tak tylko wydziwia bo ma cztery lata i jeszcze wyrośnie z tego
Może wyrosnąć, a może być Autyzm. Spektrum ma dużo różnych cech. Znam dzieci, które tak jadły i absolutnie nie mają autyzmu i dziś jako pedagog nie podejrzewała bym u nich takiej diagnozy(prędzej sobie bym taką postawiła). Natomiast faktycznie takie zachowania to "czerwona lampka" dla rodziców.
Nie chodzi odrazu o stawianie diagnozy, ale np jest to też objaw zaburzeń integracji. sensorycznej.
Wszystkie dzieci w spektrum mają problemy IS - mniejsze lub większe, ale nie wszystkie z tymi zaburzeniami mają Autyzm.
miałam tak jako dziecko, ale już mi przeszło
(autyzm nie przeszedł, tylko wyewoluował 😅)
Czy ktoś może polecić gdzie mogę zrobić diagnozę dla kobiet w Krakowie? Czy jest możliwość zrobić na NFZ? Jak długo trwa taka diagnoza
Ja mam jakieś dziwactwa. NIE lubie kiedy ktoś obcy za bardzo się do mnie zbliza, w marketach wybawieniem był covid i odległość 1,5 m. Musze mieć przyprawy poukladane wg daty przydatnosci, makaron wg grubości a talerze wg wielkości , wszystko musi mieć swoje miejsce (niektóre rzeczy, reszta mnie nie interesuje, może być syf) wszystko robię zbyt wolno i dokładnie, muszę się cały czas pilnować, jestem
ufwna i jeśli ktoś coś mowi przyjmuję to za fakt a po chwili dopiero zastanawiam czy to bylo serio czy żart. I całe życie na baczność.
Strasznie szkoda, ze przyjmujesz do programu tak niekompetentne i toskyczne osoby. Fajnie sie ciebie ogladalo, ale chyba juz podziekuje
Ale w czym problem? Goście muszą trafić w Twoje gusta?
@@EwaKrol-sz9rd ale to ty masz jakiś problem, nie ja
Haha czemu niekompetentne i toksyczne ? Bo spektrum ??
Ten komentarz jest toxic, a nie osoba w spektrum 😂
@@samanthashaman5630 co jest tokstycznego w moim komentarzu? napisałem prawdę. daria jest straszną mitomanką oraz toksykiem i wie to chyba każdy, kto zapoznał się z tym co robi w internecie. na jej miejsce w tym podkaście mogłaby zasiąść bardziej kompetentna i dojrzalsza osoba
Nie jestem raczej jakimś dziadem ale musiałem zatrzymać film w momencie usłyszenia "VIBE ASPERGERA" by powtórzyć to kilka razy na głos. Nie dziwcie się, że zabite dechami konserwatywne umysły uznają choroby psychiczne za tymczasową modę. Odpuszczam dalsze słuchanie o autystycznym wajbie ale też zamierzam w niedalekiej przyszłości wybrać się na profesjonalną diagnozę bo przypuszczam od siebie to od jakiegoś roku - dwóch lat. Z początku w formie żartu, ale może być coś na rzeczy.
Powodzenia z diagnozą, mam nadzieję że trawisz na dobrego diagnostę, bo różnie z nimi bywa. :))
@bobolirecords Hahaha, to przez mój wyraz twarzy? Ludzie często mówią że jest dziwny
ch*j tam, zostaw tak
Jestes piękną i mądra dziewczyną. Moj brat ma już 60 lat i ma nie zdiagnozowany autyzm . Chce mu pomóc. Moj brat pracuje ale widzę wiele u niego ze spektrum
Ciesze sie z takich rozmow, bo malo sie o tym mowi...sama uświadomiłam sobie wiele spraw dzięki temu. Spotykalam sie z mężczyzną z autyzmem, relacje zakonczylam ja bo to byl rollercoaster...sama mam wlasne demony wiec postanowilam odciąć to bo mi zależało coraz bardziej a druga strona...coz do tej pory sama nie wiem, dzieki tej rozmowie zrozumialam jedno... zabrakło zrozumienia z mojej strony na pewne zachowania i tez zaluje ze nie poprosiłam drugiej strony, by mnie pokierowal w "swoim świecie" bym mogła lepiej zrozumieć badz inaczej interpretować pewne zachowania...
uwierz mi, to on musi najpierw nauczyć się swojego autyzmu i jak jego zachowanie wpływa na innych
przynajmniej ja tak myślę, bo sama żyłam w nieświadomości tego, że mam autyzm, i nawet o tym nie myśląc skrzywdziłam wiele osób, które chciały się ze mną umawiać
Tylko należy pamiętać, że objawem spektrum autyzmu nie jest niesłuszne oskarżanie innych o wykorzystywanie i wymyślanie historyjek i szaleńcze próby zniszczenia komuś życia! ^_^ należy to rozgraniczać
Jak łatwo oceniamy ludzi w swej niewiedzy i arogancji niesamowite!
W punkt.❤
Prawda? Bo dotarcie do wiedzy jest zbyt trudne, więc lepiej ocenić, obrazić i wyśmiać.
Nie wiem czy to dobry pomysł mówić młodym ludziom że mają autyzm, ja powiedziałam 10latkowi swojemu synowi i od tam tej pory wszystko co mu nie wychodzi zwala na autyzm i generalnie się wstydzi że go ma 😢codziennie słyszymy dlaczego się taki urodził 🙈
Może psycholog mu pomoże się z tym uporać
Powiedziałam synowi o diagnozie gdy miał 12 lat. Myślę, że to nie był db pomysł. Synowi jest przykro. Obecnie ma 14 lat i nadal mu przykro z tego powodu. Drugi raz bym nie powiedziała...
@@patrycjapatrycja4235ja także żałuję tylko mój usłyszał gdy gdzieś na lotnisku przy kontroli wspomniałam i potem zadawał pytania nie chciałam go okłamywać ale także drugi raz bym nie powiedziała przynajmniej w tym wieku.
To samo jest z depresją, nerwicą, niepewnością tożsamości płciowej. Teraz posiadanie depresji itp. jest modne i to łatwy wytrych na nieporadność życiową "odwalcie się ode mnie mam autyzm".
@@patrycjapatrycja4235 a wcześniej nie pytał? bo wiesz mam 11 letnie dziecko diagnoza autyzm od 3 roku życia i w pierwszej klasie zapytał czemu ma wspomaganie ,te wszystkie terapie ,wizyty u lekarzy itd to,że Twój syn się nie zapytał wcześniej to aż dziw:).
Dzieki... poczułam sie normalna ;)
Prowadząca chyba nie ma świadomości jak wychowuje się dzieci w spektrum
Jestem na podobnym etapie jak Daria była, spisuję swoje objawy i szukam wszelkich informacji. Czy jest szansa poznać cenę tej diagnozy? Możecie napisać jak się nazywa ta fundacja na NFZ? Bo ciężko mi wyłapać ze słuchu. Z góry dziękuję za odp. I dziękuję za odcinek. To kolejna kropka dla mnie, która zbliża mnie do diagnozy.
podbijam
Noi już się dowiedziałaś. Odpowiedzi brak. Tak się właśnie szanuje ludzi, którzy wchodzą na czyjś kanał.
Ale prosić o subskrypcję to tak jak najbardziej.
Funfact - obejrzyj film Gonciarza, daria przynzaje sie tam ze nie ma autyzmu
@@Sraka997 Nie ma, czy nie miała wtedy zdiagnozowanego?! Oglądałam zarówno jego i jej. Tobie polecam oglądać ze zrozumieniem.
@@Sraka997 To co piszesz, to manipulacja i zwykłe kłamstwo anonimowy użytkowniku. Daria rok przed diagnozą w prywatnej wiadomości do jakiejś tam dziewczyny w jakiejś relacji z Gonciarzem (której screen udostępnił Gonciarz) napisała, że jej psycholog stwierdziła, że nie spełnia kryteriów Aspergera (przestarzałe są i testy i sama terminologia, więc nic dziwnego, że tak powiedziała ta psycholog, a też nie każdy randomowy psycholog jest specem w temacie, bez diagnozy ta psycholog w ogóle nie powinna wypowiadać takich ostatecznych sądów). W tym samym filmie chwilę później Gonciarz zwraca uwagę, że to było napisane rok przed tym kiedy Daria ogłosiła, że zdiagnozowano u niej nieneurotypowość w spectrum autyzmu. To jakie ma się przekonania w danej chwili na podstawie danych w danej chwili nie przesądza o innym zdaniu w przyszłości, które się zmieniło na podstawie dodatkowych informacji. Także bez przekłamań proszę.
Z autyzmem się niestety rodzi i ma się do końca życia. Chodzę do pracy z takimi uczestnikami, którzy nigdy nie mieli dziewczyny albo chłopaka i tak jak ja nie będą mieć ich wcale. Ja też nie zamierzam mieć dziewczyny i dzieci. Lepiej mieć psa albo kota.
Autyzm często ma konkretne przyczyn jak np. infekcje neurologiczn, dlatego wiele osób po wdrożeniu kompleksowej diagnostyki i leczenia doszło do momentu gdzie cofnięto im orzeczenie o autyzmie. Na grupkach w temacie jest sporo takich historii.
Wesolych Swiat Szczesliwego Nowego Roku
Każdy człowiek ma cechy autystyczne jedni nasilone drudzy niezauważalne
Dobra rozmowa
Ja mam smutną historię, bo okazało się, że przez caky czas trwania 2 letniego związku, podejrzewalam to ale nigdy do siebie nie dopuscilam do siebie to, ze moj chłopak ma autyzm i to mocny. Mozna z nim rozmawiac, seks byl dobry, byl opiekunczy ALE inne rzeczy to byla udręka, nie wyjdzie z domu bo nie chce nikogo spotkac, bo nie chce zakladac tego ubrania, każdy dzień to bylo wyzwanie, brak checi do spedzania czasu z rodziną, zla komunikacja w relacjach wszelkich, inny punkt widzenia, inny styl rozmowy, nie umial ciagnac rozmowy z kimkolwiek. Wybory jedzeniowe to byla katorga, kazdy dzien to byl koszmar i dramat jedzeniowy, jezu Chryste, ciągłe przekonania o kazdej czynnosci zyciowej, napewno to napewno tamto. So tego ciagly stres i brak jakiegokolwiek postępu w relacji, zaniedbywanie wlasnych relacji z rodziną, brak relacji ze znajomymi, chowanie sie w miejscach publicznych, unikanie miejsc publicznych, sam jeszcze tak, ale z kimś? Nigdzie nie pojdzie z rodziną, z dziewczyną, z kolegą. Nie połączy ze sobą kilku osob nie ma opcji. Tragedia, mimo ze kochalam i zawsze chciałam isc na kompromis to nie bylo to mozliwe, nie poświęcał mi tyle czasu i uwagi, takiej która powinna byc w relacji intymnej. Ja pozostawiona sama sobie na kazdych uroczystościach rodzinnych, czy wyjazdach. O wyjazdach dla przyjemności nie ma mowy. Zeby poprostu pojsc cos zrobic to naprawde igromny problem był. Mimo że ten człowiek mnie pokochał i dal mi duzo milosci, to tez dal mi wiele powodów aby znienawidzic siebie, bo myślałam że to ja nie potrafię tworzyc zwiazku z nikim, aby ktos mnie tak chcial jak ja jego. A to wszystko okazało się że ja nie miałam zielonego pojęcia że to autyzm a nie wielka niechec do mojej osoby
To nie autyzm tylko taki charakter
@@zxcvaz ja uważam że to coś z głową bo taka totalna izolacja społeczna to zaburzenie a nie charakter, to utrudnia funkcjonowanie i jednostka sama siebie ogranicza. Może ważny aspekt jaral zioło od dziesięciu lat. Przez pierwszy czas związku on jeszcze był normalny ale potem to już kurwa masakra, był po prostu sobą w 100% i mimo uczucia i chemii no zabrakło bezwarunkowej miłości, która z mojej strony by wyglądała tak, że byłabym jego niewolnikiem, robiącym wszystko za niego i braku jakiejkolwiek satysfakcji z życia, bo to że on miał coś z głową to jedno ale to że każde normalne zachowanie moje było postrzegane jako straszne i niedopuszczalne to drugie. Totalny celibat funkcjonowania w społeczeństwie jakiejkolwiek. Moja rodzina zapominała jak wyglądam.
Trochę się nie zgadzam, że zawsze trzeba poddawać terapii ludzi z autyzmem, szczególnie tych dobrze funkcjonujących, późno zdiagnozowanych. Nie mówię, że taki ktoś ma całkowicie olać pracę nad sobą, ale jednak inne niepełnosprawności są traktowane trochę ulgowo- niewidomym czy niesłyszącym odpuszcza się, mniej się od nich wymaga, bo wydaje się, że autystyk więcej ogarnie, z dużym naciskiem na wydaje się.
Nam się wydaje, że osoby autystyczne są problematyczne, a z ich perspektywy ci normalni są problematyczni i to autystycy muszą się ugiąć i wykazywać się wyrozumiałością w ich perspektywie.
Dobrze powiedziane. Dzieki
@@daphne5770 no bo ludzie myślą, że terapia wyleczy ich z autyzmu, wręcz domagają się, że pójdą na terapię i będą już tacy jak wszyscy
Czasami to dobre funkcjonowanie jest pozorne. Ja też niby dobrze funkcjonuje bo pracuje i place podatki, ale jak ciężko przychodziłam wszystkie etapy rozwoju społecznego i emocjonalnego w dzieciństwie, wieku nastoletnim to sama wiem. Nadal pod wieloma względami czuje się jak nastolatka pomimo słusznego wieku. Bywa że bez pomocy, a umówmy się, większość nigdy odpowiedniej pomocy nie uzyska, przepaść zyciowa pomiędzy człowiekiem w spektrum nawet tym samodzielnie ogarniajacym codzienność, a tymi "normalnymi" jest ogromna
zgodzę się z ostatnim zdaniem, ale myślę, że każdy kto ma możliwość powinien iść na terapię. nie chodzi o taką, żeby uczyć się jakiś zachowań (bo to już sami robimy maskując się i męcząc się przy tym), tylko o taką, która pomoże nam zrozumieć siebie
Pani Daria to taka atencjuszka i drama-queen, że nawet zostanie osobą ze spektrum autyzmu, by o niej mówiono 😬Dramat
co ciekawe, autyzm to ona sobie wymyslila, gonciarz pokazywal screeny gdzie daria mu sie przynzala ze WYKLUCZONO u niej autyzm xdd
@@Sraka997a nie jest tak, że najpierw wykluczono, a potem inny diagnosta jej to jednak potwierdził? U specjalistów bywa tak, że dopiero któryś z kolei dochodzi do sedna problemu, a autyzm nie raz ciężko zauważyć
@@Sraka997 jeżeli serio tak jest to niezła hipokrytka z niej XDDDD
Typowa hybryda a raczej biorobot, ona jest tego dowodem, ma puste oczy jak u lalki a mówi się, że oczy są zwierciadłem duszy...ona jej nie ma.
No wszystko fajnie, ale wolałabym aby o tak ważnym temacie opowiadała kobieta w spektrum, która nie brała udziału w medialnej dramie na poziomie rynsztoka.
W trakcie wywiadu nie został poruszony wątek kryształu. Wielka szkoda.
Kryształu?
O co chodzi, jakiego kryształu?
@@ewa2629 waliła kryształ z gonciarzem
Jak sie natrafi na Narcyza manipulatora....to kazdy najzdrowszy pozytywnie nastawiony do ludzi. ..popelni błąd .... zwłaszcza jak chodzi o oczekiwanie milosci
Bardzo ciekawy wywiad przypomniał mi się osmio odcinkowy serial Planeta singli osiem historii (gra Zofia) Wichlacz dziewczynę wrażliwa na dźwięki
Pytanie czy mizofonia to odrazu spektrum autyzmu. Bo, jak mniemam, mizofonia też może być mniej lub bardziej rozwinięta.
Ja bym lasce nie ufała, ona lubi dramy wokół siebie, najpierw zadawała sie z Gonciarzem a pozniej jak ten nie chcial zwiazku to zaczela go osaczać. Ponoc Gonciarz złożył zawiadomienie na policję o stalking.
ale po to autoarka ja zaprosiła, żeby była klikalność, takie czasy, że na patocelebrytach robi się wyniki, bo przecież nie o merytorykę tutaj chodzi
@@tomaszgilowski8446 czego nie rozumiecie?? Nie wiecie, że ludzie z autyzmem bywają stalkerami? Wystarczy trochę poszukać, poczytać i nabędziecie wiedzy, ale po co? Wystarczy ocenić i zaszufladkować. To takie proste, prawda??
@@irenaj5996no ale bycie stalkerem zawsze jest złe. Psychopaci pozbawiają za to ludzi życia i no jakbyśmy do tego nie podeszli to nie jest to ok
Nie każdy psychopata tak samo jak nie każdy ze spektrum
Ok, to ciekawe co mówisz. Jestem terapeutą autyzmu, ale ogólnie interesuje mnie ludzka psychika. Do rzeczy.....tu mówisz stricte o manipulacji, może nawet z rysem psychopatii🤷. Niemniej jednak dzięki za informację, bardziej się temu przyjrzę. Pozdrawiam.
To jest ta daria ktora próbowała wejść na głowe Gonciarzowi i ta sama ktora spadła z hukiem...
Tak.
a gdzie dres ja się pytam ;P
Wyluzuj majty 😂:)
Co do mody... W autobusie kiedyś spotkałam małego chłopczyka który płakał mamie że chce mieć depresję jak jakiś inny chłopiec. I chce iść do psychologa bo wszyscy teraz chodzą. Więc jak zawsze każdy widzi tylko swoją bańkę :)
No i rolą matki było by temu chłopczykowi wytłumaczyć.
Ja będąc grzecznym dzieckiem w przedszkolu bez siniaków na nogach, Chciałam mieć siniaki i płakałam jak miałam gładkie nogi ... 😅
Jak czujesz się tym pokoju
Tylu ludzi jest z autyzmem a tu stalkerka Gonciarza musiała się trafić...ech...
Sam jestem w spektrum, mam dzieci autystyczne, wiedza na temat autyzmu jest beznadziejna...
Tesla był autystą... i inni dzięki którym macie np. prąd , tak wiem zaraz hejt.
Pani Anna Kolasińska jest psycholożką, psychoterapeutą?
Szejmingiwałam 😂😂😂😂
Zdrowa jak dab i piekna
U mojego syna w wieku 17 lat dopiero się dowiedzieliśmy że on ma spectrum Aspergera psycholodzy nic nie widzieli dopiero psychiatrzy biegli sądowi tą diagnozę postawili to nam wytłumaczylo całe życie wcześniejsze
Ciesze się że w polskich mediach w końcu zaczyna pokazywać się osoby z autyzmem i innymi zaburzeniami. Jednakże myślę że teraz jest odpowiednia pora zacząć pokazywać osoby z autyzmem które kompletnie nie są wstanie same funkcjonować w społeczeństwie tzw. osoby z głębokim autyzmem. Wiem że nie będą to clickbity i miłe widoki, ale myślę że wiele ludzi po zapoznaniu sie z tematem otworzy oczy na innych ludzi z różnymi potrzebami i pomyśli inaczej o nich niż tylko 'swiry'...
OCD to nie jest objaw autyzmu
ale natrectwa juz sa
Często współwystępuje. W zasadzie warto u osób z ocd przyglądać się (jako diagnosta) czy "przypadkiem" oprócz tego nie są w spektrum.
Cały ten autyzm i spektrum przypomina troche zawężanie normy dla danych oznaczeń w badaniu krwi. Kiedys byly wieksze zakresy a teraz weższe. Aby uznac ze ktos jest "chory" :) I nie mowie tu o skarajnych przypadkach tylko wychodzi na to ze czasem jakis niedoswiadczony psychiatra albo doswiadczony, ktory ma jakies widzimisie lu akurat będzie niewyspany stwierdza autyzm przestawiajac czlowiekowi zycie o 180 stopni bo widzi male odstępstwo w zachowaniu od "normy".
Wszystkie objawy są bardzo NIEJEDNOZNACZNE. A ludzie w wiekszosci są po prostu rozni... maja rozne przezycia charaktery temperamenty traumy przekonania i potrzeby i nie raz zawiedli się na innych i stracili do nich zaufanie i się po prostu boją, nie chcą zaryzykować - co nie znaczy, ze nie mają potrzeby. Ja np nie mam potrzeby gadac o pogodzie i kwiatkach. A ci co gadają o pogodzie i kwiatkach twierdzą, ze glebsze rozmowy nt psychologii, sensu zycia religii są "dziwne".
Leczyć powinni się wszyscy ci, którzy sprawiają celowo, ze ktos moze poczuc się zle psychicznie, dreczą, obgadują, przeciwstawiają, manipulują, są falszywe i zasiewają w umyslach normalnych ludzi niepokoj lub swoje "zlote" podstepne mysli i osądy. Za tych "wy naukowcy" sie weźcie jak chcecie naprawiać swiat. Tyle w temacie.
Manipulatorzy i oszuści czyli psycho/socjopaci nie pójdą na terapię. Za nich bardzo trudno się wziąć. Dosyć autystycznie naiwne myślenie, że specjaliści mogą sie wziąć za takich ludzi. Pomijasz fakt, że tacy ludzie są bardzo dobrze ustawieni społecznie i nie dadzą sie uznać za kogoś do leczenia.
to tak nie działa, że ktoś dostaje diagnozę w jeden dzień, ja czytam o autyzmie już przez 3 lata zastanawiając się, na ile go mam - uwierz, że nie chodzi tu o "diagnozę" ani "leczenie" (nie da się leczyć autyzmu, tak swoją drogą) tylko o lepsze zrozumienie siebie i świata oraz polepszanie swojego funkcjonowania w społeczeństwie, gdzie czujesz od dziecka, że pewnych rzeczy nie dane było ci się naturalnie nauczyć
mi to pomogło się nauczyć, że:
- nie każdy ma ślepotę twarzy, jak ja (prosopagnozja) i ludzie generalnie rozpoznają twarze, nie jestem więc złym człowiekiem za niepamiętanie czyjejś twarzy, bo się jej nie nauczyłam (kiedyś myślałam, że wszyscy muszą przechowywać takie "mentalne zdjęcia" i godzinami "uczyć" się twarzy, aby się rozpoznać na ulicy i czułam się winna, jak mi się nie chciało)
- trzeba jeść co parę godzin (ustawiłam sobie przypomnienie w telefonie, ciężko mi odczytać reakcje mojego ciała takie jak głód i kiedyś wylądowałam w szpitalu, bo się zagłodziłam)
- nie powinno się mówić o seksie lub przemocy z nowo poznanymi osobami i generalnie nauczyłam się listy społecznie akceptowalnych tematów
- nie można przeglądać pornografii publicznie (nauczyłam się, że to niekomfortowe dla innych osób, podczas gdy autyzm podpowiadał mi, że to strona, jak każda inna)
- ludzie mogą mnie okłamywać lub wykorzystywać, podczas dokonywania ważnych decyzji zawsze muszę pytać bliskich mi osób, czy zaproponowana mi oferta jest słuszna, ponieważ ciężko mi zobaczyć "ukryte dno"
mimo tych problemów ukończyłam dobre studia na jednych z najlepszych uczelni i mam bardzo dobrą pracę, więc ktoś z zewnątrz mógłby negować mój autyzm, "bo sobie radzę" i jest to prawda, ale radzę sobie dlatego, że udało mi się zrozumieć swój autyzm i nauczyć się funkcjonować "normalnie", nie wiem czy by mi się udało gdybym nie miała dostępu do wiedzy o autyzmie i żyła tylko w przekonaniu, że jestem inna, a ludzie są różni, ta etykietka autyzmu jest jednak ważna i potrzebna
a jeśli chodzi o zawężanie zakresów w badaniach krwi - uznano, że należy zmienić normy, ponieważ poprzednie były zbyt łagodne i ludzie i tak popadali w długotrwale hodowane choroby wynikające głównie ze złej diety (miażdżyca, cukrzyca, choroby serca, itd.), dlatego zmieniono normy, nie było to powodowane żadnym widzimisię
@zacnieprawisz9171 masz racje ale wydaje mi sie jednak ze jest tu ryzyko bledu lekarskiego.
Ja np mam podejrzenie add... jest w moim miescie osrodek ktory stwierdza za jakies 1500 zl. Pieniadze nie stanowia dla mnie az takiej bariery jak to ze boje sie ze mi stwierdza cos czego nie mam. A dlaczego? A dlatego ze objawy add sa podobne do wielu innych chorob psychicznych np do depresji na ktora tez cierpie.
Dziekk za odpowiedz. Gratuluje wyksztalcenia i tego ze sobie radzisz w tym popieprzonym swiecie.
@zacnieprawisz9171 odnosnie autyzmu moze zle to sformuowalem ze da sie go leczyc ale protokul cuttlera chuba daje jakies efekty...
@zacnieprawisz9171 odnosnie zawezania wynikow krwii brzmi logicznie to co piszesz ale jednak bede stal po stronie takiej ze... w jakiejs czesxi przemysl farmaceutyczny jest nieuczciwy i chodzi o kase. Sam jestem przykladem brania lub nie brania tabletek. O alternatywnych metodach leczenia cisza i na uczelniach i u lekarzy. Np... ktory endokrynolog w Polsce przy hashimoto ZALECI zbadanie jodu we krwii? Zaden. A ktory WSPOMNI o nowosciach jak leczenie krioterapia lub laserem LLLT? Zaden. I tak dalej i tak dalej.
Ok, dodałbym do tego jeszcze uzależnienie od mefedronu i mitomanię.
Jestem chłopem który wegetuje i izoluje się od 9 lat w piwnicy. Szkoda że mi nikt nie chce pomóc.
Przestań się izolować. Weź komuś pomóż i poczujesz się lepiej
@@samsungdrei xD tak mam iść pobiegać może jeszcze? XD
@@PNKoci nie bądź egoistą bo nie jesteś
Daj innym coś od siebie a ciebie docenia.
@bobolirecords co mają moje słowa do polityki i obrażania? Zacznij myśleć.
Jakiego rodzaju pomocy potrzebujesz, jeśli mogę spytać?
Czy ciągłe używanie anglicyzmów przez osobę udzielającą wywiadu również jest objawem autyzmu?
Prowadząca super.!
Każdy z nas przejawia pewne zachowania ze Spektrum- pewne cechy. Nasz gatunek się mocno zestarzał, nasze geny mają tysiące lat i mają prawo być coraz mniej doskonałe. To tak w uproszczeniu uczyłam się na genetyce.
Akurat przebodzcowanie dźwiękiem, zapachem też mają ludzie z ADHD.
Pani ma objawy ADHD też z tym jedzeniem tz mieszane jest cos takiego niech ta pani poczyta
Ona była wcześniej w Top Model. Próbowała wkręcić jakiegoś kolesia żeby z nią zamieszkał, a jak jej odmówił to zaczęła totalnie świrować. Jest filmik na YT. Ona ma jakiś problem z relacjami.
Wiesz że problemy z relacjami to część spektrum autyzmu? (Dosłownie kryterium z DSM)
@@livvy3652 gdyby wiedział/wiedziała, to nie byłoby tego komentarza.
teraz już wiesz i właśnie po to są te spotkania @@irenaj5996
To mi bardziej wygląda na cechy psychopatyczne
To że autystyk jest kojarzony z brakiem mowy to nie jest stereotyp tylko tak jest o to się leczy. Sama sobie pzeczysz. Najpierw, że są różne cechy autyzmu a potem że są stereotypy?! Podobnie nie jest stereotypem, że dziewczynki go nie mają. Jego lekarze kiedyś (podobnie jak adhd) nie diagnozowali bo DZIEWCZYNKI NIE SPRAWIALY Z REGULY TYLU PROBLEMOW CO CHOPCOW.
Znam rodzine z internetu to z internetu ktora ma 4 dzieci i kazde z nich ma zdjagnozowany autyzm. I kazde z nich inaczej wyglda. 2 nie mowi 2 wyglda "normalnie"
dlaczego jest takie fatalne nagłośnienie tego nagrania....⁉❓❓
Do jakiej grupy zaliczono by Kargula i Pawlaka
Największych artystów powojennych i PRL u
A ponoć Freud też był zaburzony 😅
Zastanawiam sie czy Daria nie jest reflektorem wg Human Design
Piękna dziewczyna, piękna sukienka....
Widzę młodą, wrażliwą, inteligentną, otwartą osobę. Mam wrażenie, że diagnoza autyzmu czy innych 'neurologicznie zróżnicowanych typów wrażliwości układu nerwowego' jest wkładaniem ludzi w ramki.
Warto zwrócić uwagę na społeczny wymiar diagnozowania: osoby urodzone w zamożnych rodzinach diagnozują osoby urodzone w rodzinach o mniejszych zasobach materialnych. To powinno budzić podejrzenia. Wiedza specjalistyczna nie jest tworzona w oderwaniu od podziałów społecznych, układów, koneksji i tak zwanych "pleców". Warto szukać alternatywnych sposobów interpretacji tego, gdy młoda osoba czuje, że nie pasuje do grupy rówieśniczej. Często wynika to z wyższego poziomu inteligencji i wrażliwości.
Warto też zwrócić uwagę na cechy charakteru osób wybierających specjalizacje które dotyczą stawiania innym diagnoz. W kontakcie prywatnym te osoby są same często chłodne, pospinane i bardzo się kontrolujące. W pracy czują się ważne i potrzebne, a w życiu prywatnym mają problem z dopuszczeniem innych do siebie. Często decydowały się na studia psychologiczne czy psychiatryczne bo tak chcieli ich rodzice bądź dlatego, że sami chcieli zrozumieć dynamikę ich życia rodzinnego i kłopoty osobiste. Po latach pracy w zawodzie wpadają w rutynę. Trudno jest im też podważać wiedzę, którą zdobyli ze względu na skostniałe struktury instytucji, uniwersytetów i miejsc pracy.
Warto poznać to środowisko bliżej, by umieć podważyć wiedzę, dzięki której zarabiają na życie na wysokim poziomie.
Pozdrawiam.
Zgodzę się z Tobą w 100 procentach, Ci zamożnych rodzin chcą kontrolować i oceniać tych mniej zamożnych, często tylko po szkołach średnich... W życiu prywatnym sami maja problemy, możliwe że są samotni albo mają problemy w związku do czego nigdy się nie przyznają, ale to widać po nich, są spięci, kontrolujący, bez życia... Osobiście uważam że nie ma ludzi zdrowych umysłowo, system w jakim żyjemy nie pozwala na to, ludzie są przeciążeni, zapracowani, żywność nie jest zdrowa, a nauczyciele zachowują się tak jakby wszystkie "rozumy posiadali". Znam osobiście jedna taka psycholog i wygląda jak 7 nieszczęść a próbuje innym uzmysłowić ich problemy.
Widzisz inteligentną ale cwaną, zblazowaną, zmanierowaną dziewczynę, która z powodu nadmiaru dobrobytu i braku zajęć jest oderwana od rzeczywistości.
@@alchemik2010 ten syndrom trwa od wczesnego dzieciństwa, czyli ujawnia się w wieku już 3 lat, dzieci są nadwrażliwe, żyją w swoim świecie, ciężko wpłynąć na ich logikę, wiem ponieważ to przerabiałam.... Ojciec ma zespół Aspergera ale nie chcę iść do specjalisty, przejawia wszystkie cechy. Nie potrafi tworzyć głębokich więzi, każdy związek rozpada się po kilku latach nawet jak ma dzieci.. Takie osoby są przeczulone na własnym punkcie , nie mają rozwiniętej empatii... Empatia to coś co szczególnie wyróżnia takie osoby a raczej jej brak.
@@magdazewsi9396Twój tata ma narcystyczna osobowość. To nie autyzm. Pozdro
Ciekawa rozmowa, aczkolwiek to wplatanie spolszczonego angielskiego tragedia...
Mam tak samo jak ty 😊
nie równo pod sufitem?
@@alchemik2010Właśnie zbyt równo, bo normalnie to powinno być krzywo
Gratulacje! Jesteś wyjątkowa jak każdy...