EP.153 "เป็นโรคซึมเศร้า เพราะอ่อนแอ จริงหรือไม่?"

แชร์
ฝัง
  • เผยแพร่เมื่อ 21 ก.พ. 2024
  • EP.153 "เป็นโรคซึมเศร้า เพราะอ่อนแอ จริงหรือไม่?"
    vt.tiktok.com/ZSF61C8B9/
    .
    🔈ติดตาม Tik Tok โรงพยาบาลพระศรีมหาโพธิ์ 1 นาทีเพื่อชีวิต “Minute for Life by พระศรีมหาโพธิ์” 🕘ออกอากาศทุกวันเสาร์ เวลา 21.00 น
    ------------------------------------------
    ติดตามชมคลิปให้ความรู้เรื่องสุขภาพจิตทั้งหมดได้ที่
    TikTok : www.tiktok.com/@prasrimahabho...
    #โรงพยาบาลพระศรีมหาโพธิ์ #สุขภาพจิต #พระศรีมหาโพธิ์ #ผู้ป่วยจิตเวช #โรคจิตเวช #โรคซึมเศร้า #ซึมเศร้า #ดูแลผู้ป่วยซึมเศร้า #ความรู้รอบตัว #ความรู้สุขภาพจิต #กรมสุขภาพจิต #mentalhealth #นักจิตวิทยา #บำบัดซึมเศร้า

ความคิดเห็น • 1

  • @user-uv7kr7ui6z
    @user-uv7kr7ui6z 24 วันที่ผ่านมา

    เกิดเป็นลูกคนจีนนอก..ยากจน..
    คุณแม่ตบตีตั่งแต่จำความได้ตอนนี้อายุ75
    แม่ทุบตีทุกวันด่าแช่งไร้เหตุผล
    ปัญหามากมายแถมป่วยหลายโรค
    เราป่วยเป็นโรคซึมเศร้าตั่งแต่อายุ7ขวบ
    ถึงขั้นเดินไม่ไหว.ก็ยังต้องขับเรือไปค้าขาย(ขับเรือตอนอายุ20กว่า
    ตอนอายุ13พายเรือขายของ
    คุณแม่ต้องการเงินอย่างเดียว
    จบป.4ก็ต้องพายเรือขายของ
    เงินจะขาดแม้บาทเดียวไม่ได้
    พอโตขึ้นอายุยี่สิบกว่าก็เริ่มค้าขายดีขึ้น
    คุณแม่ว่าขายของมากขึ้น.น่าจะมีเงินเก็บส่วนตัวไว้
    นรกถามหาทันที.
    คุณแม่จินตนาการณ์ปัญหาขึ้นแล้วทุบตี.ตบตีด่าแช่ง
    ร่างกายป่วยหนักอยู่แต่ก็ยังต้องออกไปค้าขาย
    ด่าแช่งทุกวัน(ขายของกลับถึงบ้าน1ทุ่ม
    ข้าวสวยมี.แต่กับข้าวแทบไม่มี
    ปั้นเรื่องก่นด่าทุกวัน
    ปั้นได้เรื่องนึง.ก็ก่นด่าสาปแช่งเช้ายันมืด
    เราต้องใช้วิธีจุดธูปสาบานว่าเราไม่ได้ทำสิ่งที่คุณแม่ปั้นขึ้นมา
    ถ้าเราทำจริงขอให้เรามีอันเป็นไป
    พอเราสาบานเสร็จ..คุณแม่จะเงียบไป2.3.วัน
    พอวันที่4.ก็ปั้นเรื่องใหม่ขึ้นมา
    เราก็ต้องจุดธูปสาบานว่าเราไม่ได้ทำอีก
    แต่บางเรื่องเราก็ไม่สามารถสาบานได้
    เช่นกลับจากขายของถึงบ้าน..ก็ต้องทานข้าว
    มีปลากระบอกตัวใหญ่เท่าหัวนิ้วโป้งขา
    เราก็หยิบมากินกับข้าว1ตัวเพราะไม่มีกับข้าวอะไรเลย
    พอแม่เห็นเราเอาปลามากินกับข้าว
    คุณแม่จะด่าๆๆๆๆแช่งๆๆทุกวันเป็นเดือนเป็นปี
    เราก็ไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้.เพราะเราเอาปลาไปกินจริงๆ
    เราต้องทนให้แม่ด่าเรื่องนี้เป็นปีๆ
    จนแม่คิดจินตนาการณ์เรื่องใหม่ขึ้นมาได้
    เรื่องเก่าก็ยุติ..ด่าแช่งเรื่องที่ปั้นขึ้นมาใหม่
    เราถูกทารุณจนอายุ35ปี
    น้องพาหนีมาค้าขายสมุทรการ
    ต่อมาอีก2ปี.คุณแม่ก็หมดอายุ
    เราได้รักษาโรคซึมเศร้าตอนอายุ49
    เราค้าขายหาเงินสะสมได้..ก็สร้างพระประธาน80นิ้วพร้อมพระสาวก
    ถวายไว้วัดสระทอง.อุทิศเจาะจงให้เตี่ยและแม่
    ทุกวันนี้เราสวดมนต์ไหว้พระอุทิศให้ท่านแม่ท่านพ่อ
    แล้วอธิฐานขอชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย
    อดีตชาติถ้าเราทำกรรมกับท่านไว้เราขอใช้หนี้กรรมชาติ..35ปีที่ถูกทารุณทุกวัน
    ..เราจะขอไม่ยอมใช้หนี้กรรมภพต่อไปอีกแล้ว
    บุญคุณที่เลี้ยงเรามาจนอายุ12ปีเราขอใช้หนี้กรรม
    .ด้วยการถวายพระอุทิศกุศลเจาะจงให้ท่านพ่อและท่านแม่
    ทุกวันนี้เรารับกรรมป่วยซึมเศร้า
    ทรมานมาก
    ถึงทานยาก็แค่ระงับอาการเท่านั้น