Willigis JAEGER, 'Beelden van het licht zijn het licht zélf niet' met Lucette Verboven
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 2 ต.ค. 2024
- Nog altijd een verrassend interview! Al in de eerste minuten spreekt mijn gast over een ervaring als kind in een kerk die heel zijn leven zou beïnvloeden. Ontegensprekelijk drong zich het ‘numen’ aan hem op (zie interview) En meteen stel ik mijzelf nu, jaren later, de vraag of dit nog mogelijk zou zijn voor kinderen die nu een kerk betreden in deze tijd, waar veel is afgestemd op het kind zelf en waarbij het ‘numen’ lijkt verloren te gaan. Mijn gast, Willligis Jäger, kent een bewogen jeugd in nazi-tijd waarin hij clandestien brieven ronddraagt en op zijn hoede moet zijn. Door zijn ervaring met zen in Japan beseft hij: 'Religie biedt mensen beelden aan van God die te vergelijken zijn met vensters. Ze laten het licht erachter zien, maar het licht zélf zijn ze niet.’ Hij is geïnspireerd door de mystici en beseft de relativiteit van godsbeelden maar daardoor krijgt hij ook veel kritiek. Hij sticht een eigen centrum, gesteund door zijn klooster, en brengt mensen opnieuw in contact met de contemplatie, die wij in het westen verloren zijn door een te dominant geworden rationalisme. Jäger overleed op 20 maart 2020 en laat een ongelooflijke erfenis van wijsheid en mededogen na.
'Nu is deze mystieker van ons heengegaan' (Unten: Jetzt hat uns dieser Mystiker verlassen)Toen ik vorige maand het overlijden vernam van Willigis Jäger, kwamen vele herinneringen naar boven van de meditatie, de zen die ik leerde kennen in de Abdij Maria Toevlucht in Zundert onder leiding van de toenmalige abt, Jeroen Witkam samen met monnik en zenmeesterJef Boeckmans. Deze laatste bracht mij in contact met Willigis Jäger die ik in Würtzburg kon interviewen voor de eerste Estafette-reeks van KRO, Nederland en Braambos, België. Het werd een ontmoeting die mij zal bijblijven. De wijsheid van deze man, de waardigheid waarmee hij kritiek doorstond en bovenal zijn gedrevenheid om aan de vele godszoekers die naar hem toe kwamen, inzicht te bieden, sierden hem. Enkele uitspraken van hem die mij bij zijn gebleven: 'Zen zelf geeft je niets, de zenmeester probeert enkel bij zijn leerlingen dezelfde ervaring te wekken die hij kent.' 'Religie biedt mensen beelden aan van God die te vergelijken zijn met vensters. Ze laten het licht erachter zien, maar het licht zélf zijn ze niet. Iedere religie heeft zijn eigen venster en probeert op die manier iets mee te delen over het licht dat achter deze vensters schijnt. 'De eucharistie is voor mij een viering van de hele werkelijkheid die de eenheid van God en mens, van God en Schepping omvat. In brood en wijn is een goddelijke dimensie aanwezig, maar niet alleen daar! Ze is altijd aanwezig...' 'Sacramenten zijn rituelen die wij, mensen nodig hebben om datgene wat we ervaren ook tot uitdrukking te brengen en te vieren'. Jäger eindigde ons gesprek met zijn geliefde Meister Eckhart: 'Het verheugt mij als u deze preek begrijpt, maar als er niemand was geweest, dan had ik toch deze preek gehouden, desnoods voor het offerblok'. Jäger was ervan overtuigd dat hij, hoe dan ook zijn inzichten moest meedelen.
(Interview opgenomen in 'Pelgrim in het leven. Estafette-gesprekken'. (Lucette Verboven)
Willigis Jäger werd als kind aangesproken door de sfeer van stilte, van energie, die in de kerk heerste waar hij met zijn moeder naar toe ging. Hij herinnert zich de geur van wierook, de vele kaarsen rond het altaar waar een prachtige monstrans met een hostie stond. 'Ik begreep het niet als kind maar vanaf dat moment voelde ik dat achter al het vluchtige en oppervlakkige, er méér moest zijn.' Die ervaring leidde hem ertoe om benedictijnermonnik te worden van de abdij Munsterschwarzach . Hij kreeg toestemming om zes jaar in een boeddhistische tempel zen te beoefenen. Hij werd zenleraar in de Sanbo Kyodan traditie, stichtte een eigen contemplatieve school in het voormalige Würzburger internaat van de abdij, het Haus St. Benedikt, waar hij oost en west verenigde en kreeg zowel kritiek als lof hiervoor. Toen Jäger op 20 maart 2020 overleed, titelde de Süddeutsche Zeitung
' De christelijke zen meester is overleden'. Hij werd 95 jaar en werd begraven op het kerkhof van de abdij. Meer over dit afscheid: www.benediktus...
Naar mijn gevoel één van de meest diepzinnige "waarheidsvertolkende" doorleefde getuigenissen
door een GEREALISEERDE mysticus. PRACHTIGE bijdrage!
Dat heb je goed gezien, Philippe. Door hem persoonlijk te ontmoeten werd mijn indruk van hem, die ik had door zijn geschriften, inderdaad bevestigd. Mooi om hem, na zoveel jaren, ‘terug te zien’!
Lucette, "prachtige bijdrage " was eigenlijk nog te zwak verwoord; UNIEK of UITZONDERLIJK relevant en HELDER, benadert misschien nog beter de indruk
die dit interview op mij heeft gemaakt. Hartelijke groeten!
@@philippemeysman5338 Heel fijn dit te lezen, Philippe, vooral als het van jou komt. Ik apprecieer je grote belezenheid en inzicht in deze materie, bedankt!