Ervaringen waarover men niet spreken kan: een prachtige smaragd van diep onder het water naar boven halen om hem te tonen aan de medemens; maar daar sta je dan met een stuk gekleurd glas in de hand.
@@lucetteverboven8513 Ik vrees dat alleen de HER- INNER-ing van de smaragd blijft. Elke overdenking duwt de ervaring verder weg - soms komen er zelfs twijfels op aan het realiteitsgehalte - én erover praten geeft een gevoel van banalisering van het SUBLIEME.
@@philippemeysman5338 Ook akkoord, maar toch, het hangt er misschien van af hoe en met wie je erover praat. Ik herinner mij de zen-sessies van destijds in de abdij van Zundert. Slechts nadat we een tijdje in stilte hadden gemediteerd, gaf de abt of een andere zenmeester, een geisho, 'een toespraak'. Vanuit de stilte komt het binnen. Het hangt ook af van je innerlijke stilte, denk ik. Maar zo lijkt het erop alsof ik het 'weet', dat is niet waar natuurlijk. Al ons praten hierover is een stamelen en een zoeken en soms een struikelen over een steentje, en bij nader inzien blijkt dat steentje dan een prachtige smaragd te zijn!
Bewust worden van de technologie. Ik zie als (trein)pendelaar hoe véél wij, moderne mensen, slaaf van de technologie zijn - hoevéél mensen met hun smartphone bezig zijn, zelfs in elkaars aanwezigheid. "Sociale" media? Eerder a-sociale media... Misschien is het toch nog zo slecht niet dat ik een controlefreak ben. 🙂 Trouwens: groeten vanuit Hasselt aan jullie beiden...
Ervaringen waarover men niet spreken kan: een prachtige smaragd van diep onder het water naar boven halen om hem te tonen aan de medemens; maar daar sta je dan met een stuk gekleurd glas
in de hand.
En niemand die het merkt!
Maar toch blijft het een smaragd!
@@lucetteverboven8513 Ik vrees dat alleen de HER- INNER-ing van de smaragd blijft.
Elke overdenking duwt de ervaring verder weg - soms komen er zelfs twijfels op aan het realiteitsgehalte - én erover praten geeft een gevoel van banalisering van
het SUBLIEME.
@@philippemeysman5338 Ook akkoord, maar toch, het hangt er misschien van af hoe en met wie je erover praat. Ik herinner mij de zen-sessies van destijds in de abdij van Zundert. Slechts nadat we een tijdje in stilte hadden gemediteerd, gaf de abt of een andere zenmeester, een geisho, 'een toespraak'. Vanuit de stilte komt het binnen. Het hangt ook af van je innerlijke stilte, denk ik. Maar zo lijkt het erop alsof ik het 'weet', dat is niet waar natuurlijk. Al ons praten hierover is een stamelen en een zoeken en soms een struikelen over een steentje, en bij nader inzien blijkt dat steentje dan een prachtige smaragd te zijn!
Bewust worden van de technologie. Ik zie als (trein)pendelaar hoe véél wij, moderne mensen, slaaf van de technologie zijn - hoevéél mensen met hun smartphone bezig zijn, zelfs in elkaars aanwezigheid.
"Sociale" media? Eerder a-sociale media...
Misschien is het toch nog zo slecht niet dat ik een controlefreak ben. 🙂
Trouwens: groeten vanuit Hasselt aan jullie beiden...
Dank je wel voor de groeten! Inderdaad, a-sociale media hebben onze wereld veroverd.
Religieuze bewustzijn, of spirituele bewustzijn (wat volgens mij twee verschillende dingen zijn)? Ik vraag dit als atheïst...
Woorden kunnen soms zo ontoereikend zijn, waarschijnlijk telt enkel de ervaring. Ik gebruikte deze quote in mijn filmpje ‘Eindigheid’.