Cześć. Film o mnie. Ja nie doznałem miłości w dzieciństwie. To tzw. deprywacja emocjonalna, czyli brak zainteresowania ze strony matki/rodziców. Sami tego nie otrzymali od swoich rodziców, więc koło się zamyka 😖. Byłem, miałem dach nad głową i jedzenie. Ale brak było uczuć. Mam aleksytymię, nie za bardzo rozumiem uczucia, jakby były one zamrożone. Wiem, że są schowane gdzieś głęboko. Nie potrafię kochać i okazywać uczuć. Tyle lat stanów depresyjnych, chodzenia do psychiatrów. Teraz pracuję nad swoim wewnętrznym dzieckiem. To ważne!! Bez tego ani rusz. Pzdr.
Dzięki że o tym piszesz, Sobeszczyn! 👊 Warto korzystać ze wsparcia psychologicznego jako dopełnienie leczenia psychiatrycznego. Obaj specjaliści doskonale się uzupełniają w procesie leczenia. 👍
Dziękuję że o tym piszesz, Tabl Leno. Te rany potrafią wpływać na całe nasze życie. Warto się nimi zająć, opatrzyć je, zaopiekować się sobą. Dużo zdrowia życzę! 🧡
Witam z Rosji ! Najpierw chciałem wyrazić ubolewanie z powodu niedoceniania tego kanału przez społeczności, które poszukują miałkich informacij z innych źródeł dla potwierdzenia swojego myślenia. , Dziękuję autorowi. Warto było nauczyć się języka polskiego, aby zrozumieć taki materiał Sebastianie, spróbuję skierować do ciebie parę widzów
Pewnie powtórzę się, ale dziękuję, że mówisz o psychologii mężczyzn! Przeraża mnie ilość artykułów w gazetach pod tytułem "Zaginął Jan Nowak" - zazwyczaj wiek ok. 30-35 lat, pracujący, żonaty, co najmniej jedno dziecko. Jeszcze nie spotkałem się z przypadkiem, żeby któryś odnalazł się żywy. Często jest mowa o nieszczęśliwym wypadku, wpadł do fosy i utonął, ot. Z jednej strony nie jest samobójstwo wprost, z drugiej strony widzę jakąś formę autodestrukcji zmierzającą do tego smutnego końca. Widzę w tych facetach właśnie mężczyzn, którzy mają jakiś problem, z którym sobie nie radzą i widzą jedyną szansę w ucieczce. Brak miłości w dzieciństwie, problem z odpowiedzialnością, przytłoczenie. Mam nadzieję, że my mężczyźni nauczymy się o siebie dbać a i inni zobaczą, że mamy takie same potrzeby - chcemy być kochani, chcemy płakać jak jesteśmy smutni, chcemy być doceniani, itd. Dbajmy o siebie.
Tom Chester, bardzo się cieszę że to zauważasz i że o tym piszesz w komentarzach. Dziękuję Ci za to 🤝 Każdy komentarz, każde udostępnienie takiego materiału, każde polecenie psychologa mężczyźnie w potrzebie pomaga naprawić choć w części trudności, z którymi my się borykamy. Przypadki które opisałeś właśnie tak wyglądają. „Wyszedł z domu i nie wrócił”, „zaginął bez śladu”, „miał nieszczęśliwy wypadek”. Nawet nie chce podawać wszystkich takich „wypadków”, żeby nikomu nie dawać pomysłów, ale jest ich mnóstwo. To są mężczyźni, którzy nie poszukali na czas pomocy…bo ktoś ich kiedyś nauczył ”bo dasz sobie radę sam”, „nie bądź baba”, „przestań się mazać”, „nie przesadzaj”, „nie dramatyzuj”. Chyba najczęściej mężczyźni to wynoszą z dzieciństwa, ale czasem słyszą to nawet od swoich najbliższych, żony, nawet dzieci. Na to nigdy nie powinno być naszej zgody. Jesteśmy ludźmi. Cierpimy. Boimy się. Martwimy się. Każdy z nas powinien mieć komu o tym powiedzieć i otrzymać wsparcie. 🧡
mężczyźni nie korzystają z pomocy albo o niej nie mówią nie z własnej głupoty czy uporu tylko obserwacji. Niechęć jest spowodowana tym, że gdy mężczyzna mówi o tym, że ma problem, był zdradzony, porzucony itd to wszyscy zaczynają go obwiniać lub wyśmiewać Jak w mniej znanym towarzystwie wspomnisz, że masz problem to będziesz "kolega" albo "przyjaciel" i nikt nigdy nie weźmie cię już na poważnie (jako atrakcyjnego partnera czy osobę wartą czasu) Społeczeństwo od lat zaprojektowane jest tak, że mężczyzna ma nie chorować ani nie mieć problemów, tylko zapieprzać do oporu i poświęcać się by zdobyć zasoby. Te zasoby ma przekazać kobiecie i dzieciom. Problemy mężczyzn nikogo nie obchodzą od tysięcy lat. To się nigdy nie zmieni
To jest bardzo smutne, co piszesz. Niestety w dużej mierze potwierdza się też z moimi obserwacjami. Społeczeństwo/ogół wymaga często od mężczyzn bycia twardym, silnym, niezłomnym niezależnie od sytuacji. A przecież to jest absurd! Każdy człowiek, w tym każdy mężczyzna, ma prawo mieć gorszy dzień, źle się czuć, czy nie mieć sił do pracy. Ma być bezproblemowy i bezobsługowy. Ma zdobywać, walczyć i bronić. A przecież nie każdy z nas i nie zawsze ma do tego siły, chęci czy predyspozycje. Ja natomiast chcę wierzyć, że to się jednak zmienia. Bardzo powoli i raczej wolniej w PL, niż innych krajach EU, ale chyba coś drgnęło. Powstał pierwszy w Polsce telefon zaufania dla mężczyzn. Są psycholodzy, którzy specjalizują się w zdrowiu psychicznym mężczyzn (na palcach jednej ręki można ich w PL policzyć, ale jednak…). Na pewno mężczyzna zasługuje na to, żeby otrzymać pomoc i móc zadbać również o swoje potrzeby. Dziękuję za ten komentarz, Tomek. Dzięki niemu może jakiś mężczyzna to przeczyta i poczuje że nie jest w tym wszystkim sam. Że są inni, którzy też zauważają ten brak równowagi. 👊
@@sebastianantonowicz-wsparc8320 Smutne ale prawdziwe. Kultura pierze nam łęb od tysięcy lat - idealny mężczyzna umiera za wszystkich i nie wymaga niczego w zamian (w pewnej dość znanej religii na przykład) Mężczyźni wykonują najbezpieczniejsze zawody, są zmuszani do walki na wojnie (mężczyźni mają zakaz wyjazdu z ukrainy np, legalnie tego zrobić nie mogą ;; gdyby polska została zaatakowana czeka nas to samo - jakieś protesty w tej sprawie? coś na większą skalę?) Czyli, biedni mordują się, by bogaci i kobiety mogli mówić o wolności. Jesteśmy mięsem armatnim w razie wojny lub wołem roboczym gdy jest pokój. Co robić? niestety, nie wiem
@@tomeknowak8149 ja też mam takie poczucie, że mężczyźni mają z góry przypisaną przez społeczeństwo rolę: pracować długo (wyższy wiek emerytalny, pomimo krótszego statystycznie życia), walczyć i ginąć za innych (bogatych, kobiety, dzieci) i nie prosić o takie same prawa (choćby ucieczki z kraju objętego wojną). Co robić? Ja też nie mam niestety gotowej recepty. Możemy robić takie rzeczy bardzo podstawowe jak: - mówić głośno o temacie (choćby tak jak Ty to zrobiłeś w komentarzach), - dbać o równouprawnienie kobiet i mężczyzn (moim zdaniem to właśnie pozbawianie kobiet pewnych praw, odbiera jednocześnie inne prawa mężczyznom, np.traktowanie kobiet wyłącznie w kategoriach prokreacyjnych), - pozwalać sobie na to, aby dbać o swoje zdrowie, również psychiczne (to niełatwe, bo choć my obaj mamy świadomość pewnych ram w które wpycha nas kultura, to sami też mamy wgrane w głowie pewne nasze role, np.żeby być twardym), - rozmawiać o naszych zaniedbywanych przez ogół potrzebach (najlepiej w każdym możliwym środowisku), - promować model mężczyzny jako osoby wrażliwej, wartościowej, uczuciowej i na wskroś ludzkiej (czasem słabej, która się czasem boi etc.), - dzielić się takimi materiałami jak ten film w swoich mediach społecznościowych (wtedy przemawiamy ustami innych osób, które przekazują nasz punkt widzenia). Myślisz że coś z tych punktów miałoby zastosowanie w Twojej sytuacji? Coś z tego mógłbyś wykorzystać,Tomek?
@Sebastian Antonowicz - wsparcie psychologiczne No tu mam jeszcze smutniejsze wieści ... Mi pomogło niemalże oderwanie się od społeczeństwa na tyle, ile to możliwe. Chodzę do pracy i mam przyjaciół, jasne ale od całej reszty trzymam się z daleka. Nie wchodzę w bliższe relacje bo to w zasadzie bezcelowe - po co kobieta ma wybrać partnera, który chce się dzielić obowiązkami 50/50 gdy może wziąć innego 70/30 ? Mówienie głośno tylko stawia poza margines. Jak przy kimś się rozpłaczesz będziesz na zawsze "przyjacielem" (czyli taki nieformalny kosz lub lista rezerwowa)Rozmowa też realnie nic nie da bo jak wybuchnie wojna, to i tak wrzucą nas siłą w kamasze (a dezerterów zwyzywają od tchórzy ;; jeśli kraj by przetrwał to pewnie i tak odebrano by nam obywatelstwo lub coś takiego) Promowanie mężczyzny jako wrażliwego... Z moich obserwacji wynika, że można tak robić, tylko jeżeli mężczyzna ma wybór być wrażliwy albo "maczo" to wybierze typ maczo. Bo kobiety na takich lecą. Około roku temu widziałem jak na urodzinach znajomego 2 wykształcone kobiety, po 30 niemal prześcigały się by dosłodzić typowi, który co drugie słowo walił kurwa a był specem od covida,filmów, piłki nożnej i polityki. Musze dodawać że miał własne mieszkanie i dobry samochód? Walka z wiatrakami Pewnie że warto dbać o zdrowie. Polecam znaleźć też jakąś pasję Szczerze mówiąc wątpię aby cokolwiek w tym temacie się zmieniło. Odpuszczam i trzymam się z dala od ludzi.
@@tomeknowak8149 współczuję Ci takich doświadczeń, naprawdę. 😔 Tym bardziej jeśli w Twoim życiu wysokim priorytetem jest znalezienie partnerki, takie doświadczenie może być bardzo bolesne i rozczarowujące. Mam nadzieję, że stanie na Twojej drodze taka, dla której to Ty będziesz wartościowy, a nie mieszkanie, fura, czy maczo-magnetyzm. 👍
Też jestem z takiego domu aż żak patrzeć jak ludzie cierpią ja czasem chce umrzeć bo myślę że tam mi będzie lepiej wychowali mnie na autystycznego toksyka z agresją pycha nerwami codziennie się mecze i czoje się zerem to straszne aż żyć się nie chce nieraz chętnie bym do psychiatryka poszła
Fantastyczny materiał. Aż zrobiło mi się żal tych wszystkich mężczyzn, którzy nie zaznali miłości. A w czasach mojego dzieciństwa w Polsce to była większość chłopców. Szkoda że tak niewielu z nas decyduje się rozwiązywać swoje sprawy na prawdę po męski, czyli zamiast ucieczki - zagoić te rany i uleczyć psychikę u psychologa.😢
Dzięki za komentarz! Ja też mam wiele empatii dla mężczyzn, którzy nie doświadczyli miłości w dzieciństwie. Tzw.zimny chów zbiera teraz żniwo w statystykach policyjnych. 😔 Faktycznie nadal niewielu mężczyzn ma odwagę zając się swoim zdrowiem psychicznym. Nadal 8 na 10 pacjentów gabinetów psychologicznych to kobiety. I bardzo dobrze, że kobiety potrafią zadbać o swoją psychikę. Uczmy się od nich. Dbajmy o siebie również! 👍
A kiedy znajdziemy następny wywiad z Tobą w jakimś magazynie? Ostatnio czytałem w Gazeta PL i naprawdę fajnie mówiłeś o Twojej pracy psychologicznej z mężczyznami. Oby więcej takich psychologów, którzy potrafią rozmawiać z mężczyznami. ❤
Czytałeś ten wywiad? m.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid0yvXkFa8HsM8QCVd3sEVLDDkHL2fvnouV8rB9VvAQoWngFWwuLq5BCwQapuRpRhnHl&id=100083385306615 Bardzo mi miło to słyszeć! ♥ Tak, mam umówionych parę wywiadów w kilku magazynach. Najbliższy wywiad mam dziś z magazynem Noizz, ale nie wiem jeszcze kiedy będzie opublikowany.
PROSZĘ OPOWIEDZIEĆ O SKUTKACH NADMIARU MIŁOŚCI... Nadmiar miłości jest tak samo szkodliwy jak jej niedobór (żadna skrajność nie jest dobra) - przynosi tylko inne skutki. Ja borykałam się z płcią męską, którego matka, jak kwoka, doglądała i zapewne nadal dogląda swoje pisklęta - wszystkie 3, bo tyle ich ma. Te pisklęta już wtedy miały- uśredniając - 30 lat! Ratowała je ona z opresji choć jednocześnie kazała się usamodzielnić, podtykała jedzonko, układała w szafkach ubrania, gdy był tam bałagan... Mogłabym powieść napisać z przykładów, bo od cholery tego było! No i te pisklęta potrzebowały na partnerkę życiową takiej mamuśki, silnej kobiety, co to ogarnie to, z czym oni sobie nie radzą - ale jednocześnie musi być delikatna, czuła, do pewnego stopnia posłuszna im... bo przecież oni są mężczyznami 😞
@@sebastianantonowicz-wsparc8320 Dziękuję za współczucie, ale to jednak żadna pomoc 🙂 Opowiedzenie nam - Widzkom o skutkach nadmiaru miłości (o co prosiłam) już na pewno tak. Pozdrawiam.
@@sebastianantonowicz-wsparc8320 kiepsko,bo on niby twardziel"metal"a za każdym razem musi się przytulić, lubi żeby pilnować leków,posiłków,pytać czy jest ok.Ogolnie masakra bo ja nienawidzę czulosci
@@andziaantonowicz3083 jeśli obojgu Wam z tym dobrze - to najważniejsze! Często niestety relacje z mężczyznami, którzy byli pozbawieni miłości w dzieciństwie to duuuże wyzwanie.
Cześć. Film o mnie. Ja nie doznałem miłości w dzieciństwie. To tzw. deprywacja emocjonalna, czyli brak zainteresowania ze strony matki/rodziców. Sami tego nie otrzymali od swoich rodziców, więc koło się zamyka 😖. Byłem, miałem dach nad głową i jedzenie. Ale brak było uczuć. Mam aleksytymię, nie za bardzo rozumiem uczucia, jakby były one zamrożone. Wiem, że są schowane gdzieś głęboko. Nie potrafię kochać i okazywać uczuć. Tyle lat stanów depresyjnych, chodzenia do psychiatrów. Teraz pracuję nad swoim wewnętrznym dzieckiem. To ważne!! Bez tego ani rusz. Pzdr.
Dzięki że o tym piszesz, Sobeszczyn! 👊
Warto korzystać ze wsparcia psychologicznego jako dopełnienie leczenia psychiatrycznego. Obaj specjaliści doskonale się uzupełniają w procesie leczenia. 👍
Fajnie, że się tym podzieliłeś. Mi również pomogło zaopiekowanie się swoim wrażliwym dzieckiem. Mam nadzieję, że będzie u Ciebie coraz lepiej.
@@tomchester3229 tak jest! 👍🤝
Każdy czuje na swój sposób
I kiedyś pewnie je uwolnisz
Ależ Pan ma piękny głos!
Dziękuję. Bardzo miło mi to słyszeć :)
No proszę dziękuję ja doznałam bólu w dzieciństwie i dlatego mie ranili mężczyźni jestem wdzięczna że trafiłam na ten kanał
Dziękuję że o tym piszesz, Tabl Leno. Te rany potrafią wpływać na całe nasze życie. Warto się nimi zająć, opatrzyć je, zaopiekować się sobą. Dużo zdrowia życzę! 🧡
Witam z Rosji !
Najpierw chciałem wyrazić ubolewanie z powodu niedoceniania tego kanału przez społeczności, które poszukują miałkich informacij z innych źródeł dla potwierdzenia swojego myślenia. ,
Dziękuję autorowi.
Warto było nauczyć się języka polskiego, aby zrozumieć taki materiał
Sebastianie, spróbuję skierować do ciebie parę widzów
Pewnie powtórzę się, ale dziękuję, że mówisz o psychologii mężczyzn!
Przeraża mnie ilość artykułów w gazetach pod tytułem "Zaginął Jan Nowak" - zazwyczaj wiek ok. 30-35 lat, pracujący, żonaty, co najmniej jedno dziecko. Jeszcze nie spotkałem się z przypadkiem, żeby któryś odnalazł się żywy. Często jest mowa o nieszczęśliwym wypadku, wpadł do fosy i utonął, ot. Z jednej strony nie jest samobójstwo wprost, z drugiej strony widzę jakąś formę autodestrukcji zmierzającą do tego smutnego końca. Widzę w tych facetach właśnie mężczyzn, którzy mają jakiś problem, z którym sobie nie radzą i widzą jedyną szansę w ucieczce. Brak miłości w dzieciństwie, problem z odpowiedzialnością, przytłoczenie. Mam nadzieję, że my mężczyźni nauczymy się o siebie dbać a i inni zobaczą, że mamy takie same potrzeby - chcemy być kochani, chcemy płakać jak jesteśmy smutni, chcemy być doceniani, itd. Dbajmy o siebie.
Tom Chester, bardzo się cieszę że to zauważasz i że o tym piszesz w komentarzach. Dziękuję Ci za to 🤝
Każdy komentarz, każde udostępnienie takiego materiału, każde polecenie psychologa mężczyźnie w potrzebie pomaga naprawić choć w części trudności, z którymi my się borykamy.
Przypadki które opisałeś właśnie tak wyglądają. „Wyszedł z domu i nie wrócił”, „zaginął bez śladu”, „miał nieszczęśliwy wypadek”. Nawet nie chce podawać wszystkich takich „wypadków”, żeby nikomu nie dawać pomysłów, ale jest ich mnóstwo. To są mężczyźni, którzy nie poszukali na czas pomocy…bo ktoś ich kiedyś nauczył ”bo dasz sobie radę sam”, „nie bądź baba”, „przestań się mazać”, „nie przesadzaj”, „nie dramatyzuj”.
Chyba najczęściej mężczyźni to wynoszą z dzieciństwa, ale czasem słyszą to nawet od swoich najbliższych, żony, nawet dzieci.
Na to nigdy nie powinno być naszej zgody.
Jesteśmy ludźmi. Cierpimy. Boimy się. Martwimy się. Każdy z nas powinien mieć komu o tym powiedzieć i otrzymać wsparcie. 🧡
Nagraj jeszcze jak wpływa brak miłości w dzieciństwie na kobietę, to też jest ciekawy temat
Dzięki za podpowiedź lisek hrystusek! 👍
U mnie w domu są wszystkie kobiety niekochane jest jak w piekle każda z nas jest taka nieszczęśliwa można zwariować
Świetny, zwięzły materiał. Pozdrawiam
Wielkie dzięki, Mateusz! 👊
mężczyźni nie korzystają z pomocy albo o niej nie mówią nie z własnej głupoty czy uporu tylko obserwacji. Niechęć jest spowodowana tym, że gdy mężczyzna mówi o tym, że ma problem, był zdradzony, porzucony itd to wszyscy zaczynają go obwiniać lub wyśmiewać
Jak w mniej znanym towarzystwie wspomnisz, że masz problem to będziesz "kolega" albo "przyjaciel" i nikt nigdy nie weźmie cię już na poważnie (jako atrakcyjnego partnera czy osobę wartą czasu)
Społeczeństwo od lat zaprojektowane jest tak, że mężczyzna ma nie chorować ani nie mieć problemów, tylko zapieprzać do oporu i poświęcać się by zdobyć zasoby. Te zasoby ma przekazać kobiecie i dzieciom. Problemy mężczyzn nikogo nie obchodzą od tysięcy lat. To się nigdy nie zmieni
To jest bardzo smutne, co piszesz. Niestety w dużej mierze potwierdza się też z moimi obserwacjami. Społeczeństwo/ogół wymaga często od mężczyzn bycia twardym, silnym, niezłomnym niezależnie od sytuacji. A przecież to jest absurd! Każdy człowiek, w tym każdy mężczyzna, ma prawo mieć gorszy dzień, źle się czuć, czy nie mieć sił do pracy. Ma być bezproblemowy i bezobsługowy. Ma zdobywać, walczyć i bronić. A przecież nie każdy z nas i nie zawsze ma do tego siły, chęci czy predyspozycje.
Ja natomiast chcę wierzyć, że to się jednak zmienia. Bardzo powoli i raczej wolniej w PL, niż innych krajach EU, ale chyba coś drgnęło. Powstał pierwszy w Polsce telefon zaufania dla mężczyzn. Są psycholodzy, którzy specjalizują się w zdrowiu psychicznym mężczyzn (na palcach jednej ręki można ich w PL policzyć, ale jednak…). Na pewno mężczyzna zasługuje na to, żeby otrzymać pomoc i móc zadbać również o swoje potrzeby. Dziękuję za ten komentarz, Tomek. Dzięki niemu może jakiś mężczyzna to przeczyta i poczuje że nie jest w tym wszystkim sam. Że są inni, którzy też zauważają ten brak równowagi. 👊
@@sebastianantonowicz-wsparc8320 Smutne ale prawdziwe.
Kultura pierze nam łęb od tysięcy lat - idealny mężczyzna umiera za wszystkich i nie wymaga niczego w zamian (w pewnej dość znanej religii na przykład)
Mężczyźni wykonują najbezpieczniejsze zawody, są zmuszani do walki na wojnie (mężczyźni mają zakaz wyjazdu z ukrainy np, legalnie tego zrobić nie mogą ;; gdyby polska została zaatakowana czeka nas to samo - jakieś protesty w tej sprawie? coś na większą skalę?)
Czyli, biedni mordują się, by bogaci i kobiety mogli mówić o wolności. Jesteśmy mięsem armatnim w razie wojny lub wołem roboczym gdy jest pokój.
Co robić? niestety, nie wiem
@@tomeknowak8149 ja też mam takie poczucie, że mężczyźni mają z góry przypisaną przez społeczeństwo rolę: pracować długo (wyższy wiek emerytalny, pomimo krótszego statystycznie życia), walczyć i ginąć za innych (bogatych, kobiety, dzieci) i nie prosić o takie same prawa (choćby ucieczki z kraju objętego wojną). Co robić? Ja też nie mam niestety gotowej recepty. Możemy robić takie rzeczy bardzo podstawowe jak:
- mówić głośno o temacie (choćby tak jak Ty to zrobiłeś w komentarzach),
- dbać o równouprawnienie kobiet i mężczyzn (moim zdaniem to właśnie pozbawianie kobiet pewnych praw, odbiera jednocześnie inne prawa mężczyznom, np.traktowanie kobiet wyłącznie w kategoriach prokreacyjnych),
- pozwalać sobie na to, aby dbać o swoje zdrowie, również psychiczne (to niełatwe, bo choć my obaj mamy świadomość pewnych ram w które wpycha nas kultura, to sami też mamy wgrane w głowie pewne nasze role, np.żeby być twardym),
- rozmawiać o naszych zaniedbywanych przez ogół potrzebach (najlepiej w każdym możliwym środowisku),
- promować model mężczyzny jako osoby wrażliwej, wartościowej, uczuciowej i na wskroś ludzkiej (czasem słabej, która się czasem boi etc.),
- dzielić się takimi materiałami jak ten film w swoich mediach społecznościowych (wtedy przemawiamy ustami innych osób, które przekazują nasz punkt widzenia).
Myślisz że coś z tych punktów miałoby zastosowanie w Twojej sytuacji? Coś z tego mógłbyś wykorzystać,Tomek?
@Sebastian Antonowicz - wsparcie psychologiczne No tu mam jeszcze smutniejsze wieści ...
Mi pomogło niemalże oderwanie się od społeczeństwa na tyle, ile to możliwe. Chodzę do pracy i mam przyjaciół, jasne ale od całej reszty trzymam się z daleka. Nie wchodzę w bliższe relacje bo to w zasadzie bezcelowe - po co kobieta ma wybrać partnera, który chce się dzielić obowiązkami 50/50 gdy może wziąć innego 70/30 ?
Mówienie głośno tylko stawia poza margines. Jak przy kimś się rozpłaczesz będziesz na zawsze "przyjacielem" (czyli taki nieformalny kosz lub lista rezerwowa)Rozmowa też realnie nic nie da bo jak wybuchnie wojna, to i tak wrzucą nas siłą w kamasze (a dezerterów zwyzywają od tchórzy ;; jeśli kraj by przetrwał to pewnie i tak odebrano by nam obywatelstwo lub coś takiego)
Promowanie mężczyzny jako wrażliwego... Z moich obserwacji wynika, że można tak robić, tylko jeżeli mężczyzna ma wybór być wrażliwy albo "maczo" to wybierze typ maczo. Bo kobiety na takich lecą. Około roku temu widziałem jak na urodzinach znajomego 2 wykształcone kobiety, po 30 niemal prześcigały się by dosłodzić typowi, który co drugie słowo walił kurwa a był specem od covida,filmów, piłki nożnej i polityki. Musze dodawać że miał własne mieszkanie i dobry samochód? Walka z wiatrakami
Pewnie że warto dbać o zdrowie. Polecam znaleźć też jakąś pasję
Szczerze mówiąc wątpię aby cokolwiek w tym temacie się zmieniło. Odpuszczam i trzymam się z dala od ludzi.
@@tomeknowak8149 współczuję Ci takich doświadczeń, naprawdę. 😔
Tym bardziej jeśli w Twoim życiu wysokim priorytetem jest znalezienie partnerki, takie doświadczenie może być bardzo bolesne i rozczarowujące. Mam nadzieję, że stanie na Twojej drodze taka, dla której to Ty będziesz wartościowy, a nie mieszkanie, fura, czy maczo-magnetyzm. 👍
Dla tego kocham za bardzo i ludzi których nie powinnam😁
To ciężka sprawa, jeśli wyłącznie takich 😉
A zostaje chociaż trochę miejsca na miłość do samej siebie?
Moje dzieciństwo było wręcz tragiczne, dopiero teraz w okresie dorastania widzę skutki tego braku miłości i przemocy
Mogę sobie tylko wyobrazić jakie to bolesne doświadczenie. Co masz w sobie teraz, co pozwala Ci tak wyraźnie widzieć skutki wydarzeń z przeszłości?
Też jestem z takiego domu aż żak patrzeć jak ludzie cierpią ja czasem chce umrzeć bo myślę że tam mi będzie lepiej wychowali mnie na autystycznego toksyka z agresją pycha nerwami codziennie się mecze i czoje się zerem to straszne aż żyć się nie chce nieraz chętnie bym do psychiatryka poszła
Fantastyczny materiał. Aż zrobiło mi się żal tych wszystkich mężczyzn, którzy nie zaznali miłości. A w czasach mojego dzieciństwa w Polsce to była większość chłopców. Szkoda że tak niewielu z nas decyduje się rozwiązywać swoje sprawy na prawdę po męski, czyli zamiast ucieczki - zagoić te rany i uleczyć psychikę u psychologa.😢
Dzięki za komentarz! Ja też mam wiele empatii dla mężczyzn, którzy nie doświadczyli miłości w dzieciństwie. Tzw.zimny chów zbiera teraz żniwo w statystykach policyjnych. 😔
Faktycznie nadal niewielu mężczyzn ma odwagę zając się swoim zdrowiem psychicznym. Nadal 8 na 10 pacjentów gabinetów psychologicznych to kobiety. I bardzo dobrze, że kobiety potrafią zadbać o swoją psychikę. Uczmy się od nich. Dbajmy o siebie również! 👍
A kiedy znajdziemy następny wywiad z Tobą w jakimś magazynie? Ostatnio czytałem w Gazeta PL i naprawdę fajnie mówiłeś o Twojej pracy psychologicznej z mężczyznami. Oby więcej takich psychologów, którzy potrafią rozmawiać z mężczyznami. ❤
Czytałeś ten wywiad?
m.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid0yvXkFa8HsM8QCVd3sEVLDDkHL2fvnouV8rB9VvAQoWngFWwuLq5BCwQapuRpRhnHl&id=100083385306615
Bardzo mi miło to słyszeć! ♥
Tak, mam umówionych parę wywiadów w kilku magazynach. Najbliższy wywiad mam dziś z magazynem Noizz, ale nie wiem jeszcze kiedy będzie opublikowany.
Super materiał🙂
Dziękuję bardzo! 🤝
Całe życie trafiam na facetów,którymi trzeba się opiekować
Dzięki że o tym piszesz. 👍
th-cam.com/video/-v7_UyiaFgY/w-d-xo.html
andzia antonowicz, widocznie to jakiś program. Coś jest W Tobie takiego, co powoduje, że ich przyciągasz.
PROSZĘ OPOWIEDZIEĆ O SKUTKACH NADMIARU MIŁOŚCI... Nadmiar miłości jest tak samo szkodliwy jak jej niedobór (żadna skrajność nie jest dobra) - przynosi tylko inne skutki.
Ja borykałam się z płcią męską, którego matka, jak kwoka, doglądała i zapewne nadal dogląda swoje pisklęta - wszystkie 3, bo tyle ich ma. Te pisklęta już wtedy miały- uśredniając - 30 lat! Ratowała je ona z opresji choć jednocześnie kazała się usamodzielnić, podtykała jedzonko, układała w szafkach ubrania, gdy był tam bałagan... Mogłabym powieść napisać z przykładów, bo od cholery tego było! No i te pisklęta potrzebowały na partnerkę życiową takiej mamuśki, silnej kobiety, co to ogarnie to, z czym oni sobie nie radzą - ale jednocześnie musi być delikatna, czuła, do pewnego stopnia posłuszna im... bo przecież oni są mężczyznami 😞
powiem szczerze, że nie brzmi to jak przyjemne doświadczenie. Współczuję
@@sebastianantonowicz-wsparc8320 Dziękuję za współczucie, ale to jednak żadna pomoc 🙂 Opowiedzenie nam - Widzkom o skutkach nadmiaru miłości (o co prosiłam) już na pewno tak. Pozdrawiam.
Fajny kanał, Thx
Fajnie, dzięki! 🙂
To może teraz podobny film o kobietach?
Fajny pomysł, dzięki, IGW MOTIVATION! 👍Czemu nie! Masz jakieś obserwacje w temacie kobiet, którymi chciałbyś się podzielić?
W punkt.
Dziękuję! 🙂
Brak miłości i bliskości ma mój Zbynio, on twierdz,że jest ok a nie jest,dodatkowo to DDA
Dzięki że napisałaś i podzieliłaś się swoim i Zbynia doświadczeniem. Chciałabyś napisać, jak to wpływa na Was?
@@sebastianantonowicz-wsparc8320 kiepsko,bo on niby twardziel"metal"a za każdym razem musi się przytulić, lubi żeby pilnować leków,posiłków,pytać czy jest ok.Ogolnie masakra bo ja nienawidzę czulosci
@@sebastianantonowicz-wsparc8320 czuję się bardziej jak matka niż partnerka
@@andziaantonowicz3083 jeśli obojgu Wam z tym dobrze - to najważniejsze! Często niestety relacje z mężczyznami, którzy byli pozbawieni miłości w dzieciństwie to duuuże wyzwanie.