วีดีโอ

Dzięki za komentarz! Ciesze się że wiedza trafia gdzie trzeba! 🤝🏻

Jest wiele zaburzeń osobowości, które są skutkiem choroby, uszkodzenia i dysfunkcji mózgu (organiczne zaburzenia osobowości). Nie zawsze jest łatwo określić z którym konkretnie zaburzeniem mamy do czynienia. Zdecydowanie warto to pytanie zadać swojemu specjaliście, który wystawił diagnozę.

Skoki ciśnienia do wyższych wartości zdarzają się w przypadku niektórych zaburzeń lękowych. Stąd to tak ważne, aby w takich przypadkach pacjent sięgał pomoc całościową, nie tylko pod kątem ciśnienia, ale również stanu psychiki.

natomiast ryzyko w konkretnym przypadku zawsze warto przedyskutować z doświadczonym lekarzem, który nas leczy. Nie polecam poszukiwania diagnozy w komentarzach na youtube - takie będą zbyt bardzo obarczone ryzykiem błędu.

@@sebastianantonowicz-wsparc8320 dziękuję za odpowiedź. Jestem w UK, tu nawet gdy wylądowałam na pogotowiu nie obniżano mi ciśnienia. ( 210/120).zrobili badania i tyle.sugestia by brać antydepresant. Ale ja mam też lęk przed lekami.czytam uboczne i wpadam w panikę. Na prywatnego psychiatrę mnie nie stać.moje życie zaczyna być koszmarem.nie wychodzę z domu. Dzięki za reakcje na mój wpis.

To co teraz będzie?

Właśnie dobrze byłoby to zmienić,ale po próbach nieudanych spada motywacja. Do tego ludzie w podobnym wieku mają już swoje kręgi dobrych znajomych.

@@DiegoATpl to prawda, że motywacja spada. Jeśli chodzi o ludzi w podobnym wieku, którzy mają już swoje kręgi dobrych znajomych, to myślę że część tak ma, a część jednak nie. Może w tym nadzieja?

Zgadzam się. Prędzej idziemy w jakieś hobby, jakiś swój garaż, warsztat. I wtedy ta samotność ma do nas łatwiejszy dostęp. Jeszcze gorzej jest jeśli zamiast w hobby pójdziemy w małpeczki.

Bardzo się cieszę! 🤝🏻

Wyobrażam sobie, że to trudne doświadczenie. Ważne, że potrafisz odnaleźć w nim sens. Niewiele osób to potrafi.

To jest bardzo ważne pytanie! Przyczyny zaburzeń osobowości nie są do końca zbadane. Dominującą jest opinia, że odpowiadają za nie różne czynniki, m.in. genetyczne, społeczne (np. zaniedbanie ze strony opiekunów, przemoc seksualna i emocjonalna w dzieciństwie) oraz biologiczne. Jednak nawet jeśli element genetyczny w danym przypadku nie jest obecny, to społeczny już tak. Środowisko w jakim się wychowujemy zwykle ma na nas przeogromny wpływ.

@@sebastianantonowicz-wsparc8320 Czyli jeśli mama wychowująca dziecko (moją wnuczkę) ma różne zaburzenia osobowości to one mogą mieć na nią wpływ ?

Dziękuję za komentarz! To brzmi jak bardzo dobry pomysł na nowy materiał! 👍🏻 Tymczasem zapraszam do najnowszego filmu na temat psychopatii: th-cam.com/video/F4SBJztE4_Q/w-d-xo.htmlsi=-77uDtLLOGr5vIVd

Dzięki za komentarz! Mam nadzieję, że ten materiał był przydatny. 🤝🏻

Słyszę od wielu mężczyzn że mają złe doświadczenia gdy dzielą się swoimi emocjami z kobietami. Jest to bardzo bolesne, ale, najwyraźniej, tak właśnie jest w życiu wielu z nas. Czy mężczyzna musi zapłacić? Ja widzę to zawsze w kategoriach wyboru, gdzie przy każdej z opcji ponosimy jakieś konsekwencje. W tym wszystkim chyba ważne jest, żeby sięgać po odpowiednie narzędzia raczej szybciej niż później. I tu ciekawostka z mojej praktyki - kobiety często sięgają po pomoc praktycznie od razu, gdy tego potrzebują. Mężczyźni w ogóle rozważają sięgnięcie po pomoc gdy jest już bardzo późno, a sytuacja mocno skomplikowana i zaawansowana. Życzę nam - mężczyznom żebyśmy potrafili sięgać po pomoc bez wyrzutów sumienia, bo w końcu to tylko siebie samego każdy ma do końca życia.

@@sebastianantonowicz-wsparc8320 "Mężczyźni w ogóle rozważają sięgnięcie po pomoc gdy jest już bardzo późno" albo w ogóle. Bo mamy to wdrukowane przez kulturę, że musimy dać sobie radę sami. Po prostu z usług medycznych mają korzystać kobiety i dzieci, mężczyzna ma pracować i zdechnąć (czy w pracy, czy na wojnie to w zależności od potrzeb). Przez kulturę, kraj i prawo jesteśmy traktowani jak mięso armatnie/ woły robocze. Bardzo często tak samo jesteśmy traktowani przez kobiety

potwierdzam, najgorsze co można zrobić to rozmawiać z JAKĄKOLWIEK kobietą o emocjach, a już jeśli to jest dziewczyna/żona to najgorsze co można zrobić. Przy PIERWSZEJ kłótni zostanie to wyciągnięte i wyśmiane, przerobione na własnym przykładzie i serio, nie polecam. Naprawdę, ciężko jest znaleźć kogoś z kim można o tym porozmawiać, bo większość albo uzna że "wymyślasz" albo ma to zwyczajnie w 4 literach, bo ma swoje problemy itd. Inni z kolei nawet nie są w stanie sobie tego wyobrazić, jak nigdy w takiej sytuacji nie byli, i pierdolą takie kocopoły kouczowe, typu idź pobiegaj, że się odechciewa. Ciężki temat, napewno PORZĄDNY terapeuta to najbezpieczniejsza opcja.

@@martin_93 z tego co widze jesteś rocznik 93, ja 92 wiec roznica kosmetyczna a doswiadczenia te same Prawda jest taka, że mężczyźni nie interesują kobiet - mają pracować lub umierać, a jak się popsują to hopsa nastepny model. Ofc do znajomych trzeba na zepsutego nagadać, jaki to toksyk, manipulant i inne tego typu bzdury

Też jestem rocznik 93 i potwierdzam, że kobiety mają gdzieś emocje mężczyzn i tylko same chciałyby się wygadać. Najlepiej sobie znaleźć jakiegoś przyjaciela i z nim się dzielić.

Zdrowo jest żyć bez alkoholu! Może kiedyś przyjdzie też pora odstawić nikotynę?

Pewnie że powiem! Oczywiście, że nikotyna też potężnie uzależnia. Właśnie niedawno udzielałem wywiadu w prasie fachowej na ten temat - pewnie niedługo się ukaże. Polecam serdecznie śledzić mój fanpejdż na Facebooku "Sebastian Antonowicz - wsparcie psychologiczne" i portal PROzytywnie. Wkrótce temat się będzie pojawiał.

@sebastianantonowicz-wsparc8320 super

Myślę że nie możemy tego wykluczyć!

@sebastianantonowicz-wsparc8320 właśnie, zawsze uważałam że ma to związek, mam w planach napisać ksiazke o swoich doświadczeniach z zaburzeniem ,tytuł będzie, DOPUKI ZYJEZ

Najskuteczniej - w procesie indywidualnej psychoterapii. W razie potrzeby - specjalista zaproponuje pomocnicze leczenie, np. farmakologiczne.

@@sebastianantonowicz-wsparc8320 tabletki na zaburzenie osobowosci ,chyba nie ma takich

Zdecydowanie warto mieć na uwadze te czynniki.

Praktyczne doświadczenie jest bardzo cenne! Choć niestety czasem również niezwykle bolesne.

@sebastianantonowicz-wsparc8320 zmagam się z takimi problemami ,od trzech lat pracuje nad sobą, trochę rzeczy minęło jeszcze dużo zostało, ale najważniejsze że mam tego świadomość

@@bozenaz2386 Świadomość to pierwszy krok, bez którego mamy marne szanse na osiągnięcie sukcesu.

@@sebastianantonowicz-wsparc8320 przeczytałam trochę książek, chodziłam również na terapię, a obecnie sama pracuje nad sobą, medytacja I praktyka uwaznosci

Faktycznie i tak często może być. Obecnie osiągnięcie radości i harmonii już nie dla każdego jest wartością, a szkoda!

Żałoba po krzywdzie, po stracie czegoś (lub wizji czegoś) jest niezwykle ważna.

Bardzo mądrze powiedziane. Pozdrawiam 😊😊😊

To brzmi jak wyjątkowe doświadczenie. Kilka miesięcy - to w tym przypadku dużo czy mało?

@@sebastianantonowicz-wsparc8320 wystarczająco dużo by przez kolejne 3 lata dochodzic do siebie I nie byc na zadnej randce juz po tym zwiazku

Mocno współczuję takich trudnych doświadczeń. Opisany przez Ciebie zestaw objawów mocno nawiązuje do wielu przypadków z którymi spotkałem się w gabinecie choć oczywiście absolutnie nie sugeruję że to to samo. Wielu pacjentów doświadczało takiego zestawu objawów w związku ze zdrowiem i śmiercią swoją lub bliskich: Natrętne myśli - Codzienne, przymusowe wręcz analizowanie zagrożeń zdrowotnych i strach przed przyszłymi chorobami. Te myśli są trudne do wyciszenia, przez co stale przeżywasz napięcie. Reakcje cielesne na bodźce - Informacje o chorobach wywołują fizyczne reakcje, jak mdłości i osłabienie, co świadczy o wysokim poziomie lęku, który rozlewa się też na ciało. Unikanie i sprawdzanie - Z jednej strony widoczna jest chęć unikania informacji o chorobach, ale z drugiej - poszukiwanie ich nałogowo, sprawdzanie, co jest bezpieczne lub ryzykowne. To bardzo częsty mechanizm - unikanie, które jednocześnie napędza chęć kontroli, przez co stajesz się więźniem własnych lęków. Ograniczenie jakości życia - Brak poczucia spokoju, trudność w przyjemnym przeżywaniu dnia codziennego - to jasny sygnał, że lęk zaburza komfort życia. Jeśli ten opis brzmi znajomo, to mam nadzieję że wraz z Twoim terapeutą uda Wam się wspólnie poradzić sobie z tym doświadczeniem. Mocno trzymam kciuki! 👍🏻

Dzięki że dzielisz się swoimi obserwacjami. Głęboka depresja potrafi najsilniejszemu człowiekowi odebrać wszystkie siły, najmądrzejszemu zmrozić umysł, a najbardziej radosnemu odebrać całe światło życia pozostawiając tylko mrok. Nikt nie powinien musieć radzić sobie z depresją sam.

Bardzo miło mi to słyszeć, dziękuję bardzo!

Tego typu sytuacja, szczególnie jeśli zdarzają się regularnie i nie jest się w terapii, często prowadzą do bardzo trudnych sytuacji. Najlepszą odpowiedzią na to pytanie będzie: najlepiej uzgodnić to ze swoim terapeutom. Niestety, nie ma jednej uniwersalnej zasady, którą można byłoby zastosować w każdym przypadku. Natomiast terapeuta, gdy już dobrze pozna pacjenta/klienta, będzie w stanie pomóc znaleźć właściwą odpowiedź.

Dziękuję! 🤝

Dzięki za ten wspierający komentarz! ❤️‍🔥 To prawda, niestety zbyt wiele osób do psychologa zwraca się po pomoc naprawdę bardzo późno, ale nie zwraca się wcale.

Bardzo się cieszę! 👍🏻

Dzięki za Twoje wsparcie - cieszę się że dobrze Ci się mnie słucha! Co do głośności - ech, niestety, długa droga jeszcze przede mną jeśli chodzi o technikalia.

@@sebastianantonowicz-wsparc8320 fajnie że robisz to co robisz i tak jak umiesz najlepiej! To naprawdę świetna robota!

@@ziomus26 dzięki za słowa wsparcia! 🤝🏻

To jest niesamowicie bolesne. 💔 Myślę, że dla wielu z nas jest to ból który wręcz trudno znieść.

@@sebastianantonowicz-wsparc8320 Tak nagle odszedł mój brat. Dzień wcześniej z nim rozmawiałam. Zginął na drugi dzień. 🖤

Pod którym filmem są wyłączone komentarze? Mogę prosić o linka? Zaraz postaram się naprawić.

@@sebastianantonowicz-wsparc8320 th-cam.com/video/vaHIwkqfSok/w-d-xo.htmlsi=Ub9-9be5-oxwI16D

Dziękuję za obejrzenie i za komentarz!

Dziękuję bardzo za ten wspierający komentarz i za ślad. 🧡

dziękuję za ten komentarz i oczywiście współczuję sytuacji. 😞

Czołem! 🤝🏻☺

Faktycznie, w tej grupie wiekowej mężczyzn faktycznie poczucie samotności jest naprawdę powszechne.

@@sebastianantonowicz-wsparc8320 no właśnie. Wśród nas też jest najwięcej tych, co wypisują się z życia na własną rękę. Dobrze że są tacy specjaliści jak Ty, którzy właśnie w pomocy mężczyznom się specjalizują.

​@@sebastianantonowicz-wsparc8320Pytanie właśnie dlaczego akurat ten przedział wiekowy.... Coś mi tu zaczyna "wchodzić inny temat i przyczyna"... Ale dobra. Nie znam się...