Najgorsze dla mnie w borderze są moje impulsywne zachowania i "palenie mostów". Gdy to robię to czuję że są jak najbardziej uzasadnione. Gdy dochodzi do mnie co zrobiłam zaczyna się poczucie winy, nienawiść do siebie, myśli autodestrukcyjne i samobójcze. Nawet w drobnostkach. Ciężko żyć z tym. Często chce żeby się to wszystko skończyło
Tak! Palenie mostów... Zdarzało mi się oficjalnie "kończyć znajomość" z powodu napędzanego lękami przekonania, że ktoś mnie "zdradził", "nigdy mnie nie znał", "tak naprawdę wszystko robił żeby mi doj*bać" (a czasem prowadziły do tego totalne pierdoły), a potem cały dzień spędzać na histerii, skrajnym załamaniu i powstrzymywaniu się od zrobienia sobie krzywdy, myśląc, że to koniec, teraz to już nie ma wyjścia z tego dołka, co ja najlepszego zrobiłam, teraz już nic nie będzie takie samo, że jestem sama i to tylko z własnej winy etc. etc. Chciałabym zakończyć wypowiedź czymś pozytywnym, ale póki co dalej mimo terapii czuję, że coś cały czas gdzieś w ukryciu czyha.
@@boloyeung1107 może spróbuj zmienić dietę na warzywną, bez nabiału i mięsa, a nawet bez zbóż, strączków, orzechów, ziaren - same warzywa na jakiś czas, kilka tygodni, potem powoli wprowadzaj z powrotem? przy tylu chorobach post Daniela podobno czyni cuda, ja po 2 tygodniach czuję się o niebo lepiej. Warto spróbować 💪
@@TheCrimsonPope tylko jak to ocenić? Według mnie większość ludzi woli akceptować wszystkie zachowania, chore poglądy innych ludzi, żeby tylko nie być samemu - dlatego mają tysiąc znajomych. Ja tam wole mieć mniej ludzi wokół siebie i tez z niektórymi wole urwać kontakt, bo po co się mam denerwować?
U mojego syna (18 lat) zdiagnozowano Borderline. Na swoim koncie ma już 2 próby samobójcze, ciało pocięte nożami, żyletkami, szkłem oraz mnóstwo szpecących tatuaży. Od około pół roku uczestniczy w programie pomocowym ( terapie, szpitale psychiatryczne, izolacja od środowiska w jakim się obracał). Przeszedł przez detoks ze wszystkich tabletek- psychotropów, jakie przepisywali mu lekarze do tego momentu ( przez około 2 lata). Dziś już nic nie zażywa, nie wiem czy będzie dobrze, wiem że gdyby pomoc nie nadeszła pewnie już by nie żył, a to już mały sukces choć słowo to chyba nie jest odpowiednie. Jestem zdania, że Borderline nie jest tylko zaburzeniem, to choroba o której niestety nadal bardzo mało wiemy. Choroba niesamowicie destrukcyjna, pozbawiająca cierpiącego na nią nadziei, depresja o sile bomy atomowej. Niewyobrażalne cierpienie psychiczne....przy tym niemoc, brak jakiejkolwiek gwarancji że coś się zmieni.
Bordenline to nie choroba a dysfunkcja osobowości, mająca podłoże w bardzo wczesnym dzieciństwie, w jakiejś traumie na etapie wczesnego rozwoju, po której ciało naznaczone jest podświadomym lękiem, gdyż komórki mają pamięć...to tkwi głęboko w tych osobach...nasila się i znika.. kiedy próbują modlitwy, czy medytacji...kiedy kochają, mrok ustępuje i prostuje się ich widzenie świata i ludzi... Problem może się pojawiać gdy osoby takie stosują używki, czy alkohol... uzależnienia ciągną je w dół oddalając od ŹRÓDŁA MIŁOŚCI i znów zaczyna cierpieć ich wewnętrzne dziecko , które czuje i widzi innym to jak jest, jak było, swoją rzeczywistość... Mrok gardzi miłością, źle się w niej czuje i najlepszy dom będzie dla tych osób złym dla wytłumaczenia siebie i swoich skrajnych postaw wobec siebie i otoczenia.... dopóki takie osoby nie pokochają siebie same , zawsze będą kopały pod sobą dołki utrudniając sobie życie zamiast iść prostą drogą i żyć dobrze z kochającymi rodzinami....ponieważ czują się podświadomie niedoskonali, a przy tym mają często przerośnięte ego i sporo pychy, znajdują sobie podobnych do narzekania i obniżania wzajemnie swoich wibracji energetycznych. Tylko miłość rozświetla ich dusze, serca i umysły, to lek na wszystko. Żeby jednak być kochanym prawdziwie, trzeba pokochać siebie - swoje małe wewnętrzne dziecko , by znaleźć szczęście w sobie, wtedy jest nam dobrze i potrafimy prawdziwie kochać a wszechświat daje nam to kim w sobie jesteśmy...pozdrawiam wszystkich
@@bogdansajkiewicz7119 każdy dba o czystość ciała, ducha, duszy jak chce. Jesteśmy tym czym się karmimy. .sam decydujesz o sobie i pracujesz na swój los. Pycha i ego niszczą duszę oddalają od doskonałości boskiej , jedności z Bogiem i życia wiecznego . Zawsze możesz powiedzieć dość poprosić o uwolnienie duchowe pokochać siebie i nie szukać winnych swoich postaw i wyborów
@@bogdansajkiewicz7119 Jesteś, bo chcesz i to Twój wybór. Człowiek sam decyduje czego chce doświadczać, raju tu na ziemi, czy urządza sobie piekło, zatracając duszę... wszystko jest w nas i zawsze możemy zawrócić z pooszukiwań na zewnątrz , tylko najpierw należy zadać sobie pytania, przeprosić siebie, ciało, duszę, Ojca ŹÓDŁO NAJWYŻSZEJ MIŁOŚCI - Jezus jest w tej samej najwyższej energii we wszechświecie a Jego imię chroni przed zwiedzeniem i kieruje do Jedynego Boga, z Którym jesteśmy Jednym przez boską duszę - Miłością. Pamiętajmy, że wiele istot uważa się za Boga i kiedy wołamy bez imienia, lub nie do właściwego a działa nie ten w w nas, to trudno o zmiany w owocach....Prawdziwy Bóg uwalnia od lęku w sercu, cierpienia na skutek wspomnień, uwalnia od pychy, leczy ego, napełnia nas świętością, byśmy mieli w sobie radość i czuli pełnię we wszystkim... uświęca każdego upadłego i zawsze ma wyciągniętą dłoń, wystarczy tylko zawołać o ratunek dla siebie i duszy swojej...wystarczy zamanifestować słowami to czego chcesz tu i teraz na co już nie wyrażasz swojej woli, do puki ją jeszcze masz., kogo zapraszasz do serca. Upadli Aniołowie również widzą ludzkie myśli, słyszą słowa i wiedzą kiedy mogą nad ludźmi pracować dla swoich potrzeb żeby udowodnić Bogu jak się pomylił a człowiekowi jak jest marny, by nie poznał własnych możliwości w Źródle Ojcu. Ludzką rzeczą jest upadać a magiczne słowa proszę, dziękuję, przepraszam działają i mają ogromną moc w życiu każdego.. Jesteś tym, kim myślisz, że jesteś , dziś masz taką osobowość, jutro możesz być kimś więcej, bardziej niż myślisz o sobie.
Co to jest wewnętrzne dziecko? Jedynie z tym się spotkałem w ruchu new age a to pseudonauka. Tak samo wysokie i niskie wibracje. Wyzbywając się ego, wyzbędziesz się siebie, ego to człowiek tym kim jesteś. Bez ego nie istniejesz a te pseudo ruchy robią ludziom kocił z głowy.
Mi przez całe życie wmawiano borderlina, ale diagnoza w wieku 22 lat wykazała spektrum autyzmu. Jeśli podejrzewacie u siebie bordera, to polecam wizytę u conajmniej 3 specjalistów
Dziękuję, bardzo przydatne wiadomości. Boeykam się z tą chorobą od ponad dwóch lat. Moja córka cierpi na borderline. Ale zauważam, że u mnie w jej wieku (21 ) pojawiały się podobne problemy. Prawdą jest, że z wiekiem sytuacja poprawia się. Ważne jednak, żeby spotkać na swej drodze odpowiednich ludzi. Ciągła praca nad sobą i znalezienie celu. Wyzbycie się poczucie swojej beznadziejniści, to klucz do sukcesu. A to, wcale nie jest łatwe.
Sama diagnozowałam się jako osoba z depresją, jednak właśnie psychiatra i terapeuta niezależnie zdiagnozowali borderline. Wydaje mi się, że jestem bardzo młoda jak na ocenę zaburzenia osobowości, w końcu osobowość kształtuje się do około 25 roku życia. Jednak muszę powiedzieć po prawie dwóch latach leczenia terapeutycznego ze wspomaganą farmakoterapią, że niestety było to wewnętrzne piekło, czego nie widziałam te dwa lata temu, wiedziałam, że można funkcjonować inaczej, ale ból i strach nie pozwalał mi na to. Myślę, że nie spełniam już dziś ani jednego z wymienionych kryteriów, jednak 3 lata temu jestem skora stwierdzić, że doświadczałam ich wszystkich, nawet w jednym tygodniu. Bardzo dziękuję za odcinek.
Myślę, że to wbrew pozorom bardzo naturalny mechanizm, że interesuje nas wszystko co nas mocno dotyczy. Daj znać, czy widzisz w odcinku coś ciekawego mimo wszystko. Starałem się, jak zwykle, poza suchą, podręcznikową wiedzą, przemycić kilka ciekawostek :)
@@CzowiekAbsurdalny bardzo zaskoczyło mnie, że tak często jest to diagnoza "awaryjna", gdy nie do końca wiadomo co powoduje objawy pacjenta. Prawdopodobnie przez to że mi postawiono wcześniej inne, błędne diagnozy i założyłam że to raczej działa w drugą stronę, że jest mylona z jakimiś innymi chorobami/zaburzeniami
Byłem w zwiazku z osobą z borderline, a sam wtedy miałem niezdiagnozowane ADHD (10 lat leczenia depresji), to był wybuchowy związek i sami siebie wykończyliśmy psychicznie.
@@tomekszymczak9823 niekoniecznie. Sama mam borderline, ukochana osoba jest dla mnie niezwykłą motywacją, jestem szczera, mówię co czuję i daję pewne "instrukcje obsługi" mnie samej gdy mam atak. Pozwala mi to nie ranić otoczenia, a czasem nawet zapobiec przez otoczenie do zranienia siebie samej, bo znają motywy którymi choroba się posługuje. Bliscy znajomi i rodzice też oczywiście zostali poinformowani o wszystkim, wymagało to ode mnie odrobinę pracy, ale dzięki temu żyje z nimi w naprawdę zdrowych i przyjemnych relacjach. Leki, dobra terapia, szczerość i prostolinijność w mówieniu o chorobie - to mogę polecić Twojej dziewczynie z doświadczenia. Tobie, jeśli ją kochasz i zależy ci na niej, zmotywowanie jej, to jej niezwykle pomoże. Plus sam musisz być szczery i stawić jej twarde wymagania, może się obrazić, może ją to zaboleć, może to zakończyć wasz związek, ale bez tego nie będzie to zdrowe, oboje ucierpicie, jeśli również jej zależy i jest dojrzała do związku nawet pomimo choroby, zrozumie i naprawdę może to ustabilizować relację. Nie każdy border jest toksyczny, a sama toksyczność ma głównie zranić samych borderów, take it easy, naucz się jej. Trzymam kciuki!
sama diagnoza w tym autodiagnoza (30 lat definicji nerwicy i depresji, gdzie nie pasowalo mi, ze reaguije bardziej wsciekloscia niz smutkiem) bardzo mi pomogly. Wiem juz, z czym sie mierze i walcze. Tule wszystkich walczących o siebie i otoczenie borderów!
Niestety osoby te niszczą też partnerów, swoimi "jazdami". Wiem, bo znam ludzi, którym się związki przez to rozpadły. To był ciągły rollercoaster i sabotaż relacji.
Ja najprawdopodobniej mam borderline, ale nie jestem odpowiednio zdiagnozowana...a nie jestem za samodzielnym diagnozowaniem się, w końcu nie jestem specjalistą. Mam nadzieję, że zamiast wlepiać mi jakąś nieokreśloną nerwicę, w końcu uda mi się otrzymać prawidłową diagnozę. Pomimo, że jak już wspomniałam nie jestem za autodiagnozą to słuchając o borderline...to jak bym słuchała o sobie. Mój mąż też to zauważył. Dziękuję za "Pigułkę psychologiczną". Uwielbiam twój kanał i serdecznie pozdrawiam🤗
Dziękuję za radę, ale z moją tarczycą i hormonami jest wszystko ok, badam się regularnie. Poza tym moje zaburzenia występują od wczesnego dzieciństwa, więc jak sama widzisz mogą mieć jedynie podłoże psychiczne. Pomimo wszystko jeszcze raz dziękuję za radę i za zainteresowanie się moją osobą. Pozdrawiam i życzę wszystko dobrego🤗😵
Wydaje mi się, że zachowania autodestrukcyjne mogą mieć prostsze wyjaśnienie, osoba dokonująca samookaleczeń odczuwa ogromny psychiczny ból, którego nie sposób uśmierzyć w żaden inny sposób, działa na zasadzie odwrócenia uwagi, zadając sobie fizyczny ból, siłą rzeczy na chwilę przestaje odczuwać ten psychiczny, mózg w naturalny sposób podąży za silniejszym bodźcem dając chwilową i jakże złudną ulgę psychice.
Z tego co kojarzę zachowania autodestrukcyjne towarzyszą różnym zaburzeniom, nie tylko borderline, więc ciężko ocenić na podstawie jednego kryterium, czy faktycznie mamy do czynienia z borderem
@@mylittlesmile12 Tak, to prawda, nie chodziło mi o diagnozowanie tego typu zachowań, bo to temat rzeka, chciałam jedynie pokazać pewną fizjologiczną zależność.
@@Maja-go7fp Też, ale jednak niewielu ludzi korzysta z tak drastycznej formy jak samookaleczanie, aby wywołać efekt adrenaliny i dopaminy wystarczy wysiłek fizyczny, jak choćby bieganie, wspinaczka wysokogórska etc.
Kurcze, akurat wczoraj bardzo zaciekawił mnie ten temat i szukałam filmów na Pana kanale. Niestety poczułam niedosyt informacji, a dziś wrzucił Pan film 😎
Człowieku Absurdalny, czy mógłbyś nagrać materiał(y) o zespole Aspergera? Szczególnie o tym u kobiet, bo to chyba dość nieznane zjawisko, a dziewczyny z tą przypadłością "doskonale" się maskują.
@@hhhh-tc8dv Aspergera nie da się ukryć... czy kobieta czy mężczyzna, tak samo da się zauważyć, że są inni..... skrajnie reagują w niektórych sytuacjach, np. na widok pszczoły nad głową jako dzieci przebiegną po cudzych ręcznikach i torbach w panice krzycząc , są przewrażliwieni na własnym punkcie, nie mają do siebie dystansu, wszystko postrzegają skrajnie, czują się nieakceptowani, często są wyśmiewani przez rówieśników z powodu skrajnych reakcji na prowokacje, czy wizualnej inności, radykalnych poglądów na rówieśników.. popadają w panikę jak coś uszkodzą, w agresję np. wobec nauczycieli i td. Wyglądają jak z lekkim autyzmem- jakąś jego odmianą....są wrażliwi, inteligentni ale zaburzeni społecznie....
Jezu, powtarzam to samo! Kobiety mają inaczej skonstruowany aparat poznawczy, stąd też ta różnica. Pozdrawiam jako osoba z cechami zarówno Aspergera jak i borderline.
@@herbuchna bordenline wyklucza aspergera...asperger na oko widać...jak lekko opóźniony..zdolny muzycznie czy w innym temacie ale lekko inteligentny inaczej...bordenline to ludzie wyglądający na nie odbiegajacych od normy a wrażliwsi i odbierający inaczej rzeczywistość w zależności od rownowagi w sobie...im więcej mroku, tym więcej negatywnych przeżyć i trudności w życiu...i więcej miłość i w sobie, tym szczęśliwsi w zyciu...to często wybitne jednostki spolecznie inteligentne tylko zbyt emocjonalnie reagujace krzykiem w przeciwieństwie do aspergera który wpada w panikę...
@@SonySony-rw8kz Temat jest dużo bardziej złożony... to bzdura, że Aspergera widać na oko. Pomijając już w ogóle naiwność tego stwierdzenia, to po co diagnostyka w takim razie? Miałam okazję trochę przerozmawiać ze specjalistami od diagnozy, to są naprawdę dużo bardziej złożone rzeczy niż "to się wyklucza/widać na oko". Bzdura. Często zdarza się tak, że komuś postawią diagnozę na przykład borderline czy dwubiegunówki, a później się okazuje, że ma Aspergera! Obala to przy okazji od razu diagnozowanie "na oko", ale co najważniejsze, to chciałam dodać, że można mieć cechy zarówno tego i jak i tego zaburzenia. Proces diagnozy to coś więcej niż lista cech, która pasuje lub nie.
samookaleczenie się może mieć dużo nieoczywistych wyjaśnień Po pierwsze, człowiek który to robi probóje rozładować swoje silne emocje, ale też pokazać że jego ból jest namacalny. Kiedy ból siedzi tylko w głowie wydaje się nierealny i abstrakcyjny a kiedy widzisz swoje rany na ciele możesz to bardziej zintegrować. Po drugie taka osoba przymierzajac się do samobójstwa probóje sobie udowodnić, że mogłaby to zrobić, jest już jakby w pierwszej fazie. Taka osoba może czuć jakby to co spadało na nią w życiu brało się z jakiejś siły która robi jej to specjalnie, karmy, może czuć że to co ja spotyka jest wymierzone przeciwko niej specjalnie, przez to dąży podświadomie do dobicia się, ukarania siebie samej
Mnie osobiście interesuje osobowość makiaweliczna. Nie znalazłam zbyt wielu informacji na ten temat. A właśnie w jedynej książce jaką czytałam na ten temat, pisało że często takim osobom przypina się łatkę borderline.
Z Borderline jest często mylone u osób dorosłych z ADHD i byciem w spektrum autyzmu. Z ADHD przez impulsywność, a ze spektrum autyzmu przez meltdowny, które charakteryzują się nakumulowanym wcześniej stresem i wybuchami negatywnych emocji. Bywa tak, że osoby mające ADHD i będące w spektrum dostają błędne diagnozy borderline z uwagi na to, że zwykli psychiatrzy, nie znają się na ADHD i spektrum autyzmu, przez co nie mają na ich temat kompetętnej wiedzy, więc nie umieją prawidłowo określić co jest nie tak. Można mieć też trzy na raz zaburzenia, lub w różnych kombinacjach np. ADHD plus borderline.
Borderline wg mnie to też przywiązanie do swojego cierpienia. Bordery nie chcą przestać cierpieć. To sens ich życia. W cudzysłowie, karykaturalnie. Tarzają się w swoim bólu i cierpieniu emocjonalnym. Jakby odnajdywali w nich ukojenie, spotkanie ze swym poczatkiem, najważniejszą osobą w ich życiu, ktora ich nauczyła tego cierpienia krzywdząc ich.
Border line polega przede wszystkim na bialo czarnym widzeniu ktore zmienia sie z bialego na czarne i na odwrot w za szybki sposob.Powiedzmy jestvdzień w ktorym nic sie nie stało i myślisz o swojej dziewczynie i wjednej godzinie jest ona najwspanialsza najmilsza najukochansza i dobra osoba na swiecie a juz za godzine myslisz o niej ze cie oszukuje oklamuje zdradza chce cie wykorzystac wiec mowisz do niej że ja o to podejrzewasz a za nastepna godzine znowu jest jak swieta albo świety i zaczynasz ją przepraszac za głupoty ktore jej godzine wcześniej gadales .Bardzo szybkapp zmiapna percepcji lęki i depresja to border line.
Te wszystkie zaburzenia mają wspolny korzeń - jest nim zmiennosc nastrojów i stanów świadomości. Przyczyną jest podwyzszona wrazliwosc i czulosc percepcji. Jest to niebezpieczny stan i takze w tym sensie, ze ulegaja zatarciu filtry ochronne naszych emocji i percepcji i takie osoby pozbawione tych filtrów dotykają i ocierają się dosłownie o sam najczulszy rdzeń egzystencji, jajim jest rozdwojenie pomiędzy popedem Erosa, a popędem śmierci - Tanatosa.
@@muniekz5581 Ja mam border line i ja wiem że one mają wspólny mianownik z narcyzmem .Ty mi przypominasz osobe niewidomom opisujaca kolory ktora ich nigdy nie widziala robisz to w sposob poetycki ale nie praktyczny malo pomocny.Jesli chcesz sie naprawde czegos dowiedziec co moglo by pomoc innym obejrzyj sobie Lee jak mowi o narcyżmie na youtubie albo tiktoku jest to wiedza praktyczna ktora faktycznie moze zdzialac cuda w odrożnoeniu od filozoficznych imaginacji o rdzeniu czlowoeczeństwa🤪🤣
@@justynawojcicka5056 Wystarczy, że Ty już to wiesz. Nie mam wcale ambicji komukolwiek praktycznie pomagać. Nie wiem, skąd to przypuszczenie? Dzielę się po prostu swoją intuicją. Jesli można...
Hej, dzięki za kolejny wartościowy materiał.Czy mogłabym prosić Cię o film z informacjami po czym poznać aspergera i spektrum autyzmu, jesli znajdziesz czas i ochotę? Jak się to diagnozuje, występowanie u kobiet itd. Pozdrawiam serdecznie🙂
Dysforia występująca w Borderline przypomina mi nieco objawy podczas ADHD, tam dzieci próbują również pobudzić swój mózg, bo pracuje na zbyt niskich jakby obrotach.
Dokładnie wysłychałam / 2 razy/ filmik i sądzę, że na podstawie tego co usłyszałam wydaje mi się ,że w każdym człowieku jest jest przynajmniej kilka objawów borderline. To jest tak trudne zaburzenie do pełnej diagnozy, że praktycznie niemożliwe. Objawy przypominają w zasadzie kazde inne zaburzenie .Nie ma jasnych , konkretnych objawów które wyróżniałyby to zaburzenie od innych. Tak " na upartego" każdy z nas ma jakiś zespół zaburzeń psychicznych tylko nie mają nazwy. Chyba, że nazwiemy je własnym nazwiskiem.Pozdrawiam.
Progres, jestem chora na borderlain i po odcinku gdzie mówi Pan o związkach z osobami chorymi na borderlain, bardzo mnie to zniechęciło. Także to jest ten odcinek który myślę że ratuje Pana ten filmik w oczach ludzi podobnych do mnie, ponieważ brzmi obiektywnie a nie kerunkowujaco.
Wiesz co ten pan, jest prawdopodobnie po związku z BPD. Jest zafascynowany wciąż i myśli dalej o swojej ex ale jednocześnie czuje się zraniony i dlatego związki przedstawia dosyć negatywnie.
@@LunaireNight-gz6ux Też tak pomyślałam. A swoja drogą okazało się że to nie borderlajn, tylko Chad i lekki Zespół Aspergera. I jestem szczęśliwa w związku bo mój mąż jest moim najlepszym przyjacielem i tą mityczną połówką jabłka. Choroba to nie przeszkoda, problem to zaburzowa percepcja którejś ze stron oraz niedostrzeganie własnych błędów które niszczą koorelację w związku wywołując negatywną relację. A żeby dostrzec swoje błędy, warto uważnie słuchać przeciwnej płci która nieświadomie/świadomie, wskaże nam co może robić ta osoba źle. Dzisiejsze realia i pseudo psychologowie robią nam emocjonalną wodę z mózgu, a przecietni ludzie później patrzą przez krzywe zwierciadło na siebie i uczucia innych. Z czasem zrozumiałam że nie ma ludzi toksycznych, bo jesli my się przy kimś źle czujemy to etykietujemy. A często się okazuje że ktoś dla nas toksyczny, ma w okół siebie ludzi którzy tą osobę lubią i myślą wręcz przeciwnie. Dlatego jeśli ktoś działa na nas źle, warto do maksimum ograniczyć kontakt, zamykając temat i zastanowić się nad sobą. Bo kiedy widzimy wady innych warto to skonsultować z wlasnymi wadami. Zazwyczaj wychodzi że tak na prawdę że te osoby stanowia odbicie naszych wad, a zwykle nasze wady najbardziej nam przeszkadzają itp itd.
Jestem borderką po 30. Chcę od siebie dodać parę rzeczy: to wcale nie jest tak, że każdy border manipuluje ludźmi. Pamiętajcie, że bordery to tacy sami ludzie, jak każdy inny i mają swoje własne cechy. Border może być dupkiem, jak i dobrym człowiekiem. Jeśli chodzi o ludzi, którzy nie manipulują specjalnie innymi: pewnie borderki mają wypaczone spojrzenie na pewne sprawy, ale jeśli czują, że np. ktoś je skrzywdził, to nie znaczy, że manipulują, one to CZUJĄ. Wiecie jak bardzo boli, kiedy coś czujesz, jesteś wrażliwy a ktoś ci mówi, że manipulujesz? To tak, jakby odbierano ci prawo do własnych odczuć. Co wpędza w nienawiść do samego siebie, bo przecież nie czujesz, tak jak ktoś Ci każe czuć i myśleć. I wtedy następuje autoagresja. Bo przecież jesteś niedostosowanym śmieciem, nawet, kiedy się starasz. Czy brzmi jak błędne koło?
@@marcinwazny7769 Ogólnie panuje takie przekonanie, jest naprawdę, naprawdę powszechne. Nie raz byłam wyzywana przez ludzi, którzy znali moją diagnozę. To bardzo krzywdzące, nacierpiałam się przez to bardzo.
Po 4 latach terapii dialektyczno-behawioralnej z sesjami EMDR wygrałam z borderem. Dieta, treningi umiejetnosci. Mnie najbardziej zabolało, jak moja mama mi powiedziała (nie dowiadujac sie co to jest) że jest to dla mnie wymowka i ze to sobie zmysliłam.
Zdiagnozowano mi borderline.Jestem rozchwiana.Mam lęki.Nie radzę sobie z samą sobą.Nie umiem samą sobą kierować.Żyje z dnia na dzień.Impulsywna jestem.Malo dojrzała Mysle że całkowicie pogubiona.Nie umiem podejmować decyzji.Sugeruję się innymi.Szukam mentorów w necie.
na wypisie ze szpitala mam napisane że mam, cechy/objawy (nie pamiętam dokładnie co tam było) osobowości pogranicza i to co usłyszałxm w tym filmie by się zgadzało, ale od jakiś 4 miesięcy jest stabilnie chociaż mam czasem takie wyburzy złości/smutku, ale tak to jest git, więc już nie wiem, a tak to mam stwierdzone zaburzenia zachowania i emocji i mieszane zaburzenia osobowości
Dobrze że pan to powiedział, że diagnozowanie się samemu to błąd na 100% bo przez dobę myślałem że jestem seksowną męską bordereczką xD. Ktoś kto w szkole był wzorowym uczniem z zawsze wzorowym zachowaniem. Acz to się mocno zmieniło po kilku doświadczeniach i próbie prawie samobójczej, no zjazd był konkretny. Ale myślę że to po prostu nerwica i zwykła aspołeczność introwertyczna.
Dobra, dobra , wszystko ok , ale wokół jest mnóstwo ludzi z tym zaburzeniem i naprawdę proszę nim nie straszyć , ale pomagać tym , którzy się z nim zmagają, bo można z niego wyjść. Ludzie z borderlaine to z reguły dobrzy ludzie , którzy nie mają pojęcia, dlaczego cierpią i próbują się zmienić. Specjalistyczne diagnozy pozostawmy psychiatrom i psychologom w ich gabinetach. Na takim blogu , jak Pana, powinnismy znaleźć wsparcie i pomoc , a nie kolejne analizy , których mnóstwo wokół. Przestaję subskrybować ten kanał.
Czy to jest straszenie? Wiele osób z tym zaburzeniem zgłasza się do mnie po moich materiałach dziękując, że pokazuje jak złożony jest to problem; że uświadamiam, że objawy mogą mieć całe spektrum (czasem łagodne); że jest szansa na poradzenie sobie z problemem i w miarę normalne życie; oraz, że po drugiej stronie zawsze jest przede wszystkim człowiek. Ale jak widać (I nie ma w tym nic złego), nie jest to kanał dla wszystkich
@@paniskorpion66 ale nie masz prawa pisać tego typu komentarzy :))) No nie wiem czy wiesz ale border to też człowiek i może naprawdę poczuć się źle gdy zobaczy komentarz gdzie jest napisane że się ktoś go boi
Zastanawia mnie czy może być taki rodzaj zachowania, że osoba która na codzień uczestniczy czy to w szkole czy grupach np sportowej, artystycznej itp. Nie potrafi na dłużej nawiązać relacji z ludźmi. A te pojedyncze relacje, które nawiązuje, z czasem się rozmywają i osoby przestają się ze sobą kontaktować, albo mają kontakt sporadyczny typu raz do roku. A mężczyźni którzy jej się najbardziej podobali, odchodzili lub byli niedostępni. I taka osoba, kiedy spotka mężczyznę, który jej się podoba, już nie planuje wielkiej miłości do końca życia. Ale jest skłonna dość szybko zaangażować się w płomienny romans, chce tego mężczyznę uwieść, żeby udowodnić sobie, że ma jeszcze to coś, że nie jest ludziom obojętna. Jaki to może być mechanizm?
Dzień dobry. Jest to niewątpliwie przykra dolegliwość dla tej osoby jak i otoczenia. Można zrobić filmik z opisem Jak pomóc może najbliższe otoczenie domownicy, znajomi itp. Pozdrawiam.
Zachowanie wynika często to jak jest w jelitach, to wychodzi przez nasze uczucia. Bo jak można się dobrze czuć mimo dobrych chęci jak nam "palą się nogi". W jelitach zaczynają się wszystkie choroby te psychiczne też. A kontrolują je bakterie, przypominam że powstało z nich życie, tlen. Ale medycyna akademicka są na poziomie leczenia bliżej tu przedstawionego przez Pana schorzenia. Wszystkie choroby powinny być zaczynane od robienia badań czy jest równowaga w jelitach.
Co za bełkot chyba chciałeś przytoczyć stwierdzenie ze w jelitach powstaje 90% serotoniny, czyli „hormonu szczęścia”. Jednak zaburzenia osobowości to zaburzenia osobowości i fakt gdzie produkowana jest serotonina nie ma żadnej bezpośredniej korelacji z tym jak przebiegają wahania nastrojów u osób z osobowością z pogranicza.
Na bordera się nie choruje, to nie choroba! Tego się nie da wyleczyć, jedynie można nauczyć się pewnych reakcji na sytuacje i naprostować swój tok myślenia / uzyskać argumenty, dzięki którym podejmiemy inne decyzje, niż pierwotnie chcieliśmy.
Dzień dobry. Świetny filmik, jak zawsze. Chciałam zapytać, czy zrobi Pan kiedyś odcinek - kiedy psychoterapia może być szkodliwa? Czy źle przeprowadzoną psychoterapię da się "cofnąć"? Pozdrawiam!
Ludzie zacznijcie żyć swoim życiem, jak go nie macie wzorów szukajcie w biografiach łudzi którzy mieli ciekawe i szczesliwe, ale już sprawdzone życie. Pamietajcie o starej maksymie ,, szukajcie a znajdziecie" więc szukajcie dobrych wzorców a nie reklamowanych,bo się sami zakopiecie i wpadniecie we własne sidła.
No dobrze, ale zazwyczaj jest tak, że człowiek musi sam naprowadzać psychiatrę na to, co mu jest, bo sami nie zadają żadnych pytań poza: czy śpisz dobrze, czy masz apetyt. Nie wiem, może w moim mieście są tacy specjaliści. Ja niby mam zaburzenia depresyjno-lękowe ale wiele zachowań się pokrywa. Już nie mówiąc o możliwości terapii, po roku „wyczerpał się limit wizyt” a składki trzeba płacić 🙂
Skoro byla prosba o feedback: po uwadze o dsm V i braku omowienia w tym kierunku pozostal duzy niedosyt. I dodam cos od siebie. Z mojej nieduzej, ale dlugofalowej obserwacji i tego co co nieco poczytalem, ws borderline jest jeden czynnik, w okol ktorego sie wszysko kreci - niestabilne ja. Inne swietne okreslenie, z ktorym sie spotkalem, to fragmentaryzacja. Czyli, tak sobie to tlumacze... zaburzenie osobowosci.
Każdy jest inny ,każdemu coś brakuje,gonitwa za pieniądzem (stres), genetyka ,wpływ otoczenia. Na te całe dolegliwości z psych..... Warto przyjmować Wit D w zwiększonych ilościach.
Jak dla mnie zbyt lakoniczne Jakby zapowiedź tego co można wysłuchać, obejrzeć później Jakby zwiastun filmu. Słuchałam kilku wypowiedzi i wszystkie jak dla mnie mało wyjaśniają. Strata czasu, bo po 15 minutach dalej nic nie wiem więcej niż wiedziałam
@@fotografie.nieznane masz rację. To nie jest choroba tylko ZABURZENIE osobowości. Ludzie krzywdzą innych nazywając ich chorymi psychicznie. Zaburzeń jest bez liku i mnóstwo ludzi jest zaburzonych. Chorych psychicznie osób jest o wiele mniej. Ludziom łatwo piętnować innych: "o, ten jest psychiczny, niech wypierdala zjeb". SAD. Period.
@@Badalamenti "Jesteś chory psychicznie", " Masz zaburzenia psychiczne " brzmi dla mnie bardzo podobnie 😉. Ludzie nie muszą, nawet nie powinni akceptować agresji innych osób.
A mógłbyś zrobić osobny odcinek o aktach autoagresji, o możliwych przyczynach, sposobach terapii. Na ten temat jest mało informacji i jest ogólnie ciężki
Może chciałbyś nagrać coś o trichotillomanii itp? Sama cierpię na to zaburzenie ale niestety przez wiele lat ja jak i moje otoczenie to bagatelizowaliśmy, a teraz czas podjąć leczenie, bo zostanę łysa :P
Bordery przede wszystkim są mocno narcystyczne chociaż często to ukrywają. Manipulują partnerami, próbują też zmanipulować swoich psychologów i psychiatrów (często dość nieudolnie). Moim zdaniem troszkę za dużo się mówi o borderach - no offence ;) natomiast to chyba dla wielu tych osób jest taką "wodą na młyn" - "tyle się o nas mówi, jesteśmy tacy wrażliwi, inni, WYJĄTKOWI". A prawda jest troszkę bardziej brutalna - to jest skrajna niedojrzałość emocjonalna, brak wglądu w siebie (za to wady innych widzą świetnie), często ucieczka przed realną pracą nad sobą bo ta diagnoza jest dość wygodna dla tych osób - maja wytłumaczenie dla swoich nieodpowiedzialnych, niejednokrotnie naruszających granice innych ludzi zachowań. A przy tym wszystkim - oni nie są chorzy- zazwyczaj agrawują swoje objawy, lubują się w swoim bólu bo wtedy ściągają uwagę otoczenia, a to jest coś czego bardzo łakną- by ktoś się nimi "zaopiekował" Nie odbierzcie mnie źle - dla każdego bordera, który na prawdę nad sobą pracuje bardzo duży szacunek; niestety duża część po prostu wykorzystuje fakt że mają "wygodną" diagnozę i wytłumaczenie na wszystko.
i właśnie to, ze traktują to jako wytłumaczenie na wszystko to najlepszy przykład na to jak działa ta choroba, więc nie możemy ich za to winic, często przez to wpadają po prostu w błędne kolo. lubują sie w swoim bólu, szczególnie gdy sa zauważane, gdy zostają z tym same - cierpią jeszcze bardziej.
Drodzy Państwo. A dlaczego jesteśmy tu, czy na innym linku? Przecież płacimy składki i mamy bezpłatną pomoc medyczną. Powinniśmy być w gabinetach i rozmawiać o swoim konkretnym przypadku. Ze specjalistą, a nie słuchć' nie wiadomo kogo. A nie słuchać teorii i samodiagnozować się. Mam dwubiegunówkę. Mój były pierwszy psychiatra pytał mnie jakie leki ma mi przepisać. Teraz po 10 latach leczenia i czytania i słuchania, z wykształceniem humanistycznym sama mogę prowadzić takie znachorskie poradnictwo. Kto mnie sprawdzi? Mogę to nagrywać w swoim gabinecie że swoimi pacjentami. I będę bardzo wiarygodna. Parę wpisów tych, którym pomogłam. I jadę.
Dlaczego destrukcyjne? Ja mam zdiagnozowanie boderline. Jak zapewne Pan wie boderline jak I narcyzm wywodzą się z niskiej samoocen min. Człowiek w dzieciństwie słyszy że jest gorszy, że do niczego nie dojdzie. W końcu czuje się faktycznie gorszy, z czasem się zaniedbane, unika kontaktów społecznych, nawet wymyśla swój świat gdzie jest lepszy aby wynagrodzić sobie niską samoocenę. Ale znów czuję się gorszy na niczym mu nie zależy, okaleczka się , obsada kompletowanie, nie dba o siebie itd.
Czy mogłabym dowiedzieć się gdzie znajdę badania, które mówią o tym, że mężczyźni chorują tak samo często, a czasem bardziej? Przeszukałam trochę internetu i nigdzie nie mogłam tego znaleźć.
Zdiagnozowałem u byłej żony borderline. Borderline ma jej matka i nasza starsza córka. Córka ma 11 lat, dopóki żyliśmy razem i ja miałem wiodący wpływ na córkę, to była ona szczupła, otwarta na innych, pracowita itp,itd. Oczywiście widziałem symptomy, objawy borderline już wcześniej, ale gdyby nie rozwód i zawłaszczenie dzieci przez ex, to dziś córka była by w innej sytuacji. Niestety, z każdym rokiem z córką jest gorzej i dziś już mogę z dużym prawdopodobieństwem przewidzieć jakie będzie miała problemy jako nastolatka, a potem jako dorosła osoba. Najgorsza w tym wszystkim jest bezsilność. Rodzina i wszyscy inni mają to dupie. Ponieważ piszę pod imieniem i nazwiskiem to daruje sobie opisy pewnych sytuacji.
U dzieci, szczególnie tak młodych NIGDY nie diagnozuje się zaburzeń osobowości, a już szczególnie tak poważnego jak Borderline. U córki możliwe, że jej osobowość zmierza w kierunku tego zaburzenia, ale jako że jest jeszcze młoda może ona wraz z wsparciem rodziny w tym i Pana, oraz psychologa nie mieć w przyszłości problemów z osobowością
@@Kasiolove Nie diagnozuje się? A ja zdiagnozowałem. Najlepiej byłoby by diagnozować 5 lat, płacąc 300 h za sesje raz w tygodniu. Moją córkę może "uratować" w obecnej sytuacji TYLKO zrozumienie sytuacji przez jej matkę, ale z racji tego że jest coraz bardziej ograniczona jest to nie możliwe.
@@robert17285 A jest Pan lekarzem że diagnozuje pan członków swojej rodziny? W sumie nawet jeśli by miał pan takie uprawnienia to dalej według etyki lekarskiej NIE DIAGNOZUJE SIĘ u tak młodych osób takich zaburzeń
@@Kasiolove mnie tzw.etyka lekarska nie obowiązuje. To też pokazuje jaki to absurd. Pójdę do lekarza - psychologa z córka. Opowiem o borderline które jest dziedziczone w linii żeńskiej od pokoleń u mojej ex, opowiem mu o podręcznikowych i "klasycznych" objawach borderline u córki. A ten mi powie : obowiązuje mnie etyka lekarska, przyjdź pan jak córka będzie miała myśli samobójcze i skończy 14 lat. Ale żebym był dobrze zrozumiany, bo to nie ja wprowadziłem wątek lekarski, to rodzice powinni być psychologiem dla dziecka! Dziś ludzie robią roczne "risercze" dzielnicy w której chcą kupić nieruchomość, półroczne "risercze" przed kupnem auta a nie potrafią zaspokoić podstawowych emocjonalnych potrzeb dziecka. Czasem rozmawiam z nastolatkami i odnoszę wrażenie że dla części z nich jestem pierwszą osobą dorosłą w ich życiu, która z nimi normalnie rozmawia. Tak, te dzieciaki zasilą w przyszłości gabinety lekarskie oraz wspomogą przeżywające ciężki czas koncerny farmaceutyczne. Zacznijmy od rodziny, rodziców, najbliższego otoczenia.
Po diagnozę idzie się do lekarza. Poza tym jak jesteś "przekonana" to jest to taka samospełniająca się przepowiednia. Do diagnoz podchodzi się z dystansem, bo ważny jest jak największy obiektywizm. Np. jak pójdziesz do psychiatry przekonana, że masz depresję, to ok, zdiagnozują cię z depresją. A może masz dwubiegunówkę jednak, gdzie depresja to tylko część choroby? Nie diagnozujmy się samodzielnie, a obserwujmy się i idźmy do ludzi wykształconych w tym kierunku.
Jak przedstawiłaś to w taki sposób żeby wyszło ze masz borderline to dostałaś taką diagnozę. Ja bym wolała obiektywną prawdę na swój temat ale co kto woli.
Co sądzicie o zaburzeniach wśród psychologow/psychiatrów? Były badania stwierdzające, że wielu z nich ma zaburzenia. Ja myślę, że pomijając ich przeżycia i traumy to dodatkowo chłoną przeżycia pacjentow/klientów - wszystko trafią do mozgu w pewien sposób kształtując go.
Niestety, tak. Kiedyś znajomy opowiadał mi o swojej ex: w imię miłości miał schudnąć, ubierać się pod jej gust, a jak ją czymś wkurzył, to przepraszał kwiatami i schodzeniem z drogi (walking on an egg's shells). A i tak mówił, że była to tykająca bomba. Schodzili się i rozstawali kilka lat.
A czy borderowi który wpadł w man-ie można pomóc można jakoś przetłumaczyć można stać się buforem czy po prostu trzeba go zostawić żeby się rozpędził rozwalił i dopiero potem znów zacząć sklejać jego świat pod tym kątem się zastanawiam czy ktoś z was ma jakieś doświadczenie Czy istnieje coś gdzie ludzie żyjący z burdelami widzą że to narasta że się dzieje że zaczyna się nakręcać i on tego już sam nie wyhamuje najczęściej nie ma wtedy terapii nie ma żadnych leków nie ma nic wszyscy są przeciwni co może zrobić osoba której zależy na takim człowieku czy chociażby jego partner przecież te osoby też są w związkach niejednokrotnie wieloletnich i udanych ale Przychodzi taki moment że szlag trafia wszystko więc pytam co wtedy zostawić i czekać i dopiero wtedy pomagać Jak już przestanie czy próbować to przerwać
W jaki sposób odróżnić borderline od przewlekłego zespołu stresu pourazowego? On może się bardzo podobnie objawiać, a źle postawiona diagnoza i źle poprowadzona terapia może w takim wypadku sporo namieszać.
Miałam bordera z elementami stresu pourazowego w wyniku traumy (po 4 latach terapii jestem zdrowa). Polecam udac sie do terapeuty uprawnionego do wykonywania sesji EMDR aby uporac się ze stresem pourazowym. Jak dalej będą towarzyszyć inne objawy to znaczy, ze to border. Terapia dialektyczno-behawioralna ktora wywodzi się z poznawczo-behawioralnej jest w przypadku i stresu pourazowego i borderline.
@@olagerta8199 temat mnie ciekawi, bo wiele z objawów, jakie przypisuje się borderline wydaje mi się pokrywać z objawami ptsd, które, z tego, co mi wiadomo, rzadko wymaga terapii. Nie bardzo znam temat, sama pracowałam w terapii uzależnień, i w tym środowisku mocno rzucało mi się w oczy, jak często naddiagnozowuje się zespół uzależnienia u dzieci czy młodzieży np z trudną sytuacją rodzinną, i bierze w proces terapii uzależnień, co moim zdaniem nie jest pomysłem najszczęśliwszym. Ciekawi mnie, jak to wygląda w przypadku psychoterapii innych zaburzeń. Swoją drogą pewnie ogólnie o poprawną diagnozę w psychiatrii czy psychologii szczególnie trudno, może trudniej nawet, niż w medycynie, gdzie również tych błędnych diagnoz jest naprawdę sporo.
Jest książka na temat traumy, ptsd oraz EMDR bardzo ja polecam i moze to bardziej rozjasni Pani temat tj. "Strach ucieleśniony". Trudna sytuacja rodzinna prowadzi do dysfunkcji a w wyniku dysfunkcji mozna nabyc traum. To z domu przejmujemy wzorce zachowań to jak radzimy sobie ze stresem, emocjami w relacjach z innymi ludźmi. W wyniku takich doswiadczeń formuja sie (nie zawsze) zaburzenia osobowości tak jak w moim przypadku. Np. Dzieki sesją EMDR pozbyłam sie pewnych traum ale np. Zostało mi przekonanie, ze jak ktoś się ze mna nie zgadza to znaczy ze mnie nie szanuje i chce mnie sobie podporzadkować. Albo że jestem pelnowartościowa tylko wtedy kiedy.... sporo mozna tutaj pisać. Cieszę sie, ze to już przeszłość :) Akurat byłam borderem, który nie byl od niczego uzależniony ale w przypadku ptsd nie podchodzi się do zycia jest albo dobrze bo źle tzw. Brak dialektyki. Uporanie się z ptsd jest ważne, ale trzeba też nauczyc sie pewnych umiejetnosci, których nie było możliwości nauczenia się w domu aby funkcjonowac bez dysfunkcji i sa tzw. Treningi umiejetnosci dla osób borderline.
@@olagerta8199 terapia behawioralna to, o ile mi wiadomo, metoda wyjątkowo świeża. Czytałam o tym trochę, ale nigdy nie widziałam, jak w praktyce to wygląda. A również mnie ciekawi. W ośrodku, w którym pracowałam, ścierały się dwie szkoły. Jedna, to metoda społeczności terapeutycznej Kotańskiego, który miał bardzo sceptyczny stosunek do terapii psychodynamicznej. Druga to właśnie psychodynamiczna, którą prezentowali świeżo zatrudniani w ośrodku psychoterapeuci. Jedna i druga moim zdaniem pozostawiała wiele do życzenia. Ja sama przez kilka miesięcy pracowałam jako asystentka kierownika, a potem założyłam w ośrodku stajnię, i uczyłam pacjentów jeździectwa i pracy z końmi :) Tak czułam się najbardziej w porządku, bo tamte metody terapii, z którymi miałam wtedy do czynienia, wydawaly mi się trochę wróżeniem z fusów od herbaty, trochę oszustwem, a trochę nadużyciem. Dopiero po odejściu stamtąd zaczęłam trochę czytać, i po raz pierwszy trafiłam na wzmiankę o terapii behawioralnej. Założenia brzmią rozsądnie, bo szkoła psychodynamiczna trochę za bardzo dzieli włos na czworo, i wyszukuje problemy gdzieś w kosmosie, podczas, kiedy one mogą być tuż obok :) Ja osobiście wyszłam z domu rodzinnego mocno pokaleczona, ale zafundowałam sobie przyjemną psychoterapię, wycofując się na jakiś czas z kontaktów społecznych, i poświęcając pracy z końmi. Praca z tak dużym, silnym, a jednocześnie tak testującym człowieka zwierzęciem to również świetny trening umiejętności społecznych, więc też może mieć w sobie elementy terapii behawioralnej :) Aczkolwiek na pewno nie jest dla każdego, bo urazy i kontuzje raczej murowane ;)
@@martapakua9878 Dokładnie jest to coś bardzo swieżego a najbardziej EMDR. Mój terapeuta studiował psychologie a potem szkolił sie na terapeute w Stanach. Myślę, że to tez jest kwestia nie tylko samego nurtu terapeutycznego ale też samego terapeuty czy jest konsekwentny w działaniu ale takze osoba, ktora jest w terapii. Terapia ta skupia się bardziej na teraźniejszości tj na naszym obecnym zachowaniu ale przez to, ze trauma oddziaływala na moje obecne zachowanie to też On wprowadził mi sesje EMDR. Ona odrzuca załozenia Freudowskie. Dialektyczno-behawioralna to nowszy nurt, który wywodzi się z poznawczo-behawioralnej. Dialektyka czyli droga środka pomiedzy umusłem emocjonalnym a racjonalnym. Trafiłam na dobrego terapeute, który mnie nie odrzucił po tym jak mu mówiłam, ze nie czułam efektów pierwszej terapii w nurcie Gestalt i w sumie to on mnie zdiagnozował jako border. Wcześniej byłam ldczona na depresje a psychiatra z nfz i psycholog z nfz to ponad 10 lat temu to była porażka. Z tego co wiem jest ciut lepiej.
Najgorsze dla mnie w borderze są moje impulsywne zachowania i "palenie mostów". Gdy to robię to czuję że są jak najbardziej uzasadnione. Gdy dochodzi do mnie co zrobiłam zaczyna się poczucie winy, nienawiść do siebie, myśli autodestrukcyjne i samobójcze. Nawet w drobnostkach. Ciężko żyć z tym. Często chce żeby się to wszystko skończyło
Palenie mostów, dokładnie, a przez to ciągła samotność i pustka, której nie daje się znieść
Tak! Palenie mostów... Zdarzało mi się oficjalnie "kończyć znajomość" z powodu napędzanego lękami przekonania, że ktoś mnie "zdradził", "nigdy mnie nie znał", "tak naprawdę wszystko robił żeby mi doj*bać" (a czasem prowadziły do tego totalne pierdoły), a potem cały dzień spędzać na histerii, skrajnym załamaniu i powstrzymywaniu się od zrobienia sobie krzywdy, myśląc, że to koniec, teraz to już nie ma wyjścia z tego dołka, co ja najlepszego zrobiłam, teraz już nic nie będzie takie samo, że jestem sama i to tylko z własnej winy etc. etc. Chciałabym zakończyć wypowiedź czymś pozytywnym, ale póki co dalej mimo terapii czuję, że coś cały czas gdzieś w ukryciu czyha.
a do tego Cukrzyca insulinozależna , nadciśnienie , asthma oskrzelowa , Depresja , wieczna huśtawka nastrojów , paranoja . Bezsenność .
ot i cały Ja
@@boloyeung1107 może spróbuj zmienić dietę na warzywną, bez nabiału i mięsa, a nawet bez zbóż, strączków, orzechów, ziaren - same warzywa na jakiś czas, kilka tygodni, potem powoli wprowadzaj z powrotem? przy tylu chorobach post Daniela podobno czyni cuda, ja po 2 tygodniach czuję się o niebo lepiej. Warto spróbować 💪
@@TheCrimsonPope tylko jak to ocenić? Według mnie większość ludzi woli akceptować wszystkie zachowania, chore poglądy innych ludzi, żeby tylko nie być samemu - dlatego mają tysiąc znajomych. Ja tam wole mieć mniej ludzi wokół siebie i tez z niektórymi wole urwać kontakt, bo po co się mam denerwować?
Tulę do serca wszystkie nieutulone bordery! ♥️
Dbajcie o siebie i walczcie o lepsze życie!
Dzięki i ja też Cię tulę;)
Również odtulam 🥰🥰
Czy to border czy narc to jego miejsce jest w tym sanatorium tego słynnego malarza austriackiego 😂🤣🤣🤣
@@miszczszpadygientej6465
O dziękuję, uwielbiam Klimta a sztuka niektórym pomaga w terapii😏
Jak dobrze mieć wspierające otoczenie
A co z ich ofiarami?
Super, że tak podkreślasz indywidualność każdej osoby niezależnie od łatki zaburzenia, może to bardzo pomóc chorym
U mojego syna (18 lat) zdiagnozowano Borderline. Na swoim koncie ma już 2 próby samobójcze, ciało pocięte nożami, żyletkami, szkłem oraz mnóstwo szpecących tatuaży. Od około pół roku uczestniczy w programie pomocowym ( terapie, szpitale psychiatryczne, izolacja od środowiska w jakim się obracał). Przeszedł przez detoks ze wszystkich tabletek- psychotropów, jakie przepisywali mu lekarze do tego momentu ( przez około 2 lata). Dziś już nic nie zażywa, nie wiem czy będzie dobrze, wiem że gdyby pomoc nie nadeszła pewnie już by nie żył, a to już mały sukces choć słowo to chyba nie jest odpowiednie. Jestem zdania, że Borderline nie jest tylko zaburzeniem, to choroba o której niestety nadal bardzo mało wiemy. Choroba niesamowicie destrukcyjna, pozbawiająca cierpiącego na nią nadziei, depresja o sile bomy atomowej. Niewyobrażalne cierpienie psychiczne....przy tym niemoc, brak jakiejkolwiek gwarancji że coś się zmieni.
Ten brak nadziei jest najtrudniejszy. Bardzo współczuję, ale też jestem pod wrażeniem Pani wytrzymałości i wrażliwości na syna i jego cierpienie.
Bordenline to nie choroba a dysfunkcja osobowości, mająca podłoże w bardzo wczesnym dzieciństwie, w jakiejś traumie na etapie wczesnego rozwoju, po której ciało naznaczone jest podświadomym lękiem, gdyż komórki mają pamięć...to tkwi głęboko w tych osobach...nasila się i znika.. kiedy próbują modlitwy, czy medytacji...kiedy kochają, mrok ustępuje i prostuje się ich widzenie świata i ludzi... Problem może się pojawiać gdy osoby takie stosują używki, czy alkohol... uzależnienia ciągną je w dół oddalając od ŹRÓDŁA MIŁOŚCI i znów zaczyna cierpieć ich wewnętrzne dziecko , które czuje i widzi innym to jak jest, jak było, swoją rzeczywistość... Mrok gardzi miłością, źle się w niej czuje i najlepszy dom będzie dla tych osób złym dla wytłumaczenia siebie i swoich skrajnych postaw wobec siebie i otoczenia.... dopóki takie osoby nie pokochają siebie same , zawsze będą kopały pod sobą dołki utrudniając sobie życie zamiast iść prostą drogą i żyć dobrze z kochającymi rodzinami....ponieważ czują się podświadomie niedoskonali, a przy tym mają często przerośnięte ego i sporo pychy, znajdują sobie podobnych do narzekania i obniżania wzajemnie swoich wibracji energetycznych. Tylko miłość rozświetla ich dusze, serca i umysły, to lek na wszystko. Żeby jednak być kochanym prawdziwie, trzeba pokochać siebie - swoje małe wewnętrzne dziecko , by znaleźć szczęście w sobie, wtedy jest nam dobrze i potrafimy prawdziwie kochać a wszechświat daje nam to kim w sobie jesteśmy...pozdrawiam wszystkich
Cierpię od 13 r. Życia miałem ponad 3000 partnerów seksualnych. Do dzisiejszego dnia jestem masochistą poniżony-nie otulony....
@@bogdansajkiewicz7119 każdy dba o czystość ciała, ducha, duszy jak chce. Jesteśmy tym czym się karmimy. .sam decydujesz o sobie i pracujesz na swój los. Pycha i ego niszczą duszę oddalają od doskonałości boskiej , jedności z Bogiem i życia wiecznego . Zawsze możesz powiedzieć dość poprosić o uwolnienie duchowe pokochać siebie i nie szukać winnych swoich postaw i wyborów
@@bogdansajkiewicz7119 Jesteś, bo chcesz i to Twój wybór. Człowiek sam decyduje czego chce doświadczać, raju tu na ziemi, czy urządza sobie piekło, zatracając duszę... wszystko jest w nas i zawsze możemy zawrócić z pooszukiwań na zewnątrz , tylko najpierw należy zadać sobie pytania, przeprosić siebie, ciało, duszę, Ojca ŹÓDŁO NAJWYŻSZEJ MIŁOŚCI - Jezus jest w tej samej najwyższej energii we wszechświecie a Jego imię chroni przed zwiedzeniem i kieruje do Jedynego Boga, z Którym jesteśmy Jednym przez boską duszę - Miłością. Pamiętajmy, że wiele istot uważa się za Boga i kiedy wołamy bez imienia, lub nie do właściwego a działa nie ten w w nas, to trudno o zmiany w owocach....Prawdziwy Bóg uwalnia od lęku w sercu, cierpienia na skutek wspomnień, uwalnia od pychy, leczy ego, napełnia nas świętością, byśmy mieli w sobie radość i czuli pełnię we wszystkim... uświęca każdego upadłego i zawsze ma wyciągniętą dłoń, wystarczy tylko zawołać o ratunek dla siebie i duszy swojej...wystarczy zamanifestować słowami to czego chcesz tu i teraz na co już nie wyrażasz swojej woli, do puki ją jeszcze masz., kogo zapraszasz do serca. Upadli Aniołowie również widzą ludzkie myśli, słyszą słowa i wiedzą kiedy mogą nad ludźmi pracować dla swoich potrzeb żeby udowodnić Bogu jak się pomylił a człowiekowi jak jest marny, by nie poznał własnych możliwości w Źródle Ojcu. Ludzką rzeczą jest upadać a magiczne słowa proszę, dziękuję, przepraszam działają i mają ogromną moc w życiu każdego.. Jesteś tym, kim myślisz, że jesteś , dziś masz taką osobowość, jutro możesz być kimś więcej, bardziej niż myślisz o sobie.
@@SonySony-rw8kz piękne słowa piszesz dziękuję
Co to jest wewnętrzne dziecko? Jedynie z tym się spotkałem w ruchu new age a to pseudonauka. Tak samo wysokie i niskie wibracje.
Wyzbywając się ego, wyzbędziesz się siebie, ego to człowiek tym kim jesteś. Bez ego nie istniejesz a te pseudo ruchy robią ludziom kocił z głowy.
O wreszcie odcinek o borderline. Pozdrawiam osoby z diagnoza borderline
Również pozdrawiam
❤️
Mi przez całe życie wmawiano borderlina, ale diagnoza w wieku 22 lat wykazała spektrum autyzmu. Jeśli podejrzewacie u siebie bordera, to polecam wizytę u conajmniej 3 specjalistów
Dziękuję, bardzo przydatne wiadomości. Boeykam się z tą chorobą od ponad dwóch lat. Moja córka cierpi na borderline. Ale zauważam, że u mnie w jej wieku (21 ) pojawiały się podobne problemy. Prawdą jest, że z wiekiem sytuacja poprawia się. Ważne jednak, żeby spotkać na swej drodze odpowiednich ludzi. Ciągła praca nad sobą i znalezienie celu. Wyzbycie się poczucie swojej beznadziejniści, to klucz do sukcesu. A to, wcale nie jest łatwe.
Sama diagnozowałam się jako osoba z depresją, jednak właśnie psychiatra i terapeuta niezależnie zdiagnozowali borderline. Wydaje mi się, że jestem bardzo młoda jak na ocenę zaburzenia osobowości, w końcu osobowość kształtuje się do około 25 roku życia. Jednak muszę powiedzieć po prawie dwóch latach leczenia terapeutycznego ze wspomaganą farmakoterapią, że niestety było to wewnętrzne piekło, czego nie widziałam te dwa lata temu, wiedziałam, że można funkcjonować inaczej, ale ból i strach nie pozwalał mi na to. Myślę, że nie spełniam już dziś ani jednego z wymienionych kryteriów, jednak 3 lata temu jestem skora stwierdzić, że doświadczałam ich wszystkich, nawet w jednym tygodniu.
Bardzo dziękuję za odcinek.
Gratuluję Twojego sukcesu! :)
Trzymaj się tam 💪
Gratulacje ☺️
Bądź mną, osobą z zdiagnozowanym borderline: "Hmmm, interesujące. Muszę się dowiedzieć jak kogoś takiego rozpoznać"
Myślę, że to wbrew pozorom bardzo naturalny mechanizm, że interesuje nas wszystko co nas mocno dotyczy. Daj znać, czy widzisz w odcinku coś ciekawego mimo wszystko. Starałem się, jak zwykle, poza suchą, podręcznikową wiedzą, przemycić kilka ciekawostek :)
Też mam border i próbuje nad tym pracować.
@@CzowiekAbsurdalny bardzo zaskoczyło mnie, że tak często jest to diagnoza "awaryjna", gdy nie do końca wiadomo co powoduje objawy pacjenta. Prawdopodobnie przez to że mi postawiono wcześniej inne, błędne diagnozy i założyłam że to raczej działa w drugą stronę, że jest mylona z jakimiś innymi chorobami/zaburzeniami
Raczej powiedzialbym, ze to cechy osobowosci zależnej, ktora moze wspolwystepowac z borderline. Takie sa moje wnioski.
mood, mam to samo
Nie wiedziałem, że potrzebowałem takiego materiału. Kawał porządnej wiedzy. Dzięki.
Byłem w zwiazku z osobą z borderline, a sam wtedy miałem niezdiagnozowane ADHD (10 lat leczenia depresji), to był wybuchowy związek i sami siebie wykończyliśmy psychicznie.
Łoooo Panie, to musiał być eksplozja! 👹🚬😱💉🚑💊🔪🎿
@@corradobart 😁
mam podobny problem .Moja dyewcyzna mam takie podejrzenie .Nie wiem jak sobie to ulozyc w glowie
@@jaroslawjaskulski7138 Jeśli się szanujesz to to zakończ. Ten związek zniszcze Cię psychicznie i zostaniesz z depresją. Uwierz, wiem co mówię.
@@tomekszymczak9823 niekoniecznie.
Sama mam borderline, ukochana osoba jest dla mnie niezwykłą motywacją, jestem szczera, mówię co czuję i daję pewne "instrukcje obsługi" mnie samej gdy mam atak. Pozwala mi to nie ranić otoczenia, a czasem nawet zapobiec przez otoczenie do zranienia siebie samej, bo znają motywy którymi choroba się posługuje. Bliscy znajomi i rodzice też oczywiście zostali poinformowani o wszystkim, wymagało to ode mnie odrobinę pracy, ale dzięki temu żyje z nimi w naprawdę zdrowych i przyjemnych relacjach.
Leki, dobra terapia, szczerość i prostolinijność w mówieniu o chorobie - to mogę polecić Twojej dziewczynie z doświadczenia. Tobie, jeśli ją kochasz i zależy ci na niej, zmotywowanie jej, to jej niezwykle pomoże. Plus sam musisz być szczery i stawić jej twarde wymagania, może się obrazić, może ją to zaboleć, może to zakończyć wasz związek, ale bez tego nie będzie to zdrowe, oboje ucierpicie, jeśli również jej zależy i jest dojrzała do związku nawet pomimo choroby, zrozumie i naprawdę może to ustabilizować relację.
Nie każdy border jest toksyczny, a sama toksyczność ma głównie zranić samych borderów, take it easy, naucz się jej.
Trzymam kciuki!
sama diagnoza w tym autodiagnoza (30 lat definicji nerwicy i depresji, gdzie nie pasowalo mi, ze reaguije bardziej wsciekloscia niz smutkiem) bardzo mi pomogly. Wiem juz, z czym sie mierze i walcze. Tule wszystkich walczących o siebie i otoczenie borderów!
Zasubskrybowalam, bo jestem pod wrażeniem tego w jak wyważony sposób Pan mówi - mądrze !
Niestety osoby te niszczą też partnerów, swoimi "jazdami". Wiem, bo znam ludzi, którym się związki przez to rozpadły. To był ciągły rollercoaster i sabotaż relacji.
Ja sam bylem w takim zwiazku.
Ja najprawdopodobniej mam borderline, ale nie jestem odpowiednio zdiagnozowana...a nie jestem za samodzielnym diagnozowaniem się, w końcu nie jestem specjalistą. Mam nadzieję, że zamiast wlepiać mi jakąś nieokreśloną nerwicę, w końcu uda mi się otrzymać prawidłową diagnozę.
Pomimo, że jak już wspomniałam nie jestem za autodiagnozą to słuchając o borderline...to jak bym słuchała o sobie. Mój mąż też to zauważył. Dziękuję za "Pigułkę psychologiczną". Uwielbiam twój kanał i serdecznie pozdrawiam🤗
Dziękuję za radę, ale z moją tarczycą i hormonami jest wszystko ok, badam się regularnie. Poza tym moje zaburzenia występują od wczesnego dzieciństwa, więc jak sama widzisz mogą mieć jedynie podłoże psychiczne. Pomimo wszystko jeszcze raz dziękuję za radę i za zainteresowanie się moją osobą. Pozdrawiam i życzę wszystko dobrego🤗😵
Wydaje mi się, że zachowania autodestrukcyjne mogą mieć prostsze wyjaśnienie, osoba dokonująca samookaleczeń odczuwa ogromny psychiczny ból, którego nie sposób uśmierzyć w żaden inny sposób, działa na zasadzie odwrócenia uwagi, zadając sobie fizyczny ból, siłą rzeczy na chwilę przestaje odczuwać ten psychiczny, mózg w naturalny sposób podąży za silniejszym bodźcem dając chwilową i jakże złudną ulgę psychice.
Z tego co kojarzę zachowania autodestrukcyjne towarzyszą różnym zaburzeniom, nie tylko borderline, więc ciężko ocenić na podstawie jednego kryterium, czy faktycznie mamy do czynienia z borderem
@@mylittlesmile12 Tak, to prawda, nie chodziło mi o diagnozowanie tego typu zachowań, bo to temat rzeka, chciałam jedynie pokazać pewną fizjologiczną zależność.
przy samookaleczaniu uwalnia się adrenalina i dopamina, czyli krótko mówiąc jest to jak narkotyk, od którego się uzależniasz.
@@Maja-go7fp Też, ale jednak niewielu ludzi korzysta z tak drastycznej formy jak samookaleczanie, aby wywołać efekt adrenaliny i dopaminy wystarczy wysiłek fizyczny, jak choćby bieganie, wspinaczka wysokogórska etc.
@@annam-kw2qv no nie powiedziałabym, że niewielu. To po prostu fizjologiczna strona uzależnienia, oprócz psychicznej
Moze, kompulsywne objadanie sie?? Malo sie mowi o tym.
Taaaaaak
Tak, super pomysł!!
Bylo w filmie xd
Tak!
ja mam bordera i objadalem sie i glodzilem na zmiane. po 10 latach terapii juz nie mam zadnych objawow
Kurcze, akurat wczoraj bardzo zaciekawił mnie ten temat i szukałam filmów na Pana kanale. Niestety poczułam niedosyt informacji, a dziś wrzucił Pan film 😎
Dziękuję.Pozdrawiam.Proszę o odcinek o lęku uogólnionym .
Ten pan nie zrobi. Jego fascynują tylko mroczne osobowości bo takie były jego partnerki.
Człowieku Absurdalny, czy mógłbyś nagrać materiał(y) o zespole Aspergera? Szczególnie o tym u kobiet, bo to chyba dość nieznane zjawisko, a dziewczyny z tą przypadłością "doskonale" się maskują.
To nie kwestia maskowania się. Kobiety są bardziej uspołecznione.
@@hhhh-tc8dv Aspergera nie da się ukryć... czy kobieta czy mężczyzna, tak samo da się zauważyć, że są inni..... skrajnie reagują w niektórych sytuacjach, np. na widok pszczoły nad głową jako dzieci przebiegną po cudzych ręcznikach i torbach w panice krzycząc , są przewrażliwieni na własnym punkcie, nie mają do siebie dystansu, wszystko postrzegają skrajnie, czują się nieakceptowani, często są wyśmiewani przez rówieśników z powodu skrajnych reakcji na prowokacje, czy wizualnej inności, radykalnych poglądów na rówieśników.. popadają w panikę jak coś uszkodzą, w agresję np. wobec nauczycieli i td. Wyglądają jak z lekkim autyzmem- jakąś jego odmianą....są wrażliwi, inteligentni ale zaburzeni społecznie....
Jezu, powtarzam to samo! Kobiety mają inaczej skonstruowany aparat poznawczy, stąd też ta różnica. Pozdrawiam jako osoba z cechami zarówno Aspergera jak i borderline.
@@herbuchna bordenline wyklucza aspergera...asperger na oko widać...jak lekko opóźniony..zdolny muzycznie czy w innym temacie ale lekko inteligentny inaczej...bordenline to ludzie wyglądający na nie odbiegajacych od normy a wrażliwsi i odbierający inaczej rzeczywistość w zależności od rownowagi w sobie...im więcej mroku, tym więcej negatywnych przeżyć i trudności w życiu...i więcej miłość i w sobie, tym szczęśliwsi w zyciu...to często wybitne jednostki spolecznie inteligentne tylko zbyt emocjonalnie reagujace krzykiem w przeciwieństwie do aspergera który wpada w panikę...
@@SonySony-rw8kz Temat jest dużo bardziej złożony... to bzdura, że Aspergera widać na oko. Pomijając już w ogóle naiwność tego stwierdzenia, to po co diagnostyka w takim razie? Miałam okazję trochę przerozmawiać ze specjalistami od diagnozy, to są naprawdę dużo bardziej złożone rzeczy niż "to się wyklucza/widać na oko". Bzdura. Często zdarza się tak, że komuś postawią diagnozę na przykład borderline czy dwubiegunówki, a później się okazuje, że ma Aspergera! Obala to przy okazji od razu diagnozowanie "na oko", ale co najważniejsze, to chciałam dodać, że można mieć cechy zarówno tego i jak i tego zaburzenia. Proces diagnozy to coś więcej niż lista cech, która pasuje lub nie.
samookaleczenie się może mieć dużo nieoczywistych wyjaśnień
Po pierwsze, człowiek który to robi probóje rozładować swoje silne emocje, ale też pokazać że jego ból jest namacalny. Kiedy ból siedzi tylko w głowie wydaje się nierealny i abstrakcyjny a kiedy widzisz swoje rany na ciele możesz to bardziej zintegrować. Po drugie taka osoba przymierzajac się do samobójstwa probóje sobie udowodnić, że mogłaby to zrobić, jest już jakby w pierwszej fazie. Taka osoba może czuć jakby to co spadało na nią w życiu brało się z jakiejś siły która robi jej to specjalnie, karmy, może czuć że to co ja spotyka jest wymierzone przeciwko niej specjalnie, przez to dąży podświadomie do dobicia się, ukarania siebie samej
Mnie osobiście interesuje osobowość makiaweliczna. Nie znalazłam zbyt wielu informacji na ten temat. A właśnie w jedynej książce jaką czytałam na ten temat, pisało że często takim osobom przypina się łatkę borderline.
2:43 sie zaczyna
A jakie zaburzenie ma Loretta? th-cam.com/video/HSWFXXD9hVQ/w-d-xo.html
Dziekuje za informacje.podjoles trudny temat ale wyjasniles podstawy tego zabuzenia zyccze Ci powodzenia. POLKA Z AMERIKI. 👍♥️
Pomysl na nowy odcinek, umysl osob sklonnych do uzaleznien
+++
A to nie jest to samo co border? ;)
Na odwrót
@@andrevh.3034 no nie
Z Borderline jest często mylone u osób dorosłych z ADHD i byciem w spektrum autyzmu. Z ADHD przez impulsywność, a ze spektrum autyzmu przez meltdowny, które charakteryzują się nakumulowanym wcześniej stresem i wybuchami negatywnych emocji. Bywa tak, że osoby mające ADHD i będące w spektrum dostają błędne diagnozy borderline z uwagi na to, że zwykli psychiatrzy, nie znają się na ADHD i spektrum autyzmu, przez co nie mają na ich temat kompetętnej wiedzy, więc nie umieją prawidłowo określić co jest nie tak. Można mieć też trzy na raz zaburzenia, lub w różnych kombinacjach np. ADHD plus borderline.
Super odcinek! Moze pora na opisanie zaburzenia osobowosci obsesyjno-kompulsywnej? ^^ chetnie objerze o tym
Borderline wg mnie to też przywiązanie do swojego cierpienia. Bordery nie chcą przestać cierpieć. To sens ich życia. W cudzysłowie, karykaturalnie. Tarzają się w swoim bólu i cierpieniu emocjonalnym. Jakby odnajdywali w nich ukojenie, spotkanie ze swym poczatkiem, najważniejszą osobą w ich życiu, ktora ich nauczyła tego cierpienia krzywdząc ich.
Guzik prawda 😝.
Nieprawda
Nie chcę
Jestem wykończona
Męczę się
Tak. Bardzo trafny komentarz.
To to się odnalazłam w moich
" wariactwach".. Dziękuję..., 🍀😜😪
Super odcinek, uwielbiam te psychologiczne pigułki. 😁
Border line polega przede wszystkim na bialo czarnym widzeniu ktore zmienia sie z bialego na czarne i na odwrot w za szybki sposob.Powiedzmy jestvdzień w ktorym nic sie nie stało i myślisz o swojej dziewczynie i wjednej godzinie jest ona najwspanialsza najmilsza najukochansza i dobra osoba na swiecie a juz za godzine myslisz o niej ze cie oszukuje oklamuje zdradza chce cie wykorzystac wiec mowisz do niej że ja o to podejrzewasz a za nastepna godzine znowu jest jak swieta albo świety i zaczynasz ją przepraszac za głupoty ktore jej godzine wcześniej gadales .Bardzo szybkapp zmiapna percepcji lęki i depresja to border line.
Te wszystkie zaburzenia mają wspolny korzeń - jest nim zmiennosc nastrojów i stanów świadomości. Przyczyną jest podwyzszona wrazliwosc i czulosc percepcji. Jest to niebezpieczny stan i takze w tym sensie, ze ulegaja zatarciu filtry ochronne naszych emocji i percepcji i takie osoby pozbawione tych filtrów dotykają i ocierają się dosłownie o sam najczulszy rdzeń egzystencji, jajim jest rozdwojenie pomiędzy popedem Erosa, a popędem śmierci - Tanatosa.
@@muniekz5581 Ja mam border line i ja wiem że one mają wspólny mianownik z narcyzmem .Ty mi przypominasz osobe niewidomom opisujaca kolory ktora ich nigdy nie widziala robisz to w sposob poetycki ale nie praktyczny malo pomocny.Jesli chcesz sie naprawde czegos dowiedziec co moglo by pomoc innym obejrzyj sobie Lee jak mowi o narcyżmie na youtubie albo tiktoku jest to wiedza praktyczna ktora faktycznie moze zdzialac cuda w odrożnoeniu od filozoficznych imaginacji o rdzeniu czlowoeczeństwa🤪🤣
@@justynawojcicka5056 Wystarczy, że Ty już to wiesz. Nie mam wcale ambicji komukolwiek praktycznie pomagać. Nie wiem, skąd to przypuszczenie? Dzielę się po prostu swoją intuicją. Jesli można...
@@muniekz5581 Aaa nie ważne pomyłka
O@@justynawojcicka5056
Naddiagnozy za 1... 2... 3...
Temat na ewent nowy odcinek, zjawisko tzw mass psychosis
Hej, dzięki za kolejny wartościowy materiał.Czy mogłabym prosić Cię o film z informacjami po czym poznać
aspergera i spektrum autyzmu, jesli znajdziesz czas i ochotę? Jak się to diagnozuje, występowanie u kobiet itd. Pozdrawiam serdecznie🙂
Dysforia występująca w Borderline przypomina mi nieco objawy podczas ADHD, tam dzieci próbują również pobudzić swój mózg, bo pracuje na zbyt niskich jakby obrotach.
Kurcze, 12s po wrzuceniu filmu:)
Dokładnie wysłychałam / 2 razy/ filmik i sądzę, że na podstawie tego co usłyszałam wydaje mi się ,że w każdym człowieku jest jest przynajmniej kilka objawów borderline. To jest tak trudne zaburzenie do pełnej diagnozy, że praktycznie niemożliwe. Objawy przypominają w zasadzie kazde inne zaburzenie .Nie ma jasnych , konkretnych objawów które wyróżniałyby to zaburzenie od innych. Tak " na upartego" każdy z nas ma jakiś zespół zaburzeń psychicznych tylko nie mają nazwy. Chyba, że nazwiemy je własnym nazwiskiem.Pozdrawiam.
Progres, jestem chora na borderlain i po odcinku gdzie mówi Pan o związkach z osobami chorymi na borderlain, bardzo mnie to zniechęciło. Także to jest ten odcinek który myślę że ratuje Pana ten filmik w oczach ludzi podobnych do mnie, ponieważ brzmi obiektywnie a nie kerunkowujaco.
A co się zmieniło w sposobie wypowiedzi?
Wiesz co ten pan, jest prawdopodobnie po związku z BPD. Jest zafascynowany wciąż i myśli dalej o swojej ex ale jednocześnie czuje się zraniony i dlatego związki przedstawia dosyć negatywnie.
@@LunaireNight-gz6ux Też tak pomyślałam. A swoja drogą okazało się że to nie borderlajn, tylko Chad i lekki Zespół Aspergera. I jestem szczęśliwa w związku bo mój mąż jest moim najlepszym przyjacielem i tą mityczną połówką jabłka. Choroba to nie przeszkoda, problem to zaburzowa percepcja którejś ze stron oraz niedostrzeganie własnych błędów które niszczą koorelację w związku wywołując negatywną relację. A żeby dostrzec swoje błędy, warto uważnie słuchać przeciwnej płci która nieświadomie/świadomie, wskaże nam co może robić ta osoba źle. Dzisiejsze realia i pseudo psychologowie robią nam emocjonalną wodę z mózgu, a przecietni ludzie później patrzą przez krzywe zwierciadło na siebie i uczucia innych. Z czasem zrozumiałam że nie ma ludzi toksycznych, bo jesli my się przy kimś źle czujemy to etykietujemy. A często się okazuje że ktoś dla nas toksyczny, ma w okół siebie ludzi którzy tą osobę lubią i myślą wręcz przeciwnie. Dlatego jeśli ktoś działa na nas źle, warto do maksimum ograniczyć kontakt, zamykając temat i zastanowić się nad sobą. Bo kiedy widzimy wady innych warto to skonsultować z wlasnymi wadami. Zazwyczaj wychodzi że tak na prawdę że te osoby stanowia odbicie naszych wad, a zwykle nasze wady najbardziej nam przeszkadzają itp itd.
Jestem borderką po 30. Chcę od siebie dodać parę rzeczy: to wcale nie jest tak, że każdy border manipuluje ludźmi. Pamiętajcie, że bordery to tacy sami ludzie, jak każdy inny i mają swoje własne cechy. Border może być dupkiem, jak i dobrym człowiekiem. Jeśli chodzi o ludzi, którzy nie manipulują specjalnie innymi: pewnie borderki mają wypaczone spojrzenie na pewne sprawy, ale jeśli czują, że np. ktoś je skrzywdził, to nie znaczy, że manipulują, one to CZUJĄ. Wiecie jak bardzo boli, kiedy coś czujesz, jesteś wrażliwy a ktoś ci mówi, że manipulujesz? To tak, jakby odbierano ci prawo do własnych odczuć. Co wpędza w nienawiść do samego siebie, bo przecież nie czujesz, tak jak ktoś Ci każe czuć i myśleć. I wtedy następuje autoagresja. Bo przecież jesteś niedostosowanym śmieciem, nawet, kiedy się starasz. Czy brzmi jak błędne koło?
Ale nikt nie mówi, że borderline jest manipulantem. To jest inna osobowość. Mogą pewnie występować wspólnie.
@@marcinwazny7769 Ogólnie panuje takie przekonanie, jest naprawdę, naprawdę powszechne. Nie raz byłam wyzywana przez ludzi, którzy znali moją diagnozę. To bardzo krzywdzące, nacierpiałam się przez to bardzo.
@@annawk7537 współczuję w takim razie bardzo. Życzę samych dobrych i stabilnych dni oraz bardziej życzliwych osób wokół. Pozdrawiam ;)
@@marcinwazny7769 bardzo dziękuję! Również życzę wszystkiego dobrego 😊
Po 4 latach terapii dialektyczno-behawioralnej z sesjami EMDR wygrałam z borderem. Dieta, treningi umiejetnosci. Mnie najbardziej zabolało, jak moja mama mi powiedziała (nie dowiadujac sie co to jest) że jest to dla mnie wymowka i ze to sobie zmysliłam.
Zdiagnozowano mi borderline.Jestem rozchwiana.Mam lęki.Nie radzę sobie z samą sobą.Nie umiem samą sobą kierować.Żyje z dnia na dzień.Impulsywna jestem.Malo dojrzała Mysle że całkowicie pogubiona.Nie umiem podejmować decyzji.Sugeruję się innymi.Szukam mentorów w necie.
na wypisie ze szpitala mam napisane że mam, cechy/objawy (nie pamiętam dokładnie co tam było) osobowości pogranicza i to co usłyszałxm w tym filmie by się zgadzało, ale od jakiś 4 miesięcy jest stabilnie chociaż mam czasem takie wyburzy złości/smutku, ale tak to jest git, więc już nie wiem, a tak to mam stwierdzone zaburzenia zachowania i emocji i mieszane zaburzenia osobowości
Dobrze że pan to powiedział, że diagnozowanie się samemu to błąd na 100% bo przez dobę myślałem że jestem seksowną męską bordereczką xD.
Ktoś kto w szkole był wzorowym uczniem z zawsze wzorowym zachowaniem. Acz to się mocno zmieniło po kilku doświadczeniach i próbie prawie samobójczej, no zjazd był konkretny. Ale myślę że to po prostu nerwica i zwykła aspołeczność introwertyczna.
Dobra, dobra , wszystko ok , ale wokół jest mnóstwo ludzi z tym zaburzeniem i naprawdę proszę nim nie straszyć , ale pomagać tym , którzy się z nim zmagają, bo można z niego wyjść. Ludzie z borderlaine to z reguły dobrzy ludzie , którzy nie mają pojęcia, dlaczego cierpią i próbują się zmienić. Specjalistyczne diagnozy pozostawmy psychiatrom i psychologom w ich gabinetach. Na takim blogu , jak Pana, powinnismy znaleźć wsparcie i pomoc , a nie kolejne analizy , których mnóstwo wokół. Przestaję subskrybować ten kanał.
Czy to jest straszenie? Wiele osób z tym zaburzeniem zgłasza się do mnie po moich materiałach dziękując, że pokazuje jak złożony jest to problem; że uświadamiam, że objawy mogą mieć całe spektrum (czasem łagodne); że jest szansa na poradzenie sobie z problemem i w miarę normalne życie; oraz, że po drugiej stronie zawsze jest przede wszystkim człowiek. Ale jak widać (I nie ma w tym nic złego), nie jest to kanał dla wszystkich
Unikam tak zachowujących się osób bo się ich boję.
Twoj system obronny działa. To dobrze.
I słusznie bo to równie bezpieczne jak palenie peta przy skladzkiu gazu / zbiorniku na stacji
A ja się boję ludzi tak głupich jak ty :))))
Pozdrawia osoba z borderem
@@agreatchaos777 mam prawo nie wchodzić z takimi osobami w związki aby uniknąć dramatów.
@@paniskorpion66 ale nie masz prawa pisać tego typu komentarzy :)))
No nie wiem czy wiesz ale border to też człowiek i może naprawdę poczuć się źle gdy zobaczy komentarz gdzie jest napisane że się ktoś go boi
Zastanawia mnie czy może być taki rodzaj zachowania, że osoba która na codzień uczestniczy czy to w szkole czy grupach np sportowej, artystycznej itp. Nie potrafi na dłużej nawiązać relacji z ludźmi. A te pojedyncze relacje, które nawiązuje, z czasem się rozmywają i osoby przestają się ze sobą kontaktować, albo mają kontakt sporadyczny typu raz do roku. A mężczyźni którzy jej się najbardziej podobali, odchodzili lub byli niedostępni. I taka osoba, kiedy spotka mężczyznę, który jej się podoba, już nie planuje wielkiej miłości do końca życia. Ale jest skłonna dość szybko zaangażować się w płomienny romans, chce tego mężczyznę uwieść, żeby udowodnić sobie, że ma jeszcze to coś, że nie jest ludziom obojętna. Jaki to może być mechanizm?
3 min po wrzuceniu filmu :o mój personalny rekord xD
Dzień dobry. Jest to niewątpliwie przykra dolegliwość dla tej osoby jak i otoczenia. Można zrobić filmik z opisem Jak pomóc może najbliższe otoczenie domownicy, znajomi itp. Pozdrawiam.
Źle myślisz. Pomóc masz przede wszystkim sobie. A nie szukać kogoś komu pomożesz. Nie wyjdziesz na tym dobrze.
Zachowanie wynika często to jak jest w jelitach, to wychodzi przez nasze uczucia. Bo jak można się dobrze czuć mimo dobrych chęci jak nam "palą się nogi". W jelitach zaczynają się wszystkie choroby te psychiczne też. A kontrolują je bakterie, przypominam że powstało z nich życie, tlen. Ale medycyna akademicka są na poziomie leczenia bliżej tu przedstawionego przez Pana schorzenia. Wszystkie choroby powinny być zaczynane od robienia badań czy jest równowaga w jelitach.
Co za bełkot chyba chciałeś przytoczyć stwierdzenie ze w jelitach powstaje 90% serotoniny, czyli „hormonu szczęścia”. Jednak zaburzenia osobowości to zaburzenia osobowości i fakt gdzie produkowana jest serotonina nie ma żadnej bezpośredniej korelacji z tym jak przebiegają wahania nastrojów u osób z osobowością z pogranicza.
Dziękuję za wyklad
Zastanawiam się nad sytuacją rozwodową Amber i Deppa. Co sądzisz o analizie psychologicznej?
Na bordera się nie choruje, to nie choroba! Tego się nie da wyleczyć, jedynie można nauczyć się pewnych reakcji na sytuacje i naprostować swój tok myślenia / uzyskać argumenty, dzięki którym podejmiemy inne decyzje, niż pierwotnie chcieliśmy.
Z tego wynika ze nikt nie jest całkowicie normalny i dlatego nie możemy się porozumieć
Normalność nie istnieje.
Dzień dobry. Świetny filmik, jak zawsze. Chciałam zapytać, czy zrobi Pan kiedyś odcinek - kiedy psychoterapia może być szkodliwa? Czy źle przeprowadzoną psychoterapię da się "cofnąć"? Pozdrawiam!
O właśnie. To jest nas dwie.
+1
@@SuperMrKruk otrzymałam odpowiedź w filmie: th-cam.com/video/ogprpubM8E8/w-d-xo.html
Polecam!
😀
To można dopasować do wielu ludzi. Myślę że jest bardziej głębsze.
Ludzie zacznijcie żyć swoim życiem, jak go nie macie wzorów szukajcie w biografiach łudzi którzy mieli ciekawe i szczesliwe, ale już sprawdzone życie. Pamietajcie o starej maksymie ,, szukajcie a znajdziecie" więc szukajcie dobrych wzorców a nie reklamowanych,bo się sami zakopiecie i wpadniecie we własne sidła.
Diagnoza kosz przy dolegliwościach bardziej fizycznych to kręgosłup.
No dobrze, ale zazwyczaj jest tak, że człowiek musi sam naprowadzać psychiatrę na to, co mu jest, bo sami nie zadają żadnych pytań poza: czy śpisz dobrze, czy masz apetyt. Nie wiem, może w moim mieście są tacy specjaliści. Ja niby mam zaburzenia depresyjno-lękowe ale wiele zachowań się pokrywa. Już nie mówiąc o możliwości terapii, po roku „wyczerpał się limit wizyt” a składki trzeba płacić 🙂
Dokładnie. Tak niestety jest.
Jeżeli przezywasz dużo w sobie a nie masz takiej teatralności to nie dostaniesz i tak diagnozy.
jak ciężko kogoś zdiagnozować bądź jest to wygodne stawia się na schizofrenie paranoidalną
Skoro byla prosba o feedback: po uwadze o dsm V i braku omowienia w tym kierunku pozostal duzy niedosyt. I dodam cos od siebie. Z mojej nieduzej, ale dlugofalowej obserwacji i tego co co nieco poczytalem, ws borderline jest jeden czynnik, w okol ktorego sie wszysko kreci - niestabilne ja. Inne swietne okreslenie, z ktorym sie spotkalem, to fragmentaryzacja. Czyli, tak sobie to tlumacze... zaburzenie osobowosci.
Najgorsze jest chyba to, że ten ogromny lęk przed porzuceniem finalnie prowadzi do faktycznego porzucenia. Nikt nie jest w stanie znieść tego.
Ciekawy wykład jak zachować się jak mają swoje wybuchy gdy są agresywni .Polecam.
Stawiać wyraźnie granice.
Każdy jest inny ,każdemu coś brakuje,gonitwa za pieniądzem (stres), genetyka ,wpływ otoczenia. Na te całe dolegliwości z psych..... Warto przyjmować Wit D w zwiększonych ilościach.
Jak dla mnie zbyt lakoniczne
Jakby zapowiedź tego co można wysłuchać, obejrzeć później
Jakby zwiastun filmu.
Słuchałam kilku wypowiedzi i wszystkie jak dla mnie mało wyjaśniają.
Strata czasu, bo po 15 minutach dalej nic nie wiem więcej niż wiedziałam
Te wszystkie objawy się ze mną zgadzają.
Dlaczego zostało powiedziane na początku o chorowaniu na bordeline? Od kiedy borderline jest chorobą?
Bo to jest choroba
@@oliwiachojnowska2498 od kiedy? dzisiaj wyszły jakieś przełomowe badania potwierdzające tą tezę, czy o czymś nie wiem? ;)
@@fotografie.nieznane masz rację. To nie jest choroba tylko ZABURZENIE osobowości. Ludzie krzywdzą innych nazywając ich chorymi psychicznie. Zaburzeń jest bez liku i mnóstwo ludzi jest zaburzonych. Chorych psychicznie osób jest o wiele mniej. Ludziom łatwo piętnować innych: "o, ten jest psychiczny, niech wypierdala zjeb". SAD. Period.
To nie ma żadnego znaczenia
@@Badalamenti "Jesteś chory psychicznie", " Masz zaburzenia psychiczne " brzmi dla mnie bardzo podobnie 😉. Ludzie nie muszą, nawet nie powinni akceptować agresji innych osób.
A mógłbyś zrobić osobny odcinek o aktach autoagresji, o możliwych przyczynach, sposobach terapii. Na ten temat jest mało informacji i jest ogólnie ciężki
Może chciałbyś nagrać coś o trichotillomanii itp? Sama cierpię na to zaburzenie ale niestety przez wiele lat ja jak i moje otoczenie to bagatelizowaliśmy, a teraz czas podjąć leczenie, bo zostanę łysa :P
Trichotillomania
Wy w ogóle nie wiecie że każde zaburzenie psychiczne .jest to istota mentalna .wystarczy oczyścić takiego człowieka, bo to nie są jego mysli
Bordery przede wszystkim są mocno narcystyczne chociaż często to ukrywają. Manipulują partnerami, próbują też zmanipulować swoich psychologów i psychiatrów (często dość nieudolnie). Moim zdaniem troszkę za dużo się mówi o borderach - no offence ;) natomiast to chyba dla wielu tych osób jest taką "wodą na młyn" - "tyle się o nas mówi, jesteśmy tacy wrażliwi, inni, WYJĄTKOWI". A prawda jest troszkę bardziej brutalna - to jest skrajna niedojrzałość emocjonalna, brak wglądu w siebie (za to wady innych widzą świetnie), często ucieczka przed realną pracą nad sobą bo ta diagnoza jest dość wygodna dla tych osób - maja wytłumaczenie dla swoich nieodpowiedzialnych, niejednokrotnie naruszających granice innych ludzi zachowań. A przy tym wszystkim - oni nie są chorzy- zazwyczaj agrawują swoje objawy, lubują się w swoim bólu bo wtedy ściągają uwagę otoczenia, a to jest coś czego bardzo łakną- by ktoś się nimi "zaopiekował"
Nie odbierzcie mnie źle - dla każdego bordera, który na prawdę nad sobą pracuje bardzo duży szacunek; niestety duża część po prostu wykorzystuje fakt że mają "wygodną" diagnozę i wytłumaczenie na wszystko.
i właśnie to, ze traktują to jako wytłumaczenie na wszystko to najlepszy przykład na to jak działa ta choroba, więc nie możemy ich za to winic, często przez to wpadają po prostu w błędne kolo. lubują sie w swoim bólu, szczególnie gdy sa zauważane, gdy zostają z tym same - cierpią jeszcze bardziej.
To nie jest "border" tylko osoba cierpiąca na borderline. Brzmisz jakby ktoś cię skrzywdził.
@@landryneczka5704 To nie choroba. Możemy ich winić za zachowanie bo ranią świadomie.
@@kilos4655 właśnie, że to jest choroba
@@kilos4655 co z tego, ze winią świadomie, psychopaci też to robią świadomie i też są chorzy
Czy możliwe jest traktowanie człowieka indywidualnie skoro są schematy statystyczne?
Drodzy Państwo. A dlaczego jesteśmy tu, czy na innym linku? Przecież płacimy składki i mamy bezpłatną pomoc medyczną. Powinniśmy być w gabinetach i rozmawiać o swoim konkretnym przypadku. Ze specjalistą, a nie słuchć' nie wiadomo kogo. A nie słuchać teorii i samodiagnozować się. Mam dwubiegunówkę. Mój były pierwszy psychiatra pytał mnie jakie leki ma mi przepisać. Teraz po 10 latach leczenia i czytania i słuchania, z wykształceniem humanistycznym sama mogę prowadzić takie znachorskie poradnictwo. Kto mnie sprawdzi? Mogę to nagrywać w swoim gabinecie że swoimi pacjentami. I będę bardzo wiarygodna. Parę wpisów tych, którym pomogłam. I jadę.
W samą porę ten odcinek
Dlaczego destrukcyjne? Ja mam zdiagnozowanie boderline. Jak zapewne Pan wie boderline jak I narcyzm wywodzą się z niskiej samoocen min. Człowiek w dzieciństwie słyszy że jest gorszy, że do niczego nie dojdzie. W końcu czuje się faktycznie gorszy, z czasem się zaniedbane, unika kontaktów społecznych, nawet wymyśla swój świat gdzie jest lepszy aby wynagrodzić sobie niską samoocenę. Ale znów czuję się gorszy na niczym mu nie zależy, okaleczka się , obsada kompletowanie, nie dba o siebie itd.
Czy mogłabym dowiedzieć się gdzie znajdę badania, które mówią o tym, że mężczyźni chorują tak samo często, a czasem bardziej?
Przeszukałam trochę internetu i nigdzie nie mogłam tego znaleźć.
Podobno pigułki psychologiczne są bardzo popularne wśród młodzieży.
Tą samą melodię na czołówce ma kanał "między słowami"
Pytanie, co było pierwsze? Wielu youtuberów korzysta z usług tego samego grafika, szczególnie o tematach naukowych i społecznych. Sprawdź sobie opisy.
8:30 co by należało wyciąć, jakie zachowanie, żeby to przestało swiadczyc o border?
No
CHAD a borderline to bym chciała bardzo zobaczyć
Jest dokładnie taki odcinek na kanale, polecam 😉
@@CzowiekAbsurdalny już Lece oglądać 😁
Czuje się nie rozumiana przez nikogo......
Zrobiłby Pan może filmik na temat osobowości schizoidalnej?
Zdiagnozowałem u byłej żony borderline. Borderline ma jej matka i nasza starsza córka. Córka ma 11 lat, dopóki żyliśmy razem i ja miałem wiodący wpływ na córkę, to była ona szczupła, otwarta na innych, pracowita itp,itd. Oczywiście widziałem symptomy, objawy borderline już wcześniej, ale gdyby nie rozwód i zawłaszczenie dzieci przez ex, to dziś córka była by w innej sytuacji. Niestety, z każdym rokiem z córką jest gorzej i dziś już mogę z dużym prawdopodobieństwem przewidzieć jakie będzie miała problemy jako nastolatka, a potem jako dorosła osoba. Najgorsza w tym wszystkim jest bezsilność. Rodzina i wszyscy inni mają to dupie. Ponieważ piszę pod imieniem i nazwiskiem to daruje sobie opisy pewnych sytuacji.
U dzieci, szczególnie tak młodych NIGDY nie diagnozuje się zaburzeń osobowości, a już szczególnie tak poważnego jak Borderline. U córki możliwe, że jej osobowość zmierza w kierunku tego zaburzenia, ale jako że jest jeszcze młoda może ona wraz z wsparciem rodziny w tym i Pana, oraz psychologa nie mieć w przyszłości problemów z osobowością
@@Kasiolove Nie diagnozuje się? A ja zdiagnozowałem. Najlepiej byłoby by diagnozować 5 lat, płacąc 300 h za sesje raz w tygodniu. Moją córkę może "uratować" w obecnej sytuacji TYLKO zrozumienie sytuacji przez jej matkę, ale z racji tego że jest coraz bardziej
ograniczona jest to nie możliwe.
@@robert17285 A jest Pan lekarzem że diagnozuje pan członków swojej rodziny? W sumie nawet jeśli by miał pan takie uprawnienia to dalej według etyki lekarskiej NIE DIAGNOZUJE SIĘ u tak młodych osób takich zaburzeń
@@Kasiolove mnie tzw.etyka lekarska nie obowiązuje. To też pokazuje jaki to absurd. Pójdę do lekarza - psychologa z córka. Opowiem o borderline które jest dziedziczone w linii żeńskiej od pokoleń u mojej ex, opowiem mu o podręcznikowych i "klasycznych" objawach borderline u córki. A ten mi powie : obowiązuje mnie etyka lekarska, przyjdź pan jak córka będzie miała myśli samobójcze i skończy 14 lat. Ale żebym był dobrze zrozumiany, bo to nie ja wprowadziłem wątek lekarski, to rodzice powinni być psychologiem dla dziecka! Dziś ludzie robią roczne "risercze" dzielnicy w której chcą kupić nieruchomość, półroczne "risercze" przed kupnem auta a nie potrafią zaspokoić podstawowych emocjonalnych potrzeb dziecka. Czasem rozmawiam z nastolatkami i odnoszę wrażenie że dla części z nich jestem pierwszą osobą dorosłą w ich życiu, która z nimi normalnie rozmawia. Tak, te dzieciaki zasilą w przyszłości gabinety lekarskie oraz wspomogą przeżywające ciężki czas koncerny farmaceutyczne. Zacznijmy od rodziny, rodziców, najbliższego otoczenia.
U dzieci nie diagnozuje się zaburzeń osobowości, ponieważ rozwija się do 25r.życia
2:40 min ,,, START !
To chyba nasz Witkacy też miał bpd, bo też był z niego niezły ekscentryk.
Sama sobie zdiagnozowalam borderline. Myślałam,że nie mam racji, ale jak przyszłam do terapeuty na terapię , to on to odrazu potwierdził ...
Po diagnozę idzie się do lekarza. Poza tym jak jesteś "przekonana" to jest to taka samospełniająca się przepowiednia. Do diagnoz podchodzi się z dystansem, bo ważny jest jak największy obiektywizm. Np. jak pójdziesz do psychiatry przekonana, że masz depresję, to ok, zdiagnozują cię z depresją. A może masz dwubiegunówkę jednak, gdzie depresja to tylko część choroby? Nie diagnozujmy się samodzielnie, a obserwujmy się i idźmy do ludzi wykształconych w tym kierunku.
@@Maja-go7fp no właśnie dlatego poszłam do terapeuty i psychiatry , żeby upewnić się co ja mam ... :))
Jak przedstawiłaś to w taki sposób żeby wyszło ze masz borderline to dostałaś taką diagnozę.
Ja bym wolała obiektywną prawdę na swój temat ale co kto woli.
@@LunaireNight-gz6ux zawsze próbuje obiektywnie. Byłam u kilkoro lekarzy i terapeutów i była ta sama diagnoza.
Moja partnerka robi mi jazde o to ze ktos mi komentuje zdjecie ,relacje czy chocby zaproszenie zaaakceptuje 😌 masakra jakaś
To tez bardzo dobre, ze jestes teoretykiem. Naprawde
Borde.. Tajemnicze zjawisko 👁️
Co sądzicie o zaburzeniach wśród psychologow/psychiatrów? Były badania stwierdzające, że wielu z nich ma zaburzenia. Ja myślę, że pomijając ich przeżycia i traumy to dodatkowo chłoną przeżycia pacjentow/klientów - wszystko trafią do mozgu w pewien sposób kształtując go.
Borderline to nie choroba, tylko zaburzenie osobowości, a więc czasownik "choruje" nie jest moim zdaniem do końca trafiony.
Leci sub
jak pomoc komus kto nie chce wiedziec ze ma problem
Po co pomagać komuś kto nie chce pomocy, to jak rzucać perły przed świnie.
Pomagać powinno się tym dla których widać cień szansy
Temat nicel typ DDA....
Choruje? Really? Ja rozumiem laik że tak mówi, ale psycholog?
Przez reklamy nie można do końca skupić się na tym co masz do przekazania
Niestety jest to cena mojej pracy
Osoba z bordelaine moze miec´tez wyraziste cechy narcystyczne(?).
Niestety, tak. Kiedyś znajomy opowiadał mi o swojej ex: w imię miłości miał schudnąć, ubierać się pod jej gust, a jak ją czymś wkurzył, to przepraszał kwiatami i schodzeniem z drogi (walking on an egg's shells). A i tak mówił, że była to tykająca bomba. Schodzili się i rozstawali kilka lat.
Bardzo często ma
A czy borderowi który wpadł w man-ie można pomóc można jakoś przetłumaczyć można stać się buforem czy po prostu trzeba go zostawić żeby się rozpędził rozwalił i dopiero potem znów zacząć sklejać jego świat pod tym kątem się zastanawiam czy ktoś z was ma jakieś doświadczenie Czy istnieje coś gdzie ludzie żyjący z burdelami widzą że to narasta że się dzieje że zaczyna się nakręcać i on tego już sam nie wyhamuje najczęściej nie ma wtedy terapii nie ma żadnych leków nie ma nic wszyscy są przeciwni co może zrobić osoba której zależy na takim człowieku czy chociażby jego partner przecież te osoby też są w związkach niejednokrotnie wieloletnich i udanych ale Przychodzi taki moment że szlag trafia wszystko więc pytam co wtedy zostawić i czekać i dopiero wtedy pomagać Jak już przestanie czy próbować to przerwać
Wiesz ja jestem jeszcze dzieckiem i nic nie rozumiem
W jaki sposób odróżnić borderline od przewlekłego zespołu stresu pourazowego? On może się bardzo podobnie objawiać, a źle postawiona diagnoza i źle poprowadzona terapia może w takim wypadku sporo namieszać.
Miałam bordera z elementami stresu pourazowego w wyniku traumy (po 4 latach terapii jestem zdrowa). Polecam udac sie do terapeuty uprawnionego do wykonywania sesji EMDR aby uporac się ze stresem pourazowym. Jak dalej będą towarzyszyć inne objawy to znaczy, ze to border. Terapia dialektyczno-behawioralna ktora wywodzi się z poznawczo-behawioralnej jest w przypadku i stresu pourazowego i borderline.
@@olagerta8199 temat mnie ciekawi, bo wiele z objawów, jakie przypisuje się borderline wydaje mi się pokrywać z objawami ptsd, które, z tego, co mi wiadomo, rzadko wymaga terapii. Nie bardzo znam temat, sama pracowałam w terapii uzależnień, i w tym środowisku mocno rzucało mi się w oczy, jak często naddiagnozowuje się zespół uzależnienia u dzieci czy młodzieży np z trudną sytuacją rodzinną, i bierze w proces terapii uzależnień, co moim zdaniem nie jest pomysłem najszczęśliwszym. Ciekawi mnie, jak to wygląda w przypadku psychoterapii innych zaburzeń. Swoją drogą pewnie ogólnie o poprawną diagnozę w psychiatrii czy psychologii szczególnie trudno, może trudniej nawet, niż w medycynie, gdzie również tych błędnych diagnoz jest naprawdę sporo.
Jest książka na temat traumy, ptsd oraz EMDR bardzo ja polecam i moze to bardziej rozjasni Pani temat tj. "Strach ucieleśniony". Trudna sytuacja rodzinna prowadzi do dysfunkcji a w wyniku dysfunkcji mozna nabyc traum. To z domu przejmujemy wzorce zachowań to jak radzimy sobie ze stresem, emocjami w relacjach z innymi ludźmi. W wyniku takich doswiadczeń formuja sie (nie zawsze) zaburzenia osobowości tak jak w moim przypadku. Np. Dzieki sesją EMDR pozbyłam sie pewnych traum ale np. Zostało mi przekonanie, ze jak ktoś się ze mna nie zgadza to znaczy ze mnie nie szanuje i chce mnie sobie podporzadkować. Albo że jestem pelnowartościowa tylko wtedy kiedy.... sporo mozna tutaj pisać. Cieszę sie, ze to już przeszłość :) Akurat byłam borderem, który nie byl od niczego uzależniony ale w przypadku ptsd nie podchodzi się do zycia jest albo dobrze bo źle tzw. Brak dialektyki. Uporanie się z ptsd jest ważne, ale trzeba też nauczyc sie pewnych umiejetnosci, których nie było możliwości nauczenia się w domu aby funkcjonowac bez dysfunkcji i sa tzw. Treningi umiejetnosci dla osób borderline.
@@olagerta8199 terapia behawioralna to, o ile mi wiadomo, metoda wyjątkowo świeża. Czytałam o tym trochę, ale nigdy nie widziałam, jak w praktyce to wygląda. A również mnie ciekawi. W ośrodku, w którym pracowałam, ścierały się dwie szkoły. Jedna, to metoda społeczności terapeutycznej Kotańskiego, który miał bardzo sceptyczny stosunek do terapii psychodynamicznej. Druga to właśnie psychodynamiczna, którą prezentowali świeżo zatrudniani w ośrodku psychoterapeuci. Jedna i druga moim zdaniem pozostawiała wiele do życzenia. Ja sama przez kilka miesięcy pracowałam jako asystentka kierownika, a potem założyłam w ośrodku stajnię, i uczyłam pacjentów jeździectwa i pracy z końmi :) Tak czułam się najbardziej w porządku, bo tamte metody terapii, z którymi miałam wtedy do czynienia, wydawaly mi się trochę wróżeniem z fusów od herbaty, trochę oszustwem, a trochę nadużyciem. Dopiero po odejściu stamtąd zaczęłam trochę czytać, i po raz pierwszy trafiłam na wzmiankę o terapii behawioralnej. Założenia brzmią rozsądnie, bo szkoła psychodynamiczna trochę za bardzo dzieli włos na czworo, i wyszukuje problemy gdzieś w kosmosie, podczas, kiedy one mogą być tuż obok :) Ja osobiście wyszłam z domu rodzinnego mocno pokaleczona, ale zafundowałam sobie przyjemną psychoterapię, wycofując się na jakiś czas z kontaktów społecznych, i poświęcając pracy z końmi. Praca z tak dużym, silnym, a jednocześnie tak testującym człowieka zwierzęciem to również świetny trening umiejętności społecznych, więc też może mieć w sobie elementy terapii behawioralnej :) Aczkolwiek na pewno nie jest dla każdego, bo urazy i kontuzje raczej murowane ;)
@@martapakua9878 Dokładnie jest to coś bardzo swieżego a najbardziej EMDR. Mój terapeuta studiował psychologie a potem szkolił sie na terapeute w Stanach. Myślę, że to tez jest kwestia nie tylko samego nurtu terapeutycznego ale też samego terapeuty czy jest konsekwentny w działaniu ale takze osoba, ktora jest w terapii. Terapia ta skupia się bardziej na teraźniejszości tj na naszym obecnym zachowaniu ale przez to, ze trauma oddziaływala na moje obecne zachowanie to też On wprowadził mi sesje EMDR. Ona odrzuca załozenia Freudowskie. Dialektyczno-behawioralna to nowszy nurt, który wywodzi się z poznawczo-behawioralnej. Dialektyka czyli droga środka pomiedzy umusłem emocjonalnym a racjonalnym. Trafiłam na dobrego terapeute, który mnie nie odrzucił po tym jak mu mówiłam, ze nie czułam efektów pierwszej terapii w nurcie Gestalt i w sumie to on mnie zdiagnozował jako border. Wcześniej byłam ldczona na depresje a psychiatra z nfz i psycholog z nfz to ponad 10 lat temu to była porażka. Z tego co wiem jest ciut lepiej.