ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
สันโดษ โคตรสุข
มีแต่คนจิตใจแข็งแกร่งเท่านั้นคับ..ที่แตกต่าง...ไม่จำเป็นต้องมีฝูง...ไม่จำเป็นต้องเพิ่งพาความรู้สึก..สุขและทุกข์..จากใคร...เนื้อแท้คนแบบนี้จริงๆ..หายากมากคับ
เราเป็นคนแบบที่คุณว่า 555
พยายามอยู่ค่ะ บางทีเราไม่ค่อยอยากแคร์เพื่อนหรอก ยิ่งเป็นวัยรุ่นมันยิ่งทำยากเลยการที่จะเป็นแลบนั้น 😭😭
เราคนนึง
ผมเป็นแบบที่คุณว่ามา แต่คนรอบมักมองในแง่ลบครับ ทำใจอย่างเดียว
บางทีมันน่าเบื่อนะคับ แค่เขาไม่แสดงออก
มัธยม นี้แหละ ไอ้ความรู้สึก I feel like I don't belong เหมือนยืนอยู่ทามกลางสังคมใหญ่ๆ เราพยายามที่จะเข้าหา หลายต่อคลายครั้ง ก็มักถูกผลักออกมาเสมอ เคยคิดนะ ทำไหมว่ะ ทำไหมถึงไม่ยอมรับเราสักที เราไม่เจ๋งหรอ ไม่คูลหรอ เหมือนเราติดอยู่ในวังวนประหลาดอะไรสักอย่าง พอมองจากระยะไกล ทำให้เห็นเลยว่าเราเหมือนเป็นจุดดำๆ รอบตัวมีแต่จุดขาวๆ เราเคยเจอหมาป่าเดี่ยวดายนะคะ มันคือความรู้สึกที่อธิบายไม่ค่อยได้ เขาดูเก่งในแบบของเขา เขามีเพื่อนนะแต่เขาก็เดินคนเดียวตลอด พอเราเห็นแบบนั้นก็เริ่มคิดนะว่า ทำไหมเราต้องปรับด้วย ในเมื่อก็มีจุดดำๆก็สามารถอยู่ป่ะปนในจุดขาวได้เหมือนกันในตอนนี้เราอาจจะไม่เจอคนที่มองตาแล้วรู้ใจ เพราะงั้นเวลานี้หันมาแคร์ตัวเองบ้างนะ♥️♥️♥️
ทางพุทธท่านสอนว่า ถ้าคนรอบตัวไม่โอเคก็ให้เดินไปคนเดียวยังดีกว่า 😊💝
💗🤲🤲💗💗
ใช่เรยค่ะ ถ้าหาคนศีลเสมอไม่เจอ ให้เดินคนเดียว
โตนเปนที่พึ่งแห่ง..โตน
@CU KU เป็นเหมือนกันครับ
ช่วงนี้กำลังเป็นค่ะออกห่างจากเพื่อนมาอยุ่คนเดียว
เรากลับมองว่าคนที่พยายามอยากให้คนอื่นยอมรับ คนที่อะไรๆก็วิ่งเข้าหาสังคม อยู่กับตัวเองไม่ได้ต่างหากที่ลึกๆแล้วขาด security ในตัวเอง จึงต้องไปโหยหาการยอมรับจากคนอื่น
จริง
บรรลุโสดาบันแล้วคับ หากคุณรู้คิด ตายไปแล้วคุณจะเป็นพระอรหันต์จงระลึกไว้เสมอว่า ทุกปรากฎการณ์ที่เกิดขึ้น ล้วนเป็นสิ่งสมมุติและปรุงแต่งหากคุณยอมรับได้ ตายไปคุณก็จะบรรลุอรหันต์แน่นอนคับ ขอโมทนาจากใจจิงคับ
เป็นมา ตั้งแต่เด็ก ๆ จนปัจจุบัน ...เรา ชอบการอยู่คนเดียว ทำอะไรคนเดียว รู้สึก ว่ามันอิสระดี ทำงาน เป็นกลุ่มทำได้...แต่ชีวิตส่วนตัว ไม่ชอบทำอะไร ตามใจคนอื่น หรือ ฝืนใจ ทำอะไร ที่ตัวเราไม่ชอบ
+1
รู้สึกบินได้เหมือนนกอิสระ555
รู้สึก รักตัวเองมากเลยค่ะ พอเราอยู่กับแก๊งแล้ว มันไม่ใช่ มันทำให้เราหนอย มีแต่ลบ เราตัดสินเดินออกมา เดินคนเดียว มันสบายใจมากเลยนะคะ ☺️
เหมือนกันเลยค่าา~~อิๆ^_________^
ทีมเดียวกันค่ะขอโทษแล้วเดินออกมาสุขที่สุด🥰
แรกๆอาจจะอึดอัดมากมั้ยครับ
ต่อให้.คิดว่า.อยู่คนเดียวได้ดี.ขนาดไหน.แต่ยังไง.ลึกๆ.เราก็ต้องการคนซัพพอร์ต.ทางด้านความรู้สึก.เหมือน.ที่เราเคยซัพพอร์ต.คนอื่นนะ.เราไม่จำเป็นเข้าได้กับทุกคนแค่หาคน.ที่เคมีตรงกัน.แค่ไม่กี่คน.แค่นี้.ชีวิตเราก็ไม่เหงาเกินไปแล้ว.
เห็นด้วยมากที่สุด
ซึ่งหายากมาก😭
เคยพยายามเข้าหากลุ่มที่เราคิดว่าเขาคูลในสายตาเราหลายรอบนะ มีทั้งตอนมัธยมทั้งตอนมหาลัย เราพยายามเปิดใจหลายรอบ ถึงขนาดที่พยายามเปลี่ยนตัวเอง หรือพยายามแสดงจุดยืนอย่างการเป็นตัวของตัวเอง แต่ไปไม่เคยรอด ถ้าไม่จบแแบเราเฟดตัวออกมา ก็จบแบบกระอักกระอ่วนใจ ถ้ากลุ่มๆนั้นมันไม่ใช่เรา ยังไงก็ไม่รอด เสียเวลาเปล่าๆ บางทีอาจะกลายเป็นตัวตลกในสายตาเขาไปแล้วก็ได้ เราได้ให้ข้อสรุปกับตัวเองว่าควรอยู่กับกลุ่มที่เราสามารถเป็นตัวของตัวเองได้มากสุดจะดีกว่าอยู่กับกลุ่มที่เราต้องคอยวิ่งไล่ตามเพื่อน มันเหนื่อย มันต้องมีสักกลุ่มแหล่ะที่เหมือนเรา และต่อให้ไม่มีใครเหมือนเราเลย ก็เอาที่ใกล้เคียงก็ได้ ไม่ต้องถึงขนาดที่จะเป็นตัวของตัวเองเต็มร้อยขนาดนั้น เพราะการอยู่ในสังคมคือการปรับตัวอยู่ดี ถ้าไม่ยอมปรับเลยก็ต้องมั่นหน้าว่าตัวเองมีค่าพอให้คนอื่นยื้อไว้ ไม่งั้นโดนเทแน่นอน
สมัยก่อนบางทีเป็นนะคะ แต่ตอนนี้เฉยๆละ คงเพราะอายุมากขึ้น มีอะไรที่สำคัญกว่าจะมาแคร์
เราไม่มีเพื่อนเลยแม้แต่คนเดียวมานานมาก เข้ากับใครยาก คนอื่นก็ชอบมองเราแปลก โดดเดี่ยวจนอยากร้องให้ อยากมีเพื่อนสักคนให้เป็นที่ยึดเหนี่ยวเหมือนคนอื่นเขา เวลาเห็นคนอื่นมีเพื่อนได้หัวเราะ ได้กินข้าวได้พูดคุยกัน ทีไรได้แต่มอง พูดในใจว่า การมีเพื่อนคงจะดีเนอะ เราอายุ19แล้ว ปวส.1 ยังไม่หายสักทีการเข้ากับคนยาก
😢😢
เป็นกำลังใจให้น้าา❤
คุณ อย่าปล่อยให้ตัวเองไม่มีความสุขนะ มีก็ดี ไม่มีก็ได้ ผมก็เป็นเพื่อนที่ดีของตัวเองเหมือนกัน อีกอย่าง ความสุขมาจากสิ่งที่เราชอบทำ เช่น ฟังTH-cam ดีๆ วาดภาพ เขียนไดอารี่ พอภูมิใจในตัวเอง ก็มีความสุขนะ🙂 มายิ้มให้โลกนี้กัน
มีความสุขกับการเป็นตัวเองค่ะ
อย่าคาดหวังกับคนอื่น จงใช้ชีวิต ให้ตัวเองมีสุข ใช่ว่าอยู่เป็นกลุ่มจะมีความสุข อยากเป็นคนดีในสายตาคนอื่น คุณต้องทำในสิ่งที่พวกเขาพอใจ ตามใจผู้อื่นบ่อยๆ แบบไม่ใช่ตัวเอง จะหาความสุขได้แน่รึ?
เกิดมาก็มาคนเดียว ตายก็ตายคนเดียว อย่ากลัวค่ะ ถ้าจะต้องอยู่คนเดียว
ผมไม่ชอบพาตัวเองเข้าสังคม โดยไม่จำเป็น เพราะ เบื่อสังคมหน้ากาก เต็มไปด้วย การตอแหล ประจบ ต่อหน้าอย่างลับหลังอีกอย่าง ไม่อยากปรับตัวเข้าหาสังคมปลอมๆแบบนี้ ว่างจากงานใช้เวลาอยู่กับตัวเองดีที่สุด
ขอพื้นที่ระบายนะ เราคนนึงพยายามหนักมาก ทำตัวให้น่ารักเค้าจะได้รัก แต่จริงๆถ้าเราไม่ได้น่ารักขนาดนั้นล่ะ มันทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่จริงใจ ฟังไปก็ร้องไห้ไปนะ เหมือนโดนปลอบตลอดเวลาในการฟัง สิ่งที่เราอยากได้ยินเราได้ยินจากที่นี่.. คนใกล้ตัวบอกให้เปลี่ยนตัวเอง ซึ่งพูดตามจริงคือ เราเปลี่ยนมันไม่ได้จริงๆ เราฝืนยิ้มนานมากไม่ได้ขนาดนั้น ขอให้ทุกคนเจอคนที่ยอมรับ และเป็นพื้นที่ให้ใครสักคนได้จริงๆนะคะ
มีคนอื่นบอกให้เปลี่ยนตัวเอง แล้ว ถ้ามีคนอื่นอีก มาบอกให้เปลี่ยนตัวเองอีก จะทำไง ถ้าถามผม สนใจหรอ ถ้าไม่ได้ไประรานใคร ขอเงินใครกิน ก็ไม่ เอาเวลาเอาแรงเอาสมองของเราเข้าแลกกับเงินทั้งนั้น อย่าไปสนมากเลย ง่ายๆ ช่างแม่ง!!!! 🤣
คลิปโดนใจ เราก็เป็นแบบนี้เลย I feel like I don’t belong. ในขณะเดียวกันก็เป็นคนที่โคตร empathy คนอื่นเสมอเลยมีคนสะดวกใจมาเล่าความลับให้ฟังอย่างเยอะ ซึ่งคนเหล่านี้ไม่ใช่เพื่อนสนิทเราซักคน 😅 ตั้งแต่เกิดมาก็ไม่เคยมีเพื่อนสนิทที่ชอบอะไรเหมือนๆ กับเราใน the same time เลย เคยปรับเปลี่ยนตัวเองเพื่อให้อยู่ในกลุ่มเพื่อนด้วย เพื่อนชอบเพลงลูกทุ่ง คุยเรื่องดารา นี่ก็ไปดูละครฟังเพลงเหมือนเพื่อนเพราะคุยกับเค้าไม่รู้เรื่อง ทั้งๆ ที่เราชอบเพลงสากลและโคตรเบื่อละคร เราชอบอ่านการ์ตูนอ่านวรรณกรรมซึ่งในขณะนั้นไม่มีใครอ่านเหมือนเราเลย โตมาเราก็หาเพื่อนที่อินเฉพาะอย่าง ชอบดารานักร้องไปด้วยกัน แต่ไม่ได้คุยเรื่องอื่นไม่สร้างบอร์นเพิ่มขึ้นด้วย เอาจริงๆ ใช้ชีวิตคนเดียวก็มีความสุขดี แต่สิ่งที่แย่คือพอเรามีความทุกข์ เราก็ไม่สามารถคุยกับใครได้เลย เรารู้สึกไม่มีคนรู้ใจ ขาดที่พึ่ง เป็นอารมณ์ด้านลบที่ต้องค่อยๆ ขจัด ผ่อนมันออกจากใจเอง ซึ่งมันเหนื่อยมากกก เหนื่อยมากจริงๆ
เป็นเหมือนกันเลยค่ะ เหนื่อยมาก ๆ 🥹🥹
จริงครับ ต้องหาความสุขมาเติมเต็มเองครับ
นึกว่าตัวเองละเมอมาพิมพ์ 😄 ตรงใจทุกตัวอักษร
ใช่ค่า พอมีปัญหาง่ายๆบางเรื่องก็จัดการอารมณ์ไม่ถูก
คุณไม่ได้รู้สึกอยู่คนเดียว ผมก็รู้สึกเป็นเหมือนกันกับคุณ
การคุยได้กับทุกคน ช่วยทุกคน ไม่เป็นมลพิษกับใคร รู้สึกเข้ากันได้กับทุกคน แต่ก็รู้สึกไม่เป็นพวกใครเลยเช่นกันถ้ามองอีกมุม บางเหตุการณ์ก็เข้าไม่ได้ แบบอยู่ด้วยก็รู้สึกเกินๆจากกลุ่ม จะไม่เป็นคนของกลุ่มใคร แต่เราก็ทำงานกลุ่มได้นะถ้ามีอะไรที่ต้องทำร่วมกันหรืออยากทำ แต่มักเลือกอยู่คนเดียวเพราะได้ทำอะไรที่อยากทำ จะได้รับการปฏิสัมพันธุ์บ้างถ้าเขาโอเคหรือเราทำประโยชน์ให้ รู้สึกว่าทุกคนควรได้รับไมตรีอะมันแฟร์ แต่ก็จะมีบางคนที่ยินดีเจอเราตลอดแม้เราจะหายไปทำอะไรที่อยากทำ(รู้สึกดีต่อใจพิเศษ) ยอมรับตัวเอง มีความสุขและไม่คาดหวังอะ เราก็มีคุณค่าดีนะ เราก็แค่แตกต่าง
เหมือนผมเป๊ะเลย ทำอะไรร่วมคนอื่น สร้างไมตรีได้หมดแต่แค่ผิวเผิน ถ้าไม่มีงานหรือเวลาว่าง จะเลือกอยุ่กับตัวเองมากกว่า ทำอะไรคนเดียวเวลาไปมันทันใจกว่า ไม่ต้องมารอนั่นนี่ แล้วที่สำคัญคือเรื่องที่เราไม่อยากอยู่ในกลุ่มคือการไม่ชอบยุ่งเรื่องคนอื่นที่มักจะเจอในบทสนทนาที่มันไม่ใช่เรื่องอยู่ทุกวัน
ก็อยากมี "เพื่อนที่ดี" สักคนนะ เเต่หายากจังเลยในชีวิต ก็เลยเป็นหมาป่าเดี่ยวมาตลอด เเต่ไม่เป็นไรครับ ท่านพระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต) สอนว่า "มีก็ดี ไม่มีก็ได้" ถ้าคิดได้อย่างนี้อิสรภาพเราก็ยังมี
เติบโตขึ้นทุกวันอย่างมีความสุข มาเป็นกำลังใจให้กันนะ🌼
ผมเจอมาจนชาชินแล้ว สิ่งที่จะเยียวยาจิตใจเราคือเราต้องทำจิตใจให้เข้มแข็ง มีความกล้าหาญชาญชัย
ไม่แสวงหาหาใครเข้ามาก็รับใครไม่เข้าก็ทิ้งไปอะไรที่ไม่ใช่ตัวตนเราถึงพยายามมากแค่ไหนก็ไม่ใช่อยุ่ดีเพลอๆเหนื่อยว่างเปล่าเสียเวลาชีวิตสุดๆ การที่ไม่มีพวกไม่มีสังคมก็ไม่เห็นจะเป็นไหรก็สงบสุขดี มันอาจจะเหงาๆบ้างแต่ก็ไม่วุ่นวายกับใครสงบสุข
เราไม่เข้าพวกกับใคร เราเปลี่ยนตัวเองไม่ได้ ทำไมต้องพยายามเข้าสังคม ทั้งๆที่อยู่คนเดียวก็สบายใจแล้วไม่เป็นภัยกับใคร ยิ้มได้ คุยได้ปกติ แค่ไม่ชอบเข้าพวก และที่บรรยายมาฟังๆเหมือนให้พยายามเข้ากับสังคว ทำไมอะ ก็ไม่ทำใก้ใครเดือดร้อนอะ ทำไมต้องเข้ากับใครได้ด้วยอะ ก็ไม่ได้เกลียดใครปะ เออ..
ใช่ครับ ผมเชือว่าคนมากมายที่อยูเองคนเดียว...เคยพยายามเข้าสังคมมาแล้วหลายครั้ง แต่ได้รับความเจ็บปวดมาเสมอ จึงทำให้เลือกทึ่จะอยู่คนเดียว ที่มาที่ไปมันมี แต่คนมักไม่นึกถึงว่าเพราะอะไร
ตรงกับเรามาก ขอบคุณครับ ความจริงก็ไม่อยากอยู่คนเดียว เเต่คุ้นชินเเล้ว
ไม่เคยสนใจเรื่องการเข้ากลุ่มเลยค่ะ เพราะพอเราเข้าไป หรือเขาพาเราเข้าไปแล้ว รู้สึกเหมือนชีวิตมันยุ่งยากเกินความจำเป็น ส่วนใหญ่จึงเป็นฝ่ายออกมาเอง เพราะรำคาญ วุ่นวาย ไม่ชอบตอบคำถาม หรือเพราะมีความเป็นตัวของตัวเองสูงไปมั้งคะ ที่สำคัญคือไม่ชอบให้ใครเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตเรามากเกินไป
การเกิดเป็น LGBTQ+ ทำให้เราไม่เข้าใจตัว ไม่กล้าเข้าสังคม รู้สึกแปลกแยกแตกต่างมากๆ โชคดีที่ได้มาฟังเคล็ดแบบนี้รู้สึกเข้าใจตัวเองขึ้นมาก ขอบคุณนะคะ♥️♥️♥️
ศีลเสมอกันก็คบกันได้ยาว ความคิดเห็นตรงกันความคิดสร้างสรรคํมันก็เกิด แต่ก็ยากขึ้นต้องปล่อยวางแล้วอยู่อย่างสันโดษ แต่คบเพื่อนน้อยลงส่วนมากก็เพื่อนต่างชาติ ถึงขั้นย้ายประเทศเพราะบ้านเกิดมิใช่เมืองนอน
อ่านหัวข้อแล้วอยากร้องไห้ 555
ขอบคุณมากเลยค่ะ❤❤ หนูมักสับสนกับตัวเองอยู่ตลอด น้าช่วยหนูมากเลย หนูเป็นคนเงียบมากค่ะเเต่ก็กล้าเเสดงออกกับการเรียน +สิ่งที่หนูชอบเเละก็เรื่องความถูกต้อง ทั้งความคิด เเละเป็นกลางอยู่เสมอไม่เคยมองข่าวลือเเละไม่เคยตัดสินใจใครถ้าไม่ได้คุยกับคนนั้นเอาง่ายๆคือคิดบวกค่ะ เเต่กลับกันหนูเข้ากับใครไม่ได้เลยเพราะหนูไม่ชอบความคิดของพวกเขา (ไม่ได้จะว่าพวกเขานะคะ) เพื่อนหนูมักชอบเอาเรื่องคนอื่นมาเมาท์ ถ้าไม่เเสดงกิริยาบูลลี่คนอื่นทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักกัน หนูมักพูดตรงๆเเละเป็นกลางเพื่อนหนูดันไม่ชอบกับสิ่งที่พูดค่ะ555 มักชอบทำให้อับอายต่อหน้าคนอื่นค่ะ ทำให้คนอื่นจะมองเราในทางที่ไม่ค่อยดีเลย เพื่อนในห้องเป็นคนเเรงอยู่พอสมควร เพื่อนในกลุ่มมักด้อยค่าตัวหนูค่ะอย่างอาชีพนักวาดเป็นอาชีพที่จน? หัดรู้จักเข้าสังคมซะบ้างเเต่สิ่งที่พวกเขาทำคือการเผือกชาวบ้านทั้งๆที่ไม่เคยคุยกันด้วยซ้ำ?นี่เหรอคะคือการเข้าสังคมเน่าเฟะอย่างนี้หนูเลยเหนื่อยกับพวกเขามากเลย อยู่ด้วยกันนานมากเลยค่ะ7ปีเเล้ว เปิดใจมากๆเลยมีดีแต่บางครั้งเเต่ก็เเย่เท่าเดิม ไม่งั้นจะอยู่ด้วยกันได้นานขนาดนี้ได้ยังไง สิ่งที่เบื่อจนไม่ต้องการที่จะคบใครแล้วคือทุกคนรอบข้างเเม้เเต่ครูมักจะไม่เคยมองด้านที่ดีเลยจนหนูเย็นชาสร้างกำแพงไม่อยากเป็นคนอ่อนเเอเเต่สุดท้ายข้างในก็เปล่าเปล่วเเละระเเวง จนหนูเเปลกเเยกจากทุกคน ทำเอาหนูเหงาอยู่ตลอดเวลาเลย... หลายคนคงบอกว่าลองระบายกับพ่อเเม่มันอาจช่วยได้ อยากค่ะเเต่ครอบครัวเครียดทางการเงินมากทะเลาะกันทุกวัน เเค่นี้พวกท่านก็เครียดมากเเล้วค่ะ เราอยากจัดการเรื่องของตนเองไม่อยากทำให้พวกท่านต้องกังวล คิดมาตลอดค่ะว่าเรื่องเเค่นี้มันหนักน้อยกว่าปัญหาที่พ่อเเม่เจอมากๆเลย เเละเพื่อพ่อเเม่หนูทำให้ได้ทุกอย่างเลยค่ะเพราะว่าบ้าน=เซฟโซนล่ะค่ะ😊
ำภาษาพา
ใช่เราแตกต่างอย่างมั่นคง ส่วนมากมีแต่คนต้องการเข้าหาเรา เราไม่ตามกระแสหลัก แต่อยู่ในกฏความถูกต้อง. เราชัดเจนในตัวตนสำคัญคือศรัทธาในตัวเอง เราชอบนายนะแอทมิน
อยู่แบบนี้สบายดีแล้ว ไม่อยากยุ่งกับใครมาก ชอบความสงบเราเข้ากันได้กับคนดีๆทุกคนแต่เข้ากันไม่ได้เลยกับคนอัปรีย์ "ชอบคนดีมีคุณธรรมทุกคน"😊😊💕
ทุกครังที่ฟังไม่ได้แค่คำศัพท์ แต่ได้แนวคิดบางอย่างที่เอาไปใช้ได้จริง ขอบคุณค่ะ
เราเป็นแบบนี้ยุนะ และถูกมองว่าเราไม่มีสังคมอ่ะ กลุ้มใจมาก😢
มันไม่ใช่ สำหรับเรามันไม่ใช่ สำหรับเขาไม่เอาตรรกของคนอื่นต้องมากำหนดเรา และเราไม่กำหนดเขา เดินสายกลางตามความเป็นจริงของชีวิต สุข ทุกข์ คือตัวของตัวเอง
I love your voice when you speak English 😍
สำหรับผม รับไม่ได้เลยกับการถูกนินทา อยากทราบว่าผมมีปัญหาทางจิตป่าวครับ😢😢😢
ธรรมมะคือเพื่อนที่ดีที่สุด
จริงๆพวกเราเยอะนะ เพียงแต่เวลาเราเจอคนที่เราไม่ชอบ หรือไม่ชอบเรา เราจะไปโฟกัสที่เขา มันเลยรู้สึกกกไม่มีใครเลยยย ทั้งๆที่จริงๆ ก็แค่นั้น คนรักเราเยอะกว่าทีาเราคิด
ผมก็คิดว่า หรือเราที่ไม่ปกติ
เข้าใจตัวเองและเข้าใจคนอื่น เติบโตมาไม่เหมือนกัน แม้แต่พี่น้องเราเอง ทัศนคติ รสนิยมยังไม่เหมือนกันเลย หนักเลยคือไลฟ์สไตล์ต่างกัน ยิ่งช่วงนี้ต้องทำใจปล่อยวางกันเลยทีเดียว เพราะหนีโควิดกลับไปอยู่บ้าน ตจว. 😁
เป็นค่ะ เป็นเฉพาะกับที่ทำงานนะคะ ไม่ชอบการมีพรรคพวก พวกพ้อง ในที่ทำงาน นอกที่ทำงานมีเพื่อนที่คบจริงๆ สี่ห้าคน ที่ไปไหนไปกัน ช่วยเหลือเกื้อกูลกันเสมอ 😊
เป็นตัวเองมากๆแต่ต่างจากพวกที่ตัวเองอยู่ด้วยมากๆอะไรที่ชาวบ้านเค้าทำเราไม่สามารถทำได้จริงๆจนมีวันนึงไปได้ยินคนในกลุ่มพูดกันว่า "ทำไมมันต้องมาอยู่ในกลุ่มเราด้วยวะแม่งกูอยากให้มีแต่พวกเราอะแม่งเหมือนส่วนเกินอะ" ก็คือ...โคตรเสียใจแต่ก็ดีใจด้วยที่ออกจากพวกมันมาได้
ยังไงก็ขึ้นกับ พรหมลิขิต ครับ ถ้ามี พรหมลิขิตเป็นเพื่อนกัน ยังไง เพื่อนก็เป็นตลอดชีวิตได้ครับ
เราเป็นอย่างนี้ แต่จากประสบการณ์ นั่งทบทวนตัวเองดึงออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ เป็นคนกลัวการถูกตัดสิน หรือกลัวคนอื่นมองเราไม่ดี เกลียดตัวเอง และมองว่าตัวเองแปลกแยก จึงปลีกตัวออกห่างจากผู้คน หนีสังคม ไม่มีเพื่อน โดดเดี่ยว
พยายามแล้วคับ พยายามเอาใจ พยายามที่จะเข้าใจคนอื่น ไปทำงานที่ไหนก็อยู่ได้ไม่นาน เพราะเข้ากับชาวบ้านไม่ได้ ไม่ชอบคนเสแสร้ง ไม่ชอบสังคมที่มีแต่ความไม่จริง ปลงแล้วคับ ก็เป็นคนแบบนี้แหละ อยู่คนเดียวสะบายใจกว่า
ฟังแล้วใจเย็นขึ้นเยอะเลยคับ....
So called cool people just be themselves so other think that they're cool from their perspective. So be yourself. no need to fit in the circle when you are hexagon.
อยู่คนเดียว ก็ดีนะ แบบพวกมาก ชอบลากไปในทางไม่ดี เราต้องยึดหลักของตัวเรา 😅😅❤❤
เจอหัวข้อปุ๊บกดเลยจ้า
เปิดใจให้มาก เข้าใจตัวเองให้มาก และปล่อยวางให้มาก ปัญหาทุกอย่างมันเริ่มมาจากตัวเองนั่นแหละ
คลิปนี้คือคลิปนึงที่เปิดฟังบ่อยมากๆมันเหมือนได้ความสบายใจว่าอย่างน้อยก็มีคนเข้าใจเราและมีคนที่เป็นเหมือนเรา
ถ้ายังอยากให้คนสนใจ หรือ สนใจใคร และมีอารมณ์หงอยเหงาเศร้าซึม คิดถึงการมีเพื่อน แสดงว่าไม่ใช่คนที่ชอบ อยู่คนเดียวจริงๆ แต่เป็นคนเหงา เข้าสังคมไม่ได้ เพราะคนชอบโดดเดียวไม่มีทางสนใจหรือคิดเรื่องนี้ (ต้องมีเพื่อนมีกลุ่ม)
แต่คนทั่วไปมองว่า คนที่ไม่มีใครคบอย่างเรา เป็นคนไม่ดี หรือ แปลกประหลาดจึงไม่มีใครคบ 😞
คนภายนอกหรือแม้แต่พี่น้องกันเองที่ไม่เข้าใจก็ขานว่าเราแย่บ้าง ไม่ดีบ้าง หารู้ไม่ ว่าไม่มีใครอยากเป็นอาการแบบนี้หรอกหากมันเป็นเอง!!! 😒😔
ใช่เลยครับ เราต้องสร้างตัวตนที่เเท้จริงของเรา
เป็นตามหัวข้อเลย แต่ไม่ได้รู้สึกว่ามันเป็นปัญหา มีความสุขดี ทำงานได้ปกติ 😁
ได้ทั้งเรียนรู้ภาษาและแนวคิดดีๆ😊
เราว่าเราเข้มแข็งมากนะ ที่กล้าตัดสินใจอ่ะ พอพ้นจากวัยเรียน เพื่อนวัยทำงานยิ่งเป็นกลุ่มเป็นไรที่วุ่นวาย และที่สำคัญไม่ได้สนิทใจมากมายนัก มากคนมากความ เช่นถ้าเราอยากกินร้านนี้ คนนั้นอยากไปนู้น คนนี้จะไปนี่ วุ่นวายมาก ๆ เราให้เขาไปของเขา เราแยกไปของเรา ไม่ต้องมาตามใจกัน พอเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ จนเราเริ่มชิน ตัดสินใจตามตัวเอง เราไม่ตามใคร คนอื่นก็ไม่จำเป็นต้องมาตามเรา ไม่เหงา ชีวิตเบาขึ้นมาก นั่งมองบางคนไม่มีความคิดของตัวเอง ปล่อยให้จูงจมูกไปเรื่อยๆ บางคนก็ชอบเป็นเบ๊ เพราะกลัวเขาโกรธ กลัวไม่เข้าพวก ไม่มีกลุ่ม 555
สุดยอดจ้า
เป็นการฟังที่ผมมั่นใจขึ้นมากครับ ขอบคุณครับ
ตรงครับ เพราะเป็นมาแต่เด็ก ไม่รู้จะโทษครอบครัวดีไหม หรืออาจจะเป็นตัวตนของเรา
ผมไม่มีเพื่อนเลย เข้ากับใครไม่เคยได้ โดนเลิกคบ ผมเป็นคนเห็นแก่ตัว ตั้ง ม 1 จนยันอายุ 29 โดนเลิกคบหมด ครอบครัวก็เอือมระอา ผมทำผิดหวังซ้ำๆ บางทีก็ไม่อยากอยุ่แล้ว
อยู่กับตัวเองให้เยอะรู้เท่าทันอารมณ์ตัวเอง อยู่กับชีวิตปัจจุบันอย่าคิดเยอะ อย่าฟุ้งซ่าน เป็นกำลังใจให้นะคะ
many thanks for your great advice krub.
จริงๆแล้วเป็นคนรักเพื่อนครับแต่อยู่ๆกันไปเพื่อนเริ้มมาวุ้นวายกับของส่วนตัวแล้วรู้สึกหงุดหงิดพออยู่แล้วไม่มีความสุขก็เดินออกมาดีกว่าจะบอกเพื่อนว่าย่ายุ้งกับ
แต่เราเป็นประเภท alone wolf แบบที่เข้าสังคมได้แต่ไม่ชอบคุยเยอะ เราทำงานคนเดียวแต่ไม่ใช่ว่าเข้ากับใครไม่ได้ เหงาบ้างแต่ก็ไม่ได้อยากคุยกับใครขนาดนั้น พอไปอยู่กับกลุ่มคนที่ไปไหนเฮนั่นทำทุกอย่างเหมือนกัน เพื่อนทำอะไรเราต้องทำ เพื่อนทำธุรกิจอะไรเราต้องตามซัพพอร์ต เพื่อนไบางม่ชอบอะไรเราต้องไม่ทำหมด บางที่เราเหนื่อย คนก็มองว่าเราแปลกแยกไม่เข้าพวก เหมือนคนไม่เปิดใจ เพื่อนชวนทำไรไม่ค่อยอยากทำ เหมือนคนขี้งก ไม่สุงสิงใคร แต่เราผิดยังไงที่เราชอบทำอะไรคนเดียว เวลาช่วยไรเพื่อนได้เราช่วยแต่ไม่ได้อยากลงไปตีวง 100% ไม่ได้อึดอัดเวลาคนเข้ามาสร้างความสัมพันธ์ด้วย แต่ไม่ชอบปฎิสัมพันธ์กับใครเยอะเพราะเราต้องมานั่งรับรู้รองอารมณ์คนหลายแบบเราเหนื่อยมาก มันเหนื่อยใจแปลกๆ ไม่รู้เราแปลกประหลาดคนเดียวในโลกมั้ย 😅
อยุ่คนเดี่ยวสบายใจกว่าเยอะค่ะ เบื่อที่ต้องพยายามเข้าสังคพยายามเอาใจคนอื่น พอเดือดร้อนก็เรียกใช้เรา พอเราเดือดร้อนเพื่อนกลับไม่มีช่วย สรุปอยุ่คนเดียวทำตามใจตัวเองสนุกกว่าเยอะไม่ต้องไปแบกรับความคิดเห็นคนอื่น แคร์คนอื่นมากไปทำให้เสียสุขภาพจิต
ขอบคุณค่ะ ประทับใจตรงพูดความรู้สึกกับความคิดได้ตรงใจมากช่วงที่เริ่มพูดถึงเรื่องคูล ทำให้เข้าใจตัวเองมากขึ้น
หมามันชอบอยู่กันเป็นฝูง แต่เสือมันชอบอยู่ตัวเดียว อยู่คนเดียวสบายใจกว่า เป็นตัวของตัวเอง ไม่ต้องเดินตามใครถ้าไม่สบายใจไม่ชอบ
แต่สิงโตอยู่กันเป็นฝูงนะ 5555
@@Doer11@Doer11 เพราะสิงโตอยู่ตัวเดียวไม่ได้ค่ะ อยู่ตัวเดียวแล้วเจอฮายีน่ารุมทำร้าย สิงโตเลยต้องรวมกลุ่มกันเวลาล่าเหยื่อก็จะรุมค่ะ เพราะตัวเดียวบางครั้งเอาไม่อยู่ สิงโตจะรู้สึกไม่ปลอดภัยเวลาอยู่โดดเดี่ยว ในขณะที่เสือคือนักสู้ค่ะกล้าที่จะอยู่ตัวเดียว ทำทุกอย่าง ล่าสัตว์ด้วยตัวเอง ไม่ต้องพึ่งใคร 555555
ฟังแล้วมีกำลังใจเลย
Some are like this but some are polar opposite, they believe they are above the rest thus they don't belong, whch sometimes probably true.
คำนี้ดี แยกช่องยูทูบออกมาเป็นของตัวเองแล้ว สามารถเข้าไปกดซับรอไว้ก่อนได้เลยนะครับ ลิงก์ช่อง KND STUDIO: bit.ly/kndstudio
ขอบคุณนะคะเนื้อหาดีมาก ครบถ้วน ทุกด้าน ♥️
เป็น ep ที่ฟังแล้วอินมาก ขอบคุณนะคะ
ชอบคำว่าศิลปินเดี่ยว
รู้สึกพอใจที่อยู่ได้ด้วยตัวเองได้
ความคลูมันออกมาจากข้างใน ไม่จำเป็นต้องพยายามดัดจริตสร้างภาพตัวเองว่าคลูเพืือให้สังคมยอมรับก็ได้
ปกตินะคะ มีคนแบบนี้อยู่เยอะแยะ แต่ที่นี้ขึ้นอยู่กับจะสตองต่อความคิดตัวเองแค่ไหน อยู่คนเดียวได้ ไม่ทำร้ายใคร ไม่ทำร้ายตัวเอง
คือไม่เคยรู้สึกเข้ากับที่ไหนยากเท่าที่นี่เลยอ่ะ คือไม่อยากอยู่เลย
คำถามที่สำคัญที่สุด ก็คือ..........ทำไมถึงต้องดิ้นรน เพื่อไห้ได้เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม / เผ่าใดๆอีก?. ในเมื่อเราอยู่ในโลกสมัยใหม่. ไม่ใช่สังคมแบบโลกยุคโบราณ. ที่ถูกความจำเป็น บีบบังคับไห้ต้องรวมกลุ่มกัน ด้วยเหตุผลทางด้านความปลอดภัย. หรือเพื่อออกหาของป่า / ล่าสัตว์แค่มีการศึกษาที่ดี และมีอาชีพที่เลี้ยงตัวเองและครอบครัวได้ + มีเพื่อนที่รู้ใจกันจริงๆ ซักคนสองคน + มีน้องหมา อีกซักตัวสองตัว ก็น่าจะเพียงพอแล้ว. สำหรับคนยุคนี้. 😎
อ่านแล้วยิ้มได้เลยค่ะ ในทางวิทยาศาสตร์ มนุษย์ก็ไม่ใช่สัตว์สังคมด้วย ไม่ใช่แบบคำพูดติดปากที่คนอื่นคิด
ใช่ค่ะ
พึ่งย้อนคิดกลับไปถึงตอนเป็นเด็ก คือเป็นตั้งแต่เป็นเด็กจริงๆ
ชัดเจน..ขอบคุณ😃
แต่ถ้ากลุ่มที่ว่าเค้าจะต้องเหมือนกันเค้าถึงรับเข้ากลุ่ม, ต้องเป็นคนชอบสังคมจัดเหมือนกัน, เฮไหนเฮนั่นถ้าไม่ไปไม่ชอบเหมือนเค้า, เค้าก็ไม่ยอมรับแล้ว, เมื่อเรารู้ว่าเราไม่ใช่คนประเภทเดียวกับกลุ่มก็ขี้เกียจใส่หน้ากาก, ขอเป็นคนข้างหน้าและข้างหลังเหมือนกันดีกว่า, พวกมากลากไป(ทางไม่ดี)
ตรงกับตัวเรามากๆ ที่จริงเราเเค่ไม่กล้าเป็นตัวเองต่อหน้าคนอื่น (เราต้องเป็นตัวสิเพราะมันจะทำให้เรามีความสุขที่สุดเลยยย) ☺️☺️☺️☺️☺️☺️
ณ เวลานี้ 😅 กลัวผู้คนจนไม่อยากเจอใคร
ขอบคุณนะคะ ได้เห็นมุมมองที่แตกต่างมากขึ้น
ให้อีกคำนึง คือเราเป็นคนน่าเบื่อ คนอื่นไม่อยากเข้าหาเราหรอก เวลาอยู่ในกลุ่มรู้สึกว่าเราไม่มีเรื่องที่จะคุยได้นาน เพราะเค้าจะมี topic ที่คุยเเล้วเช่นเค้าชอบพูดเรื่องการ์ตูน เเต่เราไม่ได้ชอบ มันก็เลยไม่มีเรื่องให้คุยต่อ
ส่วนผม ชอบการอยู่คนเดียวมากกว่าครับ ผมเกลียดการเข้าสังคมมากครับ ผมชอบอยู่คนเดียวมันสะบายกว่าครับ
ขอบคุณที่ทำรายการดีๆแบบนี้ให้ได้ฟังกันนะคะ
บางทีมีคนมาเข้าใกล้ พยายามเข้าใกล้ก็รู้สึกรำคาญด้วย เบื่อตนเองจัง
ขอบคุณครับ
ฟังเเล้วรู้สึกเบามากกก
เป็นเหมือนกันเลยคับ
คมบาดใจเลยค่ะ 💓💓💓
tysm
เราเข้าใจความต่างของแต่ละคน แต่เราแค่ mind set ไม่เหมือนกัน มัน จึง แค่ ร่วมงานได้บางครั้ง แต่ ร่วมแชร์ ทุกสิ่งในชีวิตไม่ได้ ต่างคนต่างอยู่ สบายใจกว่า😁😁😁
ตั้งแต่ มี สรุป ให้ ตอนท้าย ติดตาม ฟังทุก Ep เลยค่ะบางที เขียน ตามไม่ถูกค่ะ ของคุณนะคะ
สำหรับเรา การเข้าสังคมมันเหนื่อยมากๆ เราชอบให้สังคมเข้าหาเรามากกว่า
Cool ลงท้ายด้วย l อ่านว่าคูล ไม่ใช่คู หรือคูนค่ะ ที่เหลือ 👍👍
คูล ค่ะ มีตัว l ข้างหลัง คือ ภาษาไทย คือ ล ค่ะ
ตอนนี้อายุเด็กมากๆ เวลาอยู่ในห้องเรียนไม่กล้าไปสบตาใครเลย กังวลตลอดเวลาจะไปโรงเรียน คิดแบบว่า วันนี้เราจะเหงาไหมนะ วันนี้เราจะมีเพื่อนคุยหรือป่าว เอาจริงอยู่คนเดียวได้ แต่ไม่มีใครสนใจเราแบบนี้ ก็แอบเศร้านิดนึ่ง แต่บอกเลย เราก็ไม่ได้เป็นคนไม่ดี แต่แค่ไม่เข้ากับคนอื่นอะ แต่คนอื่นๆในห้องกลับเข้ากันได้ดีเชยเลย เศร้ามาก เหงาตั้งแต่เด็ก แงะ
เป็นคนตามคลิปเลยค่ะ
แค่อ่านหัวข้อก็โดนทุกตอนคะ 555😅😂
เป็นอยู่ครับ
ใช่เลยค่ะ!
กำลังรู้สึกเลย ทำงานมา 8 เดือนแล้ว แต่ยังรู้สึกไม่สนิทกับใครในทีมเลย กลับรู้สึกโดนแบ่งแยกด้วย ทุกวันนี้ไปทำงานเพื่อเงินอย่างเดียว ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไงเลย 😢
เป็นอยู่เลยค่ะ😔
ไม่เข้าพวก..เวลาเพื่อนชวนไปไหน..ก็ขี้เกียจไป..เพื่อนก็เลยไม่ค่อยชวน😊 ต้องโทษตัวเองมั้ย😂..เพื่อนก็โทรหาเรานะ..แต่เราไม่ค่อยโทรหาเพื่อน.ไม่รู้ทำไม..รู้สึกไม่รู้จะชวนคุยอะไร..แต่เพื่อนโทรมาเราก็สามารถคุยได้นานๆนะ..วันหนึ่งก็รู้สึก..อือ..ก็ดีไม่ต้องผูกพันธ์ใครมาก
เคยพยายามทำให้คนอื่นชอบนะ แต่กลับมาบ้านรู้สึกเหนื่อยกับชีวิตมาก หลังๆเลยช่างแม่ง ใครจะชอบไม่ชอบก็แล้วแต่ เพราะฉันก็ไม่ชอบพวกหล่อนค่าา คุยด้วยก็คุย ไม่คุยก็ไม่คุยละกัน 😂
เป็นเหมือนกันค่ะโดดทิ้งมักจะถูกเพื่อนลืมแล้วก็มีแต่เพื่อนบางคนก็จับกลุ่มนินทาเราด้วย
สันโดษ โคตรสุข
มีแต่คนจิตใจแข็งแกร่งเท่านั้นคับ..ที่แตกต่าง...ไม่จำเป็นต้องมีฝูง...ไม่จำเป็นต้องเพิ่งพาความรู้สึก..สุขและทุกข์..จากใคร...เนื้อแท้คนแบบนี้จริงๆ..หายากมากคับ
เราเป็นคนแบบที่คุณว่า 555
พยายามอยู่ค่ะ บางทีเราไม่ค่อยอยากแคร์เพื่อนหรอก ยิ่งเป็นวัยรุ่นมันยิ่งทำยากเลยการที่จะเป็นแลบนั้น 😭😭
เราคนนึง
ผมเป็นแบบที่คุณว่ามา แต่คนรอบมักมองในแง่ลบครับ ทำใจอย่างเดียว
บางทีมันน่าเบื่อนะคับ แค่เขาไม่แสดงออก
มัธยม นี้แหละ ไอ้ความรู้สึก I feel like I don't belong
เหมือนยืนอยู่ทามกลางสังคมใหญ่ๆ เราพยายามที่จะเข้าหา หลายต่อคลายครั้ง ก็มักถูกผลักออกมาเสมอ เคยคิดนะ ทำไหมว่ะ ทำไหมถึงไม่ยอมรับเราสักที เราไม่เจ๋งหรอ ไม่คูลหรอ เหมือนเราติดอยู่ในวังวนประหลาดอะไรสักอย่าง พอมองจากระยะไกล ทำให้เห็นเลยว่าเราเหมือนเป็นจุดดำๆ รอบตัวมีแต่จุดขาวๆ
เราเคยเจอหมาป่าเดี่ยวดายนะคะ มันคือความรู้สึกที่อธิบายไม่ค่อยได้ เขาดูเก่งในแบบของเขา เขามีเพื่อนนะแต่เขาก็เดินคนเดียวตลอด
พอเราเห็นแบบนั้นก็เริ่มคิดนะว่า ทำไหมเราต้องปรับด้วย ในเมื่อก็มีจุดดำๆก็สามารถอยู่ป่ะปนในจุดขาวได้เหมือนกัน
ในตอนนี้เราอาจจะไม่เจอคนที่มองตาแล้วรู้ใจ เพราะงั้นเวลานี้หันมาแคร์ตัวเองบ้างนะ♥️♥️♥️
ทางพุทธท่านสอนว่า ถ้าคนรอบตัวไม่โอเคก็ให้เดินไปคนเดียวยังดีกว่า 😊💝
💗🤲🤲💗💗
ใช่เรยค่ะ ถ้าหาคนศีลเสมอไม่เจอ ให้เดินคนเดียว
โตนเปนที่พึ่งแห่ง..โตน
@CU KU เป็นเหมือนกันครับ
ช่วงนี้กำลังเป็นค่ะออกห่างจากเพื่อนมาอยุ่คนเดียว
เรากลับมองว่าคนที่พยายามอยากให้คนอื่นยอมรับ คนที่อะไรๆก็วิ่งเข้าหาสังคม อยู่กับตัวเองไม่ได้ต่างหากที่ลึกๆแล้วขาด security ในตัวเอง จึงต้องไปโหยหาการยอมรับจากคนอื่น
จริง
บรรลุโสดาบันแล้วคับ หากคุณรู้คิด ตายไปแล้วคุณจะเป็นพระอรหันต์
จงระลึกไว้เสมอว่า ทุกปรากฎการณ์ที่เกิดขึ้น ล้วนเป็นสิ่งสมมุติและปรุงแต่ง
หากคุณยอมรับได้ ตายไปคุณก็จะบรรลุอรหันต์แน่นอนคับ ขอโมทนาจากใจจิงคับ
เป็นมา ตั้งแต่เด็ก ๆ จนปัจจุบัน ...เรา ชอบการอยู่คนเดียว ทำอะไรคนเดียว รู้สึก ว่ามันอิสระดี ทำงาน เป็นกลุ่มทำได้...แต่ชีวิตส่วนตัว ไม่ชอบทำอะไร ตามใจคนอื่น หรือ ฝืนใจ ทำอะไร ที่ตัวเราไม่ชอบ
+1
+1
+1
รู้สึกบินได้เหมือนนกอิสระ555
รู้สึก รักตัวเองมากเลยค่ะ พอเราอยู่กับแก๊งแล้ว มันไม่ใช่ มันทำให้เราหนอย มีแต่ลบ เราตัดสินเดินออกมา เดินคนเดียว มันสบายใจมากเลยนะคะ ☺️
เหมือนกันเลยค่าา~~อิๆ^_________^
ทีมเดียวกันค่ะขอโทษแล้วเดินออกมาสุขที่สุด🥰
แรกๆอาจจะอึดอัดมากมั้ยครับ
ต่อให้.คิดว่า.อยู่คนเดียวได้ดี.ขนาดไหน.แต่ยังไง.ลึกๆ.เราก็ต้องการคน
ซัพพอร์ต.ทางด้านความรู้สึก.เหมือน.ที่เราเคยซัพพอร์ต.คนอื่นนะ.เราไม่จำเป็นเข้าได้กับทุกคน
แค่หาคน.ที่เคมีตรงกัน.แค่ไม่กี่คน.
แค่นี้.ชีวิตเราก็ไม่เหงาเกินไปแล้ว.
เห็นด้วยมากที่สุด
ซึ่งหายากมาก😭
เคยพยายามเข้าหากลุ่มที่เราคิดว่าเขาคูลในสายตาเราหลายรอบนะ มีทั้งตอนมัธยมทั้งตอนมหาลัย เราพยายามเปิดใจหลายรอบ ถึงขนาดที่พยายามเปลี่ยนตัวเอง หรือพยายามแสดงจุดยืนอย่างการเป็นตัวของตัวเอง แต่ไปไม่เคยรอด ถ้าไม่จบแแบเราเฟดตัวออกมา ก็จบแบบกระอักกระอ่วนใจ ถ้ากลุ่มๆนั้นมันไม่ใช่เรา ยังไงก็ไม่รอด เสียเวลาเปล่าๆ บางทีอาจะกลายเป็นตัวตลกในสายตาเขาไปแล้วก็ได้ เราได้ให้ข้อสรุปกับตัวเองว่าควรอยู่กับกลุ่มที่เราสามารถเป็นตัวของตัวเองได้มากสุดจะดีกว่าอยู่กับกลุ่มที่เราต้องคอยวิ่งไล่ตามเพื่อน มันเหนื่อย มันต้องมีสักกลุ่มแหล่ะที่เหมือนเรา และต่อให้ไม่มีใครเหมือนเราเลย ก็เอาที่ใกล้เคียงก็ได้ ไม่ต้องถึงขนาดที่จะเป็นตัวของตัวเองเต็มร้อยขนาดนั้น เพราะการอยู่ในสังคมคือการปรับตัวอยู่ดี ถ้าไม่ยอมปรับเลยก็ต้องมั่นหน้าว่าตัวเองมีค่าพอให้คนอื่นยื้อไว้ ไม่งั้นโดนเทแน่นอน
สมัยก่อนบางทีเป็นนะคะ แต่ตอนนี้เฉยๆละ คงเพราะอายุมากขึ้น มีอะไรที่สำคัญกว่าจะมาแคร์
เราไม่มีเพื่อนเลยแม้แต่คนเดียวมานานมาก เข้ากับใครยาก คนอื่นก็ชอบมองเราแปลก โดดเดี่ยวจนอยากร้องให้ อยากมีเพื่อนสักคนให้เป็นที่ยึดเหนี่ยวเหมือนคนอื่นเขา เวลาเห็นคนอื่นมีเพื่อนได้หัวเราะ ได้กินข้าวได้พูดคุยกัน ทีไรได้แต่มอง พูดในใจว่า การมีเพื่อนคงจะดีเนอะ เราอายุ19แล้ว ปวส.1 ยังไม่หายสักทีการเข้ากับคนยาก
😢😢
เป็นกำลังใจให้น้าา❤
คุณ อย่าปล่อยให้ตัวเองไม่มีความสุขนะ มีก็ดี ไม่มีก็ได้ ผมก็เป็นเพื่อนที่ดีของตัวเองเหมือนกัน อีกอย่าง ความสุขมาจากสิ่งที่เราชอบทำ เช่น ฟังTH-cam ดีๆ วาดภาพ เขียนไดอารี่ พอภูมิใจในตัวเอง ก็มีความสุขนะ🙂 มายิ้มให้โลกนี้กัน
มีความสุขกับการเป็นตัวเองค่ะ
อย่าคาดหวังกับคนอื่น จงใช้ชีวิต ให้ตัวเองมีสุข ใช่ว่าอยู่เป็นกลุ่มจะมีความสุข อยากเป็นคนดีในสายตาคนอื่น คุณต้องทำในสิ่งที่พวกเขาพอใจ ตามใจผู้อื่นบ่อยๆ แบบไม่ใช่ตัวเอง จะหาความสุขได้แน่รึ?
เกิดมาก็มาคนเดียว ตายก็ตายคนเดียว อย่ากลัวค่ะ ถ้าจะต้องอยู่คนเดียว
ผมไม่ชอบพาตัวเองเข้าสังคม โดยไม่จำเป็น เพราะ เบื่อสังคมหน้ากาก เต็มไปด้วย การตอแหล ประจบ ต่อหน้าอย่างลับหลังอีกอย่าง ไม่อยากปรับตัวเข้าหาสังคมปลอมๆแบบนี้ ว่างจากงานใช้เวลาอยู่กับตัวเองดีที่สุด
ขอพื้นที่ระบายนะ เราคนนึงพยายามหนักมาก ทำตัวให้น่ารักเค้าจะได้รัก แต่จริงๆถ้าเราไม่ได้น่ารักขนาดนั้นล่ะ มันทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่จริงใจ ฟังไปก็ร้องไห้ไปนะ เหมือนโดนปลอบตลอดเวลาในการฟัง สิ่งที่เราอยากได้ยินเราได้ยินจากที่นี่.. คนใกล้ตัวบอกให้เปลี่ยนตัวเอง ซึ่งพูดตามจริงคือ เราเปลี่ยนมันไม่ได้จริงๆ เราฝืนยิ้มนานมากไม่ได้ขนาดนั้น ขอให้ทุกคนเจอคนที่ยอมรับ และเป็นพื้นที่ให้ใครสักคนได้จริงๆนะคะ
มีคนอื่นบอกให้เปลี่ยนตัวเอง แล้ว ถ้ามีคนอื่นอีก มาบอกให้เปลี่ยนตัวเองอีก จะทำไง ถ้าถามผม สนใจหรอ ถ้าไม่ได้ไประรานใคร ขอเงินใครกิน ก็ไม่ เอาเวลาเอาแรงเอาสมองของเราเข้าแลกกับเงินทั้งนั้น อย่าไปสนมากเลย ง่ายๆ ช่างแม่ง!!!! 🤣
คลิปโดนใจ เราก็เป็นแบบนี้เลย I feel like I don’t belong. ในขณะเดียวกันก็เป็นคนที่โคตร empathy คนอื่นเสมอเลยมีคนสะดวกใจมาเล่าความลับให้ฟังอย่างเยอะ ซึ่งคนเหล่านี้ไม่ใช่เพื่อนสนิทเราซักคน 😅 ตั้งแต่เกิดมาก็ไม่เคยมีเพื่อนสนิทที่ชอบอะไรเหมือนๆ กับเราใน the same time เลย เคยปรับเปลี่ยนตัวเองเพื่อให้อยู่ในกลุ่มเพื่อนด้วย เพื่อนชอบเพลงลูกทุ่ง คุยเรื่องดารา นี่ก็ไปดูละครฟังเพลงเหมือนเพื่อนเพราะคุยกับเค้าไม่รู้เรื่อง ทั้งๆ ที่เราชอบเพลงสากลและโคตรเบื่อละคร เราชอบอ่านการ์ตูนอ่านวรรณกรรมซึ่งในขณะนั้นไม่มีใครอ่านเหมือนเราเลย โตมาเราก็หาเพื่อนที่อินเฉพาะอย่าง ชอบดารานักร้องไปด้วยกัน แต่ไม่ได้คุยเรื่องอื่นไม่สร้างบอร์นเพิ่มขึ้นด้วย เอาจริงๆ ใช้ชีวิตคนเดียวก็มีความสุขดี แต่สิ่งที่แย่คือพอเรามีความทุกข์ เราก็ไม่สามารถคุยกับใครได้เลย เรารู้สึกไม่มีคนรู้ใจ ขาดที่พึ่ง เป็นอารมณ์ด้านลบที่ต้องค่อยๆ ขจัด ผ่อนมันออกจากใจเอง ซึ่งมันเหนื่อยมากกก เหนื่อยมากจริงๆ
เป็นเหมือนกันเลยค่ะ เหนื่อยมาก ๆ 🥹🥹
จริงครับ ต้องหาความสุขมาเติมเต็มเองครับ
นึกว่าตัวเองละเมอมาพิมพ์ 😄 ตรงใจทุกตัวอักษร
ใช่ค่า พอมีปัญหาง่ายๆบางเรื่องก็จัดการอารมณ์ไม่ถูก
คุณไม่ได้รู้สึกอยู่คนเดียว ผมก็รู้สึกเป็นเหมือนกันกับคุณ
การคุยได้กับทุกคน ช่วยทุกคน ไม่เป็นมลพิษกับใคร รู้สึกเข้ากันได้กับทุกคน แต่ก็รู้สึกไม่เป็นพวกใครเลยเช่นกันถ้ามองอีกมุม บางเหตุการณ์ก็เข้าไม่ได้ แบบอยู่ด้วยก็รู้สึกเกินๆจากกลุ่ม จะไม่เป็นคนของกลุ่มใคร แต่เราก็ทำงานกลุ่มได้นะถ้ามีอะไรที่ต้องทำร่วมกันหรืออยากทำ แต่มักเลือกอยู่คนเดียวเพราะได้ทำอะไรที่อยากทำ จะได้รับการปฏิสัมพันธุ์บ้างถ้าเขาโอเคหรือเราทำประโยชน์ให้ รู้สึกว่าทุกคนควรได้รับไมตรีอะมันแฟร์ แต่ก็จะมีบางคนที่ยินดีเจอเราตลอดแม้เราจะหายไปทำอะไรที่อยากทำ(รู้สึกดีต่อใจพิเศษ) ยอมรับตัวเอง มีความสุขและไม่คาดหวังอะ เราก็มีคุณค่าดีนะ เราก็แค่แตกต่าง
เหมือนผมเป๊ะเลย ทำอะไรร่วมคนอื่น สร้างไมตรีได้หมดแต่แค่ผิวเผิน ถ้าไม่มีงานหรือเวลาว่าง จะเลือกอยุ่กับตัวเองมากกว่า ทำอะไรคนเดียวเวลาไปมันทันใจกว่า ไม่ต้องมารอนั่นนี่ แล้วที่สำคัญคือเรื่องที่เราไม่อยากอยู่ในกลุ่มคือการไม่ชอบยุ่งเรื่องคนอื่นที่มักจะเจอในบทสนทนาที่มันไม่ใช่เรื่องอยู่ทุกวัน
ก็อยากมี "เพื่อนที่ดี" สักคนนะ เเต่หายากจังเลยในชีวิต ก็เลยเป็นหมาป่าเดี่ยวมาตลอด เเต่ไม่เป็นไรครับ ท่านพระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต) สอนว่า "มีก็ดี ไม่มีก็ได้" ถ้าคิดได้อย่างนี้อิสรภาพเราก็ยังมี
เติบโตขึ้นทุกวันอย่างมีความสุข มาเป็นกำลังใจให้กันนะ🌼
ผมเจอมาจนชาชินแล้ว สิ่งที่จะเยียวยาจิตใจเราคือเราต้องทำจิตใจให้เข้มแข็ง มีความกล้าหาญชาญชัย
ไม่แสวงหาหาใครเข้ามาก็รับใครไม่เข้าก็ทิ้งไปอะไรที่ไม่ใช่ตัวตนเราถึงพยายามมากแค่ไหนก็ไม่ใช่อยุ่ดีเพลอๆเหนื่อยว่างเปล่าเสียเวลาชีวิตสุดๆ การที่ไม่มีพวกไม่มีสังคมก็ไม่เห็นจะเป็นไหรก็สงบสุขดี มันอาจจะเหงาๆบ้างแต่ก็ไม่วุ่นวายกับใครสงบสุข
เราไม่เข้าพวกกับใคร เราเปลี่ยนตัวเองไม่ได้ ทำไมต้องพยายามเข้าสังคม ทั้งๆที่อยู่คนเดียวก็สบายใจแล้วไม่เป็นภัยกับใคร ยิ้มได้ คุยได้ปกติ แค่ไม่ชอบเข้าพวก และที่บรรยายมาฟังๆเหมือนให้พยายามเข้ากับสังคว ทำไมอะ ก็ไม่ทำใก้ใครเดือดร้อนอะ ทำไมต้องเข้ากับใครได้ด้วยอะ ก็ไม่ได้เกลียดใครปะ เออ..
ใช่ครับ ผมเชือว่าคนมากมายที่อยูเองคนเดียว...เคยพยายามเข้าสังคมมาแล้วหลายครั้ง แต่ได้รับความเจ็บปวดมาเสมอ จึงทำให้เลือกทึ่จะอยู่คนเดียว ที่มาที่ไปมันมี แต่คนมักไม่นึกถึงว่าเพราะอะไร
ตรงกับเรามาก ขอบคุณครับ ความจริงก็ไม่อยากอยู่คนเดียว เเต่คุ้นชินเเล้ว
ไม่เคยสนใจเรื่องการเข้ากลุ่มเลยค่ะ เพราะพอเราเข้าไป หรือเขาพาเราเข้าไปแล้ว รู้สึกเหมือนชีวิตมันยุ่งยากเกินความจำเป็น ส่วนใหญ่จึงเป็นฝ่ายออกมาเอง เพราะรำคาญ วุ่นวาย ไม่ชอบตอบคำถาม หรือเพราะมีความเป็นตัวของตัวเองสูงไปมั้งคะ ที่สำคัญคือไม่ชอบให้ใครเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตเรามากเกินไป
การเกิดเป็น LGBTQ+ ทำให้เราไม่เข้าใจตัว ไม่กล้าเข้าสังคม รู้สึกแปลกแยกแตกต่างมากๆ โชคดีที่ได้มาฟังเคล็ดแบบนี้รู้สึกเข้าใจตัวเองขึ้นมาก ขอบคุณนะคะ♥️♥️♥️
ศีลเสมอกันก็คบกันได้ยาว ความคิดเห็นตรงกันความคิดสร้างสรรคํมันก็เกิด แต่ก็ยากขึ้นต้องปล่อยวางแล้วอยู่อย่างสันโดษ แต่คบเพื่อนน้อยลงส่วนมากก็เพื่อนต่างชาติ ถึงขั้นย้ายประเทศเพราะบ้านเกิดมิใช่เมืองนอน
อ่านหัวข้อแล้วอยากร้องไห้ 555
ขอบคุณมากเลยค่ะ❤❤ หนูมักสับสนกับตัวเองอยู่ตลอด น้าช่วยหนูมากเลย หนูเป็นคนเงียบมากค่ะเเต่ก็กล้าเเสดงออกกับการเรียน +สิ่งที่หนูชอบเเละก็เรื่องความถูกต้อง ทั้งความคิด เเละเป็นกลางอยู่เสมอไม่เคยมองข่าวลือเเละไม่เคยตัดสินใจใครถ้าไม่ได้คุยกับคนนั้นเอาง่ายๆคือคิดบวกค่ะ เเต่กลับกันหนูเข้ากับใครไม่ได้เลยเพราะหนูไม่ชอบความคิดของพวกเขา (ไม่ได้จะว่าพวกเขานะคะ) เพื่อนหนูมักชอบเอาเรื่องคนอื่นมาเมาท์ ถ้าไม่เเสดงกิริยาบูลลี่คนอื่นทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักกัน หนูมักพูดตรงๆเเละเป็นกลางเพื่อนหนูดันไม่ชอบกับสิ่งที่พูดค่ะ555
มักชอบทำให้อับอายต่อหน้าคนอื่นค่ะ ทำให้คนอื่นจะมองเราในทางที่ไม่ค่อยดีเลย เพื่อนในห้องเป็นคนเเรงอยู่พอสมควร เพื่อนในกลุ่มมักด้อยค่าตัวหนูค่ะอย่างอาชีพนักวาดเป็นอาชีพที่จน? หัดรู้จักเข้าสังคมซะบ้างเเต่สิ่งที่พวกเขาทำคือการเผือกชาวบ้านทั้งๆที่ไม่เคยคุยกันด้วยซ้ำ?นี่เหรอคะคือการเข้าสังคมเน่าเฟะอย่างนี้หนูเลยเหนื่อยกับพวกเขามากเลย อยู่ด้วยกันนานมากเลยค่ะ7ปีเเล้ว เปิดใจมากๆเลยมีดีแต่บางครั้งเเต่ก็เเย่เท่าเดิม ไม่งั้นจะอยู่ด้วยกันได้นานขนาดนี้ได้ยังไง
สิ่งที่เบื่อจนไม่ต้องการที่จะคบใครแล้วคือทุกคนรอบข้างเเม้เเต่ครูมักจะไม่เคยมองด้านที่ดีเลยจนหนูเย็นชาสร้างกำแพงไม่อยากเป็นคนอ่อนเเอเเต่สุดท้ายข้างในก็เปล่าเปล่วเเละระเเวง
จนหนูเเปลกเเยกจากทุกคน ทำเอาหนูเหงาอยู่ตลอดเวลาเลย...
หลายคนคงบอกว่าลองระบายกับพ่อเเม่มันอาจช่วยได้ อยากค่ะเเต่ครอบครัวเครียดทางการเงินมากทะเลาะกันทุกวัน เเค่นี้พวกท่านก็เครียดมากเเล้วค่ะ เราอยากจัดการเรื่องของตนเองไม่อยากทำให้พวกท่านต้องกังวล คิดมาตลอดค่ะว่าเรื่องเเค่นี้มันหนักน้อยกว่าปัญหาที่พ่อเเม่เจอมากๆเลย เเละเพื่อพ่อเเม่หนูทำให้ได้ทุกอย่างเลยค่ะเพราะว่าบ้าน=เซฟโซนล่ะค่ะ😊
ำภาษาพา
ใช่เราแตกต่างอย่างมั่นคง ส่วนมากมีแต่คนต้องการเข้าหาเรา เราไม่ตามกระแสหลัก แต่อยู่ในกฏความถูกต้อง. เราชัดเจนในตัวตนสำคัญคือศรัทธาในตัวเอง เราชอบนายนะแอทมิน
อยู่แบบนี้สบายดีแล้ว ไม่อยากยุ่งกับใครมาก ชอบความสงบ
เราเข้ากันได้กับคนดีๆทุกคน
แต่เข้ากันไม่ได้เลยกับคนอัปรีย์ "ชอบคนดีมีคุณธรรมทุกคน"😊😊💕
ทุกครังที่ฟังไม่ได้แค่คำศัพท์ แต่ได้แนวคิดบางอย่างที่เอาไปใช้ได้จริง ขอบคุณค่ะ
เราเป็นแบบนี้ยุนะ และถูกมองว่าเราไม่มีสังคมอ่ะ กลุ้มใจมาก😢
มันไม่ใช่ สำหรับเรา
มันไม่ใช่ สำหรับเขา
ไม่เอาตรรกของคนอื่นต้องมากำหนดเรา และเราไม่กำหนดเขา เดินสายกลางตามความเป็นจริงของชีวิต สุข ทุกข์ คือตัวของตัวเอง
I love your voice when you speak English 😍
สำหรับผม รับไม่ได้เลยกับการถูกนินทา อยากทราบว่าผมมีปัญหาทางจิตป่าวครับ😢😢😢
ธรรมมะคือเพื่อนที่ดีที่สุด
จริงๆพวกเราเยอะนะ เพียงแต่เวลาเราเจอคนที่เราไม่ชอบ หรือไม่ชอบเรา เราจะไปโฟกัสที่เขา มันเลยรู้สึกกกไม่มีใครเลยยย ทั้งๆที่จริงๆ ก็แค่นั้น คนรักเราเยอะกว่าทีาเราคิด
ผมก็คิดว่า หรือเราที่ไม่ปกติ
เข้าใจตัวเองและเข้าใจคนอื่น เติบโตมาไม่เหมือนกัน แม้แต่พี่น้องเราเอง ทัศนคติ รสนิยมยังไม่เหมือนกันเลย หนักเลยคือไลฟ์สไตล์ต่างกัน ยิ่งช่วงนี้ต้องทำใจปล่อยวางกันเลยทีเดียว เพราะหนีโควิดกลับไปอยู่บ้าน ตจว. 😁
เป็นค่ะ เป็นเฉพาะกับที่ทำงานนะคะ ไม่ชอบการมีพรรคพวก พวกพ้อง ในที่ทำงาน นอกที่ทำงานมีเพื่อนที่คบจริงๆ สี่ห้าคน ที่ไปไหนไปกัน ช่วยเหลือเกื้อกูลกันเสมอ 😊
เป็นตัวเองมากๆแต่ต่างจากพวกที่ตัวเองอยู่ด้วยมากๆอะไรที่ชาวบ้านเค้าทำเราไม่สามารถทำได้จริงๆจนมีวันนึงไปได้ยินคนในกลุ่มพูดกันว่า "ทำไมมันต้องมาอยู่ในกลุ่มเราด้วยวะแม่งกูอยากให้มีแต่พวกเราอะแม่งเหมือนส่วนเกินอะ" ก็คือ...โคตรเสียใจแต่ก็ดีใจด้วยที่ออกจากพวกมันมาได้
ยังไงก็ขึ้นกับ พรหมลิขิต ครับ ถ้ามี พรหมลิขิตเป็นเพื่อนกัน ยังไง เพื่อนก็เป็นตลอดชีวิตได้ครับ
เราเป็นอย่างนี้ แต่จากประสบการณ์ นั่งทบทวนตัวเองดึงออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ เป็นคนกลัวการถูกตัดสิน หรือกลัวคนอื่นมองเราไม่ดี เกลียดตัวเอง และมองว่าตัวเองแปลกแยก จึงปลีกตัวออกห่างจากผู้คน หนีสังคม ไม่มีเพื่อน โดดเดี่ยว
พยายามแล้วคับ พยายามเอาใจ พยายามที่จะเข้าใจคนอื่น ไปทำงานที่ไหนก็อยู่ได้ไม่นาน เพราะเข้ากับชาวบ้านไม่ได้ ไม่ชอบคนเสแสร้ง ไม่ชอบสังคมที่มีแต่ความไม่จริง ปลงแล้วคับ ก็เป็นคนแบบนี้แหละ อยู่คนเดียวสะบายใจกว่า
ฟังแล้วใจเย็นขึ้นเยอะเลยคับ....
So called cool people just be themselves so other think that they're cool from their perspective. So be yourself. no need to fit in the circle when you are hexagon.
อยู่คนเดียว ก็ดีนะ แบบพวกมาก ชอบลากไปในทางไม่ดี เราต้องยึดหลักของตัวเรา 😅😅❤❤
เจอหัวข้อปุ๊บกดเลยจ้า
เปิดใจให้มาก เข้าใจตัวเองให้มาก และปล่อยวางให้มาก ปัญหาทุกอย่างมันเริ่มมาจากตัวเองนั่นแหละ
คลิปนี้คือคลิปนึงที่เปิดฟังบ่อยมากๆ
มันเหมือนได้ความสบายใจว่าอย่างน้อย
ก็มีคนเข้าใจเราและมีคนที่เป็นเหมือนเรา
ถ้ายังอยากให้คนสนใจ หรือ สนใจใคร และมีอารมณ์หงอยเหงาเศร้าซึม คิดถึงการมีเพื่อน แสดงว่าไม่ใช่คนที่ชอบ อยู่คนเดียวจริงๆ แต่เป็นคนเหงา เข้าสังคมไม่ได้ เพราะคนชอบโดดเดียวไม่มีทางสนใจหรือคิดเรื่องนี้ (ต้องมีเพื่อนมีกลุ่ม)
แต่คนทั่วไปมองว่า คนที่ไม่มีใครคบอย่างเรา เป็นคนไม่ดี หรือ แปลกประหลาดจึงไม่มีใครคบ 😞
คนภายนอกหรือแม้แต่พี่น้องกันเองที่ไม่เข้าใจก็ขานว่าเราแย่บ้าง ไม่ดีบ้าง หารู้ไม่ ว่าไม่มีใครอยากเป็นอาการแบบนี้หรอกหากมันเป็นเอง!!! 😒😔
ใช่เลยครับ เราต้องสร้างตัวตนที่เเท้จริงของเรา
เป็นตามหัวข้อเลย แต่ไม่ได้รู้สึกว่ามันเป็นปัญหา มีความสุขดี ทำงานได้ปกติ 😁
ได้ทั้งเรียนรู้ภาษาและแนวคิดดีๆ😊
เราว่าเราเข้มแข็งมากนะ ที่กล้าตัดสินใจอ่ะ พอพ้นจากวัยเรียน เพื่อนวัยทำงานยิ่งเป็นกลุ่มเป็นไรที่วุ่นวาย และที่สำคัญไม่ได้สนิทใจมากมายนัก มากคนมากความ เช่นถ้าเราอยากกินร้านนี้ คนนั้นอยากไปนู้น คนนี้จะไปนี่ วุ่นวายมาก ๆ เราให้เขาไปของเขา เราแยกไปของเรา ไม่ต้องมาตามใจกัน พอเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ จนเราเริ่มชิน ตัดสินใจตามตัวเอง เราไม่ตามใคร คนอื่นก็ไม่จำเป็นต้องมาตามเรา ไม่เหงา ชีวิตเบาขึ้นมาก นั่งมองบางคนไม่มีความคิดของตัวเอง ปล่อยให้จูงจมูกไปเรื่อยๆ บางคนก็ชอบเป็นเบ๊ เพราะกลัวเขาโกรธ กลัวไม่เข้าพวก ไม่มีกลุ่ม 555
สุดยอดจ้า
เป็นการฟังที่ผมมั่นใจขึ้นมากครับ ขอบคุณครับ
ตรงครับ เพราะเป็นมาแต่เด็ก ไม่รู้จะโทษครอบครัวดีไหม หรืออาจจะเป็นตัวตนของเรา
ผมไม่มีเพื่อนเลย เข้ากับใครไม่เคยได้ โดนเลิกคบ ผมเป็นคนเห็นแก่ตัว ตั้ง ม 1 จนยันอายุ 29 โดนเลิกคบหมด ครอบครัวก็เอือมระอา ผมทำผิดหวังซ้ำๆ บางทีก็ไม่อยากอยุ่แล้ว
อยู่กับตัวเองให้เยอะรู้เท่าทันอารมณ์ตัวเอง อยู่กับชีวิตปัจจุบันอย่าคิดเยอะ อย่าฟุ้งซ่าน เป็นกำลังใจให้นะคะ
many thanks for your great advice krub.
จริงๆแล้วเป็นคนรักเพื่อนครับแต่อยู่ๆกันไปเพื่อนเริ้มมาวุ้นวาย
กับของส่วนตัวแล้วรู้สึกหงุดหงิดพออยู่แล้วไม่มีความสุขก็เดินออกมาดีกว่าจะบอกเพื่อนว่าย่ายุ้งกับ
แต่เราเป็นประเภท alone wolf แบบที่เข้าสังคมได้แต่ไม่ชอบคุยเยอะ เราทำงานคนเดียวแต่ไม่ใช่ว่าเข้ากับใครไม่ได้ เหงาบ้างแต่ก็ไม่ได้อยากคุยกับใครขนาดนั้น พอไปอยู่กับกลุ่มคนที่ไปไหนเฮนั่นทำทุกอย่างเหมือนกัน เพื่อนทำอะไรเราต้องทำ เพื่อนทำธุรกิจอะไรเราต้องตามซัพพอร์ต เพื่อนไบางม่ชอบอะไรเราต้องไม่ทำหมด บางที่เราเหนื่อย คนก็มองว่าเราแปลกแยกไม่เข้าพวก เหมือนคนไม่เปิดใจ เพื่อนชวนทำไรไม่ค่อยอยากทำ เหมือนคนขี้งก ไม่สุงสิงใคร แต่เราผิดยังไงที่เราชอบทำอะไรคนเดียว เวลาช่วยไรเพื่อนได้เราช่วยแต่ไม่ได้อยากลงไปตีวง 100% ไม่ได้อึดอัดเวลาคนเข้ามาสร้างความสัมพันธ์ด้วย แต่ไม่ชอบปฎิสัมพันธ์กับใครเยอะเพราะเราต้องมานั่งรับรู้รองอารมณ์คนหลายแบบเราเหนื่อยมาก มันเหนื่อยใจแปลกๆ ไม่รู้เราแปลกประหลาดคนเดียวในโลกมั้ย 😅
อยุ่คนเดี่ยวสบายใจกว่าเยอะค่ะ เบื่อที่ต้องพยายามเข้าสังคพยายามเอาใจคนอื่น พอเดือดร้อนก็เรียกใช้เรา พอเราเดือดร้อนเพื่อนกลับไม่มีช่วย สรุปอยุ่คนเดียวทำตามใจตัวเองสนุกกว่าเยอะไม่ต้องไปแบกรับความคิดเห็นคนอื่น แคร์คนอื่นมากไปทำให้เสียสุขภาพจิต
ขอบคุณค่ะ ประทับใจตรงพูดความรู้สึกกับความคิดได้ตรงใจมากช่วงที่เริ่มพูดถึงเรื่องคูล ทำให้เข้าใจตัวเองมากขึ้น
หมามันชอบอยู่กันเป็นฝูง แต่เสือมันชอบอยู่ตัวเดียว อยู่คนเดียวสบายใจกว่า เป็นตัวของตัวเอง ไม่ต้องเดินตามใครถ้าไม่สบายใจไม่ชอบ
แต่สิงโตอยู่กันเป็นฝูงนะ 5555
@@Doer11@Doer11 เพราะสิงโตอยู่ตัวเดียวไม่ได้ค่ะ อยู่ตัวเดียวแล้วเจอฮายีน่ารุมทำร้าย สิงโตเลยต้องรวมกลุ่มกันเวลาล่าเหยื่อก็จะรุมค่ะ เพราะตัวเดียวบางครั้งเอาไม่อยู่ สิงโตจะรู้สึกไม่ปลอดภัยเวลาอยู่โดดเดี่ยว ในขณะที่เสือคือนักสู้ค่ะกล้าที่จะอยู่ตัวเดียว ทำทุกอย่าง ล่าสัตว์ด้วยตัวเอง ไม่ต้องพึ่งใคร 555555
ฟังแล้วมีกำลังใจเลย
Some are like this but some are polar opposite, they believe they are above the rest thus they don't belong, whch sometimes probably true.
คำนี้ดี แยกช่องยูทูบออกมาเป็นของตัวเองแล้ว สามารถเข้าไปกดซับรอไว้ก่อนได้เลยนะครับ
ลิงก์ช่อง KND STUDIO: bit.ly/kndstudio
ขอบคุณนะคะเนื้อหาดีมาก ครบถ้วน ทุกด้าน ♥️
เป็น ep ที่ฟังแล้วอินมาก ขอบคุณนะคะ
ชอบคำว่าศิลปินเดี่ยว
รู้สึกพอใจที่อยู่ได้ด้วยตัวเองได้
ความคลูมันออกมาจากข้างใน ไม่จำเป็นต้องพยายามดัดจริตสร้างภาพตัวเองว่าคลูเพืือให้สังคมยอมรับก็ได้
ปกตินะคะ มีคนแบบนี้อยู่เยอะแยะ แต่ที่นี้ขึ้นอยู่กับจะสตองต่อความคิดตัวเองแค่ไหน อยู่คนเดียวได้ ไม่ทำร้ายใคร ไม่ทำร้ายตัวเอง
คือไม่เคยรู้สึกเข้ากับที่ไหนยากเท่าที่นี่เลยอ่ะ คือไม่อยากอยู่เลย
คำถามที่สำคัญที่สุด ก็คือ..........
ทำไมถึงต้องดิ้นรน เพื่อไห้ได้เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม / เผ่าใดๆอีก?.
ในเมื่อเราอยู่ในโลกสมัยใหม่. ไม่ใช่สังคมแบบโลกยุคโบราณ. ที่ถูกความจำเป็น บีบบังคับไห้ต้องรวมกลุ่มกัน ด้วยเหตุผลทางด้านความปลอดภัย. หรือเพื่อออกหาของป่า / ล่าสัตว์
แค่มีการศึกษาที่ดี และมีอาชีพที่เลี้ยงตัวเองและครอบครัวได้ + มีเพื่อนที่รู้ใจกันจริงๆ ซักคนสองคน + มีน้องหมา อีกซักตัวสองตัว ก็น่าจะเพียงพอแล้ว. สำหรับคนยุคนี้. 😎
อ่านแล้วยิ้มได้เลยค่ะ ในทางวิทยาศาสตร์ มนุษย์ก็ไม่ใช่สัตว์สังคมด้วย ไม่ใช่แบบคำพูดติดปากที่คนอื่นคิด
ใช่ค่ะ
พึ่งย้อนคิดกลับไปถึงตอนเป็นเด็ก คือเป็นตั้งแต่เป็นเด็กจริงๆ
ชัดเจน..ขอบคุณ😃
แต่ถ้ากลุ่มที่ว่าเค้าจะต้องเหมือนกันเค้าถึงรับเข้ากลุ่ม, ต้องเป็นคนชอบสังคมจัดเหมือนกัน, เฮไหนเฮนั่นถ้าไม่ไปไม่ชอบเหมือนเค้า, เค้าก็ไม่ยอมรับแล้ว, เมื่อเรารู้ว่าเราไม่ใช่คนประเภทเดียวกับกลุ่มก็ขี้เกียจใส่หน้ากาก, ขอเป็นคนข้างหน้าและข้างหลังเหมือนกันดีกว่า, พวกมากลากไป(ทางไม่ดี)
ตรงกับตัวเรามากๆ
ที่จริงเราเเค่ไม่กล้าเป็นตัวเองต่อหน้าคนอื่น (เราต้องเป็นตัวสิเพราะมันจะทำให้เรามีความสุขที่สุดเลยยย)
☺️☺️☺️☺️☺️☺️
ณ เวลานี้ 😅 กลัวผู้คนจนไม่อยากเจอใคร
ขอบคุณนะคะ ได้เห็นมุมมองที่แตกต่างมากขึ้น
ให้อีกคำนึง คือเราเป็นคนน่าเบื่อ คนอื่นไม่อยากเข้าหาเราหรอก เวลาอยู่ในกลุ่มรู้สึกว่าเราไม่มีเรื่องที่จะคุยได้นาน เพราะเค้าจะมี topic ที่คุยเเล้วเช่นเค้าชอบพูดเรื่องการ์ตูน เเต่เราไม่ได้ชอบ มันก็เลยไม่มีเรื่องให้คุยต่อ
ส่วนผม ชอบการอยู่คนเดียวมากกว่าครับ ผมเกลียดการเข้าสังคมมากครับ ผมชอบอยู่คนเดียวมันสะบายกว่าครับ
ขอบคุณที่ทำรายการดีๆแบบนี้ให้ได้ฟังกันนะคะ
บางทีมีคนมาเข้าใกล้ พยายามเข้าใกล้ก็รู้สึกรำคาญด้วย เบื่อตนเองจัง
ขอบคุณครับ
ฟังเเล้วรู้สึกเบามากกก
เป็นเหมือนกันเลยคับ
คมบาดใจเลยค่ะ 💓💓💓
tysm
เราเข้าใจความต่างของแต่ละคน แต่เราแค่ mind set ไม่เหมือนกัน มัน จึง แค่ ร่วมงานได้บางครั้ง แต่ ร่วมแชร์ ทุกสิ่งในชีวิตไม่ได้ ต่างคนต่างอยู่ สบายใจกว่า😁😁😁
ตั้งแต่ มี สรุป ให้ ตอนท้าย ติดตาม ฟังทุก Ep เลยค่ะ
บางที เขียน ตามไม่ถูกค่ะ ของคุณนะคะ
สำหรับเรา การเข้าสังคมมันเหนื่อยมากๆ เราชอบให้สังคมเข้าหาเรามากกว่า
Cool ลงท้ายด้วย l อ่านว่าคูล ไม่ใช่คู หรือคูนค่ะ ที่เหลือ 👍👍
คูล ค่ะ มีตัว l ข้างหลัง คือ ภาษาไทย คือ ล ค่ะ
ตอนนี้อายุเด็กมากๆ เวลาอยู่ในห้องเรียนไม่กล้าไปสบตาใครเลย กังวลตลอดเวลาจะไปโรงเรียน คิดแบบว่า วันนี้เราจะเหงาไหมนะ วันนี้เราจะมีเพื่อนคุยหรือป่าว เอาจริงอยู่คนเดียวได้ แต่ไม่มีใครสนใจเราแบบนี้ ก็แอบเศร้านิดนึ่ง แต่บอกเลย เราก็ไม่ได้เป็นคนไม่ดี แต่แค่ไม่เข้ากับคนอื่นอะ แต่คนอื่นๆในห้องกลับเข้ากันได้ดีเชยเลย เศร้ามาก เหงาตั้งแต่เด็ก แงะ
เป็นคนตามคลิปเลยค่ะ
แค่อ่านหัวข้อก็โดนทุกตอนคะ 555😅😂
เป็นอยู่ครับ
ใช่เลยค่ะ!
กำลังรู้สึกเลย ทำงานมา 8 เดือนแล้ว แต่ยังรู้สึกไม่สนิทกับใครในทีมเลย กลับรู้สึกโดนแบ่งแยกด้วย ทุกวันนี้ไปทำงานเพื่อเงินอย่างเดียว ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไงเลย 😢
เป็นอยู่เลยค่ะ😔
ไม่เข้าพวก..เวลาเพื่อนชวนไปไหน..ก็ขี้เกียจไป..เพื่อนก็เลยไม่ค่อยชวน😊 ต้องโทษตัวเองมั้ย😂..เพื่อนก็โทรหาเรานะ..แต่เราไม่ค่อยโทรหาเพื่อน.ไม่รู้ทำไม..รู้สึกไม่รู้จะชวนคุยอะไร..แต่เพื่อนโทรมาเราก็สามารถคุยได้นานๆนะ..วันหนึ่งก็รู้สึก..อือ..ก็ดีไม่ต้องผูกพันธ์ใครมาก
เคยพยายามทำให้คนอื่นชอบนะ แต่กลับมาบ้านรู้สึกเหนื่อยกับชีวิตมาก หลังๆเลยช่างแม่ง ใครจะชอบไม่ชอบก็แล้วแต่ เพราะฉันก็ไม่ชอบพวกหล่อนค่าา คุยด้วยก็คุย ไม่คุยก็ไม่คุยละกัน 😂
เป็นเหมือนกันค่ะโดดทิ้งมักจะถูกเพื่อนลืมแล้วก็มีแต่เพื่อนบางคนก็จับกลุ่มนินทาเราด้วย