ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
มาฟังคลิปนี้ทำให้รู้เลยว่าไม่มีความง่ายสำหรับคนต้นทุกต่ำ ยากทุกยุค สมัยนั้นเรียนราม ทำงานไปด้วย เงินเดือน 4,000 บาท แฟนเงินเดือน 4,500 ตัดสินใจร่วมกันว่าจะมีที่อยู่ เพราะเป็นเด็กต่างจังหวัดจึงตัดสินใจซื้อคอนโดร่วมกัน ไม่มีเงินมัดจำจึงต้องจองโครงการที่เพิ่งจะเริ่มถมที่ แต่ราคาเสร็จสรรพ คือ 490,000 เสี่ยงผ่อนเอา สองปีต่อมาจึงได้เข้าอยู่โครงการอยู่อ่อนนุชกลางซอย แต่ทำงานสุขุมวิท 20 อีกคนทำคลองเตย สมัยก่อนนั่งแต่รถเมล์ รถสองแถว หรือเรือ คือออกจากบ้านแต่เช้า กลับถึงบ้านเกือบสองทุ่ม ไม่มีสังคม เพราะเป้าหมายหลักคือทำงาน เรียนให้จบ และสร้างครอบครัว ป้าบอกเลยว่าลำบากมาก แต่โชคดีที่สู้กันทั้งคู่ และไม่เคยได้ใช้เงินฟุ่มเฟือยเลย เลยสร้างตัวได้ ปัจจุบันอายุ 55 หมดหนี้ มีบ้านอยู่ ไม่ร่ำรวย แต่ไม่ลำบาก มีรายได้เล็กน้อยให้มีกินไปจนตาย จึงขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนสู้ๆ และจัดลำดับความต้องการของตัวเองให้ดี อย่าตามกระแสสังคม หรือโซเชียล แล้ววันหนึ่งเราจะถึงเส้นชัยที่ใฝ่ฝันค่ะ
เก่งจริงๆ
จะว่าไป รุ่นพวกเรา การเดินทางลำบาก แต่มีหนทางซื้อบ้านเป็นของตัวเองได้ง่ายยกว่าเด็กรุ่นนี้จริงๆ ค่ะ แต่เด็กรุ่นนี้ก็มีพ่อแม่ช่วยเหลือดีกว่ารุ่นพวกเรา พ่อแม่รุ่นพวกเรา มักจะยากจน จนเราต้องปากกัดตีนถีบ เลี้ยงตัวเองและดูแลพวกท่านยามแก่เฒ่า
คนสมัยก่อนผ่อนบ้านหลายๆหลังยังได้สมัยนี้จะผ่อนบ้านหลังหนึ่งยังยากเพราะราคากับเงินเดือนมันต่างกัน
พูดเฉพาะมุมของพนักงานประจำนะครับก่อนทำงาน:ฉันจะหาเงินไปซื้อบ้านในฝันฉันจะซื้อรถในฝันฉันจะยอมเหนื่อยกับงานเพื่อใช้ชีวิตอย่างที่ฉันต้องการหลังมีงาน:หาซื้อที่พักใกล้ที่ทำงานหาซื้อรถที่พอจะให้เดินทางไปทำงานได้เหนื่อยแทบตายสุดท้ายก็ไม่ได้ใช้ชีวิต เพราะต้องถวายชีวิตให้กับงานมีเงินเก็บ มีอิสระทางการเงินอีกทีคือ อายุปาเข้าไป 60 กว่า ชีวิตที่เคยอยากใช้ในวัยรุ่นก็ทำไม่ได้ พนักงานประจำหลายๆคนก็วนลูปแบบนี้ไปเรื่อยๆ นอกจากจะออกไปทำธุรกิจเองและประสบความสำเร็จ แต่มันก็ไม่ใช่ทุกคน
ใช้ชีวิตให้มีความสุขกับปัจจุบันดีที่สุด
ชอบท่อนสุดท้าย "แต่มันก็ไม่ใช่ทุกคน" ต่อให้ประเทศมันเจริญแบบเมืองนอกได้ ยังไงก็เป็นทุกคนไม่ได้จริงๆ ชีวิตทุกชีวิตมีค่าเท่ากัน แต่ทรัพยากรมันไม่ได้มีพอสำหรับทุกคน สุดท้ายเลยต้องมานั่งแข่งขันกันเพื่อให้ได้มันมา
คนรุ่นก่อนเหนื่อยกว่านี้อีกเพราะลูกเยอะ
@@dontreekhrutdilakanan8548 ไม่หรอกครับ สังคมต่างกันไม่เชื่อลอง สมัยนี้มีลูกจำนวนเท่ากับสมัยก่อน คงจะเหนื่อยกว่าแน่ๆ
ต้องไปบวชครับสบายสุด บวชดีๆมีเงินเก็บเยอะด้วย
สมัยเข้ากรุงเทพ20ปีที่แล้ว อยู่ 24ตรม. คือผมรู้สึกหดหู่มากนะ ไม่ชอบเมืองกรุงเลย ไม่ชอบที่แคบ น้ำท่วม รถติด และคนเยอะๆครับ ต้องขอขอบคุณอินเตอร์เน็ตความเร็วสูง ที่ทำให้ผมไม่จำเป็นต้องอยู่แบบนั้นอีกต่อไป มาอยู่ต่างจังหวัดชิลๆ อยากตื่นตอนไหน อยากทำอะไรตามใจเรา ชีวิตไม่เร่งรีบ มีความสุขมากครับ ^_^
เคยอยู่หอและชอบมาก ไม่รู้สึกอัดอัดอะไร ทำคควาสะอาด ดูแล ง่าย แปบๆเสร้จ ถ้าเหงาก็ไปเดินตลาด นั่งเล่นอะไรก็ว่าไป พอกลับมาอยู่บ้านกับรู้สึกเเหนื่อยต้องดูแลในสเกลที่ใหญ่ขึ้นมาก
ปกคลิปสวยมาก กดเข้ามาเพราะปกเลยแล้วเนื้อหาก็ดีมากๆ เราดูไม่เบื่ออีกอย่างเลยคือบังเอิญมากพี่ผชในคลิปบ้านไกล้เราเลย แล้วทุกวันนี้เราก็คือนั่งรถไฟฟ้าสายสีเดียวกัน เพื่อไปมอทุกอาทิตย์แล้วคือเดินทางแต่ละทีมันเหนื่อยมาก นานมาก แต่ก็แลกกับความสุขเล็กๆที่ได้ไปเจอหน้าคนที่บ้าน
เคยใช้ชีวิตอยู่ในกรุงเทพอยู่ 2 ปี ได้ไปคอนโดของพี่ที่รู้จักที่นั่น เป็นอะไรที่ว๊าวมาก อยากมีอยากได้เพราะรู้สึกหรูดี แต่พอใช้ชีวิตได้ซัก 1 ปี ( ผมอยู่ห้องเช่าถูกๆ ) พบว่าชีวิตไม่ง่ายเลย พอ 2 ปี กลับบ้านโดยยังไม่รู้ว่าจะทำอะไร จนโต๋เต๋อยู่ 6 เดือน จนได้งานที่มั่นคง บ้านก็อยู่บ้านเล็กๆของเราต่อก็มีความสุขดีครับ ไม่ต้องเร่งรีบดี แต่ก็ยังชอบสีสันแสงสีต่างๆในเมืองกรุง ถ้าได้ไปเที่ยวพักผ่อนไป แต่ไปทำงานคงไม่ไหว เพราะใช้ชีวิตอยู่แต่บ้านเกิดมาโดยตลอด เป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ เพราะอยู่ไหนก็ทำงานเหมือนกัน ขอให้มีความสุขกับจุดที่อยู่และพอใจก็พอ
ทุกอย่างอยู่ที่ความพอใจครับ ความพอใจของแต่ละคน ไม่เท่ากัน พื้นที่เดียวกัน มันอาจกว้างสำหรับผม แต่เล็กมากสำหรับคุณ
ใช่ คิดถึงเหมือนกันค่ะ
อยากอยู่แบบญี่ปุ่นหรอ พท มากกว่า 24 ตรม เป็นของจีนหมดแล้วนะ คนไทยส่วนน้อยที่เป็นเจ้าของ จีนมาลงทุนให้ไทยเช่าแพงไปต่อ อะไรที่เคยเห็นในญี่ปุ่นเริ่มเห็นในไทย แต่ไม่ใช่ด้านดีๆนะ
อยากขอบคุณยายมากๆ เลยที่ซื้อตึกแถวไว้ แถวหัวลำโพงเยาวราช ไปทำงานในเมืองก็สะดวกมากๆ กับบ้านเดี่ยวอีกหลังของยายแถวรามอินทรา กับที่ดินอีกนิดหน่อยแถวนั้น ตอนนี้ยายเสียแล้ว แล้วเรายังไม่มีครอบครัว ยังนึกไม่ออกเลยว่าถ้ามีครอบครัวจะต้องอยู่ยังไงต่อ ไม่เป็นไรช่างมัน ไว้ค่อยคิด แต่อยากขอบคุณยายมากๆ อย่างน้อยก็มีบ้านอยู่ ใกล้เมืองเดินทางสะดวกมากๆ ขอบคุณครับ
เป็นคลิปที่ตัวอย่างทั้ง 2 ฝั่งชัดเจน แต่ถ้าพูดตรงๆคือข้อมูล TDRI ไม่ได้ช่วยเสริมความเข้าใจหรือลงลุกไปที่ไหนเลย เหมือนนั่งฟังสิ่งที่เราก็รู้กันอยู่แล้ว เห็นชัดๆไม่ได้ต้องพึ่งนักวิชาการเลย กลายเป็นว่าน้องที่ถูกสัมภาษณ์ทั้งสองคนกลับให้ข้อมูลที่จริงกว่า ชัดกว่า เข้าถึงได้มากกว่า แอบงงนิดหน่อยว่าแล้วจะยังไงต่อ มีข้อเสนออะไรต่อไหม รูปแบบพัฒนาที่องค์กรคิดไว้จะเป็นในลักษณะไหนต่อไป อันนี้เหมือนมาจบให้ว่า ก็มันเป็นแบบนี้ก้มหน้ารับกันไปเถอะ ปรับที่ตัวเรา เอ่อออ 😂
คิดเหมือนกันเลยค่ะ 😂
พูดไปพูดมา ก็คือให้ทำใจ พึ่งตัวเอง ถ้าพูดให้ภาครัฐออกนโยบายช่วยเหลือหรืออะไรสักนิด ยังดูมีความรู้มากกว่านี้ แต่ก็อย่างว่าสุดท้ายก็ชนชั้นนายทุนเหมือนกัน เรื่องอะไรจะพูดให้เสียผลประโยชน์
เห็นด้วยมากๆ เลย ตอนแรกเราก็นึกว่าจะเอานักวิชาการจาก TDRI มาเสนอแนวทางออกดีๆ ให้ แต่ก็ไม่มี
จริง หอคอยงาช้างมาก นั่งใส่สูทพูดว่าเปลี่ยนไม่ได้ ให้ปรับตัวเอา แบบนี้ไม่ต้องใช้สมองก็พูดได้นะ นกแก้วก็พูดได้ ท่องๆกันมาวาทกรรม"เปลี่ยนยากให้อดทนเอา"เนี่ยกรมผังเมืองนี่ก็อีกหน่วยงาน มีใครเคยได้ยินผลงานของกรมนี้บ้างไหม? ผังเมืองเน่าเละ นายทุนอยากสร้างที่ไหนสร้างได้ตามใจ ไม่มีมีการควบคุม ไม่มีการวางแผนแบ่ง zoning
ตัวอย่าง รัชดาในคลิปนี้นี่เลย คนจีนเป็นเจ้าของเยอะมาก กลายเป็น china town แห่งใหม่ คนจีนมาซื้อแล้วเช่าให้คนจีนอยู่ ทำ airbnb เงี้ย ได้กำไรก็ขนกลับออกไปจีน ไม่รู้เสียภาษีบ้างไหม ตั้งแต่รัฐบาลตู่ขายชาติที่เปลี่ยนกฏหมายให้ต่างชาติซื้ออสังหาได้เนี่ย เลยทำกันเป็นล่ำเป็นสัน ประเทศได้อะไรจากการทำสิ่งนี้???รัฐบาลใหม่ควรยกเลิกกฏหมายที่ให้ต่างชาติมาถือครองอสังหาโดยด่วน คนไทยจะไม่มีที่อยู่อาศัยแล้ว แม้แต่บ้านก็คงต้องเช่าคนจีนอยู่
อีกหน่อยเราอาจจะได้นอนบ้านแคปซูลกันหมด อยู่แบบรังผึ้ง อบอุ่นน่ารัก
จริงคือมนุษย์เราไม่ได้ต้องการที่อยู่ใหญ่โตอะไรมากหรอก แต่ต้องการที่อยู่ที่รอบๆไม่มีเรื่องปวดขมับและปลอดภัยมากกว่า ซึ่งคอนโดระดับกลางๆตอบโจทย์ส่วนนี้ได้ มีบ้านหลังใหญ่แต่เจอเพื่อนบ้านมหาประลัยคุณกก็ไม่มีความสุข คอนโดเองก้มีพื้นที่ส่วนกลางที่สะอาดกว้างขวางให้ใช้งาน ไม่ใช่ว่าวันๆเขาจะหมกอยู่แต่ห้องซะที่ไหน
โหยยยย รายการนำเสนอดีมากเลยครับ ได้เห็นในหลายๆมุมมอง ที่คนเป็นอยู่ สุดยอดครับ 🙏🙏👏
หอพักที่เคยอยู่ 15 ตรม.เอง ก็อยู่ได้ไม่มีปัญหา เพราะนอนอย่างเดียว55 ไปคอนโดเพื่อน 22 ตรม.ก็รู้สึกว่ากว้างดีเป็นสัดส่วนกว่าหอพัก ห้องเพื่อนอีกคน30ตรม.แต่ของเยอะและรกมาก ไม่มีระเบียบเลยรู้สึกว่าห้องแคบ ยังไงก็เลือกคอนโดเพราะอยู่คนเดียว ของกินหาง่าย เดินทางสะดวก ให้ดีก็34 -35ตรม.อยู่ได้ยาวๆ
ชื่นชมคนเบื้องหลังมากๆครับคลิปดีมากแม้จะไม่หวือหวาแต่realสุดๆ ตัวอย่างเคสสองคนที่ปัจจัยใกล้เคียงกันแต่การเป็นอยู่ค่อนข้างแตกต่างชัดเจน แต่ว่าแต่ละคนก็มีเหตุผลที่ตัดสินใจแบบนั้นคิดว่าคนในวัยทำงานgenนี้ก็คงมีการตัดสินใจภายใต้ปัจจัยหลักๆเหมือนเคสตัวอย่างในคลิปแน่ๆครับ
ครอบครัวเป็นคน กทม เลยรู้สึกว่าโชคดีหน่อยที่มีบ้่านใน กทม เลยไม่ต้องดิ้นรนหาบ้านหาคอนโดใน กทม แต่ด้วยอยู่บ้านมาทั้งชีวิต เลยอยากได้ชีวิตคอนโดแนว high rise ก็เลยซื้อไว้ไปอยู่ช่วงเสาร์อาทิตย์ รู้สึกดีนะเปลี่ยนบรรยากาศ ทำความสะอาดง่าย 😅😅😅 ชอบหมดทั้งการอยู่บ้านและคอนโด อยู่พื้นที่เท่าไรก็ดีหมดถ้ามีความสุข
เรายอมซื้อทาว์นโฮม3 ชั้นมือ2 ออกจากกลางเมืองเล็กน้อย ห่างจากที่ทำงาน 10กว่าโล คือในราคา 3•8 ลบ. ได้ 3ชั้นไปเลย แต่ถ้าอยู่แถวที่ทำงาน (สะพานควาย-อารีย์) ได้แค่ห้อง 1bed ไม่เกิน 35 ตรม. แน่ๆไม่ใช่ไม่อยากอยู่ใกล้ที่ ทำงานนะ แต่เพราะด้วยความต้องอยู่ 4 คน พ่อแม่เราน้องสาว กู้ร่วมกับน้องค่าผ่อนคือได้ราคาเช่า 1bedroom 2 ห้องพอดี
กระจายความเจริญไปจังหวัดเล็กๆบ้าง จังไหนเจริญแล้วก็ยัง ได้งบเยอะแยะไปพัฒนา เช่นภาคใต้ ตะวันออก
จริง ประเทศนี้ 30ปี ผ่านไป การคมนาคมยังเหมือนเดิมแถมรถที่วิ่งเมื่อ 30ปีก่อน ทุกวันนี้ก็ยังวิ่งอยู่ จำได้ว่าเคยมีสารคดีของญี่ปุ่นมาถ่ายทำที่ไทย แล้วเห็นรถเมล์ประเทศไทย เค้าบอกว่า รถแบบนี้เห็นได้แค่ในพิพิธภัณฑ์
อึดอัดแทน เข้าใจความรู้สึกคนเริ่มทำงาน คนบ้านไกลนะ
เราก็อยู่ในวัยนี้ คำว่าเคว้งเหมาะสุดละจริงๆ 🥹
ชืวิต คิดให้ง่ายมันก็ง่าย ใช้ชีวิตไปให้พอ สุดท้ายจะรู้เอง ....เออ มันก็เท่านี้ ...เท่าไหน เดี๋ยวก็รู้เอง
นำเสนอได้ดีมากเลยค่ะ แต่ว่ามันก็ขึ้นอยู่กับคนที่บ้านด้วย บางบ้านอยู่คนเดียวสบายใจกว่าต่อให้มันแคบ🥲
เสียเวลาชีวิตมากเรื่องการเดินทาง ต้องออกแบบชีวิตแต่แรกเลย เพื่อไม่ต้องใช้เวลาเดินทางในชีวิตประจำวันแบบนี้ กำหนดกิจวัตรเราเองด้วยการกำหนดชีวิตเราเอง
คลิปนี้จริงที่สุดครับ
มาอยู่เมืองใหญ่แล้วคิดถึงบ้าน คิดถึงทุ่งหญ้า เนินเขา อยากวิ่งเล่นกับหมาที่บ้าน อยากให้ปทท.มีpublic spaceเยอะๆแต่ก็แค่ฝัน ทุกวันนี้ดมแต่pm2.5 ฝ่ารถติดเงินเดือนพอประทังชีวิตไปวันๆ
เป็นคลิปที่ดีมากๆคะ
ราคาและสเปซของคอนโดที่กทม แรงมากเลยค่ะเทียบกับรายได้ของคนทั่วไป แต่ก็คงเรื่องปกติของเมืองใหญ่ ตอนเราอยู่กทม เช่าคอนโด ~45sqm. จ่าย 27k ต่อเดือน ตอนนี้ย้ายมาอยู่เนเธอร์แลนด์เงินเดือนเพิ่มขึ้นสองเท่าจากตอนอยู่ไทย ค่าบ้านซื้อ 3 beds 2 baths เดือนนึงสรุปจ่ายค่าบ้านพอกันกับค่าเช่าคอนโดเล็กๆใน กทม 😅 ปล. ไม่ได้อยู่ในเมืองใหญ่ค่ะ แต่เพราะเนฯ เป็นประเทศเล็ก ขับรถเข้าเมือง ชม. นึงก็ถึงแล้ว รถไม่ติดเหมือน กทม.
ยาแก้โรคซึมเศร้าคงขายดี ถ้าคนไม่มีความพอใจในสิ่งที่ตัวเองมี เหมือนเพลงพี่บอยว่าไว้ อยู่กับสิ่งที่มี ไม่ใช่สิ่งที่ฝัน แล้วทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
ถ้าอากาศเย็นแบบเมืองนอก 4กม นี่เดินไปทำงานสบายเลย อ้อ ทางเดินก็สำคัญ สุดท้ายบ้านเราไม่ว่ากี่เมตรก็ต้องขับรถไป
สาธุ สาธุ สาธุ..
ยุคนี้ เงินเดือนกับราคาทอง( ค่าครองชีพ และเงินเฟ้อ ) มันไกลกัน ตอนยี่สิบปีก่อนจำได้ว่าเงินเดือนยังพอกัดฟันเก็บซื้อทองได้ ปัจจุบันทองบาทละสี่หมื่นยังไงถ้าคนในบ้านไม่ใช่ปัญหา อยู่บ้านมันดีกับสุขภาพจิตมากกว่าค่ะ มีที่เดิน จะหลูกต้นไม้บ้างอะไรบ้างได้
คอนโด ถ้าวางผังดีดี เคยเจอ 21 ตร.ม. แต่ดูมีพื้นที่กว่านี้ กั้นห้องนอนกับครัวได้อีก อันนี้ในคลิปคือห้องทรงสี่เหลี่ยมจัตุรัส เลยออกมาดูทุกอย่างรวมๆกัรที่ตากผ้าควรเปลี่ยนเป็นทรงสูง มันก็สะดวกสบายมีเครื่องซักผ้าฝาหน้าพัดลมไม่ควรมีถ้าเขามีแอร์แล้ว ลองหาที่ใหม่ที่แปลนห้องอีกแบบดูถ้าต้องการไซส์ประมาณนี้
เนื้อหาดีมาก และ real มากๆค่ะ
ดูแล้ว ค่อนข้างอึดอัดกับที่แคบๆ จำกัด เข้าใจคนที่จำใจจะต้องอยู่ แล้วก็คิดว่า บั้นปลายน่าจะอยู่ชนบทจะดีกว่า ด้วยคุณภาพชีวิต อาหารการกิน อากาศ อารมณ์ นิสัยใจคอเพื่อนบ้าน นึกถึงตอนน้ำท่วมใหญ่ปี2554..คงนึกภาพออก ..ไฟดับ น้ำท่วมรอบบ้าน ไม่อยากจะเจอแบบนั้นอีกแล้ว ในบริบทเมือง บ้านมีพื้นที่จำกัด...เมือง ไม่ได้เอื้อประโยชน์อย่างชัดเจนกับผู้สูงอายุ ผู้พิการ ผู้มีรายได้จำกัด ยกตัวอย่างเช่น สถานีรถไฟบางซื่อ สถานีรถไฟฟ้าสูงๆ ลองถามผู้สูงอายุ คนพิการดู...
30 ตรม กำลังดี สำหรับคนเดียวนะ ชิวๆทำความสะอาดง่าย มีความปลอดภัย ถ้าคอนโดดี
ก็รัฐบาลปล่ิอยให้ต่างชาติกว้านซื้อบ้าน คอนโดกันแบบนี้ และเล่นราคากันจนราคามันสูงขึ้นเรื่อยๆ ถ้าไม่จัดการ คนไทยเองกว่าจะซื้อได้ยากมาก กว่าถึงวันนั้น ต่างชาติซื้อไปหมด ไม่เหลือให้คนไทยได้ครอง!!
เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ หมู่บ้านจัดสรรในเชียงใหม่ทุกวันนี้ เกินครึ้งเจ้าของคือจีน มีคนไทยรับเป็นนายหน้าให้ หลังละสองสามหมื่นเองราคามันเลยสูงเอาๆจนคนไทยตามไม่ทันแล้ว 😢
@@kokungbiolife4367 ต่างชาติซื้อบ้านไม่ได้นะครับ นอกจากจดทะเบียนบริษัทส่วนคอนโดซื้อได้ไม่เกิน49% ของยูนิตทั้งหมดแต่ส่วนมากก็คงใช้นอมินี จดทะเบียนสมรสกับคนไทย
จริง ไปดูเลยคอนโดพัทยาโครงการใหม่ๆ มีจัดโควต้าให้ต่างชาติซื้อเป็นหลายร้อยห้องในหนึ่งโครงการ คนจีนจองเหมาไป 250 ห้อง แล้วคนไทยกลับโดนคืนเงินค่าจองเฉย ตลกมั๊ย มันบ้ามาก ขำไม่ออกนะ เมืองไทยเป็นอะไรกันไปหมด แย่นะแบบนี้
@@Khem1991 ใช่คร้าบ คือเขาใช้คนไทยเป็นนอมินี จ้างเป็นชื่อคนไทยซื้อเลยครับ แต่เขามาอยู่ แอ๊บเหมือนเช่าต่อครับ เก็บโฉนดไว้ที่เขาเลยงับ น่ากลัวมาก
@@EmmTari รัชดาตามในคลิปนี้ก็เป็น ทั้งย่านเลย มีแต่คนจีน บางคอนโดเดินเข้าไปมีแต่ปล่อยเช่าให้ทัวร์ แล้วคนไทยจะไปอยู่ที่ไหนถามหน่อย คอนโดก็ไม่ได้มีเยอะๆแล้วเป็นแบบนี้ คือมันวิกฤติมากนะไม่ใช่เรื่องเล่นๆ ที่อยู่อาศัยคือปัจจัย 4 แล้วประชาชนของชาติจะมีเวลามีกำลังไปทำงานหารายได้เข้าประเทศได้ไง ถ้าแม้แต่ที่ซุกหัวนอนยังเป็นปัญหาที่ไม่แก้
เรียบเรียงเนื้อหาได้ดีมากครับ ถือว่าเล่าได้สมบูรณ์ การตัดต่อ เพลงบรรเลง ลงตัวหมด
คำถามสำคัญไม่ใช่อยู่อย่างไร แต่ควรถามว่าทำไมต้องอยู่ได้แค่ 24 ตร.ม. คนที่ออกแบบชีวิตแบบนี้คือพวกนายทุนที่กอบโกยกำไรมหาศาล ซึ่งรัฐบาลไม่ออกกกฎหมายมาควบคุม เชื่อว่าต่อไปคงมีคอนโดห้อง 20 ตร.ม. 19 ตรม.
ห้องใหญ่ๆก็มีให้เลือกไงครับ เขาไม่ได้บังคับ
ไม่ต้องต่อไป ตอนนี้ก็มี
ถ้าไม่มีคนซื้อก็ไม่มีคนขาย ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังนะคะ
มี กม. บังคับด้วยเหรอครับว่าต้องทำห้องแค่ 24 ตร.ม. เห็นห้องใหญ่ๆก็มี
เอางี้ดิมืงอยากอยู่แบบไหนมืงก็ไปสร้างเอง จบ ๆ หอพักส่วนใหญ่ 21ตรม-23ตรม แบบนี้อยู่แล้ว แต่ราคาก็ปรับไปตามขนาดห้องนะ เขาสร้างมาเขาคิดแล้ว เป็นผู้บริโภคก็ควรเลือกเอง ไม่ใช่เลือกแล้วค่อยมาคิดทีหลัง ลองไปสร้างตึก ที่ห้องกว้างมากกว่า 24ตรม ดูสิ ค่าห้องก็เอาที่อยากจะได้ เผื่อจะได้คิดใหม่ ไม่ใช่มีแต่ความคิดเห็นแก่ตัวขนาดดนั้น
สำหรับอยู่คนเดียว คิดว่า 24-25 ตรม คือลงตัวที่สุดแล้ว เคยอยู่ 30 ตรม แล้วรู้สึกว่าเยอะไป ใช้ไม่หมด
Content ดีมากค่ะ ชื่นชม
เป็นเรื่องน่าเศร้าที่ในไม่ช้าปัญหา homeless ในบ้านเราโดยเฉพาะในเมืองใหญ่ จะเหมือนอเมริกา ฮ่องกง คนรวยกระจุกอยู่ที่ landlord และ เจ้าของโครงการ
คงต้องเกิดขึ้น ทุกประเทศมีข้อดี ก็มีข้อเสียเราจะเอาแต่ข้อดีเค้ามาไม่ได้หรอกค่ะอยากเป็นอย่างญี่ปุ่น ก็ต้องรู้ว่า ทิศทางการพัฒนา สังคมเมือง จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ที่ดินเขตเมืองแพงขึ้น มาพร้อมห้องที่เล็กลงอยากพีฒนาเหมือนเขา ก็ต้องยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นแบบเขาได้
Such a great production.. superb content! Totally support your next project.
24 ตรม อยู่คนเดียว ถ้าห้องจัด lay-out ดีๆ มันก็อยู่ได้ไม่อึดอัดนี่นา นี่เคยอยู่ห้อง 21 ตรม ก็ไม่รู้สึกว่ามันอึดอัด แต่ก็ไม่ได้ซื้อ เช่าเอา ไม่คิดจะอยู่ กทม อยู่แล้วมันอาจเป็นปัญหาสำหรับคนอื่น แต่สำหรับเรา คนเดียวอยู่ห้องไซส์นี้ไม่ใช่ปัญหา แต่ถ้ามีครอบครัว เอาล่ะมันไม่พอแน่ๆแล้วเรื่องลิฟ์เต็ม รถติด อันนี้ชีวิต กทม แออัดก็ต้องเข้าใจอยู่แล้ว การอยู่ คอนโด น่าจะหมายถึงใกล้แหล่งทำงาน เดินทางสะดวก ถ้าลดการใช้รถยนต์ส่วนตัวได้ เราว่ามันก็ไม่ได้แย่ ถ้าไม่อยากเจอรถติดก็ต้องไปอยู่ ตจว
เตียงเป็นสิ่งที่เกะกะ ที่สุดในห้องโต๊ะ ตู้ ตู้เย็น รวมกัน ยังใช้พื้นที่ห้อง ไม่เท่าเตียงถ้านอนพื้นได้ ก็ประหยัดพื้นที่ห้องไปได้อีกมาก ถ้าทำไม่ได้ ก็ต้องหาวิธีเก็บเตียงให้เสียพื้นที่ห้องน้อยที่สุด
จริง ผมว่าธุรกิจ tiny house furniture ต้องมาแล้วล่ะ
อยู่ห้องเล็กก็ต้องปรับตัว มันไม่ได้ยากขนาดนั้น เรื่องเงินต่างหากที่จะสร้างปัญหาให้เรา ผมอยู่มาหมดแล้วห้องเล็กห้องใหญ่ต่างจังหวัดหรือในเมือง
ขอบคุณสำหรับเนื้อหาครับ 🙏🙏
ต้นต่อของปัญหาคือคนล้นโลก
คับตัวอยู่ได้ คับใจอยู่ยาก😊
คับที่่อยู่ได้ ถ้าคับตัวต้องเปลี่ยนเสื้อไซส์ใหญ่ขึ้น เพราะมันปริ ซิปแตก
มีบ้านภาระเยอะทั้งแรงกายแรงเงิน ถึงวัยนึงที่คุณต้องรับผิดชอบบ้านทั้งหลัง คุณจะอยากย้ายไปอยู่คอนโด(ในขนาดที่พอเหมาะกับครอบครัว)
ถ้าไม่ติด ฟิตเนส สระ ห้วยขวาง หา6000ได้ไม่ยาก ประหยัดไป 3 พัน เเต่ถ้าได้ใช้ฟิตเนส อะอาจจะคุ้ม เเต่ส่วนมากไม่คุ้ม เผลอๆ 4500 ยังมีเเต่อาจจะคอนโดมือสองเก่าๆ 20ปี ซึ่งอาจจะไม่เหมาะกับ ผญ
แอบกลับไปคิด ตอนเราเงินระดับ 20,000 ที่อยู่ 9000 แทบเป็นไปไม่ได้ ความเหมาะสมที่คิดคือ 3-5000 เรียกว่า หอพักเหอะ ปล. 10 ปีที่แล้ว ชานเมือง เด็กสมัยนี้กินหรู อยู่แพง มากขึ้น
เราชอบเช่าอพาร์ตเม้นอยู่ค่ะ คนน้อย ควบคุมง่าย ทำผิดกฎไล่ออกได้ ไม่ค่อยมีใครกล้าทำเสียงดัง ดื่มเหล้าปาร์ตี้ ที่จอดรถของใครของมัน ตื่นเช้ามาไม่ต้องเข็ญรถจอดขวาง เลือกแบบที่มีคนเฝ้าตึกตลอด มีคีย์การ์ด กล้องวงจร เดือนละ4-5พัน แต่อีกไม่นานเราก็ต้องซื้อคอนโดแล้ว แอบเครียดอ่ะ เพราะเคยเช่าคอนโดอยู่แล้วประสาทแดกมากค่ะ แต่นั่นล่ะ เราเช่าตลอดชีวิตไม่ได้ การซื้อคอนโดถือเป็นการออมทรัพย์ในรูปแบบหนึ่ง สักวันหนึ่งที่ร้อนเงินก็เอาเข้าไฟแนนซ์ได้
@@natachalee375 แต่หอพักค่าน้ำไฟ/หน่วย แพงกว่าคอนโดนะครับ
@@sarayutpintong1722 ใช่ค่ะ น้ำไฟของเรา ตกเดือนละ2,000 อันนี้คือเปิดแอร์ทุกวันเลย มีตู้เย็น และทีวี ค่าห้อง4,000+น้ำไฟ =6,000 บ. แต่คอนโดเริ่มต้น ค่าเช่าก็ 8,000 บ. ค่ะ ยกเว้นจะกู้ซื้อเอง ถ้าซื้อเอง ยังไงก็คุ้มค่ะ เพราะขายได้ ทุนคืน ยกเว้นดอกเบี้ย
อย่างน้อยฉันก็มีคอนโดไว้ซุกหัวแม้จะแค่30ตรม.ก็ตาม สู้ๆบอกตัวเอง ที่เหลือก็เก็บเงินวนไป
ทุนนิยมทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
หลายคนฝันจะประสบความสำเร็จในชีวิตอย่างน้อยขั้นต้นมีบ้านก็พอ แต่อาจลืมไปว่าคนในเจนเดียวกันมีกี่ล้านคน และมีคนที่ประสบความสำเร็จเช่นกันกี่ล้านคน และลืมไปว่า ที่ดินและทรัพยากรต่างๆมันมีจำกัดของมันอยู่อย่างนั้น รอให้แย่งชิงกัน และดันราคาขึ้นไป แต่ปัญหาคือในประเทศที่มีไม่กี่ตระกูลไม่กี่กลุ่มคน ฮุบที่ดินทรัพยากรต่างๆ ไว้ที่ตนเอง นี่ล่ะ
แล้วแน่คนชอบ ผมอยุ่บ้านมา30ปี บ้าน250ตรม จนทุกวันนี้มาอยุ่คอนโด30ตรม กลับชอบมากกว่าบ้านมาก
โดนทุกประโยคเลย
คุณน้ำบ้านรวยมากกอ่าา แบบโคตรดี
มองอีกมุมนึง ผมว่าถ้าในเมืองมีจุดพักผ่อน ลานกิจกรรม สวนสาธารณะมากพอให้คนเดินถึงไปพักผ่อนได้ง่ายๆ การสร้างอาคารมันจัดระบบผังเมืองได้ดีกว่าการสร้างบ้านนะครับ ทุกวันนี้ประเทศไทยเมืองขยายออกไปเยอะมาก จนรบกวนให้พื้นที่ธรรมชาติหรืออะไรต่าง ๆ ก็ลดลงไปด้วย อย่างบ้านตัวผมเองที่อยู่นอกเมือง เมื่อก่อนธรรมชาติดีมาก มีทั่งที่ว่าง มีนกหลายพันธุ์ มีแมลง ผีเสื้อ หิงห้อย แมลงปอ ทุกวันนี้ที่ว่างกลายเป็นหมู่บ้านจัดสรรไปเกือบจะหมด ไม่ก็คนสร้างบ้านเดี่ยว ธรรมชาติหายไปจนน่ากลัวครับ.. นกบางชนิดไม่มีอีกเลย ผีเสื้อแมลงปอ หิงห้อยหายไปเลย แล้วมันน่าจะส่งผลต่อการวางผังเมือง ถนน ฯลฯ ได้หลายเรื่อง... ส่วนเรื่องที่พักอาศัยในเมืองมันแพงขึ้น รายได้คนไม่สอดคล้องกับค่าครองชีพ หรือขนาดที่อยู่อาศัยนั้นก็เป็นอีกปัจจัยที่หลีกเลี่ยงไม่ได้แน่นอนแต่สุดท้ายแล้วมันก็แล้วแต่วิถีชีวิตและความสะดวกของแต่ละคนอีก ถ้าถามคนขี้เกียจอย่างผม อยู่คอนโดก็ดีคับ ห้องไม่กว้างก็ไม่ต้องดูแลเยอะ อะไรพังก็เรียกช่างมาซ่อม ความปลอดภัยก็ดี ไปทำงานก็ง่าย ความเป็นส่วนตัวก็ถือว่าดี😂
ถูก ปัญหาคือประเทศไทยไม่มี public space ดีๆที่เข้าถึงได้ สวนสาธารณะน้อยมากกก ห้องสมุดน้อยและห่วยจนเรียกว่าไม่มีก็ได้ national park ห่วยไกลและเปลี่ยนอันตรายซะจนคนส่วนมากใช้งานไม่ได้ ผลที่เกิดคือเดี๋ยวนี้คือคอนโดในกทมแต่ละโครงการจะทำสวนสาธารณะกันขึ้นมาเอง มีเทรลให้เดินให้วิ่งอะไรไป ซึ่งก็จะแพงทั้งราคาและค่าส่วนกลางขึ้นมาอีก เช่นแสนสิริที่ถนนรัชดา มีส่วนกลางอลังการ แต่ราคาก็กระฉูดเอื้อมไม่ถึง คำถามคือทำไมรัฐไม่ทำให้ดี ทำไมต้องให้ประชาชน DIY ทำสวนสาธารณะกันเอง ใครรวยมีคอนโดแพงๆก็ดีไป แต่คอนโดอพาร์ตเมต์ไหนจนก็ไม่มี เหลือมล้ำได้อีกแถมไม่คุ้มทางเศรษฐกิจด้วย ถ้ารัฐทำมันจะประหยัดกว่าเพราะหารต้นทุนกันแล้วยังใช้ได้ทุกคน
งานมันกระจุกตัวกันแต่ในเมือง
เห็นด้วยเลยครับ เพราะประเทศนี้ความเจริญ และโอกาศทางอาชีพทางการงานมารวมศูนย์อยู่ที่กรุงเทพที่เดียว ถ้าจะแก้ไขต้องแก้ที่โครงสร้างระบบด้วย ไม่งั้นอนาคตรุ่นต่อๆไปจะแย่กว่านี้อีกแน่นอน😢
เลือกก้าวไกลครับ ขายของๆ 55 😂
ห้องคอนโดสมัยนี้มีขนาดเล็กเกินไป อยู่เเล้วอึดอัด สร้างเล็กลงเล็กลงทุกวัน Developer รวยอยู่คนเดียว
บ้านน้องผู้ชาย น่าอยู่มาก แต่ไกลจริงค่ะ
ขอความเห็นคนที่ขับรถใหญ่ไปทำงานหน่อยเพราะอะไรถึงเลือกใช้รถใหญ่ในการขี่ไปทำงานส่วนตัวผมเคยขี่รถใหญ่ไปทำงานแต่มันช้ามากกว่าจะไปถึงไหนจะน้ำมันก็กินเยอะอีกต้องตื่นเช้ามากถ้าบ้านอยู่ไกลต้องเผื่อเวลาขับรถอีกตอนนี้ผมเลยเลือกขี่มอไซไปทำงานส่วนตัวผมว่ามอไซมันขี่สบายมากถึงไวมาก
เราคิดว่าหลายๆบ้านไม่ให้ลูกขับมอไซค่า บ้านเราบ้านแฟนเราก็คือห้ามเลยเพราะเวลาเกิดอุบัติเหตุอะไรมันเสี่ยงกับชีวิตมากกว่าค่ะ แฟนเราเลยขับรถ เพราะงานเค้าต้องไปหาลูกค้าหลายที่บางทีมีขนของเยอะด้วย ส่วนตัวเราเองใช้รถสาธารณะค่าเพราะเราคิดแล้วว่าไปออฟฟิศนั่งรถตู้สะดวกและประหยัดกว่าขับรถ ไม่ตัองหาที่จอดไม่ต้องจ่ายค่าทางด่วนคนเดียวแพงๆ วันที่ต้องไปที่อื่นก็เรียก grab เอาคุ้มกว่าค่ะ
มอเตอร์ไซค์เร็วกว่าเพราะซอกแซกมั้งครับ... ซึ่งเอาจริง ๆ เราก็ปฏิเสธยากว่าที่ซอกแซกกันทุกวันนี้ส่วนใหญ่มักมีความเกี่ยวข้องกับการไม่เคารพกฏจราจรซะด้วย... แต่ก็อย่างว่านะครับ ปัญหามันจุดใต้ตำตอ แก้ยากจริง ๆ :-)
@@TrpBpt เห็นด้วยค่า เอาตามตรงเวลาขับรถใหญ่แล้วเจอมอไซมาเบียดมาแทรกอึดอัดมากค่าา กลัวชน 🥲 เราก็ขับไม่แข็ง อีกฝั่งก็ดูไม่ห่วงตัวเองกันเลยย
สุดท้ายมันอยู่ที่ความหิวของแต่ละคน ถ้าเราต้องการมากก็ต้องพยายามมาก โดยมีตัวแปร Rate ที่ชื่อ ความสามารถ โชค พื้นฐานชีวิต สังคม เป็นตัวคูณของสมการนี้เราสามารถที่จะหิวนิดเดียวไปอยู่บ้าน ตจว ไกลๆได้นะ แต่แน่ใจจริงๆเหรอว่าจะมีความสุขกับบ้านหลังเล็กๆแค่นั้นจริงๆ ความสะดวกสบายที่มีแค่ในเมืองหลวงมันก็หลอกล่อใจมิใช่น้อยสุดท้ายนี้อยู่ที่ว่าความสุขของเรามันอยู่ที่ไหนจริงๆ ซึ่งการหาให้เจอมันยาก และไม่แน่นอน วันนึงฉันมีความสุขกับ บ้านใหญ่ใจกลางทองหล่อ ติดรถไฟ4สถานี ติดห้าง โรงพยาบาล ตลาดคนเดิน แต่ตอนอายุ50-60 เบื่อละ ขอไปอยู่บ้าน ตจว ง่ายๆทำกับข้าวจ่ายตลาดแบบลุงป้าที่น่ารักก็เป็นได้ หรือจะเป็นลุงๆป้าๆอยู่ กทม ไปเดินห้างสับๆแบบตัวตาตัวยาย ก็ได้เช่นกัน โดยทุกอย่างก็ถูกคลุมเอาไว้ด้วยคำว่า เงิน อีกทีนึงว่าเราจะมีสิทธ์เลือกแค่ไหน
คิดว่าทุกคนต้องการมีบ้านเป็นของตัวเองเพื่อความมั่นคงในวัยชรา แต่บ้าน/คอนโดยุคนี้มันแพงเกินกว่ารายรับของเราจะผ่อนไหว จึงปล่อยความฝันให้เป็นแค่ความฝันไป และอยู่ไปวันต่อวันก่อนถ้าบริษัทสามารถกระจายไปตั้งในตจว.ได้คงสามารถช่วยลดราคาบ้านหรือคอนโดในกทม.ได้บ้างเพราะคนทำงานก็จะไม่มาแออัดกันในกทม.
คนสมัยก่อนอดทนมากเพื่อจะได้มีบ้าน พอแก่ตัวก็มีที่ซุกหัวนอน แต่ประเทศไทยถ้าพอใจกับการเช่า ก็ต้องวางแผนในอนาคตให้ดีเพราะเมื่อไม่มีรายได้จะเอาอะไรจ่ายค่าเช่า
จริง พออายุเยอะแล้ว เค้าแทบไม่อยากให้เช่า
แล้วทำไมประเทศเราถึงกระจุกความเจริญ โอกาสต่างๆ การจ้างงานไว้แค่ที่กรุงเทพและปริมณฑลหรอครับ จริงๆมันแก้ได้แค่ต้องปรับที่โครงสร้าง ส่วนตัวผมอยู่พื้นที่ต่างจังหวัดที่ห่างไกล มุมมองของผมในฐานะของคนตจวเลยคืออัตราการจ้างงานน้อยและความเจริญไปไม่ถึงครับ อยู่ตจวที่ห่างไกลถ้าไม่ค้าขายก็รับราชการ มีอยู่แค่นี้เลย แล้วทำไมงานและโอกาสต่างๆถึงกระจุกอยู่แค่กทมล่ะ ทำไมไม่กระจายโอกาส การลงทุนต่างๆมาที่ตจวบ้าง เพื่อให้เกิดการจ้างงานที่มากขึ้นในพื้นทีตจว คนgenเราก็ไม่ต้องดิ้นรนเข้ากทมแล้ว เลือกทำงานออฟฟิศใกล้บ้านได้ เป็นผลให้ไม่ต้องแออัดอยู่คอนโดเล็กๆที่ค่าเช่าโคตรแพง หรือมีความเหลื่อมล้ำอย่างเช่นคนที่มีบ้านอยู่แล้วเท่ากับมีต้นทุนทางชีวิตที่เหนือกว่า ใดๆก็ตามผมเข้าใจครับว่าเรื่องเหล่านี้มันแก้ได้ยาก เป็นปัญหาระดับโครงสร้าง แต่อย่างน้อยๆเราควรตระหนักถึงปัญหานี้กันได้แล้วนะครับ อนาคตประเทศไทยอยู่ในมือพวกคุณ ขอบคุณครับ #ก้าวไกล
มีคนบางกลุ่มเสียผลประโยชน์
ที่ดินในกทมเป็นของใคร คนพวกนั้นนั่นแหละที่อยากให้ทุกอย่างมันโตแค่ที่นี่ แล้วคนที่ได้ประโยชน์จากสิ่งนี้คือพวกเจ้าของที่ดินและนายทุนไม่กี่ตระกูล ส่วนคนกทม.มุนดเงินเดือนชนชั้นกลางทั่วๆไปก็อย่างที่เห็น ไม่มีที่จะอยู่ ทั้งน้ำท่วม PM2.5 รถติด เดินทางใช้เวลานานและเหนื่อยมาก แถมยังโดน MRT BTS ขูดรีดแพงๆอีก
เกาหลีใต้ 50%ของประชากรก็อยู่เมืองหลวงคับ
@@SodDeemak-zf1lt ถ้ายังไม่ยอมกระจายความเจริญออกมาจาก กทม ปัญหาเรื่องที่อยู่อาศัยในอนาคตของ กทม ก็คงไม่ต่างจากเกาหลีใต้ซึ่งตอนนี้วัยทำงานทั่วไปนี่แทบไม่มีโอกาสซื้อบ้านได้เลย ต่อให้เก็บเงินทั้งชีวิตหรือผ่อนจนเกษียณก็ไม่หมดอีกอย่างที่เกาหลีใต้มีความกระจุกตัวของประชากรมากส่วนหนึ่งก็น่าจะมาจากภูมิประเทศด้วย ซึ่งพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นภูเขา มีที่ราบแค่30% ที่ราบที่กว้างๆหน่อยก็ตรงแถบเมืองหลวงชายฝั่งตะวันตกนั่นแหละ คนเลยไปกระจุกอยู่เยอะ ถึงกระนั้นถ้าเทียบการพัฒนาเมืองรองของไทยกับเกาหลีใต้นี่ห่างชั้นกันเยอะ เมืองหลวงกับเมืองรองบ้านเขาไม่ได้โตห่างกันหลายสิบเท่าเหมือนของไทย
เบียดเสียดเช้ายันเย็นทุกวันมันไม่ไหวหรอกชีวิตแบบนั้น ไม่รู้จะเกิดมาทำไม
ละบางคนเสือกแซะว่า ไม่ปล่อยวาง ไม่พอใจในสิ่งที่ตนมี โดยไม่คิดสักนิดว่าทำไม่คนไทยมีที่อยู่เล็กลงเรื่อยๆ
เป็นคลิปที่ดี แต่ข้อมูลไม่มีอะไรลึกเลย จะสัมภาษณ์ TDRI เพื่ออะไรไม่เห็นได้อะไรที่เป็นข้อมูลเชิงวิเคราะห์เลย
ถ้าผมเป็นรัฐจะ absorb 30-50% ให้ประชาชนซื้อที่อยู่อาศัย แต่เวลาขายต้องคืนรัฐ
รู้สึกประเทศจีน จะมีอะไรประมาณนี้นะ
คำถามสุดท้ายก็ยังตอบตัวเองไม่ได้เลย นอกจากเอาชีวิตในแต่ละวัน
จร้งๆ ก็พอนะ ปกติ คนเดียว ก๋ไมาใช้ พื้นที่มากเท่าไหร่นะ
บางที่ แค่ 21 ตรม เองนะ ลุมพีนี อะคะ
ชอบตรงมุมกาแฟ ที่ทำไว้กินเองครับ😂
ตอนหนุ่ม สาว เราชอบอยู่ห้องแบบคอนโดใกล้ที่ทำงาน พอแก่ตัวมาอยากอยู่บ้านเป็นหลัง บั้นปลายชีวิต ชีวิตออกแบบได้ตามไลฟสไตล์
มาขอนแก่นผมมีบ้าน/ที่ดินเยอะรอคุณเป็นเจ้าของอยู่
คอนใด ใจกลางเมืองต่างชาติเยอะ เค้ารวย เค้ามีเงินซื้อ บางห้อง ตอนนี้ คนไทยเช่าต่างชาติอยู่ … เศร้าใจ
ใช่ เจอแบบนี้เหมือนกัน อยากรู้ว่าแต่ละพรรคมีนโยบายกับเรื่องนี้ยังไงบ้างนะเนี่ย ปัญหาใหญ่มาก
ทำคลิปออกมาดีมากคะ น่าสนใจ #จากมนุษย์บ้านไกล
ลองดู ยูทูป ประเทศญี่ปุ่น คนเสียชีวิตอย่างเดียวดาย ในคอนโดแคบๆ เสียชีวิตอย่างเดียวดาย...
กว้างแต่อยู่กันเยอะมาก
ส่วนตัวแล้วไม่ชอบอยู่คอนโค ไม่ว่าคอนโดจะสวยแค่ไหน เดินเข้าไปทีไรรู้สึกอยู่ได้ไม่นาน อยากลงมาเดินบนพื้น จริงๆแล้วระบบประสาทที่ไม่สามารถสัมผัส บริเวณอันกว้างขวางได้ มันมีผลต่อจิตใจ
เงินเดือนสองหมื่น ค่าเช่าเก้าพัน!!! เติมน้ำมันเท่าไหร่?!! ต้องผ่อนรถไหม??????
ช่องคุณภาพ
ผมเป็นคนนึงที่ยอมทิ้งเงินเดือนและความก้าวหน้าในกรุงเทพ กลับมาหางานที่บ้านต่างจังหวัด เงินเดือนหายไปเกินครึ่งแต่ได้อยู่บ้าน เรื่องรายได้ค่อยมาหาเพิ่มเอาครับ
มันระยำตรงที่คอนโด 21 ตรม.ยังทำออกมาขายเป็นล้านๆนี้แหละ ชนชั้นนายทุนมันกะว่าไม่ให้ชาวบ้านลืมตาอ่าปากกันได้เลย
ถามว่าที่นายกเศรษฐาสิครับ บ้านแพงชิบ
ต้องหาส่วนกลางดีๆและมีความกว้างขวางระดับนึงครับ ถึงอยู่ห้องเล็กก็จะไม่อึดอัดครับ และเราได้ใช้ส่วนกลางได้คุ้มค่าเช่าด้วย
เงินจะใช้แต่ละเดือนยังไม่พอแค่คอนโดที่มากกว่า 30 ตร.ม ขึ้นไปได้ก็หรูแล้ว บ้านเก่ามือสองแทบนนท์ยังล่อไป 6 ล้านเลย ขนาดเป็นทาวน์เฮาท์มือหนึ่งก็ยังราคา 6 ล้านเลย จะเอาปัญญาที่ไหนไปซื้อละ
น้องผู้หญิงที่เช่าคอนโดอยู่ ค่าเช่าเดือนละ 9000 บาท ในขณะที่เงินเดือนตัวเองสองหมื่นกว่าๆ น่าเห็นใจมากจริงๆครับ แต่ถ้าไม่เช่าคอนโดใกล้ที่ทำงาน แล้วต้องอยู่บ้านตัวเองที่อยู่ไกลจากที่ทำงาน ค่าเดินทาง+ชั่วโมงในการเดินทาง มันแพงและนานมาก ก็ไม่ไหวเหมือนกัน It is the lesser of two evils ทางเลือกไหนก็แย่ เพียงแต่จะแย่น้อยกว่า หรือ แย่มากกว่า น้องผู้หญิงเคยพิจารณาทางเลือกที่สามมั้ยครับ คือ ลองหางานใหม่ใกล้ใกล้บ้านตัวเอง เงินเดือนอาจจะน้อยลง แต่ได้อยู่บ้านตัวเอง ไม่ต้องเสียค่าเช่า เสียค่าเดินทางแพงๆ และเสียเวลาหลายชั่วโมงบนท้องถนน ผมเองมีคอนโดให้เช่า ขนาดห้อง 23 ตารางเมตรเหมือนกัน ผมซื้อห้องคอนโดเปล่าๆมาตกแต่ง ลงทุนค่าตกแต่ง (ประมาณสองแสนบาท) รวม เฟอร์นิเจอร์ เครื่องใช้ไฟฟ้า ชั้นวางของ+ตู้ใส่ของติดผนังรอบห้อง พยายามออกแบบให้สามารถใช้พื้นที่ขนาดเล็ก 23 ตารางเมตรให้เกิดประโยชน์สูงสุด ใช้ทั้งพื้นที่ทางอากาศและพื้นที่ใต้เตียงไว้สำหรับเก็บของให้ได้มากสุด คอนโดผมอยู่ใกล้กับเมกะซิตี้บางนา ซึ่งใกล้แหล่งงานจำนวนมาก หลังจากได้ดูห้องคอนโดของน้องผู้หญิงแล้ว ผมรู้สึกว่า ผมตัดสินถูก ผมยอมเสียเงินลงทุนตกแต่งห้องคอนโดของตัวเองที่ลงทุนซื้อไป ให้น่าอยู่ เพื่อให้ผู้เช่ารู้สึกคุ้มค่ากับเงินค่าเช่า วันนี้ผมเข้าใจชีวิตของคนรุ่นใหม่ที่อยู่คอนโดในเมืองมากขึ้น อยากให้ผู้เช่าคอนโดของผมอยู่อย่างมีความสุขในสภาพห้องที่ตกแต่งโดยเน้นฟังก์ชันการใช้งานเป็นสำคัญ
เศรษฐีรวยระดับโลก ประชาชนจนโคตรๆ
แล้วตูบยังจะให้ขายบ้านให้ต่างชาติมาแย่งชื้อได้อีก ต่อไปราคามันจะสูงขนาดคนะรรมดาเช่าได้ 15 แบบฮ่องกงอย่างนี้เหรอ
อยู่คนเดียว พื้นที่ 24 ตรม ก็ไม่ถือว่าเล็ก ผมเคยอยู่แบบนั้นก็สบายๆ วันหยุดอ่านหนังสือ เล่นเกมที่ห้อง ไม่ต้องเสียเวลาทำความสะอาดเยอะตอนนี้มาอยู่บ้านเดี่ยว พื้นที่สองร้อยกว่าตรม ทำความสะอาดทีเหนื่อยมากครับ ปล. แต่เวลาเดินทางไปทำงานจากคอนโด หรือจากบ้านแทบไม่ต่างกันครับ
แม่งแต่ละห้องปิดประตูดังโครม สะดุ้งตื่นทุกครั้ง ปัญหาอยู่ร่วมกับพวกพ่อแม่ไม่สั่งสอนต่ำตมคอนโด
ผม อายุ35 ไปซื้อที่ 12 ไร่ สร้างบ้านอยู่ที่บ้านนอก หมู่บ้านเกิดของภรรยาคิดว่าจะอยู่แบบ เงียบสงบเรื่องพื้นที่ ใหญ่ซะใจรถบัส ขับเข้ามา หมุนวนพร้อมกันได้ 10 คันไม่ชนกันแต่สิ่งที่ผมต้องเจอคือ ความวุ่นวาย รถพุ่มพวง เปิดลำโพงทุกเช้า ญาติพี่น้องโคตรเง้าของภรรยา วุ่นวายมาก คุยกันแต่เรื่องชาวบ้าน มีงานอะไรในหมู่บ้าน ก็ต้องมาตามผมไปเรื่องของกิน ต้องซื้อมาตุนแล้วทำกินเอง เพราะไม่มีแม้แต่ ร้านตามสั่ง อะไรเสีย ในบ้าน ต้องรอช่างจากในอำเภอ กว่าจะมาได้หลายวันนก งู แมงปอง เจอแทบจะวันเว้นวัน แล้วงูนี่ เจอแต่ชนิด สีดำๆ หลอนมาก หลังๆ มีคนปีนเข้ามาในบ้านอีกสุดท้ายตอนนี้ ย้ายกลับมาอยู่ กทม คืน สบายใจกว่ามาก
จริงครับ เจอเหมือนกัน ไปซื้อแถวนครปฐมไอ้พวกวัดรอบๆมันเปิดเพลงแต่เช้าตีสี่ตีห้า ปลุกให้คนไปทำบุญ พวกชาวบ้านแถวนั้นก็ใช่ย่อยหาความสงบไม่ได้ ทั้งเผาไร่ สุดท้ายก็ขายถูกๆทิ้งไปแล้ว ใครคิดจะไปอยู่ต่างจังหวัดหวังชีวิตสงบก็คิดให้ดีแล้วกัน
เห็นด้วยเลยคับ แถวบ้านผมวันดีคืนดีจะกลางวันหรือกลางคืนก็แล้วแต่ ใครก็ไม่รู้ขับรถมาจอดหน้าบ้านปิดไฟมืด... ลุ้นแค่ว่าจะเอาของผิดกฏหมายมาซุก จะมาแอบพรางตัวหรืออะไรก็ไม่มีทางรู้ได้เลย..
@@TrpBpt ปกติผมจะ ไม่นอนกลางคืนผมเล่นเกมส์ ประมาณตี1ชอบมีเสียง มอเตอย์ ขับมา แล้วมาดับรถไหลมา แถวหน้าบ้าน แบบนี้ก็หลอนเหมือนกันครับ
ปัญหาที่คุณว่ามา มีวิธีการแก้ไขหรือรับมือได้ไม่ยาก ( เราเป็นคนต่างจังหวัด) แต่ที่รับมือไม่ได้จริงๆเลย คือเรื่องคนปีนเข้ามา แล้วพื้นที่ใหญ่ขนาดนั้น คือน่ากลัวมากๆๆ
@@atchauasri6879 เรื่องที่ผมเล่า กับบางคนอาจไม่เป็นปัญหาครับ เช่น คนที่ชอบงานสังคม คนที่ชอบทำอาหาร คนขยัน แต่มันดันเป็นปัญหา สำหรับ คนขี้เกียจแบบผมแล้วผม ดัน ชอบความเงียบสงบ ไม่ชอบฟังเรื่องคนอื่นแบบ บ้านนั้นออกรถ บ้านนี้เลิกกับผัว คือ เจอหน้ากัน พูดแต่เรื่องชาวบ้าน
24ตร.ม.ก็ไม่ได้แคบเลยนะเอาจริง ยกเว้นอยากเตะบอลในห้อง5555
อีก 30 ปี คนวัยทำงาน จะเกษียน คนรุ่นใหม่ ที่จะมาทำงานแทน มีไม่ถึงครึ่งเพราะคนรุ่นนี้ ไม่ค่อยมีลูกกัน แค่ตอนนี้ไทยก็เข้าสู่สังคม ผู้สูงอายุแล้ว
ชีวิตในเมือง vs ชีวิตตจว.
ห้องฉันประมาน19ตรมเองมั้ง 😢
คอนโดขนาดนี้ ข้ามไปฮ่องกงคือเกินแสน ต่อเดือน เฉพาะเช่า
23 ตรม. เล็กมากๆ เลย หลายปีก่อนของ LPN 25 ตรม. ว่าเล็กแล้ว ปัจจุบันคอนโดคงเล็กลงๆๆๆ
รู้สึกห้องเล็กไปอ่ะ ถ้าจะซื้อสักทีต้อง 35 ตรม ไม่งั้นแคบเกิน
เราโชคดีที่บ้านพ่อแม่และครอบครัวทั้งหมดอยู่ในกรุงเทพ บ้านอาจจะไกลจากย่านเศรษฐกิจ(พวกอโศก สุขุมวิท)ใช้เวลาต่อรถเมล์และบีทีเอสเกือบชั่วโมงก็จริงแต่ถ้าคิดถึงค่าที่พักในกทมแล้วมันก็เป็นหมื่นๆ เราอยู่กับที่บ้านค่าบ้าค่าอาหารไม่ต้องเสีย พ่อแม่เราเขาก็มีเงินดูแลตัวเอง เรามีหน้าที่แค่ซัพพอร์ตตัวเอง นั่นเป็นอีกปัญใจที่แผนเก็บเงินเราทำได้ตรงตามเป้าหมายตลอด
เป็นอีกปัจจัยนะคะ
มาฟังคลิปนี้ทำให้รู้เลยว่าไม่มีความง่ายสำหรับคนต้นทุกต่ำ ยากทุกยุค สมัยนั้นเรียนราม ทำงานไปด้วย เงินเดือน 4,000 บาท แฟนเงินเดือน 4,500 ตัดสินใจร่วมกันว่าจะมีที่อยู่ เพราะเป็นเด็กต่างจังหวัดจึงตัดสินใจซื้อคอนโดร่วมกัน ไม่มีเงินมัดจำจึงต้องจองโครงการที่เพิ่งจะเริ่มถมที่ แต่ราคาเสร็จสรรพ คือ 490,000 เสี่ยงผ่อนเอา สองปีต่อมาจึงได้เข้าอยู่โครงการอยู่อ่อนนุชกลางซอย แต่ทำงานสุขุมวิท 20 อีกคนทำคลองเตย สมัยก่อนนั่งแต่รถเมล์ รถสองแถว หรือเรือ คือออกจากบ้านแต่เช้า กลับถึงบ้านเกือบสองทุ่ม ไม่มีสังคม เพราะเป้าหมายหลักคือทำงาน เรียนให้จบ และสร้างครอบครัว ป้าบอกเลยว่าลำบากมาก แต่โชคดีที่สู้กันทั้งคู่ และไม่เคยได้ใช้เงินฟุ่มเฟือยเลย เลยสร้างตัวได้ ปัจจุบันอายุ 55 หมดหนี้ มีบ้านอยู่ ไม่ร่ำรวย แต่ไม่ลำบาก มีรายได้เล็กน้อยให้มีกินไปจนตาย จึงขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนสู้ๆ และจัดลำดับความต้องการของตัวเองให้ดี อย่าตามกระแสสังคม หรือโซเชียล แล้ววันหนึ่งเราจะถึงเส้นชัยที่ใฝ่ฝันค่ะ
เก่งจริงๆ
จะว่าไป รุ่นพวกเรา การเดินทางลำบาก แต่มีหนทางซื้อบ้านเป็นของตัวเองได้ง่ายยกว่าเด็กรุ่นนี้จริงๆ ค่ะ แต่เด็กรุ่นนี้ก็มีพ่อแม่ช่วยเหลือดีกว่ารุ่นพวกเรา พ่อแม่รุ่นพวกเรา มักจะยากจน จนเราต้องปากกัดตีนถีบ เลี้ยงตัวเองและดูแลพวกท่านยามแก่เฒ่า
คนสมัยก่อนผ่อนบ้านหลายๆหลังยังได้สมัยนี้จะผ่อนบ้านหลังหนึ่งยังยากเพราะราคากับเงินเดือนมันต่างกัน
พูดเฉพาะมุมของพนักงานประจำนะครับ
ก่อนทำงาน:
ฉันจะหาเงินไปซื้อบ้านในฝัน
ฉันจะซื้อรถในฝัน
ฉันจะยอมเหนื่อยกับงานเพื่อใช้ชีวิตอย่างที่ฉันต้องการ
หลังมีงาน:
หาซื้อที่พักใกล้ที่ทำงาน
หาซื้อรถที่พอจะให้เดินทางไปทำงานได้
เหนื่อยแทบตายสุดท้ายก็ไม่ได้ใช้ชีวิต เพราะต้องถวายชีวิตให้กับงาน
มีเงินเก็บ มีอิสระทางการเงินอีกทีคือ อายุปาเข้าไป 60 กว่า ชีวิตที่เคยอยากใช้ในวัยรุ่นก็ทำไม่ได้
พนักงานประจำหลายๆคนก็วนลูปแบบนี้ไปเรื่อยๆ นอกจากจะออกไปทำธุรกิจเองและประสบความสำเร็จ แต่มันก็ไม่ใช่ทุกคน
ใช้ชีวิตให้มีความสุขกับปัจจุบันดีที่สุด
ชอบท่อนสุดท้าย "แต่มันก็ไม่ใช่ทุกคน" ต่อให้ประเทศมันเจริญแบบเมืองนอกได้ ยังไงก็เป็นทุกคนไม่ได้จริงๆ ชีวิตทุกชีวิตมีค่าเท่ากัน แต่ทรัพยากรมันไม่ได้มีพอสำหรับทุกคน สุดท้ายเลยต้องมานั่งแข่งขันกันเพื่อให้ได้มันมา
คนรุ่นก่อนเหนื่อยกว่านี้อีกเพราะลูกเยอะ
@@dontreekhrutdilakanan8548 ไม่หรอกครับ สังคมต่างกัน
ไม่เชื่อลอง สมัยนี้มีลูกจำนวนเท่ากับสมัยก่อน คงจะเหนื่อยกว่าแน่ๆ
ต้องไปบวชครับสบายสุด บวชดีๆมีเงินเก็บเยอะด้วย
สมัยเข้ากรุงเทพ20ปีที่แล้ว อยู่ 24ตรม. คือผมรู้สึกหดหู่มากนะ ไม่ชอบเมืองกรุงเลย ไม่ชอบที่แคบ น้ำท่วม รถติด และคนเยอะๆครับ ต้องขอขอบคุณอินเตอร์เน็ตความเร็วสูง ที่ทำให้ผมไม่จำเป็นต้องอยู่แบบนั้นอีกต่อไป มาอยู่ต่างจังหวัดชิลๆ อยากตื่นตอนไหน อยากทำอะไรตามใจเรา ชีวิตไม่เร่งรีบ มีความสุขมากครับ ^_^
เคยอยู่หอและชอบมาก ไม่รู้สึกอัดอัดอะไร ทำคควาสะอาด ดูแล ง่าย แปบๆเสร้จ ถ้าเหงาก็ไปเดินตลาด นั่งเล่นอะไรก็ว่าไป พอกลับมาอยู่บ้านกับรู้สึกเเหนื่อยต้องดูแลในสเกลที่ใหญ่ขึ้นมาก
ปกคลิปสวยมาก กดเข้ามาเพราะปกเลยแล้วเนื้อหาก็ดีมากๆ เราดูไม่เบื่ออีกอย่างเลยคือบังเอิญมากพี่ผชในคลิปบ้านไกล้เราเลย แล้วทุกวันนี้เราก็คือนั่งรถไฟฟ้าสายสีเดียวกัน เพื่อไปมอทุกอาทิตย์แล้วคือเดินทางแต่ละทีมันเหนื่อยมาก นานมาก แต่ก็แลกกับความสุขเล็กๆที่ได้ไปเจอหน้าคนที่บ้าน
เคยใช้ชีวิตอยู่ในกรุงเทพอยู่ 2 ปี ได้ไปคอนโดของพี่ที่รู้จักที่นั่น เป็นอะไรที่ว๊าวมาก อยากมีอยากได้เพราะรู้สึกหรูดี แต่พอใช้ชีวิตได้ซัก 1 ปี ( ผมอยู่ห้องเช่าถูกๆ ) พบว่าชีวิตไม่ง่ายเลย พอ 2 ปี กลับบ้านโดยยังไม่รู้ว่าจะทำอะไร จนโต๋เต๋อยู่ 6 เดือน จนได้งานที่มั่นคง บ้านก็อยู่บ้านเล็กๆของเราต่อก็มีความสุขดีครับ ไม่ต้องเร่งรีบดี แต่ก็ยังชอบสีสันแสงสีต่างๆในเมืองกรุง ถ้าได้ไปเที่ยวพักผ่อนไป แต่ไปทำงานคงไม่ไหว เพราะใช้ชีวิตอยู่แต่บ้านเกิดมาโดยตลอด เป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ เพราะอยู่ไหนก็ทำงานเหมือนกัน ขอให้มีความสุขกับจุดที่อยู่และพอใจก็พอ
ทุกอย่างอยู่ที่ความพอใจครับ
ความพอใจของแต่ละคน ไม่เท่ากัน พื้นที่เดียวกัน มันอาจกว้างสำหรับผม แต่เล็กมากสำหรับคุณ
ใช่ คิดถึงเหมือนกันค่ะ
อยากอยู่แบบญี่ปุ่นหรอ พท มากกว่า 24 ตรม เป็นของจีนหมดแล้วนะ คนไทยส่วนน้อยที่เป็นเจ้าของ จีนมาลงทุนให้ไทยเช่าแพงไปต่อ อะไรที่เคยเห็นในญี่ปุ่นเริ่มเห็นในไทย แต่ไม่ใช่ด้านดีๆนะ
อยากขอบคุณยายมากๆ เลยที่ซื้อตึกแถวไว้ แถวหัวลำโพงเยาวราช ไปทำงานในเมืองก็สะดวกมากๆ กับบ้านเดี่ยวอีกหลังของยายแถวรามอินทรา กับที่ดินอีกนิดหน่อยแถวนั้น ตอนนี้ยายเสียแล้ว แล้วเรายังไม่มีครอบครัว ยังนึกไม่ออกเลยว่าถ้ามีครอบครัวจะต้องอยู่ยังไงต่อ ไม่เป็นไรช่างมัน ไว้ค่อยคิด แต่อยากขอบคุณยายมากๆ อย่างน้อยก็มีบ้านอยู่ ใกล้เมืองเดินทางสะดวกมากๆ ขอบคุณครับ
เป็นคลิปที่ตัวอย่างทั้ง 2 ฝั่งชัดเจน แต่ถ้าพูดตรงๆคือข้อมูล TDRI ไม่ได้ช่วยเสริมความเข้าใจหรือลงลุกไปที่ไหนเลย เหมือนนั่งฟังสิ่งที่เราก็รู้กันอยู่แล้ว เห็นชัดๆไม่ได้ต้องพึ่งนักวิชาการเลย กลายเป็นว่าน้องที่ถูกสัมภาษณ์ทั้งสองคนกลับให้ข้อมูลที่จริงกว่า ชัดกว่า เข้าถึงได้มากกว่า แอบงงนิดหน่อยว่าแล้วจะยังไงต่อ มีข้อเสนออะไรต่อไหม รูปแบบพัฒนาที่องค์กรคิดไว้จะเป็นในลักษณะไหนต่อไป อันนี้เหมือนมาจบให้ว่า ก็มันเป็นแบบนี้ก้มหน้ารับกันไปเถอะ ปรับที่ตัวเรา เอ่อออ 😂
คิดเหมือนกันเลยค่ะ 😂
พูดไปพูดมา ก็คือให้ทำใจ พึ่งตัวเอง ถ้าพูดให้ภาครัฐออกนโยบายช่วยเหลือหรืออะไรสักนิด ยังดูมีความรู้มากกว่านี้ แต่ก็อย่างว่าสุดท้ายก็ชนชั้นนายทุนเหมือนกัน เรื่องอะไรจะพูดให้เสียผลประโยชน์
เห็นด้วยมากๆ เลย ตอนแรกเราก็นึกว่าจะเอานักวิชาการจาก TDRI มาเสนอแนวทางออกดีๆ ให้ แต่ก็ไม่มี
จริง หอคอยงาช้างมาก นั่งใส่สูทพูดว่าเปลี่ยนไม่ได้ ให้ปรับตัวเอา แบบนี้ไม่ต้องใช้สมองก็พูดได้นะ นกแก้วก็พูดได้ ท่องๆกันมาวาทกรรม"เปลี่ยนยากให้อดทนเอา"เนี่ย
กรมผังเมืองนี่ก็อีกหน่วยงาน มีใครเคยได้ยินผลงานของกรมนี้บ้างไหม? ผังเมืองเน่าเละ นายทุนอยากสร้างที่ไหนสร้างได้ตามใจ ไม่มีมีการควบคุม ไม่มีการวางแผนแบ่ง zoning
ตัวอย่าง รัชดาในคลิปนี้นี่เลย คนจีนเป็นเจ้าของเยอะมาก กลายเป็น china town แห่งใหม่ คนจีนมาซื้อแล้วเช่าให้คนจีนอยู่ ทำ airbnb เงี้ย ได้กำไรก็ขนกลับออกไปจีน ไม่รู้เสียภาษีบ้างไหม ตั้งแต่รัฐบาลตู่ขายชาติที่เปลี่ยนกฏหมายให้ต่างชาติซื้ออสังหาได้เนี่ย เลยทำกันเป็นล่ำเป็นสัน ประเทศได้อะไรจากการทำสิ่งนี้???
รัฐบาลใหม่ควรยกเลิกกฏหมายที่ให้ต่างชาติมาถือครองอสังหาโดยด่วน คนไทยจะไม่มีที่อยู่อาศัยแล้ว
แม้แต่บ้านก็คงต้องเช่าคนจีนอยู่
อีกหน่อยเราอาจจะได้นอนบ้านแคปซูลกันหมด อยู่แบบรังผึ้ง อบอุ่นน่ารัก
จริงคือมนุษย์เราไม่ได้ต้องการที่อยู่ใหญ่โตอะไรมากหรอก แต่ต้องการที่อยู่ที่รอบๆไม่มีเรื่องปวดขมับและปลอดภัยมากกว่า ซึ่งคอนโดระดับกลางๆตอบโจทย์ส่วนนี้ได้ มีบ้านหลังใหญ่แต่เจอเพื่อนบ้านมหาประลัยคุณกก็ไม่มีความสุข คอนโดเองก้มีพื้นที่ส่วนกลางที่สะอาดกว้างขวางให้ใช้งาน ไม่ใช่ว่าวันๆเขาจะหมกอยู่แต่ห้องซะที่ไหน
โหยยยย รายการนำเสนอดีมากเลยครับ ได้เห็นในหลายๆมุมมอง ที่คนเป็นอยู่ สุดยอดครับ 🙏🙏👏
หอพักที่เคยอยู่ 15 ตรม.เอง ก็อยู่ได้ไม่มีปัญหา เพราะนอนอย่างเดียว55 ไปคอนโดเพื่อน 22 ตรม.ก็รู้สึกว่ากว้างดีเป็นสัดส่วนกว่าหอพัก ห้องเพื่อนอีกคน30ตรม.แต่ของเยอะและรกมาก ไม่มีระเบียบเลยรู้สึกว่าห้องแคบ ยังไงก็เลือกคอนโดเพราะอยู่คนเดียว ของกินหาง่าย เดินทางสะดวก ให้ดีก็34 -35ตรม.อยู่ได้ยาวๆ
ชื่นชมคนเบื้องหลังมากๆครับ
คลิปดีมากแม้จะไม่หวือหวาแต่realสุดๆ ตัวอย่างเคสสองคนที่ปัจจัยใกล้เคียงกันแต่การเป็นอยู่ค่อนข้างแตกต่างชัดเจน แต่ว่าแต่ละคนก็มีเหตุผลที่ตัดสินใจแบบนั้นคิดว่าคนในวัยทำงานgenนี้ก็คงมีการตัดสินใจภายใต้ปัจจัยหลักๆเหมือนเคสตัวอย่างในคลิปแน่ๆครับ
ครอบครัวเป็นคน กทม เลยรู้สึกว่าโชคดีหน่อยที่มีบ้่านใน กทม เลยไม่ต้องดิ้นรนหาบ้านหาคอนโดใน กทม แต่ด้วยอยู่บ้านมาทั้งชีวิต เลยอยากได้ชีวิตคอนโดแนว high rise ก็เลยซื้อไว้ไปอยู่ช่วงเสาร์อาทิตย์ รู้สึกดีนะเปลี่ยนบรรยากาศ ทำความสะอาดง่าย 😅😅😅 ชอบหมดทั้งการอยู่บ้านและคอนโด อยู่พื้นที่เท่าไรก็ดีหมดถ้ามีความสุข
เรายอมซื้อทาว์นโฮม3 ชั้นมือ2 ออกจากกลางเมืองเล็กน้อย ห่างจากที่ทำงาน 10กว่าโล
คือในราคา 3•8 ลบ. ได้ 3ชั้นไปเลย แต่ถ้าอยู่แถวที่ทำงาน (สะพานควาย-อารีย์) ได้แค่ห้อง 1bed ไม่เกิน 35 ตรม. แน่ๆ
ไม่ใช่ไม่อยากอยู่ใกล้ที่ ทำงานนะ แต่เพราะด้วยความต้องอยู่ 4 คน พ่อแม่เราน้องสาว กู้ร่วมกับน้องค่าผ่อนคือได้ราคาเช่า 1bedroom 2 ห้องพอดี
กระจายความเจริญไปจังหวัดเล็กๆบ้าง จังไหนเจริญแล้วก็ยัง ได้งบเยอะแยะไปพัฒนา เช่นภาคใต้ ตะวันออก
จริง ประเทศนี้ 30ปี ผ่านไป การคมนาคมยังเหมือนเดิม
แถมรถที่วิ่งเมื่อ 30ปีก่อน ทุกวันนี้ก็ยังวิ่งอยู่ จำได้ว่าเคยมีสารคดีของญี่ปุ่นมาถ่ายทำที่ไทย แล้วเห็นรถเมล์ประเทศไทย เค้าบอกว่า รถแบบนี้เห็นได้แค่ในพิพิธภัณฑ์
อึดอัดแทน เข้าใจความรู้สึกคนเริ่มทำงาน คนบ้านไกลนะ
เราก็อยู่ในวัยนี้ คำว่าเคว้งเหมาะสุดละจริงๆ 🥹
ชืวิต คิดให้ง่ายมันก็ง่าย ใช้ชีวิตไปให้พอ สุดท้ายจะรู้เอง
....เออ มันก็เท่านี้ ...เท่าไหน เดี๋ยวก็รู้เอง
นำเสนอได้ดีมากเลยค่ะ แต่ว่ามันก็ขึ้นอยู่กับคนที่บ้านด้วย บางบ้านอยู่คนเดียวสบายใจกว่าต่อให้มันแคบ🥲
เสียเวลาชีวิตมากเรื่องการเดินทาง ต้องออกแบบชีวิตแต่แรกเลย เพื่อไม่ต้องใช้เวลาเดินทางในชีวิตประจำวันแบบนี้ กำหนดกิจวัตรเราเองด้วยการกำหนดชีวิตเราเอง
คลิปนี้จริงที่สุดครับ
มาอยู่เมืองใหญ่แล้วคิดถึงบ้าน คิดถึงทุ่งหญ้า เนินเขา อยากวิ่งเล่นกับหมาที่บ้าน อยากให้ปทท.มีpublic spaceเยอะๆแต่ก็แค่ฝัน ทุกวันนี้ดมแต่pm2.5 ฝ่ารถติดเงินเดือนพอประทังชีวิตไปวันๆ
เป็นคลิปที่ดีมากๆคะ
ราคาและสเปซของคอนโดที่กทม แรงมากเลยค่ะเทียบกับรายได้ของคนทั่วไป แต่ก็คงเรื่องปกติของเมืองใหญ่ ตอนเราอยู่กทม เช่าคอนโด ~45sqm. จ่าย 27k ต่อเดือน ตอนนี้ย้ายมาอยู่เนเธอร์แลนด์เงินเดือนเพิ่มขึ้นสองเท่าจากตอนอยู่ไทย ค่าบ้านซื้อ 3 beds 2 baths เดือนนึงสรุปจ่ายค่าบ้านพอกันกับค่าเช่าคอนโดเล็กๆใน กทม 😅
ปล. ไม่ได้อยู่ในเมืองใหญ่ค่ะ แต่เพราะเนฯ เป็นประเทศเล็ก ขับรถเข้าเมือง ชม. นึงก็ถึงแล้ว รถไม่ติดเหมือน กทม.
ยาแก้โรคซึมเศร้าคงขายดี ถ้าคนไม่มีความพอใจในสิ่งที่ตัวเองมี เหมือนเพลงพี่บอยว่าไว้ อยู่กับสิ่งที่มี ไม่ใช่สิ่งที่ฝัน แล้วทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
ถ้าอากาศเย็นแบบเมืองนอก 4กม นี่เดินไปทำงานสบายเลย อ้อ ทางเดินก็สำคัญ สุดท้ายบ้านเราไม่ว่ากี่เมตรก็ต้องขับรถไป
สาธุ สาธุ สาธุ..
ยุคนี้ เงินเดือนกับราคาทอง( ค่าครองชีพ และเงินเฟ้อ ) มันไกลกัน ตอนยี่สิบปีก่อนจำได้ว่าเงินเดือนยังพอกัดฟันเก็บซื้อทองได้ ปัจจุบันทองบาทละสี่หมื่น
ยังไงถ้าคนในบ้านไม่ใช่ปัญหา อยู่บ้านมันดีกับสุขภาพจิตมากกว่าค่ะ มีที่เดิน จะหลูกต้นไม้บ้างอะไรบ้างได้
คอนโด ถ้าวางผังดีดี เคยเจอ 21 ตร.ม. แต่ดูมีพื้นที่กว่านี้ กั้นห้องนอนกับครัวได้อีก อันนี้ในคลิปคือห้องทรงสี่เหลี่ยมจัตุรัส เลยออกมาดูทุกอย่างรวมๆกัรที่ตากผ้าควรเปลี่ยนเป็นทรงสูง มันก็สะดวกสบายมีเครื่องซักผ้าฝาหน้าพัดลมไม่ควรมีถ้าเขามีแอร์แล้ว ลองหาที่ใหม่ที่แปลนห้องอีกแบบดูถ้าต้องการไซส์ประมาณนี้
เนื้อหาดีมาก และ real มากๆค่ะ
ดูแล้ว ค่อนข้างอึดอัดกับที่แคบๆ จำกัด เข้าใจคนที่จำใจจะต้องอยู่ แล้วก็คิดว่า บั้นปลายน่าจะอยู่ชนบทจะดีกว่า ด้วยคุณภาพชีวิต อาหารการกิน อากาศ อารมณ์ นิสัยใจคอเพื่อนบ้าน นึกถึงตอนน้ำท่วมใหญ่ปี2554..คงนึกภาพออก ..ไฟดับ น้ำท่วมรอบบ้าน ไม่อยากจะเจอแบบนั้นอีกแล้ว ในบริบทเมือง บ้านมีพื้นที่จำกัด...เมือง ไม่ได้เอื้อประโยชน์อย่างชัดเจนกับผู้สูงอายุ ผู้พิการ ผู้มีรายได้จำกัด ยกตัวอย่างเช่น สถานีรถไฟบางซื่อ สถานีรถไฟฟ้าสูงๆ ลองถามผู้สูงอายุ คนพิการดู...
30 ตรม กำลังดี สำหรับคนเดียวนะ ชิวๆทำความสะอาดง่าย มีความปลอดภัย ถ้าคอนโดดี
ก็รัฐบาลปล่ิอยให้ต่างชาติกว้านซื้อบ้าน คอนโดกันแบบนี้ และเล่นราคากันจนราคามันสูงขึ้นเรื่อยๆ ถ้าไม่จัดการ คนไทยเองกว่าจะซื้อได้ยากมาก กว่าถึงวันนั้น ต่างชาติซื้อไปหมด ไม่เหลือให้คนไทยได้ครอง!!
เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ หมู่บ้านจัดสรรในเชียงใหม่ทุกวันนี้ เกินครึ้งเจ้าของคือจีน มีคนไทยรับเป็นนายหน้าให้ หลังละสองสามหมื่นเองราคามันเลยสูงเอาๆจนคนไทยตามไม่ทันแล้ว 😢
@@kokungbiolife4367 ต่างชาติซื้อบ้านไม่ได้นะครับ นอกจากจดทะเบียนบริษัท
ส่วนคอนโดซื้อได้ไม่เกิน49% ของยูนิตทั้งหมด
แต่ส่วนมากก็คงใช้นอมินี จดทะเบียนสมรสกับคนไทย
จริง ไปดูเลยคอนโดพัทยาโครงการใหม่ๆ
มีจัดโควต้าให้ต่างชาติซื้อเป็นหลายร้อยห้องในหนึ่งโครงการ คนจีนจองเหมาไป 250 ห้อง แล้วคนไทยกลับโดนคืนเงินค่าจองเฉย ตลกมั๊ย มันบ้ามาก ขำไม่ออกนะ
เมืองไทยเป็นอะไรกันไปหมด แย่นะแบบนี้
@@Khem1991 ใช่คร้าบ คือเขาใช้คนไทยเป็นนอมินี จ้างเป็นชื่อคนไทยซื้อเลยครับ แต่เขามาอยู่ แอ๊บเหมือนเช่าต่อครับ เก็บโฉนดไว้ที่เขาเลยงับ น่ากลัวมาก
@@EmmTari รัชดาตามในคลิปนี้ก็เป็น ทั้งย่านเลย มีแต่คนจีน บางคอนโดเดินเข้าไปมีแต่ปล่อยเช่าให้ทัวร์ แล้วคนไทยจะไปอยู่ที่ไหนถามหน่อย คอนโดก็ไม่ได้มีเยอะๆแล้วเป็นแบบนี้
คือมันวิกฤติมากนะไม่ใช่เรื่องเล่นๆ
ที่อยู่อาศัยคือปัจจัย 4 แล้วประชาชนของชาติจะมีเวลามีกำลังไปทำงานหารายได้เข้าประเทศได้ไง ถ้าแม้แต่ที่ซุกหัวนอนยังเป็นปัญหาที่ไม่แก้
เรียบเรียงเนื้อหาได้ดีมากครับ ถือว่าเล่าได้สมบูรณ์ การตัดต่อ เพลงบรรเลง ลงตัวหมด
คำถามสำคัญไม่ใช่อยู่อย่างไร แต่ควรถามว่าทำไมต้องอยู่ได้แค่ 24 ตร.ม. คนที่ออกแบบชีวิตแบบนี้คือพวกนายทุนที่กอบโกยกำไรมหาศาล ซึ่งรัฐบาลไม่ออกกกฎหมายมาควบคุม เชื่อว่าต่อไปคงมีคอนโดห้อง 20 ตร.ม. 19 ตรม.
ห้องใหญ่ๆก็มีให้เลือกไงครับ เขาไม่ได้บังคับ
ไม่ต้องต่อไป ตอนนี้ก็มี
ถ้าไม่มีคนซื้อก็ไม่มีคนขาย ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังนะคะ
มี กม. บังคับด้วยเหรอครับว่าต้องทำห้องแค่ 24 ตร.ม. เห็นห้องใหญ่ๆก็มี
เอางี้ดิมืงอยากอยู่แบบไหน
มืงก็ไปสร้างเอง จบ ๆ หอพักส่วนใหญ่ 21ตรม-23ตรม แบบนี้อยู่แล้ว แต่ราคาก็ปรับไปตามขนาดห้องนะ เขาสร้างมาเขาคิดแล้ว เป็นผู้บริโภคก็ควรเลือกเอง ไม่ใช่เลือกแล้วค่อยมาคิดทีหลัง ลองไปสร้างตึก ที่ห้องกว้างมากกว่า 24ตรม ดูสิ ค่าห้องก็เอาที่อยากจะได้ เผื่อจะได้คิดใหม่ ไม่ใช่มีแต่ความคิดเห็นแก่ตัวขนาดดนั้น
สำหรับอยู่คนเดียว คิดว่า 24-25 ตรม คือลงตัวที่สุดแล้ว เคยอยู่ 30 ตรม แล้วรู้สึกว่าเยอะไป ใช้ไม่หมด
Content ดีมากค่ะ ชื่นชม
เป็นเรื่องน่าเศร้าที่ในไม่ช้าปัญหา homeless ในบ้านเราโดยเฉพาะในเมืองใหญ่ จะเหมือนอเมริกา ฮ่องกง คนรวยกระจุกอยู่ที่ landlord และ เจ้าของโครงการ
คงต้องเกิดขึ้น ทุกประเทศมีข้อดี ก็มีข้อเสีย
เราจะเอาแต่ข้อดีเค้ามาไม่ได้หรอกค่ะ
อยากเป็นอย่างญี่ปุ่น ก็ต้องรู้ว่า ทิศทางการพัฒนา สังคมเมือง จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ที่ดินเขตเมืองแพงขึ้น มาพร้อมห้องที่เล็กลง
อยากพีฒนาเหมือนเขา ก็ต้องยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นแบบเขาได้
Such a great production.. superb content! Totally support your next project.
24 ตรม อยู่คนเดียว ถ้าห้องจัด lay-out ดีๆ มันก็อยู่ได้ไม่อึดอัดนี่นา
นี่เคยอยู่ห้อง 21 ตรม ก็ไม่รู้สึกว่ามันอึดอัด แต่ก็ไม่ได้ซื้อ เช่าเอา ไม่คิดจะอยู่ กทม อยู่แล้ว
มันอาจเป็นปัญหาสำหรับคนอื่น แต่สำหรับเรา คนเดียวอยู่ห้องไซส์นี้ไม่ใช่ปัญหา
แต่ถ้ามีครอบครัว เอาล่ะมันไม่พอแน่ๆ
แล้วเรื่องลิฟ์เต็ม รถติด อันนี้ชีวิต กทม แออัดก็ต้องเข้าใจอยู่แล้ว การอยู่ คอนโด น่าจะหมายถึงใกล้แหล่งทำงาน เดินทางสะดวก ถ้าลดการใช้รถยนต์ส่วนตัวได้ เราว่ามันก็ไม่ได้แย่ ถ้าไม่อยากเจอรถติดก็ต้องไปอยู่ ตจว
เตียงเป็นสิ่งที่เกะกะ ที่สุดในห้อง
โต๊ะ ตู้ ตู้เย็น รวมกัน ยังใช้พื้นที่ห้อง ไม่เท่าเตียง
ถ้านอนพื้นได้ ก็ประหยัดพื้นที่ห้องไปได้อีกมาก ถ้าทำไม่ได้ ก็ต้องหาวิธีเก็บเตียงให้เสียพื้นที่ห้องน้อยที่สุด
จริง ผมว่าธุรกิจ tiny house furniture ต้องมาแล้วล่ะ
อยู่ห้องเล็กก็ต้องปรับตัว มันไม่ได้ยากขนาดนั้น เรื่องเงินต่างหากที่จะสร้างปัญหาให้เรา ผมอยู่มาหมดแล้วห้องเล็กห้องใหญ่ต่างจังหวัดหรือในเมือง
ขอบคุณสำหรับเนื้อหาครับ 🙏🙏
ต้นต่อของปัญหาคือคนล้นโลก
คับตัวอยู่ได้ คับใจอยู่ยาก😊
คับที่่อยู่ได้ ถ้าคับตัวต้องเปลี่ยนเสื้อไซส์ใหญ่ขึ้น เพราะมันปริ ซิปแตก
มีบ้านภาระเยอะทั้งแรงกายแรงเงิน ถึงวัยนึงที่คุณต้องรับผิดชอบบ้านทั้งหลัง คุณจะอยากย้ายไปอยู่คอนโด(ในขนาดที่พอเหมาะกับครอบครัว)
ถ้าไม่ติด ฟิตเนส สระ ห้วยขวาง หา6000ได้ไม่ยาก
ประหยัดไป 3 พัน เเต่ถ้าได้ใช้ฟิตเนส อะอาจจะคุ้ม เเต่ส่วนมากไม่คุ้ม เผลอๆ 4500 ยังมีเเต่อาจจะคอนโดมือสองเก่าๆ 20ปี ซึ่งอาจจะไม่เหมาะกับ ผญ
แอบกลับไปคิด ตอนเราเงินระดับ 20,000 ที่อยู่ 9000 แทบเป็นไปไม่ได้ ความเหมาะสมที่คิดคือ 3-5000 เรียกว่า หอพักเหอะ ปล. 10 ปีที่แล้ว ชานเมือง เด็กสมัยนี้กินหรู อยู่แพง มากขึ้น
เราชอบเช่าอพาร์ตเม้นอยู่ค่ะ คนน้อย ควบคุมง่าย ทำผิดกฎไล่ออกได้ ไม่ค่อยมีใครกล้าทำเสียงดัง ดื่มเหล้าปาร์ตี้ ที่จอดรถของใครของมัน ตื่นเช้ามาไม่ต้องเข็ญรถจอดขวาง เลือกแบบที่มีคนเฝ้าตึกตลอด มีคีย์การ์ด กล้องวงจร เดือนละ4-5พัน แต่อีกไม่นานเราก็ต้องซื้อคอนโดแล้ว แอบเครียดอ่ะ เพราะเคยเช่าคอนโดอยู่แล้วประสาทแดกมากค่ะ แต่นั่นล่ะ เราเช่าตลอดชีวิตไม่ได้ การซื้อคอนโดถือเป็นการออมทรัพย์ในรูปแบบหนึ่ง สักวันหนึ่งที่ร้อนเงินก็เอาเข้าไฟแนนซ์ได้
@@natachalee375 แต่หอพักค่าน้ำไฟ/หน่วย แพงกว่าคอนโดนะครับ
@@sarayutpintong1722 ใช่ค่ะ น้ำไฟของเรา ตกเดือนละ2,000 อันนี้คือเปิดแอร์ทุกวันเลย มีตู้เย็น และทีวี ค่าห้อง4,000+น้ำไฟ =6,000 บ. แต่คอนโดเริ่มต้น ค่าเช่าก็ 8,000 บ. ค่ะ
ยกเว้นจะกู้ซื้อเอง ถ้าซื้อเอง ยังไงก็คุ้มค่ะ เพราะขายได้ ทุนคืน ยกเว้นดอกเบี้ย
อย่างน้อยฉันก็มีคอนโดไว้ซุกหัวแม้จะแค่30ตรม.ก็ตาม สู้ๆบอกตัวเอง ที่เหลือก็เก็บเงินวนไป
ทุนนิยมทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
หลายคนฝันจะประสบความสำเร็จในชีวิตอย่างน้อยขั้นต้นมีบ้านก็พอ แต่อาจลืมไปว่าคนในเจนเดียวกันมีกี่ล้านคน และมีคนที่ประสบความสำเร็จเช่นกันกี่ล้านคน และลืมไปว่า ที่ดินและทรัพยากรต่างๆมันมีจำกัดของมันอยู่อย่างนั้น รอให้แย่งชิงกัน และดันราคาขึ้นไป แต่ปัญหาคือในประเทศที่มีไม่กี่ตระกูลไม่กี่กลุ่มคน ฮุบที่ดินทรัพยากรต่างๆ ไว้ที่ตนเอง นี่ล่ะ
แล้วแน่คนชอบ ผมอยุ่บ้านมา30ปี บ้าน250ตรม จนทุกวันนี้มาอยุ่คอนโด30ตรม กลับชอบมากกว่าบ้านมาก
โดนทุกประโยคเลย
คุณน้ำบ้านรวยมากกอ่าา แบบโคตรดี
มองอีกมุมนึง ผมว่าถ้าในเมืองมีจุดพักผ่อน ลานกิจกรรม สวนสาธารณะมากพอให้คนเดินถึงไปพักผ่อนได้ง่ายๆ การสร้างอาคารมันจัดระบบผังเมืองได้ดีกว่าการสร้างบ้านนะครับ ทุกวันนี้ประเทศไทยเมืองขยายออกไปเยอะมาก จนรบกวนให้พื้นที่ธรรมชาติหรืออะไรต่าง ๆ ก็ลดลงไปด้วย อย่างบ้านตัวผมเองที่อยู่นอกเมือง เมื่อก่อนธรรมชาติดีมาก มีทั่งที่ว่าง มีนกหลายพันธุ์ มีแมลง ผีเสื้อ หิงห้อย แมลงปอ ทุกวันนี้ที่ว่างกลายเป็นหมู่บ้านจัดสรรไปเกือบจะหมด ไม่ก็คนสร้างบ้านเดี่ยว ธรรมชาติหายไปจนน่ากลัวครับ.. นกบางชนิดไม่มีอีกเลย ผีเสื้อแมลงปอ หิงห้อยหายไปเลย แล้วมันน่าจะส่งผลต่อการวางผังเมือง ถนน ฯลฯ ได้หลายเรื่อง...
ส่วนเรื่องที่พักอาศัยในเมืองมันแพงขึ้น รายได้คนไม่สอดคล้องกับค่าครองชีพ หรือขนาดที่อยู่อาศัยนั้นก็เป็นอีกปัจจัยที่หลีกเลี่ยงไม่ได้แน่นอน
แต่สุดท้ายแล้วมันก็แล้วแต่วิถีชีวิตและความสะดวกของแต่ละคนอีก ถ้าถามคนขี้เกียจอย่างผม อยู่คอนโดก็ดีคับ ห้องไม่กว้างก็ไม่ต้องดูแลเยอะ อะไรพังก็เรียกช่างมาซ่อม ความปลอดภัยก็ดี ไปทำงานก็ง่าย ความเป็นส่วนตัวก็ถือว่าดี😂
ถูก ปัญหาคือประเทศไทยไม่มี public space ดีๆที่เข้าถึงได้
สวนสาธารณะน้อยมากกก ห้องสมุดน้อยและห่วยจนเรียกว่าไม่มีก็ได้ national park ห่วยไกลและเปลี่ยนอันตรายซะจนคนส่วนมากใช้งานไม่ได้
ผลที่เกิดคือเดี๋ยวนี้คือคอนโดในกทมแต่ละโครงการจะทำสวนสาธารณะกันขึ้นมาเอง มีเทรลให้เดินให้วิ่งอะไรไป ซึ่งก็จะแพงทั้งราคาและค่าส่วนกลางขึ้นมาอีก เช่นแสนสิริที่ถนนรัชดา มีส่วนกลางอลังการ แต่ราคาก็กระฉูดเอื้อมไม่ถึง
คำถามคือทำไมรัฐไม่ทำให้ดี ทำไมต้องให้ประชาชน DIY ทำสวนสาธารณะกันเอง ใครรวยมีคอนโดแพงๆก็ดีไป แต่คอนโดอพาร์ตเมต์ไหนจนก็ไม่มี เหลือมล้ำได้อีกแถมไม่คุ้มทางเศรษฐกิจด้วย ถ้ารัฐทำมันจะประหยัดกว่าเพราะหารต้นทุนกันแล้วยังใช้ได้ทุกคน
งานมันกระจุกตัวกันแต่ในเมือง
เห็นด้วยเลยครับ เพราะประเทศนี้ความเจริญ และโอกาศทางอาชีพทางการงานมารวมศูนย์อยู่ที่กรุงเทพที่เดียว ถ้าจะแก้ไขต้องแก้ที่โครงสร้างระบบด้วย ไม่งั้นอนาคตรุ่นต่อๆไปจะแย่กว่านี้อีกแน่นอน😢
เลือกก้าวไกลครับ ขายของๆ 55 😂
ห้องคอนโดสมัยนี้มีขนาดเล็กเกินไป อยู่เเล้วอึดอัด สร้างเล็กลงเล็กลงทุกวัน Developer รวยอยู่คนเดียว
บ้านน้องผู้ชาย น่าอยู่มาก แต่ไกลจริงค่ะ
ขอความเห็นคนที่ขับรถใหญ่ไปทำงานหน่อยเพราะอะไรถึงเลือกใช้รถใหญ่ในการขี่ไปทำงานส่วนตัวผมเคยขี่รถใหญ่ไปทำงานแต่มันช้ามากกว่าจะไปถึงไหนจะน้ำมันก็กินเยอะอีกต้องตื่นเช้ามากถ้าบ้านอยู่ไกลต้องเผื่อเวลาขับรถอีกตอนนี้ผมเลยเลือกขี่มอไซไปทำงานส่วนตัวผมว่ามอไซมันขี่สบายมากถึงไวมาก
เราคิดว่าหลายๆบ้านไม่ให้ลูกขับมอไซค่า บ้านเราบ้านแฟนเราก็คือห้ามเลยเพราะเวลาเกิดอุบัติเหตุอะไรมันเสี่ยงกับชีวิตมากกว่าค่ะ แฟนเราเลยขับรถ เพราะงานเค้าต้องไปหาลูกค้าหลายที่บางทีมีขนของเยอะด้วย ส่วนตัวเราเองใช้รถสาธารณะค่าเพราะเราคิดแล้วว่าไปออฟฟิศนั่งรถตู้สะดวกและประหยัดกว่าขับรถ ไม่ตัองหาที่จอดไม่ต้องจ่ายค่าทางด่วนคนเดียวแพงๆ วันที่ต้องไปที่อื่นก็เรียก grab เอาคุ้มกว่าค่ะ
มอเตอร์ไซค์เร็วกว่าเพราะซอกแซกมั้งครับ... ซึ่งเอาจริง ๆ เราก็ปฏิเสธยากว่าที่ซอกแซกกันทุกวันนี้ส่วนใหญ่มักมีความเกี่ยวข้องกับการไม่เคารพกฏจราจรซะด้วย... แต่ก็อย่างว่านะครับ ปัญหามันจุดใต้ตำตอ แก้ยากจริง ๆ :-)
@@TrpBpt เห็นด้วยค่า เอาตามตรงเวลาขับรถใหญ่แล้วเจอมอไซมาเบียดมาแทรกอึดอัดมากค่าา กลัวชน 🥲 เราก็ขับไม่แข็ง อีกฝั่งก็ดูไม่ห่วงตัวเองกันเลยย
สุดท้ายมันอยู่ที่ความหิวของแต่ละคน ถ้าเราต้องการมากก็ต้องพยายามมาก โดยมีตัวแปร Rate ที่ชื่อ ความสามารถ โชค พื้นฐานชีวิต สังคม เป็นตัวคูณของสมการนี้
เราสามารถที่จะหิวนิดเดียวไปอยู่บ้าน ตจว ไกลๆได้นะ แต่แน่ใจจริงๆเหรอว่าจะมีความสุขกับบ้านหลังเล็กๆแค่นั้นจริงๆ ความสะดวกสบายที่มีแค่ในเมืองหลวงมันก็หลอกล่อใจมิใช่น้อย
สุดท้ายนี้อยู่ที่ว่าความสุขของเรามันอยู่ที่ไหนจริงๆ ซึ่งการหาให้เจอมันยาก และไม่แน่นอน วันนึงฉันมีความสุขกับ บ้านใหญ่ใจกลางทองหล่อ ติดรถไฟ4สถานี ติดห้าง โรงพยาบาล ตลาดคนเดิน แต่ตอนอายุ50-60 เบื่อละ ขอไปอยู่บ้าน ตจว ง่ายๆทำกับข้าวจ่ายตลาดแบบลุงป้าที่น่ารักก็เป็นได้ หรือจะเป็นลุงๆป้าๆอยู่ กทม ไปเดินห้างสับๆแบบตัวตาตัวยาย ก็ได้เช่นกัน โดยทุกอย่างก็ถูกคลุมเอาไว้ด้วยคำว่า เงิน อีกทีนึงว่าเราจะมีสิทธ์เลือกแค่ไหน
คิดว่าทุกคนต้องการมีบ้านเป็นของตัวเองเพื่อความมั่นคงในวัยชรา แต่บ้าน/คอนโดยุคนี้มันแพงเกินกว่ารายรับของเราจะผ่อนไหว จึงปล่อยความฝันให้เป็นแค่ความฝันไป และอยู่ไปวันต่อวันก่อน
ถ้าบริษัทสามารถกระจายไปตั้งในตจว.ได้คงสามารถช่วยลดราคาบ้านหรือคอนโดในกทม.ได้บ้างเพราะคนทำงานก็จะไม่มาแออัดกันในกทม.
คนสมัยก่อนอดทนมากเพื่อจะได้มีบ้าน พอแก่ตัวก็มีที่ซุกหัวนอน แต่ประเทศไทยถ้าพอใจกับการเช่า ก็ต้องวางแผนในอนาคตให้ดีเพราะเมื่อไม่มีรายได้จะเอาอะไรจ่ายค่าเช่า
จริง พออายุเยอะแล้ว เค้าแทบไม่อยากให้เช่า
แล้วทำไมประเทศเราถึงกระจุกความเจริญ โอกาสต่างๆ การจ้างงานไว้แค่ที่กรุงเทพและปริมณฑลหรอครับ จริงๆมันแก้ได้แค่ต้องปรับที่โครงสร้าง ส่วนตัวผมอยู่พื้นที่ต่างจังหวัดที่ห่างไกล มุมมองของผมในฐานะของคนตจวเลยคืออัตราการจ้างงานน้อยและความเจริญไปไม่ถึงครับ อยู่ตจวที่ห่างไกลถ้าไม่ค้าขายก็รับราชการ มีอยู่แค่นี้เลย แล้วทำไมงานและโอกาสต่างๆถึงกระจุกอยู่แค่กทมล่ะ ทำไมไม่กระจายโอกาส การลงทุนต่างๆมาที่ตจวบ้าง เพื่อให้เกิดการจ้างงานที่มากขึ้นในพื้นทีตจว คนgenเราก็ไม่ต้องดิ้นรนเข้ากทมแล้ว เลือกทำงานออฟฟิศใกล้บ้านได้ เป็นผลให้ไม่ต้องแออัดอยู่คอนโดเล็กๆที่ค่าเช่าโคตรแพง หรือมีความเหลื่อมล้ำอย่างเช่นคนที่มีบ้านอยู่แล้วเท่ากับมีต้นทุนทางชีวิตที่เหนือกว่า ใดๆก็ตามผมเข้าใจครับว่าเรื่องเหล่านี้มันแก้ได้ยาก เป็นปัญหาระดับโครงสร้าง แต่อย่างน้อยๆเราควรตระหนักถึงปัญหานี้กันได้แล้วนะครับ อนาคตประเทศไทยอยู่ในมือพวกคุณ ขอบคุณครับ #ก้าวไกล
มีคนบางกลุ่มเสียผลประโยชน์
ที่ดินในกทมเป็นของใคร คนพวกนั้นนั่นแหละที่อยากให้ทุกอย่างมันโตแค่ที่นี่ แล้วคนที่ได้ประโยชน์จากสิ่งนี้คือพวกเจ้าของที่ดินและนายทุนไม่กี่ตระกูล
ส่วนคนกทม.มุนดเงินเดือนชนชั้นกลางทั่วๆไปก็อย่างที่เห็น ไม่มีที่จะอยู่ ทั้งน้ำท่วม PM2.5 รถติด เดินทางใช้เวลานานและเหนื่อยมาก แถมยังโดน MRT BTS ขูดรีดแพงๆอีก
เกาหลีใต้ 50%ของประชากรก็อยู่เมืองหลวงคับ
@@SodDeemak-zf1lt ถ้ายังไม่ยอมกระจายความเจริญออกมาจาก กทม ปัญหาเรื่องที่อยู่อาศัยในอนาคตของ กทม ก็คงไม่ต่างจากเกาหลีใต้ซึ่งตอนนี้วัยทำงานทั่วไปนี่แทบไม่มีโอกาสซื้อบ้านได้เลย ต่อให้เก็บเงินทั้งชีวิตหรือผ่อนจนเกษียณก็ไม่หมด
อีกอย่างที่เกาหลีใต้มีความกระจุกตัวของประชากรมากส่วนหนึ่งก็น่าจะมาจากภูมิประเทศด้วย ซึ่งพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นภูเขา มีที่ราบแค่30% ที่ราบที่กว้างๆหน่อยก็ตรงแถบเมืองหลวงชายฝั่งตะวันตกนั่นแหละ คนเลยไปกระจุกอยู่เยอะ ถึงกระนั้นถ้าเทียบการพัฒนาเมืองรองของไทยกับเกาหลีใต้นี่ห่างชั้นกันเยอะ เมืองหลวงกับเมืองรองบ้านเขาไม่ได้โตห่างกันหลายสิบเท่าเหมือนของไทย
เบียดเสียดเช้ายันเย็นทุกวันมันไม่ไหวหรอกชีวิตแบบนั้น ไม่รู้จะเกิดมาทำไม
ละบางคนเสือกแซะว่า ไม่ปล่อยวาง ไม่พอใจในสิ่งที่ตนมี โดยไม่คิดสักนิดว่าทำไม่คนไทยมีที่อยู่เล็กลงเรื่อยๆ
เป็นคลิปที่ดี แต่ข้อมูลไม่มีอะไรลึกเลย จะสัมภาษณ์ TDRI เพื่ออะไรไม่เห็นได้อะไรที่เป็นข้อมูลเชิงวิเคราะห์เลย
ถ้าผมเป็นรัฐจะ absorb 30-50% ให้ประชาชนซื้อที่อยู่อาศัย แต่เวลาขายต้องคืนรัฐ
รู้สึกประเทศจีน จะมีอะไรประมาณนี้นะ
คำถามสุดท้ายก็ยังตอบตัวเองไม่ได้เลย นอกจากเอาชีวิตในแต่ละวัน
จร้งๆ ก็พอนะ ปกติ คนเดียว ก๋ไมาใช้ พื้นที่มากเท่าไหร่นะ
บางที่ แค่ 21 ตรม เองนะ ลุมพีนี อะคะ
ชอบตรงมุมกาแฟ ที่ทำไว้กินเองครับ😂
ตอนหนุ่ม สาว เราชอบอยู่ห้องแบบคอนโดใกล้ที่ทำงาน พอแก่ตัวมาอยากอยู่บ้านเป็นหลัง บั้นปลายชีวิต ชีวิตออกแบบได้ตามไลฟสไตล์
มาขอนแก่น
ผมมีบ้าน/ที่ดินเยอะ
รอคุณเป็นเจ้าของอยู่
คอนใด ใจกลางเมืองต่างชาติเยอะ เค้ารวย เค้ามีเงินซื้อ บางห้อง ตอนนี้ คนไทยเช่าต่างชาติอยู่ … เศร้าใจ
ใช่ เจอแบบนี้เหมือนกัน อยากรู้ว่าแต่ละพรรคมีนโยบายกับเรื่องนี้ยังไงบ้างนะเนี่ย ปัญหาใหญ่มาก
ทำคลิปออกมาดีมากคะ น่าสนใจ #จากมนุษย์บ้านไกล
ลองดู ยูทูป ประเทศญี่ปุ่น คนเสียชีวิตอย่างเดียวดาย ในคอนโดแคบๆ เสียชีวิตอย่างเดียวดาย...
กว้างแต่อยู่กันเยอะมาก
ส่วนตัวแล้วไม่ชอบอยู่คอนโค ไม่ว่าคอนโดจะสวยแค่ไหน เดินเข้าไปทีไรรู้สึกอยู่ได้ไม่นาน อยากลงมาเดินบนพื้น จริงๆแล้วระบบประสาทที่ไม่สามารถสัมผัส บริเวณอันกว้างขวางได้ มันมีผลต่อจิตใจ
เงินเดือนสองหมื่น ค่าเช่าเก้าพัน!!! เติมน้ำมันเท่าไหร่?!! ต้องผ่อนรถไหม??????
ช่องคุณภาพ
ผมเป็นคนนึงที่ยอมทิ้งเงินเดือนและความก้าวหน้าในกรุงเทพ กลับมาหางานที่บ้านต่างจังหวัด เงินเดือนหายไปเกินครึ่งแต่ได้อยู่บ้าน เรื่องรายได้ค่อยมาหาเพิ่มเอาครับ
มันระยำตรงที่คอนโด 21 ตรม.ยังทำออกมาขายเป็นล้านๆนี้แหละ ชนชั้นนายทุนมันกะว่าไม่ให้ชาวบ้านลืมตาอ่าปากกันได้เลย
ถามว่าที่นายกเศรษฐาสิครับ บ้านแพงชิบ
ต้องหาส่วนกลางดีๆและมีความกว้างขวางระดับนึงครับ ถึงอยู่ห้องเล็กก็จะไม่อึดอัดครับ และเราได้ใช้ส่วนกลางได้คุ้มค่าเช่าด้วย
เงินจะใช้แต่ละเดือนยังไม่พอแค่คอนโดที่มากกว่า 30 ตร.ม ขึ้นไปได้ก็หรูแล้ว บ้านเก่ามือสองแทบนนท์ยังล่อไป 6 ล้านเลย ขนาดเป็นทาวน์เฮาท์มือหนึ่งก็ยังราคา 6 ล้านเลย จะเอาปัญญาที่ไหนไปซื้อละ
น้องผู้หญิงที่เช่าคอนโดอยู่ ค่าเช่าเดือนละ 9000 บาท ในขณะที่เงินเดือนตัวเองสองหมื่นกว่าๆ น่าเห็นใจมากจริงๆครับ แต่ถ้าไม่เช่าคอนโดใกล้ที่ทำงาน แล้วต้องอยู่บ้านตัวเองที่อยู่ไกลจากที่ทำงาน ค่าเดินทาง+ชั่วโมงในการเดินทาง มันแพงและนานมาก ก็ไม่ไหวเหมือนกัน It is the lesser of two evils ทางเลือกไหนก็แย่ เพียงแต่จะแย่น้อยกว่า หรือ แย่มากกว่า น้องผู้หญิงเคยพิจารณาทางเลือกที่สามมั้ยครับ คือ ลองหางานใหม่ใกล้ใกล้บ้านตัวเอง เงินเดือนอาจจะน้อยลง แต่ได้อยู่บ้านตัวเอง ไม่ต้องเสียค่าเช่า เสียค่าเดินทางแพงๆ และเสียเวลาหลายชั่วโมงบนท้องถนน ผมเองมีคอนโดให้เช่า ขนาดห้อง 23 ตารางเมตรเหมือนกัน ผมซื้อห้องคอนโดเปล่าๆมาตกแต่ง ลงทุนค่าตกแต่ง (ประมาณสองแสนบาท) รวม เฟอร์นิเจอร์ เครื่องใช้ไฟฟ้า ชั้นวางของ+ตู้ใส่ของติดผนังรอบห้อง พยายามออกแบบให้สามารถใช้พื้นที่ขนาดเล็ก 23 ตารางเมตรให้เกิดประโยชน์สูงสุด ใช้ทั้งพื้นที่ทางอากาศและพื้นที่ใต้เตียงไว้สำหรับเก็บของให้ได้มากสุด คอนโดผมอยู่ใกล้กับเมกะซิตี้บางนา ซึ่งใกล้แหล่งงานจำนวนมาก หลังจากได้ดูห้องคอนโดของน้องผู้หญิงแล้ว ผมรู้สึกว่า ผมตัดสินถูก ผมยอมเสียเงินลงทุนตกแต่งห้องคอนโดของตัวเองที่ลงทุนซื้อไป ให้น่าอยู่ เพื่อให้ผู้เช่ารู้สึกคุ้มค่ากับเงินค่าเช่า วันนี้ผมเข้าใจชีวิตของคนรุ่นใหม่ที่อยู่คอนโดในเมืองมากขึ้น อยากให้ผู้เช่าคอนโดของผมอยู่อย่างมีความสุขในสภาพห้องที่ตกแต่งโดยเน้นฟังก์ชันการใช้งานเป็นสำคัญ
เศรษฐีรวยระดับโลก ประชาชนจนโคตรๆ
แล้วตูบยังจะให้ขายบ้านให้ต่างชาติมาแย่งชื้อได้อีก ต่อไปราคามันจะสูงขนาดคนะรรมดาเช่าได้ 15 แบบฮ่องกงอย่างนี้เหรอ
อยู่คนเดียว พื้นที่ 24 ตรม ก็ไม่ถือว่าเล็ก ผมเคยอยู่แบบนั้นก็สบายๆ วันหยุดอ่านหนังสือ เล่นเกมที่ห้อง ไม่ต้องเสียเวลาทำความสะอาดเยอะ
ตอนนี้มาอยู่บ้านเดี่ยว พื้นที่สองร้อยกว่าตรม ทำความสะอาดทีเหนื่อยมากครับ
ปล. แต่เวลาเดินทางไปทำงานจากคอนโด หรือจากบ้านแทบไม่ต่างกันครับ
แม่งแต่ละห้องปิดประตูดังโครม สะดุ้งตื่นทุกครั้ง ปัญหาอยู่ร่วมกับพวกพ่อแม่ไม่สั่งสอนต่ำตมคอนโด
ผม อายุ35 ไปซื้อที่ 12 ไร่ สร้างบ้าน
อยู่ที่บ้านนอก หมู่บ้านเกิดของภรรยา
คิดว่าจะอยู่แบบ เงียบสงบ
เรื่องพื้นที่ ใหญ่ซะใจ
รถบัส ขับเข้ามา หมุนวนพร้อมกันได้ 10 คันไม่ชนกัน
แต่สิ่งที่ผมต้องเจอคือ ความวุ่นวาย รถพุ่มพวง เปิดลำโพงทุกเช้า ญาติพี่น้องโคตรเง้าของภรรยา วุ่นวายมาก คุยกันแต่เรื่องชาวบ้าน มีงานอะไรในหมู่บ้าน ก็ต้องมาตามผมไป
เรื่องของกิน ต้องซื้อมาตุนแล้วทำกินเอง เพราะไม่มีแม้แต่ ร้านตามสั่ง
อะไรเสีย ในบ้าน ต้องรอช่างจากในอำเภอ กว่าจะมาได้หลายวัน
นก งู แมงปอง เจอแทบจะวันเว้นวัน แล้วงูนี่ เจอแต่ชนิด สีดำๆ หลอนมาก
หลังๆ มีคนปีนเข้ามาในบ้านอีก
สุดท้ายตอนนี้ ย้ายกลับมาอยู่ กทม คืน สบายใจกว่ามาก
จริงครับ เจอเหมือนกัน ไปซื้อแถวนครปฐมไอ้พวกวัดรอบๆมันเปิดเพลงแต่เช้าตีสี่ตีห้า ปลุกให้คนไปทำบุญ พวกชาวบ้านแถวนั้นก็ใช่ย่อยหาความสงบไม่ได้ ทั้งเผาไร่ สุดท้ายก็ขายถูกๆทิ้งไปแล้ว ใครคิดจะไปอยู่ต่างจังหวัดหวังชีวิตสงบก็คิดให้ดีแล้วกัน
เห็นด้วยเลยคับ แถวบ้านผมวันดีคืนดีจะกลางวันหรือกลางคืนก็แล้วแต่ ใครก็ไม่รู้ขับรถมาจอดหน้าบ้านปิดไฟมืด... ลุ้นแค่ว่าจะเอาของผิดกฏหมายมาซุก จะมาแอบพรางตัวหรืออะไรก็ไม่มีทางรู้ได้เลย..
@@TrpBpt ปกติผมจะ ไม่นอนกลางคืน
ผมเล่นเกมส์ ประมาณตี1
ชอบมีเสียง มอเตอย์ ขับมา แล้วมาดับรถไหลมา แถวหน้าบ้าน แบบนี้ก็หลอนเหมือนกันครับ
ปัญหาที่คุณว่ามา มีวิธีการแก้ไขหรือรับมือได้ไม่ยาก ( เราเป็นคนต่างจังหวัด) แต่ที่รับมือไม่ได้จริงๆเลย คือเรื่องคนปีนเข้ามา แล้วพื้นที่ใหญ่ขนาดนั้น คือน่ากลัวมากๆๆ
@@atchauasri6879 เรื่องที่ผมเล่า กับบางคนอาจไม่เป็นปัญหาครับ เช่น คนที่ชอบงานสังคม คนที่ชอบทำอาหาร คนขยัน แต่มันดันเป็นปัญหา สำหรับ คนขี้เกียจแบบผม
แล้วผม ดัน ชอบความเงียบสงบ ไม่ชอบฟังเรื่องคนอื่น
แบบ บ้านนั้นออกรถ บ้านนี้เลิกกับผัว คือ เจอหน้ากัน พูดแต่เรื่องชาวบ้าน
24ตร.ม.ก็ไม่ได้แคบเลยนะเอาจริง ยกเว้นอยากเตะบอลในห้อง5555
อีก 30 ปี คนวัยทำงาน จะเกษียน คนรุ่นใหม่ ที่จะมาทำงานแทน มีไม่ถึงครึ่ง
เพราะคนรุ่นนี้ ไม่ค่อยมีลูกกัน
แค่ตอนนี้ไทยก็เข้าสู่สังคม ผู้สูงอายุแล้ว
ชีวิตในเมือง vs ชีวิตตจว.
ห้องฉันประมาน19ตรมเองมั้ง 😢
คอนโดขนาดนี้ ข้ามไปฮ่องกงคือเกินแสน ต่อเดือน เฉพาะเช่า
23 ตรม. เล็กมากๆ เลย
หลายปีก่อนของ LPN 25 ตรม. ว่าเล็กแล้ว ปัจจุบันคอนโดคงเล็กลงๆๆๆ
รู้สึกห้องเล็กไปอ่ะ ถ้าจะซื้อสักทีต้อง 35 ตรม ไม่งั้นแคบเกิน
เราโชคดีที่บ้านพ่อแม่และครอบครัวทั้งหมดอยู่ในกรุงเทพ บ้านอาจจะไกลจากย่านเศรษฐกิจ(พวกอโศก สุขุมวิท)ใช้เวลาต่อรถเมล์และบีทีเอสเกือบชั่วโมงก็จริงแต่ถ้าคิดถึงค่าที่พักในกทมแล้วมันก็เป็นหมื่นๆ เราอยู่กับที่บ้านค่าบ้าค่าอาหารไม่ต้องเสีย พ่อแม่เราเขาก็มีเงินดูแลตัวเอง เรามีหน้าที่แค่ซัพพอร์ตตัวเอง นั่นเป็นอีกปัญใจที่แผนเก็บเงินเราทำได้ตรงตามเป้าหมายตลอด
เป็นอีกปัจจัยนะคะ