Odrzucenie. Czym jest rana odrzucenia i dlaczego tak boli?
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 3 ก.ย. 2018
- Odrzucenie boli. Rozrywa serce. Często ból odrzucenia doświadczany jest w ciele jak realny ból fizyczny. Dlaczego tak bardzo nas to boli? Dlaczego jesteśmy odrzucani… przez partnera, przez przyjaciół, przez ważne dla nas osoby… a nawet te mniej ważne? Na te i inne pytania szukałam odpowiedzi przez ostatnie lata. Dzielę się z Wami tym, co znalazłam, tym co odkryłam w swoim procesie… podróży wgłąb siebie.
Grupy wsparcia na FB, o których mówię w nagraniu to: (edit 08.2020- część grup już nie istnieje)
„Kontakt z wewnętrznym dzieckiem! Przestrzeń dla emocji!”- grupa założona przez Magdę Rosińską.
_____________________________________
📧Jeśli chcesz być ze mną w częstszym kontakcie, dołącz do mojego newslettera i otrzymaj w prezencie dostęp do mojej autorskiej medytacji „Odkryj dar swojej Duszy”, zapisując się pod linkiem: zapiskiaurory.pl/medytacja-za...
Dołącz do PŁATNYCH warsztatów uzdrawiania wewnęrznego dziecka:
zapiskiaurory.pl/warsztaty-uz...
💫Zacznij budować ze sobą ciepłą, wspierającą relację dzięki komunikatom dobrej matki. Dołącz do BEZPŁATNEGO kursu e-mail „Budujemy Dobrą Matkę”, zapisując się na stronie: zapiskiaurory.pl/budujemy-dob...
Zwróć sobie energię, którą tracisz w relacjach z innymi ludźmi. Pomogę Ci wziąć odpowiedzialność za siebie i za to, jak się czujesz w czasie BEZPŁATNEGO programu "Pielęgnujęc wewnetrzny ogród" zapiskiaurory.pl/warsztaty-we...
🍀Jeśli potrzebujesz przetransformować swoją relację z pieniędzmi, zacznij już teraz, małymi i jednocześnie potężnymi krokami. Dołącz do BEZPŁATNEGO kursu e-mail „5 kroków do obfitości” i dowiedz się, jak transformować schematy ograniczające finansową obfitość. zapiskiaurory.pl/5-krokow-do-...
💎Jeśli czujesz gotowość na więcej i chcesz dotrzeć do źródła Twoich anty-obfitościowych schematów, kup i przeczytaj mój e-book pt. „Uzdrawianie relacji z pieniędzmi”. zapiskiaurory.pl/uzdrawianie-...
🌺Dowiedz się, jak zadbać o siebie w zdrowy, pełen świadomości sposób i skończ z toksycznym poczuciem winy w związku z dbaniem o siebie. Kurs Radykalnej Samoopieki doda Ci odwagi do wprowadzania realnych zmian w 7 obszarach Twojego życia, bez porównywania się z innymi kobietami i toksycznego poczucia winy. Dowiedz się więcej: zapiskiaurory.pl/kurs-samoopi...
Skorzystaj z moich BEZPŁATNYCH programów wspierających w powrocie do siebie:
zapiskiaurory.pl/darmowe-mate...
Oferta sesji indywidualnych (on-line)
zapiskiaurory.pl/sesje-indywi...
Znajdziesz mnie również na:
🌟www: zapiskiaurory.pl/
🌟FB: / zapiskiaurory
🌟IG: / aurora_sylwia
🌟 kontakt: kontakt@zapiskiaurory.pl
Uwaga: Nie udzielam porad ani mailowo ani w komentarzach. Nie odpowiadam na pytania i maile związane z osobistą historią czy procesem. Sam fakt, że takie pytanie się pojawia, że pojawiają się wątpliwości i potrzeba wsparcia w procesie świadczy o tym, że nadszedł czas na zajęcie się sobą na poważnie, dając sobie na to właściwy czas i odpowiednią przestrzeń.
Jeśli ktoś był odrzucany przez toksycznych rodziców,to ciężko,żeby sam siebie nie odrzucal.....trzeba włożyć dużo pracy aby samemu się pokochać i co za tym idzie przestać samemu się odrzucać....
Bardzo dziękuję za poruszaną tematykę...
Moja mam zmarła zaraz po urodzeniu mnie.
Leżałam pierwsze 3 miesiące mego życia w szpitalu.
Potem trafiłam do rodziny zastępczej.
Teraz, będąc dorosłą kobietą, widzę jakie piętno na moim życiu odcisnęło to tragiczne wydarzenie.
Wcześniej nie chciałam tego widzieć, nie umiałam zrozumieć, ale żyłam jak zombie, martwa za życia. A im byłam starsza, tym było ciężej.
Dopiero, gdy po 12 latach zdradził mnie mój partner, zaczęłam poszukiwania. I dotarłam do mnie, bezbronnego noworodka, czekającego tylko na śmierć, nie mającego prawa do życia. Co więcej, w trakcie terapii okazało się, że wzięłam na siebie winę za śmierć mamy, a był to błąd lekarski podczas cesarskiego cięcia.
Jak można było żyć normalnie z jarzmem "zabicia swojej mamy"...?
Oddzielenie od biologicznego ojca, biologicznego rodzeństwa... To wszystko miało przemożny i traumatyczny wpływ na moje życie.
Ale... już widzę światełko w tunelu. Praca z wewnętrznym dzieckiem to cud.
Książka Johna Bradshaw'a i test na "niemowlaka" pokazały mi, że tam jest czarna dziura, nicość, śmierć. Ciężka to była praca, to wracanie do czasów bycia w pobliżu śmierci, ale niezbędne, by zacząć żyć...
To jak zejście do piekła...
ALE WARTO!!!
Kłaniam się Twojej drodze...
Wzruszyłam się. Dziękuję i gratuluję odwagi powrotu do tego trudnego czasu. Wszystkiego dobrego❤❤❤
Tylko człowiek, który doświadczył rany odrzucenia i porzucenia jest w stanie poczuć to przerażenie i ogrom lęku z jakim w dorosłym wieku trzeba się mierzyć każdego dnia w związku z tym. Człowiek, który przeszedł terapię i odzyskał swoje wewnętrzne dziecko. Tylko taka osoba, która przeszła ten proces jest w stanie WIEDZIEĆ jakie straszne rzeczy siedzą w człowieku i co trzeba przeżyć, żeby odzyskać prawdziwego siebie.
Dziękuję za zrozumienie...
Kłaniam się drodze Twojej Duszy...
To kłamstwo.
Mama Ciebie nie odrzuciła.
Mama Ciebie chciała, mama dała Ci życie.
Jej brak jest toksyczny, ale jej intencje były czyste. Masz żyć! ♥️🌹
@@lucynarojek1887 przecież napisała, że to rozumie po terapii. Więc common.
Ponoć to lekcja miłości własnej, coś w tym jest.Ktos kto doznaje odrzucenia ma do przepracowania lekcję miłości własnej...I to się dowiedziałam poznając jakie lekcje ma dusza (rodzaje lekcji dla duszy które mogą nas dotyczyć).Co to jest to wewnętrzne dziecko??🤔 Podświadomość?
Mialam ok 2-4 lata i co noc się budzilam z jakimś lękiem, zawsze bieglam do sypialni obok moich rodziców, chciałam się przytulić chciałam się czuć bezpiecznie ,często jednak słyszałam w nerwach moich rodzicow bym sobie poszła,bym wróciła do swojego lozka😔 płacząc usypialam 😔
Nawet jeśli kiedyś ja z moim wtedy ówczesnym mężem byliśmy intymni a akurat wtedy przebudzila się dziecko i np przyszło, nigdy nie stawiałam fizycznosci z nim poza bliskością moich dzieci,nigdy nie postąpiłam jak moi rodzice...
Jakie to kochane. A mąż jak reagował na tą sytuację?
Ja zawsze myślałem że było okej w moim Dzieciństwie
Ale ciągłe powtarzanie odrzucenia w moim życiu sprawiło że zacząłem zaglądać w Siebie
Gdy boję się podnieść ręki gdy widzę kogoś kogo znam z lęku że mi nie odmacha
Gdy boję się podać czasami cześć, odezwać itp bo boje się odrzucenia
A najbardziej ukazał mi to jeden związek 🥺 Gdy moja partnerka nie miała dla mnie czasu ten ból był niesamowity i ja wybuchałem!
Gdy nie odpisała ja wiadomość ja wybuchałem! Stworzyłem toksyczny związek i biorę za to odpowiedzialność!
Myślałem że nie miałem tej rany ale gdy przyjrzałem się głęboko głęboko...
Zaczęło wszystko wracać, płacze jak dziecko że Tata nie poświęcał mi czasu
Że Tata mnie nie przytulał, nie mówił że jest ze mnie dumny, że nie pokochał swojego syna tak jak tego od zawsze pragnął 🥺
Wiecie co wczoraj wypłynęło?
Ogromna fala odrzucenia i bólu poprowadziła mnie do sytuacji gdzie Tata obiecał mi kupić piłeczki ping pongowe do zabawy i co? Napił się a o piłeczkach zapomniał... 🥺 Może się to dla was wydawać błache! Ale to tak ogromne emocje które wtedy czułem 🥺
Krzyczę, płacze i bije pięścią w poduszkę z tego bólu o którym myślałem że nie istnieje we mnie
A jednak... Jest i to bardzo duży ☺️
Wracam po Siebie! Wracam ✊
Witaj Arnii.Czytam Twoja historie I tak jakbym widziala w niej siebie.Po roku czasu Udalo sie wrocic do Siebie??Bede wdzieczna za odpowiedz.Wszystkiego dobrego Marzena
słucham już ten filmik trzeci raz, tak trafnie odzwierciedla mój stan, moją ranę która sprawia trudność w leczeniu, dziękuję bardzo ten filmik jest jak lekarstwo, ja zauważam te momenty w których odrzucam siebie, odrzucam swoje prawdziwe 'Chcę" na rzecz "bo tak wypada robić- jak mówiła moja mama", dziękuję bardzo pomagają filmiki, procesuje emocje, wysłuchuje swojego smutku i bólu, siedzę z tym bólem, przeznaczam czas i uwage tylko dla siebie bo wiem jak moja mała tego potzreuje- jak jest tego głodna, dziękuję :*
Czytam wasze komentarze i ciarki mi chodzą po plecach,a trzęsę się jak osika.Ciężko mi wracać do mego dzieciństwa,też byłem w bidulcu 8 lat, wiem co to jest poniżenie i przemoc dzieciństwa.gwałt na małoletnim dziecku przez dorosłą kobietę (koleżanka matki mojej) niby opiekunka w naszym domu to było koniec lat 50 tych sprzątnie w domu mając 10 lat, bicie non stop. Przepraszam nie mogę dalej pisać zbyt mocno mnie to boli. pomimo że już jestem prawie dziadkiem Pozdrawiam wszystkich(dla mnie to jest Dorosłe Dzieci Przemocy i poniżenia.
Kochana Moja!
Od kilku dni oglądam Ciebie, bardzo mi pomagasz, jak na razie w zrozumieniu co się dzieje.
Pod kilkoma filmikami pozwoliłam sobie zostawić komentarze "ja też, u mnie identycznie, mam tak samo".
Ale ten film przebił wszystko. Mnie też zaraz po urodzeniu odseparowali od mamy bo prawie umarła. Potem też miała jeszcze jakieś komplikacje i była długo w szpitalu. Może ten pierwszy czas wyrządza największe szkody, ja też odrzucana dzisiaj czuję ból porównywalny z umieraniem.
Ale jest jeszcze sprawa starszego rodzeństwa, która, moim zdaniem jest baaaardzo pomijana w takich technikach. Najgorsze i pierwsze wspomnienia mam związane z rodzeństwem, szczególnie ze starszą o 4 lata siostrą z którą mieszkałam w jednym pokoju. To od niej słyszałam, że przeze mnie mama prawie umarła, że mama miała zrobić aborcję i tego nie zrobiła a szkoda, bo przeze mnie nie ma pracy i siostra nic nie dostaje i jestesmy biedni.
Ona mnie szczypała, odrzucała, tworzyli ze starszym o 5 lat bratem front przeciw mnie, nie dopuszczali, wyśmiewali, że nic nie umiem a za razem mieli pretensje, że mi wolno a im w tym wieku nie wolno było. Wszystko robiłam źle, wszystko im zepsułam.
Pamiętam jak siostra mnie biła, szczególnie pamiętam szczypanie, brat wyżywał się na mnie waląc we mnie przedmiotami, drutem, paletką do tenisa. Oczywiście mama miała dość "wrzasków" i to też widzę jak bardzo nie reagowała i to pogarszało sprawę.
Ale nie mogę znaleźć żadnego info związanego z przepracowaniem rodzeństwa. Oczywiście ich wina jest taka sama jak rodziców, czyli żadna. Ale dlaczego o tym się nie mówi?
Wnioskuję, że byłaś starszą siostrą. Ja jestem tą młodszą. I zwaliły się na mnie traumy 4 starszych osób, ba, pięciu, bo jeszcze babci, (jak mówiłaś o odrzuceniu z szykanowaniem to właśnie ni stąd ni zowąd babcia stanęła mi przed oczami i wielki ból) i nigdzie nie widzę informacji o tym.
Wiem, że to można pewnie zrobić tak samo jak z rodzicami, ale mam w środku poczucie, że świat uważa, że to jest mniej ważne. A dla mnie ważne i straszne.
Możesz polecić jakąś wiedzę albo się podzielić przemyśleniami? Wskazać jakąś drogę?
Dziękuję za wszystko co przekazujesz.
Dziękuję za ten film. Mówi o mojej największej ranie, częściowo już zaleczonej i wciąż leczonej u terapeuty. Największy ból przyszedł, gdy umarło moje nienarodzone dziecko kilka miesięcy temu i dosłownie odchodziłam od zmysłów, bo ta sytuacja pokazała mi też, jak bardzo moje wewnętrzne dziecko cierpi z odrzucenia. Wciąż pracuję nad tą raną, staram się pochylać nad nią, jednocześnie muszę jakoś żyć i funkcjonować, dlatego ten proces jest powolny, dopuszczam ból po kawałku.
Dziękuję CI za....... za całą definicję odrzucenia, film, odwagę, że Jesteś, że byłaś nim Cię wysłuchałam, że napisałaś słownie obraz mojego odrzucenia, że JESTEŚ na mojej drodze.
Dziękuję Ci za........pomoc dla mojej małej dziewczynki, mojej duszy. Pozdrawiam Cię SERDECZNIE i NIECH Ci Pan błogosławi i strzeże i wspomaga w życiu Ci danym.
Heh, mam podobnie, doszłam w swoich dociekaniach, że panicznie boje się miłości, to dla mnie paranoja, otworzyć sie przed kimś to jak stanięcie nago, bezbronny/a, z sercem na wierzchu, wystawionym na cios.
Pozdrawiam, broń swojego serca i duszy,są tak delikatne jak skrzydła motyla,pozdrawiam serdecznie i życzę Błogosławieństwa Bożego .
Ciekawy temat
Jestem odrzuconą jedynaczką przez matkę i ojca. Pracuję nad raną od kilkunastu lat...fizyczny nieopisany ból wciąż we mnie istnieje.
Ja kiedys przypomnialem sobie sytuacje z dziecinstwa, kiedy nie mogle wejsc do domu, bo nie dosiegalem klamki. Czekalem pod drzwiami az sasiad mi te drzwi otworzyl. Sasiedzi nie raz po latach wspominali ze smiechem o tym. A ja kiedy w wieku prawie 40 lat o tym opowiadalem, rozplakalem sie jak dziecko.
Och...
Moja rana odrzucenia powoli się zabliźnia, bo zaopiekowałam się samą sobą, a do tego znalazłam "lustro" - mężczyznę o bardzo podobnej historii, osobowości i problemach i pokochałam go całym sercem. Zrozumiałam, że skoro człowiek tak podobny do mnie jest wartościowy, wyjątkowy i wart kochania, to ja też taka jestem.
Do tego mężczyzna ten pokazał mi drogę do odzyskania siebie, skupiając całą swoją energię i czas na zadbaniu o samego siebie, a nie budowaniu relacji i spełnianiu cudzych oczekiwań.
Dzięki temu w ciągu niespełna roku z pozbawionego energii, zestresowanego, niepewnego i borykającego się z problemami somatycznymi, nieszczęśliwego człowieka przeistoczył się w silnego, spełnionego i pełnego energii mężczyznę, świadomego swoich ograniczeń i możliwości.
Na początku poczułam się odrzucona. Teraz wiem, że potrzebował tego dystansu, by odbudować siebie, bo tylko kochając i akceptując samego siebie można prawdziwie pokochać drugiego człowieka.
Słuchając tego nagrania widzę wiele przyczyn tego, że tak głęboka rana odrzucenia we mnie powstała:
*narodziny siostry, gdy miałam 2,5 roku,
*straumatyzowany, nie radzący sobie z własnymi i cudzymi emocjami ojciec,
*umiałam zająć się sobą, dobrze się uczyłam i nie sprawiałam problemów, więc cała uwaga rodziców skupiła się na bardziej wymagającym rodzeństwie,
*jako najstarsza i najwrażliwsza z 4 rodzeństwa przyjęłam na siebie rolę opiekunki rodziny, zwłaszcza w wymiarze emocjonalnym, jednocześnie sama nie mając w domownikach oparcia,
* i wiele innych
Słuchałem tego filmu i płakałem po prostu trafił w sedno moich problemów
Gdy miałam 3 lata złamałam rękę i obojczyk. Pamiętam jak wieźli mnie do szpitala, siedziałam sama z tylu w samochodzie. Dlaczego nikt nie usiadł obok mnie? Miałam ogromny gips jak gorset i tylko jedną rękę wolną. Co zrobili moi rodzice? Na czas leczenia wywieźli mnie mnie do babci. Babcia się mną opiekowała, myła mnie, drapała pod gipsem i upychała watę, żeby było mi lepiej. Przez całe życie myślałam, ze to OK i to było normalne, że opiekowała się mną babcia. Dopiero ostatnio uzmysłowiłam sobie czym to naprawdę było. Dlaczego mnie zostawili? Czy będąc rodzicem zrobiłabym to mojemu dziecku? Nigdy!
Bardzo mi przykro co przeszłaś 😔
Babcie są świetne 🍀🍀🍀🥰
Współczuję 😔
Ja teraz tak umieram po rozstaniu, czuje ten ból 😭😭😭 dziękuję ci za ten cudowny przekaz ♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️
Mam nadzieję, że już jest dobrze
pieknie ,klarownie wszystko wyłożylas
ja tez ...bledow narobilam tez
Jestem juz prawie 60 latka i wciaz pracuje
glownie sama ,bo z terapia byl zawsze jakis problem
Jestes swietna w tym❤️
Ja jestem tez wspaniala i kochana❤
Kazdy z was jest wspanialy i kochany
❤️
dziękuję, że dzielisz się wiedzą, słychać było załamania w głosie i emocje w tonie głosu, dlatego tym bardziej to doceniam
😢 dziękuję bardzo dziękuję
Jestem dzisitem odrzuconym i zarazem depresyjnym
NIK nie jubi , nikt nie kocha ❤️
❤
Moja kochana Auroro, byłam odrzucona przez nieobecnego ojca... to zostało we mnie
Dziękuję Sylwia. Jak dobrze, że mówisz o swoich wszystkich doświadczeniach. Jak bardzo są mi bliskie. Jak dobrze, że się nimi dzielisz. Mówisz też o doświadczeniu małego dziecka w szpitalu bez mamy. Wtedy to był, wciąż przemilczany okrutny standard. Dziś mamy plagę nieświadomych przyczyn ludzi, którzy cierpią z powodu choroby sierocej. Bóg jeden wie, jaki to ból przyjąć i pokochać w sobie takie niemowlę. Bóg jeden wie co trzeba przezyc, aby przywrócić do życia dziecko w sobie, które naznaczone pierwszą traumą ściąga i obrasta w traumy kolejne. Do czasu, kiedy nie zobaczy, nie uzna w pełni i nie uchonoruje w sobie każdego w nim prawa aby być i żyć.
Wreszcie zaczynam coś rozumieć!Dziękuję i proszę o więcej?
Piękne przesłane dziękuję
Bardzo Mnie to wspiera... bardzo to potrzebuje usłyszeć teraz...
Dzięki 🥰
Niesamowite . Tak jak bym sluchala o sobie . Ja nie placze, nie czuje nic . Lat dziecinstwa prawie nie pamietam . Staje sie nerwowa jak musze wracac do tej periody zycia . Pare razy ucieklam z terapii, tam.tez po raz pierwszy stwuwrdzono u mnie dysocjacje . Dodam ze NIE jestem DDA , ale DDD.
Wartościowy film, bardzo.
Z relacji matki wynika że musiałam mieć z 4 lata jak wylądowałam w szpitalu. Do dziś pamiętam swoj cień na ścianie, jak trzymam się rączkami tych prętów od łóżka i krzyczę w nieboglosy. Pamiętam półmrok w sali i ta myśl że matka nigdy nie wróci.... Cierpię całe życie, mam borderline, ataki paniki, nerwice... Jestem dorosła a Pragę miłości mamy...
Agnieszka K współczuję Ci. Robisz coś w kierunku uleczenia tych trudnych przeżyć? Przytulam Cię mocno.
@@jagajaga9356. Tak,teraz jestem w terapii , pracuje sama nad sobą bardzo intensywnie. Ale wcześniej leki goniły leki. Szpital, psychiatra, panika, załamania.... Dizs już wiem że mam borderline.
Cale zycie moja mama mówiła, jesteś miała jak coś chcesz...nie potrafila zrozumiec,że można podleciec i pocalowac mame po jakiejs klotni bez wielkich przeprosin
Dziękuję za ten filmik 💜
Jesteś cudowną, mądrą kobietą! Dziękuje 💚🍀
Wygląda na to, że sama będąc odrzucona, odrzuciłam swoje własne dziecko... zaklęty krąg...Tylko kurcze, jeśli obecność rodzica determinuje przeżycie dziecka, dlaczego dzieci od poczęcia sprawiają, że źle się czujemy... Doprowadzają nas do szału ciągłym krzykiem i płaczem 😥 to jest strasznie trudne żeby to wytrzymać i nie odrzucić dziecka..
Eh, odrzucenie dziecka to okrucieństwo. Ja przez całe życie chodzę z piętnem winowajcy, bo matka rzekomo przeze mnie musiała zrezygnować ze swych ambicji naukowych i nie zrobiła doktoratu. Świat stracił wielkiego naukowca... no Einsteina po prostu. Ironizuję, bo znam wiele kobiet, które pogodziły małżeństwo z pracą naukową, więc nie wiem do końca, o co jej chodziło. Może po prostu jej się nie chciało zajmować dziećmi.
Piękne! Spokojne, mądre, rzeczowe ... ❤
🍀 Zaczynam rozumiec siebie
Dziękuję za Twój materiał...
dziekuje ci, bo przekazy sa wspaniale, bo bez przypisywania winy albo przylepienia latek - bo kazdy, wlacznie z naszymi rodzicami - mieli przeszlosc.jestes wspaniala
Dziękuję ❤️
W rodzinach wielodzietnych jest różnie w zależnosci od warunków wychowania... Nie dziwię się,ze na terapię przychodzą ludzie z rodzin wielodzietnych z problemami...bo na terapię w ogóle przychodza ludzie z problemami. Ci z rodzin wielodzietnych bez problemów na terapie nie chodzą. Ja znam właśnie więcej osób zdrowych z rodzin wielodzietnych niz małodzietnych(sama jest z 2+2). Jesli rodzice sa np. rolnikami albo mają domową firmę (znajomi-architekci) to dzieci mają lepszą opiekę niż jak jest mało dzieci,których rodzice sa lekarzami w szpitalu, marynarzami lub dużo pracują poza domem. Poza tym dzieci z rodzin wielodzietnych mają też wsparcie swoje nawzajem, zwłaszcza dużo starszego rodzeństwa, które ich broni, wspiera także tam gdzie rodziców nie ma np. w szkole. Ogólnie więc rodziny wielodzietne uważam na plus, lepiej nadają sie tez na małżonków, bo do konfliktów poziomych sa przyzwyczajone i łatwiej je rozwiązują. Oczywiście cały czas piszę o rodzinach gdzie nie było patologii czy jakichś ogromnych problemów, bo jak rodzice mają sami ze sobą problemy to ilość dzieci,która wychowuje się w toksycznej atmosferze nie ma znaczenia.
Wspanialy kanal.
super podcast
Dziekuje za interesujacy filmik. Podoba mi sie Twoja wrazliwosc i sposob w jaki mowisz. Kiedys tez zajmowalam sie Tarotem i przestalam. Serdecznie pozdrawiam z Holandii.
Świetny materiał.
Jest Pani bardzo mądra, dziękuję za prawdziwe nazwanie .Super proszę być uświadamiać ...pozdrawiam M
oj tak dobrze to znam, nie przypominam sobie tych sytuacji, bo było to generalnie nieustannie wszechogarniające dziękuję, że o tym nagrywasz Aurora
To było piękne.
Dziękuję 🙏❤️
Dziękuję ❤
Bardzo Dziekuje❤❤❤❤wiele zrozumialam❤❤będę mogła sobie pomóc.
Ja też tak to czuje, to coś strasznego, jakby życie z nas uchodziło....
Dziękuje 😔😟🙃😟🤨🙂🤭🤜🤛
Slucham, plyną łzy. Tak trudno ułyszeć jasno opowiedzianą własną historię...
..umieram z odrzucenia każdego dnia...
świetnie tłumaczy Pani temat, dziękuję
Wspaniale trafiasz w punkt, pięknie nazywasz sprawy. Samo słuchanie Ciebie jest uwalniające. Pomyślałam, że sformułowanie "aktywna rana" jest dobrym tytułem na książkę :)
Mam odrzucenie od matki rodzonej i musze z tym zyc.
Znam to ,pracuję nad tym też miałam ból ❤
Dziękuję prosze o pomoc
Rzeczywiście coś w tym jest.
Dziekuje... i to bardzo. Ja czesto w swoich opowiesciach o swoim porzuceniu porownywalam ten bol mowiac: to tak strasznie boli jak operacja na otwartym sercu bez znieczulenia. Nigdy nie przeszlam zadnej operacji w swoim zyciu jednak jestem pewna ze ta tutaj mniej boli niz bol porzuconego dziecka. Bardzo pomoglo mi gdy uslyszalam Twoje porownanie. Poczulam ten bol ktorego doswiaczylas cala czastka siebie... usciski
dokładnie ten ból jest tak cięzki...nam się wydaje,ze tylko my tak cierpimy. Jezu wrogowi tego nei zycze.
@@87nashia tak Kasiu, bol jest nie do wytrzymania I tak naprawde zadne slowa go nie opisza. Mimo wszystko warto probowac a inne porownania mi pomogly zrozumiec ze nie tylko ja przeszlam pieklo na ziemi.... Cieplo pozdrawia
@@katarzynajanic3048nie jestes sama 💖
Ja podobnie przeżywałam rozstania, tak jak Sylwia mówi, ból nie do opisania. Też czasem myślałam, że umrę od tego bólu.
Znacznie mniej ale również trudne były dla mnie sytuacje, gdy np lekarz mój ulubiony wyjeżdżał, albo lekarka, fryzjerka, kosmetyczka np szła na urlop wychowawczy. Teraz dopiero rozumiem skąd był głęboki smutek gdy traciłam kontakt z tymi osobami. Dziękuję Sylwio.
No właśnie.
Mam 66 lat i brak słów co przeszłam od śmierci mamy po dom dziecka bicie
Tabl Leno ja już do bicia zacząłem się przyzwyczajać! nie czułem już czasami bólu
Słucham wszystkich nagrań po kolei. Mocno uderzają w sam środek wnętrza. Mam synka 2,5 roku, jestem po rozstaniu z jego tatą, ale ze stałymi wizytami. Od 3 miesięcy mój synek chodzi do przedszkola i codziennie przy rozstaniu płacze. Zastanawiam się, czy to też może on traktować jako odrzucenie? Poza przedszkolem, otaczamy go miłością i cały czas powtarzamy jak bardzo kochamy, a każdy wolny czas spędzamy na wspólnej zabawie.
👌
Aurorko dziękuję za ten film ❤️ co jednak w przypadku kiedy ze swojego dzieciństwa nie pamiętam kompletnie nic? Chcę pozwolić emocjom być, ale nie pamiętam konkretnych wydarzeń. Totalne wyparcie 😔 może ktoś z Was miał podobnie?
Z doświadczenia wiem, że podczas psychoterapii to stopniowo wychodzi na wierzch, oczywiście razem z uczuciami. To najlepsze co mogę poradzić. Dodam, że nurt w jakim pracuję to Gestalt.
Czy warto do tego wracać?Skoro umysł twój to wyparł to może i lepiej,ja zazdroszczę wam (ci którzy wyparli).Jak ja przypomniałam siostrze dane wydarzenie to ona nic nie pamięta...A część z nich to przecież te pozytywne a nawet tego nie pamiętała 😯🤔😕 Chciałabym umieć tak wypierać.I nie chodzi tylko o dzieciństwo bo i tak wiele rzeczy nie pamiętam (jak np miałam poniżej 3lat i z wujem szłam po schodach i mało brakowało a coś by mi się stało, wiem że Wujo przestraszył się że coś mi się stało ale ja tego nie pamiętam jako ja tylko z opowiadań innych 🤔😯).Jak ja tego użyłam nie wiem. Szkoda że nie zawsze gdy niefajne wydarzenia nastąpiły nie włączyłam przycisk wyparcie zdarzenia...W dorosłym życiu to już wogole nie działa mi ten przycisk 😕a szkoda... Dlatego tak mnie szokuje gdy ja mówię, cytuję kogoś, opisuję sytuację a ta osoba nie pamięta tego 🙁😑😒😬i dla mnie wygląda to jak kłamstwo 😑 Reakcja typu: ja tak powiedziałem? nie mogłem tak mówić/nic takiego nie mówiłem/robiłem/nie wiem o czym mówisz itp.strasznie mnie wkurza, działa jak płachta na byka 😬😒🙁 Wiele z tych rzeczy przez taki mechanizm ogromnie niszczy relacje moim zdaniem, czujesz się jak zabawka 😑🙄😕 Też bym chciała umieć tak "zapomnieć".A niestety pamiętam.I tak powstają tzw "puste obietnice"....
@@michalinanowak674 umysł czasem wypiera lub radzi sobie w inny sposób, by przeżyć, ale to nie znaczy, że tych trudnych przeżyć nie ma, że one się rozpuścily i nie mają wpływu na nasze obecne życie. Powodzenia.
W jaki DOKŁADNIE sposób należy oczyścić się z tych trudnych emocji z dzieciństwa? Duzo się o tym mówi, ale mało kto wyjaśnia konkretnie, jak to zrobić? Jak wygląda ta integracja?
Mówię o tym w filmiku o procesowaniu emocji.
pomimo że pytanie nie do mnie ale wtrącę się:) ja też szukałem, szukam... i kilka dni temu znalazłem:D "radykalne wybaczanie" Colin C. Tipping, już sam fakt że "dowiedziałem się" o tej metodzie wróciła Mi energia!!! a naprawdę psychicznie było źle ze ze mną, zwłaszcza że jesień za rogiem:) czekam na książki:D polecam th-cam.com/video/vETfHdVFW7A/w-d-xo.html a filmik i kanał Aurory ciepły i przemiły:)
Jest to praca nad sobą która trwa czasami długie lata, na terapii grupowej , lub indywidualnej , na grupach wsparcia. Czasami wystarcza , np. tylko grupa wsparcia, a czasami trzeba pracować na terapii, lub na terapii i grupach wsparcia. Jest to droga dla każdego inna i indywidualna. Najważniejsze żeby zacząć cokolwiek robić w tym kierunku, np, zacząć od indywidualnej terapii.
Izabela Kopaniszyn na TH-cam, duzo materialu znajdziesz o uzdrawianiu wewnetrznego dziecka 💖 Pozdrawiam Krystyna 🤗
❤🌷
Ale jak Pani doszła do tego, że potrzeby nie zostały zaspokojone w dwóch pierwszych tygodniach życia? Czy miała Pani taką wiedzę od rodziców? A co jeśli ktoś takiej wiedzy nie ma? Jak to sobie przypomnieć lub dojść do tych emocji?
Twój materiał trafia do mnie. i dopiero teraz wiem że coś takiego jest jak rana odrzucenia.
Pozdrawiam.
P.S. czy nie używasz zamiennie odrzucenia i porzucenia. choć Sama Mówisz w materiale że to dwie różne rzeczy. takie odniosłem wrażenie...
Ja też w drugim miesiącu życia zachorowałem na płuca i dwa tygodnie byłem w szpitalu. A mama uczyła się w maturalnej klasie przez pół roku. Ciekawe jak takie doświadczenia upodabniają ludzi...
W jaki sposób malutkie dziecko odrzuca samo siebie ?
Jak mam to uzdrowić i przerobić skoro nie mam za wiele wspomnień ?
W jaki sposób możemy pomóc temu wewnętrznemu dziecku? Jak to zrobić?
Co to jest procesowanie emocji, co to dokładnie oznacza?
Może już dawno znalazłaś, ale jeśli nie to postaram się krótko wyjaśnić. Procesowanie emocji to innymi słowy '' przeniesienie '' owych emocji z poziomu podświadomości do świadomości (tu gdzie rezyduje logika np.) Często jest tak, że jeśli dawniej nasza emocja (cokolwiek to nie było) z jakiegoś powodu (głównie ze strachu przed odrzuceniem, nie kochaniem przez innych) zostaje przez nas samych uznana za ''złą i niewłaściwą'' dlatego, że jest nieakceptowana przez innych, a przecież jest dla każdego człowieka naturalnym stanem, reakcją, takie emocji często zagnieżdżają się w którymś polu energetycznym naszego ciała, a podświadomość podsuwa nam je za każdym razem, gdy sytuacja w życiu teraźniejszym przypomina w jakiś sposób tę z dzieciństwa. Mam nadzieję, że choć trochę to wyjaśniłem :) Powodzenia!
A jak terapeutka nie chce mnie juz prowadzic bo ma mnie dosc?bo jak mówi ja ją denerwuje.Ja jej zaufalam i w pewnym momencie stwierdziła ze mam isc do kogos innego bo ona juz wysiada i ma mnie dosc.Placzę i nie mogę sie pozbierać.
Mag jak się dziś czujesz? Znalazłaś inna terapeutke? Nie pojmuje tego, jak terapeutka może powiedzieć, że go pacjent/klient denerwuje. Tzn. że taki ktoś nie ma odpowiednich kwalifikacji do tej pracy. Pozdrawiam Cie serdecznie.
Straszne to jest.takie zachowanie nie powinno mieć miejsca! Bardzo współczuję spotkania osoby,ktora jako pierwsza powinna nas zrozumieć,od której powinniśmy czuć akceptację i wsparcie. Wierzę że na swojej drodze znajdziesz dobrego psychoterapeute. Zycze dużo wytrwałości.Jeszcze będzie pięknie!:)
Cierpisz na zaburzenia osobowosci borderline?
Pytam bo takie sytuacje zdarzaja sie najczęściej borderom
Proszę. nagłośnić bardzo ważny temat młodzi zakazują wizyt z 2 wnukami 6 lat to już trwa. Nakazy rozkazy choroba emocjonalna dzieci taki obraz życia u mojej koleżanki Masakra😵
A grupa Aurory?
Będzie grupa warsztatowa dla osób pracujących z matczyną raną
Czy moglaby Pani wyjaśnić dokladnie, co Pani rozumie przez uwolnienie emocji? Z gory dziękuję
@Kinga Mogę 🙂 Dopisuję do listy przyszłych filmów. A póki co polecam ten: th-cam.com/video/M5k7cQ2e8-o/w-d-xo.html
Bardzooo Pani dziękuję 💗
Uwolnić emocje,jak to zrobić ?
Chyba zaakceptować je, rozpoznać i pozwolić im być do momentu aż osłabną. Tu jest dużo gadane, że trzeba przeżyć odrzucenie jakie spotkało nas kiedy byliśmy dziećmi, ale nic o tym jak właściwie to zrobić. Bo co mam sobie przypominać kiedy to mama nie chciała kupić mi misia, a innym razem babcia zostawiła na chwilę samą w mieszkaniu, bo poszła pożyczyć coś od sąsiadki. Takich sytuacji było przecież multum. Brak tu konkretnej rady jak dla mnie tylko bełkot o dzieciństwie i wewnętrznym dziecku.
Jak wejść do tego noworodka aby uleczyć to odrzucenie? Jak to uleczyć?
Ja zostalam odrzucona.przez corke Nie chce miec kontaktu ze mna Jest manipulowana przez partnera i jego rodzinę A ja jestem strasznie.zalamana zdeptana a poswiecalam sie pomagalam zostalam bardzo wykorzystana oszukana Przykre
Bardzo współczuję❤
tez pewnie jakis mechanizm
kochana tez doznaje tego
❤
Damy rade
najpierw zajmijmy sie sobą
odkryjmy to ,ze jestesmy kochane i bezpieczne
i ze nie jestes sama
takich ludzi jest ogrom
naprawde to tylko wydajesie ,ze czlowiek jest sam
nikt niekrzyczy na ulicy "jest mi zle"
bużki kochani
to lekcje ,obralismy sobie
mamy szanse zmienic swoj swiat
i koleje losu naszych rodów
czyz to nie piekne
wyobrazam sobie ,ze tak jak ja nie bylam swiadoma zaniedban wobec wlasnych dzieci
tak moi rodzice tez nie byli swiadomi
ich rodzice tez
itd itd
i tych wszystkich biore za rece i tanczymy przy ognisku
kochamy sie
wszyscy bez wyjatku
No ale jak przeżyć to pierwotne odrzucenie, bo w końcu nie wiem?