Oczami Zaburzonych S1 E2 - Historia Marysi
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 18 เม.ย. 2020
- 2 odcinek świadectw odburzonych. W tym odcinku rozmawiam z Marysią która podzieliła się z nami swoją historią.
Życzę miłego odsłuchu. 😃
-----------------------------------------INNE DZIAŁALNOŚCI----------------------------------------
👉 Forum Zaburzeni.pl - www.zaburzeni.pl
👉 Grupa FB - / stowarzyszeniezaburzen...
-------------------------------------------------MÓJ BLOG-------------------------------------------------
👉 www.odburzanie.pl/
-------------------------------------------------KONTAKT--------------------------------------------------------
📧 admin@odburzanie.pl
---------------------------------JEŻELI CHCESZ MNIE WESPRZEĆ----------------------------
🤝 www.odburzanie.pl/wsparcie/
![[TH] 2024 PMWC x EWC Main Tournament Day 2 | PUBG MOBILE WORLD CUP x ESPORTS WORLD CUP](http://i.ytimg.com/vi/TgEFw285vXA/mqdefault.jpg)
Bardzo dziękuję za Tą rozmowę, Tobie Hewadzie i Marysi ktora podzieliła się swoja historią. Jest to ogromnie budujace.
Super, dziękuję za tą rozmowę :) Mam tzw. "nawrót" pierwszy raz od 10 ciu lat, 10 lat temu przeżyłam piekło przez rok, ale teraz jest o wiele lepiej. A to wszystko dzięki wiedzy i temu co przeszłam. Jest mi o wiele łatwiej puścić to wszystko i być spokojną, wiedzieć, że moje lęki są tylko w mojej głowie i mi nie zagrażają. Dodatkowo ta rozmowa z Maruysią niesamowicie mi pomogła, bo miałam podobną historię i też wkręciłam się w niespanie ;) Wyszło na to, że dla mnie spanie jest najważniejszą rzeczą w życiu. ;D Jestem miesiąc po pierwszych objawach, ale już jest lepiej i najważniejsze - ufam sobie! Na szczęście już się jako tako rozmywa, a to wszystko dzięki pracy mentalnej i odpuszczaniu. Kiedyś usłyszałam na filmikach tutaj, że najgorsze jest patologiczne podtrzymywanie i to fakt. Ale nawet jeśli mi się to zdarzy i się jakoś nakręcę, to pozwalam sobie na tę słabość i po czasie zwyczajnie zapominam... Uprzedzam, że nie mam ciężkich ataków paniki, a jedynie trwały niepokój, czasem mdłości, fale gorąca, lekkie spięcia ciała, takie mini ataki paniki szczególnie w nocy oraz palptitacje nad ranem. Na poczatku się tego bałam, teraz np, słucham rano jak pięknie mi serce bije. I co? I nic, pobije i się potem uspokoi. Nie mogę spać? To zasnę innej nocy, zazwyczaj nawet jak nie zasnę dwie noce to trzeciej śpię jak kamień. A poza tym Mamy małych dzieci wytrzymują jeszcze lepsze maratony nieprzespanych nocy. Poczuję jakieś spięcia, fale gorąca? No i trudno niech sobie będą, tak na razie mam. Nieprzyjemne, ale przecież nie jest to śmiertelne. Mam nudności? Też staram się to jakoś od siebie odganiać, że przecież to nie z choroby, czasem ma się nudności jak się jest zestresowanym i co? I nic. Jak do tej pory nie zwymiotowałam, nie zemdlałam, nie oszalałam. To przychodzi, STRASZY i jak nie może dobrze postraszyć, to po prostu ODCHODZI. Czasami mówię sobie jak coś mnie złapie- o w sumie prawie sie już boję, ale widzę nerwico, że na razie nie masz pomysłu jak mnie wystraszyć porządnie- tego się już nie boję, tego też a i ten objaw już znam i w sumie nie taki straszny jak go malują. Takie mam podejście i wszystko się powoli uspokaja. Oczywiście na początku panika, że nigdy się nie skończy. Powoli po prostu moja psychika się do tego przyzwyczaiła i nie reaguje już tak lękowo na te objawy jak na początku. Także potwierdzam - technika nie zwracania zbytniej uwagi na nerwicę pomaga, działa i jest jedną z najlepszych. Jeśli się nam na początku nie udaje - po prostu trzeba racjonalizować, uspokajać psychikę. A potem to wszystko stanie się mniej i mniej ważne :) I pozwolić sobie na kryzysy, być wyrozumiałym- to też istotne. Nie od razu Kraków zbudowano, potrzeba cierpliwości. Nadszarpnięte struny, ekspresowo się nie goją. ;) Pozdrawiam wszystkich!
Pięknie napisane! 👍 Gratuluję dobrego podejścia do odburzania 👍🤗
M
dopiero teraz odsluchalam swiadectwa Marysi :) fenomenalne nagranie :) DZiekuje Hewadzie , dziekuje Marysiu :)
Dziekuje za ta rozmowe mam nawrot nerwu y po 3latach przerwy. Urodzsm corke ora dowiedzalam sie o disgnozie syna asd i nie moge dojsc do siebie.
Moja nerwica psuje każdy aspekt życia.Np moi partnerzy.. wystarczy, żebym się poczuła ,,bezpiecznie" i już big love.
Kto jeszcze szuka rycerzy, którzy nas uratują?🤦♀️🤣🤣
Kto z nerwicowców nie zechciałby mieć u swego boku np. lekarza? 🤣🤣🤣
Wiem o czym mówisz ten brak poczucia bezpieczeństwa...
Niezwykła intuicja Marysi dotycząca nastawienia, kierunku i sposobu podejścia do zaburzenia... 🙄
np. od 18:05 : niezwykła otwartość na lęk - coś naprawdę mega trudnego dla większości z nas, bo przecież przed lękiem odruchowo się ucieka, a ona to "wdychała", więcej i więcej, żeby ten lęk poczuć... 🤨🤔 niesamowite... 🙄 To jest właśnie *odkrycie lęku*: zrozumienie, czym jest lęk i że nie trzeba się go bać...
W połączeniu z innymi jej cechami osobowości to po prostu *musiało* dać efekt odburzenia 👍😄
Dobrze cię widzieć☺
Bardzo ważny materiał wiele mi dał do myślenia 😊
Ja cały czas jestem w tym kryzysie ,czasem sobie nie radzę ale cóż, życie gna do przodu .
Dziękuję 😊
Serdecznie dziękuję❤
Super intro !:)
Mi też się bardzo podoba 👌
Zaburzenia lękowe wyjątkowo wkurwiają 🙂ups…
Osoba z tym poziomem wygadania, towarzyskości, otwartości może z wielkim prawdopodobieństwem wyjść na prostą. To tylko drobne przejściowe trudności.
Też miałem takie wrażenie. Może nie to, że drobne trudności, bo na pewno lęki, które odczuwała były straszne i dołujące, ale jednak siła osobowości (wrodzona) pozwala znacznie łatwiej sobie poradzić... Na przykładzie Marysi widać, że na pewno mając zaburzenie lepiej być sangwinikiem niż melancholikiem... 🤨
@@yt203040 poza tym czuć, że to fajna osoba z wysoką samooceną. Ona sama siebie lubi i wie, że est lubiana
Bardzo wartościowa rozmowa, mnóstwo wskazówek i uwag, czym jest odburzenie i jak do niego dojść 👍 Marysia potwierdziła też wszystko, co Hewad mówił w swoich nagraniach NBO. Bardzo polecam posłuchać (jak dla mnie lepiej się tego słucha w spowolnieniu 0.75x - wtedy to jest normalne tempo rozmowy).
Ok napisze o sobie publicznie chodź to nie jest łatwe przyznać się co człowiek przeżywa ale widzę nie jestem sama. Zacznę od tego że choruje od 12 lat w 2008r mój mąż miał wypadek samochodowy śmierć na miejscu a ja zostałam sama z 3 tyg dzieckiem to był koszmar. Jednak mój syn dawał mi otuchę i że muszę żyć dla niego do dziśaj tak jest niby pracuje nawet ponagm innym bo jestem terapeutka ale moje życie to jeden wielki lenk. Chodziłam do psychologa 2 lata trochę pomogło a teraz znowu mam większe ataki paniki ciągły strach czasami boję się że moje dziecko będzie samo nie umiem sobie sama poradzić nikt mi nie chce już pomoc tylko weź się w garść słyszę masz dziecko ale ja to wiem tylko nie radzę sobie gdy jestem w lenku. Proszę was też o radę.
czujesz ten lęk, bo bardzo zależy Ci na Twoim synu, kochasz go, najbardziej chciałabyś, żeby nic złego go nigdy nie spotkało. Nie ma w tym niczego złego. Bardzo Ci współczuję. Nie chcę Ci niczego radzić na oślep dlatego najlepiej umów się na rozmowę.
Wejdź na grupę zaburzonych na facebooku. Tam ludzie pokażą Ci wsparcie, pogadamy, pomożemy jak radzić sobie w momencie napadu lęku . :)
Gramatyka. Ty jesteś terapeutą? Żarty.
o jakim innym blogu mowi Marysia?
Chyba trafiłem na coś dla mnie codziennie się czegoś boje dramatyzuje i czuję się bardzo źle z tym i nie wiem jak sobie z tym poradzić
Jesteś wydygańcem
Dodam że pracuje z chorymi ludźmi i im potrafię pomoc sobie niestety nie
Mam refluks i moge miec przez to nerwice?
Ale to są normalne reakcje, że odbierasz list z sądu i się niepokoisz... to już kwestie osobnicze. Jeden się bardziej przejmie, drugi mniej. Totalni ignoranci, będą to mieli w du..ie. Trudności będą zawsze 🤷
ja mam troche inne objawy nie moge ustac na nogach szczególnie jal stoje w jakiejś kolejce zaraz mi sie kręci w głowie i jest mi slabo 😢
@@klara2966 u mnie już dwa miesiące bez objawów ale cały czas czuję że nie jestem tą samą osobą którą byłam.:(
a w głowie cały czas,myśl czy to wróci czy nie...
prawda jest taka że jedną z metod jest znalezienie sobie zajęcia..to pomaga..trzeba też wierzyć że przejdzie...w moim przypadku wydaje mi sie że objawy ustąpiły bo po prostu przestałam się tego aż tak bardzo bać jak kiedyś...wszystkiego dobrego i powodzenia będzie dobrze:)
@@klara2966 a bierzesz leki Klaro?
ja brałam lek na stany lękowe odrzuciłam z dnia na dzień bo nigdzie nie mogłam dostać tego leku..na,szczescie nie miałam żadnych odstawiennych...tez miałam problem z wychodzeniem z domu...zejście z drugiego piętra to był wyczyn...i tak małymi kroczkami...później z psem na podwórko dosłownie na chwilę bo dłużej nie dawałam rady...później kawałek dalej śmieci wyrzucić...następnie pierwsze pójście do żabki po jedną rzecz..to było straszne..dosłownie biegiem do kasy samoobslugowej i do domu...a później nie wiem kiedy było co raz lepiej...wszystko trwało jakieś 4miesiace...a ty wychodzisz z domu?
no i super tak trzymać :) widać że jesteś silna i podjęłaś walkę..mwszystkiego dobrego i napisz proszę tak za miesiąc co i Ciebie i jak sie czujesz
@@klara2966 a co do tego że chcesz jak najszybciej dotrzeć to bardzo podobnie jak ja..w głowie było tylko to żeby jak najszybciej dotrzeć od punktu A do punktu B i nic po między :(
Hewadzie chciałabym z tobą porozmawiać może mi pomożesz oczywiście prywatnie. Nie chcę tak żyć
Dzwoń do Hewada na Skype znajdziesz dane w internecie.
Też bym chciała porozmawiać i to bardzo pozdrawiam .
Ja aktualnie straciłem prace, dziewczyne i przyjaciol, a wszystko przez to ze od dluzszego czasu bez powodu serce mi migotalo, jakby sie zatrzymywali, wiecznie mroczki przed oczami i bardzo duze uczucie niedotlenienia, wahania cisnienia. Od roku zrobilem badania kardiologiczne, krew, tsh,usg i inne przegrode nosa nawet i wszystko wedlug lekarzy niby okej i ze mam brac leki psychitropowe. Jestem przybity strasznie mialem 2 lata psychologi klinicznej na studiach i rok ogolnej i wiem ze to przez te objawy wpedzam sie w myślenie nerwicowe a nie odwrotnie. Wszyscy patrzą sie jak na glupiego bo lekarze powiedzieli ze badania ok, a ja przerobiłem juz i z waszym kanalem i na pidstawie książek wszystkie opcje możliwe przyczyny nerwicy somatycznej i wgl sie to nie trzyma kupy. Leki przypisane przez psychiatre działają sedatywnie i przydają się w napadach paniki tachykardii itp ale nie sadze ze w moim przypadku to jest właściwa droga. Ze snem nie mam kłopotów z jedzeniem także jem normalnie nastrój norma jak zawsze a z dnia na dzień czuje się coraz słabszy, ciśnienie raz takie raz takie, schudlem juz 10kg i nikt nie chce juz nic słyszeć ode mnie radz se sam masz nerwice i nie dasz se pomoc. I co ja mam robić nie wiem czy lekarze idą na łatwiznę co ja mam zrobić teraz ja wydolnosciowo nie jestem w stanie przebiec 50m. Szczerze nie mam z kim pogadać o tym juz nie wiem gdzie szukać pomocy, walczę z salabnieciami sam w pokoju, mam ochotę wyjść spotkać się z kimś, pobiegać z psem itp mam ochote i ciekawość życia ale te zaslabniecia uniemożliwiają to calkowicie
Mam podobnie jeśli chcesz to pisz zawsze pomogę
@@nataliadziekanowska1602 mariusz.lazar@op.pl w razie co mój meil, napisz to wymienimy spostrzeżenia, zawsze jakieś wsparcie. Pozdrawiam
Ok odezwę się
@@anonymouspodcast4677 masz jakieś problemy z koncentracją i zapamiętywaniem zdarzeń?
@@hajpowyzuczek5629 To niedotlenienie, mroczki przed oczami odkąd pamiętam to znacznie utrudnia niekiedy koncentracje, pamięć skupienie tez nie jest to odczuwalne ze działa płynnie tak jak powinno.