Донорство органов: зачем живым думать о смерти? | Оксана Акулова | TEDxAstana

แชร์
ฝัง
  • เผยแพร่เมื่อ 21 พ.ย. 2024
  • Оксана Акулова - журналистка, которая много лет освещает тему трансплантологии в Казахстане. Вместе с Канатом Бейсекеевым, Кайратом Нурмагамбетовым и Алией Сандыбай она участвовала в создании документального фильма с реальными историями, где посмертное донорство спасло человеческие жизни.
    Оксана на примере реальных человеческих судеб поняла, что посмертное донорство дает шанс тысячам людей. Однако в Казахстане это направление пока окутано слухами и страхами. Из-за этого желающих стать донорами крайне мало. Еще меньше родственников, готовых дать согласие на трансплантацию органов близкого человека.
    Ситуацию надо менять как можно скорее, ведь от этого зависят жизни. Как это сделать? «Больше говорить о посмертном донорстве, говорить честно и открыто, не закрываться от проблем и трудных вопросов», - считает Оксана. Она сама делает для этого все возможное, но призывает каждого узнать о донорстве больше и сделать личный выбор, основанный на знании, а не на домыслах.
    Оксана Акулова - Қазақстанда ұзақ жылдар бойы трансплантология тақырыбын жазған журналист. Қанат Бейсекеев, Қайрат Нұрмағамбетов және Әлия Сандыбаймен бірге ол қайтыс болғаннан кейінгі донорлық адам өмірін сақтап қалған шынайы оқиғалары бар деректі фильмді жасауға атсалысты.
    Оксана нағыз адам тағдырын мысалға ала отырып, қайтыс болғаннан кейін донорлық мыңдаған адамдарға мүмкіндік беретінін түсінді. Дегенмен, Қазақстанда бұл бағыт әлі күнге дейін сөз бен үрейдің деңгейінде. Осыған байланысты донор болғысы келетіндер өте аз. Жақын адамының ағзасын ауыстыруға келісім беруге дайын туыстары одан да аз.
    Жағдайды мүмкіндігінше тезірек өзгерту керек, өйткені өмір соған байланысты. Бұны қалай істейді? «Өлімнен кейінгі донорлық туралы көбірек айту, проблемалар мен қиын сұрақтардан жасырынбай, адал және ашық айту», - дейді Оксана. Оның өзі бұл үшін қолдан келгеннің бәрін жасайды, бірақ барлығын донорлық туралы көбірек білуге және алыпсатарлық емес, білімге негізделген жеке таңдау жасауға шақырады.
    Оксана Акулова
    Журналистка, авторка проекта о трансплантологии в Казахстане «Лист ожидания»
    Как журналист Оксана уже много лет освещает важные и сложные темы, в том числе в сфере казахстанского здравоохранения. Несколько лет назад она начала проект «Лист ожидания» в онлайн-издании Власть. А с режиссером Канатом Бейсекеевым и продюсером Кайратом Нурмугамбетовым они создали документальный фильмо о трансплантологии и посмертном донорстве в Казахстане.
    Оксана считает, что говорить о посмертном донорстве важно, и эта тема должна перестать быть табуированной.
    Оксана Акулова
    Журналист, Қазақстандағы трансплантология мәселесін көтеретін «Күту тізімі» жобасының авторы
    Оксана журналист ретінде көп жыл бойы маңызды және күрделі тақырыптарға, соның ішінде қазақстандық денсаулық сақтау саласындағы мәселелерге қалам тербеп келеді. Бірнеше жыл бұрын ол Власть интернет-басылымында «Күту тізімі» жобасын бастаған болатын. Ал режиссер Қанат Бейсекеев пен продюсер Қайрат Нұрмұғамбетовпен бірігіп Қазақстандағы трансплантология және адам қайтыс болғаннан кейінгі донорлық жайында деректі фильм түсірді.
    Оксананың пікірінше, адам қайтыс болғаннан кейінгі донорлық мәселесін көтеру маңызды және бұл тақырып «жабулы қазан» күйінде қалмауы тиіс. This talk was given at a TEDx event using the TED conference format but independently organized by a local community. Learn more at www.ted.com/tedx

ความคิดเห็น •

  • @aigerishable
    @aigerishable ปีที่แล้ว

    Выступление, которое поменяло взгляд на проблему многих людей в зале, и, как я надеюсь, еще многих из тех, кто посмотрит это видео

  • @АяжанКурманова-щ7о
    @АяжанКурманова-щ7о ปีที่แล้ว +1

    Оксана, пожалуй, это самое трогательное и пронизывающее выступление TEDXAstana 2022❤ Спасибо за вашу работу, спасибо за проект «Лист ожидания»

  • @Асем-т8ф
    @Асем-т8ф ปีที่แล้ว

    Dear Oksana, thank you for your work, it is very difficult topic, and I am sure that such projects will make positive changes to the problem of low awareness of the possibility of posthumous organ donation