Mijn ervaring is dat de boosheid eruit laten komen middels bv slaan op een kussen of even schreeuwen als je alleen bent een bewuste en gecontroleerde manier kan zijn om boosheid de ruimte te geven heel bevrijdend kan werken. Als het ware geef je je innerlijk kind de ruimte en je volwassen deel begeleidt dit. Daarna komt het inzicht als vanzelf wat je mag leren in die situatie. Baas blijven over boosheid voelt voor mij te teveel als de bal nog steeds onder water houden...
Je boosheid op die manier uiten kan inderdaad op korte termijn helpen om die energie los te laten. Echter. Er is onderzoek gedaan naar de effectiviteit van slaan in een kussen. De auteur zegt er het volgende over: "Catharsis theory predicts that venting anger should get rid of it and should therefore reduce subsequent aggression. The present findings, as well as previous findings, directly contradict catharsis theory (e.g., Bushman et al., 1999; Geen & Quanty, 1977). For reducing anger and aggression, the worst possible advice to give people is to tell them to imagine their provocateur’s face on a pillow or punching bag as they wallop it, yet this is precisely what many pop psychologists advise people to do. If followed, such advice will only make people angrier and more aggressive. (Bron: Bushman, paper uit 2002)
Je mag je boosheid voelen. Het mag er zijn. Maar wat kan je het beste doen als je boos bent? Ondspanne zitte en tot rust komen? Of een wandeling maken om je hoofd zo leeg te maken. En zo weer helder na te kunne denken.
Als iemand je belemmert in iets of je aanvalt, dan is gezonde boosheid om je te verdedigen of in veiligheid te brengen. Als je boosheid voelt over iets uit het verleden, iets dat iemand wel of niet heeft gedaan of gezegd, dan kun je beter tijd nemen om te reflecteren op je boze gevoel. Wat wil je boosheid je vertellen. Dat kan door rustig te zitten en te voelen of door te wandelen of door er met iemand over te praten of nog op een andere wijze die ik nu niet genoemd heb.
Maar wat als je geen boosheid voelt, kan voelen, dat het weg is. Mijn therapeut zegt dat ik boosheid "moet" of hoor te voelen, maar ik voel het echt niet! Hoe kan ik hier bij komen?
Ik vind niet dat iemand iets behoort te voelen, wat dat gevoel ook is, boosheid, blijdschap, verdriet, want dan zou je het gaan forceren. Ik zou juist werken met de ervaring dat je geen boosheid voelt en wat dat je te vertellen heeft, zonder dat je ergens aan dient te voldoen.
Hoe blijf jij baas over je boosheid?
Bedankt klopt is niet altijd makkelijk maar is wel waarheid 😊
Ja, niet altijd makkelijk, maar met oefening lukt het steeds beter.
Mijn ervaring is dat de boosheid eruit laten komen middels bv slaan op een kussen of even schreeuwen als je alleen bent een bewuste en gecontroleerde manier kan zijn om boosheid de ruimte te geven heel bevrijdend kan werken. Als het ware geef je je innerlijk kind de ruimte en je volwassen deel begeleidt dit. Daarna komt het inzicht als vanzelf wat je mag leren in die situatie. Baas blijven over boosheid voelt voor mij te teveel als de bal nog steeds onder water houden...
Je boosheid op die manier uiten kan inderdaad op korte termijn helpen om die energie los te laten. Echter. Er is onderzoek gedaan naar de effectiviteit van slaan in een kussen. De auteur zegt er het volgende over: "Catharsis theory predicts that venting anger should get rid of it and should therefore reduce subsequent
aggression. The present findings, as well as previous
findings, directly contradict catharsis theory (e.g.,
Bushman et al., 1999; Geen & Quanty, 1977). For reducing
anger and aggression, the worst possible advice to
give people is to tell them to imagine their provocateur’s
face on a pillow or punching bag as they wallop it, yet this
is precisely what many pop psychologists advise people to
do. If followed, such advice will only make people
angrier and more aggressive. (Bron: Bushman, paper uit 2002)
Intressant
Dank je!
Je mag je boosheid voelen. Het mag er zijn. Maar wat kan je het beste doen als je boos bent? Ondspanne zitte en tot rust komen? Of een wandeling maken om je hoofd zo leeg te maken. En zo weer helder na te kunne denken.
Als iemand je belemmert in iets of je aanvalt, dan is gezonde boosheid om je te verdedigen of in veiligheid te brengen. Als je boosheid voelt over iets uit het verleden, iets dat iemand wel of niet heeft gedaan of gezegd, dan kun je beter tijd nemen om te reflecteren op je boze gevoel. Wat wil je boosheid je vertellen. Dat kan door rustig te zitten en te voelen of door te wandelen of door er met iemand over te praten of nog op een andere wijze die ik nu niet genoemd heb.
Te veel te kort uitleg ik vind afgerafeld word ondanks posetief er in zit
Dank voor je waardevolle feedback. Blij om te horen dat je meer uitleg zou willen. Ik neem het mee.
Maar wat als je geen boosheid voelt, kan voelen, dat het weg is. Mijn therapeut zegt dat ik boosheid "moet" of hoor te voelen, maar ik voel het echt niet! Hoe kan ik hier bij komen?
Ik vind niet dat iemand iets behoort te voelen, wat dat gevoel ook is, boosheid, blijdschap, verdriet, want dan zou je het gaan forceren. Ik zou juist werken met de ervaring dat je geen boosheid voelt en wat dat je te vertellen heeft, zonder dat je ergens aan dient te voldoen.