Gerard Bodifee over 'Nu is de tijd' met Lucette - 5
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 2 ต.ค. 2024
- 'Nu is de tijd'
Het vijfde Andromeda-gesprek brengt oude, vertrouwde begrippen, zoals tijd en ruimte, aan het wankelen. Met zijn relativiteitstheorie heeft Einstein een heel nieuwe wereld geopend.
Toch denken mensen al eeuwenlang na over ruimte en tijd. Gerard verwijst naar de Griekse filosoof Plato die met de schepping van de wereld, orde en structuur ziet ontstaan. De ordelijke beweging van zon, maan en sterren veroorzaakt tijd. Als alles zou stilstaan, was er geen tijd.
Augustinus nam eeuwen later het thema van de tijd weer op en stelt de prangende vraag, ‘Wat deed God voordat hij het heelal schiep?’ Augustinus komt tot het inzicht dat het heelal er altijd geweest is, het was nooit ‘niet’ en toch is het ontstaan. De tijd is hiermee een moeilijk begrip geworden want wat betekenen begrippen zoals verleden, heden en toekomst voor Augustinus? En hoe komt hij tot zijn verrassende definitie van het begrip tijd?
Maar wat zijn de concepten van Plato en Augustinus nog waard in een wetenschappelijk wereld die ogenschijnlijk met eenvoudige begrippen alles oplost. Toch raakt ook die wetenschappelijke wereld in tegenstrijdigheden verwikkeld totdat Einstein een oplossing aanreikt, die tot een totaal nieuw wereldbeeld leidt.
Wat blijft er nog over van onze oude zekerheden in een universum dat uit de theorie van Einstein volgt? Tijdsduren worden relatief, gelijktijdigheid is een relatief begrip, het nu-moment is relatief, worden verleden, heden en toekomst nu ook relatief? En wat betekent dat dan?
Wat een hartverheffende, kabbelende spraakwaterval en wat een tedere, intelligente
interactie tussen beiden. Een stevige bijdrage ter waardering van de mensheid.
Mijn hoofdactiviteit bestaat uit het stilzetten van de tijd: door middel van verf en penselen
konterfeit ik fragmenten uit de werkelijkheid en als de verf droog is, zijn ze voor eeuwig in het nu.
Ik ben deelnemer, getuige en lotgenoot. Is dat geen goede truc?
Mooie observatie! En ja, goede truc gevonden.
Heel interessant en boeiend. Doet me ook terugdenken aan wat ik als kind al dacht:' waar eindigt de ruimte'? Ze kan wel ergens eindigen maar wat is er dan waar niets meer is? Toen was mijn oplossing al dat ik begon te denken: mijn verstand is te klein om dit te verstaan...
Fijn je reactie te lezen. Verwondering en nieuwsgierigheid is het begin van zowel wetenschap als filosofie!
Eigenaardig hoe iets horen een hele stroom van herinneringen weer naar boven brengt. Nadat ik mijn reactie gepaatst had kwamen ineens veel andere gedachten die ik als kind had ook weer terug. Zo herinner ik me dat ik als jong kind eens had gelogen en daarna daar veel spijt over had. Ik weende maar toen mijn moeder vroeg waarom besefte ik dat de 'grote mensen' dat wel niet zouden begrijpen...
@@lucetteverboven8513