มนุษย์เงินเดือน ‘ตกงานฟ้าผ่า’ ตอนอายุมาก รับมือยังไงให้รอด คุยกับ ศรัณย์ คุ้งบรรพต | TOMORROW
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 8 พ.ค. 2024
- “ความมั่นคงอยู่ที่ตัวเรา?” คำนี้อาจจะใช้ไม่ได้แล้วกับชีวิตมนุษย์เงินเดือนในยุคนี้ เพราะปัจจัยเสี่ยงมีรอบด้านทั้งภายในและวิกฤตนอกองค์กร การเตรียมตัวตั้งรับกับเหตุไม่คาดฝันน่าจะเป็นทางออกที่ดีในการรับมือความเสี่ยงนี้
รายการ TOMORROW คุยกับคุณโน๊ต-ศรัณย์ คุ้งบรรพต Vice President, HR Group, Krungsri ผู้เติบโตใน HR Career จากหลากหลายองค์กรข้ามชาติ ประสบการณ์เรียกได้ว่าเป็นผู้คร่ำหวอดในวงการ HR มากกว่า 15 ปี จะมาร่วมแชร์มุมมองว่าจะต้องเรียนรู้และเข้าใจอะไรเพื่อรับมือหลังถูกเลิกจ้าง
และวิเคราะห์กรณีตกงานในวัยกลางคน การที่จะหางานในตำแหน่งงานที่เหมาะสมยากหรือไม่ พร้อมร่วมแชร์มุมมอง การทำงานหนักกับชีวิตคนไทย และค่านิยม “งานหนักไม่เคยฆ่าใคร”
.
[ ยาวไปไม่มีเวลาดู เราสรุปบางช่วงที่คุณอาจสนใจ ]
00:00 ไฮไลท์เปิดรายการ
01:10 เกริ่นนำช่วง 1
02:26 เช็กความพร้อม 3 มิติ และวิธีรับมือเมื่อตกงาน ตอนอายุเยอะ
03:55 ทุกคนไม่ได้พร้อม Reskill
05:33 สร้างความมั่นคงทางการเงินและวางแผนการลงทุน ยิ่งเร็วยิ่งดี
09:15 ป้องกันความเสี่ยง ควรมีเงินเก็บอย่างน้อย 6 เดือน
13:32 พนักงานอายุงานมาก มักถูกปลดก่อน เรื่องจริงหรือมายาคติ
17:47 เกริ่นนำช่วง 2
20:00 ออกจากวงจรมนุษย์เงินเดือน ไม่ใช่สูตรสำเร็จก้าวเป็นผู้ประกอบการ
22:37 วิธีคิดเด็กไทยกับการรู้จักและรับมือชีวิตขาขึ้น-ขาลง
24:46 การทำงานหนักกับชีวิตคนไทย และค่านิยม “งานหนักไม่เคยฆ่าใคร”
28:00 การทำงานในองค์กรยุคใหม่ ความรับผิดชอบสำคัญกว่า Passion
32:31 ทิ้งท้าย ถ้าถูกเลิกจ้างเอง จะรับมืออย่างไร
#Futureofwork #ตกงาน
#workpointTODAY | MAKE TOMORROW, TODAY
ข่าว ข่าววันนี้ ข่าวด่วน ข่าวธุรกิจ
#TOMORROW
#TODAYBizview
#สาระความรู้เพื่อวันนี้
ติดตาม TODAY Bizview ไม่พลาดข่าวธุรกิจ การตลาด การเงิน เทคโนโลยี
ได้ทาง / todaybizview
ติดตาม TOMORROW รายการความรู้ธุรกิจ เพื่อวันพรุ่งนี้ ได้ทาง
th-cam.com/play/PLG.html…
ติดตามรายการ Bizview DEEPDIVE ขุดโลกธุรกิจ ให้ลึกกว่าที่เห็น
th-cam.com/users/playlist?list...
ติดต่อโฆษณาอีเมล advertorial@workpointnews.com
![เจาะใจ : คอลัมนิสต์ โหน่ง วงศ์ทนง | ชีวิตเริ่มต้นเมื่อ 40 [1 เม.ย. 60] Full HD](http://i.ytimg.com/vi/7gWDpPGfFk0/mqdefault.jpg)
ผมผ่านช่วงเวลาวิกฤตเศรษฐกิจต้มยำกุ้งมาก่อน ทำงานกับ บริษัท top 5 ของประเทศ กลุ่มคนเป้าหมายที่บริษัทจะคัดคนออกเพื่อลดค่าใช้จ่าย กลุ่มแรกคือ คนที่อายุ 50 ปีขึ้นไป เพราะฐานเงินเดือนสูง และไม่ทันกับการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยี มันคือเรื่องจริง ทางบริษัทเสนอเงินเดือนล่วงหน้าให้ 10 เดือน + เงินสำรองเลี้ยงชีพ ฝากไว้เป็นข้อเตือนใจให้กับน้องๆรุ่นใหม่ทุกคน เมื่อน้องๆอายุ 40 ปีขึ้นไป ให้ระวังตัวด้วย เตรียมทางหนีทีไล่ไว้ก่อนล่วงหน้า อย่าใจเย็น และอย่าประมาท อย่าคิดว่าเราจะ ทำงานในองค์กรไปตลอดชีวิต วิกฤตเศรษฐกิจเกิดขึ้นได้ทุก 15-20 ปี ดังนั้นในวัยอายุ 30-40 ปี เราควรจะมองหาธุรกิจส่วนตัวของตัวเอง จะเปิดร้านขายก๋วยเตี๋ยว ขายข้าวแกง ร้านขนม ร้านกาแฟ หรืออะไรก็ได้ที่เราคิดว่า เรามีความสามารถ มีความชำนาญ ลองทำเป็น side job ดูก่อน ขายวันหยุดเสาร์อาทิตย์ ถ้าธุรกิจมีแนวโน้มดีขึ้นเรื่อยๆ ค่อยตัดสินใจลาออกจากบริษัท ที่สำคัญในระหว่างที่เราทำงาน เราต้องเก็บออมให้เยอะที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เพราะมันจะเงินทุนตั้งต้นของเราในการทำธุรกิจส่วนตัวในอนาคต
@@heartckj9331 สมัยนั้น ประมาณปี 1997-2000 วิกฤตเศรษฐกิจต้มยำกุ้ง สถาบันการเงินปิดตัวไป 50+ กว่าแห่ง มันเลวร้ายมาก ค่าเงินบาทเทียบกับดอลลาร์ จาก 25 กลายเป็น 50+ บาท ธุรกิจส่วนใหญ่กู้เงินต่างประเทศในสกุลดอลลาร์ แทบจะล้มทั้งยืน ต้องจ่ายหนี้สินคืนเป็นสองเท่า น้องๆรุ่นหลังอาจจะไม่โชคร้ายเท่ากับพวกพี่ๆในสมัยนั้น คนที่บริษัทเล็งไว้คือ คนที่เงินเดือนสูง อยู่มานาน และไม่ทันต่อการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยี จำได้ว่า เจ้านายรุ่นพี่ของผมโดนกันเยอะมาก แล้วผมก็ไม่รู้ว่า อายุ 50+ จะไปทำงานอาชีพอะไร บางคนยังมีลูกเรียนหนังสืออยู่ด้วย ยิ่งเครียดมาก ตัวผมเองตอนนั้นอายุยังไม่มาก (29 ปี) เพิ่งทำงานที่บริษัทได้แค่ 6 ปี จึงง่ายที่จะไปเริ่มต้นใหม่ ยังไม่มีลูกด้วย แต่ก็มีภาระครอบครัวนะครับ ส่งเงินให้พ่อแม่ และส่งน้องเรียนหนังสือ คิดเยอะมากกว่าจะตัดสินใจลาออกรับเงินก้อนโตพอสมควร ( 5 แสน) จากบริษัท
คำถามของคุณตอบยากนะครับ แต่อยากให้คุณเตรียมลู่ทางให้ตัวเองด้วย ไม่มีใครรู้อนาคต แต่เราสามารถเตรียมตัวรับมือกับสถานการณ์แย่ๆไว้ก่อน อย่างน้อยเราจะได้ไม่ล้มทั้งยืนถ้าโชคร้ายโดนปลดออกจากงานกะทันหัน ลองดูว่า คุณสามารถประหยัดค่าใช้จ่ายอะไรได้บ้าง และสามารถหารายได้พิเศษอะไรได้บ้าง ค่อยๆคิดค่อยๆทำไป ที่สำคัญคือ ไม่ว่าจะเป็นยังไงต่อไป ต้องทำใจยอมรับความจริงให้ได้ ล้มได้ก็ลุกได้ ชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป เป็นกำลังใจให้คุณและน้องๆรุ่นหลังทุกคนครับ
@@heartckj9331 ผมเข้าใจเรื่องหน้าตาทางสังคม แต่อยากบอกว่า เวลาที่เราเผชิญความยากลำบาก คนที่เคยอวยสรรเสริญเยินยอเรา ก็ไม่ได้มาช่วยเราหรอก ดีไม่ดี แอบสะใจเราด้วยซ้ำไป ดังนั้น เราต้องก้าวข้ามผ่านสิ่งจอมปลอม ภาพลวงตาเหล่านี้ไปให้ได้ อยู่กับความจริงที่ว่า ไม่มีใครช่วยเราได้นอกจากตัวเอง ทุกคนที่เข้าหาเรา อวยเรา ต่างก็หวังผลประโยชน์ด้วยกันทั้งนั้น จะมีมิตรแท้จริงๆสักกี่คน
บางคนอาจไม่มีทักษะในการทำธุรกิจ ถ้าบางคนทำอาจขาดทุนและแย่ไปเลยนะ
@@user-tp4fd1pr2c ทำอะไรก็ได้ครับที่ทำให้เกิดรายได้พิเศษ ลองผิดลองถูกไป ทำเป็น side job ไม่ใช่ main job ครับ บางคนมีความสามารถพิเศษทางวิชาการ ก็ทำงานติวเตอร์ บางคนทำขนมอร่อย ก็ลองทำขายดู บางคนเก่งด้านเทคโนโลยี เก่งคอมพิวเตอร์ ก็รับงานเสริมพิเศษไป แม้กระทั่งบางคนบอกว่าตัวเองไม่มีความสามารถพิเศษอะไรเลย แต่พอชีวิตมันคับขัน คนเราก็ต้องดิ้นรนเพื่อเอาตัวรอดให้ได้ บางคนยอมแม้กระทั่งไปทำงานเสริฟอาหารตอนเย็นที่ร้านอาหาร เพื่อเป็นรายได้เสริม อย่าอายที่จะทำงานเลย แต่ควรจะอายที่จะต้องไปขอยืมเงินคนอื่นดีกว่า ตัวผมเองก็ผ่านจุดตกต่ำมาก่อน จึงอยากให้กำลังใจทุกคนที่กำลังเจอปัญหา ตราบใดที่ยังหายใจ ชีวิตก็ต้องสู้ต่อไป เวลาที่หมดกำลังใจ ลองดูคนที่แย่กว่าเรา เราจะได้รู้ว่า เรายังดีกว่าเค้า และที่สุดแล้ว แม้จะหมดตัว แต่เราก็ยังมีอวัยวะครบ สุขภาพแข็งแรง ขอแค่อย่าหมดใจยอมแพ้ ต้องเริ่มต้นใหม่อีกสักกี่ครั้ง สักวันจะมีวันของเราเอง
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ
งานที่ทำควรมี 4 อย่าง งานประจำที่ทำอยู่ , งานอดิเรกที่ขายได้ , งานลงทุนใช้เงินทำงาน , งานอินเทรนตามสมัย
ตอนนี้ เหลือ 2 อย่าง คือ งานอดิเรกที่ขายได้บ้าง กับ งานลงทุนใ่ช้เงินทำงาน รอดแล้ว ชาตินี้
เจอมากับตัวเองคะ คิดว่ารับได้ในตอนแรก แต่เอาเข้าจริง ความรู้สึกแบบแย่มากๆ มองหางานในออนไลน์ ก็ไม่ตอบโจทย์ งานเหมา
ก็มีแต่หลอกลวง กลุ้มใจมากค่ะ
ไม่อยากเป็นภาระให้ใคร
ตอนนี้ผมเองก็เป็นหนึ่งในเคสนี้ครับ นี่แหละชีวิต มีขึ้นมีลง มีรุ่งเรืองมีเสื่อม ต้องเข้าใจและทำใจยอมรับ มีทัศนคติด้านบวกเข้าไว้ และสู้ชีวิตต่อไป ให้กำลังใจ
สู้ๆนะครับทุกคน🙂
เนื้อหาดีมากค่ะ ไม่ใช่ทุกคนที่มี skill จะออกไปเป๊นผู้ประกอบการได้หมด พูดถูกทุกข้อเลยค่ะอยากให้นำเสนออีก
ต้องเก็บเงินตั้งแต่เริ่มทำงาน ได้ 1000 เก็บ 500 ได้หมื่น เก็บ ห้าพัน ได้แสน เก็บเจ็ดหมื่น เพราะสำนึกตลอดว่าวันหนึ่งเราอาจจะตกงาน เพราะเป็นคนไม่ง้อบริษัท ถ้าเจ้านายพูดไม่ดี จะด่ากลับแล้วออกเลย ไม่สนว่าจะมีงานรองรับ กะรียังย้ายซ่อง นักร้องยังย้ายวง เวลาทำงานทุ่มเทกับงานเต็มที่ แต่ถ้ามีโอกาสก็พร้อมจะกระโดดออกมาเป็นนายตัวเอง ลงทุนน้อยๆก่อน ถ้าเห็นว่าไปได้ค่อยเพิ่ม ตอนนี้ก็เกษียนตามอายุ และเก็บกินบุญเก่าที่สะสมไว้ ไม่รวย แต่ไม่ลำบากไปขอใคร หรือยืมใคร
ถ้าแก่แล้วกลับมาทำเกษตรนี่ยากนะ เหนื่อยมาก ปลูกกว่าจะโต กว่าจะเป็นลูกไห้ขาย โดนแมลงทำลายไปครึ่งหนึ่ง ทั้งค่าปุ๋ย ค่ายา ถ้าปลูกผักก็ต้องถอนหญ้าบ่อยๆ ยิ่งฤดูฝนหญ้าขึ้นเร็ว กว่าจะได้ขาย พอตอนขายไม่เป็นราคา เหนื่อยใจจริงๆ กับการทำเกษตร
ปูทางไว้ตั้งแต่ตอนนี้
ก็ทำก่อนแก่สิครับ ทำเกษตรไป ทำงานประจำไป ยุค เกษตรกรจ้างทั้งนั้น...(จ้างปลูก จ้างใส่ปุ๋ย จ้างเก็บเกี่ยว)
แค่คำว่า แก่ ทุกเรื่องที่ตามมาคือ.เหนื่อย.ทุกอย่างแล้ว😄😄
เนื้อหาดีมากค่ะ ขอบคุณที่มาแชร์นะคะ
แต่บริษัทส่วนใหญ่ ไม่ได้คิดแบบคุณโน๊ตนี่สิค่ะ อายุเกิน 35 ก็ไม่อยากรับเข้าทำงานแล้ว ถ้ามีบริษัทที่ HR มีทัศนคติแบบคุณโน๊ตเยอะๆ จะดีมากค่ะ
จริงค่ะ ตกงานมาตั้งแต่ปี2564 หางานยากมากค่ะ
บางแห่ง 30 ขึ้นไป ก็ไม่รับแล้ว
ผมคนนึงที่กำลังตกงาน ชอบท๊อปปิกนี้มาก รู้สึกได้เติมเต็ม
ผม45ทำงานที่ต่างๆ
(ไม่ได้กลับบ้านเกิดหรือไปหาพ่อ,แม่,ญาติ)
ไม่กลับบ้าน4ปีแล้วครับ
ใจมันสั่งให้สู้
(ทั้งที่กลับปีละ2ถึง3ครั้ง)
เพราะอายุเยอะแล้วมั่ง
เชื่อ
คนทำงานอย่างไรก็
ต้องกลับมาได้
สู้ๆครับคนที่อายุมาก
ก่อนอื่น ขอขอบคุณสำหรับเนื้อหาแบบนี้คะ...กลุ่มลูกจ้างที่ถูกปลดจากบ.เอกชน ทั้งที่ทำงานกับเขามายี่สิบกว่าปี อายุตัวเกิน 45 มี มากมาย แต่ไม่มีใครพูดถึงเลย
ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆคะ
ชอบคอนเท้นแบบนี้มากค่ะ เหมาะกับคนรุ่นใหม่แล้วคนทุกวัยที่ควรปรับตัวให้เหมาะสมในสังคมปัจจุบันจากคนที่มีความรู้มาอธิบาย
พึ่งมาฟัง เป็นประโยชน์มากเลยค่ะ
ขอบคุณพิธีกร และคุณโน้ต ที่ถาม ตอบสิ่งที่เป็นประโยชน์ให้เราสุดๆค่ะ
โดนกับตัวโดนเลิกจ้างตอนอายุ 48 หางานประจำทำ และไม่มีทุนค้าขาย เพราะต้นทุนของคนไม่เหมือนกัน อะรัยก้อให้ไปขายของ บางทีเลือกคนรุ่นใหม่ไว้ในองค์กรณ์เค้าก้อพร้อมไปเมื่อมีประสบการณ์ แต่คนอายุเยอะยินดีที่จะอยู่กับองค์กรณ์จนเกษียณ
ขอบคุณมากครับ กำลังจะคัดตัวเองออกไปเจอสิ่งดีๆ
ขอบคุณมากๆ เลยครับผม
การทำงานหนัก เลือกไม่ได้นะคะ พอเราเข้าบริษัท บริษัทต้องการผลงานมาก เราจำเป็นต้องทำตาม
นโยบายของบริษัทค่ะ
เป็นบมสัมภาษณ์ที่ดีมากครับ
พูดดี ให้แง่คิดดีมากเลยค่ะ
ไม่อยากให้พูดไทยคำ-อังกฤษคำ..เรากำลังคุยกับคนไทย..ให้ผู้ชมคนไทยฟัง..การสื่อสาร(สาธารณะ)ที่ดี คือ.. สื่อสารให้ง่าย ให้ชัดเจน ผู้ฟัง/ผู้รับสารฟังแล้วเข้าใจได้ว่ายทันที..พยายามลดภาษาอังกฤษลงเถิดครับ!!..อาจดูเท่..แต่ไม่ดี..เพราะตอนนี้ไม่ใช่เวลาของการสอนภาษาอังกฤษ..ไม่บรรลุการสื่อสารครับ!!
ฉันชอบนะ
โง่ก็ไม่ต้องดู ดูฟรียังตินู่นนี่
😢พูดไทยคำอังกฤษคำทำไมคะ..
ขอบคุณครับ
พูดได้ดี ต้องกับชีวิตจริง
ขอบคุณมากค่ะ
ตอนนี้ 35 ตกงานอย่างฟ้าผ่า ได้เงินล่วงหน้า 6เดือน จำนวนเยอะพอสมคาร แต่ อีกวันถัดมา ขับรถชนเสาไฟฟ้า ค่าเสียรถมากกว่าเงินที่ได้รับมาอยู่ต่อ ตอนนี้ เครียดมากค่ะ แถมครอครัวกดดดันอีก
ลำบากตรงครอบครัวกดดันนี่ค่ะ โดนเหมือนกันเลย😅
ตอนนี้เราเป็นตกงานแถมป่วยค่ะ ชีวิตช่วงนี้หาทางออกไม่เจอเลยค่ะ
ขอให้หายไวๆ
มนุษย์เงินเดือนตกงานตอนแก่ พูดให้ดูดีพูดยังไงก็ได้ เพราะผู้พูดหรือผู้ให้คำแนะนำไม่ใช่มนุษย์เงินเดือนที่ตกงาน. สัจธรรมเกือบ100ทั้ง100 โรคซึมเศร้าถามหา เพราะเครียดสุดๆ ก็เท่านั้นเอง
ใช่ เครียดสุดๆๆๆ
เครียดจริงๆครับ
สัมภาษณ์ ฝ่ายบุคคล ก็ได้ ความคิดแบบนี้ และ
ยอดเยี่ยมครับ
มาค่ะ เพิ่งมาดู แม่โน้ตเลิศ
พยายามสร้างทีมสำรอง เพื่อรองรับความเสี่ยงจากงานประจำ
เนื้อหาดีมากครับ แต่ถ้าเอาเพลงดนตรีออกจะดีมากกว่านี้ครับ อันนี้แนะนำครับ
หาคลิบที่ทำดนตรีประกอบแล้วไปได้ดีมีคนชมมีน้อย มาก
คงกะให้ไม่เบื่อ แต่น่ารำคาญมาก
ส่วนใหญ่ คนทำงาน เพื่อ มีเงินๆเป็นปัจจัยอะไรๆ
มันใช่จริงละรื
เช่น คนรวยมีเงินเพย์เงินให้ลูกทุกๆอย่าง ใส่เงินหลายล้านให้เด็กๆคนนั้นได้ทุกๆอย่างรื
ฯลฯ
ใช้ศัพท์มากเกินไป เข้าใจยาก!!!!
⭕คนเรา เวลามีเงิน ก็พูดอะไรดูดีหมด แต่ถ้ารู้ตื้นลึกหนาบาง คงปฏิเสธไม่ได้ว่า มันห่างไกลสิ่งที่พูดเยอะมาก !
มาจากต่างจังหวัดผมผ่อนรถใว้ขายของป้องกันความเสี่ยงส่วนหนึ่งชื้อหุ้นชื้อกองทุนเก็บใว้ทุกเดือนตกงานวันไหนกลับบ้านนอกทำสวนขายของตลาดนัด อยู่กรุงเทพอยู่บนความเสี่ยงสูงตลอดเวลา
31ตอนนี้สัมภาษแล้วรอเริ่มงาน ว่าให้รอhrติดต่อกลับ ยังไม่เซ็นสัญญา1-2วันก๋รู้นานนเหลือเกิล
ตอนจบงี้ อ้าวเลย
ผมถูกเลิกจ้างตอนอายุ40ปีได้เงินมาก้อนนึง
รวมกับเงินเก่า.โชคดีที่ผม.ไม่มีหนี้.และเป็นคนบ้านนอกมีที่มีทางมีไร่มีนา.กลับบ้านนอกเลี้ยงวัวทำสวนไม่ฟุ่มเฟือย..ไม่เดือดร้อน.สบายแฮ
ตอนนี้ตกงานเป็นำสิ่งเลวร้ายที่สุด37ปี
ตังไม่มีสักบาทค่าห้อง2ด.ยังไม่จ่าย
ลูกก็มีให้ดูแล3คน
ไปหางานก็อย่าค่ะอายุเยอะตอนนี้......ค่ะ
ตอนนี้เป็นไงบ้าง ค่ะ
ตกงาน 39 ค่ะ ไปไม่ถูกเหมือนกัน😅
ตอนนี้เป็นไงบ้างครับ
ไม่มีงานก็กินมื้อเดียวตลอดชีวิตเหมือนกับผมวัย 70
ตอนนี้ผมอายุ51ปีไม่มีงานทำเงินในบัญชีมีอยู่48บาทลำบากมากๆครับ
ตอนนี้อยู่ยังไครับ
ผมอายุ 70 ใช้สูตรกินวันละมื้อตลอดชีวิตจนตาย
ถ้าใครฟังแล้ว รู้สึกเนื้อหาไม่ตรงกับตัวเอง อยากให้ฟังซ้ำครับ วิเคราะห์สักหน่อย หัวข้อไหนมันสำหรับสถานการณ์ไหน มันจะช่วยได้ไม่มากก็น้อย
งานหนักแต่เงินเดือนน้อย ความรับผิดชอบสูง และอัตรา ค่าจ้างต่ำกว่าราคาตลาด สุดท้ายก็ป่วยค่ะ
ต่อไปเราคงเป็นแบบนี้ล่ะ
คือ งานหนูเป็นงานนักวิชาการเฉพาะ สโคปค่อนข้างแคบ หางานยากมาก เนื่องด้วยอายุ41และโควิด ค่ะ
ไม่ หนู แล้วนะคะ อายุ 41 แล้ว ......
ออทิสติกอายุ 40 ปีแล้วเกิดมายังไม่เคยทำงานอะไรทั้งสิ้นละครจะไม่ต้องทำงานตลอดชีวิต
ไปอยู่ตำแหน่งที่ทำแบบเดียวไปตลอด ปิดงานไม่ได้ตั้งแต่ต้นจนปิดงานด้วยตัวเอง จะเดือดร้อนครับถ้าตกงาน
30/10/66ตกงานอายุ37
โลกยุคใหม่..การเป็นลูกจ้างยากกว่าเป็นนายตัวเอง...อิอิ
ตกงานตอนอายุ30-40 ก็ยังพอมีโอกาสที่ดีมากกว่า คนที่ตกงานตอนอายุ49-50 และไม่ได้วางแผนบริหารเงินไว้เพื่อการเกษียณล่วงหน้าตอนอายุ 20-40 ( Passive Income )
ยุคตูบ ผนง มีแต่หนี้ คนเจ๊ง ตกงาน ข้าวจะกินก็แพง น้ำมัน ไฟ หมูแพงทุกอย่าง
ผมก็ปลดจากงานเช่นกันครับ ตำแหน่งล่าสุดคือ Manager level สัมภาษณ์ผมได้นะครับ
เขียนชื่อตำแหน่งยังผิดเลย ใครจะเอาคุณเนี่ยถามหน่อย
@@johnwet5798 แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ ไม่ได้พาดพิง กรุณาอย่าแซะ
ไทยปนอังกฤษงงงงดิ
ตอบไม่ตรงประเด็น
ทำตามไม่ได้เลยคราฟ😂😅
สุดท้ายเข้าวัดบวชพระบวชชี..นี้คือชีวิตชาวนาไทย
การบวช..ต้องมีพื้นฐานศรัทธาในพระพุทธศาสนา ไม่มีศรัทธาก็อยู่ไม่นาน
เงิน100มีค่ามากเวลาตกงาน
คนไทยด้วยกันตัวดีเลยมีอำนาจหน่อยบ้าอำนาจเอาแต่ผลงานของตัวเองใครมีงานทำเหนื่อยก็ขอให้ทนนะครับตกงานลำบากกว่ามุ่งทำงานเก็บเงินให้เยอะครับ
เอ้าา brandthinkme
ผมอายุ73ปีแล้วก็ได้วางแผนงานใว้แล้วกู้เงินมาลงทุนเปิดร้านก็ไปได้ดีแต่มีมารมาล้มประยุทมาปฏิวัติงานหดร้านพังทันทีพม่ากลัวหัวหดงานเลยหดหายหมดแถมโควิคาส้ำอีกเลยหมดตัวกลับมานั่งจ๋องอยู่อาศัยหลานอยู่บ้านเฉยๆเงินงานไม่ค่อยมีเลยอดมาเจ็ดแปดปีแล้วลูกเราต้องเลี้ยงมันแต่มันดันไปเลี้ยงผัวมันฉิบ ผัวมันคงเจี้ยวหวาน
ที่เลือกสองอย่าง
หางานใหม่ หรือ เปลี่ยนอาชีพ ชีวิตเจอทางสว่าง
สองทางมืดและเรียล คือไปตาย
เครียดเกินไปมั้ย ทั้งที่จะช่วยกันบำรุงสุขภาพจิตของคนในช่อง ปล.ผมอายุ24 ยังมีงาน แค่ไม่ชอบคอมเม้นแบบนี้
พี่โน๊ต ไกลบ้าน
ถึงว่าหน้าคุ้นมาก นั่งนึกตั้งนาน พอเจอคอมเมนท์นี้ อ๋อเลย ขอบคุณค่า
เทยเที่ยวไทย ล่าสุด
ตอนนี้52 พร้อมค่ะ รับได้ถ้าโดนปลด อยากออกพอดี
อีก 3 ปีเตรียมรับเงินประกันสังคมเดือนละ 5,000 กว่าบาท
กำลังเจอกับตัวเอง
ไปเป็นข้าราชการกันเถอะ ให้ประชาชนเลี้ยง
ราชการสบายสุด มีกินจนตายแม้จะไม่ได้ร่ำรวยอะไร 555
ว้ายยยยยย ตรงมาก
แข่งขันกันเยอะต้องเก่งจรืง
เบียร์ 20,000 ถึง 50,000 บาทไม่พอกินแต่ 600 พอกินสำหรับเบี้ยสูงวัย
การเรียนรู้หูไวตาวัยเริ่มดีกว่าคนที่เรียนมากแล้วของโลกยุคใหม่
แต่เค้าคัดออกจากอายุ และเงินเดือนจริงๆนี่คะ
ไม่เสนอไปครับ
ปริมาณงาน ไม่คุ้มกับ งานที่รับผิดชอบ มากกว่าที่จะโดนก่อน
กลับไปเป็นชาวเกาะกินสมบัติเก่ก็ได้
ไม่ช่วยให้ดีขึ้น
ผมกับพวกคุณมันคนละระดับกัน
เป็นเพียงมุมมองคนส่วนน้อย
เพราะผมเป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศ คนจน แต่ผมใกล้จะจนละ ทำนา เลี้ยงวัวไปวันๆอิอิ ยังไงก็ยังพอมีข้าวกิน
เศรกิจ เพียงพอ ไม่ได้พอเพียง
ถ้าไม่ดัดจริต ใช้ภาษาอังกฤษปนไทย ทำนองว่า นึกคำในภาษาไทยไม่ออก จะเป็นคลิพที่ดีกว่านี้มากครับ
ปรับตัวได้แล้วคุณบางคำไม่ยาก
ปรับตัวนะคะ คำว่าดัดจริต คนต่างประเทศเค้าไม่ใช้เหยียดคนอื่น มีแต่คนไทยนี้แหละเหยียดกันเอง ภาษาถึงไม่ไปถึงไหน
มีคนพูดแทนละ
โง่แหละดูออก
อยากคุยกับคนที่โดนเชิญออกมา 4 ครั้งไหมครับ ? 555
ชาวนา.ทำมาตั้งแต่เล็กจนแก่. จะทำยังไง
ลุงตู่บอกพ่อค้าแม่ค้าที่ขายของไม่ดี ว่า ก็ไปขายอย่างอื่น ไปทำอย่างอื่นดิ
ผมเตรียมตัวไปดาวอังคารอยู่
จะไปยากอะไร เงินเก็บเป็นล้าน บางคนสิบล้านร้อยล้าย เอาไปลงทุนทำอะไรได้เยอะแยะ
ผมตอนบังคับให้ลาออกหรือให้เซ็นต์ลาออกโดยไม่จ่ายอะไรเล
ผมโดนมา ตอนนี้เลย40กว่าแล้วก้วยเครียดมากทำใจไม่ได้ที่จะต้องไปขี่ไรเดอร์รึขับแท็กซี่ อายตัวเอง อายคนรอบข้าง อยากหนีให้ไกล ทำไงดี
อายทำไม คุณไม่ได้ไปขโมยใครกิน รอจังหวะ เด๋วก็หางานได้แหละ
สู้ๆค่ะ ไม่ใช่เรื่องน่าอาย หนทางที่เหมาะกับเราต้องมีค่ะ
เราเข้าใจคุณ 39ตกงานเหมือนกัน มันต้องมีทางไปล่ะ ต้องหาทางไปกัน
ผม48ตกงาน.รอจังหวะนิ่งๆก่อนตอนนี้คิดไรไม่ออก..ทำอะไรให้ทำเพื่อหารายได้
@@infinix2827ตอนนี้เป็นไงครับ
ชีวิตที่แย่สุดๆราเจอกับตัวเองไม่มีงานทำเพราะอายุเป็นเหตุอยากตายวันละหลายรอบ😢อดไม่มีงานเดินสมัครงานไม่มีหน่วยงานไหนรับคนอายุเยอะเลยเงินเก็บก็ไม่มี
บริษัทฮวมรวมแล้วเอาคนออกอยูเรื่อยของผมโดนทั้งหมด6คนอายุย่าง53ทำงานมา14ปี10เดือนระหว่างที่บันจุก่อนบันจุอีกร่วม10ปีโดนออกตอนแก่รู้สึกไม่เป็นธรรม