ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
ดีมากๆครับ อาจารย์หมอ
อาการหรือท่าทีของคนรอบข้างสำคัญจริงๆค่ะมีผลต่อการตีความของเด็กและทัศนคติตอนโต
ตอนเด็กพ่อแม่ทะเลาะกันแม่หนี ..พ่อเอาไปฝากญาติ หลายวัน พ่อไปตามแม่มา..แม่หนีสามครั้ง เรารู้สึกเสียใจน้อยใจ..ยิ่งก่วานี้เรามารู้ทีหลังว่าเราเป็นลูกที่ถูกขอมาเลี้ยง
เป็นกำลังใจนะค่ะ ขอบคุณที่แชร์เรื่องราวชีวิต เราก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน พ่อแม่แยกกัน
ฟังไปถึงช่วงนาทีที่6 น้ำตามาเลยค่ะ เห็นภาพตัวเองตอนเด็กตื่นมาไม่เห็นแม่เลยงอแงแล้วพาลตากับยาย เลยโดนพ่อฟาดหลังอย่างแรงจนเป็นรอยมือพอไม่หยุดร้องเขาอุ้มไปไว้โรงสีข้าวแล้วขู่ว่าถ้าไม่หยุดจะทิ้งไว้ที่นี่แล้วเขาก็เดินไปหลบอยู่จนคนที่เฝ้าโรงสีออกมาดู ถามว่าทำอะไรเด็กเป็นพวกโขมยเด็กหรือเปล่าตามถามจนถึงบ้านเลยค่ะ และอีกครั้งที่พ่อแม่เลิกกันแล้วพ่อพยายามเอาดิฉันไปฝากให้ย่ากับป้าสะใภ้ให้เลี้ยงแต่ไม่มีใครรับเลี้ยงเลย จำคำพูดเขาได้เขาพูดว่าให้เอาไปคืนแม่มัน พอกลับมาหาแม่ แม่ถามว่ากลับมาทำไม ย่าพูดว่าอะไรบ้างแต่เขาก็กลับมาอยู่ด้วยกันแต่ เวลาทะเลาะกันแม่ชอบพูดเสมอว่ามึงไม่ใช่ลูกกู แค่รับฝากเลี้ยงเฉยๆ ไล่ว่าไปอยู่กับพ่อมึงสิ แรกๆร้องไห้พอบ่อยๆเข้าทำได้แค่นั่งมองและฟังเพราะไม่เข้าใจ จนพอโตเป็นวัยรุ่นแม่ก็รักตามใจแต่พี่ มักจะยุให้แม่ด่าว่าตลอด เวลาทะเลาะกับพ่อก็มาลงที่เราตลอดว่าเราเป็นสาเหตุ เลี้ยงมาดีไม่เคยตีเลยทำไมทำตัวแย่ ดิฉันเลยโพร่งออกไปว่าเคยสิอย่ามาทำเป็นจำไม่ได้ เขาตกใจมากถามว่าใครบอก เพราะตอนนั้นยังเด็กมากเขาเลยไม่เชื่อว่าจำได้ ต้องมีคนบอกมาแน่ จากเหตุการณ์นี้ทำให้นึกได้ว่าทำไมถึงเข้ากับพ่อไม่ได้เพราะยังจำความรู้สึกว่าโดนตีแล้วเอาไปทิ้งได้อยู่เลย
หนูเกลียดพ่อ กับแม่มาก เค้าทะเลาะกัน หย่ากัน เค้ามีลูกแบบไม่เคยให้ความรักเลย เค้ามีหนูกับพี่ทั้งที่ตัวเองก็ยังไม่มีวุติภาวะ ในบางครั้งก็มองพวกหนูเป็นภาระ และใช้คำพูดทิ่ทแทงใจพวกหนู แล้วให้หนูไปอาศัยบ้านป้า และถูกเลี้ยงมาแบบเด็กรับใช้ให้ทำงาน ปฎิบัติไม่เคยให้ความรัก อบอุ่น มีข้าวให้กิน มีที่นอนให้นอน มี่ที่เรียนแต่ถ้าเรียนไม่ดีก็จะโดนตี โดนพูดจาทิ่มแทงใจ ดูถูก หนูเกลียดครอบครัวมาก ป้าชอบด่าพวกหนูถ้าพวกหนูไม่ขยันไม่ช่วยทำงาน ด่าพ่อ ที่เป็นพาระ ด่าแม่หนูที่ไม่ดูแลพวกหนู พวกหนูต้องกินข้าวต่างน้ำตา หนูไม่รู้ว่า พวกเค้าถูกเลี้ยงมาแบบไหนชอบด่าเด็กๆตอนกินข้าว เค้าอัางว่าสั่งสอน แต่หนูว่า มันเป็นการระบายความเครียดมากกว่า เพราะพวกเด็กๆ ปกป้องตัวเองไม่ได้ ต้องจำทนฟัง เวลาร้องไห้ก็โดนตวาดให้เงียบ ด่าหนูว่าขยะ แบบนี้หนูเกลียดจริงๆ พอพวกหนูโต เรียนจบทำงานได้ด้วยตนเองหนูเลือกที่จะไม่ไปหา พ่อแม่ และป้าอีก เลี่ยงที่จะพบเจอ ไม่อยากไปพบแล้วจะเกิดสิ่งเร้ากระทบจิตใจเพราะหนูคงระเบิดออกมาแน่ๆ แต่ต้องกตัญญู ทำให้หนูกดดันมากๆ ว่าจะ เป็นคนดีแต่จะให้รักไม่ไหวจริงๆ ค่ะ ยิ่งตอนนี้เค้าแก่ลง และป่วย หนูก็คงไม่อยากไปดูแลเค้าไม่อยากแม้จะไปเจอ เพราะสิ่งที่เค้าด่าหนูมันมีแต่ความเกลียดชัง นี้หรือ รักลูก บ้าที่สุด
พี่มินดี้ให้กำลังใจน้องนะคะ อย่างน้อยน้องก็รู้ว่าความเกลียดมาจากอะไร
ขอบคุณที่แชร์เรื่องราวชีวิตบทเรียนที่มีคุณค่าสะท้อนให้ผู้ใหญ่ต้องตั้งสติไม่ทำอะไรโดยอารมณ์มักง่าย คำว่าเห็นเด็กเป็นขยะหรือภาระนั้น สร้างสังคมให้ผู้ใหญ่ตอนแก่เอง กรรมคือผลการกระทำ ของเค้าเอง ขอให้มีกำลังใจเลือกทำสิ่งที่สบายใจขอให้บาดแผลที่เคยพบเจอจากผู้ใหญ่เหล่านั้น จางหายไปในสักวัน สู้ๆๆๆต่อไป ให้กำลังใจกันเสมอ
ขอบคุณที่แชร์ เรื่องราว เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
ขอบคุณคุณหมอมากนะคะสำหรับความรู้มีประโยชน์มากๆเลยสำหรับคนที่มีลูกเล็กๆ บางสิ่งบางอย่างที่เรามองข้ามมันอาจก่อให้เกิดปัญหาใหญ่ในชีวิตของเด็กในอนาคต เพิ่งเห็นคลิปคุณหมอคือฟังเพลินและเข้าใจง่ายค่ะ.
ตอนเด็กจำได้พ่อแม่แยกทางกันอายุ12 ในวันที่พ่อเดินออกจากบ้าน และแม่ต้องออกไปทำงานไกลมากๆๆ วันนั้นต้องอยู่คนเดียว พระอาทิตย์กำลังตกดินเป็นท้องฟ้าสีแดงมากกก ยังจำเหตุการณ์นั้นไม่เคยลืม นั่งเฉยๆ2ชม.ไม่ลุกไปไหน ไม่รู้ต้องทำยังไงต่อ เป็นอาการซึมๆ ไม่รู้จะเข้านอนยังไง พอนึกถึงทีไรน้ำตาไหลและร้องไห้หนักตลอด(ขนาดพิมพ์ไปยังร้องไห้) พอโตขึ้นมาอายุ30กว่า วันไหนท้องฟ้าสีแดงจะรีบเข้าบ้านทันทีไม่อยากดู(พระอาทิตย์ตก) พยามมองให้สวยงามยังไงก็รุ้สึกเศร้ามากๆๆอยู่ดีค่ะ🙂
เห็นใจนะค่ะ
เชื่อฝีมือว่าสักวันนึงจะเห็นพระอาทิตย์ตกดินได้สวยงาม ขอให้เข้มแข็งขึ้นทุกวันๆชีวิตคนมีอะไรให้บีบคั้น ต้องเรียนรู้ไม่จบสิ้น จนกว่าจะถึงวันนั้น ที่ต้องรู้ว่าต้องจบแบบไหนก็ต้องเรียนตอนจบกันต่ออีก สู้ๆๆๆต่อไปด้วยกัน
ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ
พี่น้องสี่คนที่บ้านถูกส่งไปเรียนทั้งหมดตอนอายุ 12 สามคนเรียนจบทำงานปกติ แต่มี 1 คน มีปมค้างใจ เรียนไม่จบ ทำงานได้ไม่กี่ปี ก็ลาออกมาอยู่บ้านเฉยๆ ไม่มีครอบครัว
❤️❤️❤️
ดีมากๆครับ อาจารย์หมอ
อาการหรือท่าทีของคนรอบข้างสำคัญจริงๆค่ะ
มีผลต่อการตีความของเด็กและทัศนคติตอนโต
ตอนเด็กพ่อแม่ทะเลาะกันแม่หนี ..พ่อเอาไปฝากญาติ หลายวัน พ่อไปตามแม่มา..แม่หนีสามครั้ง เรารู้สึกเสียใจน้อยใจ..ยิ่งก่วานี้เรามารู้ทีหลังว่าเราเป็นลูกที่ถูกขอมาเลี้ยง
เป็นกำลังใจนะค่ะ ขอบคุณที่แชร์เรื่องราวชีวิต เราก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน พ่อแม่แยกกัน
ฟังไปถึงช่วงนาทีที่6 น้ำตามาเลยค่ะ เห็นภาพตัวเองตอนเด็กตื่นมาไม่เห็นแม่เลยงอแงแล้วพาลตากับยาย เลยโดนพ่อฟาดหลังอย่างแรงจนเป็นรอยมือพอไม่หยุดร้องเขาอุ้มไปไว้โรงสีข้าวแล้วขู่ว่าถ้าไม่หยุดจะทิ้งไว้ที่นี่แล้วเขาก็เดินไปหลบอยู่จนคนที่เฝ้าโรงสีออกมาดู ถามว่าทำอะไรเด็กเป็นพวกโขมยเด็กหรือเปล่าตามถามจนถึงบ้านเลยค่ะ และอีกครั้งที่พ่อแม่เลิกกันแล้วพ่อพยายามเอาดิฉันไปฝากให้ย่ากับป้าสะใภ้ให้เลี้ยงแต่ไม่มีใครรับเลี้ยงเลย จำคำพูดเขาได้เขาพูดว่าให้เอาไปคืนแม่มัน พอกลับมาหาแม่ แม่ถามว่ากลับมาทำไม ย่าพูดว่าอะไรบ้างแต่เขาก็กลับมาอยู่ด้วยกันแต่ เวลาทะเลาะกันแม่ชอบพูดเสมอว่ามึงไม่ใช่ลูกกู แค่รับฝากเลี้ยงเฉยๆ ไล่ว่าไปอยู่กับพ่อมึงสิ แรกๆร้องไห้พอบ่อยๆเข้าทำได้แค่นั่งมองและฟังเพราะไม่เข้าใจ จนพอโตเป็นวัยรุ่นแม่ก็รักตามใจแต่พี่ มักจะยุให้แม่ด่าว่าตลอด เวลาทะเลาะกับพ่อก็มาลงที่เราตลอดว่าเราเป็นสาเหตุ เลี้ยงมาดีไม่เคยตีเลยทำไมทำตัวแย่ ดิฉันเลยโพร่งออกไปว่าเคยสิอย่ามาทำเป็นจำไม่ได้ เขาตกใจมากถามว่าใครบอก เพราะตอนนั้นยังเด็กมากเขาเลยไม่เชื่อว่าจำได้ ต้องมีคนบอกมาแน่ จากเหตุการณ์นี้ทำให้นึกได้ว่าทำไมถึงเข้ากับพ่อไม่ได้เพราะยังจำความรู้สึกว่าโดนตีแล้วเอาไปทิ้งได้อยู่เลย
หนูเกลียดพ่อ กับแม่มาก เค้าทะเลาะกัน หย่ากัน เค้ามีลูกแบบไม่เคยให้ความรักเลย เค้ามีหนูกับพี่ทั้งที่ตัวเองก็ยังไม่มีวุติภาวะ ในบางครั้งก็มองพวกหนูเป็นภาระ และใช้คำพูดทิ่ทแทงใจพวกหนู แล้วให้หนูไปอาศัยบ้านป้า และถูกเลี้ยงมาแบบเด็กรับใช้ให้ทำงาน ปฎิบัติไม่เคยให้ความรัก อบอุ่น มีข้าวให้กิน มีที่นอนให้นอน มี่ที่เรียนแต่ถ้าเรียนไม่ดีก็จะโดนตี โดนพูดจาทิ่มแทงใจ ดูถูก หนูเกลียดครอบครัวมาก ป้าชอบด่าพวกหนูถ้าพวกหนูไม่ขยันไม่ช่วยทำงาน ด่าพ่อ ที่เป็นพาระ ด่าแม่หนูที่ไม่ดูแลพวกหนู พวกหนูต้องกินข้าวต่างน้ำตา หนูไม่รู้ว่า พวกเค้าถูกเลี้ยงมาแบบไหนชอบด่าเด็กๆตอนกินข้าว เค้าอัางว่าสั่งสอน แต่หนูว่า มันเป็นการระบายความเครียดมากกว่า เพราะพวกเด็กๆ ปกป้องตัวเองไม่ได้ ต้องจำทนฟัง เวลาร้องไห้ก็โดนตวาดให้เงียบ ด่าหนูว่าขยะ แบบนี้หนูเกลียดจริงๆ พอพวกหนูโต เรียนจบทำงานได้ด้วยตนเองหนูเลือกที่จะไม่ไปหา พ่อแม่ และป้าอีก เลี่ยงที่จะพบเจอ ไม่อยากไปพบแล้วจะเกิดสิ่งเร้ากระทบจิตใจเพราะหนูคงระเบิดออกมาแน่ๆ แต่ต้องกตัญญู ทำให้หนูกดดันมากๆ ว่าจะ เป็นคนดีแต่จะให้รักไม่ไหวจริงๆ ค่ะ ยิ่งตอนนี้เค้าแก่ลง และป่วย หนูก็คงไม่อยากไปดูแลเค้าไม่อยากแม้จะไปเจอ เพราะสิ่งที่เค้าด่าหนูมันมีแต่ความเกลียดชัง นี้หรือ รักลูก บ้าที่สุด
พี่มินดี้ให้กำลังใจน้องนะคะ อย่างน้อยน้องก็รู้ว่าความเกลียดมาจากอะไร
ขอบคุณที่แชร์เรื่องราวชีวิตบทเรียนที่มีคุณค่าสะท้อนให้ผู้ใหญ่ต้องตั้งสติไม่ทำอะไรโดยอารมณ์มักง่าย คำว่าเห็นเด็กเป็นขยะหรือภาระนั้น สร้างสังคมให้ผู้ใหญ่ตอนแก่เอง กรรมคือผลการกระทำ ของเค้าเอง ขอให้มีกำลังใจเลือกทำสิ่งที่สบายใจขอให้บาดแผลที่เคยพบเจอจากผู้ใหญ่เหล่านั้น จางหายไปในสักวัน สู้ๆๆๆต่อไป ให้กำลังใจกันเสมอ
ขอบคุณที่แชร์ เรื่องราว เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
ขอบคุณคุณหมอมากนะคะสำหรับความรู้มีประโยชน์มากๆเลยสำหรับคนที่มีลูกเล็กๆ บางสิ่งบางอย่างที่เรามองข้ามมันอาจก่อให้เกิดปัญหาใหญ่ในชีวิตของเด็กในอนาคต เพิ่งเห็นคลิปคุณหมอคือฟังเพลินและเข้าใจง่ายค่ะ.
ตอนเด็กจำได้พ่อแม่แยกทางกันอายุ12 ในวันที่พ่อเดินออกจากบ้าน และแม่ต้องออกไปทำงานไกลมากๆๆ วันนั้นต้องอยู่คนเดียว พระอาทิตย์กำลังตกดินเป็นท้องฟ้าสีแดงมากกก ยังจำเหตุการณ์นั้นไม่เคยลืม นั่งเฉยๆ2ชม.ไม่ลุกไปไหน ไม่รู้ต้องทำยังไงต่อ เป็นอาการซึมๆ ไม่รู้จะเข้านอนยังไง พอนึกถึงทีไรน้ำตาไหลและร้องไห้หนักตลอด(ขนาดพิมพ์ไปยังร้องไห้) พอโตขึ้นมาอายุ30กว่า วันไหนท้องฟ้าสีแดงจะรีบเข้าบ้านทันทีไม่อยากดู(พระอาทิตย์ตก) พยามมองให้สวยงามยังไงก็รุ้สึกเศร้ามากๆๆอยู่ดีค่ะ🙂
เห็นใจนะค่ะ
เชื่อฝีมือว่าสักวันนึงจะเห็นพระอาทิตย์ตกดินได้สวยงาม ขอให้เข้มแข็งขึ้นทุกวันๆชีวิตคนมีอะไรให้บีบคั้น ต้องเรียนรู้ไม่จบสิ้น จนกว่าจะถึงวันนั้น ที่ต้องรู้ว่าต้องจบแบบไหนก็ต้องเรียนตอนจบกันต่ออีก สู้ๆๆๆต่อไปด้วยกัน
ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ
พี่น้องสี่คนที่บ้านถูกส่งไปเรียนทั้งหมดตอนอายุ 12 สามคนเรียนจบทำงานปกติ แต่มี 1 คน มีปมค้างใจ เรียนไม่จบ ทำงานได้ไม่กี่ปี ก็ลาออกมาอยู่บ้านเฉยๆ ไม่มีครอบครัว
❤️❤️❤️