Dziękuję że mogłam tego wysłuchać Jestem córka narcystycznej matki Wszystko pięknie ujęte Powinni o tym mówić w szkole Mam 60 lat i cały czas to boli Ktoś kto tego nie doświadczył nie zrozumie tych emocji
Rozumiem. Miałam dwoje rodziców narcyzów. Mam prawie 40 lat. Dopiero kilka lat temu zrozumiałam że obydwoje rodzice są narcyzami. Ta relacja, szczególnie z matką, boli najbardziej bo to przecież mama, powinna kochać i akceptować nas bezwarunkowo🙄. Na szczęście miałam kochającą i zawsze mnie akceptującą babcię 🙂. Jeśli chodzi o mamę to Bardzo bym chciała usłyszeć, że jest tego, jak mnie traktowała świadoma, i że traktowała mnie tak świadomie i z premedytacją, a także przeprosiny. Od wielu lat rozwijam się duchowo i podejmuję różne terapie. Pomaga. Zwłaszcza zrozumienie że jako istoty duchowe wcielające się w te ciała, wybieramy sobie te konkretne doświadczenia, a nasi bliscy pełnią wobec nas konkretne role, po to abyśmy mogli się rozwijać. Z takiego podejścia rodzi się uczucie współczucia dla tych istot duchowych, które podjęły się tego trudnego zadania, odgrywania tych niewdzięcznych ról wobec nas, z czystej miłości, bo my potrzebowaliśmy takiego doświadczenia. 🙂🙏 z tego poziomu nie jesteśmy ich ofiarami ale kreatorami naszego życia i mamy moc jego zmiany.
Jak to wszystko jest bardzo boleśnie prawdziwe....to wszystko jest tak bardzo prawdziwe. Ma Pani 100% racji. Bardzo, bardzo Pani dziękuję ❤️ wiedza, jaką Pani przekazuje oczyszcza i wiem że z czasem przyniesie ulgę. I będzie kolejnym krokiem do przodu. Trzeba spojrzeć na siebie, rodziców, świat w prawdzie. Tylko prawda wyzwala. Choć to czasem bardzo bolesne. Przeszłam już bardzo długą drogę. Pan Bóg dał mi siłę, postawił wielu mądrych ludzi na mojej drodze dzięki czemu jestem szczęśliwa. W końcu jestem w zdrowych relacjach. Ale to zajęło lata. I wciąż wiele przede mną. Pani jest kolejną osobą na mojej drodze, która pomaga mi leczyć rany i się rozwijać. Dziękuję ❤️ a do wszystkich którzy zostali zranieni przez ludzi toksycznych, ściskam Was mocno. Nie jesteście sami ❤️
Dziękuję za te słowa, które są odważnym świadectwem. Dziękuję też za świadomość wspólnoty serc. Pozdrawiam Panią i wszystkich Widzów. Dziękuję za każdy Wasz komentarz, w każdym z nich jest cząstka Was.
Jak ja Pani dziękuje za to co usłyszałam, jestem normalna stawiając granice teściowej.20 parę lat nie wiedziałam co z tą kobietą jest nie tak .Odkąd wiem ,jest mi lżej, ale jestem czarną owcą bo nie robię co ona chce. O postepowaniu z rodzicem narcystycznym powinien usłyszeć mój mąż, ale😪😪😪nie posłucha bo nie chce😪 Teściowa triangulację opanowała do perfekcji. Można pisać i pisać. Szkoda tylko mojego małżeństwa😥
Dziękuję za bardzo wartościowy materiał! Co do tego że narcyz nie lubi imprez, świąt itd. Myślę, że lubi, bo ma wtedy okazję, by brylować, by próbować popsuć innym nastrój, by dominować w towarzystwie.... To moje spostrzeżenia. Niestety, najbardziej bolesne jest właśnie to, że z takim rodzicem człowiek jest sam. Tak jak Pani mówi, na zewnątrz narcyz udaje przemiłą osobę, która jest lubiana a w domu to potwór, który tylko krzyczy, poniża i krytykuje. Pozdrawiam!
Moja matka dostawała"kurwicy" jak tylko zbliżały się swieta. Nie lubiła ich to pewne. Często strzelała focha ze w dniu świat ona jednak nie pojedzie w gości i że możemy se sami jechac.
Dopiero jako dorosła osoba zrozumiałam z czym mam do czynienia. Samo zrozumienie problemu daje ogromną ulgę i pozwala rozpocząć pracę nad sobą. Dziękuję 🌹
Dzięki za słowa: zdecydowanie lepiej przesadzić ze swoją sztywnością ... (29min.) Mam poczucie, że oddzielając się od kontaktu z pewnymi osobami z rodziny małżonka, ochroniłam warunki normalności rodziny którą my tworzymy. Ale wiele osób tego nie rozumie. Może są bardziej wyrozumiali i wielkoduszni, ale to nie ich dom i życie stałyby na głowie tylko mój i tańcząc do takiej muzyki nie byłabym wystarczająco dobrą matką dla swoich dzieci, z mężem bylibyśmy pionkami, nie wiadomo kto bardziej byłby uszkodzony. Tak, czasem lepiej być zbyt sztywnym niż ulegać cudzemu szaleństwu
Rzeczywiście, narcyz nie potrafi powiedzieć z głębi serca słów "proszę", "dziękuję", "przepraszam"... Pani materiał jest tak dobry, że mam wrażenie, że była Pani świadkiem mojego dzieciństwa i młodości. Bardzo Pani dziękuję. Miałabym ochotę przekazać Pani filmik mojej mamie z adnotacją, że została zdemaskowana. Przytulam sama siebie wewnętrznie, że przeżyłam na tej maksymalnie rozbujanej huśtawce od okazywanej na zewnątrz słodyczy po okazywaną niechęć w domu. Może kiedyś dojdę do takiego stanu, że osiągnę jakiś zawodowy sukces i uwolnię się od syndromu oszusta i wtedy wyrażę Pani swoją wdzięczność także w innej formie. Szukanie pracy, które polega na przedstawianiu swoich zalet, przy moim niskim poczuciu wartości jest dla nie najtrudniejszą rzeczą pod słońcem. Raz jeszcze dziękuję.
Niezwykle wartościowe treści!🌹💖 Otacza nas w dzisiejszym świecie tak wielu ludzi z cechami,czy osobowością narcystyczną,że wiedza w tym temacie jest bezcenna! Kto ma świadomość schematów narcystycznych,jest w stanie unikać, albo minimalizować straty psychiczne w takich kontaktach. Kto nie posiada żadnej wiedzy, jest skazany najczesciej na porażki życiowe przy takich ludziach! Osobiście zaczęłam sobie radzić w tego typu relacjach,kiedy intuicja i obserwacje podopowiadały mi różne uniki. Natomiast kiedy zdobylam wiedzę, większość tych relacji zakończyłam poprzez stawianie granic,asertywność i wycofanie się z nich. Wiedza uczyniła mnie wolną! Dziękuję za poruszanie ważnych i potrzebnych tematów!💖
Bardzo Pani dziękuję ❤ Rodzice z takimi cechami.. Łaska Boża i znaczący "inni" pomogli, by przetrwała radość życia. Potem wejście w relacje, małżeństwo z osobą narcystyczną, pokoleniowo już obciążoną. Naiwne myślenie, że miłość, naskładane, okazywanie dobro, czułość, uczłowieczy Go, ochroni Dzieci.. Ratowanie Rodziny. Szukanie pomocy. Ogromna praca nad sobą. Wciąż trwająca. Do nastu lat tak.. Dzieci jak diamenty. Potem i One ataki. Dalej droga przez mękę. Szukanie ratunku. Bunt. Beton. I walka o siebie. By nie zatracić wiary, nadziei i miłości. Kochać.Mądrzej.
@@herbatkazpsychologiem 🤗Nie ustanę, bo "Miłość mi wszystko wyjaśniła.. Pokazała..". Po ludzku bywa nie rozumiem, upadam, błądzę, jestem czasem bezsilna. Z Boga i ludzi pomocą podnoszę się. Patrzę w Niebo, stąpam po Ziemi i idę.. W stronę Światła. Pięknie dziękuję ❤️Dobroci i potrzebnych łask 🖐️
Dziękuję bardzo. Dojrzałam wreszcie do tego,żeby spojrzeć na matkę i siostrę narcyzke takimi, jakimi są. To koszmar mojego życia, że z takimi ludźmi przebywam od urodzenia. A Pani w swój łagodny sposób wyłożyła wszystko, co czułam. Dziękuję za Pani pracę.
Temat jest bardzo przykry, natomiast bardzo prawdziwy i realny. Wielu z nas przeszło takie przeżycia i wiemy o czym tu jest mowa. Ja też. Natomiast sama wiedza jest bardzo potrzebna i tak spokojnie i pozytywnie przekazana jak tutaj, to jest bardzo wartościowe.
Mam teraz ciężki czas i zupełnie nie z własnej chęci muszę się mocno zajmować swoimi emocjami które wystrzeliły pod sufit i przez które nie jestem w stanie niektórych rzeczy po prostu zrobić w swoim życiu a są one bardzo oczekiwane że jednak będę dobrze funkcjonować. Tak nie wiem do końca jak to poskładać wszystko natomiast powolutku tak jeden temat za drugim jeden za drugim i coś tam wychodzi coś tam mi się jakoś układa natomiast to jest bardzo taka diabelska sztuczka powiedzmy sobie. Wychodzi na to że od dzieciństwa wymagano ode mnie żebym był osobą dorosłą i jak to mówi parentyfikacja, że miał że miałem się zajmować i uspokajać moich rodziców, którzy właśnie się bardzo mocno zajmowali pracą i to było dla nich coś najważniejsze. Tak sobie przez mgłę jakoś przez te lata przypomniałem, że będąc tak bardzo zależny od rodziców tak sobie kiedyś powiedziałem że poczekam aż mi pokażą jak realizują te różne zapewnienia, którymi mnie obdarzali. Obiecywali mi różne tam rzeczy, jak to narcyz on tak bardzo dużo potrafi obiecać a później to Sami wiecie co z tym się dzieje. I teraz jakby jestem w takim punkcie w którym boleśnie muszę sobie zweryfikować te wszystkie obietnice, które nie doszły do skutku, przez które na przykład ciągle czekałem że mnie jakoś nauczą żyć a nie uczyli mnie. Przez to nie założyłem własnej rodziny, miałem bardzo dużo niechęć do w ogóle związków do kobiet, to było coś takiego nad czym nie umiałem zapanować. A wiedziałem że to te młode osoby które spotkałem to niektóre były bardzo życzliwe serdeczne kochające i tak dalej. Natomiast zaangażować się to było dla mnie związane z jakimś ogromnym przestrachem, jakbym oczekiwał żebym tam się dostał w jakieś tryby okrutnej maszyny.
Bardzo wartosciowo Kanal. Tematy sa rozpatrzane z wielko wiedza i duzo porcja empati. Pomaga Pani wzrastac duchowo i osobowosciowo ludziom poranionym i okaleczonym psychicznie. Rowniez duchowo! Korzystam bardzo chetnie z Pani wiedzy i dziele sie tymi wartosciowymi spostrzezeniami rowniez zawodowo. Tematow,o tych zyjacych w ciele ludzkim bestich, nigdy nie bedzie zamalo. Dziekuje i pozdrawiam Pania serdecznie.
Moja narcystyczna matka rywalizowała nas jako rodzeństwo ( troje)- nigdy nierozumiałam dlaczego nie zależało jej na tym aby nas scalać jako rodzeństwo . Czy chciałaby Pani zrobić o tym wykład?
Mam 54 lata , moja mama 74 i do dzisiaj nosi ostry ,ostry makijaz. Osobiscie nie maluje sie na co dzien, sporadycznie podkreslam tzw. Oko. Jeszcze nie dawno gdy ja odwiedzilam, uslyszalam od niej , ze wygladam jak kopciuch bo nie bylam umalowana.(Znowu mnie zabolalo jak zawsze ,gdy mnie krytykowala za ubior czy cokolwiek. Nie bylam dla niej wystarczajaco dobra NIGDY!).Dodalam jej wowczas na to , ze nie potrzebuje sie malowac. W glowie roilo mi sie aby odpowiedziec, ze zbyt wiele lat nad soba pracowalam aby sie dobrze czuc we wlasnej skõrze i nie potrzebuje maski. Jednak znowu pojawilo sie we mnie, ze jest starsza i trzeba jej ustapic. Serdecznie Pani dziekuje za bezcenne porady aby sie poczuc wolnym czlowiekiem. Pozdrawiam
Strasznie toksyczn3 zachowanie...I jakie powierzchowne. W domu u mojej mamy tez wygląd grał bardzo ważną role. Babcia mogla nie miec na przysłowiowy chleb ale ona I dzieci musialy miec nowe płaszczyki na kazdy dzien zmarłych. Potem mama jako dziecko chodzila oddac kase do sasiadow. Babcia zawsze elegancka, zona marynarza. Kiedy mam mi o tym opowiedziala poczulam smutek...I niestety ten kultu wygladu jest do dzis. Nierzadko pada od babci-ale masz wlosy jak czupiradlo, ale jestes gruba jak słoń...do mnie...do mojej mamy...kiedys mnie teraz nie. Widze ze mamecto boli ale chyba nieswiadomie robi to sama. Czesto padaja uwagi na temat wygladu I jestvto w zasadzie temat rzeka-ciuchy...ja czuje, ze wyglad jest bardzo wazny ale czlowiek to cos wiecej niz garsonka czy buty. Ważne sa uczucia I by nie krzywdzic drugiego czlowieka np zbednym komentarzem. Boje sie I jednoczesnie pilnuje by nie czynic tak wzgledem moich corek. Zostawiam I'm tzw wolną rękę jesli chodzi o swoja forme wyrazu czy styl.
Jakie główne cechy i zachowania mogą świadczyć, że jednak Twój rodzic ma jakies spektrum tego zaburzenia❓️ 🚨projektowanie winy na zewnątrz 🚨nieakceptowanie trudności z którymi się mierzy 🚨wyrzucanie na zewnątrz cech których w sobie nie akceptuje i przypisywanie ich osobom dookoła 🚨zero-jedynkowe postrzeganie rzeczywistości 🚨mus posiadania racji, brak chęci do konsyliacji 🚨potrzeba bycia nieskazitelną/ym 🚨walka/konflikt z kimś sprawia że odczuwa ulgę 🚨nastawia ludzi przeciwko sobie 🚨naruszanie granic 🚨brak chęci do dokonywania zmian w sobie 🚨zmienność nastrojów 🚨potrzebuje przelewać swoje flustracje na osoby wokół siebie 🚨sam/a nie czuje emocji, ale wie poznawczo jak wywoływać różne emocje w ludziach dookoła 🚨jej/jego emocje nie są autentyczne, to jest "techniczny" warsztat 🚨nie odczuwa lęku, strachu na zewnątrz (w środku go w sobie ma) 🚨nie lubi jak ktoś inny błyszczy zamiast niego/niej 🚨nie przeprasza 🚨nie tworzy relacji on/ona - drugi człowiek a on/ona - "obiekt" "ekran projekcyjny" do rzucania swoich projekcji 🚨brak spójności 🚨szuka potwierdzenia ze jest "lwem/lwicą" bo podświadomie wie że jest "kurczakiem" 🚨brak wątpliwości, niepewności 🚨manipulacja jako norma komunikacyjna 🚨""urok""osobisty 🚨pragnienie wyróżniania się i wyjątkowości 🚨poczucie uprzywilejowania 🚨potrzeba dominacji
Bardzo dziękuję za ten niezwykle wnikliwy i pożyteczny materiał. Prawie się rozpłakałam słuchając, bo w całym wykładzie nie ma ani jednego zdania, które by nie opisywało mojej teściowej i tego, czego od niej doświadczałam. Ja bym dodała jeszcze tylko to, że teściowa doskonale "poradziła" sobie z upokarzającym ją proszeniem. Ona nie prosi, tylko po prostu wydaje rozkazy, a kiedy ktoś odmawia, rozpętuje się piekło. Teść, już nieżyjący, nie ośmielał się odmawiać i stawał na baczność nawet kiedy miał 90 lat i ledwie trzymał się na nogach, by jej usługiwać jak tego żąda. Mój mąż jest największą, najbardziej tragiczną jej ofiarą, ale i ja przeżyłam swoje. Kiedy płakałam w poduszkę przez to, jak mnie traktowała, wiedza o narcyzmie nie była jeszcze dostępna, ale wszystkie jej zachowania, sposób bycia, nazywałam dokładnie tymi samymi słowami, co Pani.
Gdy chodzi o wzajemny pocałunek na powitanie lub pożegnanie, moja matka w ostatnim momencie skręca głowę, tz. odbiera pocałunek, ale nie daje. Zawsze, jak nie jest ze mnie zadowolona. Kiedyś zaczęłam ją tylko przytulać, ale już nie całować. Była na raz bardzo speszona. Bardzo dziękuję za wideo!
Wszystko się zgadza. Obwinianie, zrzucanie odpowiedzialności, wyolbrzymianie tylko złych cech, docenianie tylko przed obcymi, nieumiejętność proszenia, przepraszania, manipulacja, budowanie wizerunku wśród znajomych i rodziny, niewrażliwość na naturę, piękno... brak pasji, zainteresowań, niekompetencja w wychowaniu... Moi rodzice wychodzili na brydża trzy razy w tygodniu i zostawiali mnie samą od wieku 5,6lat do końca podstawówki kiedy się rozstali. Jak mojej mamie to zrzuciłam to zwaliła na mnie odpowiedzialność, że nic jej nie mówiłam.
@@magorzataw102 Hmmm a co z obiadami? Stołówka? Latwiej wybaczyc rodzicowi jak nie ogarnial z powodu nalogu, ciezkiej sytuacji .... Ale duzo trudniej jak po prostu sie bawili....
@@magorzataw102 ja dopiero jak się wyprowadziłam umiałam gotować. Moja matka mnie przeganiała z kuchni. Bo jej się nie chciało uczyć mnie czegokolwiek. Nic mi nie przekazała. Jedynie wypomina ile ja kosztowalam. Jedna babcia nauczyła robić na drutach, druga na szydełku , a ojciec szyć na maszynie. Ja miałam nadkwasotę i zgagę całe dzieciństwo a ona zakazała mi tylko jeść czekolady które sama wyjadala ale kuchni nic nie zmieniła pode mnie....
Pozdrawiam serdecznie ❤️ wszystko o czym Pani mowi, znam z autopsji. Bardzo obrazowo przedstawila Pani rodzicow narcystycznych Dziekuje za dzisiejszy przekaz ❤️
@@krystynaandersson7505 bardzo dobrze rozumiem, dzisiaj wiem jak wpłynęło to na mnie. Wiem tez jednak ze się nie dałam temu złu. Mam swoją wrażliwość, pogodę ducha, potrafię cieszyć się z małych rzeczy. Nie dałam się zniszczyć! Mam skądś te sile! I Tobie tego życzę!
@@karolinakosikowska1812 Tez zaczelam rozumiec te szkody ktore doznalam w dziecinstwie, ale tak jak Ty nie zabili we mnie czlowieka, chociaz po drodze spotykalam kolezanki narcystyczne, partnerzy narcystyczni, ale znalazlam w sobie sile 💪 i powiedzialam DOSC. !!!! Empatyczni ludzie sa latwa zdobycza dla takich ludzi, no i to dziecinstwo, ze czulam sie nikim, przykre 😥 Ale najwazniejsze jest to, ze sie nie dalam i zachowalam czlowieka w sobie. Pozdrawiam i zycze samych cudownosci ❤️
Bardzo dobrze ujęty materiał jestem dzieckiem macochy narcyza w wieku prawie 50 lat dowiedziałam się ze mam odczynienia z narcyzem daje ulgę świadomość bardzo dziekuje już panią kocham ❤
Temat bardzo mi znany, ja już mam narzędzia i poradziłem sobie z przeszłością. Miałem narcystyczną żonę, jestem po rozwodzie, gdzie udało mi się nie dać, mnóstwo usłyszanych treści tego typu mnie przygotowało do walki w sądzie i wywalczyłem opiekę nad swoimi dziećmi. Teraz chciałbym w to uzbroić swoje dzieci i w związku z tym mam pytanie. Kiedy jest odpowiedni wiek dla dziecka, żeby pokazać taki filmik, aby wzrosła w dziecku świadomość? Dokładnie chodzi mi o moją 15 letnią córkę.
Dzień dobry, Dziękuję za tyle cennych informacji. tak rzeczywiście jest. Tak są i takie osobowości narcystyczne, pokazujące się miło na zewnątrz, są przesympatyczne dla innych osób lecz degradujących najbliższą rodzinę. Tylko ile ramy wytrzymają to co rozpiera wnętrze ramy? Oczy; pusty wzrok, brak kontaktu. Nikt tego nie rozumie, cóż. Pozdrawiam serdecznie.
Świetnie Pani to ujęła pisząc: " Tylko ile ramy utrzymają?"... Pani Ewo, trzeba się przed takimi ludźmi bronić lub wiać przed nimi gdzie pieprz rośnie. Serdecznie pozdrawiam!🌹
Pani Moniko... 4 nasze Córki to już dorosłe Kobietki i.. Marika (35l) również, przyjęła nazwisko Męża - Marciniak. Nie ma "przypadków". 18 lat w małżeństwie, zaraz kolejne 18.po rozwodzie. Po "drodze" wielu mówiło, odpuść.. Po co ci.. Za późno.. Nic się nie da.. Żyj dla siebie.. Ułóż sobie życie... Ja to bym. A ja.. Słucham. Rozważam. Zaczynam od siebie. Wciąż od nowa. Nie na "czyjąś" wizję tylko.. Co serce i rozum dyktuje. Co.. Przez doświadczenia mówi Bóg.. We mnie do połamania i przepracowania jest. Ćwiczyć się w pokorze. Wdzięcznym być. Wnuleńki.. Rodzina. Wychowankowie.. Życie i czas jeszcze dany. Łaską i zobowiązaniem. Zadaniem jest. Serdecznie pozdrawiam. Do działania. Tu i teraz. Choćby chwil parę. Dziś 💪😊🖐️
Serdecznie dziękuję za kolejny film. Mam pytanie. Mam świadomość narcystycznego zachowania moich rodziców ale zauważyłam je także u siebie- takie jak : nieumiejętność cieszenia się z prostych rzeczy oraz nieumiejętność zwracania się o pomoc. Czy może podzielić się Pani jakas wskazówka jak takie przejawy narcyzmu eliminować u siebie i dusić w zarodku ? Dziękuję i pozdrawiam 🌸🌸
Uwierzyła Pani w jego "miłość", w jego "szczere" emocje, bo były podobne do tych, które otrzymywała Pani w dzieciństwie od rodziców. Ma Pani zakodowane pewne mechanizmy, które się uaktywniają w momencie spotkania os. narcystycznej. Dlatego warto pracować nad sobą, by w przyszłości skutecznie wystrzegać się zaangażowania w relację z narcyzem. Co do mnie, to widzę i w sobie, i w partnerze pokłosie tego całego narcystycznego "wychowania" - u mnie to dzieło matki, u męża ojca. Oczywiście próbuję z tym walczyć, ale ciężko idzie. 😕
Niestety mam do czynirnia z toksykami czy narcyzami. Kiedys bralam to bardzo do siebie ale z czasem zrozumialam, ze te zachowania (skierowane czesto do mnie) tak naprawde nie sa o mnie! To nie moje! Te osoby maja problem ze soba.
Ja nie miałam nikogo dobrego Dziękuję Bogu że mnie nie zniszczyła! Mojej oczy wychodziły na wierzch jak robiłam coś co jej nie pasowało Do dzisiaj nie mogę się z nią kontaktować ! Miałam trądzik różwaty!
Zawsze słyszałam od swojej matki, że jestem niedorobiona, gorsza, że szkoda że nie jestem inna (nie podobna do niej fizycznie i z charakteru). Zawsze czułam się z tego powodu winna. Dopiero po 50-tce zrozumiałam, że nie jestem niczemu winna. Że to ona ma problem nie ja. Moja matka zawsze jest najmądrzejsza i zawsze ma rację. Zresztą dla niej wszyscy wokół są głupi. Nie tylko ja. Co bym nie zrobiła, zawsze będzie źle. Nikogo nie prosi o pomoc, nawet gdy jej potrzebuje, bo jest zbyt dumna. Zawsze trzeba się domyślać o co jej chodzi, czytać w myślach. W dzieciństwie często stosowała karanie ciszą. Zawsze dawała mi do zrozumienia, że jej przeszkadzam, bo zawsze miała inne rzeczy do zrobienia, a nie zajmowanie się własnym dzieckiem. Obecnie mocno ograniczyłam nasze relacje
Ja w bardzi młodym wieku zaczelam tracić włosy i tracę je cały czas do teraz. Byłam u mnóstwa lekarzy różnych specjalizacji podejmowałam wiele prób różnego leczenia - ani nic nie pomogło ani nikt nie potrafił postawić diagnozy. Po 40 zaczelam się dopiero zastanawiać ze to może psychosomatyczny efekt tego jak trudno emocjonalnie musiało mi byc wtedy w domu rodzinnym
Bardzo ciekawy film. Świetne spojrzenie, chociaż uważam, że narcyz lubi chodzić na imprezy, żeby błyszczeć, miał coś do powiedzenia, ale oprócz tego wszystko w punkt :)
Kiedy zapytałam moją matkę w najgorszym momencie swojego życia dlaczego nigdy mnie nie pochwaliła, powiedziała że nie ma mnie za co pochwalić.Płakałam wtedy jak nigdy wcześniej.2 lat póżniej zachorowałam na nowotwór, teraz jestem od lat w depresji.Oczywiście nie mam od niej wsparcia.Mam złamane życie.
Jak można pomóc takiemu chłopcu, który już nieco dorósł, a jest właśnie taki - zagubiony i goniący za ruchomym celem, niezdecydowany czego dokładnie by chciał w swoim życiu i dokąd je zaprowadzić?
Musi przede wszystkim odciąć się od kata rodzica który go brzydka mówiąc tresował i wie jakie guziki nacisnąć czy chłopak się pocieszy na chwilę i będzie pracował nad sobą dążył do tego żeby się spełniał i tak to nic nie da jak jest taki pseudo rodzić w jego otoczeniu bo tacy ludzie są specjalistami w psuciu samopoczucia. Chłopak pewnie ma dużo złych przekonań o sobie które z.abij.ają jego poczcie własnej wartości musi zrozumieć że to nie prawda o nim i odnaleźć siebie. Musi przerobić ciężkie sytuację które miały miejsce coś jak przywracanie systemu w komputerze wrócić tam i naprawić wytłumaczą to sobie a nie tak jak zostało to zrobione czyli pozostawione bez odpowiedzi. Mi np pomogło oglądanie masy takich kanałów jak ten czytanie dużej ilości artykułów na temat różnych zaburzeń i dojście do prawdziwego siebie co też jest ciężkie bo system z nas robi roboli już za bardzo nie możemy być sobą gdy pójdziemy do tkzw szkoły gdzie nam się wpaja głupoty. Tam mamy się odpowiednio zachowywać odpowiednio ruszać itd. to też nam to utrudnia. Mi też bardzo pomogły podsłuchy w domu i na telefon które założyłem narcyzom i latającym małpom na nagraniach wszystko wyszło na jaw kim są ci ludzie jacy są na prawdę i wyszło że całe życie tam z nimi oni kłamali że wszystkim. A już gdy narcyz zostawał sam w domu a był na podsłuchu to był odlot przerażenie że oni mogą się tak zachowywać założę się że to temu chłopakowi o którym piszesz by pomogło to otwiera oczy szeroko. Jak ten chłopak zrozumie kim są ci ludzie a na nagraniach to wyjdzie to będzie mu łatwo nie dać złapać się w pułapkę wtedy będzie jasno widział jakie narcyz stosuje pułapki i zmienia je na inne jak nie działają. Ale przede wszystkim musi się odciąć od tych ludzi i iść na psychoterapię żeby nie wpadł na takich samych ludzi lub innych dysfunkcyjnych. Bo nie daj Boże zobaczą jego słabości to go zniszczą bardziej a jest takich sporo.
Mam 50 lat, jestem zniszczonym człowiekiem, moja własna matka mnie zniszczyła i dalej niszczy, odsunęła ojca ode mnie, robiła wszystko, zeby obniżyć moją wartśc w jego ocach, ze jestem złym dzieckiem. Teraz nastawia syna przeciwko mnie, dzięki niej zostałam sama z dzieckiem.
Mam ponad 30 lat, jestem w trakcie terapii. Mam problem z jednoznacznym zdefiniowaniem mojej matki jako narcyza, zrobiłam sobie rozpiskę na podstawie Pani wypowiedzi, które elementy się zgadzają, które nie, a które ciężko określić. Punktów na tak jest 15, na nie tylko 6, ale opcja nie wiem liczy sobie punktów 9, więc takie pewniaki na tak stanowią tylko połowę ze wszystkich punktów. Na tak jest: -obwinianie, -osądzanie, -przekonanie o byciu dobrym człowiekiem (wbrew faktom, np. gdy byłam dzieckiem moja matka mnie biła, wyzywała), -bardzo jej nie odpowiada to, że chodzę na terapię i zaczęłam stawiać granice, że czasem np. staję po stronie ojca gdy uważam że bezpodstawnie go atakuje, generalnie ślepo nie przyznaje jej racji, -nigdy nie słyszę słowa proszę, tylko mam coś zrobić, dawniej za niewystarczające niezrealizowanie przydzielonego zadania czekała mnie przemoc, - mimo zainteresowania np. zdrowiem, chęcią pomocy, to bywam oskarżana o brak zainteresowania, - często czuję, że nie jestem wystarczająca, zależy mi na aprobacie matki, -matka lubiła się mną chwalić (np. mam uzdolnienia artystyczne) ale gdy np. w domu ćwiczyłam i mi coś nie wychodziło to mi umniejszała albo zarzucała że celowo coś robię, a w gruncie rzeczy miałam np. gorszy dzień, -wmawianie złych intencji, a np. po prostu pomyliłam się przez nieuwagę/głupotę, z mojej strony nie było celowego działania żeby zaszkodzić, -wsrod znajomych/sąsiadów postrzegana jest jako złoty człowiek, w domu potrafiła być potworem (wpadała w furię, wyglądała wtedy przerażająco, jako dziecko się jej bałam),-brak poszanowania granic, -szukanie dziury w całym, -są we mnie silne negatywne uczucia wobec matki, -autoagresywne zachowania z mojej storny, - po kontakcie z matką czesto jestem zmęczona, bywają ataki histerii, koszmary, bezsenność. Byłabym bardzo wdzięczna gdyby mi Pani odpowiedziała.
U mnie tak było Ja byłam popychadłem i workiem treningowym ( matka uszkodziła mi kręgosłup kiedy złamała mi na plecach kij od szczotki) i mój brat złote dziecko i ukochany idealny syn.
Mój małżonek nie znosi wspomnień co do nas. Ale nie znosi wspomnień co do własnych rodziców. Nie znosi widzieć że w jego rodzinie pochodzenia doświadczył przemocy.
Wiekszosc sie zgadza, ale to rozroznienie pomiedzy rozwojem dziewczynki a chlopca to dla mnie raczej dziwne, bo wynikaloby z tego, ze rozwinelam sie zupelnie jak chlopiec. Zreszta, jestem pewna, ze nie tylko ja jako kobieta, ktora wyszla z takiego “domu” n8e mam planow na przyszlosc, nie wiem, do czego w zyciu dazyc, czy tez doswiadczam mobbingu w pracy. Poza tym niezupelnie jest tak, ze narcyz nie lubi wspominac przeszlosci. Moja matka uwielbia cale litanie gadac o tym, jakie miala ciezkie zycie ze swoim mezem, a wczesniej o swoim dziecinstwie. Oczywiscie zawsze opowiada tylko jej punkt widzenia, jakie ja mialam zycie z jej mezem, to w ogole nie widzi. Bardzo jasno tez komunikuje mi swoje potrzeby i oczekiwania: przyjdziesz do mnie, dam ci 200zł. i kupisz mi nowy telefon komorkowy. Moj “ojciec” tez lubil wracac do przeszlosci i opowiadac, co ja “złego” zrobilam, a jakim on byl cudownym, niepamietliwym dzieckiem…
Pani Aleno, narcyz nie przyjmuje, że jego zachowanie jest czymś nagannym. Ma świadomość tego, że krzywdzi, ale się stale wybiela i ze względu na swój egoizm i pychę uważa, że jego zachowanie jest słuszne. Dlatego tak rzadko następuje zmiana. Jednak narcyz może się zmienić, tak jak każdy człowiek może się zmienić (wbrew temu co wielu mówi o narcyzmie). Może sie zmienić jeśli odrzuci swoją pychę i kłamstwa w których żyje. To jest kwestia w znacznym stopniu duchowej natury. W związku z narcyzem nie wolno dawać narcyzowi uwielbienia, składać mu hołdów i schodzić z drogi, bo tym samym wzmacnia sie jego pychę. Trzeba zachowywać się odważnie, z godnością i powściągliwie.
Moja matka w dniu urodzin moich lub rodzeństwa zawsze oczekiwała że jej będzie każdy składa życzenia bo przecież to ona nas urodziła i tyle lat się z nami mordowała …
Najgorsze jest to że wciąż miałam nadzieję że jej zachowania są spowodowane traumami z dzieciństwa, a ostatnio przekonałam się jest dwulicowa i co innego mówi do mnie a co innego za moimi plecami i jej zachowania już nie są wytłumaczalne i zdałam sobie chyba w końcu sprawę że jest zaburzona
Jestem DDD-borykam się z wieloma problemami...czy prowadzi Pani psychoterapię? Czy można się czegoś dowiedzieć na temat ewentualnej pomocy, której nie ukrywam-POTRZRBUJE!
Narcystyczna matka mowila czesto ze ona potrafi byc dobra aktorka - tj nakladac rozne maski i pogrywac sobie z ludzi w roznych sytuacjach. Swiat nie nawidzila. Ale jak juz gdzie sie postanowila wybrac np jakoes wesele wyciagala kapelusz albo biala sukienke - tak aby (zamiast panny mlodej) przukuc uwage atencje na siebie.
Bardzo doceniam Pani pracę i przekaz. Nie mogę jednak nie skomentować pewnego Pani stwierdzenia , że " nie ma ludzi bez sumienia". Niestety SĄ LUDZIE BEZ SUMIENIA -to dewiza PSYCHOPATYCZNEGO ZABURZENIA OSOBOWOŚCI i jedno z kryteriów diagnostycznych tego zaburzenia.
Ma go od poczęcia ,lecz ze względów odrzócenia lub przeżytych traum prenatalnych czy wczesnego dziećiństwa zostało znacznie zmęcone ,napełnione lękiem i bólem.Sumienie ma każdy do końca swego życia.
@@mariuszwierzbicki8 To bardzo ciekawe co Pan pisze. Zaburzeniami osobowości zajmuję się zawodowo od kilkudziesięciu lat ale nie spotkałam się z taką interpretacją etiopatogenezy tego problemu. Uprzejmie proszę o podanie literatury i źródeł takiego ujęcia. Bardzo chętnie zapoznam się z tymi materiałami. Z góry dziękuję.
Moze prosic ale to jest prosba tylko w formie, w rzeczywistosci jest to rozkazem. Gdy inni rodzice pochwlili mnie i siostre, ze bylysmy grzeczne i inteligentne, narcyz-rodzic natychmiast przypisuje sobie ten komplement, to przeciez on nas wychowywal.
Pytanie czy można stać się takim dorosłym, dojrzałym, w pełni ukształtowanym człowiekiem po tym, jak od urodzenia wychowywaliśmy się z narcystycznymi rodzicami....
Siostra arcystycznej matki rozmawia i dzwoni czesto do swoich dzieci i rozmawia dzieki sie roznymi codziennymi sprawami. Narcystyczna matka dziwi sie temu i mowi ze nie rozumie po co to tak dzwonic czesto i o czym to rozmawiac.
Może nie "wymiana", bo to zabrzmiało jak "targowisko", czyli jak z tych poradników egoistów i manipulatorów ;) Raczej socjologiczna reguła budowania zdrowych grup społecznych, czyli "reguła wzajemności".
@@herbatkazpsychologiem nie pamiętam dokładnie skąd pochodzi, ale najbardziej kojarzę ją z socjologii/ psychologii społecznej ;) A że "wymiana" występuje również w wielu innych dziedzinach, to jasne. Dlatego mówię, że "zabrzmiało jak" (a nie "tym jest") i chodziło mi raczej o społeczny wydźwięk "słowa" (różnica wydźwięku), czyli w tym aspekcie pomijając naukę, a wsłuchując się w słuchaczy, czyli ...o wiele lepiej brzmi "wzajemność" (robię coś dla Ciebie z dobrych intencji, a nie zachowania równowagi w dostarczaniu-odbieraniu). Wzajemność wydaje mi się słowem dużo lepszym :) *I to chyba nawet prof Cialdini tak ją nazwał.
@@herbatkazpsychologiem dokładnie w tym kontekście (ale chyba prof Cialdini "dał imię"): "Amerykański socjolog Alvin Gouldner, badając wiele tego typu społeczeństw, pokusił się o stwierdzenie, że system wzajemnych zobowiązań jest integralną i wyrazistą cechą dowolnej kultury, którą budowali ludzie. Richard Leakey idzie nawet dalej, twierdząc, że w regule wzajemności kryje się wręcz istota tego, co czyni nas ludźmi. Wywodzi on swą tezę z twierdzenia, że to, co określa nasze człowieczeństwo, to dziedzictwo umiejętno ści dzielenia się żywnością i świadczenie wzajemnej pomocy. To z kolei w prostej linii umożliwia podział pracy i tworzy sieci współzależności, które łączą ze sobą ludzi tak, aby mogli tworzyć doskonale funkcjonujące zespoły3. Wytworzyło to swoistą gwarancję, że jeden człowiek mógł oddać drugiemu jakieś dobro, mając świadomość, że w perspektywie czasu wcale nie zuboży swoich zasobów. Dzięki temu mogły powstać wysoce zaawansowane systemy udzielania pomocy czy pro wadzenia handlu, a reguła wzajemności na dobre zakotwiczyła się mocnym akcen tem w procesie socjalizacji."
@@herbatkazpsychologiem ale możemy pokopać dalej, jak to ma w zwyczaju filozofia, żeby znaleźć prawdę... Prof Cialdini był/ zajmował się głównie psychologią, co lokowałoby to pojęcie w psychologii społecznej. Jednak, aby uknuć, co uknuł, to musiał być filozofem, a socjologia, to filozofia społeczna (była nią, zanim stała się/ została nazwana socjologią). Tak samo np. prof Doliński jest profesorem psychologii, ale również zna- i musiał znać filozofię, aby zostać ikoną naszej psychologii, co sam potwierdza- lub ewentualnie jest hipokrytą- słowami: "psychologia, bez filozofii, jest bezużyteczna". Z drugie strony, szerokość zastosowania w socjologii, pokazuje, że jest to zjawisko socjologiczne, więc wychodzi, że bardziej psychologia społeczna, ale też wielkim błędem znaczeniowym nie będzie jak powie się, że to reguła socjologiczna (puryści poprawią i mają takie prawo). Dalej zarządzanie (Encyklopedia Zarządzania), czerpie i jest zbudowana na filozofii/ socjologii/ psychologii, etc. jako naukach nadrzędnych, bardziej ogólnych. I powstało o wiele później jako uregulowany "twór". Ale co dla mnie bardziej ciekawe to "wymiana" vs. "wzajemność". Wymiana, ze swej natury, to- upraszczając, ale zachowując sens- "dam Tobie coś i Ty mi coś dasz w zamian" i to jest tożsame z wzajemnością, ale chodzi o czas (oraz gwarancję otrzymania, co może zmieniać intencje świadome i/lub podświadome): "ja daję i od razu otrzymuję i się rozchodzimy". Tak działa ogólnie przyjęta wymiana (oczywiście, że w zarządzaniu możemy mieć barter z odłożoną gratyfikacją i dalej można kopać w tematyce pochodzenia barteru, ale nie jest to tak "znane/ przyjęte"). A jednak "wzajemność" stoi na fundamentach "dobrej nadziej" (i nadziei w dobro drugiego człowieka), czy przekonania i/lub gwarancji(?) otrzymania (jednak nie może opierać się na "gwarancji" sensu stricto), co powoduje, że raczej normalny człowiek nie będzie kierował się pewnością, bo nie o to tutaj chodzi, czyli bardziej ludzkimi (moralnymi/ zdrowymi) emocjami/ odruchami. Tak na szybko przemieliłem i dlatego jednak "wzajemność", a nie "wymiana". Co nie skreśla "wymiany", ale w aspekcie społecznym, czy dużej "niepewności intencji" w tym kontekście, jednak stawia to pojęcie na gorszym stanowisku, niż "wzajemność" (co ciekawe, ale ma znaczenie, ale też dużo kopania; jaki jest sam wydźwięk słowa "wzajemność"(?). Jest taki "miękki". Natomiast "wymiana" jest twarda i krótka. Ale o takie sprawy to będę męczył prof Bralczyka ;) Pozdrawiam :)
Dawno temu moja św. pamięci Babcia zawsze mi powtarzała: "jeśli chcesz wiedzieć jaka będzie twoja przyszła żona, to spójrz na swoją przyszłą teściową". Wtedy, gdy miałem te 20 lat śmiałem się z tych słów, dziś w nie jest mi do śmiechu. Pozdrawiam Wszystkich.
Dziękuję że mogłam tego wysłuchać Jestem córka narcystycznej matki Wszystko pięknie ujęte Powinni o tym mówić w szkole Mam 60 lat i cały czas to boli Ktoś kto tego nie doświadczył nie zrozumie tych emocji
To prawda. Pani Karolino, życzę dużo sił, zdrowia i pokoju serca.🌹
Rozumiem. Miałam dwoje rodziców narcyzów. Mam prawie 40 lat. Dopiero kilka lat temu zrozumiałam że obydwoje rodzice są narcyzami. Ta relacja, szczególnie z matką, boli najbardziej bo to przecież mama, powinna kochać i akceptować nas bezwarunkowo🙄. Na szczęście miałam kochającą i zawsze mnie akceptującą babcię 🙂. Jeśli chodzi o mamę to Bardzo bym chciała usłyszeć, że jest tego, jak mnie traktowała świadoma, i że traktowała mnie tak świadomie i z premedytacją, a także przeprosiny. Od wielu lat rozwijam się duchowo i podejmuję różne terapie. Pomaga. Zwłaszcza zrozumienie że jako istoty duchowe wcielające się w te ciała, wybieramy sobie te konkretne doświadczenia, a nasi bliscy pełnią wobec nas konkretne role, po to abyśmy mogli się rozwijać. Z takiego podejścia rodzi się uczucie współczucia dla tych istot duchowych, które podjęły się tego trudnego zadania, odgrywania tych niewdzięcznych ról wobec nas, z czystej miłości, bo my potrzebowaliśmy takiego doświadczenia. 🙂🙏 z tego poziomu nie jesteśmy ich ofiarami ale kreatorami naszego życia i mamy moc jego zmiany.
Jak ja Cię rozumiem! Trzymaj się mocno i nie dawaj się żadnej biedzie, kochana! :)
Ja tez doskonale Cie rozumiem.Mam kilkoro dzieci,i jestem wspierajaca mama,wbrew temu co mi robili moi bliscy.😢
Jak to wszystko jest bardzo boleśnie prawdziwe....to wszystko jest tak bardzo prawdziwe. Ma Pani 100% racji. Bardzo, bardzo Pani dziękuję ❤️ wiedza, jaką Pani przekazuje oczyszcza i wiem że z czasem przyniesie ulgę. I będzie kolejnym krokiem do przodu. Trzeba spojrzeć na siebie, rodziców, świat w prawdzie. Tylko prawda wyzwala. Choć to czasem bardzo bolesne. Przeszłam już bardzo długą drogę. Pan Bóg dał mi siłę, postawił wielu mądrych ludzi na mojej drodze dzięki czemu jestem szczęśliwa. W końcu jestem w zdrowych relacjach. Ale to zajęło lata. I wciąż wiele przede mną. Pani jest kolejną osobą na mojej drodze, która pomaga mi leczyć rany i się rozwijać. Dziękuję ❤️ a do wszystkich którzy zostali zranieni przez ludzi toksycznych, ściskam Was mocno. Nie jesteście sami ❤️
Dziękuję za te słowa, które są odważnym świadectwem. Dziękuję też za świadomość wspólnoty serc. Pozdrawiam Panią i wszystkich Widzów. Dziękuję za każdy Wasz komentarz, w każdym z nich jest cząstka Was.
Jak ja Pani dziękuje za to co usłyszałam, jestem normalna stawiając granice teściowej.20 parę lat nie wiedziałam co z tą kobietą jest nie tak .Odkąd wiem ,jest mi lżej, ale jestem czarną owcą bo nie robię co ona chce. O postepowaniu z rodzicem narcystycznym powinien usłyszeć mój mąż, ale😪😪😪nie posłucha bo nie chce😪 Teściowa triangulację opanowała do perfekcji.
Można pisać i pisać. Szkoda tylko mojego małżeństwa😥
pieknie to pani opowiada, bardzo lagodny, mily glos, dziekuje za tak obszerny temat❤
Bardzo dziękuję za dobre słowa, pozdrawiam!
Dziękuję za bardzo wartościowy materiał!
Co do tego że narcyz nie lubi imprez, świąt itd. Myślę, że lubi, bo ma wtedy okazję, by brylować, by próbować popsuć innym nastrój, by dominować w towarzystwie.... To moje spostrzeżenia.
Niestety, najbardziej bolesne jest właśnie to, że z takim rodzicem człowiek jest sam. Tak jak Pani mówi, na zewnątrz narcyz udaje przemiłą osobę, która jest lubiana a w domu to potwór, który tylko krzyczy, poniża i krytykuje.
Pozdrawiam!
Bardzo dziękuję za osobisty komentarz i również pozdrawiam.🌹 Trzeba jak najszybciej żyć osobno, nie być od narcyza zależną.
Hej Sylwia 🤗
Zgadzam sie z Toba,ze narcyz lubi imprezy, moja matka kochala sie pokazywac, brylowac. Pozdrawiam i zycze samych cudownosci ❤️
😢 matka narcyz a później mąż , to jest dopiero smutne . 😢
Moja matka dostawała"kurwicy" jak tylko zbliżały się swieta. Nie lubiła ich to pewne. Często strzelała focha ze w dniu świat ona jednak nie pojedzie w gości i że możemy se sami jechac.
Dopiero jako dorosła osoba zrozumiałam z czym mam do czynienia. Samo zrozumienie problemu daje ogromną ulgę i pozwala rozpocząć pracę nad sobą. Dziękuję 🌹
Najbardziej wartościowy materiał o narcystycznych rodzicach na TH-cam. Bardzo dziękuję
@@mariamolin2058 Bardzo dziękuję!
Pierwszy raz, ktoś tak precyzyjnie i trafnie opowiedział o rodzicach narcystycznych. Bardzo ważny i potrzebny przekaz. Dziękuję.
Bardzo dziękuję za docenienie mojej pracy. Serdecznie pozdrawiam. 🌹
Dzięki za słowa: zdecydowanie lepiej przesadzić ze swoją sztywnością ... (29min.)
Mam poczucie, że oddzielając się od kontaktu z pewnymi osobami z rodziny małżonka, ochroniłam warunki normalności rodziny którą my tworzymy. Ale wiele osób tego nie rozumie. Może są bardziej wyrozumiali i wielkoduszni, ale to nie ich dom i życie stałyby na głowie tylko mój i tańcząc do takiej muzyki nie byłabym wystarczająco dobrą matką dla swoich dzieci, z mężem bylibyśmy pionkami, nie wiadomo kto bardziej byłby uszkodzony. Tak, czasem lepiej być zbyt sztywnym niż ulegać cudzemu szaleństwu
@@elaela1591 Serdecznie pozdrawiam i dziękuję za komentarz.
Dziękuję pani Moniko. Czuję,ze ktoš się za mną ujął.
Pani Kasiu...przytulam do serca.❤
Rzeczywiście, narcyz nie potrafi powiedzieć z głębi serca słów "proszę", "dziękuję", "przepraszam"... Pani materiał jest tak dobry, że mam wrażenie, że była Pani świadkiem mojego dzieciństwa i młodości. Bardzo Pani dziękuję. Miałabym ochotę przekazać Pani filmik mojej mamie z adnotacją, że została zdemaskowana. Przytulam sama siebie wewnętrznie, że przeżyłam na tej maksymalnie rozbujanej huśtawce od okazywanej na zewnątrz słodyczy po okazywaną niechęć w domu. Może kiedyś dojdę do takiego stanu, że osiągnę jakiś zawodowy sukces i uwolnię się od syndromu oszusta i wtedy wyrażę Pani swoją wdzięczność także w innej formie. Szukanie pracy, które polega na przedstawianiu swoich zalet, przy moim niskim poczuciu wartości jest dla nie najtrudniejszą rzeczą pod słońcem. Raz jeszcze dziękuję.
@@barbarakubicka5724 Pani Basiu... dziękuję bardzo za komentarz. Z całego serca pozdrawiam! 🩵
Bardzo Pani dziękuję🌹🌈💜,tak długo cierpiałam,nigdy niemogłam zrozumieć tego chaosu,wszystkiego co było normalne - odwróconego do góry nogami.
Dziękuję, pozdrawiam!
Od wieków nie usłyszałam czegoś tak pomocnego. Dziękuje
Serdecznie pozdrawiam!🌹🌹🌹
Niezwykle wartościowe treści!🌹💖
Otacza nas w dzisiejszym świecie tak wielu ludzi z cechami,czy osobowością narcystyczną,że wiedza w tym temacie jest bezcenna!
Kto ma świadomość schematów narcystycznych,jest w stanie unikać, albo minimalizować straty psychiczne w takich kontaktach. Kto nie posiada żadnej wiedzy, jest skazany najczesciej na porażki życiowe przy takich ludziach!
Osobiście zaczęłam sobie radzić w tego typu relacjach,kiedy intuicja i obserwacje podopowiadały mi różne uniki.
Natomiast kiedy zdobylam wiedzę, większość tych relacji zakończyłam poprzez stawianie granic,asertywność i wycofanie się z nich.
Wiedza uczyniła mnie wolną!
Dziękuję za poruszanie ważnych i potrzebnych tematów!💖
Wspaniałe świadectwo życia. Dziękuję, przytulam.🌹❤️🌹
Kolejna świetna analiza narcyza poparta przykładami. Dziękuję
Bardzo dziękuję!
Bardzo Pani dziękuję ❤ Rodzice z takimi cechami.. Łaska Boża i znaczący "inni" pomogli, by przetrwała radość życia. Potem wejście w relacje, małżeństwo z osobą narcystyczną, pokoleniowo już obciążoną. Naiwne myślenie, że miłość, naskładane, okazywanie dobro, czułość, uczłowieczy Go, ochroni Dzieci.. Ratowanie Rodziny. Szukanie pomocy. Ogromna praca nad sobą. Wciąż trwająca. Do nastu lat tak.. Dzieci jak diamenty. Potem i One ataki. Dalej droga przez mękę. Szukanie ratunku. Bunt. Beton. I walka o siebie. By nie zatracić wiary, nadziei i miłości. Kochać.Mądrzej.
@@annawasielewska8318 Wielki ból. Przytulam.🩵
@@herbatkazpsychologiem 🤗Nie ustanę, bo "Miłość mi wszystko wyjaśniła.. Pokazała..". Po ludzku bywa nie rozumiem, upadam, błądzę, jestem czasem bezsilna. Z Boga i ludzi pomocą podnoszę się. Patrzę w Niebo, stąpam po Ziemi i idę.. W stronę Światła. Pięknie dziękuję ❤️Dobroci i potrzebnych łask 🖐️
Dziękuję bardzo. Dojrzałam wreszcie do tego,żeby spojrzeć na matkę i siostrę narcyzke takimi, jakimi są. To koszmar mojego życia, że z takimi ludźmi przebywam od urodzenia. A Pani w swój łagodny sposób wyłożyła wszystko, co czułam. Dziękuję za Pani pracę.
Ja bardzo dziękuję za uwagę poświęconą moim filmom i komentarz. Życzę wszystkiego co najlepsze.
U mnie też matka i siostra. Bardzo bolesne
jasne, wy jestescie super, a dookoła same narcyzki. Zdiagnozowane przez Was xD
@@anastazjaserce9055oho właśnie się ujawniłaś paskudo, defekcie z pustka w srodku
Temat jest bardzo przykry, natomiast bardzo prawdziwy i realny. Wielu z nas przeszło takie przeżycia i wiemy o czym tu jest mowa. Ja też. Natomiast sama wiedza jest bardzo potrzebna i tak spokojnie i pozytywnie przekazana jak tutaj, to jest bardzo wartościowe.
Dziękuję!
Mam teraz ciężki czas i zupełnie nie z własnej chęci muszę się mocno zajmować swoimi emocjami które wystrzeliły pod sufit i przez które nie jestem w stanie niektórych rzeczy po prostu zrobić w swoim życiu a są one bardzo oczekiwane że jednak będę dobrze funkcjonować. Tak nie wiem do końca jak to poskładać wszystko natomiast powolutku tak jeden temat za drugim jeden za drugim i coś tam wychodzi coś tam mi się jakoś układa natomiast to jest bardzo taka diabelska sztuczka powiedzmy sobie. Wychodzi na to że od dzieciństwa wymagano ode mnie żebym był osobą dorosłą i jak to mówi parentyfikacja, że miał że miałem się zajmować i uspokajać moich rodziców, którzy właśnie się bardzo mocno zajmowali pracą i to było dla nich coś najważniejsze.
Tak sobie przez mgłę jakoś przez te lata przypomniałem, że będąc tak bardzo zależny od rodziców tak sobie kiedyś powiedziałem że poczekam aż mi pokażą jak realizują te różne zapewnienia, którymi mnie obdarzali. Obiecywali mi różne tam rzeczy, jak to narcyz on tak bardzo dużo potrafi obiecać a później to Sami wiecie co z tym się dzieje.
I teraz jakby jestem w takim punkcie w którym boleśnie muszę sobie zweryfikować te wszystkie obietnice, które nie doszły do skutku, przez które na przykład ciągle czekałem że mnie jakoś nauczą żyć a nie uczyli mnie. Przez to nie założyłem własnej rodziny, miałem bardzo dużo niechęć do w ogóle związków do kobiet, to było coś takiego nad czym nie umiałem zapanować. A wiedziałem że to te młode osoby które spotkałem to niektóre były bardzo życzliwe serdeczne kochające i tak dalej. Natomiast zaangażować się to było dla mnie związane z jakimś ogromnym przestrachem, jakbym oczekiwał żebym tam się dostał w jakieś tryby okrutnej maszyny.
Dziękuję. Przepiękny wykład ❤
@@EE-sf4us Bardzo dziękuję.
Bardzo wartosciowo Kanal. Tematy sa rozpatrzane z wielko wiedza i duzo porcja empati. Pomaga Pani wzrastac duchowo i osobowosciowo ludziom poranionym i okaleczonym psychicznie. Rowniez duchowo! Korzystam bardzo chetnie z Pani wiedzy i dziele sie tymi wartosciowymi spostrzezeniami rowniez zawodowo. Tematow,o tych zyjacych w ciele ludzkim bestich, nigdy nie bedzie zamalo. Dziekuje i pozdrawiam Pania serdecznie.
Bardzo dziękuję za uwagę i uznanie. Jest mi bardzo miło. Serdecznie pozdrawiam!🩵💙🩵
Wszystko się zgadza, oprócz motywu sumienia, są ludzie bez sumienia, tak samo jak rodzą się ludzie bez lęku wysokości.
Moja narcystyczna matka rywalizowała nas jako rodzeństwo ( troje)- nigdy nierozumiałam dlaczego nie zależało jej na tym aby nas scalać jako rodzeństwo .
Czy chciałaby Pani zrobić o tym wykład?
Chodzi ci o to, że nastawiała was przeciwko siebie? Podgrzewała rywalizację między wami?
Mam 54 lata , moja mama 74 i do dzisiaj nosi ostry ,ostry makijaz. Osobiscie nie maluje sie na co dzien, sporadycznie podkreslam tzw. Oko. Jeszcze nie dawno gdy ja odwiedzilam, uslyszalam od niej , ze wygladam jak kopciuch bo nie bylam umalowana.(Znowu mnie zabolalo jak zawsze ,gdy mnie krytykowala za ubior czy cokolwiek. Nie bylam dla niej wystarczajaco dobra NIGDY!).Dodalam jej wowczas na to , ze nie potrzebuje sie malowac. W glowie roilo mi sie aby odpowiedziec, ze zbyt wiele lat nad soba pracowalam aby sie dobrze czuc we wlasnej skõrze i nie potrzebuje maski. Jednak znowu pojawilo sie we mnie, ze jest starsza i trzeba jej ustapic. Serdecznie Pani dziekuje za bezcenne porady aby sie poczuc wolnym czlowiekiem. Pozdrawiam
Strasznie toksyczn3 zachowanie...I jakie powierzchowne. W domu u mojej mamy tez wygląd grał bardzo ważną role. Babcia mogla nie miec na przysłowiowy chleb ale ona I dzieci musialy miec nowe płaszczyki na kazdy dzien zmarłych. Potem mama jako dziecko chodzila oddac kase do sasiadow. Babcia zawsze elegancka, zona marynarza. Kiedy mam mi o tym opowiedziala poczulam smutek...I niestety ten kultu wygladu jest do dzis. Nierzadko pada od babci-ale masz wlosy jak czupiradlo, ale jestes gruba jak słoń...do mnie...do mojej mamy...kiedys mnie teraz nie. Widze ze mamecto boli ale chyba nieswiadomie robi to sama. Czesto padaja uwagi na temat wygladu I jestvto w zasadzie temat rzeka-ciuchy...ja czuje, ze wyglad jest bardzo wazny ale czlowiek to cos wiecej niz garsonka czy buty. Ważne sa uczucia I by nie krzywdzic drugiego czlowieka np zbednym komentarzem. Boje sie I jednoczesnie pilnuje by nie czynic tak wzgledem moich corek. Zostawiam I'm tzw wolną rękę jesli chodzi o swoja forme wyrazu czy styl.
Bardzo cenny i bardzo bolesny filmik, bardzo dziękuję❤
❤️
Jakie główne cechy i zachowania mogą świadczyć, że jednak Twój rodzic ma jakies spektrum tego zaburzenia❓️
🚨projektowanie winy na zewnątrz
🚨nieakceptowanie trudności z którymi się mierzy
🚨wyrzucanie na zewnątrz cech których w sobie nie akceptuje i przypisywanie ich osobom dookoła
🚨zero-jedynkowe postrzeganie rzeczywistości
🚨mus posiadania racji, brak chęci do konsyliacji
🚨potrzeba bycia nieskazitelną/ym
🚨walka/konflikt z kimś sprawia że odczuwa ulgę
🚨nastawia ludzi przeciwko sobie
🚨naruszanie granic
🚨brak chęci do dokonywania zmian w sobie
🚨zmienność nastrojów
🚨potrzebuje przelewać swoje flustracje na osoby wokół siebie
🚨sam/a nie czuje emocji, ale wie poznawczo jak wywoływać różne emocje w ludziach dookoła
🚨jej/jego emocje nie są autentyczne, to jest "techniczny" warsztat
🚨nie odczuwa lęku, strachu na zewnątrz (w środku go w sobie ma)
🚨nie lubi jak ktoś inny błyszczy zamiast niego/niej
🚨nie przeprasza
🚨nie tworzy relacji on/ona - drugi człowiek a on/ona - "obiekt" "ekran projekcyjny" do rzucania swoich projekcji
🚨brak spójności
🚨szuka potwierdzenia ze jest "lwem/lwicą" bo podświadomie wie że jest "kurczakiem"
🚨brak wątpliwości, niepewności
🚨manipulacja jako norma komunikacyjna
🚨""urok""osobisty
🚨pragnienie wyróżniania się i wyjątkowości
🚨poczucie uprzywilejowania
🚨potrzeba dominacji
Ten film to obraz mojego bylego ex Dzisiaj corka leczy depresje jestesmy szczesliwi ze nie ma go juz z nami Serdecznie Pozdrawiam 😀
Ja również pozdrawiam.
Wszystko dokładnie idealnie prawdziwe. Znam to.....Późno to zauważyłam i rozpoznałam. Dziękuję
Dziękuję i pozdrawiam.
Rewelacja, pierwszy raz uslyszalam o wyswiadczeniu przyslugi,dla narcyza,w kierunku jego poprawy,mega
Serdecznie pozdrawiam. 🌹
Bardzo dziękuję za ten niezwykle wnikliwy i pożyteczny materiał. Prawie się rozpłakałam słuchając, bo w całym wykładzie nie ma ani jednego zdania, które by nie opisywało mojej teściowej i tego, czego od niej doświadczałam. Ja bym dodała jeszcze tylko to, że teściowa doskonale "poradziła" sobie z upokarzającym ją proszeniem. Ona nie prosi, tylko po prostu wydaje rozkazy, a kiedy ktoś odmawia, rozpętuje się piekło. Teść, już nieżyjący, nie ośmielał się odmawiać i stawał na baczność nawet kiedy miał 90 lat i ledwie trzymał się na nogach, by jej usługiwać jak tego żąda. Mój mąż jest największą, najbardziej tragiczną jej ofiarą, ale i ja przeżyłam swoje. Kiedy płakałam w poduszkę przez to, jak mnie traktowała, wiedza o narcyzmie nie była jeszcze dostępna, ale wszystkie jej zachowania, sposób bycia, nazywałam dokładnie tymi samymi słowami, co Pani.
@@ruedina Bardzo dziękuję za podzielenie się trudnymi doświadczeniami. Serdecznie pozdrawiam!
Gdy chodzi o wzajemny pocałunek na powitanie lub pożegnanie, moja matka w ostatnim momencie skręca głowę, tz. odbiera pocałunek, ale nie daje. Zawsze, jak nie jest ze mnie zadowolona. Kiedyś zaczęłam ją tylko przytulać, ale już nie całować. Była na raz bardzo speszona.
Bardzo dziękuję za wideo!
To niezwykle bolesne. Życzę dużo siły! 🧡💜🧡
Bardzo Pani dziękuje! Bardzo wartościowy przekaz! Jasno i klarownie !
Dziękuję !
Absolutnie świetny materiał. Pozdrawiam serdecznie 🙏
Bardzo dziękuję!🌹
Z ❤️ dziękuję, za Pani nagrania i pozdrawiam bardzo serdecznie
Dziękuję bardzo!🌹
Wszystko się zgadza. Obwinianie, zrzucanie odpowiedzialności, wyolbrzymianie tylko złych cech, docenianie tylko przed obcymi, nieumiejętność proszenia, przepraszania, manipulacja, budowanie wizerunku wśród znajomych i rodziny, niewrażliwość na naturę, piękno... brak pasji, zainteresowań, niekompetencja w wychowaniu... Moi rodzice wychodzili na brydża trzy razy w tygodniu i zostawiali mnie samą od wieku 5,6lat do końca podstawówki kiedy się rozstali. Jak mojej mamie to zrzuciłam to zwaliła na mnie odpowiedzialność, że nic jej nie mówiłam.
Miałam 13 lat kiedy moja mama wyjechala na 3 tyg. Zostałam sama w domu, chodziłam do szkoły i miałam zakaz mówienia komuś o tej sytuacji.
@@magorzataw102 Hmmm a co z obiadami? Stołówka?
Latwiej wybaczyc rodzicowi jak nie ogarnial z powodu nalogu, ciezkiej sytuacji .... Ale duzo trudniej jak po prostu sie bawili....
@@magorzata7730 sama gotowałam. Nikt nie miał się dowiedzieć
@@magorzataw102 ja dopiero jak się wyprowadziłam umiałam gotować. Moja matka mnie przeganiała z kuchni. Bo jej się nie chciało uczyć mnie czegokolwiek. Nic mi nie przekazała. Jedynie wypomina ile ja kosztowalam. Jedna babcia nauczyła robić na drutach, druga na szydełku , a ojciec szyć na maszynie.
Ja miałam nadkwasotę i zgagę całe dzieciństwo a ona zakazała mi tylko jeść czekolady które sama wyjadala ale kuchni nic nie zmieniła pode mnie....
Pozdrawiam serdecznie ❤️ wszystko o czym Pani mowi, znam z autopsji. Bardzo obrazowo przedstawila Pani rodzicow narcystycznych
Dziekuje za dzisiejszy przekaz ❤️
Dziękuję za uwagę!
I ja to niestety znam!
@@karolinakosikowska1812 To rozumiesz 😥
@@krystynaandersson7505 bardzo dobrze rozumiem, dzisiaj wiem jak wpłynęło to na mnie. Wiem tez jednak ze się nie dałam temu złu. Mam swoją wrażliwość, pogodę ducha, potrafię cieszyć się z małych rzeczy. Nie dałam się zniszczyć! Mam skądś te sile! I Tobie tego życzę!
@@karolinakosikowska1812 Tez zaczelam rozumiec te szkody ktore doznalam w dziecinstwie, ale tak jak Ty nie zabili we mnie czlowieka, chociaz po drodze spotykalam kolezanki narcystyczne, partnerzy narcystyczni, ale znalazlam w sobie sile 💪 i powiedzialam DOSC. !!!!
Empatyczni ludzie sa latwa zdobycza dla takich ludzi, no i to dziecinstwo, ze czulam sie nikim, przykre 😥
Ale najwazniejsze jest to, ze sie nie dalam i zachowalam czlowieka w sobie. Pozdrawiam i zycze samych cudownosci ❤️
Dziękuję za tą lekcję, była mi bardzo potrzebna ❤️
Ja również dziękuję za uwagę.
Bardzo dobrze ujęty materiał jestem dzieckiem macochy narcyza w wieku prawie 50 lat dowiedziałam się ze mam odczynienia z narcyzem daje ulgę świadomość bardzo dziekuje już panią kocham ❤
Przytulam do serca. 🌹
Dziękuję Pani, pozdrawiam ciepło 🍀
Ja również pozdrawiam! Wszystkiego dobrego!🌹
Temat bardzo mi znany, ja już mam narzędzia i poradziłem sobie z przeszłością. Miałem narcystyczną żonę, jestem po rozwodzie, gdzie udało mi się nie dać, mnóstwo usłyszanych treści tego typu mnie przygotowało do walki w sądzie i wywalczyłem opiekę nad swoimi dziećmi. Teraz chciałbym w to uzbroić swoje dzieci i w związku z tym mam pytanie. Kiedy jest odpowiedni wiek dla dziecka, żeby pokazać taki filmik, aby wzrosła w dziecku świadomość? Dokładnie chodzi mi o moją 15 letnią córkę.
Zapraszam do kontaktu przez email: soulmedica.kontakt@gmail.com
brawo dla Pana
Prawda, prawda. Ja od matki mojego byłego męż usłyszałam, że nie udały jej się synowe.
Dobrze, ze bylego
Wspaniale wsparcie, dziękuję Pani!
Dziękuję i pozdrawiam!
Proszę też poruszać temat toksycznych doroslych córek/ synów
wszystko prawda ,na własnej skórze to odczuwa się, potem są choroby, to przebaczanie jest pozytywne,
Witam Pani ma medal ode mnie zloty !!! Moje życie ta opowoesc🖤
Życzę, aby wszystko już było dobrze.💙
Dzień dobry,
Dziękuję za tyle cennych informacji. tak rzeczywiście jest.
Tak są i takie osobowości narcystyczne, pokazujące się miło na zewnątrz, są przesympatyczne dla innych osób lecz degradujących najbliższą rodzinę.
Tylko ile ramy wytrzymają to co rozpiera wnętrze ramy?
Oczy; pusty wzrok, brak kontaktu.
Nikt tego nie rozumie, cóż.
Pozdrawiam serdecznie.
Świetnie Pani to ujęła pisząc:
" Tylko ile ramy utrzymają?"...
Pani Ewo, trzeba się przed takimi ludźmi bronić lub wiać przed nimi gdzie pieprz rośnie. Serdecznie pozdrawiam!🌹
Pani Moniko... 4 nasze Córki to już dorosłe Kobietki i.. Marika (35l) również, przyjęła nazwisko Męża - Marciniak. Nie ma "przypadków". 18 lat w małżeństwie, zaraz kolejne 18.po rozwodzie. Po "drodze" wielu mówiło, odpuść.. Po co ci.. Za późno.. Nic się nie da.. Żyj dla siebie.. Ułóż sobie życie... Ja to bym. A ja.. Słucham. Rozważam. Zaczynam od siebie. Wciąż od nowa. Nie na "czyjąś" wizję tylko.. Co serce i rozum dyktuje. Co.. Przez doświadczenia mówi Bóg.. We mnie do połamania i przepracowania jest. Ćwiczyć się w pokorze. Wdzięcznym być. Wnuleńki.. Rodzina. Wychowankowie.. Życie i czas jeszcze dany. Łaską i zobowiązaniem. Zadaniem jest. Serdecznie pozdrawiam. Do działania. Tu i teraz. Choćby chwil parę. Dziś 💪😊🖐️
Serdecznie Pani dziekuje, bardzo pomocne wskazowki!
Serdecznie pozdrawiam!
Dziecko dwojga narcyzów bardzo Pani dziękuję. ❤️❤️
Bardzo dziękuję za uwagę poświęconą moim filmom. Życzę wszystkiego dobrego. 🌹
he he he To się zduagnozowałaś. Jest ci lepiej. Ego w kosmos
@@anastazjaserce9055 🤣🤣🤣🤣
@@anastazjaserce9055o następny komentarz psycholko
Serdecznie dziękuję za kolejny film.
Mam pytanie. Mam świadomość narcystycznego zachowania moich rodziców ale zauważyłam je także u siebie- takie jak : nieumiejętność cieszenia się z prostych rzeczy oraz nieumiejętność zwracania się o pomoc.
Czy może podzielić się Pani jakas wskazówka jak takie przejawy narcyzmu eliminować u siebie i dusić w zarodku ? Dziękuję i pozdrawiam 🌸🌸
Szkopuł w tym że w dorosłym życiu też natrafiłam na toksyka narcyza.
Uwierzyła Pani w jego "miłość", w jego "szczere" emocje, bo były podobne do tych, które otrzymywała Pani w dzieciństwie od rodziców. Ma Pani zakodowane pewne mechanizmy, które się uaktywniają w momencie spotkania os. narcystycznej. Dlatego warto pracować nad sobą, by w przyszłości skutecznie wystrzegać się zaangażowania w relację z narcyzem. Co do mnie, to widzę i w sobie, i w partnerze pokłosie tego całego narcystycznego "wychowania" - u mnie to dzieło matki, u męża ojca. Oczywiście próbuję z tym walczyć, ale ciężko idzie. 😕
Niestety mam do czynirnia z toksykami czy narcyzami. Kiedys bralam to bardzo do siebie ale z czasem zrozumialam, ze te zachowania (skierowane czesto do mnie) tak naprawde nie sa o mnie! To nie moje! Te osoby maja problem ze soba.
Ja nie miałam nikogo dobrego
Dziękuję Bogu że mnie nie zniszczyła!
Mojej oczy wychodziły na wierzch jak robiłam coś co jej nie pasowało
Do dzisiaj nie mogę się z nią kontaktować !
Miałam trądzik różwaty!
Zawsze słyszałam od swojej matki, że jestem niedorobiona, gorsza, że szkoda że nie jestem inna (nie podobna do niej fizycznie i z charakteru). Zawsze czułam się z tego powodu winna. Dopiero po 50-tce zrozumiałam, że nie jestem niczemu winna. Że to ona ma problem nie ja. Moja matka zawsze jest najmądrzejsza i zawsze ma rację. Zresztą dla niej wszyscy wokół są głupi. Nie tylko ja. Co bym nie zrobiła, zawsze będzie źle. Nikogo nie prosi o pomoc, nawet gdy jej potrzebuje, bo jest zbyt dumna. Zawsze trzeba się domyślać o co jej chodzi, czytać w myślach. W dzieciństwie często stosowała karanie ciszą. Zawsze dawała mi do zrozumienia, że jej przeszkadzam, bo zawsze miała inne rzeczy do zrobienia, a nie zajmowanie się własnym dzieckiem. Obecnie mocno ograniczyłam nasze relacje
Ja miałam długi czas podwyższoną temperaturę ciała, tak 37,2 mniej więcej. Mam też bielactwo, które zaczęło się u mnie w dziewiątym roku życia.
Bardzo to trudne...
Ja w bardzi młodym wieku zaczelam tracić włosy i tracę je cały czas do teraz. Byłam u mnóstwa lekarzy różnych specjalizacji podejmowałam wiele prób różnego leczenia - ani nic nie pomogło ani nikt nie potrafił postawić diagnozy. Po 40 zaczelam się dopiero zastanawiać ze to może psychosomatyczny efekt tego jak trudno emocjonalnie musiało mi byc wtedy w domu rodzinnym
Bardzo ciekawy film. Świetne spojrzenie, chociaż uważam, że narcyz lubi chodzić na imprezy, żeby błyszczeć, miał coś do powiedzenia, ale oprócz tego wszystko w punkt :)
Serdecznie dziękuję za komentarz.
Ja też mam takie wrażenie obserwując bliskiego. Do tego ta egzaltacja, wznoszenie toastów, przekrzykiwanie innych, dążenie do bycia w centrum uwagi.
Kiedy zapytałam moją matkę w najgorszym momencie swojego życia dlaczego nigdy mnie nie pochwaliła, powiedziała że nie ma mnie za co pochwalić.Płakałam wtedy jak nigdy wcześniej.2 lat póżniej zachorowałam na nowotwór, teraz jestem od lat w depresji.Oczywiście nie mam od niej wsparcia.Mam złamane życie.
Współczuję.
Jak można pomóc takiemu chłopcu, który już nieco dorósł, a jest właśnie taki - zagubiony i goniący za ruchomym celem, niezdecydowany czego dokładnie by chciał w swoim życiu i dokąd je zaprowadzić?
Musi przede wszystkim odciąć się od kata rodzica który go brzydka mówiąc tresował i wie jakie guziki nacisnąć czy chłopak się pocieszy na chwilę i będzie pracował nad sobą dążył do tego żeby się spełniał i tak to nic nie da jak jest taki pseudo rodzić w jego otoczeniu bo tacy ludzie są specjalistami w psuciu samopoczucia.
Chłopak pewnie ma dużo złych przekonań o sobie które z.abij.ają jego poczcie własnej wartości musi zrozumieć że to nie prawda o nim i odnaleźć siebie. Musi przerobić ciężkie sytuację które miały miejsce coś jak przywracanie systemu w komputerze wrócić tam i naprawić wytłumaczą to sobie a nie tak jak zostało to zrobione czyli pozostawione bez odpowiedzi. Mi np pomogło oglądanie masy takich kanałów jak ten czytanie dużej ilości artykułów na temat różnych zaburzeń i dojście do prawdziwego siebie co też jest ciężkie bo system z nas robi roboli już za bardzo nie możemy być sobą gdy pójdziemy do tkzw szkoły gdzie nam się wpaja głupoty. Tam mamy się odpowiednio zachowywać odpowiednio ruszać itd. to też nam to utrudnia. Mi też bardzo pomogły podsłuchy w domu i na telefon które założyłem narcyzom i latającym małpom na nagraniach wszystko wyszło na jaw kim są ci ludzie jacy są na prawdę i wyszło że całe życie tam z nimi oni kłamali że wszystkim. A już gdy narcyz zostawał sam w domu a był na podsłuchu to był odlot przerażenie że oni mogą się tak zachowywać założę się że to temu chłopakowi o którym piszesz by pomogło to otwiera oczy szeroko. Jak ten chłopak zrozumie kim są ci ludzie a na nagraniach to wyjdzie to będzie mu łatwo nie dać złapać się w pułapkę wtedy będzie jasno widział jakie narcyz stosuje pułapki i zmienia je na inne jak nie działają. Ale przede wszystkim musi się odciąć od tych ludzi i iść na psychoterapię żeby nie wpadł na takich samych ludzi lub innych dysfunkcyjnych. Bo nie daj Boże zobaczą jego słabości to go zniszczą bardziej a jest takich sporo.
Dziękuję
Pozdrawiam!🌱
Dziękujemy.
Serdecznie pozdrawiam. 🌹
Etykietowanie upraszcza funkcjonowanie.
Mam 50 lat, jestem zniszczonym człowiekiem, moja własna matka mnie zniszczyła i dalej niszczy, odsunęła ojca ode mnie, robiła wszystko, zeby obniżyć moją wartśc w jego ocach, ze jestem złym dzieckiem. Teraz nastawia syna przeciwko mnie, dzięki niej zostałam sama z dzieckiem.
Bardzo to trudne.
Mam ponad 30 lat, jestem w trakcie terapii. Mam problem z jednoznacznym zdefiniowaniem mojej matki jako narcyza, zrobiłam sobie rozpiskę na podstawie Pani wypowiedzi, które elementy się zgadzają, które nie, a które ciężko określić. Punktów na tak jest 15, na nie tylko 6, ale opcja nie wiem liczy sobie punktów 9, więc takie pewniaki na tak stanowią tylko połowę ze wszystkich punktów. Na tak jest: -obwinianie, -osądzanie, -przekonanie o byciu dobrym człowiekiem (wbrew faktom, np. gdy byłam dzieckiem moja matka mnie biła, wyzywała), -bardzo jej nie odpowiada to, że chodzę na terapię i zaczęłam stawiać granice, że czasem np. staję po stronie ojca gdy uważam że bezpodstawnie go atakuje, generalnie ślepo nie przyznaje jej racji, -nigdy nie słyszę słowa proszę, tylko mam coś zrobić, dawniej za niewystarczające niezrealizowanie przydzielonego zadania czekała mnie przemoc, - mimo zainteresowania np. zdrowiem, chęcią pomocy, to bywam oskarżana o brak zainteresowania, - często czuję, że nie jestem wystarczająca, zależy mi na aprobacie matki, -matka lubiła się mną chwalić (np. mam uzdolnienia artystyczne) ale gdy np. w domu ćwiczyłam i mi coś nie wychodziło to mi umniejszała albo zarzucała że celowo coś robię, a w gruncie rzeczy miałam np. gorszy dzień, -wmawianie złych intencji, a np. po prostu pomyliłam się przez nieuwagę/głupotę, z mojej strony nie było celowego działania żeby zaszkodzić, -wsrod znajomych/sąsiadów postrzegana jest jako złoty człowiek, w domu potrafiła być potworem (wpadała w furię, wyglądała wtedy przerażająco, jako dziecko się jej bałam),-brak poszanowania granic, -szukanie dziury w całym, -są we mnie silne negatywne uczucia wobec matki, -autoagresywne zachowania z mojej storny, - po kontakcie z matką czesto jestem zmęczona, bywają ataki histerii, koszmary, bezsenność. Byłabym bardzo wdzięczna gdyby mi Pani odpowiedziała.
Ach, zapomniałam o tym, że przecież moja matka robi wszystko najlepiej i nie można niczego zrobić inaczej
Myśle że narcystyczne matki źle traktują córki, natomiast wspaniale synów
U mnie tak było
Ja byłam popychadłem i workiem treningowym ( matka uszkodziła mi kręgosłup kiedy złamała mi na plecach kij od szczotki) i mój brat złote dziecko i ukochany idealny syn.
@@magorzataw102 Życzę mocy, światła i nadziei.❤
Thanks
Bardzo dziękuję!
Moja mamusia ,wypisz ,wymaluj!
To nie mamusia 😊 to matka 💔
Mój małżonek nie znosi wspomnień co do nas. Ale nie znosi wspomnień co do własnych rodziców. Nie znosi widzieć że w jego rodzinie pochodzenia doświadczył przemocy.
Sumienie to nic innego jak głos Boga. Świetny materiał. Wypisz wymaluj o mojej matce 😭
Dziękuję 🙏
Serdecznie pozdrawiam!
Zamontowała pani w domu rodzinnym gdy była moja matka monitoring, i oglądała sobie co się dzieje? Chyba każde zachowanie mojej matki pani wyłapała :O
Oh. Trudno być dzieckiem narcyza psychopaty, który lubił jeszcze wypić do granic możliwości. Mam już ponad 50 lat i wciąż gdzieś to się ciągnie.
Współczuję trudnych przeżyć. Życzę dużo siły i zdrowia. Serdecznie pozdrawiam. 💜
Proszę o pomoc jak zdetronizować narcyza?
Zapraszam do kontaktu przez email: soulmedica.kontakt@gmail.com
Wiekszosc sie zgadza, ale to rozroznienie pomiedzy rozwojem dziewczynki a chlopca to dla mnie raczej dziwne, bo wynikaloby z tego, ze rozwinelam sie zupelnie jak chlopiec. Zreszta, jestem pewna, ze nie tylko ja jako kobieta, ktora wyszla z takiego “domu” n8e mam planow na przyszlosc, nie wiem, do czego w zyciu dazyc, czy tez doswiadczam mobbingu w pracy. Poza tym niezupelnie jest tak, ze narcyz nie lubi wspominac przeszlosci. Moja matka uwielbia cale litanie gadac o tym, jakie miala ciezkie zycie ze swoim mezem, a wczesniej o swoim dziecinstwie. Oczywiscie zawsze opowiada tylko jej punkt widzenia, jakie ja mialam zycie z jej mezem, to w ogole nie widzi. Bardzo jasno tez komunikuje mi swoje potrzeby i oczekiwania: przyjdziesz do mnie, dam ci 200zł. i kupisz mi nowy telefon komorkowy. Moj “ojciec” tez lubil wracac do przeszlosci i opowiadac, co ja “złego” zrobilam, a jakim on byl cudownym, niepamietliwym dzieckiem…
Czy narcyz może zmienić się? Co można zmienić w sobie, żeby w relacji z nim doprowadzic do jego zmiany, jeśli to możliwe?
Pani Aleno, narcyz nie przyjmuje, że jego zachowanie jest czymś nagannym. Ma świadomość tego, że krzywdzi, ale się stale wybiela i ze względu na swój egoizm i pychę uważa, że jego zachowanie jest słuszne. Dlatego tak rzadko następuje zmiana. Jednak narcyz może się zmienić, tak jak każdy człowiek może się zmienić (wbrew temu co wielu mówi o narcyzmie). Może sie zmienić jeśli odrzuci swoją pychę i kłamstwa w których żyje. To jest kwestia w znacznym stopniu duchowej natury. W związku z narcyzem
nie wolno dawać narcyzowi uwielbienia, składać mu hołdów i schodzić z drogi, bo tym samym wzmacnia sie jego pychę. Trzeba zachowywać się odważnie, z godnością i powściągliwie.
Moja matka w dniu urodzin moich lub rodzeństwa zawsze oczekiwała że jej będzie każdy składa życzenia bo przecież to ona nas urodziła i tyle lat się z nami mordowała …
To częsty motyw u narcystycznych matek. Uwaga musi być skupiona na niej...
Najgorsze jest to że wciąż miałam nadzieję że jej zachowania są spowodowane traumami z dzieciństwa, a ostatnio przekonałam się jest dwulicowa i co innego mówi do mnie a co innego za moimi plecami i jej zachowania już nie są wytłumaczalne i zdałam sobie chyba w końcu sprawę że jest zaburzona
@@patrycja11134 To bardzo ciężki moment- trzeba przyjąć całą prawdę
Jestem DDD-borykam się z wieloma problemami...czy prowadzi Pani psychoterapię?
Czy można się czegoś dowiedzieć na temat ewentualnej pomocy, której nie ukrywam-POTRZRBUJE!
Serdecznie zapraszam do osobistego kontaktu na email: soulmedica.kontakt@gmail.com
Czy moze Pani zrobic filmik o zwiazku dwojga narcyzow? Zwykle ukryty z wielkosciowym. Bardzo mnie to interesuje jak to funkcjonuje. Dziekuje
To moi rodzice, chore to jest
Moi też 😢 @@solemijo7860
Narcystyczna matka mowila czesto ze ona potrafi byc dobra aktorka - tj nakladac rozne maski i pogrywac sobie z ludzi w roznych sytuacjach. Swiat nie nawidzila. Ale jak juz gdzie sie postanowila wybrac np jakoes wesele wyciagala kapelusz albo biala sukienke - tak aby (zamiast panny mlodej) przukuc uwage atencje na siebie.
Bardzo doceniam Pani pracę i przekaz. Nie mogę jednak nie skomentować pewnego Pani stwierdzenia , że " nie ma ludzi bez sumienia". Niestety SĄ LUDZIE BEZ SUMIENIA -to dewiza PSYCHOPATYCZNEGO ZABURZENIA OSOBOWOŚCI i jedno z kryteriów diagnostycznych tego zaburzenia.
Ma go od poczęcia ,lecz ze względów odrzócenia lub przeżytych traum prenatalnych czy wczesnego dziećiństwa zostało znacznie zmęcone ,napełnione lękiem i bólem.Sumienie ma każdy do końca swego życia.
Reakcje tych osób mogą przebiegać w czasowym odcięciu świadomości będąc dla osoby niepoczytalne.
@@mariuszwierzbicki8 To bardzo ciekawe co Pan pisze. Zaburzeniami osobowości zajmuję się zawodowo od kilkudziesięciu lat ale nie spotkałam się z taką interpretacją etiopatogenezy tego problemu. Uprzejmie proszę o podanie literatury i źródeł takiego ujęcia. Bardzo chętnie zapoznam się z tymi materiałami. Z góry dziękuję.
@@annao5793 To zasadniczo kwestia antropologii.
@@herbatkazpsychologiem a może religii ..?
Prosze o termin online u Pani czy to możliwe?
@@juliazborowska5649 Bardzo proszę napisać do mnie na adres mailowy: soulmedica.kontakt@gmail.com
Narcyz nie ma sumienia
Ma. Każdy człowiek ma. Tylko nie każdy słucha jego głosu.
Aby cos ją zafascynowalo - to mysi byc cos spektakularnego.
@@evbemma33 Tak!
Moze prosic ale to jest prosba tylko w formie, w rzeczywistosci jest to rozkazem. Gdy inni rodzice pochwlili mnie i siostre, ze bylysmy grzeczne i inteligentne, narcyz-rodzic natychmiast przypisuje sobie ten komplement, to przeciez on nas wychowywal.
@@filippa7308 Tak to częsty mechanizm.
Pytanie czy można stać się takim dorosłym, dojrzałym, w pełni ukształtowanym człowiekiem po tym, jak od urodzenia wychowywaliśmy się z narcystycznymi rodzicami....
Nie bez terapii
10:30 typowo o mojej matce
A co z toksycznymi dziećmi.
Siostra arcystycznej matki rozmawia i dzwoni czesto do swoich dzieci i rozmawia dzieki sie roznymi codziennymi sprawami. Narcystyczna matka dziwi sie temu i mowi ze nie rozumie po co to tak dzwonic czesto i o czym to rozmawiac.
Moja żona taka jest za sprawą swojej Matki. Przez to bardzo ucierpiała nasza relacją.
U mnie matka I ojciec.
Bardzo współczuję. Serdecznie pozdrawiam!
Jak to mozliwe ze nie mam nic wspolnego z swoja matką? No oprocz szycia na maszynie 🙂
Może nie "wymiana", bo to zabrzmiało jak "targowisko", czyli jak z tych poradników egoistów i manipulatorów ;)
Raczej socjologiczna reguła budowania zdrowych grup społecznych, czyli "reguła wzajemności".
Reguła wzajemności jest terminem stricte prawnym. Wymiana- skojarzyła się Panu z handlem ale dotyczy wszystkiego od biologii po chemię i socjologię.
@@herbatkazpsychologiem nie pamiętam dokładnie skąd pochodzi, ale najbardziej kojarzę ją z socjologii/ psychologii społecznej ;)
A że "wymiana" występuje również w wielu innych dziedzinach, to jasne. Dlatego mówię, że "zabrzmiało jak" (a nie "tym jest") i chodziło mi raczej o społeczny wydźwięk "słowa" (różnica wydźwięku), czyli w tym aspekcie pomijając naukę, a wsłuchując się w słuchaczy, czyli ...o wiele lepiej brzmi "wzajemność" (robię coś dla Ciebie z dobrych intencji, a nie zachowania równowagi w dostarczaniu-odbieraniu).
Wzajemność wydaje mi się słowem dużo lepszym :)
*I to chyba nawet prof Cialdini tak ją nazwał.
@@herbatkazpsychologiem dokładnie w tym kontekście (ale chyba prof Cialdini "dał imię"):
"Amerykański socjolog Alvin Gouldner, badając wiele tego typu społeczeństw, pokusił się o stwierdzenie, że system wzajemnych zobowiązań jest integralną i wyrazistą cechą dowolnej kultury, którą budowali ludzie. Richard Leakey idzie nawet dalej, twierdząc, że w regule wzajemności kryje się wręcz istota tego, co czyni nas ludźmi. Wywodzi on swą tezę z twierdzenia, że to, co określa nasze człowieczeństwo, to dziedzictwo umiejętno ści dzielenia się żywnością i świadczenie wzajemnej pomocy. To z kolei w prostej linii umożliwia podział pracy i tworzy sieci współzależności, które łączą ze sobą ludzi tak, aby mogli tworzyć doskonale funkcjonujące zespoły3. Wytworzyło to swoistą gwarancję, że jeden człowiek mógł oddać drugiemu jakieś dobro, mając świadomość, że w perspektywie czasu wcale nie zuboży swoich zasobów. Dzięki temu mogły powstać wysoce zaawansowane systemy udzielania pomocy czy pro wadzenia handlu, a reguła wzajemności na dobre zakotwiczyła się mocnym akcen tem w procesie socjalizacji."
@@herbatkazpsychologiem ale możemy pokopać dalej, jak to ma w zwyczaju filozofia, żeby znaleźć prawdę...
Prof Cialdini był/ zajmował się głównie psychologią, co lokowałoby to pojęcie w psychologii społecznej. Jednak, aby uknuć, co uknuł, to musiał być filozofem, a socjologia, to filozofia społeczna (była nią, zanim stała się/ została nazwana socjologią). Tak samo np. prof Doliński jest profesorem psychologii, ale również zna- i musiał znać filozofię, aby zostać ikoną naszej psychologii, co sam potwierdza- lub ewentualnie jest hipokrytą- słowami: "psychologia, bez filozofii, jest bezużyteczna".
Z drugie strony, szerokość zastosowania w socjologii, pokazuje, że jest to zjawisko socjologiczne, więc wychodzi, że bardziej psychologia społeczna, ale też wielkim błędem znaczeniowym nie będzie jak powie się, że to reguła socjologiczna (puryści poprawią i mają takie prawo).
Dalej zarządzanie (Encyklopedia Zarządzania), czerpie i jest zbudowana na filozofii/ socjologii/ psychologii, etc. jako naukach nadrzędnych, bardziej ogólnych. I powstało o wiele później jako uregulowany "twór".
Ale co dla mnie bardziej ciekawe to "wymiana" vs. "wzajemność".
Wymiana, ze swej natury, to- upraszczając, ale zachowując sens- "dam Tobie coś i Ty mi coś dasz w zamian" i to jest tożsame z wzajemnością, ale chodzi o czas (oraz gwarancję otrzymania, co może zmieniać intencje świadome i/lub podświadome): "ja daję i od razu otrzymuję i się rozchodzimy". Tak działa ogólnie przyjęta wymiana (oczywiście, że w zarządzaniu możemy mieć barter z odłożoną gratyfikacją i dalej można kopać w tematyce pochodzenia barteru, ale nie jest to tak "znane/ przyjęte").
A jednak "wzajemność" stoi na fundamentach "dobrej nadziej" (i nadziei w dobro drugiego człowieka), czy przekonania i/lub gwarancji(?) otrzymania (jednak nie może opierać się na "gwarancji" sensu stricto), co powoduje, że raczej normalny człowiek nie będzie kierował się pewnością, bo nie o to tutaj chodzi, czyli bardziej ludzkimi (moralnymi/ zdrowymi) emocjami/ odruchami.
Tak na szybko przemieliłem i dlatego jednak "wzajemność", a nie "wymiana".
Co nie skreśla "wymiany", ale w aspekcie społecznym, czy dużej "niepewności intencji" w tym kontekście, jednak stawia to pojęcie na gorszym stanowisku, niż "wzajemność" (co ciekawe, ale ma znaczenie, ale też dużo kopania; jaki jest sam wydźwięk słowa "wzajemność"(?). Jest taki "miękki". Natomiast "wymiana" jest twarda i krótka. Ale o takie sprawy to będę męczył prof Bralczyka ;)
Pozdrawiam :)
Dawno temu moja św. pamięci Babcia zawsze mi powtarzała: "jeśli chcesz wiedzieć jaka będzie twoja przyszła żona, to spójrz na swoją przyszłą teściową". Wtedy, gdy miałem te 20 lat śmiałem się z tych słów, dziś w nie jest mi do śmiechu. Pozdrawiam Wszystkich.
Dziękujemy.
Bardzo dziękuję!
Dziękujemy.
Ja bardzo dziękuję! ❤️❤️❤️
Dziękujemy.
Bardzo dziękuję!!!