U mnie zdrowienie po przemocowym związku trwa od ponad 4 lat. To jest proces trudny i bolesny. Już nie dociekam, dlaczego mi się to przytrafiło - pewnie taką dynamikę miałam we własnym domu. W moim związku nie było ani wulgaryzmów, ani fizycznego znęcania się, ani finansowego. Teoretycznie wszystko grało, były jednak zdrady, poniżanie słowem i wywyższanie siebie. Skończyło się zawłaszczeniem, niemocą, kompletnym wyzbyciem się energii z mojej strony. Znalazłam dobrego terapeutę i tego się trzymam, bardzo dużo pracuję nad tym, aby wszystko się zmieniło. Rozwiodłam się. Dużo już przepracowałam, czuję się nieporównywalnie lepiej, stopniowo zmieniło się moje otoczenie. Odzyskałam siebie. Jestem na dobrej drodze i szalenie mnie to cieszy. Pozdrawiam Panią oraz wszystkie osoby, które oglądają spotkania z Panią. Na zdrowienie nigdy nie jest za późno - to przesłanie dla tych, którzy boją się wyjść z takiej relacji. Uciekajcie tak szybko, jak się da. Zaufajcie sobie. Szkoda życia, zdrowia, spokoju, piękna, miłości i wielu innych spraw. Po 3 latach będziecie jak nowo narodzeni, a to jest bezcenne.Uwierzcie, jeśli nie sobie, to wyższej mocy. Macie prawo do wolności i innych, pięknych uczuć.
Dziękuję za filmik. Bardzo przydatne informacje. Pospiech upokarza- nie znalam tego powiedzenia, ale jest bardzo trafne, zwlaszcza w odniesieniu do zycia z osoba nerwowa. Ciagle napiecie i wyscig z czasem albo jak chomik w kolowrotku. Podsumowując: 1. Przestac sledzic w social mediach. 2. Byc w tu i teraz. 3. Nie uciekac od siebie w inne aktywnosci( zakupoholizm, internet, seriale). 4.Przestac myslec o sobie negatywnie.5. Zrobic mape marzen i realizowac pragnienia. 6. Pozbyc sie poczucia winy. To poczucie winy, to tez taka pretensja do siebie, ze nie zareagowalismy prawidlowo, ze pozwolilismy sobie na przemoc, ze siebie zaniedbalismy, ze bylismy slepi i glupi. Pokora to jest prawda.
Nie jestem już w takim związku ponad 2 lata, pół roku po rozwodzie, a ja nadal czasem myślę o nim, gdzie jest, co robi itp. I chciałabym się spotkać, porozmawiać, wyjaśnić, to boję się. Tak, to jest straszny lęk, który zauważyła moja mama i to nie patrząc na mnie, bo przez telefon! Krótko po rozstaniu nie czułam nic, kompletnie nic, ani radości, ani złości. Moje hobby przestało mnie interesować. Teraz już wspomnienia mniej bolą, ale czasem czuję takie ukłucie. Łapię się na tym, że muszę mieć włączony TV żeby coś/ktoś mówił, ale lubię też ciszę. Dużo dało ćwiczenie mindfullness i metoda małych kroczków. Medytacje. Dzięki temu nie zwariowałam do końca, ale czuję się zawieszona.
Pozbądź sie zbędnych sentymentów, a będziesz wolna. Ja zrobiłem to w ten sposób, że zacząłem niszczyć wszystkie pamiątki z poprzednich związków, które zbierałem przez całe życie. To boli, ale nas wyzwala ze złudzeń i uczy nie żyć przeszłością.
@@toddjungham6999 pierwszym krokiem u mnie było pozbycie się mebli. Sprzedałam, kupiłam nowe. Pamiątki jeszcze mam ale schowane. Pozbywam się rzeczy, zmieniam garderobę. Ostatnio zauważyłam, że nawet kwiaty doniczkowe od niego zaczynają umierać. Zostawiam tylko to, co jest tylko moje, co dostałam od rodziny, przyjaciół lub kupiłam sama. Reszta ląduje w śmietniku. Ale nadal pewna więź energetyczna istnieje i tego nie umiem się pozbyć
@@Ma-Ja73 Wiem o co ci chodzi. My rozstaliśmy się prawie 2 lata temu, a ja dalej cierpię. I można sobie tłumaczyć na wszystkie sposoby, a smutek i cień tego co było i tak jest ze mną. Szczególnie jak człowiek czuje się osamotniony.
Uwielbiam Panią. Ten kanał wyróżnia to, że Pani stawia na pomoc i poprawę sytuacji. Realną. Niestety wiele osób będących w toksycznych związkach ma ogromny problem żeby na serio zostawić to za sobą. Nawet jak szukają pomocy to bardziej chcą słuchać informacji które dotyczą tej złej sytuacji. Bo to pozwala im wciąż w tym być. Sama to robiłam przez lata. Najtrudniej jest zostawić to za sobą. Nie pod wpływem chwili, w emocjach. Ale na serio. To się odbywa bez fajerwerków, w ciszy, w środku nas, ale jest najtrudniejsze i przeraża najmocniej. Wymaga odwagi i pokory. Ból, pustka i marazm trwa jakiś czas. Tracimy te emocje które nas tak elektryzowaly. Ale jeśli wytrzymamy tę ciszę, bo to też nie jest łatwe. Poczujemy spokój i przede wszystkim w końcu spotkamy prawdziwych siebie. Rady Pani Moniki w tym procesie są na wagę złota.
Dziękuję za filmik, bardzo wartościowe przesłanie. Chętnie posłucham więcej na temat tego jak poradzić sobie z tym stanem "zawieszenia" i obsesyjnymi zachowaniami, które wysysają energię i czas. Odbudowywanie własnych zasobów, energii do życia i poczucia własnej wartości wydaje się bardzo bolesnym i długim procesem. Zastanawiam się czy można ten proces jakoś przyspieszyć i wreszcie otrząsnąć się z tego nieustannego "przetrawiania" swojej traumy aby zakończyć ten toksyczny cykl?
Jeszcze nie miałam możliwości odsłuchania nowego filmiku .ale jak dobrze że Pani jest. Pozdrawiam serdecznie ....miłego wieczoru...filmik wysłucham NApewno przy najbliższej sposobności 🍀🌷🙃
Kazde spotkanie opisywalam recznie,bo czulam,ze to bylo cos toksycznego.Jesli chodzi o bol fizyczny,to moje cialo ucierpialo najbardziej,do tej pory nie moge sobie poradzic.Dziekuhe za wskazowke o polaczeniu z neuronami przez pusmo reczne.
@@herbatkazpsychologiem wracam powoli do siebie,dzieki wykladom na YT na temat narcyzmu.Los oszczedzil mi 5 lat temu jednego narcyza,tylko dlatego,ze byl homoseksualny,ale i tak nie darowal przerobienia mi tego tematu z heteroseksualnym.2 lata rozkminialam,co to za diabel,korzystalam z tych,co niby najlepiej potrafia czytac czlowieka-zadna tarocistla/tarocista nie przewidzial tego,ze niby ta podrzucona fimoza moze byc toksycznym ukrytym narcyzem.Smierc spadkodawcy pomogla mi dopiero.odkryc oblicze ludzkiego potwora,mamipulatora i antyczlowieka.Ostrzec pragne kobiety,ktore te potwory lowia,zwlaszcza samotne i niezalezne.
A co z pośpiechem w pracy,np. w gastronomi?poprostu wskazany pospiech,klienci czekający.czy tu gdy,sie spieszymy to,okazujemy szacunek do oczekujących klientów,zeby w miare na czas otrzymali,zamówienie?o służbie zdrowia to oczywiste,ratując zdrowie życie,trzeba się spieszyć
Pani wykłady potwierdzają, że kocha Pani ludzi ❤
Staram się!❤️
U mnie zdrowienie po przemocowym związku trwa od ponad 4 lat. To jest proces trudny i bolesny. Już nie dociekam, dlaczego mi się to przytrafiło - pewnie taką dynamikę miałam we własnym domu. W moim związku nie było ani wulgaryzmów, ani fizycznego znęcania się, ani finansowego. Teoretycznie wszystko grało, były jednak zdrady, poniżanie słowem i wywyższanie siebie. Skończyło się zawłaszczeniem, niemocą, kompletnym wyzbyciem się energii z mojej strony. Znalazłam dobrego terapeutę i tego się trzymam, bardzo dużo pracuję nad tym, aby wszystko się zmieniło. Rozwiodłam się. Dużo już przepracowałam, czuję się nieporównywalnie lepiej, stopniowo zmieniło się moje otoczenie. Odzyskałam siebie. Jestem na dobrej drodze i szalenie mnie to cieszy. Pozdrawiam Panią oraz wszystkie osoby, które oglądają spotkania z Panią. Na zdrowienie nigdy nie jest za późno - to przesłanie dla tych, którzy boją się wyjść z takiej relacji. Uciekajcie tak szybko, jak się da. Zaufajcie sobie. Szkoda życia, zdrowia, spokoju, piękna, miłości i wielu innych spraw. Po 3 latach będziecie jak nowo narodzeni, a to jest bezcenne.Uwierzcie, jeśli nie sobie, to wyższej mocy. Macie prawo do wolności i innych, pięknych uczuć.
Dziękuję za filmik. Bardzo przydatne informacje. Pospiech upokarza- nie znalam tego powiedzenia, ale jest bardzo trafne, zwlaszcza w odniesieniu do zycia z osoba nerwowa. Ciagle napiecie i wyscig z czasem albo jak chomik w kolowrotku. Podsumowując:
1. Przestac sledzic w social mediach. 2. Byc w tu i teraz. 3. Nie uciekac od siebie w inne aktywnosci( zakupoholizm, internet, seriale). 4.Przestac myslec o sobie negatywnie.5. Zrobic mape marzen i realizowac pragnienia. 6. Pozbyc sie poczucia winy. To poczucie winy, to tez taka pretensja do siebie, ze nie zareagowalismy prawidlowo, ze pozwolilismy sobie na przemoc, ze siebie zaniedbalismy, ze bylismy slepi i glupi.
Pokora to jest prawda.
Nie jestem już w takim związku ponad 2 lata, pół roku po rozwodzie, a ja nadal czasem myślę o nim, gdzie jest, co robi itp. I chciałabym się spotkać, porozmawiać, wyjaśnić, to boję się. Tak, to jest straszny lęk, który zauważyła moja mama i to nie patrząc na mnie, bo przez telefon! Krótko po rozstaniu nie czułam nic, kompletnie nic, ani radości, ani złości. Moje hobby przestało mnie interesować. Teraz już wspomnienia mniej bolą, ale czasem czuję takie ukłucie. Łapię się na tym, że muszę mieć włączony TV żeby coś/ktoś mówił, ale lubię też ciszę.
Dużo dało ćwiczenie mindfullness i metoda małych kroczków. Medytacje. Dzięki temu nie zwariowałam do końca, ale czuję się zawieszona.
Bardzo dziękuję za podzielenie się swoją historią. Z czasem wszystko powinno się wyciszać. Życzę dużo spokoju i dobrych relacji! 🌹
Pozbądź sie zbędnych sentymentów, a będziesz wolna. Ja zrobiłem to w ten sposób, że zacząłem niszczyć wszystkie pamiątki z poprzednich związków, które zbierałem przez całe życie. To boli, ale nas wyzwala ze złudzeń i uczy nie żyć przeszłością.
@@toddjungham6999 pierwszym krokiem u mnie było pozbycie się mebli. Sprzedałam, kupiłam nowe. Pamiątki jeszcze mam ale schowane. Pozbywam się rzeczy, zmieniam garderobę. Ostatnio zauważyłam, że nawet kwiaty doniczkowe od niego zaczynają umierać. Zostawiam tylko to, co jest tylko moje, co dostałam od rodziny, przyjaciół lub kupiłam sama. Reszta ląduje w śmietniku. Ale nadal pewna więź energetyczna istnieje i tego nie umiem się pozbyć
@@Ma-Ja73 Wiem o co ci chodzi. My rozstaliśmy się prawie 2 lata temu, a ja dalej cierpię. I można sobie tłumaczyć na wszystkie sposoby, a smutek i cień tego co było i tak jest ze mną. Szczególnie jak człowiek czuje się osamotniony.
Uwielbiam Panią. Ten kanał wyróżnia to, że Pani stawia na pomoc i poprawę sytuacji. Realną. Niestety wiele osób będących w toksycznych związkach ma ogromny problem żeby na serio zostawić to za sobą. Nawet jak szukają pomocy to bardziej chcą słuchać informacji które dotyczą tej złej sytuacji. Bo to pozwala im wciąż w tym być. Sama to robiłam przez lata. Najtrudniej jest zostawić to za sobą. Nie pod wpływem chwili, w emocjach. Ale na serio. To się odbywa bez fajerwerków, w ciszy, w środku nas, ale jest najtrudniejsze i przeraża najmocniej. Wymaga odwagi i pokory. Ból, pustka i marazm trwa jakiś czas. Tracimy te emocje które nas tak elektryzowaly. Ale jeśli wytrzymamy tę ciszę, bo to też nie jest łatwe. Poczujemy spokój i przede wszystkim w końcu spotkamy prawdziwych siebie. Rady Pani Moniki w tym procesie są na wagę złota.
Pani Weroniko, bardzo dziękuję. Serdecznie pozdrawiam i życzę dobrego, pięknego życia.
Dzień dobry
Jaka Pani jest kochana.
Aż miło słuchać. Daje Pani nadzieję.
Dziękuję. ❤️
….jak zwykle na wysokim poziomie wytlumaczone :))))👌🫶💋💋💋
Bardzo mi miło. Dziękuję bardzo Pani Emilio.
Dziękuję za filmik, bardzo wartościowe przesłanie. Chętnie posłucham więcej na temat tego jak poradzić sobie z tym stanem "zawieszenia" i obsesyjnymi zachowaniami, które wysysają energię i czas. Odbudowywanie własnych zasobów, energii do życia i poczucia własnej wartości wydaje się bardzo bolesnym i długim procesem. Zastanawiam się czy można ten proces jakoś przyspieszyć i wreszcie otrząsnąć się z tego nieustannego "przetrawiania" swojej traumy aby zakończyć ten toksyczny cykl?
Jeszcze nie miałam możliwości odsłuchania nowego filmiku .ale jak dobrze że Pani jest. Pozdrawiam serdecznie ....miłego wieczoru...filmik wysłucham NApewno przy najbliższej sposobności 🍀🌷🙃
Zachęcam i pozdrawiam!🌹
Dziękuję ❤
Profesjonalizm ❤💯 procent
Dziękuję!
Ojej…..ja po krzyku narcyza byłam zamrożona przez przynajmniej godzinę .Teraz wiem jak to się nazywa- odrętwienie.
Współczuję i rozumiem.
Kazde spotkanie opisywalam recznie,bo czulam,ze to bylo cos toksycznego.Jesli chodzi o bol fizyczny,to moje cialo ucierpialo najbardziej,do tej pory nie moge sobie poradzic.Dziekuhe za wskazowke o polaczeniu z neuronami przez pusmo reczne.
Serdecznie pozdrawiam i życzę spokoju oraz duuużo zdrowia.🩷
@@herbatkazpsychologiem wracam powoli do siebie,dzieki wykladom na YT na temat narcyzmu.Los oszczedzil mi 5 lat temu jednego narcyza,tylko dlatego,ze byl homoseksualny,ale i tak nie darowal przerobienia mi tego tematu z heteroseksualnym.2 lata rozkminialam,co to za diabel,korzystalam z tych,co niby najlepiej potrafia czytac czlowieka-zadna tarocistla/tarocista nie przewidzial tego,ze niby ta podrzucona fimoza moze byc toksycznym ukrytym narcyzem.Smierc spadkodawcy pomogla mi dopiero.odkryc oblicze ludzkiego potwora,mamipulatora i antyczlowieka.Ostrzec pragne kobiety,ktore te potwory lowia,zwlaszcza samotne i niezalezne.
Pani Mayu mocno powiedziane, ale czasem trzeba.
Rozumiem co to ból fizyczny, po młodzieżowemu somaty na skutek toksyny, sama tego doświadczam
❤️
Dziękuję
Uzdrawiające ❤, cieszę się , że trafiłam na ten kanal
Mam nadzieję, że będzie tu Pani dobrze. 🩵Wszystkiego dobrego!
Dziękuję ☀️💚
Ja myślę,że poczucie winy wynika ,z ciągłego obwiniania mnie przez przemocowca,przynajmniej w moim przypadku.
Ja odpływałam w zamyślanie się, słuchanie muzyki, pracoholizm, naukę w szkole.
Muszę wysłuchać jeszcze raz bo " odpłynęłam" myślami kilka razy. Nie chcę tego słuchać? No ile można uciekać
A co z pośpiechem w pracy,np. w gastronomi?poprostu wskazany pospiech,klienci czekający.czy tu gdy,sie spieszymy to,okazujemy szacunek do oczekujących klientów,zeby w miare na czas otrzymali,zamówienie?o służbie zdrowia to oczywiste,ratując zdrowie życie,trzeba się spieszyć
Najlepiej unikać złych związków odnosnie tytulu
No właśnie.
Mam już kilka zeszytów, zauważyłam, że wciąż piszę chaotycznie. A kiedyś pisałam ładnie ,spójnie.
To dotyczy również ofiar przemocowych rodziców. Przemoc rodzi przemoc. To straszne. To wszystko.
Tak. To straszne.
Podoba mi się, że nie unika Pani słowa „musieć”, pomimo ze teraz tak bardzo stawia się nacisk na to aby nic nie musieć a jedynie decydować
Dziękuję ❤
Pozdrawiam!