Warto też wziąć pod uwagę możliwość, że nie udaje nam się dlatego, że mamy wykształcony w sobie silny autokrytycyzm. Za tym idzie również perfekcjonizm, przez który możemy rezygnować po każdej sytuacji, która odbieramy jako "błąd", bądź "porażkę". Przynajmniej sam znam to z własnego doświadczenia.
Myślę, że bardzo ważni są też ludzie w naszym otoczeniu w myśl zasady "Ludzie którymi się otaczasz określają Twój poziom sukcesu lub niepowodzenia" J.M Parzydlo.
Dziękuję za to, że nagrywasz. Podziwiam to, jak łączysz trudne doświadczenia z inteligencją i wiedza. Pomaga to mi zintegrować własne doświadczenia. Dziękuję, że jesteś.
Bardzo dobry odcinek, zdecydowanie o mnie, z drugiej strony jest takie powiedzenie- nie popełnia błędów tylko ten, co nic nie robi, albo inne- dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą. Ja staram się postępować wg tych przysłów, a porażki, błędy, niepowodzenia są wg mnie wpisane w ludzką naturę, po prostu, były, są i będą.
A akurat wczoraj uświadomiłam sobie, że przechodzę męczarnie na ostatnim semestrze magisterki, bo wcale nie są dla mnie te studia ważne i chciałam nimi zapchać dziurę 😁 No ale cóż, jak zwykle - dokończę bo głupio odpuścić na ostatniej prostej...
Może to kogoś zdziwi, ale dość skutecznym sposobem na zredukowanie niepowodzeń jest nie zakładanie z góry sukcesu podejmując dane przedsięwzięcie. Przesadna pewność siebie (odrealniona) zwiększa ryzyko porażki i sprawia, że ludzie bardziej cierpią porażkę ponosząc. Najlepsze jest podejście neutralne.
dopóki walczysz jesteś zwycięzcą, na jednej z kartek napisałem kiedyś "Wałcz dopóki jesteś sliny, a kiedy Będziesz słaby, będą za Ciebie walczyły Twoje zwycięstwa"
bzdura, czas weryfikuje wszystko to okrutny władca, przed 30 myślisz, że wszystko jeszcze przed tobą, po trzydziestce czujesz już, że twój czas minął, po prostu sens ma to co jest zgrane i zsynchronizowane z zegarem biologicznym oraz normami kulturowymi związanymi z wiekiem (stąd powiedzenie duch czasu, każdy wiek ma swoje prawa), gdyż metryki oszukać nie można, czas leci i możesz coraz mniej z tego co najbardziej w życiu się liczy, a co robi się w magicznej dekadzie miedzy 20 a 30 rokiem życia. Po 30 następuje pierwsze brutalne zderzenie z poczuciem przegranego życia.
@@PominReklamy o czym ty mowisz ? Porownaj ludzi urodzonych w latach 60 do ludzi urodzonych w 80 lub 90. Całkiem inni ludzie. Jak porównuje moich rodzicow do mnie, oni w moim wieku byli inni. Cale pokolenie bylo inne. Przyznaj się, życie cie rozczarowało. Żona rozczarowała? Dzieci też? Koledzy i społeczeństwo ..... Co takiego bylo tą ścianą z jaką sie zderzyłes po 30-ce ?
@@memyselfi1539 dlaczego porównujesz ludzi z lat 60 z tymi z 80. porównuj między sobą rówieśników, są różni, a jeśli tak to ktoś kto negatywnie w obiektywnym ogólnym oraz subiektywnym własnym odczuciu odstaje to grupa zalicza się czy to w ogólnym postrzeganiu czy własnym do przegranych życiowych, czy z własnej winy czy nie to już inna sprawa, przegrany może nie czuć się przegrany ale nim może być i tak być postrzegany, ale może też czuć się przegrany i tak też go postrzegają inni, nikt nikomu nic mówić i zdradzać nie musi
Oj wiele jest powodów takiej porażki; mnóstwo osób choćby, gdzieś tam podświadomie, wmawia sobie tę porażkę, są pesymistami lub mają niską samoocenę... Inni postępują wręcz na odwrót - próbują udowodnić za wszelką cenę sobie czy też otoczeniu, że ze wszystkim poradzą sobie sami, nie chcą prosić o pomoc, za dużo biorą na swoje barki, no i się nie udaje. Dla mnie bardzo ciekawa jest kwestia tego, jak powinna wyglądać praca nad realizacją naszych celów w nieco gorszych dla nas w życiu momentach; bo zdaje się, że wygląda to bardzo różnie - dla jenych lepiej będzie na chwilę oderwać się wtedy od pracy i psychicznie jakoś odpocząć, a u innych może to wyglądać wręcz na odwrót. Sama mogę być jednym z wielu przykładów; właśnie wczoraj miałam niewielkie załamanie i to właśnie skupienie się przez pewien czas na rzeczy, nad którą od paru miesięcy pracuję, pomogło mi odwrócić uwagę od wczorajszych wydarzeń i emocji, które mi przyniosły. Chyba nie ma na to jednego sposobu? Bo znowu jak ktoś będzie się zmuszał do czegoś, kiedy akurat nie daje rady temu podołać, może spowodować, że szybko zrezygnuje z tego, co na początku chciał.
Chcialem napisac moje realia w tej kwestii, to że unikam stawiania sobie celow...... ale najlepiej wytlumaczyc to tak ze nie dokończyłbym to robić wiec porzucam ten zamiar.
Dodam tylko od siebie, że bardzo często wprowadzamy a dużo zmian w tym samym czasie, przez co czujemy zbyt duży dyskomfort co skutkuje poddawaniem się. Warto też bardziej skupiać się na drodze niż na celu, bo łatwiej kontrolować dzienny postęp. Kilka razy próbowałem zmienić swoją sylwetkę, ale zawsze kończyło się to marnymi efektami, albo staniem w miejscu. Dopiero z czasem zrozumiałem, że najlepiej skupić się na wykonaniu dziennych zadań (dieta, trening), a zmiany wprowadzać wolniej typu od tego dnia nie jem słodyczy, i trwam w tym np. miesiąc po czym eliminuję słone przekąski (parówki w cieście, czipsy itp) i tak kro po kroku wyrabiam dobre nawyki żywieniowe. Treningi tam samo z miesiąca na miesiąc dokładałem nowe ćwiczenia, zwiększałem ciężar czy liczbę powtórzeń. Skupiłem się na kontroli, aby trzymać się założeń i nawet nie wiem kiedy spodnie stały się za luźne, a dawne ubrania znowu mogłem założyć. Przez pierwsze 3 miesiące trzymałem się twardo założeń, aby utrwalić w sobie pewne nawyki. Dopiero później pozwoliłem sobie na więcej podczas ważnych uroczystości (urodziny, święta). Dla mnie zbawienne okazało się skupienie się na robieniu tego co trzeba a nie na mierzeniu i wypatrywaniu efektów. Bo łatwiej zmotywować się stwierdzeniem ale dzisiaj dałem czadu na siłce i michę trzymałem jestem najlepszy niż ech taki wycisk sobie dałem michę trzymam a efektów ni ma. One będą ale za tydzień albo dwa.
Czasami okazuje się że to czego wydajemy się być pewni że jest naszym celem jest tylko wmówionym nam czy sprytnie przemyconym planem innych ludzi: członków rodziny, znajomych czy też ludzi którzy tego ''naszego'' celu chcą osiągnąc jakieś korzyści i ten cel wcale nie jest nasz a nam samym tak naprawdę wcalę na nim nie zależy.
Ktoś całe życie ciężko pracował, ale jego praca nie została doceniona przez innych, ani słownie, ani finansowo, mimo że osiągnął bardzo wysoki poziom w swojej pracy, widzi to porównując się z innymi, ale efekty jego pracy nikogo nie interesują. Ten człowiek budzi się po 40-stce, dostrzega, że całe życie poświęcił się pracy, przez pracę nie miał czasu na życie prywatne, na rozwijanie relacji z innymi, nie założył rodziny, nie ma przyjaciół. Dostrzega swoje życie jak porażkę. Zmarnowane życie.
Idealny filmik na ten moment dla mnie... Zawsze uważam z założenia na samym początku, że coś nie jest dla mnie i na pewno mi się nie uda dlatego nadal nie wiem którą drogą mam iść i co wybrać bo na każdym kierunku studiów zakładam że sobie nie poradzę. Taki cichy chamski głos mówiący że jestem zerem i do niczego się nie nadaje nie może dać mi spokoju. Mam niskie poczucie własnej wartości. Każdy publiczny wstęp powoduje u mnie jąkanie i szybką nie zrozumiałą mowę. A przecież w dużej części w większości prac zdolność wypowiedzenia się ma kluczową wartość. Ale dzięki za ten filmik mam nadzieję że dokonam zmiany gdy poczuję że to jest ten moment by wygrać z samą sobą i przełamać limity w mojej głowie.
bardzo dobry film wydaje mi się że ja już wiem czego chce może nie jest to jakiś wygórowany cel ale chce być po prostu dobrym człowiekiem dla siebie i dla moich bliskich :)
Ciekawy materiał, jakiś największy wniosek który mi się nasunął to fakt, że niepowodzenie jest po prostu rzeczą ludzką, czymś naturalnym. Mnie się łatwiej żyje od kąd porażkę traktuje jako lekcje która może wnieść cenne informacje. Pozdrawiam
hej. Twoje filmy są swietne , dziękuję ze poświęcasz na nie swój czas i dzielisz się z nami tymi informacjami. Mam pytanko, jak znaleźć dobrego psychoterapeutę? na co zwracać uwagę przy wyborze? Mam pewne obawy by rozpocząć jakakolwiek terapie bo mam wrażenie ze Ci ludzie zamiast mi pomoc to obchodzić ich będą tylko pieniądze za wizyty które koniec końców mi nie pomogą, ta myśl jest tak silna ze demotywuje mnie do ruszenia do przodu z tym aspektem ehh Proszę o odpowiedz
Tak, myślę że umiemy samych siebie oszukiwać i usilinie coś wypierać z pola widzenia naszej świadomości. Ale nie o tym chciałbym pisać. Ani o tym, ani o tematcie odcinka. Tyle tylko że obecnie nie za bardzo mam czas na coś co by było przemyślane. Myślę że potrzebujemy w społeczeństwie zdecydowanych, pewnych siebie, nie zakompleksionych, umiejących myśleć mężczyzn. A jak trzeba to nawet pobrudzić sobie ręce. Może później napiszę. A co do moich celów? Po operacji w szpitalu wysypało mi się trochę spraw. Żyje w dość spartańskich warunach. Niedługo elektrownia zdejmie mi licznik i generalnie przez dłuższy czas będę funkcjonować na granicy przetrwania i egzystencji. W takiej sytuacji niewiele celów, planów czy założeń może mieć jakikolwiek sens. Pasje? Zainteresowania? Jakie zainteresowania...
Twój materiał pojawił się w ciekawym momencie mojego życia, kiedy wiem czego chcę (dopiero po skończeniu 40 😁) tylko muszę to osiągnąć 🙂 a droga do tego jest niełatwa. Choć może odpowiednio zaplanowana, mniej upierdliwa? 🤔 Dzięki za wartościowy materiał 👍🏻 A w momentach zwątpienia pokrzepiam się powiedzeniem Cher (tak, tej Cher), która usłyszała to od swojej matki : jeśli coś nie będzie ważne za 5 lat, to w istocie jest nieważne. Pozdrawiam
ciekawy material, zreszta jak zawsze. Chcialbym polecic panu film pt. Mr Glass ogolnie to cala trylogie czyli jeszcze niezniszczalny i split . Ogolnie mozna ogladac te filmy osobno i nie po kolei ale jestem ciekawy Pana opinii , recenzji wlasnie Mr Glass. Ten film i split wlasnie nawiazuja troche do psychologii . Osobiscie uwazam ze w tym filmie cos jest, kiedys zdiagnozowano mi CHAD pozniej okazalo sie ze diagnoza byla mylna i ze to border a kilka lat pozniej i ta diagnoza okazala sie bledna , okazalo sie , ze jestem ponadprzecietnie inteligentny , ze jestem geniuszem co mam na papierze( nwm co za debil wzial mnie za geniusza ale lubie jak ktos robi gale mojemu ego xd ) . Po obejrzeniu tego filmu zrodzilo sie pytanie w mojej glowie. Czy choroba psychiczna czy zaburzenie osobowosci moze sie przerodzic w cos innego, czy moze dac jakies dodatkowe zdolnosci lub wyostrzyc te co mamy jesli ja jakby opanujemy, pokonamy jej trudnosci? Zastanawia mnie do tej pory czy mialem tego bordera i przerodzilo sie to w pewnego rodzaju geniusz czy moze diagnoza byla bledna i bylem niezrozumianym "geniuszem"(ten cudzyslow jest dlatego ze nie czuje sie wcale geniuszem wrecz przeciwnie) :D ? No bo np slepi maja wyostrzony sluch ... . Pewnie Pan oleje ten komentarz ale serio jestem ciekaw opini psychologa ;) . Od pazdziernika bede zaczynal studia , dostalem bardzo wysokie stypendium/dofinanosowanie(nwm jak to nazwac) i mysle o psychologii albo zarzadzaniu . Jeszcze chcialbym podziekowac za te filmiki pomogly mi zrozumiec siebie w jakims stopniu . Pozdrawiam
Samooczyszczenie? Mogę się mylić, ale moja pani profesor na biologii mówiła, że od oczyszczania organizmu z toksyn to jest choćby taka wątroba, a nie żadne głodówki 😅 Fundowanie tak dużego stresu dla organizmu głodówką jest moim zdaniem straszne... Znam osobiście kilka osób, które po takich "zabiegach" skończyły z zaburzeniami odżywiania :( Naprawdę polecam poczytać trochę więcej o takich "detoksach" z różnych źródeł, zwłaszcza może takich bardziej popartych rzetelnymi badaniami. Oczywiście niczego nie narzucam, zrobisz wedle swojej woli 😃 Ale w internecie jest teraz tyle śmieciowych informacji, że chyba każdemu z nas trudno się czasem połapać w tym, co jest prawdziwe, a co nie. Pozdrawiam Cię serdecznie i życzę powodzenia w podjęciu odpowiedniej dla Ciebie decyzji! :)
Zaczęli od straszenia i teraz idzie im jak po maśle. Ludzie są strasznie zafiksowani. Szczepią się na potęgę. A życia zabezpieczyć się nie da. Niestety, kto chce zachować życie za wszelką cenę tylko sobie szkodzi.
Zawsze mam mnóstwo pomysłów, ale mam problem z kończeniem. Im bliżej realizacji celu tym bardziej mi nie nie chce i szukam wymówek lub zawsze są inne priorytety. To właśnie jest samo sabotaż
@@CzowiekAbsurdalny Byłoby słyszalne gdyby trochę inaczej ułożyć usta... Nie odbieraj tego jako "przyczepkę', Łukasz. To było wyłącznie z dobrego serca i z sympatii. Pozdrawiam Cię. P.S. Muszę podkreślić że, poza tymi końcówkami "-om", Twoja dykcja jest nienaganna. Zastanawiam się skąd się to bierze. Bo chyba nie mówisz tak od dzieciństwa... Kiedyś takie wymawianie końcówek było rzadkością, a dziś jest prawie powszechne. Jedni powtarzają po drugich jak papugi...
@@CzowiekAbsurdalny Polecam Ci kanał "Mówiąc Inaczej". Jest tam dużo bardzo pouczających filmików. 😊 Oto jeden przykład: th-cam.com/video/zH2TjYL5_Zs/w-d-xo.html Pozdrawiam. 🍀
Złapałem się na tym, że zaczynam przewijać wszystkie Twoje nowe odcinki, bo każden jeden ostatnio ma wydźwięk negatywny. Co Ty na to, żeby poruszyć temat psychologii pozytywnej?
A co w przypadku gdy mamy wyćwiczone jakieś działanie i mimo praktyki zdarzają się błędy? Np w grze na instrumencie.. mimo wielu powtórzeń jednego utworu zdarzają sie pomyłki...
A co z ludźmi którzy mają odwrotnie? Wszystko w sumie co chce to mam lub mogę mieć i tak trochę dziwne to jest, większą frajda jest z obierania nowego celu i drogi do niego niż jego osiągnięcie.
Dzieki za ciekawy filmik. Lubie Cie sluchac i Twojej filozofi, przemyslen. Nawiazujac do sukcesu wg. Jordana Petersona do sukcesu jest potrzebna sumiennosc i inteligencja. Mysle, ze wytrwalosc to innymi slowy mozna uznac jako sumiennosc, a skoro juz zaczepilem o ten wyraz to z couchingowej ,, gadki" jedno co zostalo mi na bardzo dlugo to powiedzenie ,, Nie ustane w moich dzialaniach ukierunkowanych na moj cel do puki sam nie uznam ze jestem zadowolony z rezultatow tych dzialan". Ogladam Cie w praktycznie kazdym wrzuconym filmiku i czasem widze, ze mimo baaaardzo wysokiego poziomu znajomosci jak dziala czlowiek niekiedy miewasz serie ,, slabszych" jak na Ciebie wrzutek- tak jakbys schodzil na drabince szczebelek nizej. Ostatnie kilka (jakies 2 lub 3) wlasnie powoduja u mnie takie wrazenie. Jednakze jestes super, wiesz o tym :) Pozdrawiam Arkadiusz
@@hannamierzejewska4112 a co to haniu oficjalny portal ze mam o ortografie dbac. Koniec dyskusji z toba bo nie chce byc oceniany przez ciebie. Wszystkiego dobrego
@@HighAngel Nawzajem. Dobrze jest dbać o ortografię i nie tylko, na wszystkich portalach w jednakowy sposób. Inaczej wychodzi się na osobę dwulicową. Mówię tak ogólnie- nie musisz brać tego do siebie. Pozdrawiam.
Podobno najtrudniej sie dowiedziec czego tak naprawde chcemy .Upadac tez trzeba do przodu . Ale chyba najwazniejsze jest ,zeby sie skoncentrowac .A z wytrwaloscia jest tak;sprobuj raz ,potem drugi , moze trzeci ,ale pozniej przestan robic z siebie idiote .
Gdybyśmy wiedzieli, dlaczego nam się nie udaje, to by się nam udawało. Ale nie wiemy i nie ma recept na tego typu problemy. Problem jest w tym, że tego typu wywody typu "weź pigułkę psychologiczną" i będzie super, nic nie dają i nic nie wnoszą. Absurdalne naprawdę. Poza reklamą własnej osoby i uczelni, na której się wykłada.
A ja jednak uparcie uważam, że bardzo często dobrze wiemy co mamy robić, albo przynajmniej wiemy co powinniśmy zrobić żeby się dowiedzieć, ale tego nie robimy. Myślę, że to może być bardzo bolesna prawda ale warto się z nią zmierzyć, polecam 😉
@@CzowiekAbsurdalny Drogi Absurdalny, ja nie mam problemu z niemożnością zrobienia tego, czego chcę. A piszę pod Twoimi programami, których jest ostatnio wysyp, bo widzę, ile warte są różne psychologiczne teorie, zwłaszcza te z pseudonaukowego kręgu psychoanalizy. Nie są warte nic - dlatego też mamy na ten sam problem dziesiątki rozwiązań i różnych terapii. Skoro jest tyle rozwiązań, czasami sprzecznych ze sobą, oznacza to, że tak naprawdę nie ma żadnego rozwiązania. A mnie zastanawia jedno i polecam zastanowienie się nad poniższym zagadnieniem - wielu młodych ludzi podejmuje ważne życiowe decyzje na przykład na podstawie prezentowanych przez Ciebie freudowskich bzdur lub innych podobnych wyssanych z palca teorii. Nie obawiasz się, że mogą zniszczyć sobie życie, bo Ty chcesz rozwijać kanał i brylować na TH-cam? Może omów książki "Freud oceniony", "House of Cards" (autor Robyn Dawes), "Zakazana psychologia" czy "50 wielkich mitów psychologii popularnej". W tej ostatniej znajdziesz odniesienie do wielu Twoich programów - propagujesz często mity, a nie wiedzę.
@@hamradiofiles2049 Rozwiązań jest wiele i każde jest uniwersalne nie na każdego może działać bo życie jest skonstruowane w ten sposób by osiągnąć dane cele nie ma jednego sposobu nigdy nie było jednego sposobu a jest wiele sposobów. W muzyce nie masz jednego sposobu na osiągnięcie dobrze zbalansowanego dźwięku jest ich wiele jest wiele różnych wtyczek instrumentów i różnych programów nie każdy używa takiego samego programu każdy używa różnych programów różnych wtyczek różnych instrumentów a jednak są w stanie osiągnąć tą samą jakość brzmienia.
![[MV] A leap of faith...ความเชื่อใจครั้งสุดท้าย (From "Petrichor the series")](http://i.ytimg.com/vi/U1piZH2CNXA/mqdefault.jpg)
Warto też wziąć pod uwagę możliwość, że nie udaje nam się dlatego, że mamy wykształcony w sobie silny autokrytycyzm. Za tym idzie również perfekcjonizm, przez który możemy rezygnować po każdej sytuacji, która odbieramy jako "błąd", bądź "porażkę". Przynajmniej sam znam to z własnego doświadczenia.
Albo nadmierny optymizm lub narcyzm
Myślę, że bardzo ważni są też ludzie w naszym otoczeniu w myśl zasady
"Ludzie którymi się otaczasz określają Twój poziom sukcesu lub niepowodzenia" J.M Parzydlo.
Nie wiem czego chce, ale wiem już czego nie chcę
Tej roboty, w której musisz umieć excel?
Nie wystarczy wiedzieć czego nie chcesz, poznaj naprawdę siebie, dowiedz się kim jesteś, a dowiesz się czego chcesz. Pozdrawiam
Porażki to moja specjalność, aż sama siebie się boję.
Dziękuję za to, że nagrywasz. Podziwiam to, jak łączysz trudne doświadczenia z inteligencją i wiedza. Pomaga to mi zintegrować własne doświadczenia. Dziękuję, że jesteś.
*6 rano
>o dzisiaj mam plan sie zabić
*jadza do korpo
*12 godzin w korpo
*jazda do domu
>ehh przełożę to na jutro dzisiaj jestem zbyt zmęczony
Bardzo dobry odcinek, zdecydowanie o mnie, z drugiej strony jest takie powiedzenie- nie popełnia błędów tylko ten, co nic nie robi, albo inne- dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą. Ja staram się postępować wg tych przysłów, a porażki, błędy, niepowodzenia są wg mnie wpisane w ludzką naturę, po prostu, były, są i będą.
A akurat wczoraj uświadomiłam sobie, że przechodzę męczarnie na ostatnim semestrze magisterki, bo wcale nie są dla mnie te studia ważne i chciałam nimi zapchać dziurę 😁 No ale cóż, jak zwykle - dokończę bo głupio odpuścić na ostatniej prostej...
Może to kogoś zdziwi, ale dość skutecznym sposobem na zredukowanie niepowodzeń jest nie zakładanie z góry sukcesu podejmując dane przedsięwzięcie. Przesadna pewność siebie (odrealniona) zwiększa ryzyko porażki i sprawia, że ludzie bardziej cierpią porażkę ponosząc. Najlepsze jest podejście neutralne.
dopóki walczysz jesteś zwycięzcą, na jednej z kartek napisałem kiedyś "Wałcz dopóki jesteś sliny, a kiedy Będziesz słaby, będą za Ciebie walczyły Twoje zwycięstwa"
bzdura, czas weryfikuje wszystko to okrutny władca, przed 30 myślisz, że wszystko jeszcze przed tobą, po trzydziestce czujesz już, że twój czas minął, po prostu sens ma to co jest zgrane i zsynchronizowane z zegarem biologicznym oraz normami kulturowymi związanymi z wiekiem (stąd powiedzenie duch czasu, każdy wiek ma swoje prawa), gdyż metryki oszukać nie można, czas leci i możesz coraz mniej z tego co najbardziej w życiu się liczy, a co robi się w magicznej dekadzie miedzy 20 a 30 rokiem życia. Po 30 następuje pierwsze brutalne zderzenie z poczuciem przegranego życia.
@@PominReklamy muszę to sobie przypominać codziennnie, to może w końcu wezmę się w garść i przestanę marnotrawić zycie
@@PominReklamy o czym ty mowisz ? Porownaj ludzi urodzonych w latach 60 do ludzi urodzonych w 80 lub 90.
Całkiem inni ludzie. Jak porównuje moich rodzicow do mnie, oni w moim wieku byli inni. Cale pokolenie bylo inne.
Przyznaj się, życie cie rozczarowało. Żona rozczarowała? Dzieci też? Koledzy i społeczeństwo ..... Co takiego bylo tą ścianą z jaką sie zderzyłes po 30-ce ?
@@memyselfi1539 dlaczego porównujesz ludzi z lat 60 z tymi z 80. porównuj między sobą rówieśników, są różni, a jeśli tak to ktoś kto negatywnie w obiektywnym ogólnym oraz subiektywnym własnym odczuciu odstaje to grupa zalicza się czy to w ogólnym postrzeganiu czy własnym do przegranych życiowych, czy z własnej winy czy nie to już inna sprawa, przegrany może nie czuć się przegrany ale nim może być i tak być postrzegany, ale może też czuć się przegrany i tak też go postrzegają inni, nikt nikomu nic mówić i zdradzać nie musi
@@PominReklamy Ja słyszałem od wielu ludzi że dopiero po 30 odżyli, bo w końcu uznali ze nic nie muszą.
O super że dodałeś filmik , idealnie na wieczór do herbatki😁
Albo.innego płynu
@@zofiazofia3090Luggolã
Oj wiele jest powodów takiej porażki; mnóstwo osób choćby, gdzieś tam podświadomie, wmawia sobie tę porażkę, są pesymistami lub mają niską samoocenę... Inni postępują wręcz na odwrót - próbują udowodnić za wszelką cenę sobie czy też otoczeniu, że ze wszystkim poradzą sobie sami, nie chcą prosić o pomoc, za dużo biorą na swoje barki, no i się nie udaje.
Dla mnie bardzo ciekawa jest kwestia tego, jak powinna wyglądać praca nad realizacją naszych celów w nieco gorszych dla nas w życiu momentach; bo zdaje się, że wygląda to bardzo różnie - dla jenych lepiej będzie na chwilę oderwać się wtedy od pracy i psychicznie jakoś odpocząć, a u innych może to wyglądać wręcz na odwrót. Sama mogę być jednym z wielu przykładów; właśnie wczoraj miałam niewielkie załamanie i to właśnie skupienie się przez pewien czas na rzeczy, nad którą od paru miesięcy pracuję, pomogło mi odwrócić uwagę od wczorajszych wydarzeń i emocji, które mi przyniosły. Chyba nie ma na to jednego sposobu? Bo znowu jak ktoś będzie się zmuszał do czegoś, kiedy akurat nie daje rady temu podołać, może spowodować, że szybko zrezygnuje z tego, co na początku chciał.
Chcialem napisac moje realia w tej kwestii, to że unikam stawiania sobie celow...... ale najlepiej wytlumaczyc to tak ze nie dokończyłbym to robić wiec porzucam ten zamiar.
Wyjatkow trafny temat dla mnie na dzis. Dziekuje🙂
Dodam tylko od siebie, że bardzo często wprowadzamy a dużo zmian w tym samym czasie, przez co czujemy zbyt duży dyskomfort co skutkuje poddawaniem się. Warto też bardziej skupiać się na drodze niż na celu, bo łatwiej kontrolować dzienny postęp. Kilka razy próbowałem zmienić swoją sylwetkę, ale zawsze kończyło się to marnymi efektami, albo staniem w miejscu. Dopiero z czasem zrozumiałem, że najlepiej skupić się na wykonaniu dziennych zadań (dieta, trening), a zmiany wprowadzać wolniej typu od tego dnia nie jem słodyczy, i trwam w tym np. miesiąc po czym eliminuję słone przekąski (parówki w cieście, czipsy itp) i tak kro po kroku wyrabiam dobre nawyki żywieniowe. Treningi tam samo z miesiąca na miesiąc dokładałem nowe ćwiczenia, zwiększałem ciężar czy liczbę powtórzeń. Skupiłem się na kontroli, aby trzymać się założeń i nawet nie wiem kiedy spodnie stały się za luźne, a dawne ubrania znowu mogłem założyć. Przez pierwsze 3 miesiące trzymałem się twardo założeń, aby utrwalić w sobie pewne nawyki. Dopiero później pozwoliłem sobie na więcej podczas ważnych uroczystości (urodziny, święta). Dla mnie zbawienne okazało się skupienie się na robieniu tego co trzeba a nie na mierzeniu i wypatrywaniu efektów. Bo łatwiej zmotywować się stwierdzeniem ale dzisiaj dałem czadu na siłce i michę trzymałem jestem najlepszy niż ech taki wycisk sobie dałem michę trzymam a efektów ni ma. One będą ale za tydzień albo dwa.
Czasami okazuje się że to czego wydajemy się być pewni że jest naszym celem jest tylko wmówionym nam czy sprytnie przemyconym planem innych ludzi: członków rodziny, znajomych czy też ludzi którzy tego ''naszego'' celu chcą osiągnąc jakieś korzyści i ten cel wcale nie jest nasz a nam samym tak naprawdę wcalę na nim nie zależy.
Ktoś całe życie ciężko pracował, ale jego praca nie została doceniona przez innych, ani słownie, ani finansowo, mimo że osiągnął bardzo wysoki poziom w swojej pracy, widzi to porównując się z innymi, ale efekty jego pracy nikogo nie interesują. Ten człowiek budzi się po 40-stce, dostrzega, że całe życie poświęcił się pracy, przez pracę nie miał czasu na życie prywatne, na rozwijanie relacji z innymi, nie założył rodziny, nie ma przyjaciół. Dostrzega swoje życie jak porażkę. Zmarnowane życie.
Współczuję
Idealny filmik na ten moment dla mnie... Zawsze uważam z założenia na samym początku, że coś nie jest dla mnie i na pewno mi się nie uda dlatego nadal nie wiem którą drogą mam iść i co wybrać bo na każdym kierunku studiów zakładam że sobie nie poradzę. Taki cichy chamski głos mówiący że jestem zerem i do niczego się nie nadaje nie może dać mi spokoju. Mam niskie poczucie własnej wartości. Każdy publiczny wstęp powoduje u mnie jąkanie i szybką nie zrozumiałą mowę. A przecież w dużej części w większości prac zdolność wypowiedzenia się ma kluczową wartość. Ale dzięki za ten filmik mam nadzieję że dokonam zmiany gdy poczuję że to jest ten moment by wygrać z samą sobą i przełamać limity w mojej głowie.
bardzo dobry film wydaje mi się że ja już wiem czego chce może nie jest to jakiś wygórowany cel ale chce być po prostu dobrym człowiekiem dla siebie i dla moich bliskich :)
Tylko dla siebie wystarczy🙃
świetny kanał , jestem już tutaj stałym gościem :) instagram również obserwuję :) przesyłam pozdrowienia
Ja też
Ciekawy materiał, jakiś największy wniosek który mi się nasunął to fakt, że niepowodzenie jest po prostu rzeczą ludzką, czymś naturalnym. Mnie się łatwiej żyje od kąd porażkę traktuje jako lekcje która może wnieść cenne informacje. Pozdrawiam
Dziękuję za wspaniały odcinek, pozdrawiam i nie mogę doczekać się następnych. :)
Wiele osób się poddane po krótkim czasie. A ci którym się udało często dlatego bo mogli i szli dalej.
Ja nie wiem czego chcę, nie umiem znaleźć celu na teraz i na przyszłość....
Rób to co kochasz i ucz się tego co ci łatwo przychodzi
Moim celem, jest obecnie spokojnie żyć po mega toksycznym związku, bardzo męczącym i wyniszczającym ..
Mam 17 lat i również.
Ja tez nie wiem I nie umiem znaleźć celu... 😔
Żyj dla siebie, rób to, co kochasz i myśl, jak na tym zarabiać
hej. Twoje filmy są swietne , dziękuję ze poświęcasz na nie swój czas i dzielisz się z nami tymi informacjami. Mam pytanko, jak znaleźć dobrego psychoterapeutę? na co zwracać uwagę przy wyborze? Mam pewne obawy by rozpocząć jakakolwiek terapie bo mam wrażenie ze Ci ludzie zamiast mi pomoc to obchodzić ich będą tylko pieniądze za wizyty które koniec końców mi nie pomogą, ta myśl jest tak silna ze demotywuje mnie do ruszenia do przodu z tym aspektem ehh Proszę o odpowiedz
Tak, myślę że umiemy samych siebie oszukiwać i usilinie coś wypierać z pola widzenia naszej świadomości.
Ale nie o tym chciałbym pisać.
Ani o tym, ani o tematcie odcinka.
Tyle tylko że obecnie nie za bardzo mam czas na coś co by było przemyślane.
Myślę że potrzebujemy w społeczeństwie zdecydowanych, pewnych siebie, nie zakompleksionych, umiejących myśleć mężczyzn.
A jak trzeba to nawet pobrudzić sobie ręce.
Może później napiszę.
A co do moich celów?
Po operacji w szpitalu wysypało mi się trochę spraw.
Żyje w dość spartańskich warunach.
Niedługo elektrownia zdejmie mi licznik i generalnie przez dłuższy czas będę funkcjonować na granicy przetrwania i egzystencji.
W takiej sytuacji niewiele celów, planów czy założeń może mieć jakikolwiek sens.
Pasje?
Zainteresowania?
Jakie zainteresowania...
DZIĘKI CI ZA TEN FILM ale to już jutro obejrzę bo sprawdzian uwalę
Myślę że najważniejszy jest FOCUS
Dziękuję za ten film.
Twój materiał pojawił się w ciekawym momencie mojego życia, kiedy wiem czego chcę (dopiero po skończeniu 40 😁) tylko muszę to osiągnąć 🙂 a droga do tego jest niełatwa. Choć może odpowiednio zaplanowana, mniej upierdliwa? 🤔
Dzięki za wartościowy materiał 👍🏻
A w momentach zwątpienia pokrzepiam się powiedzeniem Cher (tak, tej Cher), która usłyszała to od swojej matki : jeśli coś nie będzie ważne za 5 lat, to w istocie jest nieważne.
Pozdrawiam
jestem niezmiernie ciekawa tematu retroactive jealousy. taka propozycja na temat odcinka
ciekawy material, zreszta jak zawsze. Chcialbym polecic panu film pt. Mr Glass ogolnie to cala trylogie czyli jeszcze niezniszczalny i split . Ogolnie mozna ogladac te filmy osobno i nie po kolei ale jestem ciekawy Pana opinii , recenzji wlasnie Mr Glass. Ten film i split wlasnie nawiazuja troche do psychologii . Osobiscie uwazam ze w tym filmie cos jest, kiedys zdiagnozowano mi CHAD pozniej okazalo sie ze diagnoza byla mylna i ze to border a kilka lat pozniej i ta diagnoza okazala sie bledna , okazalo sie , ze jestem ponadprzecietnie inteligentny , ze jestem geniuszem co mam na papierze( nwm co za debil wzial mnie za geniusza ale lubie jak ktos robi gale mojemu ego xd ) . Po obejrzeniu tego filmu zrodzilo sie pytanie w mojej glowie. Czy choroba psychiczna czy zaburzenie osobowosci moze sie przerodzic w cos innego, czy moze dac jakies dodatkowe zdolnosci lub wyostrzyc te co mamy jesli ja jakby opanujemy, pokonamy jej trudnosci? Zastanawia mnie do tej pory czy mialem tego bordera i przerodzilo sie to w pewnego rodzaju geniusz czy moze diagnoza byla bledna i bylem niezrozumianym "geniuszem"(ten cudzyslow jest dlatego ze nie czuje sie wcale geniuszem wrecz przeciwnie) :D ? No bo np slepi maja wyostrzony sluch ... . Pewnie Pan oleje ten komentarz ale serio jestem ciekaw opini psychologa ;) . Od pazdziernika bede zaczynal studia , dostalem bardzo wysokie stypendium/dofinanosowanie(nwm jak to nazwac) i mysle o psychologii albo zarzadzaniu . Jeszcze chcialbym podziekowac za te filmiki pomogly mi zrozumiec siebie w jakims stopniu . Pozdrawiam
Warto obejrzec!
Podziwiam Cię 🖐 JESTEŚ liderem na YT
Ale ja umiem realizować swoje założenia tylko nie umiem ich zrealizować do końca ;)
Kurde takiego info mi było trzeba !
Dyscyplina jest mi potrzebna do głodówek 15 dniowych polecam następuje samoczyszczenie organizmu☀️
Samooczyszczenie? Mogę się mylić, ale moja pani profesor na biologii mówiła, że od oczyszczania organizmu z toksyn to jest choćby taka wątroba, a nie żadne głodówki 😅 Fundowanie tak dużego stresu dla organizmu głodówką jest moim zdaniem straszne... Znam osobiście kilka osób, które po takich "zabiegach" skończyły z zaburzeniami odżywiania :( Naprawdę polecam poczytać trochę więcej o takich "detoksach" z różnych źródeł, zwłaszcza może takich bardziej popartych rzetelnymi badaniami. Oczywiście niczego nie narzucam, zrobisz wedle swojej woli 😃 Ale w internecie jest teraz tyle śmieciowych informacji, że chyba każdemu z nas trudno się czasem połapać w tym, co jest prawdziwe, a co nie. Pozdrawiam Cię serdecznie i życzę powodzenia w podjęciu odpowiedniej dla Ciebie decyzji! :)
po co iść na zarządzanie skoro w Polsce specjalistów od zarządzania mamy na 30 lat do przodu ?
poproszę o więcej literatury
Ciekawy , fajny Kanał
Zaczęli od straszenia i teraz idzie im jak po maśle. Ludzie są strasznie zafiksowani. Szczepią się na potęgę. A życia zabezpieczyć się nie da. Niestety, kto chce zachować życie za wszelką cenę tylko sobie szkodzi.
Super
Zawsze mam mnóstwo pomysłów, ale mam problem z kończeniem. Im bliżej realizacji celu tym bardziej mi nie nie chce i szukam wymówek lub zawsze są inne priorytety. To właśnie jest samo sabotaż
"Zarządzanie zmianom" to brzmi bardzo nowocześnie!
Oczywiście powinno być słyszalne "ą", choć i hiperpoprawność ludzie potrafią się przyczepić. W każdym razie gratuluję spostrzegawczości! 😄
@@CzowiekAbsurdalny
Byłoby słyszalne gdyby trochę inaczej ułożyć usta...
Nie odbieraj tego jako "przyczepkę', Łukasz. To było wyłącznie z dobrego serca i z sympatii.
Pozdrawiam Cię.
P.S. Muszę podkreślić że, poza tymi końcówkami "-om", Twoja dykcja jest nienaganna. Zastanawiam się skąd się to bierze. Bo chyba nie mówisz tak od dzieciństwa... Kiedyś takie wymawianie końcówek było rzadkością, a dziś jest prawie powszechne. Jedni powtarzają po drugich jak papugi...
@@CzowiekAbsurdalny
Polecam Ci kanał "Mówiąc Inaczej".
Jest tam dużo bardzo pouczających filmików. 😊
Oto jeden przykład:
th-cam.com/video/zH2TjYL5_Zs/w-d-xo.html
Pozdrawiam. 🍀
ERIŚ!!!
Złapałem się na tym, że zaczynam przewijać wszystkie Twoje nowe odcinki, bo każden jeden ostatnio ma wydźwięk negatywny.
Co Ty na to, żeby poruszyć temat psychologii pozytywnej?
A co w przypadku gdy mamy wyćwiczone jakieś działanie i mimo praktyki zdarzają się błędy? Np w grze na instrumencie.. mimo wielu powtórzeń jednego utworu zdarzają sie pomyłki...
A jak rozpoznać czy cel jest dla nas osiągalny?
A co z ludźmi którzy mają odwrotnie? Wszystko w sumie co chce to mam lub mogę mieć i tak trochę dziwne to jest, większą frajda jest z obierania nowego celu i drogi do niego niż jego osiągnięcie.
Gdzie można obejrzeć odcinek z Janem Blachowicz em?
Koxxx
A jak taki autosabotaz pokonać?
Dzieki za ciekawy filmik. Lubie Cie sluchac i Twojej filozofi, przemyslen.
Nawiazujac do sukcesu wg. Jordana Petersona do sukcesu jest potrzebna sumiennosc i inteligencja.
Mysle, ze wytrwalosc to innymi slowy mozna uznac jako sumiennosc, a skoro juz zaczepilem o ten wyraz to z couchingowej ,, gadki" jedno co zostalo mi na bardzo dlugo to powiedzenie ,, Nie ustane w moich dzialaniach ukierunkowanych na moj cel do puki sam nie uznam ze jestem zadowolony z rezultatow tych dzialan".
Ogladam Cie w praktycznie kazdym wrzuconym filmiku i czasem widze, ze mimo baaaardzo wysokiego poziomu znajomosci jak dziala czlowiek niekiedy miewasz serie ,, slabszych" jak na Ciebie wrzutek- tak jakbys schodzil na drabince szczebelek nizej. Ostatnie kilka (jakies 2 lub 3) wlasnie powoduja u mnie takie wrazenie.
Jednakze jestes super, wiesz o tym :)
Pozdrawiam
Arkadiusz
Dopóty dzban wodę nosi, dopóki mu się ucho nie urwie.
Zagadkami opowiadasz. Co czujesz tak naprawdę?
@@HighAngel Czuję ciarki na widok błędów ortograficznych. Z mojej strony był to odruch bezwarunkowy bez cienia tajemniczych intencji.
@@hannamierzejewska4112 a co to haniu oficjalny portal ze mam o ortografie dbac. Koniec dyskusji z toba bo nie chce byc oceniany przez ciebie. Wszystkiego dobrego
@@HighAngel Nawzajem. Dobrze jest dbać o ortografię i nie tylko, na wszystkich portalach w jednakowy sposób. Inaczej wychodzi się na osobę dwulicową. Mówię tak ogólnie- nie musisz brać tego do siebie. Pozdrawiam.
Sekretem jest to, że nie ma sekretów.
Magii nie ma.
👍👍👍
Mi w jezdziectwie gdyz jestem za duzy :( na basenie
Co za ironia. Akurat jutro zdaję egzamin na prawo jazdy... Znowu...
Powodzenia 😊
I jak poszło?
@@labetterave7172 Buuu... Nie poszło 😔 Następnym
Podobno najtrudniej sie dowiedziec czego tak naprawde chcemy .Upadac tez trzeba do przodu . Ale chyba najwazniejsze jest ,zeby sie skoncentrowac .A z wytrwaloscia jest tak;sprobuj raz ,potem drugi , moze trzeci ,ale pozniej przestan robic z siebie idiote .
Dużo reklam 😢
02:07 zaczyna
ja sie boje nowego pisowskiego ładu
Ja też
Gdybyśmy wiedzieli, dlaczego nam się nie udaje, to by się nam udawało. Ale nie wiemy i nie ma recept na tego typu problemy. Problem jest w tym, że tego typu wywody typu "weź pigułkę psychologiczną" i będzie super, nic nie dają i nic nie wnoszą. Absurdalne naprawdę. Poza reklamą własnej osoby i uczelni, na której się wykłada.
A ja jednak uparcie uważam, że bardzo często dobrze wiemy co mamy robić, albo przynajmniej wiemy co powinniśmy zrobić żeby się dowiedzieć, ale tego nie robimy. Myślę, że to może być bardzo bolesna prawda ale warto się z nią zmierzyć, polecam 😉
@@CzowiekAbsurdalny Drogi Absurdalny, ja nie mam problemu z niemożnością zrobienia tego, czego chcę. A piszę pod Twoimi programami, których jest ostatnio wysyp, bo widzę, ile warte są różne psychologiczne teorie, zwłaszcza te z pseudonaukowego kręgu psychoanalizy. Nie są warte nic - dlatego też mamy na ten sam problem dziesiątki rozwiązań i różnych terapii. Skoro jest tyle rozwiązań, czasami sprzecznych ze sobą, oznacza to, że tak naprawdę nie ma żadnego rozwiązania. A mnie zastanawia jedno i polecam zastanowienie się nad poniższym zagadnieniem - wielu młodych ludzi podejmuje ważne życiowe decyzje na przykład na podstawie prezentowanych przez Ciebie freudowskich bzdur lub innych podobnych wyssanych z palca teorii. Nie obawiasz się, że mogą zniszczyć sobie życie, bo Ty chcesz rozwijać kanał i brylować na TH-cam?
Może omów książki "Freud oceniony", "House of Cards" (autor Robyn Dawes), "Zakazana psychologia" czy "50 wielkich mitów psychologii popularnej". W tej ostatniej znajdziesz odniesienie do wielu Twoich programów - propagujesz często mity, a nie wiedzę.
@@hamradiofiles2049 Rozwiązań jest wiele i każde jest uniwersalne nie na każdego może działać bo życie jest skonstruowane w ten sposób by osiągnąć dane cele nie ma jednego sposobu nigdy nie było jednego sposobu a jest wiele sposobów.
W muzyce nie masz jednego sposobu na osiągnięcie dobrze zbalansowanego dźwięku jest ich wiele jest wiele różnych wtyczek instrumentów i różnych programów nie każdy używa takiego samego programu każdy używa różnych programów różnych wtyczek różnych instrumentów a jednak są w stanie osiągnąć tą samą jakość brzmienia.