The Hunchback of Notre Dame - The bells of Notre Dame - Greek

This is the soundtrack version of the song "Στα σκαλιά της Παναγιάς", performed by Κωνσταντίνος Παλιατσάρας, John Μοδινός and Δημήτρης Κοντογιάννης, the Greek version of "The bells of Notre Dame" from the movie "The Hunchback of Notre Dame".
Download the CD cover of this soundtrack here:
Κατεβάστε το έξωφυλλο του CD εδώ:
www.mediafire.c...
Thank my friend Lnds500 for the song!
Lyrics:
Να, το Παρίσι ξυπνάει ξανά, στα σκαλιά της Παναγιάς
ψαράδες ψαρεύουν, φουρνάρηδες ψήνουν,
στα σκαλιά της Παναγιάς
Οι μεγάλες καμπάνες βροντάνε, οι μικρές τραγουδάνε γλυκά
κι αυτή η μουσική είναι η ίδια η ψυχή της παλιάς,
της μεγάλης Παναγιάς
(-Ακούστε! Πανέμορφος ήχος! Τι ωραία μελωδία, πόσα συναισθήματα! Γιατί, όπως ξέρετε, δεν χτυπούν από μόνες τους.
-Όχι;
-Όχι, ανόητε! Εκεί πάνω, ψηλά, ψηλά, στο σκοτεινό καμπαναριό
ζει ο μυστηριώδης κοδονοκρούστης. Ποιο είναι αυτό το πλάσμα;
-Ποιο;
-Πως είναι;
-Πως;
-Τι κάνει τάχα εκεί πάνω;
-Τι;
-Πάψε! Σας το λέει ο Κλοπίνος! Ήταν μια φορά ένας άντρας κι ένα τέρας!)
Μαύρο σκοτάδι είχε πέσει στο μόλο, στα σκαλιά της Παναγιάς
(-Καν' το να μη κλαίει!
-Θα μας δούνε.
-Σώπα, μικρό μου!)
Να τοι οι τσιγγάνοι, σκιές που γλιστρούν στα στενά της γειτονιάς
(Τέσσερις λίρες για να σας πάω στο Παρίσι)
Όμως κάποιος τους στήνει παγίδα, ένας άγριος, κακός δικαστής
μια μορφή σαν γροθιά, σιδερένια, βαριά, σαν του εχθρού,
(Ο δικαστής Φρόλο!)
του εχθρού της Παναγιάς!
Ο Κλοντ Φρόλο, δικαστής, κριτής του κόσμου αυτού
κυνηγάει παντού τη διαφθορά εκτός εαυτού
(-Φέρτε αυτά τα παράσιτα στο Μέγαρο της Δικαιοσύνης.
-Εσύ εκεί! Να δω τι κρύβεις!
-Κλοπιμαία, σίγουρα. Παρ' της τα αμέσως!)
Το σκάει!
(Δώστε μου άσυλο! Σας παρακαλώ!)
(Ένα βρέφος; Α! Τι άσχημο!)
"Όχι!" φώναξε ο ιερέας!
(Είναι ένας φρικτός δαίμονας! Τον στέλνω πίσω στην κόλαση,
όπου ανήκει.)
Έχυσες αίμα αθώων ανθρώπων στα σκαλιά της Παναγιάς!
(Είμαι αθώος. Έπραξα το σωστό.)
Θες να σκοτώσεις κι ετούτο το βρέφος στα σκαλιά της Παναγιάς;
(Έχω καθαρή συνείδηση!)
Ο εαυτός σου μπορεί να το αντέχει, να σου λέει πως δεν έχει ενοχές
μα, ποτέ δεν θα βρεις πουθενά να κρυφτείς απ' το βλέμμα,
απ' τη ματιά της Παναγιάς!
Και, για πρώτη του φορά ο άγριος δικαστής
ένιωσε πως κάπου υπάρχει ο ανώτατος κριτής!
(-Τι πρέπει να κάνω;
-Φρόντισε το παιδί σαν να 'τανε δικό σου.
-Πως; Θες να μου φορτώσεις αυτό το τέρας;
Ας είναι. Θα ζήσει, όμως, μαζί σου, στην εκκλησία.
-Να ζήσει εδώ; Που;
-Όπου θες.)
Ζήσε εδώ καλά κρυμμένο σαν σε φυλακή
(Στο καμπαναριό, μπορεί.
Ο Θεός πως θα τα φέρει, ποτέ δεν ξέρεις.)
η φριχτή μορφή σου ίσως θα μου χρειαστεί κάποια στιγμή
Και ο Φρόλο έδωσε στο παιδί ένα φοβερό όνομα.
Τη λέξη που σημαίνει "δύσμορφος". Κουασιμόδος!
Να, έχω ένα αίνιγμα για όλους εσάς στα σκαλιά της Παναγιάς!
Ποιος είναι άγγελος, ποιος σατανάς;
Και ηχούν παντού καμπάνες στην καρδιά της Παναγιάς!