Dziękuję, Panie Marcinie, za inspiracje i wynoszenie mówienia o literaturze na wyższy poziom. Z przyjemnością i zainteresowaniem słucham Pana głębokich, nietuzinkowych przemyśleń. Wyśmienity dobór tekstów sprawia, że chce się ciągle więcej i więcej. Czekam z niecierpliwością na francuskich autorów i powieść łotrzykowską.
Bardzo dziękuję za tak miłe słowa. Z tą głębią to bym nie przesadzał, bo jak należy mówić o literaturze to pokazuje dowolna rozmowa na kanale PIWu. Jezusie, jak oni o tych książkach mówią... A Francuzy i łotrzykowie nadejdą. Lepiej już zamykać drzwi :)
Najbardziej dla mnie interesujące Twoje tropy na 2025 rok: Ukraina - chętnie wymieniłabym się refleksjami na temat: Andruchowycza (zwłaszcza "Kochankowie Justycji" są brawurowo napisani i pełni awanturników i wszelkiej maści łotrów), Wynnyczuka, Kurkowa, Wiktorii Ameliny czy Żadana (chociaż go nie czytałam). Słowacja - literaturę słowacką będę (taki mam plan) czytała w 2025 (ale czeską też - mam nadzieję, że o niej nie zapomniałeś - ja będę odkrywać dopiero w tym roku to, co czytałeś i prezentowałeś nam dużo wcześniej). Niemcy - na pewno chciałabym przeczytać chociaż jedną Hertę Müller (najbardziej: "Lis już wtedy był myśliwym"). Austria - nieustająco przymierzam się do Bernharda 🙂 Francja - bardzo kusi mnie Perec, mam już co nieco na francuskiej półce (oraz innych Francuzów też). Włochy - tu bym chciała więcej Calvino. Joyce - w najbliższych planach mam "Dublińczyków". Powieść łotrzykowska - bardziej chyba interesują mnie kontynuacje, nawiązania, mniej - niestety - sami klasycy. No i czekam na "Tylla". BTW - jakież było moje zaskoczenie, kiedy pod Twoim filmem ujrzałam zdjęcie Toma Jonesa (singera). "Green grass of Home" to była ładna piosenka 🙂 Sztuka opowieści - miód na moje serce, najbardziej Barth i książki nim inspirowane. Ależ to jest gęsty plan! Podsumowania starszych odcinków to dobry pomysł oraz przydałby się indeks omawianych książek... Mam nadzieję, że nie zapomnisz także o wywiadach (z tłumaczami, wydawcami, autorami), a może także uda się powrócić do bardzo lubianego cyklu rozmów o jednej książce z pewną ulubioną interlokutorką w pewnym pociągu...
Mnie też interesują nawiązania, ale są czytelne dopiero kiedy pozna się podstawę. Stąd na początku nieco klasycznych łotrzyków być musi, bo bez tego nie byłbym w stanie łapać nawiązań. Ale nie będzie to bardzo chronologicznie - jest plan, żeby przeplatać trochę. Będą więc rzeczy stare i nowe. Słowacja, Czechy i ogólnie literatura „stąd” będzie, tylko bardziej selektywnie (bo w mniejszej liczbie). Ale oczywiście nie zapomnę. Obiecaliśmy pociąg i on z pewnością przyjedzie, tylko nie wiemy jeszcze kiedy :) Podobnie (będzie, tylko nie wiadomo kiedy) jakiś spis/ indeks audycji. Odkładam to, bo nie chce mi się siedzieć i pisać bazy danych, projektować interfejsu itp. Kiedyś to uwielbiałem, dzisiaj - zupełnie mnie to nie ciągnie. Nie mam póki co na to pomysłu, tym bardziej że firmy hostingowe sporo życzą sobie za takie usługi. Próbowałem utrzymywać to przez dwa lata, ale zamknąłem w końcu, bo praktycznie nie było tam ruchu. Ale pomyślę, bo tego dużo. Niewykluczone, że skończy się na jakimś excelu.
Czy ja wiem, czy ambitnie? Po prostu takie kierunki teraz potrzebne. A właśnie, czy wiesz, że jest Don Kichote w wersji komiksowej (Mandioca)? Zobacz w swojej biblio - może już mają.
@literatura-ze-srodka-Europy Widziałam tylko pierwszy tom " Imienia róży".Igor zjechał " Przyczynek do historii radości" Radki Denemarkovej.Rok temu dostałam z Amaltei" życzenia świąteczne na kartce z pięknymi jaskółkami, fragmentem okładki.Ładna, więc włożyłam w szklane drzwiczki biblioteczki.Codziennie patrzę i myślałam, że zamówię książkę z Mornštajnowej " Las w domu".Tę ostatnią przeczytałam na Legimi i znowu zakup odsunięty.Rzeczywiście jest taka tragiczna?
Czy Radka jest tragiczna? Moim zdaniem - jest rewelacyjna. Nawet już odpisałem tam Igorowi. Natomiast jest to proza, która jest polaryzująca i która może odrzucać. Mnie nie odrzuciła, ja czekam na Nobla dla Radki (obstawiam, że 2026). Jaskółka to trochę symbol Radki jest, a sama książka - bardzo ważna. Ale najlepiej, przeczytaj sama :)
@@literatura-ze-srodka-Europy O tym, że jaskólka jest dla autorki ważna, wiem po Twoim wywiadzie.Czytałam " Pieniądze od Hitlera" I " Kobolda", a czekam na "Godziny z olowiu" I " " Czekoladową krew" Może doczekam, bo " Jaś nie doczekał"
Dziękuję, Panie Marcinie, za inspiracje i wynoszenie mówienia o literaturze na wyższy poziom. Z przyjemnością i zainteresowaniem słucham Pana głębokich, nietuzinkowych przemyśleń. Wyśmienity dobór tekstów sprawia, że chce się ciągle więcej i więcej. Czekam z niecierpliwością na francuskich autorów i powieść łotrzykowską.
Bardzo dziękuję za tak miłe słowa. Z tą głębią to bym nie przesadzał, bo jak należy mówić o literaturze to pokazuje dowolna rozmowa na kanale PIWu. Jezusie, jak oni o tych książkach mówią...
A Francuzy i łotrzykowie nadejdą. Lepiej już zamykać drzwi :)
Najbardziej dla mnie interesujące Twoje tropy na 2025 rok:
Ukraina - chętnie wymieniłabym się refleksjami na temat: Andruchowycza (zwłaszcza "Kochankowie Justycji" są brawurowo napisani i pełni awanturników i wszelkiej maści łotrów), Wynnyczuka, Kurkowa, Wiktorii Ameliny czy Żadana (chociaż go nie czytałam).
Słowacja - literaturę słowacką będę (taki mam plan) czytała w 2025 (ale czeską też - mam nadzieję, że o niej nie zapomniałeś - ja będę odkrywać dopiero w tym roku to, co czytałeś i prezentowałeś nam dużo wcześniej).
Niemcy - na pewno chciałabym przeczytać chociaż jedną Hertę Müller (najbardziej: "Lis już wtedy był myśliwym").
Austria - nieustająco przymierzam się do Bernharda 🙂
Francja - bardzo kusi mnie Perec, mam już co nieco na francuskiej półce (oraz innych Francuzów też).
Włochy - tu bym chciała więcej Calvino.
Joyce - w najbliższych planach mam "Dublińczyków".
Powieść łotrzykowska - bardziej chyba interesują mnie kontynuacje, nawiązania, mniej - niestety - sami klasycy. No i czekam na "Tylla". BTW - jakież było moje zaskoczenie, kiedy pod Twoim filmem ujrzałam zdjęcie Toma Jonesa (singera). "Green grass of Home" to była ładna piosenka 🙂
Sztuka opowieści - miód na moje serce, najbardziej Barth i książki nim inspirowane.
Ależ to jest gęsty plan! Podsumowania starszych odcinków to dobry pomysł oraz przydałby się indeks omawianych książek...
Mam nadzieję, że nie zapomnisz także o wywiadach (z tłumaczami, wydawcami, autorami), a może także uda się powrócić do bardzo lubianego cyklu rozmów o jednej książce z pewną ulubioną interlokutorką w pewnym pociągu...
Mnie też interesują nawiązania, ale są czytelne dopiero kiedy pozna się podstawę. Stąd na początku nieco klasycznych łotrzyków być musi, bo bez tego nie byłbym w stanie łapać nawiązań. Ale nie będzie to bardzo chronologicznie - jest plan, żeby przeplatać trochę. Będą więc rzeczy stare i nowe.
Słowacja, Czechy i ogólnie literatura „stąd” będzie, tylko bardziej selektywnie (bo w mniejszej liczbie). Ale oczywiście nie zapomnę.
Obiecaliśmy pociąg i on z pewnością przyjedzie, tylko nie wiemy jeszcze kiedy :)
Podobnie (będzie, tylko nie wiadomo kiedy) jakiś spis/ indeks audycji. Odkładam to, bo nie chce mi się siedzieć i pisać bazy danych, projektować interfejsu itp. Kiedyś to uwielbiałem, dzisiaj - zupełnie mnie to nie ciągnie. Nie mam póki co na to pomysłu, tym bardziej że firmy hostingowe sporo życzą sobie za takie usługi. Próbowałem utrzymywać to przez dwa lata, ale zamknąłem w końcu, bo praktycznie nie było tam ruchu. Ale pomyślę, bo tego dużo. Niewykluczone, że skończy się na jakimś excelu.
Znaczy umawiamy się o dziewiątej".😂😂😂Jak w starym, przedwojennym szlagrze.😱
Z nią, czyli z Literaturą 🤣
@literatura-ze-srodka-Europy Tylko z Literaturą.🤣🤣🤣
Hmmm, ambitnie.A jajajaj!Podchodzę ze spokojem.Muszę zainwestować w " Don Kichota". A większość obczytana.😂😂
Czy ja wiem, czy ambitnie? Po prostu takie kierunki teraz potrzebne.
A właśnie, czy wiesz, że jest Don Kichote w wersji komiksowej (Mandioca)? Zobacz w swojej biblio - może już mają.
@literatura-ze-srodka-Europy Widziałam tylko pierwszy tom " Imienia róży".Igor zjechał " Przyczynek do historii radości" Radki Denemarkovej.Rok temu dostałam z Amaltei" życzenia świąteczne na kartce z pięknymi jaskółkami, fragmentem okładki.Ładna, więc włożyłam w szklane drzwiczki biblioteczki.Codziennie patrzę i myślałam, że zamówię książkę z Mornštajnowej " Las w domu".Tę ostatnią przeczytałam na Legimi i znowu zakup odsunięty.Rzeczywiście jest taka tragiczna?
Czy Radka jest tragiczna? Moim zdaniem - jest rewelacyjna. Nawet już odpisałem tam Igorowi. Natomiast jest to proza, która jest polaryzująca i która może odrzucać. Mnie nie odrzuciła, ja czekam na Nobla dla Radki (obstawiam, że 2026).
Jaskółka to trochę symbol Radki jest, a sama książka - bardzo ważna. Ale najlepiej, przeczytaj sama :)
@@literatura-ze-srodka-Europy O tym, że jaskólka jest dla autorki ważna, wiem po Twoim wywiadzie.Czytałam " Pieniądze od Hitlera" I " Kobolda", a czekam na "Godziny z olowiu" I " " Czekoladową krew" Może doczekam, bo " Jaś nie doczekał"