Son sorunun cevabını iki ana başlıkta cevaplamak mümkün. 1- Zorunluluk 2-Acıyı hissedebilme kapasitesi Zorunlu olmadan yapılan hemen hemen tüm eylemler gayri-ahlakî olarak değerlendirilebilir. Örneğin bir ağacı hiçbir gerekçe yokken tekmelemek ya da kesmek anlamsızdır. Çünkü ağaç bir ekosistemin parçasıdır ve yalnızca kendisine değil; etrafındaki diğer türlere de "yarar" sağlar. Acıyı hissedebilme kapasitesi olan tüm varlıklara, zorunlu olmadığı sürece zarar vermek gayri-ahlakî olarak değerlendirilebilir. Burada da eğer gerekliyse bir ağacı kesmenin ahlaken bir sorun teşkil etmemesi gerekir. Zira ağaçların acıyı hissedebilme -varsa- kapasitesi modern bilim tarafından henüz keşfedilmemiştir. Fakat acıyı hissedebilen herhangi bir varlığa keyfî olarak zarar vermek ahlâken sorunludur.
Ahlaki açıdan videonun sonundaki: Tüm canlı organizmalar ahlaki açıdan aynıdır hem kapsayıcılık hem de bana göre doğruluk bakımından en uygun olanı. O zaman bundan sonra yaşam biçimlerimize özellikle de yeme alışkanlıklarımıza 180 derecelik bir değişimin söz konusu olması gibi bir durum ortaya çıkıyor ki bunu yapması biraz zor olacak.
sonuçta tüm canlılar acı hissedebiliyor besin tüketebiliyor ve türlerine göre değişik şekilde olsa bile aralarında iletişim kurabiliyor ve hepsinin hayatta kalma içgüdüsü var. kendilerine has ahlakları var.
Peygamber efendimiz çocukların oyuncaklarına değer verin der. Çocukların oyuncaklarına değer vermelerini öğretin der. Hz adem de bunu bilir. Canlı cansız herşeyin ahlaki değeri vardır. Cansız görülsede hepsi hareketlidir duygusu vardır.
Adem hiçbir zaman yaşamamıştır. Masaldır. Yaşadığını dair en ufak, zerre, minicik kanıt yoktur. Biyolojik evrim de bize "ilk insanın" var olmadığını gösterir. Bir de diğer konu var ona hiç girmek istemiyorum...
İzleyeni zorlayan, vermesi gereken cevabı söyleten bir video. Evet, insan hayvandan üstündür. Eğer evrimsel olarak insan bir doğal seçilimin neticesi olarak diğer canlılardan üstün bir konuma gelmişse milyonlarca yıl süren bu sürece saygı duymak gerekir. Eğer doğrudan Tanrı vergisi bir üstünlükse de aynı durum söz konusu. Hiç bir hayvan, bir bebek ile bir tutulamaz. Bebeğin potansiyeli vardır ve gelişecektir. Böyle olmasa bile bebek, bilinçli bir topluluğun parçasıdır. Bir topluluğun parçası dahi olmasa başta belirttiğim doğal seçilimin ya da tanrı vergisinin bir sonucudur. Yani bir bebek, bilişsel olarak kendisinden üstün olduğu varsayılan bir hayvan ile mukayese edilemez. Türcülük kaçınılmazdır. Memelileri öldürmeyelim. Peki balıkları, sürüngenleri, kemirgenleri. Neden veba gibi bir hastalığın taşıyıcısı olan fareleri öldürmeyeceğiz? Kemirgenleri de türcülükten muaf tuttunuz, peki haşereleri? Hayır hayır onlar da bir insanla eşit ahlaki statüye sahip derseniz peki bakterileri? Bu iş saçmalamaya doğru evriliyor. Batının kolonyal dönemine atıfla, beyaz erkeklerden başkasının ahlaki statüye sahip olmadığı belirtilmiş. Bu oldukça kısıtlı bir coğrafya ve dönem için geçerli. İki yüz yıl önce Avrupalıların işledikleri günahlar umuma teşmil edilemez. En azından Müslüman toplumlarda böyle bir düşünce olmadığını biliyoruz. Muhtemelen pek çok Batılı da ırk temelli bu yaklaşımı benimsememiştir. Sözün özü, insanı bulunduğu konumdan indirecek, hayvan ile insanı eşitleyecek bir ahlaki savunuyu ahlaki bulmuyorum. Hayvanlara eziyet edilmemeli, işkence yapılmamalı. Et yemek ya da hayvanlar üzerinde yapılan deneyler tartışılabilir fakat iş küçük bir bebekle şempanze karşılaştırmaya geldi mi? Sonuna kadar Türcüyüm. İnsan tarafındayım.
İnsan, yaşam için midir; yaşam, insan için midir? hayvan ve insan, "insanın sahip olduğu bilinç" dolayısıyla elbette eşit değildirler ancak diğer canlılara karşı doğru bir edep ve ahlaki tavır için de olmamız da bu duruma engel değil. Burada bahsedilen bir tür egoizmi, her şey benim için yaratılmıştır, benim emrime verilmiştir, onlara karşı özgür ve dilediğim gibi tavır alabilirim anlayışının ötesinde düşünebilmek.... naçizane...
![[FINALE] 💸ที่แท้พ่อเป็นผู้ถือหุ้นบริษัทพันล้าน เขากลับใจตอนนี้ก็สายไปแล้ว🙇🏻♂️#ละครคุณธรรม #short](http://i.ytimg.com/vi/yFwgjTFISUI/mqdefault.jpg)
Son sorunun cevabını iki ana başlıkta cevaplamak mümkün.
1- Zorunluluk
2-Acıyı hissedebilme kapasitesi
Zorunlu olmadan yapılan hemen hemen tüm eylemler gayri-ahlakî olarak değerlendirilebilir. Örneğin bir ağacı hiçbir gerekçe yokken tekmelemek ya da kesmek anlamsızdır. Çünkü ağaç bir ekosistemin parçasıdır ve yalnızca kendisine değil; etrafındaki diğer türlere de "yarar" sağlar.
Acıyı hissedebilme kapasitesi olan tüm varlıklara, zorunlu olmadığı sürece zarar vermek gayri-ahlakî olarak değerlendirilebilir. Burada da eğer gerekliyse bir ağacı kesmenin ahlaken bir sorun teşkil etmemesi gerekir. Zira ağaçların acıyı hissedebilme -varsa- kapasitesi modern bilim tarafından henüz keşfedilmemiştir.
Fakat acıyı hissedebilen herhangi bir varlığa keyfî olarak zarar vermek ahlâken sorunludur.
Ahlaki açıdan videonun sonundaki: Tüm canlı organizmalar ahlaki açıdan aynıdır hem kapsayıcılık hem de bana göre doğruluk bakımından en uygun olanı. O zaman bundan sonra yaşam biçimlerimize özellikle de yeme alışkanlıklarımıza 180 derecelik bir değişimin söz konusu olması gibi bir durum ortaya çıkıyor ki bunu yapması biraz zor olacak.
Harika bir video olmuş🍀
sonuçta tüm canlılar acı hissedebiliyor besin tüketebiliyor ve türlerine göre değişik şekilde olsa bile aralarında iletişim kurabiliyor ve hepsinin hayatta kalma içgüdüsü var. kendilerine has ahlakları var.
Çoğunu ..
Saygılarla.
Bu ahlaki kuralların insanlara öğretilmesi, Göbekli Tepede olmuştur. Ben buna inanıyorum.
😂
bu sesi çok seviyorum
Elinize sağlık bilgi denizinde damla bile değilmişim
Peygamber efendimiz çocukların oyuncaklarına değer verin der. Çocukların oyuncaklarına değer vermelerini öğretin der. Hz adem de bunu bilir. Canlı cansız herşeyin ahlaki değeri vardır. Cansız görülsede hepsi hareketlidir duygusu vardır.
İslamda hayvan eti yemek helaldir ,
Adem hiçbir zaman yaşamamıştır. Masaldır. Yaşadığını dair en ufak, zerre, minicik kanıt yoktur. Biyolojik evrim de bize "ilk insanın" var olmadığını gösterir.
Bir de diğer konu var ona hiç girmek istemiyorum...
İzleyeni zorlayan, vermesi gereken cevabı söyleten bir video. Evet, insan hayvandan üstündür. Eğer evrimsel olarak insan bir doğal seçilimin neticesi olarak diğer canlılardan üstün bir konuma gelmişse milyonlarca yıl süren bu sürece saygı duymak gerekir. Eğer doğrudan Tanrı vergisi bir üstünlükse de aynı durum söz konusu. Hiç bir hayvan, bir bebek ile bir tutulamaz. Bebeğin potansiyeli vardır ve gelişecektir. Böyle olmasa bile bebek, bilinçli bir topluluğun parçasıdır. Bir topluluğun parçası dahi olmasa başta belirttiğim doğal seçilimin ya da tanrı vergisinin bir sonucudur. Yani bir bebek, bilişsel olarak kendisinden üstün olduğu varsayılan bir hayvan ile mukayese edilemez.
Türcülük kaçınılmazdır. Memelileri öldürmeyelim. Peki balıkları, sürüngenleri, kemirgenleri. Neden veba gibi bir hastalığın taşıyıcısı olan fareleri öldürmeyeceğiz? Kemirgenleri de türcülükten muaf tuttunuz, peki haşereleri? Hayır hayır onlar da bir insanla eşit ahlaki statüye sahip derseniz peki bakterileri? Bu iş saçmalamaya doğru evriliyor.
Batının kolonyal dönemine atıfla, beyaz erkeklerden başkasının ahlaki statüye sahip olmadığı belirtilmiş. Bu oldukça kısıtlı bir coğrafya ve dönem için geçerli. İki yüz yıl önce Avrupalıların işledikleri günahlar umuma teşmil edilemez. En azından Müslüman toplumlarda böyle bir düşünce olmadığını biliyoruz. Muhtemelen pek çok Batılı da ırk temelli bu yaklaşımı benimsememiştir.
Sözün özü, insanı bulunduğu konumdan indirecek, hayvan ile insanı eşitleyecek bir ahlaki savunuyu ahlaki bulmuyorum. Hayvanlara eziyet edilmemeli, işkence yapılmamalı. Et yemek ya da hayvanlar üzerinde yapılan deneyler tartışılabilir fakat iş küçük bir bebekle şempanze karşılaştırmaya geldi mi? Sonuna kadar Türcüyüm. İnsan tarafındayım.
İnsan, yaşam için midir; yaşam, insan için midir? hayvan ve insan, "insanın sahip olduğu bilinç" dolayısıyla elbette eşit değildirler ancak diğer canlılara karşı doğru bir edep ve ahlaki tavır için de olmamız da bu duruma engel değil. Burada bahsedilen bir tür egoizmi, her şey benim için yaratılmıştır, benim emrime verilmiştir, onlara karşı özgür ve dilediğim gibi tavır alabilirim anlayışının ötesinde düşünebilmek.... naçizane...
Niye tekmeliyoruz ?
Bazı şeyleri anlamamiz için uç örnek verilmesi gerekiyordu . Orda amac direk tekmelemek deil sadece düşünmemiz için .
Bomba bırakıp gitmek olmadı mı bu?
çok karmaşık anlatılmış