Xenophon, Anabasis 1.1 (spoken reconstructed ancient Greek)
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 25 พ.ย. 2016
- Narrated in reconstructed Ancient Greek, by Ioannis Stratakis
----------------------------
"Xenophon accompanied the Ten Thousand, a large army of Greek mercenaries hired by Cyrus the Younger, who intended to seize the throne of Persia from his brother, Artaxerxes II. Though Cyrus' mixed army fought to a tactical victory at Cunaxa in Babylon (401 BC), Cyrus was killed, rendering the actions of the Greeks irrelevant and the expedition a failure.
Stranded deep in Persia, the Spartan general Clearchus and the other Greek senior officers were then killed or captured by treachery on the part of the Persian satrap Tissaphernes. Xenophon, one of three remaining leaders elected by the soldiers, played an instrumental role in encouraging the 10,000 to march north across foodless deserts and snow-filled mountain passes, towards the Black Sea and the comparative security of its Greek shoreline cities. Now abandoned in northern Mesopotamia, without supplies other than what they could obtain by force or diplomacy, the 10,000 had to fight their way northwards through Corduene and Armenia, making ad hoc decisions about their leadership, tactics, provender and destiny, while the King's army and hostile natives barred their way and attacked their flanks." (Wikipedia)
----------------------------
Das Geschichtswerk ist um 370 v. Chr. entstanden und wurde 1540 erstmals ins Deutsche übersetzt. Es ist das bekannteste Werk des Xenophon, der es Plutarch zufolge zunächst unter dem Decknamen Themistogenes von Syrakus veröffentlichte. Allerdings besteht die Möglichkeit, dass ein gewisser Themistogenes tatsächlich ebenfalls ein ähnliches Werk wie Xenophon verfasst hat, das verloren gegangen ist (siehe Brill’s New Jacoby, Nr. 108).
Kyros der Jüngere und Artaxerxes waren beide Söhne des persischen Großkönigs Dareios II. aus der Dynastie der Achämeniden. Nach Dareios’ Tod wurde Artaxerxes dessen Nachfolger und bestieg als Artaxerxes II. den Thron. Der ehrgeizige Kyros musste sich hingegen mit der Verwaltung Kleinasiens begnügen, wo er als Oberkommandeur fungierte. Schließlich plante Kyros einen Umsturz, sammelte dazu ein Heer, das vor allem aus griechischen Söldnern bestand, und marschierte im Frühjahr 401 v. Chr. gegen seinen Bruder.
Traditionell (und geradezu sprichwörtlich) ist Xenophons Anabasis wegen ihres lupenreinen attischen Dialektes und ihrer durchsichtigen Sprache das erste Werk griechischer Literatur, das Schüler lesen. (Wikipedia)
-------------------------------
En la aventura descrita por Jenofonte, aunque la expedición de Ciro el Joven es una anábasis desde Sardes, en la costa oriental del mar Egeo, hacia el interior de Persia, en su mayor parte la obra narra el viaje de regreso de los Diez Mil desde Mesopotamia hasta la costa del mar Negro. Por lo tanto, la expedición tiene más que ver con una catábasis que con una anábasis. Es probable que Anábasis fuera el título que dio a la obra Jenofonte cuando empezó el relato y siguiera conservándolo al prolongarse la ruta, que además de una anábasis y una catábasis sigue con una parábasis, o expedición por la costa hasta Tracia. El título alternativo, Expedición de los Diez Mil, tiene origen también en el mismo texto de la obra, donde se utiliza el término myriás, «miríada» o «diez mil», que era la unidad de cuenta utilizada por los ejércitos persas, y que Jenofonte emplea como equivalente a myríoi, también «diez mil» con el significado vago de «innumerables». (Wikipedia)
-------------------------------
Senofonte era uno dei Diecimila, un'armata di mercenari greci assoldata da Ciro il Giovane, il cui scopo era usurpare il trono di Persia al fratello Artaserse II.
Anche se l'armata dei mercenari fu vittoriosa nella battaglia sostenuta a Cunassa contro l'esercito dell'imperatore, Ciro non sopravvisse allo scontro, e la sua morte privò la spedizione di ogni senso: i Greci, penetrati troppo a fondo nel territorio nemico, dovettero così ritirarsi verso un porto sicuro, in un ripiegamento che si preannunciava lunghissimo e pieno di insidie.
Il testo narra infatti di come il generale greco Clearco e una quantità di suoi ufficiali furono uccisi o catturati per il tradimento ordito da Tissaferne, e di come lo stesso Senofonte, ritrovatosi generale, lui che non si riteneva nemmeno soldato, abbia concentrato i propri sforzi nell'incoraggiamento dei soldati, guidando l'armata sbandata nel lungo viaggio, durato più di un anno, verso il "Ponto Eusino" (attuale Mar Nero). (Wikipedia)
-------------------------------
En 401 av. J.-C., Cyrus le Jeune, le second fils de Darius II, se soulève contre son frère aîné Artaxerxès II afin de lui ravir le trône. Fort de plus de 10 000 mercenaires grecs recrutés par ses hôtes hellènes, il affronte Artaxerxès II à la bataille de Counaxa, en Mésopotamie à une centaine de kilomètres de Babylone. Cyrus y trouve la mort, son corps d’armée est vaincu alors que les mercenaires grecs sont, eux, vainqueurs des troupes qui leur sont opposées. (Wikipedia)
![Fc ครับ ขอแนะนำให้รู้จักกับ "น้องเปียโน" l [Nickynachat]](http://i.ytimg.com/vi/HQU6Q_IYTLo/mqdefault.jpg)
text (Greek + English) + downloadable mp3 at ancientgreek.eu/free/anabasis.html
χάριν σοι ἔχω. Thank you very much. You have missed the passage in Anabasis 1. 1. 5 - "φίλους εἶναι ἢ βασιλεῖ. καὶ τῶν παρ᾽ ἑαυτῷ δὲ βαρβάρων ἐπεμελεῖτο ὡς πολεμεῖν τε ἱκανοὶ εἴησαν".
Well seen my friend! I don't remember what text I've used. I just had nothing to do for 10 minutes in a friend's kitchen so I recorded that, picking a text from the internet. I indeed remember feeling uncomfortable "somewhere" in the text, it just somehow didn't fit :-D
10 points for you!
I'm very happy to hear this. I was taught the standard academic Erasmian pronunciation of classical Greek and subsequently worked very hard to put those aspirated and unaspirated stops in the right places. Thanks.
so it's not completely foreign to you ;-) Thanks for dropping by!
Not sure what is with all the hate, I find these readings of Ancient Greek to be the best I've heard. It sounds natural and makes sense.
Dear Ashwinn the hate comes from the uninformed modern-Greek speakers among us, who don't know the history of their own language and believe some crazy propagandists who tell them that anything that doesn't sound like modern-Greek is put there by willful foreigners to destroy their it.
This I call a modern time's tragedy...
@@Podium-arts thanks a million for replying! It is somewhat similar to the aggression between the classical versus the ecclesiastical pronunciations of Latin.
Keep up the great work!
Beautiful! I'm a German teacher of ancient Greek and this is how I myself try to pronounce it, but I do not even come close to your performance, the way you make it flow so naturally. Can't stop listening. Please keep up your work!
Love from Trier - Nina
Thank you Nina, I share this interest, but more in front of a microphone and on the podium. It's always rewarding to know that people like you share my pleasure :-)
I agree; wonderful job!
I’m teaching AG in the Netherlands with more or less the same pronunciation; the main difference (of which I know it’s a concession towards MG in order to ease the pronunciation for my pupils) being the aspirated consonants [θ / φ / χ] which I (make them) pronounce fricatives, like in MG.
@@kafedema5773 I think the so called 'aspirated consonants' were fricatives that descended from simple stops (p, t, k). Certainly there was a change θ > s in Laconian. Early fricative pronunciation in some dialects is a fact.
When the change to fricatives happened the so called simple stops which could have descended from slightly aspirated stops (p:, t:, k:) started sounding voiced sometimes. (See: negative VOT)
If we go with the reconstructed, the terms psila, mesa, dasea don't make sense if it was about Voice Onset Time because /b/ is not 'in between' /p/ and /ph/ (When it comes to VOT p is in between b and ph, so if the reconstructed pronunciation was correct π would have been a meso.
The term pneuma in Dionysius etc should be translated as airflow, and voiceless fricatives are pronounced with substantially greater airflow than voiced ones.
So, for example, t and θ descended from t: and t respectively.
@@apo.7898 If It was airflow, then σ would Also be called 'aspirated'
@@thiagoeduardo4421 It is airflow, because he uses the term for non aspirated phonemes like β and π.
Very gooḍ Now I am going to get my Anabasis to study it further - thank you.
at the moment I wish I had time to record more of it ... Thanks for dropping by!
@@Podium-arts More Anabasis would be excellent!
Awesome! I've been wanting to hear this in reconstructed pronunciation for some time now. Excellent work!
This may a bit too much to ask for but it would be nice to enjoy an full audiobook of Anabasis with this beautiful narration.
Thanks for your comment :-)
The Anabasis is a very interesting work, but there are some more on the production line for the moment...
I don't have a real plan for producing the whole thing, but the Xenophon's language is not as demanding as others'; so I might do it in parallel with the planned recordings at some point. Maybe starting sometime in 2018.
Ancient languages always have a way of sounding crispy but that's what makes them so beautiful
crispy... hmm, never thought of that
Reasonably correct rendition. Highly skilled.
thank you Sir :-) practice improves...
Breathtaking! Why was this not taught in (Greek) school, or at least mentioned? I had no idea pronunciation was this different. Thanks for recording this! PS: Sounds a bit like Finnish.
Thanks AN. This has not been taught because of a decision of the ministry of education, beginning of the 20th century 1902 or 1905 if I remember well. George Chatzidakis (the 1st official linguist of the Greek State) although knowing about the difference of ancient pronunciation in the degree then possible, advised to keep one unified pronunciation for everything in an effort to combat analphabetism and keep kids in school. Too many local dialects, regional too plus the official one of the capital. They didn't want to have another one around for reading ancient Greek, too confusing. Of course this has all changed long time ago and there's no reason to not teach the proper thing anymore. The only resistance is the stupidity of habit and misconceptions.
If it sounded like Finnish it would have been much better. I does not sound like a human language.
@Apóstolos Earthling, you haven't ever thought that it's a superhuman language... :-D “If the Gods speak, they will surely use the language of the Greeks.” MTC
@@Podium-arts Je ne sais pas. For me a Tundra Enets like pronunciation, for example, would have been better than that.
Thank you for this! I've never heard anyone else make the reconstructed 4th-5th Century BC Attic pronunciation sound so natural. Will we hear some Iliad in the near future?
Thanks :-) A newer Iliad is brewing, but in a more interesting package
Gheia sas. I have a question. I read there are 2 main texts covering the subject of greek phonology: Horrocks' "Greek: A History of the Language and Its Speakers" and Allen's "Vox Graeca". Is your pronunciation based on them? Which one would you suggest me?
Both are fine books on the subject. There's also one more recent and up to date, "The history of ancient Greek". English version by Cambridge University Press, ISBN 9781107123229
Though I've read these books, my pronunciation is based almost exclusively on ancient Greek sources. I must say that I'm happy & lucky that these books don't contradict what I'm doing.
I am descended from Trapezounta Pontus where the Pontic / Pontian Greeks spoke and still speak there own dialect which has its roots also going back to Homeric times
Sure, the Pontiac dialect has conserved many of the characteristics of ancient Greek, maybe the most of any other dialect spoken today.
@@Podium-arts What about Tsakonian? Not Attic, but ancient Greek anyway.
@@PBandas It's today's only living Doric Greek language .
Hallo Freunde des Altgriechischen, bin dankbar, dass ich das hier anhören kann. Wie immer man auch zu der Aussprache stehen mag, es mag mehrere Ansätze geben, Philologen mögen sich mit diesem Thema intensiv auseinander setzen. Ich darf es als Ergänzung für mein Studium der Klassichen Archäologie lernen - und bin bin fasziniert vom Vortrag - herzliche Grüße an euch alle - Gerhard
One of my two favourite books, the other being the Iliad.
Εξαιρετική δουλειά! Παρατηρώ ότι αν κάποιος νεοέλληνας μάθει τι σημαίνουν κάποιες λέξεις που επαναλμβάνονται συνέχεια όπως "γαρ", "έπει", "ουν" "ως" κλπ εχει αμέσως πολύ μεγαλύτερη νοηματική κατανόηση του κειμένου. Θα ήθελα να ρωτήσω λοιπόν πότε αυτές σταμάτησαν να χρησιμοποιούνται, πως χάθηκαν από το λεξιλόγιο μας δεδομένου ότι φαίνεται να είχαν τόσο συχνή χρήση? Ειδικά το "γαρ" ας πούμε το συναντάς σχεδόν παντού και σε βυζαντίνα κείμενα, πότε όμως σταμάτησε να χρησιμοποιείται στην δημοτική των Ελληνων?
Έτσι ακριβώς!
Σχετικὰ μὲ τὴν χρῆσι τῶν μορίων καὶ ἄλλων ἀκλίτων ἡ καθαρεύουσα διετήρησε κάποια, ἀλλὰ στὴν κοινὴ ὁμιλουμένη σχεδὸν ἐξαφανίσθηκαν καὶ τὰ ἀνάλογα ἐκφράζονται (μερικῶς) περιφραστικά. Ἡ χρῆσις των δὲν γίνεται εὔκολα κατανοητὴ σήμερα, ἀλλὰ εἶναι συνήθως δομικά καὶ προσῳδιακὰ σημεῖα. Δηλ. μπορεῖ νὰ ἐκφράζουν τὸ ποῦ βρίσκεται ἡ ὁμιλία κατὰ τὴν ἐξέλιξί της, ἂν κάτι εἶναι ἀντίθεσι ἢ ἐπέῤῥωσι στὸ προηγουμένως λεχθέν, ἢ κάποιου εἰδικοῦ τρόπου ἔμφασης κ.λπ κ.λπ. Πολλὲς φορὲς πάλι ἐπιδροῦν στὴν εὐφωνία, ἀλλάζοντας τὴν θέσι ἄλλων μερῶν τῆς προτάσεως γιὰ νὰ τονίσουν κάτι ἢ διότι ἔτσι ἀντιλαμβάνεται ὁ λέγων τὸ τί εἶναι βαρῦνον καὶ τὶ ἐπεξήγησις κ.λπ. Κάποιοι - λίγο ἀστειευόμενοι - ἀντιστοίχισαν μερικὰ μόρια μὲ κινήσεις τῶν χεριῶν ἢ ἄλλα παραγλωσσικὰ ἐργαλεῖα, ἔτσι ὅμως γίνονται αὐτὰ εὐκαταληπτότερα σήμερα. Τὰ τελευταῖα 5 ἔτη ἔχει γίνει εἰδικὴ ἐργασία σὲ διάφορα πανεπιστήμια γιὰ τὴν πλησιέστερη δυνατὴ ἐρμηνεία τους.
i don't know what he is ssaying but i could listen to it for hours
Πολύ καλά δουλειά κάνεις! Είμαι ευχαριστημένος ότι προφέρεις το αρχαίο ύψιλον παρόμοια με το γερμανικό "ü", όπως το έκαναν οι αρχαίοι Αθηναίοι, όταν σε πολλά άλλα βίντεα βλέπω τους ανθρώπους να το παραδίνουν ως "ου", που ίσχυε (αφοσον γνωρίζω) μόνο για την ομηρική περίοδο και ύστερα για την δωρική διάλεκτο.
Παρεμπιπτόντως, είναι ενδιαφέρον ότι (σύμφωνα με μερικές μαρτυρίες των ιθαγενών ομηλιτών του) η παλαιοαθηναική διάλεκτος διατήρησε την προφορά αυτή σε αρκετές λέξεις μέχρι το 19 αιώνα, όταν ξεκίνησε δυστυχώς να αντικαθιστεί από την κοινή νεοελληνική γλώσσα μέχρι εξαφανίστηκε ολόκληρα.
Ευχαριστώ για την παρατηρητικότητά σου και τα καλά σου λόγια. Το Υ λεγόταν έτσι στην Αθήνα και την πρώτη 10ετια του 20ου αιώνα, όχι όμως πια από πολλούς.
hi ioannis i noticed that you pronounced the diphthong ai two different ways ai as in pay, 2 ai as in pie, what is the reason for this? i thought ai was always pronounced as ai as in I or pie or sky
You've got attentive ears! Indeed, I pronounce them slightly different depending on the surrounding syllables. The vocal organs and the distribution of "energy/effort" somehow predict what's coming next. The [α] in [αι] is not "pure", it's pronounced a bit "higher" because of the following [ι] and, these higher harmonic frequencies push it towards the [ε]. It's no accident that it has become an «ε» in Koine & modern Greek...
hi thanks for your reply on an old video. can you tell me your source for this idea? or is it from your own practising of homeric greek. i have a digital copy of vox graeca by sidney allen, might i find some support for this idea in there?
@@Podium-arts Dear Ioannis Stratakis, have you produced any reading of Koine greek ? Thank you so much for all your wonderful job! From Brazil, Congratulations!
bellissimo! Grazie!
:-)
Παρά πολύ ωραίο! Αλλά γιατί το ο στο «εποιησεν» ακούγεται ου; Συνέβαινε τέτοιο πράγμα;
Τὸ [ο] γενικῶς ἀκουγόταν σὰν βραχὺ μονόφθογγο «ου», ὁμοίως καὶ στὴν δίφθογγο [οι].Πάντοτε ὅμως τὸ ἀκουστικὸ περιβάλλον τῆς λέξεως ἐπιδρᾷ στὶς γείτονες συλλαβές. Γι᾽ αὐτό καμμιὰ φορὰ ἀφήνει ἐντύπωσι περισσότερο ὡς «ου» ἐνῷ ἄλλοτε περνᾷ ἀπαρατήρητο.
WOW. Have studied this first chapter, worked on some of the pronunciation, but had never heard it pronounced as a professional would. I was relatively close, but there were issues here and there. Wonderful!
thanks for your comment and appreciation, it's always nice to know that others find pleasure in this kind of activity :-)
Μου αρέσουν τα αρχαία ελληνικά παρά πολύ
Δεν είσαι μόνος σου! (Eigenlijk had ik het in het Nederlands moeten schrijven)
Thank you so much for kindly solving my problem on Quora!
wow. very good. getting better too, much more natural than last year
:-)
Beautiful but i didnt understand why u pronounce αι as ει?
this is the so called "impure a", pronounced short with the lips much closer and the tongue higher (than the long, "pure" a). It sounds close to "ε" indeed. Well heard ;-)
@@Podium-arts this was very useful; thanks.
It sounds like Finnish since Attic Greek (like Finnish) have long vowels in non-stressed syllables.
this is a way to see it, though many European languages have unstressed longs... :-)
Thanks
Enhorabuena por el vídeo.
:-)
As a modern Greek and modern English speaker, it sounds like Greek spoken with an old English accent. It's the vowels and word endings mostly...they've changed.
Never thought of it like that, hmmm
Εύγε. Επιτέλους χωρίς μουσική. Μην την ξαναβάλεις, το καθιστά όλο ανούσια δραματικό. Κατά τα άλλα, μπράβο, είσαι ο καλύτερος στο γιουτιούμπ.
+MegistosZeysII Ε, εντάξει, τί μουσική να βάλει κανείς στην Ανάβαση; Το πολύ λίγα δευτερόλεπτα ανάμεσα στα κεφάλαια :-D
@@Podium-arts Την μουσική πρέπει να την προσέξεις. Να είσαι εκλεκτικός. Επίσης θα ήταν υπέροχο να μας τραγουδούσες Όμηρο.
Ἔχω κάνει τὰ πειραματάκια μου, ἀλλὰ θέλει κάμποση δουλειὰ ἀκόμη. Πρῶτα πρέπει νὰ ὑποταγῶ τελείως στὸ κείμενο, γιατὶ ἀλλιῶς γίνεται (μουσικά) μεσαιωνικὸ ἔπος, ὅπου ὑποτάσσεται ὁ λόγος στὴν μουσική. Αὐτὸ συνέβη πολὺ ἀργότερα...
@@Podium-arts Προσπαθώντας εδώ και καιρό να μελοποιήσω την Ιλιάδα ανακαλύπτω τρομερές δυσκολίες τόσο στην προφορά, αφού δεν έχω συνηθίσει να διαβάζω κάτι άλλο από αυτό που βλέπω, όσο και στην ολοκλήρωση μιας μελωδικής γραμμής και φόρμας που δεν θα προδίδει το κείμενο και θα χωρίζεται σε νοηματικές ενότητες. Η μουσική δεν πρέπει να αφαιρεί από το κείμενο, πρέπει να προσθέτει.
Πολλές ελευθερίες πρέπει να παρθούν για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο. "Παρθούν" είναι λάθος λέξη. Είναι ελευθερίες που δεν μπορώ να πάρω. Όσο κι αν κουνώ τον τα κλαδιά στο δέντρο του Ομήρου δεν πέφτουν σαν ώριμα φρούτα. Πρέπει να ανεβώ. Πρέπει να τα κόψω με τα χέρια μου.
Πρόκειται για επίπονη διαδικασία μα άκρως ενδιαφέρουσα. Τα βίντεο σου μ' έχουν βοηθήσει πολύ.
O didaskale, I wish you recorded very simple Greek texts read very slowly so that beginners like myself could learn to master the pitch accents.
I'll try to do that as well, if time allows...
Thanks for the tip.
Αρχικά. νόμισα ότι η απαγγελία έγινε με τη χρήση προγράμματος που έχει κατασκευασθεί από δυτικούς οπαδούς του Εράσμου· μετά από τα σχόλια που διάβασα και κυρίως εκείνα του δημιουργού του βίντεο, που είναι αρκετά κατατοπιστικά και αφού ξανάκουσα πιο προσεκτικά την απαγγελία οφείλω να παραδεχτώ ότι η προφορά είναι καθε άλλο παρά η γνωστή ερασμιανή και η πιο κοντινή σ αυτήν που πάντα φανταζόμουν ως την Αττικη.
Οφείλω λοιπόν ν αναιρεσω τον αρχικό μου σχολιασμο (δεν μπόρεσα να το εντοπίσω ακόμη,ώστε να το κάνω και στην πραξη) και να συγχαρώ τον δημιουργό για την σωστή και οργανωμένη εργασία του!
Εὐχαριστῶ γιὰ τὸ ἐνδιαφέρον σας καὶ τὴν «ἀθλητική» σας στάσι νὰ κρίνετε τὴν ἴδια σας τὴν γνώμη. Μακάρι νὰ ἦταν γιὰ τοὺς περισσότερους ἡ ἀληθινή περιέργεια ὁ ὁδηγός.
Δὲν χρειάζεται ἀπὸ μένα νὰ ἀφαιρέσετε κανένα σχόλιο, ἡ πορεία τῆς σκέψης ἔχει κι αὐτή τὸ ἐνδιαφέρον της...
also apparently ou was pronounced oo like omega in 5th century bc
Why do you think so?
hi thanks for your reply. sorry for the delay. i found this out by reading vox graeca by sidney allen. i think. maybe it was a wikipedia article. also OU and OMEGA seem to contract with vowels in a similar way according to A Greek Grammar for Colleges by herbert smyth www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0007%3Apart%3D1%3Achapter%3D2%3Asection%3D1
This pronunciation is very close to the Aegean Greek Icaria dialect!!!
You make me really curious now! Do you have any audio examples of the Icarian dialect?
No, i haven't. Just i can find similarities with how my father's family speaks. The pronounciation the ου resembles the French accent, also the (ν) still exists and other things that it makes it sounds more archaic.
www.visitikaria.gr/en/ikaria/ikarian-dialect#.WQjdGNryjIU
www.nikaria.gr/pages/%CE%93%CE%BB%CF%89%CF%83%CF%83%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AC.html
Αν προσέξει κανείς ο αφηγητής κάνει πολλά λάθη στην προφορά των λέξων και διαβάζει λάθος τους τόνους με αποτέλεσμα να ακούγονται οι δίφθογγοι με την λανθασμένη προφορά του Εράσμου..πχ στο 1¨45 (Ι,Ι,5) ἀφικνεῖτο ,το διαβάζει σαν αφικνέϊτο ενώ θα έπρεπε αφικνeίτο.
δὲν διαβάζω μὲ νεοελληνικὴ προφορά Νέστωρ... οὔτε μὲ τὴν «ἐρασμική». Ἡ ἔννοια τῆς λέξεως [φθόγγος] ἀφορᾷ τὸν ἦχο ὄχι τὴν γραφή. «Δίφθογγος (συλλαβή)» σημαίνει «δύο φθόγγοι» σὲ μία συλλαβή καὶ ὄχι ἕνας φθόγγος γραμμένος μὲ δύο γράμματα· ὅπως «δίκροκκο» εἶναι τὸ αὐγὸ μὲ δύο κρόκκους, «διώροφο» τὸ κτίσμα μὲ δύο ὀρόφους κλπ. κ.λπ.
Ἐκτὸς τούτων ὅμως, στὶς διφθόγγους ἔχομε τὸ κύριο καὶ τὸ ὑποτακτικὸ φωνῆεν. Τὸ δεύτερο δὲν τονίζεται στὴν ὁμιλία ἀλλὰ μόνον στὴν γραφή (σύμβασις ποὺ ἔγινε πρίν ἐπινοηθοῦν τὰ διαλυτικά) καὶ εἶναι συντομώτερο σὲ διάρκεια προφορᾶς.
Δὲν εἶναι αὐτά, λοιπὸν, λάθη γιατὶ δὲν διέφυγαν τῆς προσοχῆς μου, οὔτε σφάλματα, διότι ἔτσι περιγράφεται ἡ προφορά τους κατὰ τὴν ἀρχαιότητα.
Ὁ Ἔρασμος, παρά τὴν σημαντικὴ ὑπόθεσίν του δὲν ἐγνώριζε τοὺς ἀρχαίους γραμματικούς, εἶχε παρ᾽ ὅλα αὐτὰ Ἕλληνες διδασκάλους.
Nestor Thomsen
I still try to gasp the dinstinction between "e" and "ε",.. hard as hell.
Maybe this will help you en.wikipedia.org/wiki/Help:IPA_for_English
Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και τις διευκρινήσεις.Πραγματικά πολύ καλή δουλειά πάνω στη σωστή απόδοση της προφοράς των αρχαίων ελληνικών.Θα ήθελα να επισημάνω επίσης γιατί η Θετταλία (5:18)προφέρεται το Θ σαν ť και όχι σαν th(δασεινόμενο τ).Επίσης σχετικά με το γράμμα β, εκτός από το παράδειγμα του προβάτου και το πως γράφανε οι λατίνοι τις ελληνικές λέξεις υπάρχει κάτι άλλο στην βιβλιογραφία όσον αφορά τη προφορά του;Τα λατινικά oνόματα από v πχ Vesuvius,Vitruvius γράφονται στα ελληνικά με β που σημαίνει ότι το β ενίοτε έχει προφορά v και άλλοτε b.
Τὸ Β περισσότερο μπρὸς τὸ «b» τείνει, ἀλλὰ ὑπάρχουν κάποιες παλαιὲς κοινὲς λέξεις, ποὺ οἱ Λατῖνοι ἔγραφαν μὲ V. Παρομοίως καὶ τὸ Φ, συνήθως ὡς Ph ἀλλὰ καμμιὰ φορὰ μὲ F, ἐνίοτε καὶ στὴν ἴδια λέξι συναντῶμε καὶ τὶς δύο γραφές-προφορές. Γιὰ τὸ Β ἐκεῖ, ὑπάρχει ἡ ὑπόθεσις πὼς τὸ ἀκολουθοῦσε ϝ, ποὺ «μαλάκωνε» τὴ προφορὰ ἢ τὸ καθιστοῦσε ἡμίφωνο (δηλ. ἐκτατό). Γιὰ τὸ Φ πρόκειται μᾶλλον γιὰ εὐκολία προφορᾶς στὴν Λατινική.
Πάντως διαφορετικὲς προφορὲς δὲν ἀποκλείονται ποτέ, δὲν μποροῦμε νὰ γνωρίζωμε πῶς μιλοῦσε ὁ καθένας «στὸν δρόμο», ἀλλὰ ἀπὸ τὰ γραπτὰ μνημεῖα μᾶλλον πρὸς τὴν ἀνωτέρω ἀνασυντεθειμένη πηγαίνουμε.
(Πότε πρωτοεμφανίζεται ἡ γραφὴ: Βεζούβιος;)
πιο σιγα παρακαλω!
πιὸ ἀργά ἢ τὸ βρίσκῃς πολὺ δυνατὰ σὲ db;
there is evidence that oi changed to ee earlier than we thought
After 1000 CE yes, at first for a long period was the same like Y and then got a iota sound, while Y seems to have remained like this still longer
Θυμίζει τη μελωδία των ισλανδικών
ἴσως ἕνεκα τῶν τόνων;
ist text we read after 2 years of grammar :)
I was suspecting something like this. How much of the Anabasis do you normally get? (chapters, books...)
@@Podium-arts I'm now in my second year of ancient Greek, and we're dealing with the second book (once Cyrus is dead, and the Greeks choose Xenophon as general...)
Hehe, have fun! Unfortunately I haven't recorded any more than this. :-(
Darius, Artaxerxes, Cyrus
Καλησπέρα,
ως αδαής μεν αλλά φίλος δε του συγκεκριμένου θέματος και ακούγοντας το μου γεννήθηκαν ορισμένες απορίες όπως,
Μου φαίνεται περίεργο που τα σύμφωνα(δ,γ) προφερόταν κατ'αυτόν τον τρόπο(περισσότερο ακούγεται σαν Νταρείου αντί για Δαρείου,γκίγκνονται αντί για γίγνονται),δεν φέρνει περισσότερο στην προφορά ενός σύγχρονου Βρετανού;
Το ύψιλον ,παρόλο που δεν έχω την παραμικρή ιδέα για την κανονική προφορά του,δεν θα έπρεπε να ψηλώνει κατά την προφορά(λόγω ονόματος υ-ψιλον{;}),παρά να βαραίνει;
Όσο αναφορά τον δίφθογγο αι,προφερόταν έτσι(περισσότερο ως αίϊ,πχ το παίδες ακούγεται περισσότερο ως παίϊδες,και το και ως καίϊ) σε όλο τον Ελληνικό κόσμο η ήταν κάποιο ιδίωμα της Αττικής;
Καλημέρα «Ἐλεύθερε». Ἡ προφορά μας δὲν ταυτίζεται μὲ αὐτὴν τῶν παλαιοτέρων μορφῶν τῆς Ἑλληνικῆς. Π.χ. λόγῳ τῶν ἀλλαγῶν δὲν μποροῦμε νὰ διακρίνομε τὴν διαφορὰ ψιλός-ψηλός. Τὸ πρῶτο σημαίνει «ἁπλός, γυμνός, σκέττος» τὸ δεύτερο τὸν ὑψηλό· παρόμοια μὲ τὰ ἡμεῖς-ὑμεῖς ὅπου ἡ διαφορὰ εἶναι ζωτικῆς σημασίας. Γιὰ ἐκείνους ποὺ ἐπενόησαν τὴν ἀλφαβητικὴ γραφή (δηλ. 1 σύμβολο ἀντιστοιχεῖ σὲ ἕναν φθόγγο καὶ ἀντιστρόφως) εἶναι κάπως ἄτοπο νὰ ἔκαναν ἐξαιρέσεις δημιουργώντας 7 τρόπους γραφῆς τοῦ ἑνὸς ἤχου «ι», 2 «ε» καὶ 2 «ο».
Τώρα, τὰ β,γ,δ εἶχαν παλαιότερα στιγμιαία προφορά (δὲν ἀνῆκαν στὰ ἡμίφωνα) καὶ ἡ αντικατάστασί τους γίνονταν κυρίως μὲ τὰ π,κ,τ -ἂν καὶ τὰ φ,χ,θ ἦταν κι αὐτὰ στιγμιαῖα. Τώρα βέβαια κάποιος ὁμιλητὴς μπορεῖ νὰ τὰ προφέρει χωρὶς πλήρη ἀποκλεισμὸ τῆς ῥοῆς τοῦ ἀέρα καὶ νὰ ἀκουστοῦν «μαλακώτερα» ὅπως σήμερα ἢ νὰ παραλειφθοῦν (ὀλίγος-ὀλίος), βάρυνε ὅμως μᾶλλον ἡ διάρκεια παρά ἡ σκληρότης. Γι' αὐτὸ ἀκούγονται περισσότερο σὰν b,g,d. Ὁ Δαρεῖος ποὺ λές στὴν γλῶσσα του λεγόταν Dārayava(h)uš, ὁπότε μοῦ φαίνεται λογικὸ νὰ τὸν ἔλεγαν «ΝΤαα»... Ὅσον ἀφορᾷ τὰ ΑΙ, μαρτυρεῖται (μαζὶ μὲ τὴν [ᾳ]) ὅτι εἶχε προφορὰ α-ι (φυσικὰ τὰ 2 φωνήεντα δὲν ἔφεραν τὸ ἴδιο βάρος, τὰ Ι-Υ πάντα ἦταν διαβατικά). Ἰδίως στὴν λέξι «παῖς» ὑπῆρχε καὶ δίγαμμα ἀνάμεσα στὰ α ϗ ι, ὁπότε ἡ προφορὰ πά-ις ῆταν σίγουρη. Ἀνάμεσα στὶς διαλέκτους ὑπῆρχαν σίγουρα διαφορὲς προφορᾶς, ὅσες ὅμως ἀντιστοιχοῦσαν σὲ κοινὰ φωνήματα γράφονταν μὲ τὸ ἴδιο σύμβολο, ἢ τουλάχιστον μποροῦμε νὰ τὸ ἐκλάβομε αὐτὸ ὡς μία ἀρχικὴ ὑπόθεσι ἐργασίας μέχρι νὰ ὑπάρξουν ἄλλα στοιχεῖα ποὺ θὰ μᾶς ἀλλάξουν πιθανῶς γνώμη ἢ θὰ ἐπιβεβαιώσουν τὴν τρέχουσα.
Ἡ προφορὰ τοῦ Υ εἶναι διττή, τὸ βραχὺ (ποὺ γίνεται καὶ ὑποτακτικὸ διφθόγγων συλλαβῶν) εἶναι πιὸ «σκοτεινό», τὸ μακρὸ πιὸ «ψηλό». Κατὰ τὰ ἄλλα σχηματίζονται μὲ τὸν ἴδιο τρόπο, ἁπλῶς στὸ μακρὸ ἔχομε περισσότερο χρόνο καὶ τὰ χείλη + γλῶσσα παίρνουν τὶς ἀκραῖες θέσεις τους (ὅπως τὶς περιγράφει ὁ Διονύσιος Ἁλικαρνασσεύς) μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μὴν ἀκούγεται περίπου σὰν «ου» ὅπως τὸ βραχύ.
Στὴν Βοιωτία (καὶ μέρος τῆς Κρήτης) τὸ «καί» τὸ ἔγραφαν «κή» (κεε), ὅπως ὑπῆρχαν παραλλαγὲς καὶ σὲ ἄλλα φωνήεντα, π.χ. τῆς «σκοτεινῆς» ὁμάδας (ο, υ, ω, ου) ποὺ ἐναλλάσσονταν στὶς ἴδιες λέξεις μεταξὺ τῶν διαλέκτων.
καλῶς γε.
+Comprehensive Language Learning χάρις σοι CL
I think you are merging ε and η.
Sometimes yes, it happens, depending on the reading/talking speed or the importance of the word/syllable in the sentence.
If we, of course, exclude the probability of errors...
Does anyone know why the ancient greek added useless letters, such as Ξ and Ψ?
Yes, I know that Ζ and ϛ existed too.
I've found nowhere a written cause or explanation. I suppose because of "economy"? The same Ξ consonant sound could be produced by a combination of ΚΣ, ΓΣ, ΧΣ, (or Ψ by ΒΣ,ΠΣ,ΦΣ), so using just one symbol is clearly"economic" and "efficient". A plausible cause...
Where I come back to the reason for using Η, Ω for the long variations of Ε, Ο; that is, they must have differed phonetically enough in order to use thém and not any symbols for the long A,I,Y.
Of course on the "internets" one can find many quasi esoteric explanations, like "for having 24 letters in the alphabet" and such sort of things :-D
The case of Z is also apart. There are 3 options (sd, ds and "another sound, peculiar to itself", I suppose the normal Z like spoken in Cyprus).
I guess because -at least in Classical Greek- Ξ and ΚΣ (or ΧΣ, ΓΣ) had different sounds. I mean, in the IPA, [ks (plus the hyphen under them; I can't depict it here.)] is different than the plain [ks (without the hyphen)]; the first one being one consonant, the second one being a cluster. But that's just my guess, without having read Allen's Vox Graeca.
Well, on the helmet of Miltiades, his name is written with epsilon instead of eta, most probably the way he pronounced it. Cypriot Greek retains this "e" by saying "men" instead of "min" for μην (meaning not, do not) and Pontic Greek by saying "erthan" instead of "irthan" for "ήρθαν" (meaning they came) for example.
καὶ τὸ βαύ κατὰ μίμησιν κυνὸς ὀξύνεται «βαὺ βαὺ καὶ κυνὸς φωνὴν ἱείς». ἐξ οὗ καὶ τὸ βαύζων ῥῆμα.
Αίλιος Ηρωδιανός (2ος αιώνας μ.Χ.) αρχαίος Έλληνας
καὶ τὸ μπα-ου κατὰ μίμησιν κυνὸς ὀξύνεται « μπα-ου μπα-ου καὶ κυνὸς φωνὴν ἱείς». ἐξ οὗ καὶ τὸ μπαούζων ῥῆμα.
Podium-Arts (21ος αιώνας μ.Χ.) νεο Έλληνας
φαντάσου Θοδωρή ἀκρίβεια ὁ Ἰωάννης ὁ Ἀλεξανδρεύς (γνωστὸς καὶ μὲ ἄλλα παρατσούκλια), ὥστε (ἔστω κι ἂν τὸ ἀπόσπασμα ποὺ παραθέτεις εἶναι πράγματι τοῦ Ἡρωδιανοῦ, ἄλλη συζήτησις αὐτή) νὰ μὴν ξέρει τί διαβάζει καὶ τί γράφει... Ὅταν λέει «ὀξύνεται» κι αὐτὸς γράφει τὸ «βαύ» μὲ βαρεῖα στὴν παρατεθεῖσα φράσι, ἐγὼ καταλαβαίνω ἀρκετά.
Ὅσο γιὰ τὸ «βαΰζω» γνωστὸ καὶ ὡς «βαβάζω» κ.λπ. ἔχω νὰ πῶ ὅτι καὶ τὰ 3 μου βρέφη μετὰ τὸ Α (ἀκάθαρτον, ἀφοῦ ἀκόμη δὲν εἶχαν δόντια καὶ ἱκανῶς εὐμεγέθη στοματικὴ κοιλότητα) ὁ ἑπόμενος ψόφος ποὺ παρήγαγαν ἦταν τὸ Β (μπ). Τὸ μονοετές μου, ἀκόμη νὰ πεῖ (σύγχρονο) βββ. Ἐμπειρικόν μὲν, γεγονὸς δέ.
Τώρα, ἂν πράγματι τὸ ἀποσπασμάτιον εἶναι τοῦ Ἡρωδιανοῦ τρία τινα συμβαίνουν:
α᾽) ἡ προφορὰ στὴν ἐποχή, τόπο καὶ πολιτιστικὸ περιβάλλον ἦταν β ἢ b (διαλέγεις), ἀνάλογα μὲ τὴν συνήθεια ἢ ...τὸ εἶδος σκύλου ποὺ ἀναφέρεται, :-D
β᾽) ἢ τὸ Β εἶχε καὶ τὶς δύο προφορές (πολὺ πιθανόν) καὶ
γ᾽) ἢ ὁ Ἰωάννης ἀγνοὼν τὴν (πιθανή;) ἀλλαγὴ τῆς προφορᾶς ἀπὸ b σὲ β τὸ φώνημα/ψόφο τῆς ἐποχῆς καὶ περιβάλλοντός του, θεωρῶν πὼς ἦταν πάντα β. Μεσολάβησαν καὶ «κάμποσοι» αἰῶνες μέχρι αὐτόν.
Ἂς μὴν ξεχνᾶμε ἐπίσης πὼς ἡ ὑλακή (ἐπίσης μόνον 50% ἀκριβὴς ὅρος σήμερα) γραφόταν «αὖ αὖ». Τὸ LSJ ἀναφέρει καὶ γαῦ, ἢ βαῦ ἂν θυμᾶμαι καλά. Θὰ κοιτάξω ἂν ὑπάρχῃ ὅμως καὶ ἀναφορὰ στὸ πότε πρωτοεμφανίζονται καὶ ποῦ.
Ἐν τὸ μεταξύ, ἐδῶ ὑπάρχει ἀρκετὸ ὑλικό πρὸς σκέψιν: sententiaeantiquae.com/2017/09/18/zooglossia-6-a-dog-goes-βαὺ-ϝαύ/
Καλὴ Χρονιά!
Ὁ Ναιωέλυναζ.
@@Podium-arts Υπάρχει περίπτωσις το ήττα ,το ιώτα και το ύψιλον να ήταν το ίδιο φωνήεν αλλά με διαφορετική προφορά ώστε κάποιος που έπρεπε να τα διατυπώσει σε γραπτό λόγο ο μόνος τρόπος για να γίνει αντιληπτή η προφορά τους σε κάποιον που δεν ήταν η μητρική του γλώσσα η ελληνική να αναγκαζόταν να πει/γράψει το ήττα(hetta-eetta) και το ύψιλον αντί ένα πολύ ψιλό (e) αντ'αυτού να λέει ένα στεγνό ού (u)
Καλή χρονιά!
ο Τοдωρής ο бλαξ .
@@teoteog3984 Ὅταν ἄρχισα νὰ ψάχνω γιὰ τὴν παλαιὰ προφορά σκοπός μου ἦταν νὰ ἐπιβεβαιώσω τὴν συνέχεια τῆς σύγχρονης νεοελληνικῆς. Ὅπως τὰ εἴχαμε μάθει. Κανείς ποτὲ δὲν ἀνέφερε ὁποιανδήποτε διαφορά. Γελούσαμε μάλιστα ὁμαδικῶς ὅταν τὸ 1981 (ἂν θυμᾶμαι καλά) ἦλθε ὁ Ζισκάρ στὸ Ζάππειο καὶ διάβασε στὰ Γαλλο-Ἑλληνικά του (αὐτὸ ποὺ λέμε Ἐρασμικὴ ἐκδοχή) κάποιο ὄμορφο μὲν κείμενο, γελοῖο ὅμως στὸ ἄκουσμα. Μετὰ εἴχαμε καὶ τὸν μακαρίτη Χάρυ Κλίν.
Αὐτὸ ποὺ λές, περὶ ὁμοφωνίας τῶν η-ι-υ (βάλε καὶ ει-ῃ-οι-υι) ἦταν καὶ δική μου σκέψις, προσπαθῶντας νὰ λύσω τὸν γρίφο τῶν 7 γραφῶν τοῦ ἰδίου ἤχου. Δηλ. λές «ι» ἀλλὰ μὲ κάποια τροπὴ τῶν φωνητικῶν μηχανισμῶν-ὀργάνων νὰ ἀκούγεται μιὰ παραλλαγή του. Καὶ τί θὰ ἦταν αὐτή; Μᾶλλον θὰ ἔπρεπε νὰ σχετίζεται μὲ τὸ συνοδὸ γράμμα (γιὰ τὶς διφθόγγους εὐνόητον, δοκίμασα νὰ λέω «ι» δίδοντας ὅμως στὸ στόμα, χείλη, γλῶσσα τὴν θέσι ποὺ ἀντιστοιχοῦσε στὸ κύριο φωνῆεν, ἀλλὰ καὶ ἀντιστρόφως στὸ σχῆμα τοῦ «ι» προέφερα τὸ κύριο).
Δυστυχῶς τὸ πρόβλημα παρέμενε ὅμως, διότι ἂν τὰ η,ι,υ ἦσαν «ι» τότε τὰ δίψηφα ῃ(=ηι),υι πάλι δὲν διέφεραν· μάλιστα μὲ τὴν πληροφορία πὼς τὸ [ι] ὡς δίχρονο προφερόταν κάπου μὲ μεγάλη, κάπου μὲ μικρὴ διάρκεια ἡ ἀνάγκη δίψηφης γραφῆς φαινόταν ἀκόμη πιὸ παράλογη. Μετά αὐτὸ δὲν ἐξηγοῦσε τοὺς πιθανοὺς ἤχους τῶν [αι, οι, ῳ] ὡς μονοφθόγγων...
(Παρενθετικά, ὁ ἦχος τῆς [οι] μὲ αὐτὴν τὴν ἀνωτέρω λογική καὶ μέθοδο ἀκούγεται ὅπως τοῦ (ὅπως ὑποθέτω καὶ περιγράφεται) [υ, y, ü]. Μάλιστα γιὰ περίπου 1000 χρόνια τὰ μόνα ὀρθογραφικὰ λάθη τῆς [οι] ἦταν ἡ σύγχισις μὲ τὸ [υ], ποὺ ὁδήγησε τοὺς ἱστορικοὺς φωνολόγους νὰ συμπεράνουν πὼς στὴν ὕστερη Ρωμαϊκή καὶ ἀρχὴ τῆς Βυζαντινῆς περιόδου ὁ ἦχος τῶν οι/υ συνέπιπτε στὸ ἀρχαῖο «υ» (y/ü).
Τὸ ἑπόμενο, δεύτερο πρόβλημα αὐτῆς τῆς λογικῆς εἶναι ὅτι ἐνόσῳ ὑποθέσωμε πὼς ἰσχύει τοῦτο, τί γίνεται μὲ τὶς διφθόγγους μὲ ὑποτακτικὸ τὸ [υ]; Πῶς τὸ ἴδιο σύμβολο (ποὺ πλησίαζε παλαιότερα τὰ ο,ω,ου μὲ τὰ ὁποῖα καὶ ἐναλλάσσεται ἀρχαιόθεν σὲ τοπικὲς ἢ εὐρεῖες διαλέκτους) ξαφνικὰ χρησιμοποιεῖται ὡς σύμφωνο (φ/β) ; Φαίνεται δηλ. παράξενο ἀφ᾽ἑνὸς τὰ φωνηεντικὰ δίψηφα νὰ ὀνομάζονται δίφθογγοι στὰ γραπτά ἀδιακρίτως ὑποτακτικοὺ φωνήεντος καὶ κανεὶς νὰ μὴν ἀναφέρῃ αὐτὴν τὴν κραυγαλέα διαφορά... Ἀκόμη καὶ σήμερα δηλ. τὰ [αυ, ευ, ηυ] προφέρονται ὡς δύο φθόγγοι, ἄσχετα ἂν κλείνομε πιὰ περισσότερο τὸ στόμα καὶ γίνονται τὰ υ σύμφωνα φ/β. Ἂν δηλ. δὲν κλείσῃς τόσο τὰ χείλη ὁ ἦχος τῶν ἀρχαίων διφθόγγων δὲν ἔχει ἀλλάξει καθόλου. Πρόσθεσε καὶ τὴν ποιητικὴ λύσι τῶν αυ,ευ,ηυ σὲ αϋ,εϋ,ηϋ ποὺ θὰ ἦταν ἀδύνατη ἂν τὸ [υ] ἦτο σύμφωνο (ποὺ δὲν ἀνήκει στὰ «ἡμίφωνα» λεγόμενα, δηλ. τὰ ἔχοντα διάρκεια).
Μετά λοιπὸν ἀπὸ κάμποσες προσπάθειες προφορᾶς μὲ αὐτὴν τὴν σκέψι τὴν ἐγκατέλειψα. Ὁ Πλάτων στὸν Κρατύλο περιέγραψε κάποια πράγματα, ποὺ ὅμως δὲν ἦταν ἀρκετά ἀπὸ τεχνικῆς ἀπόψεως. Καὶ εὐτυχῶς διότι σύντομα μετὰ βρῆκα πὼς ὁ Διονύσιος Ἁλικαρνασσεύς εἶχε γράψει ἀκριβέστερα τὴν μέθοδο παραγωγῆς τῶν στοιχείων, ὁπότε συγκρίνοντας τὶς περιγραφὲς γιὰ τὰ Η,Ι,Υ ἦταν φανερὸ ὅτι ἐπρόκειτο γιὰ τελείως διαφορετικὰ φωνήματα.
Φυσικὰ γιὰ διαφόρους λόγους οἱ προφορὲς ἀλλοιοῦνται, πρᾶγμα ποὺ συνέβαινε ἀπὸ παλιά, βλ. διαλέκτους, παραμορφώσεις, ἀναγραμματισμούς κ.λπ.
@@teoteog3984 (συνέχεια). Τώρα ὅσον ἀφορᾷ στὸ Η, ὅ,τι καὶ νὰ ἦταν λεγόταν μὲ τὸ στόμα ἀρκετὰ ἀνοικτό καὶ ἔδιδε τὴν ἐντύπωσι τοῦ μήκους. Αὐτὸ τὸ παριστάνουμε συνήθως ἀνοίγοντας τὰ χέρια μας σὲ... πλάτος. Ἔτσι περιγράφεται κι ὅλας ἡ μηχανική του. Τὸ στόμα ἀνοίγει ἀρκετὰ σὲ πλάτος καὶ ἡ δόνησις τοῦ ἤχου γίνεται αἰσθητὴ στὴν βάσι τῆς γλώσσης.
Παράλληλα ὁ Πλάτων λέει πὼς τὸ Α (μακρόν, καθαρόν) δηλοῖ μέγεθος. Τὸ στόμα ἀνοίγει τὰ μέγιστα καὶ ἡ δόνησις γίνεται αἰσθητὴ στὸν οὐρανίσκο. Φυσικὰ ὅταν θέλουμε (παγκοσμίως) νὰ δηλώσουμε ἐκφράσουμε κάτι μεγάλο, συνήθως τὸ κάνουμε καθέτως, σὰν νὰ κοιτᾶμε ψηλά. (Μήπως ἐπειδὴ ξεκινᾶμε ἀπὸ βρέφη καὶ νήπια, ὅταν ἡ καθημερινή μας ἐπαφὴ εἶναι μὲ ἀνθρώπους ποὺ γιὰ νὰ τοὺς δοῦμε κάνουμε κάθετη κίνησι; ὅ,τι ἀξία κι ἂν ἔχῃ αὐτὴ ἡ παρατήρησι). Δηλ. βλέπω ἐδῶ μία συμφωνία μεταξὺ τῆς ἀφῃρημένης συναισθηματικῆς περιγραφῆς στὸν Πλάτωνα καὶ τῆς μηχανικῆς τοῦ Διονυσίου.
Τώρα, τὸ ὅτι τὸ μακρὸν Α στὴν Ἰωνικὴ διάλεκτο συχνάκις λέγεται ϗ γράφεται Η, ἐνῷ στὴν Δωρικὴ τὰ Η,Ω ἀντικαθίστανται μὲ τὸ μακρὸν Α, ἐπίσης δείχνει ἠχητικὴ/φωνητικὴ συγγένεια. Λογικόν, μιᾶς καὶ τὰ τρία λέγονται μὲ τὸ στόμα ἀρκετὰ ἀνοικτό καὶ ἔχουν μακρὰ διάρκεια.
Δὲν χρειάζεται δηλ. νὰ εἶναι ξένος κανείς γιὰ νὰ ἀκούσῃ τὰ Η,Ω ὡς Α. Πρᾶγμα ποὺ μᾶς φέρνει πιὸ κοντὰ στὴν ὑπόθεσι ὅτι τὸ Η ἦταν ἕνας ἦχος συγγενὴς τοῦ μακροῦ ἀνοικτοῦ Α.
Πρόσεξε τώρα ὅτι ὅταν γίνεται αὔξησις συλλαβῆς περιεχούσης ἀκάθαρτον Α (βραχύ καὶ ὀξύτερο στὸ ἄκουσμα, ὅπως αὐτὸ τῶν βρεφῶν, τὸ «οὐάαα») ἡ αὔξησις αὐτὴ γίνεται μὲ τὸ Η. Π.χ. γλῶσσα > γλώσσης, ἄρχομαι > ἦρχον κ.λπ.. Κάτι ποὺ παράλληλα δὲν συμβαίνει ὅταν διπλασιάζεται τὸ γράμμα Ε, π.χ. βασιλεύς > βασιλέϝες > βασιλέες > βασιλεῖς, ἱππεύς > ἱππέϝες (ἀττ. ἱππῆς ὅταν ἔπαυσε ἡ γραφὴ τοῦ ϝ ἀλλὰ τὰ «εε» προφέρονταν ἀκόμη μὲ τὸ στόμα στὴν θέσι ποὺ εἶχε ὅταν προφερόταν τὸ ϝ) > ἱππεῖς κ.ο.κ.
Δὲν μπορεῖ δηλ. κανεὶς νὰ ᾽πεῖ πὼς τὸ Η εἶναι ἁπλῶς ἕνα μακρόσυρτο Ε, ἀλλὰ περισσότερο νὰ τὸ περιγράψει σὰν μῖγμα Α+Ε, ἢ σὰν αὐτόνομο φώνημα, ποὺ γιὰ εὐκολία λέω πὼς λὲς ἕνα μακρὸ Ε μὲ τὴν γλῶσσσα κολλημένη κάτω.
Κ.λπ. κ.λπ κ.λπ.
You must be Finish.
No, I'm just Starting :-D
Your intonation has a lot of Finish in it. But since you are just Starting, would you consider Homer's Iliad and the New Testament, please? I am an autodidact who has just started learning Classic and Koine Greek. Xenophon is too difficult for me.
I've done 4 recordings of the Iliad (but they were commissioned, so not for publication), though, another, public one is going to come hopefully next year.
New Testament texts I've not recorded (yet?), but can't either say when I'm going to start. There are still too many earlier texts I want (F :-D ) finished first, before I go this direction. But they are surely coming.
THanks Nathan & greetings :-)
He's Greek. :-)
why couldn't you say "ANABASIS" and "XENOPHON" too god dammit the two things I really _need_ to know how the ancient Greeks said aaargh
cool tho
To say it in Greek?
@@Podium-arts (second try dunno why YT keeps eating my comments) (note: this is actually super cool and makes me really wish I could understand Greek!)
-----------------------
Right! I wanted to impress my ex* by saying them correctly - that is, _as the Greeks would have._
I needed your expertise, my friend, just in case the accepted modern English rendition suffers like unto that of (e.g.) "Julius Caesar" - as we say it quite differently to the reconstructed Classical Latin pronunciation, looking up the dictionary audio of "Caesar" is not much help.
Imagine, therefore, my delight upon finding a TH-cam video entitled "XENOPHON, ANABASIS (SPOKEN ANCIENT GREEK)". Then imagine - _if you dare_ - my dismay upon seeing the text *"Xenophon, Anabasis"* appear and fade out in ominous silence.
"No!" I screamed. "He's not going to read the damn title!"
"It's time for your meds again, Hak," said my ex-wife.
Luckily, after fighting her off I was able to find a British fellow narrating an audio version of the work, and I _assume_ he said it right...
-----------------------
_*(a noble goal, you might say - but I, of course, humbly abstain from crediting myself with the clear nobility of spirit I so obviously possess)_
You made me laugh on this cloudy evening 🥳 but as I understand it you've been already served, isn't it? Otherwise I could send you a recording
I conclude from the video that the correct pronounciation is closer to modern Greek than it is to the erasmian reconstruction. Τhis is evident from the sound of many diphtogs of the text. Αnd this is still early 4th Century BC Greek, before the beginning of the major phonetic changes of the Koine.
The main difference, I believe, is in the timing of the syllables. It's crucial for all the rest.
@@Podium-arts Probably so. If one reads δεδομέναι and λαμβάνει in a relatively quick tempo, αι and ει sound much closer to modern ε and ι respectively. In the text above οnly oι sounds like a true dipthog.
Absolutely! I often have to come back to a recording because the αι's sound like ε while I'm sure I did say άι. Imagine that in an open space and not in front of a microphone there would be much greater confusion. It's no wonder that (first the ει and pretty soon) the αι where monophtongised the way they are still pronounced. The οι took 1000 years longer to become υ and later ι. The αυ/ευ are in reality still diphthongs in modern Greek, albeit the Υ has closed even more and became a labial consonant. Also no wonder!
sounds Scandinavian lol
I don't know if they went that far north! 😀
@@Podium-arts πήγαν βασικά στην Αγγλία, Ιρλανδία μέχρι και στην Σουηδία. Μυνωιτες και μυκηναιοι, το ότι είχαν φτάσει μέχρι εκεί είναι γνωστό, αλλά έχουν βρεθεί μέχρι και ελληνική τάφοι εκεί που σημαίνει ότι έμειναν Έλληνες εκεί
Maybe it sounds Scandinavian because of the pitch accent
It sounds like an american that tries to speak greek. In any case congratulations for this work. Greek language is like a medicine for the human's soul.
χμμ, μπά, δὲν εἶμαι Ἀμερικανός...
Εὐχαριστῶ γιὰ τὴν ἀκρόασι :-)
I don’t agree with you, Stephan; reading Greek he does not sound like an American at all!
Σοὶ οὐχ ὁμολογῶ, ὦ Στέφανε· τὴν ἀττικὴν γλῶτταν οὐκ ἠχεῖ οὐδαμῶς ὡς Ἀμερικανὸς ἀναγιγνώσκων Ἑλληνιστί!
Enhorabuena por el vídeo.
Gracias Jose ;-)