Tylko jak ktos mobinguje w pracy to trudno to udowodnic bo sa firmy gdzie nie mozna wejsc z telefonem na halę. Wiec nawet jak ktos mobinguje to trudno udowodnić. Wiec wobec tego jak się bronić.
No właśnie - to, że ja powiem, że czuję się "mobbingowana", nie znaczy jeszcze, że "spełnia to kryteria" mobbingu. Więc takie nazewnictwo to bardziej pic na wodę, fotomontaż, niż coś, co faktycznie ma człowiekowi pomóc, wymyślone chyba tylko po to, żeby się w większości przypadków nie dało udowodnić. A to, że ktoś jest "tylko" nękany, albo "tylko" źle traktowany, wcale nie znaczy, że jego problem jest mniejszy i nie odbije się na nim. Tak, że drodzy prawnicy - albo zmieńcie/rozszerzcie definicję tego słowa, albo nie nadużywajcie tego określenia, bo to nie ludzi wina, że mówią, że czują się "mobbingowani", a podobno nie są i mówcie po prostu o nękaniu czy złym traktowaniu w pracy, bo szkoda zdrowia potem na ciąganie się po sądach i rozmyślania, czy to się nazywa tak, czy śmak. Człowiek ma WYSTARCZAJĄCO niewesołą sytuację, żeby jeszcze miał znaleźć w sobie energię na walkę o definicję.
Mój przełożony przedstawia mnie jako osobę agresywną. Moje ambicje do rozwoju w księgowości ochładza obarczaniem zadań, których nikt nie chciał wykonywać. Doprowadził do zatrudnienia w naszym dziale swoich krewnych: syna i synową. Doprowadza do wyalienowania mnie z grupy. Nie rozmawia ze mną, jedynie na moje pytania odpowiada z niechęcią i wymijająco. Dwa razy zasugerował złożenie wypowiedzenia.
Niema sensu siedzieć tam gdzie nas nie chcą ja straciłam 5 lat , piec lat na czarno i poniżali mnie, wykluczono mnie zespołu, że ci którzy pracowali na stałe dokuczali mi i szef , inni pracownicy co dochodzili odchodzili po pol roku, po jednym dniu do dwóch lat max i szukali pracy innej itd... czekali na dwa dni nieobecnosci zeby mnie sie pozbyc gdy napisalam ze chce pol etatu- sprobowac gdzie indziej bo nie mam ubezpieczenia i nie mam jak chodzić do lekarza - a jeszcze nie go dostałam , mialam isc na dni próbne, a sami tam nie chodzili na etat - pracowali sami starzy ludzie- powiedzieli zebym spadała i we mnie jest nienawisć i jestem im doniczego nie potzrebna , rano tez mi tak mowili, albo stary pracownikow mowil ze jestem tylko do parzenia kawy potrzebna- to mu kolezanka odp ze inni tez robia - złosliwie wszystko, nazywali mnie shrekiem, wołali za moimi pracami wrogosc, smiali sie jak mowiłam, naprzemian raz byli mili raz mobingowali jak w dwubiegunówce, ciagle jakies teorie spiskowe , plotki , awantury nie mowiac ze to patalogia bo tam również mnie oszukali nie dali umowy (fabryka swieczek w Krakowie),- przekładali i nie dostałam pod koniec wyplaty ani tu ani tu nikt nic z tym nie robi a jak dali skierowanie na badania i przekladali wizyty to się pochorowalam po wyzdrowieniu poszlam na rozmowe dwa miejsca i poszłam gdzie indziej i tak trzeba robic tam- nie wyjdzie , trzeba isc dalej, nie chca to nie. tam juz nie wrocilam bo sił nie mialam - miałam dostac umowe z poczatkiem pazdzernika i nie było.. a badania skonczylam po 20...i jeszcze mi powiedzieli ze zawolno robie i dadza poł etatu ale bede chodzic na etat a potem albo zostawia albo zwolnia koszmar jakis... teraz mam 33 i lata i doswiadczenie juz dwoch pracach na czarno i jednej na umowe dłuzej, i tam piec lat zycia i nie ma takiej pracy w tym miescie w tym zawodzie musialabym wyjechac...a powinnam dawno to porzucic i pojechac gdzie beda mnie szanowac i bede nadawac sie do pracy i budowac zycie, a budowałam 5 lat zycie na ponizaniu , zaniząniu wartosci i na czarno a miałam taka prace 6 lat temu na wsi , gdzie była umowa- sznowali mnie , wszystko było okej, ale chciałam wrócic do miasta i czym sie skonczyło...teraz nie mam doswiaczenia w czyms co nie ma w tym miescie, sa same oferty pracy za najnizsza krajowa gdzie trzeba uczyc sie wszystkiego od poczatku - jakbym chciala odnowa na grafika to junior , jakbym chciala w it to junniory o ile wezma, wszystkie te miejsca co mialam doswiadczenie zajete, a jakies zaklady zostaja z manufaktura dekoracyjna co jest rotacja duza..mam koszmary w nocy i dusze sie...i nie wiem czy nie wyjechac jak nie wyjdzie i po co mi to było.... nie mówiąc ze lata straciłam i szacunek do siebie, zniszczyło mi się życie prywatne, odbiło się to na wszystkim... myślałam zacznę się bardziej starać docenia mnie , a może dostane umowę, a może poleca mnie do podobnego zakładu , nie nic takiego się nie wydarzyło, gnębili jeszcze bardziej i obgadywali dręczyli mnie , machali rękami przed moimi pracami, obgadywali, krzyczeli na moje prace chociaż były już lepsze po tych latach, gadali nie pokazuj talentu bo ktoś wykorzysta, ze mam chore ambicje dziewczynki z podstawówki czasami myślałam ze może tak żeby nikt mnie nie wziął zakładu obok- i jednego dnia zaproponował mi pan prace z witrażu obok, ale spotkał z kierownikiem i potem zaczął mnie tamten pan mnie unikać- a chciał na małych formach w plastyce - ale potem nie odzywał sie już do mnie ...przysiegam przykre ale taka prawda źli ludzie się nie zmieniają, nikomu nie zmienisz serca
Pracy czy kariery? Co z umowami zlecenia? Jak zwykle poza rynkiem pracy?
Odcinek bardzo dobry!
Tylko jak ktos mobinguje w pracy to trudno to udowodnic bo sa firmy gdzie nie mozna wejsc z telefonem na halę. Wiec nawet jak ktos mobinguje to trudno udowodnić. Wiec wobec tego jak się bronić.
No właśnie - to, że ja powiem, że czuję się "mobbingowana", nie znaczy jeszcze, że "spełnia to kryteria" mobbingu. Więc takie nazewnictwo to bardziej pic na wodę, fotomontaż, niż coś, co faktycznie ma człowiekowi pomóc, wymyślone chyba tylko po to, żeby się w większości przypadków nie dało udowodnić. A to, że ktoś jest "tylko" nękany, albo "tylko" źle traktowany, wcale nie znaczy, że jego problem jest mniejszy i nie odbije się na nim.
Tak, że drodzy prawnicy - albo zmieńcie/rozszerzcie definicję tego słowa, albo nie nadużywajcie tego określenia, bo to nie ludzi wina, że mówią, że czują się "mobbingowani", a podobno nie są i mówcie po prostu o nękaniu czy złym traktowaniu w pracy, bo szkoda zdrowia potem na ciąganie się po sądach i rozmyślania, czy to się nazywa tak, czy śmak. Człowiek ma WYSTARCZAJĄCO niewesołą sytuację, żeby jeszcze miał znaleźć w sobie energię na walkę o definicję.
Mój przełożony przedstawia mnie jako osobę agresywną. Moje ambicje do rozwoju w księgowości ochładza obarczaniem zadań, których nikt nie chciał wykonywać. Doprowadził do zatrudnienia w naszym dziale swoich krewnych: syna i synową. Doprowadza do wyalienowania mnie z grupy. Nie rozmawia ze mną, jedynie na moje pytania odpowiada z niechęcią i wymijająco. Dwa razy zasugerował złożenie wypowiedzenia.
Skladaj wypowiedzenie w trybie natychmiastowym, to tylko praca dodatek do zycia.
@@jacknowak8094 tylko jeszcze trzeba mieć gdzie odejść.
@@peacefreedomandwealth Szukaj pracy, a gdy znajdziesz, odejdź.!
Niema sensu siedzieć tam gdzie nas nie chcą ja straciłam 5 lat , piec lat na czarno i poniżali mnie,
wykluczono mnie zespołu, że ci którzy pracowali na stałe dokuczali mi i szef
, inni pracownicy co dochodzili odchodzili po pol roku, po jednym dniu do dwóch lat max i szukali pracy innej
itd... czekali na dwa dni nieobecnosci zeby mnie sie pozbyc gdy napisalam ze chce pol etatu- sprobowac gdzie indziej bo nie mam ubezpieczenia i nie mam jak chodzić do lekarza - a jeszcze nie go dostałam , mialam isc na dni próbne,
a sami tam nie chodzili na etat - pracowali sami starzy ludzie- powiedzieli zebym spadała i we mnie jest nienawisć i jestem im doniczego nie potzrebna , rano tez mi tak mowili, albo stary pracownikow mowil ze jestem tylko do parzenia kawy potrzebna- to mu kolezanka odp ze inni tez robia - złosliwie wszystko,
nazywali mnie shrekiem, wołali za moimi pracami wrogosc, smiali sie jak mowiłam, naprzemian raz byli mili raz mobingowali jak w dwubiegunówce, ciagle jakies teorie spiskowe , plotki , awantury
nie mowiac ze to patalogia bo tam również mnie oszukali nie dali umowy (fabryka swieczek w Krakowie),- przekładali i nie dostałam pod koniec wyplaty ani tu ani tu nikt nic z tym nie robi
a jak dali skierowanie na badania i przekladali wizyty to się pochorowalam po wyzdrowieniu poszlam na rozmowe dwa miejsca i poszłam gdzie indziej i tak trzeba robic tam- nie wyjdzie , trzeba isc dalej, nie chca to nie. tam juz nie wrocilam bo sił nie mialam - miałam dostac umowe z poczatkiem pazdzernika i nie było.. a badania skonczylam po 20...i jeszcze mi powiedzieli ze zawolno robie i dadza poł etatu ale bede chodzic na etat a potem albo zostawia albo zwolnia koszmar jakis...
teraz mam 33 i lata i doswiadczenie juz dwoch pracach na czarno i jednej na umowe dłuzej, i tam piec lat zycia i nie ma takiej pracy w tym miescie w tym zawodzie musialabym wyjechac...a powinnam dawno to porzucic i pojechac gdzie beda mnie szanowac i bede nadawac sie do pracy i budowac zycie, a budowałam 5 lat zycie na ponizaniu , zaniząniu wartosci i na czarno
a miałam taka prace 6 lat temu na wsi , gdzie była umowa- sznowali mnie , wszystko było okej, ale chciałam wrócic do miasta i czym sie skonczyło...teraz nie mam doswiaczenia w czyms co nie ma w tym miescie, sa same oferty pracy za najnizsza krajowa gdzie trzeba uczyc sie wszystkiego od poczatku - jakbym chciala odnowa na grafika to junior , jakbym chciala w it to junniory o ile wezma, wszystkie te miejsca co mialam doswiadczenie zajete, a jakies zaklady zostaja z manufaktura dekoracyjna co jest rotacja duza..mam koszmary w nocy i dusze sie...i nie wiem czy nie wyjechac jak nie wyjdzie i po co mi to było....
nie mówiąc ze lata straciłam i szacunek do siebie, zniszczyło mi się życie prywatne, odbiło się to na wszystkim...
myślałam zacznę się bardziej starać docenia mnie , a może dostane umowę, a może poleca mnie do podobnego zakładu ,
nie nic takiego się nie wydarzyło, gnębili jeszcze bardziej i obgadywali
dręczyli mnie , machali rękami przed moimi pracami, obgadywali, krzyczeli na moje prace chociaż były już lepsze po tych latach,
gadali nie pokazuj talentu bo ktoś wykorzysta, ze mam chore ambicje dziewczynki z podstawówki
czasami myślałam ze może tak żeby nikt mnie nie wziął zakładu obok- i jednego dnia zaproponował mi pan prace z witrażu obok, ale spotkał z kierownikiem i potem zaczął mnie tamten pan mnie unikać- a chciał na małych formach w plastyce - ale potem nie odzywał sie już do mnie ...przysiegam
przykre ale taka prawda źli ludzie się nie zmieniają, nikomu nie zmienisz serca
a co jesli nie ma swiadków?