Kłaniam się Panie Grzegorzu, 17:40 Nie tyle nie powiedzieć o możliwości zrzucenia pasa, co każdy, łącznie z Kierownikiem Strefy bał się o tym pomyśleć. Tak jak powiedziałeś, miał tu znaczenie sposób zarządzania, zarówno zasobami finansowymi jak i ludzkimi. W rozmowie z chłopakami, jeden z nich wspominał, że po lądowaniu w wodzie od razu przyszło mu do głowy żeby nie zamoczyć czaszy, bo się zniszczy i "szef" będzie zły. Pozwoliłem sobie przytoczyć ten cytat, ale myślę że autor tych słów nie będzie miał mi tego za złe. To może obrazować relacje międzyludzkie ale też podejście do własnego bezpieczeństwa. Czy tak mogło być z pasami? Niewykluczone. Przecież ZAWSZE dolatylwali, więc teraz też dolecą. A zrzucenie pasa, jak przecież dolecą to narażenie strefy na straty finansowe. Kapitanoza przez wielkie K.
Ja sem Iwan ;) Macieju, ten przykład od razu nakierowuje mnie na post aeroklubowe, zatęchłe tory. Wszystko staje się dużo jaśniejsze. Pamiętam z innego miejsca jaką dostałem zjebkę od szefa instruktorów, gdy jako młody instruktor tłumaczyłem, że przy zerwanych sterówkach w L-1 Fenix (konstrukcja o 3 grupach linek) należy się ratować. Dowiedziałem się, że aeroklub nie ma tylu zapasów, bo te okrągłe w zestawie miały resurs 3 otwarć. Ale za przeproszeniem, co mnie to k...obchodzi? Życie i zdrowie skoczka są ważniejsze niż zasoby sprzętowe aeroklubu. To chyba dość podobne, tylko jak widać przeniesione na dziki kapitalizm.
@@SkydiveAtmosfera Zapasowa czasza czy 10 kilogramów ołowiu to niewątpliwe wydatki, zgadzam się. Ale jeśli ktoś uważa, że bezpieczeństwo jest za drogie, to niechże spróbuje wypadku. Numer stary jak świat w każdej dobrze zarządzanej organizacji lotniczej z prawdziwego zdarzenia. Tak jak mówisz, życie i zdrowie jest bezcenne. Pomnik i stypa pochłonęły wielokrotnie więcej środków niż najbardziej wypasiona kamizelka ratunkowa. Straty niematerialne do końca życia - pozostaną niemierzalne. Dobrze, że jesteś Iwan. Dobrze że mówisz takie rzeczy. Bo pokolenie instruktorów którzy cenią sobie dobrą robotę nad dobrą kasę może nie tyle wymiera, co przechodzi gdzieś do cienia. A poza edukacją innych i pracą nad sobą, przynajmniej w przypadku Bagicza, chyba nie za wiele nam zostało.
Dzięki za super materiał! Faktycznie, większość rzeczy powiedzianych teraz pokrywa się z treściami przekazanymi w poprzednim filmie o tym zdarzeniu. Co w sumie nie jest dla mnie zaskoczniem ;) Niestety po raz kolejny podejście " jakoś to będzie" i olanie kwestii bezpieczeństwa doprowadza do tragedii ludzkich. Patrząc na ten wypadek i ten z pod Częstochowy znajduję jedno określenie: Polactwo- olewactwo. Pamiętam jak na pewnej grupie spadochronowej wypowiedziałem się w podobnym tonie, to zostałem praktycznie zjedzony, że co ja sobie myślę, że na ilu strefach skakałem itd. Osobiście wolę bazować na doświadczeniu innych ( skoro moje jest nadal delikatnie mówiąc mizerne) i nie potrzebnie nie narażać się np. na wylot samolotem zatankowanym paliwem samochodowym ( bo tak taniej), który później spada, lub na skok z mocno leciwym spadochronem na plecach z wypożyczalni.
@@rafaszeliga6712 nigdy nie wiemy ile nie wiemy, zaufanie i trzymanie się tegoż zaufania (czyli iluzji) w początkowej fazie szkolenia jest wygodne i (w odpowiednim natężeniu) prawidłowe. Potem mamy siebie dla siebie i konieczność gromadzenia wiedzy - bo już wiemy, że ciągle mało wiemy
Po obejrzeniu filmu nasunął mi się pomysł- Można by przecież organizować szkolenia z zakresu lądowań i zachowania się skoczka w wodzie. Skoki mogły by odbywać się do basenu z wieży- z całym sprzętem, po to by uświadomić uczniów czym to się może skończyć, aby na własnej skórze przekonali jak się ściąga uprząż, kask, itp.
Chociaż i tak dla mnie najbardziej ponurym wnioskiem z tego wszystkiego jest chyba brak świadomości samych skoczków. Tym bardziej, że wykonali XX/XXX skoków. Nad morzem też pewnie to nie był ich pierwszy. Szkoda, że żaden z nich nie zadał sobie (albo na głos komuś- skłaniając tym samym do zastanowienia się nad sytuacją pozostałych) na ziemi pytania: "no, dobra, skaczemy nad morzem, a nie nad otwartym polem gdzie mogę wylądować gdzie chcę. Co mam robić gdy coś pójdzie nie tak i wyląduję w morzu?". Nasuwa się następne pytanie, czy to wina tylko skoczków, czy po części szkolącego, który nie wykształcił u ucznia nawyku oceny sytuacji i poziomu bezpieczeństwa, lub oceny niebezpieczeństwa jakie niesie ze sobą dana sytuacja. A może to prostu brak przeszkolenia, o którym Pan mówi w filmie... Oby to była przestroga i nauka dla innych.
@@TybekGrindCore największym naszym błędem było zaufanie osobie, której nie powinno się wgl ufać, wyrzucił nas w morze i tyle, reszta to splot nieszczęśliwych zdarzeń. Niby wszystko jasne ale tam w powietrzu człowiek zderzył się z czymś czego nie brał wgl pod uwagę, choć okoliczności były sprzyjające. Wg mojej osoby, uczestnika tej tragedii, gdyby nie było złego wyrzutu, nie byłoby teraz debaty...ale na gdybanie jest juz niestety za późno...
@@TybekGrindCore tak, to jest najbardziej zasmucające i warte zastanowienia. Jesteśmy, jako pokolenie zanurzone w internecie, rozleniwieni łatwością dostępu do wiedzy. Tak bardzo nas to rozleniwia, że mogąc z każdego smartfona sięgnąć po niemal cały dorobek cywilizacji nie robimy tego. W efekcie, bez uporządkowanej wiedzy, bez ustawicznego procesu doskonalenia spoczywamy na laurach pozyskanych certyfikatów, licencji, papierków, lub co gorsza bez tego.
tutaj przykładowy film z naszego miejskiego szkolenia w basenie z lądowania na wodę prowadzonego przez PRU zdjęcia pokazują jak należy się zachować - rozpięcie taśmy piersiowej i w miarę możliwości udowych, woda, ucieczka nurem z taśm udowych, ucieczka spod czaszy i linek, przerabialiśmy różne warianty również kiedy nie udało się rozpiąć taśm słabe lądowanie czy wciąganie pod wodę vimeo.com/56509517
Uważam, że jednak ktoś być powinien na pokładzie z większym doświadczeniem. Skoki blisko morza to nie przelewki na dodatek bez czegokolwiek, jakiegokolwiek zabezpieczenia. Każdy skoczek przechodzi pewne fazy najpierw pierwszy skok ,, zrobię co mi będą kazać,,potem przychodzi drugi skok,, wiem w co wchodzę i jestem przestraszony,, i to trwa na ogół kilkadziesiąt skoków gdzie x skoczek szuka wszędzie zagrożenia i 10 razy patrzy na swój sprzęt i na wszystkich dookoła, później ,,dobra robię to,,. Następnie ktoś kto ma setki, tysiące skoków,to dla niego skoki to jak dla przeciętnego człowieka pójście po bułkę do sklepu a giną też doświadczeni skoczkowie. Jest mnóstwo niebezpieczeństw do okoła o których się zapomina,rutyna czasami gubi. Skoki spadochronowe to nie tylko piękne filmiki na TH-cam i cwaniakowanie naokoło co to nie ja i wrzucanie fot na Facebooku patrzcie jaki kozak ze mnie. To przede wszystkim niebezpieczny sport i jak ktoś się to pcha to musi mieć tego świadomość
Życie ludzkie jest bardzo bardzo kruche,akurat niedawno wróciłem z miejsca wypadku ,gdzie ciężarówka przejechała się po nieszczęśniku i widok nieciekawy, więc wszędzie można czapę dostać i wcale nie trzeba być skoczkiem by mieć pecha. To naogół wina ludzi,nieuwagi,prosty błąd i to dotyczy każdej dziedziny życia. Trzeba być zawsze uważnym
Kolega kiedyś na AFF miał problemy z lądowaniem tzn źle odmierzał prędkość opadania i odległości od ziemi no i za późno hamował, miał poobijane pięty piszczele go bolały no i później poleciał do góry tego samego dnia do któregoś skoku,ale już jednak z niego nie wyskoczył, czuł dyskomfort,nie czuł się na siłach i już. Trzeba czasami też wiedzieć kiedy odpuścić,bez względu na to kto co może pomyśleć i tu też szacun,bo na ogół skoczek nie ląduje z samolotem
Czasami po prostu trzeba czuć kiedy odpuścić w skokach, albo przynajmniej przy akwenie wodnym choć zadbać o minimum bezpieczeństwa i to odgórnie powinien nakreślić ULC
A czy nie dobrym rozwiązaniem byłoby to,gdzie ewidentnie skacze się nad wodą nie wprowadzić nakazu otwierania na 1500 metrów,by mieć szanse zdecydowanie większe by dotrzeć do celu? Przecież lotnisko Bagicz to niemalże styczność z wodą. Kwestia oczywiście tego jakby to sami skoczkowie egzekwowali. Student też musi otwierać na podobnej wysokości. I co z tego, że ktoś ma setki skoków skoro jest prawdopodobieństwo, że wpakuje się do wody. To czym taki skoczek w takich warunkach różni się od studenta? No niczym,bo nie był szkolony jak się zachować w wodzie,bo miał pasy z ołowiem,bo nie miał kamizelki,bo nie było asekuracji w postaci łodzi która szybko przypłynie itd itd
Panie Grzegorzu, pomimo tego, że nie jestem skoczkiem, to pozwolę sobie zabrać głos jako pilot. Oglądnąłem z przyjemnością Pański materiał i z wielu względów od razu obdarzam Pana szacunkiem, a moja wiara w ludzkość trochę wzrosła... Mam 36 lat, pierwsze kroki w powietrzu postawiłem w wieku bodajże 17 lat na szybowcach, jeszcze za czasów aeroklubów. Jestem trzecim pokoleniem latającym w rodzinie. To, co mogę z przerażeniem stwierdzić, to drastyczny (wraz z upływem czasu) spadek poziomu i zakresu wyszkolenia na każdym etapie, co w połączeniu z podejściem "mi się należy", "taniej niż najtaniej", "latanie jest dla wszystkich" oraz filozofią "nie uczymy jak wyprowadzić z korka, tylko jak do niego nie dopuszczać". Prowadzi to do PATOLOGII. Czynników jest wiele, na każdym szczeblu, a ogólne "zdebilenie" społeczeństwa potęguje niestety powyższe zjawisko. Na moje zapytania o indywidualne szkolenia z zakresu np. sytuacji niebezpiecznych w locie spotykałem się wiele razy z reakcją zdziwienia ("ale po co to robić?", "nie ma chętnych, więc nie robimy"). Naprawdę dziwię się, że wciąż tak mało jest wypadków, a Pańskie doświadczenia opisane w komentarzach tylko utwierdzają mnie w przekonaniu, że człowiek, który chce to wszystko robić poprawnie jest w mniejszości i musi walczyć z patologią na każdym kroku. To samo dotyczy wielu innych zagadnień i branż - niestety ciężko się żyje w dzisiejszych czasach ludziom myślącym. Powodzenia i jeszcze raz dziękuję za rzeczowy materiał.
Dziękuję za miłe słowo. Obawiam się, że jesteśmy w sytuacji bez wyjścia. Problem stanowi poziom oczekiwań osób poszukujących nowej aktywności. Nawet jeśli przygotujemy dla nich atrakcyjne, solidne, uczciwe szkolenie to niestety oczekiwanie bylejakości za byle jakie pieniądze wygra. Myślę, że bylejakość postępuje w parze z niedoborem edukacji, zanikiem relacji mistrz - czeladnik, brakiem koncentracji, brakiem poczucia zagrożenia. Ot, stale dorastające pokolenie, które zaczynało oglądać świat z fotelika na tylnym siedzeniu samochodu rodziców, Pokolenia rozszarpywanego przez handlarzy tandety, które czuje się jako klient i pan. Nic się nie da zrobić, więc trzeba robić swoje, jak najlepiej bo gęba jest jedna a golić się trzeba i patrzeć sobie w oczy. Lepiej robić to tak, aby móc się do siebie uśmiechnąć z satysfakcją, że robiło się to po swojemu. Pozdrawiam serdecznie!
Lepiej bym chyba tego nie ujął. A na pewno nie byłbym zdolny do takiego poziomu dyplomacji :) To, co mnie bardzo przytłacza to fakt, że czuję się coraz bardziej osamotniony w takim "normalnym" wg mnie podejściu to tego typu zagadnień. Wydawać by się mogło, że jak człowiek wie czego chce, ma na to środki finansowe i czas, to można będzie się łatwo spełniać. Tymczasem obserwuję, że z fazy buntu przechodzę w rezygnację i izolację. Tym bardziej takie podejście jak Pana podnosi mnie na duchu, że jeszcze nie wszystko stracone i ten chory system musi ****ąć. I proszę to odczytywać całkowicie apolitycznie. Raz jeszcze - wszystkiego dobrego!
@@makusiaki internet daje możliwość znalezienia podobnie myślących, cieszę się, że podobne postrzeganie i działanie w obecnej rzeczywistości jednak nie czyni z nas samotników. Po prostu to rzadkość, która powinna być ceniona. Mam przyjemność szkolić świadomych ludzi, którzy odnajdują w moich przekazach to, co im pasuje. Nie pokuszę się o określenie ich jako lepszych, po prostu bardziej zestrojeni z moim odbiorem realiów. Czego serdecznie i Tobie życzę (pozwalam sobie na to lotnicze okrojenie z formy grzecznościowej) Pozdrawiam. Uśmiechu i satysfakcji nie uginania karku, bo nie warto...nawet jeśli się opłaca ;)
Dobitny przykład, jak niebezpieczna jest wszelka aktywność, gdzie dochodzi do korelacji pomiędzy takimi czynnikami jak euforyczność, wady/braki szkoleniowe, deficyt doświadczenia i czasami nieprawidłowo ukształtowana (także albo głównie przez instruktorów) postawa. W trakcie omawiania wypadku na strefie w Juracie również podniosłeś problem zafiksowania się na sprzęcie i możliwości jego utraty. Faktycznie to drogi sport, nie ma co dyskutować, ale u podstaw szkolenia i późnieszych wyczynów winna leżeć potrzeba ratowania bez zbędnej kalkulacji. Podkreślasz to i w książkach i w trakcie filmów. Ten bardzo smutny przypadek zdaje się potwierdza tezę Normana Daviesa, że zabory najbardziej zaszkodziły nam poprzez wszczepienie post carskiej mentalności (można dodać do tego sowiecką „spuściznę), gdzie wartość człowieka jest niewielka ze wszelkimi tego konsekwencjami. W mojej ocenie tego typu skoki powinny być uzależnione, niestety, od posiadania odrębnych uprawnień. Wiem, że to niepopularne rozwiązanie, ale chyba w tym przypadku najbardziej skuteczne (przykład - choćby nurkowanie). Ku przestrodze może warto przypomnieć, że mechanizm śmierci przez utonięcie należy do bardzo bolesnych. Tu nie ma szybkiego finału. Refleksyjny materiał, smutna gęba autora... oby takich życie serwowało najmniej. Pozdrawiam 👍🏼
@@SkydiveAtmosfera Podnosisz problem, uruchamiasz neurony na ścieżkach CUN adwersarza... Później udostępniasz tablicę, kredę, autentyczne zainteresowanie i czas. Trudno nie skorzystać...
Zjawisko bryzy morskiej jest bardziej złożone niż się wydaje. Bryza ma formę cyrkulacji, nie chcę otwierać tu wykładu z meteorologii, ale proszę spojrzeć na rysunek pod tym linkiem: i.pinimg.com/originals/dd/53/5f/dd535fbcf44d55fe3d3f60fc9f3287e4.jpg A więc nie jest to tylko wiatr wiejący przy ziemi, ale istnieje jeszcze jego odpowiednik wiejący na wysokości 600-900 metrów nad ziemią, o kierunku przeciwnym i co najważniejsze średnio dwa razy silniejszy od tego wiejącego niżej. Mechanizm zmiany kierunku wiatru wygląda tak, że przy przejściu do bryzy nocnej z dziennej w większości przypadków najpierw zmienia się kierunek wiatru przyziemnego na wiejący do morza. Wiatr górny, z racji mniejszego wpływu warstwy tarcia oraz większej bezwładności masy powietrza nie zmieni kierunku tak szybko i może dojść do sytuacji w której wiatr przyziemny już się odwrócił bądź zaczął się odwracać a górny wieje tak jak w bryzie dziennej - do morza. I jest silniejszy niż przyziemny. Nie jest wykluczone, że skoczkowie w tym wyrzucie natknęli się właśnie na takie zjawisko. Tak jak mówisz, odwrócenie CAŁEJ cyrkulacji bryzowej ma miejsce bliżej północy, zdarzenie miało miejsce około godzinę przed zachodem słońca. Jednak najprawdopodobniej trafili na takie warunki jak opisałem wyżej. Zmianę kierunku i siły wiatru przyziemnego tego dnia z kilku godzin przed zdarzeniem, można odczytać z depeszy SYNOP ze stacji IMGW w Kołobrzegu. Widać jak kierunek wiatru kręci.
Bagicz to nie baza dla skoków.. To samosiejka dla lekkich startów i bez zabezpieczenia jakiegokolwiek. Kto wywiózł tych skoczków na dziczyznę bez jakiejkolwiek odpowiedzialności. Takie firmy powiny zniknąć z rejestrów bezpowrotnie. Człowieku są procedury a nie jakoś tam.. bo może się uda.
www.lublin112.pl/smierc-zolnierza-w-trakcie-cwiczen-nad-jeziorem-bialym-skakal-ze-spadochronem-do-wody/ nie wiem czy są jakieś raporty o tym zdarzeniu z linka ale chyba skok do wody mógł się przyczynić do tego zgonu...
Za wcześnie na raport, zresztą to wojskowy więc o ile mi wiadomo, zajmie się tym prokuratura wojskowa. Czy to stres, czy to gwałtowna zmiana temperatury, trudno powiedzieć, ale jeśli chodzi o bezpieczeństwo spadochronowe to nie za bardzo jest o czym mówić.
Jedna jest od jakiegoś świrusa, który zawsze daje, te pozostałe faktycznie ciekawe. W środowisku spadochronowym trochę osób mnie nie lubi za to że się wymądrzam i nie wącham z nimi pod ogonami ;)
Zawsze fajna analiza pokazująca jak wiele ryzyk istnieje, a jak wielu z nich młody skoczek może nie być świadomy
Kolejny świetny film rzeczowo, na chłodno i bezstronnie komentujący wypadek. Dobra robota. Film powinien być obowiązkową lekturą dla młodych skoczków.
Ale bluza pierwsza klasa, tak jak i pozostałe odcinki ;)
Iwan, jak zwykle trafnie w punkt👍.
Kłaniam się Panie Grzegorzu,
17:40 Nie tyle nie powiedzieć o możliwości zrzucenia pasa, co każdy, łącznie z Kierownikiem Strefy bał się o tym pomyśleć. Tak jak powiedziałeś, miał tu znaczenie sposób zarządzania, zarówno zasobami finansowymi jak i ludzkimi.
W rozmowie z chłopakami, jeden z nich wspominał, że po lądowaniu w wodzie od razu przyszło mu do głowy żeby nie zamoczyć czaszy, bo się zniszczy i "szef" będzie zły.
Pozwoliłem sobie przytoczyć ten cytat, ale myślę że autor tych słów nie będzie miał mi tego za złe.
To może obrazować relacje międzyludzkie ale też podejście do własnego bezpieczeństwa.
Czy tak mogło być z pasami? Niewykluczone. Przecież ZAWSZE dolatylwali, więc teraz też dolecą. A zrzucenie pasa, jak przecież dolecą to narażenie strefy na straty finansowe.
Kapitanoza przez wielkie K.
Ja sem Iwan ;) Macieju, ten przykład od razu nakierowuje mnie na post aeroklubowe, zatęchłe tory. Wszystko staje się dużo jaśniejsze. Pamiętam z innego miejsca jaką dostałem zjebkę od szefa instruktorów, gdy jako młody instruktor tłumaczyłem, że przy zerwanych sterówkach w L-1 Fenix (konstrukcja o 3 grupach linek) należy się ratować. Dowiedziałem się, że aeroklub nie ma tylu zapasów, bo te okrągłe w zestawie miały resurs 3 otwarć. Ale za przeproszeniem, co mnie to k...obchodzi? Życie i zdrowie skoczka są ważniejsze niż zasoby sprzętowe aeroklubu. To chyba dość podobne, tylko jak widać przeniesione na dziki kapitalizm.
@@SkydiveAtmosfera Zapasowa czasza czy 10 kilogramów ołowiu to niewątpliwe wydatki, zgadzam się. Ale jeśli ktoś uważa, że bezpieczeństwo jest za drogie, to niechże spróbuje wypadku. Numer stary jak świat w każdej dobrze zarządzanej organizacji lotniczej z prawdziwego zdarzenia.
Tak jak mówisz, życie i zdrowie jest bezcenne. Pomnik i stypa pochłonęły wielokrotnie więcej środków niż najbardziej wypasiona kamizelka ratunkowa. Straty niematerialne do końca życia - pozostaną niemierzalne.
Dobrze, że jesteś Iwan. Dobrze że mówisz takie rzeczy. Bo pokolenie instruktorów którzy cenią sobie dobrą robotę nad dobrą kasę może nie tyle wymiera, co przechodzi gdzieś do cienia. A poza edukacją innych i pracą nad sobą, przynajmniej w przypadku Bagicza, chyba nie za wiele nam zostało.
Dzięki za super materiał! Faktycznie, większość rzeczy powiedzianych teraz pokrywa się z treściami przekazanymi w poprzednim filmie o tym zdarzeniu. Co w sumie nie jest dla mnie zaskoczniem ;) Niestety po raz kolejny podejście " jakoś to będzie" i olanie kwestii bezpieczeństwa doprowadza do tragedii ludzkich. Patrząc na ten wypadek i ten z pod Częstochowy znajduję jedno określenie: Polactwo- olewactwo. Pamiętam jak na pewnej grupie spadochronowej wypowiedziałem się w podobnym tonie, to zostałem praktycznie zjedzony, że co ja sobie myślę, że na ilu strefach skakałem itd. Osobiście wolę bazować na doświadczeniu innych ( skoro moje jest nadal delikatnie mówiąc mizerne) i nie potrzebnie nie narażać się np. na wylot samolotem zatankowanym paliwem samochodowym ( bo tak taniej), który później spada, lub na skok z mocno leciwym spadochronem na plecach z wypożyczalni.
I my tak właśnie zaufaliśmy "profesjonaliście", ktory okazał się ...
To nas zgubiło.
@@rafaszeliga6712 nigdy nie wiemy ile nie wiemy, zaufanie i trzymanie się tegoż zaufania (czyli iluzji) w początkowej fazie szkolenia jest wygodne i (w odpowiednim natężeniu) prawidłowe. Potem mamy siebie dla siebie i konieczność gromadzenia wiedzy - bo już wiemy, że ciągle mało wiemy
Po obejrzeniu filmu nasunął mi się pomysł- Można by przecież organizować szkolenia z zakresu lądowań i zachowania się skoczka w wodzie. Skoki mogły by odbywać się do basenu z wieży- z całym sprzętem, po to by uświadomić uczniów czym to się może skończyć, aby na własnej skórze przekonali jak się ściąga uprząż, kask, itp.
To o czym piszesz ma miejsce w trakcie szkolenia do licencji USPA, co prawda nie z wieży ale ze spadochronem, którym przykrywa się w wodzie skoczka.
Chociaż i tak dla mnie najbardziej ponurym wnioskiem z tego wszystkiego jest chyba brak świadomości samych skoczków. Tym bardziej, że wykonali XX/XXX skoków. Nad morzem też pewnie to nie był ich pierwszy. Szkoda, że żaden z nich nie zadał sobie (albo na głos komuś- skłaniając tym samym do zastanowienia się nad sytuacją pozostałych) na ziemi pytania: "no, dobra, skaczemy nad morzem, a nie nad otwartym polem gdzie mogę wylądować gdzie chcę. Co mam robić gdy coś pójdzie nie tak i wyląduję w morzu?". Nasuwa się następne pytanie, czy to wina tylko skoczków, czy po części szkolącego, który nie wykształcił u ucznia nawyku oceny sytuacji i poziomu bezpieczeństwa, lub oceny niebezpieczeństwa jakie niesie ze sobą dana sytuacja. A może to prostu brak przeszkolenia, o którym Pan mówi w filmie... Oby to była przestroga i nauka dla innych.
@@TybekGrindCore największym naszym błędem było zaufanie osobie, której nie powinno się wgl ufać, wyrzucił nas w morze i tyle, reszta to splot nieszczęśliwych zdarzeń. Niby wszystko jasne ale tam w powietrzu człowiek zderzył się z czymś czego nie brał wgl pod uwagę, choć okoliczności były sprzyjające. Wg mojej osoby, uczestnika tej tragedii, gdyby nie było złego wyrzutu, nie byłoby teraz debaty...ale na gdybanie jest juz niestety za późno...
@@TybekGrindCore tak, to jest najbardziej zasmucające i warte zastanowienia. Jesteśmy, jako pokolenie zanurzone w internecie, rozleniwieni łatwością dostępu do wiedzy. Tak bardzo nas to rozleniwia, że mogąc z każdego smartfona sięgnąć po niemal cały dorobek cywilizacji nie robimy tego. W efekcie, bez uporządkowanej wiedzy, bez ustawicznego procesu doskonalenia spoczywamy na laurach pozyskanych certyfikatów, licencji, papierków, lub co gorsza bez tego.
tutaj przykładowy film z naszego miejskiego szkolenia w basenie z lądowania na wodę prowadzonego przez PRU zdjęcia pokazują jak należy się zachować - rozpięcie taśmy piersiowej i w miarę możliwości udowych, woda, ucieczka nurem z taśm udowych, ucieczka spod czaszy i linek, przerabialiśmy różne warianty również kiedy nie udało się rozpiąć taśm słabe lądowanie czy wciąganie pod wodę vimeo.com/56509517
Uważam, że jednak ktoś być powinien na pokładzie z większym doświadczeniem. Skoki blisko morza to nie przelewki na dodatek bez czegokolwiek, jakiegokolwiek zabezpieczenia. Każdy skoczek przechodzi pewne fazy najpierw pierwszy skok ,, zrobię co mi będą kazać,,potem przychodzi drugi skok,, wiem w co wchodzę i jestem przestraszony,, i to trwa na ogół kilkadziesiąt skoków gdzie x skoczek szuka wszędzie zagrożenia i 10 razy patrzy na swój sprzęt i na wszystkich dookoła, później ,,dobra robię to,,. Następnie ktoś kto ma setki, tysiące skoków,to dla niego skoki to jak dla przeciętnego człowieka pójście po bułkę do sklepu a giną też doświadczeni skoczkowie. Jest mnóstwo niebezpieczeństw do okoła o których się zapomina,rutyna czasami gubi. Skoki spadochronowe to nie tylko piękne filmiki na TH-cam i cwaniakowanie naokoło co to nie ja i wrzucanie fot na Facebooku patrzcie jaki kozak ze mnie. To przede wszystkim niebezpieczny sport i jak ktoś się to pcha to musi mieć tego świadomość
Życie ludzkie jest bardzo bardzo kruche,akurat niedawno wróciłem z miejsca wypadku ,gdzie ciężarówka przejechała się po nieszczęśniku i widok nieciekawy, więc wszędzie można czapę dostać i wcale nie trzeba być skoczkiem by mieć pecha. To naogół wina ludzi,nieuwagi,prosty błąd i to dotyczy każdej dziedziny życia. Trzeba być zawsze uważnym
Kolega kiedyś na AFF miał problemy z lądowaniem tzn źle odmierzał prędkość opadania i odległości od ziemi no i za późno hamował, miał poobijane pięty piszczele go bolały no i później poleciał do góry tego samego dnia do któregoś skoku,ale już jednak z niego nie wyskoczył, czuł dyskomfort,nie czuł się na siłach i już. Trzeba czasami też wiedzieć kiedy odpuścić,bez względu na to kto co może pomyśleć i tu też szacun,bo na ogół skoczek nie ląduje z samolotem
Czasami po prostu trzeba czuć kiedy odpuścić w skokach, albo przynajmniej przy akwenie wodnym choć zadbać o minimum bezpieczeństwa i to odgórnie powinien nakreślić ULC
A czy nie dobrym rozwiązaniem byłoby to,gdzie ewidentnie skacze się nad wodą nie wprowadzić nakazu otwierania na 1500 metrów,by mieć szanse zdecydowanie większe by dotrzeć do celu? Przecież lotnisko Bagicz to niemalże styczność z wodą. Kwestia oczywiście tego jakby to sami skoczkowie egzekwowali. Student też musi otwierać na podobnej wysokości. I co z tego, że ktoś ma setki skoków skoro jest prawdopodobieństwo, że wpakuje się do wody. To czym taki skoczek w takich warunkach różni się od studenta? No niczym,bo nie był szkolony jak się zachować w wodzie,bo miał pasy z ołowiem,bo nie miał kamizelki,bo nie było asekuracji w postaci łodzi która szybko przypłynie itd itd
Oczywiście zabawa skończyłaby się o te 6-8 sekund szybciej,ale nie warte są te sekundy dłużej zabawy w takich warunkach
Panie Grzegorzu, pomimo tego, że nie jestem skoczkiem, to pozwolę sobie zabrać głos jako pilot. Oglądnąłem z przyjemnością Pański materiał i z wielu względów od razu obdarzam Pana szacunkiem, a moja wiara w ludzkość trochę wzrosła... Mam 36 lat, pierwsze kroki w powietrzu postawiłem w wieku bodajże 17 lat na szybowcach, jeszcze za czasów aeroklubów. Jestem trzecim pokoleniem latającym w rodzinie. To, co mogę z przerażeniem stwierdzić, to drastyczny (wraz z upływem czasu) spadek poziomu i zakresu wyszkolenia na każdym etapie, co w połączeniu z podejściem "mi się należy", "taniej niż najtaniej", "latanie jest dla wszystkich" oraz filozofią "nie uczymy jak wyprowadzić z korka, tylko jak do niego nie dopuszczać". Prowadzi to do PATOLOGII. Czynników jest wiele, na każdym szczeblu, a ogólne "zdebilenie" społeczeństwa potęguje niestety powyższe zjawisko. Na moje zapytania o indywidualne szkolenia z zakresu np. sytuacji niebezpiecznych w locie spotykałem się wiele razy z reakcją zdziwienia ("ale po co to robić?", "nie ma chętnych, więc nie robimy"). Naprawdę dziwię się, że wciąż tak mało jest wypadków, a Pańskie doświadczenia opisane w komentarzach tylko utwierdzają mnie w przekonaniu, że człowiek, który chce to wszystko robić poprawnie jest w mniejszości i musi walczyć z patologią na każdym kroku. To samo dotyczy wielu innych zagadnień i branż - niestety ciężko się żyje w dzisiejszych czasach ludziom myślącym. Powodzenia i jeszcze raz dziękuję za rzeczowy materiał.
Dziękuję za miłe słowo. Obawiam się, że jesteśmy w sytuacji bez wyjścia. Problem stanowi poziom oczekiwań osób poszukujących nowej aktywności. Nawet jeśli przygotujemy dla nich atrakcyjne, solidne, uczciwe szkolenie to niestety oczekiwanie bylejakości za byle jakie pieniądze wygra. Myślę, że bylejakość postępuje w parze z niedoborem edukacji, zanikiem relacji mistrz - czeladnik, brakiem koncentracji, brakiem poczucia zagrożenia. Ot, stale dorastające pokolenie, które zaczynało oglądać świat z fotelika na tylnym siedzeniu samochodu rodziców, Pokolenia rozszarpywanego przez handlarzy tandety, które czuje się jako klient i pan. Nic się nie da zrobić, więc trzeba robić swoje, jak najlepiej bo gęba jest jedna a golić się trzeba i patrzeć sobie w oczy. Lepiej robić to tak, aby móc się do siebie uśmiechnąć z satysfakcją, że robiło się to po swojemu. Pozdrawiam serdecznie!
Lepiej bym chyba tego nie ujął. A na pewno nie byłbym zdolny do takiego poziomu dyplomacji :)
To, co mnie bardzo przytłacza to fakt, że czuję się coraz bardziej osamotniony w takim "normalnym" wg mnie podejściu to tego typu zagadnień. Wydawać by się mogło, że jak człowiek wie czego chce, ma na to środki finansowe i czas, to można będzie się łatwo spełniać. Tymczasem obserwuję, że z fazy buntu przechodzę w rezygnację i izolację. Tym bardziej takie podejście jak Pana podnosi mnie na duchu, że jeszcze nie wszystko stracone i ten chory system musi ****ąć. I proszę to odczytywać całkowicie apolitycznie. Raz jeszcze - wszystkiego dobrego!
@@makusiaki internet daje możliwość znalezienia podobnie myślących, cieszę się, że podobne postrzeganie i działanie w obecnej rzeczywistości jednak nie czyni z nas samotników. Po prostu to rzadkość, która powinna być ceniona. Mam przyjemność szkolić świadomych ludzi, którzy odnajdują w moich przekazach to, co im pasuje. Nie pokuszę się o określenie ich jako lepszych, po prostu bardziej zestrojeni z moim odbiorem realiów. Czego serdecznie i Tobie życzę (pozwalam sobie na to lotnicze okrojenie z formy grzecznościowej) Pozdrawiam. Uśmiechu i satysfakcji nie uginania karku, bo nie warto...nawet jeśli się opłaca ;)
Dobitny przykład, jak niebezpieczna jest wszelka aktywność, gdzie dochodzi do korelacji pomiędzy takimi czynnikami jak euforyczność, wady/braki szkoleniowe, deficyt doświadczenia i czasami nieprawidłowo ukształtowana (także albo głównie przez instruktorów) postawa. W trakcie omawiania wypadku na strefie w Juracie również podniosłeś problem zafiksowania się na sprzęcie i możliwości jego utraty. Faktycznie to drogi sport, nie ma co dyskutować, ale u podstaw szkolenia i późnieszych wyczynów winna leżeć potrzeba ratowania bez zbędnej kalkulacji. Podkreślasz to i w książkach i w trakcie filmów. Ten bardzo smutny przypadek zdaje się potwierdza tezę Normana Daviesa, że zabory najbardziej zaszkodziły nam poprzez wszczepienie post carskiej mentalności (można dodać do tego sowiecką „spuściznę), gdzie wartość człowieka jest niewielka ze wszelkimi tego konsekwencjami.
W mojej ocenie tego typu skoki powinny być uzależnione, niestety, od posiadania odrębnych uprawnień. Wiem, że to niepopularne rozwiązanie, ale chyba w tym przypadku najbardziej skuteczne (przykład - choćby nurkowanie).
Ku przestrodze może warto przypomnieć, że mechanizm śmierci przez utonięcie należy do bardzo bolesnych. Tu nie ma szybkiego finału. Refleksyjny materiał, smutna gęba autora... oby takich życie serwowało najmniej. Pozdrawiam 👍🏼
Na temat Twoich komentarzy można kręcić odrębne filmy. Dają do myślenia w sprzężeniu zwrotnym.
@@SkydiveAtmosfera Podnosisz problem, uruchamiasz neurony na ścieżkach CUN adwersarza... Później udostępniasz tablicę, kredę, autentyczne zainteresowanie i czas. Trudno nie skorzystać...
👍
Bryza nocna (ladowa) zaczyna się po zachodzie słońca. Często około północy.
Tutaj skoczkowie raczej mieli do czynienia z czasem pomiędzy, słońce już nie operowało mocno i bryza dzienna wygasła.
Wiatr wiał prosto w morze.
Zjawisko bryzy morskiej jest bardziej złożone niż się wydaje.
Bryza ma formę cyrkulacji, nie chcę otwierać tu wykładu z meteorologii, ale proszę spojrzeć na rysunek pod tym linkiem:
i.pinimg.com/originals/dd/53/5f/dd535fbcf44d55fe3d3f60fc9f3287e4.jpg
A więc nie jest to tylko wiatr wiejący przy ziemi, ale istnieje jeszcze jego odpowiednik wiejący na wysokości 600-900 metrów nad ziemią, o kierunku przeciwnym i co najważniejsze średnio dwa razy silniejszy od tego wiejącego niżej.
Mechanizm zmiany kierunku wiatru wygląda tak, że przy przejściu do bryzy nocnej z dziennej w większości przypadków najpierw zmienia się kierunek wiatru przyziemnego na wiejący do morza. Wiatr górny, z racji mniejszego wpływu warstwy tarcia oraz większej bezwładności masy powietrza nie zmieni kierunku tak szybko i może dojść do sytuacji w której wiatr przyziemny już się odwrócił bądź zaczął się odwracać a górny wieje tak jak w bryzie dziennej - do morza. I jest silniejszy niż przyziemny.
Nie jest wykluczone, że skoczkowie w tym wyrzucie natknęli się właśnie na takie zjawisko.
Tak jak mówisz, odwrócenie CAŁEJ cyrkulacji bryzowej ma miejsce bliżej północy, zdarzenie miało miejsce około godzinę przed zachodem słońca. Jednak najprawdopodobniej trafili na takie warunki jak opisałem wyżej.
Zmianę kierunku i siły wiatru przyziemnego tego dnia z kilku godzin przed zdarzeniem, można odczytać z depeszy SYNOP ze stacji IMGW w Kołobrzegu. Widać jak kierunek wiatru kręci.
Bagicz to nie baza dla skoków.. To samosiejka dla lekkich startów i bez zabezpieczenia jakiegokolwiek. Kto wywiózł tych skoczków na dziczyznę bez jakiejkolwiek odpowiedzialności. Takie firmy powiny zniknąć z rejestrów bezpowrotnie. Człowieku są procedury a nie jakoś tam.. bo może się uda.
Zupełnie się z Tobą zgadzam. Do tego raport końcowy obnaża charakter działalności "na rympał", pogoń za szmalem z hasłem, że jakoś to będzie.
www.lublin112.pl/smierc-zolnierza-w-trakcie-cwiczen-nad-jeziorem-bialym-skakal-ze-spadochronem-do-wody/ nie wiem czy są jakieś raporty o tym zdarzeniu z linka ale chyba skok do wody mógł się przyczynić do tego zgonu...
Za wcześnie na raport, zresztą to wojskowy więc o ile mi wiadomo, zajmie się tym prokuratura wojskowa. Czy to stres, czy to gwałtowna zmiana temperatury, trudno powiedzieć, ale jeśli chodzi o bezpieczeństwo spadochronowe to nie za bardzo jest o czym mówić.
Ahoj.
Ciekawy jestem kto i dlaczego daje łapkę w dół🤬
Jedna jest od jakiegoś świrusa, który zawsze daje, te pozostałe faktycznie ciekawe. W środowisku spadochronowym trochę osób mnie nie lubi za to że się wymądrzam i nie wącham z nimi pod ogonami ;)
Tak...czasami prawda spotyka sie z niezadowoleniem pewnych osób.
👍