Prawda o KOMPLEKSACH, BODY POSITIVE i akceptacji swojego ciała.
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 11 ก.ย. 2024
- #bodypositive #ciałopozytywność #kompleksy
👉 Psychoterapia online z pleso: pleso.com.pl/ab...
👉 Na kod "ABSURDALNY" 40% zniżki na pierwszą sesję.
👉 Zapraszam też na Instagram pleso: / pleso.terapia
👉 Po więcej zapraszam na mój Instagram: / czlowiekabsurdalny
👉Tym razem analiza dlaczego tak ciężko jest nam akceptować własne ciało, własny wygląd. Jak wpływ mają na to reklama, media i media społecznościowe? Czy żyjemy w czasach gdzie dominuje "Kult ciała"? Jak samoakceptacji powinni nas uczyć rodzicie? Co do tego wszystkiego mają ruch body positive (ciałopozytywność) i body neutral (ciałoneutralność)? Jak najlepiej radzić sobie z kompleksami?
👉Opieram się m.in. na artykułach:
cejsh.icm.edu.p...
www.newsweek.p...
👉Podobne odcinki:
Jak działa syndrom DDA?: • Jak działa SYNDROM DDA?
Jak działa dysfunkcyjna rodzina? • Jak działa DYSFUNKCYJN...
Człowiek Absurdalny to kanał o ważnych życiowych pytaniach, które pewnego dnia zadaje sobie każdy z nas. Analizuję je z perspektywy filozofii, psychologii i literatury.
Chciałabym dożyć czasów w których ludzie zaczną się zastanawiać czy są wystarcząco dobrymi ludźmi, a nie czy są wystarczająco szczupli czy ładni.
masz bardzo d0bre nastawienie jesli tak sadzisz
Czasy te nastąpić mogą po kryzysie gospodarczym, dopóki jest taki konsumpcjonizm nie jest to możliwe.
Niestety, ale to jak wyglądamy wpływa na sposób, w jaki odbierają nas inne osoby. Tego tematu niestety nikt nie porusza...
@@_KULFON_ otóz to, jesteśmy wzrokowcami jak to zwierzęta
Problem z ciałem jest taki, że ono nie jest stworzone do wyglądania dobrze ani do siedzenia 12h dziennie na tyłku. Zaniedbujemy od małego ruch, ciało traci siły, co już jest trudniej poprawić niż wygląd. Więc zaczyna się czytanie pierduł o optycznym wyszczuplaniu, makijaże, kolejne ciuchy, nie daj boże tabletki na odchudzanie. Bieganie, wspinanie, pływanie - to nas nie interesuje. Tylko wygląd.
To tak jakby głowa miała nam służyć tylko i wyłącznie to tego aby nosić na niej czapkę. Straszne marnotrawstwo.
10/10
This ^
Wspinanie mnie interesuje, wygląd nie.
Gdy myślę o tym, że kanony piękna to tylko wymyśl społeczeństwa, zupełnie nieważny w makroskali wszechświata łatwiej mi się żyje.
@@polemizator723 Tak, co jest piękne jest piękne. Nie można powiedzieć, że wszyscy są pięknie, bo to odbiera jakiekolwiek znaczenie.
Nie wymyśla sobie od takhahhaah no proszę,obowiązujący kanon (Europa)powstał dlatego by nie wydać dużo pieniędzy na materiał przy produkcji ubrań dla modelek.
jakby nie patrzeć to, kurczę.. masz rację heheh
A skąd wiesz może kosmici też oglądają instagrama xd
@@polemizator723 Piękno to subiektywna ocena
Mam niewiele kompleksów, a raczej: o niewielkim natężeniu. Dlaczego? Bo jestem najpiękniejszą kobietą na Ziemi? Nie.😅 Jestem bardzo wdzięczna moim rodzicom, bo u nas w domu panowała zawsze filozofia body neutral. Dzięki niej nie tylko udało mi się poradzić sobie z kompleksami szybciej, niż moim rówieśnikom, ale i udało mi się skupić na rozwoju i innych dziedzinach życia o wiele łatwiej, bez myślenia że nie jestem wystarczająco taka czy siaka (wydaje mi się, że ten problem dotyczy szczególnie kobiet). Jestem sobą, moje ciało jest częścią mnie, więc dbam o nie, aby być jak najdłużej zdrowa i obecna dla moich bliskich. Mam nadzieję, że uda mi się przekazać to samo nastawienie swoim dzieciom.
kobiety mają łatwiej, jest jeden wzór męskiej urody, wysoki, przystojny i szczupły, a co do kobiet to potwór nie potwór oby miał otwór, takie kryteria wyboru....
@@janmiedza6607 myślę że nie można powiedzieć kto ma łatwiej: kobietom wmawiane jest często (chociaż to na szczęście się zmienia), że uroda jest ich najważniejszym walorem (który przemija, więc co potem?). Mężczyzna jest oceniany też na innych płaszczyznach, co wcale nie musi być lepsze, bo często jest to chłodna kalkulacja: przystojny, z poczuciem humoru, z dobrą pracą? Inne kwestie na pierwszy rzut oka często nie są brane pod uwagę. Ale też odbieram to tak, że mężczyzna stereotypowo ma być taki, jak mówisz i już. Kobieta ma większe pole do manewru w kwestiach urody, ale nie upraszczałabym tego tylko do popędu seksualnego mężczyzn. Myślę że kobieta może być uważana za piękną bez względu na typ urody, nie ma jednego standardu piękna, mimo że oglądając instagrama można by było pomyśleć, że tak właśnie jest.
A kwestia kompleksów to już co innego. Kobiety statystycznie mają ich więcej.
@@Martfarypka bo kobiety to wzrokowce:) piszez, że nie ma jedenego wzorca piekna dla kobiet, a czy dla fcetów także? bo tutaj panie już nie są takie pobłażliwe, chłop ma być wysoki i przystojny
@@janmiedza6607 Nie uogólniałabym. Ja widzę po sobie, że z wiekiem staje się ta przystojność dla mnie coraz mniej istotna. I co mi z takiego przystojniaka, jak nie miałabym z nim o czym pogadać. A jak on taki przystojny, to będzie ode mnie wymagał urody z wyższej półki, a ja nie chce stresować się wysoko postawioną poprzeczką. Często jest tak, że jak taki piękny, to narcyz wpatrzony w swoje piękne odbicie. Wiem, że nie ma reguły, ale ja się takich przystojniaków boję. Nie mówię, żeby brać brzydala z samej zasady, nie może być tak, żeby odrzucało, ale wiązanie się z przystojnym jest ryzykowne. Za dużo pań wpatrzonych w takiego. Brzydal też nie daje gwarancji, ale może mniej pokus ma?
@@maamiss5561 to co piszesz jest obrzydliwe i smutne, utwierdza tylko w tym, że wygląd to wszystko, poza tym kogo obchodzi jakie preferencje mają starsze kobiety?
Mi bardzo pomogła zmiana sposobu patrzenia na moje ciało. Ma dobrze funkcjonować, a nie ładnie wyglądać. Gdy patrzę np. na moje nogi, to nie oceniam czy wpisują w aktualny kanon piękna, tylko czy działają i są zdrowe.
Oczywiście nadal mam małe kompleksy, bo zdrowa w 100% nie jestem, no i wpływ otoczenia robi swoje. Mimo to, porównując się do moich nastoletnich rówieśniczek, różnica jest ogromna.
Zawsze można nad tym pracować, jesteś otwartym projektem, a ciało ludzkie jest jak układanką, którą można kształtować.
Dieta, trening - innym możesz być człowiekiem, jakim możesz się stać.
@@dawidsokalski7033 skalowanie się pięknem ("dieta, trening") to chodzenie po ruchomych piaskach - zawsze. Wystarczy zmienić tryb życia, czy pojawią się problemy zaburzające schemat "dieta, trening" i równia pochyła na nas czeka...
Dokładnie ciało ma być zdrowe a nie zadowalac innych wizualnie. Ważne, że ty się dobrze w tym czujesz.
@@rickardoo404 Ale dlaczego od razu zakładasz, że dieta i trening to skalowanie się pieknem, a nie własnie zmiana trybu życia? Zmiana nawyków żywieniowych i ruchowych to też 'trening' i 'dieta', które - zoptymalizowane - są podstawą dobrego samopoczucia i zdrowia. "Piekne" ciało czy też zmieniające się dzięki tym czynnikom w bardziej wpisujące się w 'standardy piekna' to już efekt uboczny. Bez diety i treningu to własnie nasze życie zamienia się w chodzenie po ruchomych piaskach, ponieważ dobrze prowadzone zdrowie daje nam równowagę hormonalną, psychiczną i fizyczną - która skutkuje potem nie tylko "lepszymi" osiągami mentalnymi, ale i właśnie spokojem psychicznym.
Chyba, że podchodzimy do sylwetki czysto podobamisie - wtedy niesie to za sobą ryzyka związane z samopoczuciem i również zdrowiem (przesadny trening, zbyt restrykcyjna dieta). Jednak gdy wprowadzimy zbilansowane nawyki żywieniowe i trening funkcjonalny, którego tak nam brakuje przy pracy siedzącej (i nie tylko!) - to jakość życia rośnie wprost proporcjonalnie.
@@toocreative434 nic nie zakładam, a jedynie odnoszę się do wcześniejszych wypowiedzi. Osobiście hołduję stwierdzeniu: w zdrowym ciele zdrowy duch.
Pamiętam sytuację, która troszkę mnie zgorszyła, chociaż mam pełną świadomość,że mama dziewczynki chciała jak najlepiej.
Po przedawkowaniu czekało mnie parę dni w szpitalu, obok mnie leżała dziewczyna, nieco młodsza. Ona prawdopodobnie również przedawkowała, z zamiarem samobójczym. Odwiedzała ją mama. Ta dziewczyna ciągle (i jakby..pretensjonalnie?) wymieniała to co wygląda w niej okropnie. Kostki, kolana, łydki, uda, ręce i coś tam jeszcze. A ta matka po każdym razie mówiła jej , rzeczy typu "ale przecież masz najcudowniejsze łydki!", " w naszej rodzinie mamy bardzo wąskie, najpiękniejsze kostki", i tak dalej, i tak dalej. Nie mówiła, że jej ciało jest po prostu zdrowe, zwyczajne, że nigdy nie sprosta w 100% nawet własnym oczekiwaniom, bo przecież zawsze chciałoby się coś poprawić, i że przecież te najpiękniejsze łydki to żaden priorytet w życiu, i że może być szczęśliwa niezależnie od tego, jak wyglądają. Odniosłem wrażenie, że dla tej matki również wygląd jest szalenie istotny, i doprowadziła córkę do takiego stanu (oczywiście to tylko moje wrażenie). Strasznie mnie skręcało gdy słuchałem tego na łóżku obok.
Dotknąłeś paradoksu ciałopozytywności, gdzie ludzie zamiast skupić się na poczuciu wartości budowanym z wewnątrz, w dalszym ciągu bazują na tym co jest postrzegane jako atrakcyjne.
Jest też nieciekawa tendencja do przemilczania kwestii zagrożeń zdrowotnych, związanych z niedowagą lub otyłością i traktowanie informacji na ten temat jako oceny.
Łatwo jest zapomnieć, że wygląd zewnętrzny to nie "tylko" wygląd zewnętrzny. Spójrzmy chociażby na osoby trenujące na siłowni, budując tam silne, sprawne, atrakcyjne ciało taka osoba - jest też na siłowni mentalno-emocjonalnej, a psychika gra tutaj rolę większą niż ciało.
Wygląd jest tylko w takim wypadku wynikiem niezwykłej osoby i pracy, która wynikała z takich a nie innych wartości czy motywacji.
@@dawidsokalski7033 częściowo się zgodzę. Częściowo, dlatego, że trudno mi powiedzieć jak wiele z tych osób motywuje wewnętrzne poczucie wartości, a ile mimo wszystko ulega wartościowaniu zewnętrznemu.
No i dla każdego atrakcyjne może znaczyć coś innego ;)
@@pucia200 niestety @Dawid Sokalski zdeczko się myli - te osoby swoją wartość skalują tylko poprzez ciało, a owa "siłownia mentalno-emocjonalna" to też tylko trening "przed lustrem". Wystarczy, że z jakiś względów zostaną odcięci od fundamentu (trening-dieta) i wszystko leci, bo widzą jak ciało się zmienia, bo widzą jak siła spada, bo są świadomi jak dużo pracy idzie "w kanał" w ciągu kilku miesięcy, bo boją się spotkania i oceny znajomych z siłowni/fitnessu. Więc...tak, masz rację, że to to co proponuje @Dawid Sokalski to domek z kart.
PS tak, powyższe to uogólnienie i zdarzają się jednostki, które na siłowni szukają odstresowania, rozwoju fizycznego (bez zdrowia reszta jest niewiele warta), czy po prostu chodzą tam dla towarzystwa = ewentualne wzmacnianie własnej wartości na siłowni wynika głównie z innych przesłanek niż wygląd zewnętrzny.
@@rickardoo404 hehe no to byś się zdziwiła nie każdy ćwiczących również silowo jest pustym narcyzem. Uwielbiam ćwiczyć dla samopoczucia, złapania równowagi psychicznej a efekty fizyczne to przy okazji, zdrowie dla mnie najważniejsze i fizyczne i psychiczne.
@@sylwuniap4951 dlatego napisałem "powyższe to uogólnienie i zdarzają się jednostki, które na siłowni szukają odstresowania, rozwoju fizycznego (bez zdrowia reszta jest niewiele warta), czy po prostu chodzą tam dla towarzystwa". Skoro nie wpisujesz się w to uogólnienie to tylko mogę Tobie gratulować ;-7
O bogowie... jest tyle rzeczy, które mi się w sobie nie podobają, że mogłabym już tylko zniknąć.
No już bez przesady. Trzeba pokochać siebie 🖤.
@@katarzynasochalec4942 Albo się zmienić i stać atrakcyjnym zamiast akceptować swoje wady, człowiek powinien dążyć do perfekcji.
@@marcin7679
Platonem zaleciało z tym dążeniem do perfekcji... szkoda tylko, że perfekcjonizm w jego wydaniu prowadzi wprost do totalitaryzmu. Nie wiem czy to dobry pomysł, aby taki poziom rozumienia świata przekładać choćby na kanony piękna, osobiście uważam to raczej za spaczoną zabawę, która na dłuższą metę może wyrządzić więcej krzywdy niż porzytku...
Ludzie są jacy są i na tym polega ich piękno. Każde dążenie do perfekcji wyrasta z odrzucenia tego co jest i uznania normalnego stanu rzeczy za marny i bezwartościowy, a to tylko wciska ludzi w kolowrotki w których jak chomiki biegną przed siebie z nadzieją, że w końcu kiedyś może gdzieś dobiegną... czujesz absurd ?
@@apokalipsabezstrachu co to znaczy "porzytku" ?
@@marcin7679 to znaczy tyle i aż tyle, że od dawna mam problemy z ortografią i bardzo często albo coś przekręcam, albo zwyczajnie robie wiele błędów. Nie rozumiem ortografii i nauczyć się jej też nie potrafię z jakiegoś powodu, choć wiele razy się starałam. Pomimo tego rozumiem wiele innych rzeczy i czy mam kompleksy - nie ! Nawet jeśli to kogoś razi... mnie osobiście bardziej rażą błędy logiczne, ale co kto woli ;)
Bardzo aktualny temat i ciekawy materiał :) Niestety mimo świadomości, jak bardzo to szkodliwe, w mediach widać, że nie zmierzamy w dobrą stronę.
Twoje Wykłady fenomenalnie się słucha 👍 chociaż nie zawsze temat dla mnie 😊 ale ZAWSZE coś z nich pozyskam ✌😊
Może podcast na Spotify? :D
@@michaflorianczyk5687 strzał w dziesiątkę
Bardzo wartościowy materiał, Panie Łukaszu: żadna chwila podczas słuchania nie była stracona! Bardzo kompleksowo i wielopłaszczyznowo podszedł Pan do tematu, nie przekoloryzowując, nie piętnując ani nie narzucając swojego stanowiska, prezentując natomiast chęć zrozumienia tego zagadnienia: jego przyczyn i skutków w różnych aspektach, jednocześnie puentując radą, która może pomóc tym, którzy się zmagają z kompleksami. Pana wypowiedź - zarówno naukowa, jak i osobista poprzez podzielenie się swoim własnym doświadczeniem, bez ukrytych prób zareklamowania w międzysłowiu jakieś książki, zapewne spodobała się nie tylko mnie.
Mam wrażenie, że niektórzy ciałopozytywność utożsamiają z akceptacją rzeczy niezdrowych, niedbania o siebie itd. Wszędzie słyszę, że ciałopozytywność jest zła, bo przez nią ludzie chorzy, otyli, anorektyczni itd uznają, że wszystko jest OK i nie należy niczego zmieniać.
Ja to rozumiem zupełnie inaczej.
Kocham swoje ciało! Naprawdę! Odkąd zostałam nudystką, zaakceptowałam je takie jakie jest. Ale to, że je kocham wcale nie oznacza, że nie widzę swojej nadwagi, że mi się ona podoba i że niczego z nią nie będę robić. Mam lustro w domu. Widzę, jak wyglądam. Od początku pandemii zajadam stres, przytyłam. Wyglądam źle. Nie podoba mi się moja nadwaga, źle się z nią czuję. Chcę się jej pozbyć. Ale nawet z nadwagą cały czas kocham swoje ciało. Nosi ono teraz konsekwencje mojego nieradzenia sobie z emocjami w ostatnim czasie. Widać po nim to, co przeżywam. Ale kocham je i chcę się o nie zatroszczyć. Chcę o nie zadbać i wcale nie muszę przestać lubić swojego wyglądu, żeby zacząć się odchudzać. To dwie różne sprawy. ☺️
To skoro przytyłaś i źle się z tym czujesz to czemu dalej nie schudłaś? To są właśnie problemy takich wymysłów ludzi. Czasem trzeba coś znienawidzić do granic możliwości, żeby to zmienić. Nie wszystko jest takie zerojedynkowe i kolorowe. Ja miałem nadwagę, nienawidziłem swojego wyglądu, więc co zmieniłem. A to że wcześniej się z tym źle czułem to nic nie zmieniało bo człowiek ma tendencje to przyzwyczajenia się do złego (patrz sytuację gospodarczą w Polsce albo siedzenie w nawykach). Ludzie wymyślają ładne określenia na to, żeby dalej nic nie robić albo, żeby komfortowo robić coś co jest społecznie źle postrzegane (popularny ostatnio sexworking)
@@EffxVideos no gościu, uderzyłeś w punkt 👌
to całe "bodypositive" już dawno przestało być tym, czym pierwotnie miało być; obecnie to wygodna wymówka dla ludzi (zwłaszcza kobiet), którym nie chce się wziąć za siebie i wolą wmawiać sobie, że czują się dobrze w swoim otyłym ciele
Zobacz komentarze "ciałopozytywnych" pod postami osób, które mają problemy z wagą i chciały by to zmienić (bo nadwaga czy niedowaga to choroby i powinno się je leczyć). Tam nie ma nic o akceptacji ich ciała.
@@ninakodeina6819 Z tego co rozumiem, to ciałopozytywność miało być pokochaniem rzeczy w naszym ciele, które nie zależą od Nas. Stare, pomarszczone ciało staruszków też może być piękne, tatuaże mogą upiększać ciało. To, że masz cellulit, czy rozstępy nie znaczy, że masz z tym się chować (zobaczcie zresztą ilu kulturystów ma rozstępy). Jeśli urodziłeś się bez kończyn, lub je straciłeś, jeśli jeździsz na wózku, to nic nie ujmuje Twojej urodzie. Ale jeśli niszczysz swoje zdrowie wpadając w coraz ostrzejszą nadwagę lub niedowagę i oczekujesz, by cały świat uznał Cię za obraz piękna i seksualności, to niestety chyba nie rozumiesz czym jest bodypositive.
@@michalaskowski3387 tak, pokochaniem tego, czego nie da się zmienić, a nie obrastaniem w kolejne warstwy tłuszczu; wejdź na Instagramie, zobaczysz, co mam na myśli; a co powiesz na hejt na szczupłe osoby i chwalenie niezdrowo otyłych? "wspaniała, cudowna, nie zmieniaj się" (czyli nie dbaj o swoje zdrowie?) hipojryzja i tyle.
Dlaczego tak wielu ludzi ma problem z akceptacją swojego ciała?
To bardzo proste: wszyscy żyjemy w społeczeństwie, w którym powinniśmy świetne wyglądać. To jest szkodliwe dla pewności siebie! Serdecznie nienawidzę tych ludzi, którzy ciągle krytykują innych, którzy są różne od nich.
Kanał bardzo mi się podoba. To da do myślenia.
"złapać dobrego męża i utrzymać go przy sobie" bohaterki różnych programów reality show i stron plotkarskich do tej pory mają ten problem, który zapewne spędza im sen z powiek, ponieważ niczego innego w życiu nie potrafią robić
10/10
Polecam przeczytać "Kilka słów o kobietach" Elizy Orzeszkowej.
Na "naszym polskim podwórku" obserwuję pewnego rodzaju skrajności w zakresie body positive.. Kiedy ktoś powie do większej osoby "ale Ci się przytyło.." to jest wielkie hurr durr, że to bodyshaming.. a w odwrotnej sytuacji, czyli powiedzenie za szczupłej (w mniemaniu danej osoby) osobie, że "źle wygląda" i "żeby coś zjadła". To również jest bodyshaming! Mądrze napisała o tym jakiś czas temu Ania Kęska (aniamaluje na IG), cyt.: "Nie jestem ciałopozytywna, nie poświęcam ciału zbyt wielu myśli. Nie jest dla mnie ani powodem do wstydu ani do dumy. Jestem bliższa neutralności." - Myślę, że takie podejście jest mi bliskie i takie chciałabym mieć, bo niestety, nie ukrywam, że przez moją przeszłość (anoreksja) różnie z tym bywa, ale walczę z tym. Pozdrawiam. Dobrze, że poruszasz ten temat! Dzięki i pozdrawiam :)
To jest całkowicie prawdziwa rzecz że nasi rodzice dużo wpływają na naszą akceptację siebie. Moja mama była bardzo zakompleksiona i cały czas każdemu z rodziny mówiła o tych kompleksach i nawet mówiła innym ludziom jakie niedoskonałości oni mają. Mi też mówiła,że mam za duży nos,że nie jestem piękna, że nikt że mną nie będzie chciał powiązać życia. Cały czas to zaprzeczałam i myślałam że mam realistyczną samoocenę,znam swoje wady i zalety. Jednak, jak okazało się później, te swoła powpływały na moje życie w taki sposób że teraz chcę wszystkim zawsze dogodzić, chcę być dla ludzi fajną, chcę od nich słyszeć że mnie akceptują, że mnie lubią (dobrze że mam takiego męża że mi codziennie o tym mówi) i teraz walczę z zaburzeniem lękowym i mam niską samoocenę.
Trzeba szanować swoje dzieci i mówić że nie muszą być perfekcyjni żeby mogli być kochane!
Nigdy nie miałam kompleksów związanych z wyglądem. Moi rodzice nigdy po prostu nie mówili mi niczego na temat mojego ciała. I teraz ważne jest dla mnie to, żeby być zdrowym, a to, żeby być ładnym, to tylko dodatek. Jestem całkowicie przeciętnej urody i zupełnie mi to wystarczy. Kluczem do kochania swojego ciała nie jest lubienie wszystkich jego elementów lecz podejście: "nie podoba mi się to i to ale ten fakt jest w porządku". Dosłownie to właśnie znaczy "akceptacja".
Ciekawy i przydatny materiał.
Nie znałam ruchu/terminu "body positive".
Należę do tych szczęśliwych kobiet, które, wraz z wiekiem/upływem czasu, mają coraz mniej kompleksów i coraz wyższe poczucie własnej wartości.
Pozdrawiam.
Ja niestety znam i to w bardzo negatywnym kontekscie. Jezeli osoba krancowo otyla zaczyna sie odchudzac nie tylko ze wzgledu na wyglad ale rowniez (a moze przede wszystkim) na zdrowie jest ostro atakowana ze nie jest body-positive bo skoro cos zmienia to daje do zrozumienia ze w wazeniu 150 czy 200 kilo jest cos nie tak. Jest mnostwo nie tak ale osoby o skrajnych pogladach twierdza ze dowolna waga nie ma zadnego wplywu na zdrowie. "Waze 180 kilogramow i jestem zdrowa" mowi kobieta okolo trzydziestki. Ciekawe czy powie to samo za 20 lat.
@@xertijagee2812 "Ważę 180 kg i jestem zdrowa" - to czysto technicznie mogłoby być prawdziwe stwierdzenie. Oczywiście, nie jest to realne, ale rzucanie wyłącznie cyframi, bez ogólnego obrazu danej osoby jest głupie, bo poza wagą mają przy takiej ocenie znaczenie inne czynniki, takie jak wzrost, stosunek masy mięśniowej do masy tłuszczowej (mięśnie ważą więcej niż tłuszcz) czy budowa ciała (np. kobieta która ma duże piersi może przy tej samej wadze wyglądać inaczej niż kobieta, która ma piersi małe). Podobnie ma się rzecz z ilością przyswajanych kalorii - w zależności od aktywności i metabolizmu danej osoby, będzie inna wymagana podaż na kalorie i makroelementy.
Zgadzam się, że istnieją pewne skrajności, ale nie wiem, w jaki sposób krytykowanie ludzi za wygląd ma im pomóc w pracy nad sobą. Najczęściej ludzie rzucający takie "dobre rady" mają gdzieś daną osobę i wcale nie jej zdrowie leży im na sercu. Jeśli faktycznie chcemy komuś pomóc, to robimy to na osobności i faktycznie podajemy potencjalne rozwiązania, a nie tylko sygnalizujemy problem - bo raczej każdy jest świadom tego, jak wygląda.
W szerszej skali, należy edukować ludzi o zasadach zdrowego stylu życia, w tym żywienia, i zagrożeniach, wynikających z ich nieprzestrzegania. Ja np. rozmawiałam z osobą z innego pokolenia, która zdziwiła się, że nie słodzę herbaty. Odparłam, że cukier w dużych ilościach jest niezdrowy, że przyjmuję go w innych produktach i nie chcę dodawać kalorii do napojów. Mówiłam m.in. że duże ilości cukrów w diecie mogą prowadzić do cukrzycy. Na co ta osoba odparła, że ona słodzi dużo i nie ma cukrzycy. Niestety, często odkrywam, że ludzie sporo starsi ode mnie nie mają wiedzy w tych obszarach. Ich edukowano na zasadzie: jeśli coś jest dobre dla gospodarki, to jest ogólnie dobre.
@@TheNekokuroi To nie do konca tak .Uzywanie duzej ilosci cukru prowadzi do otylosci a otylosc do cukrzycy.. Nie pamietam kontekstu mojej wypowiedzi ale z pewnoscia nie poruszalam tematu uswiadamiania otylym ludziom ze sa otyli tylko wypaczenie teorii body positive i wmawianie otylym ludziom ze nawet skrajna otylosc nie ma wplywu na zdrowie. Jesli nie napisalam tego w sposob wystarczajaco jasny niniejszym koryguje.
Ja pomimo wyglądu bardziej wstydziłem się wady wymowy spowodowanej wadami twarzoczaszki. Przez co nie byłem w stanie zrozumieć ludzi którzy mieli kompleks z powodów wyglądu.
Mam bardzo podobnie, także bardziej wstydzę się kompleksów związanych z wadą wymowy, niż ze swoim ciałem. Z tym, że u mnie kłopoty z wymową pojawiły się poprzez problemy z dzieciństwa- stres, alkoholizm ojca, kłótnie rodzinne, swego czasu w mojej rodzinie było bardzo blisko do rozwodu rodziców.
Bardzo mądry i potrzebny odcinek! Ze strony osoby, która jest bardzo w temacie mogę powiedzieć, że naprawdę rzeczowo przedstawiłeś to wszystko, a jednocześnie odcinek jest lekki i przejrzysty. Myślę że to ogromny atut dla osób, które tych konceptów nie znają, ale mogą dzięki takiej formie aktywnie zainteresować się tymi kwestiami. Dziękuję za Twoją pracę :) W ogóle super, że wspomniałeś też o ciałoneutralności, bo mało się o tym mówi! Uważam, że upieranie się przy stanowisku, że każde ciało jest piękne, że wszyscy jesteśmy piękni super cudowni i normalni trochę zapędza ludzi w kozi róg, bo jednak dalej znajdujemy się w tej pułapce piękna i tkwimy w poczuciu, że istniejemy po to, by cieszyć oczy - a tak nie jest. Piękno to nie jest nadrzędny cel naszej egzystencji, nasze ciała pozwalają nam istnieć jako jednostki i robić o wiele, wiele więcej, niż tylko wyglądać. Nie powinniśmy się skupiać ciągle na tym czy są ładne czy nie, bo one nie po to są. Szanuję za ten odcinek, serio!!
Przecież w samoakceptacji czegokolwiek w sobie chodzi o to by traktowac siebie dobrze. Samoakceptacja jest pierwszym etapem zmian. Gdy nieznosisz swojego w tym przypadku np. wyglądu bedziesz sie katował, samobiczowal, czy to słowami czy ćwiczeniami, dietą, co moze spowodować widoczną zmianę, ale moim zdaniem psychicznie można sobie wyrządzić większą krzywdę.
Przeraża mnie przechodzenie ze skrajności w skrajność, gdy jedni życie poświęcają na ćwiczeniach, rystrykcyjnych dietach, a drudzy mówią, że dbanie o ciało jest głupotą i nie zwracają uwagi na to jak wyglądają.
Dokładnie, największa zmiana musi dokonać się w psychice. Ileż było już nastawień ludzi z nadwagą, którzy chudli do wymarzonej figury i okazywało się, ze samo schudnięcie nie daje im szczęścia i okazywało się ze osoby szczupłe 'też mają problemy' ;)
Dla mnie pomocne jest, gdy myślę o ludziach, których kocham. Za co kocham i czy kochając, chciałabym ich zmienić. Oprócz sytuacji, gdy moi bliscy mają problemy ze schorzeniami związanymi z wyglądem (otyłość kliniczna, anoreksja) - miłość do niedoskonałych ludzi uczy mnie miłości do siebie, niezależnie od wad. A wady są nieuchronne.
Mi mama zawsze mówiła że jestem z inteligentnej rodziny. Mądrość i inteligencja były cechami które były ważne dla mojej mamy. Sa to też cechy które są ważne dla mnie, bo uroda przemija, a wiedzą zostaję na dłużej. Natomiast mój tata zwracał dużo większą uwagę na wygląd. Wydaje mi się że to zależy od tego jak zostaliśmy wychowani, bo mama mojego taty też zwraca dużą uwagę na wygląd. A tata mojej mamy zwracał uwagę na wiedzę.
Zgadzam sie w 100% z tym co powiedziałes w przykladzie o odchudzaniu w kwestii body positivity. Osobiście kilkukrotnie otrzymałam w swoim kierunku niezbyt miłe słowa np o tym, że po co ja sie maluje skoro naturalność jest super (po prostu lubie robić makijaż jest to moje hobby lubie to robić i nikomu nic do tego jakie mam podejście w tej kwestii). Body positivity niestety zaczyna się u wielu osób w wersji nazi body positivity, co bardzo mnie przeraża. Poprzestałabym na tym, że ludzie mają pory, krosty cellulit boczki owłosienie tu i tam i to jest okej. Inne przemyślenie w kwestii odchudzania: gdy osoby otyłe schudną to stawiane są na piedestale jako prawdziwi zwycięzcy, podczas gdy osoba stale szczupła (i równie stale w tej kwestii "wychwalana") przytyje - ale nie będąc otyłą według obecnych definicji - widziana jest jako "przegryw". Osobom szczupłym też nie jest łatwo, bo "muszą" (w oczach innych) utrzymywać względnie stały szczupły wygląd by nie być zaraz wytykanym palcami.
Ponieważ żadna dieta nie utrzyma twojego wyglądu na zawsze. Jedynie styl życia na to pozwala, tj. ciągłe zdrowe odżywianie, ćwiczenia itd. Jeśli odchodzisz od tak obiektywnie dobrych nawyków to znaczy, że coś zmieniło się w twoim życiu na gorsze.
Nikt nic nie musi, MOŻE, ale nie musi.
Wszystko co dotyczy Ciebie rozliczane jest w pierwszej kolejności ze SOBĄ.
Twoje ciało, twoja skóra itd...
Nie wiem z jakimi osobami się zadajesz i jak wygląda Twój makijaż, ale wiem, że zbyt intensywny makijaż (a'la sceniczny) wygląda karykaturalnie za dnia ;-7
uwierz mi malując sie potrafie rozróżnic makijaż sceniczny fotograficzny od codziennego w ktorym jest kolor inny niz złoty czy brązowy np fiolet czy zieleń - Panowie za to patrzą czesto zero jedynkowo i mysla ze albo jest NaTuRaLnIe albo SzPaChLa. Nie moi drodzy, mozna sie malować delikatnie i z kolorem lub nie a nadal będzie to i naturalne i bez "szpachli". To co na insta =/= to co w realu
Pierwszy raz słyszę o body neutral i to mnie bardzo zaciekawiło. W moim domu rodzice raczej nie przywiązywali do tego tematu za dużo wagi, choć mama zawsze dbała by moje ubrania byly czyste, wyprasowane, schludne i żebym ja sama była czysta, uczesana. Dzięki temu nie mam kompleksów jesli chodzi o drogie marki, nie potrzebuję drogich kosmetyków, rzadko kiedy się maluję. Mój jedyny kompleks to cienkie włosy, ale zawsze obracam to w żart, taka natura. Dbam mocno o równowagę swojego ciała i zdrowo się odżywiam, dla mnie to istotne mieć dużo energii i być w równowadze z własnym ciałem. To taki mój pojazd kosmiczny na ziemi :)
A ja... Od dziecka uprawiałam intensywnie sport. Mając 7 lat już regularnie trenowałam w klubie. Zainteresowań było dużo, realizowałam je początkowo pod w wskazaniem rodziców, potem wg siebie. Byłam bardzo silna i sprawna... Mimo to, nie interesowało to moich rodziców! Dla nich zawsze byłam zbyt okrągła, nie dość szybka, nie dość smukła , za mało kobieca, sukcesy za małe więc wg nich ich brak... Decyzje życiowe, i aktywność, oczywiście zawsze nie trafione... I teraz mając pół wieku za sobą dopiero doceniam , widzę, jakim cudownym dzieckiem, młoda osoba byłam. Jak sprawne ciało było mi dane. Ostatni rok, był dla mnie nieco trudny... Stagnacja i brak ruchu , nie tylko z zewnętrznych powodów.. Mocno przytyłam. I jakkolwiek czuję się z tym źle i ciężko, tak stwierdzam ,że było mi potrzebne abym zrozumiała absurdalność wcześniejszych kompleksów. Akceptacja siebie w tym wypadku ma na celu zrozumienie wszystkiego od drugiej strony- że to nie ja miałam kompleksy, tylko rodzice wtlaczali mi swoje widzenia. Że moje ciało nadal ma te możliwości, i odemnie zależy na ile i jak, będę chciała je aktywować, wykorzystać. A kompleksów, mimo obecnie największego gabaryty jaki w życiu miałam 😁, nie mam wcale. Choć widzę z boku te uwagi, docinki, sarkazm- są one dla mnie na tym etapie śmieszne, i bardzo pokazują ukrywane kompleksy innych.
Mam taki wewnętrzny konflikt. Z jednej strony szanuje różnorodność na świecie, to że każdy z nas wygląda inaczej, są różne gusta, inne upodobania czy orientacje. Z drugiej strony odnoszę wrażenie, że bardzo wielu ludzi nie szanuje swojego ciała. Zwyczajnie nie dba o siebie, nie myśli o tym co je, nie chce się zmęczyć ( nie myśli o żadnej aktywności fizycznej) ( w Polsce wielu ludzie jeździ do pracy samochodem do pracy oddalonej 2 km, przecież to jest przykre, na zachodzie ludzie jeżdżą na rowerach 11 km nawet w złą pogodę, bo to inwestycja w zdrowie, w lepsze samopoczucie i lepszy wygląd. Mam czasem wrażenie, że to często zwykle lenistwo i zaniedbanie powoduje taka nadwagę u ludzi, ludzie nie słuchają swojego ciało, odcinają się od niego a to nasze ciało jest barometrem naszych emocji i ogólnego zdrowia.
Corka ma racje ! tak samo pstrokato ubieraly sie moje dziewczynki .
Nie wolno odbierac im ich wyborow , inicjatywy - pewnosci w siebie ! . Pozniej w zyciu bedzie im to tak bardzo potrzebne !
Obecnie moje juz dorosle corki sa bardzo eleganckie 👌 i z usmiechem patrza na wybory ubran ich wlasnych dzieci .
Świetny materiał i dający do myślenia. W walce z kompleksami nie widzę nic złego. (Oczywiście jeśli nie przekraczamy pewnych granic.) Ale też nie powinniśmy szukać jakiegoś usprawiedliwienia dla siebie w sensie body positive jeśli np. nadwaga ma zły wpływ na stan zdrowia. Zauważyłem też, że wiele osób zbyt mocno się skupia na swoich wadach, a często nie potrafi dostrzec bagactwa zalet jakie posiadają.
Coraz częsciej porównujemy się do innych. W dodatku nie do ludzi z krwi i kości, tylko jakichś wyimaginowanych postaci podrasowanych programem graficznym, udających sukces. W dobie powszechności mediów, wygląd staje się wszystkim.
Mężczyźni często mają kompleksy na punkcie włosów a ja na to nie zwracam uwagi,zawsze patrzę na oczy i lubię panów z zarostem na brodzie takich drwali.Pozdrawiam serdecznie
Jednym z moich pierwszych kompleksów było wczesne łysienie. Ale jak to już zaakceptowałem to i polubiłem mój łysy czerep ;)
@@CzowiekAbsurdalny Wydaje mi się, że łysienie panów jest obecnie (jak najbardziej słusznie) w pełni akceptowane społecznie i jeśli jest postrzegane jako problem, to już tylko przez sam "łysy czerep". Ale przecież łysienie to nie jest zjawisko dotyczące wyłącznie mężczyzn (abstrahuję od nieuchronnie nasuwającego się tematu raka i chemioterapii - panie również łysieją z przyczyn genetycznych, hormonalnych itd.). W porównaniu z łysiejącymi/łysymi paniami łysiejący/łysi panowie żyją jak pączki w maśle, a sytuacja pań, niestety, zamiast się poprawiać jeszcze się pogarsza - kto np. 20 lat temu słyszał o doczepach??? Wkurza mnie to przeokrutnie.
Chciałbym dożyć czasów, kiedy damski "łysy czerep" będzie mógł czuć się i funkcjonować równie swobodnie jak ten męski, ale jakoś nie bardzo wierzę, że to się uda.
@@CzowiekAbsurdalny za to otrzymałeś brodę,a nie każdy może mieć
gosicaniedobrzyca Myślę,że to indywidualna sprawa,dawno temu jeden z moich adoratorów zarzucił mi brak urody ,że niby moje długie włosy są tylko moim atutem ,więc ogoliłam się na łyso i w ten sposób poznałam swojego męża ,zwrócił na mnie uwagę tylko ze względu na mój inny wygląd ,teraz mam długie włosy co raczej nie jest często spotykane u kobiet po 40-stce i jak to się mówi u mnie jest z tylu liceum a z przodu muzeum 😂Pozdrawiam
@@dominikakaminska9235 Zwrócił uwagę na to, że wyglądałaś mega nietypowo. I co z tego wynika? 😉
(Ja i moja bratowa - obie 40+ i obie z długimi włosami. To już totalnie nie ma nic do rzeczy, czyli braku społecznej akceptacji dla łysienia kobiet.)
zgadzam się w100%. Ale niestety obawiam się, że nie idzie to w dobrym kierunku. Obserwuję coraz większy nacisk na ciało, na wygląd itd. Widać to już u małych dzieci a o nastolatkach nawet nie wspomnę. Tak jak znam kobiety ( zwłaszcza koło 30) , które nadal uważają, że to dobry sposób na "złapanie męża". Wiem, że pewnie rozpętam burzę swoją wypowiedzią ale moim zdaniem, to w dużej mierze wina mężczyzn. Proszę posłuchać np w pracy, czy w jakimkolwiek innym miejscu wypowiedzi mężczyzn na temat kobiet. I wydawałoby się, że człowiek wykształcony, powinien mieć szersze spojrzenie ( również na ten temat) a tymczasem komentarze są niewybredne , prostackie i sprowadzające kobietę do roli przedmiotu, który ma tylko wyglądać. I to napędza machinę kultu ciała...później kobieta słysząc coś takiego, czuje, że ciągle nie jest właśnie "taka". Z ust kobiet też częściej można usłyszeć ocenę innej kobiety, polegającą nie na określeniu jej zalet osobowości ale mankamentów urody. Chciałabym móc widzieć jak to będzie wyglądało za np 100lat. Czy ludzie się opamiętają?
Nie zgadzam się z tym coraz większym naciskiem na ciało. Wystarczy spojrzeć na statystyki otyłości i nadwagi. Od bodaj 10 lat mówi się o tym, że przez problem nadwagi, kolejne pokolenia będą żyły statystycznie krócej, niż ich przodkowie. Obecnie panuje kult słabości, im ktoś bardziej i głośniej krzyczy, że ma problemy, potrzebuje pomocy i specjalnego traktowania, tym bardziej jest społecznie akceptowany. Społeczeństwo pomieszało pojęcia tolerancji z akceptacją. Tolerować powinniśmy każdego człowieka, ale akceptować wszystko już nie.
Moim zdaniem jest coraz wiecej dzieci z nadwagą. Dzieciaki siedzą przed komputerem , w ogóle się nie ruszają , 7 latki nie potrafią jeszcze jeździć na rowerze. Byc może to nadopiekuńczość samych rodzicow, korzy trochę przez to krzywdza swoje dzieci. Jeśli chodzi Ci o kobiety oraz ich podejście do urody, kobiety zawsze były próżne i będą . Na szczęście nie wszystkie :)
Tak, zgadzam się z Panią. Jestspora grupa męszczyzn patrzacych przedmiotowo na kobiety ale i spora grupa kobiet patrząta w taki sam sposób na męszczyzn....1:1 ja bym raczej spojrzał na to zagadnienie pod kontem "co dla kogo jest w życiu ważne"
hmmmm Za sto lat ludzie bedą pewnie tacy sami jak byli przed stu laty. Ludzie są tylko ludźmi mało sie zmieniają, zmienia się jedynie srodowisko, w którym zyjemy ;)
@@michalaskowski3387 mógłby Pan podać przykład cyt" Obecnie panuje kult słabości, im ktoś bardziej i głośniej krzyczy, że ma problemy, potrzebuje pomocy i specjalnego traktowania, tym bardziej jest społecznie akceptowany." pytam, bo zaciekawiło mnie to
Generalnie ciało pozytywność ma różne oblicza.
Z jednej strony są osoby które pokazują że mimo że na ładnym pozowanym zdjęciu na insta wyglądają super, to jak są po obfitym posiłku i usiądą inaczej to nagle mają sporo fałdek na brzuchu. Albo że kiedyś miały kompleks na punkcie owłosienia a teraz nie mają problemu żeby iść na basen mając półcentymetrowe jasne włoski na nogach bo nikt tego nie zauważa i to tylko ich wkręt.
A z drugiej strony mamy ciała w dużym stopniu odbiegające od przyjętego kanonu piękna.
I oczywiście oba te podejścia robią wiele dobrego i mogą komuś pomóc.
Ale wydaje mi się że zbyt wiele uwagi skupiamy na tych "szokujących" przykładach zamiast na tych pierwszych.
O ile mało kto da się przekonać że duża nadwagą albo długie włosy pod pachami są atrakcyjne to warto powtarzać że idealnie płaskie brzuchy to tylko magia Instagrama i NIE DA się mieć idealnie płaskiego brzucha w każdej pozycji.
Dzieki za podanie definicji kompleksu i pomyslu na uswiadamianie kompleksow
Jestem z natury osobą bardzo szczupłą. Ja siebie akceptuje, ale często słyszę uszczypliwe żarty na temat mojej sylwetki. Chciałabym aby ludzie wiedzieli, że szczupłe osoby też można obrazić, tak samo jak puszyste.
Mysle , ze dobrze jest pracowac nad soba . Nie tylko w sferach duchowych , psychicznych , ale rowniez typowo cielesnych . A wiec uprawiac jakis sport , podnosic sprawnosc . Oplaci sie nam to na starosc a i w mlodych latach doda zdrowia . I jak zwykle konieczne jest zrownowazenie . Akceptowanie chorobliwej otylosci skonczy sie w koncu powazna choroba . Z drugiej strony katowanie sie ponad miare roznymi cwiczeniami + drastyczna dieta tez na zdrowie nie wychodzi .
pamietajcie, serio warci was ludzie beda zwracac uwage na to, jacy jestescie z charakteru a nie czy macie niedowage czy nadwage , czy duzy nos czy maly
Warto jest pamiętać, że w naszych czasach zdjęcia osób o nienagannych sylwetkach nie przedstawiają ich rzeczywistego wyglądu, są mocno przerabiane komputerowo - te osoby same by chciały tak wyglądać.
Szanuje bardzo fajny cenny filmik. Temat myśle ze dobrze wyczerpany
mi się wydaje że body positive ma w sobie sporo paradoksów, podobnie jak zjawiska do niego przeciwne. Bardzo mi sie podoba Twoje rzetelne podejście do tego tematu. od kilku tygodni śledzę internet na ten temat i dopiero Twój materiał jako pierwszy pozbawiony jest inżynierii społecznej oraz niepotrzebnych konotacji emocjonalnych.
Pana kanał jest jak jakiś antybiotyk.. dobry na wszystko i zawsze poprawia nastrój 😁
Co to za antybiotyk co jeszcze nastrój poprawia? :D A tak poważnie to miło mi, dziękuję!
Antybiotyk dobry na wszystko 🤔
Pozdrawiam .
@@dorotawitkowska840 🤣🤣
Miałeś chyba na myśli "zestaw witamin" lub "psychotropy"? 🤔😉🙃😇😂
@@enoraalter242 ojj tak😅😅 napisałem pierwszą rzecz która mi przyszła do głowy
Bardzo lubię i szanuje Twoje filmy, ponieważ z każdego jestem w stanie przyjąć coś wartościowego 🙂
Wiadomo ,że chce się zawsze dobrze wyglądać.Wiem to sama po sobie.Ale pewnych rzeczy nie da się zmienić kiedyś trzeba siebie zaakceptować wtedy się lepiej żyje.
Kanony zawsze będą, i nic na to nie poradzimy, ale nie musimy się tym przejmować. Każdy jest inny, nie ma osób które podobają się każdemu. Ja już nie mam kont na portalach społecznościowych i jestem o wiele spokojniejsza, zdystansowana. Nie ucieknie się do końca przed reklamami kultu ciała i młodości, ale można patrzeć na to z boku, lub przestać zwracać na to uwage.
żyjemy w epoce w której dominuje kult obżarstwa/konsumpcjonizmu
I jednocześnie kult wszelkiego rodzaju diet
Dokładnie, właśnie rzadko widzi się zadbane i dobrze wyglądające osoby.
@@dawidsokalski7033 a ja widuje miliony zadbanych ludzi i bardzo dobrze wyglądających ludzi. Różnych, chudszych, grubszych, z pryszczami i bez, farbowanych i nie. To, ze ktos nie spędza godzin na fitnesie(bo na to trzeba w cholere czasu) i nie sprawdza makro każdego posilku czy nie naklada milion specyfików na cialo nie znaczy, ze wyglada zle czy jest zaniedbany.
To trochę skomplikowane zagadnienie. I trzeba je rozpatrywać na wielu poziomach. Jako, że przez ponad 30 lat byłem otyły (2 stopnia) i w końcu wziąłem się za siebie, to mogę dodać. Może trzeba zacząć od tego czym jest, a czym nie jest Bodypositive. Z mojej obserwacji, może generalizuje, to ruch dziewczyn (mężczyźni mniej zwracają uwagę na wygląd, stąd pewnie są w tym ruchu w mniejszości, pewnie sprawa wyższego poziomu testosteronu), które mają zaburzenia odżywiania, z reguły w kierunku nadwagi (to jeden z największych problemów rozwiniętych społeczeństw, stąd może nadreprezentacja). W mniejszości są tam kobiety mające inne defekty (brak kończyny, choroba typu karłowatość, po wypadkach). Rozumiem, że jest to ruch, który żąda akceptacji ze względu na swój (zawiniony lub nie) wygląd. Jestem w 100% za tym, by tolerować wygląd innych, ale jednocześnie niekoniecznie w 100% akceptować. Akceptacja problemów z odżywianiem ma w bodypositive doprowadzać to nieleczenia ich. To krzywdzenie osób, które są chore. To jakby alkoholikowi mówić, że to nie problem, że pije, bo go akceptujemy takim jakim jest. Bodypositive nieraz przedstawia się, jako przeciwieństwo body shaming'u. Tymczasem realnie tak nie jest. Wystarczy sprawdzić jak przeciętna osoba zaliczająca się do tego ruchu podchodzi do osób uprawiających sport, szczególnie sylwetkowy. Byłem też świadkiem ataków ze względu na to, że osoba, która zaczęła dbać o swoje ciało, wyleczyła się z otyłości i zaczęła uprawiać sport. Ta dziewczyna była wcześniej członkiem ruchu BP, jak zmieniła się, to dalej chciała być, ale musiała zrezygnować ze względu na agresję. Przy okazji body shamingu i bodypositive przypomina mi się jedna sprawa. Jak kobieta powie, że podobają się jej wysocy mężczyźnie, a z niskim nie chciała, by być, to jest ok. Ale jak mężczyzna powie, ze podobają się mu szczupłe kobiety, a grubą nie chciał by być, to jest chamem i szowinistyczną świnią . A chciałbym zwrócić uwagę, że w kwestii wzrostu i wagi, tylko jedna rzecz zależy od Nas. Co do pokazywania zewsząd nierealnych wzorców, to wydaje mi się, że może kiedyś rzeczywiście tak było, że byliśmy tym bombardowani, ale obecnie mamy kult słabości. Raczej pokazuje się, że ludzie są słabi, "brzydcy", chorują i mają problemy. Pewnie ktoś może zrobił badania czasu antenowego, ile pokazywanych jest osób "idealnych", a ile "normalnych" w połączeniu z kontekstem roli (pozytywny/negatywny), ale nie spotkałem się z nimi. Mówienie, że jesteśmy bombardowani przez nierealne ideały bez takich danych jest tylko opinią.
Bingo. Może i mamy kult ciała, ale też nie jest tak, że nie można się zbliżyć wyglądem do pokazywanych nam sylwetek. Zdrowe jedzenie i aktywność fizyczna potrafią radykalnie odmienić sylwetkę, nawet stan skóry, postawę itd. Zauważam również inny kult, który w krajach rozwiniętych zdaje się być jeszcze popularniejszy, to kult jedzenia ponad miarę - żeby nie powiedzieć: 'żarcia jak wieprz' :) Jeśli za 50 lat 90% społeczeństwa będzie miało nadwagę, to pozostałe 10% chyba będzie znienawidzone :D
@@strasznyraptor do tego przeciętny obywatel nie ma pojęcia jak psyche i soma są powiązane.
Bp kończy się gdy chodzi o niskiego mężczyznę lub piękną kobietę :D
@@rvn3577 Dokładnie. Kobiecie wolno pytać o wzrost faceta, szukając potencjalnego partnera. Ale już mężczyzna pytający o wagę jest chamem i gburem. Lepiej pytać o uprawianie sportu ;)
Ja bardzo lubię zdrową ciałopozytywność, czyli taką, która nie poszła zbyt daleko. Musimy mocno edukować dzieci i dorosłych w temacie zdrowego odżywiania oraz aktywności fizycznej, ale nie możemy po prostu zawstydzać i napiętnowywać konkretnych osób przez to, jak wyglądają! Miałam otyłą przyjaciółkę i przez to, że od dzieciaka doświadczyła gadania o tym, jaka to jest gruba i tysiąca rad (nieproszonych), co powinna z tym zrobić, tylko wpadła w depresję. Dopiero, gdy uleczyła psychikę i odcięła się od takich komentarzy, to faktycznie zaczęła interesować się zdrowym odżywianiem, poszła do dietetyka, umiarkowanie ćwiczyła i udało jej się osiągnąć upragnioną sylwetkę. A wcześniej była w stanie jedynie się nad sobą użalać i zajadać smutki, bo wiecznie była wpędzana w poczucie wstydu.
Serio, ciągłe wytykanie palcami nie pomaga. Szczególnie widoczne takie zachowania były na lekcjach wf-u. Zamiast zachęty do ćwiczenia, otrzymywała drwiny i niemiłe komentarze. I w takich sytuacjach dobrze widać, że ciałopozytywność jest potrzebna. Trzeba odczarować stereotypy o grubszych osobach. Dla ich zdrowia psychicznego przede wszystkim! Bo ono jest najważniejsze. Zdrowie fizyczne też jest bardzo ważne, oczywiście. Ale najpierw trzeba zadbać o psychiczne, bo człowiek z depresją nie ma siły zadbać o to drugie! Akceptacja wszystkich jednostek w społeczeństwie też jest konieczna. Nie promujemy otyłości, ale pozwalamy otyłym osobom mieć swoje miejsce wśród innych! Równie ważne, jak w przypadku chudej, "atrakcyjnej" dziewczyny.
Kiedy ruch body positive zamienia się na fat positive... to taki trochę resentyment. A jak narkomanii się nie szerzy, czy libacji alkoholowych, tak i choroba w postaci otyłości poklasku mieć nie powinna.
Dawno mnie nie było na tym kanale i cieszę się, że tu wróciłam!
Człowiek ma kompleksy z powodu wyglądu, jest to spowodowane nie tylko tym że uważa pewne części ciała są nie takie jakiego by chcieli ale jest to w więkrzości cecha ewolucyjna, jak sam wspomniałeś człowiek może mieć kompleksy jak się starzeje bo nabiera świadomości że lata lecą i zmienia mu się wygląd, w ten sposób człowiek reaguje na informację dotyczącej własnej śmiertelności, człowiek zdaje sobię sprawę że zarówno wygląd jak i cały organizm się zmienia więc można powiedzieć że kompleksy dotyczące naszego wyglądu bierze się z poctaw ewolucyjnych.
Po za tym człowiek ma w naturze zarówno ciekawość jak i pragnienie dorównania osobą doskonalszym od siebie, po za tym z tego co wiem człowiek przez pierwsze 10 sekund jest oceniany na poctawie wyglądu po tym czasie dopiero jest oceniana reszta.
Ktoś może się ze mną nie zgodzić ale dowód na to że wygląd decyduje o tym jak nas mogą postrzegać ludzie jest niepodwarzalny z punktu widzenia ewolucji. Bo ewolucja Darwiniowska też też o tym decyduje.🤔
Niestety takie jest życie.😞
Dobry materiał i wnioski, pozdrawiam serdecznie.👋
Moja była zawsze miała dyskomfort na tle swojego ciała. Zawsze bardzo źle znosila to, jak wygląda. Ok, nie jest piękna, ale to przecież nie koniec świata. Nie rozumiem w ogóle, w jakim kierunku zmierza ten świat... Sam nie jestem idealny, nigdy nie byłem i nigdy taki nie będę. Nie ma ludzi idealnych, z idealnymi ciałami. Wg mnie trzeba odciąć się od tego typu bodźców. Osobiście mam wiele kompleksów, aczkolwiek nie zawracam sobie nimi głowy, nie zwracam na to uwagi. Jak dla mnie trzeba po prostu zaakceptować to, kim się jest, jak się wygląda. Powinniśmy sami sobie się podobać, a nie za wszelką cenę gonić za naszą akceptacją ze strony innych ludzi, takie jest moje zdanie. Chore jest w dzisiejszym świecie to patrzenie przede wszystkim na wygląd. Wygląd przecież nie jest najważniejszy.
Ja już nie mam kompleksów, pomogło mi właśnie obserwowanie na Instagramie kont dziewczyn i kobiet, które szczerze pokazują jak wygląda ciało i jak porównywanie się szkodzi. Szkoda, że nie miał mi tego kto pokazać jak byłam nastolatką. Jak wracam do domu na święta to komentarzy co do mojego wyglądu nie brakuje, ale teraz już to po mnie spływa, po prostu moi rodzice i babcia zostali tak wychowani. Także z tego filmiku dla mnie najważniejszy jest ten punkt o rodzinie. Ja całe życie słyszałam w domu że jestem za chuda a siostra za gruba i że nikt nas nie zechce na żony.. Oby dwie jesteśmy bardzo szczęśliwe z partnerami i co na to rodzina? Ja słyszę, że jestem za chuda i chłopak mnie zostawi dla kogoś z krągłymi kształtami, a siostra "ma uważać, bo jej mąż może znaleźć sobie zgrabniejsza".. 🤦♀️
Ja myślę, że nasz organizm pownien być przede wszystkim zdrowy i nie powinniśmy go wyniszczać. Jeśli o to zadbamy to nie powinniśmy się przejmowaç tym jak wyglądamy. Ważne, że wszystko spełnia swoją funkcje. Nie jest dobrze na siłę iść w ten ideał wykreowany przez społeczeńsywo niekiedy wbrew naszym genom i zdrowiu. Body positive to moim zdaniem dobre zjawisko jeśli ludzie uzywają to z głową bo zdarzają się też przegięcia w drugą strone np. ktoś jest gruby i jest to dla niego niezdrowe, ale to akceptuje i postanawia nic z tym nie robic. To nie jest dobre
Ja ćwiczę, bo jest mi to potrzebne do życia. Dosłownie zasypiam bez porannego treningu i jest to też główny powód, dla którego ćwiczę. Co jednak słyszę? Że wyglądam super i nie muszę ćwiczyć. Nie chwalę się tym w mediach jednak słyszę takie teksty od bliskich. Ludzie faktycznie potrafią mieć bzika na punkcie ciała i często nie myślą o nim pod kątem zdrowia, choć od dzieciństwa nam się wtyka, że ruch jest ważny. To co jednak słyszę na temat ćwiczeń to nie kwestia zdrowia, tylko wyglądu. Ludziom się faktycznie to wszystko chyba pomieszało, że odradzają komuś ćwiczenia, bo zdrowo wygląda nie myśląc już o tym, żeby to zdrowie utrzymać :P
Jeśli chodzi o otyłość, to myślę że nasz negatywny stosunek do niej wziął się z tego, że stała się symbolem konsumpcjonizmu w naszej kulturze i wszystkich złych rzeczy z nim związanych: lenistwa, obżarstwa, nieumiarkowania, lekceważenia własnego zdrowia, niezdrowej diety i siedzącego stylu życia. W końcu szczupła, wręcz wymodelowana sylwetka wymaga dyscypliny, motywacji i przełamywania własnych słabości, natomiast nadwaga zdradza, że raczej kultywujemy nasze błędy.
albo że jesteśmy chorzy. można tyć od leków (kuracje sterydowe, leki na podtrzymanie ciąży itd), można od poważnych problemów psychicznych związanych z zaburzeniami odżywiania, od braku wiedzy wyniesionej z domu.
tak samo osoba bardzo wyćwiczona. mitem jest że sport to zdrowie. aktywny tryb życia, chodzenie, lekkie ćwiczenie, rozciąganie czy trochę biegania ok, ale już przybliżanie się do profesjonalnego uprawiania jakiejkolwiek dyscypliny zdrowe nie jest. nie mówiąc już o tym że kompletnie nie porusza się tematu tego jak zapierdalanie w jakimkolwiek sporcie wpływa np na życie seksualne i zdolności prokreacyjne.
jeszcze kilkanaście lat temu mieliśmy kult sylwetki wychudzonej, niedożywionej.
tak że myślę że jedno to to co pojawia się w naszej głowie na widok osoby o jakimś wyglądzie, a drugie to bycie roztropnym i świadomość że te myśli mogą się kompletnie nie pokrywać z prawdą. problem leży nie w tym jak inni wyglądają, tylko w tym że gro osób uważa że wszystko co pomyślą powinni też komuś powiedzieć.
@@1mortalsin Oznaki choroby to też jest rzecz z natury dla nas odpychająca. Może i brutalnie to brzmi, ale trudno jest się spodziewać, że ktoś uzna za atrakcyjne objawy jakiś problemów zdrowotnych, taki mamy instynkt i nie bez powodu. Otyłość to jest oznaka, że coś ze zdrowiem tej osoby jest nie tak, czy to z powodu wad charakteru, choroby czy zwyczajnej ignorancji.
Co do sportu, to mitem jest co najwyżej, że sport zawodowy jest samym zdrowiem, a i tak jest to zdecydowanie zdrowszy tryb życia niż siedzenie na kanapie i obżeranie się. Oczywiście o ile sport nie wiąże się z braniem jakiś substancji dopingujących. Regularna aktywność fizyczna jest po prostu bardzo potrzebna naszemu organizmowi. No i trudno wiązać kult sylwetki niedożywionej z propagowaniem sportu (ja zresztą nigdy nie rozumiałem, co jest ładnego w anorektyczkach).
@@1mortalsin choroby to 1% reszta to leniwe grubasy
jak komuś się nie chce to to od razu "wychodzi bokiem" i nie ma co się oszukiwać ani pocieszać że bycie grubym jest ładne to jest chore i obleśne
@@kodymeyers9126 powtórzę się... problem leży nie w tym jak inni wyglądają, tylko w tym że gro osób uważa że wszystko co pomyślą powinni też komuś powiedzieć.
@@majster5675 ależ ja się zgadzam. w ciałopozytywności chodzi o to aby te osoby, mimo ich problemów, mogły czuć się swobodnie w przestrzeni. tak samo jak każda inna osoba. komuś na wózku nikt nie mówi "o chuj, ale masz zjebane nogi", bo ta osoba o tym kurwa wie.
i jak ktoś warzy 150kg to też o tym wie, a jak uważa że mimo iż nie może chodzić czy samodzielnie się umyć, to wszystko jest ok, to tym bardziej potrzeba psychiatry a nie dopierdalania komuś.
ogólnie jeśli ktoś uważa że ma prawo mówić innym rzeczy, które będą dla tych osób tylko i wyłącznie przykre, to problem leży w tej osobie a nie w ludziach którzy nie byli łaskawi dopasować się do czyjegoś kanonu piękna.
problem polega na tym że długo uczono nas aby w otyłości dostrzegać tylko lenistwo i ignorancję. a to nie jest prawda.
sama znam kilka przypadków osób otyłych, sama miałam taki problem, i tylko jedna z tych osób miała wyjebane na dietę etc. ja miałam poważne problemy z jelitami i tarczycą, inna koleżanka ma endometriozę, inna przytyła po sterydach na AZS, inna po sterydach przy leczeniu nowotworu, kolejna była w przemocowym związku i rodzina otwarcie wyjebała się na udzielenie pomocy jej jak i jej synkowi, co zaskutkowało tym że psycha siadła a kawał baby mógł się łatwiej obronić, kolejna po trzech ciążach na podtrzymaniu ma rozjebane hormony i na jedyne leki reaguje całą listą skutków ubocznych więc tych leków nie bierze. takich przykładów mogę jeszcze mnożyć. są dowodem na to że "lepiej milczeć niż powiedzieć coś głupiego" to stara sprawdzona metoda.
Najlepiej zacząć się ruszać. To najlepsze co można zrobić dla swojego ciała i dla umysłu.
Grubo... Swoje ciało lubię tylko przy zgaszonym świetle w sypialni 😆
nie słyszałam o bodyneutrality, ale miałam właśnie taką konstetację w związku bodypositivity, że cały czas fokusujemy się na wygląd... nie podoba mi się to. to przekreśla w moich oczach cały ten ruch. akceptacja wyglądu to nie jest akceptacja siebie, bo przecież nie jesteśmy swoim wyglądem. jasne, że należy uznać to, jak wyglądamy, bo jednak kompleksy na tym tle potrafią zrujnować całe nasze życie - i bynajmniej nie tylko tym próżnym osobom - bo nie świadczy to o próżności w żaden sposób; chodzi o to, że jednak ten efekt aureoli, o którym Pan wspominał, ma niestety miejsce. zauważyłam, że większą uwagę zwracam na to jak ktoś się ubiera, a nie jaką ma twarz czy figurę. pewnie, że mam swoje preferencje (jak każdy), ale mogę je trochę nagiąć, jeśli ktoś potrafi się dobrze ubrać. strój zdecydowanie więcej mówi o człowieku, niż... hm. uroda - bo na to mamy znikomy wpływ, jednak ciuchy wybieramy sobie sami. fakt, że członkowie danych subkultur przejawiają podobne temperamenty, upodobania, powinien dawać do myślenia. pisząc to wszystko, ograniczyłam się tylko i wyłącznie do tego jak dany człowiek się prezentuje.
jak sobie radzić z kompleksami? - wyjść na ulicę i zauważyć, że 80% ludzi (a, tak sobie strzeliłam! 😄), jakich miniemy to przeciętniaki - ani brzydcy ani nadmiernie urodziwi. trzeba się tylko im przyjrzeć - bo kiedy tylko rzucimy okiem, te 'przeciętne' osoby będą się wydawać paskudne.
A co jeśli nie ma żadnej rzeczy która mi się w sobie podoba, a własne ciało mnie obrzydza? A zaburzenia odżywiania tylko pogarszają sytuację.
Waga jest najwiekszym kompleksem wedlug komentujacych tutaj. Nie rozumiem czemu ludzie robia z tego wielki problem . Wage mozna zmienic. To jest tylko zaniedbanie wynikajace z nieudacznictwa ktorego nauczyli nas rodzice. Body positivity powinno dotyczyc cech ktorych nie mozna zmienic np. Za male piersi , za duzy nos , za maly wacek.
Bardzo wartościowe. Ale takie takie treści nie są na rękę globalnemu biznesowi. I właśnie dopóki, cały ten globalny biznes będzie oparty na niebaczącej się konsumpcji będą promować ten chory kult bycia fit anorektykiem. Swoją drogą przypomniał mi się film „Idiokraci” polecam.
Powinniśmy czasami zatrzymać się i obserwować nasze otoczenie. Zobaczyć jak wygląda rzeczywistość i ludzie w tej rzeczywistości :) W mediach większość ( nawet nasi znajomi ) pokazuje to co najlepsze lub poprawiane np. filtrami. A czy taka jest nasza rzeczywistość? Miłego dla Was :)
Człowieku Absurdalny.. proponuję z pozoru absurdalny temat - "Psychomagia" Alejandro Jodorowskiego ;) Pozdrawiam
masz mądrą córeczkę :)
Jak dla mnie cała ta moda na bycie fit to tylko na siłę się dowartościowywanie się, owszem sport w życiu jest ważny, ale na tyle o ile sprawia nam przyjemność, po za tym są myślę wyższe wartości w życiu niż wygląd...
Kocham twoj kanal
Jak zabiło się wszelkie wartości, no to zostało samo ciało
8"20 dokladnie tak jest, gdy chcemy skanalizowac frustracje, zlosc celujemy w czule punkty urode, wage, inteligencje.
Mam straszny problem z body positive. Z jednej strony każdy powinien czuć się ze sobą dobrze, z drugiej nie powinniśmy jednak wspierać otyłości, bo to jednak groźna choroba.
to nie jest wspieranie choroby tylko wspieranie osób z tą chorobą, a to już chyba ogromna różnica :)
Oryginalnie body positive powstało dla osób które maja fizyczne defekty, niezależne od nich i niemożliwe do zmiany, jak blizny po oparzeniach, niepełnosprawność ruchowa itp… dopiero ruchy dążące do popularyzowania otyłości zagarnęły ten termin😕 ja nie zgadzam się z hasłami, że otyli ludzie też są zdrowi bo jakby fakty naukowe są niezbite i nie ma co się kłócić, jednak w oryginalnej wersji i z pierwotnym celem, całkowicie popieram body positive 🙆🏽♀️
propsiki dla córki
Normalne jest, że każdy ma swoje kompleksy lub po prostu chciałby wyglądać inaczej, dlatego nie mam nic przeciwko różnorodnym modyfikacjom urody, ale przeraża mnie, że w dzisiejszych czasach wiele osób wykonuje te same zabiegi (pomniejszanie nosa, powiększanie ust, biustu itp.) i potem wszyscy wyglądają jak klony. Smuci mnie, że brak ludziom oryginalności i odwagi na wyglądanie inaczej (i nie mam na myśli jakiś radykalnych metamorfoz, po prostu nie bycie następną plastikową lalką)
A co cię oni obchodzą? W sensie czemu takie emocje w tobie wywołują?
Wystarczy pojechać w sezonie nad Bałtyk i zobaczyć, że „body positive” ma się w Polsce znakomicie. 😎
Pytanie gdzie jest body positive a gdzie zaniedbanie
@@dawid1434 body positive jako usprawiedliwienie dla „zaniedbania”. 🧐
@@witold8818 ktoś kto jest gruby, albo otyły mówi że dobrze czuje się w swoim ciele i się akceptuje ok super, ale jest zaniedbany a to już jest niezdrowe
Nie ma tapetę tylko NA TAPET DO CHOLERY!!!! ☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️
Poza tym super film ❤️
Jak sobota to do LLidla, kup więcej, kup więcej, kup na zapas. I tak kupują. I tyją.
Już wiem co mówić młodszej siostrze :)
wbrew pozorom, nasze ciało łatwo jest zmieniać
Albo skupimy się na swoim wnętrzu, albo siup na siłownię, taniec, basem i nie płakać jak ma się dwie nogi dwie rączki.
Dokładnie 😊
Zaskoczony jestem, że więcej kompleksów mają panie, może to wynika z większego przewrażliwienia na swoim punkcie i przyzwolenia na takie postawy? Bo od mężczyzn oczekuje się nie przejmowania takimi sprawami oraz równocześnie znacznie bardziej obraża się tych, którzy nie wpisują się w absurdalnie wyśrubowane kanony bycia _atrakcyjnym_ (jak np. wzrost dużo powyżej przeciętnej, a nie jest to cecha, na którą można specjalnie wpłynąć, chyba że przez kosztowną i kłopotliwą operację). Może po prostu mężczyźni nie przyznają się do kompleksów by nie stracić w ten sposób na wizerunku? Te badania ankietowe to są nie wiele warte, kobiety mówiąc o swoich kompleksach są odbierane jako skromne itd, co nie jest odbieranie negatywnie jak mężczyzna, który w analogicznej sytuacji uznawany jest za uzalajacego się nad sobą itp. Do tego nawet niezbyt urodziwe kobiety mają wielu adoratorów czy zwykłych lizusów, co tym bardziej pokazuje absurd sytuacji, a wytykanie im defektów w wyglądzie fizycznym jest czymś nieakceptowalnym społecznie (co nie ma już miejsca gdy oceniany jest mężczyzna..).
Na zagranicznych grupach np przerabiania zdjęć zauważyłam, że jak jakaś otyla osoba doda swoje zdjęcie, to pod postem jest łańcuszek komentarzy "twoje ciało jest wspaniale, oddaj mi je, wyglądasz tak seksownie" itd. Najczęściej pisane przez inne otyle kobiety. Nie, otylosx nie jest seksi, jest niezdrowa. Tak samo jak anoreksja.
Czy Pan prowadzący też posiadania kompleksy?
Jak każdy człowiek
Mnóstwo ale potrafię pomimo nich lubić siebie ;)
@@CzowiekAbsurdalny zazdroszczę 👍
wiecie w czym problem ze ciagle porownujemy sie do innych, powinnismy starac sie byc lepsi od wersji siebie z wczoraj wtedy kazdy z tych sposobow myslenia o sobie ma sens :D
Myślę, że dosyć spłaszczyłeś ten temat. Co oczywiście rozumiem bo nie to jest głównym tematem tego kanału (który bardzo lubie). Co do chęci odchudzania się, mam takie sprzeczne uczucia.Czy to jest naprawdę nasza potrzeba, czy jest to potrzeba akceptacji nas z strony społeczeństwa i wpisania się w bardzo wąski kanon? Gdyby teraz zabrać wszystkie reklamy promujące dany typ sylwetki czy chcielibyśmy z rozmiaru 38 schodzić do 34? Czy naszym założeniem nie byłoby zdrowie zamiast potrzeby utraty kilogramów? A tak czy z czystym sumieniem możemy powiedzieć, że to nasza decyzja? Gdyby w reklamach były pokazywane osoby z rozmiarem chociażby trochę większym?
Dla większości kobiet zejście z rozmiaru 38 na 34 będzie się wiązało z korzyściami zdrowotnymi, o ile nie zostało osiągnięte jakimś szkodliwym sposobem. Ciągłe jedzenie ponad zapotrzebowanie jest obciążeniem dla organów i należy zadać sobie pytanie, czy naprawdę potrzebujemy jeść w nadmiarze.
@@strasznyraptor skąd taka hipoteza? Bo przykro mi, ale tkanka tłuszczowa po coś istnieje, tym bardziej u kobiet.
@@strasznyraptor jedzenie ponad zapotrzebowanie w przypadku rozmiaru 38hahaha właśnie dla takich osób jest to dobry odcinek. Bo ten komentarz jest po prostu krzywdzący.
@@aniawaw3844 Dodatkowa tkanka tłuszczowa jest zapasem na okresy głodówki, ewentualnie izolatorem - w obu przypadkach jej nie potrzebujemy. Jeśli niedźwiedź tyje, ale potem daje swemu organizmowi odpocząć podczas snu zimowego i gubi zapasy - to jest to naturalne, za to np. wiecznie spasiony kot będzie chorował. Kobietom w zupełności wystarcza 13% do 15% tłuszczu w składzie ciała do dobrego funkcjonowania. Ile to jest? Przy 17% widać już zarysy mięśni brzucha! Ludzie oszukują samych siebie.
@@aniawaw3844 Dla wysokiej kobiety o masywniejszym szkielecie, rozmiar 38 może być normalny. Widziałem jednak też kobiety o wzroście 150 cm, które przy wadze ok. 42 kg miały lekką oponkę. Prawdopodobnie z powodu emocji, protestujesz lub naigrawasz się w tym właśnie momencie, więc zaznaczam, że wcale nie stwierdziłem, że są one grube - ale z całą pewnością nie są to anorektyczki.
Nikt nie jest doskonały.
Czemu każdy, to powtarza, a może NIKT nie chce być doskonały i nawet się nie stara być, a każdy go ocenia, bo mu zazdrości zajebistości.
Ja jestem doskonała,piękna ,zgrabna i mądra ostatnio nawet widziałam fajną pupcię wiesz gdzie w ....lustrze😂Dodam,że skromność jest moją zaletą😂Pozdrawiam
@@dominikakaminska9235 Mam nadzieję, że taka się urodziłaś, bo jeżeli przyłożyłaś do tego rękę, to ekstremiści zaraz cię naprostują! To byłoby uprawianie kultu ciała i brak akceptacji na zmianę w osobę otyłą, schorowaną i mniej atrakcyjną! :)
straszny raptor To był taki żarcik,ale faktem jest,że akceptuję swój wygląd w 99% ,ten 1% to zostawiłam ,bo jednak jestem skromną dziewczyną 😂
No cóż kult ciała panował chyba od czasów antycznych. Zaczynając od Egiptu idąc dalej Rzym, Grecja. Renesans i odwołania do antyku właśnie, rzeźba Dawida Michała Anioła. Szkic Da Vinci'ego i szkic sylwetki człowieka. Takie kształty nie były też standardem bo za pewne też byli mężczyźni, grubi, tędzy, kobiety troszkę bardziej pełne i szczupłe. To nie jest zmorą naszych czasów. Ale nie istniała w tedy reklama jako taka. Pewnie ludzie nie przykładali aż tak do tego uwagi.
Mysle ,ze kto czuje sie dobrze gdy jest szczuply i akceptuje to to to jest wazne ...jesli ktos akceptuje i czuje sie gdy jest puszysty to gdzie problem ? ...
Miły materiał
ciekawi mnie czy córka ostatecznie poszła do przedszkola w wybranym ubraniu?😜
Oczywiście!
Świat pieknych pustych głów by chcieli mieć. A po co?
A po co jeść więcej od naszych przodków, ruszając się mniej od nich? Żeby obciążać narządy?
Przypadek sprawił, że, kilka dni temu, na kanale Nocne Światła, natrafiłam na 2 wartościowe podcasty/audycje radiowe o kompleksach.
Podam do nich linki, żeby podzielić się tymi informacjami.
Może komuś to pomoże/przyda się?
Owocnego słuchania. 😊
1) "Miłość w praktyce: Jak znaleźć źródło swoich kompleksów i skutecznie je zatkać"
Zaproszonymi gośćmi są dr Mira Jankowska (mentor w Mistrzowskiej Akademii Miłości) oraz Izabela Kobierecka (psycholog, trener komunikacji i rozwoju). Polecam.
th-cam.com/video/sqXlwPMUsNQ/w-d-xo.html
2) "Na budowie relacji: Jak pożegnać się z kompleksami i pokochać siebie".
Zaproszonymi gośćmi są Beata i Bogdan Janowscy (pedagodzy i mediatorzy w Fundacji Międzypokoleniowa Akademia Rozwoju). Polecam.
th-cam.com/video/l7X_yc3ur54/w-d-xo.html
Super fajnie, że się dzielisz. Dziękuję
Ciałopozytywność jest dla mnie w pewnym sensie szkodliwe. Po pierwsze promuje bardzo otyłe ciała , po drugie nie pozwala osobom szczupłym brać udziału w tym trendzie. Tylko jedna otyła strona jest brana pod uwagę a osoby szczupłe są wręcz atakowane za próby podłączenia się pod body positive. Osobiście jestem osobą z nadwagą i staram się ubierać poprawnie, nie epatować dodatkowymi kilogramami. Czasami jak oglądam bardzo duże, porozbierane panie, to zastanawiam się czy one naprawdę czują się dobrze i komfortowo. Ciężko mi w to uwierzyć , ale może być to mój odbiór.
I widzisz - czym jest "poprawne" ubieranie się? I od jakiej wagi się zaczyna "epatowanie kilogramami"? Czy kobieta z większymi piersiami jest zobligowana do noszenia luźniejszych ubrań? Body positive jest bardzo potrzebne - nawet nastolatki mają rozstępy i cellulit- nie przez problemy zdrowotne i kult otyłości, lecz zachowania hormonów - nagle okazuje się, że dziewczyna nie może założyć spodenek w letni dzień, bo duża część społeczeństwa będzie oceniać jej ciało.
Często nadwaga jest wynikiem chorób, a nawet nie całościowa nadwaga, lecz np nieproporcjonalnie puchate ramiona.
Ludzie rosną, tyją, chudną, chorują, ulegają wypadkom - ciało to maszyna, która ma dobrze dla nas działać, a nie być obiektem ocen innych osób.
Muszę się nie zgodzić. Wydaje mi się, że akceptowanie i oswajanie się z wglądem otyłego ciała nie jest tym samym co promowanie otyłości. Osoby otyłe zawsze były i zawsze będą i myślę, że dobrze jest, żeby osoby zmagające się z dodatkowymi kilogramami mogły również czuć się piękne w swoich ciałach. Wydaje mi się również, że ciało pozytywność nie dyskryminuje osób szczupłych, a wręcz przeciwnie często podkreśla, że stosowanie złośliwych uwag w stronę osób szczupłych jest tak samo złe jak kierowanie ich w stronę osób otyłych.
@@magdalenakidagakash3787 Jak osoby grube będą się czuły "piękne" w swoich ciałach to nie będą miały motywacji do zmiany swojego wyglądu. Grubasów należy krytykować na równi z palaczami, alkoholikami i narkomanami, tworzyć programy pomagające im zrzucić kilogramy i w żadnym razie nie pozwalać na szkodliwą propagandę, że "grube jest piękne". Nie, nie jest piękne, a co znacznie ważniejsze nie jest zdrowe. Co innego mieć te 10-15 kilogramów nadwagi, a co innego być osobą, która ma problemy z wejściem po schodach. A to takie osoby są najbardziej promowane w tym obrzydliwym ruchu.
@@alexx_9955 Często? xD Weź się nie ośmieszaj. Nadwaga to zazwyczaj wynika lenistwa ewentualnie ciężkiej sytuacji finansowej, złych nawyków żywieniowych. Choroby pojawiają się właśnie po latach nieumiarkowanego zapełniania ust jedzeniem. Dobrze, że chociaż ostatnio wprowadzono podatek od cukru, może przerzucą się z Coli na soki.
@@adamnowak2137 akceptowanie siebie ≠ zaprzestanie pracy nad sobą. To, że ktoś czuje się dobrze we własnym ciele nie oznacza, że ma nad sobą nie pracować. Wręcz przeciwnie wydaje mi się, że dopiero, gdy lubimy siebie to jesteśmy w stanie pracować nad sobą tak, żeby nie sprawiać samym sobie przykrości.
nadwaga lub co gorsza otyłość to są efekty zaniedbań i lenistwa. naturalne jest to że nam się to nie podoba, że nas odstręcza, bo to nie jest zdrowe
Pomiędzy chorobliwą otyłością a perfekcyjną rzeźbą jest jednak 99% ludzi. Czy oni mogą czuć, że nie są leniami?
@@CzowiekAbsurdalny zależy jak rozumieć tą perfekcyjność, sprężysta sylwetka i odpowiednie odżywianie naprawdę nie jest trudne nawet przy pracy siedzącej ale pytanie czy jest to perfekcyjna sylwetka , może zdrowa
Ja tam nie mam żadnych kompleksów, trzeba dbać o siebie.. :)
Nie zawsze dbanie o siebie jest równoznaczne z brakiem kompleksów i upragnionym wyglądem
@@grafiaa2893 Jeżeli ktoś to słabo robi albo nieumiejętnie, bo się nie przykłada to oczywiście..
@@Singiel proszę Cię, naprawdę myślisz, że wszystko można załatwić pracą nad sobą? Nie mamy wpływu na wzrost, kolor oczu, włosów, budowę ciała, rysy twarzy, piegi, blizny... Można tak wymieniać w nieskończoność. Oczywiście, można a nawet powinno się o siebie dbać, ale to dalej nie rozwiązuje problemu kompleksów.
@@grafiaa2893 Mamy wpływ prawie na wszystko. Wzrost nie powinien być przeszkodą. Wyższy człowiek przypakuje będzie dobrze wyglądał, niższy zrobi to samo także a przy niższym wzroście masa mięśniowa chyba nawet bardziej lepiej widoczna. Kolor oczu, jakie to ma znaczenie? Włosy można zmienić u fryzjera, zabarwić, kolor zmienić itp. Budowę ciała można zawsze zbudować, wyrzeźbić sam wyglądam jak Grecko/Rzymski Pół-Bóg więc wiem co mówię. Co mnie tam rysy twarzy obchodzą? Piegi szczegóły ludzie robią sobie problem z niczego. Bliznę też mam jedną w biodrze po zerwanym ścięgnie i jakoś mi to nie przeszkadza, można przywyknąć.. Zamiast robić sobie kompleksy z niczego i szukać sobie tylko problemów i wymówek, ludzie nie pie*dolcie tylko weźcie się za siebie.. Albo przejdźcie operację plastyczną czy coś jak wam ciągle coś nie pasuje bo piersi za małe itp. to sobie wypełnijcie jak tam chcecie.
@@Singiel skoro nie potrafisz zrozumieć, że nie każdy problem związany z samoakceptacją można rozwiązać przypakowaniem na siłce to dalsza dyskusja nie ma sensu
Nie lubie tego slowa body positive.
Bo jakie to cialo ?
'body' to tutaj przymiotnik - chodzi o bycie pozytywnym w stosunku do ciała, nie o posiadanie ' pozytywnego' ciała :)
Homo sapiens szczuple i ladne tez , jest dobre dla blizniego ...
8:18 odgłos lawy z minecrafta
Z roku na rok jest też coraz więcej kobiet otyłych w porównaniu do mężczyzn, które mają znacząca nadwagę. Nadwagą też nie sprzyja pozytywnemu spojrzeniu na siebie w lustrze.
Jak ktoś ma problem to niech się weźmie za siebie, a nie liczy że pozostali ludzie będą ich okłamywać że jesy super podczas gdy jest ulańcem
11:14 literówka :/
Slucham pana wykladu analizujacego kompleksy ludzkiego ciala i zastanawia mnie jak rozwinie sie ten problem w obliczu zmuszania ludzi do zaszcepien segregacji ktora z tego wyniknie. Te wszystkie kompleksy odejda w cien bio zacznie sie wlaka o prztrwanie . naturalnie wiekszosc ludzkiego stada zafunduje sobei "paszpory" covidowe .Widac wyraznie ze indywidualne ludzkie problemy przestaja miec znaczenie bo historia zatoczyla krag-powrcila do pojecia "mas". Zatem jakze nikle jest to co pan opowiada.
Może pora w końcu olać te medialne bzdury ...?