Merhaba. Belki hatırlarsınız, Kendine İyi Davran Güzel İnsan ve Senin Suçun Değil kitaplarımda daha önce isme özel imzalı kitap satışı yapmıştık. Son zamanlarda bu konuda gelen çok fazla mesaj olduğu için tekrar böyle bir satış organize ettik. Bilgi ve sipariş için link: bit.ly/2K6kic6
Şu sözlerinizi unutmamalıyım✨ "Sen sınır koymadığın sürece insanlar senden daha fazlasını bekleyecekler." "Sen kendini düşünmediğin zaman başkaları seni düşünmüyor maalesef."
Ya üniversitede sınıftakiler okula gelmiyor ben gidiyorum ve sonra benden not istiyolar vermesem aramız bozulacak zaten kafama uyan kimseyi bulamadım.. verirsem de sürekli benden bir şey isteyecekler.. sınırlarımi nasıl çizebilirim
Bu gerçekten beni anlatıyor. Dışarıdan çok çalışan odadan çıkmayan, okulda arkadaşları tarafında zeki ve çalışkan gözüken birisiyim. Ama kimse içimde yaşadıklarımı bilmiyor. Ne kaygılar ne stresler ne göz yaşları döktüğümü bilmiyorlar. Her maddesinde kendimi hissettim. Ama böyle olmayacağım artık.
Ben de tam yorumlardakine benzer şekilde her videodaki açıklamanın herkeste bir şekilde karşılık buluyor olması sorunsalına değinmek istiyorum. Anlatıldığı gibi bir yoğunluk içindeyim. Eş zamanlı birçok meşguliyetim var ve hiçbirinden geçemiyorum. Bu eleştiriyi de almışımdır çok defa. 1-Hic mi yorulmuyorsun? 2- Nasıl yetişiyorsun? 3- Aslında neyden kaçıyorsun? 4-Neden bukadar zorluyorsunki? Kaygı çoğu insanda olduğu gibi benim de sıkıntım ve bence yaşamayan da yok bunu bu zamanda. Evet yoruluyorum. Hayır sanıldığı gibi herseye de yetişemiyorum. Elbette birşeyler aksıyor. Aslında birşeylerden de kaçmıyorum ya da göründüğü gibi birşeyler için gereksiz de zorlamıyorum. Sadece o yetiskinliğin gerektirdiği dediğiniz (ölçüsü nedir bunun anlamadım ama) düz, dingin zamanı istemiyorumdur belki. Doyuma böyle ulasiyorumdur mesela. İlle de bir soruna işaret eder mi bu çok kıbleli olma hali? :) Severek yapılıyor olabilemez mi? Bu anlattıklarınizin dengeli bir durumda, sağlıklı bir ruh halinde ya da psikolojik bir sıkışmayla birlikte seyretmedigi versiyonu yok mudur? Neyin artık problem neyin normalde seyrediyor olduğuna nasıl karar vereceğiz? Son olarak videolarınızdan çokça istifade ettiğimi de belirtmiş olayım. (Madem takip ediyorsunuz, demekkiiiii bir sorun. ..:)) Devamını bekliyoruz efendim. Teşekkürler ve kolaylıklar...
En zoru da anksiyeten olduğunu biliyorsun mükemmelliyetçiliğini bırakman lazım çözümün bu olduğunu biliyorsun ancak mükemmel olup aynı zamanda bundan kurtulmak istiyorsun, yani yapamıyorsun.
Tam olarak aynı şeyleri yaşayan biri olarak şunu söyleyebilirim. 1) Herşeyin geçici olduğu bi dünya, kendini çok yıpratma,hiç faydası yok. 2) Kendine saygın olsun. Hatta kılık kiyafetini bile düzgün ve temiz seç. Kendin için yap bunu. 3) EN önemlisi Allah seninle beraber. Hep ona teslim ol. Rahatlicaksin.
Herkese yardım ediyorsun ama kimse sana yardım etmiyor , hatta teklif bile etmiyor çünkü sen her şeyin üstesinden gelebilir diye görülüyorsun tam olarak hayatımın özeti ... :(
Siz anlatırken aklıma Türk anneleri geldi. Her şey onların kontrolünde olmalı mutlaka. Eşine bile annelik yapar. Yıllar sonra tükenmişlik sendromuna girer.
Aynen,evlendim,herşeye yetişmeye çalıştım, sonuç tükenmişlik sendromu yaşıyorum, artık kendime bile yetemiyorum. Allah'ım bu dertten beni ve benim gibilerini arindirsin. AMİN.
@@sevimklc7111 Bunu düzeltmek sizin elinizde. Asıl yapmamız gereken sorumluluklar ile toplumun verdiği kimlikten doğan sorumlulukları ayırt etmeye başlayınca yükümüz de hafifliyor. Bizim toplum kadına her işi yaptırır maalesef. Daha çocukken evliliğe yönelik yetiştiriyoruz kızlarımızı. Bir yerden sonra 'saçımı süpürge etmeliyim' düşüncesi gelişiyor kafasında. Büyümüş çocuğunun hatta eşinin içtiği suyu bile kendisi getirme ihtiyacı hissediyor. Böyle bir zorunluluk yok ama. Herkes kendi işini kendisi yapabilir. Çocuklarımızı erkek kız ayırmadan kapasitesine göre sorumluluklar vererek büyütsek, ne erkekler bağımlı yaşar ne de kadınlar herkese annelik yapmak zorunda kalır. Siz de kendinizi serbest bırakarak rahatlayabilirsiniz. Ev işleri aksayınca ya da yemek gecikince kötü anne olmuyorsunuz. İnsanlık hali, olur böyle şeyler...:)
Evet bende bir Türk annesi olarak herşeye yetişmeye çalıştığım için her kesinde sürekli bende beklentileri oluyor ve buda beni yoruyor. İnsanlardan uzaklaşma hissi uyandırıyor. Ama maalesef gittiğim her ortamda bütün sorumluluğu üzerime alıyorum nasıl oluyor bilmiyorum. Ve sonuç bıkkınlık. 😫
20 dakikalık kendine zaman ayırmaktsn içe dönmekten bahsettiğinizde aklıma NAMAZ geldi. Biz müslümanların günde 5 vakit yaptığı şey. Allah'ım ne büyüksün ne merhametlisin Sana şükürler olsun. Emeğiniz ve Hizmetiniz için teşekkürler Beyhan bey Allah cc sizden ebeden razı olsun
Üşenmemiş en büyük Anksiyete bozukluğu yaşayan adam olan La Casa de Papel’in baştacı Berlin adıyla hesap açıp yorum yazmış. Sen ayrı bir vakasın dostum. Tüm videolarda ki rahatsızlıklardan mevcut sende 😀
Evebeyn eksikliği ve bozuk aile yapısında büyüyen biri olarak yıllarca bende de bu tür pek çok kaygı bozukluğu yaşadım. Mutlu olup yaşamaktan başka çarem olmadığını anladım. Bunların geçici olduğunu bilmek beni iyi hissettirdi.
yaşadığım şeyin bir rahatsızlık olduğunu bile bilmiyordum. çok acayip geliyor böyle bir persfektiften bakınca.. insanlara rahat rahat hayır derim fakat kafam hep bir konuyla meşgul uyumakta bile zorlanıyorum. daha 19 yaşındayım ve artık bu düşünceler resmen beni sömürüyor. gelecekteki planlarım şuanki yaşantımdan çok farklı ve başarmak için adamım bile atamıyorum. umarım dediğiniz şeylerin bir faydası olur Beyhan Bey.
Her kelimesi beni yansıtıyor sırf bunları yaşadığım için kanserin eşiğinden döndüm göğsümden kocaman bir kitle çıktı, kafamın içi düşüncelerle dopdolu keşke olumsuz düşünceleri durdurabilsem
Aşırı hassas bir insan olduğumu da sizin videolarımızla farketmiştim. Yine harika bir videoyla yalnız olmadığımızı ve çözümleri olduğunu anlatmışsınız lütfen hiç pes etmeyin, severek takip ediyoruz👏
Sürekli kitap okumak istiyorum, kendimi her zaman yetersiz hissediyorum, daha bir kitabı bitirmeden başka kitaplar alıyorum, kimseye hayır diyemiyorum ve evet bunun nedeni yetiştirilme tarzım, mükemmelliyetçi anne-baba.
Hayata tutunmaya çalişirken kendinden vazgecmek. Erken yaslarda bu farkedilmese de yaş ilerledikce birseylerin ters gittigini anliyorsunuz.Ama o kadar cok alismissiniz ki bu tempoya.Azaltmak istiyorsunuz, şartlar sanki aksine zorluyor. Ya da bu durumu siz yaratiyorsunuz. Tum anlattiklariniz çok doğru, agziniza, yüreğinize saglik.
Yüksek anksiyete insanda zamanla enerjisinin azalmasına ve sevdiği şeylerden uzaklaşmasına sebep oluyor.Bu da sanırım depresyonun ta kendisi.Çözümüm ;insanların bana merhametle ve sevgiyle yaklaşıp beni yüklerimden kurtarmasinda mümkün.
Çok Güzel İnsansınız…incelikle Anlattığınız Yaşamı Yaşadım Burada Anne ve Baba larımız bizleri büyütürken üzerimize yüklediği Mükemmel İnsan Ol Durumu Çok hapsedici bir duygu Ben 55 yaşında Bıraktım bunu Çünkü Artık Annem Yoktu… Herkese yetişmem gerekmiyordu…. Bireysel Özgürlüğün Gerçek Anlamda ne Demek Olduğunu… Anladım Kendimi Şımartıyorum Artık Ne yapalım her zaman koşan Olmak istemiyorum… Kendime Sahip Çıktım Bunu psiko terapi ile yakaladım Geç Kaldım Biliyorum… Ama Mutluyum çünkü ZORUNDA DİİLİM ARTIK.. Beni SEVMEK ZORUNDA DİİLsisiniz …..CANIM KENDİMİM KENDİMİ ÇOK İHMAL ETTİM ÇOK MÜKEMMEL OLMAK İÇİN Ben İNSANIM ve VARIM….
Başka insanlara gerçekten yardim ettiğinde bir teşekküre bile tenezzül etmemeleri de ayri bir anksiyete kaynağı. Çünkü bu insanlar o kadar vurdumduymaz ki işleri halledilince hemen ortadan kaybolurlar sen bir yardım istemeye cesaret edemezsin.
Yüksek işlevli anksiyete değilmişim demek etraftan hiçte mükemmel durmuyorum😕 Bunun dışında depresif haller, uykusuzluk, anksiyetiye nöbeti herşey mevcut..Kaygı bozukluğunun anksiyetenin üzerinde daha çok durun, hayatımızı kolaylaştırmanın yollarına daha çok değinin Beyhan bey.🙏
Ben de yaşıyordum bu sorunları kaygılı mükemmelliyetçilik çok sıkıntılı bir durum. Meditasyon yapmaya başladığımdan ve bu kanalları takip ettiğimden beri her geçen gün daha iyiye gidiyorum💙🙏teşekkür ediyorum size.
Evet bu anlattıklarınızın hepsini harfiyen yaşıyorum. Kendime ayırdığım vakit eve geldiğimde oluyor ve ev işlerini aksatıyorum, dolayısıyla gün içinde yorulan beynim, ruhum ve vücudumu rahatlatayım sessizce saatlerce oturayım, kafamda dolaşan tilkiler gitsinler derken ev işlerini aksattığım için zihnimde onlar dönüyor ve ben yine aynı ben olarak uyuyorum… tavsiyelerinizi dikkate alıp kendime iyi gelecek sakin ve kısa süreli aktiviteler yapmayı deneyeceğim, çalışacağım… Teşekkürler 🙏
“Sen kendini düşünmediğin zaman başkaları seni düşünmüyor maalesef.” O kadar doğru bir söz ki. Hakkım olab birşeyi sırf arkadaşım için şansa bıraktım. Ona bile tepki aldım. Ben düşündüm ama düşünülmedim. Düşündüğüme de pişmanım...
Çok iyi anlattiniz hocam..Bahçemde kendime zaman ayirip sevdigim çiçekleri ekiyorum çok iyi geliyor...Herşey gelio geçici hayatin tadini çıkar ani yaşa bu hayatin geri dönüşü yok çünkü 👍🙏🧿
Sürekli kitap okuyorum ve kimseyi yanimda istemiyorum . Yalnızlığa alıştıktan sonra hayatıma kimseyi de almak istemiyorum .. Anksiyete özgüven kaybına da sebep olmakta ..
Ben de tam tersi yapmam gerekenleri yapamıyorum. Hep erteliyorum. Atama bekliyorum ve her ders başına oturunca içime bir sebepsiz sıkıntı düşüyor. Ya da herhangi önemli bir iş yapacaksam bu oluyor. Gece uyumakta da zorlanıyorum haliyle erken kalkamıyorum . Yüksek ve ani sese aşırı duyarlıyım. Hayatımda rutini bozacak bir durum olduysa ( birini tanımak, yeni bir ilişki vb) yine aynısı oluyor. Allah kimsenin başına vermesin.
Şu an bu kaygıyı iliklerime kadar hissettiğim bir çalışma hayatım var. Videonuz ilaç gibi geldi. Gün içerisinde kaygımı dengelemek için çaba sarf ediyorum. Çaba sarf ettiğim için yine yoruluyorum. Mental olarak çok dip duygulara sürüklenmemek için kendime zaman ayırmaya özen gösteriyorum.
@Glad Rose Yaa geçmiş olsun üzüldüm. Yıllardır atanmayı bekleyen bi öğretmen olarak atanmaniza da sevindim tabii.Yasadigim bu stres beni de kötü etkileyip sağlığımı bozdu.Bazen acaba yanlış yolda mıyım??bu kadar yorulmaya,üzülmeye değer mi diyorum.Ama diğer çözümleri düşününce tekrar vazgeçiyorum
Çok faydalı bir video. Yorumları okuduğumda çok sıkıntılı durumda insanlar olduğunu gördüm. Arkadaşlar lütfen bir psikiyatra gidin ilaç kullanın. Sadece video izleyerek okb'nizi anksiyetenizi depresyonunuzu çözemezsiniz. Sevgiler
Beyhan bey, herkes benim dışarıdan asiri mutlu, başarılı gozuktugumu söyler. Icimde bu ara o kadar cok kaygi var ki, ve dinlendiğim zaman bile dinlenmedigimi farkediyorum.dizi film acıyorum ama yine elimde mutlaka bir iş oluyor. Hatta isimden soğudum bu yüzden. Ve kimseye sinir koyamadigim icin arkadas cevrem nerdeyse yok, kimseyi hayatıma alamıyorum. Bütün isleri ben yapayim cunku benim kadar kimse iyi yapamıyor derim, bir bıraksam keske. Bu yuzden doktora gitmeyi planlarken bu video o kadar guzel cikti ki karsima. Cok tesekkur ederim ilac gibi geldi.
Çocukluğumdan beri öyleyim her şeyden stres duyuyorum sürekli endişeliyim eskiden otobüsten inerken bile stres yapardım nasıl inicem diye hala daha öyleyim hiç değişmedim
En iyisi bizi bilen bilir bilmeyen de kendi gibi bilir diyin salın Mevlam görelim neyler neylerse güzel eyler diyin Sabah ola hayrola diyin oohhh rahatlayın
Sanırım biraz da bu durum mükemmeliyetçilikten kaynaklanıyor. İşim en kusursuz şekilde olmalı, insanlar hakkımda farklı düşünmeli anlatmak istediğimi tam anlamıyla anlamalı. Ama insanlar görmek istediklerini anlamak istediklerini arıyor. Kusur aramak için bakıyorsa zaten buluyor. Akışa bırakmayı an da kalmayı umarım birgün başarırım.
Yeni mezun oldum, mezun olduğum yıl pandemi sürecinde oldu, guda isletmemiz var, orada eleman eksikliği vardı. Ailecek orada çalıştık hâlâ ihtiyaç var. Eve gelince anneme dışarda babama yardım ediyorum. Ablam Yalova'da yeni bebeği oldu, onada gittim annemle bir süre kaldık. Hiç kimse tesekkurler iyi ki varsın demiyor. Haftada iki gün de kursa gidiyorum kendi istedigim ama orada da cok istediğim verimi alamadm kurs içeriği olarak. Babama yardm etmessem suçluluk hissi, anneme yardım etmessem suçluluk hissi oluşuyor. Kendime ayirdigim kursta da boşu boşuna gidiyormusum, ne gerek var ki havası oluşuyor ev içerisinde. Hâlbuki bana biçilen yap denileni yapiyorum teşekkür dahi edilmiyor ama daha fazlasını yapma konusunda da hayat bir şekilde önüne çıkarıyor. İş hayatına atilmada cesaretim yok. Bu durumu ben mi olusturuyorum tam olarak hayr mı diyemiyorum. Yaptığım anne babaya karşı vefa borcunu odemek mi, yapmazsam kötü bir evlat mi olurum bilemiyorum. Boş dururken dâhi rahatsz hissediyorum, hep eksiğim. Aldığım dersler zihnimde pek kalıcı olmuyor. Kendimi dehersiz görüyorum. Ama dışarıdan bir çok şeye koşturan, heryere yeten, ilkeleri olan, herkese Gülen birisiyim. İki yüzlü mü davranıyorum yoksa akıllıca mı bilemiyorum...
Ne zaman moralim bozulsa yine geliyorum buraya. Bazen kimsem olmadığını hissediyorum. Ama Beyhan abi iyiki var. Kendimi değersiz hissediyorum. Mutsuz hissediyorum. O kadar kötü şeyler yaşadım ki. Yine toparlanmamı sağlayan Beyhan Budak oldu. Oysaki onun bundan hiç haberi yok. Ondan çok uzakta olan insanların hayatlarını kurtarıyor. Bana yaptığı bu oldu. Yeri geldi gözümde yaşlarla dinledim onu. Yeri geldi mutlu bir şekilde. Sabahları uyanıp dinliyordum bir dönem. Toparlayamıyordum yoksa kendimi. Şimdi tekrar başlayacağım her sabah dinlemeye. Lütfen daha fazla video atsın ki daha fazla dinleyeyim. Birçok şey düşündüm. Derdimi anlatacak insan olmadı hiçbirzaman. İleride terapiye başlayacağım. Eğer bunu okuyorsan Teşekkür ederiz Beyhan abi lütfen daha fazla video at. Çünkü bana çok iyi geliyorsun. Bazen tutunacak tek dalım sen oluyorsun.
Son cümlelere gerçekten yürekten katılıyorum. Korkunun üstüne gidip en fazla ne olabilir düşüncesi ile harekete geçmek lazım. Ayrıca çok teşekkür ediyorum harika bir sunuş ve akıcılığınız var. Normalde bir insanı en fazla 5 dakika dinleyebiliyorken sizi 12.30 dakka dinlemişim emeğinize sağlık
Kısım kısım kendimi buldum evt .Gorece farklı bir şey var "onlar "memnun olsunlar diye değil "onlar da" iyi olsunlar diye yaptığımı biliyorum .Tıpkı sizin yaptığınız gibi . BIr de şeyi farkettim .Normal olma durumu diye bir şeyin olmadığını .Teşekkürler emeginiz için 🙏
Beni ve kardeşimi anlatmışsınız resmen🙄ne vakit tv izlesek kendimizi suçlu hissediyoruz yada boş otursak içimizde bir huzursuzluk ! Pilimiz bitene kadar koşturuyoruz insanlar için, ağzınıza sağlık çok güzel anlatmışsınız umarım tavsiyelerinizi de uygulayabiliriz
Çok çok güzel anlatmışsınız benimde yorulmuşluğum aileme de söyledim çalışmayan bi kişi olsam da sanki evin tüm yükü bendeymiş gibi hissediyorum kardeş olsun diğer bireyler olsun sürekli iyi olalım düzenli iyi olsun diye çabalamaktan yoruldum sürekli evde olmakta bunalttı beni dışarı çıkıp çay kahve içeceğim kendimi rahatça anlatacağım hiçbir arkadaşım yok var ama yok aylardır konuşmadığım insanlar arkadaşım olamaz zaten kısacası yaşadığım şeye değinmişsiniz çok sağolun
Öncelikle Allah sizden razı olsun Beyhan Bey🙏😇. Geçen gün şunu fark ettim, daha evvel Mevlana'nın "Sen ne keser gibi ol hep bana hep bana, ne rende gibi ol hep sana hep sana, sen en iyisi testere gibi ol bir sana bir bana" sözüne karşılık ben diğerkam (fedakâr) olacağım; yani kötülük varsa keser gibi, iyilik varsa rende gibi ya da en azından testere gibi olsam kâr diyordum. Fakat kazın ayağı öyle değilmiş bunu Anne'min bana verdiği nasihatten anladım. Anne'm "Oğlum eğer biri sana sürekli zarar veriyorsa, seni dinlemiyorsa onunla arana 'keser' koy" dedi, yani ona (zarar verene) senin yaptığın sana, benim yaptığım bana demektir bu dedim. Öyle kişilerle araya testere de koyulmaz neden derseniz örneğin: Hz Muhammed'e müşrikler gelip "tamam biz senin ilahına tapacağız fakat bir sene biz senin ilahına tapacağız, bir sene de sen bizim ilahımıza tapacaksın diye paylaşım istemişler, o sırada ayetler iniyor ve kâfirun suresi derleniyor. Anlayacağımız Cenab-ı Allah kâfirlerle Peygamberimiz ve bizim aramıza bir nevi keser koyuyor.
Uzak diyarlara gitmek istiyorum. Kimsenin olmasına gerek yok. Sadece güzel bir yaz mevsiminin gün batımında denizin yorgun dalgalarının ve etraftaki çeşitli hayvanların sesi eşliğinde düşünmek...
Temizlik konusunda kendimi yeniledim pozitif bakis acim var ama kitap okuma ve hayatin her alaninda faydali olma ihtiyacindan gecemiyorum roman okumam baskalarinin hayati bana birsey katmaz diye. Ama ışık oldu bu cumleler duzeltmem gereken seyler uzerinde duracagim. Teşekkürler.
20 Yaşındayım 2 yıldır terapi ve ilaç tedavisi alıyorum çok gelgitli bir yol . Doktorumdan verim alamadığımı yeni yeni fark ettim hemen başka doktorlar arayışı içerisine girdim aklımda sürekli yetersizlik duygusu ve başarısızlık korkusu var bazen içimdeki gücü kaybedecek gibi hissediyorum umarım umutsuzluk pençesine düşmem düşmemek için çabalıyorummm
Evet bende de bu bozukluktan var hatta panik atak da var ve başarılı biri olarak bilinirim. İnanın özgüvenim o kadar yüksek ki anlayamazsınız bile. Ta ki atak dönemlerinden elimin ayağımın titreyip nefes alışlarımın farkedilişine kadar. İnanın çok zor ve çaplı bir tedavi gerekiyor. Destek almak ve hayatını ona göre yönetmek çok önemli.
Yaşadığın ataklarda yaşadığın duygulardan kaçmaman gerek. Eğer korkuyorsan o korkuyu kabullenip biraz beklersem geçer demek gerek. Yani sen duygularını kabullenip onları olduğu gibi algılarsan kacmazsan onlar seni bırakıp gidecek. Umarım faydali olur. İzzet gülü hocayıda tavsiye ederim🤗
Ne kadar dogru! 12 yil once aynen böyle bir durumda buldum kendimi, hep sorumluluk altina girmeyi kendime reva bildiyim için artık dayanamayacak hale geldim. Daha da fazlası, etrafimdaki çırakıcı insanların beni sui istifade ederek, artık nerdeyse alakasız işlerle uğraştırmaya çalıştıklarını fark etmeye başladıklarını gördüm. Durumun farkındaydım, bilinçli olaraq bunu yapan benden başkası deyildi, artık sınır koymaya, durumu azıcık kendi kontrolüm altına almak için çaba göstermeye qayet etsemde, çevremin çabaları bazen beni üstüliyordu. Çoğu zaman "Hayır yapmıyorum, çünkü istemiyorum" dediğim anda başlayan tartışmalar, sadece yapmaktan daha zordu. Çözüm bulundu, belkide hayırlısı buydu bilmem, o zaman bu durumdan kurtulmak için çevremi değiştirmek için, staj adıyla yurtdışına gitdim... O zamanda fırtına sonrası sessizliğin ne kadar sağır edici olduğunu anladım, ama orası artık bi başka hikaye.
BEN DE BAŞLARDA HERKESİ MUTLU ETMEK İÇİN HER ŞEYİ YAPARDIM. KENDİME 1 DK BİLE AYIRMAZDIM. BU SALGINDAN DOLAYI EVDE KENDİ BAŞIMA KALINCA ARTIK İNSANLAR İÇİN DEĞİL DE KENDİM İÇİN UĞRAŞMAM GEREKTİĞİNİ ANLADIM. EĞER SİZ DE İNSANLARIN HUZURUNU SAĞLAMAK İÇİN UĞRAŞIYORSANIZ YALNIZ KALIN. O ZAMAN KENDİ DEĞERİNİZİ ANLAYACAKSINIZ
Kimseye hayır diyemeyen,hem kendini yorar hem de birlikte yaşadığı hayat arkadaşını Yine mükemmel bir video olmuş...Gözlerim yaşardı. İmtihan dünyası Ya sabır...🌷
Hayir diyorum ve bazi seyleri yapmiyorum. Cok yardim ettim. Ben yapabiliyorsam onlarda yapsin islerini. O zamanlar geride kaldi. Herkez binecek esek ariyor. Yanlis anlamayin. Tükenirsin tabii kendine zaman ayiramiyorsun. Hastanelere kostum deger kiymet mi bilindi? Beni ilgilendirmiyor artik bazi seyler. Kendim iyi olmaya calisiyorum. Kimsedende birsey vekledigim yok. Iyilik gelirse gelir gelmezse gelmez. Cok sükķur isinizi kendimiz yapacak durumdayiz. Allah kimseye muhtac etmesin!!! Anli yasamak... kahvemin tadi.. Evet!!! Sinirlarini cek, cok dogru! Bazi insanlar isini yaptirmak icin herzaman birini bulur. Duygu sömürüsü yaparak maduru oynarak bilmem neler yaparak. Sevgi olusun.. özülürsün. Ne yaparlarsa yapsinlar... aynen öyle!!!!
az önce instagramdan buraya geldim o kadar kötü bir günün üstüne denk geldi ki bu video nasıl dolduğumu hissettim ağlıyarak izledim bi nebze ferahlattınız beni teşekkür ederim
3 yıldır hayatımda anksiyete önce kabullenmek gerekiyor gittiğim terapilerden öğrendiğim sonrada bununla yaşamaya alışmak gerekiyor yani omzuna her dokunduğunda geldim diye bunun farkında olman gerekiyor acıtıyor ama geçiyor ilk zamanlar yarım saat süren ataklar alışınca iki dakkaya düşüyor. Çok kötü şeylerle karşılaşmassan uyanmıyor artık odak noktan o olmuyor çok çabalamak gerekiyor ama siz cok iyi geliyorsunuz 3yil terapiye gittim ve hep sizi izledim teşekkürler videolarınız iyi geliyor
Uzun süredir bu durumda olup son birkaç aydır farkına vardığım durumum.Sürekli huzursuz,kaygılı hissetmem.Hislerime tercüman oldunuzda denilebilir Beyhan Bey.İyi ki varsınız.ALLAH ilminizi artırsın.Ben şu an farkındalık aşamasındayım.Dedikleriniz için çabalayacağım.Çok teşekkür ederim.Şu an benim duygularımı anlayan anlamlandıran biri var duygusundayım.Bu bile o kadar iyi geldi ki anlatamam.
Hayatımda aşırı düşünme, aşırı kaygılanma gibi sorunlar olduğunun farkındayım, bir şeyi yaparken sürekli başka bir şeyi düşünüyorum. O işim vardı, şu toplantım var, bunu yapmam lazım diye düşüne düşüne hiçbir zaman o anki işime odaklanamıyorum. Yatağa yatıyorum ama aklımda sürekli yarının ne olacağı oluyor ve bir türlü uyuyamıyorum, uyuduktan sonra aklımdaki şeylerle ilgili onlarca rüya görüyorum ve sürekli uyanıyorum ve her uyandığımda saate bakıyorum kesinlikle geç kalkmamalıyım, bir ürü işim var her şeyi yetiştirmem gerekiyor, geç kalkarsam kahvaltıyı geç hazırlarım kahvaltıyı geç hazırlarsam babam kızar, kalktıktan sonraysa sürekli saati takip ederim çünkü en geç 9 da kardeşimi kaldırmalıyım dersi var, sanki ben olmasam o kendi kalkamayacakmış gibi. Yemeklerden sonra hemen mutfağı toplarım bulaşıkları yıkarım bazen bayılacak kadar yorgun olurum ama yine de sanki etrafı toplamazsam bana kızacaklar sanki etrafı toplamazsam çok kötü şeyler olacak gibi düşünürüm, hele bir toplamayayım her ne yaparsam yapayı sürekli aklımda daha evi toplamadım daha bulaşık yıkamadım düşüncesi oluşur ve büyük bir huzursuzluk yaşarım. Sırf bu yüzden online eğitimde dersleri açıp bilgisayarı yanıma alıyorum ve etrafı toplarken ders dinliyorum sonrasında bir de o dersi yeniden dinlemem gerekiyor çünkü dersi derste öğrenmiyorum. Bunun gibi birçok şey daha sayabilirim, mükemmelliyetci yanım da işin ayrı bir kısmı. Yaptığım her iş mükemmel olmak zorunda, bulaşıkları yıkamış etrafı temizlemişsem fakat hala çay içiliyorsa ve çaydanlığı yıkayamamışsam o çaydanlığı yıkayana kadar sürekli çaydanlığı düşünürüm çünkü onu yapmadığım için işimi tam yapmadığım hissiyatında oluyorum. Veya İngilizce öğreniyorum fakat o kadar yavaş ilerliyorum ki çünkü hayatımda hiç kullanmayacağım kelimeleri bile öğrenmeye çalışıyorum. Bir konu hakkındaki tüm kelimeleri öğrenmezsem sanki boşuna çalışıyorum hissiyatına kapılıyorum. Lakin ben bunların farkında değildim :) Videoyu izlerken farkettim birçok şeyi. Hatta ve hatta videoyu izlemem bile tam kaygısal şekilde oldu. Ders çalışıyordum karnım acıktı ve kahvaltı edeyim dedim ama aynı zamanda bugün sizden bir video da dinlemek istiyordum kahvaltı ettiğim vakit boşa gitmesin deyip o sırada videoyu açtım ve o sırada ne yediğimden bir şey anladım ne videodan çünkü bir yandan da hemen yiyeyim ki ders çalışmam lazım diye düşünüyordum. Ve daha sonra bi durdum, söylediklerinize kulak verdim ve bu videoyu izlemenin tadını çıkarmaya karar verdim. Videoyu sadece videoya odaklanarak izleyince nasıl da kaygı dolu bir insan olduğumu daha iyi farkettim. Bu kadar olduğumu bilmiyordum ve uzun zamandır aslında bu konuda ne yapabilirim diye düşünüp duruyordum. anladım ki çözülmesi gereken problemler düşündüğümden fazlaymış ama en azından aklımda bir çözüm yolu belirdi. Bu yorumu buraya bırakıyorum bugün 10 Ocak 2021 ve finallerim bittiğinde yaklaşık 3 haftalık bir süre sonunda bu yorumu güncelleyeceğim. Bakalım ders çalışma sürecim nasıl geçecek bakalım bu kaygı bozukluğunu nasıl aşacağım.
@@gurkaneren3625 neredeyse 4 yıl olmuş bu yorumu yazdığım.. yanıtınızı görünce tekrar okudum ve yazdığım günü anımsadım :) Ben okulumu bitirdim mühendis oldum. Ailemin yanına dönmedim, küçük bir şehirde okudum ve büyük bir şehre hayat kurmaya geldim. Ofiste masamın başında yazıyorum şu an bu yorumu :) 3 ay oldu mezun olduğum ve 2 aydır çalışıyorum. İlk işim ilk tecrübem, başka bir şehir, büyük bir şehir ve beraberinde getirdiği kaygılar.. zaman geçti, o yorumda yazdığım kaygılar bitti. Şimdi hayatın kaygıları başladı. Şunu anladım ki hayat hep kaygılarla dolu olacak biz o kaygıları yönetmeyi bilmek zorundayız. Ben o kaygıyı yönetmeyi, yönetemediğimde destek almayı, 5dk duraksayıp kafayı toplamayı öğrendim. O zaman büyük gelen şeyler şimdi küçücük geliyor, şu an büyük gelenlerse ileride küçük gelecek. Kafanızı yastığa koyduğunuzda düşüncelerde boğulmadan uyuyabildiğinizde hayat gerçekten yaşanılır olacak. 🌸
Ben birebir aynısını yaşıyorum (edebi kitaplar okumamak hariç çünkü onları da kültürel bilgi edinmek için okuyorum). Sürekli yorgun ve tükenmiş hissediyorum. Boş durduğum an içim hep sıkıntılı oluyor. Ders çalışırken de yeteri kadar çalışamadığımı düşündüğüm için sıkıntılanıyorum (halbuki çok iyi çalışıyorum). Yaklaşık 3 senedir böyleyim. Her ayımı, haftamı, günümü,saatimi planlarım. Plansız işlerden nefret ederim.Plansız bir durum geliştiğinde öfkem tepeme çıkıyor. Aslında bu düzen ve hırs bana başarı getirdi. Üniversite sınavında derece yaptım. Bu hastalıktan mıdır bilmem (herhangi bir hastalık tanım yok) artık ölü gibi hissediyorum. Dışarıdan çok güçlü,her şeyi bilen hatta egolu biri gibi gözüküyorum ama içimde anlaşılmaya, sevgiye muhtacım. Hatta bir şeylere muhtaç olduğum için kendimi aciz hissediyorum. Acizliğimden iğreniyorum. Bu iradeli duruşum beni yapayalnız bıraktı. Yakın tek bir arkadaşım yok, ailem desen kafamız uyuşmuyor anlaşamıyoruz. Gerçekten çürüdüğümü hissediyorum. İki cümle yazacağım diye başladım uzayıp gitti..
Evet bende de var hatta mükemmeli ararken, her şeyi kontrol etmeye çalışırken olduğu kadar olsun diyemediğim için tamamen birakmisliklarim da var. Zaman sorununu çözmek ve tane tane işleri bitirip yenisine başlamak cozumlerden biri zannımca. Sonra çok düşünür ve belki bu düşünceler onları kaygıyla sürükler bunun için daha az ayrıntılı düşünmek lazım ve egoların yarıştığı dünyaya daha az hayret etmek [yapabilirseniz], bir de hocamın dediği gibi kendine zaman ayır yıllardır çok okuyan ben zamanımın daraldığıni düşünerek kendimi geliştiren öğretici şeyler okumaya kaçtım kazan kazan yapabilmek için[hem hobi hem eğitim olacaktı] sonra bu konu okumaktan zevk alamamaya evrildi. Neredeyse 2 ay A yakın karantinada kalan bir sağlıkçı olarak 1 sayfa bile kitap okumamanin suclulugu da kaygılarıma eklendi. Bence yapmayın zevk aldığınız şeyleri kullanmayın. Bu sefer de başka bir sey kazanmayin kendinizi kazanın. 🌸 🌸 🌸
Anlattiklariniz hep bana hitap ediyor. Nerden baslayacagimi bilemiyorum. Tembellik yaptığımı düşünüp aklıma gelen çoğu şeyi yapmaya basladim ve kendimi rahatlatmaya ittim. Sonrasında fazlaca kosturdugumu ve zihnimin asla yetinmedigini fark ettim. Her konuda mükemmel olmaya çalışmak, ilişkide olduğum her şeyin en iyisi olmasına gayret etmek hedeflerim arasında ve bunun normal bir şey olmadığını şu an öğreniyorum. Bir şeyi elde etmek için daima ekstra cabalamam gerekti ve hayır diyemeyen mükemmeliyetçi bir annem var. Sınır çizme konusunda zorlanıyorum. Birine yardım etmezsem, anında cevap vermezsem, geri cevirirsem veya elimden geleni yapmazsam kendimi çok kötü biri gibi hissediyordum. Dün bu konu hakkında küçük bir adım attım. Yaklaşık bir senedir kanalinizi takip ediyorum. Ve hala yeni şeyler öğrenip uygulamaya gayret ediyorum(çoğunda zorlansam da) Yine de eskisinden daha rahat, iyi hissediyorum. En başında, çocuklukta müdahele edilmeyen yanlış düşünceler, tutumlar, davranışlar sonrasında ozelikle tecrübelerle birlikte karmaşık bir yumak haline geliyor. Bu da sorunlu psikolojimize zemin hazırlıyor. Hayatıma iyi yönde dokunduğun için teşekkür ederim.
Kendimi buldum sözlerinizde, bu bile anlaşıldığını hissettiriyor bizlere ve çözümleri uygularsak ne mutlu 🙏teşekkürler güzel insan aynasınız bizlere 👏⚘🙏❤
Kendime zaman ayırıp kahve içerken keyif yapmaya çalışıyorum ama o sırada kafamın içinde resmen haftalık yapacaklarımı tek tek düşünüyorum tabi bu kendine zaman ayrıma olmuş olmuyor ama ben zaten ileri düzey anksiyete hastasıyım ilaç kullanıyorum umarım geçer
Öncelikle çok geçmiş olsun Ipek! Bahsettigin durumları kendimde de gördüğüm için bununla mücadele etmeye çalışıyorum. Psikolojik destek aldığın yer özel mı yoksa devlete mı ait?
Yüksek işlevli kaygı teşhisi bu yılın Ocak ayında konuldu ve o zamandan beri tedavi görüyorum. Ancak halen bunu aşabilmiş değilim. Ne zaman elime bir kitap alıp okumaya yeltensem, ofisteysem ofiste yapacağım işler, evdeysem evde yapacağım işler geliyor aklıma ve elime kitap alasım gelmiyor. Biraz olsun kendimi zorlayıp alıp okuduğumda ise içimdeki ses "Yapacak bir sürü işin varken bunu mu yapıyorsun? Bir an bile boş durmaman gerekiyor senin. Kitabın, filmin, dizinin sırası mı şimdi?" deyip duruyor ve bir anlık molada bile vicdan azabı çekiyorum. Hatta bugün yaşadığım bir olayı anlatayım: Avukat stajyeri olarak dilekçe yazmanın usullerini öğrenmem gerekiyor. Patronum belli bir konu verdi ve bu konuda dilekçe yazmamı istedi. İlk başlarda konuyu anlamadığım için yanlış yazdım ve bu nedenle laf yedim. Eleştirildiğim sırada da kitap okuduğum için "Kitap ile hukuk bir arada yürümez." sözünü duydum kendisinden. 😣 Bu söz beni aşırı rencide etti ve sinirlendirdi. Kendi kendime düşündüm "Neden yürümesin? Avukatlık mesleğini öğrenirken kitap okumak yasak mı? İlla hukuk konulu kitaplar ve makalelerle mi ilgilenmeliyim? Bendeki de kafa yani." Zaten avukat olmak istemiyordum ve bu sözler üzerine yüksek lisans yapma arzum daha da arttı. Ama onda da şu cümleler üşüştü beynime: "Sen daha basit bir dilekçeyi bile yazamıyorken, yüksek lisans tezini nasıl yazacaksın? Onun altından nasıl kalkacaksın?" Kafamdaki düşüncelerle gözlerim doldu ve ellerim titredi. Şu anda bile moralim yerinde değil, kendimi sakinleştirmeye uğraşıyorum. 😢
Iyi akşamlar Değerli İnsan , tam da bu duyguları yaşadığım bir döneme denk geldi paylaşımınız ... Kısmen benzerlikler olsa da bendeki sorun ya da sıkıntı birilerini mutlu etmekten çok yaşamın her alanına müdahil olmak , kendi kendimi aşırı tanımlayacak düzeyde ödevlendirme k . Sizin de ifade ettiğiniz gibi elimdeki iş bitmeden bir sonraki , daha sonraki ve bir daha sonraki gibi kafamın içinde sıraya girmiş bitmeyen işler ... Sizin tanimlamalarinizdan farklı olansa bu görevlerin hiçbirisi ,özel yaşamım ve profesyonel mesleğim dahil bu görevlerin bana tevdi edilmemiş olduğu ... ben kendimi tüm yaşam alanlarımda sorumlu ve görevli addediyorum ...çevredekilerin ne düşündüğü de umurumda değil ...56 yaşımdayım özellikle so 10 -.15 yıldır bugüne doğru bu anlayışım katlanarak arttı , artmaya devam ediyor ...yaptığım her eylemi severek ve inançla yapıyorum ...Öyle sanıyorum ki çevremizdeki insanların duyarsızlıklari hatta bana neci tavırları , görevleri olan işleri bile yaparken ihmal ve özensizlikleri beni çok üzüyor ...Duyarlı insanlarımız var lâkin çok daha fazla duyarsız , bencil , konfor alanlarının dışına çıkmayan bencil insanlarımız da çok ...Deme o ki sosyal yaşamın içerisinde giderek sayıları artan bana neci anlayıştakiler , farkındalığı olan insanların çok daha fazla yükün altına girmesine neden oluyor ....tabii iş bilmezlik , kolaycılık , tembellik vs de üzerine eklendiğinde bizim gibi insanların omuzlarındaki yük daha da artıyor . Bunlar da benim saptamalarim , sizin bunlara bir uzman bakış açısıyla neler söyleyeceğinizi merak ediyorum . Hazırladığınız videolar , bakış açımızı genişletiyor emekleriniz için teşekkürler ...iyi akşamlar dilerim
Allah razı olsun hocam ağzınıza sağlık olsun çok iyi geliyor sözleriniz huzur veriyor insana bütün videolarını izliyorum iyi geliyor bana kafam rahat oluyor iyiki varsınız hocam 👌
Bunlar bende var dediğim bir video geldi. Teşekkürler sevgili Beyhan Budak. Ben günde yarim saat sudoku oynuyorum. Birsey düşünmeden anda kalmak için.simdi sizi dinleyince kendimle bir kez daha yuzlestim. alzahmer olmamak için bir çıktı olsun için cozuyormuşum.🤭
Günlük bir liste hazırlıyorum. Nefes alacak boşluk bırakmıyorum. Listeti yetiştiremeyimce çok büyük suçluluk hissediyorum. Bir kaç gün sonra ayağa bile kalkamıyorum ozaman daha kötü hissediyorum. Anksiyete ve depresyon tanısı kondu. 3 yıl tedavi gördüm çok iyiydim ve her zaman yaptığım şeyi yapıp ilaçları bıraktım. Bu sırada işimide kaybettim ve başa dönüyorum sanırım.
bugün yaşadığım şeyler üzerine bu videoyu görüp sen sınır koymadığın müddetçe insanlar senden hep daha fazlasını bekleyecekler cümlesi tarzı bir cümle kurdum bugün sanki beni hissedip videoyu atmışsınız gibi hissettim...
Başkalarına vs yetişmeye çalışırken asıl yapman gereken kendi işlerin kalır ve günün sonunda başını yastığa koyduğunda için içini kemirir ve sabaha kadar uyuyamazsın. Keşke dersin önce kendi işlerimi halletseydim. O kadar sık yaşıyorum ki bunu. Doğru olanın ne olduğunu biliyor olmama rağmen yine de engelleyemiyorum. :/
Allah im:( Resmen beni anlattı ve ben bunları duyana kadar farkında bile değildim.Yarin ilk iş tavsiyelerinize uymak. Nefes almadan yaşıyormuşum da haberim yokmuş silkelediniz beni ve bu durumda olanları Allah razı olsun 👍
Merhaba. Belki hatırlarsınız, Kendine İyi Davran Güzel İnsan ve Senin Suçun Değil kitaplarımda daha önce isme özel imzalı kitap satışı yapmıştık. Son zamanlarda bu konuda gelen çok fazla mesaj olduğu için tekrar böyle bir satış organize ettik. Bilgi ve sipariş için link: bit.ly/2K6kic6
Hocam gerçekten çok doğru konuşuyorsunuz 👍🏻👍🏻👍🏻
Bu videoyu izledikten sonra gerçekten rahatladım çünkü kendimi çok kasıyormuşum .
@Yaprağın Öyküsü Rahatlarsın gerçekten tam da stresliydim iyi geldi.
BU VİDEOYU BENİM İÇİN HAZIRLAMIŞSINIZ SANKİ.
TEŞEKKÜR EDERİM.❤❤❤
Hicam hicama tedavisi iyi gelirmi?
Şu sözlerinizi unutmamalıyım✨
"Sen sınır koymadığın sürece insanlar senden daha fazlasını bekleyecekler."
"Sen kendini düşünmediğin zaman başkaları seni düşünmüyor maalesef."
Çok haklısın hayır diyebilmek önemli.
Kesinlikle
@@donaldtrumpp2999 nasıl yani
Kesinlikle 👍👍
Ya üniversitede sınıftakiler okula gelmiyor ben gidiyorum ve sonra benden not istiyolar vermesem aramız bozulacak zaten kafama uyan kimseyi bulamadım.. verirsem de sürekli benden bir şey isteyecekler.. sınırlarımi nasıl çizebilirim
Bu gerçekten beni anlatıyor. Dışarıdan çok çalışan odadan çıkmayan, okulda arkadaşları tarafında zeki ve çalışkan gözüken birisiyim. Ama kimse içimde yaşadıklarımı bilmiyor. Ne kaygılar ne stresler ne göz yaşları döktüğümü bilmiyorlar. Her maddesinde kendimi hissettim. Ama böyle olmayacağım artık.
Ben de aynı şekildeyim :'(
Maalesef ama bu beni üzüyor eminim çoğu kişi bu sorunu yaşıyordur.
Ben de😓😥
@Ecem İrem Uçan Seni çok iyi anlıyorum
@Ecem İrem Uçan çok doğru 😢ayn bende😭
Hangi rahatsizligi anlatsa " aha bu bende var " diyorum..😃
🤣🤣🤣 Hypochonder uyar 🤣🤣👍.
Bende😀😀
Aynen, bende böyle düşündüm😂hep beni anlatıyor diye.
Vallah mende😭
Ben de tam yorumlardakine benzer şekilde her videodaki açıklamanın herkeste bir şekilde karşılık buluyor olması sorunsalına değinmek istiyorum. Anlatıldığı gibi bir yoğunluk içindeyim. Eş zamanlı birçok meşguliyetim var ve hiçbirinden geçemiyorum. Bu eleştiriyi de almışımdır çok defa. 1-Hic mi yorulmuyorsun? 2- Nasıl yetişiyorsun? 3- Aslında neyden kaçıyorsun? 4-Neden bukadar zorluyorsunki? Kaygı çoğu insanda olduğu gibi benim de sıkıntım ve bence yaşamayan da yok bunu bu zamanda. Evet yoruluyorum. Hayır sanıldığı gibi herseye de yetişemiyorum. Elbette birşeyler aksıyor. Aslında birşeylerden de kaçmıyorum ya da göründüğü gibi birşeyler için gereksiz de zorlamıyorum. Sadece o yetiskinliğin gerektirdiği dediğiniz (ölçüsü nedir bunun anlamadım ama) düz, dingin zamanı istemiyorumdur belki. Doyuma böyle ulasiyorumdur mesela. İlle de bir soruna işaret eder mi bu çok kıbleli olma hali? :) Severek yapılıyor olabilemez mi? Bu anlattıklarınizin dengeli bir durumda, sağlıklı bir ruh halinde ya da psikolojik bir sıkışmayla birlikte seyretmedigi versiyonu yok mudur? Neyin artık problem neyin normalde seyrediyor olduğuna nasıl karar vereceğiz? Son olarak videolarınızdan çokça istifade ettiğimi de belirtmiş olayım. (Madem takip ediyorsunuz, demekkiiiii bir sorun. ..:)) Devamını bekliyoruz efendim. Teşekkürler ve kolaylıklar...
Ben mutsuzdum ama onlara yorgunum dedim...
küçük prens: her özlü sözün altına adımı yazmayın kardeşim yeter a
Doğru demiş benim normal cümlem haline geldi
Öyle bişey demiyo küçük prens
~Küçük prenses🍃
Bende..😔
"Bu dünya zeki insanlar için cehennem" diye düşünürdüm. Meğerse zekilikten değil yüksek işlevli kaygı bozukluğundanmış sorunum
En zoru da anksiyeten olduğunu biliyorsun mükemmelliyetçiliğini bırakman lazım çözümün bu olduğunu biliyorsun ancak mükemmel olup aynı zamanda bundan kurtulmak istiyorsun, yani yapamıyorsun.
Tam olarak aynı şeyleri yaşayan biri olarak şunu söyleyebilirim. 1) Herşeyin geçici olduğu bi dünya, kendini çok yıpratma,hiç faydası yok. 2) Kendine saygın olsun. Hatta kılık kiyafetini bile düzgün ve temiz seç. Kendin için yap bunu. 3) EN önemlisi Allah seninle beraber. Hep ona teslim ol. Rahatlicaksin.
❤❤
Herkese yardım ediyorsun ama kimse sana yardım etmiyor , hatta teklif bile etmiyor çünkü sen her şeyin üstesinden gelebilir diye görülüyorsun tam olarak hayatımın özeti ... :(
Siz anlatırken aklıma Türk anneleri geldi. Her şey onların kontrolünde olmalı mutlaka. Eşine bile annelik yapar. Yıllar sonra tükenmişlik sendromuna girer.
Ewet.... ne acı... tecrübeyle sabittir..... buyrun benim...
bir Türk annesi.....
Aynen,evlendim,herşeye yetişmeye çalıştım, sonuç tükenmişlik sendromu yaşıyorum, artık kendime bile yetemiyorum. Allah'ım bu dertten beni ve benim gibilerini arindirsin. AMİN.
@@sevimklc7111 Bunu düzeltmek sizin elinizde. Asıl yapmamız gereken sorumluluklar ile toplumun verdiği kimlikten doğan sorumlulukları ayırt etmeye başlayınca yükümüz de hafifliyor. Bizim toplum kadına her işi yaptırır maalesef. Daha çocukken evliliğe yönelik yetiştiriyoruz kızlarımızı. Bir yerden sonra 'saçımı süpürge etmeliyim' düşüncesi gelişiyor kafasında. Büyümüş çocuğunun hatta eşinin içtiği suyu bile kendisi getirme ihtiyacı hissediyor. Böyle bir zorunluluk yok ama. Herkes kendi işini kendisi yapabilir. Çocuklarımızı erkek kız ayırmadan kapasitesine göre sorumluluklar vererek büyütsek, ne erkekler bağımlı yaşar ne de kadınlar herkese annelik yapmak zorunda kalır. Siz de kendinizi serbest bırakarak rahatlayabilirsiniz. Ev işleri aksayınca ya da yemek gecikince kötü anne olmuyorsunuz. İnsanlık hali, olur böyle şeyler...:)
Evet bende bir Türk annesi olarak herşeye yetişmeye çalıştığım için her kesinde sürekli bende beklentileri oluyor ve buda beni yoruyor.
İnsanlardan uzaklaşma hissi uyandırıyor.
Ama maalesef gittiğim her ortamda bütün sorumluluğu üzerime alıyorum nasıl oluyor bilmiyorum.
Ve sonuç bıkkınlık. 😫
@@emine678 aynen ben
dışarıdan efsane yumuşak , sakin gözüküyorum, dertlerini dinleyip negatif enerjilerle doluyorum.Sonra evde makarna tenceresini tezgaha fırlatarak ağlıyorum asdfghsad
Gözler dolu. Daha önce hiç bu kadar özelliği kendimde bulmamıştım. Gerçekten videonun sonuna kadar ne yaşıyorsam onu dinledim.
20 dakikalık kendine zaman ayırmaktsn içe dönmekten bahsettiğinizde aklıma NAMAZ geldi. Biz müslümanların günde 5 vakit yaptığı şey. Allah'ım ne büyüksün ne merhametlisin Sana şükürler olsun. Emeğiniz ve Hizmetiniz için teşekkürler Beyhan bey Allah cc sizden ebeden razı olsun
*Anksiyete bozukluğu çok çok kötü birşey kesinlikle :(*
Üşenmemiş en büyük Anksiyete bozukluğu yaşayan adam olan La Casa de Papel’in baştacı Berlin adıyla hesap açıp yorum yazmış. Sen ayrı bir vakasın dostum. Tüm videolarda ki rahatsızlıklardan mevcut sende 😀
@@candegerkaynak1805 😁
@@candegerkaynak1805 😁😁
Kesinlikle cok boktan vir hastalik
Evet berbat bisey 😔
Düşünmekten kafa yormaktan kaygılanmaktan ne olacak diyip durmaktan bıktım yoruldum 😑😑
24 yasindayim son 4 yilim boyle baba yorgun artik
Evebeyn eksikliği ve bozuk aile yapısında büyüyen biri olarak yıllarca bende de bu tür pek çok kaygı bozukluğu yaşadım. Mutlu olup yaşamaktan başka çarem olmadığını anladım. Bunların geçici olduğunu bilmek beni iyi hissettirdi.
Akıcı konuşmak... aşırı bilginin eseri net işin ehli olmuşsunuz tebrik ederim hocam.
yaşadığım şeyin bir rahatsızlık olduğunu bile bilmiyordum. çok acayip geliyor böyle bir persfektiften bakınca..
insanlara rahat rahat hayır derim fakat kafam hep bir konuyla meşgul uyumakta bile zorlanıyorum. daha 19 yaşındayım ve artık bu düşünceler resmen beni sömürüyor. gelecekteki planlarım şuanki yaşantımdan çok farklı ve başarmak için adamım bile atamıyorum. umarım dediğiniz şeylerin bir faydası olur Beyhan Bey.
Her kelimesi beni yansıtıyor sırf bunları yaşadığım için kanserin eşiğinden döndüm göğsümden kocaman bir kitle çıktı, kafamın içi düşüncelerle dopdolu keşke olumsuz düşünceleri durdurabilsem
Aşırı hassas bir insan olduğumu da sizin videolarımızla farketmiştim. Yine harika bir videoyla yalnız olmadığımızı ve çözümleri olduğunu anlatmışsınız lütfen hiç pes etmeyin, severek takip ediyoruz👏
Sürekli kitap okumak istiyorum, kendimi her zaman yetersiz hissediyorum, daha bir kitabı bitirmeden başka kitaplar alıyorum, kimseye hayır diyemiyorum ve evet bunun nedeni yetiştirilme tarzım, mükemmelliyetçi anne-baba.
Kesinlikle ben
Hayata tutunmaya çalişirken kendinden vazgecmek. Erken yaslarda bu farkedilmese de yaş ilerledikce birseylerin ters gittigini anliyorsunuz.Ama o kadar cok alismissiniz ki bu tempoya.Azaltmak istiyorsunuz, şartlar sanki aksine zorluyor. Ya da bu durumu siz yaratiyorsunuz. Tum anlattiklariniz çok doğru, agziniza, yüreğinize saglik.
Yüksek anksiyete insanda zamanla enerjisinin azalmasına ve sevdiği şeylerden uzaklaşmasına sebep oluyor.Bu da sanırım depresyonun ta kendisi.Çözümüm ;insanların bana merhametle ve sevgiyle yaklaşıp beni yüklerimden kurtarmasinda mümkün.
Çok gelecek kaygısı çekiyorum karnım ağrıyor artık .
Çok Güzel İnsansınız…incelikle Anlattığınız Yaşamı Yaşadım
Burada Anne ve Baba larımız bizleri büyütürken üzerimize yüklediği Mükemmel İnsan Ol
Durumu Çok hapsedici bir duygu
Ben 55 yaşında Bıraktım bunu Çünkü Artık Annem Yoktu…
Herkese yetişmem gerekmiyordu…. Bireysel Özgürlüğün Gerçek Anlamda ne Demek Olduğunu… Anladım
Kendimi Şımartıyorum Artık
Ne yapalım her zaman koşan Olmak istemiyorum…
Kendime Sahip Çıktım
Bunu psiko terapi ile yakaladım
Geç Kaldım Biliyorum…
Ama Mutluyum çünkü ZORUNDA DİİLİM ARTIK..
Beni SEVMEK ZORUNDA DİİLsisiniz …..CANIM KENDİMİM
KENDİMİ ÇOK İHMAL ETTİM
ÇOK MÜKEMMEL OLMAK İÇİN
Ben İNSANIM ve VARIM….
Arka bahçeyi genişleteceğiz, dizi, roman, dinlenmek, sınır çizmek. Gelmişti ve geçmişti zamanı dinlenmenin dikkate alacağim inşallah teşekkürler👍🌿🌿🌿
Başka insanlara gerçekten yardim ettiğinde bir teşekküre bile tenezzül etmemeleri de ayri bir anksiyete kaynağı. Çünkü bu insanlar o kadar vurdumduymaz ki işleri halledilince hemen ortadan kaybolurlar sen bir yardım istemeye cesaret edemezsin.
Yüksek işlevli anksiyete değilmişim demek etraftan hiçte mükemmel durmuyorum😕 Bunun dışında depresif haller, uykusuzluk, anksiyetiye nöbeti herşey mevcut..Kaygı bozukluğunun anksiyetenin üzerinde daha çok durun, hayatımızı kolaylaştırmanın yollarına daha çok değinin Beyhan bey.🙏
hocam beni öyle anlattınız ki...Rabbim şifa versin cümlemize😒
Ben de yaşıyordum bu sorunları kaygılı mükemmelliyetçilik çok sıkıntılı bir durum. Meditasyon yapmaya başladığımdan ve bu kanalları takip ettiğimden beri her geçen gün daha iyiye gidiyorum💙🙏teşekkür ediyorum size.
Eğer inançlıysanız namaz kılmayı,secde etmeyi de deneyebilirsiniz. Size de iyi gelebileceğini umuyorum☺️
Evet bu anlattıklarınızın hepsini harfiyen yaşıyorum. Kendime ayırdığım vakit eve geldiğimde oluyor ve ev işlerini aksatıyorum, dolayısıyla gün içinde yorulan beynim, ruhum ve vücudumu rahatlatayım sessizce saatlerce oturayım, kafamda dolaşan tilkiler gitsinler derken ev işlerini aksattığım için zihnimde onlar dönüyor ve ben yine aynı ben olarak uyuyorum… tavsiyelerinizi dikkate alıp kendime iyi gelecek sakin ve kısa süreli aktiviteler yapmayı deneyeceğim, çalışacağım…
Teşekkürler 🙏
“Sen kendini düşünmediğin zaman başkaları seni düşünmüyor maalesef.” O kadar doğru bir söz ki. Hakkım olab birşeyi sırf arkadaşım için şansa bıraktım. Ona bile tepki aldım. Ben düşündüm ama düşünülmedim. Düşündüğüme de pişmanım...
Çok iyi anlattiniz hocam..Bahçemde kendime zaman ayirip sevdigim çiçekleri ekiyorum çok iyi geliyor...Herşey gelio geçici hayatin tadini çıkar ani yaşa bu hayatin geri dönüşü yok çünkü 👍🙏🧿
Yaa sen nasil bir kralsin.iyi ki varsin.seno doguran anneden yetistiren babadan Allah razi olsun.tum kiyaplarini aldim be hocam.cansin can♥️🧕🤙
Sürekli kitap okuyorum ve kimseyi yanimda istemiyorum . Yalnızlığa alıştıktan sonra hayatıma kimseyi de almak istemiyorum .. Anksiyete özgüven kaybına da sebep olmakta ..
Ben de tam tersi yapmam gerekenleri yapamıyorum. Hep erteliyorum. Atama bekliyorum ve her ders başına oturunca içime bir sebepsiz sıkıntı düşüyor. Ya da herhangi önemli bir iş yapacaksam bu oluyor. Gece uyumakta da zorlanıyorum haliyle erken kalkamıyorum . Yüksek ve ani sese aşırı duyarlıyım. Hayatımda rutini bozacak bir durum olduysa ( birini tanımak, yeni bir ilişki vb) yine aynısı oluyor. Allah kimsenin başına vermesin.
Gerçekten ilk defa eksiksiz olarak ne yaşadığım kelimelere dökülmüş gibi hissettim anlatılanları dinlerken . Teşekkür ederim hocam 😊
Şu an bu kaygıyı iliklerime kadar hissettiğim bir çalışma hayatım var. Videonuz ilaç gibi geldi. Gün içerisinde kaygımı dengelemek için çaba sarf ediyorum. Çaba sarf ettiğim için yine yoruluyorum. Mental olarak çok dip duygulara sürüklenmemek için kendime zaman ayırmaya özen gösteriyorum.
Gerçekten dost sunuz beyhan bey cok faydalı bir insansınız iyi ki varsınız
Yüksek işlevli kaygım olduğunu öğrendim, farkında olmamı sağladığınız için teşekkür ederim 🙏🏻🌸
Yıllardır muzdarip olduğum bir konu. Keşke anksiyete ne demek hiç bilmeseydim...Bu konuyu ele aldığınız için çok teşekkür ederim.
Bunu bana ösym yaptı
Aynen oyle..
😅😅
@Glad Rose Yaa geçmiş olsun üzüldüm. Yıllardır atanmayı bekleyen bi öğretmen olarak atanmaniza da sevindim tabii.Yasadigim bu stres beni de kötü etkileyip sağlığımı bozdu.Bazen acaba yanlış yolda mıyım??bu kadar yorulmaya,üzülmeye değer mi diyorum.Ama diğer çözümleri düşününce tekrar vazgeçiyorum
@@yasyorsakeger1810 şuan nasılsınız hala bekliyor musunuz?
Çok faydalı bir video. Yorumları okuduğumda çok sıkıntılı durumda insanlar olduğunu gördüm. Arkadaşlar lütfen bir psikiyatra gidin ilaç kullanın. Sadece video izleyerek okb'nizi anksiyetenizi depresyonunuzu çözemezsiniz. Sevgiler
Beyhan bey, herkes benim dışarıdan asiri mutlu, başarılı gozuktugumu söyler. Icimde bu ara o kadar cok kaygi var ki, ve dinlendiğim zaman bile dinlenmedigimi farkediyorum.dizi film acıyorum ama yine elimde mutlaka bir iş oluyor. Hatta isimden soğudum bu yüzden. Ve kimseye sinir koyamadigim icin arkadas cevrem nerdeyse yok, kimseyi hayatıma alamıyorum. Bütün isleri ben yapayim cunku benim kadar kimse iyi yapamıyor derim, bir bıraksam keske. Bu yuzden doktora gitmeyi planlarken bu video o kadar guzel cikti ki karsima. Cok tesekkur ederim ilac gibi geldi.
Şu an nasılsınız?
Çocukluğumdan beri öyleyim her şeyden stres duyuyorum sürekli endişeliyim eskiden otobüsten inerken bile stres yapardım nasıl inicem diye hala daha öyleyim hiç değişmedim
En iyisi bizi bilen bilir bilmeyen de kendi gibi bilir diyin salın
Mevlam görelim neyler neylerse güzel eyler diyin
Sabah ola hayrola diyin oohhh rahatlayın
Sanırım biraz da bu durum mükemmeliyetçilikten kaynaklanıyor. İşim en kusursuz şekilde olmalı, insanlar hakkımda farklı düşünmeli anlatmak istediğimi tam anlamıyla anlamalı. Ama insanlar görmek istediklerini anlamak istediklerini arıyor. Kusur aramak için bakıyorsa zaten buluyor. Akışa bırakmayı an da kalmayı umarım birgün başarırım.
Bu güne qeder çox videolara baxmışdım. Amma özümde olanı tam olaraq tapa bilmemişdim. Diaqnozu qoydum sonunda. Teşekkürler.
Yeni mezun oldum, mezun olduğum yıl pandemi sürecinde oldu, guda isletmemiz var, orada eleman eksikliği vardı. Ailecek orada çalıştık hâlâ ihtiyaç var. Eve gelince anneme dışarda babama yardım ediyorum. Ablam Yalova'da yeni bebeği oldu, onada gittim annemle bir süre kaldık. Hiç kimse tesekkurler iyi ki varsın demiyor. Haftada iki gün de kursa gidiyorum kendi istedigim ama orada da cok istediğim verimi alamadm kurs içeriği olarak. Babama yardm etmessem suçluluk hissi, anneme yardım etmessem suçluluk hissi oluşuyor. Kendime ayirdigim kursta da boşu boşuna gidiyormusum, ne gerek var ki havası oluşuyor ev içerisinde. Hâlbuki bana biçilen yap denileni yapiyorum teşekkür dahi edilmiyor ama daha fazlasını yapma konusunda da hayat bir şekilde önüne çıkarıyor. İş hayatına atilmada cesaretim yok. Bu durumu ben mi olusturuyorum tam olarak hayr mı diyemiyorum. Yaptığım anne babaya karşı vefa borcunu odemek mi, yapmazsam kötü bir evlat mi olurum bilemiyorum. Boş dururken dâhi rahatsz hissediyorum, hep eksiğim. Aldığım dersler zihnimde pek kalıcı olmuyor. Kendimi dehersiz görüyorum. Ama dışarıdan bir çok şeye koşturan, heryere yeten, ilkeleri olan, herkese Gülen birisiyim. İki yüzlü mü davranıyorum yoksa akıllıca mı bilemiyorum...
beni anlatmışsınız
anksiyete bozukluğu yaşadığımı farkettim 👍👍
*Bu korona günlerinde kaygı olayı cidden iyice yükseldi benim için, çok yararlı olacaktır bu video🙏🏾*
Her yerdesin. Gerçekten izlediğim kanallarda seni yorumlarda görmediğim 2 3 keredir
Günde kaç saat youtubeye bakıyosun
Gerçekten her yerde yaaa resminden tanıyorum
anksiyete veya depresyonda olup kafasinin icinde yanma hissi olan var mi
Ne zaman moralim bozulsa yine geliyorum buraya. Bazen kimsem olmadığını hissediyorum. Ama Beyhan abi iyiki var. Kendimi değersiz hissediyorum. Mutsuz hissediyorum. O kadar kötü şeyler yaşadım ki. Yine toparlanmamı sağlayan Beyhan Budak oldu. Oysaki onun bundan hiç haberi yok. Ondan çok uzakta olan insanların hayatlarını kurtarıyor. Bana yaptığı bu oldu. Yeri geldi gözümde yaşlarla dinledim onu. Yeri geldi mutlu bir şekilde. Sabahları uyanıp dinliyordum bir dönem. Toparlayamıyordum yoksa kendimi. Şimdi tekrar başlayacağım her sabah dinlemeye. Lütfen daha fazla video atsın ki daha fazla dinleyeyim. Birçok şey düşündüm. Derdimi anlatacak insan olmadı hiçbirzaman. İleride terapiye başlayacağım. Eğer bunu okuyorsan Teşekkür ederiz Beyhan abi lütfen daha fazla video at. Çünkü bana çok iyi geliyorsun. Bazen tutunacak tek dalım sen oluyorsun.
Gerçekten öyle
Son cümlelere gerçekten yürekten katılıyorum. Korkunun üstüne gidip en fazla ne olabilir düşüncesi ile harekete geçmek lazım. Ayrıca çok teşekkür ediyorum harika bir sunuş ve akıcılığınız var. Normalde bir insanı en fazla 5 dakika dinleyebiliyorken sizi 12.30 dakka dinlemişim emeğinize sağlık
Kısım kısım kendimi buldum evt .Gorece farklı bir şey var "onlar "memnun olsunlar diye değil "onlar da" iyi olsunlar diye yaptığımı biliyorum .Tıpkı sizin yaptığınız gibi . BIr de şeyi farkettim .Normal olma durumu diye bir şeyin olmadığını .Teşekkürler emeginiz için 🙏
Beni ve kardeşimi anlatmışsınız resmen🙄ne vakit tv izlesek kendimizi suçlu hissediyoruz yada boş otursak içimizde bir huzursuzluk ! Pilimiz bitene kadar koşturuyoruz insanlar için, ağzınıza sağlık çok güzel anlatmışsınız umarım tavsiyelerinizi de uygulayabiliriz
Çok çok güzel anlatmışsınız benimde yorulmuşluğum aileme de söyledim çalışmayan bi kişi olsam da sanki evin tüm yükü bendeymiş gibi hissediyorum kardeş olsun diğer bireyler olsun sürekli iyi olalım düzenli iyi olsun diye çabalamaktan yoruldum sürekli evde olmakta bunalttı beni dışarı çıkıp çay kahve içeceğim kendimi rahatça anlatacağım hiçbir arkadaşım yok var ama yok aylardır konuşmadığım insanlar arkadaşım olamaz zaten kısacası yaşadığım şeye değinmişsiniz çok sağolun
Öncelikle Allah sizden razı olsun
Beyhan Bey🙏😇. Geçen gün şunu fark ettim, daha evvel Mevlana'nın "Sen ne keser gibi ol hep bana hep bana, ne rende gibi ol hep sana hep sana, sen en iyisi testere gibi ol bir sana bir bana" sözüne karşılık ben diğerkam (fedakâr) olacağım; yani kötülük varsa keser gibi, iyilik varsa rende gibi ya da en azından testere gibi olsam kâr diyordum. Fakat kazın ayağı öyle değilmiş bunu Anne'min bana verdiği nasihatten anladım. Anne'm "Oğlum eğer biri sana sürekli zarar veriyorsa, seni dinlemiyorsa onunla arana 'keser' koy" dedi, yani ona (zarar verene) senin yaptığın sana, benim yaptığım bana demektir bu dedim. Öyle kişilerle araya testere de koyulmaz neden derseniz örneğin: Hz Muhammed'e müşrikler gelip "tamam biz senin ilahına tapacağız fakat bir sene biz senin ilahına tapacağız, bir sene de sen bizim ilahımıza tapacaksın diye paylaşım istemişler, o sırada ayetler iniyor ve kâfirun suresi derleniyor. Anlayacağımız Cenab-ı Allah kâfirlerle Peygamberimiz ve bizim aramıza bir nevi keser koyuyor.
Uzak diyarlara gitmek istiyorum. Kimsenin olmasına gerek yok. Sadece güzel bir yaz mevsiminin gün batımında denizin yorgun dalgalarının ve etraftaki çeşitli hayvanların sesi eşliğinde düşünmek...
Bu kadar harika bir anlatım ve bircok insanın hayatına dokunan mükemmel tespitler, tebrikler gerçekten
Temizlik konusunda kendimi yeniledim pozitif bakis acim var ama kitap okuma ve hayatin her alaninda faydali olma ihtiyacindan gecemiyorum roman okumam baskalarinin hayati bana birsey katmaz diye. Ama ışık oldu bu cumleler duzeltmem gereken seyler uzerinde duracagim. Teşekkürler.
Sizin konuşmalarınızı dinleyerek çok yol katettiğimi düşünüyorum.Teşekkürler, saygılar.
biz değil bize kaygı yaşatan sistem utansın hocamm
Peki sistemi eleştirmek yerine değiştirmeye çalışmaya var mısın?
@@delibiri4326çok zor
@@Thatseby Kim kolay dedi ki?
Helaal djsnjsjx
Utanmaz
20 Yaşındayım 2 yıldır terapi ve ilaç tedavisi alıyorum çok gelgitli bir yol . Doktorumdan verim alamadığımı yeni yeni fark ettim hemen başka doktorlar arayışı içerisine girdim aklımda sürekli yetersizlik duygusu ve başarısızlık korkusu var bazen içimdeki gücü kaybedecek gibi hissediyorum umarım umutsuzluk pençesine düşmem düşmemek için çabalıyorummm
Evet bende de bu bozukluktan var hatta panik atak da var ve başarılı biri olarak bilinirim. İnanın özgüvenim o kadar yüksek ki anlayamazsınız bile. Ta ki atak dönemlerinden elimin ayağımın titreyip nefes alışlarımın farkedilişine kadar. İnanın çok zor ve çaplı bir tedavi gerekiyor. Destek almak ve hayatını ona göre yönetmek çok önemli.
Yaşadığın ataklarda yaşadığın duygulardan kaçmaman gerek. Eğer korkuyorsan o korkuyu kabullenip biraz beklersem geçer demek gerek. Yani sen duygularını kabullenip onları olduğu gibi algılarsan kacmazsan onlar seni bırakıp gidecek. Umarım faydali olur.
İzzet gülü hocayıda tavsiye ederim🤗
Ne kadar dogru!
12 yil once aynen böyle bir durumda buldum kendimi, hep sorumluluk altina girmeyi kendime reva bildiyim için artık dayanamayacak hale geldim. Daha da fazlası, etrafimdaki çırakıcı insanların beni sui istifade ederek, artık nerdeyse alakasız işlerle uğraştırmaya çalıştıklarını fark etmeye başladıklarını gördüm. Durumun farkındaydım, bilinçli olaraq bunu yapan benden başkası deyildi, artık sınır koymaya, durumu azıcık kendi kontrolüm altına almak için çaba göstermeye qayet etsemde, çevremin çabaları bazen beni üstüliyordu. Çoğu zaman "Hayır yapmıyorum, çünkü istemiyorum" dediğim anda başlayan tartışmalar, sadece yapmaktan daha zordu. Çözüm bulundu, belkide hayırlısı buydu bilmem, o zaman bu durumdan kurtulmak için çevremi değiştirmek için, staj adıyla yurtdışına gitdim...
O zamanda fırtına sonrası sessizliğin ne kadar sağır edici olduğunu anladım, ama orası artık bi başka hikaye.
BEN DE BAŞLARDA HERKESİ MUTLU ETMEK İÇİN HER ŞEYİ YAPARDIM. KENDİME 1 DK BİLE AYIRMAZDIM. BU SALGINDAN DOLAYI EVDE KENDİ BAŞIMA KALINCA ARTIK İNSANLAR İÇİN DEĞİL DE KENDİM İÇİN UĞRAŞMAM GEREKTİĞİNİ ANLADIM. EĞER SİZ DE İNSANLARIN HUZURUNU SAĞLAMAK İÇİN UĞRAŞIYORSANIZ YALNIZ KALIN. O ZAMAN KENDİ DEĞERİNİZİ ANLAYACAKSINIZ
Kimseye hayır diyemeyen,hem kendini yorar hem de birlikte yaşadığı hayat arkadaşını
Yine mükemmel bir video olmuş...Gözlerim yaşardı.
İmtihan dünyası Ya sabır...🌷
harikasnz,farknda olmadğm çok büyük bir hastalğmı farketmemi sağladnz..yıllarca kendi kendimi yıpratmış ve kendime eziyet etmişim
Verdiğiniz müzikler inanılmaz ıyi geldi yorulmuşluk, yalnizlik, tükenmişlik içerisinde epey rahatladım teşekkür ederim sevgili hocam
Hayir diyorum ve bazi seyleri yapmiyorum. Cok yardim ettim. Ben yapabiliyorsam onlarda yapsin islerini. O zamanlar geride kaldi. Herkez binecek esek ariyor. Yanlis anlamayin. Tükenirsin tabii kendine zaman ayiramiyorsun. Hastanelere kostum deger kiymet mi bilindi? Beni ilgilendirmiyor artik bazi seyler. Kendim iyi olmaya calisiyorum. Kimsedende birsey vekledigim yok. Iyilik gelirse gelir gelmezse gelmez. Cok sükķur isinizi kendimiz yapacak durumdayiz. Allah kimseye muhtac etmesin!!! Anli yasamak... kahvemin tadi.. Evet!!! Sinirlarini cek, cok dogru! Bazi insanlar isini yaptirmak icin herzaman birini bulur. Duygu sömürüsü yaparak maduru oynarak bilmem neler yaparak. Sevgi olusun.. özülürsün. Ne yaparlarsa yapsinlar... aynen öyle!!!!
Bu tam ben hocam yaa😔😔😔ve yıllardır yenemedim.nefes alamıyorum resmen.sadece yaşayan bilir😔😔😔
Musik listesi için teşekkürler. Şahane. Sensin güzel insan.
Allah razı olsun ağabeyimm siz gerçekten anlatmaya kelimeler yetmez zayıflamışsınız anlattıkların okadar şey kattıki
az önce instagramdan buraya geldim o kadar kötü bir günün üstüne denk geldi ki bu video nasıl dolduğumu hissettim ağlıyarak izledim bi nebze ferahlattınız beni teşekkür ederim
Once videoyu seyrediyorum bir rahatlama geliyor ama yine ayni eski hallime geliyorum . Kendime engel olamiyorum
Akışa bırakmak bı tür atmak falan sadece onun tadını çıkaracağım farkındalık anları ve konuştuğun kişiye odaklanma olayları mutlu ederr☺️☺️☺️☺️
Söylediğiniz tüm örnekler ben de var hocam evet evt diye cevap verdim hepsine ,ağlayarak bitirdim video yu nefes almanın vakti gelmiş
3 yıldır hayatımda anksiyete önce kabullenmek gerekiyor gittiğim terapilerden öğrendiğim sonrada bununla yaşamaya alışmak gerekiyor yani omzuna her dokunduğunda geldim diye bunun farkında olman gerekiyor acıtıyor ama geçiyor ilk zamanlar yarım saat süren ataklar alışınca iki dakkaya düşüyor. Çok kötü şeylerle karşılaşmassan uyanmıyor artık odak noktan o olmuyor çok çabalamak gerekiyor ama siz cok iyi geliyorsunuz 3yil terapiye gittim ve hep sizi izledim teşekkürler videolarınız iyi geliyor
Uzun süredir bu durumda olup son birkaç aydır farkına vardığım durumum.Sürekli huzursuz,kaygılı hissetmem.Hislerime tercüman oldunuzda denilebilir Beyhan Bey.İyi ki varsınız.ALLAH ilminizi artırsın.Ben şu an farkındalık aşamasındayım.Dedikleriniz için çabalayacağım.Çok teşekkür ederim.Şu an benim duygularımı anlayan anlamlandıran biri var duygusundayım.Bu bile o kadar iyi geldi ki anlatamam.
Hayatımda aşırı düşünme, aşırı kaygılanma gibi sorunlar olduğunun farkındayım, bir şeyi yaparken sürekli başka bir şeyi düşünüyorum. O işim vardı, şu toplantım var, bunu yapmam lazım diye düşüne düşüne hiçbir zaman o anki işime odaklanamıyorum. Yatağa yatıyorum ama aklımda sürekli yarının ne olacağı oluyor ve bir türlü uyuyamıyorum, uyuduktan sonra aklımdaki şeylerle ilgili onlarca rüya görüyorum ve sürekli uyanıyorum ve her uyandığımda saate bakıyorum kesinlikle geç kalkmamalıyım, bir ürü işim var her şeyi yetiştirmem gerekiyor, geç kalkarsam kahvaltıyı geç hazırlarım kahvaltıyı geç hazırlarsam babam kızar, kalktıktan sonraysa sürekli saati takip ederim çünkü en geç 9 da kardeşimi kaldırmalıyım dersi var, sanki ben olmasam o kendi kalkamayacakmış gibi. Yemeklerden sonra hemen mutfağı toplarım bulaşıkları yıkarım bazen bayılacak kadar yorgun olurum ama yine de sanki etrafı toplamazsam bana kızacaklar sanki etrafı toplamazsam çok kötü şeyler olacak gibi düşünürüm, hele bir toplamayayım her ne yaparsam yapayı sürekli aklımda daha evi toplamadım daha bulaşık yıkamadım düşüncesi oluşur ve büyük bir huzursuzluk yaşarım. Sırf bu yüzden online eğitimde dersleri açıp bilgisayarı yanıma alıyorum ve etrafı toplarken ders dinliyorum sonrasında bir de o dersi yeniden dinlemem gerekiyor çünkü dersi derste öğrenmiyorum. Bunun gibi birçok şey daha sayabilirim, mükemmelliyetci yanım da işin ayrı bir kısmı. Yaptığım her iş mükemmel olmak zorunda, bulaşıkları yıkamış etrafı temizlemişsem fakat hala çay içiliyorsa ve çaydanlığı yıkayamamışsam o çaydanlığı yıkayana kadar sürekli çaydanlığı düşünürüm çünkü onu yapmadığım için işimi tam yapmadığım hissiyatında oluyorum. Veya İngilizce öğreniyorum fakat o kadar yavaş ilerliyorum ki çünkü hayatımda hiç kullanmayacağım kelimeleri bile öğrenmeye çalışıyorum. Bir konu hakkındaki tüm kelimeleri öğrenmezsem sanki boşuna çalışıyorum hissiyatına kapılıyorum. Lakin ben bunların farkında değildim :) Videoyu izlerken farkettim birçok şeyi. Hatta ve hatta videoyu izlemem bile tam kaygısal şekilde oldu. Ders çalışıyordum karnım acıktı ve kahvaltı edeyim dedim ama aynı zamanda bugün sizden bir video da dinlemek istiyordum kahvaltı ettiğim vakit boşa gitmesin deyip o sırada videoyu açtım ve o sırada ne yediğimden bir şey anladım ne videodan çünkü bir yandan da hemen yiyeyim ki ders çalışmam lazım diye düşünüyordum. Ve daha sonra bi durdum, söylediklerinize kulak verdim ve bu videoyu izlemenin tadını çıkarmaya karar verdim. Videoyu sadece videoya odaklanarak izleyince nasıl da kaygı dolu bir insan olduğumu daha iyi farkettim. Bu kadar olduğumu bilmiyordum ve uzun zamandır aslında bu konuda ne yapabilirim diye düşünüp duruyordum. anladım ki çözülmesi gereken problemler düşündüğümden fazlaymış ama en azından aklımda bir çözüm yolu belirdi. Bu yorumu buraya bırakıyorum bugün 10 Ocak 2021 ve finallerim bittiğinde yaklaşık 3 haftalık bir süre sonunda bu yorumu güncelleyeceğim. Bakalım ders çalışma sürecim nasıl geçecek bakalım bu kaygı bozukluğunu nasıl aşacağım.
Yanlız deyilsin bu konularda inan 🙏
@@gurkaneren3625 neredeyse 4 yıl olmuş bu yorumu yazdığım.. yanıtınızı görünce tekrar okudum ve yazdığım günü anımsadım :) Ben okulumu bitirdim mühendis oldum. Ailemin yanına dönmedim, küçük bir şehirde okudum ve büyük bir şehre hayat kurmaya geldim. Ofiste masamın başında yazıyorum şu an bu yorumu :) 3 ay oldu mezun olduğum ve 2 aydır çalışıyorum. İlk işim ilk tecrübem, başka bir şehir, büyük bir şehir ve beraberinde getirdiği kaygılar.. zaman geçti, o yorumda yazdığım kaygılar bitti. Şimdi hayatın kaygıları başladı. Şunu anladım ki hayat hep kaygılarla dolu olacak biz o kaygıları yönetmeyi bilmek zorundayız. Ben o kaygıyı yönetmeyi, yönetemediğimde destek almayı, 5dk duraksayıp kafayı toplamayı öğrendim. O zaman büyük gelen şeyler şimdi küçücük geliyor, şu an büyük gelenlerse ileride küçük gelecek. Kafanızı yastığa koyduğunuzda düşüncelerde boğulmadan uyuyabildiğinizde hayat gerçekten yaşanılır olacak. 🌸
Ben birebir aynısını yaşıyorum (edebi kitaplar okumamak hariç çünkü onları da kültürel bilgi edinmek için okuyorum). Sürekli yorgun ve tükenmiş hissediyorum. Boş durduğum an içim hep sıkıntılı oluyor. Ders çalışırken de yeteri kadar çalışamadığımı düşündüğüm için sıkıntılanıyorum (halbuki çok iyi çalışıyorum). Yaklaşık 3 senedir böyleyim. Her ayımı, haftamı, günümü,saatimi planlarım. Plansız işlerden nefret ederim.Plansız bir durum geliştiğinde öfkem tepeme çıkıyor. Aslında bu düzen ve hırs bana başarı getirdi. Üniversite sınavında derece yaptım. Bu hastalıktan mıdır bilmem (herhangi bir hastalık tanım yok) artık ölü gibi hissediyorum. Dışarıdan çok güçlü,her şeyi bilen hatta egolu biri gibi gözüküyorum ama içimde anlaşılmaya, sevgiye muhtacım. Hatta bir şeylere muhtaç olduğum için kendimi aciz hissediyorum. Acizliğimden iğreniyorum. Bu iradeli duruşum beni yapayalnız bıraktı. Yakın tek bir arkadaşım yok, ailem desen kafamız uyuşmuyor anlaşamıyoruz. Gerçekten çürüdüğümü hissediyorum.
İki cümle yazacağım diye başladım uzayıp gitti..
Evet bende de var hatta mükemmeli ararken, her şeyi kontrol etmeye çalışırken olduğu kadar olsun diyemediğim için tamamen birakmisliklarim da var.
Zaman sorununu çözmek ve tane tane işleri bitirip yenisine başlamak cozumlerden biri zannımca.
Sonra çok düşünür ve belki bu düşünceler onları kaygıyla sürükler bunun için daha az ayrıntılı düşünmek lazım ve egoların yarıştığı dünyaya daha az hayret etmek [yapabilirseniz], bir de hocamın dediği gibi kendine zaman ayır yıllardır çok okuyan ben zamanımın daraldığıni düşünerek kendimi geliştiren öğretici şeyler okumaya kaçtım kazan kazan yapabilmek için[hem hobi hem eğitim olacaktı] sonra bu konu okumaktan zevk alamamaya evrildi. Neredeyse 2 ay A yakın karantinada kalan bir sağlıkçı olarak 1 sayfa bile kitap okumamanin suclulugu da kaygılarıma eklendi. Bence yapmayın zevk aldığınız şeyleri kullanmayın. Bu sefer de başka bir sey kazanmayin kendinizi kazanın. 🌸 🌸 🌸
Anlattiklariniz hep bana hitap ediyor. Nerden baslayacagimi bilemiyorum.
Tembellik yaptığımı düşünüp aklıma gelen çoğu şeyi yapmaya basladim ve kendimi rahatlatmaya ittim. Sonrasında fazlaca kosturdugumu ve zihnimin asla yetinmedigini fark ettim.
Her konuda mükemmel olmaya çalışmak, ilişkide olduğum her şeyin en iyisi olmasına gayret etmek hedeflerim arasında ve bunun normal bir şey olmadığını şu an öğreniyorum.
Bir şeyi elde etmek için daima ekstra cabalamam gerekti ve hayır diyemeyen mükemmeliyetçi bir annem var.
Sınır çizme konusunda zorlanıyorum. Birine yardım etmezsem, anında cevap vermezsem, geri cevirirsem veya elimden geleni yapmazsam kendimi çok kötü biri gibi hissediyordum. Dün bu konu hakkında küçük bir adım attım.
Yaklaşık bir senedir kanalinizi takip ediyorum. Ve hala yeni şeyler öğrenip uygulamaya gayret ediyorum(çoğunda zorlansam da)
Yine de eskisinden daha rahat, iyi hissediyorum.
En başında, çocuklukta müdahele edilmeyen yanlış düşünceler, tutumlar, davranışlar sonrasında ozelikle tecrübelerle birlikte karmaşık bir yumak haline geliyor. Bu da sorunlu psikolojimize zemin hazırlıyor.
Hayatıma iyi yönde dokunduğun için teşekkür ederim.
Kendimi buldum sözlerinizde, bu bile anlaşıldığını hissettiriyor bizlere ve çözümleri uygularsak ne mutlu 🙏teşekkürler güzel insan aynasınız bizlere 👏⚘🙏❤
Ah o arka bahçeye ulaşıp kendini dinlemek kendin için bir şeyler yapmak bazen o kadar zor ki.. sağ olun Hocam 💐
Kendime zaman ayırıp kahve içerken keyif yapmaya çalışıyorum ama o sırada kafamın içinde resmen haftalık yapacaklarımı tek tek düşünüyorum tabi bu kendine zaman ayrıma olmuş olmuyor ama ben zaten ileri düzey anksiyete hastasıyım ilaç kullanıyorum umarım geçer
Öncelikle çok geçmiş olsun Ipek! Bahsettigin durumları kendimde de gördüğüm için bununla mücadele etmeye çalışıyorum. Psikolojik destek aldığın yer özel mı yoksa devlete mı ait?
@@dilaraline çok teşekkür ederim sana da geçmiş olsun devletten yardım alıyorum
Gecmis olsun ipek
Yoga yapmayi düşündünüz mü ?
Çok geçmiş olsun
Hayatınızda nekadar az insan okadar çok huzur tecrübe ile sabittir.
BU VİDEOYU BENİM İÇİN HAZIRLAMIŞSINIZ SANKİ.
TEŞEKKÜR EDERİM.❤❤❤
Yüksek işlevli kaygı teşhisi bu yılın Ocak ayında konuldu ve o zamandan beri tedavi görüyorum.
Ancak halen bunu aşabilmiş değilim. Ne zaman elime bir kitap alıp okumaya yeltensem, ofisteysem ofiste yapacağım işler, evdeysem evde yapacağım işler geliyor aklıma ve elime kitap alasım gelmiyor.
Biraz olsun kendimi zorlayıp alıp okuduğumda ise içimdeki ses "Yapacak bir sürü işin varken bunu mu yapıyorsun? Bir an bile boş durmaman gerekiyor senin. Kitabın, filmin, dizinin sırası mı şimdi?" deyip duruyor ve bir anlık molada bile vicdan azabı çekiyorum.
Hatta bugün yaşadığım bir olayı anlatayım: Avukat stajyeri olarak dilekçe yazmanın usullerini öğrenmem gerekiyor. Patronum belli bir konu verdi ve bu konuda dilekçe yazmamı istedi. İlk başlarda konuyu anlamadığım için yanlış yazdım ve bu nedenle laf yedim. Eleştirildiğim sırada da kitap okuduğum için "Kitap ile hukuk bir arada yürümez." sözünü duydum kendisinden. 😣
Bu söz beni aşırı rencide etti ve sinirlendirdi. Kendi kendime düşündüm "Neden yürümesin? Avukatlık mesleğini öğrenirken kitap okumak yasak mı? İlla hukuk konulu kitaplar ve makalelerle mi ilgilenmeliyim? Bendeki de kafa yani."
Zaten avukat olmak istemiyordum ve bu sözler üzerine yüksek lisans yapma arzum daha da arttı. Ama onda da şu cümleler üşüştü beynime: "Sen daha basit bir dilekçeyi bile yazamıyorken, yüksek lisans tezini nasıl yazacaksın? Onun altından nasıl kalkacaksın?"
Kafamdaki düşüncelerle gözlerim doldu ve ellerim titredi. Şu anda bile moralim yerinde değil, kendimi sakinleştirmeye uğraşıyorum. 😢
Iyi akşamlar Değerli İnsan , tam da bu duyguları yaşadığım bir döneme denk geldi paylaşımınız ... Kısmen benzerlikler olsa da bendeki sorun ya da sıkıntı birilerini mutlu etmekten çok yaşamın her alanına müdahil olmak , kendi kendimi aşırı tanımlayacak düzeyde ödevlendirme k . Sizin de ifade ettiğiniz gibi elimdeki iş bitmeden bir sonraki , daha sonraki ve bir daha sonraki gibi kafamın içinde sıraya girmiş bitmeyen işler ... Sizin tanimlamalarinizdan farklı olansa bu görevlerin hiçbirisi ,özel yaşamım ve profesyonel mesleğim dahil bu görevlerin bana tevdi edilmemiş olduğu ... ben kendimi tüm yaşam alanlarımda sorumlu ve görevli addediyorum ...çevredekilerin ne düşündüğü de umurumda değil ...56 yaşımdayım özellikle so 10 -.15 yıldır bugüne doğru bu anlayışım katlanarak arttı , artmaya devam ediyor ...yaptığım her eylemi severek ve inançla yapıyorum ...Öyle sanıyorum ki çevremizdeki insanların duyarsızlıklari hatta bana neci tavırları , görevleri olan işleri bile yaparken ihmal ve özensizlikleri beni çok üzüyor ...Duyarlı insanlarımız var lâkin çok daha fazla duyarsız , bencil , konfor alanlarının dışına çıkmayan bencil insanlarımız da çok ...Deme o ki sosyal yaşamın içerisinde giderek sayıları artan bana neci anlayıştakiler , farkındalığı olan insanların çok daha fazla yükün altına girmesine neden oluyor ....tabii iş bilmezlik , kolaycılık , tembellik vs de üzerine eklendiğinde bizim gibi insanların omuzlarındaki yük daha da artıyor . Bunlar da benim saptamalarim , sizin bunlara bir uzman bakış açısıyla neler söyleyeceğinizi merak ediyorum . Hazırladığınız videolar , bakış açımızı genişletiyor emekleriniz için teşekkürler ...iyi akşamlar dilerim
Allah razı olsun hocam ağzınıza sağlık olsun çok iyi geliyor sözleriniz huzur veriyor insana bütün videolarını izliyorum iyi geliyor bana kafam rahat oluyor iyiki varsınız hocam 👌
Bunlar bende var dediğim bir video geldi. Teşekkürler sevgili Beyhan Budak. Ben günde yarim saat sudoku oynuyorum. Birsey düşünmeden anda kalmak için.simdi sizi dinleyince kendimle bir kez daha yuzlestim. alzahmer olmamak için bir çıktı olsun için cozuyormuşum.🤭
Günlük bir liste hazırlıyorum. Nefes alacak boşluk bırakmıyorum. Listeti yetiştiremeyimce çok büyük suçluluk hissediyorum. Bir kaç gün sonra ayağa bile kalkamıyorum ozaman daha kötü hissediyorum. Anksiyete ve depresyon tanısı kondu. 3 yıl tedavi gördüm çok iyiydim ve her zaman yaptığım şeyi yapıp ilaçları bıraktım. Bu sırada işimide kaybettim ve başa dönüyorum sanırım.
bugün yaşadığım şeyler üzerine bu videoyu görüp sen sınır koymadığın müddetçe insanlar senden hep daha fazlasını bekleyecekler cümlesi tarzı bir cümle kurdum bugün sanki beni hissedip videoyu atmışsınız gibi hissettim...
Başkalarına vs yetişmeye çalışırken asıl yapman gereken kendi işlerin kalır ve günün sonunda başını yastığa koyduğunda için içini kemirir ve sabaha kadar uyuyamazsın. Keşke dersin önce kendi işlerimi halletseydim. O kadar sık yaşıyorum ki bunu. Doğru olanın ne olduğunu biliyor olmama rağmen yine de engelleyemiyorum. :/
Net olarak beni anlatıyor, Beyhan hoca beni gözlemleyerek yapmış bu videoyu 😂😂 Kaygı bozukluğu var zaten de anlatamıyorum çevremdekilere...
Tyt ayt hazırlanıyorum bazen beni gerçekten çok rahatlatıyorsunuz emekleriniz için teşekkürler
1.20 ile 2.20 arasında beni anlatmış.
Düzenliyorum, tüm videoda beni anlatmış.
Allah im:( Resmen beni anlattı ve ben bunları duyana kadar farkında bile değildim.Yarin ilk iş tavsiyelerinize uymak. Nefes almadan yaşıyormuşum da haberim yokmuş silkelediniz beni ve bu durumda olanları Allah razı olsun 👍