Czekałem na Twój powrót, a że jestem większym fanem gotowych i obrobionych filmów zamiast livestream'ów - cieszę się tym bardziej. Bardzo dobra robota, liczę że ten temat doczeka się właściwie kompletnego omówienia w mnogich materiałach. Jedyne co bym wprowadził to większa ilość pomocy wizualnych (coś jak na kanale Pająki, gdzie memy filozoficzne lecą całymi seriami na greenscreenie, tylko bardziej stonowane i dopasowane do tempa wykładania wiedzy - jest to dość pomocne dla osób które przyswajają informacje wizualnie, a i atrakcyjność materiału wzrasta poprzez zaangażowanie odbiorcy)
1:16:34 Przykład skutku bez przyczyny: rozpad promieniotwórczego jądra atomowego. Dlaczego występuje w konkretnym momencie? Albo przejście fotonu przez płytkę polaryzacyjną: czemu jeden przechodzi, drugi nie, i, co więcej, dzieje się to losowo? ;) (Wiem, rozumiem, że nie ma to związku z tematem. Ale to, że trudno jest sobie coś wyobrazić, nie wystarczy za dowód nieistnienia)
Widzę, że YT "zgubił" mój komentarz. Polecam taki argument względem fizykalizmu i funkcjonalizmu: jeśli świadomość jest własnością pewnego obliczenia, to istnieje uniwersalna MT, która to obliczenie realizuje. Kłopot w tym, że uniwersalna MT działa krokowo (być może z wyjątkiem prostego mechanizmu taktującego), i - nie licząc nieskończonej taśmy - jest realizowana przez niewielką liczbę (jeśli dobrze pamiętam, 20?) stanów wewnętrznych. Jeśli fizykalizm jest stanowiskiem poprawnym, zjawisko świadomości jest więc co najmniej dziwniejsze, niż podpowiada mi intuicja - istniejące w krokach dyskretnych i w bardzo prostym układzie fizycznym. Swoją drogą - jeśli masz jakieś materiały na ten temat, byłbym wdzięczny za podrzucenie. :)
Wartościowe uwagi. Ten i pozostałe z ostatnich komentarzy. Planuję się jakoś ustosunkować - tylko potrzebuję wolnego popołudnia na zebranie myśli i sprawdzenie źródeł. :] Fizykalizm (materializm), jeśli traktować go jako tezę o tożsamości między stanami umysłowymi a chemiczno-elektryczną aktywnością mózgu, wydaje się dziwny. Niestety, moim zdaniem pozostałe stanowiska w mind/body problem też mają dziwne (trudne do utrzymania serio) konsekwencje. Mi jest najbliżej do panpsychizmu lub znaturalizowanego dualizmu, uzupełnionych dobrą teorią emergencji (np. Anila Setha). Czyli jestem dość blisko poglądom Davida Chalmersa.
@@AdamJankHPP Dziękuję. Tylko słówko: moim zdaniem lepiej nie mówić o tożsamości, bo łatwo wejść w problem niezgodności typów. Nie żebym wiedział, jakie słowo pasuje najlepiej.
1:26:33 Pierwsze maszyny cyfrowe istotnie były rekonfigurowane ręcznie na poziomie sprzętowym przez programistów. Późniejszym odkryciem (von Neumanna) było to, że łatwiej, lepiej, i szybciej jest to robić w sposób programowy, czyli przez software. Więc zarzut nie jest do końca trafny. Zwłaszcza wobec odkrycia Turinga, że każda funkcja obliczalna da się obliczyć na uniwersalnej maszynie Turinga (patrz kolejny kometarz). Jeszcze przy okazji metaforka: samolot lata, choć nie macha skrzydłami.
1:21:56 Krytyka funkcjonalizmu: jeśli świadomość jest obliczeniem, istnieje równoważna z mózgiem maszyna Turinga wykonująca to samo obliczenie. Czy owa maszyna również jest świadoma? Jeśli tak, to _w którym miejscu_ i _w którym momencie_ istnieje owa świadomość? Przypomnę, że jedyny element MT, który działa w sposób ciągły w czasie, to głowica czytająco-pisząca. Jeśli chodzi o aspekt przestrzenny, mamy pewien bardzo niewielki, zlokalizowany zbiór stanów wewnętrznych, a poza tym taśmę rozciągłą w przestrzeni.
55:47 moja krytyka hipotezy symulacji idzie podobnie, jak krytyka koncepcji Kartezjusza: jesteśmy w stanie oddziaływać na stany świadomości manipulując materią, np. przy pomocy farmakologii. To zdaje się sugerować, że umysł i tak jest wytwarzany przez materię, "materialną" lub symulowaną. W tym znaczeniu "materialna" i "symulowana" są nieodróżnialne, a pytanie o hipotezę symulacji sprowadza się do (nierozstrzygalnego?) pytania o naturę materii. Żart przy okazji, bo tutaj pasuje: czy wiecie, że okazało się, że dzieł Szekspira nie napisał Szekspir, tylko inna osoba o tym samym nazwisku? Uwaga na marginesie: hipoteza istnienia Boga (zostawiam tu na boku kwestię definicji tego pojęcia) jest wersją hipotezy symulacji.
Follow up: wydaje mi się, że udało mi się sformułować poprzednie przemyślenia w postaci ładnego paradoksu. Ciekaw jestem, czy gdzieś się już Pan z nim zetknął - a jeśli tak, to gdzie mógłbym o tym poczytać. Spisałem go po angielsku, ale mam nadzieję, że to nie problem. Let us start with the assumption that consciousness is a product* of some computation. So, there exists a universal Turing Machine that can perform it**. The universal TM has got some 20 internal states, the read-write head, the infinite tape, and, in essence, nothing more. Still, by the aforementioned assumption, it should be conscious. Note that the TM works in discrete steps, only a simple and small part of it is active at any given moment (let's call it "engine" for convenience), and only at most one tape cell content matters for any given moment. This gives us two quite obvious possibilities: - The consciousness of the TM is nonlocal, as it somehow depends on the static but important content of the remote parts of the tape, or - The engine is conscious. [*] I'm deliberately skipping the analysis of what "product" means - unless you think this is important here. [**] In theory, we might even replace neurons one by one with mechanical counterparts, and finally reach the TM at the technical level. But it should not matter here.
Mam za sobą już choćby takie studia jak: Kulturoznawstwo, Psychologia i bardzo mnie pociąga intelektualnie, by zrobić kolejne, Filozofię, ale skręca mnie myśl o konieczności studiowania tych wszystkich doktryn filozoficznych gdzie są jakieś omamy związane z bogiem, duszą i innymi tego rodzaju fantazmatami, by nie napisać urojeniami. Nie wiem jak rozwiązać mój dylemat, zapewne nierozwiazywalny. Chęć studiowania filzofiii i uniknięcia kontaktu z rojeniami o bogu. 41:09
Myślę że studiowanie Filozofii wiąże się z przyswajaniem różnych stanowisk, światopoglądów, z którymi nie zawsze musi nam być po drodze, ale ma to cel. Dla mnie otwiera to nas na różnorodność oraz uczy krytycznego spojrzenia. Z tego co wiem, na drugim roku Filozofii jest przeważnie Filozofia wieków średnich. Tam najpewniej jest dużo mowy o scholastyce, którą był przesiąknięty duch epoki. Myślę również że spora część filozofów nowożytnych wierzyła w Pana Boga np. Immanuel Kant. Jestem też przekonany że studiowanie Filozofii różni się od studiowania Teologii. W Filozofii idziesz od czasów starożytnych do współczesności i podstawą tych usystematyzowanych rozważań jest Rozum. W Teologii idziesz od współczesności oraz oddalasz się w chronologii. Od Wiary podążasz w stronę Rozumu. Ta usystematyzowana refleksja sama o sobie powiada że jest rodzajem Wiary która szuka Zrozumienia. Taki przedmiot jak np. Filozofia Boga jest spotykana na Teologii i na Filozofii w ramach katolickich uczelni. Moja rada. Filozofia moim zdaniem częściej niż o Pana Boga pyta: - Co to jest Byt? - Co to jest Czas? - Co to jest Prawda? - Czym jest Poznanie? - Czym jest Sprawiedliwość? - Czym jest Przyczynowość? - Dlaczego taki a nie inny system ekonomiczny? - Jaki obraz świata wyłania się z wyników badań naukowych? Pozdrawiam najserdeczniej 😊
A ja jestem autystą i nie traktuję termostatu jak metafory ;p Normalnie, po prostu, każda rzecz jest świadoma, bo istnieje energia, która wszystko przenika, ożywia i sprawia, że wszystko jest świadomością. I to się nazywa prana albo brahman, choć ma też inne nazwy, ale nazwy nie są wcale takie ważne #religia
55:47 moja krytyka hipotezy symulacji idzie podobnie, jak krytyka koncepcji Kartezjusza: jesteśmy w stanie oddziaływać na stany świadomości manipulując materią, np. przy pomocy farmakologii. To zdaje się sugerować, że umysł i tak jest wytwarzany przez materię, "materialną" lub symulowaną. W tym znaczeniu "materialna" i "symulowana" są nieodróżnialne, a pytanie o hipotezę symulacji sprowadza się do (nierozstrzygalnego?) pytania o naturę materii. Żart przy okazji, bo tutaj pasuje: czy wiecie, że okazało się, że dzieł Szekspira nie napisał Szekspir, tylko inna osoba o tym samym nazwisku? Uwaga na marginesie: hipoteza istnienia Boga (zostawiam tu na boku kwestię definicji tego pojęcia) jest wersją hipotezy symulacji.
Umysł to jedność mózgu, zmysłów i przestrzeni. Świadomość to stan wiedzy na chwilę obecną.
Doskonały wykład.
Tak super
Czekałem na Twój powrót, a że jestem większym fanem gotowych i obrobionych filmów zamiast livestream'ów - cieszę się tym bardziej. Bardzo dobra robota, liczę że ten temat doczeka się właściwie kompletnego omówienia w mnogich materiałach. Jedyne co bym wprowadził to większa ilość pomocy wizualnych (coś jak na kanale Pająki, gdzie memy filozoficzne lecą całymi seriami na greenscreenie, tylko bardziej stonowane i dopasowane do tempa wykładania wiedzy - jest to dość pomocne dla osób które przyswajają informacje wizualnie, a i atrakcyjność materiału wzrasta poprzez zaangażowanie odbiorcy)
Świetnie, najbardziej intrygujące mnie zagadnienie w filozofii.
Będę tu zaglądam! Pozdrawiam serdecznie.
1:16:34 Przykład skutku bez przyczyny: rozpad promieniotwórczego jądra atomowego. Dlaczego występuje w konkretnym momencie? Albo przejście fotonu przez płytkę polaryzacyjną: czemu jeden przechodzi, drugi nie, i, co więcej, dzieje się to losowo? ;)
(Wiem, rozumiem, że nie ma to związku z tematem. Ale to, że trudno jest sobie coś wyobrazić, nie wystarczy za dowód nieistnienia)
Zapowiada się ciekawie 👍
O, fajnie że playlisty poukładałeś
Widzę, że YT "zgubił" mój komentarz. Polecam taki argument względem fizykalizmu i funkcjonalizmu: jeśli świadomość jest własnością pewnego obliczenia, to istnieje uniwersalna MT, która to obliczenie realizuje. Kłopot w tym, że uniwersalna MT działa krokowo (być może z wyjątkiem prostego mechanizmu taktującego), i - nie licząc nieskończonej taśmy - jest realizowana przez niewielką liczbę (jeśli dobrze pamiętam, 20?) stanów wewnętrznych.
Jeśli fizykalizm jest stanowiskiem poprawnym, zjawisko świadomości jest więc co najmniej dziwniejsze, niż podpowiada mi intuicja - istniejące w krokach dyskretnych i w bardzo prostym układzie fizycznym.
Swoją drogą - jeśli masz jakieś materiały na ten temat, byłbym wdzięczny za podrzucenie. :)
Wartościowe uwagi. Ten i pozostałe z ostatnich komentarzy. Planuję się jakoś ustosunkować - tylko potrzebuję wolnego popołudnia na zebranie myśli i sprawdzenie źródeł. :]
Fizykalizm (materializm), jeśli traktować go jako tezę o tożsamości między stanami umysłowymi a chemiczno-elektryczną aktywnością mózgu, wydaje się dziwny. Niestety, moim zdaniem pozostałe stanowiska w mind/body problem też mają dziwne (trudne do utrzymania serio) konsekwencje.
Mi jest najbliżej do panpsychizmu lub znaturalizowanego dualizmu, uzupełnionych dobrą teorią emergencji (np. Anila Setha). Czyli jestem dość blisko poglądom Davida Chalmersa.
@@AdamJankHPP Dziękuję. Tylko słówko: moim zdaniem lepiej nie mówić o tożsamości, bo łatwo wejść w problem niezgodności typów. Nie żebym wiedział, jakie słowo pasuje najlepiej.
Ciekawy wykład. Proszę o więcej.
1:26:33 Pierwsze maszyny cyfrowe istotnie były rekonfigurowane ręcznie na poziomie sprzętowym przez programistów. Późniejszym odkryciem (von Neumanna) było to, że łatwiej, lepiej, i szybciej jest to robić w sposób programowy, czyli przez software. Więc zarzut nie jest do końca trafny. Zwłaszcza wobec odkrycia Turinga, że każda funkcja obliczalna da się obliczyć na uniwersalnej maszynie Turinga (patrz kolejny kometarz).
Jeszcze przy okazji metaforka: samolot lata, choć nie macha skrzydłami.
Powiem wiecej- nie wszystko co lata musi mieć skrzydła , statyczne lub "machajace".
1:21:56 Krytyka funkcjonalizmu: jeśli świadomość jest obliczeniem, istnieje równoważna z mózgiem maszyna Turinga wykonująca to samo obliczenie. Czy owa maszyna również jest świadoma? Jeśli tak, to _w którym miejscu_ i _w którym momencie_ istnieje owa świadomość? Przypomnę, że jedyny element MT, który działa w sposób ciągły w czasie, to głowica czytająco-pisząca. Jeśli chodzi o aspekt przestrzenny, mamy pewien bardzo niewielki, zlokalizowany zbiór stanów wewnętrznych, a poza tym taśmę rozciągłą w przestrzeni.
Ten kanał żyje!
55:47 moja krytyka hipotezy symulacji idzie podobnie, jak krytyka koncepcji Kartezjusza: jesteśmy w stanie oddziaływać na stany świadomości manipulując materią, np. przy pomocy farmakologii. To zdaje się sugerować, że umysł i tak jest wytwarzany przez materię, "materialną" lub symulowaną. W tym znaczeniu
"materialna" i "symulowana" są nieodróżnialne, a pytanie o hipotezę symulacji sprowadza się do (nierozstrzygalnego?) pytania o naturę materii.
Żart przy okazji, bo tutaj pasuje: czy wiecie, że okazało się, że dzieł Szekspira nie napisał Szekspir, tylko inna osoba o tym samym nazwisku?
Uwaga na marginesie: hipoteza istnienia Boga (zostawiam tu na boku kwestię definicji tego pojęcia) jest wersją hipotezy symulacji.
Follow up: wydaje mi się, że udało mi się sformułować poprzednie przemyślenia w postaci ładnego paradoksu. Ciekaw jestem, czy gdzieś się już Pan z nim zetknął - a jeśli tak, to gdzie mógłbym o tym poczytać.
Spisałem go po angielsku, ale mam nadzieję, że to nie problem.
Let us start with the assumption that consciousness is a product* of some computation.
So, there exists a universal Turing Machine that can perform it**.
The universal TM has got some 20 internal states, the read-write head, the infinite tape, and, in essence, nothing more. Still, by the aforementioned assumption, it should be conscious.
Note that the TM works in discrete steps, only a simple and small part of it is active at any given moment (let's call it "engine" for convenience), and only at most one tape cell content matters for any given moment.
This gives us two quite obvious possibilities:
- The consciousness of the TM is nonlocal, as it somehow depends on the static but important content of the remote parts of the tape, or
- The engine is conscious.
[*] I'm deliberately skipping the analysis of what "product" means - unless you think this is important here.
[**] In theory, we might even replace neurons one by one with mechanical counterparts, and finally reach the TM at the technical level. But it should not matter here.
Mam za sobą już choćby takie studia jak: Kulturoznawstwo, Psychologia i bardzo mnie pociąga intelektualnie, by zrobić kolejne, Filozofię, ale skręca mnie myśl o konieczności studiowania tych wszystkich doktryn filozoficznych gdzie są jakieś omamy związane z bogiem, duszą i innymi tego rodzaju fantazmatami, by nie napisać urojeniami. Nie wiem jak rozwiązać mój dylemat, zapewne nierozwiazywalny. Chęć studiowania filzofiii i uniknięcia kontaktu z rojeniami o bogu. 41:09
Myślę że studiowanie Filozofii wiąże się z przyswajaniem różnych stanowisk, światopoglądów, z którymi nie zawsze musi nam być po drodze, ale ma to cel. Dla mnie otwiera to nas na różnorodność oraz uczy krytycznego spojrzenia.
Z tego co wiem, na drugim roku Filozofii jest przeważnie Filozofia wieków średnich. Tam najpewniej jest dużo mowy o scholastyce, którą był przesiąknięty duch epoki.
Myślę również że spora część filozofów nowożytnych wierzyła w Pana Boga np. Immanuel Kant.
Jestem też przekonany że studiowanie Filozofii różni się od studiowania Teologii. W Filozofii idziesz od czasów starożytnych do współczesności i podstawą tych usystematyzowanych rozważań jest Rozum.
W Teologii idziesz od współczesności oraz oddalasz się w chronologii. Od Wiary podążasz w stronę Rozumu. Ta usystematyzowana refleksja sama o sobie powiada że jest rodzajem Wiary która szuka Zrozumienia. Taki przedmiot jak np. Filozofia Boga jest spotykana na Teologii i na Filozofii w ramach katolickich uczelni.
Moja rada. Filozofia moim zdaniem częściej niż o Pana Boga pyta:
- Co to jest Byt?
- Co to jest Czas?
- Co to jest Prawda?
- Czym jest Poznanie?
- Czym jest Sprawiedliwość?
- Czym jest Przyczynowość?
- Dlaczego taki a nie inny system ekonomiczny?
- Jaki obraz świata wyłania się z wyników badań naukowych?
Pozdrawiam najserdeczniej 😊
A ja jestem autystą i nie traktuję termostatu jak metafory ;p Normalnie, po prostu, każda rzecz jest świadoma, bo istnieje energia, która wszystko przenika, ożywia i sprawia, że wszystko jest świadomością. I to się nazywa prana albo brahman, choć ma też inne nazwy, ale nazwy nie są wcale takie ważne #religia
Myślałem, że druga część. Dlaczego drugi raz wrzucone?
Wcześniej wrzuciłem na mój prywatny kanał. Druga część niebawem. :]
H +P + fundacja = H w P
55:47 moja krytyka hipotezy symulacji idzie podobnie, jak krytyka koncepcji Kartezjusza: jesteśmy w stanie oddziaływać na stany świadomości manipulując materią, np. przy pomocy farmakologii. To zdaje się sugerować, że umysł i tak jest wytwarzany przez materię, "materialną" lub symulowaną. W tym znaczeniu
"materialna" i "symulowana" są nieodróżnialne, a pytanie o hipotezę symulacji sprowadza się do (nierozstrzygalnego?) pytania o naturę materii.
Żart przy okazji, bo tutaj pasuje: czy wiecie, że okazało się, że dzieł Szekspira nie napisał Szekspir, tylko inna osoba o tym samym nazwisku?
Uwaga na marginesie: hipoteza istnienia Boga (zostawiam tu na boku kwestię definicji tego pojęcia) jest wersją hipotezy symulacji.