ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
เราถูกสอนให้เห็นใจคนอื่นมากกว่าตัวเอง แต่ไม่เคยบอกว่าแค่ไหนถึงจะดีพอในสายตาคนอื่น และไม่เคยถูกบอกว่า เราต้องกลับมาดูแลจิตใจตัวเองตั้งแต่เมื่อไรจริงๆคือ เราเอาใจคนอื่นเพราะกลัวคนจะไม่รักมากกว่า กลัวตัวเองเหงาไม่มีเพื่อนแต่ลึกๆคือ เราชอบให้คนอื่นปรับตัวเข้าหาความเป็นเรามากกว่าเราจะเป็นฝ่ายปรับตัวเข้าหาคนอื่น
จงเป็นเชื่อ แต่อย่าเป็นคนเชื่อง เพราะหัวใจสำคัญมันอยู่ที่ความซื่อสัตย์ต่อตัวเอง และอีกอย่างหนึ่ง สังคมเรามักจะมีอะเจนด้าว่า คนที่ทำพลาดคือ คนโง่ สุดท้ายจะโดนบูลลี่จากคนรอบข้าง เพราะความผิดพลาด มันดูเรื่องไม่เป็นธรรมชาติ เรากลัวที่จะผิดพลาด ความล้มเหลว หรือความโง่ มันเป็นส่วนหนึงของความไม่แน่นอนแหละ สุดท้ายยอมรับให้ได้ว่าเราเป็นใคร
เคยรับฟังคนรอบข้างตลอดให้กำลังใจคนอื่น เล่นเกมตามที่คนอื่นชวน คิดอะไรก่อนพูดเสมอ กลัวให้พลังงานลบคนอื่น แต่มาวันหนึ่ง มันเหนี่อยกับอะไรหลายๆอย่าง อยากทำอะไรตามใจตัวเอง ไม่ไหวที่จะรับฟังใคร ไม่ไหวที่จะทำตามใจใคร บางคนเราไม่ได้ตั้งใจฟังเขาแบบเมื่อก่อน บางคนเราไม่ได้ตามใจทำกิจกรรมร่วมกัน เขาก็หายเราไป เหลือแค่คนไม่กี่คนที่ยังอยู่กับเรา สุดท้ายเรากับกลัวคนที่เหลืออยู่จะหายไปเหมือนกัน ตอนนี้เลยขออยู่กับตัวเองยาวๆ เลย
เข้าใจที่คุณใบเตยพูดถึงวันเหนื่อยๆ ที่ต้องมารับสายเพื่อน/คนรักที่อยากระบายและพ่นอะไรเครียดๆ ให้เราฟัง เคยประสบอยู่เหมือนกันค่ะ เป็นวันที่เรากลับบ้านมาเยินๆ กินข้าวตอนสองทุ่ม อยากรีบๆ ล้างจานแล้วนอน แต่เพื่อนโทรมาบ่นเรื่องที่ทำงาน(ที่เป็นปัญหาเรื้อรัง) นี่ก็แบ่งรับแบ่งสู้ว่ากำลังจะล้างจานอะ เพื่อนบอก ไม่เป็นไรแกล้างไปด้วยได้เลยไม่ถือ แต่คือไม่ใช่ไงงงงง สุดท้ายก็ยอมใส่หูฟังล้างไปฟังไป โคตรเหนื่อย เป็นอย่างงี้อยู่ 2 ครั้ง จนต้องขอเลือกตัวเองก่อน ต้องปฏิเสธจริงๆ ให้ส่งเป็นข้อความเสียงไว้ อีกวันค่อยมาฟัง
ขอบคุณสำหรับพอสแคสนี้มากเลยครับ เพิ่งเจอมากับตัว เมื่อเลือกทางหนึ่งจงเตรียมใจกับอีกทางหนึ่งที่เสียไป เราทำได้ดีที่สุดแล้วครับ
ผมเคยน่ะครับไปสนองความต้องการให้เค้าแต่เค้าดันมากัดจิกแกล้งสารพัดจนผมไม่อยากทำอะไรแล้วครับ
😁พยายามฟังคุณเฟิร์นให้โอเค แต่พูดเร็วไม่เว้นวรรค พูดรัวเลย เหมือนพยายามแย่งพูด พอฟังเลยรู้สึกเหนื่อยตาม😅
เราถูกสอนให้เห็นใจคนอื่นมากกว่าตัวเอง แต่ไม่เคยบอกว่าแค่ไหนถึงจะดีพอในสายตาคนอื่น และไม่เคยถูกบอกว่า เราต้องกลับมาดูแลจิตใจตัวเองตั้งแต่เมื่อไร
จริงๆคือ เราเอาใจคนอื่นเพราะกลัวคนจะไม่รักมากกว่า กลัวตัวเองเหงาไม่มีเพื่อน
แต่ลึกๆคือ เราชอบให้คนอื่นปรับตัวเข้าหาความเป็นเรามากกว่าเราจะเป็นฝ่ายปรับตัวเข้าหาคนอื่น
จงเป็นเชื่อ แต่อย่าเป็นคนเชื่อง เพราะหัวใจสำคัญมันอยู่ที่ความซื่อสัตย์ต่อตัวเอง และอีกอย่างหนึ่ง สังคมเรามักจะมีอะเจนด้าว่า คนที่ทำพลาดคือ คนโง่ สุดท้ายจะโดนบูลลี่จากคนรอบข้าง เพราะความผิดพลาด มันดูเรื่องไม่เป็นธรรมชาติ เรากลัวที่จะผิดพลาด ความล้มเหลว หรือความโง่ มันเป็นส่วนหนึงของความไม่แน่นอนแหละ สุดท้ายยอมรับให้ได้ว่าเราเป็นใคร
เคยรับฟังคนรอบข้างตลอดให้กำลังใจคนอื่น เล่นเกมตามที่คนอื่นชวน คิดอะไรก่อนพูดเสมอ กลัวให้พลังงานลบคนอื่น แต่มาวันหนึ่ง มันเหนี่อยกับอะไรหลายๆอย่าง อยากทำอะไรตามใจตัวเอง ไม่ไหวที่จะรับฟังใคร ไม่ไหวที่จะทำตามใจใคร บางคนเราไม่ได้ตั้งใจฟังเขาแบบเมื่อก่อน บางคนเราไม่ได้ตามใจทำกิจกรรมร่วมกัน เขาก็หายเราไป เหลือแค่คนไม่กี่คนที่ยังอยู่กับเรา สุดท้ายเรากับกลัวคนที่เหลืออยู่จะหายไปเหมือนกัน ตอนนี้เลยขออยู่กับตัวเองยาวๆ เลย
เข้าใจที่คุณใบเตยพูดถึงวันเหนื่อยๆ ที่ต้องมารับสายเพื่อน/คนรักที่อยากระบายและพ่นอะไรเครียดๆ ให้เราฟัง เคยประสบอยู่เหมือนกันค่ะ เป็นวันที่เรากลับบ้านมาเยินๆ กินข้าวตอนสองทุ่ม อยากรีบๆ ล้างจานแล้วนอน แต่เพื่อนโทรมาบ่นเรื่องที่ทำงาน(ที่เป็นปัญหาเรื้อรัง) นี่ก็แบ่งรับแบ่งสู้ว่ากำลังจะล้างจานอะ เพื่อนบอก ไม่เป็นไรแกล้างไปด้วยได้เลยไม่ถือ แต่คือไม่ใช่ไงงงงง สุดท้ายก็ยอมใส่หูฟังล้างไปฟังไป โคตรเหนื่อย เป็นอย่างงี้อยู่ 2 ครั้ง จนต้องขอเลือกตัวเองก่อน ต้องปฏิเสธจริงๆ ให้ส่งเป็นข้อความเสียงไว้ อีกวันค่อยมาฟัง
ขอบคุณสำหรับพอสแคสนี้มากเลยครับ เพิ่งเจอมากับตัว เมื่อเลือกทางหนึ่งจงเตรียมใจกับอีกทางหนึ่งที่เสียไป เราทำได้ดีที่สุดแล้วครับ
ผมเคยน่ะครับไปสนองความต้องการให้เค้าแต่เค้าดันมากัดจิกแกล้งสารพัดจนผมไม่อยากทำอะไรแล้วครับ
😁พยายามฟังคุณเฟิร์นให้โอเค แต่พูดเร็วไม่เว้นวรรค พูดรัวเลย เหมือนพยายามแย่งพูด พอฟังเลยรู้สึกเหนื่อยตาม😅