ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
ชอบคลิปนี้ดูไปกำหมัดไป555 ในฐานะพี่สาวคนโต นี่ไม่เคยเชื่อคำว่ารักเท่ากันของพ่อแม่เลยนะ มันต้องมีคนโปรดแหละใจคนไม่มีหรอกรักเท่ากัน เคยคุยกับน้องนะน้องมันก็คิดว่าแม่รักนี่มากกว่าเหมือนกันในหลายๆอย่างในมุมมันอ่ะ สรุปมีแผลในใจทั้งพี่ทั้งน้อง ก็รู้แหละว่าพ่อแม่ก็เป็นมนุษย์คนนึงแต่ถ้ารู้ว่าเอาใจใส่ไม่ทั่วถึงก็มีคนเดียวดีกว่า ไม่งั้นก็ต้องทรีตให้เท่ากันดิลูกเหมือนกันอ่ะ
เห็นด้วยค่ะ
ไม่เสมอไปคับผมมึลูกสาวสามคนรักแต่เป็นห่วงคนละแบบ
ตัดมาที่ผม เป็นลูกคนกลาง 🥲🥲🥲🥲ทำไมไม่ช่วยพี่ไม่สนั่บสนุนพี่ ทำไมไม่ดูแลน้องทำไมปล่อยให้น้องทำคนเดียว 555555555555 โคตรลำบากลูกคนกลาง เวลามีคนบอกว่าพ่อแม่รักลูกเท่ากัน คุณจะรู้ได้เลยใจในว่านั้นโกหก ถ้าคุณเป็นลูกคนกลาง
ผมเป็นลูกคนกลาง พ่อแม่มักจะซื้อของให้พี่กับน้อง ส่วนเราให้เก็บตังซื้อเองเวลาได้ของจากญาติผู้ใหญ่พี่ก็จะเอาของเก่าของตัวเองมาแลก เราก็ต้องยอมเพราะกลัวพี่ชายไม่คุยด้วย ทั้งพี่และน้องส่งเรียนมหาลัย สถาบันดีๆส่วนเราต้องทำงาน ส่งตัวเองเรียนจนจบแค่ปวส. รู้สึกน้อยใจจนโตมา จึงเข้าใจว่า คำว่า"รักลูกเท่ากัน ไม่มีอยู่จริง"
นี่เป็นคนมีน้องสาว เมื่อก่อนยอมตลอด พอเริ่มโตขึ้น เรียนจบทำงาน เริ่มคิิดว่า เราไม่ได้เลือกที่จะมีน้อง และเราไม่ได้เลือกที่จะเกิดมา แต่พ่อแม่เป็นคนเลือกที่จะมีเรา และเลือกที่จะมีน้อง พ่อแม่ควรรับผิดชอบทุกอย่างของลูกทุกคน ไม่ว่าจะเราหรือน้อง และไม่ใช่หน้าที่เราที่ต้องดูแลน้อง ในเมื่อตัวเรายังรับผิดชอบตัวเองได้เลย ทำไมแค่ลูกที่เกิดช้ากว่าเราจะรับผิดชอบตัวเองไม่ได้ก็คนเหมือนกัน แค่เกิดคนละเวลา แค่นั้น
จิตสำนึกของความเป็นพี่ยังไงมันก็ต้องดูแลน้องอยู่แล้ว พ่อแม่ไม่ร้องขอยังไงเราก็ดูแล
ชอบเม้นนี้ จากลูกคนเล็ก คิดเหมือนกันว่าคนเราควรรับผิดชอบชีวิตตัวเอง
@@jojoff6014 ขีดเส้นใต้ว่าเราไม่ได้เลือกที่จะมีน้อง และน้องก็ไม่ได้เลือกที่จะมีเรา แต่พ่อแม่เป็นคนเลือกที่จะมีครับ สิ่งเดียวที่จะทำให้เราดูแลน้องและน้องดูแลเราห่วงใยกัน คือความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างกันครับ ถ้าไม่มีก็แค่นั้น
เหมือนเคยเจอคลิปฝรั่งอยู่อันนึงนะคะที่คนไทยไปดูดมาลง คือพ่อแม่ก็ทำเฉลยให้ลูก ๆ สองคนชายกับหญิงที่โตพอรู้ความแล้วว่ากำลังจะเป้นพี่ชายพี่สาวกันแล้ว เด็กผู้หญฺงร้องไห้ใหญ๋เลยค่ะว่าเธอไม่อยากมีน้องไม่ต้องการมีน้อง ต้องการเป็นน้อง แต่อันนี้จบด้วยดีตรงที่มีภาพตอนหลังคลอดว่าน้อวที่ร้องไห้งอแงรักน้องอยู่แล้วก็มีอีกสายนึงในพุธทอล์กพุธโทรเลยที่พี่คนโตโทรมาระบายว่าไม่อยากมีน้อง ต้องการเป็นลูกคนเดียว รู้สึกถูกแย่งความรักไปหมดแล้วญาติรอบตัวน้องเขาก็ไซโคเรื่องนี้ด้วย สายนี้เหมือนจะเป็นวัยที่โตแล้วด้วยนะคะ ปมในใจก็ยังไม่ได้รับการแก้
เราเป็นน้องสาวคนสุดท้อง นอกนั้นพี่ชายหมด ความรับผิดชอบในตัวเองและผู้อื่นมันไม่เคยสิ้นสุด ช่วงเด็กๆพ่อแม่ก็ให้พี่ดูแลน้องๆ พ่อแม่ออกไปทำงานกำชับพี่เพราะผ่านอะไรมาก่อนน้องก็แค่นั้นเอง คือรู้เรื่องก่อนน้อง ถ้าพ่อแม่ไม่อยู่ เงินไม่พอที่จะจ้างพี่เลี้ยงมาดู ก็ต้องเป็นพี่ พร้อมประโยคตบท้าย ดูแลกันดีๆ มันไม่ใช่ว่าพอเป็นคนโตทำอะไรก็ผิดถ้าเป็นแบบนั้นคือพ่อแม่ไร้ซึ่งเหตุผล ไม่เกี่ยวกับใครคนโตคนเล็ก บางบ้านเค้าแค่คิดว่า ต้องมอบหมายให้ใครคนใดคนนึงเป็น ผู้นำ ก็มีแต่เด็กๆกันทั้งนั้น ใครพอรู้เรื่องสุด ก็คนนั้น ทีนี้ลองมองไปที่ บางครอบครัวพี่คนโตพิการ!! พ่อแม่ก็ไล่ลำดับมาก็แค่นั้น!! สุดท้ายพอเราโตมารับผิดชอบตัวเองได้ แล้วยังทำได้มากว่านั้นคือรับผิดชอบผู้อื่นๆได้อีกด้วยทำให้ตัวเองกลายเป็น ผู้นำ ที่พี่น้องต้องรอถามความคิดเห็นก่อนทำอะไร!!
ของเรากลับกัน พ่อกับแม่ชอบพี่สาวมากกว่าเรา เงินส่งเรียนก็ให้พี่มากกว่า เราขออะไรก็ไม่เคยให้ ให้แค่พี่ 😢
เคยถามเค้าไหมว่าทำไมเป็นงั้น
@@Sh0ckerBoy ไม่เคยถามค่ะ เพราะรู้อยู่แก่ใจว่าถามไปก็ไม่ได้อะไร555555
@@z.xpiritys720 ลองถามดูอาจได้มุมมองที่เราไม่เคยเห็นเราก็เป็นลูกคนสุดท้องเหมื่อนกันครับ
เหมือนกันครับพ่อแม่ลำเอียงไปทางพี่ชายมากกว่า
เค้าดูละว่าแข็งแรง
ผมก็เป็นลูกคนน้องนะคับ ผมว่าคนเป็นพ่อเป็นแม่แค่รู้สึกเป็นห่วงคนเล็กมากกว่า เพราะลูกคนเล็กมาทีหลังคนพี่ก็จะเจออะไรมาก่อนมีประสบการณ์มาก่อน แต่ก็ต้องยอมรับจริงๆว่าผมโดนสปอยมากกว่าคนพี่ ผมอยากจะเรียนไหนก็ได้เรียนสาขาอะไรก็ได้ แต่พี่ผมพอจะเลือกเองได้บ้างแต่ก็ไม่ได้ตลอด
พี่ชายไม่ได้ดูช่องนี้แต่จะแชร์ความประทับใจที่มีต่อพี่ชาย พี่ชายเสียสละทิ้งอนาคตเพื่อกลับมาอยู่เป็นเพื่อนเราเพราะเพิ่งเสียแม่ ตอนนั้นพี่ชายได้งานที่ Amarin แล้วแต่เขาคงเป็นห่วงเลยกลับมาหางานทำแถวบ้านแทน เพราะเรายังคงเด็ก แต่ในมุมพี่ชายถ้าถามตอนนี้เขาคงจะเสียดายแต่คงรักเรามากกว่าแหละ55 ทีมน้องสุดท้อง
บ้านนี้...รักน้องสาวและน้องชายมากกว่าค่ะ แต่เรื่องการเรียนก็ไม่ต้องเสียสละกันขนาดนั้น แก้ที่ทัศนคติพ่อแม่ไม่ได้ หันกลับมาแก้ไขที่ตัวเอง ตอนนี้มีลูกแค่คนเดียว จะได้ไม่ต้องไปลำเอียง ให้ลูกมีปมค่ะ
เราเป็นน้องคนเล็กทำอะไรก็ผิดเสมอ เพราะเราคือลูกที่เขาไม่ได้อยากมี เราเสือกทะลุยาคุมมาเกิดเอง ตั้งแต่เล็กจนโตก็รู้สึงว่าตัวคนเดียวมาตลอด ถ้าถามว่าคิดไปเองหรือป่าวว่าพ่อแม่ไม่รัก ตอบตรงนี้เลยว่าการกระทำและคำพูดของพ่อแม่และคนรอบข้างมันคือคำตอบที่ชัดเจนอยู่แล้วว่าเราคือเด็กที่ไม่มีใครต้องการนี้คือเรื่องจริง ถ้าให้เล่าต่อน่าจะยาวมาก
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ทุก ๆ บ้านนะคะ เราเชื่อว่าทุกคนจะผ่านมันไปได้ พี่น้องกันก็ต้องรักกัน รักกันนะ แสดงความรักกัน คุยกันเยอะ ๆ นะ
พี่น้องไม่จำเป็นต้องรักกันค่ะ ทำเท่าที่ไหว แค่ไม่เป็นภาระให้กันเป็นพอค่ะ
ลูกคนกลางก็แย่เหมือนกันนะครับ พูดจากใจเลย โดนมองข้ามตลอด
เราเป็นพี่คนโตเรามีน้อง 3 คน เจอการเสียสละให้น้องมาตลอดแต่จุดนี้ จุดที่อายุ 38 เรารู้สึกแค่ว่า ครอบครัว คือการ support กันเราเลยรู้สึกว่าไม่เป็นไรหรอก ถ้าเราจะต้องเสียสละทุก ๆ คนต้องเสียสละอะไรบางสิ่ง เพื่อ บางอย่าง อยู่แล้ว เราแค่อยากให้ครอบครัวเรามีความสุขการเสียสละไหน ถ้าไม่มากเกินไป เราก็ยินดีกลับมาบ้าน เจอครอบครัวยิ้มแย้ม กินข้าวด้วยกัน แต่ต้องเสียสละหรือ กลับมาบ้าน พูดคำตอบคำ หน้าตึงใส่กัน แล้วต่างคนต่างอยู่ แต่ไม่ต้องเสียสละ ผมเลือกอย่างแรก
บ้านเราแม่จะห่วงเรามากกว่านิดนึง เพราะน้องชายเราแข็งแรงเป็นนักกีฬา ส่วนเราบอบแบบ ไม่ค่อยแข็งแรง เราห่างกัน 4 ปี ทุกวันนี้มันแต่งงานแล้ว เวลามาเยี่ยมบ้านยังวิ่งเตะตูดกันอยู่เลย วันก่อนพ่อแม่ดูทีวีแล้วเป็นเกี่ยวกับเรื่องพ่อแม่รักลูกไม่เท่ากัน แม่บอกว่า โชคดีนะบ้านเราไม่มีปัญหานี้ พอมาคิดดูเออก็ไม่มีจริง ๆ ขนาดวันแต่งงาน เราดูวีดีโอในงานยังน้ำตาไหลเลยว่า เออ น้องเราโตขนาดนี้เลยเหรอ ความคิดความอ่านมันดีมาก ฮืออออ ภูมิใจ
เมื่อก่อนเป็นลูกคนเดียวในบ้านค่ะ โดนกดดันทุกอย่างโดยเฉพาะการเรียน เกรดตอนนั้นทำได้มากสุด3.98เพราะเราไม่ได้เน้นการเรียน ตอนนั้นเป็นเด็กกิจกรรมด้วยซ้ำ+กับชอบเล่นกับเด็กผู้ชายด้วย ทุกครั้งที่เกรดออกที่บ้านจะบอกว่าได้ที่1หรือป่าว เราก็ทำไม่ได้ไง เคยมีปีนึงที่หนีไปห้องนอนพ่อเพื่อร้องไห้คนเดียวเพราะที่บ้านเอาเกรดเราไปเทียบกับเด็กอนุบาล(?) ตอนนั้นโคตรเด็กเลยค่ะ จิตตกมาก เขาจะบอกเสมอว่าถ้าได้ที่1จะซื้ออะไรที่อยากได้1อย่าง ใช่ค่ะฐานะที่บ้านเราไม่ได้ขาดแคลน แล้วต่อมาเราก็มีน้อง ทุกคนต่างพาไปสนใจน้อง(ไม่แท้นะคะเป็นลูกของอา) แล้วดันมีปีที่มีโควิดเข้ามาค่ะ เราเลยไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมอะไรเลย เรียนอย่างเดียว ปีนั้นก็คือได้4.00ค่ะ แต่พอได้ปุ๊บทุกคนก็ต่างสนใจแล้วก็เอาไปอวดคนอื่น เราไม่ชอบการอวดเลยสักนิด อายด้วยซ้ำค่ะ พอมีโควิดทำให้นิสัยขี้อายมีมากขึ้นจนไม่กล้าทำอะไรเลยสักอย่างยกเว้นมีเพื่อน แล้วนั่นแหละค่ะเราไม่ได้รางวัลไรเลย เราก็ไม่กล้าทวงค่ะเพราะเราก็เกรงใจ สรุปพอเขาอวดจนหนัมใจก็ลืมเราไปเลย ไปอวยน้องเราที่เป็นลูกของอาดูสะหมด ทั้งบอกว่ามันฉลาดเนาะ โตไปน่าจะเก่ง เราก็แค่ฟังไม่ได้ตอบอะไร ทุกครั้งที่พวกเขาจะกินอะไรเราก็มักโดนลืม เราดิ่งมาก รู้สึกปิดกั้นตัวเองมากกว่าเดิม เขาเหมือนมองเราเป็นถังขยะอะค่ะ พอใช้อะไรเสร็จก็ทิ้งให้เรา เรายังไม่ได้ทำไรผิดก็ด่าไรนู้นนี่ แล้วก็เป็นไรกับหน้าเรามากก็ไม่รู้ ชอบบงการ เราอยากจะติด0ติดร.โชว์เขาไปเลยแต่ถ้าเป็นแบบนั้นมันก็แก้ยากเลยไม่ทำดีกว่า55555
โอ๊ะลืม เรื่องดูแลน้องเรา อันนี้เราก็โดนบังคับให้ทำค่ะ คือน้องคนนี้มันเกเรมันชอบทำตัวกวนส้นพอเราดุไรนิดหน่อยพอพ่อเขาหรือแม่เขาได้ยินก็บอกว่าพูดดีๆหน่อย ทีมันพูดมากตะโกนเสียงดังก็ไม่ค่อยเตือนมัน เราไม่มีสมาธิทำงานหรือเรียนเลยค่ะรำคาญมาก แล้วบางครั้งที่เราทำท่าไม่พอใจเพราะอารมณ์ตอนนั้นไม่ดี พ่อเขาก็ชอบเรียกเรามาดุ บอกเรื่องบังคับอารมณ์บ้าง แต่กับเด็กคนนั้นไม่เคยดัดนิสัยเรา เราเกลียดเด็กคนนั้นมากจนไม่คุยด้วย แค่ป้อนข้าวเฉยๆ
เป็นการทำคอนเทนต์ที่ดีมากครับ กลิ่นอายคล้ายๆของช่องชาไทยเลย อยากให้ทำมุมมองของน้องคนสุดท้อง หรือ ของลูกคนกลางด้วยครับ
เป็นลูกคนเดียวค่ะ เลยไม่มีพี่น้องให้ลำเอียง แต่พ่อแม่ลำเอียงไปที่ลูกบ้านอื่นแทนค่ะ ลูกบ้านอื่นดีกว่าลูกตัวเองเสมอค่ะ
บอกเลยอยากเกิดเป็นลูกคนเดียวอะ แล้วของที่เป็นของเราซื้อเองทำเองอะไรก็ต้องให้น้องบางที่นองก็ชอบค้นของเราเรามีชั้นใส่ของเป็นของตัวเองน้องเราก็ชอบไปค้นเอาของเรามาเล่นจนพังพูดตรงๆนะพี่คนโตคือเราทำอะไรเราก็ผิด
เราเป็นพี่ที่รู้สึกว่า เรื่องความรักเขารักเรามากกว่าน้องอ่ะ เราเป็นพี่น่ะ แบบเหมือนเราเป็นเด็กที่พ่อแม่ตั้งใจให้เกิดมาอ่ะ แต่น้องคือเขาไม่ตั้งใจไรงี้ เลยปันส่วนมาให้ทางเราแต่แปลกที่พอพ่อกับแม่รักเรา เราจะรักน้องมากกกกกกก แบบทำอะไรก็นึกถึงน้องก่อนพ่อแม่อีก เพราะเราคิดว่าเราได้รับมากพอแล้ว เลยให้ส่วนของตัวเองกับน้อง55555 แปลกมั้ย แต่พ่อแม่ก็รักน้องแหละ เราสนิทกับน้องแบบรักกันดี เหมือนมีเพื่อน
ผมเป็นพี่ชายวันนึงแม่ก็บอกมาว่ารักน้องมากกว่ามึงจะโกรทกูก็ได้นะแต่กูพูดความจริง
รักเท่ากัน...ห่วงไม่เท่ากัน เข้าใจมั้ยลูก....ผมสามารถไม่เข้าใจได้ป่ะ เพราะงี้ไงพอถึงไวทำงานผมเลยไม่ค่อยอยากกลับบ้าน...ไปห่วงอะไรที่มากกว่าเถอะครับ
ของผมกลับกัน ผมมีพี่ชาย ห่างกัน8ปี พ่อแม่จะเอาใจพี่ชายมากกว่าเพราะพี่ชายผมเป็นคนนิสัย ขี้งอน เอาแต่ใจ ไม่ได้อะไรก็จะดราม่า ต่างจากผมเป็นคนไม่ค่อยพูด มีอะไรก็เงียบ ไม่ค่อยอยากได้อะไรบ่อยๆ กลายเป็นว่าแม่มีความคิดว่า เราไม่พูดอะไร ก็สบายแล้วล่ะ เราเก่งล่ะ เราดีล่ะ ก็เลยให้แต่พี่ชาย กลายเป็นว่าเราไม่ได้อะไรเท่าพี่เลย เราเลยมีความคิดว่า เห็น เราต้องทำตัวงี่เง่าแบบพี่หรอวะถึงจะได้อะไรบ้าง
คนกลางที่ใช้ของเก่าจากพี่(โน๊ตบุค,มือถือ,เสื้อผ้า) ทั้งชีวิตเคยขอพ่อแม่ได้แค่มือถือเครื่องเดียวนอกนั้นของเก่าหมด ส่วนน้องสุดท้องกินหรูอยู่สบาย555 น้องผมกับผมอายุห่ากัน10ปีอะไรผมให้ได้ผมก็ยินดีให้
สำหรับเราอะไรพี่ก็ดีไปหมด จะให้เรียนสาขาเดียวกับพี่ ใช้ของต่อพี่ไม่เคยได้อะไรใหม่เลย โดนด่าว่าเป็นภาระพี่ โดนเปรียบเทียบกับพี่ตลอด 😢😢 เป็นซึมเศร้าเพราะครอบครัวเลยค่ะ
บ้านนี้ ลูกคนเล็กแบบผมผิดเสมอทำไรก็ไม่ถูกใจ เพียงเพราะผมไม่ได้เป็นข้าราชการแบบคนพี่
ร้องไห้อ่ะ นึกถึงตัวเองตอนเด็กๆ ตอนนี้โตแล้วไม่ได้คิดแบบนั้นแล้ว แต่ตอนเด็กๆ จัดการความรู้สึกยากมาก
เรื่องแบบเปรียบเทียบความรักระหว่างพี่น้อง เป็นกันทุกบ้านตอนเด็กๆผมโคตรเกลียดเลย พอโตมาเข้ามหาลัยถึงวัยทำงานก็ยังไม่ได้คุยกันแต่มันรู้สึกผูกพันธ์กว่าเดิม
ลูกคนกลางที่เป็นลูกสาวคนเดียวค่ะ ตอนเป็นน้องทุกคนก็ให้เเต่พี่ชายคนโต เเต่พอได้เป็นพี่ก็ต้องเสียสละให้น้องชายคนเล็ก
ขอลูกคนกลางบ้างนะคะ การเป็นคนกลางบางทีก็โดนลืมบ่อยๆค่ะ พี่กับน้องได้จัดงานวันเกิด แต่พอวันเกิดเรา พ่อแม่กลับลืม คิดแล้วก็เศร้า 🤣🤣🤣
กรรมทุกอย่างมาตกอยู่กับคนกลาง
ผมเป็นพี่คนโต มีน้องชายสองคน พ่อคนเดียวกันแต่คนละแม่ทั้งหมดเลย ไม่เคยรู้สึกว่าพ่อแม่ลำเอียงเลยเพราะ ต่างคนต่างไปอยู่กับญาติ เพราะพ่อกับแม่ไม่พร้อม โดยเฉพาะพ่อ แม่ยังเคยดูแลเคยป้อนนม พอโตมากลับมาเจอกันอีกครั้งกลับรักกันมากๆเลยครับ
ลูกคนเดียวก็โดนเหมือนกัน โอนเปรียบเทียบกับลูกคนอื่น หลายคนคงคิดว่าคงโดนเอาใจใส่เต็มๆ แต่ไม่ยิ่งละเลยไม่ค่อยใส่ใจ และคาดหวังมากๆกดดันสุดๆ
เราเป็นพี่สาวมีน้องชาย ไม่เคยคิดว่าตัวเองผิดเสมอเลย อะไรแบบนี้นะ (บางครั้ง เราคิดว่าตัวเองถูกตลอดเลยไม่เคยคิดว่าตัวเองผิด555 ถึงแม้บางครั้งรู้ว่าผิดแต่เราก็เงียบๆไว้555) และเรารักน้องเรามากๆมีอะไรก็คุยกันได้ทุกเรื่องเหมือนเป็นเพื่อนกันมากกว่า รู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากๆที่เกิดมาแล้วมีน้อง ถ้าเป็นลูกคนเดียวคงเหงาน่าดูเลยหากในอนาคตมีครอบครัวก็อยากจะมีลูกมากกว่า 1 คนนะ
เราก็เป็นพี่คนโตเหมือนกัน ไม่เคยรู้สึกว่าเขารักเราเท่ากันเลยเพราะไม่งั้นเขาคงเลี้ยงเราไปแล้ว แต่ก็ไม่เคยเสียใจนะที่ถูกเลี้ยงมาโดยย่า
เราเป็นลูกคนสุดท้อง ที่ในสมัยเด็กเคยแย่งของเล่นของพี่ชายมา5555+😂 พอโตมาพี่เราได้โทรศัพท์ที่มันสัมผัสได้อ่ะ เราตื่นเต้นแทนพี่อ่ะ พี่เราได้มอเตอร์ไซค์คันแรก เรามองว่าพี่เราเก่งมากเลยอ่ะที่ขับได้ ต่อมาพ่อให้ไปซื้อของด้วยความที่รถมันไม่มีตะกร้าหน้ารถ เราเลยกลายเป็นตะกร้าถือของให้ จะเลี้ยวเข้าบ้านปุป รถล้มจร้าา พี่กับเราเลือดออกขากันทั้งคู่กลับมาก็ช่วยๆทำแผลกันแบบตามมีตามเกิด😂 บางครั้งก็แกล้งกันกวนตีนกัน จนบางทีมันเกินไปเลยโดนพ่อดุ ตอนสมัยเด็กพี่กับเราไม่ค่อยสนิทกันแต่พอโตๆมา ก็ต้องดูแลกันเอง ตอนเราเศร้าพี่เราจะแทคแคร์แบบห่างๆแบบห่วงๆ ตอนที่พี่เราโดนแฟนทิ้งเราก็จะมาอยู่เป็นเพื่อนเขาทำอาหารให้กิน มีครั้งที่พ่อกับแม่ชอบชมเราเรื่องทำอาหารอร่อยแต่เราชอบบอกว่าชมพี่ด้วยสิ พี่สอนหนูเยอะเลยนะ ในการทำอาหารอ่ะ ตอนนี้ก็สนิทกันเพราะผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะ ยอมรับว่าเรารักพี่เรามาก ขอบคุณที่พี่ตามใจหนูเมื่อสมัยก่อนที่เป็นเด็กเอาแต่ใจอ่ะนะ55555+😂
ไม่ได้เกี่ยวกับลำดับที่เกิดก่อน-หลัง อยู่ที่ตัวบุคคลว่าใครจะปฏิบัติกับเรายังไงมากกว่า ผมถือว่าโชคดีที่ไม่มีปัญหาตรงนี้ แต่ก็มีปัญหาอย่างอื่นแทนซึ่งก็เข้าใจ มันไม่มีใครดีสุดๆ พ่อแม่ก็คือบทบาทหนึ่ง ลูกก็คือบทบาทหนึ่ง บางทีหลังจากที่ผมได้เป็นพ่อแม่เอง ผมอาจจะกลายเป็นพ่อแม่ที่ผมเองเคยเกลียดก็ได้
บ้านผมแนวๆคล้ายพี่เจมส์เลย ตอนเด็กๆสนิทกันมากแต่พอโตมาเริ่มห่างเหินแบบ ต่างคนต่างมีชีวิตเป็นของตัวเอง บางทีก็แอบน้อยใจนะ ทำไมถึงให้ความสนใจกับน้องมากกว่า
อยากให้มี ep ลูกคนเดียว บ้าง ครับ เหนื่อยกว่า มี พี่น้อง อีก ครับผม
เราลูกคนเดียว สบายใจมากไม่ต้องไปแบ่งหรือแย่งอะไรกับใคร
เราเห็นด้วยนะ ยังไงก็ชอบความมีพี่น้อง เหนื่อยแต่สนุก ถ้าอยากได้ฟิลลูกคนเดียว ก็แค่แยกตัวออกมา แต่เคสลูกคนเดียว พอจะอยากได้ฟิลพี่น้อง มันทำไม่ได้ แต่เคสพี่น้องช่วงเทศกาลต่างพุ่งกลับบ้านพ่อแม่กัน เปลืองเงิน เหนื่อย แต่สนุก!!
จริงค่ะอยากให้มี ลูกคนเดียวสำหรับเราแย่กว่าอีกอะ
ก็เหนื่อยพอๆกันนั้นแหละ
ผมรู้ได้แค่ว่า ถ้าผมได้มายังไงผมก็ให้คืนไปอย่างงั้นถ้าไม่ให้มาเลยก็ไม่ต้องเอาอะไรจากตัวผม แต่โชคดีที่บ้านผมค่อนข้างอบอุ่น แต่ก็มีบ้างคับที่แอบน้อยใจบ้าง แต่อย่าคิดมากคับผมเคยเป็นคนขี้อิจฉามากๆเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ไม่มีคำว่าอิจฉาอีกต่อไปแล้วเพราะว่าผมเลิกคิดคับ มันช่วยได้เยอะจริงๆนะคับสำหรับตัวผม
อยากให้ทำฝั่งของน้องบ้างค่ะ อยากให้รู้ว่าพี่น้องก็โดนทั้งคู่เเบบเดียวกันเเต่อาจจะมองคนละมุมเลยรู้สึกไม่เหมือนกันอาค่ะ
โชคดีที่พ่อแม่หนูเลี้ยงมาให้ความสำคัญเท่าๆกัน เพราะแม่เคยเจอแบบนี้ แม่หนูเป็นคนน้องเหมือนยายเค้าจะรักพี่มากกว่า แม่เลยบอกว่าจะไม่ทำแบบที่ยายทำ ปล.ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ทุกๆคนนะคะ😊
อยากแนะนำเรื่องเสียงพื้นหลังครับ รู้สึกว่าจริง ๆ ไม่ต้องมีเสียงทีมงานพูดแทรกมาก็ได้ ไม่ใช่ไม่ดีนะ แต่รู้สึกว่าถ้าไม่มีจะ smooth กว่า พวกคำถามไรงี้อาจจะขึ้นเป็นฟอนท์ขึ้นเป็นกราฟิกแทนน่าจะเวิร์คกว่า
ผมเป็นลูกชายคนพี่ไอคนน้องผมเขาเกเรมากๆ เขาชอบมาทำผมแรงๆพอผมทำกลับมันร้องละมันก็ไปฟ้องแม่สรุปผมโดนด่าเฉย จนเหตุรุนแรงสุนคือพยายามจะเอาค้อนมาทุบหัวผม(แต่บังเอิญว่ามันอายุยังไม่เยอะแรงยังไม่มาก)เขาทุบลงมาโดนข้างหัวซ้ายบอกเลยว่าปวดตุบๆเลย ตอนนั้นยอมรับเลยโกรธมากเลยหยิกแรงๆไปทีนึงละเขาก็ร้องละไปฟ้องแม่ตามเคยสรุปแม่ก็มาว่าเราเหมือนหมาเลย พอโชว์รอยให้ดูก็บอกว่าน้องมันไม่รู้เรื่องไปทำน้องมันทำไม แต่สิ่งที่มันทำคือพยายามฆ่าโดยไม่เจตนาเลยนะ เราแค่หยิกแรงๆเป็นรอยแดงแต่แม่แกว่าเราเหมือนเราไปทุบกระทืบมัน แต่ตอนที่แม่แกทำน้องบางทีใช้ไม้แขวนเสื้อฟาดไม่ยั้ง ก็มีเรานี่แหละเข้าไปห้ามเข้าไปบังตอนน้องโดนฟาด สรุปคือยอมรับที่น้องไร้เดียงสาจริงการหยิกเป็นการเตือนว่ามันไม่สมควรมันอันตรายเกินไป ส่วนสิ่งที่แม่ทำคือการใส่อารมณ์โหดร้ายกับน้องผม
คนโตมักจะเกิดมาพร้อมชะตาที่ต้องทำงานหนัก ยากลำบากและต้องเป็นผู้นำที่มีความรับผิดชอบด้วยค่ะ 🥲
ผมลูกชายคนเล็กนะ แต่พี่สาวจะได้รับการดูแลอย่างดี ยกรถยนต์ให้ อยากได้อะไรซื้อให้ พี่สาวอยากกินอะไรให้ผมขี่รถไปซื้อให้เพราะกลัวพี่สาวล้ม ขี่รถไม่แข็ง แต่ก็ไม่หัดซักที ผมเข้างาน7โมง ให้ผมตื่นมาแต่เช้ามาทำความสะอาดบ้าน แต่คนเข้างาน8โมงตื่นมาก็รอข้าวละก็ไปทำงาน ในบ้านไม่เรียบร้อยก็ด่าแต่ผม ไม่ด่าพี่สาวเลยทั้งที่ก็อยู่หลังเดียวกัน กวาดบ้าน ถูบ้าน กรอกน้ำ ผมก็ลงมือเองแทบทุกวัน แต่วันไหนไม่ทำ โดนว่า แต่พี่แทบไม่ทำเลย มีแต่ทำเละ ไม่เคยด่า ผมตื่นเจ็ดโมงผมโดนด่าว่าตื่นสาย พี่สาวตื่นเกือบสิบโมงออกมากินข้าวละก็เข้าห้องต่อ อ้างแต่ว่าทำงานๆๆๆแต่ก็เห็นดูแต่หนัง พูดอะไรก็เชื่อ ผมขี้อยู่แท้ๆ ไม่เห็นผมตอนเช้าก็หาว่าขี้เกียจละ
โดนใจพี่คนโตเหนื่อยนะต้องมานั่งคอยซับพอร์ตสนับสนุนทั้งๆที่บางทีตัวเองยังไม่รอดเลย บางทีเรื่องบางเรื่องมันไม่ใช่หน้าที่เรา แต่เเม่จะจี้จะบอกทำไมไม่ยอกทำไมไม่ช่วย เราก็แบบจะให้กูช่วยอะไรวะ บอกไปหมดแล้ว คือลึกๆเหนื่อยมากแต่ก็ทำเหมือนโดนปลูกฝังมาแบบนี้ไม่ทำก็รู้สึกผิดอีก น้องก็ไม่ได้มานั่งสนับสนุนมีแต่เราต้องช่วยตัวเอง มีแค่น้องคนเล็กที่ดีหน่อย ปลดออก
อีกมุมนึงคือ ลูกคนสุดท้องก็โดนกดดันไม่น้อยนะความหวังพ่อแม่อะถ้าคนพี่ทำไม่ได้คนน้องต้องทำได้อ่ะคืออยู่เฉยๆโยนความกดดันให้
ปัญหานี้จะไม่เกิด ถ้าพ่อแม่มีความรู้
จริงที่สุด พ่อแม่คือตัวแปรสำคัญเลยอะ
เราเคยคุยเรื่องแบบนี้กับน้อง ๆ แต่คำตอบที่ได้คือพ่อกับแม่จะสนับสนุนเราทุกคนเท่า ๆ กัน แค่คนละเรื่องกันเท่านั้นแหละ แต่ลูก ๆ เองที่เอาเรื่องที่เรานอย หรือน้อยใจ มาเป็นเรื่องให้เรามองพ่อกับแม่ว่าไม่แฟร์ เราเอาแต่เถียงกันว่า ก็น้องได้อันนั้น ก็พี่ได้อันนี้ แต่เราไม่ได้เหมือนเค้า ไรงี้ ซึ่งลองมองกลับกัน มันก็นอยเท่า ๆ กันนะ แค่คนละเรื่องกันเท่านั้น ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ 5555555
ทำลูกคนกลางหน่อยค่ะ (ตัวเชื่อมความสัมพันธ์ในบ้าน)
ของผมยังดี รักลูกพอๆกัน
ตอนที่ขึ้นคำถามอยากให้มีเสียงอ่านคำถามด้วย นี่เปืดฟังแล้วไม่รู้เรื่อง อยู่ดีๆก็พูด ไม่รู้คำถาม ถ้ามีเสียงอ่านจะได้ไม่ต้องสลับจอไปมากรอย้อนกลับ ทำให้ฟังได้ลื่นขึ้น
เปลี่ยนจาก พี่ต้องเสียสละ แต่เป็นทุกคนในครอบครัวต้องเสียสละดีไหม?
คนมีพี่น้องก็จะมีแรงกดดันในครอบครัว ส่วนลูกคนเดียวก็มีแรงกดดันจากการเอาไปเปรียบกับลูกป้าข้างบ้าน
เท่าที่ดูช่องนี้มา คลิปนี้ไม่ชอบมากที่สุด แค่เห็นชื่อคลิปก็รู้สึกไม่ชอบใจแล้ว จากใจคนเป็นลูกคนที่ 2 พี่สาวแก่กว่า 1ปี น้องสาวอ่อนกว่า 6 ปี ตั้งแต่จำความได้ เสียสละให้พี่ตลอด ต้องใช้ของต่อจากพี่สาว พ่อแม่ซื้อชุดให้คนละสี ก็ต้องให้พี่สาวเลือกก่อน ชุดนักเรียน ร้องเท้านักเรียน พี่สาวจะได้ของใหม่ตลอด ทั้งๆที่อยู่คนละโรงเรียนกัน แล้วเคยได้ยินคำว่า "ลูกคนรองเหมือนหมาหัวเน่า" มั๊ยคะ เพราะพ่อแม่จะให้ความสำคัญกับ พี่และน้อง มากกว่า และต้องให้เราคอยดูแลน้องด้วย ในขณะที่พี่ไม่สนใจ พ่อแม่ก็ให้ท้ายพี่ อยากระบายอีกเยอะ แต่ระบายยังไงก็ระบายไม่หมด
จริงที่สุดลูกคนกลางนี่เเหละมักถูกลืมจริงๆค่ะ ขนาดคอนเท้นยังดีเฟ้นให้เเต่ลูกคนโตกับคนเล็กเลย ไม่เคยมีใครพูดถึงลูกคนกลาง
นี่คิดว่าไม่เสมอไป บ้านนี้เหมือนจะรักพี่มากกว่า
อยากได้วาร์ป ทั้ง3 คนครับ
ทำไมบ้านผม คนเล็กโดนตลอดครับ 🤣
เราลูกคนกลาง เป็นเหมือนกัน
ผมลูกคนเล็กนะกลับกันเลยจากตอนแรกไม่ถูกคาดหวังเลยพอโตมากลายเป็นว่าเราถูกคาดหวังหนักมากคาดหวังให้ทำนู้น ทำนี่ ทำแทนพ่อแม่บลาๆๆต้องเก่ง ต้องแข็ง ต้องดูร้านได้ แต่ไม่เคยถามเลยว่าไหวมั้ย เหนื่อยมั้ย ในความรู้สึกคือแม้งเหมือนเครื่องมือชิ้นนึงอ่ะเหมือนแค่มีประโยชน์ก็จะถูกนึกถึง ถ้าไม่มีประโยชน์ก็จะมองไม่เห็นไหนใครบอกลูกคนเล็กสบายจะตีปากให้ 😂
เราเป็นพี่ เรามีน้องสาวคนหนึ่ง ตอนเด็กเคยโดนเปรียบเทียบกับน้องเรื่องเรียน บอกก่อนว่าเราเรียนไม่เก่ง แต่น้องเรียนเก่งกว่าเกรดดีกว่า เราโดนเปรียบเทียบว่าทำไมถึงเรียนเก่งไม่สู้น้องแล้วโตไปจะไปทำอะไรได้ จะเลี้ยงน้องได้ไหม จะดูเเลน้องและครอบครัวได้รึป่าว ตอนนั้นคือน้อยใจมาก คือคิดว่าเราเรียนไม่เก่งเกรดไม่ดีแล้วเราจะไม่มีปัญญาเหรอ น้อยใจแต่ก็ทำไรไม่ได้ ...ทุกวันนี้ก็ส่งน้องเรียนเเละดูเเลครอบครัว(เรารู้สึกว่ายังไงพ่อแม่ก็รักลูกไม่เท่ากัน หรือมีคนโปรดที่ต้องเอาใจตลอดอยากได้อะไรก็ ได้)ส่วนเราอยากได้อะไรต้องรอก่อนหรือต้องเก็บตังซื้อเอง
อย่างผมหรอ ต้องเสียสละให้พี่ อะไรกันน้ออ
มีน้องสาว รักน้องมากเพราะถือเป็นผู้ประสบภัยร่วม555555
5555555555 ทีมรักน้องเหมือนกันค่ะ
ของบ้านผมพี่น้องสามคน พี่สาวสอง ผมคนเล็ก ก็จะสลับกันตามบริบท ผมทำของเค้าพังบ้างนะ แต่ว่า เค้าก็ใช้งานผมคืน กับเอาของเราไปบ้าง แลกๆกันไป5555555
อยากเห็นคลิปลูกคนเดียวบ้างครับ อยากรู้ฟิวส์คนอื่นบ้าง🙏
ส่วนตัวเราเราคิดว่าการดูแลน้องเป็นหน้าที่เรานะไม่รู้ดิเราเเค่อยากดูแลอ่ะ เรามีน้องสาวคนนึงมันไม่ค่อยสนใจเราหรอกเต่เราก็อยากให้มันได้ดีอ่ะ ตอนนี้เป้าหมายชีวิตของผมนอกจากดูแลย่าให้สบายแล้วก็ส่งน้องเรียนจบมหาลัยในคณะที่มันอยากเรียน ถ้ามึงมาอ่านเม้นต์นี้นะอีเวรรู้ไว้ด้วยที่กูบ่นกูด่าเนี่ยกูรักมึงห่วงมึง เลิกทำให้กูปวดหัวได้แล้ว
ต้องให้น้องเลี้ยงแม่ ตอนแก่แล้วแหละ 55
ถ้าให้พี่น้องมาสลับพูดมุมของตัวเองก็น่าสนใจดีนะคะ
ฟังแล้วน้ำตาซึมตอนพี่ผชเล่าเรื่องต่อมอสี่😢
ผมมีน้อง ตอนนั้น เเบ่ง เคกกัน ผมได้น้อยกว่า ที่น้องได้กินผมกินหมด เเต่น้องผม เอาไปเล่น ละเลงไปทั่วจาน เเม่ดีใจชมน้องใหญ่เลย วอทเดอะ!
ไม่ว่าจะเป็นคนโต คนกลาง หรือคนเล็ก ก็ไม่ควรลำเอียง ทุกครอบครัวไม่เหมือนกัน บางครอบครัวพีต้องเสียสละ บางครอบครัวคนกลางต้องดูเเลทุกอย่าง บางครอบครัวคนเล็กต้องเป็นเเบบพี่ ใช้ของต่อจากพี่ทุกอย่าง เพราะฉะนั้นไม่จำเป็นว่าเราจะเป็นลูกคนที่เท่าไหร่ เเต่เราเป็นลูกของเขาต่างหาก ก็ควรรักเเละห่วงใยให้เท่ากัน🤍
อยากดูคอนเท้นลูกคนกลางด้วยได้มั้ยคะ
ไม่เกี่ยวไม่จริง อั้นนี้มาถามหาความคิดเห็นหรือมาเสี้ยม
โคตรจริงอะเราเป็นพี่ทุกวันนี้แทบไม่เห็นค่ากันนอกจากเราจะชวนคุยหรือทำไรที่เป็นประโยชน์หรือมีค่าเขาก็จะมาสนใจในตัวเรา
ชีวิตคนเราก็บัดซบเเบบนี้ล่ะครับเชื่อว่าใครมีพี่น้องเรื่องเเบบนี้ก็ต้องเจอผมก็มีน้องมาไม่กี่ปีบางอย่างผมก็นึกว่าจะมีเเค่ในหนังพอมีน้องเเล้วเจอกับตัวเห้ยเรื่องปัญญาอ่อนเเบบนี้ในชีวิตจริงก็มีด้วยหรอวะอะไรเเบบนี้ก็นั้นเเหละ
สรุปคือเราอย่าไปใส่ใจเรื่องแบบนี้เลยอยากรักใครก็รักจะเป็นคนโปรดหรือไม่ก็ช่างแม่งปวดหัว
ผมดูโชคดีไปเลยเพราะห่างกับน้องเกือบ10ปีเลยมองมันเป็นลูกไปโดยปริยายแต่ก็แอบมีแว๊บๆบ้างเหมือนกันที่พ่อแม่ดูสนใจและเป็นห่วงมันมากกว่า
ฟังของพี่เจมส์แล้วเหมือนเห็นตัวเอง🥲
อยากให้ทำเรื่องความคิดเห็นเกี่ยวกับการทำแท้งหน่อยค่ะว่าความคิดเห็นของพ่อแม่ในสมัยนู้นกับเด็กสมัยนี้มีความคิดเห็นยังไง
ชอบคลิปนี้ดูไปกำหมัดไป555 ในฐานะพี่สาวคนโต นี่ไม่เคยเชื่อคำว่ารักเท่ากันของพ่อแม่เลยนะ มันต้องมีคนโปรดแหละใจคนไม่มีหรอกรักเท่ากัน เคยคุยกับน้องนะน้องมันก็คิดว่าแม่รักนี่มากกว่าเหมือนกันในหลายๆอย่างในมุมมันอ่ะ สรุปมีแผลในใจทั้งพี่ทั้งน้อง ก็รู้แหละว่าพ่อแม่ก็เป็นมนุษย์คนนึงแต่ถ้ารู้ว่าเอาใจใส่ไม่ทั่วถึงก็มีคนเดียวดีกว่า ไม่งั้นก็ต้องทรีตให้เท่ากันดิลูกเหมือนกันอ่ะ
เห็นด้วยค่ะ
ไม่เสมอไปคับผมมึลูกสาวสามคนรักแต่เป็นห่วงคนละแบบ
ตัดมาที่ผม เป็นลูกคนกลาง 🥲🥲🥲🥲
ทำไมไม่ช่วยพี่ไม่สนั่บสนุนพี่ ทำไมไม่ดูแลน้องทำไมปล่อยให้น้องทำคนเดียว
555555555555 โคตรลำบากลูกคนกลาง เวลามีคนบอกว่าพ่อแม่รักลูกเท่ากัน คุณจะรู้ได้เลยใจในว่านั้นโกหก ถ้าคุณเป็นลูกคนกลาง
ผมเป็นลูกคนกลาง พ่อแม่มักจะซื้อของให้พี่กับน้อง ส่วนเราให้เก็บตังซื้อเอง
เวลาได้ของจากญาติผู้ใหญ่พี่ก็จะเอา
ของเก่าของตัวเองมาแลก เราก็ต้องยอมเพราะกลัวพี่ชายไม่คุยด้วย ทั้งพี่และน้องส่งเรียนมหาลัย สถาบันดีๆ
ส่วนเราต้องทำงาน ส่งตัวเองเรียนจนจบ
แค่ปวส. รู้สึกน้อยใจจนโตมา จึงเข้าใจว่า คำว่า"รักลูกเท่ากัน ไม่มีอยู่จริง"
นี่เป็นคนมีน้องสาว เมื่อก่อนยอมตลอด พอเริ่มโตขึ้น เรียนจบทำงาน
เริ่มคิิดว่า เราไม่ได้เลือกที่จะมีน้อง และเราไม่ได้เลือกที่จะเกิดมา แต่พ่อแม่เป็นคนเลือกที่จะมีเรา และเลือกที่จะมีน้อง
พ่อแม่ควรรับผิดชอบทุกอย่างของลูกทุกคน ไม่ว่าจะเราหรือน้อง และไม่ใช่หน้าที่เราที่ต้องดูแลน้อง ในเมื่อตัวเรายังรับผิดชอบตัวเองได้เลย ทำไมแค่ลูกที่เกิดช้ากว่าเราจะรับผิดชอบตัวเองไม่ได้
ก็คนเหมือนกัน แค่เกิดคนละเวลา แค่นั้น
จิตสำนึกของความเป็นพี่ยังไงมันก็ต้องดูแลน้องอยู่แล้ว พ่อแม่ไม่ร้องขอยังไงเราก็ดูแล
ชอบเม้นนี้ จากลูกคนเล็ก คิดเหมือนกันว่าคนเราควรรับผิดชอบชีวิตตัวเอง
@@jojoff6014 ขีดเส้นใต้ว่าเราไม่ได้เลือกที่จะมีน้อง และน้องก็ไม่ได้เลือกที่จะมีเรา แต่พ่อแม่เป็นคนเลือกที่จะมีครับ สิ่งเดียวที่จะทำให้เราดูแลน้องและน้องดูแลเราห่วงใยกัน คือความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างกันครับ ถ้าไม่มีก็แค่นั้น
เหมือนเคยเจอคลิปฝรั่งอยู่อันนึงนะคะที่คนไทยไปดูดมาลง คือพ่อแม่ก็ทำเฉลยให้ลูก ๆ สองคนชายกับหญิงที่โตพอรู้ความแล้วว่ากำลังจะเป้นพี่ชายพี่สาวกันแล้ว เด็กผู้หญฺงร้องไห้ใหญ๋เลยค่ะว่าเธอไม่อยากมีน้องไม่ต้องการมีน้อง ต้องการเป็นน้อง แต่อันนี้จบด้วยดีตรงที่มีภาพตอนหลังคลอดว่าน้อวที่ร้องไห้งอแงรักน้องอยู่
แล้วก็มีอีกสายนึงในพุธทอล์กพุธโทรเลยที่พี่คนโตโทรมาระบายว่าไม่อยากมีน้อง ต้องการเป็นลูกคนเดียว รู้สึกถูกแย่งความรักไปหมดแล้วญาติรอบตัวน้องเขาก็ไซโคเรื่องนี้ด้วย สายนี้เหมือนจะเป็นวัยที่โตแล้วด้วยนะคะ ปมในใจก็ยังไม่ได้รับการแก้
เราเป็นน้องสาวคนสุดท้อง นอกนั้นพี่ชายหมด ความรับผิดชอบในตัวเองและผู้อื่นมันไม่เคยสิ้นสุด ช่วงเด็กๆพ่อแม่ก็ให้พี่ดูแลน้องๆ พ่อแม่ออกไปทำงานกำชับพี่เพราะผ่านอะไรมาก่อนน้องก็แค่นั้นเอง คือรู้เรื่องก่อนน้อง ถ้าพ่อแม่ไม่อยู่ เงินไม่พอที่จะจ้างพี่เลี้ยงมาดู ก็ต้องเป็นพี่ พร้อมประโยคตบท้าย ดูแลกันดีๆ มันไม่ใช่ว่าพอเป็นคนโตทำอะไรก็ผิดถ้าเป็นแบบนั้นคือพ่อแม่ไร้ซึ่งเหตุผล ไม่เกี่ยวกับใครคนโตคนเล็ก บางบ้านเค้าแค่คิดว่า ต้องมอบหมายให้ใครคนใดคนนึงเป็น ผู้นำ ก็มีแต่เด็กๆกันทั้งนั้น ใครพอรู้เรื่องสุด ก็คนนั้น ทีนี้ลองมองไปที่ บางครอบครัวพี่คนโตพิการ!! พ่อแม่ก็ไล่ลำดับมาก็แค่นั้น!!
สุดท้ายพอเราโตมารับผิดชอบตัวเองได้ แล้วยังทำได้มากว่านั้นคือรับผิดชอบผู้อื่นๆได้อีกด้วยทำให้ตัวเองกลายเป็น ผู้นำ ที่พี่น้องต้องรอถามความคิดเห็นก่อนทำอะไร!!
ของเรากลับกัน พ่อกับแม่ชอบพี่สาวมากกว่าเรา เงินส่งเรียนก็ให้พี่มากกว่า เราขออะไรก็ไม่เคยให้ ให้แค่พี่ 😢
เคยถามเค้าไหมว่าทำไมเป็นงั้น
@@Sh0ckerBoy ไม่เคยถามค่ะ เพราะรู้อยู่แก่ใจว่าถามไปก็ไม่ได้อะไร555555
@@z.xpiritys720 ลองถามดูอาจได้มุมมองที่เราไม่เคยเห็นเราก็เป็นลูกคนสุดท้องเหมื่อนกันครับ
เหมือนกันครับพ่อแม่ลำเอียงไปทางพี่ชายมากกว่า
เค้าดูละว่าแข็งแรง
ผมก็เป็นลูกคนน้องนะคับ ผมว่าคนเป็นพ่อเป็นแม่แค่รู้สึกเป็นห่วงคนเล็กมากกว่า เพราะลูกคนเล็กมาทีหลังคนพี่ก็จะเจออะไรมาก่อนมีประสบการณ์มาก่อน แต่ก็ต้องยอมรับจริงๆว่าผมโดนสปอยมากกว่าคนพี่ ผมอยากจะเรียนไหนก็ได้เรียนสาขาอะไรก็ได้ แต่พี่ผมพอจะเลือกเองได้บ้างแต่ก็ไม่ได้ตลอด
พี่ชายไม่ได้ดูช่องนี้แต่จะแชร์ความประทับใจที่มีต่อพี่ชาย พี่ชายเสียสละทิ้งอนาคตเพื่อกลับมาอยู่เป็นเพื่อนเราเพราะเพิ่งเสียแม่ ตอนนั้นพี่ชายได้งานที่ Amarin แล้วแต่เขาคงเป็นห่วงเลยกลับมาหางานทำแถวบ้านแทน เพราะเรายังคงเด็ก แต่ในมุมพี่ชายถ้าถามตอนนี้เขาคงจะเสียดายแต่คงรักเรามากกว่าแหละ55 ทีมน้องสุดท้อง
บ้านนี้...รักน้องสาวและน้องชายมากกว่าค่ะ แต่เรื่องการเรียนก็ไม่ต้องเสียสละกันขนาดนั้น แก้ที่ทัศนคติพ่อแม่ไม่ได้ หันกลับมาแก้ไขที่ตัวเอง ตอนนี้มีลูกแค่คนเดียว จะได้ไม่ต้องไปลำเอียง ให้ลูกมีปมค่ะ
เราเป็นน้องคนเล็กทำอะไรก็ผิดเสมอ เพราะเราคือลูกที่เขาไม่ได้อยากมี เราเสือกทะลุยาคุมมาเกิดเอง ตั้งแต่เล็กจนโตก็รู้สึงว่าตัวคนเดียวมาตลอด ถ้าถามว่าคิดไปเองหรือป่าวว่าพ่อแม่ไม่รัก ตอบตรงนี้เลยว่าการกระทำและคำพูดของพ่อแม่และคนรอบข้างมันคือคำตอบที่ชัดเจนอยู่แล้วว่าเราคือเด็กที่ไม่มีใครต้องการนี้คือเรื่องจริง ถ้าให้เล่าต่อน่าจะยาวมาก
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ทุก ๆ บ้านนะคะ เราเชื่อว่าทุกคนจะผ่านมันไปได้ พี่น้องกันก็ต้องรักกัน รักกันนะ แสดงความรักกัน คุยกันเยอะ ๆ นะ
พี่น้องไม่จำเป็นต้องรักกันค่ะ ทำเท่าที่ไหว แค่ไม่เป็นภาระให้กันเป็นพอค่ะ
ลูกคนกลางก็แย่เหมือนกันนะครับ พูดจากใจเลย โดนมองข้ามตลอด
เราเป็นพี่คนโต
เรามีน้อง 3 คน
เจอการเสียสละให้น้องมาตลอด
แต่จุดนี้ จุดที่อายุ 38 เรารู้สึกแค่ว่า ครอบครัว คือการ support กัน
เราเลยรู้สึกว่า
ไม่เป็นไรหรอก ถ้าเราจะต้องเสียสละ
ทุก ๆ คนต้องเสียสละอะไรบางสิ่ง เพื่อ บางอย่าง อยู่แล้ว
เราแค่อยากให้ครอบครัวเรามีความสุข
การเสียสละไหน ถ้าไม่มากเกินไป เราก็ยินดี
กลับมาบ้าน เจอครอบครัวยิ้มแย้ม กินข้าวด้วยกัน แต่ต้องเสียสละ
หรือ กลับมาบ้าน พูดคำตอบคำ หน้าตึงใส่กัน แล้วต่างคนต่างอยู่ แต่ไม่ต้องเสียสละ
ผมเลือกอย่างแรก
บ้านเราแม่จะห่วงเรามากกว่านิดนึง เพราะน้องชายเราแข็งแรงเป็นนักกีฬา ส่วนเราบอบแบบ ไม่ค่อยแข็งแรง เราห่างกัน 4 ปี ทุกวันนี้มันแต่งงานแล้ว เวลามาเยี่ยมบ้านยังวิ่งเตะตูดกันอยู่เลย วันก่อนพ่อแม่ดูทีวีแล้วเป็นเกี่ยวกับเรื่องพ่อแม่รักลูกไม่เท่ากัน แม่บอกว่า โชคดีนะบ้านเราไม่มีปัญหานี้ พอมาคิดดูเออก็ไม่มีจริง ๆ ขนาดวันแต่งงาน เราดูวีดีโอในงานยังน้ำตาไหลเลยว่า เออ น้องเราโตขนาดนี้เลยเหรอ ความคิดความอ่านมันดีมาก ฮืออออ ภูมิใจ
เมื่อก่อนเป็นลูกคนเดียวในบ้านค่ะ โดนกดดันทุกอย่างโดยเฉพาะการเรียน เกรดตอนนั้นทำได้มากสุด3.98เพราะเราไม่ได้เน้นการเรียน ตอนนั้นเป็นเด็กกิจกรรมด้วยซ้ำ+กับชอบเล่นกับเด็กผู้ชายด้วย ทุกครั้งที่เกรดออกที่บ้านจะบอกว่าได้ที่1หรือป่าว เราก็ทำไม่ได้ไง เคยมีปีนึงที่หนีไปห้องนอนพ่อเพื่อร้องไห้คนเดียวเพราะที่บ้านเอาเกรดเราไปเทียบกับเด็กอนุบาล(?) ตอนนั้นโคตรเด็กเลยค่ะ จิตตกมาก เขาจะบอกเสมอว่าถ้าได้ที่1จะซื้ออะไรที่อยากได้1อย่าง ใช่ค่ะฐานะที่บ้านเราไม่ได้ขาดแคลน แล้วต่อมาเราก็มีน้อง ทุกคนต่างพาไปสนใจน้อง(ไม่แท้นะคะเป็นลูกของอา) แล้วดันมีปีที่มีโควิดเข้ามาค่ะ เราเลยไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมอะไรเลย เรียนอย่างเดียว ปีนั้นก็คือได้4.00ค่ะ แต่พอได้ปุ๊บทุกคนก็ต่างสนใจแล้วก็เอาไปอวดคนอื่น เราไม่ชอบการอวดเลยสักนิด อายด้วยซ้ำค่ะ พอมีโควิดทำให้นิสัยขี้อายมีมากขึ้นจนไม่กล้าทำอะไรเลยสักอย่างยกเว้นมีเพื่อน แล้วนั่นแหละค่ะเราไม่ได้รางวัลไรเลย เราก็ไม่กล้าทวงค่ะเพราะเราก็เกรงใจ สรุปพอเขาอวดจนหนัมใจก็ลืมเราไปเลย ไปอวยน้องเราที่เป็นลูกของอาดูสะหมด ทั้งบอกว่ามันฉลาดเนาะ โตไปน่าจะเก่ง เราก็แค่ฟังไม่ได้ตอบอะไร ทุกครั้งที่พวกเขาจะกินอะไรเราก็มักโดนลืม เราดิ่งมาก รู้สึกปิดกั้นตัวเองมากกว่าเดิม เขาเหมือนมองเราเป็นถังขยะอะค่ะ พอใช้อะไรเสร็จก็ทิ้งให้เรา เรายังไม่ได้ทำไรผิดก็ด่าไรนู้นนี่ แล้วก็เป็นไรกับหน้าเรามากก็ไม่รู้ ชอบบงการ เราอยากจะติด0ติดร.โชว์เขาไปเลยแต่ถ้าเป็นแบบนั้นมันก็แก้ยากเลยไม่ทำดีกว่า55555
โอ๊ะลืม เรื่องดูแลน้องเรา อันนี้เราก็โดนบังคับให้ทำค่ะ คือน้องคนนี้มันเกเรมันชอบทำตัวกวนส้นพอเราดุไรนิดหน่อยพอพ่อเขาหรือแม่เขาได้ยินก็บอกว่าพูดดีๆหน่อย ทีมันพูดมากตะโกนเสียงดังก็ไม่ค่อยเตือนมัน เราไม่มีสมาธิทำงานหรือเรียนเลยค่ะรำคาญมาก แล้วบางครั้งที่เราทำท่าไม่พอใจเพราะอารมณ์ตอนนั้นไม่ดี พ่อเขาก็ชอบเรียกเรามาดุ บอกเรื่องบังคับอารมณ์บ้าง แต่กับเด็กคนนั้นไม่เคยดัดนิสัยเรา เราเกลียดเด็กคนนั้นมากจนไม่คุยด้วย แค่ป้อนข้าวเฉยๆ
เป็นการทำคอนเทนต์ที่ดีมากครับ กลิ่นอายคล้ายๆของช่องชาไทยเลย อยากให้ทำมุมมองของน้องคนสุดท้อง หรือ ของลูกคนกลางด้วยครับ
เป็นลูกคนเดียวค่ะ เลยไม่มีพี่น้องให้ลำเอียง แต่พ่อแม่ลำเอียงไปที่ลูกบ้านอื่นแทนค่ะ ลูกบ้านอื่นดีกว่าลูกตัวเองเสมอค่ะ
บอกเลยอยากเกิดเป็นลูกคนเดียวอะ
แล้วของที่เป็นของเราซื้อเองทำเองอะไรก็ต้องให้น้อง
บางที่นองก็ชอบค้นของเรา
เรามีชั้นใส่ของเป็นของตัวเอง
น้องเราก็ชอบไปค้นเอาของเรามาเล่นจนพัง
พูดตรงๆนะพี่คนโตคือ
เราทำอะไรเราก็ผิด
เราเป็นพี่ที่รู้สึกว่า เรื่องความรักเขารักเรามากกว่าน้องอ่ะ เราเป็นพี่น่ะ แบบเหมือนเราเป็นเด็กที่พ่อแม่ตั้งใจให้เกิดมาอ่ะ แต่น้องคือเขาไม่ตั้งใจไรงี้ เลยปันส่วนมาให้ทางเราแต่แปลกที่พอพ่อกับแม่รักเรา เราจะรักน้องมากกกกกกก แบบทำอะไรก็นึกถึงน้องก่อนพ่อแม่อีก เพราะเราคิดว่าเราได้รับมากพอแล้ว เลยให้ส่วนของตัวเองกับน้อง55555 แปลกมั้ย แต่พ่อแม่ก็รักน้องแหละ เราสนิทกับน้องแบบรักกันดี เหมือนมีเพื่อน
ผมเป็นพี่ชายวันนึงแม่ก็บอกมาว่ารักน้องมากกว่ามึงจะโกรทกูก็ได้นะแต่กูพูดความจริง
รักเท่ากัน...ห่วงไม่เท่ากัน เข้าใจมั้ยลูก....ผมสามารถไม่เข้าใจได้ป่ะ เพราะงี้ไงพอถึงไวทำงานผมเลยไม่ค่อยอยากกลับบ้าน...ไปห่วงอะไรที่มากกว่าเถอะครับ
ของผมกลับกัน ผมมีพี่ชาย ห่างกัน8ปี พ่อแม่จะเอาใจพี่ชายมากกว่าเพราะพี่ชายผมเป็นคนนิสัย ขี้งอน เอาแต่ใจ ไม่ได้อะไรก็จะดราม่า ต่างจากผมเป็นคนไม่ค่อยพูด มีอะไรก็เงียบ ไม่ค่อยอยากได้อะไรบ่อยๆ กลายเป็นว่าแม่มีความคิดว่า เราไม่พูดอะไร ก็สบายแล้วล่ะ เราเก่งล่ะ เราดีล่ะ ก็เลยให้แต่พี่ชาย กลายเป็นว่าเราไม่ได้อะไรเท่าพี่เลย เราเลยมีความคิดว่า เห็น เราต้องทำตัวงี่เง่าแบบพี่หรอวะถึงจะได้อะไรบ้าง
คนกลางที่ใช้ของเก่าจากพี่(โน๊ตบุค,มือถือ,เสื้อผ้า) ทั้งชีวิตเคยขอพ่อแม่ได้แค่มือถือเครื่องเดียวนอกนั้นของเก่าหมด ส่วนน้องสุดท้องกินหรูอยู่สบาย555 น้องผมกับผมอายุห่ากัน10ปีอะไรผมให้ได้ผมก็ยินดีให้
สำหรับเราอะไรพี่ก็ดีไปหมด จะให้เรียนสาขาเดียวกับพี่ ใช้ของต่อพี่ไม่เคยได้อะไรใหม่เลย โดนด่าว่าเป็นภาระพี่ โดนเปรียบเทียบกับพี่ตลอด 😢😢 เป็นซึมเศร้าเพราะครอบครัวเลยค่ะ
บ้านนี้ ลูกคนเล็กแบบผมผิดเสมอทำไรก็ไม่ถูกใจ เพียงเพราะผมไม่ได้เป็นข้าราชการแบบคนพี่
ร้องไห้อ่ะ นึกถึงตัวเองตอนเด็กๆ ตอนนี้โตแล้วไม่ได้คิดแบบนั้นแล้ว แต่ตอนเด็กๆ จัดการความรู้สึกยากมาก
เรื่องแบบเปรียบเทียบความรักระหว่างพี่น้อง เป็นกันทุกบ้าน
ตอนเด็กๆผมโคตรเกลียดเลย พอโตมาเข้ามหาลัยถึงวัยทำงานก็ยังไม่ได้คุยกันแต่มันรู้สึกผูกพันธ์กว่าเดิม
ลูกคนกลางที่เป็นลูกสาวคนเดียวค่ะ ตอนเป็นน้องทุกคนก็ให้เเต่พี่ชายคนโต เเต่พอได้เป็นพี่ก็ต้องเสียสละให้น้องชายคนเล็ก
ขอลูกคนกลางบ้างนะคะ การเป็นคนกลางบางทีก็โดนลืมบ่อยๆค่ะ พี่กับน้องได้จัดงานวันเกิด แต่พอวันเกิดเรา พ่อแม่กลับลืม คิดแล้วก็เศร้า 🤣🤣🤣
กรรมทุกอย่างมาตกอยู่กับคนกลาง
ผมเป็นพี่คนโต มีน้องชายสองคน พ่อคนเดียวกันแต่คนละแม่ทั้งหมดเลย ไม่เคยรู้สึกว่าพ่อแม่ลำเอียงเลยเพราะ ต่างคนต่างไปอยู่กับญาติ เพราะพ่อกับแม่ไม่พร้อม โดยเฉพาะพ่อ แม่ยังเคยดูแลเคยป้อนนม พอโตมากลับมาเจอกันอีกครั้งกลับรักกันมากๆเลยครับ
ลูกคนเดียวก็โดนเหมือนกัน โอนเปรียบเทียบกับลูกคนอื่น หลายคนคงคิดว่าคงโดนเอาใจใส่เต็มๆ แต่ไม่ยิ่งละเลยไม่ค่อยใส่ใจ และคาดหวังมากๆกดดันสุดๆ
เราเป็นพี่สาวมีน้องชาย ไม่เคยคิดว่าตัวเองผิดเสมอเลย อะไรแบบนี้นะ
(บางครั้ง เราคิดว่าตัวเองถูกตลอดเลยไม่เคยคิดว่าตัวเองผิด555 ถึงแม้บางครั้งรู้ว่าผิดแต่เราก็เงียบๆไว้555)
และเรารักน้องเรามากๆมีอะไรก็คุยกันได้ทุกเรื่องเหมือนเป็นเพื่อนกันมากกว่า รู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากๆที่เกิดมาแล้วมีน้อง
ถ้าเป็นลูกคนเดียวคงเหงาน่าดูเลย
หากในอนาคตมีครอบครัวก็อยากจะมีลูกมากกว่า 1 คนนะ
เราก็เป็นพี่คนโตเหมือนกัน ไม่เคยรู้สึกว่าเขารักเราเท่ากันเลยเพราะไม่งั้นเขาคงเลี้ยงเราไปแล้ว แต่ก็ไม่เคยเสียใจนะที่ถูกเลี้ยงมาโดยย่า
เราเป็นลูกคนสุดท้อง ที่ในสมัยเด็กเคยแย่งของเล่นของพี่ชายมา5555+😂 พอโตมาพี่เราได้โทรศัพท์ที่มันสัมผัสได้อ่ะ เราตื่นเต้นแทนพี่อ่ะ พี่เราได้มอเตอร์ไซค์คันแรก เรามองว่าพี่เราเก่งมากเลยอ่ะที่ขับได้ ต่อมาพ่อให้ไปซื้อของด้วยความที่รถมันไม่มีตะกร้าหน้ารถ เราเลยกลายเป็นตะกร้าถือของให้ จะเลี้ยวเข้าบ้านปุป รถล้มจร้าา พี่กับเราเลือดออกขากันทั้งคู่กลับมาก็ช่วยๆทำแผลกันแบบตามมีตามเกิด😂 บางครั้งก็แกล้งกันกวนตีนกัน จนบางทีมันเกินไปเลยโดนพ่อดุ ตอนสมัยเด็กพี่กับเราไม่ค่อยสนิทกันแต่พอโตๆมา ก็ต้องดูแลกันเอง ตอนเราเศร้าพี่เราจะแทคแคร์แบบห่างๆแบบห่วงๆ ตอนที่พี่เราโดนแฟนทิ้งเราก็จะมาอยู่เป็นเพื่อนเขาทำอาหารให้กิน มีครั้งที่พ่อกับแม่ชอบชมเราเรื่องทำอาหารอร่อยแต่เราชอบบอกว่าชมพี่ด้วยสิ พี่สอนหนูเยอะเลยนะ ในการทำอาหารอ่ะ ตอนนี้ก็สนิทกันเพราะผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะ ยอมรับว่าเรารักพี่เรามาก ขอบคุณที่พี่ตามใจหนูเมื่อสมัยก่อนที่เป็นเด็กเอาแต่ใจอ่ะนะ55555+😂
ไม่ได้เกี่ยวกับลำดับที่เกิดก่อน-หลัง อยู่ที่ตัวบุคคลว่าใครจะปฏิบัติกับเรายังไงมากกว่า ผมถือว่าโชคดีที่ไม่มีปัญหาตรงนี้ แต่ก็มีปัญหาอย่างอื่นแทนซึ่งก็เข้าใจ มันไม่มีใครดีสุดๆ พ่อแม่ก็คือบทบาทหนึ่ง ลูกก็คือบทบาทหนึ่ง บางทีหลังจากที่ผมได้เป็นพ่อแม่เอง ผมอาจจะกลายเป็นพ่อแม่ที่ผมเองเคยเกลียดก็ได้
บ้านผมแนวๆคล้ายพี่เจมส์เลย ตอนเด็กๆสนิทกันมากแต่พอโตมาเริ่มห่างเหินแบบ ต่างคนต่างมีชีวิตเป็นของตัวเอง บางทีก็แอบน้อยใจนะ ทำไมถึงให้ความสนใจกับน้องมากกว่า
อยากให้มี ep ลูกคนเดียว บ้าง ครับ เหนื่อยกว่า มี พี่น้อง อีก ครับผม
เราลูกคนเดียว สบายใจมากไม่ต้องไปแบ่งหรือแย่งอะไรกับใคร
เราเห็นด้วยนะ ยังไงก็ชอบความมีพี่น้อง เหนื่อยแต่สนุก ถ้าอยากได้ฟิลลูกคนเดียว ก็แค่แยกตัวออกมา แต่เคสลูกคนเดียว พอจะอยากได้ฟิลพี่น้อง มันทำไม่ได้ แต่เคสพี่น้องช่วงเทศกาลต่างพุ่งกลับบ้านพ่อแม่กัน เปลืองเงิน เหนื่อย แต่สนุก!!
จริงค่ะอยากให้มี ลูกคนเดียวสำหรับเราแย่กว่าอีกอะ
ก็เหนื่อยพอๆกันนั้นแหละ
ผมรู้ได้แค่ว่า ถ้าผมได้มายังไงผมก็ให้คืนไปอย่างงั้นถ้าไม่ให้มาเลยก็ไม่ต้องเอาอะไรจากตัวผม แต่โชคดีที่บ้านผมค่อนข้างอบอุ่น แต่ก็มีบ้างคับที่แอบน้อยใจบ้าง แต่อย่าคิดมากคับผมเคยเป็นคนขี้อิจฉามากๆเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ไม่มีคำว่าอิจฉาอีกต่อไปแล้วเพราะว่าผมเลิกคิดคับ มันช่วยได้เยอะจริงๆนะคับสำหรับตัวผม
อยากให้ทำฝั่งของน้องบ้างค่ะ อยากให้รู้ว่าพี่น้องก็โดนทั้งคู่เเบบเดียวกันเเต่อาจจะมองคนละมุมเลยรู้สึกไม่เหมือนกันอาค่ะ
โชคดีที่พ่อแม่หนูเลี้ยงมาให้ความสำคัญเท่าๆกัน เพราะแม่เคยเจอแบบนี้ แม่หนูเป็นคนน้องเหมือนยายเค้าจะรักพี่มากกว่า แม่เลยบอกว่าจะไม่ทำแบบที่ยายทำ ปล.ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ทุกๆคนนะคะ😊
อยากแนะนำเรื่องเสียงพื้นหลังครับ รู้สึกว่าจริง ๆ ไม่ต้องมีเสียงทีมงานพูดแทรกมาก็ได้ ไม่ใช่ไม่ดีนะ แต่รู้สึกว่าถ้าไม่มีจะ smooth กว่า พวกคำถามไรงี้อาจจะขึ้นเป็นฟอนท์ขึ้นเป็นกราฟิกแทนน่าจะเวิร์คกว่า
ผมเป็นลูกชายคนพี่ไอคนน้องผมเขาเกเรมากๆ เขาชอบมาทำผมแรงๆพอผมทำกลับมันร้องละมันก็ไปฟ้องแม่สรุปผมโดนด่าเฉย จนเหตุรุนแรงสุนคือพยายามจะเอาค้อนมาทุบหัวผม(แต่บังเอิญว่ามันอายุยังไม่เยอะแรงยังไม่มาก)เขาทุบลงมาโดนข้างหัวซ้ายบอกเลยว่าปวดตุบๆเลย ตอนนั้นยอมรับเลยโกรธมากเลยหยิกแรงๆไปทีนึงละเขาก็ร้องละไปฟ้องแม่ตามเคยสรุปแม่ก็มาว่าเราเหมือนหมาเลย พอโชว์รอยให้ดูก็บอกว่าน้องมันไม่รู้เรื่องไปทำน้องมันทำไม แต่สิ่งที่มันทำคือพยายามฆ่าโดยไม่เจตนาเลยนะ เราแค่หยิกแรงๆเป็นรอยแดงแต่แม่แกว่าเราเหมือนเราไปทุบกระทืบมัน แต่ตอนที่แม่แกทำน้องบางทีใช้ไม้แขวนเสื้อฟาดไม่ยั้ง ก็มีเรานี่แหละเข้าไปห้ามเข้าไปบังตอนน้องโดนฟาด สรุปคือยอมรับที่น้องไร้เดียงสาจริงการหยิกเป็นการเตือนว่ามันไม่สมควรมันอันตรายเกินไป ส่วนสิ่งที่แม่ทำคือการใส่อารมณ์โหดร้ายกับน้องผม
คนโตมักจะเกิดมาพร้อมชะตาที่ต้องทำงานหนัก ยากลำบากและต้องเป็นผู้นำที่มีความรับผิดชอบด้วยค่ะ 🥲
ผมลูกชายคนเล็กนะ แต่พี่สาวจะได้รับการดูแลอย่างดี ยกรถยนต์ให้ อยากได้อะไรซื้อให้ พี่สาวอยากกินอะไรให้ผมขี่รถไปซื้อให้เพราะกลัวพี่สาวล้ม ขี่รถไม่แข็ง แต่ก็ไม่หัดซักที ผมเข้างาน7โมง ให้ผมตื่นมาแต่เช้ามาทำความสะอาดบ้าน แต่คนเข้างาน8โมงตื่นมาก็รอข้าวละก็ไปทำงาน ในบ้านไม่เรียบร้อยก็ด่าแต่ผม ไม่ด่าพี่สาวเลยทั้งที่ก็อยู่หลังเดียวกัน กวาดบ้าน ถูบ้าน กรอกน้ำ ผมก็ลงมือเองแทบทุกวัน แต่วันไหนไม่ทำ โดนว่า แต่พี่แทบไม่ทำเลย มีแต่ทำเละ ไม่เคยด่า ผมตื่นเจ็ดโมงผมโดนด่าว่าตื่นสาย พี่สาวตื่นเกือบสิบโมงออกมากินข้าวละก็เข้าห้องต่อ อ้างแต่ว่าทำงานๆๆๆแต่ก็เห็นดูแต่หนัง พูดอะไรก็เชื่อ ผมขี้อยู่แท้ๆ ไม่เห็นผมตอนเช้าก็หาว่าขี้เกียจละ
โดนใจพี่คนโตเหนื่อยนะต้องมานั่งคอยซับพอร์ตสนับสนุนทั้งๆที่บางทีตัวเองยังไม่รอดเลย บางทีเรื่องบางเรื่องมันไม่ใช่หน้าที่เรา แต่เเม่จะจี้จะบอกทำไมไม่ยอกทำไมไม่ช่วย เราก็แบบจะให้กูช่วยอะไรวะ บอกไปหมดแล้ว คือลึกๆเหนื่อยมากแต่ก็ทำเหมือนโดนปลูกฝังมาแบบนี้ไม่ทำก็รู้สึกผิดอีก น้องก็ไม่ได้มานั่งสนับสนุนมีแต่เราต้องช่วยตัวเอง มีแค่น้องคนเล็กที่ดีหน่อย ปลดออก
อีกมุมนึงคือ ลูกคนสุดท้องก็โดนกดดันไม่น้อยนะ
ความหวังพ่อแม่อะถ้าคนพี่ทำไม่ได้คนน้องต้องทำได้อ่ะคืออยู่เฉยๆโยนความกดดันให้
ปัญหานี้จะไม่เกิด ถ้าพ่อแม่มีความรู้
จริงที่สุด พ่อแม่คือตัวแปรสำคัญเลยอะ
เราเคยคุยเรื่องแบบนี้กับน้อง ๆ แต่คำตอบที่ได้คือพ่อกับแม่จะสนับสนุนเราทุกคนเท่า ๆ กัน แค่คนละเรื่องกันเท่านั้นแหละ แต่ลูก ๆ เองที่เอาเรื่องที่เรานอย หรือน้อยใจ มาเป็นเรื่องให้เรามองพ่อกับแม่ว่าไม่แฟร์ เราเอาแต่เถียงกันว่า ก็น้องได้อันนั้น ก็พี่ได้อันนี้ แต่เราไม่ได้เหมือนเค้า ไรงี้ ซึ่งลองมองกลับกัน มันก็นอยเท่า ๆ กันนะ แค่คนละเรื่องกันเท่านั้น
ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ 5555555
ทำลูกคนกลางหน่อยค่ะ (ตัวเชื่อมความสัมพันธ์ในบ้าน)
ของผมยังดี รักลูกพอๆกัน
ตอนที่ขึ้นคำถามอยากให้มีเสียงอ่านคำถามด้วย นี่เปืดฟังแล้วไม่รู้เรื่อง อยู่ดีๆก็พูด ไม่รู้คำถาม ถ้ามีเสียงอ่านจะได้ไม่ต้องสลับจอไปมากรอย้อนกลับ ทำให้ฟังได้ลื่นขึ้น
เปลี่ยนจาก พี่ต้องเสียสละ แต่เป็นทุกคนในครอบครัวต้องเสียสละดีไหม?
คนมีพี่น้องก็จะมีแรงกดดันในครอบครัว ส่วนลูกคนเดียวก็มีแรงกดดันจากการเอาไปเปรียบกับลูกป้าข้างบ้าน
เท่าที่ดูช่องนี้มา คลิปนี้ไม่ชอบมากที่สุด แค่เห็นชื่อคลิปก็รู้สึกไม่ชอบใจแล้ว จากใจคนเป็นลูกคนที่ 2 พี่สาวแก่กว่า 1ปี น้องสาวอ่อนกว่า 6 ปี ตั้งแต่จำความได้ เสียสละให้พี่ตลอด ต้องใช้ของต่อจากพี่สาว พ่อแม่ซื้อชุดให้คนละสี ก็ต้องให้พี่สาวเลือกก่อน ชุดนักเรียน ร้องเท้านักเรียน พี่สาวจะได้ของใหม่ตลอด ทั้งๆที่อยู่คนละโรงเรียนกัน แล้วเคยได้ยินคำว่า "ลูกคนรองเหมือนหมาหัวเน่า" มั๊ยคะ เพราะพ่อแม่จะให้ความสำคัญกับ พี่และน้อง มากกว่า และต้องให้เราคอยดูแลน้องด้วย ในขณะที่พี่ไม่สนใจ พ่อแม่ก็ให้ท้ายพี่ อยากระบายอีกเยอะ แต่ระบายยังไงก็ระบายไม่หมด
จริงที่สุดลูกคนกลางนี่เเหละมักถูกลืมจริงๆค่ะ ขนาดคอนเท้นยังดีเฟ้นให้เเต่ลูกคนโตกับคนเล็กเลย ไม่เคยมีใครพูดถึงลูกคนกลาง
นี่คิดว่าไม่เสมอไป บ้านนี้เหมือนจะรักพี่มากกว่า
อยากได้วาร์ป ทั้ง3 คนครับ
ทำไมบ้านผม คนเล็กโดนตลอดครับ 🤣
เราลูกคนกลาง เป็นเหมือนกัน
ผมลูกคนเล็กนะ
กลับกันเลยจากตอนแรกไม่ถูกคาดหวังเลย
พอโตมากลายเป็นว่าเราถูกคาดหวังหนักมาก
คาดหวังให้ทำนู้น ทำนี่ ทำแทนพ่อแม่บลาๆๆ
ต้องเก่ง ต้องแข็ง ต้องดูร้านได้
แต่ไม่เคยถามเลยว่าไหวมั้ย เหนื่อยมั้ย
ในความรู้สึกคือแม้งเหมือนเครื่องมือชิ้นนึงอ่ะ
เหมือนแค่มีประโยชน์ก็จะถูกนึกถึง
ถ้าไม่มีประโยชน์ก็จะมองไม่เห็น
ไหนใครบอกลูกคนเล็กสบายจะตีปากให้ 😂
เราเป็นพี่ เรามีน้องสาวคนหนึ่ง ตอนเด็กเคยโดนเปรียบเทียบกับน้องเรื่องเรียน บอกก่อนว่าเราเรียนไม่เก่ง แต่น้องเรียนเก่งกว่าเกรดดีกว่า เราโดนเปรียบเทียบว่าทำไมถึงเรียนเก่งไม่สู้น้องแล้วโตไปจะไปทำอะไรได้ จะเลี้ยงน้องได้ไหม จะดูเเลน้องและครอบครัวได้รึป่าว ตอนนั้นคือน้อยใจมาก คือคิดว่าเราเรียนไม่เก่งเกรดไม่ดีแล้วเราจะไม่มีปัญญาเหรอ น้อยใจแต่ก็ทำไรไม่ได้ ...ทุกวันนี้ก็ส่งน้องเรียนเเละดูเเลครอบครัว
(เรารู้สึกว่ายังไงพ่อแม่ก็รักลูกไม่เท่ากัน หรือมีคนโปรดที่ต้องเอาใจตลอดอยากได้อะไรก็ ได้)ส่วนเราอยากได้อะไรต้องรอก่อนหรือต้องเก็บตังซื้อเอง
อย่างผมหรอ ต้องเสียสละให้พี่ อะไรกันน้ออ
มีน้องสาว รักน้องมากเพราะถือเป็นผู้ประสบภัยร่วม555555
5555555555 ทีมรักน้องเหมือนกันค่ะ
ของบ้านผมพี่น้องสามคน พี่สาวสอง ผมคนเล็ก ก็จะสลับกันตามบริบท ผมทำของเค้าพังบ้างนะ แต่ว่า เค้าก็ใช้งานผมคืน กับเอาของเราไปบ้าง แลกๆกันไป5555555
อยากเห็นคลิปลูกคนเดียวบ้างครับ อยากรู้ฟิวส์คนอื่นบ้าง🙏
ส่วนตัวเราเราคิดว่าการดูแลน้องเป็นหน้าที่เรานะไม่รู้ดิเราเเค่อยากดูแลอ่ะ เรามีน้องสาวคนนึงมันไม่ค่อยสนใจเราหรอกเต่เราก็อยากให้มันได้ดีอ่ะ ตอนนี้เป้าหมายชีวิตของผมนอกจากดูแลย่าให้สบายแล้วก็ส่งน้องเรียนจบมหาลัยในคณะที่มันอยากเรียน ถ้ามึงมาอ่านเม้นต์นี้นะอีเวรรู้ไว้ด้วยที่กูบ่นกูด่าเนี่ยกูรักมึงห่วงมึง เลิกทำให้กูปวดหัวได้แล้ว
ต้องให้น้องเลี้ยงแม่ ตอนแก่แล้วแหละ 55
ถ้าให้พี่น้องมาสลับพูดมุมของตัวเองก็น่าสนใจดีนะคะ
ฟังแล้วน้ำตาซึมตอนพี่ผชเล่าเรื่องต่อมอสี่😢
ผมมีน้อง ตอนนั้น เเบ่ง เคกกัน ผมได้น้อยกว่า ที่น้องได้กิน
ผมกินหมด เเต่น้องผม เอาไปเล่น ละเลงไปทั่วจาน เเม่ดีใจชมน้องใหญ่เลย วอทเดอะ!
ไม่ว่าจะเป็นคนโต คนกลาง หรือคนเล็ก ก็ไม่ควรลำเอียง ทุกครอบครัวไม่เหมือนกัน บางครอบครัวพีต้องเสียสละ บางครอบครัวคนกลางต้องดูเเลทุกอย่าง บางครอบครัวคนเล็กต้องเป็นเเบบพี่ ใช้ของต่อจากพี่ทุกอย่าง เพราะฉะนั้นไม่จำเป็นว่าเราจะเป็นลูกคนที่เท่าไหร่ เเต่เราเป็นลูกของเขาต่างหาก ก็ควรรักเเละห่วงใยให้เท่ากัน🤍
อยากดูคอนเท้นลูกคนกลางด้วยได้มั้ยคะ
ไม่เกี่ยวไม่จริง อั้นนี้มาถามหาความคิดเห็นหรือมาเสี้ยม
โคตรจริงอะเราเป็นพี่ทุกวันนี้แทบไม่เห็นค่ากันนอกจากเราจะชวนคุยหรือทำไรที่เป็นประโยชน์หรือมีค่าเขาก็จะมาสนใจในตัวเรา
ชีวิตคนเราก็บัดซบเเบบนี้ล่ะครับเชื่อว่าใครมีพี่น้องเรื่องเเบบนี้ก็ต้องเจอผมก็มีน้องมาไม่กี่ปีบางอย่างผมก็นึกว่าจะมีเเค่ในหนังพอมีน้องเเล้วเจอกับตัวเห้ยเรื่องปัญญาอ่อนเเบบนี้ในชีวิตจริงก็มีด้วยหรอวะอะไรเเบบนี้ก็นั้นเเหละ
สรุปคือเราอย่าไปใส่ใจเรื่องแบบนี้เลยอยากรักใครก็รักจะเป็นคนโปรดหรือไม่ก็ช่างแม่งปวดหัว
ผมดูโชคดีไปเลยเพราะห่างกับน้องเกือบ10ปีเลยมองมันเป็นลูกไปโดยปริยายแต่ก็แอบมีแว๊บๆบ้างเหมือนกันที่พ่อแม่ดูสนใจและเป็นห่วงมันมากกว่า
ฟังของพี่เจมส์แล้วเหมือนเห็นตัวเอง🥲
อยากให้ทำเรื่องความคิดเห็นเกี่ยวกับการทำแท้งหน่อยค่ะว่าความคิดเห็นของพ่อแม่ในสมัยนู้นกับเด็กสมัยนี้มีความคิดเห็นยังไง