Jaka szkoda że ja w czasach swojej edukacji a ściślej mówiąc teorii muzyki , nie napotkałem nigdy wykładowcy który tak jak pan sprawiał by że wszystkie te Arkana muzyczne chciałoby się coraz więcej zgłębiać i zgłębiać a nie czekało się tylko końca lekcji. Ogromny szacunek dla pana wiedzy ale przede wszystkim umiejętności jej przekazywania i zarażania chęcią jej zgłębiania. Dopiero teraz widzę jakie mam braki Mam nadzieję że dzięki panu choć w jakimś procencie je uzupełnię już choćby tylko dla siebie
Jedyny podział, jaki ma według mnie rację bytu, to podział na ludzi ciekawych świata wokół i na tych wobec niego obojętnych. Przy czym przepływ z jednej grupy do drugiej i odwrotnie jest zawsze możliwy. Bardzo dobrze, że wtrącasz te refleksje, bo bije z nich niesamowicie mądre i wyważone podejście do zjawisk społecznych, które zachodzą wokół muzyki. Są to rzeczy niezwykle ważne i warte zaadresowania, kiedy nawet w tak fajnej dziedzinie, jaką jest muzyka, powstają całkowicie zbędne antagonizmy i antypatie. W tym miejscu chciałbym też podziękować za to, co robisz - ograniczę się do stwierdzenia, że Twoja wiedza i to, jak ją przekazujesz, po prostu powala na kolana. Mimo, że nie gram i nie komponuję, jestem wyłącznie odbiorcą muzyki, Twoje filmy bardzo dużo mi dają i pozwalają wnieść doświadczenie jej słuchania na wyższy poziom. Dziwię się przy lekturze niektórych komentarzy pod filmami, jak wielu ludzi zdaje się nie rozumieć celu kanału albo zwyczajnie czeka tylko, do czego można się (zwykle niesłusznie albo na siłę) przyczepić. I cieszę się przy tym, że tak dobrze i dojrzale sobie z tymi opiniami radzisz :)
@@myszor4444 w mojej ocenie wygląda to tak, że dzisiaj nieładnie jest klasyfikować kogokolwiek. Oczywiście nie chodzi mi w tym momencie o wybór zaimków :) jednak zastanawiam się jak to jest, że z tej samej szkoły, spod tych samych nauczycieli wychodzą zarówno jedni jak i drudzy. Może to kwestia np. zainteresowań? Jedni lubią od dzieciaka rozwiązywać sudoku, inni wolą krzyżówki
Przy około 02:00 Taki podział teoretycznie oficjalnie nie egzystuje, za to istnieją szczególne cielesne predyspozycje, jak choćby części ciała wykonujące dzieło. Mam tu na myŝli fizyczne właściwości kończyn, np. długość, grubość czy szybkość reakcji. Jednym z takich przykładów byłby Paul Gilbert, ze względu na długość przez co i rozpiętość palców. Ale ciekawy wykład😊
@@MentalCake zgadza się. Dlatego mówiłem, że nie jestem z tego połączenia zadowolony. Zauważyłem to już po nagraniu. Ale będzie jeszcze czas na to, aby ruszyć równoległe kwarty albo przeciwrównoległe kwinty i jeszcze inne problemy. Spoko. Z tego samego powodu powiedziałem, że to drugie podejcie jest "bliższe" klasycznemu. Jeszcze inna rzecz, że cała masa kompozycji klasycznych wcale nie realizuje tzw. "zasad" w absolutnie każdym połączeniu akordów. Ale oczywiście gratuluje uważności i wychwycenia tego. Pozdrawiam :)
@@tomaszhejna8446 teoretycznie kwarty to przewrócone kwinty, ale różnie się na to patrzy w zależności od epoki i podręcznika. Np. Sikorski wymienia w swoim podręcznik 3 niedozwolone interwały równoległe: prymy, kwinty, oktawy. Kwarty jeśli są kilka razy pod rząd to robią nieco kwintowy klimat, tercję i seksty zawsze są lepsze, ale... No właśnie. Czy kwarta równoległa w jednym połączeniu to zbrodnia? Moim zdaniem nie bardzo :)
Sikorski...co za szkodnik...moja wychowawczyni w podstawówce też była Sikorska to są chorzy ludzie,nie wiem co jest z tym nazwiskiem nie tak Sebastian Jan Bach mógłby coś więcej powiedzieć ale ciągle nie żyje bo kiedy żył był również okultystą o czym mało kto wie w ogóle większość jemu współczesnych było okultystami.
@@myszor4444 ja myślę że to jakaś grubsza,karmiczna sprawa,za jakieś grzechy przyszło nam żyć w epoce sikoryzmu...a gdyby Bach uczył się u Sikorskiego fugi i kontrapunktu to pewnie zostałby administratorem cmentarza jak ja,bo ja też poszedłem na lekcje muzyki w szkole i zamiast grać,komponować i aranżować,miałem dodatkową historię,o muzyce,i muzykach,i datach i nazwiskach...a kiedy wreszcie wyszedłem na scenę żeby zagrać z zespołem,wszyscy oczekiwali ode mnie znajomości epok itp Zamiast solówki deklamowałem historię i życiorysy kompozytorów,publika szalała,prosiła o bis,wszyscy mdleli,takie emocje,mieliśmy podpisać cyrograf z Blue Note i Nuclear Blast ale gdy skupiliśmy się na nutach i grze,wszyscy się od nas odwrócili bo co to za muzyka jak nie wiesz co i kiedy robił Satie ;D
16:10 Wkradły się równoległe oktawy między altem i basem. Ale ogólnie ładny przykład. Zwłaszcza to a-moll z kwintą w basie jest pomysłowe i takie dość nieoczywiste. I przy okazji umożliwia ten kroczący ruch basu.
@@BlankScroll bo własnie na tym ruchu kroczącym mi zależało. Zawsze lepiej odpuścić sobie trochę zasad żeby zrealizować jakąś ideę. Dzięki za dostrzeżenie tego :)
A czy mówiłeś może gdzieś kiedyś na temat teorii spiskowych o zastąpieniu bazy 432Hz na 440Hz? Czy były jakieś badania, że dźwięki oparte na bazie 432 jest bardziej naturalna, lepsza, lepiej odbierana przez nasz mózg itd. Bo ja takie teorie słyszałem nawet od zawodowych muzyków. A mi się trochę nie bardzo chce w to wierzyć...
432 jest po prostu niższe, więc niektóre dźwięki wydają się cieplejsze. Moim zdaniem to jedyna istotna różnica. W baroku ponoć jeszcze niższe "a" stosowano.
@@myszor4444 Rozumiem, ciekawiło mnie jednak, czy były robione jakieś badania w tym zakresie. Bo takie dałoby się chyba dość łatwo przeprowadzić. Podzielić ludzi na dwie grupy i serwować im tę samą muzykę - przy czym grupie pierwszej puścić muzykę normalnie, a drugiej tę samą muzykę, ale z lekko opuszczoną częstotliwością (opartą na dźwięku A o 432 Hz) i następnie spróbować przeprowadzić jakieś badanie dot. ich samopoczucia, koncentracji (i uśrednić). Wiadomo - musiałaby być dość spora grupa, aby ta średnia była miarodajna... Pytam się z ciekawości, bo niektórzy się zarzekają i gotowi sobie dać rękę uciąć, że tak właśnie jest...
"Zasady harmonii" typu "brak oktaw/kwint równoległych" to po prostu praktyczna wiedza o alikwotach - nie ma sensu dodawanie 1 czy 2 harmonicznej głosu niższego, gdyż to - jak słusznie zauważono - jedynie zaburza fakturę 4-głos. W kolejności upraszczania: Akustyka -> harmonia klasyczna -> harmonia jazzowa ("pionowa") -> harmonia funkcyjna nauczana w szkołach (T/S/D + wiele absurdalnych "dodatków"). Nie zgadzam się z tezą, że w jazzie istnieje tylko myślenie "pionowe" - w Real Booku pewnie tak (jako pewien model, punkt wyjścia, słownik), ale w praktyce wykonawczej niezmiernie ważny jest voice leading - pojęcie wywodzące się w zasadzie z harmonii klasycznej. Wszak akompaniujący sobie lewą ręką pianista też gra "najkrótszymi drogami", mijając jedynie "po drodze" więcej półtonów, traktując 9, 11, 13 jako równoprawne elementy wewnętrznej melodii. U najlepszych pojawia się także kontrapunkt. Bez znajomości tychże zasad nie sposób grać, komponować czy aranżować jazzu na big-band.
Co do pierwszej części komentarza (o alikwotach) - jest to powiedziane w filmie i bardzo mocno wynika z kontekstu innych filmów. Co do drugiej, tej o jazzie - tak, owszem, ale uczenie o różnych kwestiach wymaga uproszczeń i uogólnień. O pojęciu voice leading mówię też w innych filmach. Czyli tak, masz rację, ale o tym wszystkim tutaj było :)
Dzięki za odpowiedź - z pewnością jest zgoda co do faktów :) Chciałem bardziej sprowokować dyskusję pt. "ilu przyszłych Herdzinów już straciliśmy przez te sztuczne podziały"? Celowo przywołałem przykład big-bandu - aranżer, pisząc na smyczki i sekcję dętą nie przełączą się między jakimiś "trybami" jazzowym i klasycznym. Dalej używa tych samych reguł z podręcznika Rimskiego-Korsakowa, operując jedynie inną stylistyką (więcej/mniej przypraw). To co u Mozarta nazywamy "chromatyką" to nic innego jak "tensions" czy "approach notes". Kiedy Miles Davis polecał Herbiemu Hancockowi, aby nie grał "butter notes" miał na myśli właśnie 3 i 7. Tego rodzaju przykłady można by mnożyć. Nieumiejętność przekraczania tejże granicy to tylko kalectwo skostniałego szkolnictwa muzycznego wg. którego "harmonia klasyczna się skończyła [na akordzie tristanowskim]" potem to już albo Schoenberg, ewentualnie jazzowe "klezmerstwo". Niepojęte dla mnie jest, jak ludzie zawodowo zajmujący się tylko muzyką mogą tych prawidłowości nie dostrzegać - chyba tylko coraz mniejszy odsetek praktykujących muzyków wśród edukatorów może to tłumaczyć. PS. Niektóre z tych spostrzeżeń zapożyczyłem wprost ze świetnego kursu wspomnianego prof. Herdzina o improwizacji.
Po co uczyć się harmonii jazzowej? W ogóle po co uczyć się w ogóle jazzu? Może poza b bopem, to te różne rodzaje jazzu, to same dysonanse i melodie bez sensu. B bop spoko, fajne gitary, ale inne rodzaje? Jak ja to słyszę to zatykam uszy a w ogóle jak już mam tego słuchać to chce się wymiotować. No można trochę dysonansów, ale po co tyle? W ogóle tam nigdy nie grają razem tylko saksofon se jeździ z góry na dół. Na pianinie to jakby grały małe dzieci a nie muzycy. Niektóre pojedyncze elementy, akordy itd. są jeszcze spoko, ale jazzu ogólnie, zwłaszcza na wysokim poziomie, nie da się słuchać. Nie ma sensu się tego uczyć, bo wystarczy grać dysonanse wszelkiego rodzaju i dla jazzmana to będzie spoko muzyka. W ogóle te akordy nigdzie nie prowadzą, i po prostu muzyka niema klimatu. Więc, bez sensu to znać.
Ja to chyba jakiegoś innego jazzu słucham, bo nie pasuje to do Twojego opisu. A jeśli popatrzysz na takich ludzi jak Wynton Marsalis albo Keith Jarret to są oni świetnym dowodem tego, że można rozumieć zarówno klasykę jak i jazz i to oba gatunki na bardzo wysokim poziomie. Oczywiście nie ma obowiązku uczenia się czegokolwiek. Nie trzeba nic zgłębiać, nie trzeba niczego rozumieć.
@@myszor4444 Ta perkusja to bez przerwy swing, pianino gra jakieś akordy bez przemyślenia i saksofon jeździ se bez sensu. No ja nie wiem jakie to ja rzeczy słyszałem, ale zaraz sobie uszy zatkałem bo to masakra, zwłaszcza ten swing. B bop to jeszcze jeszcze, ale ogólnie swing jest masakryczny i te inne zwłaszcza współczesne rodzaje typu free jazz. Jeszcze gdyby te solówki były czasem, i gdyby większość czasu grali razem coś sensownego, a nie takie coś. Death metal jest zdecydowanie lepszy. Jest dużo szybszy i wymaga większych umiejętności i muzyka się nie powtarza. Bo jazz? To nawet tonacji niema, i nie da się nic usłyszeć sensownego.
![ผัวเถื่อน - ยูริ โตเกียวมิวสิค [ OFFICIAL MUSIC VIDEO ]](http://i.ytimg.com/vi/P08ORRVDGl8/mqdefault.jpg)
Dzieki za czas i wiedze przekazana w doskonaly sposob. Pozdrawiam wszystkich.
Jaka szkoda że ja w czasach swojej edukacji a ściślej mówiąc teorii muzyki , nie napotkałem nigdy wykładowcy który tak jak pan sprawiał by że wszystkie te Arkana muzyczne chciałoby się coraz więcej zgłębiać i zgłębiać a nie czekało się tylko końca lekcji. Ogromny szacunek dla pana wiedzy ale przede wszystkim umiejętności jej przekazywania i zarażania chęcią jej zgłębiania. Dopiero teraz widzę jakie mam braki Mam nadzieję że dzięki panu choć w jakimś procencie je uzupełnię już choćby tylko dla siebie
5 kończynami 😉 podpisuję się pod tym poglądem, że głupi jest podział na ścisłowców i humanistów 👍
Jedyny podział, jaki ma według mnie rację bytu, to podział na ludzi ciekawych świata wokół i na tych wobec niego obojętnych. Przy czym przepływ z jednej grupy do drugiej i odwrotnie jest zawsze możliwy.
Bardzo dobrze, że wtrącasz te refleksje, bo bije z nich niesamowicie mądre i wyważone podejście do zjawisk społecznych, które zachodzą wokół muzyki. Są to rzeczy niezwykle ważne i warte zaadresowania, kiedy nawet w tak fajnej dziedzinie, jaką jest muzyka, powstają całkowicie zbędne antagonizmy i antypatie.
W tym miejscu chciałbym też podziękować za to, co robisz - ograniczę się do stwierdzenia, że Twoja wiedza i to, jak ją przekazujesz, po prostu powala na kolana. Mimo, że nie gram i nie komponuję, jestem wyłącznie odbiorcą muzyki, Twoje filmy bardzo dużo mi dają i pozwalają wnieść doświadczenie jej słuchania na wyższy poziom.
Dziwię się przy lekturze niektórych komentarzy pod filmami, jak wielu ludzi zdaje się nie rozumieć celu kanału albo zwyczajnie czeka tylko, do czego można się (zwykle niesłusznie albo na siłę) przyczepić. I cieszę się przy tym, że tak dobrze i dojrzale sobie z tymi opiniami radzisz :)
Podział na humanistów istnieje - ale nie pod względem predyspozycji, tylko pod względem obranego kierunku szkoły / studiów 😅
Ja zauważam, że tzw. humaniści po prostu trafili na złych nauczycieli matematyki.
@@myszor4444 w mojej ocenie wygląda to tak, że dzisiaj nieładnie jest klasyfikować kogokolwiek. Oczywiście nie chodzi mi w tym momencie o wybór zaimków :) jednak zastanawiam się jak to jest, że z tej samej szkoły, spod tych samych nauczycieli wychodzą zarówno jedni jak i drudzy. Może to kwestia np. zainteresowań? Jedni lubią od dzieciaka rozwiązywać sudoku, inni wolą krzyżówki
wstęp długi ale potrzebny
Niech ten kanał nigdy się nie skończy!!! Świetnie wytłumaczone!
Ach! Czekałem na ten odcinek i czekam na kolejne! 🤩
Jak zwykle sztos. Pozdrawiam
Super ! Znakomite przedstawienie tematu :)
dlaczego w 1 takcie wszystkie głosy przemieszczają si e w górę. Nie ma kontrapunktu
Bo tak chciałem. Odniosę się do tego dokładniej w odcinku 33.
Właśnie zacząłem się uczyć harmonii.Trafiłem na świetny program.Czekam na kolejne odcinki. Pozdrawiam
Czacha dymi!
Przy około 02:00
Taki podział teoretycznie oficjalnie nie egzystuje, za to istnieją szczególne cielesne predyspozycje, jak choćby części ciała wykonujące dzieło. Mam tu na myŝli fizyczne właściwości kończyn, np. długość, grubość czy szybkość reakcji. Jednym z takich przykładów byłby Paul Gilbert, ze względu na długość przez co i rozpiętość palców.
Ale ciekawy wykład😊
Pokaz jak licki jakies zagrywki wkładać do utworów żeby pasowaly
W pierwszym przykładzie, w pierwszym takcie wszystkie głosy w ruchu prostym?? Sikorski by się zdziwił ;)
Wiele dobrej muzyki trzeba by wyrzucić do kosza, gdyby wszystko miało być zgodne z Sikorskim :) A tak na poważnie - odniosę się do tego w odcinku 33.
@@myszor4444 To prawda, ale mówimy chyba o podstawowych zasadach?! :)
oblique motion = ruch skośny głosów
Już po wysłuchaniu samego wstępu bardzo mi się spodobało. :)
44:43 pedal point jedynie przychodzi do głowy ale stosuje się to określenie głównie do basu.
W drugim wariancie (od 16:58) zastosował Pan równoległa kwarty, co nie brzmi dobrze, a jest wręcz zabronione w harmonii klasycznej.
@@MentalCake zgadza się. Dlatego mówiłem, że nie jestem z tego połączenia zadowolony. Zauważyłem to już po nagraniu. Ale będzie jeszcze czas na to, aby ruszyć równoległe kwarty albo przeciwrównoległe kwinty i jeszcze inne problemy. Spoko.
Z tego samego powodu powiedziałem, że to drugie podejcie jest "bliższe" klasycznemu. Jeszcze inna rzecz, że cała masa kompozycji klasycznych wcale nie realizuje tzw. "zasad" w absolutnie każdym połączeniu akordów.
Ale oczywiście gratuluje uważności i wychwycenia tego. Pozdrawiam :)
to rownolegle kwarty sa zarbonione?
@@tomaszhejna8446 teoretycznie kwarty to przewrócone kwinty, ale różnie się na to patrzy w zależności od epoki i podręcznika. Np. Sikorski wymienia w swoim podręcznik 3 niedozwolone interwały równoległe: prymy, kwinty, oktawy. Kwarty jeśli są kilka razy pod rząd to robią nieco kwintowy klimat, tercję i seksty zawsze są lepsze, ale... No właśnie. Czy kwarta równoległa w jednym połączeniu to zbrodnia? Moim zdaniem nie bardzo :)
Sikorski...co za szkodnik...moja wychowawczyni w podstawówce też była Sikorska
to są chorzy ludzie,nie wiem co jest z tym nazwiskiem nie tak
Sebastian Jan Bach mógłby coś więcej powiedzieć ale ciągle nie żyje
bo kiedy żył był również okultystą o czym mało kto wie
w ogóle większość jemu współczesnych było okultystami.
Nie oczekiwałbym od człowieka Baroku oświecenia równego nam :)
@@myszor4444 ja myślę że to jakaś grubsza,karmiczna sprawa,za jakieś grzechy przyszło nam żyć w epoce sikoryzmu...a gdyby Bach uczył się u Sikorskiego fugi i kontrapunktu to pewnie zostałby administratorem cmentarza jak ja,bo ja też poszedłem na lekcje muzyki w szkole i zamiast grać,komponować i aranżować,miałem dodatkową historię,o muzyce,i muzykach,i datach i nazwiskach...a kiedy wreszcie wyszedłem na scenę żeby zagrać z zespołem,wszyscy oczekiwali ode mnie znajomości epok itp
Zamiast solówki deklamowałem historię i życiorysy kompozytorów,publika szalała,prosiła o bis,wszyscy mdleli,takie emocje,mieliśmy podpisać cyrograf z Blue Note i Nuclear Blast ale gdy skupiliśmy się na nutach i grze,wszyscy się od nas odwrócili bo co to za muzyka jak nie wiesz co i kiedy robił Satie ;D
16:10 Wkradły się równoległe oktawy między altem i basem. Ale ogólnie ładny przykład. Zwłaszcza to a-moll z kwintą w basie jest pomysłowe i takie dość nieoczywiste. I przy okazji umożliwia ten kroczący ruch basu.
@@BlankScroll bo własnie na tym ruchu kroczącym mi zależało. Zawsze lepiej odpuścić sobie trochę zasad żeby zrealizować jakąś ideę. Dzięki za dostrzeżenie tego :)
44:35 po angielsku jest to "oblique motion"
Super odcinek. Dziękuję
W końcu ktoś tłumaczy w sposób zrozumiały dla mojego mózgu. Dziękuję i czekam na więcej.
Więcej już się robi :)
...a zastanawiałem się czy oglądać Adama Neely, czy Piotra o Cyber
Ja Piotrka oglądam w pracy, więc po godzinach wolę Adama :)
panie to zrob pan to nie na szybko a teraz pierwsze podejście lepsze. fajne byloby gdyby pan ucial 75% tekstu.
Na szybko i tak wyszło nieźle (moim zdaniem). Co do ucinania - w opisach są rozdziały i można bezpośrednio przeskoczyć do dowolnego miejsca w filmie.
A czy mówiłeś może gdzieś kiedyś na temat teorii spiskowych o zastąpieniu bazy 432Hz na 440Hz? Czy były jakieś badania, że dźwięki oparte na bazie 432 jest bardziej naturalna, lepsza, lepiej odbierana przez nasz mózg itd. Bo ja takie teorie słyszałem nawet od zawodowych muzyków. A mi się trochę nie bardzo chce w to wierzyć...
432 jest po prostu niższe, więc niektóre dźwięki wydają się cieplejsze. Moim zdaniem to jedyna istotna różnica. W baroku ponoć jeszcze niższe "a" stosowano.
@@myszor4444 Rozumiem, ciekawiło mnie jednak, czy były robione jakieś badania w tym zakresie. Bo takie dałoby się chyba dość łatwo przeprowadzić. Podzielić ludzi na dwie grupy i serwować im tę samą muzykę - przy czym grupie pierwszej puścić muzykę normalnie, a drugiej tę samą muzykę, ale z lekko opuszczoną częstotliwością (opartą na dźwięku A o 432 Hz) i następnie spróbować przeprowadzić jakieś badanie dot. ich samopoczucia, koncentracji (i uśrednić). Wiadomo - musiałaby być dość spora grupa, aby ta średnia była miarodajna... Pytam się z ciekawości, bo niektórzy się zarzekają i gotowi sobie dać rękę uciąć, że tak właśnie jest...
Ukośny ruch to pedal note?
Ostatecznie w komentarzach ustaliliśmy, że to "oblique motion" :)
"Zasady harmonii" typu "brak oktaw/kwint równoległych" to po prostu praktyczna wiedza o alikwotach - nie ma sensu dodawanie 1 czy 2 harmonicznej głosu niższego, gdyż to - jak słusznie zauważono - jedynie zaburza fakturę 4-głos. W kolejności upraszczania: Akustyka -> harmonia klasyczna -> harmonia jazzowa ("pionowa") -> harmonia funkcyjna nauczana w szkołach (T/S/D + wiele absurdalnych "dodatków").
Nie zgadzam się z tezą, że w jazzie istnieje tylko myślenie "pionowe" - w Real Booku pewnie tak (jako pewien model, punkt wyjścia, słownik), ale w praktyce wykonawczej niezmiernie ważny jest voice leading - pojęcie wywodzące się w zasadzie z harmonii klasycznej. Wszak akompaniujący sobie lewą ręką pianista też gra "najkrótszymi drogami", mijając jedynie "po drodze" więcej półtonów, traktując 9, 11, 13 jako równoprawne elementy wewnętrznej melodii. U najlepszych pojawia się także kontrapunkt. Bez znajomości tychże zasad nie sposób grać, komponować czy aranżować jazzu na big-band.
Co do pierwszej części komentarza (o alikwotach) - jest to powiedziane w filmie i bardzo mocno wynika z kontekstu innych filmów.
Co do drugiej, tej o jazzie - tak, owszem, ale uczenie o różnych kwestiach wymaga uproszczeń i uogólnień. O pojęciu voice leading mówię też w innych filmach. Czyli tak, masz rację, ale o tym wszystkim tutaj było :)
Dzięki za odpowiedź - z pewnością jest zgoda co do faktów :) Chciałem bardziej sprowokować dyskusję pt. "ilu przyszłych Herdzinów już straciliśmy przez te sztuczne podziały"? Celowo przywołałem przykład big-bandu - aranżer, pisząc na smyczki i sekcję dętą nie przełączą się między jakimiś "trybami" jazzowym i klasycznym. Dalej używa tych samych reguł z podręcznika Rimskiego-Korsakowa, operując jedynie inną stylistyką (więcej/mniej przypraw).
To co u Mozarta nazywamy "chromatyką" to nic innego jak "tensions" czy "approach notes". Kiedy Miles Davis polecał Herbiemu Hancockowi, aby nie grał "butter notes" miał na myśli właśnie 3 i 7. Tego rodzaju przykłady można by mnożyć. Nieumiejętność przekraczania tejże granicy to tylko kalectwo skostniałego szkolnictwa muzycznego wg. którego "harmonia klasyczna się skończyła [na akordzie tristanowskim]" potem to już albo Schoenberg, ewentualnie jazzowe "klezmerstwo".
Niepojęte dla mnie jest, jak ludzie zawodowo zajmujący się tylko muzyką mogą tych prawidłowości nie dostrzegać - chyba tylko coraz mniejszy odsetek praktykujących muzyków wśród edukatorów może to tłumaczyć.
PS. Niektóre z tych spostrzeżeń zapożyczyłem wprost ze świetnego kursu wspomnianego prof. Herdzina o improwizacji.
@@Blazej90 Takie pobudzanie dyskusji to zawsze jest w cenie :).
Doskonale wiem o czym piszesz, ale chyba lepiej niż Ty teraz to bym tego nie ujął.
@@myszor4444 To dla mnie duży komplement (jako inżyniera). Może przyda się do przyszłych odcinków! Czekamy z niecierpliwością :)
super!!
Ukośny ruch to po angielsku "Oblique motion".
hmmm... najlepsze, że gdzieś już to widziałem, a w czasie kręcenia odcinka nie mogłem sobie przypomnieć. Dzięki.
@@myszor4444dziękuje ❤
Trzeba więcej słuchać ..., stacji
numerycznych, tam co chwile
występują ... ”obligi” :)
Po co uczyć się harmonii jazzowej?
W ogóle po co uczyć się w ogóle jazzu?
Może poza b bopem, to te różne rodzaje jazzu, to same dysonanse i melodie bez sensu.
B bop spoko, fajne gitary, ale inne rodzaje?
Jak ja to słyszę to zatykam uszy a w ogóle jak już mam tego słuchać to chce się wymiotować.
No można trochę dysonansów, ale po co tyle?
W ogóle tam nigdy nie grają razem tylko saksofon se jeździ z góry na dół.
Na pianinie to jakby grały małe dzieci a nie muzycy.
Niektóre pojedyncze elementy, akordy itd. są jeszcze spoko, ale jazzu ogólnie, zwłaszcza na wysokim poziomie, nie da się słuchać.
Nie ma sensu się tego uczyć, bo wystarczy grać dysonanse wszelkiego rodzaju i dla jazzmana to będzie spoko muzyka.
W ogóle te akordy nigdzie nie prowadzą, i po prostu muzyka niema klimatu.
Więc, bez sensu to znać.
Ja to chyba jakiegoś innego jazzu słucham, bo nie pasuje to do Twojego opisu. A jeśli popatrzysz na takich ludzi jak Wynton Marsalis albo Keith Jarret to są oni świetnym dowodem tego, że można rozumieć zarówno klasykę jak i jazz i to oba gatunki na bardzo wysokim poziomie.
Oczywiście nie ma obowiązku uczenia się czegokolwiek. Nie trzeba nic zgłębiać, nie trzeba niczego rozumieć.
@@myszor4444 Ta perkusja to bez przerwy swing, pianino gra jakieś akordy bez przemyślenia i saksofon jeździ se bez sensu.
No ja nie wiem jakie to ja rzeczy słyszałem, ale zaraz sobie uszy zatkałem bo to masakra, zwłaszcza ten swing.
B bop to jeszcze jeszcze, ale ogólnie swing jest masakryczny i te inne zwłaszcza współczesne rodzaje typu free jazz.
Jeszcze gdyby te solówki były czasem, i gdyby większość czasu grali razem coś sensownego, a nie takie coś.
Death metal jest zdecydowanie lepszy.
Jest dużo szybszy i wymaga większych umiejętności i muzyka się nie powtarza.
Bo jazz?
To nawet tonacji niema, i nie da się nic usłyszeć sensownego.
Niesamowite i cudowne w swej prostocie! Dla mnie bomba!