Pierwsze objawy depresji - jak je rozpoznać?
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 29 มี.ค. 2019
- Depresja to choroba XXI wieku. I absolutnie WSZYSCY jesteśmy na nią narażeni. Ale depresja, jak każda inna choroba, w jakiś sposób się zaczyna, ma swoje pierwsze objawy, na które warto zwrócić uwagę i poczynić odpowiednie kroki ku zdrowiu.
W dzisiejszym odcinku przedstawiam Wam 10 pierwszych, podstawowych objawów depresji, które można zauważyć u siebie lub kogoś bliskiego i odpowiednio zareagować. Zapraszam!
***
Zapraszam też na:
1. / psychologpiszeblog
2. / 148323642521058
3. / psycholog_pisze
4. / psycholog_pisze
Podcast znajdziecie też na SPOTIFY!
5. open.spotify.com/show/1l7JSkI...
Czy tylko ja sobie wmawiam ,że tego nie mam?
1)poirytowanie.
Mój "wewnętrzny krytyk" mówi: "WYPIERDALAJ Z TEGO ŚWIATA"
yay 10/10, wygrałem depresję... napisałem do poradni psychologicznej i mi nie odpisali, pozdrawiam :D
Świetnie 10/10 bardzo się cieszę.....
Myśle, że jeśli chodzi o neuroprzekaźniki to bardziej chodzi o dopaminę, niż serotoninę, bo to ona odpowiada za napęd do życia, motywacje, poczucie satysfakcji z realizacji celów, dążenie do nich itd.
Bardzo duzo sie potwierdza jak nie wszystko, super material:)
Czasami płacze bez powodu myślę jaka jestem beznadziejna jem mało co jest u mnie dziwne wszystko mnie irytuje co prawda nie mam myśli samobójczych ale sądzę że coś jest ze mną nie tak
10/10. świetnie.
Dziękuję bardzo!
10/10 dziękuję za odp
Gratuluję Pani wiedzy 👍 Dobrze słuchać kogoś, kto się zna :)
Bardzo ciekawa prezentacja, mnóstwo dobrych informacji i bardzo kompetentny przekaz!
nieźle 10/10 wszystko mam 👌👌
Dziękuję
Ciągle płacze , czy to przez stres czy przez to że czuje się zupełnie sama czy przez to że nie mam prawdziwego przyjaciela. Ciągle czuję się źle , mną niskia samo ocenę. Mam diete bo już i tak za dużo jadłam niezdrowych rzeczy chociaż trudno mi jest ja utrzymać. W rodzinie nie mam się na kim wesprzeć ,jedynie mama, ale ona ma to w dupie i uważa że powinnam sobie radzić bo nie jestem dzieckiem. W 7 kl chodziłam do psychologa , powiedział że mam stan pod depresyjny ale to było ponad rok temu a u mnie dużo się zmieniło na gorsze... Nie umiem szybko zasnac a jak zasnę nie wstaje. Do tego cały czas gram prawie codziennie. Po tym mam duże wyzuty sumienia, bo nie pomagam w domu. Moje oceny nie wspaniałe i często jestem zdekoncentrowana . Co ja mam robić ?
Problem z depresą polega na tym że narzuca się na siebie za dużo i ma się przekonanie że temu wszystkiemu musi się podołać. Organizm mówi stop. Życie stawia, stawiało i będzie stawiać wymagania i uniknięcie stresu to utopia ale jeżeli nie nauczymy się być szczęśliwymi czyli cieszyć się tym co teraz aktualnie, realnie i na dzień dzisiejszy mamy to jesteśmy na początku drogi do upadku. Ludzie z depresją to osoby biedne i cierpiące ale jednocześnie uparte i niejednokrotnie trochę wyniosłe bo tu potrzeba pokory żeby poprosić o pomoc. Ale często to ich duma i upór trzyma je w kajdanach cierpienia i przekonaniu że nic się nie dzieje. To tak jak we wszystkim. Jak się nie umie jeździć autem albo się szaleje to się ma wypadki. Depresja to wypadek wynikający z nieumiejętnego życia.
Mam 13 lat i zauważyłam u siebie większość objawów. Często jestem zirytowana chociażby jednym słowem, mam problemy z koncentracją, codziennie płaczę, nie mam motywacji do działania co w moim przypadku jest nauką, w rezultacie cały dzień stracony, poczucie winy i znowu płacz. Do tego dochodzą myśli o cięciu się, ale bałabym się, że ktoś by to zobaczył. Chciałabym aby ktoś mi pomógł, jednocześnie nie umiem się przełamać i powiedzieć tego rodzicom. Boję się ich reakcji, podejrzewam, że moja mama bo z tatą nie mam praktycznie w ogóle kontaktu, jak zwykle powiedziałaby że muszę się wziąć w garść i typowa formułka "Haniu, twoi rówieśnicy mają większe problemy i żyją" zdaje sobie sprawę z tego że mój problem nie jest wybitnie duży ale czuję zmianę pomiędzy mną rok temu a mną teraz. Jeszcze dużo rzeczy tu nie napisałam, ale nie mam nawet komu o tym powiedzieć, ale może ktoś tu udzieli jakiejś rady...
Mam wszystkie objawy od roku ... Wszystko mnie boli najgorsze są te bóle w klatce piersiowej i mega zmęczenie . Poszłam do lekarza i wyniki miałam wręcz idealne ...
Pierwszą i najważniejszą pomocą powinno być przyznanie renty choremu żeby odizolować od stresu który dobija chorego osoba ,chory nie nadaje się do kontaktów z ludźmi i wymagań jakim musi sprostać w pracy. Sama wizja pozostania bez środków do życia może przyśpieszyć samobójstwo