Ξέρω κάτι βάρκες Jacques Brel

Ξέρω κάτι βάρκες…
που μένουν στο λιμάνι από φόβο,
μην τα ρεύματα τις παρασύρουν και τις ρίξουν στα βράχια...
Ξέρω κάτι βάρκες…
που σκουριάζουν στο λιμάνι,
επειδή δεν τόλμησαν ποτέ να ανοίξουν τα πανιά τους...
Ξέρω κάτι βάρκες…
που δεν τολμούν να αναχωρήσουν,
επειδή φοβούνται πως η θάλασσα θα τις γεράσει
και το ταξίδι τους σταμάτησε πριν καν ξεκινήσει ...
Ξέρω κάτι βάρκες…
τόσο πολύ αλυσοδεμένες,
που ξεμάθανε πώς να απελευθερωθούν...
Ξέρω κάτι βάρκες…
που παραμένουν να κουνιούνται πάνω στο κύμα, γιατί είναι σίγουρες πως δεν θα αναποδογυρίσουν ποτέ...
Και...
Ξέρω κάτι βάρκες…
που γδέρνονται λίγο
στις ρότες των ωκεανών, όπου τις φέρνει το ταξίδι τους...
Ξέρω κάτι βάρκες…
που δεν έπαψαν ποτέ να βγαίνουν κάθε μέρα της ζωής τους και δεν φοβούνται να ξεκινήσουν, αψηφώντας
τους κινδύνους...
Ξέρω κάτι βάρκες…
που επιστρέφουν στο λιμάνι “πληγωμένες” παντού, αλλά πιο θαρραλέες και πιο δυνατές...
Ξέρω κάτι βάρκες…
που ξεχειλίζουν από ήλιο,
γιατί μοιράστηκαν υπέροχα χρόνια...
Ξέρω κάτι βάρκες…
που επιστρέφουν πάντα μετά το ταξίδι,
μέχρι την τελευταία τους μέρα, πανέτοιμες να ξανανοίξουν τα πανιά τους, γιατί έχουν μια καρδιά μεγάλη, σαν τον μεγάλο ωκεανό! ''
Jacques Romain Brel,
1929 - 1978