Piotr Zabielski Będzie wszystko pod bit z oryginału i duża będzie inspiracja tym, ale wszystko będzie sprowadzało się do różnorodności w Kościele i ostatecznie do tego, że powinniśmy być razem w tych trudnych dla Kościoła czasach, a przynajmniej taki był zamysł ;)
Aleś mi chłopie zaimponował! Prawdziwy street credit masz. Nie jesteś znikąd. Nie jesteś tworem własnej kreacji, a człowiekiem z krwi i kości. Kurde nooo swój swego szanuje.
Ahhh Staszic... piękne czasy... i smutne zarazem. Pamiętam Cię z czasów gdy przekroczyłem progi tej świętej szkoły. Ty wtedy byłeś już w klasie maturalnej. Oczywiście też byłem z dobrej katolickiej rodziny, nawet wierzący byłem, chodziłem w niedzielę do kościoła ale byłem pogubiony w świecie fajnych kumpli słuchających agresywnej metalowej muzyki. Taaak to było to! Go rocki, koncerty w Jazz Rock Cafe, setki wypitych tanich win, satanistyczne teksty Kata i Romana Kostrzewskiego znałem na pamięć. Tych obrażających Boga starałem się nie wymawiać (ufff). Oczywiście jako długowłosy metal wraz z kumplami gardziliśmy takimi... hmmm no właśnie... Takimi jak Ty. Bo wtedy nie było jeszcze hipsterów... Wtedy mówiło się o was 'alternatywni ludzie'. Oczywiście to była zwykła zazdrość, bo byłeś popularny w szkole, wygadany. Nie lubiłem takich cwaniaków z dobrych bogatych domów, uważali się za lepszych. Miałeś zespół, (Addiction tak? Jeśli dobrze pamiętam) Laski się za Tobą oglądały, myślałem że możesz mieć każdą, a co ja mogłem? Młody zagubiony chłopak. Jeszcze niedawno choć rozmawialiśmy i widziałem że się zmieniasz uważałem Cię za cwaniaka, który czasami coś mądrego powie, ale ma zarazem żenujące poczucie humoru i obrażanie ludzi zasłaniało cały content. Teraz widzę że naprawdę się zmieniłeś, i znowu Ci kibicuję! A wracając do przeszłości czuję że mamy wiele wspólnego. Też jako 16latek zakochałem się w małej pankówie na wiele lat, bez niej świat był nic nie wart. Ale nigdy nie rozumiałem samookaleczenia i samobójstwa. Pod koniec liceum też miałem kapelę, swoich idoli (Phil Anselmo, Tomasz Lipnicki) od których kopiowałem dosłownie wszystko, fryzury, styl, muzykę, wokal. Uwielbiałem styl Budzyńskiego z Siekiery, dziwiło mnie to, co się z nim stało. Wg mnie wtedy w Armii stał się poprostu 'nudny'. Litza, gitarzysta Turbo, Acid Drinkers... też się nawrócił i założył Arkę Noego, wtedy to było dla mnie nieporozumieniem. Dopiero potem to zrozumiałem gdy przyszły poważne problemy. A gdy całkiem upadłem zwróciłem się do Boga, On mnie powoli leczył, a całe zło zamienił w dobro. Także chwała Panu za to że wiara w nas została i wzrasta. Za wychowanie rodziców którzy zadbali byśmy przyjęli prawdy wiary. Co do innych wspólnych cech, zakola się powiększają ale na szczęście łysieć jeszcze nie łysieję 😊 Zobaczymy po ślubie 😆
Ciekawie się to czyta... Człowiek zazwyczaj widzi tylko siebie, a tutaj z jeden strony historia Tomka, a z drugiej twoja... Hmmm... Daje do myślenia...
Ennio Morricone i Sergio Leone też uczyli się razem, ale w podstawówce. Po latach spotkali się przy robieniu westernów spaghetti. PS Sergio podobno powiedział, że to nie Ennio tworzył muzykę do jego filmów, tylko on tworzył filmy do jego muzyki.
- Co, masz problemy, żyć ci się odechciewa? To jest nic, zobaczysz co będzie później, to dopiero problemy i stresy będą! - Dzięki, teraz patrzę w przyszłość ze znacznie większym optymizmem
Nie da się zaprzeczyć, filmik porusza, prowokuje do myślenia, jest szczery,autentyczny, ale jednocześnie bez ckliwej egzaltacji. Szacunek:) Tylko tak szczerze... zastanawiam się, myślę że nie łatwo znaleźć drogę do słuchania osób i jednocześnie stawiania wymagań (jak to w miłości)które jednak pogubiły się, cierpią, ale niestety też nie widzą że dużo tego bólu zależy od ich destrukcyjnych wyborów. W takim bólu często słychać myślenie jednego z filozofów, który mówił że drugi człowiek to zło.
Dzięki Tomku za ten film. Już wcześniej słuchając "patointeligencji" miałam poczucie, że jest w tym chłopaku jakaś wyjątkowa prawda. Ale kawałek "żółte flamastry.."rozłożył mnie na łopatki. Pomyślałam sobie, że chciałabym być w wieku tego dzieciaka tak dojrzała emocjonalnie. Uwielbiam ten utwór (a jestem w wieku raczej Twoim;). Wierzę, ze ten cały Mata to nas jeszcze mocno zaskoczy. Mam nadzieję, że pozytywnie. Widzę w nim ogromny potencjał. Pozdrawiam:)
Też się cofnąłem, tyle, ze zajęło to więcej czasu bo o kilkadziesiąt lat. Wtedy nikt nie słyszał o klnących raperach, bo rapu jeszcze nie było. Nikt z dorosłych nie rozumiał mojego zachwytu nad wirtuozerią Iana Paice, czy niesamowitą (wtedy) skalą głosu Iana Gillana. W ramach protestu, słuchało się nocami radia Luxembourg, zamiast Skaldów i Czerwonych Gitar. Najważniejsze jest by na międzypokoleniowe problemy nie patrzeć wyłącznie z perspektywy człowieka dorosłego, który jakoby wie lepiej i to go upoważnia do ich lekceważenia. Wtedy własnie warto sobie to i owo poprzypominać.
Mi się podobają nawet piosenki Maty. Już kończę studia, ale dalej pamiętam, że miałam te same problemy w liceum - picie w samotności w domu, samobójstwo kolegi, "koleżanka" w wieku 14lat z dzieckiem, zioło na wyjazdach szkolnych czy nawet słabe relacje z rodzicami mimo "ciepła i piękna", chociaż u mnie bardziej chodziło, że nie byłam nigdy zrozumiana ani wysłuchana, a jedynie puszczana na coraz to nowe kółka, zajęcia pozaszkolne
wielkie dzięki za ten film, w ogóle się nie spodziewałam, że się Pan zajmie Matą:-) Mata jest też bardzo dobry muzycznie, nie tylko teksty są warte uwagi, ale to dojrzały (?? - nie wiem, czy to dobre określenie) rap, profesjonalne aranżacje muzyczne. A poza tym podpisuje się pod wszystkim, co usłyszałam w filmie.
O bardzo czekałem na ten odcinek, dzięki bardzo że go zrobiłeś. Dzięki Panie Tomaszu że podwyższasz poziom, na polskim YT. Życzę powodzenia i wszystkiego dobrego!
Dzień dobry! Chciałbym powiedzieć, że bardzo lubię oglądać Pana filmy, zarówno te poważne, jak i wesołe, oraz te połączone. Od ponad półtora roku, kiedy zacząłem popierać prawicę, śledzę, również Pana kanał, pierwszym filmem jaki obejrzałem był "Świat według Jandy". Wielu filmów też nie oglądałem, ale na pewno nadrobię to. Zapewne jestem jednym z najmłodszych Pana widzów, w tym roku kończę 18 lat, ale Pana mówienie naprawdę wpływa na człowieka. Jest Pan jak ojciec duchowy. Dziękuję za wszystko i pozdrawiam, z Panem Bogiem!
O kurczę! Bardzo Cię lubię i oglądam większość Twoich filmów aż tu dzisiaj się dowiaduję że jesteśmy z jednego miasta i skończyliśmy to samo liceum :D szeroki uśmiech zagościł na mojej twarzy.
nie sądziłam że mamy tyle wspólnego z panem Tomkiem, poza prześladowaniem protestantów, i na szczęście bo dziś sama jestem protestantką i bardzo sobie chwalę
@@izarost ano widzisz, ale Bóg ten sam a naprawdę dobrze to zrobiło mej dziwnej duszy, więc nie żałuję, myślę że dlatego istnieje ten podział, żeby każdy znalazł coś dla siebie, wszyscy jesteśmy (istoty ludzkie) przezabawnymi dziwolągami, nie oszukujmy sie, każdy jest kaczką-dziwaczką i to jest super
Nie mogę przywołać siebie sprzed kilkunastu lat, bo te kilkanaście lat wciąż mam. Doceniam Pana szczerość i odwagę w przywoływaniu nawet najczarniejszych wspomnień.
Wow! Nie zawsze jest mi po drodze z Twoimi tezami, ale tutaj? Szapoba! Tak, dokładnie tak patrzę na to, co zrobił Mata. Dał nam obraz współczesnych nastolatków w pigułce. Może narysowany grubą kreską, może za mocno wykrzyczany, ale dzięki temu jest szansa, że go dostrzeżemy i się zastanowimy. A to już dużo. 😊 Piona!
Idealnie w punkt. Bardzo mądry komentarz i świetna próba zmienienia punktu widzenia ludzi na rzeczywistość i realia dzisiejszej młodzieży. Utożsamiam się z twórczością Maty i bardzo szanuję większość z jego utworów zamieszczonych na płycie "100 dni do matury"
Nie spodziewałem się tego ale bardzo dobry film. Początkowo się bałem, że to katolicki kanał, ale okazuje się że są rozsądni ludzie wierzący(a nawet pewnie większość z nich jest tylko ci szaleni głośniej krzyczą). No i Bach na koniec to się chwali.
Dziękuję że są jeszcze osoby dorosłe które rozumieją młodzież uważam że jest pan bardzo inteligentny i oby więcej osób myślało w taki sposób jak pan a nie oceniając pochopnie ❤️ Osobiście jestem nastolatką i Mata swoimi piosenkami zawsze poprawia mi humor i się od razu uśmiecham jak słyszę jego głos. Każdy kiedyś był młody a czasem mam wrażenie jakby osoby dorosłe tego nie przeżyły🤔
Bardzo lubię Cie oglądać, robisz świetne, niestandardowe i głębokie filmy. Bardzo często zgadzam się z Tobą w 100% i cieszę się ze robisz to. Ale mimo ze oglądałem sporo twoich filmów to znowu mnie zaskoczyłeś. Powodzonka
Jestem ze Stalowej Woli, chodziłem w tamtym okresie na koncerty C.K.O.D. i na GoRock do MDK, więc nie wykluczone, że gdzieś się minęliśmy. Pozdrawiam :)
Mi się w tej płycie też bardzo podoba dobranie kolejności piosenek. Pierwsza część, to część do krzyczenia słów tekstu, gdy druga jest spokojna. Aby nie kończyć płyty w takim melancholijnym klimacie Gombao i 100 dni do matury to kolejne kawałki do tańczenia i śpiewania. Jest to naprawdę ciekawy efekt, bo większość płyt jakie do tej pory słuchałem to jeden i ten sam klimat przez bite 40 minut
Pan Samołyk chyba nie zdaje sobie sprawy z tego ile osób z aktualnego pokolenia go ogląda, a co za tym idzie te osoby które tym żyją więc nie muszą niczego "wspominać z przeszłości"
@@jakubpawlak613 To ty nie zdajesz sobie sprawy, że powyższy film jest skierowany do boomerów, a nie do młodzieży, bo młodzież raczej rozumie tego artystę.
Panie Tomaszu, kolejna inspirująca analiza. Dziękuję. Jestem też zaskoczony, że jest Pan z Podkarpacia (chyba, że ten Sylwester to jednorazowa akcja) :D
Przypomniałem sobie, że jako nastolatek też miałem inne problemy, niż teraz. To było jakbym żył w jakimś innym, mniejszym świecie i był zupełnie innym człowiekiem. Dzięki za tą prowadzącą do wyrozumiałości dla młodych zadumę.
Kolejny świetny komentarz! Dawno za mną lata maturalne a że szczerym wzruszeniem słucham płyty Maty. A niby dzisiejsza młodzież wyzbyta jest jakichkolwiek wartości ;)
Płyta traci na odbiorze jeżeli codziennie choć chwilę myśli się o swojej przeszłości. Ta moja przeszłość codziennie jest ze mną, więc mało mi potrzebne przypominanie o niej, choćby w takiej formie. Sam utwór o najebkach, jebaniu, ćpaniu, zakuwaniu. Mało egzystencjalne tematy, że prawdziwie można je zbagatelizować lub chwilę nad nimi popracować, aby się poprawiło. Nic co by wymagało ogromnej ilości czasu, czy pieniędzy, aby polepszyć sytuację. Zwykła troska o środki do życia trawi wszystko wyżej wymienione. A problemy bywają naprawdę solidne. Niemoc dziecka wobec własnych rodziców i ich postępowań potrafi być prawdziwym koszmarem. To co kotłuje się w głowie takiego młodego człowieka na widok rzeczy, których doświadcza bywa przerażające. Nie jego winą, że akurat tutaj się urodził i od samego początku swojego życia, wpierdol. Ochrona bliskich przed genetyczną chorobą po jej wykryciu, niestety, ale jest w stanie podważyć wszelkie, nawet te najmocniejsze filary życia rodzinnego. Tendencje do seryjnych morderstw. "Mój ziomo miał zawsze ten czerwony pasek I zawsze miał czerwone gały", "Mój ziomo walił te dopy, mój ziomo nie umiał się uczyć bez koki Skończył, jak miał tu trzynaście tych wiosen", heh. Kiedy sobie ktoś ubzdura, że całe życie musi ze wszystkiego przejechać na piątkach. "Mój ziomo z mym ziomem koleżankę z klasy Na wyjeździe szkolnym w dwa baty jebali". Czy ktoś tutaj komuś przystawiał giwerę do głowy i wydawał polecenia? Poruchali się, szok. Błagam, politowanie tylko dla takich problemów.
"Mało egzystencjalne tematy, że prawdziwie można je zbagatelizować lub chwilę nad nimi popracować, aby się poprawiło. Nic co by wymagało ogromnej ilości czasu, czy pieniędzy, aby polepszyć sytuację." - To przykre, że tak wartościujesz problemy. Prawda jest taka, że każdy patrzy na różne problemy inaczej, gdyż każdy z nas jest inny. No i chyba nie muszę dodawać, że problemy, które dotykają bezpośrednio danego człowieka, są przez niego wartościowane jako większe - i jest to zupełnie normalne. Żadnego problemu nie można zbagatelizować, gdyż spojrzenie na nie z perspektywy "inni mają gorzej" powoduje ciągłe narastanie tego problemu. Jak już wspomniałem, każda osoba dany problem przeżywa w odmienny sposób od innych, więc nie można jednoznacznie stwierdzić ile czasu i środków potrzeba do jego usunięcia. "Kiedy sobie ktoś ubzdura, że całe życie musi ze wszystkiego przejechać na piątkach" - nie wiem czy zdajesz sobie sprawę, ale w "dobrych domach" (czyli tych, na których koncentruje się w "Patointeligencji" Mata) rodzice od najmłodszych lat wywierają presję na dziecku, aby było najlepsze, aby zawsze miało najlepsze oceny. Gorsza ocena skutkuje karami, rodzice zarzucają dziecku "przynoszenie hańby". Takie zachowania i narzucanie presji skutkuje tym, że dobre oceny stają się warunkiem do normalnego funkcjonowania tego dziecka w rodzinie. "Niemoc dziecka wobec własnych rodziców i ich postępowań potrafi być prawdziwym koszmarem." - te słowa poniekąd odnoszą się właśnie do tego problemu. Dziecko nie ma żadnego prawa głosu, musi spełniać ściśle określone wymagania rodziców - czyli najlepsze oceny. "Poruchali się, szok." - chyba nie zrozumiałeś tego fragmentu. A można go zrozumieć dwojako. Po pierwsze - Mata zwraca tutaj uwagę na to, że osoby, które są uważane za te "z dobrych domów" również w wieku szkolnym dopuszczają się rzeczy, które w ich wieku są uważane za nieodpowiednie, niemoralne. I choć wszyscy wiedzieli jak jest, to Mata jako jeden z pierwszych postanowił o tym powiedzieć głośno. Drugą kwestią - bardziej refleksyjną - jest możliwość, iż akt opisany przez Matę mógł być gwałtem. Jest to kolejny problem wśród "dzieci z dobrych domów", które często pod wpływem nadmiernego wyobrażenia o własnej wyższości nad innymi, dopuszczają się władczych aktów (jak pobicia, czy właśnie gwałty) często nie ponoszą za te czyny konsekwencji. Pragnę zaznaczyć na sam koniec, że absolutnie nie uważam, że przytoczone przez Ciebie problemy są mniej ważne - należy jednak pamiętać, że to, co dla nas jest mniejszym problemem (lub w ogóle nie jest problemem) może dla innych być najwyżej w hierarchii, i vice versa.
To jak opowiadasz o swoim życiu i przyznajesz się otwarcie do pewnych popełnionych błędów sprawia wrażenie że stajesz się coraz bardziej wiarygodny przez co to o czym mówisz jest naturalne jeśli tak to mogę ująć.
Widzę w tej wypowiedzi coś w stylu "chciałabym jak najlepiej przeżyć okres buntu" - myślę że dobre masz podejście, i że niewiele osób by tak podeszło do tematu. W życiu jeśli nie w każdym przypadku, to w dużej Większości żadna skrajność nie jest dobra. Na pewno nie jest całkiem dobre tłumienie swoich emocji i nie jest też dobre robienie wszystkiego co ci te emocje powiedzą. Myślę że np. można porozmawiać ze starszymi którzy "sprawdzali" rzeczy które ty też byś zapragnęła "sprawdzić" i zobaczyć jakie wnioski z tego wyciągnęli. Jest internet, są świadectwa itp. Ale to moja rozkmina, ale na pewno możesz poszukać jakiś informacji w książkach, od mądrych ludzi. "Jak mądrze przeżyć okres buntu" :) Nie chcę Ci dawać rad bo nie mam wykształcenia pedagogicznego ani psychologicznego, ale napewno możesz szukać odpowiedzi jak to zrobić mądrze ;) Pozdrawiam
@@arturzet470 zapomniałem, że jestem na kanale, którego dominująca grupa odbiorców to osoby starsze. Btw to akronim od angielskiego powiedzenia "by the way", które można dosłownie przetłumaczyć jako "swoją drogą". Jeśli to był bait, to well played, a jeśli nie to mam nadzieję, że kolega choć odrobinę się dokształcił w zakresie języka XXI wieku.
Jesteś Panie Samołyk pierwszym twórcą na tej platformie którego będę wspierał na patronite :D Dzięki twoim filmom jakoś tak lepiej mi się żyje, bo oglądając twoje filmy czuje że nie marnuje czasu, a wręcz zyskuje w wierze. Dopiero odkrywam twoją twórczość ale już jest ona moim ulubionym contentem na platformie. Z Bogiem :D
Przeczytałam "La Grande Solitude". Czytałam ją w bardzo trudnym dla mnie czasie (mam takie spostrzeżenie, że na niektórych płytach, książkach, filmach powinno być ostrzeżenie: " Nie polecane w okresie obniżonego nastroju") Jakkolwiek dla mnie to była książka o przyglądaniu się swojemu neurotyzmowi i zamordowaniu swojego wewnętrznego neurotyka. A co do Maty to mam podobnie, przez to, że pamiętam jeszcze jak się zachowywałam, czego potrzebowałam, czym się ekscytowałam i nad czym rozpaczałam i jak to okazywałam będąc nastolatką ba! po prostu wrażliwym człowiekiem mam więcej wyrozumiałości, chęci obecności i porozumienia/ dialogu z drugim człowiekiem, który jest jaki jest w tej chwili w jakiej go spotykam. Tym bardziej uwzględniając dzieci i młodzież.
Jak zwykle doskonały głos w sprawie. W pełni się zgadzam z Panem Tomaszem! PS Takie tylko zastrzeżenie, to że film ma 2, 7, 9 i 21 milionów wyświetleń, to nie znaczy, że zobaczyło go 2, 7, 9 i 21 milionów ludzi :) Domyślam się, że to niedopatrzenie lub pewien skrót myślowy, jednak dość często powielany. Przyzna Pan, że może nieco wprowadzać w błąd. Pozdrawiam i czekam na kolejne materiały!
Ja zawsze byłem taki sam. No oczywiście uwzględniając to, że dziecko ma mniejszą wiedzę o świecie. Kilkanaście lat temu to byłem w przedszkolu i nawijałem po francusku. Ale praktycznie, patrząc na to jaki byłem mając te np. 12 lat i jaki jestem teraz na studiach, ponad dekadę starszy, to nie widzę wielu zmian. Dojrzałem, ale nie dramatycznie. Jakoś zawsze byłem bardzo dojrzały, dojrzalszy ponad obecną epokę, fachowo to się nazywa "stara dusza". Byłem inny niż wszyscy. Zawsze uwielbiałem mitologię, stare baśni, opowieści 1001 nocy. Ciekawiły mnie dawne epoki, chiałem w nich żyć, walczyć jako rycerz w krucjatach, polować na wiedźmy, mówić po łacinie - mało który 10 letni dzieciak tak chce. Bylem tez zawsze uduchowiony. Z jednej strony fanatyczny katolik, z drugiej zawzięty miłośnik okultyzmu, demonologii itp. Zawsze fascynowały mnie zjawiska paranormalne, zawsze miałem prawicowe skrajne poglądy, tak rzadkie dzisiaj, ale jakże popularne w poprzednich epokach.800, 300 czy nawet 100 lat temu odnalazłbym się z moją szeroką renesansową wiedzą, wysoblimowanym smakiem i stylem bycia doskonale. Dziś wiem, że jestem nie z tej epoki i wiem, że się nie zmienię. "Za stary" na to jestem. Ludzie chcą imprezować, pić, ćpać, słuchać disco polo i popu, lubują się w technologii, przeraża ich śmierć i rządza przygody. Są miękcy jak żelatyna. Ja z kolei gdybym miał okazję cofnąć się o 400 lat w czasie i zaciągnąć na galeon nie czekałbym ani minuty. Ludzie się zmieniają z dekady na dekadę. Ja mam. wrażenie, że raczej jestem skondensowane zawartością minionych epok, które odeszły w zapomnienie. Jestem niezmienny.
Pół życia słucham ,,Armii,, ale i tak mnie Pan zaskoczył swoimi korzeniami w punku haha To był jedyny punkt ,którego mi w całym przedstawionym filmie brakowało jako łącznika między aktualnym Tomaszem i poprzednim. Jak zwykle bardzo dobrze wszystko ujęte no i jeszcze takie ciekawostki dodane :)
0:31 czas się zapytać mamy czego słuchała będąc w ciąży ze mną :') Pozdrawiam z 1 klasy LO 🙂 Tekst tej piosenki faktycznie daje do myślenia i pokazuje realny problem, tak uważam. Dorośli czasem, zauważyłem ze swojego punktu widzenia nastolatki, bagatelizuja problemy, mówią, że "Jak dorosne będę miała prawdziwe problemy", oceniają z góry przemyślenia czy nasz świat. Myślę, że problemy są idealnie adekwatne do wieku, małe dziecko w pierwszej klasie naprawdę jest przerażone tym, że złamało kredke bo mu spadła na podłogę. To jest jego problem, prawdziwy. Dla nastolatka problem z samoakceptacja i brakiem wysluchania jest tak samo ciężki jak problemy dorosłych dla dorosłych. Wszystko jest kwestia perspektywy :) Dziękuję Tomaszu za ten film :)
Pięknie powiedziane. Sam jestem wierzący i słucham też chłopaków. Ludzie lubią poniżyć innych, młodsze pokolenie, a zapominają o tym jak ich życie wyglądało. Zapominają o tym co oni odpierdalali. Chociaż może nie zapominają, tylko się tym brzydzą i obarczają swoimi projekcjami tych co teraz są w tej fazie ludzkiego rozwoju. Też są ludzie, którzy zazdroszczą tego co w tych opowieściach jest zawarte, nie rozumiejący tego, że te opowieści to nie tylko cool story bro tylko krzyż, który każdy nosi.
Mój syyn nastolatek na moje pytanie o tę płytę i co o niej sądzi powiedział, że jak chcę rapu posłuchać to poleca mi starsze płyty innych zespołów, dużo lepsze muzycznie i tekstowo. Także nie zamierzam poświęcać czasu na płytę, tylko dlatego że pokazuje brutalną prawdę i do tego bardzo jednostronnie. To jednak za mało. Ale twój komentarz Tomku jak zawsze świetny i bezkompromisowy.
Jako 19 latek który także nie czuje się rozumiany i mam milion własnych problemów które innym wydają się blachę wszedłem na ten film z myślą że znowu jakiś stary typ będzie mówił co jest dobre a co źle. Jakie było moje zdziwienie kiedy poczułem że ten łysy stary katolik mówi tak jakby mnie chociaż trochę rozumiał i całkiem mądrze mówi xd Jesteś największym zaskoczeniem dzisiejszego dnia. 3maj się
Dobre to. A jeszcze mam wiecej sympatii do ciebie jak wspomniałeś że w młodych latach czynnie psjonowałeś sie muzyką. Ja na stare lata znowu pasjonuje sie muzyką i teraz wiem że za mało parłem wtedy żeby grać, spiewać i tworzyc coś co pokaże co czuję. Teraz to troche późno.
Trafiłem na ten materiał przypadkiem. Bardzo mądre podejście do muzyki Maty, który rzeczywiście coś nam komunikuje o świecie nastolatków i warto się w to wsłuchać, a nie z góry olać i zdyskredytować, po czym nie wyciągnąć żadnych wniosków z jego przekazu. Zapaliła mi się też lampka, kiedy wspomniał Pan o adwentyście dnia siódmego, którego Pan pobił. Tak się składa, że też jestem ads-em i to dość specyficznym bo studiującym teologię rzymsko-katolicką (obecnie finalizuję doktorat). Polecam się do kontaktu. Moglibyśmy mieć bardzo ciekawą dyskusję międzywyznaniową :) Pozdrawiam w Panu!
Też miałem jedynkę z matmy, rozumiem. Też miałem tego kwiatu jest..., rozumiem. To młodość. Z czasem zapominamy. Przypomnijmy sobie, kiedy nasze dzieci staną w obliczu tych problemów.
3:28 Talking Heads - Psychokiller fa fa fae run run away ;) Mam ponad 40 lat. Jak dorastałem słuchałem audycji Beksińskiego, słuchałem Joy Division i Bauhaus. Byłem nieszczęśliwie zakochany i też uważałem że moje problemy są największe na świecie :)
Jak byłem nastolatkiem nie jarałem i nie piłem. Byłem w otoczeniu takich ludzi, ale nigdy nie spróbowałem, bo miałem inny styl bycia. Skala tego zjawiska też nie była tak ogromna. Internet raczkował a piosenki przewijało się jeszcze ołówkiem na dyskoteki. Dlatego ja z tym co ten kolo wypluł na tej płycie się nie utożsamiam. Owszem martwi ilość wyświetleń tych filmów, bo to pokazuje jak wszystko się zmieniło i jak dużo jest zagrożeń dla dzieciaków. Jak mając dużo, bo rodzice pracują, by mieli dużo, nie mają nic, bo rodziców nie ma i są wychodowani, a nie wychowani. Niestety takie czasy, a rodzice coraz częściej zrzucają obowiązek wychowania na szkołę. Dramat. Taka konsekwencja konsumpcjonizmu i pogoni za tym, aby mieć, które przegrywa z tym, żeby być.
O Panie, uczyń z nas narzędzia Twojego pokoju, Abyśmy siali miłość tam, gdzie panuje nienawiść; Wybaczenie tam, gdzie panuje krzywda; Jedność tam, gdzie panuje zwątpienie; Nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz; Światło tam, gdzie panuje mrok; Radość tam, gdzie panuje smutek. Spraw abyśmy mogli, Nie tyle szukać pociechy, co pociechę dawać; Nie tyle szukać zrozumienia, co rozumieć; Nie tyle szukać miłości, co kochać; Albowiem dając, otrzymujemy; Wybaczając, zyskujemy przebaczenie, A umierając, rodzimy się do wiecznego życia. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Moja historia późniejszego dojrzewania była zupełnie inna. Miałem swoje zasady i wytyczyłem sobie cel, żeby je przestrzegać. Oprócz tego bardzo potrzebowałem akceptacji rówieśników i byłem zachwycony "fajnymi ziomkami". Byłem gnębiony przez całe liceum, z własnej decyzji też np nie chciałem pić alkoholu. Ja nie wiem więc, co oznacza dojrzewanie, bunt nastolatka, wagary z alkoholem, pasje z rówieśnikami licealnymi. Moje poczucie traktowania przez klasę oscylowało wokół zera, ciężko w takim wypadku o emocjonalne poczucie własnej wartości i dobre samopoczucie. Ludzie często wspominają liceum jako gorzko- słodki czas kształtowania w sumie, a ja nie wspominam... Zostałem okradziony tego ważnego dla człowieka okresu przez niewłaściwych ludzi. Przez długi czas miałem kompleks na punkcie w jaki sposób dla dobrego samopoczucia część klasy poniżała mnie, ale oprócz tego kompleksu widzę jakby czegoś ważnego mi brakowało w osobowości po tamtych wydarzeniach, chorych żartach wobec mnie itp, dzień w dzień. Dorosłem bez wiedzy, jak to jest wchodzić w dorosłość z buntem i akceptacją.
Szacun za to spojrzenie. We wszystkich podcastach na CGMie chyba tylko Proceente i WSZ napomknęli, że prawem młodości jest mieć nieopierzone spojrzenie na życie i że na tamten moment, moment młodości - to jest ważne, jedyne i dźwiga w sobie cały nasz sens. Biada nam, starszym, gdy wypluwszy mleczne zęby pierwszego spojrzenia na Sens i Kształt zapomnimy, że i my kiedyś siedzieliśmy na schodkach, mentalnie pijac sangritę. I to było wszystko, co mamy, cały nasz młody, niedoświadczony świat. A "Żółte flamastry..." wbijają w podłogę za każdym odsłuchem od dnia premiery. Rzecz druga - zrobić milionowe odsłuchy w dobie Taco i Quebo? Już za samo to Macie należy się ukłon za niezachwiane podążanie własną artystyczna drogą.
W wieku 19 lat grałem z zespołem koncert w stalowowolskim MDK. A co do buntu, to kurde. Nie miałem takiego typowego. Nie miałem potrzeby rozgłaszania światu swojej inności. Wystarczyły mi wcześniejsze lata gnębienia za to, że uczę się trochę lepiej, że słucham innej muzyki, że kiepsko gram w piłkę i rzucam palantówką, że gram w zespole, że przyjaźnię się z ludźmi, którzy np. czytają mangę lub ubierają się ciut inaczej. Nie potrzebowałem się uzewnętrzniać, choć wewnętrznie uważałem się za "alternatywnego" - słuchałem dużo brytyjskiej i amerykańskiej muzyki, której często moi znajomi w ogóle nie znali. Cieszę się, że zostałem tak wychowany, żeby nie musieć szukać sobie "rozrywek", bo najpierw musiałbym sobie na nie zapracować. Obrzeża małego miasta, wszędzie trzeba dojechać, w domu luksusu nie było. Na przyjemności trzeba było pracować. Ale może dzięki temu obracałem się w grupie osób podobnych sobie, dzięki czemu nie wdepnąłem w żadne większe bagno. Co nie zmienia faktu, że i tak dziękuję za przedstawienie punktu widzenia co do tego ewenementu - uważałem Matę za bananowego artystę, który po prostu znalazł niszę, w której łatwo się wybić, a może faktycznie chce on podzielić się bólem swojego pokolenia.
Katointeligencja
Już takie coś właśnie tworzę, myślę, że za max miesiąc dwa będę wrzucać ;) Tekst gotowy, "artyści" wybrani :D
@@deneka.studio o! ciekawe. a co to dokładnie będzie? Też rap czy jakiś inny gatunek? : D
Piotr Zabielski Będzie wszystko pod bit z oryginału i duża będzie inspiracja tym, ale wszystko będzie sprowadzało się do różnorodności w Kościele i ostatecznie do tego, że powinniśmy być razem w tych trudnych dla Kościoła czasach, a przynajmniej taki był zamysł ;)
Znajomy tworzy katopolo 🤗
@@deneka.studio brzmi dobrze, zostawiłem suba, bo trzeba wspierać takie inicjatywy. Powodzenia :)
- Czy Wy uważacie się za...?
- Tak
Genialny pomysł: napisać autobiografie i uśmiercić w niej głównego bohatera
Aleś mi chłopie zaimponował! Prawdziwy street credit masz. Nie jesteś znikąd. Nie jesteś tworem własnej kreacji, a człowiekiem z krwi i kości. Kurde nooo swój swego szanuje.
Elo elo, szacunek ulicy Oleśnicy!
@@verilogmusic taaa XD
Ahhh Staszic... piękne czasy... i smutne zarazem. Pamiętam Cię z czasów gdy przekroczyłem progi tej świętej szkoły. Ty wtedy byłeś już w klasie maturalnej. Oczywiście też byłem z dobrej katolickiej rodziny, nawet wierzący byłem, chodziłem w niedzielę do kościoła ale byłem pogubiony w świecie fajnych kumpli słuchających agresywnej metalowej muzyki. Taaak to było to! Go rocki, koncerty w Jazz Rock Cafe, setki wypitych tanich win, satanistyczne teksty Kata i Romana Kostrzewskiego znałem na pamięć. Tych obrażających Boga starałem się nie wymawiać (ufff). Oczywiście jako długowłosy metal wraz z kumplami gardziliśmy takimi... hmmm no właśnie... Takimi jak Ty. Bo wtedy nie było jeszcze hipsterów... Wtedy mówiło się o was 'alternatywni ludzie'. Oczywiście to była zwykła zazdrość, bo byłeś popularny w szkole, wygadany. Nie lubiłem takich cwaniaków z dobrych bogatych domów, uważali się za lepszych. Miałeś zespół, (Addiction tak? Jeśli dobrze pamiętam) Laski się za Tobą oglądały, myślałem że możesz mieć każdą, a co ja mogłem? Młody zagubiony chłopak. Jeszcze niedawno choć rozmawialiśmy i widziałem że się zmieniasz uważałem Cię za cwaniaka, który czasami coś mądrego powie, ale ma zarazem żenujące poczucie humoru i obrażanie ludzi zasłaniało cały content. Teraz widzę że naprawdę się zmieniłeś, i znowu Ci kibicuję! A wracając do przeszłości czuję że mamy wiele wspólnego. Też jako 16latek zakochałem się w małej pankówie na wiele lat, bez niej świat był nic nie wart. Ale nigdy nie rozumiałem samookaleczenia i samobójstwa. Pod koniec liceum też miałem kapelę, swoich idoli (Phil Anselmo, Tomasz Lipnicki) od których kopiowałem dosłownie wszystko, fryzury, styl, muzykę, wokal. Uwielbiałem styl Budzyńskiego z Siekiery, dziwiło mnie to, co się z nim stało. Wg mnie wtedy w Armii stał się poprostu 'nudny'. Litza, gitarzysta Turbo, Acid Drinkers... też się nawrócił i założył Arkę Noego, wtedy to było dla mnie nieporozumieniem. Dopiero potem to zrozumiałem gdy przyszły poważne problemy. A gdy całkiem upadłem zwróciłem się do Boga, On mnie powoli leczył, a całe zło zamienił w dobro. Także chwała Panu za to że wiara w nas została i wzrasta. Za wychowanie rodziców którzy zadbali byśmy przyjęli prawdy wiary. Co do innych wspólnych cech, zakola się powiększają ale na szczęście łysieć jeszcze nie łysieję 😊 Zobaczymy po ślubie 😆
Szacun....
Bez dwóch zdań, szacun...
Ciekawie się to czyta... Człowiek zazwyczaj widzi tylko siebie, a tutaj z jeden strony historia Tomka, a z drugiej twoja... Hmmm... Daje do myślenia...
Niezwykle ciekawy komentarz, z pewnością bardzo wartościowy.
Ennio Morricone i Sergio Leone też uczyli się razem, ale w podstawówce. Po latach spotkali się przy robieniu westernów spaghetti.
PS Sergio podobno powiedział, że to nie Ennio tworzył muzykę do jego filmów, tylko on tworzył filmy do jego muzyki.
Moim ulubionym artystą jest Tomasz z zespołu Samołyk
Franciszek Cwalina 😂
Tomasz Spermołyk
- Co, masz problemy, żyć ci się odechciewa? To jest nic, zobaczysz co będzie później, to dopiero problemy i stresy będą!
- Dzięki, teraz patrzę w przyszłość ze znacznie większym optymizmem
Ooo tak...
0:33 "przywołał samego siebie sprzed kilkunastu lat" to uczucie gdy kilkanaście lat temu jeszcze nie żyłeś
Uwierz mi, gorsze jest uczucie, kiedy zdajesz sobie sprawę, że kilkanaście lat temu to już po ślubie byłeś. =_=
@@foka76 Hahah, pewnie tak, ale każda chwila ma swój urok ^^
Świetne podejście do tematu!
Wowow siema
Jesteś tutaj
Mam 19 lat, bardzo ci dziękuję za to że odpowiedziałeś swoją historię, teraz mi dużo łatwiej jak myślę że ty też miałeś takie problemy
My chcemy Tomasza na scenie !!! Tomasz załóż zespół Łysiejących Katolików.
Zagram na perkusji. Ale nie, czekaj. Nie łysieję 😟
Zapisuje się na bas plus chórki!
Mówią "jak dorośniesz to zrozumiesz" sami nie zauważając, że "zapomniał wół jak cielęciem był". Ty pamiętasz. Props!
Nie da się zaprzeczyć, filmik porusza, prowokuje do myślenia, jest szczery,autentyczny, ale jednocześnie bez ckliwej egzaltacji. Szacunek:)
Tylko tak szczerze... zastanawiam się, myślę że nie łatwo znaleźć drogę do słuchania osób i jednocześnie stawiania wymagań (jak to w miłości)które jednak pogubiły się, cierpią, ale niestety też nie widzą że dużo tego bólu zależy od ich destrukcyjnych wyborów. W takim bólu często słychać myślenie jednego z filozofów, który mówił że drugi człowiek to zło.
Dzięki Tomku za ten film. Już wcześniej słuchając "patointeligencji" miałam poczucie, że jest w tym chłopaku jakaś wyjątkowa prawda. Ale kawałek "żółte flamastry.."rozłożył mnie na łopatki. Pomyślałam sobie, że chciałabym być w wieku tego dzieciaka tak dojrzała emocjonalnie. Uwielbiam ten utwór (a jestem w wieku raczej Twoim;). Wierzę, ze ten cały Mata to nas jeszcze mocno zaskoczy. Mam nadzieję, że pozytywnie. Widzę w nim ogromny potencjał. Pozdrawiam:)
Też się cofnąłem, tyle, ze zajęło to więcej czasu bo o kilkadziesiąt lat. Wtedy nikt nie słyszał o klnących raperach, bo rapu jeszcze nie było. Nikt z dorosłych nie rozumiał mojego zachwytu nad wirtuozerią Iana Paice, czy niesamowitą (wtedy) skalą głosu Iana Gillana. W ramach protestu, słuchało się nocami radia Luxembourg, zamiast Skaldów i Czerwonych Gitar. Najważniejsze jest by na międzypokoleniowe problemy nie patrzeć wyłącznie z perspektywy człowieka dorosłego, który jakoby wie lepiej i to go upoważnia do ich lekceważenia. Wtedy własnie warto sobie to i owo poprzypominać.
@@arturzet470 Cześć :)
Mi się podobają nawet piosenki Maty. Już kończę studia, ale dalej pamiętam, że miałam te same problemy w liceum - picie w samotności w domu, samobójstwo kolegi, "koleżanka" w wieku 14lat z dzieckiem, zioło na wyjazdach szkolnych czy nawet słabe relacje z rodzicami mimo "ciepła i piękna", chociaż u mnie bardziej chodziło, że nie byłam nigdy zrozumiana ani wysłuchana, a jedynie puszczana na coraz to nowe kółka, zajęcia pozaszkolne
Brawo !!! znów coś z klasą i głębokim sensem z powodem do dalszych refleksji. I za to cię uwielbiam
Dziękuję. Materiał dał mi bodziec do przemyślenia relacji z dorastającą córką.
wielkie dzięki za ten film, w ogóle się nie spodziewałam, że się Pan zajmie Matą:-) Mata jest też bardzo dobry muzycznie, nie tylko teksty są warte uwagi, ale to dojrzały (?? - nie wiem, czy to dobre określenie) rap, profesjonalne aranżacje muzyczne. A poza tym podpisuje się pod wszystkim, co usłyszałam w filmie.
O bardzo czekałem na ten odcinek, dzięki bardzo że go zrobiłeś. Dzięki Panie Tomaszu że podwyższasz poziom, na polskim YT. Życzę powodzenia i wszystkiego dobrego!
Toż to książkę można było by napisać o pańskiej młodości przemiana o 180 stopni normalnie 50 twarzy Samołyka
Miałeś na myśli 180 stopni.
@@eryk81 zgadza się poprawione dzięki
Pan Tomasz jest autorem książki polecam 😊
Telek 7 samoŁyka dobrze by się wyszukiwalo na pornhubie xd
❤️
Dzień dobry! Chciałbym powiedzieć, że bardzo lubię oglądać Pana filmy, zarówno te poważne, jak i wesołe, oraz te połączone. Od ponad półtora roku, kiedy zacząłem popierać prawicę, śledzę, również Pana kanał, pierwszym filmem jaki obejrzałem był "Świat według Jandy". Wielu filmów też nie oglądałem, ale na pewno nadrobię to. Zapewne jestem jednym z najmłodszych Pana widzów, w tym roku kończę 18 lat, ale Pana mówienie naprawdę wpływa na człowieka. Jest Pan jak ojciec duchowy. Dziękuję za wszystko i pozdrawiam, z Panem Bogiem!
The F1odor Siemka. Co to znaczy "...popierać prawicę..."?
@@poprostupatriota4086 zgadzać się z większością jej poglądów, bo wcześniej skutecznie byłem poddany indoktrynacji lewicowej
@@poprostupatriota4086 Oj, on ma 17 lat, niech popiera co chce, myśli co chce, ma czas na bawienie się w lewo i prawo, w czernie i biele.
Kilkanaście lat temu...
🎶 Wlazł kotek na płotek 🎶
...uderzył go młotek siekiera dobiła i kota zabiła👍👍👍
Oczekiwałem po tym filmie zupełnie czegoś innego a dostałem jeszcze lepsze :) Bravo !
O kurczę! Bardzo Cię lubię i oglądam większość Twoich filmów aż tu dzisiaj się dowiaduję że jesteśmy z jednego miasta i skończyliśmy to samo liceum :D szeroki uśmiech zagościł na mojej twarzy.
To z Ciebie Tomku niezły urwis był
Jak jakieś 95% ludzi ;P
@@joeblackbird7438 chyba 30%
nie sądziłam że mamy tyle wspólnego z panem Tomkiem, poza prześladowaniem protestantów, i na szczęście bo dziś sama jestem protestantką i bardzo sobie chwalę
@@bettysue5497 ty protestantko
@@izarost ano widzisz, ale Bóg ten sam a naprawdę dobrze to zrobiło mej dziwnej duszy, więc nie żałuję, myślę że dlatego istnieje ten podział, żeby każdy znalazł coś dla siebie, wszyscy jesteśmy (istoty ludzkie) przezabawnymi dziwolągami, nie oszukujmy sie, każdy jest kaczką-dziwaczką i to jest super
Nie mogę przywołać siebie sprzed kilkunastu lat, bo te kilkanaście lat wciąż mam. Doceniam Pana szczerość i odwagę w przywoływaniu nawet najczarniejszych wspomnień.
Wow! Nie zawsze jest mi po drodze z Twoimi tezami, ale tutaj? Szapoba! Tak, dokładnie tak patrzę na to, co zrobił Mata. Dał nam obraz współczesnych nastolatków w pigułce. Może narysowany grubą kreską, może za mocno wykrzyczany, ale dzięki temu jest szansa, że go dostrzeżemy i się zastanowimy. A to już dużo. 😊 Piona!
Idealnie w punkt. Bardzo mądry komentarz i świetna próba zmienienia punktu widzenia ludzi na rzeczywistość i realia dzisiejszej młodzieży. Utożsamiam się z twórczością Maty i bardzo szanuję większość z jego utworów zamieszczonych na płycie "100 dni do matury"
Kolejny świetny filmik. Jest Pan jednym z moich ulubionych teoretyków życia. Pomyślności
Uwielbiam
Dzięki. To było mega przydatne
ALE GENIALNE PRZEMYŚLENIA. naprawde szanuje celne
Właśnie obejrzałem najlepszy 'filmik' na Twoim kanale.
Nie spodziewałem się tego ale bardzo dobry film. Początkowo się bałem, że to katolicki kanał, ale okazuje się że są rozsądni ludzie wierzący(a nawet pewnie większość z nich jest tylko ci szaleni głośniej krzyczą). No i Bach na koniec to się chwali.
Dziękuję że są jeszcze osoby dorosłe które rozumieją młodzież uważam że jest pan bardzo inteligentny i oby więcej osób myślało w taki sposób jak pan a nie oceniając pochopnie ❤️
Osobiście jestem nastolatką i Mata swoimi piosenkami zawsze poprawia mi humor i się od razu uśmiecham jak słyszę jego głos. Każdy kiedyś był młody a czasem mam wrażenie jakby osoby dorosłe tego nie przeżyły🤔
Bardzo lubię Cie oglądać, robisz świetne, niestandardowe i głębokie filmy. Bardzo często zgadzam się z Tobą w 100% i cieszę się ze robisz to. Ale mimo ze oglądałem sporo twoich filmów to znowu mnie zaskoczyłeś.
Powodzonka
Dziękuję, że Pan tak wiele rozumie. To absolutny ewenement.
Wow
Jednak obserwujesz życie swego syna
Jestem ze Stalowej Woli, chodziłem w tamtym okresie na koncerty C.K.O.D. i na GoRock do MDK, więc nie wykluczone, że gdzieś się minęliśmy. Pozdrawiam :)
Ponownie w punkt, aż wyśle znajomym! Pozdrawiam :)
Mi się w tej płycie też bardzo podoba dobranie kolejności piosenek. Pierwsza część, to część do krzyczenia słów tekstu, gdy druga jest spokojna. Aby nie kończyć płyty w takim melancholijnym klimacie Gombao i 100 dni do matury to kolejne kawałki do tańczenia i śpiewania. Jest to naprawdę ciekawy efekt, bo większość płyt jakie do tej pory słuchałem to jeden i ten sam klimat przez bite 40 minut
Szacunek za ten i ostatni film👏po raz kolejny napiszę że to zaszczyt być w gronie patronów.
Dzięki za ten film już myślałem że nic nie sprawi że się zmienię ale Ty jesteś dowodem na to że mogę dzięki
Samołyk, jak ty mnie zaimponowałeś w tej chwili
Szacunek za ten film, bardzo wartosciowy
mam sobie przypomnieć czego słuchałem kilkanaście lat temu. Czekaj to zapytam mamę co słuchałem w wieku 2 lat XD
Właśnie chciałam napisać to samo ale nie będę się powtarzać 😅
Pan Samołyk chyba nie zdaje sobie sprawy z tego ile osób z aktualnego pokolenia go ogląda, a co za tym idzie te osoby które tym żyją więc nie muszą niczego "wspominać z przeszłości"
rel
@@jakubpawlak613 to budujące, piona!
@@jakubpawlak613 To ty nie zdajesz sobie sprawy, że powyższy film jest skierowany do boomerów, a nie do młodzieży, bo młodzież raczej rozumie tego artystę.
Fajnie to powiedziałeś :-) Szczerze, wiarygodnie, od serducha :-) Dzięki :-)
Szok! Łysiejący katolik WYŁYSIAŁ! [ZOBACZ WIDEO]
TO SIĘ W KOŃCU STAŁO!
Szacun za zdrowe podejście i szczerość 💪
Dzięki za refleksje i historię twojego życia, mogę dzięki temu w przyszłości nie popełnić tych samych błędów!
Panie Tomaszu, kolejna inspirująca analiza. Dziękuję.
Jestem też zaskoczony, że jest Pan z Podkarpacia (chyba, że ten Sylwester to jednorazowa akcja) :D
Przypomniałem sobie, że jako nastolatek też miałem inne problemy, niż teraz. To było jakbym żył w jakimś innym, mniejszym świecie i był zupełnie innym człowiekiem. Dzięki za tą prowadzącą do wyrozumiałości dla młodych zadumę.
Trochę bałam się tej analizy ale po obejrzeniu, jak zwykle, jestem wdzięczna za ten film. Pozdrawiam :)
Łysainteligencja
Kolejny świetny komentarz! Dawno za mną lata maturalne a że szczerym wzruszeniem słucham płyty Maty. A niby dzisiejsza młodzież wyzbyta jest jakichkolwiek wartości ;)
Kiedyś to były czasy a teraz to nie ma czasów :P
Japierdole, myślałem że spotkam tutaj jakiegoś boomera, a naprawdę szanuję Cię za ten film 👌
Jestem Twoim subskrybentem od dłuższego czasu, dziękuję Ci za Twoją misję. Bardzo. Duży. Szacunek.Pozdrawiam ;)
Otwierasz serca i umysły Panie Tomku.
Płyta traci na odbiorze jeżeli codziennie choć chwilę myśli się o swojej przeszłości.
Ta moja przeszłość codziennie jest ze mną, więc mało mi potrzebne przypominanie o niej, choćby w takiej formie.
Sam utwór o najebkach, jebaniu, ćpaniu, zakuwaniu.
Mało egzystencjalne tematy, że prawdziwie można je zbagatelizować lub chwilę nad nimi popracować, aby się poprawiło. Nic co by wymagało ogromnej ilości czasu, czy pieniędzy, aby polepszyć sytuację.
Zwykła troska o środki do życia trawi wszystko wyżej wymienione.
A problemy bywają naprawdę solidne.
Niemoc dziecka wobec własnych rodziców i ich postępowań potrafi być prawdziwym koszmarem.
To co kotłuje się w głowie takiego młodego człowieka na widok rzeczy, których doświadcza bywa przerażające. Nie jego winą, że akurat tutaj się urodził i od samego początku swojego życia, wpierdol.
Ochrona bliskich przed genetyczną chorobą po jej wykryciu, niestety, ale jest w stanie podważyć wszelkie, nawet te najmocniejsze filary życia rodzinnego.
Tendencje do seryjnych morderstw.
"Mój ziomo miał zawsze ten czerwony pasek
I zawsze miał czerwone gały",
"Mój ziomo walił te dopy, mój ziomo nie umiał się uczyć bez koki
Skończył, jak miał tu trzynaście tych wiosen", heh.
Kiedy sobie ktoś ubzdura, że całe życie musi ze wszystkiego przejechać na piątkach.
"Mój ziomo z mym ziomem koleżankę z klasy
Na wyjeździe szkolnym w dwa baty jebali".
Czy ktoś tutaj komuś przystawiał giwerę do głowy i wydawał polecenia?
Poruchali się, szok.
Błagam, politowanie tylko dla takich problemów.
"Mało egzystencjalne tematy, że prawdziwie można je zbagatelizować lub chwilę nad nimi popracować, aby się poprawiło. Nic co by wymagało ogromnej ilości czasu, czy pieniędzy, aby polepszyć sytuację." - To przykre, że tak wartościujesz problemy. Prawda jest taka, że każdy patrzy na różne problemy inaczej, gdyż każdy z nas jest inny. No i chyba nie muszę dodawać, że problemy, które dotykają bezpośrednio danego człowieka, są przez niego wartościowane jako większe - i jest to zupełnie normalne. Żadnego problemu nie można zbagatelizować, gdyż spojrzenie na nie z perspektywy "inni mają gorzej" powoduje ciągłe narastanie tego problemu. Jak już wspomniałem, każda osoba dany problem przeżywa w odmienny sposób od innych, więc nie można jednoznacznie stwierdzić ile czasu i środków potrzeba do jego usunięcia.
"Kiedy sobie ktoś ubzdura, że całe życie musi ze wszystkiego przejechać na piątkach" - nie wiem czy zdajesz sobie sprawę, ale w "dobrych domach" (czyli tych, na których koncentruje się w "Patointeligencji" Mata) rodzice od najmłodszych lat wywierają presję na dziecku, aby było najlepsze, aby zawsze miało najlepsze oceny. Gorsza ocena skutkuje karami, rodzice zarzucają dziecku "przynoszenie hańby". Takie zachowania i narzucanie presji skutkuje tym, że dobre oceny stają się warunkiem do normalnego funkcjonowania tego dziecka w rodzinie. "Niemoc dziecka wobec własnych rodziców i ich postępowań potrafi być prawdziwym koszmarem." - te słowa poniekąd odnoszą się właśnie do tego problemu. Dziecko nie ma żadnego prawa głosu, musi spełniać ściśle określone wymagania rodziców - czyli najlepsze oceny.
"Poruchali się, szok." - chyba nie zrozumiałeś tego fragmentu. A można go zrozumieć dwojako. Po pierwsze - Mata zwraca tutaj uwagę na to, że osoby, które są uważane za te "z dobrych domów" również w wieku szkolnym dopuszczają się rzeczy, które w ich wieku są uważane za nieodpowiednie, niemoralne. I choć wszyscy wiedzieli jak jest, to Mata jako jeden z pierwszych postanowił o tym powiedzieć głośno. Drugą kwestią - bardziej refleksyjną - jest możliwość, iż akt opisany przez Matę mógł być gwałtem. Jest to kolejny problem wśród "dzieci z dobrych domów", które często pod wpływem nadmiernego wyobrażenia o własnej wyższości nad innymi, dopuszczają się władczych aktów (jak pobicia, czy właśnie gwałty) często nie ponoszą za te czyny konsekwencji.
Pragnę zaznaczyć na sam koniec, że absolutnie nie uważam, że przytoczone przez Ciebie problemy są mniej ważne - należy jednak pamiętać, że to, co dla nas jest mniejszym problemem (lub w ogóle nie jest problemem) może dla innych być najwyżej w hierarchii, i vice versa.
Właśnie dla takich filmów subskrybuję ten kanał.
Więcej takich filmów poproszę panie Samołyk!
Tomasz, ależ Ty nie zawodzisz.
Bóg zapłać za to co robisz Tomaszu.
To jak opowiadasz o swoim życiu i przyznajesz się otwarcie do pewnych popełnionych błędów sprawia wrażenie że stajesz się coraz bardziej wiarygodny przez co to o czym mówisz jest naturalne jeśli tak to mogę ująć.
Sztuka jest czasem sejsmografem społeczeństwa. A przynajmniej jego części.
Dziękuję za materiał Tomku ;)
Ja to zawsze miałam nudne życie i boję się, że ten cały bunt jeszcze przede mną...
To ile masz lat?
Widzę w tej wypowiedzi coś w stylu "chciałabym jak najlepiej przeżyć okres buntu" - myślę że dobre masz podejście, i że niewiele osób by tak podeszło do tematu.
W życiu jeśli nie w każdym przypadku, to w dużej Większości żadna skrajność nie jest dobra.
Na pewno nie jest całkiem dobre tłumienie swoich emocji i nie jest też dobre robienie wszystkiego co ci te emocje powiedzą.
Myślę że np. można porozmawiać ze starszymi którzy "sprawdzali" rzeczy które ty też byś zapragnęła "sprawdzić" i zobaczyć jakie wnioski z tego wyciągnęli.
Jest internet, są świadectwa itp.
Ale to moja rozkmina, ale na pewno możesz poszukać jakiś informacji w książkach, od mądrych ludzi. "Jak mądrze przeżyć okres buntu" :)
Nie chcę Ci dawać rad bo nie mam wykształcenia pedagogicznego ani psychologicznego, ale napewno możesz szukać odpowiedzi jak to zrobić mądrze ;)
Pozdrawiam
@@arturzet470 nudzenie się pobudza do kreatywności btw
@@arturzet470 zapomniałem, że jestem na kanale, którego dominująca grupa odbiorców to osoby starsze.
Btw to akronim od angielskiego powiedzenia "by the way", które można dosłownie przetłumaczyć jako "swoją drogą".
Jeśli to był bait, to well played, a jeśli nie to mam nadzieję, że kolega choć odrobinę się dokształcił w zakresie języka XXI wieku.
@@arturzet470 słaby jesteś w zgadywaniu poglądów
Jesteś Panie Samołyk pierwszym twórcą na tej platformie którego będę wspierał na patronite :D Dzięki twoim filmom jakoś tak lepiej mi się żyje, bo oglądając twoje filmy czuje że nie marnuje czasu, a wręcz zyskuje w wierze. Dopiero odkrywam twoją twórczość ale już jest ona moim ulubionym contentem na platformie. Z Bogiem :D
Przeczytałam "La Grande Solitude". Czytałam ją w bardzo trudnym dla mnie czasie (mam takie spostrzeżenie, że na niektórych płytach, książkach, filmach powinno być ostrzeżenie: " Nie polecane w okresie obniżonego nastroju") Jakkolwiek dla mnie to była książka o przyglądaniu się swojemu neurotyzmowi i zamordowaniu swojego wewnętrznego neurotyka.
A co do Maty to mam podobnie, przez to, że pamiętam jeszcze jak się zachowywałam, czego potrzebowałam, czym się ekscytowałam i nad czym rozpaczałam i jak to okazywałam będąc nastolatką ba! po prostu wrażliwym człowiekiem mam więcej wyrozumiałości, chęci obecności i porozumienia/ dialogu z drugim człowiekiem, który jest jaki jest w tej chwili w jakiej go spotykam. Tym bardziej uwzględniając dzieci i młodzież.
No i dobrze wygladasz, tak nawet trochę poważniej 😁 A co do Maty mam podobne zdanie i krytycy według mnie nie dostrzegają drugiego dna tego utworu.
Świetny materiał! Dzięki!
Samoołyk muszę przyznać coraz bardziej mi się podobają Twoje filmy, spuściłeś troszeczkę spine i fajnie :)
Jak zwykle doskonały głos w sprawie. W pełni się zgadzam z Panem Tomaszem!
PS Takie tylko zastrzeżenie, to że film ma 2, 7, 9 i 21 milionów wyświetleń, to nie znaczy, że zobaczyło go 2, 7, 9 i 21 milionów ludzi :)
Domyślam się, że to niedopatrzenie lub pewien skrót myślowy, jednak dość często powielany. Przyzna Pan, że może nieco wprowadzać w błąd. Pozdrawiam i czekam na kolejne materiały!
Ja zawsze byłem taki sam. No oczywiście uwzględniając to, że dziecko ma mniejszą wiedzę o świecie. Kilkanaście lat temu to byłem w przedszkolu i nawijałem po francusku. Ale praktycznie, patrząc na to jaki byłem mając te np. 12 lat i jaki jestem teraz na studiach, ponad dekadę starszy, to nie widzę wielu zmian. Dojrzałem, ale nie dramatycznie. Jakoś zawsze byłem bardzo dojrzały, dojrzalszy ponad obecną epokę, fachowo to się nazywa "stara dusza". Byłem inny niż wszyscy. Zawsze uwielbiałem mitologię, stare baśni, opowieści 1001 nocy. Ciekawiły mnie dawne epoki, chiałem w nich żyć, walczyć jako rycerz w krucjatach, polować na wiedźmy, mówić po łacinie - mało który 10 letni dzieciak tak chce. Bylem tez zawsze uduchowiony. Z jednej strony fanatyczny katolik, z drugiej zawzięty miłośnik okultyzmu, demonologii itp. Zawsze fascynowały mnie zjawiska paranormalne, zawsze miałem prawicowe skrajne poglądy, tak rzadkie dzisiaj, ale jakże popularne w poprzednich epokach.800, 300 czy nawet 100 lat temu odnalazłbym się z moją szeroką renesansową wiedzą, wysoblimowanym smakiem i stylem bycia doskonale. Dziś wiem, że jestem nie z tej epoki i wiem, że się nie zmienię. "Za stary" na to jestem. Ludzie chcą imprezować, pić, ćpać, słuchać disco polo i popu, lubują się w technologii, przeraża ich śmierć i rządza przygody. Są miękcy jak żelatyna. Ja z kolei gdybym miał okazję cofnąć się o 400 lat w czasie i zaciągnąć na galeon nie czekałbym ani minuty. Ludzie się zmieniają z dekady na dekadę. Ja mam. wrażenie, że raczej jestem skondensowane zawartością minionych epok, które odeszły w zapomnienie. Jestem niezmienny.
Twórzmy dobro i kreujmy dobrą rzeczywistość i Ty to robisz. Dzięki!
Pół życia słucham ,,Armii,, ale i tak mnie Pan zaskoczył swoimi korzeniami w punku haha To był jedyny punkt ,którego mi w całym przedstawionym filmie brakowało jako łącznika między aktualnym Tomaszem i poprzednim. Jak zwykle bardzo dobrze wszystko ujęte no i jeszcze takie ciekawostki dodane :)
0:31 czas się zapytać mamy czego słuchała będąc w ciąży ze mną :') Pozdrawiam z 1 klasy LO 🙂
Tekst tej piosenki faktycznie daje do myślenia i pokazuje realny problem, tak uważam. Dorośli czasem, zauważyłem ze swojego punktu widzenia nastolatki, bagatelizuja problemy, mówią, że "Jak dorosne będę miała prawdziwe problemy", oceniają z góry przemyślenia czy nasz świat. Myślę, że problemy są idealnie adekwatne do wieku, małe dziecko w pierwszej klasie naprawdę jest przerażone tym, że złamało kredke bo mu spadła na podłogę. To jest jego problem, prawdziwy. Dla nastolatka problem z samoakceptacja i brakiem wysluchania jest tak samo ciężki jak problemy dorosłych dla dorosłych. Wszystko jest kwestia perspektywy :)
Dziękuję Tomaszu za ten film :)
No i Tomku o to chodzi :) świetna fryzura :) polecam, wygladasz świetnie
Raczej brak fryzury ;d
Bardzo Pana szanuję
Pięknie powiedziane. Sam jestem wierzący i słucham też chłopaków. Ludzie lubią poniżyć innych, młodsze pokolenie, a zapominają o tym jak ich życie wyglądało. Zapominają o tym co oni odpierdalali. Chociaż może nie zapominają, tylko się tym brzydzą i obarczają swoimi projekcjami tych co teraz są w tej fazie ludzkiego rozwoju. Też są ludzie, którzy zazdroszczą tego co w tych opowieściach jest zawarte, nie rozumiejący tego, że te opowieści to nie tylko cool story bro tylko krzyż, który każdy nosi.
Brzydzą się swoim postępowaniem. Nie sformułowałem myśli poprawnie
Klikając w ten film nie spodziewałem się słuchania mądrego faceta jestem pod wielkim wrażeniem podejścia do życia
Uwielbiam Cię! Ta szczerość-nie każdego na to stać. Twoja inteligencja mnie powala!
Mój syyn nastolatek na moje pytanie o tę płytę i co o niej sądzi powiedział, że jak chcę rapu posłuchać to poleca mi starsze płyty innych zespołów, dużo lepsze muzycznie i tekstowo. Także nie zamierzam poświęcać czasu na płytę, tylko dlatego że pokazuje brutalną prawdę i do tego bardzo jednostronnie. To jednak za mało. Ale twój komentarz Tomku jak zawsze świetny i bezkompromisowy.
GODnie opowiedziane. Amen
Jako 19 latek który także nie czuje się rozumiany i mam milion własnych problemów które innym wydają się blachę wszedłem na ten film z myślą że znowu jakiś stary typ będzie mówił co jest dobre a co źle. Jakie było moje zdziwienie kiedy poczułem że ten łysy stary katolik mówi tak jakby mnie chociaż trochę rozumiał i całkiem mądrze mówi xd
Jesteś największym zaskoczeniem dzisiejszego dnia. 3maj się
Gdyby każdy miał takie podejście to generation gap nie istniało by.
Bardzo dobry film!
Dobre to. A jeszcze mam wiecej sympatii do ciebie jak wspomniałeś że w młodych latach czynnie psjonowałeś sie muzyką. Ja na stare lata znowu pasjonuje sie muzyką i teraz wiem że za mało parłem wtedy żeby grać, spiewać i tworzyc coś co pokaże co czuję. Teraz to troche późno.
Trafiłem na ten materiał przypadkiem. Bardzo mądre podejście do muzyki Maty, który rzeczywiście coś nam komunikuje o świecie nastolatków i warto się w to wsłuchać, a nie z góry olać i zdyskredytować, po czym nie wyciągnąć żadnych wniosków z jego przekazu.
Zapaliła mi się też lampka, kiedy wspomniał Pan o adwentyście dnia siódmego, którego Pan pobił. Tak się składa, że też jestem ads-em i to dość specyficznym bo studiującym teologię rzymsko-katolicką (obecnie finalizuję doktorat). Polecam się do kontaktu. Moglibyśmy mieć bardzo ciekawą dyskusję międzywyznaniową :)
Pozdrawiam w Panu!
Też miałem jedynkę z matmy, rozumiem. Też miałem tego kwiatu jest..., rozumiem. To młodość. Z czasem zapominamy. Przypomnijmy sobie, kiedy nasze dzieci staną w obliczu tych problemów.
Rewelacyjna recenzja z przekazem 🙂
Świetne, świetne, świetne!
3:28 Talking Heads - Psychokiller fa fa fae run run away ;) Mam ponad 40 lat. Jak dorastałem słuchałem audycji Beksińskiego, słuchałem Joy Division i Bauhaus. Byłem nieszczęśliwie zakochany i też uważałem że moje problemy są największe na świecie :)
Panie Tomku- szacun!
Jak byłem nastolatkiem nie jarałem i nie piłem. Byłem w otoczeniu takich ludzi, ale nigdy nie spróbowałem, bo miałem inny styl bycia. Skala tego zjawiska też nie była tak ogromna. Internet raczkował a piosenki przewijało się jeszcze ołówkiem na dyskoteki. Dlatego ja z tym co ten kolo wypluł na tej płycie się nie utożsamiam. Owszem martwi ilość wyświetleń tych filmów, bo to pokazuje jak wszystko się zmieniło i jak dużo jest zagrożeń dla dzieciaków. Jak mając dużo, bo rodzice pracują, by mieli dużo, nie mają nic, bo rodziców nie ma i są wychodowani, a nie wychowani. Niestety takie czasy, a rodzice coraz częściej zrzucają obowiązek wychowania na szkołę. Dramat. Taka konsekwencja konsumpcjonizmu i pogoni za tym, aby mieć, które przegrywa z tym, żeby być.
Szanuję Pana jeszcze bardziej za ten film
O Panie, uczyń z nas narzędzia Twojego pokoju,
Abyśmy siali miłość tam, gdzie panuje nienawiść;
Wybaczenie tam, gdzie panuje krzywda;
Jedność tam, gdzie panuje zwątpienie;
Nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz;
Światło tam, gdzie panuje mrok;
Radość tam, gdzie panuje smutek.
Spraw abyśmy mogli,
Nie tyle szukać pociechy, co pociechę dawać;
Nie tyle szukać zrozumienia, co rozumieć;
Nie tyle szukać miłości, co kochać;
Albowiem dając, otrzymujemy;
Wybaczając, zyskujemy przebaczenie,
A umierając, rodzimy się do wiecznego życia.
Przez Chrystusa Pana naszego.
Amen.
Moja historia późniejszego dojrzewania była zupełnie inna. Miałem swoje zasady i wytyczyłem sobie cel, żeby je przestrzegać. Oprócz tego bardzo potrzebowałem akceptacji rówieśników i byłem zachwycony "fajnymi ziomkami". Byłem gnębiony przez całe liceum, z własnej decyzji też np nie chciałem pić alkoholu. Ja nie wiem więc, co oznacza dojrzewanie, bunt nastolatka, wagary z alkoholem, pasje z rówieśnikami licealnymi. Moje poczucie traktowania przez klasę oscylowało wokół zera, ciężko w takim wypadku o emocjonalne poczucie własnej wartości i dobre samopoczucie. Ludzie często wspominają liceum jako gorzko- słodki czas kształtowania w sumie, a ja nie wspominam... Zostałem okradziony tego ważnego dla człowieka okresu przez niewłaściwych ludzi. Przez długi czas miałem kompleks na punkcie w jaki sposób dla dobrego samopoczucia część klasy poniżała mnie, ale oprócz tego kompleksu widzę jakby czegoś ważnego mi brakowało w osobowości po tamtych wydarzeniach, chorych żartach wobec mnie itp, dzień w dzień. Dorosłem bez wiedzy, jak to jest wchodzić w dorosłość z buntem i akceptacją.
Mordo masz jeszcze czas zeby sie najebac do nieprzytomnosci luzuj
Spodziewałam się starczego pierdzielenia. Miłe zaskoczenie.
Dobry, fajny film propsy
Szacun za to spojrzenie. We wszystkich podcastach na CGMie chyba tylko Proceente i WSZ napomknęli, że prawem młodości jest mieć nieopierzone spojrzenie na życie i że na tamten moment, moment młodości - to jest ważne, jedyne i dźwiga w sobie cały nasz sens. Biada nam, starszym, gdy wypluwszy mleczne zęby pierwszego spojrzenia na Sens i Kształt zapomnimy, że i my kiedyś siedzieliśmy na schodkach, mentalnie pijac sangritę. I to było wszystko, co mamy, cały nasz młody, niedoświadczony świat. A "Żółte flamastry..." wbijają w podłogę za każdym odsłuchem od dnia premiery. Rzecz druga - zrobić milionowe odsłuchy w dobie Taco i Quebo? Już za samo to Macie należy się ukłon za niezachwiane podążanie własną artystyczna drogą.
Bardzo mądry odcinek. Szczególnie to, aby czasem posłuchać tego co najważniejsze. Nawet jeśli to rap...
W wieku 19 lat grałem z zespołem koncert w stalowowolskim MDK.
A co do buntu, to kurde. Nie miałem takiego typowego. Nie miałem potrzeby rozgłaszania światu swojej inności. Wystarczyły mi wcześniejsze lata gnębienia za to, że uczę się trochę lepiej, że słucham innej muzyki, że kiepsko gram w piłkę i rzucam palantówką, że gram w zespole, że przyjaźnię się z ludźmi, którzy np. czytają mangę lub ubierają się ciut inaczej. Nie potrzebowałem się uzewnętrzniać, choć wewnętrznie uważałem się za "alternatywnego" - słuchałem dużo brytyjskiej i amerykańskiej muzyki, której często moi znajomi w ogóle nie znali. Cieszę się, że zostałem tak wychowany, żeby nie musieć szukać sobie "rozrywek", bo najpierw musiałbym sobie na nie zapracować. Obrzeża małego miasta, wszędzie trzeba dojechać, w domu luksusu nie było. Na przyjemności trzeba było pracować. Ale może dzięki temu obracałem się w grupie osób podobnych sobie, dzięki czemu nie wdepnąłem w żadne większe bagno.
Co nie zmienia faktu, że i tak dziękuję za przedstawienie punktu widzenia co do tego ewenementu - uważałem Matę za bananowego artystę, który po prostu znalazł niszę, w której łatwo się wybić, a może faktycznie chce on podzielić się bólem swojego pokolenia.