Rozstanie - Czy Rozstanie To Na Pewno Koniec Związku
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 11 มิ.ย. 2024
- Cały proces rozstawania się widzę jako pojednywanie się serca i rozumu. Zaraz po rozstaniu może być pomiędzy nimi sporo nieporozumień i konfliktów. Może się więc zdarzać, że rozum będzie lekko z przodu, a serce będzie potrzebowało trochę czasu by podgonić. Oczywiście czasem może być też dokładnie odwrotnie i to serce da impuls do działania, a potem rozum będzie musiał się odnaleźć. Natomiast pod koniec procesu, różnica pomiędzy nimi powinna być mniejsza. Jak to przetrwać? Jak dobrze przeżyć? O tym w nagraniu.
Jeśli podobają Ci się tworzone przeze mnie treści, rozważ proszę kupienie mi symbolicznej, wirtualnej kawy - wystarczy kliknąć w poniższy link, wybrać jedną z 3 dostępnych kaw: np. espresso (5 zł) i dokonać szybkiej, jednorazowej płatności. W przypadku płatności BLIKiem proces ten trwa zaledwie pół minuty!
Link do "wirtualnej kawiarni":
buycoffee.to/naszerelacje
Spis treści:
00:00 Wstęp
02:01 Rozstanie i proces rozstawania się. 5 faz przeżywania straty
06:09 Jak zadbać o siebie i jak poradzić sobie z rozstaniem?
11:39 Czy potrafię uznać nieodwracalność?
12:46 Skąd wiadomo, że to już?
13:39 Serce i rozum
#rozstanie #psychologia #relacje
Masz doświadczenie Toksycznego Związku? Zapraszam Cię do zapisania się na listę mailingową, by otrzymywać treści na temat różnych aspektów dot. toksycznych związków.
Link do zapisania się: naszerelacje.pl
Znajdziesz mnie tutaj:
naszerelacje.pl
rafal@naszerelacje.pl
/ naszerelacjepl
Do nagrania wykorzystałem muzykę z: www.bensound.com/royalty-free...
Dziękuję za filmy. Dobrze posłuchać tych słów, gdy jest trudno...
Dziękuję i pozdrawiam ciepło.
Pomijając wysoką merytorykę wypowiedzi uwielbiam Pan głos, jest bardzo uspokajający ❤️
Bardzo dziękuję :)
Dziękuje Panu za przekaz, merytoryczne wytłumaczenie faz przez które przechodzę po rozstaniu.
Na razie jest płacz ale pracuje nad sobą opiekując się psem oraz biegam znajduję czas dla samego siebie.
Dziękuję za ciepły i uspokajający głos.
Pozdrawiam
Dziękuję za miłe słowa Panie Marcinie. Trzymam za Pana kciuki w tym trudnym dla Pana czasie i cieszę się, że dba Pan o siebie. Pozdrawiam serdecznie!
Pierwszy raz Pana oglądam i muszę przyznać, że łapkę dałam już po kilku minutach, subskrybcje kliknęlam chwilę później. Pana spokojny głos i piękna barwa daje ukojenie. Do tego merytoryczne przedstawienie tak trudnej kwestii jak rozstanie. Dla mnie mistrzostwo. 💚
Bardzo dziękuję za miłe słowa :) Pozdrawiam serdecznie
Bardzo pomocna wypowiedź dziękuję
Bardzo proszę :)
Ciekawy temat,dziękuję za wskazówki.
Miło mi to słyszeć. Bardzo proszę :)
Bardzo dziękuję za mądry przekaz.
Bardzo proszę :)
Kolejny bardzo mądra i w punkt publikacja. Uwielbiam słuchać 😍
Dziękuję i pozdrawiam :)
Dziękuję🌺
Pierwszy raz Pana oglądam i słucham z przyjemnością. Piękne przesłanie i warte do głębszego przemyślenia. Czekam na więcej filmików 🙂
Dziękuję za miłe słowa :) pozdrawiam serdecznie
Jak dobrze mądrego człowieka posłuchać :) Dziękuję za kontent.
:)
Dziękuje Panu❤️
Bardzo proszę :)
Dziękuję...
Bardzo proszę. Pozdrawiam ciepło! :)
Niezwykle ciekawy temat. Pokazuje złożoność psychiki ludzkiej.Jeden człowiek szybko dochodzi do siebie.Uruchamia proces nadzwyczaj racjonalnego myślenia,otrzepuje się i idzie dalej, inny do końca się nie podniesie.
Tak, dokładnie. Myślę o tym jak bardzo jest ważne jak reagujemy/odpowiadamy/doświadczamy na to co nas spotyka. I że każda ta reakcja jest ok, jest ważna i warto jej w sobie szukać.
Pozdrawiam serdecznie!
@@NaszeRelacje Ciekawi mnie również temat dotyczący kontroli emocji.Duzo mówi się o inteligencji emocjonalnej.Czy można wypracować w sobie pewne schematy zachowań, reakcji np.na stresujące sytuacje,na nieprzyjemnych ludzi itp..Bardzo fajny kanał a relacje,psychika, psychologia to tematy rzeka.Również pozdrawiam.
Widzę to tak, że nasze pierwotne reakcje i schematy są silne... bo są pierwotne. Do tego dochodzą bardzo silne schematy, wzorce, introjekty, które mamy z dzieciństwa. Możemy jednak poszerzać swoją świadomość i poszerzać swoje zasoby, przez co możemy zyskiwać większą "odpowiedź - alność" czyli mamy więcej możliwości odpowiedzi na to, co świat do nas "mówi" (pozytywnie, jako zagrożenie itd). Czy to oznacza, że te nowe zastępują stare? Moim zdaniem nie. Co więcej, to "stare" jest silniejsze, bo głębsze. I to bardzo dobrze. Bo przede wszystkim chodzi o przetrwanie a potem o jakość tego przetrwania. Z uwagi na to, ja mam wielki szacunek i dziękuję swoim "starym" schematom i reakcjom. Jednocześnie cieszę się z tych nowych :)
Rozstanie fizyczne to nie rozstanie. Wszystko w sferze psychicznej i uczuciowej.
Dziękuję za komentarz.
Pozdrawiam.
Super
Dziękuję i pozdrawiam
Dziękuję
Bardzo proszę.
Dziekuje😊😊😊
Bardzo proszę :)
Bardzo lubię Pana filmy
Bardzo miło mi to słyszeć :) Pozdrawiam ciepło :)
Ciekawe informacje, temat.Będzie więcej ?
Thanks.
Dziękuję. I tak, na temat rozstawania się opublikuję na pewno jeszcze jedno nagranie.
Dziękuję za ten film. Jestem jakiś czas po rozstaniu. Nie zostało zakończone jak należy, więc tym bardziej ciężko przechodzę cały proces. Mam,tak jak Pan mówi,wszystkie fazy naprzemiennie. Co dziwne,zdarzało mi się mieć przez chwilę fazę akceptacji,ale chyba mi się jednak wydawało bo potem znowu przyszedł smutek i cierpienie. Myślę że to że tak ciężko mi się z tym wszystkim pogodzić jest fakt że mój były partner zastosował wobec mnie tak zwany ,,love bombing,,. Myślałam że w końcu trafiłam na faceta o którym zawsze marzyłam,dojrzałego przede wszystkim. Czas pokazał że niestety było dużo słów bez pokrycia w rzeczywistości. Moja głowa wszystko wie i potrafiła sobie racjonalnie wytłumaczyć co tu się wydarzyło. Gorzej z poziomu odczuwanych emocji. To już tyle tygodni,mnie wydaje się że już jest lepiej,a potem przychodzą takie dni jak teraz gdy zanoszę się płaczem jak małe dziecko. Wierzę jednak że to w końcu minie.
Jeśli Pani płacze, to moim zdaniem super. Zachęcam Panią by płakać jak najwięcej. Nie da się bowiem płakać w nieskończoność i jednocześnie płacz jest świetną formą wyrażania smutku (o którym Pani pisze, że do Pani wraca). W którymś momencie smutek się wysyci i mam nadzieję, że poczuje Pani ulgę.
Pozdrawiam ciepło. Proszę dbać o siebie w tym trudnym dla Pani czasie.
@@NaszeRelacje płaczę, i nie hamuję tego płaczu,o ile oczywiście mogę sobie na to pozwolić,czyli w zaciszu domowym,albo w samochodzie. Boję się tylko że to się nigdy nie skończy,i że wpadnę w jakieś stany depresyjne.A może już je mam.
I tu sama kręcę na siebie bicz,bo nie dość że przechodzę przez te wszystkie ciężkie emocje to jeszcze sama siebie łajam że może już wystarczy,ile można. I rozum wie że tyle ile potrzeba i że to w końcu minie,a wewnętrzny krytyk nie da sobie wytłumaczyć i uparcie smaga batem.
Dziękuję za odpowiedź i za filmy.
Pozdrawiam.
Bardzo proszę. Myślę sobie, że oba te "bieguny" - racjonalny i emocjonalny, są bardzo potrzebne w życiu, więc dobrze, że są wyraźne i silne. Rozumiem też, że na teraz są tak wyraźne odrębne... i to też jest ok, chociaż uciążliwe.
Pozdrawiam!
A ja nie potrafię płakac , w ciągu trzech lat kilka tych rozstań, za każdym razem straszny ból i cierpienie . Rozstaliśmy się choć jest nadal wzajemna miłość
@@agatakoncur7735 jak ci teraz ja dopiero jestem 3 tygodnie po rozstaniu i jestem w rozsypce
To zalezy jaka byla intensywnosc uczucia, co ta osoba dawala dlaczego wzbudzila uczucia milosci. Kiedy moj pierwszy zwiazek sie zakonczyl, mimo ze bylam zakochana, bardzo szybko sie otrzasnelam. Osoba nie dawala mi wiele wiec bylo latwo. Natomiast kolejna osoba, z nia chcialam spedzic zycie, dawal mi poczucie bezpieczenstwa co jest na miejcu 1 u mnie. Minelo 5 lat, a ja dalej mam klucie w sercu. Mimo, ze jestem w nowym zwiazku nie wiem jakby sie zachowala kiedy by wrocil i przyznal, ze popelnil blad...
Mam wrażenie jakby Pani eks, był obecny również w Pani obecnym zwiazku. Pozdrawiam serdecznie
@@NaszeRelacje nie mam z nim kontaktu, on ma juz zone i dziecko. Ale przyznam, ze to co on mi dawal vs to co daje mi obecny nie rowna sie i czesto niestety porownywalam... bo jesli tamten zwiazek byl tak cudny i spelnial mnie emocjonalnie a sie skonczyl, jak ten ma przetrwac zycie?
@@How.Dare.You. jasne, rozumiem. Chodzi mi właśnie o tego rodzaju obecność - o wątpliwości i myśli z nim związane. Że to te myśli o nim są obecne w Pani "tu i teraz", a więc mogą mieć jakiś wplyw.
Jeśli to nietrafione, to to przyjmuję. A jeśli Pani uważa Pani, że coś w tym jest to moim zdaniem warto się tym zająć, żeby nie wpływało to negatywnie na obecny związek i Pani satysfakcję z niego.
@@NaszeRelacje no niestety wplywa zle, nie moge tego uciszyc. jedyne co pozostaje znalesc partnera, ktory da mi to co poprzedni, to co jest dla mnie wazne. komunikowalam to obecnemu, ale on nie liczy sie z tym co mowie, dlatego dochodzi do czestych klotni, ktore zaczynam. on sie oddala, we mnie rosnie jeszcze wiekszy niepokoj i powstaje bledne kolo.
@@How.Dare.You., czy nie uważasz, że trwanie w obecnym związku jest nieuczciwe w stosunku do partnera ?
Przeżywam właśnie rozstanie po 14 latach małżeństwa (mamy też dzieci). Jest ciężko. Te cykle - złość, płacz, targowanie się - przeżywałem już z 5 razy. Mimo wszystko moja żona (chyba już tylko na papierze) cały czas jest w jakimś sensie niezdecydowana (sama w sobie + presja z otoczenia + dzieci), a ja cały czas o nią jakoś walczę. Także być może tych cykli będę mieć jeszcze wiele i to wydaje się przerażające. Chcę zachować kontakt z dziećmi i w sumie z Nią też mam mnóstwo kontatku na codzień - bywają dni że bardzo pozytywnego. Ale jednocześnie chciałby poczuć już spokój i postarać się żyć na nowo. W moim wypadku pomogłoby mi chyba prawdziwe rozstanie, czyli nie widywać się, nie rozmawiać itp - niestety jest to niewykonalne. Jak w takim wypadku się rozstać?
Tak w jednym zdaniu, to mam poczucie (ale proszę sprawdzić jak jest tak naprawdę po Pana stronie), że jest Pan jakby w trybie "stand by", w oczekiwaniu na ruch żony. Jeśli tak, to wyobrażam sobie, że to dla Pana bardzo obciążające.
Zachęcam w związku z tym Pana do skoncentrowania Pana uwagi w większym stopniu na siebie - na to co Pan przeżywa, na to jak obecna sytuacja rezonuje z Pana historią, jak Pan się w tym wyłania, a jakby Pan chciał się wyłonić.
Moim zdaniem warto rozważyć psychoterapię, ze względu na złożoność całej sytuacji oraz wielkość kryzysu z którym się Pan mierzy.
I bardzo też Pana zachęcam do tego, żeby nie pozostawał Pan z tym sam. Osamotnienie w tak trudnej sytuacji to jedna z najgorszych rzeczy, którą można sobie zafundować.
Pozdrawiam ciepło!
@@NaszeRelacjetak, stand-by to dobre określenie. W zasadzie czuję że cała moja przyszłość zależy teraz dość mocno od żony (czy wróci, czy nie itp), nawet jeżeli ona mówi że tak nie jest. Psychoterapia - a czy udziela Pan porad online?
@@bratpiorka proszę o kontakt na priv, na adres rafal(at)naszerelacje.pl
Ja też przeżywam rozstanie, jest bardzo ciężko. Minęło już 8m-cy, odszedł do innej.Pracuje nad sobą, ale jest to trudne. Piszę chaotycznie, ale też tak się czuję, (nadmienię...36 lat małżeństwa)
Mam najgorszy ból jak pomyślę że będzie blisko z kimś innym . Jak odgonić te myśli , jak zobojętniec. Rozum mówi że nie było wyjścia ze to być może nie było dobre dla mnie i mojego dziecka a z drugiej strony była niesamowita więź pod każdym względem i trudno mi pogodzić się z myślą że nie będzie go w moim życiu
Mam takie doświadczenie, że to co chcemy odganiać, często rośnie w siłę. To, co uważam za bardziej skuteczne, to uznanie tego co jest na tu i teraz. Mam wrażenie, że ten związek zaspokajał Pani ważną lub ważne potrzeby. Brzmi to dla mnie jak dobry temat do rozważań lub jako temat na psychoterapię. Spekuluję bowiem, że skoro ten temat jest tak intensywny, to zapewne jest w nim wiele do odkrycia. I że zyskanie świadomości na ten temat, być może otworzyłoby drogę do zaspokojenia tych odkrytych potrzeb w mniej "kosztownej" relacji.
Dziękuję za komentarz. Myślę że powinnam udać się na psychoterapię. Mam 45 lat , wiele rozstań za mną ale teraz ... Mialam poczucie że to związek z przeznaczenia , był taki o jakim marzyłam i przy Nim czułam się fantastycznie. Były plany na wspólne życie . Rozstał się mówiąc że mnie kocha ale nie ma siły do mojej 11 letniej córki, że ona jest teraz w najgorszym wieku
Może zbytnia idealistka ze mnie ale wierzyłam że miłość wszystko zwycięży...
Przykro mi. Mam nadzieję, że znajdzie Pani dla siebie po wsparcie w tym trudnym czasie i że ułoży sobie Pani życie na nowo. Trzymam kciuki.
Dobrze powiedziane. A czy da radę się zejść po rozstaniu ? Czy rozstanie to poprostu rozstanie i trzeba iść dalej ? Nie ma co wracać do tej samej rzeki ? Czy jak przerobione będą kroki rozstania i otwarcia na nowe to czy można się zjeść jeszcze ? Czy taka relacja juz jest skończona i nie da nic się z tym zrobić ? Chciałbym zrozumieć . Zależy mi na bliskich których straciłem jednak juz widzę po sobie, ze otwieram się na nowe. Te rozstania to ciężki bochenek chleba..
Moje rozumienie powiedzenia "Nie da się wejść dwa razy do tej samej rzeki" jest takie, że od pierwszego wejścia do rzeki zmieniła się i rzeka i ja. Także niemożliwym jest, żeby drugie wejście do rzeki było takie samo jak pierwsze.
I podobnie postrzegam powroty w związkach. Potrafię sobie wyobrazić, że dwoje ludzi rozstaje się, po czym każde z nich przeżywa stratę/żałobę, ogarnia jakeś swoje tematy i wchodzi do związku jako zupełnie nowa osoba, co sprawia, że pojawia się szansa na rozwiązanie w relacji tematu, który był przyczyną rozstania. Potrafię też sobie wyobrazić, że dwie osoby rozstają się, ale np. ciężko im po rozstaniu, schodzą się i doświadczają podobnych trudności jak za pierwszym razem.
Co do tego, co Pan pisze, to mam wrażenie, że żegna się Pan z tym co było. Proces żałoby rzeczywiście jest trudny. Życzę Panu bycia w tym czasie przy sobie. Wszystkiego dobrego!
@@NaszeRelacje dziękuje za odpowiedz to bardzo pouczające. A ja rozwijam się i zmienia w sobie te cechy, które były tego przyczyna. Do tej samej rzeki chciałbym wejść, ale napewno by nie było tak samo jak wcześniej. A z świadomym spojrzeniem na to wszystko. Pozdrawiam.
A ja właśnie " wróciłem " z Bieszczad ,i zanim się rozstanę chce mieć poczucie że zrobiłem wszystko ,zobaczyłem to czego wcześniej nie widziałem .Jestem przygotowany na rozstanie, ale chcę o żonę walczyć .Moją żona nie chce , jest wypalona i się odcina .Co robić kiedy chciałbym spróbować naprawić związek zanim zamkniemy drzwi ?
Myślę,że się izoluje,broni przed zmianą,nawet jeśli miałaby rokować dobrze.Moze daj jej trochę czasu,zapytaj ile potrzebuje ale zaznacz,że nadal kochasz.
Czas z pewnością złagodzi emocje,które teraz właśnie buzują i nie można zajrzeć dalej,szerzej.
Taki czas może da wam obojgu inny pogląd na wasze małżeństwo,zachowania,przyczynę decyzji.
Myślę,że jedno jest pewne jeśli kochasz i nie chcesz zakończyć małżeństwa walcz ile masz sił w sobie.Jesli nie poskutkuje puść ja wolno,tylko zaznacz,że nadal bardzo Kochasz i chcesz być z nią.
Mam poczucie, że Pisze Pan o swojej potrzebie na teraz: chęci "naprawy związku" jednocześnie z gotowością na "zamknięcie drzwi". Myślę, że można się bliżej przyjrzeć tej potrzebie: racjonalnie rzecz ujmując, do dbania o związek potrzeba dwóch osób. Z jakichś względów Pan ma potrzebę "naprawy" i ta potrzeba jest z tego co Pan pisze, na ten moment wyłącznie po Pana stronie (w sensie jest to Pana potrzeba i jednocześnie żona nie ma podobnej potrzeby). Moim zdaniem to jest kierunek, który można zbadać.
Być może, tak jak pisze @Joanna Adamczyk, ten czas, w którym Pan skupi się na sobie, będzie również czasem, z którego skorzysta żona (do zajęcia się jej potrzebami, jakiekolwiek są). Kto wie.
Innym kierunkiem jest również zrobienie tego, o czym Pan pisze: zrobienie tego, co Pan potrzebuje, żeby Pan uznał, że zrobił Pan wszystko co mógł. Zastanawiam się czy to jest wykonalne - czy jest taki moment, że zrobi się "wszystko" i to też moim zdaniem otwiera obszar do zajęcia się.
Niezależnie co Pan dla siebie zdecyduje, trzymam za Pana kciuki. Proszę o siebie dbać w tym trudnym dla Pana czasie.
Rozstałem się miesiąc temu z moją partnerką po 5 latach związku od razu po rozstaniu zacząłem pracę nad sobą aby naprawić swoje błędy i walczyć o partnerkę, Ona od razu chyba weszła w etap gniewu ponieważ była do Mnie surowo jak i wrogo nastawiona, teraz z czasem nasz kontakt się poprawia i coraz częściej rozmawiamy myślicie że czas pozwoli Mi na udowodnienie swojej pracy nad sobą i naprawy związku ?
Jak przezywa rozstanie zona, ktora porzuciła męża dla kariery lub innej relacji?
Pewnie zależy która żona. Rozstanie każdy przeżywa inaczej.
Jeśli temat dotyczy Pana osobiście, to zachęcam Pana do spojrzenia na tę sytuację z Pana strony: jak Pan ją przeżywa, i też dla przykładu: jak Pan to zrobił, że związał się Pan akurat z taką kobietą, albo na przykład, że tak się Pan mocno zaangażował, jak "ona teraz w karierę" (albo że się Pan nie angażował) itp. Podaję te przykłady, bo uważam, że szukanie odpowiedzi, na która powinna znaleźć żona samodzielnie, to ślepa uliczka. Pozdrawiam serdecznie
Pomogłeś.. widzę siebie w myślach jak opowiadasz.
Cieszę się :) Powodzenia!
Jak tworzyć relacje z kobietą która w poprzednim związku doznała syndromu sztokholmskiego?
Np. nazwać to, uznać to, zostawić ten temat jej, a samemu zająć się swoimi tematami, np. tematem związania się akurat z taką partnerką.
Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję za odpowiedź. Zależy mi na niej. Wiem co przeszła w poprzednim związku. Jak postępować aby jej nie stracić? Nie mogę nigdzie znaleźć podpowiedzi. Dziękuję i życzę wszystkiego dobrego.
Tego niestety nie wiem. Uważam, że warto zajmować się "swoimi tematami" i że to dla obu osób często przynosi korzyści, chociaż nie jest gwarancją przetrwania związku.
Pozdrawiam i życzę powodzenia.
Panie Rafale, brakuje Pana tutaj 😊
Dziękuję za ten komentarz. Jakoś tak miło i ciepło mi się zrobiło w związku z nim. Co do meritum, to powoli domykam inne, otwarte gestalty i chcę wrócić do nagrywania :)
Pozdrawiam serdecznie
@@NaszeRelacje taką miałam intencję pisząc. To ważne aby gestalty domknąć. :) Pozdrawiam
No to ewidentnie intencja do mnie trafiła :) Pozdrawiam :)
Rozstaje się z mamisynkiem bo on sam nie wie czego chce.Matka wszystko robi żeby nas rozdzielić.Jest długa cisza potem wraca i wszystko zaczyna się od nowa.Mam dość,ale kocham go i nie potrafię zamknąć drzwi przed nosem
Przykro mi z powodu tej trudnej sytuacji, tym bardziej, że uczestniczy w niej więcej osób, co wyobrażam sobie, że może dodatkowo ją komplikować.
Rodzice partnera to nasi najwięksi wrogowie. Moi teściowie to też kłębowisko żmij i szczujnia, która nieustannie nastawia moją kobietę ( byłą ) przeciwko mnie.
Ona chce skończyć związek, ale ja wiem, że muszę pracować nad swoją toksycznością i się jej wyzbyć, pracuje nad tym! ❤
Trzymam kciuki za Pana rozwój! Pozdrawiam serdecznie.
Tak to już koniec.
Dziękuję za podzielenie się i pozdrawiam ciepło.
Witaj. Dlaczego przestałeś nagrywać filmy? Są bardzo pomocne. Choćby z poniższych wpisów to wynika.
Hej, z bardzo prozaicznych powodów: dużo innych zajęć. Chciałbym jednak w którymś momencie zrobić dla yt więcej przestrzeni. Pozdrawiam serdecznie
Żadne rozstanie nie jest okupione cierpiniem i bólem ...
Osobiście jak widzę słowo "żadne" lub "zawsze" to pojawia mi się ostrożność. Rozumiem jednocześnie, że Pan tak to widzi. Pozdrawiam
No cóż otóż to nie 😟😔
Dobrze ze mam psa odbilo się to psychicznie ciezko mi a jeszcze dziecko to przezylo.
Dziękuję za podzielenie się. Pozdrawiam serdecznie.