Skończyłam czytac kilka dni temu i cóż, nadal jestem zachwycona tą serią. Dostałam dokładnie to, czego spodziewałam się po tomie pierwszym. Świetny klimat, dobre dialogi, humor, który uwielbiam, wspaniały Gabriel. Ród Dyvoków był dla mnie lepszym antagonistą niż Vossowie - doskonale nakreślone spektrum wampirzego okrucieństwa. Druga perspektywa również na plus. Ogólnie bawiłam sie wspaniale 😊
Dla mnie sceny z udziałem Dyvoków były genialne. Bardzo podobało mi się ukazanie, jak okrutne i przebiegłe były wampiry. A propos Bloodborne, to po skończeniu pierwszego tomu też odczułem mocno klimat tej gry i napisałem do Jaya Kristoffa na instagramie, czy się nią inspirował. Odpisał, że jest ogromnym fanem Bloodborne :D
Moja przygoda z twórczością Kristoffa zaczęła się od trylogii wojny lotosowej, która całościowo mi się podobała. Miała swoje słabsze momenty, niektóre wątki się dłużyły, ale setting Fantasy i steampunka mnie totalnie kupił i jestem w stanie te książki polecić każdemu, zwłaszcza, że steampunk nie posiada za dużo dobrych przedstawicieli w popkulturze. Co do dwóch tomów Cesarstwa, to oba mi się bardzo podobały. Dużo brutalnych scen, pięknie napisanych opisów lokacji i dosyć "luźno" sporządzone dialogi sprawiały, że szybko się to czytało. Dla mnie osobiście największa wada tych książek to dosadne i długie sceny seksu, przy których miałem ochotę rzucić książką przez uczucie cringu.
Byłam bardzo ciekawa Twoich odczuć i się doczekałam❤ Mimo że generalnie zgadzam się z Twoimi spostrzeżeniami, to książka ta dostarczała mi podobnej rozrywki co tom 1 (może za wyjątkiem humoru, śmiałam się więcej przy EotV) dlatego że bardzo zależało mi na bohaterach i mega wkręciłam się w ten świat, czytałam więc jak na szpilkach😅. Chociaż dało się czasem odczuć dłużyzny. Mimo wszystko było to do przewidzenia że skoro dostaniemy tu 2 linie czasowe zamiast trzech to będzie to "mniejsza przygoda". Gdyby nie Ty to nie sięgnęłabym po te książki, bo takiemu booktokowi np. nie ufam a poza nim jakoś nie słyszałam o tych książkach. Mają one klimat który od dawna szukałam w innych pozycjach, uwielbiam wampiry w takim wydaniu 😊 Jednocześnie po tym co mówisz to raczej na ten moment nie sięgne po inne książki Kristoffa. Chociaz wolałam rozdziały z perspektywy Gabriela (jego relacja z Jeanem to cos pięknego xd) to drugi narrator bardzo mnie intryguje :) Moimi ulubieńcami są Gabriel i Dior SPOILER . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Chociaż finał daje dużo nadziei że nie wszystko stracone, to jeśli nie dostaną szczęśliwego zakończenia to nie ręczę za siebie😂
Jak dla mnie tom drugi jest równie dobry co pierwszy. Obydwie uwielbiam mimo iż mało bardzo mało książek przeczytałem. Bardzo podoba mi się poczucie humoru niekiedy był gorszy niekiedy lepszy, ale ogólnie spoko.
tbh ja miałem skojarzenia bardziej z Castlevanią (zwłaszcza tą netfliksową) niż samym bloodborne. Ogólnie spoko sequel, imo jedynka miała podobne problemy, ale lepiej je kryła dzięki efektowi świeżości (czytałem obie książki bezpośrednio po sobie)
Po pierwszym tomie poprzeczka postawiona była bardzo wysoko 😅. Podzielam Twoje zdanie, że była to dobra książka. Miała swoje wady, też mi się miejscami dłużyła 😏. Ale! Rekompensuje to świetnie wykreowany świat przedstawiony, humor, sceny walki, dwie linie czasowe, bohaterzy (Gabriel de Leon nadal jest moją ulubioną postacią). Lubię personifikacje przedmiotów, zwierząt stosowaną przez autora. W tym wypadku rozmowy z mieczem 😉. Ta "inna" perspektywa też mnie nie zachwyciła.
Zgadzam sie i sie nie zgadzam 🧐 Tom pierwszy byl swietny. Drugi jest po prostu ciemniejszy. Poznajemy lepiej Gabriela i swiat w ktorym zyje. Nie przeszkadzala mi dlugosc czy to przydlugawosc tej czesci. Tak, to tom przejsciowy, tak - dalej "w drodze". To jest w dalszym ciagu jedna z najlepszych ksiazek z wampirami w roli glownej. (mam nadzieje ze mi entuzjazm nie oparnie po 3cim tomie 😊)
A będzie osobny film o mało znanej książce "Władca Pierścieni"? Bo jakoś tak wreszcie zebrałem się do lektury, skończyłem no i posłuchałbym co masz do powiedzenia na jej temat.
Dla mnie tom drugi był na takim samym poziomie jak pierwszy a nawet czasami lepszy. Dialogi były bardzo dobre, bardzo dynamicznie się to czyta, na każdej stronie jest coś ciekawego i absolutnie nie miałem wrażenia że to jest przeciągnięte. Dla mnie końcówka była znacząco słabsza względem pierwszej części, spodziewałem się czegoś mocniejszego i tragicznego.
Nie będę ukrywał, ja kocham Gabriela. Drugi tom podobał mi się mniej głównie z powodu drugiego POV. Siostra Gaba jest bardzo nudną postacią którą jedyne co ma to edgy. Gabriel to dalej w mojej opinii jeden z najlepszych protagonistów. Szczególnie niektóre sceny między nim a Dior są świetne.
W 1szym tomie utknęłam na 578 stronie, nie wiem czy skonczę tę książkę 😅 Nie pamiętam, kiedy ostatnio tak się wynudziłam. Gabi mnie irytował, wkurzajacy buc i prostak. Wątek podróży z ekipą piegowatej był przewidywalny i nużący, bohaterowie posiadali po jednej mocno charakterystycznej cesze, dzięki ktorej mogłam ich rozróżnić. Jest mi strasznie przykro, że książka okazała sie dla mnie tak mało satysfakcjonujaca, bo dostalam ją w prezencie. Kocham fantastykę, ale od tej powieści się odbiłam 😢
Ja mam wrażenie że Kristoff w tomie pierwszym Wampirzego Cesarstwa osiągnął szczyt swoich możliwości pisarskich i już więcej nic o podobnej jakości nie napiszę. Z drugiej strony poprzednie niezbytdobre książki Autora można uznać za starania wyniesienia Fantazy na wyższy poziom niestety bez odpowiednich zasobów myśli twórczej jest to niewykonalne. Tak czy owak drugi ton jest dobry nie lepszy niż pierwszy ale dobry więc nie ma co płakać
SPOLIER . . . . . . . . Mi się tak nie podobał wątek z phoebe, że to szok. Niestety poziom trochę spadl ale zakończenie 2 tomu sprawia, że liczę, że 3 tom rozwali
Skończyłam czytac kilka dni temu i cóż, nadal jestem zachwycona tą serią. Dostałam dokładnie to, czego spodziewałam się po tomie pierwszym. Świetny klimat, dobre dialogi, humor, który uwielbiam, wspaniały Gabriel. Ród Dyvoków był dla mnie lepszym antagonistą niż Vossowie - doskonale nakreślone spektrum wampirzego okrucieństwa. Druga perspektywa również na plus. Ogólnie bawiłam sie wspaniale 😊
Dla mnie sceny z udziałem Dyvoków były genialne. Bardzo podobało mi się ukazanie, jak okrutne i przebiegłe były wampiry. A propos Bloodborne, to po skończeniu pierwszego tomu też odczułem mocno klimat tej gry i napisałem do Jaya Kristoffa na instagramie, czy się nią inspirował. Odpisał, że jest ogromnym fanem Bloodborne :D
Mam podobne odczucie co do do Dyvoków, wampirze okrucieństwo w pełnej krasie, a dodatkowego smaku dodaje to że oni nienawidzą się nawzajem😂
Moja przygoda z twórczością Kristoffa zaczęła się od trylogii wojny lotosowej, która całościowo mi się podobała. Miała swoje słabsze momenty, niektóre wątki się dłużyły, ale setting Fantasy i steampunka mnie totalnie kupił i jestem w stanie te książki polecić każdemu, zwłaszcza, że steampunk nie posiada za dużo dobrych przedstawicieli w popkulturze. Co do dwóch tomów Cesarstwa, to oba mi się bardzo podobały. Dużo brutalnych scen, pięknie napisanych opisów lokacji i dosyć "luźno" sporządzone dialogi sprawiały, że szybko się to czytało. Dla mnie osobiście największa wada tych książek to dosadne i długie sceny seksu, przy których miałem ochotę rzucić książką przez uczucie cringu.
Pomysł na serię. Grasz też w gierki z tego co widzę na kanale, może jakaś seria z książkami na podstawie bądź w uniwersach growych?
Byłam bardzo ciekawa Twoich odczuć i się doczekałam❤ Mimo że generalnie zgadzam się z Twoimi spostrzeżeniami, to książka ta dostarczała mi podobnej rozrywki co tom 1 (może za wyjątkiem humoru, śmiałam się więcej przy EotV) dlatego że bardzo zależało mi na bohaterach i mega wkręciłam się w ten świat, czytałam więc jak na szpilkach😅. Chociaż dało się czasem odczuć dłużyzny. Mimo wszystko było to do przewidzenia że skoro dostaniemy tu 2 linie czasowe zamiast trzech to będzie to "mniejsza przygoda". Gdyby nie Ty to nie sięgnęłabym po te książki, bo takiemu booktokowi np. nie ufam a poza nim jakoś nie słyszałam o tych książkach. Mają one klimat który od dawna szukałam w innych pozycjach, uwielbiam wampiry w takim wydaniu 😊 Jednocześnie po tym co mówisz to raczej na ten moment nie sięgne po inne książki Kristoffa.
Chociaz wolałam rozdziały z perspektywy Gabriela (jego relacja z Jeanem to cos pięknego xd) to drugi narrator bardzo mnie intryguje :)
Moimi ulubieńcami są Gabriel i Dior
SPOILER
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Chociaż finał daje dużo nadziei że nie wszystko stracone, to jeśli nie dostaną szczęśliwego zakończenia to nie ręczę za siebie😂
Jak dla mnie tom drugi jest równie dobry co pierwszy. Obydwie uwielbiam mimo iż mało bardzo mało książek przeczytałem. Bardzo podoba mi się poczucie humoru niekiedy był gorszy niekiedy lepszy, ale ogólnie spoko.
Ło panie, ale żeś trafił z filmem. Kilka dni temu też skończyłem. Dobra lece ogladać XD.
tbh ja miałem skojarzenia bardziej z Castlevanią (zwłaszcza tą netfliksową) niż samym bloodborne. Ogólnie spoko sequel, imo jedynka miała podobne problemy, ale lepiej je kryła dzięki efektowi świeżości (czytałem obie książki bezpośrednio po sobie)
Po pierwszym tomie poprzeczka postawiona była bardzo wysoko 😅. Podzielam Twoje zdanie, że była to dobra książka. Miała swoje wady, też mi się miejscami dłużyła 😏. Ale! Rekompensuje to świetnie wykreowany świat przedstawiony, humor, sceny walki, dwie linie czasowe, bohaterzy (Gabriel de Leon nadal jest moją ulubioną postacią). Lubię personifikacje przedmiotów, zwierząt stosowaną przez autora. W tym wypadku rozmowy z mieczem 😉.
Ta "inna" perspektywa też mnie nie zachwyciła.
Zgadzam sie i sie nie zgadzam 🧐 Tom pierwszy byl swietny. Drugi jest po prostu ciemniejszy. Poznajemy lepiej Gabriela i swiat w ktorym zyje. Nie przeszkadzala mi dlugosc czy to przydlugawosc tej czesci. Tak, to tom przejsciowy, tak - dalej "w drodze". To jest w dalszym ciagu jedna z najlepszych ksiazek z wampirami w roli glownej. (mam nadzieje ze mi entuzjazm nie oparnie po 3cim tomie 😊)
A będzie osobny film o mało znanej książce "Władca Pierścieni"? Bo jakoś tak wreszcie zebrałem się do lektury, skończyłem no i posłuchałbym co masz do powiedzenia na jej temat.
Autorka drugiej perspektywy jest jako postać ciągle ciekawsza niż Gabriel mimo odarcia jej z tajemnicy co było jej największym atutem.
Pierwszym tomem byłem absolutnie zachwycony....drugi no nie wiem, była dobra, ale już chyba nie działało z takich efektem "łał" jak na początku.
Dla mnie tom drugi był na takim samym poziomie jak pierwszy a nawet czasami lepszy. Dialogi były bardzo dobre, bardzo dynamicznie się to czyta, na każdej stronie jest coś ciekawego i absolutnie nie miałem wrażenia że to jest przeciągnięte. Dla mnie końcówka była znacząco słabsza względem pierwszej części, spodziewałem się czegoś mocniejszego i tragicznego.
powinen pojawić tu materiał o Wojnie Lotosowej
cesarstwo cesarzowej internetu
👍👍👍
Od Kristoffa polecam wojnę lotosową😊
Nie będę ukrywał, ja kocham Gabriela. Drugi tom podobał mi się mniej głównie z powodu drugiego POV. Siostra Gaba jest bardzo nudną postacią którą jedyne co ma to edgy. Gabriel to dalej w mojej opinii jeden z najlepszych protagonistów. Szczególnie niektóre sceny między nim a Dior są świetne.
Podzielam opinie. Też miałeś odczucie, że siostra Gabriela miała ciut ochote na Arona? Bo tak go wychwalała.
Będzie osobny film o książce "Dom z Liści", którą obecnie czytasz?
To nadal dobre Dark Fantasy ale autor trochę zatoczył koło ale tylko lekko.
Nie brak tam odwagi i epickich momentów.
W 1szym tomie utknęłam na 578 stronie, nie wiem czy skonczę tę książkę 😅 Nie pamiętam, kiedy ostatnio tak się wynudziłam. Gabi mnie irytował, wkurzajacy buc i prostak. Wątek podróży z ekipą piegowatej był przewidywalny i nużący, bohaterowie posiadali po jednej mocno charakterystycznej cesze, dzięki ktorej mogłam ich rozróżnić. Jest mi strasznie przykro, że książka okazała sie dla mnie tak mało satysfakcjonujaca, bo dostalam ją w prezencie. Kocham fantastykę, ale od tej powieści się odbiłam 😢
Aj, a liczyłem, że zabierzesz się za Wojne Lotosową :/
Kompletnie się zraziłam do jego książek i już więcej nie sięgnę.
Dużo słabsza część od pierwszej, wciąż spoko rozrywka ale spadek jakości jest mocno odczuwalny.
Ja mam wrażenie że Kristoff w tomie pierwszym Wampirzego Cesarstwa osiągnął szczyt swoich możliwości pisarskich i już więcej nic o podobnej jakości nie napiszę.
Z drugiej strony poprzednie niezbytdobre książki Autora można uznać za starania wyniesienia Fantazy na wyższy poziom niestety bez odpowiednich zasobów myśli twórczej jest to niewykonalne.
Tak czy owak drugi ton jest dobry nie lepszy niż pierwszy ale dobry więc nie ma co płakać
Skoro w tym świecie jest ciągła ciemność to jak rosną tam rośliny ?
Nie jest ciągła ciemność, dzień po prostu trwa znacząco krócej i słońce nie świeci tak jasno. Przynajmniej ja tak to rozumiem,
@@castolgandolfo8359 Zimą słońce też świeci krótko
@@ukaszstelmach8399 i przez to w tym świecie masz dużo opisu mroźnego klimatu, wszędzie jest śnieg, lód itd
Światło słońca jest bardzo przytłumione, przez co właśnie większość roślin obumarła, rosną tam głównie grzyby, które nie potrzebują słońca
SPOLIER
.
.
.
.
.
.
.
.
Mi się tak nie podobał wątek z phoebe, że to szok. Niestety poziom trochę spadl ale zakończenie 2 tomu sprawia, że liczę, że 3 tom rozwali
Nie można się było tym rozczarować, Kristoff to odpowiednik j. Mass
Kurde, niedawno powiedziałam coś podobnego 😂
@@marta956 żółwik 🐢
@@michagolis150 🐢