Jest Pani bardzo mądrą mamą, miło się tego słuchało. Też mam mega nieśmiałego w stosunku do innych dzieci syna w wieku 6lat. Do dorosłych jest bardziej śmiały. W przedszkolu rzadko pierwszy do kogoś podejdzie....a co Pani sądzi o treningu umiejetności społecznych ? może zapisanie dziecka na taki trening pomoże?
Pani Agnieszko mój 8 letni synek jest nieśmiały ale lubi występować na przedstawieniach. Jego problem najbardziej polega z nowymi sytuacjami i ludźmi ( dorosłymi). Pozdrawiam :)
fajne fajne. Ale też mam nadzieje że nie myślisz że wielcy mogą być tylko introwertycy? ;) może nam też coś przypadnie ;) Dodam tylko że wiesz to wiele może być sprawą przedszkola/grupy rówieśniczej a nie samych osobowych cech charakteru. Znam paru ludzi którzy myśleli że są nieśmiali a tak naprawdę w dorosłym życiu przy sprzyjających okolicznościach i przerobieniu w sobie przeszłości, stawali się bardzo hop do przodu. Oczywiście absolutnie zgadzam się z tezą że zarówno z ekstra jak i introwertykami jest wszystko w porządku. Choć myślę że po prostu łatwiej, mi jako ekstrawertyczce, dogadać się z ekstrawertykami . Powiem ci tylko że moja Ala w poprzednim przedszkolu była absolutnie królową śmiałości. Śmiać mi się chce z filmiku z przedstawienia bo wszystkie co do jednego dziecka cichutkie głowa w dół kroczek w tył. Moja pierś do przodu, głośno artykułuje. W tym przedszkolu w którym jest zupełna różnica. Oglądanie się na wszystkich sprawdzanie czy się udało obgryzanie paznokci, lęk przed porażką. ( nie muszę dodawać że to kwestia nadambitnej pani przedszkolanki która z przedstawienia w swojej głowie robi hamleta :P ;) ) Z obserwacji mojego dziecka wiem że wiele zależy od uwag otoczenia. Kiedyś mając 3 lata Alka szła po plaży mówiąc do dzieci "cześć jestem Alicja-Rita Kołodziej mam trzy i pół pobawisz się ze mną?" i nie zrażała się nawet 10tym płaczem i chowaniem się za mame. Dziś 3 lata później nie chciała podejść sama do dzieci zeby zapytać jak mają na imię. Czy jest introwertykiem? Zawsze wydawało mi się że zdecydowanie nie. Ale może u dzieci to jest płynne i kto wie co z niej wyrośnie. Grunt to pełna akceptacja o co mega trudno. Akceptacja tego że nam z jakimiś cechami dziecka po portu trudno i że nie wszystkie lubimy.
w samą pore ten filmik :-) mój synek nie jest cichutką szarą myszką, nie wiem czy jest introwertykiem kiedy czuje sie swobodnie jest wariatuńciem, ktory bardzo chetnie okazuje uczucia i emocje (sami go do tego tez zachecamy)...określiłbym go raczej nieśmiałym tak po prostu...na przykład w przedszkolu nigdy jeszcze nie powiedzial Paniom hello albo bye (zyjemy w uk) i to nie dlatego, że nie wie że tak sie robi; ma jednego kolege i takze nie jest zbyt otwarty na eksperymenty kulinarne, no właśnie może coś o jedzeniu?/raczej niejedzniu...bo już sie kompletnie poddaje a dziecko nie powinno zyc kabanosami tudzież pizzą i kotletami? przeciez tu akceptacja raczej nie jest wskazana... ps. świetna robota i godne pozazdroszczenia zdolności aktorskie
Ciekawe, akceptacja potrzebna jest kazdemu dziecku. Ale swiat nie chce docemic inności. Nie dajmy sie zatem zwariowac, nie wszystlo złoto co się świeci.
![[#2024MAMA] ROSÉ (로제), Bruno Mars - APT. | Mnet 241122 방송](http://i.ytimg.com/vi/dgGqD28J6aQ/mqdefault.jpg)
Jest Pani bardzo mądrą mamą, miło się tego słuchało. Też mam mega nieśmiałego w stosunku do innych dzieci syna w wieku 6lat. Do dorosłych jest bardziej śmiały. W przedszkolu rzadko pierwszy do kogoś podejdzie....a co Pani sądzi o treningu umiejetności społecznych ? może zapisanie dziecka na taki trening pomoże?
Dziękuję za ciepłe słowa :) co do treningu- nie wiem jak to przebiega, więc nie umiem doradzic
Pani Agnieszko mój 8 letni synek jest nieśmiały ale lubi występować na przedstawieniach. Jego problem najbardziej polega z nowymi sytuacjami i ludźmi ( dorosłymi). Pozdrawiam :)
fajne fajne. Ale też mam nadzieje że nie myślisz że wielcy mogą być tylko introwertycy? ;) może nam też coś przypadnie ;) Dodam tylko że wiesz to wiele może być sprawą przedszkola/grupy rówieśniczej a nie samych osobowych cech charakteru. Znam paru ludzi którzy myśleli że są nieśmiali a tak naprawdę w dorosłym życiu przy sprzyjających okolicznościach i przerobieniu w sobie przeszłości, stawali się bardzo hop do przodu. Oczywiście absolutnie zgadzam się z tezą że zarówno z ekstra jak i introwertykami jest wszystko w porządku. Choć myślę że po prostu łatwiej, mi jako ekstrawertyczce, dogadać się z ekstrawertykami . Powiem ci tylko że moja Ala w poprzednim przedszkolu była absolutnie królową śmiałości. Śmiać mi się chce z filmiku z przedstawienia bo wszystkie co do jednego dziecka cichutkie głowa w dół kroczek w tył. Moja pierś do przodu, głośno artykułuje. W tym przedszkolu w którym jest zupełna różnica. Oglądanie się na wszystkich sprawdzanie czy się udało obgryzanie paznokci, lęk przed porażką. ( nie muszę dodawać że to kwestia nadambitnej pani przedszkolanki która z przedstawienia w swojej głowie robi hamleta :P ;) ) Z obserwacji mojego dziecka wiem że wiele zależy od uwag otoczenia. Kiedyś mając 3 lata Alka szła po plaży mówiąc do dzieci "cześć jestem Alicja-Rita Kołodziej mam trzy i pół pobawisz się ze mną?" i nie zrażała się nawet 10tym płaczem i chowaniem się za mame. Dziś 3 lata później nie chciała podejść sama do dzieci zeby zapytać jak mają na imię. Czy jest introwertykiem? Zawsze wydawało mi się że zdecydowanie nie. Ale może u dzieci to jest płynne i kto wie co z niej wyrośnie. Grunt to pełna akceptacja o co mega trudno. Akceptacja tego że nam z jakimiś cechami dziecka po portu trudno i że nie wszystkie lubimy.
w samą pore ten filmik :-) mój synek nie jest cichutką szarą myszką, nie wiem czy jest introwertykiem kiedy czuje sie swobodnie jest wariatuńciem, ktory bardzo chetnie okazuje uczucia i emocje (sami go do tego tez zachecamy)...określiłbym go raczej nieśmiałym tak po prostu...na przykład w przedszkolu nigdy jeszcze nie powiedzial Paniom hello albo bye (zyjemy w uk) i to nie dlatego, że nie wie że tak sie robi; ma jednego kolege i takze nie jest zbyt otwarty na eksperymenty kulinarne, no właśnie może coś o jedzeniu?/raczej niejedzniu...bo już sie kompletnie poddaje a dziecko nie powinno zyc kabanosami tudzież pizzą i kotletami? przeciez tu akceptacja raczej nie jest wskazana...
ps. świetna robota i godne pozazdroszczenia zdolności aktorskie
dziękuję dziękuję :) To są cenne wskazówki, wezmę pod uwagę!
Ciekawe, akceptacja potrzebna jest kazdemu dziecku. Ale swiat nie chce docemic inności. Nie dajmy sie zatem zwariowac, nie wszystlo złoto co się świeci.