Czy można uważać coś za wadę, że ma niewielkie szanse na stanie się ruchem masowym? To w zasadzie jest podobne jakby stwierdzić, że wadą bycia milionerem jest to, że większość ludzi nie jest milionerami. Wywody aczkolwiek ciekawe jednak skoncentrowane bardziej na filozofii społecznej koegzystencji cokolwiek to znaczy. Wadą minimalizmu namacalną może być to, że jak człowiek zrobi za duże porządki, a potem się okaże, że akurat pozbył się tego co potrzebuje, to musi to ponownie nabyć :-)
Moim zdaniem to bezsensowny konsumpcjonizm jest bardziej męczący. Mówię to z perspektywy osoby mieszkającej w mniejszym mieście, gdzie możliwości zarobkowe są zupełnie inne niż w mieście wojewódzkim, gdzie zarabia się kilkaset złotych więcej. Problem w tym, że jak już się ma małe mieszkanie w swoim mieście, to dojeżdżanie do dużego jest strasznie obciążające finansowo i fizycznie (dojeżdżałem 12 lat). Ludzie kupują całą masę przedmiotów, którymi się cieszą przez chwilę, a potem spłacają kredyty, pożyczki i nie mają czasu z nich korzystać, a co gorsza nie mają czasu dla dawnych znajomych i nawet niewiele dla siebie, bo mają zobowiązania. Poza tym te duże mieszkania i domy trzeba sprzątać, myć całą masę garów, a na sprzątaczki ich nie stać. I tak można w kółko. Minimalizm może być bardzo prosty jeśli człowiek wie czego chce i gdzie szukać. Nie trzeba też wcale kupować wszystkiego najwyższej jakości. To jest zboczenie, szczególnie w przypadku ubrań. Lepiej jest kupić 20 koszulek średniej jakości i je zużywać. ze sprzętem jest akurat dużo lepiej, pod tym względem. Można żyć minimalistycznie bez popadania w ascezę, bo w porównaniu do tego jak żyje kapitalistyczne społeczeństwo, bycie minimalistą nie jest takie trudne. Człowiek bez samochodu to w Polsce często minimalista, a jak ktoś nie ma w domu wielkiego telewizora i kablówki to już chory psychicznie.
Wada minimalizmu, którą najbardziej odczuwam to ogrom czasu jaki poświęcam na wyszukanie rzeczy, którą muszę kupić, bo musi być najlepszej jakości. Mieszkam w małym mieście, ciężko znaleźć dobrej jakości sukienkę, żakiet, które posłużą mi przez lata. Czasami mam paraliż decyzyjny i nic nie kupuję, chociaż mam potrzebę. W dodatku widzę jak pogarsza się jakość ubrań w sklepach. Np. sweter, który kupiłam w Top Secret 10 lat temu był super jakości, z naturalnych materiałów, służył latami. Teraz nie można już takiego kupić. To samo Orsay - sukienka kupiona 10 lat temu wygląda prawie jak nowa, teraz w sklepie nowe nie wyglądają tak dobrze, jak ta moja, używana. Jestem zmuszona robić zakupy przez Internet i mam mniej rzeczy niż potrzebuję, bo nie mogę się zmusić do kupienia byle czego.
Mam ten sam problem,bardzo mnie to frustruje,bo tak ciężko o dobrą jakość na lata i tak samo zauważam zmiany w jakości.Teraz produkuje się tylko badziewie,które sprzedaje się za duże pieniądze. Ja ostatnio kupiłam swetr z Massimo Dutti-marka która kiedyś miała jakość....niestety z jakości to pozostały tylko ceny.
Z tym wyszukiwaniem rzeczy wysokiej jakości i trwałości to też nie ma co przesadzać. Jak masz rzeczy, które używasz w miarę regularnie, a nie gniją x lat w szafie obgryzane przez mole, to jest git. Coś się zużyło, to trzeba po prostu wywalić i kupić nowe i tyle.
@@minimalistycznykonsument1690 Musiałabym wtedy wymieniać całą garderobę co pół roku. W popularnych sieciówkach (Orsay, TS, Reserved, Sinsay, New Yorker itp.) widywałam czasem koszulki na wieszakach z kulkami zmechaconymi, krzywymi szwami, wystającymi nitkami. Nie ma opcji żebym coś takiego kupiła.
Można wobec tego zrobić lub uszyć sobie coś samemu. O ile posiadanie drutów do robótek czy maszyny do szycia nie stoi w sprzeczności do wytycznych minimalizmu. Dlatego uważam, że minimalizm jest reżimem ,który zaprowadziłby w moim życiu nudę. Czy posiadanie hobby mieści się w ramach minimalizmu? Np. robienie na szydełku i posiadanie wielu kolorowych kłębuszków włóczki jest dopuszczalne w minimalizmie ? Albo posiadanie pieca do wypału ceramiki i zapasów szkliwa?
@@AnikaH112 bez przesady ;) Ja kupuję najtańsze i służą mi przez lata. Może ta koszulka ma i krzywy szew na wieszaku, ale jak ją ubierzesz, to nie będzie widać :D Trochę się śmieję, ale naprawdę tak jest. Ja kupuję nawet jeszcze tańsze rzeczy niż Reserved czy New Yorker (bo kupuję Primark i chiński market :P ) ale lubię moje ubrania, jest mi w nich super wygodnie i naprawdę nie wygląda to źle jak się ubiorę :) Tyko że też wiadomo - zależy co kto robi na co dzień i np. jak się musi ubrać do pracy - ja do pracy mam ciuchy robocze, które z firmy dostałem, a po pracy to i też nie za często gdzieś wychodzę (więc nawet bywa i tak, że tych moich ciuchów prywatnych nie mam gdzie ubierać i ubieram rzadko). Także ja akurat "nie przestrzegam" tej kwestii jakości jeśli chodzi o ubrania (bo i też kolejna sprawa - ile lat mam chodzić w tym samym? moje kiepskie noszę latami, więc dobre ubrania bym miał chyba na całe życie - zdążyłyby się znudzić ;) ). Z resztą nie przestrzegam tej rady chyba w żadnej kwestii, poza tymi, w których sam osobiście się przekonałem, że lepiej kupić coś markowego (odkurzacz, mp3 player), bo w wielu kategoriach wcale nie trzeba, a tańsze przedmioty sprawdzają się tak samo dobrze, a może i lepiej.
Ja uważam, ze jestem minimalistka. Nie dlatego, że tak postanowiłam. Po prostu nie mam potrzeby posiadania wielu rzeczy, ludzi wokół siebie czy zainteresowań. Wynika to z mojego charakteru (introwertyczna wwo) A nie z tego,że w pewnym momencie zrezygnowalam z konsumpcyjnego trybu życia.
Też jestem introwertykiem ale wychodzę z czegoś wręcz przeciwnego - jako introwertyk otaczałem się przedmiotami (zamiast ludźmi) i na nie przelewałem uczucia, dlatego mnie było/jest baaardzo trudno się ich pozbyć iw sumie wciąż jestem w tym procesie ;)
@@lonelysoldier17 o, nie wiedziałam,że tak można:) Ja zdecydowanie wolę bardziej płacić za doświadczenia (głównie te przezywane w samotności lub z moim chlopakiem) niż za rzeczy. Dzięki za podzielenie się swoją historią:)
Chyba od zawsze byłam minimalistka, bo miałam mało rzeczy i nie lubiłam gromadzić. Ciuchy które mi się znudziły oddawałam. Mój pierwszy dezodorant miałam w wieku 20 lat, teraz nie używam takich w sprayu bo mam uczulenie. Kupuje ciuchy z drugiej ręki. Choinkę na święta mam tą samą od 8 lat, te same dekoracje. Telefon kupiłam bo stary miał już pęknięty ekran, obecnie i tak używa go córka więc nie wyrzuciłam. Poza tym książki kupuje tylko online. Buty kupuje jeśli stare już mi się rozwala. Praktycznie się nie maluję, więc i kosmetyki do makijażu odpadają. Mogę ubierać w się w ten sam sweter nawet pół roku jeśli go polubię. Nadmiar rzeczy mnie męczy, w szafie mam już naprawdę mało ciuchów. Wszystko poskładane do pojemników plastikowych. Nawet jak mam dużo jedzenia w lodówce to mnie męczy. Nie wyrzucam jedzenia, staram się wszystko zużyć. W święta denerwuje mnie ta komercja i reklamy. Lubię praktyczne prezenty. Lubię też dawać rzeczy i ciuchy innym kiedy mam za dużo.
Ja dodałbym jeszcze temat, który już kiedyś Pani poruszyła w innym filmiku, czyli konflikt między minimalizmem a ekologią (oczywiście przy radykalnym podejściu do każdego z nich). Czytam właśnie "Życie zero waste" Katarzyny Wągrowskiej i podczas lektury co chwila mój wewnętrzny minimalista się buntuje. Ileż trzeba mieć w domu specjalnych narzędzi, zapasów składników, materiałów, pustych opakowań, by móc żyć bez plastiku i z troską o środowisko! Dodatkowo, jeśli chcemy "dawać nowe zycie przedmiotom", to jesteśmy na prostej drodze do gromadzenia "przydasiów". Z drugiej strony, praktykując radykalny minimalizm, musimy być gotowi, by wyrzucać bez sentymentu (vide Marie Kondo i jej niezliczone worki na śmieci).
To prawda. Wielu ludzi się identyfikuje z minimalizmem i zero waste, a moim zdaniem, to praktycznie nie możliwe się z obydwoma na raz identyfikować... Ja wolę minimalizm jednak ;)
Najcenniejsze jest własnie to żeby nie przejmować się tym "co ludzie powiedza" i konsekwentnie ograniczać lub urywac kontakty z krytykantami,. Oczywiście że ten proces dojrzewania trwa i nie jest komfortowy, niemniej za wade bym tego nie uważała.Jaka jest rzeczywista wada a tu nie wymieniona? To że nie zakłada posiadania pasji .Np mamy majsterkowicza-stolarza . Wszystko może byc proste i na wieki ale narzędzia nie.Ja mam pasje czytelniczą-nie czuję kindlów, pewne ksiązki chce mieć na półce i już(bo to nich wracam). I nie jest ich KILKANAŚCIE,tylko duzo więcej.Ngdy nie będę tu minimalistka mimo że we wszystkich innych dziedzinach sie wpisuję.
Ja jestem 5 lat na minimalizmie , początki były różne ale większości pozytywne, ale nie przyszło mi do głowy że minimalizm mógłby zrobić w naszym społeczeństwie Rewolucję i każdy miałby być minimalistą ,myślę że minimalizm nie jest dla wszystkich i to jest ok. Ja będąc minimalistką odkryłam leprze życie finansowe , teraz na wiele rzeczy których tak naprawdę chcę to stać mnie po przez minimalizm . Mój budżet domowy bardzo kontroluję i staram się wydawać pieniądze z sensem . Ta kontrola nad finansami i kupowaniem przemyślanych rzeczy daje mi dużo satysfakcji i przyjemności. A co do niechcianych prezentów które rzadko się zdarzają to podchodzę z radością mimo to że dana rzecz jest niechciana to wiem że muszę znaleźć osobę która z tej rzeczy będzie bardzo zadowolona ,szukając tej osoby mam przy tym dużo radości i dużo mam przyjemności z obdarowaniem tej osoby tym niechcianym prezentem który mi się nie przyda a tej osobie tak.Pozdrawiam
Fajne podejście :) Ale tak, widzę to podobnie - mnie prezent zawsze cieszy, bo to radosne przecież dostać prezent! A że mi się nie przyda, to trudno - podam dalej, ktoś się ucieszy ponownie :)
nic na sile mysle ze minimalizm musi nam odpowiadac chocby w 70% naszych wartosci i potzreb.nie mozna byc minimalista wbrew sobie a sa osoby ktore nigdy nimi nie beda ,mam 1 pare sandal i innych butów ,kaloszy nie mam wogole (moze kupie na wczasach)ale nie czuje sie z tego powodu mniej szczesliwa czy wartosciowa zze nie jem Magnuma co niedziele czy nosze lub nie koszulke Adidasa /nike ,rownie dobrze moge miec 10 takich koszulek tylko po co ,by napedzac biznes wole kupic 1-2 a reszte odlozyc by cos zbudowac , to kwestia wyborów i priorytetów.mozna probowac pokazac na wlasnym przykladzie ze minimalizm lub zero waste jest oplacalne ale z koeli zakupoholizm to nałóg jak kazdy inny i niekiedy tzreba go leczyc...
ale minimalizm i zero waste zbudowaly cos pozytywnego, swiadomosc sie zwiekszyla. Moze wzrastajac swiadomosc wystarczy jak na razie, moze male kroczki to juz tzw cos?
Mam ogromną prośbę. Dużo już zminimalizowałam a dalej mam za dużo Mam problem z pamiątkami. Czy lepiej pozbyć sie pamiątek czy wolnych czystych materiałów papierniczych czy ciuchów, co robić? Będę wdzięczna za rady.
A ja uważam, że każdy coś z minimalizmu może sobie uczknąć. To trochę jak z dietą - nie każdy chce lub nie każdy może zdrowo jeść, ale np. ograniczenie słodyczy czy fast foodów to już dużo. Tak samo póki co traktuję minimalizm. PS. Jestem początkujący - testuję czy minimalizm jest dla mnie... jedno wiem - mam w szafach pełno rzeczy, których nie dotykałem od roku, 5 lat czy nawet 10 :)
u mnie dość często przy porządkach odzywa się sentyment a raczej wyrzuty sumienia oddawania prezentów. Część śmiało komuś oddaję bądź sprzedaję, ale mimo to część zachowuję
Hm, ciekawe spojrzenie na temat, aczkolwiek nie zgadzam sie z tym, mysle ze minimalizm nie ma byc rawolucja, a jedynie rozsadnym spojrzeniem na nasze zycie, otoczenie i pomoc nam odnalezc lepsza droge dla naszego zycia.
Generalnie jako minimalistka z dużo krótszym stażem mogę podpisać się pod wszystkim. Z mojej strony wadą minimalizmu jest jeszcze to, że niestety dosyć często inwestując w dużo droższy, ,,lepszy" produkt, okazuje się później o wiele gorszy niż miał być - niepraktyczny, łatwo psujący się, czy niewygodny. To mnie bardzo drażni.
jaki jest sens kupowania lepszego, dużo droższego produktu? Ja widzę tylko jeden, posiadanie funkcji których potrzebujemy. Czy to jest wada minimalizmu?:D
Czy można uważać coś za wadę, że ma niewielkie szanse na stanie się ruchem masowym? To w zasadzie jest podobne jakby stwierdzić, że wadą bycia milionerem jest to, że większość ludzi nie jest milionerami. Wywody aczkolwiek ciekawe jednak skoncentrowane bardziej na filozofii społecznej koegzystencji cokolwiek to znaczy. Wadą minimalizmu namacalną może być to, że jak człowiek zrobi za duże porządki, a potem się okaże, że akurat pozbył się tego co potrzebuje, to musi to ponownie nabyć :-)
Oczywiście że nie jest to wada.
W sedno !!
Moim zdaniem to bezsensowny konsumpcjonizm jest bardziej męczący. Mówię to z perspektywy osoby mieszkającej w mniejszym mieście, gdzie możliwości zarobkowe są zupełnie inne niż w mieście wojewódzkim, gdzie zarabia się kilkaset złotych więcej. Problem w tym, że jak już się ma małe mieszkanie w swoim mieście, to dojeżdżanie do dużego jest strasznie obciążające finansowo i fizycznie (dojeżdżałem 12 lat). Ludzie kupują całą masę przedmiotów, którymi się cieszą przez chwilę, a potem spłacają kredyty, pożyczki i nie mają czasu z nich korzystać, a co gorsza nie mają czasu dla dawnych znajomych i nawet niewiele dla siebie, bo mają zobowiązania. Poza tym te duże mieszkania i domy trzeba sprzątać, myć całą masę garów, a na sprzątaczki ich nie stać. I tak można w kółko. Minimalizm może być bardzo prosty jeśli człowiek wie czego chce i gdzie szukać. Nie trzeba też wcale kupować wszystkiego najwyższej jakości. To jest zboczenie, szczególnie w przypadku ubrań. Lepiej jest kupić 20 koszulek średniej jakości i je zużywać. ze sprzętem jest akurat dużo lepiej, pod tym względem. Można żyć minimalistycznie bez popadania w ascezę, bo w porównaniu do tego jak żyje kapitalistyczne społeczeństwo, bycie minimalistą nie jest takie trudne. Człowiek bez samochodu to w Polsce często minimalista, a jak ktoś nie ma w domu wielkiego telewizora i kablówki to już chory psychicznie.
Popieram!
Ja nie mam telewizora ponad 10 lat
Wada minimalizmu, którą najbardziej odczuwam to ogrom czasu jaki poświęcam na wyszukanie rzeczy, którą muszę kupić, bo musi być najlepszej jakości. Mieszkam w małym mieście, ciężko znaleźć dobrej jakości sukienkę, żakiet, które posłużą mi przez lata. Czasami mam paraliż decyzyjny i nic nie kupuję, chociaż mam potrzebę. W dodatku widzę jak pogarsza się jakość ubrań w sklepach. Np. sweter, który kupiłam w Top Secret 10 lat temu był super jakości, z naturalnych materiałów, służył latami. Teraz nie można już takiego kupić. To samo Orsay - sukienka kupiona 10 lat temu wygląda prawie jak nowa, teraz w sklepie nowe nie wyglądają tak dobrze, jak ta moja, używana. Jestem zmuszona robić zakupy przez Internet i mam mniej rzeczy niż potrzebuję, bo nie mogę się zmusić do kupienia byle czego.
Mam ten sam problem,bardzo mnie to frustruje,bo tak ciężko o dobrą jakość na lata i tak samo zauważam zmiany w jakości.Teraz produkuje się tylko badziewie,które sprzedaje się za duże pieniądze. Ja ostatnio kupiłam swetr z Massimo Dutti-marka która kiedyś miała jakość....niestety z jakości to pozostały tylko ceny.
Z tym wyszukiwaniem rzeczy wysokiej jakości i trwałości to też nie ma co przesadzać. Jak masz rzeczy, które używasz w miarę regularnie, a nie gniją x lat w szafie obgryzane przez mole, to jest git. Coś się zużyło, to trzeba po prostu wywalić i kupić nowe i tyle.
@@minimalistycznykonsument1690 Musiałabym wtedy wymieniać całą garderobę co pół roku. W popularnych sieciówkach (Orsay, TS, Reserved, Sinsay, New Yorker itp.) widywałam czasem koszulki na wieszakach z kulkami zmechaconymi, krzywymi szwami, wystającymi nitkami. Nie ma opcji żebym coś takiego kupiła.
Można wobec tego zrobić lub uszyć sobie coś samemu. O ile posiadanie drutów do robótek czy maszyny do szycia nie stoi w sprzeczności do wytycznych minimalizmu. Dlatego uważam, że minimalizm jest reżimem ,który zaprowadziłby w moim życiu nudę. Czy posiadanie hobby mieści się w ramach minimalizmu? Np. robienie na szydełku i posiadanie wielu kolorowych kłębuszków włóczki jest dopuszczalne w minimalizmie ? Albo posiadanie pieca do wypału ceramiki i zapasów szkliwa?
@@AnikaH112 bez przesady ;) Ja kupuję najtańsze i służą mi przez lata. Może ta koszulka ma i krzywy szew na wieszaku, ale jak ją ubierzesz, to nie będzie widać :D Trochę się śmieję, ale naprawdę tak jest. Ja kupuję nawet jeszcze tańsze rzeczy niż Reserved czy New Yorker (bo kupuję Primark i chiński market :P ) ale lubię moje ubrania, jest mi w nich super wygodnie i naprawdę nie wygląda to źle jak się ubiorę :) Tyko że też wiadomo - zależy co kto robi na co dzień i np. jak się musi ubrać do pracy - ja do pracy mam ciuchy robocze, które z firmy dostałem, a po pracy to i też nie za często gdzieś wychodzę (więc nawet bywa i tak, że tych moich ciuchów prywatnych nie mam gdzie ubierać i ubieram rzadko).
Także ja akurat "nie przestrzegam" tej kwestii jakości jeśli chodzi o ubrania (bo i też kolejna sprawa - ile lat mam chodzić w tym samym? moje kiepskie noszę latami, więc dobre ubrania bym miał chyba na całe życie - zdążyłyby się znudzić ;) ). Z resztą nie przestrzegam tej rady chyba w żadnej kwestii, poza tymi, w których sam osobiście się przekonałem, że lepiej kupić coś markowego (odkurzacz, mp3 player), bo w wielu kategoriach wcale nie trzeba, a tańsze przedmioty sprawdzają się tak samo dobrze, a może i lepiej.
Ja uważam, ze jestem minimalistka. Nie dlatego, że tak postanowiłam. Po prostu nie mam potrzeby posiadania wielu rzeczy, ludzi wokół siebie czy zainteresowań. Wynika to z mojego charakteru (introwertyczna wwo) A nie z tego,że w pewnym momencie zrezygnowalam z konsumpcyjnego trybu życia.
Też jestem introwertykiem ale wychodzę z czegoś wręcz przeciwnego - jako introwertyk otaczałem się przedmiotami (zamiast ludźmi) i na nie przelewałem uczucia, dlatego mnie było/jest baaardzo trudno się ich pozbyć iw sumie wciąż jestem w tym procesie ;)
@@lonelysoldier17 o, nie wiedziałam,że tak można:) Ja zdecydowanie wolę bardziej płacić za doświadczenia (głównie te przezywane w samotności lub z moim chlopakiem) niż za rzeczy. Dzięki za podzielenie się swoją historią:)
Jak miło mi się pani słucha.Ma pani taki miły głos i dużo pozytywnej energii.
Pani Anno..Bardzo dobry filmik.Dzieki
Chyba od zawsze byłam minimalistka, bo miałam mało rzeczy i nie lubiłam gromadzić. Ciuchy które mi się znudziły oddawałam. Mój pierwszy dezodorant miałam w wieku 20 lat, teraz nie używam takich w sprayu bo mam uczulenie. Kupuje ciuchy z drugiej ręki. Choinkę na święta mam tą samą od 8 lat, te same dekoracje. Telefon kupiłam bo stary miał już pęknięty ekran, obecnie i tak używa go córka więc nie wyrzuciłam. Poza tym książki kupuje tylko online. Buty kupuje jeśli stare już mi się rozwala. Praktycznie się nie maluję, więc i kosmetyki do makijażu odpadają. Mogę ubierać w się w ten sam sweter nawet pół roku jeśli go polubię. Nadmiar rzeczy mnie męczy, w szafie mam już naprawdę mało ciuchów. Wszystko poskładane do pojemników plastikowych. Nawet jak mam dużo jedzenia w lodówce to mnie męczy. Nie wyrzucam jedzenia, staram się wszystko zużyć. W święta denerwuje mnie ta komercja i reklamy. Lubię praktyczne prezenty. Lubię też dawać rzeczy i ciuchy innym kiedy mam za dużo.
Owieczko, damą być warto, życie wówczas nabiera więcej barwy i to nie szarej
Bardzo wartościowy materiał. Dzięki i pozdrawiam.!
Bardzo dziękuję i również pozdrawiam.
Ja dodałbym jeszcze temat, który już kiedyś Pani poruszyła w innym filmiku, czyli konflikt między minimalizmem a ekologią (oczywiście przy radykalnym podejściu do każdego z nich). Czytam właśnie "Życie zero waste" Katarzyny Wągrowskiej i podczas lektury co chwila mój wewnętrzny minimalista się buntuje. Ileż trzeba mieć w domu specjalnych narzędzi, zapasów składników, materiałów, pustych opakowań, by móc żyć bez plastiku i z troską o środowisko! Dodatkowo, jeśli chcemy "dawać nowe zycie przedmiotom", to jesteśmy na prostej drodze do gromadzenia "przydasiów". Z drugiej strony, praktykując radykalny minimalizm, musimy być gotowi, by wyrzucać bez sentymentu (vide Marie Kondo i jej niezliczone worki na śmieci).
To prawda. Wielu ludzi się identyfikuje z minimalizmem i zero waste, a moim zdaniem, to praktycznie nie możliwe się z obydwoma na raz identyfikować... Ja wolę minimalizm jednak ;)
Uważam , że minimalizm ma same zalety w dzisiejszym świecie .
Najcenniejsze jest własnie to żeby nie przejmować się tym "co ludzie powiedza" i konsekwentnie ograniczać lub urywac kontakty z krytykantami,. Oczywiście że ten proces dojrzewania trwa i nie jest komfortowy, niemniej za wade bym tego nie uważała.Jaka jest rzeczywista wada a tu nie wymieniona? To że nie zakłada posiadania pasji .Np mamy majsterkowicza-stolarza . Wszystko może byc proste i na wieki ale narzędzia nie.Ja mam pasje czytelniczą-nie czuję kindlów, pewne ksiązki chce mieć na półce i już(bo to nich wracam). I nie jest ich KILKANAŚCIE,tylko duzo więcej.Ngdy nie będę tu minimalistka mimo że we wszystkich innych dziedzinach sie wpisuję.
Kto powiedział, że minimalista nie może mieć pasji?
Ja jestem 5 lat na minimalizmie , początki były różne ale większości pozytywne, ale nie przyszło mi do głowy że minimalizm mógłby zrobić w naszym społeczeństwie Rewolucję i każdy miałby być minimalistą ,myślę że minimalizm nie jest dla wszystkich i to jest ok. Ja będąc minimalistką odkryłam leprze życie finansowe , teraz na wiele rzeczy których tak naprawdę chcę to stać mnie po przez minimalizm . Mój budżet domowy bardzo kontroluję i staram się wydawać pieniądze z sensem . Ta kontrola nad finansami i kupowaniem przemyślanych rzeczy daje mi dużo satysfakcji i przyjemności. A co do niechcianych prezentów które rzadko się zdarzają to podchodzę z radością mimo to że dana rzecz jest niechciana to wiem że muszę znaleźć osobę która z tej rzeczy będzie bardzo zadowolona ,szukając tej osoby mam przy tym dużo radości i dużo mam przyjemności z obdarowaniem tej osoby tym niechcianym prezentem który mi się nie przyda a tej osobie tak.Pozdrawiam
Fajne podejście :) Ale tak, widzę to podobnie - mnie prezent zawsze cieszy, bo to radosne przecież dostać prezent! A że mi się nie przyda, to trudno - podam dalej, ktoś się ucieszy ponownie :)
A ja poprosiłam rodzinę, żeby mi prezentów nie kupowali, bo nie umiem udawać, że mi się podobają. Prezenty robie sobie sama i mam spokój, rodzina tez.
nic na sile mysle ze minimalizm musi nam odpowiadac chocby w 70% naszych wartosci i potzreb.nie mozna byc minimalista wbrew sobie a sa osoby ktore nigdy nimi nie beda ,mam 1 pare sandal i innych butów ,kaloszy nie mam wogole (moze kupie na wczasach)ale nie czuje sie z tego powodu mniej szczesliwa czy wartosciowa zze nie jem Magnuma co niedziele czy nosze lub nie koszulke Adidasa /nike ,rownie dobrze moge miec 10 takich koszulek tylko po co ,by napedzac biznes wole kupic 1-2 a reszte odlozyc by cos zbudowac , to kwestia wyborów i priorytetów.mozna probowac pokazac na wlasnym przykladzie ze minimalizm lub zero waste jest oplacalne ale z koeli zakupoholizm to nałóg jak kazdy inny i niekiedy tzreba go leczyc...
ale minimalizm i zero waste zbudowaly cos pozytywnego, swiadomosc sie zwiekszyla. Moze wzrastajac swiadomosc wystarczy jak na razie, moze male kroczki to juz tzw cos?
Jestem zafascynowany Pani sposobem na udane spelnione i mam nadzieje szczesliwe zycie.
Mam ogromną prośbę. Dużo już zminimalizowałam a dalej mam za dużo Mam problem z pamiątkami. Czy lepiej pozbyć sie pamiątek czy wolnych czystych materiałów papierniczych czy ciuchów, co robić? Będę wdzięczna za rady.
A ja uważam, że każdy coś z minimalizmu może sobie uczknąć. To trochę jak z dietą - nie każdy chce lub nie każdy może zdrowo jeść, ale np. ograniczenie słodyczy czy fast foodów to już dużo. Tak samo póki co traktuję minimalizm. PS. Jestem początkujący - testuję czy minimalizm jest dla mnie... jedno wiem - mam w szafach pełno rzeczy, których nie dotykałem od roku, 5 lat czy nawet 10 :)
Czyli jesteś w dobrym miejscu. Życzę miłego testowania, ciekawa jestem wniosków.
u mnie dość często przy porządkach odzywa się sentyment a raczej wyrzuty sumienia oddawania prezentów. Część śmiało komuś oddaję bądź sprzedaję, ale mimo to część zachowuję
Hm, ciekawe spojrzenie na temat, aczkolwiek nie zgadzam sie z tym, mysle ze minimalizm nie ma byc rawolucja, a jedynie rozsadnym spojrzeniem na nasze zycie, otoczenie i pomoc nam odnalezc lepsza droge dla naszego zycia.
Tak, zdecydowanie tak powinno być.
każdy radykalizm jest niezdrowy nagle z minimalizmu zrobiono filozofię przesada
😘
Pani Aniu--czy coś ma Pani wspólnego ze Starachowicami? a może to Pani?
Może jakieś garażówki dla minimalistów?
Super pomysl, pozdrawiam.
Moje drogie, moi drodzy posłuchajcie zatem piosenki Pauliny Przybysz - Minimalizm
7:43 minimalista w tle 😉
Faktycznie :-)
Minimalizm nie jest ideologią, ale wygodnym stylem życia.
Generalnie jako minimalistka z dużo krótszym stażem mogę podpisać się pod wszystkim. Z mojej strony wadą minimalizmu jest jeszcze to, że niestety dosyć często inwestując w dużo droższy, ,,lepszy" produkt, okazuje się później o wiele gorszy niż miał być - niepraktyczny, łatwo psujący się, czy niewygodny. To mnie bardzo drażni.
jaki jest sens kupowania lepszego, dużo droższego produktu? Ja widzę tylko jeden, posiadanie funkcji których potrzebujemy. Czy to jest wada minimalizmu?:D
Najwiekszym materialnym minimakista jest Jezus, a mimo to wszystko ma, caly wszechswiat u stop 😎
Przed Jezusem w Europie byli cynicy i stoicy, tylko niestety zapomnieliśmy o swoim dziedzictwie po tym jak się ta obca zaraza tutaj rozpleniła.
Uważam że idea ekologiczna jest bardziej porywająca a jej skutkiem ubocznym będzie minimalizm :)
Niestety nie każdego idea ekologiczna porywa, podobnie zresztą jak minimalizm.