Trzeba mowic zaznaczajac ze psychoterapia moze byc dobra i pomodz ale moze byc tez zla i zaszkodzic to daje pelniejszy obraz Pytanie do pana Astrofaza kto w polsce moze diagnozowac depresje tylko psychiatra?? czy psycholog terapelta tez ??
Już ponad rok czuję co jakiś czas chęć zrobić szach i mat... Mam 33 lata i nie mam w sobie grama radości z tych 33 lat. Trzymajcie się Panowie, trzymam kciuki
też tak miałem w Twoim wieku, chociaż wtedy "żyłem" to jednak zmiana diety, dbanie o zdrowie, na drodze pojawiły się nowe chęci i plany...im krócej pozostaje do końca tym bardziej się chce, teraz mam 48 i mimo słabszych dni jak teraz, bo coś się nie chce to po małym odpoczynku dalej mam siłę..a aktualnie rozbudowa domu i remont i czasami wydaje się, że po co to wszystko ..a jednak..cel czyni cuda :) jakikolwiek polecam
Za 3 miesiące skończę 35. Dwa razy byłem bliski, ale za pierwszym razem ktoś mnie spłoszył (choć miejsce i pora dnia dawały duże szanse, że nikt mi nie przeszkodzi), a za drugim razem, po długim czasie rozmyślania już na miejscu (innym niż poprzednie), odpuściłem. Chyba stchórzyłem, bo to jednak jest bilet w jedną stronę, a może podświadomie gdzieś tliła się iskra nadziei na to, że będzie lepiej. Ostatnie miesiące poświęcałem na refleksję. Zajęło to tyle, bo taka szczera samoocena to jednak jest długi i ciemny tunel, do którego strach wejść. Niestety w moim życiu było więcej bólu, głównie mentalnego czy duchowego. Zaczęło się to może w wieku 7-8 lat i trwa do dziś. Jakieś radosne momenty były, ale to były tylko krótkie chwile. NIGDY nie mogłem szczerze sobie powiedzieć, że mam udane/miłe/dobre/ułożone życie. Zarówno w wieku 8 lat, jak i ponad ćwierć wieku później. Podtrzymuje mnie jedynie myśl, że jeśli strzelę samobója, to wszystkie osoby, który wyrządziły mi jakąkolwiek przykrość, ból i pogardę, będą górą. A ja już mam dość wiecznych przegranych. Wtedy kiedy powinien był pomóc sobie, to odstawiłem siebie na drugi plan i pomagałem innym. To był błąd. Ostatnie 13 lat zmarnowałem i teraz zaczynam od zera, a nawet na minusie. Jestem sam przeciwko całemu światu. Zawsze byłem. Dopiero niedawno temu to do mnie dotarło. I nie dam satysfakcji swoim wrogom. Każdy ma swoją granicę, i coś co dla Ciebie może być do zniesienia, dla mnie mogłoby być końcem, i vice versa. Szukaj pozytywów w prostych przyjemnościach - ja obecnie przygotowuje się do maratonu, ale mam zajebiście wielką ochotę na chamską pizze, lody i zimne piwo, ale to dopiero za 3 miesiące 😅. Życzę Ci siły w tej walce 🫵🏻💪🏻
Tak, depresja jest straszna. Uczucie pustki, bezsensu, samotność sama w sobie. Ciężko z tym u faceta. Facet najczęściej zostaje z tym sam i każdy ma to w dupie.
Tak. Dokładnie tak. Wtedy samotność jeszcze bardziej się daje we znaki. Wszyscy opuszczają faceta, 0 wiadomości, 0 zainteresowania. Samotność osacza i przenika. Jest wtedy wszędzie
Daria dziękuję Ci, że pochylasz się nad zdrowiem facetów! Dziękuję też chłopakom, że podzielili się swoimi historiami. Niech się niesie w sieci. Sam jestem w trudnym momencie swojego życia. Nawrót mojej choroby alkoholowej, śmierć bliskiej osoby, totalna niemoc, zero sprawczosci. Może właśnie dzięki Twojemu materiałowi zdecyduje się na zasięgnięcie pomocy.
Facet to myśliwy, wojownik, faceci nie płaczą. A g... prawda, było już ze mną kiepsko a najbliższą osobą pomagała mi słowami: radź sobie sam, masz kryzys wieku sredniego. Przyszedł dzień kiedy coś pękło i zacząłem mówić o tym co mnie boli. Spotkałem fantastycznych ludzi od lekarza rodzinnego, poprzez psychiatrę, hepatolog, urologa, endokrynologa, byłem na Oddziale leczenia zaburzen nerwicowych i depresji. Straciłem przez to dziadostwo sporo czasu i zdrowia ale życie jest znowu piękne i kolorowe, mam prawdziwych przyjaciół, podkreślam prawdziwych. I choć dziadostwo odzywa się i atakuje co jakiś czas to ja mam wsparcie do walki.
Bo facet to jest myśliwy i wojownik, ewolucyjnie mamy wykształcone mechanizmy przeciwstawiania się ogromnym krotkotrwalym stresorom- tylko klucz tkwi w w tym, że dzisiejsze stresory to nie 2-3 dniowa wyprawa na polowanie a wieloletni przewlekły stres i presja środowiska spolecznego, zawodowego, rodzinnego i towarzyskiego. Mamy do czynienia z kompletnym postawieniem na głowie relacji stres-spokój.
Odpowiedni film w odpowiednim dla niektórych czasie, przedstawienie problemu z kilku różnych perspektyw daje do myślenia, szczególnie jak ogląda się te osoby od lat. Dziękuję...
Bardzo się cieszę, że trafiłem na ten kanał, a w szczególności na ten materiał. Daje mi bardzo dużo do przemyślenia na temat swojego stanu umysłu i ducha, który czuje, że się od lat już pogarsza, mimo, że mimo wsparcia bliskich i fachowców, na których najwidoczniej jeszcze nie trafiłem. Jeszcze raz wielkie dzięki i powodzenia każdemu z tym ustrojstwem, 3majcie się. Dobrej nocy
Jestem poruszona tym materiałem - Chłopaki wielki szacun i serducho dla Was ❤ no i wielkie dzięki dla Prowadzącej 🙂 ps przy Dawidzie to aż mi się łezka zakręciła taki zawsze pyskaty a tu taki słodziak …
Materiał bardzo dobry i potrzebny. Zwróciłbym tylko uwagę, że w kontekście negatywnego postrzegania korzystania z pomocy psychiatry i psychoterapeuty, warto dodać, że leki przeciwdepresyjne może wypisać też lekarz rodzinny, ale specjalistą od leków wpływających na świadomość i umysł jest zawsze lekarz psychiatra. Dlatego najbardziej fachowe i skuteczne leczenie zapewni właśnie taki lekarz. Niestety często bardzo trudno jest namówić kogoś na leczenie. Zarówno na leki, jak i na psychoterapię. Do tej pory nie udało mi się namówić nikogo na leczenie. Znam ludzi,, którzy sami się zdecydowali i takich, którzy nie skorzystali z żadnej pomocy od lat. Zwykle mówią, że czują się dobrze albo używają łagodnych, czy może nawet eufemistycznych stwierdzeń, że nie są w formie, albo że bywało lepiej, ale będzie dobrze i innych niejednoznacznych określeń. Na pewno nie chcą słyszeć słowa "depresja". W związku z tym uważam, że najważniejsza jest edukacja i łatwo dostępna pomoc psychologiczna, aby można było bez problemu skonsultować się ze specjalistą, gdy coś się dzieje. Na marginesie wspomnę jeszcze, że aktywność fizyczna jest już uznawana (niestety nie powszechnie) aktywność fizyczna. Może leczyć depresję w 40% przypadków. Oczywiście zawsze najbardziej skuteczne jest łączenie trzech najlepszych metod. Wiadomo też, że wcale nie jest łatwo zacząć ćwiczyć. Tym bardziej w depresji. Dlatego warto zacząć od chociaż jednej z tych metod.
Dziękuję za ten materiał. Sam w krytycznych momentach korzystam z pomocy psychologa. Nie wstydzę się o tym mówić ale widzę że nadal trzeba zwiększać świadomość zdrowia psychicznego. Szczególnie wśród mężczyzn.
Ja u pierwszego psychoterapeuty na drugim spotkaniu miałem atak paniki a on "widze że panu już lepiej, chyba pan nie potrzebuje pomocy psychologa". Dopiero z 3 terapeutką chwyciłem flow o którym było tu powiedziane.
Facet praktycznie zawsze pije jak sobie nie radzi z problemami i nie ma wsparcia i zrozumienia ze strony bliskich. Ile tego wsparcia i zrozumienia jest, widać właśnie po tym ilu ludzi ucieka w alko, drugi, jedzenie, pracę, seks, itd. Jednak iść po pomoc to też jest wyczyn zwłaszcza na nfz. To jest tak uwłaczające ludzkiej godności, że większość nie pójdzie wcale a jeżeli pójdzie to pierwszy i ostatni raz. Rejestrowanie się w okienku do psychiatry na jakiś termin za kilkanaście dni, siedzenie na korytarzu z innymi jak zakładzie psychiatrycznym i czekanie na swoją kolej, żeby wyjść i powiedzieć czy leki działają, zabrać receptę i wyjść. Pod koniec miesiąca to już w ogóle jest fajnie, bo leki się skończyły ale w tym miesiącu już nie ma wizyt bo się kasa w nfz nie spina. Przyjdź pan w następnym miesiącu albo roku. Same leki to też więcej szkód robią w organizmie niż pomagają. Np zostaniesz grubasem z miękką fają. Oczywiście jako środek doraźny, żeby podnieść się na tyle, żeby zapisać się na psychoterapię, to się względnie nadają ale na tym się raczej kończy. Do tego trzeba próbować wielu leków przez kilka tygodni każdy, żeby stwierdzić, który ma najmniej skutków ubocznych względem efektów wspomagających. Do tego ma się w papierach zapisane takie wizyty - to jest ten tekst z wiadomości i gazet "leczył się psychiatrycznie" który pojawi się jeżeli tylko coś się stanie i będzie o tym w gazetach. A tak w ogóle to nawet nikt się nie zająknie i ciągle słychać tylko: on ma problem, on sobie nie radzi, itd. Damy mu tabletki, pogadamy i będzie git. Trochę jak idź pobiegać. Jakoś nikt nie stwierdza, że on nie wytrzymał presji, którą na niego nakładaliśmy, on się czuje źle ale to dlatego, że traktujemy go jak bankomat, on pije ale to dlatego, że ucieka przed problemem, którego nie potrafi rozwiązać a który to my mu sprawiliśmy. Tak właśnie, gdyby ludzie traktowali się z szacunkiem, nie robili sobie krzywdy, nie chcieli stać się wyższymi poniżając innych, przestaliby tworzyć problemy i zrzucać je na innych, byli szczerzy, współodczuwający, a przede wszystkim potrafili rozpoznawać emocje innych już nie mówiąc o swoich własnych, to by świat wyglądał zupełnie inaczej. Tylko, że tego nikt nie chce, nie uczy się o tym w szkole, nie uczy w domu. Powiela się tylko destrukcyjne schematy z pokolenia na pokolenie a na koniec wytyka się palcem i mówi - to jego wina, bo on sobie z tym nie poradził, niech pobiegnie do psychiatry, będzie jak ręką odjął.
Mam nadzieję Piotrze, że już się poskładałeś i wyszedłeś na prostą. Nigdy bym się po Tobie nie spodziewał, że miałeś takie problemy. Trzymaj się chłopie i twórz dla nas jak najdłużej i obyś sam czerpał z tego co robisz wiele satysfakcji 👍
To bardzo zyciowy material. I najwazniejszy punkt, to ten, gdy sami stwierdzimy, ze jest problem. Kolejny to szukanie pomocy. Czasami rozmowy z przyjaciòlmi nie pomagaja. Wiem sama po sobie. Dzieki za ten material . Pozdrawiam
Ja miesiąc temu kupiłem sobie linę by mieć w razie jak bym już nie miał siły. Nie potrafię się poddać bo walka jest we mnie ale bywają chwile że chce przyczepić te 50 metrową linę do tyłu moje auta i skoczyć z klifu, patrząc na nasz piękny Bałtyk po raz ostatni. Ale ciągle mam wiele marzeń i mimo śmierci za życia, raz po raz próbuje się odrodzić z tych popiołów.
Trzymaj się chłopie, linę wywal, bo tej decyzji nie odwrócisz, a w głębokiej depresji nie powinno się podejmować ważnych decyzji. Masz prawo do smutku!
Świetny film, dziękuję! Nie choruję na depresję, natomiast straciłem przez nią oraz alkohol kilka osób. Sam zostałem zdiagnozowany z nerwicą lękową z zaburzeniami psychosomatycznymi, która przyszła bez uprzedzenia czy widocznego w bliskiej przeszłości powodu (tak myślałem kiedy wystąpił u mnie pierwszy atak). Już po kilku rozmowach z psychologiem nauczyłem się bardziej kontrolować lęk dzięki kilku technikom, np. relaksacji Jacobsona. Psycholog pomaga nam myślec, a tego bardzo potrzebujemy kiedy nasz mózg nie operuje w zdrowy sposób! :) Niestety nadal spotyka się sporo osób, szczególnie facetów, którzy namawiają innych by nie brali leków psychotropowych czy nie szli/słuchali psychiatry, tylko walczyli z tym samodzielne. Spotkałem się w tym nawet w IT - branży, która powinna być progresywna i jako tako mądra... Polecam terapię każdemu, nawet jak myślicie, że wasz problem jest błahy - po prostu warto :)
Aktualnie 666 "łapek w górę", ale przełamię tę magiczną liczbę. Bardzo ważny temat! uper, że jest poruszany. Sam korzystam z psychoterapeuty i pomaga mi pracować na emocjami, które odpychałem, których się wstydziłem i ich nie przyjmowałem
Ważny materiał. Moja pierwsza wizyta na studiach u psychiatry który miał dwóch uczniów. ( Już pomijam fakt pierwszej wizyty i kilku osób przed soba gdzie tak długo bylo ci ciezko powiedziec cokolwiek jednej osobie ) Siadam i milczę z winą że tu jestem a on rzuca. - papier na studia potrzebny co.
Miesiąc temu też zacząłem wizyty u psychoterapeuty. Dużo można by było o tym pisać dobrego (naprawdę warto, bo co prawda to dopiero kilka spotkań, ale już zauważyłem kilka fajnych spostrzeżeń, a sam siebie uważałem, że się rozumiem), ale ja napiszę jedną rzecz, która mi się nie podoba - to fakt, że spotkania trwają tylko godzinę, bo ja mógłbym rozmawiać i rozmawiać z moją psycholog. Jeśli ktoś myśli o tym, żeby się wybrać do specjalisty to śmiało nie ma co tego odwlekać, pójdź, zobacz, porozmawiaj, zapytaj się jak to wygląda i jakie korzyści ty i twoje otoczenie będziecie z tego mieli.
Życie i społeczeństwo wymusza na mężczyznach brak akceptacji depresji. Życie - bo nie ma na to czasu, trzeba ciężko pracować, wiecznie coś w domu naprawić, wyprowadzić psa, wyjść z dziećmi na plac zabaw. Społeczeństwo - pokaż tylko raz że masz uczucia to nazwa cię pizd*, słabym człowiekiem, mięczakiem. Dlatego my radzimy sobie na własny sposób. Ja lubię pojeździć na moto, pobiegać, iść na siłownię co daje mi możliwość wyczyścić myśli i nabrać siły na kolejny dzień.
Faceci w wieku szkolnym tak powiedzą. Starsi faceci już raczej nie, ale niezależnie od wieku - dla kobiet facet z depresją jest aseksualny i słaby. Pomoc może pomogą, ale co najwyżej ze współczucia
Meh idzie się przyzwyczaić po 3 latach , norma wstajesz jesz jedziesz pracujesz wracasz jesz śpisz i tak do końca tego pierdolonego życia , ale lepiej być samemu niż później zostać porzuconym
Polecam zobaczyc wyklady albo przeczytac ksiazki psycholga pana Tomasza Witkowskiego jego wyklady sa logiczne ,spojne ,oparte na metodzie naukowej solidnie udukomentowne fajnie by bylo gdyby pani zaprosila pana Tomasza Witkowskiego do swojego programu i na koniec jak na prawdziwego sceptyka przystalo prosze mi nie wierzyc na slowo prosze sprawdzic thanks :D
Nie sugerujcie się mną, ale ja miałem dobre życie, czułem się wspaniale, tworzyłem swój dom, miałem dobrą pracę, byłem digital nomadem i z powodu zaszłych spraw rodzinnych [rozwód, alimenty i inne sprawy które już mnie jako dorosłe dziecko nie dotyczyły] zostałem zbadany przez biegłych i psychologów. Czym się to skończyło? Po tych pobieżnych terapiach, otrzymaniu woreczka tabletek i odbierania przymusowych recept, jako dwudziestokilkulatek niemalże nie skończyłem w Polskim DPS-sie! Gdybym nie odwołał się od decyzji sądu który nawet mnie nie powiadomił że toczyła się kolejna równoległa z inicjatywy rodziców rozprawa przeciwko mnie, i gdybym nie powziął załatwiania diagnoz niezależnych pscyhologów, psychiatrów i nie wziął biegłych w moją obronę, to bym nie pisał tego komentarza dzisiaj. Także ja mam bardzo negatywne doświadczenia z psychologami, bo nie wdrożyłem się tam sam z własnej woli mając problemy ze sobą, a zostałem wkręcony w machinę przemysłową w tej branży +sprawy sądowe. Wszyscy faceci i dziewczyny któe macie problemy z własnym ciałem [głową] - natychmiast znajdźcie i szukajcie odpowiedniego lekarza i pomocy na zewnątrz. Naprawdę skróci wam to wasze cierpienie, nie będziecie podlegać pod wolę nastawionych negatywnie i kłamiących przeciwko wam ludziom [nawet bliskim dla których nic nie znaczycie] a przy okazji będziecie mieli większe doświadczenie z ludźmi i selekcją specjalistów którzy rzeczywiście wam pomogą i nie będą machiną biurokratyczną w potencjalnej agresj przeciwko wam.
eh... jeszcze do facetów się mówi "Nie zachowuj się jak baba." i w pewnym momencie wystarczy zauważony brak średnika w kodzie, który Cię odpala i nie panujesz nad emocjami. Niestety jeśli te emocje za bardzo wezmą górę i jeśli nikt wokół Ciebie nie wie co dzieje Ci się w głowie... to zasilasz statystyki. Nauka rozmowy u mnie trwa do dziś. Wiem już na szczęście co mnie odpala, wybieram też sobie ludzi, których mam wokół siebie i nie boję się powiedzieć "nie dzwoń do mnie więcej". Nauczyłem się też, że egoizm jest dobry, ale nie taki jak wszyscy go rozumieją, bo ja nadal lubię pomagać ludziom, ale nie wolno oddać własnej energii, kiedy na własne działanie masz jej zbyt mało. Mam na szczęście przy sobie człowieków, którzy dają mi pozytywnego kopa za każdym razem, kiedy widzą, że moje ja odpływa w dal. Faceci - nie bójcie się rozmawiać o tym co czujecie, a jeśli ktoś umniejsza waszym uczuciom... cóż - jest 8 miliardów ludzi na świecie, odcięcie się od jednej nie zrobi większej różnicy :)
Fajnie szkoda tylko że czasami odcinasz się od takich ludzi i po roku okazuje się że w sumie masz jednego ziomka z którym czasem pogadasz i zobaczysz się na piwo raz na dwa miesiące, tak to nie ma co robić.
@@cytatyinspomotywacje w miejscu zamieszkania mam jednego takiego człowieka do którego mogę zadzwonić i powiedzieć - "stary jestem bezdomny", a on za 5 minut oddzwoni powiedzieć, że łóżko gotowe i mam wpadać i w drugą stronę jest dokładnie tak samo. Wśród bliskich ludzi liczy się jakość a nie ilość. Wolę pójść raz na miesiąc na dobre whisky z przyjacielem niż codziennie na tanie wino z ludźmi, którzy znikną w momencie, kiedy skończę wypowiadać zdanie "mam problem". Żyję już trochę na tym świecie i czasem los, zupełnym przypadkiem przynosi nam nieoczekiwanych przyjaciół po drugiej stronie kraju, których serdecznie z tego miejsca pozdrawiam ;).
Ostatnia rada nie jest najlepsza i bezwzględna. Facet często zostanie z nikim przy sobie. Facetowi ciężej współczuć niż kobiecie. Facet zd słabościami jest aseksualny dla kobiet, facet z depresją jest bezużyteczny dla wielu osób. Facet nie dostaje tyle zainteresowania od innych osób co kobiety, po prostu. Szukanie tych osób może być naprawdę trudne, szczególnie jeśli naprawdę masz depresję. Nikt nowy i obcy sam do Ciebie nie przyjdzie. Szczególnie jak mało wychodzisz z domu i nie należysz do 10% najprzystojniejszych facetów. To zawsze ja z każdym musiałem zawiązywać kontakt i go podtrzymywać, w końcu przestałem to robić - nikt się mną nie zainteresował, nikt sam z siebie nie zadzwonił, nie napisał. A wszyscy niby lubią i szanują :)
Jak to się mówi, chłopaki nie płaczą i tu jest pies pogrzebany. Myślę, że statystyka jest raczej wyrównana jeśli chodzi o mężczyzn i kobiety. Mamy generalnie zakodowane w głowach by się z tym kryć, a i w razie konieczności, więcej odwagi by problem rozwiązać permanentnie, co też statystyki pokazują jasno. Nie można okazać słabości. Życie jest ciągłym konkurowaniem o wszystko między ludźmi. Kobiety, pieniądze, popularność i status, nie ma tutaj miejsca na depresję, nawet jak się ją ma. Wielu by się dowartościować piętnuje ludzi z problemami, których sami nie doświadczyli. Tego się nie da tak łatwo zmienić. Musielibyśmy się bawić w pokolenia inżynierii społecznej by mężczyzna przyznawał się do tego (choćby przed samym sobą), a świat go nie próbował za to zaorać. Taka jest rzeczywistość. Po komentarzach widzę, że coraz więcej w ludziach prawdziwej odwagi. Fajnie, że się temat porusza, że się o tym mówi. Widzę, że kanał się rozwija i nie traci poziomu. Trzymam kciuki za kanał i za Was ludzie z owym problemem.
Oj tak, facet ze słabościami = aseksualny dla kobiet i łatwy cel dla "samców". Spróbuj pokazać słabość przed potencjalną partnerką - szach mat, kontakt się urywa albo zostajesz tylko kolegą.
Betonowa cywilizacja, tłum, wyścig szczurów to jedne z przyczyn depresji. Człowiek jest stworzony do zycia w małej grupie na dużej przestrzeni. Przesadne przywileje kobiet, zwłaszcza w Polsce to kolejny gwóźdź do trumny dla facetow z depresją, poniewaz nikt im nie wierzy albo wyśmiewa że facet jest słaby a depresja jest na prawdę trudnym przeciwnikiem. Zdaję sobie sparwę ze mój komentarz moze być trochę na krawędzi ale życie w tej cholernej depresji doprowadza właśnie do granic.
Jeśli do depresji dochodzi również do nadużywania substancji psychoaktywnych/alkoholu to ZA DARMO i bez UBEZPIECZEBIA w każdej poradni leczenia uzależnień można dostać pomoc w postaci psychologa i psychiatry
Znam historię że żona krytykowała męża bo stracił pracę. Okazało się że nie słusznie bo był ośmieszony przez szefa. Dużo jest takich przypadków że jak ktoś sprząta to dyrektor zaśmieca żeby pokazać że nie umie sprzątać. Przez to ludzie chorują na depresję i nie będzie miał kto pracować.
Dlaczego żaden psychiatra lub psycholog nie mówi swojemu pacjentowi Proszę wrócić do domu i przez najbliższy miesiąc proszę spożywać 30 000 jednostek witaminy D3 a później codziennie po 20 000 nie musi Pan płacić za wizytę Dziękuję nie do widzenia Każdy z nas ma krytycznie niski poziom witaminy D3 a później się dziwimy że mamy depresję
zabawne ze kobieca depresje diagnozuje sie 2x czesciej a meski wspolczynnik samobojstw jest 3-4x taki jak kobiecy. idealnie pokazuje ze faceci tego nie oglaszaja nikomu, niewiele z tym robia NA ZEWNATRZ, tlumia wszystko w sobie bo jako facet powinienes rozwiazywac problemy sam brak wsparcia w relacji to klasyk bo w oczach kobiety facet w takim stanie staje sie bezplciowy aseksualny i slaby.
2 ปีที่แล้ว +7
Przykro mi, że masz takie przekonania - jednak nie można tak generalizować. Większość partnerek okaże wsparcie mężczyźnie w trudnych sytuacjach. Większość kobiet, które znam - tak robi. Przecież jeśli nie ma w związku wzajemnego wsparcia, to związek nie ma sensu :)
@ Skąd ta pewność, że większość partnerek okaże wsparcie? To jest generalizacja:) Zarówno mężczyźni jak i kobiety kierują się swoim "interesem". Jasne wsparcie jakieś na początku prawdopodobnie będzie. Ciekawe na jak długo? Jeśli dana kobieta będzie dłuższy czas (kilkanaście miesięcy) się męczyć z takim mężczyzną to wcześniej czy później będzie szukać kogoś nowego. Zresztą, jeśli jest to kobieta w miarę młoda/atrakcyjna to nie będzie miała większych problemów ze znalezieniem stabilnego emocjonalnie/finansowo partnera.
@@zbigniewiksinski nom, to dość ciekawe, że kobiety za wszelką cenę się bronią, używają górnolotnych słów, a potem rzeczywistość wygląda zupełnie inaczej. "Facet w depresji jest dla kobiet aseksualny" - święta prawda.
@ Ale to jak już się jest w związku i to długim. Jak jest się samemu i zapadnie się na depresję to nie znajdzie się nikogo. Depresja zabiera wszystkie męskie cechy (może po za agresją).
Kurcze słuchając tego wszystkiego zrobiło mi się źle, bo jestem świadomy problemu a nic z tym nie robię od wielu wielu lat głównie przez brak środków..:/ Jak powiedział pan Astro, ciężko ruszyć z miejsca...
Masz na myśli środki finansowe? Pomoc oferują również ośrodki współpracujące z NFZ. Sam skorzystałem kilka lat temu idąc na terapię grupową i to była najlepsza decyzja w życiu.
A czy możliwy jest stan odwrotny. Tzn jestem spokojny opanowany, rozwijam się działam, słucham a większość ludzi wokół mnie zachowuje się jakby potrzebna im była pomoc psychiatry?
Szczerze chłopaki, nie wiem na jakich psychologów trafiliście że polecacie tą metode. Psychologowie powinni odrabiać lekcje domową i przy kolejnej wizycie zaczynać od ostatniego tematu a nie pytać na dzien dobry 'Z czym dzis do mnie przychodzisz?'
2 ปีที่แล้ว +2
Ja miałam kiedyś taką psycholog o jakiej piszesz i szybko zmieniłam na inną, która już doskonale wszystko pamietała i kontynuowała na każdym spotkaniu to, co poprzednio. Warto szukać, warto pytać innych też o polecenia :)
Ciężki temat, obawiam się, że nie da się uniknąć stygmatyzacji. Zróbcie taki eksperyment myślowy: Zatrudniacie w swojej firmie pracownika. Macie do wyboru dwie osoby o tych samych kompetencjach: - osoba 1. - wiecie o tym, że ma ona za sobą epizody depresyjne i obecnie chodzi o psychologa - osoba 2. - wiecie że nie miała nigdy kontaktu z psychologiem, do tego jest bardzo pogodna i energiczna. Kogo wybralibyście? Jak wybranie osoby 1. mogłoby wpłynąć na motywację do pracy reszty pracowników? Po której z osób spodziewacie się większej produktywności? Dążę do tego, że warto zadbać o siebie, pójść do psychologa/psychiatry jeśli jest potrzeba, ale lepiej o tym nikomu nie mówić.
To samo jest przy wyborze partnera przez kobiety. Dokładnie tak samo :P szczególnie, gdy rynek matrymonialny bardziej pozwala kobietom wybierać w facetach niż odwrotnie.
Gimper trafił w sedno - jeśli mamy na to środki, możliwości i czas to warto się leczyć. A co jeśliby przyczyna depresji jest takie zaplatanie, w którym nie ma żadnego z tych i nie ma szans wyjść z takiego dola?
To jest baaaardzo duży problem NFZ. Darmowej terapii można się nigdy nie doczekać. A prywatnie to naprawdę duży koszt. A polskie szpitale psychiatryczne są gorsze od więzień. Ciężko szukać pomocy, szczególnie jak się jest facetem. Sprawdź czym są terapię grupowe, to może być sensowna opcja. Znacznie szybciej się tam załapać. Tylko wtedy trzeba chodzić tam codziennie.
Wysiłek fizyczny - pomaga podbić endorfiny i testosteron. To taka terapia za darmo dostepna dla kazdego, raz na 3 dni trening fizyczny z maksymalną intensywnością jaką twoja aktualna kondycja organizmu może znieść - zmęcz ciało a zobaczysz że umysł odpocznie. Po tym 2 dni odpoczynku i znowu łomot dla mięśni. Dobra dieta też wskazana. Po kilku tygodniach efekty dla psychiki praktycznie gwarantowane, testosteron, endorfiny i tlen zrobią swoje.
Dzien dobry jestem w miare stalym widzem i prosze o zdefiniowanie pojecia zwiekszona aktywnosc seksualna dokladnie kiedy jest zwiekszona a kiedy jest okey jakie kryteria byly zastosowane podczas wyboru definicji i jeszcze jedno jesli to nie problem roznica pomiedzy niezdrowy styl zycia a zdrowy styl zycia i czy moze sie tak wydarzyc ze np bede prowadzil niezdrowy styl zycia a przezyje czlowieka ktory bedzie prowadzil zdrowy styl zycia i najwazniejsze kto diagnozuje depresje jakiej specjalizacji lekarz? dziekuje mam nadzieje ze nie odbierze pani tego komentarza jako atak mnie nie obchodzi kto ma racje etc ja poprostu chce znac prawde :D
@@kwasek2525 nie koniecznie np 2x2=4 to zdanie jest prawdziwe nigdy inaczej 2x2=6 to zdanie jest faszywe o co mi chodzi pani urzywa twardych stwierdzen a ja zadaje pytanie czy np naduzywanie narkotykow to objaw depresji uzaleznienia etc ale czy moze byc tak ze osba naduzywajaca narkotyki jest zupelnie szczesliwa przy czym doskonale wie co bierze jak to dziala poprostu dlugie i zdrowe zycie nie jest dla niej taka wartoscia powiedzym ze swiadomie wybrala inaczej i czy w takim podejsci jest cos zlego?
Dlaczego faceci boją się stygmatyzacji jeśli chodzi o terapię/psychiatrę? Nie przez innych facetów. Przez kobiety, z jednej strony to one dają najwięcej empatii i zrozumienia. Zaś z drugiej strony większość z nich nie spojrzy na taką osobę jako potencjalnego partnera (bo podświadomie chcą tego zaradnego i silnego). Faceci mają odwrotnie do kobiet, chcą się nią zaopiekować i być przy niej zawsze.
@@xSeeJay91x w sumie to masz rację. Zgadzam się, są znacznie bardziej egoistyczne, jednak chodziło mi głównie o zachęcanie i rozumienie potrzeby chociażby terapii.
"wojna obok, kraj jest wiadomo gdzie, wszystko się zaraz spier... , macierzyństwo to hardcore w obliczu szybkich zmian klimatu a ty masz czas mieć depresję" ... i ch i cześć, ja się chyba trochę od ludożerki odetnę
Wszystko okej, ale kilka-kilkanaście wizyt, żeby pokonać depresje? Terapia trwa lata i kosztuje krocie. 200-300zł za wizytę plus często dojazd, a jak ktoś pracuje na dniówki i musi wziąć wolne, żeby jechać do terapeuty wtedy realny koszt jednej wizyty może wynieść nawet 600zł. Dlatego tak wielu ludzi cierpiących na depresję i inne zaburzenia rezygnuje z leczenia. Na "specjalistów" na NFZ nawet nie warto marnować klawiatury.
UUU Daria, ale znalazłem rodzynek: th-cam.com/video/6L5vsZan_a8/w-d-xo.html&ab_channel=Formana%C5%BCycie%21 Gwarantuje, że po kilku sesjach w zimnej wodzie po depresji nie będzie śladu ...
Ależ proszę panią. Po co szukać przyczyny w obcych słowach i tak głęboko. Przecież wystarczy skutecznie odciąć się od tzw kobiet, czyli gorszej wersji człowieka i poczekać a wszystko z czasem samo wróci do normy😊. Epiiiiigenetyka😂
Myślę że mógłbym z tego wyjść gdybym znalazł dziewczynę i nie był taki samotny. Nie ma jednak na to żadnych szans bo boję się zagadywać. Nie mam po co i dla kogo żyć
Cóż, ja też tak myślałem - całe życie byłem sam i myślałem że jedynym brakującym elementem w moim życiu to ktoś obok. Niestety, po miesiacu/dwóch ekscytacji, poprzednie schematy wróciły i wszystko było po staremu. Jesteśmy razem od roku, a ja czuje się tak samo chujowo jak zawsze.
To błędne myślenie. Dziewczyna nie jest "terapią" i Cię nie "naprawi". Oczekiwanie, że wejście w związek i zakochanie wszystko poprawią też jest naiwne, bo jasne, może na początki poprawi Ci się nastrój itd. jak to z zakochaniem, ale z czasem to, co "nieleczone" czyli to co Cię w to przygnębienie i osamotnienie wpędza, znów da o sobie znać i nie tylko Tobie obniży nastrój, ale i będzie odbijało się na relacji. Zatem najpierw trzeba mieć przynajmniej tę świadomość, że coś warto "ponaprawiać" i "poprzestawiać" na właściwe tory w swoim postrzeganiu i myśleniu, w sferze emocji i uczuć.... A w tym psychoterapia zapewne może bardzo pomóc. I dopiero wtedy lepiej jest szukać związkowych relacji. Moim zdaniem i tak samotność jest znośniejsza w depresji, niż przebywanie wśród ludzi którzy nie rozumieją Twojej sytuacji, stanu, uczuć itd. Może będzie lepszym wyjściem jak na początek poszukasz paru albo nawet i jednej osoby, która po prostu chociaż trochę będzie nadawała na podobnych falach co Ty i zwyczajnie fajnie będzie wam się razem spędzało czas :) bo osobiście zauważyłam, że czasem przyjazna, życzliwa osoba, kolega czy kumpela, potrafią być bardziej potrzebni i dodać więcej sił i podnieść na duchu takim bezinteresownym, prostym, dobrym i akceptującym podejściem, niż te "wielkie miłości" i związki, które często już na początku wymagają wiele starań, czasem wywołują presje, stresy itp. a to przy depresji nie bardzo służy i potrafi ją tylko zwiększać, zwłaszcza gdy spotka nas jeszcze jakieś rozczarowanie, zawód czy zranienie, bo relacja nie wypali. Żyć trzeba chcieć również i przede wszystkim dla siebie, bo właśnie jeśli szukamy wartości sensu życia tylko poza sobą, tylko w innych ludziach czy relacjach z innymi, to potem gdy tych ludzi czy relacje "tracimy" to właśnie tracimy z nimi ten sens. A tak nie powinno i nie może być. Każdy człowiek i jego życie jest wartością i sensem samym w sobie. To, że my czasem jako ludzie, z różnych powodów, czasem w życiu tego sensu nie dostrzegamy, tracimy je z oczu.. (depresja, traumatyczne przeżycia, strata, choroba itp.), to nie znaczy, że ten sens przestaje istnieć. Tylko bywa, że potrzeba czasu, potrzeba innych wydarzeń, zrozumienia, przemyślenia itd. abyśmy na nowo ten sens odnaleźli. Najgorsze co można zrobić to dać się wciągnąć w taki wir ciemności, beznadziei i zniechęcenia i się w nich zatopić. Wiem, że czasem brakuje sił i chęci do czegokolwiek i ciężko o choćby przebłysk dobrych myśli i odczuć... wiem. Ale i tak zawsze gdzieś ta iskierka nadziei na zmianę i poprawę się tli i zawsze dodaje mi sił fakt, że mnóstwo ludzi przez to przechodziło i przeszło i z tego wyszło. I jedni prędzej, drugim zajęło to więcej czasu, jedni z pomocą rodziny czy przyjaciół inni także terapeutów... ale wyszli. :) I tego życzę wszystkim, którzy przez depresję przechodzą. Nadziei silniejszej niż wszystko co przytłacza, nadziei, która daje siłę przetrwać ten trudny czas i niesie wiarę w to, że jeszcze wróci radość, siły i chęć do życia.🙂
Jak w piosence dżemu "samotność to straszna trwoga, otacza mnie, przenika mnie". Faceci mają większy problem z nawiązaniem jakiejkolwiek relacji, kobiety na każdym kroku znajdą osobę, która się nią zainteresuje czy zagada. Dziewczyny jej powiedzą, że ma ładną bluzkę, fryzurę itd. Facet takich malutkich komplementów nie słyszy. Facet nie ma sznura atencjuszy. Facet jest samotny. Szczególnie jak nie jest się greckim Bogiem. Trzymaj się, spróbuj znaleźć jakieś hobby, które pozwoli Ci poznać jakiś fajnych ludzi - wiem, że możesz nie mieć na to siły, spróbuj się zmusić i próbować różnych rzeczy, małymi kroczkami. Trzymam za Ciebie kciuki i pamiętaj baby to świnie :D
Według tego co Pani wymienia 99% osób, które znam powinny cierpieć na depresję, w tym także i ja. Przepraszam, ale odnoszę wrażenie, nie umniejszając wagi i skali problemu, że wiele osób sobie chce dorobić tę dolegliwość i znaleźć u siebie symptomy, bo to teraz, znowu wybaczcie, "modne" i być takim pogubionym to dodaje stylu. Też jestem nieustannie sfrustrowany, mam ataki złości i nieustannie porównuję się do innych co doprowadza mnie do kolejnych frustracji. I tak - uciekam w sport (siłownia). Nie uważam abym miał jednak jakieś problemy - takie jest życie i trzeba cisnąć, pracować, pracować też nad sobą. Chyba to o czym Pani mówi to też pokłosie kultury narcyzmu, która dominuje - skupić się na sobie, mówić o sobie, poszukiwać siebie, jestem wyjątkowy, jestem zagubiony...ja, ja, ja....Niemniej jednak - wszystkim, którzy naprawdę cierpią i mają problemy życzę powodzenia i wytrwałości, bo prawdziwych chorób nie wolno lekceważyć.
ปีที่แล้ว
Kultura narcyzmu niestety dokłada tutaj swoje trzy grosze… ;-)
Depresja to nie jest szukanie sobie choroby, czy stricte nieradzenie z problemami. Depresja to choroba FIZYCZNA, wariują neuroprzekaźniki, cały profil hormonalny. Można mieć beznadziejne życie i pełno energii do działania jak i piękne, ale nie mieć sił do działania i "chęci" do wegetacji.
Depresja...byłem, widziałem. To nic innego jak mieszanka załamania, bezsilności, strachu, beznadziei. Psychoterapia farmakologiczna to pomyłka. 15 min wywiad i przepisane leki na depresję, które wywołają niepokój i zarazem dostajesz leki na niepokój które pogłębiają depresję... Środki sprzed x dziesięciu lat...o statystycznie wątpliwych skutkach. Większość lekarzy nie zależy na pacjentach, chcą zrobić swoje i iść do domu, jeśli sam sobie nie pomożesz, to nikt tego nie zrobi. Psychoterapia, faktycznie pomaga, pozwala.zrozumiec że to.vo.sie dzieje, jest normalne...tyle. To wygadanie sie...niewiele więcej, ale to pomaga. I do wszystkich zmagających się, to potrwa pół.toku, rok...moze dwa. Ale minie i wszystko będzie ok. Trzymajcie się.
Jedyny lek do, którego się przekonałem to Hydroksyzyna. Fajnie się po tym śpi. Tylko nie można tego podobno za często i zbyt długo brać. Ale tak doraźnie raz na tydzień 10mg? Spoko. Bardzo dobrze się też po tym wstaje rano, bo długo działa. Trzeba tylko ostrożnie prowadzić, bo takie trochę dziwne uczucie w kończynach jest (splątanie?)
Dobrze, ze poruszasz ten temat. Trzeba o tym mówić bo temat nadal jest mocno chowany do szafy przes panów
Dziękuję za pomoc i udział w odcinku! ♥️
Trzeba mowic zaznaczajac ze psychoterapia moze byc dobra i pomodz ale moze byc tez zla i zaszkodzic to daje pelniejszy obraz Pytanie do pana Astrofaza kto w polsce moze diagnozowac depresje tylko psychiatra?? czy psycholog terapelta tez ??
W życiu bym nie pomyślał że dopadła Cię depresja. Życzę aby każdy dzień był tym szczęśliwym!
Jestem fanem Astrofazy. Teraz będę patrzył na Pana z jeszcze większym szacunkiem.
Pełen szacunek za odwagę i mówienie o tym 👏🍻
Już ponad rok czuję co jakiś czas chęć zrobić szach i mat... Mam 33 lata i nie mam w sobie grama radości z tych 33 lat. Trzymajcie się Panowie, trzymam kciuki
Mam podobnie. Trzymam kciuki również za ciebie!!
Dystymia to straszna kurwa. Trzymaj się chłopie! Chodzisz na terapię?
też tak miałem w Twoim wieku, chociaż wtedy "żyłem" to jednak zmiana diety, dbanie o zdrowie, na drodze pojawiły się nowe chęci i plany...im krócej pozostaje do końca tym bardziej się chce, teraz mam 48 i mimo słabszych dni jak teraz, bo coś się nie chce to po małym odpoczynku dalej mam siłę..a aktualnie rozbudowa domu i remont i czasami wydaje się, że po co to wszystko ..a jednak..cel czyni cuda :) jakikolwiek polecam
Za 3 miesiące skończę 35. Dwa razy byłem bliski, ale za pierwszym razem ktoś mnie spłoszył (choć miejsce i pora dnia dawały duże szanse, że nikt mi nie przeszkodzi), a za drugim razem, po długim czasie rozmyślania już na miejscu (innym niż poprzednie), odpuściłem. Chyba stchórzyłem, bo to jednak jest bilet w jedną stronę, a może podświadomie gdzieś tliła się iskra nadziei na to, że będzie lepiej.
Ostatnie miesiące poświęcałem na refleksję. Zajęło to tyle, bo taka szczera samoocena to jednak jest długi i ciemny tunel, do którego strach wejść. Niestety w moim życiu było więcej bólu, głównie mentalnego czy duchowego. Zaczęło się to może w wieku 7-8 lat i trwa do dziś. Jakieś radosne momenty były, ale to były tylko krótkie chwile. NIGDY nie mogłem szczerze sobie powiedzieć, że mam udane/miłe/dobre/ułożone życie. Zarówno w wieku 8 lat, jak i ponad ćwierć wieku później.
Podtrzymuje mnie jedynie myśl, że jeśli strzelę samobója, to wszystkie osoby, który wyrządziły mi jakąkolwiek przykrość, ból i pogardę, będą górą. A ja już mam dość wiecznych przegranych. Wtedy kiedy powinien był pomóc sobie, to odstawiłem siebie na drugi plan i pomagałem innym. To był błąd. Ostatnie 13 lat zmarnowałem i teraz zaczynam od zera, a nawet na minusie.
Jestem sam przeciwko całemu światu. Zawsze byłem. Dopiero niedawno temu to do mnie dotarło. I nie dam satysfakcji swoim wrogom.
Każdy ma swoją granicę, i coś co dla Ciebie może być do zniesienia, dla mnie mogłoby być końcem, i vice versa.
Szukaj pozytywów w prostych przyjemnościach - ja obecnie przygotowuje się do maratonu, ale mam zajebiście wielką ochotę na chamską pizze, lody i zimne piwo, ale to dopiero za 3 miesiące 😅.
Życzę Ci siły w tej walce 🫵🏻💪🏻
Tak, depresja jest straszna. Uczucie pustki, bezsensu, samotność sama w sobie. Ciężko z tym u faceta. Facet najczęściej zostaje z tym sam i każdy ma to w dupie.
Tak. Dokładnie tak. Wtedy samotność jeszcze bardziej się daje we znaki. Wszyscy opuszczają faceta, 0 wiadomości, 0 zainteresowania. Samotność osacza i przenika. Jest wtedy wszędzie
W końcu ktoś porusza tematy męskich problemów, co jest wybitnie niemainstreamowym tematem.
Daria dziękuję Ci, że pochylasz się nad zdrowiem facetów! Dziękuję też chłopakom, że podzielili się swoimi historiami.
Niech się niesie w sieci.
Sam jestem w trudnym momencie swojego życia. Nawrót mojej choroby alkoholowej, śmierć bliskiej osoby, totalna niemoc, zero sprawczosci. Może właśnie dzięki Twojemu materiałowi zdecyduje się na zasięgnięcie pomocy.
Powodzenia! 🙏🏾
@ Dziękuję!
Będzie dobrze. Bez względu na wszystko jesteś wartościowy. Jeb@ć wyścig szczurów. Będzie dobrze bracie.
@@matak85tlen Dzięki!
Dzięki za wartościowy materiał
Super! Właśnie mój mąż jest na takim etapie, że zrozumiał, że sam sobie nie poradzi z problemami i złym samopoczuciem psychicznym. Dzięki!👍
Facet to myśliwy, wojownik, faceci nie płaczą. A g... prawda, było już ze mną kiepsko a najbliższą osobą pomagała mi słowami: radź sobie sam, masz kryzys wieku sredniego. Przyszedł dzień kiedy coś pękło i zacząłem mówić o tym co mnie boli. Spotkałem fantastycznych ludzi od lekarza rodzinnego, poprzez psychiatrę, hepatolog, urologa, endokrynologa, byłem na Oddziale leczenia zaburzen nerwicowych i depresji. Straciłem przez to dziadostwo sporo czasu i zdrowia ale życie jest znowu piękne i kolorowe, mam prawdziwych przyjaciół, podkreślam prawdziwych. I choć dziadostwo odzywa się i atakuje co jakiś czas to ja mam wsparcie do walki.
Ile kosztowało?
Piękne i kolorowe na lekach? Czy tak ciebie poskładali, że już leków nie potrzebujesz?
Bo facet to jest myśliwy i wojownik, ewolucyjnie mamy wykształcone mechanizmy przeciwstawiania się ogromnym krotkotrwalym stresorom- tylko klucz tkwi w w tym, że dzisiejsze stresory to nie 2-3 dniowa wyprawa na polowanie a wieloletni przewlekły stres i presja środowiska spolecznego, zawodowego, rodzinnego i towarzyskiego. Mamy do czynienia z kompletnym postawieniem na głowie relacji stres-spokój.
Odpowiedni film w odpowiednim dla niektórych czasie, przedstawienie problemu z kilku różnych perspektyw daje do myślenia, szczególnie jak ogląda się te osoby od lat. Dziękuję...
Dziękuję że ktoś poświęca czas by uświadomić jak wiele tracimy nie będąc sobą ❤
Bardzo się cieszę, że trafiłem na ten kanał, a w szczególności na ten materiał. Daje mi bardzo dużo do przemyślenia na temat swojego stanu umysłu i ducha, który czuje, że się od lat już pogarsza, mimo, że mimo wsparcia bliskich i fachowców, na których najwidoczniej jeszcze nie trafiłem. Jeszcze raz wielkie dzięki i powodzenia każdemu z tym ustrojstwem, 3majcie się. Dobrej nocy
Jestem poruszona tym materiałem -
Chłopaki wielki szacun i serducho dla Was ❤ no i wielkie dzięki dla Prowadzącej 🙂 ps przy Dawidzie to aż mi się łezka zakręciła taki zawsze pyskaty a tu taki słodziak …
Materiał bardzo dobry i potrzebny. Zwróciłbym tylko uwagę, że w kontekście negatywnego postrzegania korzystania z pomocy psychiatry i psychoterapeuty, warto dodać, że leki przeciwdepresyjne może wypisać też lekarz rodzinny, ale specjalistą od leków wpływających na świadomość i umysł jest zawsze lekarz psychiatra. Dlatego najbardziej fachowe i skuteczne leczenie zapewni właśnie taki lekarz.
Niestety często bardzo trudno jest namówić kogoś na leczenie. Zarówno na leki, jak i na psychoterapię. Do tej pory nie udało mi się namówić nikogo na leczenie. Znam ludzi,, którzy sami się zdecydowali i takich, którzy nie skorzystali z żadnej pomocy od lat. Zwykle mówią, że czują się dobrze albo używają łagodnych, czy może nawet eufemistycznych stwierdzeń, że nie są w formie, albo że bywało lepiej, ale będzie dobrze i innych niejednoznacznych określeń. Na pewno nie chcą słyszeć słowa "depresja". W związku z tym uważam, że najważniejsza jest edukacja i łatwo dostępna pomoc psychologiczna, aby można było bez problemu skonsultować się ze specjalistą, gdy coś się dzieje.
Na marginesie wspomnę jeszcze, że aktywność fizyczna jest już uznawana (niestety nie powszechnie) aktywność fizyczna. Może leczyć depresję w 40% przypadków. Oczywiście zawsze najbardziej skuteczne jest łączenie trzech najlepszych metod. Wiadomo też, że wcale nie jest łatwo zacząć ćwiczyć. Tym bardziej w depresji. Dlatego warto zacząć od chociaż jednej z tych metod.
Dziękuję za ten materiał. Sam w krytycznych momentach korzystam z pomocy psychologa. Nie wstydzę się o tym mówić ale widzę że nadal trzeba zwiększać świadomość zdrowia psychicznego. Szczególnie wśród mężczyzn.
Bardzo ważny temat, zamiatany pod dywan. Dziękuję za jego poruszenie.
Ja u pierwszego psychoterapeuty na drugim spotkaniu miałem atak paniki a on "widze że panu już lepiej, chyba pan nie potrzebuje pomocy psychologa". Dopiero z 3 terapeutką chwyciłem flow o którym było tu powiedziane.
Facet praktycznie zawsze pije jak sobie nie radzi z problemami i nie ma wsparcia i zrozumienia ze strony bliskich. Ile tego wsparcia i zrozumienia jest, widać właśnie po tym ilu ludzi ucieka w alko, drugi, jedzenie, pracę, seks, itd. Jednak iść po pomoc to też jest wyczyn zwłaszcza na nfz. To jest tak uwłaczające ludzkiej godności, że większość nie pójdzie wcale a jeżeli pójdzie to pierwszy i ostatni raz. Rejestrowanie się w okienku do psychiatry na jakiś termin za kilkanaście dni, siedzenie na korytarzu z innymi jak zakładzie psychiatrycznym i czekanie na swoją kolej, żeby wyjść i powiedzieć czy leki działają, zabrać receptę i wyjść. Pod koniec miesiąca to już w ogóle jest fajnie, bo leki się skończyły ale w tym miesiącu już nie ma wizyt bo się kasa w nfz nie spina. Przyjdź pan w następnym miesiącu albo roku. Same leki to też więcej szkód robią w organizmie niż pomagają. Np zostaniesz grubasem z miękką fają. Oczywiście jako środek doraźny, żeby podnieść się na tyle, żeby zapisać się na psychoterapię, to się względnie nadają ale na tym się raczej kończy. Do tego trzeba próbować wielu leków przez kilka tygodni każdy, żeby stwierdzić, który ma najmniej skutków ubocznych względem efektów wspomagających. Do tego ma się w papierach zapisane takie wizyty - to jest ten tekst z wiadomości i gazet "leczył się psychiatrycznie" który pojawi się jeżeli tylko coś się stanie i będzie o tym w gazetach. A tak w ogóle to nawet nikt się nie zająknie i ciągle słychać tylko: on ma problem, on sobie nie radzi, itd. Damy mu tabletki, pogadamy i będzie git. Trochę jak idź pobiegać. Jakoś nikt nie stwierdza, że on nie wytrzymał presji, którą na niego nakładaliśmy, on się czuje źle ale to dlatego, że traktujemy go jak bankomat, on pije ale to dlatego, że ucieka przed problemem, którego nie potrafi rozwiązać a który to my mu sprawiliśmy. Tak właśnie, gdyby ludzie traktowali się z szacunkiem, nie robili sobie krzywdy, nie chcieli stać się wyższymi poniżając innych, przestaliby tworzyć problemy i zrzucać je na innych, byli szczerzy, współodczuwający, a przede wszystkim potrafili rozpoznawać emocje innych już nie mówiąc o swoich własnych, to by świat wyglądał zupełnie inaczej. Tylko, że tego nikt nie chce, nie uczy się o tym w szkole, nie uczy w domu. Powiela się tylko destrukcyjne schematy z pokolenia na pokolenie a na koniec wytyka się palcem i mówi - to jego wina, bo on sobie z tym nie poradził, niech pobiegnie do psychiatry, będzie jak ręką odjął.
Dziękuję z całego serca za poruszenie tematu Depresji ❤️
Mam nadzieję Piotrze, że już się poskładałeś i wyszedłeś na prostą. Nigdy bym się po Tobie nie spodziewał, że miałeś takie problemy. Trzymaj się chłopie i twórz dla nas jak najdłużej i obyś sam czerpał z tego co robisz wiele satysfakcji 👍
Bardzo ważny temat! Brawo ❤
Wspaniały materiał, Daria :) Dobrze, że pokolenia januszowego podejścia do tego problemu są zastępowane świadomością na coraz większą skalę.
To bardzo zyciowy material. I najwazniejszy punkt, to ten, gdy sami stwierdzimy, ze jest problem. Kolejny to szukanie pomocy. Czasami rozmowy z przyjaciòlmi nie pomagaja. Wiem sama po sobie.
Dzieki za ten material .
Pozdrawiam
Bardzo ważny temat 👍
Panowie nie poddawajcie się, walczcie do samego końca
Ja miesiąc temu kupiłem sobie linę by mieć w razie jak bym już nie miał siły. Nie potrafię się poddać bo walka jest we mnie ale bywają chwile że chce przyczepić te 50 metrową linę do tyłu moje auta i skoczyć z klifu, patrząc na nasz piękny Bałtyk po raz ostatni. Ale ciągle mam wiele marzeń i mimo śmierci za życia, raz po raz próbuje się odrodzić z tych popiołów.
Trzymaj się chłopie, linę wywal, bo tej decyzji nie odwrócisz, a w głębokiej depresji nie powinno się podejmować ważnych decyzji. Masz prawo do smutku!
Świetny film, dziękuję! Nie choruję na depresję, natomiast straciłem przez nią oraz alkohol kilka osób. Sam zostałem zdiagnozowany z nerwicą lękową z zaburzeniami psychosomatycznymi, która przyszła bez uprzedzenia czy widocznego w bliskiej przeszłości powodu (tak myślałem kiedy wystąpił u mnie pierwszy atak). Już po kilku rozmowach z psychologiem nauczyłem się bardziej kontrolować lęk dzięki kilku technikom, np. relaksacji Jacobsona. Psycholog pomaga nam myślec, a tego bardzo potrzebujemy kiedy nasz mózg nie operuje w zdrowy sposób! :)
Niestety nadal spotyka się sporo osób, szczególnie facetów, którzy namawiają innych by nie brali leków psychotropowych czy nie szli/słuchali psychiatry, tylko walczyli z tym samodzielne. Spotkałem się w tym nawet w IT - branży, która powinna być progresywna i jako tako mądra...
Polecam terapię każdemu, nawet jak myślicie, że wasz problem jest błahy - po prostu warto :)
"Jakie leki? Idz na siłownię!"
Dziękuje za ten film ❤️
Super temat, dzięki za to! Jedna uwaga - jak dasz troszkę więcej oddechu między zdaniami będzie bardziej naturalnie bo teraz robi się lawina słów 🌺
Dzięki :) Staram się, ale ja mówię szybko na co dzień, więc cały czas pracuję nad tym, żeby nie robić tego w nagraniach :)
Aktualnie 666 "łapek w górę", ale przełamię tę magiczną liczbę.
Bardzo ważny temat! uper, że jest poruszany. Sam korzystam z psychoterapeuty i pomaga mi pracować na emocjami, które odpychałem, których się wstydziłem i ich nie przyjmowałem
Wszystko się zgadza to co mówi Pani profesor
Ważny materiał.
Moja pierwsza wizyta na studiach u psychiatry który miał dwóch uczniów.
( Już pomijam fakt pierwszej wizyty i kilku osób przed soba gdzie tak długo bylo ci ciezko powiedziec cokolwiek jednej osobie )
Siadam i milczę z winą że tu jestem a on rzuca.
- papier na studia potrzebny co.
🙁
Bardzo dobry materiał.
Panowie mówią o kontakcie z psychologiem, chodzi o kontakt od razu z psychoterapeutą albo psychiatrą.
Super materiał, dzięki!
Miesiąc temu też zacząłem wizyty u psychoterapeuty. Dużo można by było o tym pisać dobrego (naprawdę warto, bo co prawda to dopiero kilka spotkań, ale już zauważyłem kilka fajnych spostrzeżeń, a sam siebie uważałem, że się rozumiem), ale ja napiszę jedną rzecz, która mi się nie podoba - to fakt, że spotkania trwają tylko godzinę, bo ja mógłbym rozmawiać i rozmawiać z moją psycholog. Jeśli ktoś myśli o tym, żeby się wybrać do specjalisty to śmiało nie ma co tego odwlekać, pójdź, zobacz, porozmawiaj, zapytaj się jak to wygląda i jakie korzyści ty i twoje otoczenie będziecie z tego mieli.
Życie i społeczeństwo wymusza na mężczyznach brak akceptacji depresji.
Życie - bo nie ma na to czasu, trzeba ciężko pracować, wiecznie coś w domu naprawić, wyprowadzić psa, wyjść z dziećmi na plac zabaw.
Społeczeństwo - pokaż tylko raz że masz uczucia to nazwa cię pizd*, słabym człowiekiem, mięczakiem.
Dlatego my radzimy sobie na własny sposób. Ja lubię pojeździć na moto, pobiegać, iść na siłownię co daje mi możliwość wyczyścić myśli i nabrać siły na kolejny dzień.
Faceci w wieku szkolnym tak powiedzą. Starsi faceci już raczej nie, ale niezależnie od wieku - dla kobiet facet z depresją jest aseksualny i słaby. Pomoc może pomogą, ale co najwyżej ze współczucia
choruję na depresję już bardzo długo i najgorsza z tego wszystkiego jest samotność
Yup, kobieta będzie miała masę atencjuszy, do faceta nikt sam nie napisze.
@@Rafter907 dokładnie
Meh idzie się przyzwyczaić po 3 latach , norma wstajesz jesz jedziesz pracujesz wracasz jesz śpisz i tak do końca tego pierdolonego życia , ale lepiej być samemu niż później zostać porzuconym
Polecam zobaczyc wyklady albo przeczytac ksiazki psycholga pana Tomasza Witkowskiego jego wyklady sa logiczne ,spojne ,oparte na metodzie naukowej solidnie udukomentowne fajnie by bylo gdyby pani zaprosila pana Tomasza Witkowskiego do swojego programu i na koniec jak na prawdziwego sceptyka przystalo prosze mi nie wierzyc na slowo prosze sprawdzic thanks :D
Nie sugerujcie się mną, ale ja miałem dobre życie, czułem się wspaniale, tworzyłem swój dom, miałem dobrą pracę, byłem digital nomadem i z powodu zaszłych spraw rodzinnych [rozwód, alimenty i inne sprawy które już mnie jako dorosłe dziecko nie dotyczyły] zostałem zbadany przez biegłych i psychologów. Czym się to skończyło? Po tych pobieżnych terapiach, otrzymaniu woreczka tabletek i odbierania przymusowych recept, jako dwudziestokilkulatek niemalże nie skończyłem w Polskim DPS-sie! Gdybym nie odwołał się od decyzji sądu który nawet mnie nie powiadomił że toczyła się kolejna równoległa z inicjatywy rodziców rozprawa przeciwko mnie, i gdybym nie powziął załatwiania diagnoz niezależnych pscyhologów, psychiatrów i nie wziął biegłych w moją obronę, to bym nie pisał tego komentarza dzisiaj.
Także ja mam bardzo negatywne doświadczenia z psychologami, bo nie wdrożyłem się tam sam z własnej woli mając problemy ze sobą, a zostałem wkręcony w machinę przemysłową w tej branży +sprawy sądowe.
Wszyscy faceci i dziewczyny któe macie problemy z własnym ciałem [głową] - natychmiast znajdźcie i szukajcie odpowiedniego lekarza i pomocy na zewnątrz. Naprawdę skróci wam to wasze cierpienie, nie będziecie podlegać pod wolę nastawionych negatywnie i kłamiących przeciwko wam ludziom [nawet bliskim dla których nic nie znaczycie] a przy okazji będziecie mieli większe doświadczenie z ludźmi i selekcją specjalistów którzy rzeczywiście wam pomogą i nie będą machiną biurokratyczną w potencjalnej agresj przeciwko wam.
Walczę z depresja już 1,5 roku pozdrawiam serdecznie
Wbiłem 1000 like 👍. Dzięki
Myślę że powinniśmy zacząć mówić o tym że każdy mężczyzna jest mężczyzną dlatego że jest mężczyzną a nie dlatego że udowodnił iż nim jest.
rok terapii i nie czuję zbyt dużych postępów,
Z początku zdziwił mnie język i sposób przekazu, jednak faktycznie, bardzo trafia. Super!
Słuchając objawów stwierdzam że chyba nie słyszałem tych których "nie mam" 😅
eh... jeszcze do facetów się mówi "Nie zachowuj się jak baba." i w pewnym momencie wystarczy zauważony brak średnika w kodzie, który Cię odpala i nie panujesz nad emocjami. Niestety jeśli te emocje za bardzo wezmą górę i jeśli nikt wokół Ciebie nie wie co dzieje Ci się w głowie... to zasilasz statystyki. Nauka rozmowy u mnie trwa do dziś. Wiem już na szczęście co mnie odpala, wybieram też sobie ludzi, których mam wokół siebie i nie boję się powiedzieć "nie dzwoń do mnie więcej". Nauczyłem się też, że egoizm jest dobry, ale nie taki jak wszyscy go rozumieją, bo ja nadal lubię pomagać ludziom, ale nie wolno oddać własnej energii, kiedy na własne działanie masz jej zbyt mało. Mam na szczęście przy sobie człowieków, którzy dają mi pozytywnego kopa za każdym razem, kiedy widzą, że moje ja odpływa w dal. Faceci - nie bójcie się rozmawiać o tym co czujecie, a jeśli ktoś umniejsza waszym uczuciom... cóż - jest 8 miliardów ludzi na świecie, odcięcie się od jednej nie zrobi większej różnicy :)
Amwn bracie :)
Fajnie szkoda tylko że czasami odcinasz się od takich ludzi i po roku okazuje się że w sumie masz jednego ziomka z którym czasem pogadasz i zobaczysz się na piwo raz na dwa miesiące, tak to nie ma co robić.
@@cytatyinspomotywacje w miejscu zamieszkania mam jednego takiego człowieka do którego mogę zadzwonić i powiedzieć - "stary jestem bezdomny", a on za 5 minut oddzwoni powiedzieć, że łóżko gotowe i mam wpadać i w drugą stronę jest dokładnie tak samo. Wśród bliskich ludzi liczy się jakość a nie ilość. Wolę pójść raz na miesiąc na dobre whisky z przyjacielem niż codziennie na tanie wino z ludźmi, którzy znikną w momencie, kiedy skończę wypowiadać zdanie "mam problem". Żyję już trochę na tym świecie i czasem los, zupełnym przypadkiem przynosi nam nieoczekiwanych przyjaciół po drugiej stronie kraju, których serdecznie z tego miejsca pozdrawiam ;).
@@BroneCkPL Niby spoko ale dobrze już ponad rok jak nie mam do kogo się odezwać i możecie uwierzyć że ta samotność na maksa dobija człowieka
Ostatnia rada nie jest najlepsza i bezwzględna. Facet często zostanie z nikim przy sobie. Facetowi ciężej współczuć niż kobiecie. Facet zd słabościami jest aseksualny dla kobiet, facet z depresją jest bezużyteczny dla wielu osób. Facet nie dostaje tyle zainteresowania od innych osób co kobiety, po prostu. Szukanie tych osób może być naprawdę trudne, szczególnie jeśli naprawdę masz depresję. Nikt nowy i obcy sam do Ciebie nie przyjdzie. Szczególnie jak mało wychodzisz z domu i nie należysz do 10% najprzystojniejszych facetów. To zawsze ja z każdym musiałem zawiązywać kontakt i go podtrzymywać, w końcu przestałem to robić - nikt się mną nie zainteresował, nikt sam z siebie nie zadzwonił, nie napisał. A wszyscy niby lubią i szanują :)
Jak to się mówi, chłopaki nie płaczą i tu jest pies pogrzebany. Myślę, że statystyka jest raczej wyrównana jeśli chodzi o mężczyzn i kobiety. Mamy generalnie zakodowane w głowach by się z tym kryć, a i w razie konieczności, więcej odwagi by problem rozwiązać permanentnie, co też statystyki pokazują jasno. Nie można okazać słabości. Życie jest ciągłym konkurowaniem o wszystko między ludźmi. Kobiety, pieniądze, popularność i status, nie ma tutaj miejsca na depresję, nawet jak się ją ma. Wielu by się dowartościować piętnuje ludzi z problemami, których sami nie doświadczyli. Tego się nie da tak łatwo zmienić. Musielibyśmy się bawić w pokolenia inżynierii społecznej by mężczyzna przyznawał się do tego (choćby przed samym sobą), a świat go nie próbował za to zaorać. Taka jest rzeczywistość. Po komentarzach widzę, że coraz więcej w ludziach prawdziwej odwagi. Fajnie, że się temat porusza, że się o tym mówi. Widzę, że kanał się rozwija i nie traci poziomu. Trzymam kciuki za kanał i za Was ludzie z owym problemem.
Oj tak, facet ze słabościami = aseksualny dla kobiet i łatwy cel dla "samców". Spróbuj pokazać słabość przed potencjalną partnerką - szach mat, kontakt się urywa albo zostajesz tylko kolegą.
bo mężczyźni do depresji się nie przyznają. Świetnie, że poruszyłaś ten problem.
Nie przyznają bo nie mogą. Tzn. mogą, ale zostaniesz sam, albo będą cię traktować z pogardą jak skończoną łajzę.
Betonowa cywilizacja, tłum, wyścig szczurów to jedne z przyczyn depresji. Człowiek jest stworzony do zycia w małej grupie na dużej przestrzeni. Przesadne przywileje kobiet, zwłaszcza w Polsce to kolejny gwóźdź do trumny dla facetow z depresją, poniewaz nikt im nie wierzy albo wyśmiewa że facet jest słaby a depresja jest na prawdę trudnym przeciwnikiem. Zdaję sobie sparwę ze mój komentarz moze być trochę na krawędzi ale życie w tej cholernej depresji doprowadza właśnie do granic.
Psycholodzy są kosztowni. eEdna wizyta kosztuje tyle, co całodniowy wyjazd z noclegiem. :(
Psycholog to jest usługą premium. Ktoś kto zarabia mało nie może sobie na niego pozwolić.
A jak ktoś może sobie pozwolić, a nie idzie bo ma o terapii złe pojęcie?
Mozna jeszcze probowac autoterapii, wielu osobom ksiazki, podcasty itp. tez pomogly ;) Nie mowie co jest lepsze, ale to tez jest jakas opcja
Jeśli do depresji dochodzi również do nadużywania substancji psychoaktywnych/alkoholu to ZA DARMO i bez UBEZPIECZEBIA w każdej poradni leczenia uzależnień można dostać pomoc w postaci psychologa i psychiatry
@@janekrydel8466 szkoda, że najpierw musisz się od czegoś uzależnić, żeby dostać pomoc...
Dario, dzwięk się rozjechał z obrazem dosyć mocno. Ogarniesz? Film bardzo wartościowy 💙
Nic się nie rozjeżdża, jest okej :-) Możliwe że odtwarzasz na głośnikach / słuchawkach Bluetooth.
Znam historię że żona krytykowała męża bo stracił pracę. Okazało się że nie słusznie bo był ośmieszony przez szefa. Dużo jest takich przypadków że jak ktoś sprząta to dyrektor zaśmieca żeby pokazać że nie umie sprzątać. Przez to ludzie chorują na depresję i nie będzie miał kto pracować.
Sama prawda :-(
Dlaczego żaden psychiatra lub psycholog nie mówi swojemu pacjentowi Proszę wrócić do domu i przez najbliższy miesiąc proszę spożywać 30 000 jednostek witaminy D3 a później codziennie po 20 000 nie musi Pan płacić za wizytę Dziękuję nie do widzenia Każdy z nas ma krytycznie niski poziom witaminy D3 a później się dziwimy że mamy depresję
A co z fobią społeczną?
💚
🙌🙌🙌
W świecie, który cały czas intelektualnie wiotczeje, mężczyzna musi być sztywniutki.
Dlatego nie nadąża...;)
❤️😉
Ludzie zawodzą, muzyka nigdy 😉
zabawne ze kobieca depresje diagnozuje sie 2x czesciej a meski wspolczynnik samobojstw jest 3-4x taki jak kobiecy. idealnie pokazuje ze faceci tego nie oglaszaja nikomu, niewiele z tym robia NA ZEWNATRZ, tlumia wszystko w sobie bo jako facet powinienes rozwiazywac problemy sam
brak wsparcia w relacji to klasyk bo w oczach kobiety facet w takim stanie staje sie bezplciowy aseksualny i slaby.
Przykro mi, że masz takie przekonania - jednak nie można tak generalizować. Większość partnerek okaże wsparcie mężczyźnie w trudnych sytuacjach. Większość kobiet, które znam - tak robi. Przecież jeśli nie ma w związku wzajemnego wsparcia, to związek nie ma sensu :)
@ Skąd ta pewność, że większość partnerek okaże wsparcie? To jest generalizacja:) Zarówno mężczyźni jak i kobiety kierują się swoim "interesem". Jasne wsparcie jakieś na początku prawdopodobnie będzie. Ciekawe na jak długo? Jeśli dana kobieta będzie dłuższy czas (kilkanaście miesięcy) się męczyć z takim mężczyzną to wcześniej czy później będzie szukać kogoś nowego. Zresztą, jeśli jest to kobieta w miarę młoda/atrakcyjna to nie będzie miała większych problemów ze znalezieniem stabilnego emocjonalnie/finansowo partnera.
@ trudno żebyś coś innego odpisala 😉 żeby napisać jak to wyglada faktycznie to trzeba być facetem
@@zbigniewiksinski nom, to dość ciekawe, że kobiety za wszelką cenę się bronią, używają górnolotnych słów, a potem rzeczywistość wygląda zupełnie inaczej. "Facet w depresji jest dla kobiet aseksualny" - święta prawda.
@ Ale to jak już się jest w związku i to długim. Jak jest się samemu i zapadnie się na depresję to nie znajdzie się nikogo. Depresja zabiera wszystkie męskie cechy (może po za agresją).
Kurcze słuchając tego wszystkiego zrobiło mi się źle, bo jestem świadomy problemu a nic z tym nie robię od wielu wielu lat głównie przez brak środków..:/
Jak powiedział pan Astro, ciężko ruszyć z miejsca...
Masz na myśli środki finansowe? Pomoc oferują również ośrodki współpracujące z NFZ. Sam skorzystałem kilka lat temu idąc na terapię grupową i to była najlepsza decyzja w życiu.
Pomógł wyjazd za granicę i zmiana otoczenia:) niekiedy żadna terapia wcale nie jest potrzebna
A czy możliwy jest stan odwrotny. Tzn jestem spokojny opanowany, rozwijam się działam, słucham a większość ludzi wokół mnie zachowuje się jakby potrzebna im była pomoc psychiatry?
O ile nie pracujesz w szpitalu psychiatrycznym to raczej niemożliwe ;P
🔥🔥🔥🔥
Szczerze chłopaki, nie wiem na jakich psychologów trafiliście że polecacie tą metode. Psychologowie powinni odrabiać lekcje domową i przy kolejnej wizycie zaczynać od ostatniego tematu a nie pytać na dzien dobry 'Z czym dzis do mnie przychodzisz?'
Ja miałam kiedyś taką psycholog o jakiej piszesz i szybko zmieniłam na inną, która już doskonale wszystko pamietała i kontynuowała na każdym spotkaniu to, co poprzednio. Warto szukać, warto pytać innych też o polecenia :)
Ciężki temat, obawiam się, że nie da się uniknąć stygmatyzacji.
Zróbcie taki eksperyment myślowy:
Zatrudniacie w swojej firmie pracownika. Macie do wyboru dwie osoby o tych samych kompetencjach:
- osoba 1. - wiecie o tym, że ma ona za sobą epizody depresyjne i obecnie chodzi o psychologa
- osoba 2. - wiecie że nie miała nigdy kontaktu z psychologiem, do tego jest bardzo pogodna i energiczna.
Kogo wybralibyście? Jak wybranie osoby 1. mogłoby wpłynąć na motywację do pracy reszty pracowników? Po której z osób spodziewacie się większej produktywności?
Dążę do tego, że warto zadbać o siebie, pójść do psychologa/psychiatry jeśli jest potrzeba, ale lepiej o tym nikomu nie mówić.
To samo jest przy wyborze partnera przez kobiety. Dokładnie tak samo :P szczególnie, gdy rynek matrymonialny bardziej pozwala kobietom wybierać w facetach niż odwrotnie.
Gimper trafił w sedno - jeśli mamy na to środki, możliwości i czas to warto się leczyć. A co jeśliby przyczyna depresji jest takie zaplatanie, w którym nie ma żadnego z tych i nie ma szans wyjść z takiego dola?
To jest baaaardzo duży problem NFZ. Darmowej terapii można się nigdy nie doczekać. A prywatnie to naprawdę duży koszt. A polskie szpitale psychiatryczne są gorsze od więzień. Ciężko szukać pomocy, szczególnie jak się jest facetem. Sprawdź czym są terapię grupowe, to może być sensowna opcja. Znacznie szybciej się tam załapać. Tylko wtedy trzeba chodzić tam codziennie.
Wysiłek fizyczny - pomaga podbić endorfiny i testosteron. To taka terapia za darmo dostepna dla kazdego, raz na 3 dni trening fizyczny z maksymalną intensywnością jaką twoja aktualna kondycja organizmu może znieść - zmęcz ciało a zobaczysz że umysł odpocznie. Po tym 2 dni odpoczynku i znowu łomot dla mięśni. Dobra dieta też wskazana. Po kilku tygodniach efekty dla psychiki praktycznie gwarantowane, testosteron, endorfiny i tlen zrobią swoje.
Dzien dobry jestem w miare stalym widzem i prosze o zdefiniowanie pojecia zwiekszona aktywnosc seksualna dokladnie kiedy jest zwiekszona a kiedy jest okey jakie kryteria byly zastosowane podczas wyboru definicji i jeszcze jedno jesli to nie problem roznica pomiedzy niezdrowy styl zycia a zdrowy styl zycia i czy moze sie tak wydarzyc ze np bede prowadzil niezdrowy styl zycia a przezyje czlowieka ktory bedzie prowadzil zdrowy styl zycia i najwazniejsze kto diagnozuje depresje jakiej specjalizacji lekarz? dziekuje mam nadzieje ze nie odbierze pani tego komentarza jako atak mnie nie obchodzi kto ma racje etc ja poprostu chce znac prawde :D
@@kwasek2525 nie koniecznie np 2x2=4 to zdanie jest prawdziwe nigdy inaczej 2x2=6 to zdanie jest faszywe o co mi chodzi pani urzywa twardych stwierdzen a ja zadaje pytanie czy np naduzywanie narkotykow to objaw depresji uzaleznienia etc ale czy moze byc tak ze osba naduzywajaca narkotyki jest zupelnie szczesliwa przy czym doskonale wie co bierze jak to dziala poprostu dlugie i zdrowe zycie nie jest dla niej taka wartoscia powiedzym ze swiadomie wybrala inaczej i czy w takim podejsci jest cos zlego?
0:00 pov co drugi kursant na prawo jazdy
Skorzystaj z informacji, usuń przyczynę depresji i ciesz się zdrowiem :
th-cam.com/video/KtsXPJrqNQ8/w-d-xo.html
Dlaczego faceci boją się stygmatyzacji jeśli chodzi o terapię/psychiatrę? Nie przez innych facetów. Przez kobiety, z jednej strony to one dają najwięcej empatii i zrozumienia. Zaś z drugiej strony większość z nich nie spojrzy na taką osobę jako potencjalnego partnera (bo podświadomie chcą tego zaradnego i silnego). Faceci mają odwrotnie do kobiet, chcą się nią zaopiekować i być przy niej zawsze.
Kobiety nigdy nie dają najwięcej empatii i zrozumienia i nigdy nie dawały!
@@xSeeJay91x w sumie to masz rację. Zgadzam się, są znacznie bardziej egoistyczne, jednak chodziło mi głównie o zachęcanie i rozumienie potrzeby chociażby terapii.
podobno dieta carnivore dobrze działa... ja testuję...
w działaniu -
Ciężko bywa..
Dzięki za materiał
Myślałem że mam zapętlenie , w 7:10 nakłada się materiał dwa razy .
Dzięki, już poprawiam :)
"wojna obok, kraj jest wiadomo gdzie, wszystko się zaraz spier... , macierzyństwo to hardcore w obliczu szybkich zmian klimatu a ty masz czas mieć depresję" ... i ch i cześć, ja się chyba trochę od ludożerki odetnę
Skąd cytat?
Wszystko okej, ale kilka-kilkanaście wizyt, żeby pokonać depresje? Terapia trwa lata i kosztuje krocie. 200-300zł za wizytę plus często dojazd, a jak ktoś pracuje na dniówki i musi wziąć wolne, żeby jechać do terapeuty wtedy realny koszt jednej wizyty może wynieść nawet 600zł. Dlatego tak wielu ludzi cierpiących na depresję i inne zaburzenia rezygnuje z leczenia. Na "specjalistów" na NFZ nawet nie warto marnować klawiatury.
UUU Daria, ale znalazłem rodzynek: th-cam.com/video/6L5vsZan_a8/w-d-xo.html&ab_channel=Formana%C5%BCycie%21 Gwarantuje, że po kilku sesjach w zimnej wodzie po depresji nie będzie śladu ...
Ależ proszę panią. Po co szukać przyczyny w obcych słowach i tak głęboko. Przecież wystarczy skutecznie odciąć się od tzw kobiet, czyli gorszej wersji człowieka i poczekać a wszystko z czasem samo wróci do normy😊.
Epiiiiigenetyka😂
sam się z tym uporam
Psychoterapia, w Polsce? Może jeszcze na NFZ??? Iks kurwa De
Myślę że mógłbym z tego wyjść gdybym znalazł dziewczynę i nie był taki samotny. Nie ma jednak na to żadnych szans bo boję się zagadywać. Nie mam po co i dla kogo żyć
Cóż, ja też tak myślałem - całe życie byłem sam i myślałem że jedynym brakującym elementem w moim życiu to ktoś obok. Niestety, po miesiacu/dwóch ekscytacji, poprzednie schematy wróciły i wszystko było po staremu. Jesteśmy razem od roku, a ja czuje się tak samo chujowo jak zawsze.
To błędne myślenie. Dziewczyna nie jest "terapią" i Cię nie "naprawi". Oczekiwanie, że wejście w związek i zakochanie wszystko poprawią też jest naiwne, bo jasne, może na początki poprawi Ci się nastrój itd. jak to z zakochaniem, ale z czasem to, co "nieleczone" czyli to co Cię w to przygnębienie i osamotnienie wpędza, znów da o sobie znać i nie tylko Tobie obniży nastrój, ale i będzie odbijało się na relacji. Zatem najpierw trzeba mieć przynajmniej tę świadomość, że coś warto "ponaprawiać" i "poprzestawiać" na właściwe tory w swoim postrzeganiu i myśleniu, w sferze emocji i uczuć.... A w tym psychoterapia zapewne może bardzo pomóc. I dopiero wtedy lepiej jest szukać związkowych relacji.
Moim zdaniem i tak samotność jest znośniejsza w depresji, niż przebywanie wśród ludzi którzy nie rozumieją Twojej sytuacji, stanu, uczuć itd.
Może będzie lepszym wyjściem jak na początek poszukasz paru albo nawet i jednej osoby, która po prostu chociaż trochę będzie nadawała na podobnych falach co Ty i zwyczajnie fajnie będzie wam się razem spędzało czas :) bo osobiście zauważyłam, że czasem przyjazna, życzliwa osoba, kolega czy kumpela, potrafią być bardziej potrzebni i dodać więcej sił i podnieść na duchu takim bezinteresownym, prostym, dobrym i akceptującym podejściem, niż te "wielkie miłości" i związki, które często już na początku wymagają wiele starań, czasem wywołują presje, stresy itp. a to przy depresji nie bardzo służy i potrafi ją tylko zwiększać, zwłaszcza gdy spotka nas jeszcze jakieś rozczarowanie, zawód czy zranienie, bo relacja nie wypali. Żyć trzeba chcieć również i przede wszystkim dla siebie, bo właśnie jeśli szukamy wartości sensu życia tylko poza sobą, tylko w innych ludziach czy relacjach z innymi, to potem gdy tych ludzi czy relacje "tracimy" to właśnie tracimy z nimi ten sens. A tak nie powinno i nie może być.
Każdy człowiek i jego życie jest wartością i sensem samym w sobie.
To, że my czasem jako ludzie, z różnych powodów, czasem w życiu tego sensu nie dostrzegamy, tracimy je z oczu.. (depresja, traumatyczne przeżycia, strata, choroba itp.), to nie znaczy, że ten sens przestaje istnieć. Tylko bywa, że potrzeba czasu, potrzeba innych wydarzeń, zrozumienia, przemyślenia itd. abyśmy na nowo ten sens odnaleźli. Najgorsze co można zrobić to dać się wciągnąć w taki wir ciemności, beznadziei i zniechęcenia i się w nich zatopić.
Wiem, że czasem brakuje sił i chęci do czegokolwiek i ciężko o choćby przebłysk dobrych myśli i odczuć... wiem.
Ale i tak zawsze gdzieś ta iskierka nadziei na zmianę i poprawę się tli i zawsze dodaje mi sił fakt, że mnóstwo ludzi przez to przechodziło i przeszło i z tego wyszło. I jedni prędzej, drugim zajęło to więcej czasu, jedni z pomocą rodziny czy przyjaciół inni także terapeutów... ale wyszli. :) I tego życzę wszystkim, którzy przez depresję przechodzą. Nadziei silniejszej niż wszystko co przytłacza, nadziei, która daje siłę przetrwać ten trudny czas i niesie wiarę w to, że jeszcze wróci radość, siły i chęć do życia.🙂
Jak w piosence dżemu "samotność to straszna trwoga, otacza mnie, przenika mnie". Faceci mają większy problem z nawiązaniem jakiejkolwiek relacji, kobiety na każdym kroku znajdą osobę, która się nią zainteresuje czy zagada. Dziewczyny jej powiedzą, że ma ładną bluzkę, fryzurę itd. Facet takich malutkich komplementów nie słyszy. Facet nie ma sznura atencjuszy. Facet jest samotny. Szczególnie jak nie jest się greckim Bogiem. Trzymaj się, spróbuj znaleźć jakieś hobby, które pozwoli Ci poznać jakiś fajnych ludzi - wiem, że możesz nie mieć na to siły, spróbuj się zmusić i próbować różnych rzeczy, małymi kroczkami. Trzymam za Ciebie kciuki i pamiętaj baby to świnie :D
@@Rafter907 mam już hobby, takie które nie wymaga interakcji z innymi ludźmi
@@clixu9869 nie mówię, że nie, ale warto znaleźć też zajęcie, które tej interakcji wymaga :p
Według tego co Pani wymienia 99% osób, które znam powinny cierpieć na depresję, w tym także i ja. Przepraszam, ale odnoszę wrażenie, nie umniejszając wagi i skali problemu, że wiele osób sobie chce dorobić tę dolegliwość i znaleźć u siebie symptomy, bo to teraz, znowu wybaczcie, "modne" i być takim pogubionym to dodaje stylu. Też jestem nieustannie sfrustrowany, mam ataki złości i nieustannie porównuję się do innych co doprowadza mnie do kolejnych frustracji. I tak - uciekam w sport (siłownia). Nie uważam abym miał jednak jakieś problemy - takie jest życie i trzeba cisnąć, pracować, pracować też nad sobą. Chyba to o czym Pani mówi to też pokłosie kultury narcyzmu, która dominuje - skupić się na sobie, mówić o sobie, poszukiwać siebie, jestem wyjątkowy, jestem zagubiony...ja, ja, ja....Niemniej jednak - wszystkim, którzy naprawdę cierpią i mają problemy życzę powodzenia i wytrwałości, bo prawdziwych chorób nie wolno lekceważyć.
Kultura narcyzmu niestety dokłada tutaj swoje trzy grosze… ;-)
Depresja to nie jest szukanie sobie choroby, czy stricte nieradzenie z problemami. Depresja to choroba FIZYCZNA, wariują neuroprzekaźniki, cały profil hormonalny. Można mieć beznadziejne życie i pełno energii do działania jak i piękne, ale nie mieć sił do działania i "chęci" do wegetacji.
Niedoszacowane? Daje maly palec u obydwu rak ze blizej 10 milionow
Depresja...byłem, widziałem. To nic innego jak mieszanka załamania, bezsilności, strachu, beznadziei. Psychoterapia farmakologiczna to pomyłka. 15 min wywiad i przepisane leki na depresję, które wywołają niepokój i zarazem dostajesz leki na niepokój które pogłębiają depresję... Środki sprzed x dziesięciu lat...o statystycznie wątpliwych skutkach. Większość lekarzy nie zależy na pacjentach, chcą zrobić swoje i iść do domu, jeśli sam sobie nie pomożesz, to nikt tego nie zrobi. Psychoterapia, faktycznie pomaga, pozwala.zrozumiec że to.vo.sie dzieje, jest normalne...tyle. To wygadanie sie...niewiele więcej, ale to pomaga. I do wszystkich zmagających się, to potrwa pół.toku, rok...moze dwa. Ale minie i wszystko będzie ok. Trzymajcie się.
Jedyny lek do, którego się przekonałem to Hydroksyzyna. Fajnie się po tym śpi. Tylko nie można tego podobno za często i zbyt długo brać. Ale tak doraźnie raz na tydzień 10mg? Spoko. Bardzo dobrze się też po tym wstaje rano, bo długo działa. Trzeba tylko ostrożnie prowadzić, bo takie trochę dziwne uczucie w kończynach jest (splątanie?)
Pół roku ? Rok ? 2 lata ? Mój stan niezmiennie pogarsza się od dobrych 5 lat , ta minie ciekawe czy dożyje tego momentu
Na depresje najlepiej isc pobiegac
O jezusicku, ale hipnotyzująca kobieta.