Bijzonder en helder uitgelicht 🙏en herkenbaar ik heb 2 jaar in burnout gezeten ook te snel gerintergreerd dus klapte terug..6 jr geleden ben nu 62 jr..ik dacht ook sneller uit te komen ging echt tot op de bodem😢😢was mezelf totaal kwijt..fysiek en mentaal was vreselijk..helaas veel onbegrip v familie vrienden,contacten nu ook weg...Behalve door mijn liefdevolle man ging ik hypnotherapie en hsp training dat hielp mij uiteindelijk weer eruit te komen...en veel van geleerd oa grenzen stellen en nee zeggen...
Hele mooie en belangrijke podcast, dank jullie wel! Ik herkende veel van toen ik een burn-out had (zo'n 26 jaar geleden), maar mijn ervaring is ook dat, omdat iedereen weer anders is, ook andere verschijnselen van een burn-out heeft. Zo kon ik niets anders dan weken lang als een blok slapen (maar het slapen had een andere kwaliteit, het was ook droomloos) terwijl ik van iemand anders heb gehoord dat hij juist obsessief ging wandelen omdat hij thuis tegen de muren opvloog. Mijn geheugen is beslist veranderd en ook mijn gevoeligheid. Ik heb heel veel gehuild, zonder te weten waarom. Vanuit de spirituele hoek wordt een burn-out een transformatie-proces genoemd. Dat deed me goed, om het zo te zien. Minder het kneusje dat gefaald had. Er wordt ook gesteld dat de hele maatschappij die zo prestratie gericht is, eigenlijk ziek is... En een burn-out maakt je een authentieker mens!
Heel herkenbaar inderdaad dat laatste ook wat je zegt. Heb me 2 jaar heel slecht gevoeld, maar het voelde ook als een re-set. Ik ben toen iets heel anders gaan doen dan mijn studies wilden en ik werk nu in het groen. Voel me beter in m'n lichaam dan ik me ooit heb gevoeld. Hoop dat dat voor mensen die er nu in zitten hoopvol kan zijn, want ik weet dat de tijd uitzichtloos kan voelen. Probeer weer in contact te komen met jezelf, dat is zo belangrijk. En lief zijn voor jezelf.
whauw wat een geweldige liefdevolle aandachtige podcast. Brankele Frank wat ben jij een bijzonder verschijning, je bent echt een groot Licht.......zo bijzonder hoe je alles uitlegt, aan jouw persoonlijke verhaal, zo vertelt vanuit jouw eigen beleving, daar hebben mensen wat aan, je bent een grote steun en je spiegelt de mensen daardoor zo liefdevol, waardoor mensen zichzelf meer begrijpen en hun stappen kunnen nemen. Bijzonder dat je een boek hebt geschreven waar mensen veel inzichten uit kunnen halen. En weten dat ze uit dit diepe proces kunnen komen. Dit is zo herkenbaar voor mij, ik had een ernstige burn out toen ik 46 was en ben nu 70 jaar. Toen werd het ook niet herkend, ik had totaal geen fundament meer en zakte door de bodem heen, zo erg dat ik alleen nog maar in een pikdonkere kamer kon liggen met verduisteringsgordijnen en matrassen tegen het raam omdat ik geen geluid kon verdragen en ook geen licht, als een totaal alleen gelaten baby'tje die net geboren is en te vondeling is gelegd en kon 7 maanden niet slapen dan 1 uur per nacht. Voor mij was het echt een plotseling grote schok, ik kon namelijk alles tot mijn 46ste, zeker verbonden met de trauma's die ik nog niet verwerkt had, die kwamen met bakken op mij af. Jezelf de vraag stellen waarom je zoveel stress op je nek hebt genomen, is zo belangrijk, waarom doe je dat en geef je niet je grenzen aan, dit is echt verbonden aan je trauma's die geen ruimte hebben gehad. Niet luisteren naar jezelf omdat je te druk bent en je niet tegen stilte kan, waardoor je gevoelens en je emoties naar boven komen, altijd maar doorgaan, omdat je waarschijnlijk niet echt wilt of kan voelen, dat is zo angstig. Een lang verhaal kort, doktoren wilde mij in de psychiatrie hebben, maar ik weigerde dat. Eindelijk zat ik in mijn diepste pijn dat wilde ik niet verdoezelen door medicatie. Ik ben plots gescheiden en in een andere stad gaan wonen, ik had werkelijk niemand meer, ik ben een baan en een huis gaan zoeken en de allereerste beginselen van een fundament gebouwd vanuit mijzelf, totaal duizelig op mijn benen. Ik voelde dat ik het echt helemaal alleen moest doen, heb mijn mond gehouden, geen verhaal er meer van gemaakt, maar het leven gaan leven met mijn bibberbeentjes 45 kilo. Een wonder dat het mij gelukt is, maar het totale proces om werkelijk op mijn eigen benende komen heeft 15 jaar geduurd. Ik leefde het leven terwijl ik emotioneel non stop aan de rand zat en niemand wat vertelde. Ik ben er helemaal uitgekomen, ik werd op mijn 68ste ernstig ziek , ernstige vorm van kanker in een laatste fase en in een wonder genezen doordat mijn leven zo verbonden was met het Leven, het universum, die mij alles voor mijn neus zette wat ik nodig had, echt een godswonder. Ik werd totaal gesteund en er werd onvoorwaardelijk van mij gehouden door Leven zelf en ik genas in 2 en een halve maand totaal. En ik transformeerde totaal , alle trauma's opgelost, geen angsten meer, ik leef echt in vrijheid. Go go go Brankele Frank laat je Licht schijnen, stap in het Licht op je eigen plek, volgens mij heb je dat al gedaan n zo fijn dat je er op jouw liefdevolle manier er voor de mensen bent, om ze even aan de hand mee teneme en op tijd weer los te laten zodat ze zelf weer verder kunnen. Mijn petje af voor je........ik heb tot in het diepste van mijn ziel genieten van deze podcast......Dankdank jullie allemaal💞🙏💞💃
Wat een bijzonder herstelverhaal! Dank voor het delen en wat een moedige weg bent u ingegaan. Ik heb deze podcast bekeken omdat ik 13 jaar geleden en burnout heb gehad waar ik nooit volledig van ben hersteld, door o.a. veel te vroeg reintegreren, veel teveel van mezelf vragen. En uiteindelijk door de diep verankerde patronen uit mijn jeugd. Ik denk ook dat het te wijten is aan trauma en dat hoe de maatschappij is ingericht en hoge prestatiedruk het niet makkelijk maakt om te herstellen. Ik belandde uiteindelijk in een depressie omdat ik me waardeloos voelde, en toen ik eindelijk weer op de goede weg zat werd er ook kanker bij mij constateerd. Ik ben nu 38 en heb deze ziekte al 5 jaar, nu in de palliatieve fase. Ik weet de oorzaak natuurlijk niet maar heb het gevoel dat ik al zolang met chronische stress te maken heb dat het niet anders dan slecht kan zijn voor mijn gezondheid. En de behandelingen in het ziekenhuis en alles daaromheen geeft ook stress. Ik hoop ook op een wonder, zou zo graag willen dat ik me weer verbonden voel met mezelf en alles om me heen, maar als je al zolang uit verbinding bent geraakt is de schade niet gemakkelijk te herstellen en duurt jaren. Ik ben benieuwd of er iets is waarvan u denkt dat het te genezing heeft versterkt/teweeggebracht? In ieder geval heel fijn om te lezen dat u zich na al die jaren weer goed voelt en genezen bent! En ook hartelijk dank aan Brankele en podcasthosts voor deze superfijne, herkenbare en duidelijke podcast. Mvg Claire
Jeetje Claire, wat een pijnlijk leven, echt heel verdrietig dat er niet de tools waren om je weer met jezelf te verbinden. Ik heb best veel gedaan zeker alternatieve behandelingen en het allerbelangrijkste was de totale overgave in gaan waardoor mijn ziel de kans kreeg om mijn lichaam te genezen. Ook heb ik op het laatst 2 chemo's gehad omdat de kanker te hard ging, maar dat was genoeg om totaal te genezen. Ik kan je het niet zo vertellen en ik kan alleen maar denken dat het goed zou zijn elkaar te ontmoeten om verder op jouw verhaal in te gaan, elkaar te verbinden en te kijken wat er zou kunnen ontstaan en wat je zou kunnen doen. Wat vindt je hiervan? Ik wens je kracht, licht en liefde toe, dat op elk moment er ineens kan zijn. Ik hoor je graag...... gegroet Gerda Olgers💞🙏💃🍀
Je geeft zelf al aardig antwoord op je vragen, als je het mij vraagt, @@claireclarita6702 Daniël Derweduwen/o.a. Germaanse Geneeskunde/ kan je wel-licht verder helpen met meer inzichten en liefde voor jezelf... je bent op de goede weg! Alle Liefs, ❤, Saskia
Heel erg herkenbaar en dank voor het delen! Deze uitleg maakt het voor mensen die het niet kennen meer begrijpbaar. Het enige verschil zit voor mij in, dat ik bij mijn eerste burnout ook al had leren voelen in mijn lijf, na dissociatie door jeugdtrauma. Toch ben ik wederom over mijn grenzen gegaan, terwijl ik al wel 2 jaar weer slecht sliep, moe was en veel hoofdpijn had. Somehow dacht ik dat nog wel zelf op te kunnen lossen, maar bleef ik daarnaast toch nog voor mijn werk gaten dichtlopen, omdat het niet anders kon. Nooit verwacht weer opnieuw in een burnout te kunnen komen, juist omdat ik had leren voelen en emoties en trauma etc er kon laten zijn en had doorvoeld. Ik realiseer me nu dat er nog meer aan ten grondslag ligt, waardoor mijn autonome zenuwstelsel 'aan" blijft staan. Net gestart met de training van Jan Bommerez gebaseerd op ontwikkelingstrauma, met theorie en oefeningen voor het reguleren vh zenuwstelsel. Daarnaast zal ik nog bewuster moeten omgaan met de patronen die eronder zitten. Een mooie kans om nu echt te gaan van overleven naar leven.
Waauw, geweldig dit. Dit is de eerste uitleg over burnout die steek houdt. Ik zit er nu al 8 maand in. Behoorlijk. Ben zelfs niet in staat om de trap op te gaan. Ik zorg al 19 jaar voor mijn zwaar gehandicapte zoon met chronisch slaaptekort. (3 tot 6u gebroken slaap per nacht en dat al die jaren lang) Daarbij heeft mijn zoon ook epilepsie wat maakt dat ik constant aansta omdat hij op elk moment een grand mal kan doen. Verder heb ik ook PTSS na een 25 jaar lange relatie met een narcist. Ik heb de ballen al die jaren hoog gehouden en heb een hele sterke mindset, maar dit jaar besloot mijn lijf dat het genoeg geweest was. Probleem is dat ik geen ziekteverlof kan nemen bij mijn werkgever, want ik zorg 24/7 voor mijn zoon met daarbij nog een autistische dochter. Dus het is schipperen om toch bij te slapen en rust te vinden. Dus ik verwacht niet dat ik hier snel uit geraak, maar ik heb wel de hoop dat het mij gaat lukken. Ook ben ik eigenlijk blij dat het gebeurd is, want nu word ik verplicht om mijn leven te herdenken en te reflecteren hoe ik verder moet.
Jeetje wat een klus zo'n leven. Heb met je te doen hoor. Ik ben een cursus aan het maken, schrijven en zou je het graag aanbieden. Maar hoe? Zoek mij op op internet en dan kijk ik hoe ik je deze cursus kan doorsturen.
Ik heb in soortgelijke situatie gezeten, in 2015/16 klaarblijkelijk een burn-out in 2020 banden op non actief gezet en kwam ik er achter aan de hand van deze video wat er met mij is gebeurd en dat is fijn om te weten. Na de burn-out behoorlijk ziek geweest, 3x geopereerd, op de Veluwe beland voor herstel. Het herstel gaat niet snel, door dit soort video’s kom ik er eindelijk achter het waarom en wat nu, mijn kind is inmiddels volwassen dat scheelt enorm. Sterkte met je situatie en pas goed op je zelf. Je kan je nervus vagus zelf ontspannen heb ik geleerd van Charlotte Labee het helpt je ieder gevallen beetje. Ik ben er nog lang niet maar ik ga gestaagd door naar herstel, stap voor stap en niet te snel.
Oh wat herkenbaar. Pas na jaren realiseerde ik mij dat ik een mantelouder ben en dus recht heb op ondersteuning. Niet alleen voor mijn kind, want dat is Jeugdwet, maar ook voor mezelf (uit WMO). Meid, zorg dat je (praktische) hulp krijgt. 🧡🧡🧡
Wat was dit een waardevolle podcast! Dank jullie wel hiervoor!🤗💞 Een aantal jaar geleden ben ik gestopt met alle soorten therapie. Ik was ‘therapie-moe’ zeg maar. Ik werd behandeld voor PTSS, chronische depressie en burn-out klachten. Dus chronische stress, vermoeidheid, angst, etc. Dit alles is begonnen vanaf +/-8ste t/m brugklas. Ik ben jaren lang wekelijks (bijna dagelijks) best behoorlijk gepest. Toen heb ik in de brugklas/2e klas resoluut beslist dat ik nòòit geen minuut gepest ging worden en daar álles voor zou gaan doen. Dus ik ging pleasen, gaf 0 grenzen aan, perfectionistisch, controlefreak, etc. En dit allemaal gebeurt eigenlijk nog tot de dag van vandaag. Die PTSS, chronische depressie en burn-out klachten had ik volgens de psychologen en therapeuten allemaal verwaarloosd. Van de HA kreeg ik ook nog te horen dat ik Pfeiffer had gehad. (Dus daarom was ik zo moe! - yeah right.) na dat pesten kreeg ik nog 2 exen die allebei aan allerlei vormen van mishandeling deden en toen ik 20 was, leerde ik mijn huidige man kennen. Daarna nog andere best wel zware dingen meegemaakt zoals overlijden moeder en ongewenste kinderloosheid. Maar ik rende maar door en door en door en tot op de dag van vandaag eigenlijk nog steeds. Alleen bevind ik mij nu in een rolstoel, want jawel, mijn centrale zenuwstelsel is naar de klote. Maw, ik heb multiple sclerose (MS) en kan o.a. niet meer lopen, heb iedere dag pijn en ben 100% arbeidsongeschikt verklaard in 2019. Oh, en nee, ik ben geen 84 jaar oud, maar 44. En nog steeds zit ik in angst, depressie en stress. Dus… De tip die ik iedereen sowieso wil meegeven; luister naar je lichaam èn ga je gevoelens/emoties niet ‘bypassen!!’ Ga er juíst doorheen. Doorvoel ze en zonder je eraan te identificeren! Bijv: ik VOEL mij depressief ipv ik BEN depressief. Heel veel sterkte iedereen!✌🏼👩🏻💞
Heel herkenbaar wat hier allemaal verteld wordt. Zou er zelf nog eea aan toe kunnen voegen, wat ook zegt dat er bij iedereen in een burn-out ongeveer hetzelfde gebeurd, maar dat elk mens persoonlijk een unieke manier van heling door maakt. Zorgt in geval voor een enorme vergroting van zelfkennis en bewustzijn. 🙏🏽D
Wat een herkenning! 25 jaar geleden...........Ik had heel veel baat bij autogene training" en haptonomie! 2 jaar niet gewerkt. Daarna nog 17 jaar gewerkt met heel veel plezier! Achteraf: had het niet willen missen, wat een levenservaring!
Het beste is om alles op nul te zetten en in de allerbeste basis van hetzelf te blijven, Wat je dan allemaal meemaakt, kan je van je rug laten glijden, Hoe gek mensen zichzelf oppoetsen, hoe ze ingetoetst door ,,moeten" inleveren, zichZelf in ,,opdracht", omdat Je kunt het zo gek niet bedenken, Om ieder dingetje wat niet wordt opgelost, zowel lichamelijk danwel geestelijk, Iedereen heeft talenten, die ergens passen en verder ontwikkeld kunnen worden ! Deze wereld zit er meestal naast !
Hele mooie, informatieve en zeer herkenbare podcast. Dank jullie wel! Dank Brankele, voor de heldere uitleg. Het is zo fijn om (h)erkenning te vinden, enorm troostend. Ik ben nu 4 jaar geleden burn-out geraakt en weet zeker dat ik 12 jaar geleden ook een bo had, maar veel te snel weer ben gaan werken en alles heb weggedrukt uit angst de baan te verliezen, met als gevolg dat ik mijzelf volledig kwijtgeraakt ben. Ik had jonge kinderen, een zieke partner en oude ouders dus ik kon mij niet permitteren uit te vallen. Maar 4 jaar geleden kon ik niet meer. Daar hielpen de overgang, narcistische manager, totaal onbegrip vanuit mijn werkgever en heftige gebeurtenissen in mijn leven niet aan mee…Precies zoals jij beschrijft was ik óp Momenteel gaat het, ik werk niet. Doe wel veel vrijwilligerswerk (met dieren) dus verveel me niet. Maar ben wel gedeeltelijk arbeidsongeschikt en veel minder inkomen. En nog altijd lerende. Jouw boek ga ik zeker lezen (ook al kan ik dat ook niet meer zo goed als voorheen). Dank nogmaals ❤
Ik heb nooit een burn-out gehad en vond het fascinerend om te luisteren ! Bedankt voor deze Podcast. Ik heb er veel van geleerd 😃 vooral ook om anderen te begrijpen. Thanks ❤
Waauuuwww wat een goed interview... Zo herkenbaar en helder verteld. Ik heb 2 burnouts gehad en ik zei altijd: er is iets beschadigd in mijn hersenen. Je grenzen vernauwen zich en idd cognitieve gedragstherapie komt niet binnen op zo'n moment, je moet terug naar het voelen. Gelukkig wordt er steeds meer over bekend en komt er dus ook meer begrip en evt therapie voor deze soms levensveranderende fase.
Handig om te weten, wat ze mij geleerd hebben, de gezonde slaapuurtjes liggen tussen 22.00 en 3.00 uur. Na 5 jaar burnout en atlasklachten is dit voor mij een ommekeer geweest. Ik ga nu gewoon naar bed en als ik niet in slaap val probeer toch in bed te blijven en aan leuke dingen te denken. Ook mij bewust op mijn ademhaling richten werkt ook rust uit. Iedereen sterkte gewenst met zijn/haar nieuwe ik.
Fijn om te horen dat er sprake is van een ommekeer. Mag ik vragen (zit zelf op 5 jaar inmiddels) hoe je omgaat met de keren dat je niet in slaap valt? Kun je dan de volgende dag functioneren? Ik ervaar zelf zoveel druk dat ik het gevoel heb geen nacht (of dag), beter gezegd: geen slaapmoment, kan missen.
Hoi Jordy. Voor mij is het een weg van zelfreflectie: hoe gaat het mij aan de binnenkant vandaag? Klinkt wat vaag, maar even praten met je innerlijke mens werkt verhelderend. (mijn man, een rationeel denker, vond dit flauwekul, maar nu hij zelf in een burnout beland is vindt hij dit heel helend en komt tot verassende ontdekkingen over zichzelf) Waarom ervaar je een druk gevoel? Weten de mensen om je heen hoe het er met jou voor staat? Deel je moeite en vraag of ze met je mee willen denken om die druk te verminderen. Je zult zien dat jouw "zwakheid" je kracht wordt. Het is een kwestie van een patroon doorbreken, dat patroon/die gewoonte is onze valkuil, hè. "Laat los en je wordt losgelaten", controle is onze grote vijand. Maar bedenk er is haast geen probleem wat niet opgelost kan worden. Zelf probeer ik momenten van rust bewust in te lassen. Soms kan dat beteken dat ik gewoon rust zoek op het toilet, even in het donker zitten. Of een blokje om of even 5 minuten alleen buiten staan. Met rustige muziek op de oren wandelen, fietsen..... Eet op tijd, lichte maaltijden. Na 20.00 geen drinken meer. Laptop, t.v., enz uit om 21.00. Op tijd je wasrituelen doen, dan heb je nog 45 minuten om in een schemerkamer tot rust te komen. Als dit lukt merk je dat dit je de betere dagen oplevert. Leer vd natuur, daar gaat alles in eigen tempo. Kijk naar hoe baby's doen; wakker worden en je lekker uitstrekken, opgetrokken knieën, wrijven over het gezicht en het hoofd, ademhaling vanuit de buik. Boeiende observatie... Ik heb inmiddels geleerd: eerlijk zijn naar jezelf en daarover eerlijk zijn naar de ander. Bewaak je grenzen, het is jouw leven is jouw grondgebied, nee zeggen mag dus. Mijn man en ik hebben elk een schriftje waarin we de steeds herhalende gedachten zetten, in het weekend denken we daarover na waarom deze gedachten zo vast zitten, met die zaken kun je/ moet je dan aan de slag. Mensen zeggen vaak: hopelijk ben je gauw weer de oude. Dan zeg ik: liever niet, want dan heb ik hiervan niets geleerd. Beste Jordy, ik wens succes met het zoeken en het vinden van je nieuwe ik. 💪🙏
@hspang4239 Hartelijk dank voor je persoonlijke reactie. Een groot deel van de druk ontstaat inderdaad doordat de omgeving niet de ernst van de situatie begrijpt. Deels komt dat omdat het gewoon complex is maar grotendeels ook omdat ik er niet open genoeg over ben en m'n zwaktes verberg. Opmerkelijk genoeg, op veel van de momenten dat ik wél open ben, zie ik bij mensen een vorm van opluchting en blijken ze elementen uit m'n verhaal te herkennen en zijn er regelmatig ook praktische oplossingen voor problemen mogelijk. Dan heeft het 'zwakte' tonen opeens een helend karakter. Er zit iets bijzonders in authenticiteit en waarheid in het algemeen. Ik wens jou en je man ook alle goeds toe!
Niet in slaap vallen komt vaak door zinloze gedachten die maar blijven rondzingen in je hoofd, een soort “oorwurmen”. Als je je, met kussen en al, gewoon 180 graden omdraait ( dus je hoofd op het voeteneind ) raak je “gedesoriënteerd” , stopt het “rondzingen” en slaap je binnen een minuut.
Ben ervaringsdeskundige en overspannen zijn heeft langere tijd geduurd: ik nam veel rust, maar ging elke dag naar buiten en deed de dagel. dingen even heel langzaam. Belangrijkste: uitzonderlijk goede therapeut gekozen en ik deed al een tijd mijn gezonde leefstijl. Oorzaak van overspannen zijn: conservatoriumstudie tegen heug en meug en jarenlang. 's Avonds lesgeven om de kost te verdienen. Er moest veel en de studie was vooral om de traditie binnen de familie in ere te houden. Dat nooit meer!!! Maar dat wist ik toen nog niet. Het is al lang geleden, maar het was een waardevolle les. Overigens: wel goed afgestudeerd en daarna ingestort. Proces van jaren en nu al jaren dicht bij mezelf blijven. Gelukkig!
Deze video is mij doorgestuurd en ik had niet verwacht er zoveel van te herkennen. 1,5 jaar geleden voor de tweede keer onderuit gegaan en ik ben nog steeds aan het herstellen. Het idee dat er fysiek iets stuk gaat in je brein, geeft mij al aan dat ik niet gek ben. Ik verwacht niet op niveau terug te komen. Er is wel hoop dat ik de weer een functie kan vinden welke ik aan kan. Dankjewel voor dit interview.
Super dankjewel! Ik had gewenst dat deze podcast er was toen ik 15 jaar terug mijn eerste burnout had (er volgden er daarna nog 2) en niemand in mijn omgeving (zelfs mijn huisarts toen nog niet) snapte waar ik doorheen ging. ZO goed dat deze waardevolle podcast met diep doorleefde én wetenschappelijk onderbouwde info nu de wereld in kan. Goud waard als je t mij vraagt!!! 🙏🙏🙏
Mooi om het zo echt te horen van een ander. Zit nu in een burn-out, dat ik niet aangeboren hersenletsel heb (en nog een paar kleine factoren, al voor burn-out kwam) maakte het moeilijker om onderscheid te maken wat nu waardoor kwam. Zo intens en vervreemdend om te ervaring, als je geen idee hebt waarom het is is zo’n grote mindfuck.
Dank jullie wel voor dit gesprek. Erg fijn om zo veel punten van herkenning te mogen ervaren. Hoe het begint, hoe de medische wereld het niet goed kent en hoe je gaat twijfelen aan jezelf, hoe je na wat vooruitgang denkt er te zijn en dan achter de emotionele wereld komt, overprikkeling, het verminderen van de capaciteit om na te denken, het slechter worden in hoofdrekenen, premature reïntegratie, schaamte, schuld, het altijd moe zijn maar 's nachts niet kunnen slapen, mogelijke relatie met autisme, hoe je kunt meten wanneer het tijd is voor reïntegratie, dat zelfs een 'leuk' avondje grensoverschrijdend kan zijn, hoe anderen je het beste kunnen helpen. Ik kan bijna de hele podcast als voorbeeld van herkenning geven en dat heb ik hierboven dan ook gedaan 😄 Daarnaast ook wat nieuwe dingen mogen leren, bijvoorbeeld over dat blijkbaar de hersenen echt veranderen. Voor zover ik de complixiteit meen te begrijpen lijkt voor mij een kernpunt te zijn dat authenticiteit helend lijkt te werken en dat afwijking van daarvan ziekelijk werkt.
Traumasporen van Bessel vd Kolk geeft ook veel inzicht wat overmatige stress doet. Overigens is langdurige stress met diverse verslaving ook belangrijkste oorzaak van hartinfarct en aanverwante welvaartsziekten
Ik heb ook een burn-out gehad. Volgens mij is dit prima meetbaar: bij een burn-out heb je al je brandstof verbruikt, dat kan door zowel fysieke als psychische gebeurtenissen worden veroozaakt. Brandstof = bouwstoffen = vitaminen en mineralen. Het duurt best lang eer je door je voorraad heen bent. Het duurt ook een tijd eer de voorraad weer goed aangevuld is. Moet je eens onderzoeken wat tekorten van elke bouwstof voor narigheden veroorzaken. Lichaamsfuncties vallen gewoon uit. Hoezo kan een ziekenhuis niet vinden wat er aan de hand is? Het heeft inderdaad niet zoveel zin om te onderzoeken of er ergens een botbreuk is bij moeheidsklachten… dat is hetzelfde als dat je bij de bakker staat en vraagt hoe je een koe moet slachten…ofzo. Bij mij leidde de burn-out tot fysieke klachten: grauwe huid, wazig zicht, haaruitval, 15 kilo afgevallen, wit rafelig droog tandvlees, bloed stolde niet meer, m’n hersenen deden het niet meer, kon niet meer in oplossingen denken, kip zonder kop, hartfladderen, constant kramp in spieren, snel buiten adem. Kan nog wel even doorgaan. De hele hormoonhuishouding was naar de knoppen. Ons lichaam wordt hormonaal aangestuurd. Als dat systeem niet goed werkt, dan functioneer je niet goed. Melatonine is een slaaphormoon van de pijnappelklier. Een groot energiecentrum in het lijf wordt draaiende gehouden door de bijnieren. Bijnieruitputting bestaat wel degelijk. Terwijl de westerse “geneeskunde” dat niet erkent. Een auto moet ook regelmatig onderhouden worden en bijtanken. Als dat niet gebeurt, rij je de benzine op. Dan sta je aan de kant van de weg. Als je doorrijdt terwijl de olie op is, draai je de motor naar de filistijnen. Dat vinden we allemaal logisch. Maar als dit met je lijf gebeurt, “stel je je in ene aan”. Eigenlijk is dat idioot toch 😂? Gelukkig had ik veel mensen om me heen die het wel degelijk begrepen.
Helemaal mee eens. Bij mij presteren alle organen onder maat, overal onstekingen. Gelukkig zijn ze op de weg van herstel. (De huisarts zei alleen maar: neem rust, eventueel een pilletje van dit of dat kon ik wel krijgen. Ik heb daarvoor bedankt. De Orthomuleculaire therapeut kon hier wel wat mee. Deze weg duurt wat langer, maar dan wordt er een herstel ingezet en gaan we niet het pad van onderdrukken van de symptomen) 💪succes met je weg van herstel.
Wauw alles wat je omschreef is wat ik erdoor heen ging. Wat mij nu meer duidelijk word is hoeveel weerstand ik heb, heb nooit stil gezeten vanaf mijn 16de heb ik gewerkt en met mijn 35 leeftijd moest ik toegeven aan mijn burnout. Van om de 4 dagen een boek lezen naar 8 maanden doen over 1 boek. Van lekker naar de sportschool even 2 uurtjes knallen naar 20 min en uitgeput zijn. Omdat ik het altijd deed dus nu moest het ook kunnen inclusief een groeiend bedrijf en een peuter van 2. Mijn ogen zagen wazig en ik sliep niet meer. En toch kon ik het niet accepteren tot dat alles in het leven mis ging. Nu leer ik door beter te ademen ook weer meer en meer naar mezelf te luisteren.
Ik heb 2 burn outs gehad en trauma verwerking. Jeetje zo herkenbaar 😔 wat heerlijk om te horen dat het niet aan mij ligt…. Ik ben er al 3 jaar mee bezig, ben minder gaan werken maar heb nog steeds de zelfde klachten … heel moe en kan nog steeds geen contact maken met andere mensen en draag vaak oordopjes als ik naar buiten ga heb ook PTSS. Jammer dat er geen luisterboek is… lezen is nog steeds moeilijk
Sterkte, want jouw verhaal lijkt heel erg op het mijne. Het is inderdaad heerlijk om te horen dat het niet aan ons ligt… Maar de kwaliteit van ons leven zou wel veel beter en fijner kunnen zijn. ❤
Ooit twee keer een auto ongeluk gehad met een beschadigd korte termijn geheugen, nu dacht ik dat ik daar nog last van had en met stress nog heb wist ik veel dat dat bij een burn-out hoort. Mooi aan dit soort video’s dat we er een stuk wijzer van worden. Nu gaat het redelijk goed maar bij veel stress wil het geheugen nog wel eens vervelend doen. Brain fog, hell ik wist dat het bestond maar ben er nu alert op, te veel antwoorden zoeken levert een te actief brein op wat maar door maakt 😅 maar met weten wat er gebeurt is de redding.
Herkenbaar verhaal, leerzame podcast! Ik heb weken gehad waarin mijn grootste prestatie het opstaan was. Fysieke rust en mijn hoofd maar razen. Zoals ik er nu op terugkijk was mijn lijf het niet eens met de zorg die ik het gaf voor die periode. Ik was nogal een pleaser en onzichtbaar doordat ik geen grenzen aangaf (oorzaak onveilig opgroeien) etc. Ik ben 3 maanden ziek geweest en daarna weer begonnen, in 3 maanden was ik niet hersteld dat begon toen pas...Herstellen is pas hard werken 😅 en inmiddels ben ik 2 depressies verder...nu bezig met het ontwikkelen van zelfcompassie en zelfdiscipline. Het leven is geen krentenbol 🤪
Bedankt voor dit mooie interview.Het was confronterend en herkenbaar.Voor mijn burnout vond ik het iets voor hysterische types , nu na mn burnout zal ik dat nooit meer zeggen.De rest van het verhaal is een "feest" van herkenning.Nu voel ik me redelijk met een zekere kwetsbaarheid en moet ik mezelf goed bewaken.
Zoooo herkenbaar! Ik heb ook een behoorlijke turbulente tijd gehad in een depressie tegen psygose aan gezeten wederom ik wist gewoon dat ik een burnout had heb en wilde zo graag een bevestiging van een "professionele arts" die kreeg ik niet ik kreeg het advies 10 minuten me time te nemen waarop ik steeds harder werd voor me zelf en me zelf begon te haten dacht dat ik meer moest doen de arts gaf dat indirect ook aan en tot een momment ik flipte bij iedereen mag het lezen dokter van rijn in pijnacker door te zeggen wil je me onderbroek zien huuuuu met d'r stomme kop hoezo nou er zit een remspoor van voor tot achter in me onderbroek met je 10 minuten me time ik heb een toen nog baby met reflux 3 pubers in huis en heel veel ellende wat ik niet zal delen nu maar ik moet 10 min me time nemen en me baby maar aan z'n lot laten en na die 10 min zou ik weer helder zijn ik wist verdomme de dagen niet meer trapde de stofzuiger door 2e uit frustratie blijkt de stopcontact er niet in te zitten maar 10 min zouden mij gaan redden En de angst voor psychose was tussen mijn eigen oren dan moet je maar naar het ggz waar ik geen vertrouwen in heb ander verhaal maar ohhh wat heb ik een lijdensweg gehad Niet slapen angst aanvallen altijd boos en agressie in je hebben van zelfs mensen dicht bij je die zijden nee je hebt heus geen burnout maar bla bla bla want bla bla bla pffff In deze tijden wordt er van ons te veel verwacht
Mooi en nuttig gesprek! Heb er veel van geleerd. Na een lange burnout ben ik met pensioen gegaan (dat kon). Ik heb toen ook veel onderzoek gedaan. Naast het sympathisch en parasympathisch zenuwstelsel is er ook een feedbacksysteem, het cannabinoide zenuwstelsel. Dat is te activeren met CBD, cannabinoiden, die dan evenwicht herstellen en ook de vaguszenuw activeren. De CBD is niet psychoactief.
Een aantal punten die ik wil delen is over de fysieke symptomen: ik had last van slapeloosheid inderdaad, op mijn hoogtepunt sliep ik 2-3 uur en omdat ik niet kon slapen ging ik in de nacht ja werken/creëeren. Ook had ik in de maanden richting de piek van mijn burn out dat ik vaak aan het einde van de dag het gevoel alsof mijn brein een soort van overactief was, een beetje alsof een motor aan het oververhitten was. Ik heb ook dagen/momenten dat ik de adrenaline door mijn lichaam heen voel ruizen, dat voelt dan alsof je in de achtbaan zit en je gaat de piek over - maar dan zit je op de bank. Andere dingen die ik ervaarde was spanningshoofdpijn die wel 2 tot 3 maanden aan hield. Ehm, slapen in de nacht ging als het dan moeilijk ging, ging het gepaard met hartkloppingen, ‘gewoon wakker’ zijn of worden net op het punt dat je denkt te ontspannen/in slaap te vallen. Ook ervaarde ik - en deze is de moeilijkste - dat alles te luid is. Zelfs nu mijn slaap verbeterd is klinkt alles te luid alsof er een filter verwijderd is van mijn brein en prikkels te hard of onevenredig binnen komen. Degene met wie ik praat klinkt zachter dan het achtergrondgeluid (dus dat heeft ook te maken met concentratie).
Dingen die ik lastig vind is hoe het herstelproces eruit ziet. Blijf ik thuis tot mijn brein weer normaal prikkels filtered en ik omgevingsgeluid normaal aan kan? Of gaat het om energielevels? Hoe zorg ik ervoor dat ik mezelf in toom houdt en wat doe ik met mezelf als ik weer energie voel maar toch niet te veel moet gaan doen? Ik herken me heel erg in de stress die je jezelf oplegt en door de keuzes die je maakt en dat je moet leren hoe je daar verantwoordelijkheid voor neemt. Ik beschouw de hele periode als een mix van het voelen alsof ik faal - in mijn werk en wat mij status en identiteit geeft maar ook echt als een kans om te heroverwegen wat past bij me en wat me gelukkig maakt. Ik kijk er naar uit om je boek te lezen! ❤
8 minuten geluisterd nu al deze reactie ik kwam anderhalf jaar geleden compleet over de rooie thuis van het werk als vrachtwagen chauffeur chauffeur sta om 3u30 me aan te kleden en n val terug op bed bleek zware hersenbloeding kende mijn moeder partner en kinderen nauwelijks meer kon niet meer lopen enz enz zo herkenbaar dit tot nu
Als het in overeenstemming met de wil van de Vader is ,in het Nederlands is dat bekend als J.H.W.H . Zo niet kan je het vergeten .@@martinehuizenga7669
Dat je dat zo stelt vind ik een schoffering van alle gelovige christenen die hiermee te maken hebben (gehad). Ik geloof met heel mijn hart. Maar ik zit op dit moment w.s ook in mijn tweede en meer ernstige burnout dan de eerste. God kan zeker in een vingerknip genezen en doet dat soms ook. Maar soms ook niet, met het oog op andere dingen die je ook moet leren. En soms weet je niet waarom. Waarom ik hier vrij fel op reageer:.als je genezing op zich laat wachten, of niet meer volledig is, dan is dat geen gebrek aan geloof. God gaat met mij Zijn eigen weg.
Ik haat de vraag, hoe gaat/is het? Men verwacht het antwoord goed echter zeg ik altijd eerlijk hoe het is en dan weet men niet te reageren of laten je vallen/links liggen. Raar toch, waarom vraag je iets waar je geen eerlijk antwoord op wil krijgen? Denken die simpele zielen dat die vraag een soort van nep meelevendheid is of netjes oid? Wil je het niet weten, vraag het niet.
Precies, ze hopen dat je zegt dat alles goed gaat maar vooral dat je niet hun tijd zal opeisen door al je ellende te vertellen. Dat zijn meestal echt vooroordelen, iemand heeft juist behoefte aan een afleidende gezellig gesprek maar ja ze zijn allemaal erg druk druk druk! Ik had maar enkele goede kennisen dacht ik want ik zie ze nooit meer, ze laten het gewoon dood bloeden, zo verdrietig en eenzaam ben ik er van geworden.
Een beetje Amerikaans lijkt het wel. Het is meer een ‘groet’ of ‘een beleefdheid’. Alleen is mijn probleem dat ik totaal niet goed ben in ‘koetjes en kalfjes’. 😓
Dat is juist eencenorm leuke vraag, vooral als je antwoordt dat het “ enorm KLOTE met je gaat” …….want dat verwacht niemand en pas dan blijkt dat het gewoon een beleefdheidsvraag was ipv echte interesse….
Zo herkenbaar allemaal, en heel behulpzaam! Ik vind het grote onzin dat burnout als per se werkgerelateerd wordt gedefinieerd. Dat negeert de realiteit van velen. Mijn dochter heeft jaren lang ontzettend slecht geslapen - en ik daardoor ook. Dat was (naast een veeleisende baan in de zorg) en fundamentele factor voor mijn burnout. En verder beneden schrijft iemand over de zorg voor een gehandicapt kind. Je kan niet vrij nemen van de zorg voor je kind of een zieke partner oid. De opmerking aan het begin dat bijna iedereen al 6 maanden lang moe is, vond ik ook tekenend. Wat een absurde maatschapij hebben wij met z'n allen gecreëerd dat dat normaal is...
Wat een goeie podcast en wat een herkenning. En wat verwoord Branekele het enorm goed. Van de ontkenning en het zoeken naar verklaarbare oorzaken van de klachten tot het idee dat de artikelen in de supermarktkanalen je toe staan te schreeuwen. Ik heb echt even moeten grinniken bij de opmerking over de hoeveelheid keus aan producten. Ik heb mij precies ditzelfde afgevraagd toen ik met een burn-out in de supermarkt staat. Heel interessant en toch ook confronterend om te horen dat er blijvende beschadigingen optreden tijdens een burn-out. Hoewel ik nu 3 jaar weer fulltime werk na mijn burn out en echt weer op mijn oude niveau kan presenteren qua projecten en resultaten, voel ik een blijvende angst om er weer in terug te vallen. Ik was nooit een angstig persoon en heb het idee dat dit twijfelende en onzekere gevoel op dit gebied mijn burn out litteken is.
De vraag is denk ik ook, waar komt de stress vandaan? Hoe ben jij opgegroeid en hoe stel jij je op t.o.v. de buitenwereld. Bij mij was het een stuk pleasegedrag en bewijzingsdrang. Een stuk validatie nodig hebben vanuit de buitenwereld voor wie je bent en gezien worden. Ik was niet voldoende instaat om mezelf die validatie te geven. Dus ging ik lange tijd over mijn grenzen en dan raak je uitgeput.
Ik zit er momenteel midden in. Na dik 2 jaar vechten samen met een coach om niet in de burn out te komen . Gedachten onderzoeken werk uit handen geven tijd voor mij zelf. Stapjes terug doen in gezin en werk. Meer rust nemen ( ik werk jog maar 12 uur per week en moet al dik 1,5 jaar elke middag slapen anders red ik het niet) kreeg ik vorig jaar een auto ongeluk en sinds die tijd stond ik letterlijk aan. Toen ik een paar maand later mijn arm brak kreeg ik snachts paniek aan vallen . Ik werd zweten wakker met hardkloppingen met het intense gevoel dat ik koest vluchten en de drang om te vluchten was zo sterk dat ik zelf met ademhalings oeffeingen het gewoon niet weg ging. Het werd steeds erger en op een gegeven kon ik met die paniek aanvallen ook niet meer tegen licht geluid warmte kou dus ik kon ook nog eens geen afleiding zoeken op het moment dat ik zo nodig had. Ik kreeg steeds meer last van onrust. En uit eindelijk heb ik moeten stoppen met werken het ging niet meer . De huisarts wilde mij aan de antidepresiva hebben. Na 8 weken thuis zitten zag ik het niet meer zitten er zat geen verbetering in. Mijn lichaam was moe op en hoe veel rust ik ook nam mijn hoofd ging steeds meer ratelen. Ben ik bij een orthomoleculair terapeut terecht gekomen. Net als wat in de podcast word verteld hoop je dat er iets lichaamelijks is en ook ik had was bij de huisarts geweest en behalve een lichte vit d te kort was er niets. Bij de orthomoleculair terapeut kwam er alleen wel wat anders uit. Behalve een hoge cortisol had ik aan vit d b11.b12.b6 magnesium en omgeving 3 te kort. Daarnaast had ik een bacterie in de darmen ( ik had inderdaad al.een jaar regelmatig last van mijn darmen ) ik ben nu 2 maand verder . En sinds ik magnesium en de andere vitaminen slik in hoge dosering ben ik van de onrust af en de paniek aan vallen . Wel ben ik nog ongeloverlijk moe maar ik heb weer zin om dingen te doen en het lukt mij weer om eens een uurtje met een vriendin af te spreken. Mijn advies aan alle mensen met burn out klachten waar bij de reguliere gezondheidszorg niets uit komst ga eens naar een orthomoleculair teerapeut.
@@sammidan ik liep toen bij een osteopaat van wege mijn rug toen ik daar kwam bleek ik inderdaad verschoven nekwervels te hebben. Ben er een aantal keer voor behandeld. Zou het nu goed moeten zijn .
Mijn ervaring na 3 burnouts, !s iets doen op het moment dat IK het kon. En wat moet je dan doen is het geen wat TOTAAL voor jezelf is. ik kon niks helemaal niks meer niet slapen niet zitten niet liggen niks.. ik was helemaal kapot. na een jaar low input ! of allen de input die jij verdraagt.. .ik deed nog géén boodschappen.. dat was dood eng. ( Ik wandelde met een vriend dit is het meest genezende wat ik heb gedaan wandelen, wandelen, wandelen ik wilde niet echt niet maar het hielp...) daarnaast deed ik niks alles stond uit! Mijn weg : Ik heb na 1,5 jaar een oude auto gekocht en een lasapparaat en ben gaan restaureren eerst alleen kijken eerst een half uur toen een uur anderhalve opbouwen .... dat weken lang .....poetsen, schroefjes los en schroefjes sorteren. stukje bij beetje langzaam op MIJN tempo weer vertrouwen krijgen in het hoofd en lichaam. beetje bij beetje lol krijgen in gewoon simpel functioneren. Dit was o.a. mijn therapie ik nu 46 jaar en het is meer dan 15 jaar terug! Ik ben nooit meer de zelfde geworden. mijn scherpte in gesprek mijn gevatte opmerkingen mijn motoriek heb het jaren lang ervaren dat ik een schaduw van mezelf was geworden .... dit gevoel de vergelijking ebt weg door tijd. tijd heelt alle wonden. dus is het wat het is geworden .. er is veel verbeterd, serieus. maar nooit meer in de buurt van hoe ik was, ik heb dit geaccepteerd Ik functioneer redelijk goed vindt ik zelf. 😊😂 Nu ik dit voor het eerst opschrijf voel ik een draai in mijn hoofd en licht in mijn hoofd worden het gevoel komt terug dit ken ik van stressvolle momenten die ik in de loop van de tijd heb gehad. Wanneer dingen niet gaan zoals gepland.. of zoals nu ik het visualiseer. Nu kan ik dit relativeren en los laten maar het geeft wel aan hoe heftig dit er in heeft gehakt.... Iedereen dit dit leest en in een situatie zit als deze ! Wees lief voor jezelf !!! echt luister goed voel goed. 🙏🏽❤
En nu je voorstellen dat je een autismespectrum heb en meerdere burnouts terwijl er steeds tegen je gezegd wordt dat je gewoon even moet aanpakken, door moet zetten en aan je zelf moet werken 😭 Er is zo vaak tegen mij gezegd dat ik me aanstelde, dat ik aandacht wilde en dat ik lui was en slonzig. Ik moest moest gewoon even doorzetten en aanpakken, gewoon beginnen en vooral niet op de bank zitten of slapen. Want je ben al zo lui, rusten is het laatste wat je moet doen. Een beetje ballen krijgen zeg maar. Ik ben nu 42 jaar en heb mijn diagnose van het autismespectrum gekregen toen mijn zoon hem ook kreeg toen hij 5 was en dat was rond de 36 jaar. Nu terug denkend heb ik als kind zijnde ook burnouts, depressie en paniek aanvallen gehad.
Heel herkenbaar. Door het al van jongs af aan leren maskeren werd het contact met je lichaamsgevoel weggedrukt. Ik heb ook ASS. En mijn burnout deed alle puzzelstukjes in elkaar vallen
Na lang zeuren bij de huisarts eindelijke een verwijzing ik sta nu op de wachtlijst voor een onderzoek vermoedelijk add. Als dat er uit komt vallen er zo veel.kwartjes op hun plek. Hier ook 42 en loop er mijn leven lang al tegen aan dat mijn hoofd van alles wil doen en niet kan stil zitten . Ik zie over dingen die ik wil doen. Creatief. En word stront sjagarijnig als ik een hele dag binnen moet zitten. Het liefst ga ik wandelen fietsen sporten in en om het huis rommelen. Maar mijn lijf wil niet alles is stram en stijf en doed zeer. Als ik heb gesport heb ik een week spier pijn . Het liefst zit mijn hoofd met een dekentje op de bank verdiept in een boek. Mijn lijf vind dat leuk voor een half uurtje dan wil het wat anders. Zo lastig.werk gevoel.moet ik nu volgens ik ga voordurend over mijn eigen grens
Ik heb van niemand hulp gekregen, heb het ook lang verzwegen.... Dan nog geloofde zij het niet omdat ik het niet van het werken heb gekregen, maar doordat ik mentaal vastliep, door een situatie die mij jaren in een trauma bracht, waar hulp vinden onmogelijk was. Lange eenzame weg. Vrijwilligers werk, dat doe ik momenteel 4u in de week, het gaat maar kost energie... En ben er nog niet.
Dank je voor deze verklaring , éindelijk iemand die het juist kan verwoorden, zó helemaal herkenbaar , 😢, …waar was het begrip van mijn baas en de bedrijfsarts, toen heel veel narigheid tegelijkertijd over me heen kwam ?…. In de zorg is er toch ook zorg voor elkaar?..mijn harde schijf heeft een diepe kras , niet meer te repareren…
Het is gewoon heel lastig Want ik wilde juist geen mensen zien Iedere keer als de bel ging dan ging er een shock door me geen van nee he. En eten maken moet je sowieso als je mama bent 🙈 dus dat kan nooit stoppen ook niet als het ff niet lukt
Bedankt voor het delen! Het lijkt ons ook zo lastig om juist in die periode duidelijk uit te spreken wat je van anderen verwacht voor een sneller herstel.
Een burnout is vreselijk, na het sterven van mijn vader, het ergste wat ik heb meegemaakt. Ik kreeg steun van de directie , bedrijfsarts, vrienden en de meeste collega,s maar wat heb ik me schuldig en alleen gevoeld. Gun het niemand
Als je niet meer kan 'presteren', wie ben je dan nog en 'half kasplantje', is, voor mensen die chronisch ziek zijn of dealen met andere ziekten, die écht niet 'zoveel meer kunnen werken', heel hard en ook wel gemeen om te zeggen 😢, 'k wou dat toevoegen om dit besef te hebben.
Een acute fase van een burn-put betekent echt dat je een 'kasplantje' bent. Maar dat is bij de meesten gelukkig niet blijvend. Het ergste aan een burn-out is dat je zelf niet begrijpt wat er met je aan de hand is en er niemand je dat kan vertellen. Omdat er vrijwel niemand echt kennis heeft over burn-out en daardoor ook weinig begrip heeft. Zelfs professionals die je moeten helpen snappen er vaak niks van. Dat is vaak anders als je een bekende ziekte hebt, waar mensen wel kennis over hebben en daardoor meer begrip. Ik heb lang geleden een zware burn-out gehad, ben blijvend beschadigd/gehandicapt geraakt. Dus eigenlijk chronisch ziek.
@@josmb1167 ja, daar had ik het dus ook over, blijvend hé, en/of met andere zaken erbij enz, zodat 'die bewoording' écht wel binnenkomt van mensen die wel inzicht hebben in zo'n situaties, en dat is echt pijnlijk, snap je? er zijn er zovelen die 'ons' al zien als last enz enz, die weten niet beter (zeg maar). Dit soort v gesprek echter, daar sjah : 't was enorm 😢voor me en voor andere mensen.
Ik heb te maken gehad met een langdurige kind/jeugd trauma. In 1999-2001 ben ik wel in therapie geweest, waarbij ik behoorlijk goed ben geholpen. Maar pas in de laatste jaren ben ik erachter gekomen dat ik na die therapie nog niet klaar was met mijn verleden. Waar dat mee te maken heeft dat is te veel omdat nu op te schrijven. Maar mijn vraag nu is: ik ben gaan inzien dat ik jaren lang, vanaf mijn peuter tijd, geleefd hebt met traumas, die mogelijk geleid heeft tot PTSS en na 1999 zijn de kenmerken van PTSS sterk verminderd, maar is er nu nog wel. Tussen 2001 en 2010 heb ik een burn out gehad en ik moest toen binnen een zeer korte tijd weer aan het werk. Eigenlijk heb ik ook op een verkeerde plek gewerkt, tot ik in 2023 ontslag nam. Dankzij een erfenis. Ik deed dat omdat ik regelmatig erg moei was en ik al een halfjaar halve dagen werkte. Nu de vraag: wat is de relatie tussen PTSS en een BURN OUT of wat voor invloed kan het hebben op elkaar? Ik heb ook het idee dat dit mogelijk ook in mijn geval mee heeft gewerkt in het verkrijgen van Parkinson? Omdat spanningen iets doen met de witte en grijze hersencellen en nu de volgende vraag: kan dan spanningen ook de zwarte hersencellen aantasten, waar de oorzaak ligt van Parkinson of begint? Ik weet dat bij bepaalde therapieën van fysiotherapie het aantal hersencellen weer kan laten toenemen, zouden er geen therapieën mogelijk kunnen zijn die de zwarte hersencellen zouden kunnen herstellen of een combinatie van bepaalde medicijnen en therapieën? Ik begrijp nu door uw vlog waarom ik zo vaak zo moei ben en was. Ik ging met tegenzin naar mijn werk, ik zat nog met PTSS en nog meer dingen en nu denk ik dat ik voor 2023 bezig was in een BURN OUT te geraken of had al een BURN OUT? De vermoeidheid verschijnselen begonnen al in 2020, in de periode van die epidemie, die toen heerste. Ik heb net als Brankele Frank problemen met mijn geheugen. Het duurt soms een tijdje voor ik het woord of de naam weer gevonden heb. Misschien dat zij ook antwoorden heeft op mijn vragen?
@@fullchargepodcast geloof me - het is echt waar --- dat komt door nL en door mijn familie en ook doordat ik niet genoeg naar het bos ging --- en door de veranderende maatschappij en waarschijnlijk ook door de hormonen - mensen mogen mij contacteren - als ze dat willen.......dan geef ik je mijn chatnummer
stuit toevallig op deze podcast....toeval bestaat niet dus ; altijd aan staan, slecht slapen, vergeetachtig, onbestemd gevoel etc. en toch maar doorgaan in het stramien van alledag. 10 jaar terug depressie gehad en dacht eerst dat het dat weer zou zijn maar dit past als een handschoen. Weet sinds 2 jaar dat ik een auto immuun ziekte heb waar nog weinig over bekend is en vraag me nu toch af of er een verband bestaat.
Hangt ervan af wat voor immuunziekte je hebt maar uiteraard kan zoiets aan een depressie of burn out bijdragen. Ik.spreek uit eigen ervaring. Bijvoorbeeld als deze ziekte jouw vitaminen en mineralen opname blokkeert. Daardoor zou je slechter stress kunnen verdragen, meer moe bent...dan komt alles wat teveel is, veel harder aan en put jouw lichaam sneller uit.
Depressie betekent dat je niet met jezelf tevreden bent. Dus over jezelf nadenken, is een goede mogelijkheid. Stress, leidt tot burn out. Dus de oplossing is jezelf van stress te bevrijden.
Je bet geliefd, mooi gemaakt en kostbaar. Jezus is de beste Therapeut! Hij houdt immens veel van jou en heeft Zijn leven voor jou gegeven, zodat jij leven en overvloed hebt en altijd bij Hem bent. Johannes 3:16
Ik vind veel bijbelteksten mooi, maar ik voel het niet. Of nog niet. In de kerk een paniekaanval gekregen, doordat alles te lang duurde en te luid was. Totale overprikkeling, ik ga er niet meer heen voorlopig.
@@gonnyjurgBeste Gonny, de bijbel lezen op jouw tempo geeft je de antwoorden op al je vragen en is het beste medicijn voor innerlijke genezing. God is jouw Geneesheer!
De interpretatie dat je meer dier wordt door het krimpen van de neocortex en het groeien van de amygdala is wat kortzichtig. Dieren hebben ook een neocortex en ondergaan ook allostatische processen. Kunnen ook getraumatiseerd en burn-out raken door aanhoudende stress. Ik zou 'Why zebras don't get ulcers'van Robert M. Sapolsky aanraden.
Dat voelde ik ook, en als mensen hieraan twijfelen zou ik gewoon voorstellen : ga aub een paar maanden werken in een dierenasiel - opvang centrum en daar zie je wat dieren voelen. Dankje om dit te schrijven.
Dat is een onderwerp dat veel mensen niet kunnen begrijpen ! Ze moeten het zelf ervaren . Daar weet ik alles van af . Ik heb dat boek niet nodig. De vrouw kan goed en vlot praten .Op de stoel heeft ze zeker geen burn - out ( helemaal op voor onbepaalde tijd ) . Hoog opgeleid door ervaring . En nog meer wartaal . Het boek daar gaat het om , Dat is kassa
Deze acute klachten na een virus infectie (vermoedelijk) kunnen ook heel goed passen bij post-covid! Deze klachten worden vaak verward met een burn-out.
Ik zal wel iets verkeerd doen, want ik zit hierin sinds 2017, en als ik kijk naar symptomen dan is dat eigenlijk al van kinds af aan aan de orde. Ik werk wel weer, maar slechts tien uur per week met een dochter erbij. Ook ik voel me echt een sukkel, een aansteller, geen ruggengraat. Het lijkt bijna als een soort lusteloosheid, levensloos aanwezig ofzo.. behalve als het gaat om boosheid, die is wel volop aanwezig.
Ik denk niet dat burn out iets is dat voor iedereen hetzelfde voelt en ik denk dat als iemand gewoon niet meer fatsoenlijk kan functioneren dat er dan wat moet gebeuren. Ik ben het eens met de bedrijfspsycholoog dat het niet uitmaakt welk label je eraan hangt.
Raar toch he dat identiteit bij sommige mensen afhangt van presteren .... Het gaat toch gewoon om er zijn? Gewoon zijn wie je bent. Werkend/niet werkend of ziek of moeder zijn, het is allemaal goed. Je identiteit zit niet in werk, sociaal leven of sporten ....
Heel eerlijk. Ik herken het maar al te goed. Klote werkgever. Elke keer weer achter me aanjagen. Wanneer ga je weer beginnen? Ik wist ik moet weer aan de gang gaan. Deed dat weer en ging steeds verder in de shit. Zeurpiet wij werken toch ook hard. collega's hielpen me ook steeds verder in de shit. Kapot nu. begin de ochtend met 8 pillen. Dan na een paar uur slapen. Totaal kapot!
Bijzonder en helder uitgelicht 🙏en herkenbaar ik heb 2 jaar in burnout gezeten ook te snel gerintergreerd dus klapte terug..6 jr geleden ben nu 62 jr..ik dacht ook sneller uit te komen ging echt tot op de bodem😢😢was mezelf totaal kwijt..fysiek en mentaal was vreselijk..helaas veel onbegrip v familie vrienden,contacten nu ook weg...Behalve door mijn liefdevolle man ging ik hypnotherapie en hsp training dat hielp mij uiteindelijk weer eruit te komen...en veel van geleerd oa grenzen stellen en nee zeggen...
Hele mooie en belangrijke podcast, dank jullie wel! Ik herkende veel van toen ik een burn-out had (zo'n 26 jaar geleden), maar mijn ervaring is ook dat, omdat iedereen weer anders is, ook andere verschijnselen van een burn-out heeft. Zo kon ik niets anders dan weken lang als een blok slapen (maar het slapen had een andere kwaliteit, het was ook droomloos) terwijl ik van iemand anders heb gehoord dat hij juist obsessief ging wandelen omdat hij thuis tegen de muren opvloog. Mijn geheugen is beslist veranderd en ook mijn gevoeligheid. Ik heb heel veel gehuild, zonder te weten waarom. Vanuit de spirituele hoek wordt een burn-out een transformatie-proces genoemd. Dat deed me goed, om het zo te zien. Minder het kneusje dat gefaald had. Er wordt ook gesteld dat de hele maatschappij die zo prestratie gericht is, eigenlijk ziek is... En een burn-out maakt je een authentieker mens!
Goed dat je dit benoemd, zelf heb ik al 8 jaar niet gedroomd wat voorheen dagelijks was. Dit was mij opgevallen maar heb er nooit iets mee gedaan.
Heel herkenbaar inderdaad dat laatste ook wat je zegt. Heb me 2 jaar heel slecht gevoeld, maar het voelde ook als een re-set. Ik ben toen iets heel anders gaan doen dan mijn studies wilden en ik werk nu in het groen. Voel me beter in m'n lichaam dan ik me ooit heb gevoeld. Hoop dat dat voor mensen die er nu in zitten hoopvol kan zijn, want ik weet dat de tijd uitzichtloos kan voelen. Probeer weer in contact te komen met jezelf, dat is zo belangrijk. En lief zijn voor jezelf.
whauw wat een geweldige liefdevolle aandachtige podcast.
Brankele Frank wat ben jij een bijzonder verschijning, je bent echt een groot Licht.......zo bijzonder hoe je alles uitlegt, aan jouw persoonlijke verhaal, zo vertelt vanuit jouw eigen beleving, daar hebben mensen wat aan, je bent een grote steun en je spiegelt de mensen daardoor zo liefdevol, waardoor mensen zichzelf meer begrijpen en hun stappen kunnen nemen.
Bijzonder dat je een boek hebt geschreven waar mensen veel inzichten uit kunnen halen.
En weten dat ze uit dit diepe proces kunnen komen.
Dit is zo herkenbaar voor mij, ik had een ernstige burn out toen ik 46 was en ben nu 70 jaar.
Toen werd het ook niet herkend, ik had totaal geen fundament meer en zakte door de bodem heen, zo erg dat ik alleen nog maar in een pikdonkere kamer kon liggen met verduisteringsgordijnen en matrassen tegen het raam omdat ik geen geluid kon verdragen en ook geen licht, als een totaal alleen gelaten baby'tje die net geboren is en te vondeling is gelegd en kon 7 maanden niet slapen dan 1 uur per nacht.
Voor mij was het echt een plotseling grote schok, ik kon namelijk alles tot mijn 46ste, zeker verbonden met de trauma's die ik nog niet verwerkt had, die kwamen met bakken op mij af.
Jezelf de vraag stellen waarom je zoveel stress op je nek hebt genomen, is zo belangrijk, waarom doe je dat en geef je niet je grenzen aan, dit is echt verbonden aan je trauma's die geen ruimte hebben gehad.
Niet luisteren naar jezelf omdat je te druk bent en je niet tegen stilte kan, waardoor je gevoelens en je emoties naar boven komen, altijd maar doorgaan, omdat je waarschijnlijk niet echt wilt of kan voelen, dat is zo angstig.
Een lang verhaal kort, doktoren wilde mij in de psychiatrie hebben, maar ik weigerde dat.
Eindelijk zat ik in mijn diepste pijn dat wilde ik niet verdoezelen door medicatie.
Ik ben plots gescheiden en in een andere stad gaan wonen, ik had werkelijk niemand meer, ik ben een baan en een huis gaan zoeken en de allereerste beginselen van een fundament gebouwd vanuit mijzelf, totaal duizelig op mijn benen.
Ik voelde dat ik het echt helemaal alleen moest doen, heb mijn mond gehouden, geen verhaal er meer van gemaakt, maar het leven gaan leven met mijn bibberbeentjes 45 kilo.
Een wonder dat het mij gelukt is, maar het totale proces om werkelijk op mijn eigen benende komen heeft 15 jaar geduurd.
Ik leefde het leven terwijl ik emotioneel non stop aan de rand zat en niemand wat vertelde.
Ik ben er helemaal uitgekomen, ik werd op mijn 68ste ernstig ziek , ernstige vorm van kanker in een laatste fase en in een wonder genezen doordat mijn leven zo verbonden was met het Leven, het universum, die mij alles voor mijn neus zette wat ik nodig had, echt een godswonder.
Ik werd totaal gesteund en er werd onvoorwaardelijk van mij gehouden door Leven zelf en ik genas in 2 en een halve maand totaal.
En ik transformeerde totaal , alle trauma's opgelost, geen angsten meer, ik leef echt in vrijheid.
Go go go Brankele Frank laat je Licht schijnen, stap in het Licht op je eigen plek, volgens mij heb je dat al gedaan n zo fijn dat je er op jouw liefdevolle manier er voor de mensen bent, om ze even aan de hand mee teneme en op tijd weer los te laten zodat ze zelf weer verder kunnen.
Mijn petje af voor je........ik heb tot in het diepste van mijn ziel genieten van deze podcast......Dankdank jullie allemaal💞🙏💞💃
Wat een bijzonder herstelverhaal! Dank voor het delen en wat een moedige weg bent u ingegaan. Ik heb deze podcast bekeken omdat ik 13 jaar geleden en burnout heb gehad waar ik nooit volledig van ben hersteld, door o.a. veel te vroeg reintegreren, veel teveel van mezelf vragen. En uiteindelijk door de diep verankerde patronen uit mijn jeugd. Ik denk ook dat het te wijten is aan trauma en dat hoe de maatschappij is ingericht en hoge prestatiedruk het niet makkelijk maakt om te herstellen. Ik belandde uiteindelijk in een depressie omdat ik me waardeloos voelde, en toen ik eindelijk weer op de goede weg zat werd er ook kanker bij mij constateerd. Ik ben nu 38 en heb deze ziekte al 5 jaar, nu in de palliatieve fase. Ik weet de oorzaak natuurlijk niet maar heb het gevoel dat ik al zolang met chronische stress te maken heb dat het niet anders dan slecht kan zijn voor mijn gezondheid. En de behandelingen in het ziekenhuis en alles daaromheen geeft ook stress. Ik hoop ook op een wonder, zou zo graag willen dat ik me weer verbonden voel met mezelf en alles om me heen, maar als je al zolang uit verbinding bent geraakt is de schade niet gemakkelijk te herstellen en duurt jaren. Ik ben benieuwd of er iets is waarvan u denkt dat het te genezing heeft versterkt/teweeggebracht? In ieder geval heel fijn om te lezen dat u zich na al die jaren weer goed voelt en genezen bent!
En ook hartelijk dank aan Brankele en podcasthosts voor deze superfijne, herkenbare en duidelijke podcast. Mvg Claire
Jeetje Claire, wat een pijnlijk leven, echt heel verdrietig dat er niet de tools waren om je weer met jezelf te verbinden.
Ik heb best veel gedaan zeker alternatieve behandelingen en het allerbelangrijkste was de totale overgave in gaan waardoor mijn ziel de kans kreeg om mijn lichaam te genezen.
Ook heb ik op het laatst 2 chemo's gehad omdat de kanker te hard ging, maar dat was genoeg om totaal te genezen.
Ik kan je het niet zo vertellen en ik kan alleen maar denken dat het goed zou zijn elkaar te ontmoeten om verder op jouw verhaal in te gaan, elkaar te verbinden en te kijken wat er zou kunnen ontstaan en wat je zou kunnen doen.
Wat vindt je hiervan?
Ik wens je kracht, licht en liefde toe, dat op elk moment er ineens kan zijn.
Ik hoor je graag......
gegroet Gerda Olgers💞🙏💃🍀
heel herkenbaar....😢
Je geeft zelf al aardig antwoord op je vragen, als je het mij vraagt, @@claireclarita6702
Daniël Derweduwen/o.a. Germaanse Geneeskunde/ kan je wel-licht verder helpen met meer inzichten en liefde voor jezelf... je bent op de goede weg! Alle Liefs, ❤, Saskia
@@claireclarita6702❤🙏
Heel erg herkenbaar en dank voor het delen! Deze uitleg maakt het voor mensen die het niet kennen meer begrijpbaar. Het enige verschil zit voor mij in, dat ik bij mijn eerste burnout ook al had leren voelen in mijn lijf, na dissociatie door jeugdtrauma. Toch ben ik wederom over mijn grenzen gegaan, terwijl ik al wel 2 jaar weer slecht sliep, moe was en veel hoofdpijn had. Somehow dacht ik dat nog wel zelf op te kunnen lossen, maar bleef ik daarnaast toch nog voor mijn werk gaten dichtlopen, omdat het niet anders kon. Nooit verwacht weer opnieuw in een burnout te kunnen komen, juist omdat ik had leren voelen en emoties en trauma etc er kon laten zijn en had doorvoeld.
Ik realiseer me nu dat er nog meer aan ten grondslag ligt, waardoor mijn autonome zenuwstelsel 'aan" blijft staan. Net gestart met de training van Jan Bommerez gebaseerd op ontwikkelingstrauma, met theorie en oefeningen voor het reguleren vh zenuwstelsel. Daarnaast zal ik nog bewuster moeten omgaan met de patronen die eronder zitten. Een mooie kans om nu echt te gaan van overleven naar leven.
Waauw, geweldig dit. Dit is de eerste uitleg over burnout die steek houdt. Ik zit er nu al 8 maand in. Behoorlijk. Ben zelfs niet in staat om de trap op te gaan. Ik zorg al 19 jaar voor mijn zwaar gehandicapte zoon met chronisch slaaptekort. (3 tot 6u gebroken slaap per nacht en dat al die jaren lang) Daarbij heeft mijn zoon ook epilepsie wat maakt dat ik constant aansta omdat hij op elk moment een grand mal kan doen. Verder heb ik ook PTSS na een 25 jaar lange relatie met een narcist. Ik heb de ballen al die jaren hoog gehouden en heb een hele sterke mindset, maar dit jaar besloot mijn lijf dat het genoeg geweest was. Probleem is dat ik geen ziekteverlof kan nemen bij mijn werkgever, want ik zorg 24/7 voor mijn zoon met daarbij nog een autistische dochter. Dus het is schipperen om toch bij te slapen en rust te vinden. Dus ik verwacht niet dat ik hier snel uit geraak, maar ik heb wel de hoop dat het mij gaat lukken. Ook ben ik eigenlijk blij dat het gebeurd is, want nu word ik verplicht om mijn leven te herdenken en te reflecteren hoe ik verder moet.
Thank you for sharing, that sounds like an immense struggle! Best to you and your family ❤
Jeetje wat een klus zo'n leven. Heb met je te doen hoor. Ik ben een cursus aan het maken, schrijven en zou je het graag aanbieden. Maar hoe? Zoek mij op op internet en dan kijk ik hoe ik je deze cursus kan doorsturen.
Ik heb in soortgelijke situatie gezeten, in 2015/16 klaarblijkelijk een burn-out in 2020 banden op non actief gezet en kwam ik er achter aan de hand van deze video wat er met mij is gebeurd en dat is fijn om te weten. Na de burn-out behoorlijk ziek geweest, 3x geopereerd, op de Veluwe beland voor herstel. Het herstel gaat niet snel, door dit soort video’s kom ik er eindelijk achter het waarom en wat nu, mijn kind is inmiddels volwassen dat scheelt enorm.
Sterkte met je situatie en pas goed op je zelf. Je kan je nervus vagus zelf ontspannen heb ik geleerd van Charlotte Labee het helpt je ieder gevallen beetje. Ik ben er nog lang niet maar ik ga gestaagd door naar herstel, stap voor stap en niet te snel.
Dus je zit al 3 jaar in burnout?
Oh wat herkenbaar. Pas na jaren realiseerde ik mij dat ik een mantelouder ben en dus recht heb op ondersteuning. Niet alleen voor mijn kind, want dat is Jeugdwet, maar ook voor mezelf (uit WMO). Meid, zorg dat je (praktische) hulp krijgt. 🧡🧡🧡
Narcistische collegas maken je ook kapot.
Die zorgen voor heel veel werkstress bij anderen.
Narcistische managers ook
Wat is dat woord Narcistissche ? Wat betekend het ?@@josje26
@@josje26Is ook een collega.
@@lvr5266nee. Die is de baas en kan mensen gek treiteren met regels en dossier als zijn grootste vriendjes.
Wat was dit een waardevolle podcast! Dank jullie wel hiervoor!🤗💞
Een aantal jaar geleden ben ik gestopt met alle soorten therapie. Ik was ‘therapie-moe’ zeg maar. Ik werd behandeld voor PTSS, chronische depressie en burn-out klachten. Dus chronische stress, vermoeidheid, angst, etc. Dit alles is begonnen vanaf +/-8ste t/m brugklas. Ik ben jaren lang wekelijks (bijna dagelijks) best behoorlijk gepest. Toen heb ik in de brugklas/2e klas resoluut beslist dat ik nòòit geen minuut gepest ging worden en daar álles voor zou gaan doen. Dus ik ging pleasen, gaf 0 grenzen aan, perfectionistisch, controlefreak, etc. En dit allemaal gebeurt eigenlijk nog tot de dag van vandaag. Die PTSS, chronische depressie en burn-out klachten had ik volgens de psychologen en therapeuten allemaal verwaarloosd. Van de HA kreeg ik ook nog te horen dat ik Pfeiffer had gehad. (Dus daarom was ik zo moe! - yeah right.) na dat pesten kreeg ik nog 2 exen die allebei aan allerlei vormen van mishandeling deden en toen ik 20 was, leerde ik mijn huidige man kennen. Daarna nog andere best wel zware dingen meegemaakt zoals overlijden moeder en ongewenste kinderloosheid. Maar ik rende maar door en door en door en tot op de dag van vandaag eigenlijk nog steeds. Alleen bevind ik mij nu in een rolstoel, want jawel, mijn centrale zenuwstelsel is naar de klote. Maw, ik heb multiple sclerose (MS) en kan o.a. niet meer lopen, heb iedere dag pijn en ben 100% arbeidsongeschikt verklaard in 2019. Oh, en nee, ik ben geen 84 jaar oud, maar 44. En nog steeds zit ik in angst, depressie en stress. Dus… De tip die ik iedereen sowieso wil meegeven; luister naar je lichaam èn ga je gevoelens/emoties niet ‘bypassen!!’ Ga er juíst doorheen. Doorvoel ze en zonder je eraan te identificeren! Bijv: ik VOEL mij depressief ipv ik BEN depressief. Heel veel sterkte iedereen!✌🏼👩🏻💞
Heel herkenbaar wat hier allemaal verteld wordt. Zou er zelf nog eea aan toe kunnen voegen, wat ook zegt dat er bij iedereen in een burn-out ongeveer hetzelfde gebeurd, maar dat elk mens persoonlijk een unieke manier van heling door maakt. Zorgt in geval voor een enorme vergroting van zelfkennis en bewustzijn. 🙏🏽D
Wat een herkenning! 25 jaar geleden...........Ik had heel veel baat bij autogene training" en haptonomie! 2 jaar niet gewerkt. Daarna nog 17 jaar gewerkt met heel veel plezier! Achteraf: had het niet willen missen, wat een levenservaring!
Het beste is om alles op nul te zetten en in de allerbeste basis van hetzelf te blijven, Wat je dan allemaal meemaakt, kan je van je rug laten glijden,
Hoe gek mensen zichzelf oppoetsen, hoe ze ingetoetst door ,,moeten" inleveren, zichZelf in ,,opdracht", omdat
Je kunt het zo gek niet bedenken,
Om ieder dingetje wat niet wordt opgelost, zowel lichamelijk danwel geestelijk,
Iedereen heeft talenten, die ergens passen en verder ontwikkeld kunnen worden !
Deze wereld zit er meestal naast !
Hele mooie, informatieve en zeer herkenbare podcast. Dank jullie wel! Dank Brankele, voor de heldere uitleg. Het is zo fijn om (h)erkenning te vinden, enorm troostend. Ik ben nu 4 jaar geleden burn-out geraakt en weet zeker dat ik 12 jaar geleden ook een bo had, maar veel te snel weer ben gaan werken en alles heb weggedrukt uit angst de baan te verliezen, met als gevolg dat ik mijzelf volledig kwijtgeraakt ben. Ik had jonge kinderen, een zieke partner en oude ouders dus ik kon mij niet permitteren uit te vallen. Maar 4 jaar geleden kon ik niet meer. Daar hielpen de overgang, narcistische manager, totaal onbegrip vanuit mijn werkgever en heftige gebeurtenissen in mijn leven niet aan mee…Precies zoals jij beschrijft was ik óp Momenteel gaat het, ik werk niet. Doe wel veel vrijwilligerswerk (met dieren) dus verveel me niet. Maar ben wel gedeeltelijk arbeidsongeschikt en veel minder inkomen. En nog altijd lerende. Jouw boek ga ik zeker lezen (ook al kan ik dat ook niet meer zo goed als voorheen). Dank nogmaals ❤
Ik heb nooit een burn-out gehad en vond het fascinerend om te luisteren ! Bedankt voor deze Podcast. Ik heb er veel van geleerd 😃 vooral ook om anderen te begrijpen. Thanks ❤
Wauw, wat mooi! Zorg dat je ervan wegblijft! 😊
Waauuuwww wat een goed interview... Zo herkenbaar en helder verteld. Ik heb 2 burnouts gehad en ik zei altijd: er is iets beschadigd in mijn hersenen. Je grenzen vernauwen zich en idd cognitieve gedragstherapie komt niet binnen op zo'n moment, je moet terug naar het voelen.
Gelukkig wordt er steeds meer over bekend en komt er dus ook meer begrip en evt therapie voor deze soms levensveranderende fase.
Goed om te horen! Fijn dat deze aflevering herkenning oproept en dat je (misschien) extra bevestiging hebt gekregen voor de verandering in je brein.
Na twee burn-outs in 2010 en 2016 ben een stuk evenwicht verloren. Ik kan zelfs niet meer op schoenen met een klein hakje lopen
Handig om te weten, wat ze mij geleerd hebben, de gezonde slaapuurtjes liggen tussen 22.00 en 3.00 uur. Na 5 jaar burnout en atlasklachten is dit voor mij een ommekeer geweest. Ik ga nu gewoon naar bed en als ik niet in slaap val probeer toch in bed te blijven en aan leuke dingen te denken. Ook mij bewust op mijn ademhaling richten werkt ook rust uit. Iedereen sterkte gewenst met zijn/haar nieuwe ik.
Fijn om te horen dat er sprake is van een ommekeer.
Mag ik vragen (zit zelf op 5 jaar inmiddels) hoe je omgaat met de keren dat je niet in slaap valt? Kun je dan de volgende dag functioneren?
Ik ervaar zelf zoveel druk dat ik het gevoel heb geen nacht (of dag), beter gezegd: geen slaapmoment, kan missen.
Hoi Jordy.
Voor mij is het een weg van zelfreflectie: hoe gaat het mij aan de binnenkant vandaag?
Klinkt wat vaag, maar even praten met je innerlijke mens werkt verhelderend. (mijn man, een rationeel denker, vond dit flauwekul, maar nu hij zelf in een burnout beland is vindt hij dit heel helend en komt tot verassende ontdekkingen over zichzelf)
Waarom ervaar je een druk gevoel? Weten de mensen om je heen hoe het er met jou voor staat?
Deel je moeite en vraag of ze met je mee willen denken om die druk te verminderen. Je zult zien dat jouw "zwakheid" je kracht wordt.
Het is een kwestie van een patroon doorbreken, dat patroon/die gewoonte is onze valkuil, hè.
"Laat los en je wordt losgelaten", controle is onze grote vijand. Maar bedenk er is haast geen probleem wat niet opgelost kan worden.
Zelf probeer ik momenten van rust bewust in te lassen. Soms kan dat beteken dat ik gewoon rust zoek op het toilet, even in het donker zitten. Of een blokje om of even 5 minuten alleen buiten staan. Met rustige muziek op de oren wandelen, fietsen..... Eet op tijd, lichte maaltijden. Na 20.00 geen drinken meer. Laptop, t.v., enz uit om 21.00. Op tijd je wasrituelen doen, dan heb je nog 45 minuten om in een schemerkamer tot rust te komen.
Als dit lukt merk je dat dit je de betere dagen oplevert.
Leer vd natuur, daar gaat alles in eigen tempo. Kijk naar hoe baby's doen; wakker worden en je lekker uitstrekken, opgetrokken knieën, wrijven over het gezicht en het hoofd, ademhaling vanuit de buik. Boeiende observatie...
Ik heb inmiddels geleerd: eerlijk zijn naar jezelf en daarover eerlijk zijn naar de ander. Bewaak je grenzen, het is jouw leven is jouw grondgebied, nee zeggen mag dus. Mijn man en ik hebben elk een schriftje waarin we de steeds herhalende gedachten zetten, in het weekend denken we daarover na waarom deze gedachten zo vast zitten, met die zaken kun je/ moet je dan aan de slag. Mensen zeggen vaak: hopelijk ben je gauw weer de oude. Dan zeg ik: liever niet, want dan heb ik hiervan niets geleerd. Beste Jordy, ik wens succes met het zoeken en het vinden van je nieuwe ik. 💪🙏
@hspang4239 Hartelijk dank voor je persoonlijke reactie.
Een groot deel van de druk ontstaat inderdaad doordat de omgeving niet de ernst van de situatie begrijpt. Deels komt dat omdat het gewoon complex is maar grotendeels ook omdat ik er niet open genoeg over ben en m'n zwaktes verberg.
Opmerkelijk genoeg, op veel van de momenten dat ik wél open ben, zie ik bij mensen een vorm van opluchting en blijken ze elementen uit m'n verhaal te herkennen en zijn er regelmatig ook praktische oplossingen voor problemen mogelijk. Dan heeft het 'zwakte' tonen opeens een helend karakter.
Er zit iets bijzonders in authenticiteit en waarheid in het algemeen.
Ik wens jou en je man ook alle goeds toe!
"wat ze mij geleerd hebben", over wie heb je het dan?
Niet in slaap vallen komt vaak door zinloze gedachten die maar blijven rondzingen in je hoofd, een soort “oorwurmen”. Als je je, met kussen en al, gewoon 180 graden omdraait ( dus je hoofd op het voeteneind ) raak je “gedesoriënteerd” , stopt het “rondzingen” en slaap je binnen een minuut.
Ben ervaringsdeskundige en overspannen zijn heeft langere tijd geduurd: ik nam veel rust, maar ging elke dag naar buiten en deed de dagel. dingen even heel langzaam. Belangrijkste: uitzonderlijk goede therapeut gekozen en ik deed al een tijd mijn gezonde leefstijl. Oorzaak van overspannen zijn: conservatoriumstudie tegen heug en meug en jarenlang. 's Avonds lesgeven om de kost te verdienen. Er moest veel en de studie was vooral om de traditie binnen de familie in ere te houden. Dat nooit meer!!! Maar dat wist ik toen nog niet.
Het is al lang geleden, maar het was een waardevolle les. Overigens: wel goed afgestudeerd en daarna ingestort. Proces van jaren en nu al jaren dicht bij mezelf blijven. Gelukkig!
Deze video is mij doorgestuurd en ik had niet verwacht er zoveel van te herkennen. 1,5 jaar geleden voor de tweede keer onderuit gegaan en ik ben nog steeds aan het herstellen. Het idee dat er fysiek iets stuk gaat in je brein, geeft mij al aan dat ik niet gek ben. Ik verwacht niet op niveau terug te komen. Er is wel hoop dat ik de weer een functie kan vinden welke ik aan kan. Dankjewel voor dit interview.
Bedankt! Voor de het oprechte verhaal en de heldere uitleg van Brankele Frank, en de goede vragen en het luisteren van de interviewers!
Super dankjewel! Ik had gewenst dat deze podcast er was toen ik 15 jaar terug mijn eerste burnout had (er volgden er daarna nog 2) en niemand in mijn omgeving (zelfs mijn huisarts toen nog niet) snapte waar ik doorheen ging.
ZO goed dat deze waardevolle podcast met diep doorleefde én wetenschappelijk onderbouwde info nu de wereld in kan. Goud waard als je t mij vraagt!!! 🙏🙏🙏
Jij bedankt voor het luisteren!
Mooi om het zo echt te horen van een ander. Zit nu in een burn-out, dat ik niet aangeboren hersenletsel heb (en nog een paar kleine factoren, al voor burn-out kwam) maakte het moeilijker om onderscheid te maken wat nu waardoor kwam. Zo intens en vervreemdend om te ervaring, als je geen idee hebt waarom het is is zo’n grote mindfuck.
Dank jullie wel voor dit gesprek.
Erg fijn om zo veel punten van herkenning te mogen ervaren. Hoe het begint, hoe de medische wereld het niet goed kent en hoe je gaat twijfelen aan jezelf, hoe je na wat vooruitgang denkt er te zijn en dan achter de emotionele wereld komt, overprikkeling, het verminderen van de capaciteit om na te denken, het slechter worden in hoofdrekenen, premature reïntegratie, schaamte, schuld, het altijd moe zijn maar 's nachts niet kunnen slapen, mogelijke relatie met autisme, hoe je kunt meten wanneer het tijd is voor reïntegratie, dat zelfs een 'leuk' avondje grensoverschrijdend kan zijn, hoe anderen je het beste kunnen helpen. Ik kan bijna de hele podcast als voorbeeld van herkenning geven en dat heb ik hierboven dan ook gedaan 😄
Daarnaast ook wat nieuwe dingen mogen leren, bijvoorbeeld over dat blijkbaar de hersenen echt veranderen.
Voor zover ik de complixiteit meen te begrijpen lijkt voor mij een kernpunt te zijn dat authenticiteit helend lijkt te werken en dat afwijking van daarvan ziekelijk werkt.
Je hebt t zo diidelijk verwoord..en herken me helemaal..en ook de weg naar emoties die ik ook te gaan heb. Dank voor de uitleg ❤
Traumasporen van Bessel vd Kolk geeft ook veel inzicht wat overmatige stress doet. Overigens is langdurige stress met diverse verslaving ook belangrijkste oorzaak van hartinfarct en aanverwante welvaartsziekten
Ja, die heb ik ook net gekocht. Boek van Brankele is bijna uit.
Ik heb ook een burn-out gehad. Volgens mij is dit prima meetbaar: bij een burn-out heb je al je brandstof verbruikt, dat kan door zowel fysieke als psychische gebeurtenissen worden veroozaakt. Brandstof = bouwstoffen = vitaminen en mineralen. Het duurt best lang eer je door je voorraad heen bent. Het duurt ook een tijd eer de voorraad weer goed aangevuld is. Moet je eens onderzoeken wat tekorten van elke bouwstof voor narigheden veroorzaken. Lichaamsfuncties vallen gewoon uit. Hoezo kan een ziekenhuis niet vinden wat er aan de hand is? Het heeft inderdaad niet zoveel zin om te onderzoeken of er ergens een botbreuk is bij moeheidsklachten… dat is hetzelfde als dat je bij de bakker staat en vraagt hoe je een koe moet slachten…ofzo.
Bij mij leidde de burn-out tot fysieke klachten: grauwe huid, wazig zicht, haaruitval, 15 kilo afgevallen, wit rafelig droog tandvlees, bloed stolde niet meer, m’n hersenen deden het niet meer, kon niet meer in oplossingen denken, kip zonder kop, hartfladderen, constant kramp in spieren, snel buiten adem. Kan nog wel even doorgaan.
De hele hormoonhuishouding was naar de knoppen. Ons lichaam wordt hormonaal aangestuurd. Als dat systeem niet goed werkt, dan functioneer je niet goed. Melatonine is een slaaphormoon van de pijnappelklier. Een groot energiecentrum in het lijf wordt draaiende gehouden door de bijnieren. Bijnieruitputting bestaat wel degelijk. Terwijl de westerse “geneeskunde” dat niet erkent.
Een auto moet ook regelmatig onderhouden worden en bijtanken. Als dat niet gebeurt, rij je de benzine op. Dan sta je aan de kant van de weg. Als je doorrijdt terwijl de olie op is, draai je de motor naar de filistijnen. Dat vinden we allemaal logisch. Maar als dit met je lijf gebeurt, “stel je je in ene aan”. Eigenlijk is dat idioot toch 😂?
Gelukkig had ik veel mensen om me heen die het wel degelijk begrepen.
Helemaal mee eens. Bij mij presteren alle organen onder maat, overal onstekingen. Gelukkig zijn ze op de weg van herstel. (De huisarts zei alleen maar: neem rust, eventueel een pilletje van dit of dat kon ik wel krijgen. Ik heb daarvoor bedankt. De Orthomuleculaire therapeut kon hier wel wat mee. Deze weg duurt wat langer, maar dan wordt er een herstel ingezet en gaan we niet het pad van onderdrukken van de symptomen) 💪succes met je weg van herstel.
Wauw alles wat je omschreef is wat ik erdoor heen ging. Wat mij nu meer duidelijk word is hoeveel weerstand ik heb, heb nooit stil gezeten vanaf mijn 16de heb ik gewerkt en met mijn 35 leeftijd moest ik toegeven aan mijn burnout. Van om de 4 dagen een boek lezen naar 8 maanden doen over 1 boek. Van lekker naar de sportschool even 2 uurtjes knallen naar 20 min en uitgeput zijn. Omdat ik het altijd deed dus nu moest het ook kunnen inclusief een groeiend bedrijf en een peuter van 2. Mijn ogen zagen wazig en ik sliep niet meer. En toch kon ik het niet accepteren tot dat alles in het leven mis ging. Nu leer ik door beter te ademen ook weer meer en meer naar mezelf te luisteren.
Fantastisch. Zo leerzaam en herkenbaar. Dank hiervoor!!
Ik heb 2 burn outs gehad en trauma verwerking. Jeetje zo herkenbaar 😔 wat heerlijk om te horen dat het niet aan mij ligt…. Ik ben er al 3 jaar mee bezig, ben minder gaan werken maar heb nog steeds de zelfde klachten … heel moe en kan nog steeds geen contact maken met andere mensen en draag vaak oordopjes als ik naar buiten ga heb ook PTSS. Jammer dat er geen luisterboek is… lezen is nog steeds moeilijk
Sterkte, want jouw verhaal lijkt heel erg op het mijne. Het is inderdaad heerlijk om te horen dat het niet aan ons ligt… Maar de kwaliteit van ons leven zou wel veel beter en fijner kunnen zijn. ❤
@@itana5542 ja hè… maar ik ben daar nog niet aan toe😞 geen vertrouwen meer.. heeft tijd nodig, heb nu een hond geadopteerd en 2 katten 💞
Wat een herkenbaar mooi verhaal..heb 2 keer een burnoit gejad en mn gehuegen is compleet naar de haaien
Ach, ik heb ook een slecht geheugen en een burnout gehad. Ik heb die link nooit gelegd.
Ooit twee keer een auto ongeluk gehad met een beschadigd korte termijn geheugen, nu dacht ik dat ik daar nog last van had en met stress nog heb wist ik veel dat dat bij een burn-out hoort. Mooi aan dit soort video’s dat we er een stuk wijzer van worden. Nu gaat het redelijk goed maar bij veel stress wil het geheugen nog wel eens vervelend doen. Brain fog, hell ik wist dat het bestond maar ben er nu alert op, te veel antwoorden zoeken levert een te actief brein op wat maar door maakt 😅 maar met weten wat er gebeurt is de redding.
Herkenbaar verhaal, leerzame podcast! Ik heb weken gehad waarin mijn grootste prestatie het opstaan was. Fysieke rust en mijn hoofd maar razen. Zoals ik er nu op terugkijk was mijn lijf het niet eens met de zorg die ik het gaf voor die periode. Ik was nogal een pleaser en onzichtbaar doordat ik geen grenzen aangaf (oorzaak onveilig opgroeien) etc. Ik ben 3 maanden ziek geweest en daarna weer begonnen, in 3 maanden was ik niet hersteld dat begon toen pas...Herstellen is pas hard werken 😅 en inmiddels ben ik 2 depressies verder...nu bezig met het ontwikkelen van zelfcompassie en zelfdiscipline. Het leven is geen krentenbol 🤪
Bedankt voor dit mooie interview.Het was confronterend en herkenbaar.Voor mijn burnout vond ik het iets voor hysterische types , nu na mn burnout zal ik dat nooit meer zeggen.De rest van het verhaal is een "feest" van herkenning.Nu voel ik me redelijk met een zekere kwetsbaarheid en moet ik mezelf goed bewaken.
Zoooo herkenbaar!
Ik heb ook een behoorlijke turbulente tijd gehad in een depressie tegen psygose aan gezeten wederom ik wist gewoon dat ik een burnout had heb en wilde zo graag een bevestiging van een "professionele arts" die kreeg ik niet ik kreeg het advies 10 minuten me time te nemen waarop ik steeds harder werd voor me zelf en me zelf begon te haten dacht dat ik meer moest doen de arts gaf dat indirect ook aan en tot een momment ik flipte bij iedereen mag het lezen dokter van rijn in pijnacker door te zeggen wil je me onderbroek zien huuuuu met d'r stomme kop hoezo nou er zit een remspoor van voor tot achter in me onderbroek met je 10 minuten me time ik heb een toen nog baby met reflux 3 pubers in huis en heel veel ellende wat ik niet zal delen nu maar ik moet 10 min me time nemen en me baby maar aan z'n lot laten en na die 10 min zou ik weer helder zijn ik wist verdomme de dagen niet meer trapde de stofzuiger door 2e uit frustratie blijkt de stopcontact er niet in te zitten maar 10 min zouden mij gaan redden
En de angst voor psychose was tussen mijn eigen oren dan moet je maar naar het ggz waar ik geen vertrouwen in heb ander verhaal maar ohhh wat heb ik een lijdensweg gehad
Niet slapen angst aanvallen altijd boos en agressie in je hebben van zelfs mensen dicht bij je die zijden nee je hebt heus geen burnout maar bla bla bla want bla bla bla pffff
In deze tijden wordt er van ons te veel verwacht
Heel herkenbaar.... heb weer nieuwe dingen geleerd door dit gesprek! Dankjewel.
Ik heb hem reeds een paar keer bekeken/geluisterd. Er zijn zoveel herkenbare dingen. Heel interessant. Dank je voor het delen
Mooi en nuttig gesprek! Heb er veel van geleerd. Na een lange burnout ben ik met pensioen gegaan (dat kon). Ik heb toen ook veel onderzoek gedaan. Naast het sympathisch en parasympathisch zenuwstelsel is er ook een feedbacksysteem, het cannabinoide zenuwstelsel. Dat is te activeren met CBD, cannabinoiden, die dan evenwicht herstellen en ook de vaguszenuw activeren. De CBD is niet psychoactief.
Wat interessant. Hoor ik voor het eerst over dat cannabinoide zenuwstelsel. Bedankt!
Dit was zo waardevol!!
Een aantal punten die ik wil delen is over de fysieke symptomen: ik had last van slapeloosheid inderdaad, op mijn hoogtepunt sliep ik 2-3 uur en omdat ik niet kon slapen ging ik in de nacht ja werken/creëeren. Ook had ik in de maanden richting de piek van mijn burn out dat ik vaak aan het einde van de dag het gevoel alsof mijn brein een soort van overactief was, een beetje alsof een motor aan het oververhitten was. Ik heb ook dagen/momenten dat ik de adrenaline door mijn lichaam heen voel ruizen, dat voelt dan alsof je in de achtbaan zit en je gaat de piek over - maar dan zit je op de bank. Andere dingen die ik ervaarde was spanningshoofdpijn die wel 2 tot 3 maanden aan hield. Ehm, slapen in de nacht ging als het dan moeilijk ging, ging het gepaard met hartkloppingen, ‘gewoon wakker’ zijn of worden net op het punt dat je denkt te ontspannen/in slaap te vallen. Ook ervaarde ik - en deze is de moeilijkste - dat alles te luid is. Zelfs nu mijn slaap verbeterd is klinkt alles te luid alsof er een filter verwijderd is van mijn brein en prikkels te hard of onevenredig binnen komen. Degene met wie ik praat klinkt zachter dan het achtergrondgeluid (dus dat heeft ook te maken met concentratie).
Dingen die ik lastig vind is hoe het herstelproces eruit ziet. Blijf ik thuis tot mijn brein weer normaal prikkels filtered en ik omgevingsgeluid normaal aan kan? Of gaat het om energielevels? Hoe zorg ik ervoor dat ik mezelf in toom houdt en wat doe ik met mezelf als ik weer energie voel maar toch niet te veel moet gaan doen?
Ik herken me heel erg in de stress die je jezelf oplegt en door de keuzes die je maakt en dat je moet leren hoe je daar verantwoordelijkheid voor neemt.
Ik beschouw de hele periode als een mix van het voelen alsof ik faal - in mijn werk en wat mij status en identiteit geeft maar ook echt als een kans om te heroverwegen wat past bij me en wat me gelukkig maakt.
Ik kijk er naar uit om je boek te lezen! ❤
Fijne bevestigingen! DANK! ❤😊
8 minuten geluisterd nu al deze reactie ik kwam anderhalf jaar geleden compleet over de rooie thuis van het werk als vrachtwagen chauffeur chauffeur sta om 3u30 me aan te kleden en n val terug op bed bleek zware hersenbloeding kende mijn moeder partner en kinderen nauwelijks meer kon niet meer lopen enz enz zo herkenbaar dit tot nu
Wat heftig Jacco. Wel mooi dat deze aflevering veel herkenning bij je oproept!
Jezus Christus geneest niet alleen ons lichaam, maar ook ons hart, onze ziel en onze geest.
Mooi dat er ook christenen luisteren.
Jezus Christus geneest als het Zijn wil is.
Als het in overeenstemming met de wil van de Vader is ,in het Nederlands is dat bekend als J.H.W.H . Zo niet kan je het vergeten .@@martinehuizenga7669
Dat je dat zo stelt vind ik een schoffering van alle gelovige christenen die hiermee te maken hebben (gehad). Ik geloof met heel mijn hart. Maar ik zit op dit moment w.s ook in mijn tweede en meer ernstige burnout dan de eerste. God kan zeker in een vingerknip genezen en doet dat soms ook. Maar soms ook niet, met het oog op andere dingen die je ook moet leren. En soms weet je niet waarom. Waarom ik hier vrij fel op reageer:.als je genezing op zich laat wachten, of niet meer volledig is, dan is dat geen gebrek aan geloof. God gaat met mij Zijn eigen weg.
Sooooo ! Even wat bijgeleerd hoe mijn burnout werkt in het brein. Dit was echt eye opener
Ik haat de vraag, hoe gaat/is het? Men verwacht het antwoord goed echter zeg ik altijd eerlijk hoe het is en dan weet men niet te reageren of laten je vallen/links liggen. Raar toch, waarom vraag je iets waar je geen eerlijk antwoord op wil krijgen? Denken die simpele zielen dat die vraag een soort van nep meelevendheid is of netjes oid?
Wil je het niet weten, vraag het niet.
Zoooo slaat de spijker op zijn kop
Precies, ze hopen dat je zegt dat alles goed gaat maar vooral dat je niet hun tijd zal opeisen door al je ellende te vertellen. Dat zijn meestal echt vooroordelen, iemand heeft juist behoefte aan een afleidende gezellig gesprek maar ja ze zijn allemaal erg druk druk druk! Ik had maar enkele goede kennisen dacht ik want ik zie ze nooit meer, ze laten het gewoon dood bloeden, zo verdrietig en eenzaam ben ik er van geworden.
Een beetje Amerikaans lijkt het wel. Het is meer een ‘groet’ of ‘een beleefdheid’. Alleen is mijn probleem dat ik totaal niet goed ben in ‘koetjes en kalfjes’. 😓
Dat is juist eencenorm leuke vraag, vooral als je antwoordt dat het “ enorm KLOTE met je gaat” …….want dat verwacht niemand en pas dan blijkt dat het gewoon een beleefdheidsvraag was ipv echte interesse….
Zo herkenbaar allemaal, en heel behulpzaam! Ik vind het grote onzin dat burnout als per se werkgerelateerd wordt gedefinieerd. Dat negeert de realiteit van velen. Mijn dochter heeft jaren lang ontzettend slecht geslapen - en ik daardoor ook. Dat was (naast een veeleisende baan in de zorg) en fundamentele factor voor mijn burnout. En verder beneden schrijft iemand over de zorg voor een gehandicapt kind. Je kan niet vrij nemen van de zorg voor je kind of een zieke partner oid.
De opmerking aan het begin dat bijna iedereen al 6 maanden lang moe is, vond ik ook tekenend. Wat een absurde maatschapij hebben wij met z'n allen gecreëerd dat dat normaal is...
Wat een goeie podcast en wat een herkenning. En wat verwoord Branekele het enorm goed. Van de ontkenning en het zoeken naar verklaarbare oorzaken van de klachten tot het idee dat de artikelen in de supermarktkanalen je toe staan te schreeuwen. Ik heb echt even moeten grinniken bij de opmerking over de hoeveelheid keus aan producten. Ik heb mij precies ditzelfde afgevraagd toen ik met een burn-out in de supermarkt staat. Heel interessant en toch ook confronterend om te horen dat er blijvende beschadigingen optreden tijdens een burn-out. Hoewel ik nu 3 jaar weer fulltime werk na mijn burn out en echt weer op mijn oude niveau kan presenteren qua projecten en resultaten, voel ik een blijvende angst om er weer in terug te vallen. Ik was nooit een angstig persoon en heb het idee dat dit twijfelende en onzekere gevoel op dit gebied mijn burn out litteken is.
Fijn dat de aflevering voor meer herkenning heeft gezorgd!
Zelfde verhaal , nu 8 jaar later heb ik nog steeds die constante moeheid overdag , en actief vanaf de namiddag , soort cronische vermoeitheid
De vraag is denk ik ook, waar komt de stress vandaan? Hoe ben jij opgegroeid en hoe stel jij je op t.o.v. de buitenwereld.
Bij mij was het een stuk pleasegedrag en bewijzingsdrang. Een stuk validatie nodig hebben vanuit de buitenwereld voor wie je bent en gezien worden. Ik was niet voldoende instaat om mezelf die validatie te geven. Dus ging ik lange tijd over mijn grenzen en dan raak je uitgeput.
Heel erg herkenbaar allemaal
Ik zit er momenteel midden in. Na dik 2 jaar vechten samen met een coach om niet in de burn out te komen . Gedachten onderzoeken werk uit handen geven tijd voor mij zelf. Stapjes terug doen in gezin en werk. Meer rust nemen ( ik werk jog maar 12 uur per week en moet al dik 1,5 jaar elke middag slapen anders red ik het niet) kreeg ik vorig jaar een auto ongeluk en sinds die tijd stond ik letterlijk aan. Toen ik een paar maand later mijn arm brak kreeg ik snachts paniek aan vallen . Ik werd zweten wakker met hardkloppingen met het intense gevoel dat ik koest vluchten en de drang om te vluchten was zo sterk dat ik zelf met ademhalings oeffeingen het gewoon niet weg ging. Het werd steeds erger en op een gegeven kon ik met die paniek aanvallen ook niet meer tegen licht geluid warmte kou dus ik kon ook nog eens geen afleiding zoeken op het moment dat ik zo nodig had. Ik kreeg steeds meer last van onrust. En uit eindelijk heb ik moeten stoppen met werken het ging niet meer . De huisarts wilde mij aan de antidepresiva hebben. Na 8 weken thuis zitten zag ik het niet meer zitten er zat geen verbetering in. Mijn lichaam was moe op en hoe veel rust ik ook nam mijn hoofd ging steeds meer ratelen. Ben ik bij een orthomoleculair terapeut terecht gekomen. Net als wat in de podcast word verteld hoop je dat er iets lichaamelijks is en ook ik had was bij de huisarts geweest en behalve een lichte vit d te kort was er niets. Bij de orthomoleculair terapeut kwam er alleen wel wat anders uit. Behalve een hoge cortisol had ik aan vit d b11.b12.b6 magnesium en omgeving 3 te kort. Daarnaast had ik een bacterie in de darmen ( ik had inderdaad al.een jaar regelmatig last van mijn darmen ) ik ben nu 2 maand verder . En sinds ik magnesium en de andere vitaminen slik in hoge dosering ben ik van de onrust af en de paniek aan vallen . Wel ben ik nog ongeloverlijk moe maar ik heb weer zin om dingen te doen en het lukt mij weer om eens een uurtje met een vriendin af te spreken. Mijn advies aan alle mensen met burn out klachten waar bij de reguliere gezondheidszorg niets uit komst ga eens naar een orthomoleculair teerapeut.
Heb je niet misschien een whiplash opgelopen door het auto ongeluk? Herkenbare symptomen
@@sammidan ik liep toen bij een osteopaat van wege mijn rug toen ik daar kwam bleek ik inderdaad verschoven nekwervels te hebben. Ben er een aantal keer voor behandeld. Zou het nu goed moeten zijn .
Wat een supermooi en helder gesprek! Dankjewel :)
Mijn ervaring na 3 burnouts, !s iets doen op het moment dat IK het kon.
En wat moet je dan doen is het geen wat TOTAAL voor jezelf is.
ik kon niks helemaal niks meer niet slapen niet zitten niet liggen niks.. ik was helemaal kapot.
na een jaar low input ! of allen de input die jij verdraagt.. .ik deed nog géén boodschappen.. dat was dood eng.
( Ik wandelde met een vriend dit is het meest genezende wat ik heb gedaan wandelen, wandelen, wandelen ik wilde niet echt niet maar het hielp...) daarnaast deed ik niks alles stond uit!
Mijn weg : Ik heb na 1,5 jaar een oude auto gekocht en een lasapparaat en ben gaan restaureren eerst alleen kijken eerst een half uur toen een uur anderhalve opbouwen .... dat weken lang .....poetsen, schroefjes los en schroefjes sorteren. stukje bij beetje langzaam op MIJN tempo weer vertrouwen krijgen in het hoofd en lichaam. beetje bij beetje lol krijgen in gewoon simpel functioneren.
Dit was o.a. mijn therapie ik nu 46 jaar en het is meer dan 15 jaar terug!
Ik ben nooit meer de zelfde geworden. mijn scherpte in gesprek mijn gevatte opmerkingen mijn motoriek heb het jaren lang ervaren dat ik een schaduw van mezelf was geworden .... dit gevoel de vergelijking ebt weg door tijd. tijd heelt alle wonden. dus is het wat het is geworden .. er is veel verbeterd, serieus. maar nooit meer in de buurt van hoe ik was, ik heb dit geaccepteerd Ik functioneer redelijk goed vindt ik zelf. 😊😂
Nu ik dit voor het eerst opschrijf voel ik een draai in mijn hoofd en licht in mijn hoofd worden het gevoel komt terug dit ken ik van stressvolle momenten die ik in de loop van de tijd heb gehad. Wanneer dingen niet gaan zoals gepland.. of zoals nu ik het visualiseer. Nu kan ik dit relativeren en los laten maar het geeft wel aan hoe heftig dit er in heeft gehakt....
Iedereen dit dit leest en in een situatie zit als deze !
Wees lief voor jezelf !!!
echt luister goed voel goed. 🙏🏽❤
Bedankt voor het delen!
En nu je voorstellen dat je een autismespectrum heb en meerdere burnouts terwijl er steeds tegen je gezegd wordt dat je gewoon even moet aanpakken, door moet zetten en aan je zelf moet werken 😭
Er is zo vaak tegen mij gezegd dat ik me aanstelde, dat ik aandacht wilde en dat ik lui was en slonzig.
Ik moest moest gewoon even doorzetten en aanpakken, gewoon beginnen en vooral niet op de bank zitten of slapen.
Want je ben al zo lui, rusten is het laatste wat je moet doen.
Een beetje ballen krijgen zeg maar.
Ik ben nu 42 jaar en heb mijn diagnose van het autismespectrum gekregen toen mijn zoon hem ook kreeg toen hij 5 was en dat was rond de 36 jaar.
Nu terug denkend heb ik als kind zijnde ook burnouts, depressie en paniek aanvallen gehad.
Heel herkenbaar. Door het al van jongs af aan leren maskeren werd het contact met je lichaamsgevoel weggedrukt. Ik heb ook ASS. En mijn burnout deed alle puzzelstukjes in elkaar vallen
Feel you!!! Kreeg ook altijd te horen dat ik me 'aanstelde' en niet zo 'flauw' moest doen ...
@@Ann.hellodolly ik ben het helemaal eens met u ik heb als kind ook veel gevoel en verdriet weg geduwd.
Na lang zeuren bij de huisarts eindelijke een verwijzing ik sta nu op de wachtlijst voor een onderzoek vermoedelijk add. Als dat er uit komt vallen er zo veel.kwartjes op hun plek. Hier ook 42 en loop er mijn leven lang al tegen aan dat mijn hoofd van alles wil doen en niet kan stil zitten . Ik zie over dingen die ik wil doen. Creatief. En word stront sjagarijnig als ik een hele dag binnen moet zitten. Het liefst ga ik wandelen fietsen sporten in en om het huis rommelen. Maar mijn lijf wil niet alles is stram en stijf en doed zeer. Als ik heb gesport heb ik een week spier pijn . Het liefst zit mijn hoofd met een dekentje op de bank verdiept in een boek. Mijn lijf vind dat leuk voor een half uurtje dan wil het wat anders. Zo lastig.werk gevoel.moet ik nu volgens ik ga voordurend over mijn eigen grens
@@petrab1335 goed dat je een verwijzing hebt om te kijken of je add hebt, ik heb zelf adhd en ik herken heel veel van je klachten.
Zo herkenbaar! Dank voor dit heldere gesprek!
Een mooie podcast met heel veel waardevolle informatie. Dank jullie wel.
Ik heb van niemand hulp gekregen, heb het ook lang verzwegen.... Dan nog geloofde zij het niet omdat ik het niet van het werken heb gekregen, maar doordat ik mentaal vastliep, door een situatie die mij jaren in een trauma bracht, waar hulp vinden onmogelijk was. Lange eenzame weg. Vrijwilligers werk, dat doe ik momenteel 4u in de week, het gaat maar kost energie... En ben er nog niet.
K heb nu burnout. Bijna 69 jaar. Geen familie of arm om mij heen. Komt goed. Duurt ff hoe lang weet ik niet.
Dank je voor deze verklaring , éindelijk iemand die het juist kan verwoorden, zó helemaal herkenbaar , 😢, …waar was het begrip van mijn baas en de bedrijfsarts, toen heel veel narigheid tegelijkertijd over me heen kwam ?…. In de zorg is er toch ook zorg voor elkaar?..mijn harde schijf heeft een diepe kras , niet meer te repareren…
Tip: lees het boek van Annemiek Fleming " Je vermoeidheid te lijf"
Wat mij steun geeft is de ademtherapie van Dixhoorn (wetenschappelijk onderbouwd)
Het leven is geen project dat je “even” kan stoppen. De “stress” van bepaalde levensomstandigheden stopt niet na “het einde van het project”.
Geweldig heb er echt heel veel aan super bedankt!🙏🏻 ✨
Het is gewoon heel lastig
Want ik wilde juist geen mensen zien
Iedere keer als de bel ging dan ging er een shock door me geen van nee he.
En eten maken moet je sowieso als je mama bent 🙈 dus dat kan nooit stoppen ook niet als het ff niet lukt
Bedankt voor het delen! Het lijkt ons ook zo lastig om juist in die periode duidelijk uit te spreken wat je van anderen verwacht voor een sneller herstel.
Een burnout is vreselijk, na het sterven van mijn vader, het ergste wat ik heb meegemaakt.
Ik kreeg steun van de directie , bedrijfsarts, vrienden en de meeste collega,s maar wat heb ik me schuldig en alleen gevoeld.
Gun het niemand
Heel herkenbaar
Fijn om te horen dat deze aflevering veel herkenning oproept.
Heel mooi boek! Veel aan gehad.
Als je niet meer kan 'presteren', wie ben je dan nog en 'half kasplantje', is, voor mensen die chronisch ziek zijn of dealen met andere ziekten, die écht niet 'zoveel meer kunnen werken', heel hard en ook wel gemeen om te zeggen 😢, 'k wou dat toevoegen om dit besef te hebben.
Een acute fase van een burn-put betekent echt dat je een 'kasplantje' bent. Maar dat is bij de meesten gelukkig niet blijvend. Het ergste aan een burn-out is dat je zelf niet begrijpt wat er met je aan de hand is en er niemand je dat kan vertellen. Omdat er vrijwel niemand echt kennis heeft over burn-out en daardoor ook weinig begrip heeft. Zelfs professionals die je moeten helpen snappen er vaak niks van. Dat is vaak anders als je een bekende ziekte hebt, waar mensen wel kennis over hebben en daardoor meer begrip. Ik heb lang geleden een zware burn-out gehad, ben blijvend beschadigd/gehandicapt geraakt. Dus eigenlijk chronisch ziek.
@@josmb1167 ja, daar had ik het dus ook over, blijvend hé, en/of met andere zaken erbij enz, zodat 'die bewoording' écht wel binnenkomt van mensen die wel inzicht hebben in zo'n situaties, en dat is echt pijnlijk, snap je? er zijn er zovelen die 'ons' al zien als last enz enz, die weten niet beter (zeg maar). Dit soort v gesprek echter, daar sjah : 't was enorm 😢voor me en voor andere mensen.
Ik heb te maken gehad met een langdurige kind/jeugd trauma. In 1999-2001 ben ik wel in therapie geweest, waarbij ik behoorlijk goed ben geholpen. Maar pas in de laatste jaren ben ik erachter gekomen dat ik na die therapie nog niet klaar was met mijn verleden. Waar dat mee te maken heeft dat is te veel omdat nu op te schrijven.
Maar mijn vraag nu is: ik ben gaan inzien dat ik jaren lang, vanaf mijn peuter tijd, geleefd hebt met traumas, die mogelijk geleid heeft tot PTSS en na 1999 zijn de kenmerken van PTSS sterk verminderd, maar is er nu nog wel. Tussen 2001 en 2010 heb ik een burn out gehad en ik moest toen binnen een zeer korte tijd weer aan het werk. Eigenlijk heb ik ook op een verkeerde plek gewerkt, tot ik in 2023 ontslag nam. Dankzij een erfenis. Ik deed dat omdat ik regelmatig erg moei was en ik al een halfjaar halve dagen werkte. Nu de vraag: wat is de relatie tussen PTSS en een BURN OUT of wat voor invloed kan het hebben op elkaar? Ik heb ook het idee dat dit mogelijk ook in mijn geval mee heeft gewerkt in het verkrijgen van Parkinson? Omdat spanningen iets doen met de witte en grijze hersencellen en nu de volgende vraag: kan dan spanningen ook de zwarte hersencellen aantasten, waar de oorzaak ligt van Parkinson of begint? Ik weet dat bij bepaalde therapieën van fysiotherapie het aantal hersencellen weer kan laten toenemen, zouden er geen therapieën mogelijk kunnen zijn die de zwarte hersencellen zouden kunnen herstellen of een combinatie van bepaalde medicijnen en therapieën?
Ik begrijp nu door uw vlog waarom ik zo vaak zo moei ben en was. Ik ging met tegenzin naar mijn werk, ik zat nog met PTSS en nog meer dingen en nu denk ik dat ik voor 2023 bezig was in een BURN OUT te geraken of had al een BURN OUT? De vermoeidheid verschijnselen begonnen al in 2020, in de periode van die epidemie, die toen heerste. Ik heb net als Brankele Frank problemen met mijn geheugen. Het duurt soms een tijdje voor ik het woord of de naam weer gevonden heb. Misschien dat zij ook antwoorden heeft op mijn vragen?
Dit is echt n heel mooi & belangrijk onderwerp - de trieste pijnlijke realiteit.
Klopt! Fijn dat Brankele zo open is over haar eigen ervaringen en dit goed onder woorden weet te brengen.
@@fullchargepodcast geloof me - het is echt waar --- dat komt door nL en door mijn familie en ook doordat ik niet genoeg naar het bos ging --- en door de veranderende maatschappij en waarschijnlijk ook door de hormonen - mensen mogen mij contacteren - als ze dat willen.......dan geef ik je mijn chatnummer
willens wetens en opzettelijk
stuit toevallig op deze podcast....toeval bestaat niet dus ; altijd aan staan, slecht slapen, vergeetachtig, onbestemd gevoel etc. en toch maar doorgaan in het stramien van alledag.
10 jaar terug depressie gehad en dacht eerst dat het dat weer zou zijn maar dit past als een handschoen.
Weet sinds 2 jaar dat ik een auto immuun ziekte heb waar nog weinig over bekend is en vraag me nu toch af of er een verband bestaat.
Hangt ervan af wat voor immuunziekte je hebt maar uiteraard kan zoiets aan een depressie of burn out bijdragen. Ik.spreek uit eigen ervaring. Bijvoorbeeld als deze ziekte jouw vitaminen en mineralen opname blokkeert. Daardoor zou je slechter stress kunnen verdragen, meer moe bent...dan komt alles wat teveel is, veel harder aan en put jouw lichaam sneller uit.
dank voor je feedback@@jorty.
Depressie betekent dat je niet met jezelf tevreden bent.
Dus over jezelf nadenken, is een goede mogelijkheid.
Stress, leidt tot burn out.
Dus de oplossing is jezelf van stress te bevrijden.
Je bet geliefd, mooi gemaakt en kostbaar. Jezus is de beste Therapeut! Hij houdt immens veel van jou en heeft Zijn leven voor jou gegeven, zodat jij leven en overvloed hebt en altijd bij Hem bent. Johannes 3:16
God heeft Zijn eniggeboren Zoon naar de wereld gezonden.
Hij wil je eeuwig leven geven wanneer je in dit leven de keuze voor Hem maakt.
Ik vind veel bijbelteksten mooi, maar ik voel het niet. Of nog niet. In de kerk een paniekaanval gekregen, doordat alles te lang duurde en te luid was. Totale overprikkeling, ik ga er niet meer heen voorlopig.
@@gonnyjurgBeste Gonny, de bijbel lezen op jouw tempo geeft je de antwoorden op al je vragen en is het beste medicijn voor innerlijke genezing. God is jouw Geneesheer!
De interpretatie dat je meer dier wordt door het krimpen van de neocortex en het groeien van de amygdala is wat kortzichtig. Dieren hebben ook een neocortex en ondergaan ook allostatische processen. Kunnen ook getraumatiseerd en burn-out raken door aanhoudende stress. Ik zou 'Why zebras don't get ulcers'van Robert M. Sapolsky aanraden.
Dat voelde ik ook, en als mensen hieraan twijfelen zou ik gewoon voorstellen : ga aub een paar maanden werken in een dierenasiel - opvang centrum en daar zie je wat dieren voelen. Dankje om dit te schrijven.
Dat is een onderwerp dat veel mensen niet kunnen begrijpen ! Ze moeten het zelf ervaren . Daar weet ik alles van af . Ik heb dat boek niet nodig. De vrouw kan goed en vlot praten .Op de stoel heeft ze zeker geen burn - out ( helemaal op voor onbepaalde tijd ) . Hoog opgeleid door ervaring . En nog meer wartaal . Het boek daar gaat het om , Dat is kassa
Ik dacht dat ik dat alleen voelde, wat een opluchting dat ik dit van jou hoor. Dacht dat ik me aanstelde.
Deze acute klachten na een virus infectie (vermoedelijk) kunnen ook heel goed passen bij post-covid! Deze klachten worden vaak verward met een burn-out.
Jaaa heb ik ook, avondmens, dan kom ik pas los en heb zin om dingen te gaan doen terwijl mijn man om 22.00 naar bed gaat😂
Ik zal wel iets verkeerd doen, want ik zit hierin sinds 2017, en als ik kijk naar symptomen dan is dat eigenlijk al van kinds af aan aan de orde. Ik werk wel weer, maar slechts tien uur per week met een dochter erbij. Ook ik voel me echt een sukkel, een aansteller, geen ruggengraat. Het lijkt bijna als een soort lusteloosheid, levensloos aanwezig ofzo.. behalve als het gaat om boosheid, die is wel volop aanwezig.
En "overspannen" dan?
Ik denk niet dat burn out iets is dat voor iedereen hetzelfde voelt en ik denk dat als iemand gewoon niet meer fatsoenlijk kan functioneren dat er dan wat moet gebeuren. Ik ben het eens met de bedrijfspsycholoog dat het niet uitmaakt welk label je eraan hangt.
Wat hebben de prikken gedaan ,is het ontstaan na 2020 . begin 2021 .??????
Ik vind het helemaal niet gek dat je op een gegeven moment stuk gaat als je 60 uur in de week werkt
jan bommerez
Raar toch he dat identiteit bij sommige mensen afhangt van presteren .... Het gaat toch gewoon om er zijn? Gewoon zijn wie je bent. Werkend/niet werkend of ziek of moeder zijn, het is allemaal goed. Je identiteit zit niet in werk, sociaal leven of sporten ....
Bij mij helpt patatje met
kip ei...zucht...neurloog mij arse
Je hebt zelf de keuze hoe te leven. Het leven is niet zo ingewikkeld hoor.
Burn out is onzin. Stelletje watjes !!!!!!!
Ik denk dat jij nog nooit iets echt ergs hebt meegemaakt.
Heb je ook geluisterd?
Zulke zielloze wezens veroorzaken ziektes bij MENSEN. Schaam je
Heel eerlijk. Ik herken het maar al te goed. Klote werkgever. Elke keer weer achter me aanjagen. Wanneer ga je weer beginnen? Ik wist ik moet weer aan de gang gaan. Deed dat weer en ging steeds verder in de shit. Zeurpiet wij werken toch ook hard. collega's hielpen me ook steeds verder in de shit. Kapot nu. begin de ochtend met 8 pillen. Dan na een paar uur slapen. Totaal kapot!
Zoek goede hulp! Juist "klote werkgever" maakt een normaal mens kapot!
I loved it! 🤍