Czołem Kochani! Dzisiaj znów w poszerzonym składzie i z typową dla nas dawką humoru przyszło nam zastanowić się do jakiego momentu jest sens męczyć się na swoich studiach. Jeśli studiujecie, to dajcie znać jak poszły wam egzaminy. Jeśli zaś studia macie dawno za sobą, to dajcie znać, czy były one warte wysiłku :) Przy okazji tego filmu pokusiliśmy się o dodanie napisów. Oprócz tym, którzy akurat zapomnieli słuchawek do telefonu, przede wszystkim pomagają one osobom z zaburzeniami słuchu - dzięki napisom mogą w pełni cieszyć się treściami zamieszczanymi na YT. Jeśli dysponujecie wolnym czasem i chcielibyście dać tym osobom możliwość pełnego odbioru innych naszych filmów, to istnieje taka możliwość, bo odblokowałem możliwość dodawania napisów przez widzów pod pozostałymi filmami. Za wszelkie wsparcie bardzo serdecznie dziękujemy i prosimy o więcej! Dandys z ekipą :)
Dandycore cześć a jak myślisz czy jeśli radzisz sobie dobrze na uczelnie, otrzymujesz stypendium naukowe, prowadzisz swoje koło naukowe ale perspektywa pracy w toksycznym środowisku cię zraża lepiej poszukać czegoś innego?
Tak samo z maturą :D Już drugi raz... i nigdy więcej! Może na starość xD Większość znajomych jest teraz na studiach, a ja uczę się już 3 zawodu,który zaraz zostanie przeniesiony na uniwerek.
Dobry odcinek. Popieram jak najbardziej .Jakiś czas temu też stanęłam przed takim dylematem i przerwałam studia na prestiżowej uczelni, które w zamierzeniu miały zapewnić mi dobra przyszlosc. Włożyłam wiele wysiłku żeby móc się na nie dostać i z racji dobrego przygotowania, motywacji szło mi na nich bardzo dobrze (byly zgodne z moja wiedza w tym temacie i predyspozycjami )dlatego tym ciężej bylo mi z nich zrezygnować. Jednak czulam, że tak naprawdę stoję w miejscu i nie rozwijam się, w takim stopniu, w takim stopniu w jakim bym chciała. Długi się wahalam , ale będąc, w obecnym punkcie mojego życia uwazam, że była to jedna z lepszych decyzji w moim zyciu. Absolutnie nie żałuję. Oczywiście nie ma sensu odradzać studiowania, ale najważniejsze to wybrać kierunek, z którego będziemy czerpali satysfakcję lub po prostu inwestować w siebie i swój rozwój bez studiowania. Jeżeli wszystkie znaki na niebie wskazują , że "to nie to" to jednak warto zastanowić się, czy aby nie tracimy czasu. Raz, dziesięć razy, milion razy . I tak aż będziemy przekonani, czego tak naprawdę chcemy.
Ja mam 25 lat ostatnie 5 lat poświeciłem na różne kursy spawalnicze i zdobywanie doświadczenia itp. cały czas z myślą by spełnić moje marzenie czyli własne mieszkanie, od początku 2017 jeźdzę po świecie, w tym roku kupuję mieszkanie za gotówkę którą sam odłożyłem....po co to piszę? tak patrzę na niektórych rówieśników +- którzy obecnie studiują bądź je ukończyli, że są strasznie zagubieni w życiu i sami nie wiedzą po co właściwie im te studia były czy są i tak stoją w miejscu i czekają na rozwój wydarzeń licząc sami nie wiedzą na co. Wydaję mi się, że najpierw trzeba zajrzeć w samego siebie i odpowiedzieć na kluczowe pytania takie jak czy ja naprawdę chcę tam iść ? bo rodzice wywierają presje? bo znajomi? czy masz w tym jakiś cel , czego oczekujesz od życia? Pozdrawiam tych co już znaleźli swoją drogę i mocno pracują...badź studiują:)
To jest generalnie problem polskiego szkolnictwa, które nie daje żadnych możliwości do poznania branż i ukierunkowania się. Ja poszedłem na mój kierunek sugerując się tylko i wyłącznie statystykami dotyczącymi bezrobocia/mediany zarobków absolwentów. I jakkolwiek okazało się, że miałem szczęście bo teraz, po tym jak zagłębiłem się w temacie, to znalazłem po nim parę zawodów dla siebie, to mój rok już po paru miesiącach zmalał do 20 osób. Dlaczego? Bo wybierając dowolny kierunek (no może oprócz medycyny) jesteśmy zmuszeni podejmować decyzje w warunkach braku informacji.
Obecnie studiuję jeszcze inżynierię farmaceutyczną (3 semestr), studia te okazały się totalnym niewypałem. Są nudne, ciężko jest wstać każdego dnia na uczelnie, musze się zmuszać. Perspektywy pracy w kraju kiepskie, praktyki dopiero na 6 semestrze, kolegom rok wyżej ciężko je znaleźć, niektórzy wykładowcy też uważają, że trzeba będzie wyjeżdżać do pracy. Koleżanki rzuciły je na 1 roku, jedna jakiś miesiąc temu, tak, że zostały już laski typowo lecące na ściągach i nie mające nawet planu na siebie. Czuję, że moje odejście też jest nieuniknione, nie chce produkować leków, poszłam tu z chęcią obiecywanej przez ofertę kierunku w internecie możliwość pracy przy produkcji kosmetyków, jednak żadnych przedmiotów z tym związanych tu nie ma, może jeden obieralny w ciągu całych 7 semestrów. Idąc na studia tak jak mówisz nie wiedziałam z czym jedzą się studia inżynierskie, że będzie cholernie trudno, będzie tyle matmy na dalszych latach, fizyki. Myślało się, że jak są w sylabusie na 1 roku to się przejdzie i koniec spokój a tu wszystkie chemie oparte na tym. Problemów ze zdawaniem nie mam, dobrze się uczę, zazwyczaj zdaje wszystko w 1 terminach. Jednak, czuję wewnętrznie, że praca chemika nie jest do końca dla mnie trzeba być bardzo precyzyjnych mamy ćwiczenia co do kropelki, b odpowiedzialnym, a ja często ,, odpływam'' do krainy marzeń, bardzo ostrożnym ( bywały laborki z chemii organicznej z b. niebezpiecznymi wybuchowymi substancjami), być bardzo indywidualnym niekiedy bo grupa nie jest zgrana, może jeszcze była bardziej na 1 roku jak było więcej ludzi. Nie odeszłam po pierwszym roku , bo uznałam, że to by było za szybkie poddanie się skoro jeszcze nie było przedmiotów typowo chemicznych i tych całych praktycznych laborków i postanowiłam spróbować. W tamtym czasie nie dopuszczałam za bardzo myśli, że chemia, która tak mnie przez całe liceum i na 1 roku pasjonowała może nagle mi zbrzydnąć. Za to polubiłam laborki biologiczne które też były ale w znacznie mniejszej ilości, za to były prowadzone rzetelnie. Kolejną sprawą która skłania mnie do rzucenia tych studiów jest na dalszych semestrach b duża ilość maszynoznastwa, które również myślałam, ze się skończy a tu dalej dla wszystkich narzucają naukę budowy maszyn a przedmioty z lekami dają obieralne. Sylabus ułożony jest źle przedmioty kobyły które inne kierunki z wydziału mają rozplanowane na 2 semstry my musimy znać w jeden na jedną sesje. Gdyby mi ktoś wcześniej powiedział jak studiować dokładnie opis kierunków z sylabusa a nie tylko nazwy i był ten rok 0 nie popełniłabym raczej tego błędu. Ale cóż mądrzejszy zawsze człowiek, dzięki za ten filmik na pewno bardziej utwierdził mnie w tym co myśle i co powinnam zrobić. Męczenie się dla samego dobrego'' dyplomu by po prostu go mieć to gra niewarta świeczki.
Ja rzuciłam studia, bo moje oczekiwania co do poziomu nauczania nie spotkały się z rzeczywistością. Idąc na studia bardzo chciałam się uczyć, bardzo chciałam zostać w czymś ekspertem i to z pasją. Na studiach jednak okazało się, że nie trzeba się uczyć rzeczy, których chciałam się nauczyć (jak wszystkie daty z historii czy nauka mapy danego kraju na pamięć). Wszystko było przez wykładowców robione na odczepnego, ile bym się nie uczyła to i tak znalazł się ktoś, kogo przepuszczano na kolejny semestr z niemal zerowym poziomem wiedzy etc. Potem zmieniłam kierunek studiów i uczelnię (z UW na UJ) i okazało się, że to nie mój poprzedni kierunek był beznadziejny, tylko niezależnie od studiów nikomu niczego się nie chce, mało kto ma pasję, za mało się wymaga. Więc nie dziwi mnie, że mnóstwo jest teraz magistrów, jeżeli tak łatwo jest zdać semestr. Wystarczy iść na kierunek, gdzie jest mało osób i muszą przepychać ludzi, żeby ktoś się zapisał potem na drugi stopień. Smutne.
Może zabrzmi to dziwnie ale oglądając Twój filmik zdałam sobie sprawę, że minęłam się z powołaniem jeżeli chodzi o mój kierunek. Poszłam na zupełnie inny niż chciałam. Mój wybór był umotywowany rzekomymi perspektywami kariery zawodowej. Jednak serce mi mówi, że ja powinnam być zupełnie na innym kierunku. Owszem, obiecałam sobie że wytrzmymam do sesji letniej ale wiem, że po niej pójdę na to co marzyłam. Mam dość ciągłej frustracji i nerwów. Bałam się tylko, że jeśli zawaliłam jeden rok to życie mi się zawali. Z twojego filmiku widzę, że to bzdura i warto studiować to co się kocha. Tytuł nie jest wyznacznikiem prestiżu czy perspektyw kariery. Dziękuję Ci za ten filmik. Bardzo mi pomógł w tym trudnym okresie :) I rób dalej to co robisz :)
Nie wiem dlaczego, ale wszystkie filmiki/artykuły/wywody, które jadą po studiach i ogólnie edukacji wywołują u mnie banana na twarzy. Nawet sam tytuł to robi.
Studia oparte na pamięciówce to bezsens, podobnie jak całe liceum. Niestety się wpierdzieliłem na złe studia z czego zdałem sobie sprawę zbyt późno i już zamierzam skończyć ten 3ci rok, z tym światopoglądem co teraz to bym je rzucił na 1szym roku.
Brutalnie mnie przekonales😨no, bo w sumie racja, lekarz czy prawnik zarobi tyle co właściciel salonu kosmetycznego albo zwykłego sklepu z warzywami. 🙈 z różnica ze pierwsi pracują dla innych a drudzy dla siebie😃😂
Może film zeszłoroczny, ale dopiero teraz na niego trafiłem ;) Akurat w zeszłym roku zrezygnowałem ze studiów... po niecałych 3 miesiącach (a wliczając w to "wagary" pewnie 2 miesiącach). Po prostu... wybrałem najlepszą opcję, a mianowicie jeszcze przed sesją (ostatni dzień byłem w pierwszych dniach stycznia) nie pojawiałem się na niczym. Na matematyce miałem już sporo nieobecności ponad limit, dlatego dostałem wiadomość od kolegi, czy będę danego dnia, bo jeśli nie, to zostanę skreślony. Wówczas odpisałem, że będę, ale... nie byłem. I zacząłem dłuuugie wakacje. Na uczelni już się nie pojawiłem. W marcu otrzymałem list polecony o skreśleniu z listy studentów. To była najlepsza decyzja w moim życiu ;) Do chwili podjęcia studiów w bieżącym roku akademickim, na kierunku zgodnym z zainteresowaniami. Teraz to jest życie (pomijając wakacje trwające od stycznia do września). Pozdrawiam serdecznie.
A u mnie ze studiami jest tragicznie. Jako świeżo upieczony maturzysta zacząłem w tym roku Ekonomię i nawet nie minął miesiąc nauki a już jestem załamany i mam ochotę to rzucić. Wszystkie wykłady są dla mnie mega interesujące i ciekawe ale nie daje rady sobie z matematyką. Poprostu jest to dla mnie kosmos. Każdy wykład z matmy to masa materiału a ja tylko stawiam oczy. Ćwiczenia z matmy to horror bo mamy starą babę która na każdego wrzeszczy i miesza z gównem. Wyfrunąłem daleko od domu i głupio mi wracać do rodziny ledwo po miesiącu studiowania. Co robić?
A myślałeś może o korepetycjach z tych przedmiotów, które sprawiają Ci trudność? Myślę, że ktoś z roczników wyżej mógłby Ci pomóc i zapewne zapłaciłbyś za te lekcje mniej niż u dyplomowanego nauczyciela :) Nie poddawaj się na starcie, zawalcz i włóż więcej wysiłku, żeby później sobie nie wypominać. A jak nie wyjdzie to trudno, ludzka rzecz. Nie ma co się męczyć na kierunku, którego nie czujesz. Wiele osób zmienia kierunek lub rzuca studia na pewnym etapie i nie powinieneś sobie tego dobierać do głowy. Najwyżej w przyszłym roku je zmienisz. Na pierwszym roku zawsze jest przesiew studentów. Wolny czas możesz spożytkować włączając się w jakieś organizacje studenckie/koła naukowe, zawsze jakieś pierwsze doświadczenie w CV i nowi ludzie.
Chuja prawda moi znajomi w zawodzie bez studiów są bardziej szanowani niż ja z mgr inż. ,nawet jak masz doświadczenie w zawodzie. Bo to prawda że studia chuja dają. Studia można porównać do takiego przykładu: Pracodawca cię pyta czy umiesz jeździć samochodem, a ty mu mówisz że tak, bo grałeś w gry video więc masz pojęcie, a on nic nie mówi bo wie że będzie musiał zapłacić za twój kurs prawa jazdy, po zdaniu egzaminu pojeździł jeszcze z 5 lat a najlepiej 10 lat i wtedy będziesz dopiero mógł samodzielnie pracować jako kierowca w jego firmie. ha ha ha ha Taka prawda. W dupę sobie można wsadzić, potem pracujesz już 4 lata jako kierowca dostajesz najniższą stawkę i wszyscy pracownicy starsi uważają cię za "modego" któremu jedyną odpowiedzialność jaką można powierzyć jest przyniesienie kawy, bo z tankowaniem samochodu to już raczej był bym problem z zaufaniem.
Wymieniły się zamki i klucze jak mówisz, ale też drabinki kariery jakoś są za krótkie, a trzeba się wspinać po coraz wyższych ściankach na której, po wejściu spoglądasz w dół i widzisz że nic tam nie ma tylko ciemna głębia
Każdy kolejny film jest coraz lepszy, widać jak się rozwijasz! :) a co do studiów, to jestem właśnie na 3 roku i studiów bynajmniej nie zamierzam im rzucać, bo to kierunek moich marzeń, ale i tak obejrzalam ten film :D
jesli sesja jest latwa i zdajesz ja po nocy z kumplami w barze nie koniecznie taka uczelnia ma sens.. Pracy i tak nie dostaniesz. w PL ja osobiscie skonczylem polibude w zielonej gorze gdzie mialem dr Pawla Majdzika, ktory mnie programowac w C/c++ nauczyl i prof Obuchowicz ktory mnie zmusil do myslenia i nauczyl pisania algorytmow, to mi zmienilo calkowicie zycie szczerze... ( koniec lat 90ych), ale mialem i Pana ktory mnie wlasnie z programowania uwalal caly czas bo cos mu sie tam nie podobalo. zycie poprostu... pozniej np w UK na studiach bylo latwo jak cholera ale to pewnie wynika z tego ze w PL ja osobiscie musialem naprawde sie meczyc zeby ogarnac to wszystko. Im latwiej tym wieksze prawdopodobienstwo ze przejdziesz interview ale na zbity leb cie wywalal jak w koncu zobacza co robisz i co umiesz...Wszystkie te z D wziete lokalne uczelnie w miasteczkach po 15 tys mieszkancow powinny byc z miejsca zamkniete. Bo sie do niczego nie nadaja. tyle w temacie.
W momencie gdy na drugim roku zauważyłam że aby zaliczyć semestr trzeba zaliczyć w-f lub turystykę w przypadku zwolnienia lekarskiego mentalnie podjęłam decyzję by rzucić studia a fizycznie do licencjatu tkwię w tym burdeli organizacyjnym
Nie podoba mi sie sposob w jaki tworzysz ale mowisz bardzo madrze rozsadnie i super rozwijasz te wszystkie przyklady. Masz subka i wrzucaj te filmiki bo super sie to oglada ! Powodzenia
Bardzo fajny film, tak jak i poprzednie :) Miejsce Twoich studiów - niestety znane, aczkolwiek na kierunku administracji, która wbrew pozorom wcale nie jest takim łatwym kierunkiem jak się wydaje, bo łączy zarówno elementy prawa jak i ekonomii :| (administracja była złym wyborem). Właśnie zamierzam skończyć w czerwcu 3 rok i się obronić, ale Twoje filmy skłoniły mnie do refleksji, czy powinnam kontynuować magistra w tym kierunku, czy może spróbować czegoś innego. 3 lata bezsensowej nauki ustawowych regulacji całkowicie spaprały mi psychikę i pomimo zdawania egzaminów w przedterminach i I terminach kosztowało mnie to dużo nerwów i stresu- nie wiem czy wytrzymałabym kolejne 2 lata magistra na tym wydziale. Zastanawiam się nad ewentualną kontynuacją na kierunku ekonomii (bo mam taką możliwość, przechodząc z administracji), która już dużo bardziej interesuje mnie niż administracja. Ale jest też jeszcze jedna opcja- jestem typem artysty i od zawsze marzyło mi się studiowanie na ASP właśnie we Wrocławiu. Co robić, jak żyć :( Pozdrawiam !
Dzięki Asiu za pozytywne słowa! Co do kierunku przyszłych studiów, to może dobrym pomysłem byłoby spróbowanie aplikacji na magisterską ekonomię i pierwszy rok ASP? Wtedy będziesz w stanie zasmakowac obydwu dróg i ewentualnie z jednej zrezygnować, gdy poczujesz, że powinnaś. Jeśli ASP była twoim marzeniem, to jest to chyba ostatni dzwonek, by je zrealizować. Pozdrawiam i życze, by wybór, który podejmiesz, był najlepszym z możliwych :)
witam panie Dawidzie , mógłby pan nakręcić filmik o eleganckich sezonowych nakryciach głowy dla mężczyzn i o rodzajach kaszkietów tylko nie tych dziadkowych ,, jeżeli wie pan o co mi chodzi '' :) , pozdrawiam
Mam pytanie dotyczące ubioru są to moje początki ze zmianą stąd takie a nie inne pytania, czy kurtka skórzana lepiej powinna być w kolorze czarnym czy pozostałe kolory też nadają się do w miarę swobodnego łączenia w stylu casual? Mało mówi się także o akcesoriach np rodzaj zegarka czy lepiej klasyczny styl czy może pokusić się coś w stylu garmin fenix 3,5, jaki rodzaj portfela rodzaj paska itd.
Z tego co wiem, przynajmniej na UŁ, nie można w zajęciach uczestniczyć jako wolny słuchacz. Nawet jak się jest studentem a na wykład chodzi trzech słuchaczy. Uczelnie prywatne nie ujawniają nawet publicznie rozkładu zajęć. Jak rozumiem żeby nikt nie chodził na nie na gapę. To jest gdzieś tam zrozumiałe. Natomiast jeśli chodzi o uczelnie publiczne to chyba przesada. Jakąś tam opcją, w mojej opinii, jest studiowanie kierunku podstawowego, bardziej ogólnego np. historii, a później dosztukowanie sobie drugiego. Mogą to być dodatkowe zajęcia, w moim przypadku wyłudzone od UŁ, albo kursy czy szkoła pomaturalna. Generalnie odradzam chodzenia po licencjacie na inny kierunek magisterski chyba że jest spójny i widać jakąś konsekwencję w ścieżce edukacyjnej. Jak ktoś nie wie co studiować to lepiej zrobić sobie rok przerwy i np zarobić na przyszłe studiowanie.
To już drugi film, w którym usiłujesz sobie znaleźć uzasadnienie dla porzuconych studiów i ewidentnie próbujesz się tłumaczyć z tego - nie wiem tylko po co to robisz. Powiedz sobie szczerze, że Ci się po prostu nie chce - i tyle. Z drugiej strony jeżeli lubisz nagrywać filmiki na YT i pracować w sklepie z ubraniami - cóż - pracuj, tylko nie bardzo wiem co możesz z takim doświadczeniem uczyć na uczelni wyższej. Zastanawiam się też, czy Ty jesteś ambitny czy tylko tak Ci się wydaje - myślę, że niebawem czas pokaże. Obecny rynek pracy w Polsce jest dość specyficzny i żeby dobrze zarabiać trzeba mieć zarówno studia skończone jak i doświadczenie zawodowe. Do wyboru masz pracę fizyczną, przy której możesz nieźle zarobić - ale nie wyglądasz na takiego, który nadawałby się do takiej pracy i oczywiście pracę umysłową, ale tutaj potrzebujesz ukończonego dobrego kierunku studiów i doświadczenia zawodowego, którego też nie będziesz miał, gdyż tracisz czas na nagrywanie filmów. Wylewasz niepotrzebnie żale, że się na prawo nie nadajesz - zamiast zasuwać w kancelariach czy urzędach - jak to robią inni. Mówisz o znajomym, który już osiem lat kończy prawo, że nie do końca te studia mu pasują, a ja uważam, że będzie to dobry prawnik, ponieważ nie bacząc na przeciwności losu brnie za wszelką cenę do celu. Pozostaje mi tylko życzyć, żebyś się realizował zawodowo - zostań monterem okien, czy może mechanikiem albo murarzem i pracuj. Za 15 lat, gdy opadną Ci siły zrozumiesz swój błąd, ale czasu nie będzie się dało odwrócić.
A jaki jest niebanalny? Czyżby nadęty studencik lekarskiego albo polibudy leczył tu swoje kompleksy i umniejszał rolę „jakiegoś tam” humanistycznego (dla idiotów) prawa? Ciekawe
akurat prawo w porównaniu do polibudy rzeczywiście jest banalne... swoją drogą zawód prawnika też jest prosty jednak wszyscy wiemy jakie biurokratyczne obwarowania w Polsce istnieją
Jestes przykladem osoby ,ktora wyrzucili ze studiow i teraz publicznie sie tlumaczy ze swojej nieudolnosci. Widac ,ze zal ci dupe sciska ,ze nigdy nie bedziesz absolwentem uniwersytetu 😭👨🎓
Czołem Kochani! Dzisiaj znów w poszerzonym składzie i z typową dla nas dawką humoru przyszło nam zastanowić się do jakiego momentu jest sens męczyć się na swoich studiach. Jeśli studiujecie, to dajcie znać jak poszły wam egzaminy. Jeśli zaś studia macie dawno za sobą, to dajcie znać, czy były one warte wysiłku :)
Przy okazji tego filmu pokusiliśmy się o dodanie napisów. Oprócz tym, którzy akurat zapomnieli słuchawek do telefonu, przede wszystkim pomagają one osobom z zaburzeniami słuchu - dzięki napisom mogą w pełni cieszyć się treściami zamieszczanymi na YT. Jeśli dysponujecie wolnym czasem i chcielibyście dać tym osobom możliwość pełnego odbioru innych naszych filmów, to istnieje taka możliwość, bo odblokowałem możliwość dodawania napisów przez widzów pod pozostałymi filmami.
Za wszelkie wsparcie bardzo serdecznie dziękujemy i prosimy o więcej!
Dandys z ekipą :)
Dandycore cześć a jak myślisz czy jeśli radzisz sobie dobrze na uczelnie, otrzymujesz stypendium naukowe, prowadzisz swoje koło naukowe ale perspektywa pracy w toksycznym środowisku cię zraża lepiej poszukać czegoś innego?
"Nie uwalisz sesji, jeśli do niej nie podejdziesz!" 😂😂😂
Tak samo z maturą :D Już drugi raz... i nigdy więcej! Może na starość xD Większość znajomych jest teraz na studiach, a ja uczę się już 3 zawodu,który zaraz zostanie przeniesiony na uniwerek.
Dobry odcinek. Popieram jak najbardziej .Jakiś czas temu też stanęłam przed takim dylematem i przerwałam studia na prestiżowej uczelni, które w zamierzeniu miały zapewnić mi dobra przyszlosc. Włożyłam wiele wysiłku żeby móc się na nie dostać i z racji dobrego przygotowania, motywacji szło mi na nich bardzo dobrze (byly zgodne z moja wiedza w tym temacie i predyspozycjami )dlatego tym ciężej bylo mi z nich zrezygnować. Jednak czulam, że tak naprawdę stoję w miejscu i nie rozwijam się, w takim stopniu, w takim stopniu w jakim bym chciała. Długi się wahalam , ale będąc, w obecnym punkcie mojego życia uwazam, że była to jedna z lepszych decyzji w moim zyciu. Absolutnie nie żałuję. Oczywiście nie ma sensu odradzać studiowania, ale najważniejsze to wybrać kierunek, z którego będziemy czerpali satysfakcję lub po prostu inwestować w siebie i swój rozwój bez studiowania. Jeżeli wszystkie znaki na niebie wskazują , że "to nie to" to jednak warto zastanowić się, czy aby nie tracimy czasu. Raz, dziesięć razy, milion razy . I tak aż będziemy przekonani, czego tak naprawdę chcemy.
Ja mam 25 lat ostatnie 5 lat poświeciłem na różne kursy spawalnicze i zdobywanie doświadczenia itp. cały czas z myślą by spełnić moje marzenie czyli własne mieszkanie, od początku 2017 jeźdzę po świecie, w tym roku kupuję mieszkanie za gotówkę którą sam odłożyłem....po co to piszę? tak patrzę na niektórych rówieśników +- którzy obecnie studiują bądź je ukończyli, że są strasznie zagubieni w życiu i sami nie wiedzą po co właściwie im te studia były czy są i tak stoją w miejscu i czekają na rozwój wydarzeń licząc sami nie wiedzą na co. Wydaję mi się, że najpierw trzeba zajrzeć w samego siebie i odpowiedzieć na kluczowe pytania takie jak czy ja naprawdę chcę tam iść ? bo rodzice wywierają presje? bo znajomi? czy masz w tym jakiś cel , czego oczekujesz od życia? Pozdrawiam tych co już znaleźli swoją drogę i mocno pracują...badź studiują:)
To jest generalnie problem polskiego szkolnictwa, które nie daje żadnych możliwości do poznania branż i ukierunkowania się. Ja poszedłem na mój kierunek sugerując się tylko i wyłącznie statystykami dotyczącymi bezrobocia/mediany zarobków absolwentów. I jakkolwiek okazało się, że miałem szczęście bo teraz, po tym jak zagłębiłem się w temacie, to znalazłem po nim parę zawodów dla siebie, to mój rok już po paru miesiącach zmalał do 20 osób. Dlaczego? Bo wybierając dowolny kierunek (no może oprócz medycyny) jesteśmy zmuszeni podejmować decyzje w warunkach braku informacji.
Obecnie studiuję jeszcze inżynierię farmaceutyczną (3 semestr), studia te okazały się totalnym niewypałem. Są nudne, ciężko jest wstać każdego dnia na uczelnie, musze się zmuszać. Perspektywy pracy w kraju kiepskie, praktyki dopiero na 6 semestrze, kolegom rok wyżej ciężko je znaleźć, niektórzy wykładowcy też uważają, że trzeba będzie wyjeżdżać do pracy. Koleżanki rzuciły je na 1 roku, jedna jakiś miesiąc temu, tak, że zostały już laski typowo lecące na ściągach i nie mające nawet planu na siebie. Czuję, że moje odejście też jest nieuniknione, nie chce produkować leków, poszłam tu z chęcią obiecywanej przez ofertę kierunku w internecie możliwość pracy przy produkcji kosmetyków, jednak żadnych przedmiotów z tym związanych tu nie ma, może jeden obieralny w ciągu całych 7 semestrów. Idąc na studia tak jak mówisz nie wiedziałam z czym jedzą się studia inżynierskie, że będzie cholernie trudno, będzie tyle matmy na dalszych latach, fizyki. Myślało się, że jak są w sylabusie na 1 roku to się przejdzie i koniec spokój a tu wszystkie chemie oparte na tym. Problemów ze zdawaniem nie mam, dobrze się uczę, zazwyczaj zdaje wszystko w 1 terminach. Jednak, czuję wewnętrznie, że praca chemika nie jest do końca dla mnie trzeba być bardzo precyzyjnych mamy ćwiczenia co do kropelki, b odpowiedzialnym, a ja często ,, odpływam'' do krainy marzeń, bardzo ostrożnym ( bywały laborki z chemii organicznej z b. niebezpiecznymi wybuchowymi substancjami), być bardzo indywidualnym niekiedy bo grupa nie jest zgrana, może jeszcze była bardziej na 1 roku jak było więcej ludzi. Nie odeszłam po pierwszym roku , bo uznałam, że to by było za szybkie poddanie się skoro jeszcze nie było przedmiotów typowo chemicznych i tych całych praktycznych laborków i postanowiłam spróbować. W tamtym czasie nie dopuszczałam za bardzo myśli, że chemia, która tak mnie przez całe liceum i na 1 roku pasjonowała może nagle mi zbrzydnąć. Za to polubiłam laborki biologiczne które też były ale w znacznie mniejszej ilości, za to były prowadzone rzetelnie. Kolejną sprawą która skłania mnie do rzucenia tych studiów jest na dalszych semestrach b duża ilość maszynoznastwa, które również myślałam, ze się skończy a tu dalej dla wszystkich narzucają naukę budowy maszyn a przedmioty z lekami dają obieralne. Sylabus ułożony jest źle przedmioty kobyły które inne kierunki z wydziału mają rozplanowane na 2 semstry my musimy znać w jeden na jedną sesje. Gdyby mi ktoś wcześniej powiedział jak studiować dokładnie opis kierunków z sylabusa a nie tylko nazwy i był ten rok 0 nie popełniłabym raczej tego błędu. Ale cóż mądrzejszy zawsze człowiek, dzięki za ten filmik na pewno bardziej utwierdził mnie w tym co myśle i co powinnam zrobić. Męczenie się dla samego dobrego'' dyplomu by po prostu go mieć to gra niewarta świeczki.
Ja rzuciłam studia, bo moje oczekiwania co do poziomu nauczania nie spotkały się z rzeczywistością. Idąc na studia bardzo chciałam się uczyć, bardzo chciałam zostać w czymś ekspertem i to z pasją. Na studiach jednak okazało się, że nie trzeba się uczyć rzeczy, których chciałam się nauczyć (jak wszystkie daty z historii czy nauka mapy danego kraju na pamięć). Wszystko było przez wykładowców robione na odczepnego, ile bym się nie uczyła to i tak znalazł się ktoś, kogo przepuszczano na kolejny semestr z niemal zerowym poziomem wiedzy etc. Potem zmieniłam kierunek studiów i uczelnię (z UW na UJ) i okazało się, że to nie mój poprzedni kierunek był beznadziejny, tylko niezależnie od studiów nikomu niczego się nie chce, mało kto ma pasję, za mało się wymaga. Więc nie dziwi mnie, że mnóstwo jest teraz magistrów, jeżeli tak łatwo jest zdać semestr. Wystarczy iść na kierunek, gdzie jest mało osób i muszą przepychać ludzi, żeby ktoś się zapisał potem na drugi stopień. Smutne.
Może zabrzmi to dziwnie ale oglądając Twój filmik zdałam sobie sprawę, że minęłam się z powołaniem jeżeli chodzi o mój kierunek. Poszłam na zupełnie inny niż chciałam. Mój wybór był umotywowany rzekomymi perspektywami kariery zawodowej. Jednak serce mi mówi, że ja powinnam być zupełnie na innym kierunku. Owszem, obiecałam sobie że wytrzmymam do sesji letniej ale wiem, że po niej pójdę na to co marzyłam. Mam dość ciągłej frustracji i nerwów. Bałam się tylko, że jeśli zawaliłam jeden rok to życie mi się zawali. Z twojego filmiku widzę, że to bzdura i warto studiować to co się kocha. Tytuł nie jest wyznacznikiem prestiżu czy perspektyw kariery. Dziękuję Ci za ten filmik. Bardzo mi pomógł w tym trudnym okresie :) I rób dalej to co robisz :)
Nie wiem dlaczego, ale wszystkie filmiki/artykuły/wywody, które jadą po studiach i ogólnie edukacji wywołują u mnie banana na twarzy. Nawet sam tytuł to robi.
Bardzo ładnie i mądrze wygłoszone! :)
Jesteś takim pozytywnym coachem!
Studia oparte na pamięciówce to bezsens, podobnie jak całe liceum. Niestety się wpierdzieliłem na złe studia z czego zdałem sobie sprawę zbyt późno i już zamierzam skończyć ten 3ci rok, z tym światopoglądem co teraz to bym je rzucił na 1szym roku.
Miałem ten dylemat, ale wojsko szybko przypomniało że odzyskany czas spędzę na poligonie.
Brutalnie mnie przekonales😨no, bo w sumie racja, lekarz czy prawnik zarobi tyle co właściciel salonu kosmetycznego albo zwykłego sklepu z warzywami. 🙈 z różnica ze pierwsi pracują dla innych a drudzy dla siebie😃😂
Może film zeszłoroczny, ale dopiero teraz na niego trafiłem ;)
Akurat w zeszłym roku zrezygnowałem ze studiów... po niecałych 3 miesiącach (a wliczając w to "wagary" pewnie 2 miesiącach). Po prostu... wybrałem najlepszą opcję, a mianowicie jeszcze przed sesją (ostatni dzień byłem w pierwszych dniach stycznia) nie pojawiałem się na niczym. Na matematyce miałem już sporo nieobecności ponad limit, dlatego dostałem wiadomość od kolegi, czy będę danego dnia, bo jeśli nie, to zostanę skreślony. Wówczas odpisałem, że będę, ale... nie byłem. I zacząłem dłuuugie wakacje. Na uczelni już się nie pojawiłem. W marcu otrzymałem list polecony o skreśleniu z listy studentów.
To była najlepsza decyzja w moim życiu ;) Do chwili podjęcia studiów w bieżącym roku akademickim, na kierunku zgodnym z zainteresowaniami. Teraz to jest życie (pomijając wakacje trwające od stycznia do września).
Pozdrawiam serdecznie.
Poprawiłeś dykcję.
A u mnie ze studiami jest tragicznie. Jako świeżo upieczony maturzysta zacząłem w tym roku Ekonomię i nawet nie minął miesiąc nauki a już jestem załamany i mam ochotę to rzucić. Wszystkie wykłady są dla mnie mega interesujące i ciekawe ale nie daje rady sobie z matematyką. Poprostu jest to dla mnie kosmos. Każdy wykład z matmy to masa materiału a ja tylko stawiam oczy. Ćwiczenia z matmy to horror bo mamy starą babę która na każdego wrzeszczy i miesza z gównem. Wyfrunąłem daleko od domu i głupio mi wracać do rodziny ledwo po miesiącu studiowania. Co robić?
A myślałeś może o korepetycjach z tych przedmiotów, które sprawiają Ci trudność? Myślę, że ktoś z roczników wyżej mógłby Ci pomóc i zapewne zapłaciłbyś za te lekcje mniej niż u dyplomowanego nauczyciela :) Nie poddawaj się na starcie, zawalcz i włóż więcej wysiłku, żeby później sobie nie wypominać. A jak nie wyjdzie to trudno, ludzka rzecz. Nie ma co się męczyć na kierunku, którego nie czujesz. Wiele osób zmienia kierunek lub rzuca studia na pewnym etapie i nie powinieneś sobie tego dobierać do głowy. Najwyżej w przyszłym roku je zmienisz. Na pierwszym roku zawsze jest przesiew studentów. Wolny czas możesz spożytkować włączając się w jakieś organizacje studenckie/koła naukowe, zawsze jakieś pierwsze doświadczenie w CV i nowi ludzie.
Też żałuję ekonomii :/ mam podobny problem
Nie marudź, ja jestem na ekonometrii :P
myślenie zostało i pracodawcy patrzą nadal na papier, na pewno nie warto rezygnować na ostatnim roku
Chuja prawda moi znajomi w zawodzie bez studiów są bardziej szanowani niż ja z mgr inż. ,nawet jak masz doświadczenie w zawodzie. Bo to prawda że studia chuja dają. Studia można porównać do takiego przykładu: Pracodawca cię pyta czy umiesz jeździć samochodem, a ty mu mówisz że tak, bo grałeś w gry video więc masz pojęcie, a on nic nie mówi bo wie że będzie musiał zapłacić za twój kurs prawa jazdy, po zdaniu egzaminu pojeździł jeszcze z 5 lat a najlepiej 10 lat i wtedy będziesz dopiero mógł samodzielnie pracować jako kierowca w jego firmie. ha ha ha ha Taka prawda. W dupę sobie można wsadzić, potem pracujesz już 4 lata jako kierowca dostajesz najniższą stawkę i wszyscy pracownicy starsi uważają cię za "modego" któremu jedyną odpowiedzialność jaką można powierzyć jest przyniesienie kawy, bo z tankowaniem samochodu to już raczej był bym problem z zaufaniem.
Wymieniły się zamki i klucze jak mówisz, ale też drabinki kariery jakoś są za krótkie, a trzeba się wspinać po coraz wyższych ściankach na której, po wejściu spoglądasz w dół i widzisz że nic tam nie ma tylko ciemna głębia
moim zdaniem warto je zakonczyc wraz z dniem rozpoczecia, jezeli nie chcemy zostac lekarzem, prawnikiem lub teologiem
Mógłbym poprosić o jakieś przykłady darmowych internetowych kursów online (uniwersyteckie)? Z góry dzięki
microsoft , autodesk chyba adobe te firmy na swoich stronach posiadają pełno darmowych kursów dla studentów
bardzo mądry filmik.
Każdy kolejny film jest coraz lepszy, widać jak się rozwijasz! :) a co do studiów, to jestem właśnie na 3 roku i studiów bynajmniej nie zamierzam im rzucać, bo to kierunek moich marzeń, ale i tak obejrzalam ten film :D
Jaki kierunek?
@@ninachromicz2311 oj, studia już skończyłam dawno, mój komentarz był sprzed 3 lat 😅 licencjat z etnolingwistyki, a mgr z rusycystyki
@@oliwias.1249 🥰🥰
@@oliwias.1249i masz teraz pracę w zawodzie?
jak sie już nie nadaje to sie rzuca. Warto zmienić studia.
jesli sesja jest latwa i zdajesz ja po nocy z kumplami w barze nie koniecznie taka uczelnia ma sens.. Pracy i tak nie dostaniesz. w PL ja osobiscie skonczylem polibude w zielonej gorze gdzie mialem dr Pawla Majdzika, ktory mnie programowac w C/c++ nauczyl i prof Obuchowicz ktory mnie zmusil do myslenia i nauczyl pisania algorytmow, to mi zmienilo calkowicie zycie szczerze... ( koniec lat 90ych), ale mialem i Pana ktory mnie wlasnie z programowania uwalal caly czas bo cos mu sie tam nie podobalo. zycie poprostu... pozniej np w UK na studiach bylo latwo jak cholera ale to pewnie wynika z tego ze w PL ja osobiscie musialem naprawde sie meczyc zeby ogarnac to wszystko. Im latwiej tym wieksze prawdopodobienstwo ze przejdziesz interview ale na zbity leb cie wywalal jak w koncu zobacza co robisz i co umiesz...Wszystkie te z D wziete lokalne uczelnie w miasteczkach po 15 tys mieszkancow powinny byc z miejsca zamkniete. Bo sie do niczego nie nadaja. tyle w temacie.
W momencie gdy na drugim roku zauważyłam że aby zaliczyć semestr trzeba zaliczyć w-f lub turystykę w przypadku zwolnienia lekarskiego mentalnie podjęłam decyzję by rzucić studia a fizycznie do licencjatu tkwię w tym burdeli organizacyjnym
Nie podoba mi sie sposob w jaki tworzysz ale mowisz bardzo madrze rozsadnie i super rozwijasz te wszystkie przyklady. Masz subka i wrzucaj te filmiki bo super sie to oglada ! Powodzenia
Beta Szydlo Dzięki! Mogłabyś rozwinąć co dokładnie Ci się nie podoba?
Tutaj troszeczkę ostrzej na ten temat: th-cam.com/video/JVyJL4yY854/w-d-xo.html&t=
Bardzo fajny film, tak jak i poprzednie :) Miejsce Twoich studiów - niestety znane, aczkolwiek na kierunku administracji, która wbrew pozorom wcale nie jest takim łatwym kierunkiem jak się wydaje, bo łączy zarówno elementy prawa jak i ekonomii :| (administracja była złym wyborem). Właśnie zamierzam skończyć w czerwcu 3 rok i się obronić, ale Twoje filmy skłoniły mnie do refleksji, czy powinnam kontynuować magistra w tym kierunku, czy może spróbować czegoś innego. 3 lata bezsensowej nauki ustawowych regulacji całkowicie spaprały mi psychikę i pomimo zdawania egzaminów w przedterminach i I terminach kosztowało mnie to dużo nerwów i stresu- nie wiem czy wytrzymałabym kolejne 2 lata magistra na tym wydziale. Zastanawiam się nad ewentualną kontynuacją na kierunku ekonomii (bo mam taką możliwość, przechodząc z administracji), która już dużo bardziej interesuje mnie niż administracja. Ale jest też jeszcze jedna opcja- jestem typem artysty i od zawsze marzyło mi się studiowanie na ASP właśnie we Wrocławiu. Co robić, jak żyć :( Pozdrawiam !
Dzięki Asiu za pozytywne słowa! Co do kierunku przyszłych studiów, to może dobrym pomysłem byłoby spróbowanie aplikacji na magisterską ekonomię i pierwszy rok ASP? Wtedy będziesz w stanie zasmakowac obydwu dróg i ewentualnie z jednej zrezygnować, gdy poczujesz, że powinnaś. Jeśli ASP była twoim marzeniem, to jest to chyba ostatni dzwonek, by je zrealizować.
Pozdrawiam i życze, by wybór, który podejmiesz, był najlepszym z możliwych :)
O takim rozwiązaniu nie pomyślałam, a jest faktycznie całkiem atrakcyjne :D Dziękuję za podpowiedź ! :*
i co w koncu skonczylas?
@@nienoco skończyłam :)
@@asiak3892 gratki! ale ekonomie, asp czy oba? :D
Ah te nawiązanie do Heroesów ❤️
trafiłeś z tym odcinkiem, jutro składam papier na drugi stopień :D
Można wiedzieć na co się zdecydowałeś?
Energetyka
Zimno było w uszy widać:)
Mi czas studiów dał tak dużo:) z uśmiechem wspominam ten czas!
witam panie Dawidzie , mógłby pan nakręcić filmik o eleganckich sezonowych nakryciach głowy dla mężczyzn i o rodzajach kaszkietów tylko nie tych dziadkowych ,, jeżeli wie pan o co mi chodzi '' :) , pozdrawiam
zawsze warto je rzucić
Mam pytanie dotyczące ubioru są to moje początki ze zmianą stąd takie a nie inne pytania, czy kurtka skórzana lepiej powinna być w kolorze czarnym czy pozostałe kolory też nadają się do w miarę swobodnego łączenia w stylu casual? Mało mówi się także o akcesoriach np rodzaj zegarka czy lepiej klasyczny styl czy może pokusić się coś w stylu garmin fenix 3,5, jaki rodzaj portfela rodzaj paska itd.
Z tego co wiem, przynajmniej na UŁ, nie można w zajęciach uczestniczyć jako wolny słuchacz. Nawet jak się jest studentem a na wykład chodzi trzech słuchaczy. Uczelnie prywatne nie ujawniają nawet publicznie rozkładu zajęć. Jak rozumiem żeby nikt nie chodził na nie na gapę. To jest gdzieś tam zrozumiałe. Natomiast jeśli chodzi o uczelnie publiczne to chyba przesada. Jakąś tam opcją, w mojej opinii, jest studiowanie kierunku podstawowego, bardziej ogólnego np. historii, a później dosztukowanie sobie drugiego. Mogą to być dodatkowe zajęcia, w moim przypadku wyłudzone od UŁ, albo kursy czy szkoła pomaturalna. Generalnie odradzam chodzenia po licencjacie na inny kierunek magisterski chyba że jest spójny i widać jakąś konsekwencję w ścieżce edukacyjnej. Jak ktoś nie wie co studiować to lepiej zrobić sobie rok przerwy i np zarobić na przyszłe studiowanie.
Przed chwilą widziałam jak wychodził Pan z Magnolii
1:35 znikające gałęzie czas start!
tymczasem ja po miesiącu na pierwszym semestrze
Fajna kurtka. Skąd? ☺️
Zara sprzed dwóch sezonów, tutaj podobna: bit.ly/2CmcEk1
Jaki kierunek skończyłeś? ;)
Ok. 10:00: powinno być "iPhone'em" (z apostrofem).
Po polskich uczelniach bedziecie biedni. Przez tyle lat nic sie nie zmienil.
Naturalnie, stosunki miedzynarodowe, dodatkowo insp. BHP I p. Poz.
Jacek jest najpiękniejszy
To żart, prawda?
Wy tam chłopaki na Słodowej nagrywacie, nie?
EDIT: w sensie nagrywaliście.
Tak, to jest jedna z wysepek w pobliżu Hali Targowej :)
Jesteś świetny. xd
Jacek 💚
Warto zrobić studia jeśli chcemy mieszkac za granicą tak mi się wydaje
To już drugi film, w którym usiłujesz sobie znaleźć uzasadnienie dla porzuconych studiów i ewidentnie próbujesz się tłumaczyć z tego - nie wiem tylko po co to robisz. Powiedz sobie szczerze, że Ci się po prostu nie chce - i tyle. Z drugiej strony jeżeli lubisz nagrywać filmiki na YT i pracować w sklepie z ubraniami - cóż - pracuj, tylko nie bardzo wiem co możesz z takim doświadczeniem uczyć na uczelni wyższej. Zastanawiam się też, czy Ty jesteś ambitny czy tylko tak Ci się wydaje - myślę, że niebawem czas pokaże. Obecny rynek pracy w Polsce jest dość specyficzny i żeby dobrze zarabiać trzeba mieć zarówno studia skończone jak i doświadczenie zawodowe. Do wyboru masz pracę fizyczną, przy której możesz nieźle zarobić - ale nie wyglądasz na takiego, który nadawałby się do takiej pracy i oczywiście pracę umysłową, ale tutaj potrzebujesz ukończonego dobrego kierunku studiów i doświadczenia zawodowego, którego też nie będziesz miał, gdyż tracisz czas na nagrywanie filmów. Wylewasz niepotrzebnie żale, że się na prawo nie nadajesz - zamiast zasuwać w kancelariach czy urzędach - jak to robią inni. Mówisz o znajomym, który już osiem lat kończy prawo, że nie do końca te studia mu pasują, a ja uważam, że będzie to dobry prawnik, ponieważ nie bacząc na przeciwności losu brnie za wszelką cenę do celu. Pozostaje mi tylko życzyć, żebyś się realizował zawodowo - zostań monterem okien, czy może mechanikiem albo murarzem i pracuj. Za 15 lat, gdy opadną Ci siły zrozumiesz swój błąd, ale czasu nie będzie się dało odwrócić.
To w końcu rzuciłeś te studia czy nie?
Rzuciłem, by rozpocząć inne, zgodne z zainteresowaniami i planami zawodowymi. Został mi ostatni semestr :)
o jakim kierunku mowa?
Mowil ze go wywalili bo zawalil egzaminy😭
Kolega z brodą rulez ☺
Najlepiej rzucić studia, jak już jesteś za stary na stypendium socjalne.
Astrologowie :-D
Wiedziałem, że docenisz :D
Czo ta kamera..
Astrologowie zapowiadali także, że mogą wystąpić przejściowe trudności w dostawie ostrości. A ja myślałem, że chodzi o tę pizzę po nagraniach :(
>ta próba racjonalizacji swojej klęski życiowej przez koleszkę którego przerosło ukończenie takiego banalnego kierunku jak prawo
Życzę wszystkim tym, którzy boją się rzucić nielubiany kierunek studiów takiej życiowej klęski, jaka mnie się przytrafiła ;)
banalnego kierunku xD
A jaki jest niebanalny? Czyżby nadęty studencik lekarskiego albo polibudy leczył tu swoje kompleksy i umniejszał rolę „jakiegoś tam” humanistycznego (dla idiotów) prawa? Ciekawe
akurat prawo w porównaniu do polibudy rzeczywiście jest banalne... swoją drogą zawód prawnika też jest prosty jednak wszyscy wiemy jakie biurokratyczne obwarowania w Polsce istnieją
Takie trochę gadanie o niczym
Jestes przykladem osoby ,ktora wyrzucili ze studiow i teraz publicznie sie tlumaczy ze swojej nieudolnosci. Widac ,ze zal ci dupe sciska ,ze nigdy nie bedziesz absolwentem uniwersytetu 😭👨🎓
Jaki kołnierz ortopedyczny
Kiedy masz miękkie kolana. Hahahahahahah