Oglądam Pani filmiki i bardzo mi się podobają, ale akurat tu nie do końca się zgadzam. Roztrząsanie pytania: dlaczego toksyk stał się toksykiem w niczym nie pomoże skoro on nas krzywdzi. Chyba nie będziemy go usprawiedliwiać np. trudnym dzieciństwem, bo wielu ludzi miało trudne dzieciństwo, a toksyczni nie są. Moim zdaniem od toksyka trzeba wiać, bo to krzywdziciel, a nie szukać w nim przyczyn złego zachowania... Ja wiem o czym mówię, bo jestem WWO i miałam 2 mężów toksyków, bo próbowałam ich zrozumieć, wytłumaczyć, a przez to tylko cierpiałam... Dlatego teraz jak tylko zobaczę u kogoś przejawy toksyczności, to odwrócę się na pięcie i pójdę w swoją stronę. Bo tak mi nakazuje instynkt samozachowawczy, który mi się wykształcił po moich dwóch mężach. Toksyka nie zmienię, jak miałam nadzieję, a raczej czekałam, że on sam się zmieni na lepsze, bo ... toksyk często uważa się za ideał, więc nawet mu nie zaświta w głowie że zmienić się powinnien... szkoda bezcennego czasu życia, żeby go marnować. Ja już nie chcę rozumieć toksyków, ja chcę ich omijać szerokim łukiem.
Dziękuję za przedstawienie swojej perspektywy i dodanie swojego głosu w tym temacie. Widzę, że Pani doświadczenie nauczyło Panią dystansu do trudnych osób. Też mówiłam o tym w innych filmach, to też jest opcja. Zaznaczę tylko, że to o czym mówię, to bardziej wypośrodkowanie, szukanie równowagi w postrzeganiu siebie i innych, a nie usprawiedliwianie kogoś kto krzywdzi.
Szanowna p.Emilko. B.dobry materiał Przekazany w sposób b.przekonujący bo prosty,zrozumiały. W obecnych czasach tego tematu nigdy za wiele. Dziękujemy Prosimy więcej
Kiedy oglądałam podobne filmiki innych osób zawsze miałam wrażenie że toksyków, wampiry emocjonalne itp należy wyłapać i pozamykać w getcie. Taki był ich przekaz, z którym ja się nie zgadzałam. Pani pierwsza mówi o tym zagadnieniu w taki sposób, że to też ludzie. Dobrze że w końcu ktoś to głośno mówi. Dziękuję.
Dziękuję bardzo za te słowa, bo one oddają moją intencję. Nie chodzi o usprawiedliwianie nikogo, ani o to, żeby przekłamywać prawdę, bo jasne, że każdy z nas wie dobrze czym są nieudane relacje. Ale też mało pomocne wydaje mi się przejeżdżanie walcem wszystkiego co trudne. Dla obu stron z resztą.
W moim życiu pamiętam tylko ogrom bólu. Doszło do tego że chcę uciec przed pewnymi dobrze wychowanymi ludźmi na koniec świata do Kolumbii. Moja mama mówi mi że zabiorę tam również i swoje obecne troski. Pewnie ma w tym dużo racji. Mam ciągle ogromny żal do niektórych ludzi za to że weszli z butami w moje spokojne życie. Ale czy wyglądało by ono dużo lepiej bez ich nieproszonej ingerencji. Zawsze chciałem mieć spokojne życie i trzymać się z boku. Muszę przepracować ten temat i później,, uciec ,, do wymarzonej Kolumbii. Gdzieś daleko od wszystkich moich zranień. Dziękuję Pani serdecznie za staranie o obiektywność. Pozdrawiam. Artur. 🌹😀
Może zamiast traktować to jako ucieczkę, potraktuj wyjazd jako czas na zebranie sił? Jestem zdania, że czasem trzeba odpuścić na jakiś czas i zmienić otoczenie aby zmienić też podejście i myślenie o przeszłych wydarzeniach. Mi wyjazd pomógł, bo nikt i nic nie przypominało mi o przykrych wydarzeniach. Nie ma nic lepszego niż sprawić sobie ogrom radości z daleka od przykrych ludzi. Ps. a co do tego, że ktoś wszedł z butami w Twoje życie, pomyśl o asertywności, by na przyszłość nie wpuścić takich ludzi w swoje granice. Pozdrawiam. Renata
Nie uwazam, iż wszyscy „oni” to toksycy - aczkolwiek gdy ktoś zachowuje się tak, ze można to określić „brakiem dobrego wychowania”, to twierdze, ze zachowuje się jak ktoś bez dobrego wychowania. Albo jeżeli ktoś jest wścibski i wypytuje mnie o rzeczy, o których ja nie chce opowiadać (i nie mam wobec tego kogoś takiego obowiązku) - nazywam tego kogoś (na swój użytek) wścibskim i odmawiam podania odpowiedzi. Myśle, iż „problem” z Wrazliwcami jest taki, ze są zdani na „towarzystwo” osób bez kultury/wscibskich/bez klasy (jakkolwiek nazwać), i te osoby bombardują codziennie właśnie tymi zachowaniami, a co najgorsze - delikatne aluzje, ze jest to niewłaściwe, ciagle unikanie odpowiedzi czy interakcji - są dla tych „drugich” nieczytelne. Robią to dalej w najlepsze, stad w WWO przekonanie, ze „wszyscy inni to toksyczni ludzie”. Trudno znosić to cierpliwie i bez uszczerbku na zdrowiu 5 dni w tygodniu. Stawianie granic często tez niewiele daje. I stad do uogólnień w przekonaniu WWO jeden krok.
Dzięki za podzielenie się swoimi wnioskami i przemyśleniami. Tak jak mówiłam w filmie wielokrotnie, myślę, że najważniejsze pytanie to "czy to jest pomocne?" To pytanie które warto przed sobą stawiać i nosić blisko. I jego odnogi "co w tym momencie mogłoby być pomocne?" (Oczywiśćie nie musi tu Pani odpowiadać)
Pani Emilio dziękuję za ten film, już nie mogę doczekać się 2 części, uświadomiła mi Pani, jaki podział jest w mojej głowie, będę starała się dążyć do złotego środka, jestem w pewnej grupie ,gdzie zrobiłam wew.podział ja Ok, oni nie. Pozdrawiam
Ostatnio nauczyłam sie nie oceniac ludzi wokòl siebie.Wybaczylam krzywdy mi wyrządzone przez innych i nie oceniam innych ludzi.Naprawdę uspokaja to mnie nie kazdy musi byc naszym przyjacielem,nie kazdy nadaje na naszych falach!!Lepiej nie obgadywac,nie plotkowac,starac sie nie wałkowac tego co bylo .To wszystko mnie kobiete WWO bardzo uspokaja,czyni automatycznie szczesliwszą.
Będę oglądać każdy pani film, czuję że to kolejny etap ewolucij mojego mózgu a może nawet duszy. Bałem się iść do psychologa, bo nikt na świecie oprucz mnie nie zna mnie, i nie potrafiłbym powiedzieć komuś co czuje, a oglądając dwa pani filmy napisałem już dwa komentarze i odp na pytanie na fb.
Dziękuję bardzo za podzielenie się swoimi wnioskami. Zachęcam i zapraszam do dzielenie się przemyśleniami. To kolejny obszar rozwoju - dzielenie się z innymi, otwieranie się, mówienie. Niełatwy, nie taki oczywisty ale ważny. Dlatego gratuluję zostawienia komentarzy i czekam na kolejne 😊
Witam. Zacznę od tego, że wg mnie nie istnieje obiektywizm - wszystko widzimy subiektywnie, przez pryzmat naszych doświadczeń, wiedzy, temperamentu itd. Ale możemy patrzeć tylko na FAKTY bez ich interpretacji i być może zbliżamy się wtedy do rzeczywistości czyli tego-co-jest. Ja sobie uprościłam życie zakładając iż człowiek jest dobry , więc kiedy spotykam ludzi to ten fakt wspiera mnie to w rozwoju. Ale wynalazłam sobie , onych" : to roboty biologiczne - nie korzystają z ludzkiego serca albo nie używają swego umysłu , bo tak uprościły sobie życie, że tylko realizują swoje programy ( bez ludzkiej empatii, współpracy, ciepła itd) np. władza, pieniądze itp. I z nimi się nie dogadam. Uważam poza tym, że natura ludzka jest jedna, więc JESTEŚMY PODOBNI, dlatego przestałam koncentrować się na RÓŻNICACH. Patrzę się na "dziwne" zachowania innych i zadaje sobie pytanie " jak musiałabym myśleć lub co musiałabym czuć, aby tak zareagować , zadziałać jak ta "dziwna" osoba?''. Szukam jej motywów czy stanów w sobie i to mi pomaga pozytywnie albo optymistyczniej widzieć świat - a to mi ułatwia życie... Pozdrawiam Grażyna
Dziękuję za ciekawe rady. Co wtedy, gdy w momencie, gdy z dużym trudem, po przełamaniu prób ustępowania, niedowierzania sobie, racjonalizowania i tłumaczenia innych udaje nam się komuś zwrócić uwagę a wtedy słyszymy że to my jesteśmy manipulatorami, toksykami, a nasze być może dziwne zachowania w relacjach z tymi ludźmi, które były motywowane właśnie chęcią usprawiedliwienia ich, są podawane jako tej manipulacji przykład. To jest bardzo trudny moment, choćniestety w takich relacjach siępowtarzający. Unikamy krytyki tłumacząc sobie, zę coś możę źle zrozumieliśmy, a kiedy sobie sprawę przemyślimy i z dużym trudem skrtykujemy, to zarzuca sięnam prezsadnąwrażliwość, krytykanctwo.
Niestety tak bywa. Asertywność czy przekazywanie informacji zwrotnych, zwłaszcza tych trudnych, często nie będzie przyjmowane z otwartymi ramionami. I to jest kolejny etap asertywności - radzenie sobie z opinią innych osób, z ich reakcją na naszą akcję.
@@emilia-mielko Dziękuję za odpowiedzi. Ciekawe jest to, że ludzie lepiej znoszą, kiedy ludzie ich zdradzają, wyśmiewają, okłamują, ale z taką swobodą, niż kiedy osoba ww, czy inna(nie wiem, czy to jest tu istotny czynnik) z dużym wysiłkiem ale w poczuciu obowiązku i szczerości, przełamie się i zwróci uwagę, osobom, które szanuje, czy kocha, że robią coś złego. Wtedy jest wielka obraza, unikanie i koniec "przyjaźni". a z tymi, co ich okłamywali i wyśmiewali a czasem zdradzali dalej sobie normalnie gadają. Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za materiały
Bardzo się cieszę że przypadkowo panią znalazłam na you tube zawsze interesowałam się psychologia chciałam ją studiować ale życie potoczyło się innym torem należę do tych wrażliwców .staram się być obiektywna i dostrzegać w każdym człowieku dobro cudownego dnia kochani 😅24:07
Pieknie Pani opowiada, sciska mnie w zoladku, bo to o mnie…. Ogromna izolacja pomimo duchowego podejscia do swiata od kilku lat. W sercu kocham wszystkich i wiem, ze nikt nie wchodzi przez przypadek do naszego zycia, a jednak niepewnosc co do nich duza…. . Wiem, ze bycie uwaznym obserwatorem moze byc pomocne. Relacje to moja najwieksza lekcja 😉❤️. Zmiana swoich wlasnych przekonan to poczatek zmiany swojego zycia ❤️ . Pozdrawiam serdecznie z USA.
Dziękuję za komentarz, i podzielenie się swoimi przemyśleniami. Tak, relacje, to z kim się widujemy, kogo wpuszczamy do swojego życia, jak jesteśmy w tych relacjach to bardzo ważny i spory obszar naszego życia, a zatem i wart świadomości, refleksji, rozwoju. Pozdrawiam serdecznie 🌷
Ja mam trochę inny punkt widzenia. Moim zdaniem, trzeba DAĆ SOBIE SPOKÓJ z przekonaniem, że popełnianie błędów poznawczych (czy jak to psycholodzy określają) - w postrzeganiu ludzi w tym przypadku - to jest coś złego i że trzeba je wyeliminować. Człowiek Z NATURY jest omylny, do jakiegoś stopnia ułomny i trzeba to przyjąć za normę i nie walczyć z tym, popadając w perfekcjonizm. Przyjęłam na klatę, że mogę się mylić w ocenie ludzi i pewnie będę się całe życie myliła, bo tak już po prostu jest. Ja mam ograniczoną percepcję, Pani ma ograniczoną percepcję i każdy z nas. Moim zdaniem również nie ma nic złego z byciu "selektywnym", nazwijmy to. Normalne i naturalne jest to, że się szuka podobnych do siebie, chce się przebywać z ludźmi, którzy mają podobne wartości, zasady i kręgosłup moralny. To, że ja np. dostrzegę, że ktoś, kto był toksyczny w stosunku do mnie, ma jakąś wrażliwszą stronę, nie oznacza automatycznie, że ja muszę zmienić wobec niego stosunek, lekceważyć fakt, że zachowywał się wobec mnie nie w porządku i wyprzeć go z głowy. W dalszym ciągu mogę uznawać, że jest nam ze sobą całościowo nie po drodze i że te nasze drogi powinny się rozejść, bo tak będzie dla mnie najlepiej. Pozdrawiam.
Tak, zgadzam się, jesteśmy omylni, nawet zrobiłam o tym osobny film, o popełnianiu błędów i o tym jak ważna jest akceptacja tego stanu rzeczy. Natomiast w tym filmie omówiłam pewne mechanizmy których świadomość jest pomocna. I podczas gdy te mechanizmy są nam wszystkim znane, każdy popełnia te błędy, liczy się skala. Jak często, jak bardzo dochodzimy do wniosków "Wszyscy ludzie są źli i straszni", czy może jednak nie dochodzimy do takiego wniosku. To ma znaczenie.
Dziękuje, filmik skłonił mnie do refleksji nad moim postrzeganiem relacji ze znajomymi, czy aby nieświadomie nie dokonuje właśnie takiego szufladkowania. Bardzo przydatna wiedza, ale mam jeszcze do Pani pytanie dotyczące osób toksycznych. Czy jest możliwe stosować zachowania asertywne wobec osób toksycznych? Czy to ma sens próbować doprowadzi konwersacje do obopólnejj równowagi?
Interesujący temat. Czekam na drugą część. Osobiście, wydaje mi się, że, nie dzielę ludzi, których spotykam, którzy mnie otaczają, a różnią się ode mnie, raczej przyglądam się im, obserwuję, staram się dostrzec, na czym polegają różnica między mną a nimi, nie wyciągam wniosku, że ja jestem w jakiś sposób lepsza, bo jestem wrażliwsza, bardziej wyczulona, nie, oceniam w ten sposób. Dziękuję Pani Emilio za ten ciekawy wykład, choć nieco trudniejszy w odbiorze, niż do tej pory 🙂 Pozdrawiam Panią serdecznie🤗🙂
Świat to jeden żywy organizm, a wszelkie podziały są czysto umowne, potrzebujemy ich po to, żeby się lepiej w nim poruszać. Trzeba świeżego spojrzenia na wszystko, co nas otacza, w tym oczywiscie ludzi. Podziwiam Twój talent dyplomatyczny w przekazywaniu trudnych kwestii, ktore sprowadzają się do tego, że nie można czuć się lepszym tylko dlatego, że jest się wrażliwszym. Wrażliwcy też potrafią być toksyczni. Jestem WWO i niestety przyłapuję sie na toksycznych zachowaniach, które wynikały z najlepszych chęci, ale to nie zmienia faktu, że jednak były toksyczne. Nie można widzieć po swojej stronie tylko dobra, a u innych tylko zła. Tak daleko posunięte uptoszczenie odgradza nas os świata i skazuje na samotność. Co nam wtedy przyjdzie z tej wrażliwości, jeśli nawet nie będzie komu jej okazać, bo nikt " nie zasłużył ". Pozdrawiam i dziękuję ❤
Dzięki wielkie za te słowa, bo nimi bardzo ładnie streściłaś sens filmu. 👍 Dokładnie tak jak mówisz. Nie jest to zawsze łatwa kwestia do przełknięcia, ale myślę że warto. Pozdrawiam serdecznie 🌷
Ja idąc do obecnej pracy w której pracuje,wychodząc z innej (gdzie relacje byly przyjacielskie,przyjaźnimy się do dziś,nie widziałam jakby tak toksykow) miałam myśl na początku wracam tam bo chce być krzywdzona... kiedyś nie zatrudniono mnie tam i złe mnie potraktowano wiec naprawdę nie powinnam tam wracac... ale praca mi się podobała i chciałam spróbować mimo to że mnie tam kiedys odrzucili... I na początku było okey ale później na moje drodze stanęła właśnie taką osobą która na początku wydawała mi się miła i nie miałam do niej zlego nastawienia.... ale czułam od początku ze coś jest nie tak obgadywala ludzi ostrzegała z kim się kolegować z kim nie... wydawało mi się to dziwne jak na początek pracy... ale postrzegam to tam ze w każdej pracy takie osoby są z innymi ludźmi z pracy dogaduje się dobrze tylko z nią na duz dystans...bo miałam z nią parę spięć i nie chciała udzielić mi wsparcia wtedy kiedy potrzebowalam jako nowej osobie w zespole.... teraz jestem na etapie czy zniosę to psychicznie dalej czy jednak będę szukać innej pracy by chronic swoje zdrowie psychiczne....
Dopuszczam wiele do środka staram się rozumieć i jestem bezsilna słucham ich z całego serca właściwie w ich obecności m am wrażenie że co powiem będzie źle odebrane najlepiej zamknąć buzię żadnych rad tylko słuchać i przytakiwac
Rozumiem takie wnioski, i skąd one mogą wypływać. Proponuję na moment przemyśleć długą skalę. Jak na długą metę taka milcząca postawa będzie na Panią wpływać? (Oczywiście nie musi Pani tu odpowiadać)
Pani Emilio, a co zrobić jeśli trudna osoba "wbija nam szpileczki" między wierszami, np. często rzuca przykre aluzje, niby nie o nas, ale żeby zabolało. Kiedy powiedziałam że sprawia mi to przykrość, to stwierdziła, że jestem przewrażliwiona i to ja mam jakiś problem w sobie. A potem jeszcze sama się obraziła. To osoba z bliskiej rodziny męża, łączą nas dzieci, więc nie mam możliwości odcięcia się, a gdy ograniczam kontakt, to osoba ta czuje się urażona. Czy można w jakiś sposób takiej osobie postawić granicę, żeby chronić swoje zdrowie psychiczne i wiarę w siebie ( która już mocno podkopała) 🤔 Pozdrowienia dla Pani i głaski dla piesia 💛
To jest bardzo dobre pytanie. Pokazuje jedną zasadę asertywności która jest bardzo ważna a którą czasami, zwłaszcza pod wpływem emocji, pomijamy. Mianowicie, postawić granicę, powiedzieć coś raz to dopiero początek. Taka szczera rozmowa właściwie dopiero otwiera nowy rozdział a niekoniecznie coś faktycznie i długotrwale zmienia. Często to po prostu za mało. Super ważne jest to co następuje po niej, czyli konsekwencja naszej asertywnej postawy. Konsekwentne powtarzanie swojego komunikatu, stanie mocno na swoim i nie ustępowanie, bez względu na zachowanie drugiej strony, na przykład obrażanie się. Nie jest to łatwe, bo wymaga od nas uczenia się umiejętności funkcjonowania w obliczu czyjegoś obrażenia, złości etc. To jest wyzwanie i zarazem część składowa asertywności. Rozwijałam ten temat w poniższym filmie, zapraszam w wolnej chwili th-cam.com/video/xqK79cN6y_8/w-d-xo.html "Stawianie granic: co robić, kiedy nie działa. Co, kiedy nasza asertywna postawa nie przynosi efektów", mam nadzieję, że się przyda. Piesio wygłaskany 🐕😄
Jestem WWO i uważam że każdy człowiek jest indywidualny.Raczej podchodzę do ludzi indywidualnie.Ludzie odbierają mnie raczej pozytywnie choć mam nie raz pod górkę dlatego że jestem osobą niepełnosprawną.Wystaryczy że ktoś na mnie się spojrzy już mniej więcej wiem czego mogę się spodziewać po człowieku.A teraz gdy zaczęłam pracować nad sobą i czytać książki czy oglądać takie filmiki jak ten to już tym bardziej umiem ocenić sytuację.Pozdrawiam serdecznie 🤗😉🙂
Ciekawe jak to szufladkowanie ludzi na wstępie ma się do intuicji która jak wiadomo ma na ogół rację ? Czy to może tylko "samopotwierdzajaca" się przepowiednia ( na bazie dotychczasowych jednostkowych doświadczeń ) - czy jednak ma ona jakiś swój obiektywny sens ? 🙄
Dzień dobry 😊 film jak zwykle fantastyczny. Mam jednak małe pytanie. Co jeśli jest odwrotnie? Kiedy wszędzie widzimy dobre strony i chcemy pomoc każdemu i każdego chcemy zrozumieć, mimo ze czujemy i wiemy, ze nie każdy ma dobre intencje? Ja jestem takim człowiekim (tak siebie postrzegam i tak mnie widza ludzie z mojego otoczenia - oczywiście z wadami również). Czy te radary i czujność działają i maja działać również w tym wypadku ? Dziękuję za odpowiedz i za temat. pozdrawiam😊
Super ważne pytanie, kwestia do której na pewno warto się odnieść. O tym pomaganiu każdemu, nawet jeśli czujemy że coś jest nie tak, mówiłam w co najmniej 3 filmach, za chwilkę je tu przekleję, zapraszam w wolnej chwili, wszystkie generalnie mówią o równowadze w relacjach, bo o to się to rozbija. Proszę bardzo th-cam.com/video/TKZB6Iwkutw/w-d-xo.html th-cam.com/video/PbGJbq2NZtI/w-d-xo.html th-cam.com/video/f1D5Uol68Aw/w-d-xo.html
Bardzo dziekuje, na pewno skorzystam. Jak jednak nie popaść w przesadę i nie dawać tego serca na dłoni zbyt szybko? Aż dziwie się, ze to pisze, bo w głębi siebie uważam to za zaletę 😉
Trudny temat , toksycy wyniszczaja nas psychicznie, takie wierzenie ze sie zmienia wprowadza nas w blad. Najlepiej chyba odciac sie od takich osob by zlapac odded i poprawicswoje zdrowie psychiczne. Pozdrawiam😊
Oglądam Pani filmiki i bardzo mi się podobają, ale akurat tu nie do końca się zgadzam. Roztrząsanie pytania: dlaczego toksyk stał się toksykiem w niczym nie pomoże skoro on nas krzywdzi. Chyba nie będziemy go usprawiedliwiać np. trudnym dzieciństwem, bo wielu ludzi miało trudne dzieciństwo, a toksyczni nie są. Moim zdaniem od toksyka trzeba wiać, bo to krzywdziciel, a nie szukać w nim przyczyn złego zachowania... Ja wiem o czym mówię, bo jestem WWO i miałam 2 mężów toksyków, bo próbowałam ich zrozumieć, wytłumaczyć, a przez to tylko cierpiałam... Dlatego teraz jak tylko zobaczę u kogoś przejawy toksyczności, to odwrócę się na pięcie i pójdę w swoją stronę. Bo tak mi nakazuje instynkt samozachowawczy, który mi się wykształcił po moich dwóch mężach. Toksyka nie zmienię, jak miałam nadzieję, a raczej czekałam, że on sam się zmieni na lepsze, bo ... toksyk często uważa się za ideał, więc nawet mu nie zaświta w głowie że zmienić się powinnien... szkoda bezcennego czasu życia, żeby go marnować. Ja już nie chcę rozumieć toksyków, ja chcę ich omijać szerokim łukiem.
Dziękuję za przedstawienie swojej perspektywy i dodanie swojego głosu w tym temacie. Widzę, że Pani doświadczenie nauczyło Panią dystansu do trudnych osób. Też mówiłam o tym w innych filmach, to też jest opcja. Zaznaczę tylko, że to o czym mówię, to bardziej wypośrodkowanie, szukanie równowagi w postrzeganiu siebie i innych, a nie usprawiedliwianie kogoś kto krzywdzi.
Bardzo zdrowa postawa, pani Julio! Pozdrawiam.
Szanowna p.Emilko.
B.dobry materiał
Przekazany w sposób b.przekonujący bo prosty,zrozumiały.
W obecnych czasach tego tematu nigdy za wiele.
Dziękujemy
Prosimy więcej
To jest jak walka z wiatrakami dla toksycznych ludzi ich zdanie jest zawsze racją
Kiedy oglądałam podobne filmiki innych osób zawsze miałam wrażenie że toksyków, wampiry emocjonalne itp należy wyłapać i pozamykać w getcie. Taki był ich przekaz, z którym ja się nie zgadzałam. Pani pierwsza mówi o tym zagadnieniu w taki sposób, że to też ludzie. Dobrze że w końcu ktoś to głośno mówi. Dziękuję.
Dziękuję bardzo za te słowa, bo one oddają moją intencję. Nie chodzi o usprawiedliwianie nikogo, ani o to, żeby przekłamywać prawdę, bo jasne, że każdy z nas wie dobrze czym są nieudane relacje. Ale też mało pomocne wydaje mi się przejeżdżanie walcem wszystkiego co trudne. Dla obu stron z resztą.
W 100% zgadzam się z Twoim komentarzem. Kosmos że ktoś to w końcu nazwał. Szacun że ktoś to nazwał.
W moim życiu pamiętam tylko ogrom bólu. Doszło do tego że chcę uciec przed pewnymi dobrze wychowanymi ludźmi na koniec świata do Kolumbii. Moja mama mówi mi że zabiorę tam również i swoje obecne troski. Pewnie ma w tym dużo racji. Mam ciągle ogromny żal do niektórych ludzi za to że weszli z butami w moje spokojne życie. Ale czy wyglądało by ono dużo lepiej bez ich nieproszonej ingerencji. Zawsze chciałem mieć spokojne życie i trzymać się z boku. Muszę przepracować ten temat i później,, uciec ,, do wymarzonej Kolumbii. Gdzieś daleko od wszystkich moich zranień. Dziękuję Pani serdecznie za staranie o obiektywność. Pozdrawiam. Artur. 🌹😀
Może zamiast traktować to jako ucieczkę, potraktuj wyjazd jako czas na zebranie sił? Jestem zdania, że czasem trzeba odpuścić na jakiś czas i zmienić otoczenie aby zmienić też podejście i myślenie o przeszłych wydarzeniach. Mi wyjazd pomógł, bo nikt i nic nie przypominało mi o przykrych wydarzeniach. Nie ma nic lepszego niż sprawić sobie ogrom radości z daleka od przykrych ludzi. Ps. a co do tego, że ktoś wszedł z butami w Twoje życie, pomyśl o asertywności, by na przyszłość nie wpuścić takich ludzi w swoje granice. Pozdrawiam. Renata
Nie uwazam, iż wszyscy „oni” to toksycy - aczkolwiek gdy ktoś zachowuje się tak, ze można to określić „brakiem dobrego wychowania”, to twierdze, ze zachowuje się jak ktoś bez dobrego wychowania.
Albo jeżeli ktoś jest wścibski i wypytuje mnie o rzeczy, o których ja nie chce opowiadać (i nie mam wobec tego kogoś takiego obowiązku) - nazywam tego kogoś (na swój użytek) wścibskim i odmawiam podania odpowiedzi.
Myśle, iż „problem” z Wrazliwcami jest taki, ze są zdani na „towarzystwo” osób bez kultury/wscibskich/bez klasy (jakkolwiek nazwać), i te osoby bombardują codziennie właśnie tymi zachowaniami, a co najgorsze - delikatne aluzje, ze jest to niewłaściwe, ciagle unikanie odpowiedzi czy interakcji - są dla tych „drugich” nieczytelne. Robią to dalej w najlepsze, stad w WWO przekonanie, ze „wszyscy inni to toksyczni ludzie”. Trudno znosić to cierpliwie i bez uszczerbku na zdrowiu 5 dni w tygodniu. Stawianie granic często tez niewiele daje. I stad do uogólnień w przekonaniu WWO jeden krok.
Dzięki za podzielenie się swoimi wnioskami i przemyśleniami. Tak jak mówiłam w filmie wielokrotnie, myślę, że najważniejsze pytanie to "czy to jest pomocne?" To pytanie które warto przed sobą stawiać i nosić blisko. I jego odnogi "co w tym momencie mogłoby być pomocne?" (Oczywiśćie nie musi tu Pani odpowiadać)
Pani Emilio dziękuję za ten film, już nie mogę doczekać się 2 części, uświadomiła mi Pani, jaki podział jest w mojej głowie, będę starała się dążyć do złotego środka, jestem w pewnej grupie ,gdzie zrobiłam wew.podział ja Ok, oni nie. Pozdrawiam
Tak, druga część już czeka. 🙂 Cieszę się, że film się przydał.
Bardzo dziękuję za filmik jestem WWO i pomocny . Mam też syna ktury teraz jest WWO .
Pozdrawiam panią pani emilio
🥰🥰🥰
Nawet znalazłam potwierdzenie w opisie. Znowu intuicja zadziałała. Fajnie 🌻
Ostatnio nauczyłam sie nie oceniac ludzi wokòl siebie.Wybaczylam krzywdy mi wyrządzone przez innych i nie oceniam innych ludzi.Naprawdę uspokaja to mnie nie kazdy musi byc naszym przyjacielem,nie kazdy nadaje na naszych falach!!Lepiej nie obgadywac,nie plotkowac,starac sie nie wałkowac tego co bylo .To wszystko mnie kobiete WWO bardzo uspokaja,czyni automatycznie szczesliwszą.
Tak, faktycznie, to bardzo pomocne wnioski z których płynie akceptacja i spokój. Dziękuję za podzielenie się tutaj nimi. 🙏🌼
Będę oglądać każdy pani film, czuję że to kolejny etap ewolucij mojego mózgu a może nawet duszy. Bałem się iść do psychologa, bo nikt na świecie oprucz mnie nie zna mnie, i nie potrafiłbym powiedzieć komuś co czuje, a oglądając dwa pani filmy napisałem już dwa komentarze i odp na pytanie na fb.
Dziękuję bardzo za podzielenie się swoimi wnioskami. Zachęcam i zapraszam do dzielenie się przemyśleniami. To kolejny obszar rozwoju - dzielenie się z innymi, otwieranie się, mówienie. Niełatwy, nie taki oczywisty ale ważny. Dlatego gratuluję zostawienia komentarzy i czekam na kolejne 😊
Witam. Zacznę od tego, że wg mnie nie istnieje obiektywizm - wszystko widzimy subiektywnie, przez pryzmat naszych doświadczeń, wiedzy, temperamentu itd. Ale możemy patrzeć tylko na FAKTY bez ich interpretacji i być może zbliżamy się wtedy do rzeczywistości czyli tego-co-jest. Ja sobie uprościłam życie zakładając iż człowiek jest dobry , więc kiedy spotykam ludzi to ten fakt wspiera mnie to w rozwoju. Ale wynalazłam sobie , onych" : to roboty biologiczne - nie korzystają z ludzkiego serca albo nie używają swego umysłu , bo tak uprościły sobie życie, że tylko realizują swoje programy ( bez ludzkiej empatii, współpracy, ciepła itd) np. władza, pieniądze itp. I z nimi się nie dogadam. Uważam poza tym, że natura ludzka jest jedna, więc JESTEŚMY PODOBNI, dlatego przestałam koncentrować się na RÓŻNICACH. Patrzę się na "dziwne" zachowania innych i zadaje sobie pytanie " jak musiałabym myśleć lub co musiałabym czuć, aby tak zareagować , zadziałać jak ta "dziwna" osoba?''. Szukam jej motywów czy stanów w sobie i to mi pomaga pozytywnie albo optymistyczniej widzieć świat - a to mi ułatwia życie... Pozdrawiam Grażyna
Dziękuję za podzielenie się swoją perspektywą i przemyśleniami.
💗dziękuję i już czekam na 2 cz. Pozdrawiam🙂
Super, widzimy się za tydzień. 😁
Dziękuję za ciekawe rady. Co wtedy, gdy w momencie, gdy z dużym trudem, po przełamaniu prób ustępowania, niedowierzania sobie, racjonalizowania i tłumaczenia innych udaje nam się komuś zwrócić uwagę a wtedy słyszymy że to my jesteśmy manipulatorami, toksykami, a nasze być może dziwne zachowania w relacjach z tymi ludźmi, które były motywowane właśnie chęcią usprawiedliwienia ich, są podawane jako tej manipulacji przykład. To jest bardzo trudny moment, choćniestety w takich relacjach siępowtarzający. Unikamy krytyki tłumacząc sobie, zę coś możę źle zrozumieliśmy, a kiedy sobie sprawę przemyślimy i z dużym trudem skrtykujemy, to zarzuca sięnam prezsadnąwrażliwość, krytykanctwo.
Niestety tak bywa. Asertywność czy przekazywanie informacji zwrotnych, zwłaszcza tych trudnych, często nie będzie przyjmowane z otwartymi ramionami. I to jest kolejny etap asertywności - radzenie sobie z opinią innych osób, z ich reakcją na naszą akcję.
@@emilia-mielko Dziękuję za odpowiedzi. Ciekawe jest to, że ludzie lepiej znoszą, kiedy ludzie ich zdradzają, wyśmiewają, okłamują, ale z taką swobodą, niż kiedy osoba ww, czy inna(nie wiem, czy to jest tu istotny czynnik) z dużym wysiłkiem ale w poczuciu obowiązku i szczerości, przełamie się i zwróci uwagę, osobom, które szanuje, czy kocha, że robią coś złego. Wtedy jest wielka obraza, unikanie i koniec "przyjaźni". a z tymi, co ich okłamywali i wyśmiewali a czasem zdradzali dalej sobie normalnie gadają. Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za materiały
Bardzo się cieszę że przypadkowo panią znalazłam na you tube zawsze interesowałam się psychologia chciałam ją studiować ale życie potoczyło się innym torem należę do tych wrażliwców .staram się być obiektywna i dostrzegać w każdym człowieku dobro cudownego dnia kochani 😅24:07
też się cieszę, że nasze drogi się skrzyżowały na internecie i zapraszam jak najczęściej, pozdrawiaki 😊
Pieknie Pani opowiada, sciska mnie w zoladku, bo to o mnie…. Ogromna izolacja pomimo duchowego podejscia do swiata od kilku lat. W sercu kocham wszystkich i wiem, ze nikt nie wchodzi przez przypadek do naszego zycia, a jednak niepewnosc co do nich duza…. . Wiem, ze bycie uwaznym obserwatorem moze byc pomocne. Relacje to moja najwieksza lekcja 😉❤️. Zmiana swoich wlasnych przekonan to poczatek zmiany swojego zycia ❤️ . Pozdrawiam serdecznie z USA.
Dziękuję za komentarz, i podzielenie się swoimi przemyśleniami. Tak, relacje, to z kim się widujemy, kogo wpuszczamy do swojego życia, jak jesteśmy w tych relacjach to bardzo ważny i spory obszar naszego życia, a zatem i wart świadomości, refleksji, rozwoju. Pozdrawiam serdecznie 🌷
Ja mam trochę inny punkt widzenia. Moim zdaniem, trzeba DAĆ SOBIE SPOKÓJ z przekonaniem, że popełnianie błędów poznawczych (czy jak to psycholodzy określają) - w postrzeganiu ludzi w tym przypadku - to jest coś złego i że trzeba je wyeliminować. Człowiek Z NATURY jest omylny, do jakiegoś stopnia ułomny i trzeba to przyjąć za normę i nie walczyć z tym, popadając w perfekcjonizm. Przyjęłam na klatę, że mogę się mylić w ocenie ludzi i pewnie będę się całe życie myliła, bo tak już po prostu jest. Ja mam ograniczoną percepcję, Pani ma ograniczoną percepcję i każdy z nas.
Moim zdaniem również nie ma nic złego z byciu "selektywnym", nazwijmy to. Normalne i naturalne jest to, że się szuka podobnych do siebie, chce się przebywać z ludźmi, którzy mają podobne wartości, zasady i kręgosłup moralny. To, że ja np. dostrzegę, że ktoś, kto był toksyczny w stosunku do mnie, ma jakąś wrażliwszą stronę, nie oznacza automatycznie, że ja muszę zmienić wobec niego stosunek, lekceważyć fakt, że zachowywał się wobec mnie nie w porządku i wyprzeć go z głowy. W dalszym ciągu mogę uznawać, że jest nam ze sobą całościowo nie po drodze i że te nasze drogi powinny się rozejść, bo tak będzie dla mnie najlepiej. Pozdrawiam.
Tak, zgadzam się, jesteśmy omylni, nawet zrobiłam o tym osobny film, o popełnianiu błędów i o tym jak ważna jest akceptacja tego stanu rzeczy. Natomiast w tym filmie omówiłam pewne mechanizmy których świadomość jest pomocna. I podczas gdy te mechanizmy są nam wszystkim znane, każdy popełnia te błędy, liczy się skala. Jak często, jak bardzo dochodzimy do wniosków "Wszyscy ludzie są źli i straszni", czy może jednak nie dochodzimy do takiego wniosku. To ma znaczenie.
Dziękuję ❤
Dzień dobry .Coś przeczuwam trudny temat 😀
Zgadza się. Temat nie należy do łatwych.
Dziekuje pani za kazdy wartosciowy material pozdrawiam cieplo ❤
👍pozdrawiam i dzięki za miłe słowo
Bardzo madry temat, dziekuje. Ja tak jak pani wyjasnia funkcjonuje.
👍🏻 dzięki za komentarz
Tak, to było hiperniewygodne :) ale bardzo pomocne :) dziękuję
Dziękuję za ten komentarz. Napisanie takich słów wymaga otwartości, odwagi i sił. Jestem pod wrażeniem. 👍🏻
Dziękuje, filmik skłonił mnie do refleksji nad moim postrzeganiem relacji ze znajomymi, czy aby nieświadomie nie dokonuje właśnie takiego szufladkowania. Bardzo przydatna wiedza, ale mam jeszcze do Pani pytanie dotyczące osób toksycznych. Czy jest możliwe stosować zachowania asertywne wobec osób toksycznych? Czy to ma sens próbować doprowadzi konwersacje do obopólnejj równowagi?
Interesujący temat. Czekam na drugą część. Osobiście, wydaje mi się, że, nie dzielę ludzi, których spotykam, którzy mnie otaczają, a różnią się ode mnie, raczej przyglądam się im, obserwuję, staram się dostrzec, na czym polegają różnica między mną a nimi, nie wyciągam wniosku, że ja jestem w jakiś sposób lepsza, bo jestem wrażliwsza, bardziej wyczulona, nie, oceniam w ten sposób. Dziękuję Pani Emilio za ten ciekawy wykład, choć nieco trudniejszy w odbiorze, niż do tej pory 🙂 Pozdrawiam Panią serdecznie🤗🙂
Dzięki wielkie za podzielenie się swoim spojrzeniem na temat, i za miłe słowo. Wiem, temat nie zalicza się do lekkich. Pozdrawiaki
Emilio,.. i znów trafiłaś w punkt.
🙏 dziękuję
Świat to jeden żywy organizm, a wszelkie podziały są czysto umowne, potrzebujemy ich po to, żeby się lepiej w nim poruszać. Trzeba świeżego spojrzenia na wszystko, co nas otacza, w tym oczywiscie ludzi. Podziwiam Twój talent dyplomatyczny w przekazywaniu trudnych kwestii, ktore sprowadzają się do tego, że nie można czuć się lepszym tylko dlatego, że jest się wrażliwszym. Wrażliwcy też potrafią być toksyczni. Jestem WWO i niestety przyłapuję sie na toksycznych zachowaniach, które wynikały z najlepszych chęci, ale to nie zmienia faktu, że jednak były toksyczne. Nie można widzieć po swojej stronie tylko dobra, a u innych tylko zła. Tak daleko posunięte uptoszczenie odgradza nas os świata i skazuje na samotność. Co nam wtedy przyjdzie z tej wrażliwości, jeśli nawet nie będzie komu jej okazać, bo nikt " nie zasłużył ". Pozdrawiam i dziękuję ❤
Dzięki wielkie za te słowa, bo nimi bardzo ładnie streściłaś sens filmu. 👍 Dokładnie tak jak mówisz. Nie jest to zawsze łatwa kwestia do przełknięcia, ale myślę że warto. Pozdrawiam serdecznie 🌷
Ja idąc do obecnej pracy w której pracuje,wychodząc z innej (gdzie relacje byly przyjacielskie,przyjaźnimy się do dziś,nie widziałam jakby tak toksykow) miałam myśl na początku wracam tam bo chce być krzywdzona... kiedyś nie zatrudniono mnie tam i złe mnie potraktowano wiec naprawdę nie powinnam tam wracac... ale praca mi się podobała i chciałam spróbować mimo to że mnie tam kiedys odrzucili... I na początku było okey ale później na moje drodze stanęła właśnie taką osobą która na początku wydawała mi się miła i nie miałam do niej zlego nastawienia.... ale czułam od początku ze coś jest nie tak obgadywala ludzi ostrzegała z kim się kolegować z kim nie... wydawało mi się to dziwne jak na początek pracy... ale postrzegam to tam ze w każdej pracy takie osoby są z innymi ludźmi z pracy dogaduje się dobrze tylko z nią na duz dystans...bo miałam z nią parę spięć i nie chciała udzielić mi wsparcia wtedy kiedy potrzebowalam jako nowej osobie w zespole.... teraz jestem na etapie czy zniosę to psychicznie dalej czy jednak będę szukać innej pracy by chronic swoje zdrowie psychiczne....
Cóż, to bardzo ważne pytanie jakie stawia sobie Pani obecnie. Życzę powodzenia na kolejnym etapie życia zawodowego, gdziekolwiek by on miał miejsce.
Wartościowe informacje...dziękuję ❤️
Cieszy mnie to, że film się przydał.
Dopuszczam wiele do środka staram się rozumieć i jestem bezsilna słucham ich z całego serca właściwie w ich obecności m am wrażenie że co powiem będzie źle odebrane najlepiej zamknąć buzię żadnych rad tylko słuchać i przytakiwac
Rozumiem takie wnioski, i skąd one mogą wypływać. Proponuję na moment przemyśleć długą skalę. Jak na długą metę taka milcząca postawa będzie na Panią wpływać? (Oczywiście nie musi Pani tu odpowiadać)
32:02 Akurat gram w szachy słuchając tego :D
Kółka szachowe są w szkole, a dla dorosłych (ale też dla dzieci) są kluby szachowe.
O dzięki za info. 👍🏻😊
Dzieki.....Pozdrawiam.....
🌼
Widżę Cię❤...
genialny odcinek !
Dzięki 🙏
Pani Emilio, a co zrobić jeśli trudna osoba "wbija nam szpileczki" między wierszami, np. często rzuca przykre aluzje, niby nie o nas, ale żeby zabolało. Kiedy powiedziałam że sprawia mi to przykrość, to stwierdziła, że jestem przewrażliwiona i to ja mam jakiś problem w sobie. A potem jeszcze sama się obraziła. To osoba z bliskiej rodziny męża, łączą nas dzieci, więc nie mam możliwości odcięcia się, a gdy ograniczam kontakt, to osoba ta czuje się urażona. Czy można w jakiś sposób takiej osobie postawić granicę, żeby chronić swoje zdrowie psychiczne i wiarę w siebie ( która już mocno podkopała) 🤔 Pozdrowienia dla Pani i głaski dla piesia 💛
To jest bardzo dobre pytanie. Pokazuje jedną zasadę asertywności która jest bardzo ważna a którą czasami, zwłaszcza pod wpływem emocji, pomijamy. Mianowicie, postawić granicę, powiedzieć coś raz to dopiero początek. Taka szczera rozmowa właściwie dopiero otwiera nowy rozdział a niekoniecznie coś faktycznie i długotrwale zmienia. Często to po prostu za mało. Super ważne jest to co następuje po niej, czyli konsekwencja naszej asertywnej postawy. Konsekwentne powtarzanie swojego komunikatu, stanie mocno na swoim i nie ustępowanie, bez względu na zachowanie drugiej strony, na przykład obrażanie się. Nie jest to łatwe, bo wymaga od nas uczenia się umiejętności funkcjonowania w obliczu czyjegoś obrażenia, złości etc. To jest wyzwanie i zarazem część składowa asertywności. Rozwijałam ten temat w poniższym filmie, zapraszam w wolnej chwili th-cam.com/video/xqK79cN6y_8/w-d-xo.html "Stawianie granic: co robić, kiedy nie działa. Co, kiedy nasza asertywna postawa nie przynosi efektów", mam nadzieję, że się przyda. Piesio wygłaskany 🐕😄
@@emilia-mielko bardzo dziękuję 💗 na pewno posłucham 🌷🙂
Jestem WWO i uważam że każdy człowiek jest indywidualny.Raczej podchodzę do ludzi indywidualnie.Ludzie odbierają mnie raczej pozytywnie choć mam nie raz pod górkę dlatego że jestem osobą niepełnosprawną.Wystaryczy że ktoś na mnie się spojrzy już mniej więcej wiem czego mogę się spodziewać po człowieku.A teraz gdy zaczęłam pracować nad sobą i czytać książki czy oglądać takie filmiki jak ten to już tym bardziej umiem ocenić sytuację.Pozdrawiam serdecznie 🤗😉🙂
Dzięki za podzielenie się swoją perspektywą. Pozdrawiam serdecznie. 😊
Ciekawe jak to szufladkowanie ludzi na wstępie ma się do intuicji która jak wiadomo ma na ogół rację ? Czy to może tylko "samopotwierdzajaca" się przepowiednia ( na bazie dotychczasowych jednostkowych doświadczeń ) - czy jednak ma ona jakiś swój obiektywny sens ? 🙄
Myślę, że pewnie prawda leży gdzieś po środku, i jedno i drugie może występować.
@@emilia-mielko I mnie również wydaje się to najbardziej prawdopodobne
Dzień dobry 😊 film jak zwykle fantastyczny. Mam jednak małe pytanie. Co jeśli jest odwrotnie? Kiedy wszędzie widzimy dobre strony i chcemy pomoc każdemu i każdego chcemy zrozumieć, mimo ze czujemy i wiemy, ze nie każdy ma dobre intencje? Ja jestem takim człowiekim (tak siebie postrzegam i tak mnie widza ludzie z mojego otoczenia - oczywiście z wadami również). Czy te radary i czujność działają i maja działać również w tym wypadku ? Dziękuję za odpowiedz i za temat. pozdrawiam😊
Super ważne pytanie, kwestia do której na pewno warto się odnieść. O tym pomaganiu każdemu, nawet jeśli czujemy że coś jest nie tak, mówiłam w co najmniej 3 filmach, za chwilkę je tu przekleję, zapraszam w wolnej chwili, wszystkie generalnie mówią o równowadze w relacjach, bo o to się to rozbija. Proszę bardzo th-cam.com/video/TKZB6Iwkutw/w-d-xo.html th-cam.com/video/PbGJbq2NZtI/w-d-xo.html th-cam.com/video/f1D5Uol68Aw/w-d-xo.html
Bardzo dziekuje, na pewno skorzystam. Jak jednak nie popaść w przesadę i nie dawać tego serca na dłoni zbyt szybko? Aż dziwie się, ze to pisze, bo w głębi siebie uważam to za zaletę 😉
Fajny ciekawy temat 😊👍
Dziękuję za te słowa, cieszę się.
Ma Pani dużo racji, bywa wcale nierzadko, ze czlowiek sie myli co do intencji innych osób
Tak, tak bywa. 👍🏻
Jestem WWO dziękuję za filmik pomocny jest
Cieszy mnie to, że treść filmu okazała się pomocna.
Bardzo obiektywne podejscie....rzadkosc
🙏 dziękuję za te słowa
Trudny temat , toksycy wyniszczaja nas psychicznie, takie wierzenie ze sie zmienia wprowadza nas w blad. Najlepiej chyba odciac sie od takich osob by zlapac odded i poprawicswoje zdrowie psychiczne. Pozdrawiam😊
czasami taka opcja jest najbardziej pomocna
Nic sie nie stalo.♻️
Wstęp brzmi jak definicja narcyza ukrytego... 🤫 😉
Masło maślane ....
Cóż, przykro mi, że moja treść nie wniosła czegoś pomocnego.
Ten pies żyje? ;)
😁😁 fakt, jak nagrywam (wczesnymi porankami) to jedynie mu się chce spać. Ale potem ożywa, oj i to bardzo 😁🐕
Dziewczyno czemu tak "medzisz" ? to co przez 20 minut mowisz mozna w kilku zdaniach ujac, wiec po co to rozciaganie.