Hoi, Ik had mijn 1e paniekaanval toen ik 10 was. Ik huilde heel veel sinds die tijd. In groep 8 had ik de eerste keer een onderzoek, daar kwam uit dat ik heel erg onzeker en angstig was maar verder konden ze niets vinden. Later in mijn leven is me verteld dat ik een angstoornis en een dystyme stoornis en dissociatie heb. Ik heb toen ik 19 was een autisme diagnose gekregen die ik helemaal niet bij me vind passen. Ik ben nu 27 en heb nog nooit een vaste baan gehad en geen opleiding afgemaakt. De laatste tijd heb ik enorm last van pleinvrees. Ik herken me heel erg in wat je verteld en het maakt me emotioneel. Ik denk dat ik eindelijk heb gevonden wat bij me past en ik hoop dat ik nu eindelijk de juiste hulp kan krijgen en zelf de juiste richting op kan gaan. Dankjewel
Vanaf 15:49; Dit is ook erg herkenbaar voor mij. Vooral als ik met mensen praat met wie ik niet echt een 'match' lijk te voelen en/of bij wie ik me ongemakkelijk voel. Ik heb dan het gevoel dat ik een soort van 'act' opvoer en erg aan het veinzen en pleasen ben in mijn communicatie (qua interesse, vragen stellen etc). Hier kan ik me erg vervelend onder voelen.
Oh wat een mooie video!! Eigenlijk ook een beetje confronterend omdat wat jij omschrijft precies is wat ik nu meemaak. Dit geeft mij echt hoop voor de toekomst. Dat het goed kan komen! Dankjewel hiervoor.
Eerst en vooral hoop ik dat alles goed gaat met jouw! Ik herken een paar elementen uit je verhaal bij men eigen! Zeker het psychologische aspect dat je aanhaalt. Dit is een lastige om te controleren want je kunt het gewoon niet.. dan uit het hem fysiek maar niet echt zichtbaar? Adem je ook in schokken? 🫤 Als ik moet lopen hoor je het meteen.. en waarom ik eigenlijk reageer, het medicatie gedeelte is een gevoelige. Ik kan niet zonder. En ik mag het my niet kwalijk nemen.. kunt u het uit u ervaring begrijpen dat iemand een leven lang medicatie neemt voor een levenskwaliteit? Wat als je er geen controle op krijgt en het van kwaad naar erger gaat? Niet iedereen is het zelfde he, wou het eens vragen vanuit jouw standpunt. Met de beste bedoelingen hoor. Zo kan ik er kennis op krijgen natuurlijk... Of gemoedsrust.. alvast vriendelijke groeten, Van Illjas 🙂
Beetje late reacties dit haha sorry. Maar ik heb ook nog een paar vragen. Denk jij dat mensen met deze persoonlijkheidsstoornis goed zijn in een sociaal masker op zetten? Ik kan mezelf goed pushen om naar feestjes te gaan met mijn vriend. Dan drink ik wel veel. Maar kan ik wel plezier hebben en met mensen praten. Met vrienden van mijn vriend afspreken kan ik ook. Want die hoef ik dan niet dichtbij te laten komen denk ik? Maar het lukt me niet om alleen boodschappen te doen. En ik heb zelf maar twee vriendinnen die ik af en toe zie en al 10 jaar ken. En past door blijven praten bij deze stoornis? Ik merk dat ik vaak of heel stil ben of heel veel praat en niet kan stoppen (ik noem dat woordenkots) en ik denk dat dat komt omdat ik graag bevestiging wil krijgen en omdat ik bang ben dat als ik stop ik dan kritiek krijg of afgewezen word.
Wauw, bepaalde zaken herken ik zeker! Wauw!
Hoi, Ik had mijn 1e paniekaanval toen ik 10 was. Ik huilde heel veel sinds die tijd. In groep 8 had ik de eerste keer een onderzoek, daar kwam uit dat ik heel erg onzeker en angstig was maar verder konden ze niets vinden. Later in mijn leven is me verteld dat ik een angstoornis en een dystyme stoornis en dissociatie heb. Ik heb toen ik 19 was een autisme diagnose gekregen die ik helemaal niet bij me vind passen. Ik ben nu 27 en heb nog nooit een vaste baan gehad en geen opleiding afgemaakt. De laatste tijd heb ik enorm last van pleinvrees. Ik herken me heel erg in wat je verteld en het maakt me emotioneel. Ik denk dat ik eindelijk heb gevonden wat bij me past en ik hoop dat ik nu eindelijk de juiste hulp kan krijgen en zelf de juiste richting op kan gaan. Dankjewel
Vanaf 15:49;
Dit is ook erg herkenbaar voor mij.
Vooral als ik met mensen praat met wie ik niet echt een 'match' lijk te voelen en/of bij wie ik me ongemakkelijk voel.
Ik heb dan het gevoel dat ik een soort van 'act' opvoer en erg aan het veinzen en pleasen ben in mijn communicatie (qua interesse, vragen stellen etc).
Hier kan ik me erg vervelend onder voelen.
Oh wat een mooie video!! Eigenlijk ook een beetje confronterend omdat wat jij omschrijft precies is wat ik nu meemaak. Dit geeft mij echt hoop voor de toekomst. Dat het goed kan komen! Dankjewel hiervoor.
Met een brok in mijn keel naar dit gekeken!! Wat een mooi en eerlijk verhaal. Je bent een mooi mens!!
Ahww haha zo lief. Love youuu mede mooi mens
Herkenbaar.... Ik vind je dapper hoor, dat je dit zo deelt.
Ahhw lief. Ik kan er inmiddels zo goed over praten dat er geen heftige emotie meer mee is gepaard!
@@saonahviane Toppie 💪
Wow! Wow! Wow! Thanx for sharing!!
Mooi verhaal. Bedankt voor het delen!
Dankjewel en graag gedaan!
No words. Thanks for sharing ❤️ Love you
Wat lief, dankje Lies! Love you too
Je verhaal klopt je hebt het heel goed uitgelegt heb hetzelfde hoe gaat het nu met je mvg sean
Eerst en vooral hoop ik dat alles goed gaat met jouw! Ik herken een paar elementen uit je verhaal bij men eigen! Zeker het psychologische aspect dat je aanhaalt. Dit is een lastige om te controleren want je kunt het gewoon niet.. dan uit het hem fysiek maar niet echt zichtbaar? Adem je ook in schokken? 🫤 Als ik moet lopen hoor je het meteen.. en waarom ik eigenlijk reageer, het medicatie gedeelte is een gevoelige. Ik kan niet zonder. En ik mag het my niet kwalijk nemen.. kunt u het uit u ervaring begrijpen dat iemand een leven lang medicatie neemt voor een levenskwaliteit? Wat als je er geen controle op krijgt en het van kwaad naar erger gaat? Niet iedereen is het zelfde he, wou het eens vragen vanuit jouw standpunt. Met de beste bedoelingen hoor. Zo kan ik er kennis op krijgen natuurlijk... Of gemoedsrust.. alvast vriendelijke groeten,
Van Illjas 🙂
Beetje late reacties dit haha sorry. Maar ik heb ook nog een paar vragen.
Denk jij dat mensen met deze persoonlijkheidsstoornis goed zijn in een sociaal masker op zetten? Ik kan mezelf goed pushen om naar feestjes te gaan met mijn vriend. Dan drink ik wel veel. Maar kan ik wel plezier hebben en met mensen praten. Met vrienden van mijn vriend afspreken kan ik ook. Want die hoef ik dan niet dichtbij te laten komen denk ik? Maar het lukt me niet om alleen boodschappen te doen. En ik heb zelf maar twee vriendinnen die ik af en toe zie en al 10 jaar ken.
En past door blijven praten bij deze stoornis? Ik merk dat ik vaak of heel stil ben of heel veel praat en niet kan stoppen (ik noem dat woordenkots) en ik denk dat dat komt omdat ik graag bevestiging wil krijgen en omdat ik bang ben dat als ik stop ik dan kritiek krijg of afgewezen word.
Hoii, misschien is het uploaden niet helemaal gelukt, het lijkt alsof de video vroegtijdig is afgekapt.
Het is deel 1..
Klopt inderdaad, ik heb het opgesplitst in 3 delen omdat het anders te lang werd. De rest komt zsm!
Wie heeft je dit allemaal wijs gemaakt? Stop met die terminologie.